Ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ γῇ γίνονται μύρμηκες , καὶ ἔχουσι τὸ παιδοποιὸν σῶμα ἐς τοὐπίσω μετεστραμμένον , ἀντίως τοῖς ἄλλοις καὶ | ||
ζυγέντα : ζευχθέντα συναφθέντα . ἀκούω σε ἐν γάμοις ζυγέντα παιδοποιὸν ἔχειν ἡδονήν : ξένοισιν ἐν δόμοις : ταῦτα διὰ |
γένεσις , αὐτοὶ δὲ θηριόμορφοι καὶ δυσειδεῖς ; Καίτοι εἰ σαρκοειδεῖς μόνον ἔλεγον αὐτοὺς καὶ αἷμα ἔχειν καὶ σπέρμα καὶ | ||
, μᾶλλον δὲ ἀθέους , τῆς ἀμαθίας καταμέμψαιτο ; ἔστωσαν σαρκοειδεῖς , ἀλλὰ μὴ τιτρωσκέσθω μηδὲ Ἀφροδίτη ὑπὸ Διομήδους τὸ |
αἰσθάνομαι στερόμενος αὐτῶν . ἐγὼ γὰρ ξυνῆν μὲν ἡλικιώταις ἡδόμενος ἡδομένοις ἐμοί , συνῆν δὲ ἐμαυτῷ , ὁπότε ἡσυχίας ἐπιθυμήσαιμι | ||
καὶ φόβου . καὶ γὰρ καὶ ὁ θυμὸς ὁμοίως τοῖς ἡδομένοις ἐπιφέρει τὸν θάνατον , διὰ τῶν ἐκτὸς παρασυλῶν τὴν |
βροτοῖς φίλτρον μέγιστον , αἱ ξυνουσίαι , πάτερ . ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς | ||
' ἕκαστα προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς |
δεσπότου , εἴ πως δυναίμην , ἐξελεῖν αὐτὴ λάθραι , ἀνῆψα τὴν δίκελλαν ἀσθενεῖ τινι καλωιδίωι σαπρῶι διερράγη τέ μοι | ||
γάμων ἐπακτὸν ἄταν . ἐγὼ δ ' οὔτι σοι πυρὸς ἀνῆψα φῶς νόμιμον [ ἐν γάμοις ] ὡς πρέπει ματέρι |
ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
τοῦτο ἄρα μέχρι νῦν σώφρων ἐτηρήθην , ἵνα ἐμαυτὸν ὑποθῶ λῃστῇ ἐρῶντι τὴν αἰσχρὰν ἐπιθυμίαν ; Καὶ τίς ἐμοὶ βίος | ||
Κελτοῖς οἳ νῦν Κελτίβηρες καὶ Βήρωνες καλοῦνται , οὔτε τῷ λῃστῇ Οὐριάθῳ καὶ Σερτωρίῳ μετὰ ταῦτα καὶ εἴ τινες ἕτεροι |
πρὸ δὲ τῆς μονάδος λάβοις ἂν τὸ ἓν ἀνάλογον τῷ ἔρωτι καὶ τἀγαθῷ , οὗ πάντ ' ἐφίεται : εἰς | ||
καὶ Σελεύκεια ὠνομάσθησαν , τοῦτον οὖν τὸν Ἀντίοχόν φασιν ἑαλωκέναι ἔρωτι πρὸς Εὐρυδίκην τὴν μητρυιὰν αὐτοῦ καὶ εἶχε τοῦτο τὸ |
ἔφερες : † τουτέστι : περιέφερες καὶ περιῆγες ἄναυλον καὶ ἀνήδονον ᾠδήν . λέγει δὲ τὸ αἴνιγμα : ἢ διὰ | ||
Αὖον : ξηρόν . οὐτιδανόν : οὐδαμινὸν , ἀχρεῖον , ἀνήδονον : οὐτιδανὸν ἀπὸ τοῦ οὔτι δάνος ἤτοι χαρὰν ἐμποιῶν |
δαίμονος ψευδωνύμου , ὃς εὗρε τὴν κάμινον , ἀλλ ' αἰωνίαν , ἀνθ ' ὧν ἑαυτὸν ἦν θεὸν στήσας κάτω | ||
ἄγων καὶ αἴρων εἰς τὸ φῶς καὶ τιμὴν καὶ δόξαν αἰωνίαν κέκτηταί τε καὶ τοὺς προγενομένους μόχθους εἰς ἡδονὴν καὶ |
πλούτου ὄφελός τι ἐστὶν ἀπούσης αὐτῆς , ἀκούσαντες πάλιν οἱ Πανέλληνες καὶ μεταμαθόντες , ὡς οὐκ ἔνεστι κλινοπετῆ καὶ νοσοῦσαν | ||
τὴν ἐξ αὐτοὺ περιγινομένην ἀπόλαυσιν καὶ ἡδονήν , πάντως οἱ Πανέλληνες , οὐκ ἄλλως ἔχειν τὸ πρᾶγμα ἢ οὕτως ὑπολαβόντες |
ὄνομα . ἀγήρως : ἡ μὴ γερῶς ' ἀλλ ' αἰώνιος . ἀγήρω : ἄφαρτον μὴ ἔχουσαν τέλος . ἁγιάσαι | ||
οὐδὲ οὕτω πρὸς τὸν χρόνον παρατεινόμενον ὡς δόξα ἀγαθὴ καὶ αἰώνιος . αὕτη καὶ τὴν τοῦ Σεβαστοῦ βασιλείαν ἀεὶ νέαν |
χειμῶνος , καὶ τὸ τραγικὸν ἀποδέχεσθαι : ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς . τὸ δέ γε πάντα ποιεῖν εἰς | ||
προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς . . |
. ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
καὶ ἀπὸ τότε ἡ αἴθυια παρὰ τὸ χεῖλος τῆς θαλάσσης ἐνεδρεύει , μή πως ἡ θάλασσα τὸν χαλκὸν ἐξαγάγῃ . | ||
, εἴτε ἄρα τοιοῦτος ἄνθρωπός ἐστιν οἷος φαίνεται , ἢ ἐνεδρεύει καὶ θηρεύεται τὴν δόξαν ἐπὶ ἀπάτῃ , καὶ ἃ |
μίσγοιτ ' ε [ τοίων δὲ κόμπων [ ποινὰς θεοῖς ἔτεισεν ? [ μανίας τροχῶι περι ? [ οἰστρηλάτοισιν [ | ||
ἐς τέλος ἐξεφάνη : ἀλλ ' ὁ μὲν αὐτίκ ' ἔτεισεν , ὁ δ ' ὕστερον : οἳ δὲ φύγωσιν |
τὸ πράττειν τοῦ λέγειν προτιμῶντα , ἃ δὴ μαρτυρεῖται τῷ φιλομαθεῖ διὰ τοῦ „ ὑπήκουσε τῆς φωνῆς Σάρρας . „ | ||
γὰρ ἐπιμελὲς τῷ φυτουργῷ τὰ δένδρα αὔξεσθαι , καὶ τῷ φιλομαθεῖ τὰ φρονήσεως θεωρήματα ποιῆσαι μηκίστην λαβεῖν ἐπίδοσιν , αἱ |
αἴνησεν γάμον κρύβδαν πατρός , πρόσθεν ἀκειρεκόμαι μειχθεῖσα Φοίβωι καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν ] εἰ γὰρ ὁ πατὴρ αὐτὴν | ||
[ ! ! ] ποτ ' εἶδεν ὑπὸ σπλάγχνοις [ φέροισα τόνδ ' ἀνέρ ' . ἔδοξε ? [ γάρ |
πανσόφῳ κατένευσεν ὁ θεὸς τοῦτό γε , καίτοι γε μυρίας ποιησαμένῳ δεήσεις , ἀλλὰ χρησμὸς ἐξέπεσεν αὐτῷ , ὅτι ” | ||
αὐτός τίς ἐστιν αὑτῷ : οὗ παραχωρεῖ καὶ ἐξίσταται . ποιησαμένῳ δὲ τὴν εὐχὴν τάδε διαγορεύει : πρῶτον μὲν ἄκρατον |
. Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
, ἀπέθανεν . Φρενῖτις . Γυναῖκα , ἥτις κατέκειτο ἐπὶ ψευδέων ἀγορῇ , τότε τεκοῦ - σαν πρῶτον ἐπιπόνως ἄρσεν | ||
τότε μὲν φωνὴν ἀκούειν αὐτοῦ , δηλονότι τοῦ Ἀπόλλωνος , ψευδέων ἄγνωστον , ἤγουν οὐ γινώσκουσαν ψεύδη , ἐνεργητικῶς : |
ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐπιγέγραπται τόδε : οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει Πιττακὸν ἥδ ' ἱερὰ Λέσβος ἀποφθίμενον . ἀπόφθεγμα αὐτοῦ | ||
ὅτι καὶ ὁ Ζεὺς ἐν τῇ ἐκπυρώσει ἔρημός ἐστι καὶ κατακλαίει αὐτὸς ἑαυτοῦ : τάλας ἐγώ , οὔτε τὴν Ἥραν |
, ὡς ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός , οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις : | ||
' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ γενόμην κόρη τε |
μοῖραν ὑπομένειν εὐκόλως . . ἀνάγκης ] τῆς βίας . ἀδήριτον ] ἀμάχητον . σθένος ] δύναμις . . ἀλλ | ||
δὲ ταῦτα δόξας ἤδη κεκρατηκέναι τῆς ἐπιβολῆς καὶ τὴν βασιλείαν ἀδήριτον ἔχειν ἤρξατο ζηλοῦν τὴν Περσικὴν τρυφὴν καὶ τὴν πολυτέλειαν |
. ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] | ||
. ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] |
καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι . κατηγορίαι γίνονται τῆς ἀρχῆς ὑμῶν , Ἄππιε , πολλαὶ καὶ παρὰ πολλῶν : εἰ μὲν ἀληθεῖς | ||
λέγεσθαι τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα παρ ' ἀνθρώποις μᾶλλον , Ἄππιε , ἢ μηδαμῇ . ἀποδεδωκὼς δή σοι τὰ τοῦ |
ἀφένου , ἀρσενικόν ἐστιν , οἷον : οὔτ ' ἀρετὴ ἀφένοιο , ὅτε δὲ ἄφενος , ὡς τέμενος , οἷον | ||
ἀρετῆς ἄτερ ὄλβος ἐπίσταται ἄνδρας ἀέξειν , οὔτ ' ἀρετὴ ἀφένοιο : καὶ ἡ Σαπφώ : ὁ πλοῦτος ἄνευ ἀρετᾶς |
