φίλους τοὺς ἔνδον ὄντας οὐ μόνος σωθήσομαι . [ καίτοι φύγοιμ ' ἂν κἀκβέβηκ ' ἄντρου μυχῶν : ἀλλ ' | ||
μηδὲν ὑμῖν ἐνοχλεῖν μηδὲ βιάζεσθαι , ῥήτωρ ἐστίν , οὔτε φύγοιμ ' ἂν οὔτ ' ἀπαρνοῦμαι τοῦτο τοὔνομα : εἰ |
δ ' ἂν ὑμῖν ἐπ ' εὐνοίᾳ καὶ φιλίᾳ μέμψιν ποιησαίμην νῦν μὲν ἐν κεφαλαίῳ , μικρὸν δ ' ὕστερον | ||
? ] ? Ἡρακλέους ἀκρωτηριάσαντος [ ] Περὶ πολλοῦ ἂν ποιησαίμην , ὦ ἄνδρες , τὸ τοιούτους ὑμᾶς ἐμοὶ δικαστὰς |
ἐθέλοιεν διαλέγεσθαι ἀρχαίως καὶ ἀκριβῶς ἢ νεοχμῶς καὶ ἀμελῶς , δέξαιντ ' ἂν ἀντὶ παντὸς ἡμῖν σύμψηφοι γενόμενοι τῆς ἀμείνονος | ||
ὑμῶν ἀδικουμένους ἑαυτοῖς ἔσεσθαι συμμάχους , τοὺς δὲ συκοφάντας εὐδοκιμεῖν δέξαιντ ' ἂν παρ ' ὑμῖν καὶ μέγα δύνασθαι ἐν |
τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
. ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
ὄντων κρίσιν ἀσκήσαντος , πολλὴν ἂν τῷ λογίῳ θεῷ χάριν ὁμολογήσαιμεν . Ἀρχὴ τοίνυν ἡμῖν γενέσθω τῆς ἐξηγήσεως ἡ τῶν | ||
ἐὰν δὲ κοινὸν τεθῇ τὸ σκέμμα , τάχ ' ἂν ὁμολογήσαιμεν . εἰ μὲν οὖν βούλει , πυνθανόμενός τι παρ |
ἀποφαίνειν τὰ οἰκήσαντα γένη τὴν βάρβαρον πόλιν , ἣν ἂν ἐπαινέσῃς , ἢ πρεσβύτατα ἢ σοφώτατα ἢ ἀρχικώτατα ἢ ὅλως | ||
μηδὲν ἂν αἰτιάσασθαί σε . μήτε δὲ ἐμὲ πρὸς αὐτοὺς ἐπαινέσῃς , ὦ φίλτατε Ἔλεγχε , μήτε τὰ ἐκείνῳ προσόντα |
; πόντου πλάνητες Λευκοθέαν ἐπώνυμον , σεμνὸς Παλαίμων ναυτίλοις κεκλήσεται τάχ ' ὡς ἔοικεν ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν | ||
ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ ' οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ ' οὐ χαίρων ἴσως ἐνυβριεῖς λόγους τε λέξεις ἀνοσίους |
. δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
, ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
λάβῃ , μήπω παιδίων ὄντων , ἐὰν μέν τι ἐκεῖνος τάξῃ , ταῦτα κύρια ἔστω : ἐὰν δὲ βούληται Θεόφραστος | ||
ἀξίαν ἀμοιβὴν δοκιμαστοῦ , ἣν ἂν ὁ ἔμπειρος τῶν πραγμάτων τάξῃ , ὅμοιον εἰπεῖν ἀμείβεσθαι πυροὺς πρὸς τὰς σὺν ἡμιόνῳ |
' ἂν μόνως Ἀθηναίοις , εἰ σῶς αὐτὸς κατελθὼν αὐτῷ ἀναδέξαιτο . οἱ δὲ ἀκούοντες ταῦτά τε καὶ ἄλλα πολλὰ | ||
κατὰ τὴν τερατολογουμένην ἑτεροιωτικήν : οὐ γὰρ ἂν μνήμην τοσούτων ἀναδέξαιτο θεωρημάτων ὅσα συνίστησι τέχνην , ἐν ταῖς ἐπιγινομέναις ἑτεροιώσεσι |
, εὐθὺς αὐτὴν ἀναβιώσεσθαι τῶι τῆς τελετῆς νόμωι δυσωπουμένην . ἀπορήσαντος δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦ Δαρείου καὶ μηδένα ἄνδρα δυνηθέντος | ||
δὲ πάλιν πυθέσθαι ποῦ δὲ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνονται ἄνθρωποι : ἀπορήσαντος δέ , “ ἕπου τοίνυν , ” φάναι , |
οὐχ ὁρᾶις ἐπιρροάς ; πόσας ἂν εὐνὰς θυγατέρ ' ἠδικημένην βούλοι ' ἂν εὑρεῖν ἢ παθεῖν ἁγὼ λέγω ; οὐ | ||
γ ' ἆρα προστάτην ἔχει . Ἐκεῖνο δ ' οὐ βούλοι ' ἄν , ἡσυχίαν ἔχων ζῆν ἀργός ; Ἀλλὰ |
μὲν ὁ πρῶτος : οὐ γὰρ δή γε ὡς ἰαμβικὸν ἀξιώσαιμ ' ἂν ἔγωγε τὸ κῶλον τουτὶ ῥυθμίζειν ἐνθυμούμενος ὅτι | ||
