μελεδήματα καὶ νόον αὐτῶν . μήτε γραῦν ποτε σοῖσι κακὴν δέξαιο μελάθροις : πολλῶν γρῆες ἔπερσαν ἐύκτιτα δώματα φώτων . | ||
καὶ τοὺς λόγους , ἐμὲ δὴ λέγων , οὐκ ἂν δέξαιο ; οἶμαι μὲν κἂν ἐπιδράμοις . εἶθ ' ὧν |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
κόραιϲ ἐπιϲκοτοῦντα , ῥυπτικωτέρῳ τε ἅμα καὶ λεπτομερεῖ φαρμάκῳ : χρήϲαιτο δ ' ἄν τιϲ καὶ εἰϲ ἄλλα πολλὰ τοιούτῳ | ||
κίνδυνοϲ ἀπαραίτητόϲ ἐϲτιν , εἰ μὴ πολλοῖϲ τιϲ καὶ προϲφόροιϲ χρήϲαιτο τοῖϲ βοηθήμαϲι . λυϲϲῶϲι δὲ οἱ κύνεϲ ὡϲ τὸ |
. Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι καὶ τὸ τύπτοιντο τυπτοίατο . ὀλοίατο ] διαφθαροῖεν | ||
Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . ὀλοίατο ] φθαρεῖεν . Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι |
Ἀχαιῶν ἀπόδος ἐν σμικρῶι μακροὺς θανοῦς ' , ἵν ' εἰδῆις μὴ καταισχύνειν ἐμέ . μή , πρός σε γονάτων | ||
πέσοι . [ ! ! ! ! ! ! ! εἰδῆις ] γ ' ὅτι [ κρατεῖ ] τῶν σῶν |
ἂν ἴδῃ τις ἐνύπνιον σφόδρα φοβούμεθ ' , ἂν γλαὺξ ἀνακράγῃ δεδοίκαμεν . ] ἀγωνίαι , δόξαι , φιλοτιμίαι , | ||
εὐθὺϲ εἷϲ ὄνοϲ . [ ἂν γάρ ] τιϲ ἀπολειφθέντοϲ ἀνακράγῃ τόπου [ „ ὄνοϲ προϲέρχετ ] ' „ , |
πήχεώς γε τῷ θανάτῳ παρίσταται . } Ἐὰν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς ποτέ , οὐδὲν ἐποίησας , ἂν λόγοις ὀνειδίσῃς . | ||
, προσδόκα καὶ μὴ φυγεῖν . ἐὰν ὁρῶν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς , μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς . ἀνὴρ |
ἂν σκυθρωπότερος αὑτοῦ γίγνεσθαι καὶ ἀναχωροίη . τῆς δὲ μεσημβρίας αἰσχύνοιτ ' ἂν ὀφθῆναι ἀνθρώπων τινὶ καὶ ἔνδον μένοι ἂν | ||
θεάτρῳ γε καὶ παντοίοις ἀνθρώποις ᾄδειν ἑστὼς ὀρθὸς ἔτι μᾶλλον αἰσχύνοιτ ' ἄν : καὶ ταῦτά γ ' εἰ καθάπερ |
τῶν τῆς ψυχῆς ἔργων καὶ παθημάτων ἴδιον τῆς ψυχῆς , ἐνδέχοιτ ' ἂν αὐτὴν καὶ χωρίζεσθαι τοῦ σώματος : εἰ | ||
καὶ διαίρεσιν ἀπείρου καὶ δυνάμει ἀπείρου , οὐκ ἐνεργείᾳ , ἐνδέχοιτ ' ἂν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ καὶ ἅπτεσθαι παντὸς καὶ |
δοκεῖ , χρὴ ταῦτα δρᾶν : εὐοδεῖν πορεύομαι . Αἱμασιολογεῖν ἄριστ ' ἠπίστατο . Ἄφωνος ἐγένετο , ἔπειτα μέντοι πάλιν | ||
. τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι μακρῷ ἄριστ ' ἔχει τι τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας |
' οὐκ ἂν ἔγραψας , οὕτως , ἐὰν σὺ νῦν ἁλῷς , ἄλλος οὐ γράψει . Ὡς μὲν τοίνυν οὐ | ||
ἐν τῇ παραληγούσῃ : ἔστι γὰρ ἐὰν ἁλῶ , ἐὰν ἁλῷς , ἐὰν ἁλῷ : καὶ κατὰ πλεονασμὸν τοῦ η |
τοὺς ἐκ ” τῶν ἀργυρείων οὔτε τῶν τοιούτων οὐδὲν ἂν εἴποιτε . “ ἐν δὲ τῷ θʹ Φι - λιππικῷ | ||
ἐστιν ἢ λανθάνειν αὐτούς , οὐκ ἄδηλόν ἐστιν ὃ ἂν εἴποιτε εὖ φρονοῦντες . τί γὰρ ἐκώλυεν εὐθὺς ἐν τῷ |
φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
. καὶ παρατίθει γ ' αὐτά , παῖ , ὅταν παρατιθῇς , μανθάνεις ; ἐψυγμένα . ἀτμὸς γὰρ οὕτως οὐχὶ | ||
σιλουρισμός . ἂν Βυζαντίους , ἀψινθίῳ σπόδησον ἅττ ' ἂν παρατιθῇς , κάθαλα ποιήσας πάντα κἀσκοροδισμένα . διὰ γὰρ τὸ |
ἐν ᾧ τὸ ζητούμενον , καὶ τῆς ἀπορίας ἐπαύσατο . Ἴδοις ἂν αὐτὸν τηνικαῦτα σκιρτῶντα καὶ κνυζόμενον χαίροντα καὶ τὸ | ||
ἐλελίσφακος , ἐμβληθέντα καὶ ταῦτα ἐλαίῳ , ὁμοίως βοηθεῖ . Ἴδοις δ ' ἂν ἀποστραφὲν οἶμαι καὶ ὀλιγωρῆσαν προσπτυσθὲν ἑρπετόν |
ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
, ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
κόσμος ἐνταῦθα ἐκπρεπής . διόπερ δεῖ μάλιστα , καλὸν ὅτε ποιοῖμεν λόγον , μέτρου πλησίον εἶναι τὸν ῥυθμόν , μὴ | ||
μαθηματικὴν ἐπιστήμην εὕρατο ἀγαθά : διόπερ οὐκ ἂν ἄπο τρόπου ποιοῖμεν πολλὰ καὶ τῶν παρ ' Αἰγυπτίοις συμπαραλαμβάνοντες . ἐπεὶ |
. χρὴ δ ' ἄνδρα τάσσειν οὗ μάλιστ ' ἂν ὠφελοῖ . καὶ μὴν καθ ' ἡμᾶς τόνδ ' Ἀλέξανδρον | ||
, εἰ μηδὲν ἡμᾶς ὠφελοῖ ἢ εἰ ὠφελοῖ ; Εἰ ὠφελοῖ , ἔφη . Ἆρ ' οὖν ἄν τι ὠφελοῖ |
εἰ δ ' ἔτ ' ἔστι καὶ ἔσται τέωσπερ ἂν ἐκτείσῃ κείμενα , οὗτος οὐδὲν ἀληθὲς λέγει , ἀλλ ' | ||
. Ἐὰν δ ' ἀργυρίου τιμηθῇ , δεδέσθω τέως ἂν ἐκτείσῃ . Πέπαυσο . ἔστιν οὖν ὅπως ἂν ἐναντιώτερά τις |
. φήσαιμι δ ' ἄν , καὶ φήσας οὐκ ἂν ψευσαίμην οὐδ ' ἂν ἐλεγχθείην , οὐ μόνον ἀναμάρτητος ἀλλὰ | ||
ἀπὸ τἀληθοῦς ὡς μάλιστα ἔνεστι . τοὐναντίον γὰρ ἂν ποιῶν ψευσαίμην τοὺς ἐμαυτοῦ πολίτας καὶ φίλους ὧν ἐξ ἐμοῦ ἤλπισαν |
τῇ ἐκκλησίᾳ . Οὐ μέντοι . Ὅταν οὖν περὶ τίνος βουλεύωνται ; οὐ γάρ που ὅταν γε περὶ οἰκοδομίας . | ||
: ἐλεᾷ γὰρ πάντας , κἂν ὦσιν ἁμαρτωλοὶ , κἂν βουλεύωνται περὶ αὐτοῦ εἰς κακά . Οὕτως ὁ ἀγαθοποιῶν νικᾷ |
