ἀφένου , ἀρσενικόν ἐστιν , οἷον : οὔτ ' ἀρετὴ ἀφένοιο , ὅτε δὲ ἄφενος , ὡς τέμενος , οἷον | ||
ἀρετῆς ἄτερ ὄλβος ἐπίσταται ἄνδρας ἀέξειν , οὔτ ' ἀρετὴ ἀφένοιο : καὶ ἡ Σαπφώ : ὁ πλοῦτος ἄνευ ἀρετᾶς |
Ἀριστόξενός φησι τέκτων ἢ χαλκεὺς ἦν , οὔτε ὡς Ἴστρος μαχαιροποιὸς τὴν ἐργασίαν , τυχὸν δ ' ἐκέκτητο δούλους χαλκέας | ||
τέκτων ἢ χαλκεὺς ἦν : οὔτε , ὡς Ἴστρος , μαχαιροποιὸς τὴν ἐργασίαν : τυχὸν δὲ ἐκέκτητο δούλους χαλκεῖς καὶ |
ἑαυτῷ , θαυμασίῳ τὴν ἡγεμονικὴν ἐπιστήμηντὸ γὰρ „ οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη „ λέλεκται δεόντως , ἐπειδὴ πολυτρόπων αἴτιαι κακῶν αἱ | ||
τῶν πάντων . διὸ καὶ προϊών φησιν “ οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη ” . ἀλλὰ μὴν καὶ διδασκαλικωτέρα ἐστὶ πασῶν , |
πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν , ἄμητος δ ' ὀλίγιστος . Τούτων δὴ τῶν ἐννοημάτων πλεκομένων ἀλλήλοις γίνονται λόγοι | ||
πλείστην μὲν καλάμην χθονὶ χαλκὸς ἔχευεν , ἄμητος δ ' ὀλίγιστος , ἐπὴν κλίνῃσι τάλαντα Ζεύς , ὅς τ ' |
βροτοῖς φίλτρον μέγιστον , αἱ ξυνουσίαι , πάτερ . ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς | ||
' ἕκαστα προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς |
Ταύρῳ μενέει δὲ πολὺν χρόνον , εἵνεκα δ ' αὖτε κτήσιος ἢν ἄρα τοῦτο πάθῃ , ταύτην μὲν ὀλέσσει : | ||
: καὶ γὰρ φίλιος ὁ Ζεὺς λέγεται καὶ ξένιος καὶ κτήσιος : ἄλλοι δὲ ἄλλας δυνάμεις αὐτοῦ ἐμερίσαντο . Καὶ |
αἰσχρόν : εἰ δὲ ἕτερα μέρη τρίψας εὔφραινεν , ὀδυνωμένην παύσας , καὶ παῖδας ἐκ τῆς μητρὸς γενναίους ἐποίησεν , | ||
ἀναγκάσαντος , τῆς δὲ προσηκούσης τιμωρίας τοῦ δέους . ὃ παύσας , ὦ βασιλεῦ , μεστὴν αὖθις σωμάτων ἀπέφηνας τὴν |
. διαμεμνᾶσθαι γάρ , φησίν , ὅσιον εἴη κα τῶν τήνου θείων τε καὶ ἀνθρωπείων παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ ποιεῖσθαι | ||
λυθείσας ἄλλος ἄλλοσε φορεύμενοι διεσπάρημες , ὅσιον κἀμὲ μεμνᾶσθαι τῶν τήνου θείων καὶ σεπτῶν παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ ποιεῖσθαι τὰ |
θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
ἔτι μηδ ' ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο . Τοῦ δ ' εἵνεχ ' ἡμᾶς ταῦτ ' ἔδρασαν ; εἰπέ μοι . | ||
οὐδ ' εἰ δεινὰ πάντα προσβάλοις . τοῦ σώματος γὰρ εἵνεχ ' οἱ πολλοὶ πόνοι , τοῦδ ' εἵνεκ ' |
θεῶν ὁ πέριξ χθόν ' ἔχων φαεννὸς αἰθήρ ἡ φύσις ἐβούλεθ ' , ᾗ νόμων οὐδὲν μέλει . ἀωρὶ πόντου | ||
ἐμίσθωσαν ἡμῶν τὸν οἶκον , ἴσως ἐροῦσιν . οὐ γὰρ ἐβούλεθ ' ὁ θεῖος ὑμῶν Ξενοπείθης , ἀλλὰ φήναντος Νικίδου |
οὔτ ' αὐτῆς Ἰθάκης : οὐδὲ ξυνεείκοσι φωτῶν ἔστ ' ἄφενος τοσσοῦτον : ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω . δώδεκ | ||
οὐκ ἐθέλω συνάγειν κλυτά , κανθάρου ὄλβον μύρμηκός τ ' ἄφενος χρήματα μαιόμενος , ἀλλὰ δικαιοσύνης μετέχειν καὶ πλοῦτον ἀγινεῖν |
καὶ δι ' ἐκεῖνον αὐτῶ . σκοπέοντι δ ' ἀρχᾶθεν ἀλάθεια λόγος : κοινωνία τοι γὰρ πράτα τε πάντων καὶ | ||