. . . σεται ταῖς ὁμοιότησι . τοῦτο δὴ ποιεῖν ἀξιώσαιμ ' ἂν καὶ τοὺς βουλομένους τὴν σύνθεσιν ἀκριβῶς εἰδέναι |
Ἕλλησι καὶ ἐν βαρβάροις , πῶς οὐκ οἴει αὐτόν , ὅντιν ' ἡγοῖτο εἰς ταῦτα συνεργὸν εἶναι κράτιστον , τοῦτον | ||
ἀνδρῶν καὶ τῶν πλείστων νόμων ἦρχεν , κολάζων καὶ ἀποκτεινὺς ὅντιν ' ἐθελήσειεν : ἡ δὲ ἐν ἀλλήλοις ἀρχὴ καὶ |
ὁ περὶ τῶν ἀριστείων λόγος : κριταὶ γάρ εἰσιν οἱ τεθεαμένοι τὰς ἑκάστων ἀρετάς : ὑπομνῆσαι δὲ δεῖ με διότι | ||
εὐημέρηκας ἔφασαν Φιλῆμον . ὑμεῖς μὲν οὖν φησίν οἴεσθε οὕτω τεθεαμένοι : ἐγὼ μὲν γὰρ ἀεὶ ἀγαθὸς ὢν διατελῶ . |
γὰρ ἀκριβῶς γίνεται τακερόν , οὐδ ' ἂν ἐπὶ πλεῖστον ἕψῃς . ἀφαιρεθεῖσα δ ' ἡ φακὴ τοῦ λέμματος τὸ | ||
αὐτοῦ . ὅσσα δ ' ἂν ἐν λοπάδος κοίλοις πλευρώμασιν ἕψῃς , μήθ ' ὕδατος πηγὴν ἱερὴν μήτ ' οἴνινον |
περιέχοντά με δαίμονα καὶ τύχην οἴσω τῇ διανοίᾳ , καὶ θεραπεύσω αὐτὸν κατὰ τὴν ἐμαυτοῦ γνώμην . ἢ οὕτως : | ||
σκάπτειν δέοι , λήψομαι τὴν δίκελλαν , εἴτε κλᾶν , θεραπεύσω τὰς ἀμπέλους , εἴτε ἐπάγειν λαχάνοις ὕδωρ , ὁδοποιήσω |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
. ἀπὸ τῆς γυναικός , ἣν ἔγημεν . κητοδόρποις ταῖς θλίψεσι ταῖς ἕνεκα τοῦ μέλλειν δίδοσθαι τὴν Ἡσιόνην δόρπον καὶ | ||
. τοιαῦτα δὲ οἱ δυσανασχετοῦντες καὶ μὴ δυνάμενοι ὑπομένειν ἐν θλίψεσι φθέγγονται . σημείωσαι δὲ ὅτι δοκεῖ ὁ Σείριος οὗτος |
σαφέστερον . σὺ δὲ παράπεμπε τῷ νῷ τὰς θεωρίας τῷ ῥητορικῷ σου κοσμῶν λόγῳ τὴν τέχνην . ἴσθι μέντοι , | ||
. ὁ δὲ τοῦτο εἰπὼν ἔπεισεν ὅτι ἔασον αὐτοὺς Ἀθήνησι ῥητορικῷ θανάτῳ ἀποθανεῖν . . π . ἑρμην . § |
τυχών εἰμι , καὶ μὴ ἀπαξιώσῃς ὑπ ' ἐμοῦ ὀνειδιζόμενος νεωτεροποιοί : οἱ νεωτέρων πραγμάτων ὀρεγόμενοι ἐπιτελέσαι ἔργῳ ὃ ἂν | ||
καὶ τυραννεῖν ἐπεχείρησεν ἢ πάλιν τὸ τῶν Ἀθηναίων , ὅτι νεωτεροποιοί : ὥσπερ καὶ Θουκυδίδης φησίν : οὕτω μὲν οὖν |
οἱ τετρακόσιοι δημοκρατικωτέραν τῆς πρόσθεν ἐπηγγέλλοντο ποιήσειν τὴν πολιτείαν πεντακισχιλίους κοινω - νοὺς παραλαβόντες , ὅσοι οὐδεπώποτε πρότερον βουλευσόμενοι συνῆλθον | ||
. τὸ κεφάλαιον δή μοι τῶν φίλων . Οὐράνιος γὰρ κοινω - νεῖ μέν μοι τῆς περὶ τὴν ἀγέλην φροντίδος |
ἑαυτῶν συμμαχίαν ἕτοιμον παρεχόντων : τῶν δὲ συγγενῶν ὁπωσοῦνοὓς ἐκάλεσε πηούς , τοὺς ἐξ ἐπιγαμίας συναφθέντας λέγωνοὕτως δεομένων καὶ ζώσασθαι | ||
φίλον τέκος ἵζευ ἐμεῖο , ὄφρα ἴδῃ πρότερόν τε πόσιν πηούς τε φίλους τε : οὔ τί μοι αἰτίη ἐσσί |
. Καὶ παρεγγυᾶται , οὐχ ἁπλῶς λέγων , ἵνα μὴ πλανηθῇς , ἀλλὰ μέλανι τῷ ἡμῶν . Καὶ Ἀγαθοδαίμων διὰ | ||
ἀπελθών , κλέπτ ' , ἀποστέρει , κύκα . μηδὲν πλανηθῇς : ἔστι κἀν Ἅιδου κρίσις ἥνπερ ποιήσει θεὸς ὁ |
πολλὴν ἐπ ' ἀπείρονα γαῖαν . εἰ δ ' ἐθέλεις τραφθῆναι ἀν ' Ἑλλάδα καὶ μέσον Ἄργος , ὄφρα τοι | ||
„ καὶ πάλιν „ εἰ ” δ ' ἐθέλῃς [ τραφθῆναι ] ἀν ' Ἑλλάδα καὶ μέσον Ἄργος . ” |
ἐκείνας τὴν ὑπόστασιν ἔχειν ὑπολαμβάνουσαν : αὐτῷ δὲ τρία προκεῖσθαι σκέμματα , πρῶτον μὲν εἰ ἔστι τὰ μαθηματικὰ καὶ πῶς | ||
