| ἔστιν ἐναντίον τὸ λογικὸν τῷ ἀλόγῳ οὐδὲ τὸ θνητὸν τῷ ἀθανάτῳ : τὰ γὰρ ἐναντία φθείρει ἄλληλα , ταῦτα δὲ | ||
| γοῦν τἀναντία γράφειν ἀνταίρει : εἰ δὲ αὐτὸς ὁ Δημιουργὸς ἀθανάτῳ ψυχῇ ἀθάνατον αὐτῆς καὶ τὸ σῶμα ποιεῖν ἐπαγγέλλεται , |
| καὶ ἀθάνατον μαχέσασθαι , νίκην δ ' ἀμφοτέροις δώσω , θνητῷ δέ νυ μᾶλλον . ταῦτα ὡς ἐπύθοντο οἱ Φωκεῖς | ||
| καὶ τὰς ἐνισταμένας δυσπραγίας , συμμετρίαν δὲ καὶ κρᾶσιν τῷ θνητῷ γένει παρεχόμενος . Κατ ' ἄλλην τοίνυν διαίρεσιν ἡ |
| ῥητορικήν ; ἢ τίς ἄμεινον καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ ' ἂν ἢ ὅστις δύναιτο ὁποίους χρὴ καὶ | ||
| γνωστικὸν οὔτε τὸ δυνατὸν παρὰ τῷ θεῷ καὶ παρὰ τῷ ἀνθρώπῳ : καὶ γὰρ ἄλλως πώς ἐστι τὸ ἀγαθὸν παρὰ |
| ζυγῷ ἐπιρρέψει , ἄν τε θέλῃς ἄν τε μή . λογικῷ ἡγεμονικῷ δεῖξον μάχην καὶ ἀποστήσεται : ἂν δὲ μὴ | ||
| τοῦ γένους : ἰδοὺ γὰρ ὁ ἄνθρωπος εἶδος ὢν τῷ λογικῷ διαφορᾷ ὄντι περιττεύει τοῦ ζῴου , ὅπερ ἦν αὐτοῦ |
| ἐν ζῴοισί τε καὶ ἐν φυτοῖσι καὶ ἐν τῷ ἀιδίῳ αἰῶνι . καὶ ἤδη που τὸ θῆλυ καὶ ἄρρεν ἐρυσμώθη | ||
| τῶν αὐτῇ ὁμοιοτέρων ἀναγκαῖον αὐτὴν τῆς ποιήσεως ἄρχεσθαι , ἐν αἰῶνι ποιοῦσαν καὶ οὐκ ἐν χρόνῳ τὰ αἰώνια καὶ ἀίδια |
| , καὶ τῷ λόγον ἔχοντι μέρει τᾶς ψυχᾶς καὶ τῷ ἀλόγῳ : σύγκειται γὰρ ἐκ διανοίας καὶ ὀρέξιος , ὧν | ||
| ἀλλὰ καὶ οἱ τούτου ἐφιέμενοι ὡς ἀγαθοῦ αὐτοῦ ὀρέγονται τῇ ἀλόγῳ δόξῃ ἑπόμενοι . ἡνίκα οὖν βούλεταί τίς τινα ἐπί |
| ἔχωμεν , ὅταν δὲ τελευτήσῃ , μή : ἀντὶ τοῦ ζῶντι : † εἶεν : τί δῆτ ' ἐρεῖ τις | ||
| Ὁμήρωι ἐφιλονίκει ] Ξ . ὁ Κολοφώνιος καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδωι ζῶντι , τελευτήσαντι δὲ ὁ προειρημένος Ξ . . Ξ |
| τε καὶ νοηθήσεται καὶ ἔστιν αὐτῷ νῷ τε εἶναι καὶ νοητῷ , ἢ κατ ' ἄλλο μὲν νοήσει , κατ | ||
| , ἡ δέ γε δευτέρα , οἷς ἤδη ἐν τῷ νοητῷ γενομένοις καὶ οἷον ἴχνος θεῖσιν ἐκεῖ πορεύεσθαι ἀνάγκη , |
| εἰς ἣν φοιτῶν διψήσας ἔπινεν . εὔχεται ὁ ἀνόητος Φρὺξ δαίμονι αἰχμαλώτῳ , εὔχεται δὲ εὐχὴν , οἵαν εἶκος ἦν | ||
| δρῶντας ἑκόντας ἡμᾶς , οὔτε εἰ πάσχομεν , δόξαν τῷ δαίμονι , δικαίων ἀπολαύοντας . καὶ γὰρ ἐξουσίαν ἔχοντες δρᾶν |
| τὸ ἔμψυχον παντὶ ζώῳ : καὶ τὸ αἰσθητικὸν δὲ παντὶ ζώῳ : τὸ ἄρα αἰσθητικὸν τινὶ τρεφομένῳ . ἐπεὶ γὰρ | ||
| ὕλη . ὥσπερ οὖν ἄλλο τὸ ζῶον καὶ ἄλλο τὸ ζώῳ εἶναι , καὶ τὸ ζώῳ εἶναι παρὰ τῆς ψυχῆς |
| ὀργίζεσθαι , φθόνου δὲ κρείττονι καὶ πλούτου καταφρονοῦντι καὶ συνόλως εὐδαίμονι . ὁποῖον χρὴ τὸν κανόνα εἶναι καὶ γνώμονα τοῦ | ||
| τὸ καὶ μετὰ θάνατον μὴ ἑδραῖον εἶναι καὶ βάσιμον τῷ εὐδαίμονι τὸ μακάριον ὡς πολλάκις καὶ ἀπελθόντος ἀπὸ τοῦ ἐναντίου |
| . Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
| ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
| εὐνοίας τε καὶ στοργῆς , πάντως που καὶ τῷδε τῷ ζῴῳ τῷ λογικῷ μετέδωκε μᾶλλον . ἀλλὰ οὐ χρῶνται τῷ | ||
| καὶ παντὸς μνήμη τάχιστα ἐγκαταχώννυται τῷ αἰῶνι . Τῷ λογικῷ ζῴῳ ἡ αὐτὴ πρᾶξις κατὰ φύσιν ἐστὶ καὶ κατὰ λόγον |
| . Ἐπειδὴ γὰρ εἴρηται ὅτι ἴωσις καλεῖται ἡ ἐν τῷ θείῳ ὕδατι διάλυσις , δυνάμει παρακολουθεῖ ἐν τῷ ὕδατι καὶ | ||
| κοπεῖσα χωρὶς τῶν κεγχραμίδων : ἢ προϋποχρίσας πίσσῃ τὸν ὄνυχα θείῳ καὶ σανδαράκῃ λείοις ἴσοις κατάπλασσε . χρὴ δ ' |
| δυνατὸν ἄδικον μὲν ἦμεν , μεταδιδόμεν δὲ ἰσότατος , ἢ μεταδιδόμεν μὲν ἰσότατος , μὴ κοινωνικὸν δὲ ἦμεν . ἐγκρατέα | ||
| παράπαν ἀπέχεσθαι τῷ δύναμιν ἰσχυρὰν ἔχειν , ἢ καττὸ σπάνιον μεταδιδόμεν τᾷ κράσει δείελον γαλακτῶδες . τὰ δὲ λουτρὰ μὴ |
| ' ἑταίρα , ὡς Ἀντιφάνης φησὶν ἐν Ἀγροίκῳ , τῷ τρέφοντι συμφορά : εὐφραίνεται γὰρ κακὸν ἔχων οἴκοι μέγα . | ||
| πράξει συμπαρὼν ὅ τι ἂν δέῃ , δίκαια ταὐτὰ τῷ τρέφοντι νενομικώς , ἐπαινέτης θαυμαστὸς οἷος τῶν φίλων . χαίρουσι |
| Σοφοκλῆς ἐν Ἑλένης ἀπαιτήσει ὡς εἱμαρμένον εἴη ἀποθανεῖν , ὅταν κρείττονι ἑαυτοῦ μάντει περιτύχῃ : οὗτος δὲ καὶ εἰς Κιλικίαν | ||
| φύ - σεως αἰτία , ἀλλὰ λοιπὸν ἄλλῃ τινὶ δυνάμει κρείττονι καὶ προτέρᾳ : τοιαύτη δ ' ἡ τοῦ ὀρεκτοῦ |
| : οἱ δὲ πάντων τῶν ἐγκοσμίων μέτρον ἀποθέμενοι παρὰ τῷ δημιουργῷ νῷ καὶ εἰς ταῦτα καὶ εἰς τἆλλα πάντα προβλήματα | ||
| περὶ τῶν ἐν τῷ λογιστικῷ σπουδάσεται καὶ τῶν ἐν τῷ δημιουργῷ . διαφέρουσι δὲ οὗτοι τῷ τοὺς μὲν εἰκόνας εἶναι |
| τοῖς ὁμοίοις . ἑτέραν δὲ διότι συμπέπλεκται τὸ ὑβριστὸν τῷ ἀκολάστῳ . Πλάτων δ ' ἐχρήσατο ἐν Πεισάνδρῳ λέγων γυνὴ | ||
| φαῦλαι πᾶσα κακία : τινὶ δὲ φαῦλον ἡ σωφροσύνη τῷ ἀκολάστῳ καὶ ἀεὶ καὶ πάντα τρόπον : τινὶ δὲ φαῦλον |
| στροχᾶσθαι : καὶ ἐνθυμεῖσθαι : ἀπὸ τοῦ ὑποτοποῦσθαι ἐν τῶ νοΐ : ἔστω οὖν τύπος : τυπῶ : τοπάζω : | ||
| ἔθνη εἰσί : ποικίλα δέ εἰσι τῇ φρονήσει καὶ τῷ νοΐ : οἷα οὖν εἶδες τὰ ὄρη ποικίλα , τοιαῦταί |
| . πᾶσα γὰρ ἀσέβεια φιλεῖ γίγνεσθαι ἐὰν μή τις τῷ κοσμίῳ Ἔρωτι χαρίζηται μηδὲ τιμᾷ τε αὐτὸν καὶ πρεσβεύῃ ἐν | ||
| , οἱ δέ , ὥσπερ Ἑλλανοδίκαι τῷ πρεσβυτάτῳ , εἵποντο κοσμίῳ ἅμα καὶ σχολαίῳ βαδίσματι . ἐπεὶ δ ' ἐκάθισαν |
| μὲν λογικοῦ καὶ τοῦ πρακτικοῦ κοινωνοῦσιν , ἐν δὲ τῷ πρακτικῷ τὸ κῦρος ἔχουσιν , οἷον Πυθαγόρας ὁ φιλόσοφος ἐρωτηθεὶς | ||
| , ὅτι τῷ μὲν αὐτὴ τέλος ἡ ἐνέργεια , τῷ πρακτικῷ δὲ ἡ ὄρεξις ἄλλου τινὸς ἕνεκεν παρ ' αὐτὴν |
| ἥκιστα γὰρ ἐπιτίθενται αὐτῷ αἱ αἰσθήσεις : τῷ δ ' ἄφρονι περιττεύει τὸ πάθος οὐδὲν ἔχοντι ἀλεξιφάρμακον ἐν τῇ ψυχῇ | ||
| Ζελείης . Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , τῷ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθεν : αὐτίκ ' ἐσύλα τόξον ἐΰξοον ἰξάλου αἰγὸς |
| τὸν ἀντίδικον τῷ πεπλασμένῳ τούτῳ φθέγματι , οἰκείῳ τῶν εὑρηκότων ὄντι τὴν ἀλήθειαν . ἐπικλάζειν γοῦν φιλοῦσι καὶ θέλγουσι καὶ | ||
| , μηδενὸς ἀντισπῶντος ἔτι καὶ μεθέλκοντος ἐλευθέροις καὶ εὐγενέσι τῷ ὄντι χρήσηται πρὸς τὰ καλὰ πάντα ὁρμαῖς . οὕτως γὰρ |
| μὲν ἀριθμὸν ἀπὸ τῶν περιφορῶν καὶ τῆς διαφορᾶς τούτων τῷ λογισμῷ περιλαμβάνοντες , τὰ δὲ δυνατὰ καὶ ἀδύνατα τῇ τοῦ | ||
| ἐστι , διαφαίνεται τὰ οἰκεῖα : κρίνουσι γὰρ αὐτὰ οὐ λογισμῷ μᾶλλον ἢ τῷ τῆς εὐνοίας πάθει . γεγέννημαι μέν |
| καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας ἀποτάξασθαι . τὰ μὲν περὶ τῆς πίστεως | ||
| . βλέπεις οὖν , φησίν , ὅτι καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας |
| , ἵνα τῆς ἀσωμάτου καὶ ἀφθάρτου παρὰ τῷ ἀγενήτῳ καὶ ἀφθάρτῳ ζωῆς μεταλάχωσιν , αἱ δὲ καταποντωθεῖσαι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων | ||
| πρωτογενῆ . ἐπειδὴ γὰρ πᾶν γένος ἄφθαρτον , δικαίως τῷ ἀφθάρτῳ προσνεμηθήσεται , καὶ εἴ τις καὶ συνόλως μήτραν διοιγνύειν |
| μέρος οἴονται τὴν λογικὴν φιλοσοφίας : τοιγαροῦν ἀντιδιαιροῦσιν αὐτὴν τῷ θεωρητικῷ καὶ τῷ πρακτικῷ : οἱ δὲ Περιπατητικοὶ ὄργανον : | ||
| ἀλλὰ τοὺς ἐκ πρώτης | ἡλικίας ἐνηβήσαντας καὶ ἐνακμάσαντας τῷ θεωρητικῷ μέρει φιλοσοφίας , ὃ δὴ κάλλιστον καὶ θειότατόν ἐστι |
| . ἀγλαόπαιδι γενέθλῃ : περιφραστικῶς , τῷ λαμπρῷ , τῷ καλῷ γεννήματι , τῷ Γορδιανῷ . Καὶ λαοῖς σύμπασιν : | ||
| μόσχον ἐλέφαντος ὡραίαν ὡς ἐκείνοις ἰδεῖν συνελθεῖν ἐλέφαντι νέῳ καὶ καλῷ , πρεσβύτερον δὲ ἄλλον , εἴτε ἀνὴρ ἦν εἴτε |
| ἑψήσεσι καὶ τῇ ἀρτύσει ὡς ἀηδῆ ἐντεῦθεν ἢ σκληρὰ τῷ τρεφομένῳ φαίνεσθαι , καὶ χρόνου πλείονος εἰς πέψιν δέεσθαι . | ||
| γε τῆς κατὰ φύσιν τροφῆς ἑκάστῳ γένει ζῴων καὶ τῷ τρεφομένῳ σώματι συνεξαλλαττομένης , τριττῆς δὲ κατὰ τὴν ἑκάστου ζῴου |
| φοβεῖσθαι ἥκειν : ἀπὸ κοινοῦ τὸ φαμέν μήθ ' ὡς σωφρονι - σταὶ . . . : ὑπερβατόν . ʃ | ||
| φοβεῖσθαι ἥκειν : ἀπὸ κοινοῦ τὸ φαμέν μήθ ' ὡς σωφρονι - σταὶ . . . : ὑπερβατόν . ʃ |
| εἰς τέσσαρα , ἐπιστημονικὸν λογικὸν ὀρεκτικὸν θρεπτικόν , ἐν τῷ ὀρεκτικῷ περιλαμβάνων καὶ τὸ αἰσθητικόν , διότι πάσῃ ὀρέξει ἀλόγῳ | ||
| ἑαυτὸ τὴν εἰκόνα ἀφομοιοῖ , καὶ τὸ ὀρεκτὸν πρόκειται τῷ ὀρεκτικῷ καὶ ἀντίκειται , ὅτι τούτῳ ἀποστάντι ὄρεξιν αὐτὸ ἐνέπνευσε |
| σταθερᾷ φύσει , εἰδῶν καθαρᾷ μετουσίᾳ , τῇ ἀσωμάτῳ καὶ ἀύλῳ φύσει , καὶ συλλήβδην φάναι , πᾶσι τοῖς βελτίοσιν | ||
| ἢ καὶ δι ' ἄμφω ταῦτα , κρείττων μὲν ἡ ἀύλῳ χρωμένη τῷ ὑποκειμένῳ τῆς ὑλικῷ , καὶ τῆς φθαρτῷ |
| οὔτε παρὰ νεκροῦ λαβεῖν ἀγαθόν : ἢ γὰρ αὐτῷ τῷ ἰδόντι ἤ τινι τῶν τοῦ ἰδόντος ὀλέθρια γίνεται . τῶν | ||
| ἔτι γοῦν καὶ νῦν τὰ μένοντα αὐτοῦ ἐρείπια καὶ λείψανα ἰδόντι θαυμάζειν ἔστι καὶ τὴν τέχνην τῶν τὴν ἀρχὴν κατασκευασάντων |
| τὰς οὐσίας υἱοῖς ἢ θυγατράσιν εἴτε καὶ ἄλλοις συγγενέσιν , ἑκουσίῳ γνώμῃ προκληρονομούμενοι , οἷς δὲ μὴ συγγενεῖς εἰσιν , | ||
| καμὼν οἷς ἀντέτεινεν εἰς τὸν προσήκοντα αὐτῷ τόπον ἐνέπεσεν , ἑκουσίῳ τῇ φορᾷ τὸ ἀκούσιον εἰς τὸ παθεῖν ἔχων . |
| θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
| υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
| . χαλεπὸν μὲν οὖν πρὸς ἄνδρα οὐχ ἥττονα ἐραστῶν προσφέρεσθαι ἐραστῇ , ὅμως δὲ τολμητέον φράσαι τὴν ἐμὴν διάνοιαν . | ||
| ἐξηρτύθη Ἑλληνικός , μυρίας μὲν ὀδύνας αὐτῷ τῷ τῆς ἡδονῆς ἐραστῇ ἄγων , μυρίας δὲ τῇ ξυμπάσῃ πόλει . Τὰς |
| παρὰ μέρος καὶ χρόνῳ γιγνομένου τοῦ τοιούτου καὶ ἐν τῷ χείρονι γιγνομένης ἐπιστροφῆς πρὸς τὰ ἀμείνω , τῇ δὲ λεγομένῃ | ||
| Κρονίονος , αὐτὰρ ὀϊζὺν εἶχον ἀπειρεσίην : μάλα γὰρ πολὺ χείρονι φωτὶ δεδμήμην , ὁ δέ μοι χαλεποὺς ἐπετέλλετ ' |
| αἱ δὲ ἄλλαι αἰσθήσεις χρόνου δέονται . Ἀναλογεῖ δὲ καὶ νῷ ἡ ὄψις : ὥσπερ γὰρ ἐν ἀμερεῖ τὰ πάντα | ||