γυναικῶν : καίτοι σὺ θνητὸς ὢν θεοῦ πῶς μεῖζον ἂν δύναιο ; τί δ ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ | ||
, εἰ καὶ μὴ ἔχοις θυσίας καὶ εἰ μὴ δεύτερον δύναιο : εὔχου μὴ ἅπαξ , ἀλλ ' ἐν παντὶ |
χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
ταῦτα ἐμειδίασε καὶ πρὸς αὐτὴν ἐλάλει : Εἴθε τοὺς νεκροὺς ἤσθιες καὶ μὴ ζῶντας . Ὁ μῦθος οὗτος ἐλέγχει τοὺς | ||
: μὴ ἐμνήσθης , πάτερ , τοῦ παραδείσου ἐξ ὧν ἤσθιες , καὶ ἐλυπήθης ἐπιθυμῆσαι αὐτῶν ; ἐὰν οὕτως ἐστίν |
ὡς ἐγχειρῶσιν . οὕτω γὰρ αὐτὸς μὲν ἂν ἥκιστα κακῶς πάσχοις , τοὺς δὲ πολεμίους μάλιστ ' ἂν ἁμαρτάνοντας λαμβάνοις | ||
ὡς ἐγώ : καὶ ῥαιδίως οἰκοῖμεν ἄν σε κοὐδὲν ἂν πάσχοις κακόν . φιλῶ τέκν ' , ἀλλὰ πατρίδ ' |
. οἱ δ ' οὖν πλεῖστοι τῶν ἰσχνοφώνων , ὅταν ἐθέλωσι μέγα φωνῆσαι , τότε μάλιστα ἐμποδίζονται : γίνεται γὰρ | ||
τὰς ναῦς : τῶν Λακεδαιμονίων δηλονότι . ἢν μὲν ἀντεκπλεῖν ἐθέλωσι σφίσιν : τὸ σχῆμα ἀνανταπόδοτον . Ὅμηρος [ Α |
τὸ φρόνημα ἔχειν . ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ ' ὑμῶν βλάβη | ||
, οἷς τότ ' οἱ δυναστεύσαντες ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο . θαυμάσαιμι δ ' ἄν , εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς |
. περιπέμψας δ ' εὐθὺς πανταχῇ τοὺς ἐξαγγελοῦντας , ὅτι σῴζοιτο , πυνθάνεται Καλουίσιον σὺν ταῖς πρόπλοις καταπλέοντα καὶ ὡς | ||
ἡ στέρησις , ἀλλὰ ταὐτὸν ἀκριβῶς τῇ ὕλῃ , πῶς σῴζοιτο ἂν ἐν τῷ τινος εἴδους μεταλαμβάνειν ; ὅτι φησί |
χάριν πνεύματος ἀγαθοῦ ἀγαπᾷ κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ . Ἐὰν ἔχητε ἀγαθὴν διάνοιαν , τέκνα , καὶ οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι | ||
ἐφ ' Ἱερὸν παρέπεμψα τῷ δήμῳ τὸν σῖτον , ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν τὸ κατ ' ἐμὲ |
μεθύει γὰρ οὐδὲν ἧττον : ὁ δ ' ἕτεροςτί ἄν τύχοιμ ' ὀνομάσας ; βῶλος , ἄροτρον , γηγενής ἅνθρωπος | ||
ὦ πάτερ αἰνόπατερ , τί σοι φάμενος ἢ τί ῥέξας τύχοιμ ' ἂν ἕκαθεν οὐρίσας , ἔνθα ς ' ἔχουσιν |
' αὐτοῖς αὐτὸ τοῦτο πάλιν . Ἐὰν δ ' ἀργυρίου τιμηθῇ , δεδέσθω τέως ἂν ἐκτείσῃ . Πέπαυσο . ἔστιν | ||
ἐκόψατο . διὰ τοῦτο καὶ ὁ κῆρυξ , ἵνα μὴ τιμηθῇ ὁ Πολυνείκης , ἐντέλλεται μήτε διὰ θυσιῶν μήτε δι |
τοιοῦτόν τινα λόγον ἡμῖν νενοημένης ; καθὰ γὰρ οὐκ ἂν εