παρ ' ἡμῖν , ὦ μέλιτος γλυκίων τὴν αὐδήν , προσθείην δ ' ἂν καὶ τρόπον , ἃ οὐδὲν ἐκκόψει | ||
, καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , πόνοις καὶ κινδύνοις , προσθείην δ ' ἂν καὶ χρήμασι , τῶν τοιῶνδε τήν |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ μὲν δυσχεραίνειν | ||
δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ ἄνδρες |
, οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
. ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
τελευταῖος : εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . ἡμέτερον + λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι | ||
Οἰκλέος τὸν Ἀμφιάραον . εἰδὼς εὖ λέγοιμί σοι ἄν . λέγοιμ ' ἂν ] ταῦτα . λέγοιμ ' ἂν ] |
μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
καὶ οὕτω λέγειν προσήκει . Πῶς δ ' ἂν ἑκάτερα ῥηθεῖεν ἄπεπτα , οὐ τοῦ νῦν ἐστι λόγου , εἴτ | ||
ἀντωνυμίας . . . Δεόντως δ ' ἂν καὶ ἀντωνυμίαι ῥηθεῖεν κατὰ τοὺς μερισμούς , καθότι καὶ ἄλλα μέρη λόγου |
κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
σοὶ λέγων ταῦτα ὁσημέραι κατάγοντι αὐτούς . οἶσθα οὖν εἰ δύναιντ ' ἂν ἔτι ἀνελθεῖν ἅπαξ ὑποχθόνιοι γενόμενοι . ἐπεί | ||
πολεμοῦνται . ἐξελαυνέτωσαν οὖν ἀρετήν , ὑφ ' ἧς μόνης δύναιντ ' ἂν ἐρρῶσθαι καὶ τῶν νοσημάτων ἀπηλλάχθαι . Διογένης |
τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
δ ' ἐν ἴπῳ . καὶ περιστροφίδα δ ' ἂν εἴποις τὸ ξύλον τὸ τὸν ἶπον περιστρέφον , ἐναρμόσαι δ | ||
μόνον , ὡς ὁ θώραξ , ὡς ὁ ὀφθαλμός : εἴποις δ ' ἂν καὶ τῶν κινούντων τὰ μὲν κατὰ |
μὴ ] μετὰ παρρησίας ἃ φρονοῦσι λέγειν , τί ἂν εἴποιεν οἱ προεστηκότες ὑμῶν ἐπιεικές ; ἢ ποίῳ χρησάμενοι νόμῳ | ||
. . . . καὶ τοὺς προέδρουςκαλούντων ] ὅπως ἀναστάντες εἴποιεν ὃ προαιροῦνται πρὸς Δημοσθένην : οὗτος γὰρ ἠναντιοῦτο τῇ |
ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
καὶ κατάδει , χρῶ τε τῷ φαρμάκῳ , μέχρις ἂν ὑγιασθῇ . τὸ δ ' ὄπιον μεθ ' ὑγρᾶς κηρωτῆς | ||
παρεισδῦναι , ἕως ἂν δυνηθῇ στῆναι : οὕτω γὰρ ἂν ὑγιασθῇ : τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ ἐπιθεράπευε . ἐὰν δὲ δι |
στοιχεῖα μὲν τὰ πρῶτα καὶ τῶν μετ ' αὐτὰ ἀρχαὶ καλοῖντ ' ἂν εἰκότως . ὧν οὐ πάνυ τοι προσήκων | ||
ἀργόν , οὐχ ἱππῶδες , ὑγρόν . οἱ πρόσθεν πόδες καλοῖντ ' ἂν οἱ πρόσθιοι , οἱ ἔμπροσθεν , οἱ |