, ὡς οὐδὲ αἱ ἄνω δυνάμεις δημιουργεῖν , ἀλλὰ τῷ Δημιουργῷ διακονεῖν ἐτάχθησαν : εἰ ταῦτα ποιοῖμεν , τί τῶν | ||
τῷ σώματι σκιὰ παραφαίνεται : ἀλλ ' ἀδύνατον ἅμα τῷ Δημιουργῷ παραλαμβάνειν τὴν ὕλην . Καὶ τοῦτο Πλωτῖνος περιεργαζόμενος τὴν |
δὲ Ἥλιον λαθόντα ἐπιστῆναι τῇ Ἀφροδίτῃ καὶ τῷ Ἄρει ἀφρόντιδι ἀναπαυομένῳ διὰ τὸ πιστεύειν τὸν Ἀλεκτρυόνα μηνῦσαι ἄν , εἴ | ||
ἐν γουνῷ οἰνοπέδου ἀλωῆς ἐπὶ φύλλων χαμαὶ βεβλημένων ὥρᾳ θέρους ἀναπαυομένῳ ; Οἱ δὲ μακάριοι αὐτῷ ἄνδρες , οὓς ἐκεῖνος |
ἐστερημένος τάφου . . ὃν ] ὅντινα . στυγεῖ ] μισεῖ . . ἤδη τὰ τοῦδε ] τὰ περὶ τῆς | ||
τὸν βίον οὗτος κατέστρεψε , τὰς ἀστικὰς ἡ προειρημένη γυνὴ μισεῖ διατριβὰς καὶ τὴν οἰκίαν , ἐν ᾗ τὸν ἄνδρα |
καὶ ἀπαθὲς περιγίνεται τῷ ἀνθρώπῳ ἢ ἐν ὀρέξει μὲν μὴ ἀποτυγχάνοντι , ἐν ἐκκλίσει δὲ μὴ περιπίπτοντι , τὴν μὲν | ||
ἀγῶνος καὶ λύπην λύει καὶ τὴν ἀθυμίαν ἐκβάλλει . τῷ ἀποτυγχάνοντι κοινὸν ἔγκλημα ἡ ἄνοια καὶ ἡ ἀφροσύνη . ὁ |
μετὰ ταῦτα ἐγκύμων ἐπιχειρῇς γίγνεσθαι , ὦ Θεαίτητε , ἐάντε γίγνῃ , βελτιόνων ἔσῃ πλήρης διὰ τὴν νῦν ἐξέτασιν , | ||
περὶ Πρίαμον , τότε πότερον ἔμφρων εἶ ἢ ἔξω σαυτοῦ γίγνῃ καὶ παρὰ τοῖς πράγμασιν οἴεταί σου εἶναι ἡ ψυχὴ |
ἵνα μὴ ἀτιμοτέρη τοῖς ἐρασταῖς εἴη . ἠκηκόει δὲ ἡ μουσουργός , οἷάπερ αἱ γυναῖκες πρὸς ἀλλήλας λέγουσιν , ὅτι | ||
Μουσικῇ δὲ προσήκοι ἂν καὶ τὰ προειρημένα καὶ μουσικός , μουσουργός , μουσουργικός , μουσουργεῖν , καὶ εὐμουσία , ἀμουσία |
νῦν ἡ πεπρωμένη δηλοῖ : ὅροις τισὶν ἀναγκαίοις πεπερατῶσθαι τὴν θνητὴν ἡμῶν ζωήν , φρονήσεως δὲ ἴδιον εἶναι τοῖς τῶν | ||
οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν , νέος δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺς |
ἄρα ᾔδη ἰφθίμην ἄλοχον Σθενέλου Περσηϊάδαο . ἣ δ ' ἐκύει φίλον υἱόν , ὃ δ ' ἕβδομος ἑστήκει μείς | ||
κόλπον καρπὸς μὲν ἐκεῖνος ἦν αὐτίκα ἀφανής , αὐτὴ δὲ ἐκύει : τεκούσης δὲ τράγος περιεῖπε τὸν παῖδα ἐκκείμενον . |
' ἐξέπνευσαν ἄθλιον βίον . μήτηρ δ ' , ὅπως ἐσεῖδε τήνδε συμφοράν , ὑπερπαθήσας ' ἥρπας ' ἐκ νεκρῶν | ||
. Καρπαθίην ὅτε νυκτὸς ἅλα στέψαντος ἀήτου λαίλαπι Βορραίῃ κλασθὲν ἐσεῖδε κέρας , εὔξατο κῆρα φυγών , Βοιώτιε , σοί |
αἰσχρᾶς ἀνέχεσθαι γυναικός , ἧς οὐδὲ τὸ κρατεῖν ἡδονὴν τῷ γήμαντι φέρει , εὐφροσύνη δὲ ὅση καλῇ συνοίκῳ προστάττειν , | ||
Καλλιρόης τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρὸς γεννηθῆναι Κότυν : τῷ δὲ Κότυϊ γήμαντι θυγατέρα Τύλλου τοῦ γηγενοῦς Ἁλίην δύο γενέσθαι παῖδας Ἀσίην |
ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
, ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
κατὰ τὸν ἀνακλώμενον χαρακτῆρα πολὺ παρὰ τῷ Ἀνακρέοντί ἐστι παρὰ δηῦτε Πυθόμανδρον κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ | ||
δίμετρα , οἷον τὰ Ἀνακρεόντεια ὅλα ᾄσματα γέγραπται ἐρῶ τε δηῦτε κοὐκ ἐρῶ καὶ μαίνομαι κοὐ μαίνομαι : τρίμετρα δὲ |