. ταῦτα δὲ σύμφωνα ποιεῖ ἁ θεωρουμένα δι ' αὐτῶν ἀλάθεια . διωρισμένων δὲ τούτων τὰ μετὰ ταῦτα δεῖ νοῆσαι |
οἳ βροντὴν Ζηνὶ ἔδοσαν τεῦξάν τε κεραυνόν . ἐπ ' ἀφθίτῳ : ἐπὶ θείῳ καὶ θαυμαστῷ καὶ ἀθανάτῳ ἔργῳ . | ||
. ἐντεῦθεν οὖν τὸ θεῖον εἰσηγήσατο , ὡς ἔστι δαίμων ἀφθίτῳ θάλλων βίῳ νόῳ τ ' ἀκούων καὶ βλέπων , |
ἄνδρας ἀγείρας καὶ κύνας : οὐ μὲν γάρ κε δάμη παύροισι βροτοῖσι : τόσσος ἔην , πολλοὺς δὲ πυρῆς ἐπέβης | ||
. Νοῦς ἀγαθὸν καὶ γλῶσσα : τὰ δ ' ἐν παύροισι πέφυκεν ἀνδράσιν , οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις |
, Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ ' ἐπίπαστον , ἢ ταὶ Πιερίδες : κοῦφον δέ | ||
, ὁ δ ' ἐλαίης . τοὺς μὲν ἄρ ' οὔτ ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων , οὔτε ποτ |
ἄρμενα πάντα παράσχοις , χρήματα δ ' ἐγκαταθῆις πόλλ ' ἀνιηρὰ παθών , τὸν πατέρ ' ἐχθαίρουσι , καταρῶνται δ | ||
: Δωρεά , ἐπὶ συμφορᾶς . καὶ Ἀρχίλοχος : κρύπτομεν ἀνιηρὰ Ποσειδῶνα ἄνακτα δῶρα . : ὤχμασεν : Ἐποίησεν ἀναβασταχθῆναι |
ὁ αὐτὸς ὁρίζων , οὔτε πᾶσι τὸ αὐτὸ μεσουράνισμα , οὔθ ' ἑκάστῳ ἐστὶν ὁ αὐτὸς μεσημβρινός . οἱ μέντοι | ||
γὰρ οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς , οὔτ ' αὐτὸς οὔθ ' , ὥς φασιν , οὑκφύσας ἐμέ . Ἀλλ |
ἀγλαΐζεται δέ : ἐπαγωγικῶς ἀπὸ τῶν καταριθμηθέντων : εἰρηκὼς γὰρ ἀφνεὸς , ἀγαθὸς , δίκαιος , βασιλεὺς , ἐν τῇ | ||
ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν : ὃς μὲν ἀχˈρήμων , ἀφνεὸς τότε , τοὶ δ ' αὖ πλουτέοντες * * |
οὗτος δὲ δή , φησίν , ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον ὑπερτάτᾳ χειρί : τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος , ἐπεὶἀπριάτας λέγει οὕτω | ||
θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότα - τον ὑπερτάτᾳ χειρί . τεκμαίρομαι ἔργοισιν Ἡρακλέος , ἐπεὶ ἀπριάτας . |
' εὐπλόκαμος [ νύμφα - ] [ φερεκυδέϊ ] [ νάσῳ ] [ – ˘˘ – ] πρύτανιν [ – | ||
Ἀσίας οὐκ ἐπακούω , οὐδ ' ἐν τᾷ μεγάλᾳ Δωρίδι νάσῳ Πέλοπος πώποτε βλαστὸν φύτευμ ' ἀχείρωτον αὐτοποιόν , ἐγχέων |
ὅτι μάλιστα ἐξομοιωθῇ τῷ μακαριωτάτῳ . τοῦτο δὲ εἰ μὲν πλοῦτος ποιεῖν ἐδύνατο , πλοῦτόν γ ' ἂν ἐχρῆν αἱρεῖσθαι | ||
τὴν τῆς ψυχῆς ταραχὴν οὐδὲ τὴν ἀξιόλογον ἀπογεννᾷ χαρὰν οὔτε πλοῦτος ὑπάρχων ὁ μέγιστος οὔθ ' ἡ παρὰ τοῖς πολλοῖς |
ἐποικοδομέουσι , χαρίζονται , εἶτα μετανοοῦσι , καὶ ἀφαιρεῦνται τὰ φιλίης δίκαια , κακοπραγεῦντες ἐς ἔχθρην , τὰ ξυγγενείης πολεμοποιεῦντες | ||
προθελύμνους ἱππαλέη νοῦσος πρόλιπεν δύο , μητέρα μούνην καὶ μητρὸς φιλίης ὑπομάζιον εἰσέτι πῶλον . αὐτὰρ ἐπεὶ μέγας ἦν , |
ἔστι γὰρ γαυριᾷ , ὡς καὶ Ὅμηρος : μηδ ' ἐπαγαλλόμενος πολέμῳ . ἀμφώδοντα : τὰ ἄνωθεν καὶ κάτωθεν ὀδόντας | ||
οὔτε τις εἰσπλεῖ ἀνὴρ μωρὸς παράσιτος , οὔτε λίχνος πόρνης ἐπαγαλλόμενος πυγῇσιν : ἀλλὰ θύμον καὶ σκόρδα φέρει καὶ σῦκα |