ἐπιτετραμερές , καὶ εὐθὺς τὸ ἐπιπενταμερές , καὶ μέχρις ἂν προχωρῇ τις ἀκολούθως τοῖς ἔμπροσθεν . προστάγματα οὖν τινα δεῖ | ||
τάδε τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ , κελεύσας ἀπαντᾶν ὅπως ἂν ἑκάστοις προχωρῇ . καὶ Ταξίλης τε καὶ οἱ ἄλλοι ὕπαρχοι ἀπήντων |
ῥεῦμα μιανθείη ποτε ἀδίκως ἀπολομένου σώματι , μήτε σὺ τοιοῦτον ἴδοις θέαμα , ἄνθρωπον οὐδὲν ἀδικήσαντα ἀπολλύμενον ἐπὶ τῆς σῆς | ||
καὶ εὐθύτητες . οὐ μὴν τοῦτο κἀπὶ τῶν ἀρτίων οὕτως ἴδοις γινόμενον . τῷ γὰρ πρώτῳ τετραγώνῳ τῇ μονάδι ὁ |
: οἷς γε σὺ οὐκ ἂν ἐθέλοις πιστεῦσαι , εἰ φαῖεν ἀγαθοὶ εἶναι δημιουργοί , εἰ μή τί σοι τῆς | ||
τινα τῶν οὐρητικῶν ἀγγείων διάθεσιν , αἵ τε τοπικαὶ ὀδύναι φαῖεν ἂν καὶ τὰ ἐν τοῖς οὔροις παρυφιστάμενα , περὶ |
ἐξεμόχθησαν δορὶ κτανεῖν ἐμοί νιν ἔδοσαν , εἴτε μὴ κτανὼν θέλοιμ ' ἄγεσθαι πάλιν ἐς Ἀργείαν χθόνα . ἐμοὶ δ | ||
κακῶς φρονοῦντες : ὡς τρὶς ἂν παρ ' ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ ' ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ . ἀλλ ' |
, διάστροφος τὴν ὄψιν . ὁ δ ' ἐπίσειστος ἡγεμὼν ἐοίκοι ἂν τῷ ἡγεμόνι θεράποντι πλὴν περὶ τὰς τρίχας . | ||
νέα κωμωιδία καὶ λουτῆρας λέγει . Αἰσχύλος δ ' ἂν ἐοίκοι τὰ βαλανεῖα λουτήρια λέγειν : ἀλλ ' ἐκ μεγίστων |
ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
αὖ πυρρά τε καὶ ξανθά , ἐφ ' οἷς καρδιαλγίαι γένοιντ ' ἂν καὶ δίψαι καὶ χολῆς ἐνίοτε λεπτῆς τε | ||
προκρίνασα ; τρίτον ἐστὶ τὸ πευστικόν , πρὸς ὃ δύο γένοιντ ' ἂν ἀποκρίσεις : μία μὲν πυνθανομένῳ „ ποῦ |
, οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
αὐτὴν μὴ τοῖς ἔμπροσθεν ἀκολουθεῖν ἀλλ ' ἑαυτῇ κελεύσῃ . Εἴη δ ' ἂν ἀρχή , καὶ ὄνος , καὶ | ||
τῶν ἀλεύρων λεπτόν . νοήμων : φρόνιμος , ἐπινοητής . Εἴη : ἔστω . αἰόλα : ποικίλα , δόλια . |
ἀκούοντες πάντες ὠφελοῦνται ἀφ ' ὧν ἀκούουσιν ἢ καὶ τούτων εὕροις ἂν τοὺς μὲν ὠφελουμένους τοὺς δὲ βλαπτομένους ; Καὶ | ||
μέν ἐστι , τρίγωνα δέ : οὕτω δ ' ἂν εὕροις καὶ τετράγωνα πλείονας ἔχοντα πλευράς . ἀλλὰ ταῦτα μὲν |
οὐκ ἔστιν ἄλλο ἢ τὸ ὁρίζεσθαι τοὺς ὁρισμούς . καὶ δόξειεν ἂν κατὰ ταύτην τὴν ἐκδοχὴν ὁ Ἀριστοτέλης ταυτολογεῖν , | ||
τὸ χρήσιμον . Ἀνδρίᾳ γὰρ καὶ ῥώμῃ καὶ τάχει διενεγκεῖν δόξειεν ἂν χαρίεντος εἶναι . Ἐγὼ δέ , καθάπερ καὶ |
Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ βίᾳ , κατ ' εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε . Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν , οἱ δὲ | ||
“ εἶπεν , ” ἂν ἐπακολουθῆτέ μοι καὶ μὴ δεινὸν ἡγῆσθε τὴν Ῥώμην ἀπολιπεῖν , καὶ εἰ τὴν Ἰταλίαν ἐπὶ |
πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
τ ' ἐστὶν καὶ τίνες οἱ μῦθοι , τίνας ἂν φαῖμεν ; Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ὦ Ἀδείμαντε , οὐκ | ||
τε καὶ φρονήσεως εἰ ταύτην μάλιστα ἐκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσθαι φαῖμεν ἂν ἤ τινα ἑτέραν ταύτης κυριωτέραν ἡμῖν ζητητέον . |
οἰκειότης καὶ ὅση πρὸς τυραννίδα ἀλλοτριότης . οὕτω γὰρ ῥᾷον μάθοιτε ἂν εἴτε ἐφύλαττον ἐγὼ τοὺς πατρίους ὅρους τὴν ἀρχὴν | ||
γὰρ οὔτ ' εὖ ποιῶν τις οὔτε κακῶς ἐνίκησε . μάθοιτε δ ' ἂν τὸ τοιοῦτον , εἰ τὰ Μελιταίων |
. . . εἰ δέ κε λίσσηαι ἑτάρους λῦσαί τε κελεύῃς , οἳ δέ ς ' ἔτι πλεονέσσι τότ ' | ||
μέλλειν ἐχρῆν , ὡς ἀγοράσω ἁπαξάπανθ ' ὅς ' ἂν κελεύῃς , ὦ γύναι . ὅπερ δὲ λοιπὸν μόνον ἔτ |
βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
νοημάτων συγκείμενον . διὰ τί δὲ συνεχεῖς καὶ πολλοί , μάθοιμεν ἂν κατὰ τόνδε τὸν τρόπον . ὁ ἥλιος ἄφθονον | ||
ἀοριστοῦσι καὶ ἐπέχουσι ῥηίστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν . καὶ τοῦτο μάθοιμεν ἂν μικρὸν ἄνωθεν προλαβόντες . Πᾶσα τοίνυν κακοδαιμονία γίνεται |
καὶ νωθροτάτους , ψυχροὶ ἂν ἢ ὑγροὶ χυμοὶ ἢ ἀτμοὶ ποιήσαιεν ἂν αὐτά , ἤ τινες τοιαῦται δυσκρασίαι ἁπλαῖ , | ||
ταῖς ἐπιγινομέναις τῆς πέψεως διαμαρτίαις . Τὰ δ ' αὐτὰ ποιήσαιεν ἂν αἵ τε ἐμφράξεις τε καὶ ἐπὶ πλέον τῶν |
ἡμᾶς πάντως εἶδον , ἡδέως δειπνῆσαι οὐδ ' ὅπου ἂν θέλωσι σκηνῆσαι . Ἐντεῦθεν οἱ λοχαγοὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον , καὶ | ||
, μὴ δυσφορήσῃς . πεπείσμεθα γάρ , ἐὰν οἱ θεοὶ θέλωσι , καιρὸν ἕξειν , οἷον αὐτὸς εὑρήσεις καθ ' |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
, συνελθόντες ἐβουλεύοντο πῶς ἂν τὴν μάχην συμφορώτατα σφίσιν αὐτοῖς ποιήσαιντο . Τιμόλαος μὲν δὴ Κορίνθιος ἔλεξεν : Ἀλλ ' | ||
παθεῖν ὅ τι ἂν δικαιώσω , καὶ ὡς περὶ πολλοῦ ποιήσαιντο ἂν οἱ κομίσαντές σε δεῦρο , πολλὰ καὶ δεινὰ |
αὐλητάς , βουλόμενος αὐλητὴς γενέσθαι , ἢ τοὺς κιθαριστάς ; ἔχοις ἂν αὐτῷ ὅτι χρῷο καὶ ὅποι πέμποις ἄλλοσε μὴ | ||
τῷ αὑτᾶς ἀνδρί , ἀλλ ' οὐ τοῖς πλασίον . ἔχοις δ ' ἂν ἐπὶ τᾶς ὄψιος ἐρύθαμα μὲν σαμεῖον |
: ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
μεγάλ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , κατ ' ἐκείνου φαίνοιτ ' ἂν ὀνείδη βουλομένοις ὀρθῶς δοκιμάζειν , ταῦτ ' | ||
μὲν τοῦ δέοντος τὰ ἄνω , μείζω δὲ τὰ κάτω φαίνοιτ ' ἂν διὰ τὸ τὰ μὲν πόρρωθεν , τὰ |
γυναικῶν : καίτοι σὺ θνητὸς ὢν θεοῦ πῶς μεῖζον ἂν δύναιο ; τί δ ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ | ||
, εἰ καὶ μὴ ἔχοις θυσίας καὶ εἰ μὴ δεύτερον δύναιο : εὔχου μὴ ἅπαξ , ἀλλ ' ἐν παντὶ |
φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι , ἐπειδὴ δ ' ἔξω τοῦ πράγματος νομίζετ ' | ||
πάντα , ἐφ ' οἷς σύ με ἤρου εἰ σπουδάζων λέγοιμι , λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ καὶ ὑέος |
οὖν ἐκηρύχθη ἡ σφραγὶς αὕτη καὶ ἐχρήσαντο αὐτῇ , ἵνα εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ . Διατί , φημί | ||
παρ ' ἡμῖν οἱ κουρεῖς . παρ ' οὓς ὅταν εἰσέλθωσιν , παρέχουσιν ἑαυτοὺς οὐδὲν αἰσχυνόμενοι τοὺς ὁρῶντας ἢ παριόντας |
μελεδήματα καὶ νόον αὐτῶν . μήτε γραῦν ποτε σοῖσι κακὴν δέξαιο μελάθροις : πολλῶν γρῆες ἔπερσαν ἐύκτιτα δώματα φώτων . | ||
καὶ τοὺς λόγους , ἐμὲ δὴ λέγων , οὐκ ἂν δέξαιο ; οἶμαι μὲν κἂν ἐπιδράμοις . εἶθ ' ὧν |
ῥᾳδίως ἐπανορθωθήσεται . σκόπει δ ' ὅπως ἀσφαλεστέραν ἢ ταχυτέραν ποιήσαιο τὴν ἐπάνοδον , καὶ εἴ τι ἄρα ἡ θάλασσα | ||
εὗρες ἐν δόξῃ . καὶ νῦν ἐντυχών , εἰ πάνυ ποιήσαιο φίλον , οὐ φήσεις βεβουλεῦσθαι κακῶς . πρὸς γὰρ |
θάλασσα : “ ταῦτα γάρ , φησίν , μόνως ἂν ἁρμόττοι ῥηθῆναι περὶ τῆς ἐκτὸς θαλάσσης , ἣν ἔτι καὶ | ||
ἐξέπιπτεν . τὰ δὲ ζώνια ταῦτα καὶ στρογγύλας ὠνόμαζον . ἁρμόττοι δ ' ἂν ταῖς ζώναις ταύταιςοὕτω γὰρ Ὅμηρος ὠνόμασεν |
πέμψαι ἃ ἔπεμψαν , ἔς τε τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν , ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν τῇ μάχῃ εὖ | ||
θεῶν εὔνοιαν ἱκανὴν ἔφη εἶναι νίκην ἐπαγαγεῖν Ἀθηναίοις , εἰ βούλωνται πολεμεῖν Φιλίππῳ . πρὸς ἡμῶν ἔσεσθαι : ἤγουν βοηθήσειν |
γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
. ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
καὶ κωθωνοποιόν . σοροποιός , σοροπηγός σοροπήγιον , σορός : καλοῖτο δ ' ἂν αὕτη καὶ πύελος καὶ κιβωτὸς καὶ | ||
καὶ τὸ σωφρονεῖν ; ἆρά γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο ; Ὀρθότατα μὲν οὖν . Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν |
δὲ καὶ ῥῆμα προστακτικὸν ἐμφάσει τῶν ἄλλων προθέσεων . οὐδαμῶς νάκην ὄνομα προσηγορικόν . τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτὸ θηλυκόν : | ||
. νάκην τὴν τοῦ αἰγὸς δοράν : “ ἂν δὲ νάκην ἕλετ ' αἰγός . ” νάπαι οἱ ὀρεινοὶ τόποι |
περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν , ὅ τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ . ἵνα δὲ μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν πολιτῶν | ||
πῶς οὐκ εὐεργέτην τε νομιστέον καὶ πᾶν ὅ τι ἂν κελεύῃ ποιητέον ; ἐγὼ μὲν οὖν , γράψαι γὰρ ἐκέλευεν |
βάρβαροι ἦσαν οὗτοι , καὶ αὐτὸ τὸ κοινωνῆσαι τοῖς Καρσὶ νομίζοιτ ' ἂν σημεῖον : ὅτι δὲ πλάνητες καὶ μετ | ||
τοῦτ ' εἶναι νομίζεται τέρας . καὶ Λαὶς οὖν ὀρθῶς νομίζοιτ ' ἂν τέρας . αὕτη γὰρ ὁπότ ' ἦν |
τοὺς πρότερον ἀνύλους . ἀλλ ' αὗται μὲν οὐκ αὐτόματοι δόξαιεν ἄν , ἀλλ ' ὥσπερ σπειρόμεναί τινες ἢ φυτευόμεναι | ||
ὡς διαφόροις χρώμεναι τοῖς τε ὑποκειμένοις καὶ τοῖς κατηγορουμένοις , δόξαιεν δ ' ἂν καὶ μία εἶναι οὐ μόνον κατὰ |
: τὸ δ ' εὐτυχές , οἳ ἂν τῆς εὐπρεπεστάτης λάχωσιν , ὥσπερ οἵδε μὲν νῦν , τελευτῆς , ὑμεῖς | ||
Διονυσίων ἀεὶ τοῦ καθήκοντος χρόνου γίγνεσθαι , ἄν τε δεινοὶ λάχωσιν ἄν τ ' ἰδιῶται οἱ τούτων ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι , |
χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
σύναρθρον ἀσυν . . ἦ γὰρ ἂν Ἀτρείδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο : πρὸς τὸ σχῆμα , ἀντὶ τοῦ ἐλωβήσω ἄν | ||
τόδε σκῆπτρον . . ἦ γὰρ ἂν Ἀτρείδη νῦν ὕστατα λωβήσαιο : ὅτι τὸ εὐκτικὸν ἀντὶ παρεληλυθότος ὁριστικοῦ τοῦ ἐλωβήσω |
ἀποθανεῖσθαι , τῶν γε παρόντων , τοῖς ἀποῦσι δὲ καὶ ἐτεθνήκειν . καὶ τοῦτο μεταξὺ συνεβεβήκει θανάτοιν παιδίου τε καὶ | ||
γὰρ μὴ οὗτος ἐκοίμισε τὸ νόσημα τῆς κεφαλῆς , ἢ ἐτεθνήκειν ἂν ἢ ζῶν ἂν ἐπενθούμην , ὅτι μὴ ἐτεθνήκειν |
βασιλεὺς προσκαλέσας πάντας παραγγέλλει τὰ ποιητέα . ὥστε ὁρῶν ταῦτα ἡγήσαιο ἂν τοὺς μὲν ἄλλους αὐτοσχεδιαστὰς εἶναι τῶν στρατιωτικῶν , | ||
καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων , παῖδ ' ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς τοιούτοις . εἰ δ ' αὖ |
τὸ φρόνημα ἔχειν . ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ ' ὑμῶν βλάβη | ||