| καὶ ἀρχαὶ πάντων τῶν γενητῶν , ὡς ὄντως ὄντα καὶ νῷ μόνῳ ληπτά , καὶ διὰ τοῦτο καὶ τιμιώ - |
| ψυχῆς ὑπὸ τοῦ ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως μείναντος : οἷον γὰρ αἰσθητῷ ἐντὸς ὄντι τῷ ἐγκαταλείμματι τούτῳ , ὃ καὶ φανταστὸν | ||
| Ταῖς δὲ ἄνω ; Ἢ τῶν ἄνω αἱ μὲν ἐν αἰσθητῷ , αἱ δὲ ἔξω . Αἱ μὲν οὖν ἐν |
| παρ ' ὁτουοῦν καὶ ἐφ ' ὁτῳοῦν ἀχάριστον εἶναι ἀνδρὶ σπουδαίῳ καὶ ἐν Καρὸς μοίρᾳ ; καὶ οὐ μέμνημαι ἄρα | ||
| ἔτυχε , μάτην : τουτέστιν ἐπ ' οὐδενὶ ἀναγκαίῳ καὶ σπουδαίῳ πράγματι , φανερὰν καὶ ἐν τούτῳ ποιῶν τὴν ἑαυτοῦ |
| Καὶ νῦν ἀνδριὰς ἕστηκεν ἐπωνυμίαν Ἀριστέας παρ ' αὐτῷ τῷ ἀγάλματι τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ ὡς θεοῖς ἀμφοτέροις ἡ θυσία κοινὴ | ||
| καὶ Ἑρμῆς ἐνταῦθά ἐστι Πολύγιος καλούμενος . πρὸς τούτῳ τῷ ἀγάλματι τὸ ῥόπαλον θεῖναί φασιν Ἡρακλέα : καὶἦν γὰρ κοτίνουτοῦτο |
| γάρ τοι πάμπαν ἀεργῷ σύμφορος ἀνδρί : τῷ δὲ θεοὶ νεμεσῶσι καὶ ἀνέρες ὅς κεν ἀεργὸς ζώῃ , κηφήνεσσι κοθούροις | ||
| γάρ τοι πάμπαν ἀεργῷ σύμφορος ἀνδρί . τῷ δὲ θεοὶ νεμεσῶσι καὶ ἀνέρες , ὅς κεν ἀεργὸς ζώει , κηφήνεσσι |
| , θεῷ τὸν αἶνον ὡς συνεργῷ προσφέρω . ἡ δόξα Χριστῷ τῶ συνεργῷ τοῦ τέλους . ? Λόγους ἀτερπεῖς πολλὰ | ||
| Θεῷ , σὺν τῷ ζωαρχικῷ τῆς ἡμετέρας ζωῆς καὶ σωτηρίας Χριστῷ Ἰησοῦ , σὺν τῷ νοερῷ καὶ ἡγεμονικῷ Θείῳ Πνεύματι |
| θηρευσαμένη καλάμῳ λεπτῷ . ἔστι δὲ ἡ κερκώπη ζῷον ὅμοιον τέττιγι καὶ τρυγονίῳ . Ἄλεξις : σοῦ δ ' ἐγὼ | ||
| ἐπειδὴ οἱ παλαιοὶ κατὰ τὴν ἀναπλοκὴν τῶν τριχῶν χρυσῷ ἐχρῶντο τέττιγι : τεκμήριον ὅτι αὐτόχθονες ἦσαν οἱ Ἀθηναῖοι , ὡς |
| , ὅπερ ἄτοπον . πάλιν δὲ ἀποροῦσιν ὅτι εἰ τῷ μονίμῳ διαφέρει ἕξις διαθέσεως καὶ εὐμεταβλήτῳ καὶ παθητικὴ δὲ ποιότης | ||
| δέ ἐστι τὸ τρίτον στοιχεῖον , καθὸ τὸ προοδικὸν τῷ μονίμῳ συνδέδεται . Ἐκ τριῶν ἄρα τούτων ἐστὶ τὸ προεληλυθός |
| γραμ - μάτων ἀπελήλακεν ἡδονή . τῷ δὲ τῆς ἐπιστολῆς αἰτίῳ νέῳ πειρασόμεθα τοσαύτην εἰσενεγκεῖν προθυμίαν , ὅσην αὐτὸς ἐκόμισεν | ||
| προσκληροῦσα ἑαυτὴν ὡς πατρὶ καὶ ποιητῇ τῶν ὅλων καὶ πάντων αἰτίῳ , θήλεια δὲ ἡ ἐκκρεμαμένη τῶν ἐν γενέσει καὶ |
| τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις , διότι | ||
| μέμνηται . ὥστ ' ἔμφρονι δεῖξαι : ὥστε παραστῆσαι τῷ φρονίμῳ ᾗ ἐκέχρητο ἀνδρείᾳ ὁ Πάτροκλος . ὥστε γνῶναι τὸν |
| ἀεὶ πολυπρήκτορας ἔργοις . Ζεὺς δ ' ὅτ ' ἂν Ἑρμείᾳ προσμάρτυρα φέγγεα βάλλῃ , πουλυπλανεῖς ξενίης φαίνει μερόπεσσι κελεύθους | ||
| τὴν δὲ δώσουσιν ἴσως , ἀφ ' ὧν ἦν ἁπάντων Ἑρμείᾳ τε καὶ Ἐγερσίῳ θαρρεῖν . τὸ δ ' ἐμὲ |
| οὐκ ὀλίγον ἀποστάντες ἡμεῖς : ἐφερόμεθα γὰρ βιαίῳ τινὶ καὶ χαλεπῷ τῷ ὁρμήματι τοῖς κύμασιν ἐλαυνόμενοι , ὡς οὐ μόνον | ||
| δὲ ἀγαθῶν γινομένων Εὐάνθιός ἐστιν ὁ λαμπρότατα ἀριστεύων . καίτοι χαλεπῷ γε συμπεπλέγμεθα πολεμίῳ , χρήμασιν ἰσχυρῷ καὶ μᾶλλον ἢ |
| δικαστῇ γὰρ ἀνάγκην ἐξαίφνης τῆς τοῦ νόμου φυλακῆς ἐπιπεσεῖν : ἐγνωκότι γὰρ ἐπὶ πρόδηλον εἰσάγειν σφαγὴν ἥκειν τινὰ ἄγγελον τῆς | ||
| ἐρῴη . ἀλλ ' ἐκείνῳ γε τῷ Ξενοφῶντι , οὐκ ἐγνωκότι ὠκείας κύνας , σύγγνωστον εἰ καὶ ἁλισκόμενος λαγὼς μέγα |