ἐν γεωμετρίᾳ παρέδωκε Πυθαγόρᾳ : ὥστε καὶ ὅσα παρειλήφαμεν μαθηματικὰ σκέμματα Θαλοῦ , δικαίως ἂν αὐτὰ προσοικειώσαιμεν τῇ Πυθαγορείῳ μαθηματικῇ |
τοῖς ἄστροις περιττὰς εἶναι ἐθέμεθα , αἰσθήσεις δὲ ἔδομεν καὶ ἀκούσεις πρὸς ταῖς ὁράσεσι καὶ εὐχῶν δὴ κλύοντας ἔφαμεν , | ||
προβάτων χορδαῖς ἡρμοσμένῃ λύκου μία χορδὴ συμμιγείη , ταύτην μὲν ἀκούσεις ἄμουσόν τι καὶ ἀπῳδὸν ὑποφθεγγομένην , αἱ δὲ λοιπαὶ |
παρ ' ἡμῖν , ὦ μέλιτος γλυκίων τὴν αὐδήν , προσθείην δ ' ἂν καὶ τρόπον , ἃ οὐδὲν ἐκκόψει | ||
, καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , πόνοις καὶ κινδύνοις , προσθείην δ ' ἂν καὶ χρήμασι , τῶν τοιῶνδε τήν |
οὔ τευ τὰν σύριγγα λαθὼν ἔκλεψε Κομάτας . αἴ τοι πιστεύσαιμι , τὰ Δάφνιδος ἄλγε ' ἀροίμαν . ἀλλ ' | ||
τε καὶ φιλοπόλεμον οὔτ ' ἂν ἔγωγε φήσαιμι οὔτε εἰπόντι πιστεύσαιμι . ἐς δὲ πλεονεξίαν τε καὶ ἀδικίαν αἱ τῶν |
δὲ καὶ ὁ Κῦρος νικητήρια ἑστιῶν ἐκάλεσε τῶν φίλων οἳ μάλιστ ' αὐτὸν αὔξειν τε βουλόμενοι φανεροὶ ἦσαν καὶ τιμῶντες | ||
' ἐκ ποδὸς ἠκολούθησαν αὐτοῖς οἱ πολέμιοι πιλήσαντες , ὡς μάλιστ ' ἦν δυνατὸν τοὺς λόχους , ἵνα μὴ καταραχθῶσι |
ἐκ τῶν παρόντων : ἀντὶ τοῦ ἤπερ εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη . . . : εἰκὸς ἡμᾶς ἐν τοιούτῳ καθεστῶτας | ||
' ἐπὶ τοῦτο , λέγοιμεν ἄν . Εἰκὸς μὲν καὶ ξυγγνώμη ἐν τῷ τοιῷδε καθεστῶτας ἐπὶ πολλὰ καὶ λέγοντας καὶ |
τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
ταπεινὴν τὴν φύσιν ἔχουσιν οὐδ ' ὅταν μὴ καλῶς τι πράξωσιν ἐπιπλήττομεν , τοῖς δ ' ὥσπερ σὺ περιβλέπτοις γεγενημένοις | ||
ταῦτα εἴθικεν . ἐπίσταται δὲ καὶ ὅταν ἐπιπονήσαντες ἀγαθόν τι πράξωσιν οἱ στρατιῶται , ἐκπλῆσαι τὰς γνώμας αὐτῶν : ὥστε |
ἐνὶ φρεσὶ μήδετο νόστον Ἀργείοις ' , ἐπεὶ οὔ τι νοήμονες οὐδὲ δίκαιοι πάντες ἔσαν : τῶ σφεων πολέες κακὸν | ||
πληθυντικῶς , ἵνα γυμνάσῃ ἡμᾶς , καὶ ἴδῃ εἰ ἔσμεν νοήμονες . Εἴρηκε γὰρ ὑποκατιὼν οὕτως : Ἐὰν ᾖς νοήμων |
τὰ πράγματα καὶ κατακούομεν ἀλλήλων , ἕκαστον ὑμῶν καίπερ ἀκριβῶς εἰδόθ ' ὅμως ἐπαναμνῆσαι βούλομαι , τίς ὁ Φωκέας πείσας | ||
καὶ τὰς δυνάμεις κατέχοντα καὶ τὰ μαθήματα ἅπαντ ' ἐφεξῆς εἰδόθ ' , ἕτερόν σοι τυχόν φανήσεται τὸ πρᾶγμα . |
εἰς τὴν πολιτείαν οὐ παραδεξόμεθα ἅτε τυραννίδος ὑμνητάς . Οἶμαι ἔγωγ ' , ἔφη , συγγιγνώσκουσιν ὅσοιπέρ γε αὐτῶν κομψοί | ||
τῶν φίλων τῶν Πανταινέτου καὶ τῶν νόμων . οὐ γὰρ ἔγωγ ' ἐπεδήμουν , οὐδ ' αὐτὸς ἐγκαλεῖ . Βούλομαι |
τοῦ χορηγοῦ , μὴ ἕποιτο ὁ κιρσός , ἀλλ ' ἀντέχοιτο , ἐπισπασόμεθα μὲν εὖ μάλα τὸν χορηγόν : κατὰ | ||
αὑτὸν ἦν . ᾔδει γὰρ ὅτι , εἰ μὲν ἐκείνων ἀντέχοιτο καὶ περὶ αὐτὰ φιλοψυχοίη , ταχέως κἀκείνων στερήσεται καὶ |
ἐκείνου καὶ ἐτιμωρήσατο τὸν ἀδελφὸν Ἀντίπατρον , ἀνεφάνη μέντοι φονέα ἐξευρηκὼς ἑαυτῷ καὶ οὐ σύμμαχον . Κασσάνδρῳ μὲν ὅστις δὴ | ||
οὐδέπω χάριν ἄν μοι εἰδείης εἰκότως : οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηκὼς ἔδειξα , ὡς ἐγγυτέρω σε ποιήσειν τῆς ἐλπίδος , |