μοι ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδ ' ἕπηται αὔριον ἢν ἐθέλῃσιν : ἀνάγκῃ δ ' οὔ τί μιν ἄξω . | ||
δῖον εἶμι , καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι , αἴ κ ' ἐθέλῃσιν ἐλθεῖν ἐς φυλάκων ἱερὸν τέλος ἠδ ' ἐπιτεῖλαι . |
τροφήν . ἱμερτήν : ἐπιθυμητὴν , ἐρασμίαν , γλυκεῖαν . Οὔτ ' : οὐδαμῶς . αὐτῶν : ἀπό . ἀπολείπεται | ||
καλῶς τὸν αἰῶνα διάξειν . φησὶ δὲ καὶ Καλλίμαχος : Οὔτ ' ἀρετῆς ἄτερ ὄλβος ἐπίσταται ἄνδρας ἀέξειν , Οὔτ |
ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ ' οὕτω Πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς , οὕνεκ | ||
κατέκταν . ἀλλ ' οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας |
ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν : τοῦτον σχολῆς τῆσδ ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω . Καὶ ὃς ἀναστάς : οἱ μὲν ἐκήρυσσον | ||
: τὸν δ ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα , ἐᾶν |
πάντα γινόμενος δι ' ἀκαθαρσίαν , ὁ παρ ' αὐτοῖς ἐξοχώτατος θεός , καὶ πάντας τοὺς ἄλλους θεοὺς ἀνέλκων εἰς | ||
κυναγοῦ δ ' ἄλλος Ἀταλάντης γόνος παῖς Παρθενοπαῖος , εἶδος ἐξοχώτατος , Ἀρκὰς μὲν ἦν , ἐλθὼν δ ' ἐπ |
οἱ πολύφθοροι ⌊ ⌋ ⌊ ἢ ἔσωσαν ἁκέρδαναν ⌋ ἢ διώλεσαν . [ ] ! τε κἀπαινῶ βροτοὺς [ ] | ||
πολλὰς ἐκ μιᾶς τὴν πόλιν ποιοῦσαι , στάσεων ἐμπλήσασαι ταχὺ διώλεσαν . διὸ δὴ δεῖ πάντως τοὺς εὐθύνους θαυμαστοὺς πᾶσαν |
τ ' ἤδη πᾶσιν ἀνθρώποις σεβίζειν δαίμονας δικαίως τ ' ἐφέπειν ὅσια καὶ νόμιμα μηδομένους ποεῖν ὅ τι καλῶς ἔχει | ||
Πυθία χρᾷ τάδε : οὔ σε μάχης μόνον ἔργ ' ἐφέπειν χερὶ Φοῖβος ἄνωγεν , ἀλλ ' ἀπάτῃ μὲν ἔχει |
εὔηθες εἶναι ὑπολαμβάνω : τὸν μὲν γὰρ ἄλλους τινὰς ἀνθρώπους ἐγκωμιάζοντα , οἳ πολλαχόθεν εἰς μίαν πόλιν συνεληλυθότες οἰκοῦσι γένος | ||
' ἐγκωμιαστικά εἰσι : πλὴν δείκνυσιν , ὡς χρεία τὸν ἐγκωμιάζοντα καὶ γλυκὺν εἶναι κατὰ προφορὰν καὶ πειθήνιον , ἔνθα |
, Χαρίτων ὅπου τὰ τόξα : Μαραθὼν ἔρως Ἀθήνης , σοφίης ὅπου τὰ τόξα : Ὁ γέρων Ἔρως χορεύει ῥόδον | ||
δὲ ἐπί τι κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ τόδε : πλούτου καὶ σοφίης πρύτανιν πατρὶς ἥδε Κόρινθος κόλποις ἀγχιάλοις γῆ Περίανδρον ἔχει |
: ἱκανὼ γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε , δέος τε καὶ αἰδώς , αἰδὼς μὲν ὡς γονέων μὴ ἅπτεσθαι εἴργουσα , | ||
οὐκ ἐθέλει νεικεῖν : ἵνα γὰρ δέος , ἔνθα καὶ αἰδώς . οὐκ ἐφάμην Ἀχιλῆϊ χολωσέμεν ἄλκιμον ἦτορ ὧδε μάλ |
τέκνων δῆτ ' ὄψις ἦν ἐφίμερος , βλαστοῦς ' ὅπως ἔβλαστε , προσλεύσσειν ἐμοί ; Οὐ δῆτα τοῖς γ ' | ||
μὲν ὠγκᾶθ ' ὁ Μελιτεὺς Φιλωνίδης : ὄνῳ μιγείσης μητρὸς ἔβλαστε τῇ πόλει . δόξειε δ ' ἂν ἐρᾶσθαι τῆς |
γὰρ πολλὸν ἄριστος ἀνὴρ μέμονέν τε μάλιστα μητέρ ' ἐμὴν γαμέειν καὶ Ὀδυσσῆος γέρας ἕξειν . ἀλλὰ τά γε Ζεὺς | ||
τε καὶ ταμίαι καὶ τῶν κατὰ γεωργίην ἔργων ἐπιστάται . γαμέειν δὲ ἐξ ἑτέρου γένεος οὐ θέμις , οἷον τοῖσι |