πάσης ὕλης καὶ μηδενὶ τῶν σωματικῶν συμπεπλεγμένον , μηδὲ τῷ παθητῷ τῆς φύσεως συμπαθές . τούτου δὲ πατρὸς καὶ ποιητοῦ | ||
μὲν τοῦτο δοκεῖ τὸν θεὸν ἀμιγῆ πάσης ὕλης καὶ μηδενὶ παθητῷ συμπεπλεγμένον . Ἀριστοτέλης δὲ τὸν ἀνωτάτω θεὸν εἶδος χωριστὸν |
ἅπαντες . Εἶθ ' ὁ Μοσχίων ὁ παραμασήτης ἐν βροτοῖς αὐδώμενος . Ἄνθρωπος εἶναί μοι Κυρηναῖος δοκεῖς : κἀκεῖ γὰρ | ||
καλεῖ : εἶθ ' ὁ Μοσχίων ὁ παραμασήτης ἐν βροτοῖς αὐδώμενος . ἐν δὲ τῷ Παγκρατιαστῇ Ἄλεξις τρεχεδείπνους καταλέγων φησίν |
: οἵ τε ἀγαθοί , εἰ ἐξηγκωνισμένοι περιπατοῖεν , οὐκ ἐπιτρέψει τις αὐτοῖς , ἀλλὰ φήσει , Ὦ Χρύσιππέ τε | ||
ὀλίγον ἢ τῆς δεκάδος τὸ πολὺ οὐδενὶ τό γε ἡμέτερον ἐπιτρέψει : ὁ γὰρ μοναδικός ἐστιν ἀριθμός , ᾧ ταῦτα |
μὲν πρόγονον ἀπέκτεινε , τὸν δὲ υἱὸν ἔτρωσε , καὶ ἀνενεγκοῦσα κρίνεται : ἐνταῦθα γὰρ ὁμολογουμένου τοῦ πράγματος ὄντος ζητοῦμεν | ||
μὲν υἱὸν ἔτρωσε , τὸν δὲ πρόγονον ἀπέκτεινε , καὶ ἀνενεγκοῦσα φεύγει φόνου . διαφέρει δὲ συγγνώμης ὁ τοιοῦτος στοχασμός |
δάκω φρένα , δέδοιχ ' , ἃ χρήιζω : διὰ πόθου δ ' ἐλήλυθα . ἀλλ ' ἐξερώτα , μηδὲν | ||
κατασχεθεὶς ὥσπερ οἱ κορυβαντιῶντες ἐνθουσιᾷ , ἑτέρου γεμισθεὶς ἱμέρου καὶ πόθου βελτίονος , ὑφ ' οὗ πρὸς τὴν ἄκραν ἁψῖδα |
κέκλημαι : . . . Ἑλλήνων οἰκήματα : ἀντὶ τοῦ κληθήσομαι : δούλα λιποῦς ' Ἀσίαν : καταλιποῦσα τὴν Ἀσίαν | ||
τῶν Ἑλλήνων : ἐγὼ δ ' ἐν ξένῃ γῇ δούλη κληθήσομαι λιποῦσα τὴν Ἀσίαν δούλην , θεράπαιναν , τῆς Εὐρώπης |
' ἵπποις χρυσέαις καὶ Κορίνθου δειράδ ' ἐποψόμενος δαιτικˈλυτάν . τερπνὸν δ ' ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν . εἰ | ||
θανεῖν ἀώρους παῖδας , ἀλλ ' εὐδαίμονας ἐν γῆι πατρώιαι τερπνὸν ἐκπλῆσαι βίον . πάντας δὲ βωμούς , οἳ κατ |
σαφέστερον . σὺ δὲ παράπεμπε τῷ νῷ τὰς θεωρίας τῷ ῥητορικῷ σου κοσμῶν λόγῳ τὴν τέχνην . ἴσθι μέντοι , | ||
. ὁ δὲ τοῦτο εἰπὼν ἔπεισεν ὅτι ἔασον αὐτοὺς Ἀθήνησι ῥητορικῷ θανάτῳ ἀποθανεῖν . . π . ἑρμην . § |
οὔτε παρὰ νεκροῦ λαβεῖν ἀγαθόν : ἢ γὰρ αὐτῷ τῷ ἰδόντι ἤ τινι τῶν τοῦ ἰδόντος ὀλέθρια γίνεται . τῶν | ||
ἔτι γοῦν καὶ νῦν τὰ μένοντα αὐτοῦ ἐρείπια καὶ λείψανα ἰδόντι θαυμάζειν ἔστι καὶ τὴν τέχνην τῶν τὴν ἀρχὴν κατασκευασάντων |
ἀγαπῶν δι ' ἐλάχιστ ' ὀργίζεται . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων | ||
γραφόμενος πρὸς γονεῖς μαίνῃ , τάλαν . οὐκ ἔστ ' ἄκουσμ ' ἥδιον ἢ ῥηθεὶς λόγος πατρὸς πρὸς υἱὸν περιέχων |
τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
εὐθυμίας ποιητικόν , % ὡς τὸ μὴ πολλὰ πράσσειν μηδὲ δυσκόλοις ἐπιχειρεῖν πράγμασιν μηδὲ παρὰ δύναμίν [ τι ] βιάζεσθαι | ||
οὐ πέφυκεν . Ἡ ἀφωνία μὲν ἴσως ἥρμοττε τοῖς παροῦσι δυσκόλοις , καὶ καιρὸν ἴσως ἄδικον σιωπὴ θεραπεύει δικαίως : |
μευ κατακλαίει καὶ ταταλίζει [ ] καὶ ? ? ποθέων ἀποθνήισκει . ἀλλ ' , ὦ τέκνον ? ? μοι | ||
ὄρθιον κατὰ γῆς καὶ ἄνωθεν πέτρην ἐπιτιθεῖσιν σῆμα : καὶ ἀποθνήισκει : τοῦτ ' ἔστιν γὰρ ἴσως τὸ τῶι δόρατι |