λόγον Κυρίου . Καὶ ἔλεγέ μοι : Εἰ θέλεις ἵνα καταλίπω τὰ εἴδωλα , συνπείσθητί μοι : καὶ τὸν Αἰγύπτιον | ||
τοῦτον πολλὰς ἔχοντα μεταβολὰς καὶ καποπαθείας , καὶ ὧν ἂν καταλίπω ἀγαθῶν ἄλλοι ἕξουσι τὰς ἀπολαύσεις . διὸ κἀγὼ ἡμέραν |
' αὖ φυτεύειν : ⋮ οἳ δὲ [ ] γῆς ἐπεμβολὰς θυμῶι ] ? ? λέληνται ? , ⋮ δαΐας | ||
ἐγνωκώς . μέστωσις δέ ἐστι λόγος πλειόνων καὶ μακροτέρων ἐννοιῶν ἐπεμβολὰς περιέχων . [ , ] ἐπεὶ αἵ γε ἐμφάσεις |
, οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
τὰ πολλὰ καὶ οὐ τιμωρητικός , ἂν μὴ ὁ λόγος ὑπαγορεύῃ , αἰτίαν ἔχει τῆς παρὰ καιρὸν ἀοργησίας . καὶ | ||
ᾔδεσαν φευκτέων καὶ ὑπομενετέων ἐπιστήμην , ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς ὑπαγορεύῃ λόγος : καὶ ἐπετύγχανον δὲ ἤδη τούτου : βαρυνόμενοι |
Ζεὺς ὑμᾶς εἰς ἀνέλπιστον καὶ αἰφνίδιον βλάβος εἰσέβαλε . μηδαμῶς εἴπητε τοῦτο : αὐταὶ δὲ ὑμᾶς αὐτὰς αἰτιᾶσθε : εἰδυῖαι | ||
, ἕως ἂν ἢ ὑμεῖς ἢ ὁ συμμαθητὴς ὑμῶν Οὐλπιανὸς εἴπητε διὰ τί νῆστις μόνος τῶν ἰχθύων ὁ κεστρεὺς καλεῖται |
καὶ λείαν κατέλιπε τὴν σιαγόνα . . . ἐμέ , Νικόμαχε , πρὸς τὸν στρατιώτην τάξατε : ἂν μὴ ποιήσω | ||
ἀρχῆς κατὰ πρυτανείαν λόγον ἀποφέρουσι , σὺ δέ , ὦ Νικόμαχε , οὐδὲ τεττάρων ἐτῶν ἠξίωσας ἐγγράψαι , ἀλλὰ μόνῳ |
ἦν ἐπὶ ναῦν κατιέναι . δεομένων δ ' ὅ τι φρονοίην ἀποφήνασθαι , δι ' ὀλίγου τοὺς ἑκατέρων λόγους ἀριθμησάμενος | ||
οὐχὶ συντετρῖφθαι ἄμορφον ὄν . καὶ εἴ γε μὴ οὕτω φρονοίην , ἄξιος ἂν εἶναι μοι δοκῶ ὑπὸ ἑκκαίδεκα γυπῶν |
ἀλλ ' ἵνα προικίσας ἀμφοτέρας συνοικίσῃ καὶ μὴ περιίδῃ μηδὲν παθούσας ἀνάξιον τῆς ἡλικίας . μετὰ δὲ ταῦθ ' ὁ | ||
ἦν . παρηγόρει δὲ καὶ τῶν πόλεων τὰς μάλιστα δεινὰ παθούσας , Λυκίους μὲν ἀτελεῖς φόρων ἀφιεὶς καὶ Ξάνθον οἰκίζειν |
, συνάγεται ὁ ʂ Μο α : ἐάν τε πάλιν φήσωμεν τὰς τοῦ ἐλάσσονος Μο ιϚ ἴσας εἶναι ʂ ι | ||
ἢ ἄλλως πως διαθερμανθῇ ὅλον τὸ σῶμα , τότε πυρέττειν φήσωμεν τὸν ἄνθρωπον : καὶ λέγωμεν οὐχὶ , ἐπειδὴ οὐ |
προηγουμένως τις εἰσάγῃ τὸν λόγον , ἀλλὰ προειρηκώς τινα οὕτως ὑποβάλλῃ τὸ πρᾶγμα περὶ οὗ θέλει εἰπεῖνὡς ὁ ῥήτωρ ἐν | ||
τεχνικῶϲ , τουτέϲτι τὸν δεόμενον καὶ ὑπομενοῦντα , καὶ ὅταν ὑποβάλλῃ [ τὸ μὲν γένοϲ ] τὸ μέγεθοϲ τῆϲ διαθέϲεωϲ |
. καταγελᾷς : Ἐμοῦ δηλ . . γελῶ αἰτιατικῇ , καταγελῶ δὲ γενικῇ . . ἐπεὶ πόθεν : Ἀντὶ τοῦ | ||
ὅπως γιγνώσκοι , καὶ ὃς „ ἐκείνων „ ἔφη ” καταγελῶ μᾶλλον ὁρῶν τοὺς ἀνθρώπους διαγωνιζομένους ἀλλήλοις παγκράτιον καὶ πυγμὴν |
ἀσθενέοντες ἐκδιηγεύμενος , πιστεύοιτ ' ἂν μᾶλλον γιγνώσκειν τὰ τῶν νοσεόντων πρήγματα , ὥστε τολμᾷν ἐπιτρέπειν τοὺς ἀνθρώπους σφέας ἑωυτοὺς | ||
εὐδοκέοντες , μεταλλάσσονται ἐς ὑγιείην . Εὖ δ ' ἔχει νοσεόντων μὲν ἐπιστατέειν , ἕνεκεν ὑγιείης : ὑγιαινόντων δὲ φροντίζειν |
μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
τοῦ ἀκατίου προσελθόντες αὐτοῖς τάδε εἶπον : ἄγετε ὦ ξένοι ἐπακούσατε ἡμέων , ἂν ἄρα δύνησθε διαγνῶναι ἅσς ' ἂν | ||
οὖν ὥσπερ ὀφειλομένην τὴν μαντείαν αὐτοῖς ἀποδίδωσι , λέγων : ἐπακούσατε οὖν , ὥσπερ τὸ χρέος ἀπολαμβάνοντες . οὐ μὲν |
ὑμεῖς . ἀποκτεῖναι μὲν γάρ με δυνήσεσθε βουλόμενοι ῥαιδίως : κρατεῖτε γὰρ καὶ τούτων , ὧν οὐδὲν ἐγὼ τυγχάνω κρατῶν | ||
ἀποθανεῖν . δισσῶν δὲ τούτων ὄντων τοῦ μὲν ὅλου ὑμεῖς κρατεῖτε , τοῦ δ ' ἐγώ , τῆς μὲν δίκης |
δὲ ἑκάτερον μᾶλλον γίνεται ἐφ ' ὁπότερα ἂν ῥέψῃ τὸ ἀῤῥώστημα : ἢν μὲν ἐς τὸ σῶμα , ἐπιληπτικοὶ , | ||
δοκεῖ σώζειν τὴν εὐγένειαν τοῦ σώματος : εἰ δέ τι ἀῤῥώστημα συμβῇ , διαδεχομένῃ ταύτην ἡ μαγειρευτικὴ τὸν τόπον ἐκπληροῖ |
θρηνεῖν νοῦν ἐχόντων ἐστίν , εἴτ ' ἐξεπίτηδες ἄρχοντα χρηστὸν ἠδικήκαμεν εἴτ ' οὐδὲν ἡμαρτηκότας δαίμων τις ἐχθρὸς ταύτῃ περιβέβληκε | ||
καὶ μὴ δεῖν με ἐνοχλεῖν . ὡς μὲν οὖν οὐκ ἠδικήκαμεν , ἀλλ ' , εἴπερ τι συνέβη δύσκολον , |
ὥσπερ ἐκεῖνον σὺ γυμνοῖς τε ἱματίων , ἢν ὁ θυμὸς κρατῇ , καὶ εἰς μύλωνα πέμπεις , οὕτω σὲ γυμνοῖ | ||
ῥάκος παραγενοῦ πρὸς ἡμᾶς . ἀλλ ' οὐ μὴ δυνηθῇς κρατῇ γὰρ ὑπὸ τῶν Ἡφαιστίωνος μηρῶν . Παρεκάλεις με ἐπιστεῖλαί |
τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
τινα προτροπήν . οὐ μόνον δὲ διὰ τὴν τοιαύτην βοήθειαν ἀγαπήσειεν ἄν τις αὐτῶν τὴν δύνα - μιν , ἀλλὰ | ||
, σχολῇ ποτ ' ἂν οὗτος τὰς πρὸς ἀλλήλους σπονδὰς ἀγαπήσειεν . εἶναι γάρ τι καὶ ἐν ἑκάστῳ βάρβαρον φῦλον |
λειποθυμῆϲαι τὸν ἄνθρωπον , τὸ δὲ δεύτερον οὐδὲ τὴν λειποθυμίαν φοβεῖϲθαι προϲήκει : μὴ φλεβοτομηθέντεϲ δὲ οἱ οὕτωϲ διακείμενοι τύχηϲ | ||
τοὺϲ μὲν ἐπιθυμεῖν τοῦ θανάτου , τοὺϲ δ ' αὖ φοβεῖϲθαι τὸ ἀποθανεῖν , καὶ τοὺϲ μὲν ἀεὶ γελᾶν , |
ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
ἀφένου , ἀρσενικόν ἐστιν , οἷον : οὔτ ' ἀρετὴ ἀφένοιο , ὅτε δὲ ἄφενος , ὡς τέμενος , οἷον | ||
ἀρετῆς ἄτερ ὄλβος ἐπίσταται ἄνδρας ἀέξειν , οὔτ ' ἀρετὴ ἀφένοιο : καὶ ἡ Σαπφώ : ὁ πλοῦτος ἄνευ ἀρετᾶς |
λοιποῦ μέρους τῶν χειρῶν , . , . , . Βραχύς : κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ : παρὰ | ||
τούτους ἠξίους ἀκοῦσαι . Λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ Ταρκύνιος : Βραχύς ἐστιν ὁ παρ ' ἐμοῦ λόγος , ὦ Τύλλιε |
γενναῖον καὶ χρήσιμον τοῖς λέγειν κατὰ τοὺς ἀρχαίους ὀρεγομένοις . Ἄπιστον μὲν οὖν οἶδ ' ὅτι πάντες ἂν ἐνόμισαν εἶναι | ||
[ μελαγκευθὲς ] νέφος σβέννυεν ξανθὰν [ φλόγα . ] Ἄπιστον οὐδὲν ὅ τι θεῶν [ μέριμνα ] τεύχει : |
δὴ ταῦτ ' ἐστιν ; ἔφη ἐκείνη . Οἶμαι μὲν ἔγωγε , ἔφην , οὐ τὰ ἐλαχίστου ἄξια , εἰ | ||
“ καὶ πάλιν : ” διαμεμήρικας τὸν ἐρώμενον ; οὐκ ἔγωγε . πότερον οὐκ ἐπεθύμησας αὐτὸν διαμηρίσαι ; καὶ μάλα |
, Εὐμάρα δὲ τὰς αἶγας ὁρῇς , φίλε , τῶ Συβαρίτα . μὴ τύ τις ἠρώτη , ποττῶ Διός , | ||
, Εὐμάρα δὲ τὰς αἶγας ὁρῇς , φίλε , τῷ Συβαρίτα . ἰστέον , ὅτι τοῦ μὲν αἰπόλου τὸ ὄνομά |
κυρίωϲ δώϲει τε ταύτην , οἴχεται Θραϲωνίδηϲ . ὃ μὴ γένοιτ ' : ἀλλ ' εἰϲίωμεν : [ οὐκέτι ] | ||