. φασί σε , μῆτερ Ἄρηος , ὑπ ' ὠδίνεσσιν ἀέξειν ἠυκόμων Χαρίτων ἱερὸν χορόν : ἀλλά σε πᾶσαι σήμερον | ||
πυρὸς γὰρ ἀλκή , καὶ θεῶν ὑπέρτατος αἰὲν ὅδε προμάχους ἀέξειν . Μελιστίωνος δ ' , ὦ πατρώιον σέβας Σχοινιέων |
ποτήριον ποιὸν Ῥίνθων ἐν Ἡρακλεῖ : ἐν ὑστιακῷ τε καθαρὸν ἐλατῆρα σὺ καθαρῶν τ ' ἀλήτων κἀλφίτων ἀπερρόφεις . ΦΙΑΛΗ | ||
λόγον , ὅτι καὶ ἐπὶ κάλλει μέγα φρονεῖ καὶ τὸν ἐλατῆρα βαστάζει . ὅμοιος δέ ἐστι καὶ πλοίῳ : ἁλὸς |
. Ἄφενος : Ὅμηρος οὐδετέρως , „ ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν : „ ἄφενος οὖν βαρυτόνως ὁ πλοῦτος : ὀξυτόνως | ||
ς ' ὀίω ἐνθάδ ' ἄτιμος ἐὼν ἄφενος καὶ πλοῦτον ἀφύξειν . ταῦτα εἰπὼν τοτὲ μὲν ἐναντίον τῆς στρατιᾶς ἁπάσης |
ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
. ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
οὖς εἰπὼν τοῦτο , οὐδὲν ἄλλο παρὰ πάντα τὸν βίον οὕτ ' εἶπεν ὕποπτον , οὔτ ' ἐποίησεν , ἀλλὰ | ||
' ἀμμ [ τα βροτο [ μακάρεσσι [ οὔτε σοὶ οὕτ [ ! νωμα ! ! [ μεγατειχ [ ! |
: περισσὸν τὸ ἓν ὡς : οὐ μόνιμος ὁ μέγας ὄλβος . κατέκλυσε γὰρ αὐτὸν δαίμων τις , ὡσεὶ λαῖφος | ||
καταστᾶσα ὅτι αὐτὴν δίκαιόν ἐστι , ἀναγορεύειν : ὁ γὰρ ὄλβος οὐ βέβαιος , ἀλλ ' ἐφήμερος ἐξίπτατ ' οἴκων |
ἔχω καλά τε φράσαι , ἡ τόλμα τε ἡ εὐθεῖα ὀρνύει τὴν γλῶσσαν ἐμοῦ λέγειν περὶ τῶν Κορινθίων . ἀμήχανον | ||
– – ] άλλεται ˘˘˘˘ – – ] ν χρόνον ὀρνύει – – ˘ – ] Δᾶλον ἀγακˈλέα – – |
ἐπεὶ φρένα οὐκέτ ' ἀείρω , ὄλβιον εἰσορόων πατέρων γόνον ὀλβιστήρων σώφρονα δημοτελῆ πανυπείροχον ἐγγὺς ἀνάκτων . θάλλε μοι , | ||
? ? ? ? ? ? [ γόνος τῶν ] ὀλβιστήρων ? ? [ ] ? ? ? [ , |
. Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
εἰς ὁδοὺς δειλανδρίας ὁμοῦ βαδίζειν ἢ σφαγῆς αἱρουμένους , σταθεὶς παρώρμα τοὺς κακοὺς παρεργάτας : Ἐν τῇ τρυφῇ σπεύσωμεν , | ||
τὸ δουλεύειν , τούτους οὔτε μελετᾶν τῶν ἐλευθερίων πόνων οὐδένα παρώρμα οὔθ ' ὅπλα κεκτῆσθαι ἐπέτρεπεν : ἐπεμελεῖτο δὲ ὅπως |
κατὰ τὸν ἀνακλώμενον χαρακτῆρα πολὺ παρὰ τῷ Ἀνακρέοντί ἐστι παρὰ δηῦτε Πυθόμανδρον κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ | ||
δίμετρα , οἷον τὰ Ἀνακρεόντεια ὅλα ᾄσματα γέγραπται ἐρῶ τε δηῦτε κοὐκ ἐρῶ καὶ μαίνομαι κοὐ μαίνομαι : τρίμετρα δὲ |
ἤν οἱ χρήματα πολλὰ διδῶι , οὐδὲ γυνὴ κακοῦ ἀνδρὸς ἀναίνεται εἶναι ἄκοιτις πλουσίου , ἀλλ ' ἀφνεὸν βούλεται ἀντ | ||
καὶ εὔδιος ἄμμιν ἱκάνοις μέτρον ἄγων : οὐ γάρ τις ἀναίνεται ἔργον ἔρωτος . πάντῃ μὲν κρατέεις , πάντῃ δέ |
συντάξεως τῆς κατ ' εὐθεῖαν τυγχάνει , αὐτὰρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε : καὶ εἰ εὐθείας εἴη , | ||
τόξον Ὀδυσσεύς . . Δ . . αὖταρ ὁ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ |
Ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ γῇ γίνονται μύρμηκες , καὶ ἔχουσι τὸ παιδοποιὸν σῶμα ἐς τοὐπίσω μετεστραμμένον , ἀντίως τοῖς ἄλλοις καὶ | ||