, οἷς τότ ' οἱ δυναστεύσαντες ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο . θαυμάσαιμι δ ' ἄν , εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς |
ἂν διαμένοι : δοκεῖν γὰρ ἂν τοὺς ἅπαντας ἀν - θρώπους τῷ τοιούτῳ φύντι πολεμίους κατασταθέντας διὰ τὴν ἑαυτῶν εὐνομίαν | ||
ἐπιτρέχων αὐτὸς ἐκήρυττεν ἑαυτὸν νικᾶν τὰ Ὀλύμπια πάντας ἀν - θρώπους καλοκἀγαθίᾳ . καὶ γὰρ γελᾶται τὸ εἰρημένον ἅμα καὶ |
ἐμβάλλοντες εἰς τὰ χαλινὰ αὑτῶν ὅπερ ἂν αὐτοῖς ὑποπέσηται ἢ εὕρωσι ἀπειπάμενοι ] ἐκφυγόντες ὀλοήν ] τὸν χαλεπόν ὀλοὴν γὰρ | ||
' ἄλληλα ἐξετάσαντες ἅ τε εὖ καὶ ἃ κακῶς ἐποίησεν εὕρωσι τὰ χείρω νικῶντα : ὅταν δὲ τὰ τῶν εὐεργεσιῶν |
κόραιϲ ἐπιϲκοτοῦντα , ῥυπτικωτέρῳ τε ἅμα καὶ λεπτομερεῖ φαρμάκῳ : χρήϲαιτο δ ' ἄν τιϲ καὶ εἰϲ ἄλλα πολλὰ τοιούτῳ | ||
κίνδυνοϲ ἀπαραίτητόϲ ἐϲτιν , εἰ μὴ πολλοῖϲ τιϲ καὶ προϲφόροιϲ χρήϲαιτο τοῖϲ βοηθήμαϲι . λυϲϲῶϲι δὲ οἱ κύνεϲ ὡϲ τὸ |
ἂν ἐμαυτὸν ἀποστερῆσαι βουληθείην ὥσθ ' ὅταν τὰ τῆς περιστάσεως ἀπαιτῇ πρεσβευτοῦ ἢ συμβούλου δημηγορίαν ἢ τῶν ἄλλων τι τοιοῦτον | ||
μᾶλλον ἰσχύειν δύναται , καὶ ὡς ἂν ἡ χρεία μᾶλλον ἀπαιτῇ μεθοδεύειν . Ἡ μετάθεσις τῆς αἰτίας πρὸς τὰ ἀπ |
ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
ἑαυτῶν κακὰ ἀποφήνωσι τοῖς ἐμοῖς ἴσα , ἤγουν ἕως ἂν ἀποδείξωσιν . . . ἐγώ : ἀπὸ πληθυντικοῦ δὲ εἰς | ||
ἂν Γ ἀποδείξωσιν ἑαυτοὺς πένητας ὡς ἐγώ . αὐτοὺς πένητας ἀποδείξωσιν ὡς ἐγώ . Γ ἕως ἄν , φησίν , |
Ἀφροδίτη τὰς τιμὰς ἔχει : τὸ δὲ ἄγαλμα οὐκ ἂν εἰκάσαις ἄλλῳ τῳ ἢ πυραμίδι λευκῇ , ἡ δὲ ὕλη | ||
πλείω συμβαίνειν μεσούσης μάλιστα τῆς ἡμέρας παρέχεται φωνὴν ἀνερχόμενος : εἰκάσαις ἂν μυκωμένῳ ταύρῳ τὸν ἦχον τοῦ ὕδατος . ἔχει |
οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
ὥσπερ ὁ ἥλιος καὶ ἡ τοῦ αἰθέρος κυκλοφορικὴ περίοδος . Δόξειε μὲν ἂν τὸ οὐσίαι ἐν τούτοις ἀντὶ τοῦ ὄντα | ||
οὐχὶ δὲ καὶ ἡ φύσις τῶν προτάσεων οὕτως ἔχει . Δόξειε δ ' ἂν ἐξαίφνης ἄτοπον εἶναι . εἰδὼς ὅτι |
πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
: ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
καὶ ἐμβροχαῖς . εἰ δ ' ἐπὶ σπλάγχνου τινὸς φλεγμονῇ συμβαίνοι , ἐκείνην πρότερον ἀποικονομητέον διά τε ἐμβροχῶν καὶ καταπλασμάτων | ||
ἥδε ἡ πάθη ἀπροαίρετος ἂν εἴη , καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνοι ἂν ἴσως καὶ ταῖς ἀκηράτοις . , . . |