μὲν μέλλον ἀφῶμεν : πολλὰ γὰρ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γένοιτ ' ἂν ἃ καὶ προειδέναι ἀμήχανον καὶ προπιστεύειν οὐκ |
δὲ ὑμῶν δέομαι μηδὲν ἐμοῦ πυνθανομένους γνῶναι ὅ τι ἂν ἐθέλητε . ὑμῖν μὲν γὰρ ἴσως ἀνάγκη τιμωρεῖσθαι , τὸν | ||
μὲν ὑμεῖς οὔτ ' ἐθελήσετε , οὔτ ' , ἐὰν ἐθέλητε , ἐπιστήσεσθε , πράγματα δὲ παρασχεῖν αὐτῷ , ἂν |
παρ ' ἀνθρώποις θητείας αὐτοῖς ὠνείδισαν , ἀλλὰ καὶ παίδων βρώσεις καὶ πατέρων ἐκτομὰς καὶ μητέρων δεσμοὺς καὶ πολλὰς ἄλλας | ||
, ὁ δὲ περὶ οἶνον οἰνόφλυξ , ὁ δὲ περὶ βρώσεις ποικίλος , ὁ μὲν οὐ περιμένων τοὺς προσήκοντας καιροὺς |
τοὺς παῖδας αὐτοῦ παρὰ τοῖς νεωτέροις : οὐ γὰρ Ὅμηρον ἀμνημονῆσαι ἂν τούτων , τοῦ μὲν Παλαμήδους τοσαύτην σοφίαν καὶ | ||
ἔδωκεν ἄρχειν ὁπλιτῶν : ἐγὼ δὲ οὔτε τῶν περὶ αὐτὸν ἀμνημονῆσαι δύναμαι πόνων τηρῶ τε τὸ φίλτρον , ὃ παρὰ |
ἠέ που ἐς λέσχην . Κλεάνθης ἐν τῷ περὶ θεῶν ἀπονενεμῆσθαι τῷ Ἀπόλλωνι τὰς λέσχας φησὶν , ἐξέδραις δὲ ὁμοίας | ||
οὐδὲ τῷ νομίζειν ἄλλον μὲν γάμοις , λογογραφίαις δὲ ἄλλον ἀπονενεμῆσθαι καιρὸν παρὰ σοί , ὃς παντὶ μὲν ἄλλῳ καιρὸν |
θεωρικὰ κατέχετε . οὐ γάρ ἐστι πικρῶς ] ἀντὶ τοῦ δικαίως : πικρὸν γὰρ τοῖς ἀδικοῦσι τὸ δίκαιον καταφαίνεται . | ||
τῶν Μουσῶν ὄργια χραίνητε ἐν τῷ δημοσίῳ , πότερον φιλοτιμίας δικαίως ἂν ἀμφισβητοίητε , ἢ ζῶντες ἂν κατορύττοισθε Περσιστί ; |
ὅλοις ἀπειπόντες . ἀλλ ' ἐνταῦθα γὰρ ἤδη τῶν φόβων εἴημεν : ἐγὼ δὲ ἑτέρους ἐγγυτέρω τούτων ὁρῶ , τὸ | ||
μὲν ὁρῷμεν ἔξω καρτεροῦντα , αὐτοὶ δ ' ἐν οἰκίαις εἴημεν καὶ σοῦ δοκοίημεν πλεονεκτεῖν ; ἐπεὶ δὲ Χρυσάντας ταῦτα |
τῶν ἐκεῖ πραγμάτων ἐπιλείπεται : πέμποντες δὲ τὴν βοήθειαν οὐχ ἁμαρτήσεσθε δυοῖν θατέρου : ἢ γὰρ ἕξετε , ὡς ἐγὼ | ||
ὑμετέρᾳ σωτηρίᾳ μόνῃ , ἐμῇ δὲ δυστυχίᾳ χάριν ἐπιστάμενοι οὐχ ἁμαρτήσεσθε , ὅτι ὥσπερ μεγάλου καὶ πίονος θρέμματος καὶ ἀγρεύματος |
φησὶ , σοφωτέρα φανῆναι , μετάθου τὴν προτέραν εὐχὴν καὶ εὔξαι μηδέ ποτε τὸ χρηστὸν λυπηρόν σοι φαίνεσθαι : χλεύαζε | ||
φησὶ , σοφωτέρα φανῆναι , μετάθου τὴν προτέραν εὐχὴν καὶ εὔξαι μηδέ ποτε τὸ χρηστὸν λυπηρόν σοι φαίνεσθαι : χλεύαζε |
τὸν λόγον . οὐ μὴν δίαρμά γε οὐδὲ ἀξίωμά τι δύναιτ ' ἂν ἔχειν ὁ τοιοῦτος λόγος οὐδὲ τοῖς ὅλοις | ||
ἀποκρίνασθαι καὶ λόγον ἐκ λόγου λέγειν , οὐδεὶς ὅστις οὐχὶ δύναιτ ' ἄν . ἐκ δὴ τοῦ θορυβεῖν οὐκ ἀπαλλάττεσθε |
οἱ δὲ περὶ τὰ μὴ λίαν φανερὰ εἰρωνευόμενοι , ἵνα φύγωσι τὸ ἐπαχθές , χαρίεντες φαίνονται . ἀντίκειται δὲ μᾶλλον | ||
οὗ ἂν λάβῃ . τοῦτο δὲ ἐποίει , ἵνα μὴ φύγωσι καὶ ἡττηθῶσιν , ἀλλ ' ὡς ἐπὶ κέρδει εἰσίωσιν |
παντὸς τοῦ λόγου Θαλῇ ἀνακείσθω . Καὶ πάλιν : Ἀναξιμένης Πυθαγόρῃ Εὐβουλότατος ἦς ἡμέων , μεταναστὰς ἐκ Σάμου ἐς Κρότωνα | ||
ἐς τὴν Μύρκινον ἀπάγειν . Τὴν μὲν δὴ Μίλητον ἐπιτρέπει Πυθαγόρῃ ἀνδρὶ τῶν ἀστῶν δοκίμῳ , αὐτὸς δὲ παραλαβὼν πάντα |