ζυγέντα : ζευχθέντα συναφθέντα . ἀκούω σε ἐν γάμοις ζυγέντα παιδοποιὸν ἔχειν ἡδονήν : ξένοισιν ἐν δόμοις : ταῦτα διὰ |
δὲ τίμημ ' ἐποίησεν ὅλον δημόσιον : τὴν γὰρ πόλιν ἡγεῖτ ' ἀδικεῖν , οὐ τὸν παθόντα μόνον , τὸν | ||
ὡς εἴρηται καὶ αὐτὸς δ ' ἐννοσίγαιος ἔχων χείρεσσι τρίαιναν ἡγεῖτ ' : ἐκ δ ' ἄρα πάντα θεμείλια χεῦε |
ὑπερβολὴν αὐτῷ χρῶνται . τῇ δὲ μέσῃ ἕξει οἰκεῖον ἡ ἐπιδεξιότης . δεῖ γὰρ ἐπιδεξίως ἔχειν πρὸς τὸ ἀκοῦσαί τε | ||
χρησίμων ἁπάντων . Μνήμη δὲ καὶ ἐμπειρία καὶ ἀγχίνοια καὶ ἐπιδεξιότης καὶ εὐβουλία ἤτοι ἀπὸ τῆς φρονήσεως ἑκάστη αὐτῶν ἐστιν |
χειμῶνος , καὶ τὸ τραγικὸν ἀποδέχεσθαι : ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς . τὸ δέ γε πάντα ποιεῖν εἰς | ||
προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς . . |
– ˘ μῶρος δ ' ὅστις ἀνθρώπων πόλιν , κείναν σεβίζειν μοῦνον ἐλπίζει καλοῖς * * * εἰσὶν γάρ , | ||
ἐκλανθάνῃ , ὁθούνεκ ' εἴ τις γῆ θεοὺς ἐπίσταται τιμαῖς σεβίζειν , ἥδε τοῦθ ' ὑπερφέρει : ἀφ ' ἧς |
μοῖραν ὑπομένειν εὐκόλως . . ἀνάγκης ] τῆς βίας . ἀδήριτον ] ἀμάχητον . σθένος ] δύναμις . . ἀλλ | ||
δὲ ταῦτα δόξας ἤδη κεκρατηκέναι τῆς ἐπιβολῆς καὶ τὴν βασιλείαν ἀδήριτον ἔχειν ἤρξατο ζηλοῦν τὴν Περσικὴν τρυφὴν καὶ τὴν πολυτέλειαν |
ἐν τῷ ἱερῷ εἰσιν . Ἀναστρέψας εἰς τὸ ἱερὸν ἐγενόμην ἐρευνήσων εἴπερ δυνηθείην εὐπορῆσαι τῶν βιβλίων : οὔτε γὰρ περιὼν | ||
ἀπόπειραν λαβέ πυθέσθαι : μαθεῖν σχέτλιος : ἄδικος φωράσων : ἐρευνήσων ἐμφερής : ἴσος , ὅμοιος διοίσεις : διαφέρεις ἐπιμελής |
δὴ μήκιστον πραπίδων ἐκτήσατο πλοῦτον , παντοίων τε μάλιστα σοφῶν ἐπιήρανος ἔργων : ὁππότε γὰρ πάσῃσιν ὀρέξαιτο πραπίδεσσι , ῥεῖά | ||
ἑφθῇ κλαίειν ἀγορεύω . τρίγλη δ ' οὐκ ἐθέλει νεύρων ἐπιήρανος εἶναι : παρθένου Ἀρτέμιδος γὰρ ἔφυ καὶ στύματα μισεῖ |
εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δ ' ἀλλοτριοῦται . ” ἐκ κοινότητος ἡ λύσις : ἡ δ | ||
ἀποικία εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται : οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ δοῦλοι , ἀλλ ' |
, Θετταλία δεδούλωται , πολιορκεῖ Βυζάντιον , Ἦλιν εἴλη - φεν , Ὁμήρου κατάλογος ἁρπαζομένων γέγονε τῶν Ἑλλήνων . καὶ | ||
π ? [ ] ! ! [ ! ] τάλαινα φεν ! ! ? [ ! ] ! [ ] |
κλάζον τε περίσσαινόν θ ' ἑτέρωθεν . τοὺς μὲν ὅγε λάεσσιν ἀπὸ χθονὸς ὅσσον ἀείρων φευγέμεν ἂψ ὀπίσω δειδίσσετο , | ||
χάλκειος Ἔρις πέσεν ἀμφοτέροισι : καί ῥ ' οἳ μὲν λάεσσιν ἀταρτηρῶς ἐμάχοντο , οἳ δ ' αὖτ ' αἰγανέῃσι |
. . . ὡς δὲ ἐν ὑπομνήσει εὗρον Θέωνος , ἀρεστή . καὶ ἀποβολῇ τοῦ σ , ἀρετή , ἡ | ||
, ἣν αἱροῦνται πάντες : ἢ παρὰ τὸ ἀρῶ ἀρέσω ἀρεστή καὶ ἀρετή , ἡ πᾶσιν ἀρέσκουσα . λέγεται καὶ |
ἔθ ' εὑρήσεις δῆμον φιλοδέσποτον ὧδε ἀνθρώπων , ὁπόσους ἠέλιος καθορᾶι . Ζεὺς ἄνδρ ' ἐξολέσειεν Ὀλύμπιος , ὃς τὸν | ||
, σχεδὸν οἱ ὁμοτράπεζοι καλούμενοι . σὺν τούτοις δὲ ὢν καθορᾶι βασιλέα καὶ τὸ ἀμφ ' ἐκεῖνον στῖφος : καὶ |