λῆμμα τὸ λέγον ὅτι , ἐὰν δύο ἀντιφάσεων θάτερον μόριον ἀντιστρέφῃ , καὶ τὸ λοιπὸν ἀντιστρέψει . Συμβαίνει δέ . | ||
φησίν , ἰσότητα τηρεῖν ὀφείλει πρὸς ἄλληλα , ἵνα καὶ ἀντιστρέφῃ , ὥσπερ ἀντιστρέφει ὁ ἄνθρωπος καὶ τὸ γελαστικόν . |
τὰ ἔργα . ἡ φύϲιϲ ϲῴζουϲα τὴν ἀρχέγονον καὶ πρώτην ἑαυτῆϲ εὐκραϲίαν ὀρέγεται μὲν εὐκαίρωϲ τῶν προϲφερομένων , διοικεῖ δὲ | ||
, ὧν ἂν πράττῃ , προθυμίαν , αὐτῆϲ τῆϲ φύϲεωϲ ἑαυτῆϲ τὸ μέτρον ἐξευριϲκούϲηϲ ἐν ταῖϲ ἀρίϲταιϲ καταϲκευαῖϲ : καὶ |
ἔστιν ἐναντίον τὸ λογικὸν τῷ ἀλόγῳ οὐδὲ τὸ θνητὸν τῷ ἀθανάτῳ : τὰ γὰρ ἐναντία φθείρει ἄλληλα , ταῦτα δὲ | ||
γοῦν τἀναντία γράφειν ἀνταίρει : εἰ δὲ αὐτὸς ὁ Δημιουργὸς ἀθανάτῳ ψυχῇ ἀθάνατον αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα ποιεῖν ἐπαγγέλλεται , |
τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε ἔφη τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . | ||
ἀπὸ μείζονος , εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν . Ὦ τλάμων τλάμων ἄρ ' |
θυμουμένῳ , ᾗ θυμούμενός ἐστι , τὸ ζεῖν ὑπάρχει τὸ περικάρδιον αἷμα , ἀλλὰ διὰ μέσου τοῦ ὀρέγεσθαι ἀντιλυπῆσαι . | ||
δὲ μὴ προσδέχονται τοὺς ταύρους αἱ βόες , σκίλλης τὸ περικάρδιον τουτέστι τὰ ἁπαλώτατα τῆς σκίλλης καὶ ὡς ἂν εἴποι |
ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν : τοῦτον σχολῆς τῆσδ ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω . Καὶ ὃς ἀναστάς : οἱ μὲν ἐκήρυσσον | ||
: τὸν δ ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα , ἐᾶν |
ἐπιγονατίδοϲ ἐκϲτῆναι κωλύεται . τοῖϲ αὐτοῖϲ οὖν τῆϲ κατατάϲεωϲ χρώμενοι τρόποιϲ , ποτὲ μὲν διὰ τῶν χειρῶν μόνον , ποτὲ | ||
ἀγαθὸν εἶναι τὸν θεόν . ἀλλ ' οἱ γενόμενοι τοῖϲ τρόποιϲ αὐτοὶ κακοί : πολλὴν δ ' ἐπιπλοκὴν τοῦ βίου |
γὰρ τούτων οἵα τε ποιεῖν ἡ ψυχὴ μὴ τὸ σῶμα ἐφελκομένη , εἰς ὃ καὶ τὰς ἐνεργείας ἑαυτῆς ἐμφανῶς ἀποστηρίζεται | ||
ἀνωτέρα πάσης προαιρέσεώς ἐστιν , ἅτε ζωτικὴ δύναμις εἰς τοῦτο ἐφελκομένη τὸ ζῷον εἰς ὃ ὀρεκτικῶς ἔχει καὶ οὗ τὸ |
λαμπρὰ τῆς τύχης διπλᾶ στέφη . Σὺ δὲ κτυπῶν , Ὅμηρε , κομπώδεις κτύπους , ὑψῶν τὰ μικρά , δεῦρο | ||
στρατηγέταις : βάλλωμεν , ἄνδρες , τοὺς βιοφθόρους λύκους . Ὅμηρε , πηγὴ τῶν λόγων , ὁ τῆς μάχης πόρρω |
τὴν νοητὴν οὐσίαν καὶ τὸ θεῖον κάλλος καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀτρεμές : ὥσπερ γὰρ , φησὶν , ἐκεῖναι αἱ μανίαι | ||
ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , ἀκίνητον , ἀτρεμές , ἰσχυρόν , ἀρραγές . Συνομολογῶ , συναινῶ , |
ἄρτι τὴν Αἴγυπτον , ἔτυχεν ἐν Μέμφει τελευτήσας ὁ Ἆπις γήρᾳ : ὁ δὲ τὴν ἐπιμέλειαν ἔχων αὐτοῦ τήν τε | ||
ἀεὶ ὁ ἄνθρωπος . ἔχει μὲν γὰρ ἡ φύσις ἐν γήρᾳ πολιοῦσθαι ἄνθρωπον , συμβαίνει δὲ τοῦτο πολλάκις μὴ γενέσθαι |
μὰ τὴν ἄνασσαν , οὐκ ἂν ἔν γ ' ἐμοῖς δόμοις βλέπους ' ἂν αὐγὰς τἄμ ' ἐκαρποῦτ ' ἂν | ||