| καὶ φυτῶν ἐλάττων ὑπάρχεις ; καλὸν ἄρα σοι γενέσθαι ξύλῳ μαντικῷ καὶ τῶν ἀεροφοίτων τὴν πτῆσιν λαμβάνειν . ὁ ποιῶν | ||
| ἐγένοντο , ποιμένος τινὸς ἐν τῷ Παρνασσῷ ἐκ Κασταλίας τῷ μαντικῷ πνεύματι κατασχομένου , καὶ χρόνῳ ὕστερον ἐξεμισθώσαντο Ἀλκμαιωνίδαι τὸ |
| τούτῳ οὖσα , τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ θεῖον καὶ τὸ ἀδόξαστον θεωμένη καὶ ὑπ ' ἐκείνου τρεφομένη , ζῆν τε | ||
| ἐκεῖνο κατὰ τὸ κρεῖττον : ἀλλὰ γὰρ δοξάζομεν ὅ τι ἀδόξαστον , ἢ περιτρέπεται , φησίν , ὁ λόγος , |
| νῦν ἀνδρικὸς Ἁβροκόμης , ὁ καταφρονῶν Ἔρωτος , ὁ τῷ θεῷ λοιδορούμενος ἑάλωκα καὶ νενίκημαι καὶ παρθένῳ δουλεύειν ἀναγκάζομαι , | ||
| οὐδὲ ἀποδοκιμᾷ οὐδένα . Ἐπεὰν δὲ μιχθῇ , ἀποσιωσαμένη τῇ θεῷ ἀπαλλάσσεται ἐς τὰ οἰκία , καὶ τὠπὸ τούτου οὐκ |
| λύπας παῖδα καταπαύσει ἢ ἀπειλῇ ἢ λόγῳ : ἀπειλῇ δὲ ἀπαθεῖ , οἷον εἰ ἐμβλέψαντος σεμνὸν μόνον παῖς ἐκπλαγείη . | ||
| . ἀνατέλλων γὰρ καὶ τὸν ἀέρα φωτίζων ἡμέραν ποιεῖ . ἀπαθεῖ καὶ ἀδυστύχῳ . * πληρώσομεν . . Τοῦτο κατασκευάζει |
| , τὰς δὲ ἑπομένας : ἡγουμένας μὲν τὰς ἐν τῷ λογιστικῷ , ἀφ ' ὧν καὶ αἱ λοιπαὶ τὸ τέλειον | ||
| , ἡδονῶν κιβδήλων συμβαινουσῶν περὶ τὰς δόξας τὰς ὑποφαινομένας τῷ λογιστικῷ τῆς ψυχῆς . ὅτι μὲν οὖν ἄνεμοι ὠθουμένου τοῦ |
| τὸ λοιπὸν σῶμα , τήν γε μὴν κεφαλὴν ἔοικε τῷ χερσαίῳ δράκοντι καὶ τῶν ὀφθαλμῶν τὸ μέγεθος , καὶ μέντοι | ||
| ἀστερίας κρείττων . ὁ ἀλωπεκίας ὅμοιός ἐστι τῇ γεύσει τῷ χερσαίῳ ζῴῳ , διὸ καὶ τοῦ ὀνόματος ἔτυχε , καὶ |
| ὡς βλαβερός ἐστιν , ὡς εἶπεν ὁ Λυσίας , τῷ ἐρωμένῳ , εἶτα , ὡς ὁ ἐμὸς λόγος , ὅτι | ||
| Ἐκπλήττει τὸν ἐρώμενον Ὅτι οὐ σωματικῆς χάριτος ἕνεκα παρέμενε τῷ ἐρωμένῳ , ἀλλὰ φιλῶν καὶ ὠφελείας ἕνεκα . Ἔνθεον δὲ |
| γὰρ ἂν οὔτε ὁ λόγος ἀνθίστατο πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν τῷ ἀκρατεῖ , τὸ κυριώτατον ὂν τῆς ἀνθρώπου φύσεως , οὔτ | ||
| ταὐτὸν τίθεμεν τὸν σώφρονα τῷ ἐγκρατεῖ καὶ τὸν ἀκόλαστον τῷ ἀκρατεῖ , εἰ καὶ οὐχ ὁμοίως ἔχουσι πρὸς ταύτας τὰς |
| ἀλλ ' οὐδὲ νόμος ἦν περὶ τούτου διὰ τὸ νόμῳ φυσικῷ κεκωλῦσθαι : ὑπὸ δέ τινας καιροὺς πρῶτον ἱερεῖον θῦσαι | ||
| , ἢ τῷ ἀνομοίῳ τὸ ἀνόμοιον , ὡς Ἡρακλείτῳ τῷ φυσικῷ . Ὅταν δὲ εἴπῃ γενητὸν εἶναι τὸν κόσμον , |
| δέομαι : τοιοῦτον δὲ ὁποῖον ἂν πορισθείη ῥᾷστα καὶ τῷ κτησαμένῳ πράγματα ὡς ἐλάχιστα παρέχον : τοιοῦτον γὰρ ἀρκεῖ μοι | ||
| δεσπότου , μὴ μόνον ἀπελευθεριάζειν ἀλλὰ καὶ ἐπιτάγματα ἐπιτάττειν τῷ κτησαμένῳ καὶ εἰ ἀφηνιάζοι τύπτειν καὶ προπηλακίζειν , εἰ δὲ |
| κεῖται . ἱστοτρίβης ] ἡ περὶ τὸν ἱστὸν τῆς νεὼς συνοῦσα αὐτῶι . ἐπραξάτην ] αὐτή τε καὶ Ἀγαμέμνων . | ||
| τὴν πρὸς τὰ προστακτικά , ἐκεῖνο ἂν φαίημεν , ὡς συνοῦσα ἡ διὰ τοῦ ἄγε σύνταξις ἐξαίρετον καταστήσει τὴν προστακτικὴν |
| δὲ ἵλεῳ γίνονται , ῥητέον ὡς οὐ χαίρει Θεόςτὸ γὰρ χαῖρον καὶ λυπεῖται , οὐδὲ ὀργίζεταιπάθος γὰρ καὶ τὸ ὀργίζεσθαι | ||
| , τὸ δὲ σῶμα ἀποθνῇσκον πάλιν ἀνεζωπύρησε καὶ ἐξανέστη , χαῖρον ἐπὶ τῇ τῆς ἐρωμένης συμπλοκῇ . καὶ τοῦτό ἐστι |
| τὸ ὁρᾶν * * καταφωτίζον αὐτοὺς , ἐπεὶ προστίθημι τῷ Ἅιδῃ τὸ ἐμὸν δέμας : ἀντὶ τοῦ τὸ ἐμὸν δέμας | ||