γυναικῶν πάσης ἠλλοτρίωται κολακείας , εἴ γε κατὰ τὴν τραγῳδίαν φιλόψογόν ἐστι τὸ φῦλον καί τις ἡδονὴ γυναιξὶ μηδὲν ὑγιὲς | ||
γυναικῶν πάσης ἠλλοτρίωται κολακείας , εἴ γε κατὰ τὴν τραγῳδίαν φιλόψογόν ἐστι τὸ φῦλον καί τις ἡδονὴ γυναιξὶ μηδὲν ὑγιὲς |
ἅπαντες . Εἶθ ' ὁ Μοσχίων ὁ παραμασήτης ἐν βροτοῖς αὐδώμενος . Ἄνθρωπος εἶναί μοι Κυρηναῖος δοκεῖς : κἀκεῖ γὰρ | ||
καλεῖ : εἶθ ' ὁ Μοσχίων ὁ παραμασήτης ἐν βροτοῖς αὐδώμενος . ἐν δὲ τῷ Παγκρατιαστῇ Ἄλεξις τρεχεδείπνους καταλέγων φησίν |
Εὐρώπην Ἀσίας δίχα πόντος ἔκρινε καὶ πόλιας θνητῶν θοῦρος Ἄρης ἐφέπει , οὐδενί πω κάλλιον ἐπιχθονίων γένετ ' ἀνδρῶν ἔργον | ||
Εὐρώπην Ἀσίας δίχα πόντος ἔκρινε καὶ πόλιας θνητῶν θοῦρος Ἄρης ἐφέπει , οὐδενί πω κάλλιον ἐπιχθονίων γένετ ' ἀνδρῶν ἔργον |
παρὰ τέρμα καὶ ἐλπίδος ἠδὲ μεριμνῶν καὶ νόμου ὠγυγίου καὶ ἀπείρονος εὐνόμου ἀρχῆς : Μοῖρα γὰρ ἐν βιότωι καθορᾶι μόνη | ||
κλίνεται , οἷον αἷμα ἄναιμος ἀναίμων ἀναίμονος , ἄπειρος ἀπείρων ἀπείρονος , εἰ δὲ ἀπὸ ἄλλων , διὰ τοῦ ω |
ὥστε τῶν σοφισμάτων πολλῶι γενέσθαι τῶν ἐμῶν σοφώτερος . ἡ δυσγένεια δ ' ὡς ἔχει τι χρήσιμον : καὶ γὰρ | ||
ἀπὸ τῶν ἐκτός ἐστιν , ὃν ἀδοξία καὶ πενία καὶ δυσγένεια καὶ τὰ ὁμοιότροπα ἐπάγουσιν , ὁ δ ' ἀπὸ |
τὸ ἄστυ . ἔργον δὲ , οἷον οὐδέπω γέγονεν ἐξ οὗτε καὶ ἀφ ' οὗ καιροῦ ὁ Ζεὺς ὤπασε καὶ | ||
οὐδέπω τόδ ' ἄστυ Σούσων ἐξεκείνως ' ἐμπεσόν , ἐξ οὗτε τιμὴν Ζεὺς ἄναξ τήνδ ' ὤπασεν , ἕν ' |
: ἔστι γὰρ τοῦτο ἐν ἀνθρώποις . Τοῦτο δὲ καὶ Κόμανος ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως προὔτεινε . Φησὶν οὖν Ἀρίσταρχος | ||
: ἔστι γὰρ τοῦτο ἐν ἀνθρώποις . Τοῦτο δὲ καὶ Κόμανος ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως προὔτεινε . Φησὶν οὖν Ἀρίσταρχος |
τῇ πόλει [ εἶναι δικαίουϲ ? , ὡϲ ὃϲ ἂν δίκαιοϲ ἦι ] ! ! ! ! τον ? ? | ||
] νῦν αὐτίχ ? ' ἁγνόϲ ? εἰμ ' ὅτῳ δίκαιοϲ ] εἰμ ' ἀνήρ λέγ ' ὅ τι λέγειϲ |
με . ἀπόλεμος ὅδε γ ' ὁ πόλεμος , ἄπορα πόριμος : οὐδ ' ἔχω τίς ἂν γενοίμαν : τὰν | ||
καὶ οἷον εἰπεῖν , καὶ τοῖς ἀδυνάτοις ἐπιχειρῶν , καὶ πόριμος αὐτοῖς . ψαύουσι γὰρ καὶ τῶν ἀψαύστων οἷς λίχνοι |
δεσπότου , εἴ πως δυναίμην , ἐξελεῖν αὐτὴ λάθραι , ἀνῆψα τὴν δίκελλαν ἀσθενεῖ τινι καλωιδίωι σαπρῶι διερράγη τέ μοι | ||
γάμων ἐπακτὸν ἄταν . ἐγὼ δ ' οὔτι σοι πυρὸς ἀνῆψα φῶς νόμιμον [ ἐν γάμοις ] ὡς πρέπει ματέρι |
ἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκˈρον : μεγάλων δ ' ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ . σπεῖρέ νυν ἀγˈλαΐαν τινὰ νάσῳ , τὰν | ||
ἐρήμῳ πελάγει λυθείσας ἄλλος ἄλλοσε φορεύμενοι διεσπάρημες , ὅσιον κἀμὲ μεμνᾶσθαι τῶν τήνου θείων καὶ σεπτῶν παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ |
κινηθεὶς εἶπεν ἐπ ' αὐτῶν : οὐ γὰρ λόγοις Λάκαινα πυργοῦται πόλις , ἀλλ ' εὖτ ' [ ἂν ] | ||