συνεβούλευσας ἐξιλεώσασθαι οὐρανίους καὶ καταχθονίους δαίμονας . . παιδὶ καὶ δόμοις ἐμοῖσι ] τῇ ἡμῶν ἀρχῇ . τήνδ ' ἐκύρωσας |
; Ἔγωγε τοῖς νῦν γ ' , ὦ πάτερ , μαντεύμασιν . Ποίοισι τούτοις ; τί δὲ τεθέσπισται , τέκνον | ||
κεραυνόν , ὃς πᾶν ἐξαϊστώσοι γένος . τοιοῖσδε πεισθεὶς Λοξίου μαντεύμασιν ἐξήλασέν με κἀπέκλῃσε δωμάτων ἄκουσαν ἄκων : ἀλλ ' |
! ! ! ! ! ! ! ! ] [ Πάρνε ] , πρός [ σε ] χρήσομαι [ ] | ||
[ ] ἀκούοντα : [ ⚓˘⚓ – – ] , Πάρνε ? ? ? ? ? , ς ? ' |
ἐπιδείκνυται : ἀρχική τε νόμων ἐθέλει καὶ πόλεων γίνεσθαι , πημαίνει δὲ οὐδένα πώποτε : οὐ γὰρ θέμις θείαν ποτὲ | ||
, Ὅρκόν θ ' , ὃς δὴ πλεῖστον ἐπιχθονίους ἀνθρώπους πημαίνει , ὅτε κέν τις ἑκὼν ἐπίορκον ὀμόσσῃ : Νηρέα |
ἧττον διαμαρτύρεται Τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν . πολλοὶ δὲ διδακταῖς ἀνθρώπων ἀρεταῖς κλέος ὤρουσαν αἱρεῖσθαι , σφόδρ ' ἀκολούθως | ||
καὶ μὴ ἐκ φύσεως ἔχοντες τὴν ἀρετήν . πολλοὶ δὲ διδακταῖς : πολλοὶ δὲ δόξαν ἑαυτοῖς ἠθέλησαν περιποιῆσαι ἀπὸ διδακτῶν |
ἀρχαίων οὕτως τὸ πρᾶγμα ἐφώτισεν , καὶ ὀνομαστὶ τὸ εἶδος ἐξεῖπεν , εἰ μὴ οὗτος ὁ ἄριστος καὶ πάνσοφος ἀνήρ | ||
ἀριστεῖ : συνελήφθη ὑπὸ τῶν πολεμίων καὶ βασανισθεῖσα τὰ ἀπόῤῥητα ἐξεῖπεν , ἀνέζευξαν οἱ πολέμιοι καὶ δημοσίων φεύγει : ἔστιν |
οὔτε τὴν βλάβην αὑτῷ κούφην τήν τε ὕβριν βαρυ - τέραν ἢ Μυσῶν λεία τοῖς βουλομένοις . οὗ δὴ καὶ | ||
οὔτε ἀνθρωπ [ ] παροξυνθεὶς εἰς τὴν ὑμε - [ τέραν τὸ φιλάνθρωπον ] μᾶλλον ἢ τὸ δίκαιον [ ] |
ὄντες οὔτε σώφρονες οὔτε ἀκόλαστοι λέγονται : οὐδὲ γὰρ τοὺς φιλομύθους καὶ διηγητικοὺς λέγομεν ἀκολάστους ἀλλ ' ἀδολέσχους : οὐδὲ | ||
περὶ τὰς ἄλλας ὅσαι οὔκ εἰσι σωματικαί : τοὺς γὰρ φιλομύθους καὶ διηγητικοὺς καὶ περὶ τὰ τυχόντα κατατρίβοντας τὰς ἡμέρας |
κατ ' εἰρωνείαν λέγει : γράφεται καὶ κεκτημένος : ἐν ἤθει ταῦτα λέγει εἰρωνικῶς : τὴν συγγένειαν : ἀντιλάζυσθαι : | ||
ἀλλὰ λαβὼν ἄπει τὰ σαυτοῦ . καὶ τὰ λοιπὰ ἐν ἤθει χρηστῷ διεξελθὼν τελευτῶν ἐπιτίθησι : ταῦτ ' ἐμοῦ προκαλουμένου |
ἀποκρίνεται ὧδε : Οἱ μὲν παῖδές εἰσιν ἐν τοῖς ὄρεσι βουκολοῦντες , ὥσπερ ἐκείνων βίος : ἐγὼ δ ' ἐπέμφθην | ||
ἀποκρίνεται ὧδε : Οἱ μὲν παῖδές εἰσιν ἐν τοῖς ὄρεσι βουκολοῦντες , ὅσπερ ἐκείνων βίος , ἐγὼ δ ' ἐπέμφθην |
τέκνον . Ἀλλ ' ἦ παραφρονεῖς ; Κριβανίτας , ὦ τέκνον . Ὁ δὲ μεθύων ἤμει παρὰ τοὺς ἀρχηγέτας . | ||
τὴν θυγατέρα Ὀμύρητος , καὶ αὐτῷ γίνεται ἐκ κοίτης θῆλυ τέκνον , ᾧ οὔνομα τίθεται Κρηθηΐδα . καὶ αὐτὸς μὲν |
καὶ θερμὴ καὶ τεταμένη , καὶ εἰ θίγοις αὐτῆς , ὀδυνωμένη . πληθωρικοῦ μὲν οὖν ὄντος ἢ κακοχύμου τοῦ παντὸς | ||
εἰρημένοις , ἐξ αὐτοῦ δὲ τοῦ μηδὲν ἔχειν ἀντειπεῖν πλέον ὀδυνωμένη συνετῆς οὕτως ἀποστερεῖσθαι παιδὸς μικρὸν ὕστερον μέλλουσα . τοιαύτης |
τὸν αἴσχιστον ὡς καλὸν ἐπαινῶν ἄλλο τι ἢ προφέρει τὸ αἶσχος αὐτῷ ; ἢ ὁ τὸν ἀνάπηρον ὁλόκληρον εἶναι λέγων | ||
πᾶσαι ; Κάλλος μὲν γὰρ ἔστω καὶ ὑγίεια ἑκατέρα , αἶσχος δὲ καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία ὅλως ; |