– ˘ μῶρος δ ' ὅστις ἀνθρώπων πόλιν , κείναν σεβίζειν μοῦνον ἐλπίζει καλοῖς * * * εἰσὶν γάρ , | ||
ἐκλανθάνῃ , ὁθούνεκ ' εἴ τις γῆ θεοὺς ἐπίσταται τιμαῖς σεβίζειν , ἥδε τοῦθ ' ὑπερφέρει : ἀφ ' ἧς |
ἐκφέρουσιν ὑμᾶς εἰς βάραθρα καὶ κρημνούς . ἴστε δ ' οὐδαμῶς πρὶν πεσεῖν ὅτι πείσεσθαι μέλλετε . ὁ δὲ τρίβων | ||
: τὰ γοῦν ὁριστικὰ καὶ ἀπαρέμφατα : τὰ δὲ ὑποτακτικὰ οὐδαμῶς : σολοικισμὸς γὰρ τὸ ἐὰν θεριῶ καὶ ἐὰν κομιῶ |
τὰ πολλὰ ταῦτα μεστὰ κινδύνων . ἐγὼ δὲ λιτῆς οὐκ ἀφέξομαι βώλου , ὑφ ' ἣν τὰ κρίμνα μὴ φοβούμενος | ||
ἄλλοις φθονεῖν τοῦ τοιούτου . ἀπίωμεν δ ' ὅμως : ἀφέξομαι γὰρ τοῦ χρυσίου , ἢν δύνωμαι . Ἀπότιλον , |
ἀρχῆς καὶ δυνάμεως . τίσιν δὲ συνθήκαις , ἂν ἄρα διδῶτε τὴν εἰρήνην , χρησόμεθα περὶ αὐτῆς , περισσὸν λέγειν | ||
μὲν τὰς δωρεὰς ὀλίγοις καὶ ἀξίοις καὶ κατὰ τοὺς νόμους διδῶτε , πολλοὺς ἀγωνιστὰς ἕξετε τῆς ἀρετῆς , ἂν δὲ |
, Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ ' ἐπίπαστον , ἢ ταὶ Πιερίδες : κοῦφον δέ | ||
, ὁ δ ' ἐλαίης . τοὺς μὲν ἄρ ' οὔτ ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων , οὔτε ποτ |
ΚΟΛΟΚΥΝΤΗ . χειμῶνος δὲ ὥρᾳ ποτὲ κολοκυντῶν ἡμῖν περιενεχθεισῶν πάντες ἐθαυμάζομεν νεαρὰς εἶναι νομίζοντες , καὶ ὑπεμιμνησκόμεθα ὧν ἐν Ὥραις | ||
ἡμῖν λέγειν , ἐνδεικνύμενος ὅτι ἡμεῖς μὲν αὐτὸν ὥσπερ θεὸν ἐθαυμάζομεν ἐπὶ σοφίᾳ , ὁ δ ' ἄρα ἐτύγχανεν ὢν |
μέλλοντα καλῶς , ὅταν σαφηνείας τε ὁμοῦ καὶ συντομίας φροντίζειν ἀναγκάζηται , εἰ μὲν ἀμφότερα συμβαίνοι , χρήσασθαι αὐτοῖς ἀμφοτέροις | ||
πονηρότερος καὶ ἀδικώτερος γίγνεται ὁ ἀποθνῄσκων , ἵνα δὴ μὴ ἀναγκάζηται ἀθανάτους τὰς ψυχὰς ὁμολογεῖν , ἀξιώσομέν που , εἰ |
, ἱκανωτέραν ἡγοῦμαι Σικελίαν Πελοποννήσου διαπολεμῆσαι ὅσῳ κατὰ πάντα ἄμεινον ἐξήρτυται , τὴν δὲ ἡμετέραν πόλιν αὐτὴν τῆς νῦν στρατιᾶς | ||
ὡς περὶ οἰκείας πατρίδος οὔτε τὰ περὶ τὸ σῶμα ὅπλοις ἐξήρτυται οὔτε τὰ ἐν τῇ χώρᾳ νομίμοις κατασκευαῖς : ὅτι |
εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δ ' ἀλλοτριοῦται . ” ἐκ κοινότητος ἡ λύσις : ἡ δ | ||
ἀποικία εὖ μὲν πάσχουσα τιμᾷ τὴν μητρόπολιν , ἀδικουμένη δὲ ἀλλοτριοῦται : οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ δοῦλοι , ἀλλ ' |
: ὡς τῶν ἀνδρῶν πεφευγότων . οἴμ ' ὡς κακῶς πέπραγέ μου : Ἀντὶ τοῦ ἡττήθησαν καὶ ἠτύχησαν οἱ σύμμαχοί | ||
, ἐπαναχωρεῖτε , μὴ σκυλεύετε . Οἴμ ' ὡς κακῶς πέπραγέ μου τὸ τοξικόν . Ἀλλὰ τί γὰρ ᾤου ; |
τὴν εἰς Λάρισαν ἢ ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι καὶ ἄλλοις ἡγοῖτο , ἄλλο τι ὀρθῶς ἂν καὶ εὖ ἡγοῖτο ; | ||
ἔπαινον καὶ καταποντιστῶν ἀνατιθείη , εἰ τοῦτο θαυμάζοι καὶ ζηλωτὸν ἡγοῖτο τὸ τοῖς κινδύνοις ἀεὶ σφᾶς αὐτοὺς ὑποτεθεικέναι . ἀλλ |
, σταδίους ἀπέχουσα οὐκ ἐλάττους πεντακοσίων . ἤδη δὲ πλησίον ἦμεν , καὶ θαυμαστή τις αὔρα περιέπνευσεν ἡμᾶς , ἡδεῖα | ||
ταῦτα τὰ ψηφίσματά μοι . Οὐκοῦν ἡμεῖς μὲν ἐν θυσίαις ἦμεν τότε , Θηβαῖοι δ ' ἐν τῷ δι ' |