| τῆς πρὸς Ἑκάβην λιθολευστήσεως τῶν Ἑλλήνων . Ἅιδῃ : τῷ Ἅιδῃ τῶν μελανῶν τοῦ αἵματος θυμάτων ἀπαρχὴν δῷ ἢ αὐτὴν |
| ἐν αὐτῇ τῇ ἡμέρᾳ , ἵνα θεωρήσωσιν ἔν τινι τόπῳ τιμίῳ ἐν τῷ θεάτρῳ τοὺς τραγῳδοὺς καὶ τὰ ἄλλα . | ||
| ἀκουστέον , ἀλλὰ κατὰ ζωὴν καὶ ἀξίαν καὶ τὸ τῷ τιμίῳ ὑπερέχειν : τοῦτο γὰρ τὸ μετεωρίζουσα . ιθʹ Ἧι |
| καὶ τεθηπέναι . ἀμήχανον οὖν βλάπτεσθαί τινα οἰόμενον χαίρειν τῷ δοκοῦντι βλάπτειν , ὥσπερ καὶ τὸ αὐτῇ τῇ βλάβῃ χαίρειν | ||
| οὐκ ἐν τούτῳ ζεῖ τε καὶ χαλεπαίνει καὶ συμμαχεῖ τῷ δοκοῦντι δικαίῳ καί , διὰ τὸ πεινῆν καὶ διὰ τὸ |
| πεποίηκε καὶ δεύτερόν ἐστι τῆς φύσεως καὶ τῷ ἀνειδέῳ καὶ ἀμόρφῳ συμπλέκεται : καὶ ἄτοπον τὴν φύσιν τοῦ τε μηδέπω | ||
| “ ἔφη , ” πάσχειν , ὥσπερ ἂν εἴ τινι ἀμόρφῳ προσωπεῖον εὔμορφον ἐπιθείη τις φέρων , ὁ δὲ μέγα |
| , ἔμψυχον παντὶ φυτῷ , τὸ ζῶον ἄρα οὐ παντὶ ἐμψύχῳ . πόθεν ὅτι τὸ ζῶον οὐδενὶ φυτῷ , δείξομεν | ||
| , πᾶν τρεφόμενον ἔμψυχον : καὶ συνάγεται ζῶον οὐ παντὶ ἐμψύχῳ . ἐπειδὴ γὰρ πᾶν ἔμψυχον τρέφεται , πᾶν δὲ |
| , ὁπόταν ἡ αἰτία τῶν πράξεων πᾶσα ᾖ ἐν τῷ ποιοῦντι . ἃ δὲ δι ' ἑαυτὰ μὲν οὐκ εἰσὶ | ||
| τῷ ποιουμένῳ καὶ πάσχοντι , ἀλλ ' οὐκ ἐν τῷ ποιοῦντι , καὶ οὐκ ἀνάγκη πᾶν τὸ κινοῦν κινεῖσθαι , |
| Ἔστιν . Τῆς τοίνυν μαχητικῆς τῷ μὲν σώματι πρὸς σώματα γιγνομένῳ σχεδὸν εἰκὸς καὶ πρέπον ὄνομα λέγειν τι τοιοῦτον τιθεμένους | ||
| σώματος εἶναι . διὰ τοῦτο καθ ' εἱμαρμένην παρέχει τῷ γιγνομένῳ διανοητικὴν κίνησιν καὶ νοερὰν ζωῆς αὐτῆς οὐσίαν : παρεισέρπει |
| , οἷον ἐγὼ γάρ , ὦ Ἀθηναῖοι , προσέκρουσα ἀνθρώπῳ πονηρῷ καὶ φιλαπεχθήμονι , πλαγιάσας δὲ κατά τινα τῶν πλαγίων | ||
| ἢν νοῦν ἔχῃς . πῶς ἢν ἔχω νοῦν ; ὅτι πονηρῷ καὶ ξένῳ ἐπέλαχες ἀνδρί , οὐδέπω γὰρ ἐλευθέρῳ . |
| τοιούτων ἐπιστήμονες ; Νοῦς δὲ νοῒ καὶ λόγος λόγῳ ἐνδιάθετος ἐνδιαθέτῳ πῶς ἐμίγνυτο ἂν τόσης οὔσης παχύτητος ; Διὰ τοῦτο | ||
| οὐσίαν γὰρ ἔχει τὸ λόγῳ χρῆσθαι , φημὶ δὲ τῷ ἐνδιαθέτῳ : τοῦτο δὲ καὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν ἀτόμων |
| ὅτι πολλῶν ὄντων ἀτόπων τῶν ἑπομένων τῷ περὶ τῶν ἰδεῶν δόγματι οὐδενὸς ἧττον ἄτοπον εἶναι καὶ ὃ νῦν τίθησιν ὡς | ||
| ἢ τοῦ γένους . Τούτῳ δὲ καὶ τοῦ δήμου τῷ δόγματι ἡ στρατιὰ συνηκολούθησε , μεθ ' ἦς ἐπολιόρκει τὴν |
| φίλος οὐδὲ ὁ δειλὸς τῷ θρασεῖ : οὔτε μὴν τῷ ἀνδρείῳ , ἐπειδὴ ἡ κακία ἀόριστός ἐστι καὶ ἄπειρος , | ||
| ἐμπρησμοί , ὥστε εἰ παντὶ ταῦτα φοβερά , καὶ τῷ ἀνδρείῳ , καθό ἐστιν ἄνθρωπος καὶ μὴ ἀναίσθητος . τὰ |
| καὶ τὸ ἡμέτερον σῶμα , ὅπερ ἐκ τῶν τεσσάρων στοιχείων συγκέκραται , τί ἂν ἔχοι ἴδιον ὄνομα ; τὸ μὲν | ||
| κρεῖττον δι ' ἁλοπεπέρεως : τὸ γὰρ ἁλυκὸν τῷ δριμεῖ συγκέκραται καὶ τὸ δάκνον ἐπιδέξεται . “ πάλιν οὖν ἔφαγον |
| ταύτῃ τὸ τοῦ αἰσθητοῦ ὁμοίωμα τελειωθέν , ἐν δὲ τῷ αἰσθητηρίῳ ἀτελὴς καὶ συμμιγὴς πάθει ἡ ἐνέργεια : καὶ τὸ | ||
| τοῦ ὑποκειμένου αὐτῇ αἰσθητοῦ ἐστι γνωριστική , ὑπάρχουσα ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ ᾗ αἰσθητήριον , καὶ κρίνει τὰς τοῦ ὑποκειμένου αἰσθητοῦ |