εἴη μοι κῦρσαι συνδυάδος φιλίας ἀλόχου : τὸ γὰρ ἐν βιότωι σπάνιον μέρος : ἦ γὰρ ἂν ἔμοιγ ' ἄλυπος | ||
νόμου ὠγυγίου καὶ ἀπείρονος εὐνόμου ἀρχῆς : Μοῖρα γὰρ ἐν βιότωι καθορᾶι μόνη , οὐδέ τις ἄλλος ἀθανάτων , οἳ |
εἰσιν , ἔργῳ δ ' οὔ : τὸ ἑξῆς : γέροντι ποδὶ βαδίζει ἐνταῦθα : Τυνδάρεως μελάμπεπλος : Οἰβάλου τοῦ | ||
, . , . : Αἰσχύλου : καλὸν δὲ καὶ γέροντι μανθάνειν σοφά . , . , . : Αἰσχύλου |
καὶ ὀργίλως δάμναται καὶ δαμάζει τὴν οὐρανίαν γένναν : οὐδὲ παυθήσεται τοῦ τυραννεῖν , ἕως οὗ λάβῃ κόρον τῆς τυραννίδος | ||
παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , ἕως οὗ ὁ νοῦς τοῦ Διὸς παυθήσεται τῆς ὀργῆς , φησὶν Ὠκεανὸς πρὸς αὐτόν : οὐδὲ |
, νηὸς ἄπο προθορόντας , ὅθι ξένος ἐν ψαμάθοισι κεῖται ἀποφθίμενος : τῷ οἱ κτέρεα κτερεΐξαι παμμήτειρα Ῥέη κέλεται γέρα | ||
τὰ δόγματα : τοῦτ ' Ἐπίκουρος ὕστατον εἶπε φίλοις τοὔπος ἀποφθίμενος : θερμὴν δὲ πύελον γὰρ ἐληλύθεεν καὶ ἄκρατον ἔσπασεν |
δ ' Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός , ἀλλ ' οὐ βαρβάρους μῆτερ , Ἑλλήνων : τὸ μὲν γὰρ δοῦλον , οἱ | ||
σκωλήκων ; συνάρμοσον δέ μου βλέφαρα τῇ σῇ χερί , μῆτερ . ἂν δὲ μὴ συναρμόσῃ σου , ἀλλὰ βλέπων |
τῷ Ἄργει διάγειν καὶ ζῆν , ἔνθα οὐκ ἂν ἀπαρρησίαστος διετέλεσα οὐδὲ κάτω βλέπων καὶ κρύπτων ἐμαυτοῦ τὸ ἐλεύθερον . | ||
ἐπὶ τοῖς προτέροις ἔργοις τιμὰς καὶ χάριτας ἀφανίσαι . καὶ διετέλεσα πάντα τὸν μεταξὺ χρόνον στρατευόμενος καὶ ταλαιπωρῶν καὶ οὐδένα |
τὰ κεράμεια . . ὡς ἐπὶ τῶν ἀνθῶν εἶπε τὸ ἀπανθήσαντα . ἀντὶ τοῦ ξηρανθέντα . εὐφρανεῖ τὰ ἀμφορείδια . | ||
γὰρ ἐμμένει πολὺν χρόνον , τὰ δ ' ἄλλ ' ἀπανθήσαντα πάντ ' ἀπέπτατο , ὥστ ' ἐστὶ πολὺ βέλτιστα |
, ἀχώριστα , ἐρασμιώτατα , ὧν ἢ αὐτὸς ὁ θεὸς ἐρᾷ ἢ αὐτὰ τοῦ θεοῦ ἐρᾷ . εἰ δύνασαι νοῆσαι | ||
ἀναγινώσκει Ἀλκαῖον , Ὅμηρον , οὗτος φιλεῖ Διονύσιον , οὗτος ἐρᾷ Ἑλένης . ὁ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τοῦ τύπτειν |
' ἐπαινῶ μὴ καταισχύνειν ἐμέ , ὥραν ἐχούσας τήνδ ' ἐπίστρεπτον βροτοῖς . τέρειν ' ὀπώρα δ ' εὐφύλακτος οὐδαμῶς | ||
τὸ εἰπεῖν μυσαρόν τι κατὰ τῶν ξένων εὐχερές ἐστιν . ἐπίστρεπτον ] τὴν ἐπιστροφῆς δεομένην ἢ τὴν ἐπιστρέφουσαν εἰς θέαν |
εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δ ' ἀλλοτριοῦται . ” ἐκ κοινότητος ἡ λύσις : ἡ δ | ||
ἀποικία εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται : οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ δοῦλοι , ἀλλ ' |
κατὰ Τιμοθέου . ὁπότε δημευθείη τινὸς ἡ οὐσία , ἐξῆν προσελθόντι τῷ φάσκοντι δανειστῇ γεγονέναι τούτου τοῦ ἀνδρὸς λέγειν ὅτι | ||
οἷσπερ καὶ τὸ πολεμικὸν σημαίνουσιν ὄχλου προσκληθέντος , τῷ δὲ προσελθόντι τὰ ὀπίσθια πρῶτον ἀνασύρεσθαι μέχρι τῶν ὤμων εἶτα τὰ |
ῥαφεύς . τρίτον γὰρ ὄντα μ ' ἔλιπε , κἀθλίῳ πατρὶ συνεξελαύνει τυτθὸν ὄντ ' ἐν σπαργάνοις : τραφέντα δ | ||