τῆς οὐσίας οὔτε περὶ τοῦ σώματος οὔτε περὶ τῆς ἐπιτιμίας ἀγωνίζῃ : ἀλλὰ περὶ τίνος ἐστὶν αὐτῷ ἡ σπουδή ; | ||
, ταῦτα ἀσκεῖν σε πυνθάνομαι . τίνα δὲ ταῦτα ; ἀγωνίζῃ πρὸς πονηρίαν δυνατῶς , παρατάττῃ γενναίως , καταλύεις ἀπόνοιαν |
, καθάπερ ἡνιόχῳ δεξιῷ τὴν τέχνην , ἐξ ἡνίας ἄγειν ἐπιχειροῦντι τὸ ἅρμα , κέντρου δὲ φειδομένῳ καὶ μάστιγος . | ||
καὶ μηδενὸς ὄντος ἀφ ' ἡμῶν φόβου τῷ τι νεωτερίζειν ἐπιχειροῦντι ; καὶ μὴν τοσοῦτόν γ ' ἐπίστασθε , ὅτι |
: οἷς γε σὺ οὐκ ἂν ἐθέλοις πιστεῦσαι , εἰ φαῖεν ἀγαθοὶ εἶναι δημιουργοί , εἰ μή τί σοι τῆς | ||
τινα τῶν οὐρητικῶν ἀγγείων διάθεσιν , αἵ τε τοπικαὶ ὀδύναι φαῖεν ἂν καὶ τὰ ἐν τοῖς οὔροις παρυφιστάμενα , περὶ |
τὸ βῆμα . ἀφασίας δὲ ἅπαντας κατασχούσης διὰ τὸ μηδένα γιγνώσκειν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς λέγει πάλιν ὁ Σερουίλιος | ||
τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν τε καὶ σπέρμα καταβλητέον |
φησίν : Ἀλλ ' ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε . Πᾶν γὰρ τὸ φυόμενον ἔκ τινων εἰς ταὐτὰ | ||
τὸ ἔπος Ἀλλ ' ὑμεῖς γε πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε , καὶ ὅσα ἄλλα τοιουτότροπα ὑπό τε ἀνδρῶν καὶ |
ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
ταύτας . ταῦτα ἐχρῆν αὐτόν , ὦ ἄνδρες δικασταί , εἴπερ τι ἦν ἀληθὲς ὧν λέγει , καὶ μόνον προσιόντα | ||
, ἡ δὲ προαίρεσις ὄρεξις βουλευτική , πᾶσα ἀνάγκη , εἴπερ ἡ προαίρεσις ἀγαθή ἐστι καὶ σπουδαία , ἐκεῖνα αἱρεῖσθαι |
πεποιήκασιν οὗτοι , ταῦτ ' εἰκότως ἀνταπαιτήσουσι , καὶ πολλῷ δικαιότερον ἢ ἡμεῖς , εἴπερ ἡμεῖς μὲν μηδὲν ἐγκαλεῖν ἔχοντες | ||
ἀνεῖλεν ὁ Ἀπόλλων μηδένα εἶναι ἀνθρώπων ἐμοῦ μήτε ἐλευθεριώτερον μήτε δικαιότερον μήτε σωφρονέστερον . ὡς δ ' αὖ ταῦτ ' |
τῆς ἰδίας ἕνεκα ῥᾳθυμίας τοὺς ἄλλους πάντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι , καὶ ἔγωγ ' αὐτὸς μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν | ||
μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰς ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι : καὶ τότε μὲν προέσθαι τὴν σαυτοῦ γνωρίμην , ἵνα σωθῇ τὰ τῶν Ἀχαιῶν |
τόνδε τὸν λόγον σὲ θεωρῆσαι καὶ ἰδεῖν , ἵνα συγγνώμης τύχω μηδὲν ὅμοιον ἔχων εἰπεῖν . τῷ γὰρ ἂν εἰκάσειέ | ||
τὴν θεσπιωιδὸν Θεονόην χρήιζων ἰδεῖν , σὺ προξένησον , ὡς τύχω μαντευμάτων ὅπηι νεὼς στείλαιμ ' ἂν οὔριον πτερὸν ἐς |
καὶ ἐφεξῆς ἡμέραις οἱ τοιοίδε ἀκροβολισμοὶ ἐγίγνοντο καὶ οὐδὲν οὐδὲ ὁποτέροις προὐχώρει τῶν ἐλπισθέντων : τοῖς τε γὰρ Ῥωμαίοις αἰσχρὸν | ||
νόμον αὐτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ βουληθείη καταμαθεῖν , παρ ' ὁποτέροις ἄμεινον ἔχει , τοσούτῳ φρονιμώτερον εὑρήσει παρὰ τοῖσδε κείμενον |
γε ὑμᾶς ἐδόκουν ὁρᾶν καὶ ἄρτι ἥκετε , καὶ δῆτα ὁπότερος μὲν ὑμῶν , ἔφην , ὁ ἐρωτῶν ἦν καὶ | ||
δεῖν τὸν ἔλεγχον γενέσθαι , ἐκ τῆς ἀνθρώπου βασανιζομένης , ὁπότερος ἦρξεν χειρῶν ἀδίκων : τοῦτο γάρ ἐστιν ἡ αἴκεια |