διελέγετο . , ; , ; , . . Συριανός πυργοῦται συναγυρμός ὅτι Ἰσίδωρος ὁ φιλόσοφος , ὥς φησι Δαμάσκιος |
φίλους τοὺς ἔνδον ὄντας οὐ μόνος σωθήσομαι . [ καίτοι φύγοιμ ' ἂν κἀκβέβηκ ' ἄντρου μυχῶν : ἀλλ ' | ||
μηδὲν ὑμῖν ἐνοχλεῖν μηδὲ βιάζεσθαι , ῥήτωρ ἐστίν , οὔτε φύγοιμ ' ἂν οὔτ ' ἀπαρνοῦμαι τοῦτο τοὔνομα : εἰ |
κτείνας ταναήκεϊ χαλκῷ ἦλθε μετ ' Ἀργείους , κατὰ δὲ φρόνιν ἤγαγε πολλήν . ἔνθ ' ἄλλαι Τρῳαὶ λίγ ' | ||
τῶν νόστων ; . Νέστορ ' ἐπεὶ περίοιδε δίκας ἠδὲ φρόνιν ἄλλων . τρὶς γὰρ δὴ μίν φασιν ἀνάξασθαι γένε |
ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
, ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
τὴν νοητὴν οὐσίαν καὶ τὸ θεῖον κάλλος καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀτρεμές : ὥσπερ γὰρ , φησὶν , ἐκεῖναι αἱ μανίαι | ||
ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , ἀκίνητον , ἀτρεμές , ἰσχυρόν , ἀρραγές . Συνομολογῶ , συναινῶ , |
[ ! ] ? [ τοῖς ἴκελοι μ [ Ἥρης αἰδοίης ? [ εὖτ ' ἂν Τυνδαρίδαι ? ? ? | ||
. Αἰδοίης : τιμίας , τῆς αἰδοῦς ἀξίας . δίκης αἰδοίης : σωματοποιοῦσι γὰρ ὡς θεὸν τὴν κυρίως δικαιοσύνην , |
Ξενοκράτης δὲ καίπερ αὐστηρὸς ὢν τὸν τρόπον ὅμως ὑπὸ δυσωπίας ἐκάμφθη , καὶ συνέστησε Πολυσπέρχοντι δι ' ἐπιστολῆς ἄνθρωπον οὐ | ||
ἴδιον ἔστιν εὑρεῖν ἐπὶ τοῦ ἱδροῦν . ἰδνώθη εἰς τοὐπίσω ἐκάμφθη , οἱονεὶ τὸ ἰνίον ἐδονώθη . ἱδρῶ , κατ |
ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων | ||
ἐστι , δώματ ' ἢν οἰκῇ καλῶς , ὀργήν τε πραΰνουσα καὶ δυσθυμίας ψυχὴν μεθιστᾶς ' : ἡδὺ κἀπάται φίλων |
Μίδεω καὶ Κινύρεω μάλιον , οὐδ ' εἰ Τανταλίδεω Πέλοπος βασιλεύτερος εἴη , γλῶσσαν δ ' Ἀδρήστου μειλιχόγηρυν ἔχοι , | ||
καλῶς . Οὐδὲν δεινόν , εἴ του πρὸς ἡμᾶς ἦρξας βασιλεύτερος ὤν : πρέπει γὰρ ὑμῖν τοῖς φιλοσοφοῦσι τὸ ῥῆμα |
γονέων ἐπιμελεῖσθαι , καθόλου ὀρέγεσθαι , ἐκκλίνειν , ὁρμᾶν , ἀφορμᾶν , ὡς ἕκαστον τούτων δεῖ ποιεῖν , ὡς πεφύκαμεν | ||
| [ ] ἔχοντες τοσου | [ τ δυνατὸς ] ἀφορμᾶν | [ κατεῖδον ] τοὺς Ἕλληνας | [ οὔτε |
οὔτε τὴν βλάβην αὑτῷ κούφην τήν τε ὕβριν βαρυ - τέραν ἢ Μυσῶν λεία τοῖς βουλομένοις . οὗ δὴ καὶ | ||
οὔτε ἀνθρωπ [ ] παροξυνθεὶς εἰς τὴν ὑμε - [ τέραν τὸ φιλάνθρωπον ] μᾶλλον ἢ τὸ δίκαιον [ ] |
, ἀλλ ' ἄνοδον ζητῶν ἐς Διὸς ἥτις ἄγοι , παιδείης παρ ' ἑῆς Ἑλληνικὰ πράγματα δείξας , ὡς καλὸν | ||
τε γραπτῶν πρῆξιν ἔδωκ ' , ἢ παισὶν ὑφηγητῆρας ἔφηνεν παιδείης , τοὺς δ ' αὖτε τραπέζης ἀργυραμοιβοῦ εἷσεν ὕπερ |
χρόα καλόν οὐδὲ τῷ οὐκ ἂν ἐφ ' ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ , εἴγε τὰ τοιαῦτα δι ' αὑτῶν ἐπεδείξατο | ||
: ἡ διπλῆ , ὅτι ἀρσενικῶς τὸ δυικὸν ἐσχημάτισται , πληγέντε ἀντὶ τοῦ πληγείσα . καὶ Ἡσίοδος προλιπόντ ' ἀνθρώπων |
τὴν τοῦ ζώδιου φύσιν . Εἰ κεραυνὸς διάπυρος πρὸς γαῖαν ἐπισκήπτων , ἐκ φιλάρχου τὰ πράγματα καὶ κακίας ἀπλήστου ὑποταγοῦνται | ||