| σημεῖον ἀμαθίας . ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ πατρίς . τῷ ψεύδει ὡς φαρμάκῳ χρῶ . ὁπότε δεῖ πράττειν , λόγῳ | ||
| ' ἕκαστον γυμνάσας ἡμῶν τὴν διάνοιαν παντοίοις θεωρήμασι καὶ τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς παραθεὶς καὶ τῇ πείρᾳ τὸν ἔλεγχον τῆς |
| . Τοῦτο δὴ τῇ αὑτοῦ φύσει νοητὸν ὂν ἐν τῷ νοοῦντι γενόμενον διὰ τοῦ νοηθῆναι νοῦς τέ ἐστι γεγενημένος ἐν | ||
| . διὸ καὶ νοοῦντα ἔτι ἀμέριστα ὄντα ἀμερίστως καὶ τῷ νοοῦντι ἥνωται , καὶ ὅλα δι ' ὅλων ὄντα νοητὰ |
| πρὸ δὲ τῆς μονάδος λάβοις ἂν τὸ ἓν ἀνάλογον τῷ ἔρωτι καὶ τἀγαθῷ , οὗ πάντ ' ἐφίεται : εἰς | ||
| καὶ Σελεύκεια ὠνομάσθησαν , τοῦτον οὖν τὸν Ἀντίοχόν φασιν ἑαλωκέναι ἔρωτι πρὸς Εὐρυδίκην τὴν μητρυιὰν αὐτοῦ καὶ εἶχε τοῦτο τὸ |
| . συνήκμασε δὲ Νικάνδρῳ τῷ Κολοφωνίῳ τῷ μαθηματικῷ καὶ αὐτῷ θεραπεύοντι ἅμα τὸν αὐτόν . ζηλωτὴν δὲ τοῦτόν φασι γενέσθαι | ||
| κάτω ῥαγεῖσα ἡ κοιλίη ἐξέτρωσε τὸ ἔμβρυον : καὶ ἔμπυον θεραπεύοντι ἡ κοιλίη ῥυεῖσα διαφθείρει : καὶ ὀφθαλμοὺς θεραπεύοντι καὶ |
| ἔχειν μέρος . . . σοὶ δ ' ἔγωγε καὶ νοσοῦντι συννοσοῦς ' ἀνέξομαι καὶ κακῶν τῶν σῶν ξυνοίσω , | ||
| τοῦ αἴνυμαι , τὸ ἀφαιροῦμαι καὶ λαμβάνω μογέοντι ] τῷ νοσοῦντι εὐαλθέα ] εὐθεράπευτον εὐαλθέ ' ἀρωγήν ] ἰατρικὴν βοήθειαν |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| παγκρατίου ὁ ἀγὼν πρόκειται , οὗ καὶ τυχόντι καὶ μὴ τυχόντι ἔξεστιν μὲν πλείστου ἀξίῳ , ἔξεστι δὲ ὀλίγου εἶναι | ||
| . ὠνείδισάς μοι γῆρας ὡς κακὸν μέγα , οὗ μὴ τυχόντι θάνατός ἐσθ ' ἡ ζημία , οὗ πάντες ἐπιθυμοῦμεν |
| : ἡ τέχνη τοίνυν πρᾶγμά ἐστι χρειωδέστατον τῶν ἐν τῷ βίῳ ἀνθρώπων : ἀπαλλάττει γὰρ ἡμᾶς πάσης ῥαθυμίας καὶ ἀργίας | ||
| Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων οὐδενὸς ὕστερος , πάντων ἄμμορος ἐν βίῳ κεῖται μοῦνος ἀπ ' ἄλλων , στικτῶν ἢ λασίων |
| , καὶ πᾶσαν τὴν λεγομένην σωμασκίαν φεύξεται ὡς ἐπανισταμένην τῷ νοερῷ φωτὶ τῆς ψυχῆς . ὅση δὲ τῇ περὶ τὰ | ||
| μένῃ χρόνον εἰς ἀπέραντον ἐρῶντα , μηδὲ πέσῃ τὰ πατρὸς νοερῷ ὑφασμένα φέγγει : ᾧ σὺν ἔρωτι μένει κόσμου στοιχεῖα |
| χωριστὴ κατά τι δὲ ἀχώριστος , τὴν μὲν ἐνέργειαν ἑαυτῆς γινώσκουσα , οὐκέτι δὲ καὶ τὴν οὐσίαν , καὶ χωριστὴ | ||
| ὡς ἀλλότριον κρίνουσα τοῖς ἐν αὐτῇ ἀληθέσι τὸ ψεῦδος , γινώσκουσα , ὅταν τις προσαγάγῃ , ὅ τι παρὰ τὸν |
| ῥοδίνου δραχμὰς ιʹ , ὠῶν δ ' τὸ λευκὸν τούτοις μιχθὲν ὑπαλειπτέον . Ἄλλο πρὸς ὀφθαλμὸν φλεγμαίνοντα : λιβανωτοῦ , | ||
| μέλιτος ἐγχρίων . καὶ σηπίας δ ' ὄστρακον καυθὲν καὶ μιχθὲν ἁλσὶν ἀνορύκτοις ἀποτήκει τὰ κατὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς πτερύγια . |
| μήτραν Σάρρας τῆς στειρώσης καὶ χαρισάμενός σοι καρπὸν κοιλίας ἐν γήρει τὸν Ἰσαάκ : Ἀμὴν λέγω σοι ὅτι εὐλογῶν εὐλογήσω | ||
| ? ἔχειν σε οἰκονόμον [ ] ἐν ? τῶιδε τῶι γήρει [ μου ] . σοῦ γὰρ περαιτέρω [ τίνι |
| παρ ' αὑτῷ ἑκάτερον ἐχρῆν λαβεῖν : Ζηνοθέμιδι δὲ τῷ Στωϊκῷ καὶ Ἕρμωνι τῷ Ἐπικουρείῳ ὁμοίως κοινὸν καὶ τούτοις : | ||
| μὴ τέτταρα ξυμβαίνειν λέγων . Τί δὲ , ἐντετύχηκας πώποτε Στωϊκῷ τινι καὶ Ἐπικουρείῳ μὴ διαφερομένοις περὶ ἀρχῆς ἢ τέλους |