κυρίωϲ δώϲει τε ταύτην , οἴχεται Θραϲωνίδηϲ . ὃ μὴ γένοιτ ' : ἀλλ ' εἰϲίωμεν : [ οὐκέτι ] | ||
μὲν μέλλον ἀφῶμεν : πολλὰ γὰρ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γένοιτ ' ἂν ἃ καὶ προειδέναι ἀμήχανον καὶ προπιστεύειν οὐκ |
ἀντὶ τοῦ ἀσώτου λάβῃς , ἀσύστατον γίνεται : οἷον ἐὰν ὁρίσωμεν , πατήρ τινος ἀφανὴς γίνεται καὶ κρίνεται . Σημειωτέον | ||
ἐλέφαντας μὲν οὐκ ἔχειν , ναῦς δέ , ὅσας ἂν ὁρίσωμεν , δοῦναι δὲ καὶ εἴκοσιν ὅμηρα , ἃ ἂν |
, ἀντιφιλεῖσθαι δ ' οὐ ζητοῦσιν , ἐὰν ἀμφότερα μὴ ἐνδέχηται , ἀλλ ' ἱκανὸν αὐταῖς ἔοικεν εἶναι , ἐὰν | ||
' ἡ λαβὴ πλησσέσθω . γινέσθω δὲ τοῦτο ὁπόσον ἂν ἐνδέχηται , ἕως οὗ διακοπῇ ἡ μεταξὺ τῶν τρημάτων τοῦ |
ἥν , εἰ δοκεῖ , μικρὸν ἄνωθεν διηγήσομαι , ἵνα γνῷς , ὅση τυγχάνουσα τῆς παρούσης εὐθυμίας ἡττᾶται . Πάλαι | ||
πλείονα , ὧν εἶπόν σοι . εἰδῇς ] μάθῃς , γνῷς . , νοήσῃς . εἰδέω , εἰδῶ τὸ γινώσκω |
δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον ; “ ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον : σὺ δὲ τίν ' ἂν ψῆφον | ||
ἐπιστομίζων . Ἀλλά , μὰ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐκ ἂν ἀποκριναίμην σοι πρότερος . Οὐκοῦν , ὦ Τιμόκλεις , ἐρώτα |
τῆς πόρτας . . τελευταῖος . . . ἰάμβων . προυσχόμην ] ἐλάμβανον . , ἔξω ἔμπροσθέν μου ἐκράτουν . | ||
οὐκ ἔφθης φράσας , κἀγὼ λαβὼν θύραζε ἐξέφερον ἂν καὶ προυσχόμην σε . σὺ δέ με νῦν ἀπάγχων , βοῶντα |
τὸ δὲ μόλυβδον ἐργάζεσθαι μολυβδοχοεῖν . τούτοις δ ' ἂν προσήκοι καὶ ἀγαλματοποιεῖν καὶ ἀγαλματοποιία , ἀνδριαντοποιεῖν ἀνδριαντοποιία , τοῖς | ||
χρῶνται τοῖς ὀνόμασιν . Ἴσως δ ' ἂν τοῖς κόσμοις προσήκοι καὶ τὸ ἔντριμμα , ψιμύθιον , ἔγχουσα , φῦκος |
ἀγοραῖς ὠτακουστοῦσι κατασκόπων ἔχοντες τάξιν , ὅτι δ ' ἂν ἀκούσωσιν ἀναφέρουσιν ἑκάστης ἡμέρας πρὸς τοὺς καλουμένους ἄνακτας . οἱ | ||
ἴδωσιν . Σμαραγῆς : κτύπου , ἤχου . ἀΐωσι : ἀκούσωσιν , ἀκούωσιν . δυσαγρέος : τοῦ κακῶς ἀγρευθέντος . |
βαρυνόμενοι . περὶ σηπεδόνος * σηπεδόνος : ὄνομα ὄφεως * γνοίης : γνωρίσαις μάθοις ἀλλ ' ὁ μὲν εἴδει : | ||
ζηλωτόν , τὸ δ ' ἄμοιρον γενέσθαι παντελῶς καταγέλαστον . γνοίης δ ' ἂν ἐξ ἄλλων τε πολλῶν , καὶ |
οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
, τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