ἐμὲ δὲ πᾶσιν κοινῇ μετὰ τῶν χρημάτων παρακατατιθέμενος , καὶ ἐπισκήπτων μισθῶσαί τε τὸν οἶκον καὶ συνδιασῷσαί μοι τὴν οὐσίαν |
[ ἔχοντες † ουφερεστε ! [ Ἥρα με πλεῖον ? χαρμ [ ταῦτ ' ἦν ἃ μόχθοις μυρίοις [ τοῦτ | ||
νᾶσον ? [ ζέμεν ? [ ν [ ! [ χαρμ ? [ πρῶτο [ δεκ [ σοφ [ μ |
! ] νικας ? ? [ ! ! ] ! νδε ? ? ? ! ωλιμ ? [ ! ! | ||
] ἀνήμερος [ ος ] # ? εἶναι καὶ [ νδε ] ? πέλας [ ας ] ? ἀξιοῦσθαι [ |
ἔα , τὸν ἀπ ' ἀνθρώπων θεὸν ἐπλάσατ ' ἶσον ἁπάντηι ἀτρεμῆ ἀσκηθῆ νοερώτερον ἠὲ νόημα . . . διὰ | ||
ὕψος , Νεῖκός τ ' οὐλόμενον δίχα τῶν , ἀτάλαντον ἁπάντηι , καὶ Φιλότης ἐν τοῖσιν , ἴση μῆκός τε |
δίδου τ ' ἀγαθόν τε κακόν τε : ὀφθαλμῶν μὲν ἄμερσε , δίδου δ ' ἡδεῖαν ἀοιδήν . Ἐγὼ δὲ | ||
δίδου δ ' ἀγαθόν τε κακόν τε : ὀφθαλμῶν μὲν ἄμερσε , δίδου δ ' ἡδεῖαν ἀοιδήν ] ἢ ὡς |
ταμίας τούτων , ὁ ἡγεμὼν τοῦ δεσμωτηρίου , σύστημα καὶ συμφόρημα κακιῶν ἀθρόων καὶ ποικίλων εἰς ἓν εἶδος συνυφασμένων ἐστίν | ||
καὶ ἀνακερασάμενος ὁ ζῳοπλάστης ἓν ἐκ πασῶν ἕκαστον ἡμῶν ἀπειργάζετο συμφόρημα , ἀφ ' οὗ καὶ φύραμα εἴρηται . τούτου |
κρεῖσσον καὶ ἄρειον , ἢ ὅθ ' ὁμοφρονέοντε νοήμασιν οἶκον ἔχητον ἀνὴρ ἠδὲ γυνή : πόλλ ' ἄλγεα δυσμενέεσσι , | ||
τε ; ἦ ἵνα δυστήνοισι μετ ' ἀνδράσιν ἄλγε ' ἔχητον ; οὐ μὲν γάρ τί πού ἐστιν ὀϊζυρώτερον ἀνδρὸς |
, αὐτὸς δὲ σῴζῃ τόνδε τιμήσας λόγον . καὶ μὴν ἀμεμφῆ τόνδ ' ἐτείνατον λόγον , τίμημα τύμβου τῆς ἀνοιμώκτου | ||
εὔδρομον ὁρμήν , εἰρήνην , ὑγίειαν ἄγων ἠδ ' ὄλβον ἀμεμφῆ . Ὦ τὸν ὑποχθόνιον ναίων δόμον , ὀμβριμόθυμε , |
Ϛ Εὐδόξῳ ἰσημερία : ὑετὸς γίνεται . . Οὐρ . διδ . Ἀπὸ τροπῶν χειμερινῶν εἰς ἰσημερίαν ἐαρινὴν Εὐδόξῳ καὶ | ||
δ Εὐδόξῳ τροπαὶ χειμεριναί : χειμαίνει . . Οὐρ . διδ . Εὐδόξῳ , Δημοκρίτῳ χειμεριναὶ τροπαὶ Ἀθὺρ ὁτὲ μὲν |
ἀτραπιτοῖσι χλοάζον μαστάζειν γενύεσσιν , ἀμελγόμενος δ ' ἀπὸ χυλόν τύμμασιν ἡμίβρωτα βάλοις ἔπι λύματα δαιτός ὄφρα δύην καὶ κῆρα | ||
Σύρτις βόσκει θηροτρόφος , εὖ δὲ καὶ ἄλλοις ἀνδράσιν ἤμυναν τύμμασιν ἀχθομένοις οὐ ῥίζαις ἔρδοντες , ἑῶν δ ' ἀπὸ |
ἐμπόρων κωλύτορα ? [ , ! [ ! ] ! ἐπισχήσει κελεύθου ? τοὺς ξένους [ ] φ ! [ | ||
ἐγὼ ἐπέδωκα δευτέραν , τῷ αὐτῷ συνῴκισα , νομίσας ὅτι ἐπισχήσει καὶ αὐτὸς τοῦ τοιοῦτόν τι ποιεῖν , καὶ αὐτὴ |
θάτερον πρὸς θάτερον , καί , εἰ βούλει , ὡς ἀρετὴ πρὸς δικαιοσύνην καὶ κακία πρὸς ἀδικίαν . Εἰ τοίνυν | ||
μᾶλλον ἂν χρῆσθαι θέλῃς , τοσῷδε μείζων αὔξεται τελουμένη . ἀρετὴ μέγιστον τῶν ἐν ἀνθρώποις καλόν . τὸ μὴ εἰδέναι |
ὄνομα εἶναι Ζεὺς καὶ Ὠρομάσδης , τῷ δὲ Ἅιδης καὶ Ἀρειμάνιος . φησὶ δὲ τοῦτο καὶ Ἕρμιππος ἐν τῷ πρώτῳ | ||
ὁ Χοιροβοσκός , . , , . . . . Ἀρειμάνιος : σημαίνει δὲ τὸν πολεμικόν . ὥσπερ γὰρ παρὰ |
' ἐπαινῶ μὴ καταισχύνειν ἐμέ , ὥραν ἐχούσας τήνδ ' ἐπίστρεπτον βροτοῖς . τέρειν ' ὀπώρα δ ' εὐφύλακτος οὐδαμῶς | ||
τὸ εἰπεῖν μυσαρόν τι κατὰ τῶν ξένων εὐχερές ἐστιν . ἐπίστρεπτον ] τὴν ἐπιστροφῆς δεομένην ἢ τὴν ἐπιστρέφουσαν εἰς θέαν |