ὑμεῖς γεγόνατεδεύτερον δὲ δὴ ποιεῖσθε βασιλέα τὸν τῷ μὲν ἐμῷ πατρὶ ταὐτὸν κεκτημένον ὄνομα , ὑὸν δὲ Διονυσίου , χάριν |
τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς , οἷον κάλλιον κάλιον , ὤφελλες ὤφελες [ θᾶττον θᾶτον ] . Παρέμπτωσίς ἐστι προσθήκη | ||
μοι † εἴθ ' ἥσσω μ ' † αἰῶνα βίοιο ὤφελλες δοῦναι καὶ ἴσα φρεσὶ μήδεα ἴδμεν θνητοῖς ἀνθρώποις : |
ἔθ ' εὑρήσεις δῆμον φιλοδέσποτον ὧδε ἀνθρώπων , ὁπόσους ἠέλιος καθορᾶι . Ζεὺς ἄνδρ ' ἐξολέσειεν Ὀλύμπιος , ὃς τὸν | ||
, σχεδὸν οἱ ὁμοτράπεζοι καλούμενοι . σὺν τούτοις δὲ ὢν καθορᾶι βασιλέα καὶ τὸ ἀμφ ' ἐκεῖνον στῖφος : καὶ |
πτερόεντ ' ἀγόρευον : οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν : αἰνῶς | ||
τὰ τοῦ Ὁμήρου ἔπη Οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν , ὥσπερ |
πάσχειν , ἀνάγκη δέ τι καὶ τῷ στρατῷ γενέσθαι παραμύθιον ὑβρισμένῳ τε καὶ παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ πρὸς τῶν κοινῶν ἐχθρῶν | ||
ταύτην τὴν ὑπερβολὴν τῆς τιμωρίας τῷ γε τὸ σῶμ ' ὑβρισμένῳ δεδωκέναι . τί οὖν ; ἐμοὶ τῷ τοσαύτῃ κεχρημένῳ |
αὐτὴν κάλλους πείθονται , καὶ προσιούσης τοιαῦτά τινα πρὸς ἀλλήλους διεξίασιν οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐυκνήμιδας Ἀχαιούς τοιῇδ ' ἀμφὶ | ||
: καλεῖται δέ τις καὶ λειμὼν ἱππόβοτος , ὃν καὶ διεξίασιν οἱ ἐκ τῆς Περσίδος καὶ Βαβυλῶνος εἰς Κασπίους πύλας |
, αὐτὸς δὲ σῴζῃ τόνδε τιμήσας λόγον . καὶ μὴν ἀμεμφῆ τόνδ ' ἐτείνατον λόγον , τίμημα τύμβου τῆς ἀνοιμώκτου | ||
εὔδρομον ὁρμήν , εἰρήνην , ὑγίειαν ἄγων ἠδ ' ὄλβον ἀμεμφῆ . Ὦ τὸν ὑποχθόνιον ναίων δόμον , ὀμβριμόθυμε , |
ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
ἔχωμεν , ὅταν δὲ τελευτήσῃ , μή : ἀντὶ τοῦ ζῶντι : † εἶεν : τί δῆτ ' ἐρεῖ τις | ||
Ὁμήρωι ἐφιλονίκει ] Ξ . ὁ Κολοφώνιος καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι ζῶντι , τελευτήσαντι δὲ ὁ προειρημένος Ξ . . Ξ |
τετυχηκὼς φύσεως τρυφερότητος ἀπέστελλεν αἴσθησιν εἰς ἀραιόν τινα σώματος ὄγκον διαχεόμενος . μετεχειρίζετο δὲ καὶ σύριγγα , ἧς νομίοις θεοῖς | ||
διηθεῖσθαι , οὐ σκληρός , ἔν τε τῷ ἡλίῳ τεθεὶς διαχεόμενος καὶ πρὸς λύχνον ἐξαπτόμενος , οὐ ζοφώδης τῇ φλογί |
καὶ ὠοειδοῦς ὡς ἤδη ἐπιπεφυκότος νευρώδους ἢ νεύρων ὀπτικῶν . αἰσθητικοὶ τῶν ὑποκειμένων χρωμάτων καὶ μεγεθῶν καὶ σχημάτων . μβʹ | ||
διδασκαλίᾳ τεχνῶν , ὑφηγήσει μὲν φυσικῇ καθ ' ἣν φυσικῶς αἰσθητικοὶ καὶ νοητικοί ἐσμεν , παθῶν δὲ ἀνάγκῃ καθ ' |
ὁπόταν ὀργιζώμεθα . Μηδὲν λογίζου , πάντα καιρῷ γίνεται . Μίσει τὸν ἐχθρόν , τὴν δ ' ἀλήθειαν λέγε . | ||
. Σοφίᾳ χρῶ . Ἤθη δοκίμαζε . Ὑφορῶ μηδέν . Μίσει διαβολάς . Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . |
ὀλίγῳ δὲ λόγῳ , διὰ τὸ τὰς αἰτίας ἀποδοῦναι : φλεβοτομῶν γὰρ καὶ τέμνων καὶ διακαίων πλείστῃ πράξει κέχρηται , | ||
ὠφελίμως , καί ποτε καὶ ταύτης ἔλαττον . Ἀντισπάσεως ἕνεκα φλεβοτομῶν , τὰς μὲν κατ ' εὐθεῖαν τῶν αἱμορραγούντων τέμνων |