| ἕτεραί τινες τῶν τεχνῶν περὶ ταῦτα πραγματεύονται : τῷ δὲ μουσικῷ σχεδόν ἐστιν ἀρχῆς ἔχουσα τάξιν ἡ τῆς αἰσθήσεως ἀκρίβεια | ||
| ὑπάρχουσι τὰ αὐτά , οἷον τὸ λευκῷ εἶναι καὶ τὸ μουσικῷ : διὸ ἄλλος ὁρισμὸς λευκοῦ καὶ ἄλλος μουσικοῦ : |
| ᾖ τῆς οἰκείας κράσεως τὸ ἔμφυτον θερμόν , ὡς ἐν ἀψύχῳ σώματι σήπεται τὸ αἷμα : διασῴζοντος δ ' αὐτοῦ | ||
| εἰς ἔμψυχον καὶ ἄψυχον : ἐναντίον δὲ τὸ ἔμψυχον τῷ ἀψύχῳ . ἄλλως δὲ ἡμάρτηται : δεῖ γὰρ μᾶλλον ἐκ |
| γεννήτορες , τὴν μὲν νεωτέραν Θεοδώραν ἐκ βρέφους αὐτὴν τῷ Θεῷ προσανέθεντο καὶ τῷ καθαρῷ δι ' ἀπαθείας νυμφίῳ προσήρμοσαν | ||
| , ὅσον ἐπείγονται πρὸς τὰ πράγματα : ἐν οἷς σὺν Θεῷ τὸ ΤΕΛΟΣ . ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΥ ΕΞΗΓΗΣΙΣ |
| ὡς ἔστιν ἄρα καὶ ἐπὶ ζωῆς τὸ μὲν ἀναλογοῦν τῷ γιγνώσκοντι , δῆλον ὅτι τὸ ζῶν , τὸ δὲ τῷ | ||
| ἀγνοοῦμεν : καὶ γὰρ ἡ γνῶσις τοῦ γνωστοῦ ἐν τῷ γιγνώσκοντι , οὐκ ἐν τῷ γιγνωσκομένῳ . Εἰ δὲ ὥσπερ |
| τὰ Σίκιμα ὁ Ἰακώβ , τὰ σωματικὰ καὶ αἰσθητικά , μετιόντι τὸν ἐν τούτοις πόνον , τῷ δ ' ἐξομολογουμένῳ | ||
| ὧν εἰκότως ἐδόκει μισεῖν τοὺς δημοτικούς . ὑπατείαν γὰρ αὐτῷ μετιόντι ταῖς ἔγγιστα γενομέναις ἀρχαιρεσίαις καὶ τοὺς πατρικίους ἔχοντι συναγωνιζομένους |
| τετράορον , φιλέων φιλέοντ ' , ἄγων ἄγοντα προφˈρόνως . πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει καὶ νόος ὀρθός | ||
| βασάνῳ διαπρέπει καὶ τὸ ἑαυτοῦ δείκνυσιν ἀνθηρὸν τῆς ὕλης . πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει : ὥσπερ , |
| καὶ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς καὶ τὰς αἰσθήσεις ἐν τῷ ἡγεμονικῷ , οὐκ ἐν τοῖς πεπονθόσι τόποις , συνίστασθαι * | ||
| ζωῆς καὶ σωτηρίας Χριστῷ Ἰησοῦ , σὺν τῷ νοερῷ καὶ ἡγεμονικῷ Θείῳ Πνεύματι , δόξα , μεγαλοπρέπεια εἰς τοὺς ἀτελευτήτους |
| μέν πως γινομένης , παρ ' αὐτὸ δὲ τοῦτο τῷ γνωστικῷ κινουμένης . . : Στράτων : ἄλλη τις φύσις | ||
| τὴν ὑπόστασιν , τῷ δραστηρίῳ καὶ δημιουργικῷ καὶ προνοητικῷ καὶ γνωστικῷ τῶν ὅλων τῶν παρὰ σοὶ χωριστῶν εἰδῶν διαφέροντα , |
| ? ? δίκην ἑλεῖν . ταὐτὰ δὲ καταλείπεται καὶ τῶι δράσαντι ἀρνεῖσθαι ἑλομένωι . . . . . . . | ||
| γίγνεσθαι καθάπερ τοῖς ἄλλοις , προαγορεύειν δὲ τὸν φόνον τῷ δράσαντι , καὶ ἐπιδικασάμενον ἐν ἀγορᾷ κηρῦξαι τῷ κτείναντι τὸν |
| ἐπὶ τὴν γαστέρα συρρέουσαν : τὸ τηνικαῦτα γὰρ συνεκκρίνονται τῷ περιττώματι καὶ ἐξυγραίνουσιν αὐτό . ξηρὸν δὲ γίνεται τὸ διαχώρημα | ||
| σπέρμα πεσὸν εἰς τὰς ὑστέρας μίγνυται τῷ καθαρωτάτῳ τῆς θηλείας περιττώματι . οὐ γὰρ πᾶσα ἡ αἱματικὴ τῆς θη - |
| τὸ γὰρ λευκόν , εἰ τύχοι , χρῶμα τῷ μὲν ἰκτεριῶντι καὶ τῷ ὑφαίμους ἔχοντι τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ τῷ κατὰ | ||
| ἑκάστῳ , τοῦτο καὶ ἔστιν ἀληθές , καὶ τῷ μὲν ἰκτεριῶντι πικρὸν δοκεῖ , τῷ δὲ ὑγιαίνοντι γλυκύ , καὶ |
| μὲν γὰρ ἔοικεν ἡ ἀνθρωπίνη ἀγαπήσασα πλημμέλεια , ἑπομένη τῷ ἡδεῖ φαινομένῳ , νοθεύσασα διὰ τοῦ ἔρωτος τούτου τὴν ἀκρίβειαν | ||
| καὶ σώματος , οὐχ ἁπλοῖ δέ , οὐ τῷ αὐτῷ ἡδεῖ χαίρει ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα , ἀλλὰ ἄλλῳ |