ὥσπερ ἀφαιρουμένων αὐτοῦ τὴν ποσότητα . Ἐλάττω δ ' ἂν ὀφθείη καὶ διὰ φάρμακά τε καὶ τροφὰς ἐμπλαστικὰς τοὺς πόρους | ||
. Νυνὶ δ ' οὐκ οἶδα , τίσιν ἂν ἀσπαστὸς ὀφθείη τῶν κατὰ ἡμᾶς ἰατρῶν πάλαι τὸ περὶ φιλοσοφίαν φιλότιμον |
οὕτως . Οὐδὲ συμφέρει ἄρα ἐνίοις πλουτεῖν , ὅταν μὴ ἐπίστωνται τῷ πλούτῳ χρῆσθαι . Δοκεῖ μοι . Πῶς οὖν | ||
ἐν ταῖς φιλίαις ἐγγίνεσθαι : τοῦτο δὲ γίνεσθαι , ἂν ἐπίστωνται εἴκειν καὶ κρατεῖν ὀργῆς ἀμφότεροι μέν , μᾶλλον μέντοι |
δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
ὥσπερ ἐκεῖνον σὺ γυμνοῖς τε ἱματίων , ἢν ὁ θυμὸς κρατῇ , καὶ εἰς μύλωνα πέμπεις , οὕτω σὲ γυμνοῖ | ||
ῥάκος παραγενοῦ πρὸς ἡμᾶς . ἀλλ ' οὐ μὴ δυνηθῇς κρατῇ γὰρ ὑπὸ τῶν Ἡφαιστίωνος μηρῶν . Παρεκάλεις με ἐπιστεῖλαί |
αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
διαμάρτοιμι καὶ διαπέσοιμι πανταχοῦ , εἰ μή σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς | ||
σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος : ἤγουν εἰ μὴ ἀπολώλεκα τὸ |
οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
οὐδ ' εἰ βοῦς μοι τὸ δὴ λεγόμενον φθέγξαιτο , πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν | ||
μᾶλλον προχωροίη , καὶ τάχ ' ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν , εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον |
βοΐ ; Βοΐ ; μηδαμῶς , ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ . Ἀλλ ' ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ ; Μὴ | ||
διὰ τὸ ὕψος ἀκροβαρῆσαν περινεύσῃ τὸ ἔργον . Πύργους ἐὰν δέῃ παροικοδομεῖν τοῖς τείχεσιν , ἀφεστῶτας ὥστε βάρη ἐπ ' |
εἰπεῖν . οὔτε γὰρ κατὰ τὴν Λακεδαιμονίων αὐθάδειαν ἀτείχιστον ἂν προσείποις τήνδε τὴν πόλιν οὔτ ' αὖ τειχήρη κατὰ τὴν | ||
. ἀλλὰ μὴν αὐτήν γε τὴν πόλιν καὶ ὡς νῆσον προσείποις ἂν καὶ ὡς χερρόνησον καὶ εἴ τι ἐπέκεινα χερρονήσου |
λέγειν αὐτόν ; Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε , ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ , τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον . ” Πότερον | ||
“ ὁμολογῶ ἢ μή ; Ὁμολόγει , ὅταν γε μὴ πρέπῃ . ” Τί δὲ δή ; ὁ ἐλέφας καὶ |
τε τὴν τῆς φυλακῆς ῥᾳστώνην ὅλῳ καὶ παντὶ πρὸς σωτηρίαν γίγνοιτ ' ἂν διάφορος . τούτων δέ , ὡς ἂν | ||
. ἔτι δὲ πολλὰ πολλῶν καὶ πλείων ἀπορία τῶν τοιούτων γίγνοιτ ' ἂν ἔστιν ὅτ ' ἐν αὐτῇ τῇ πόλει |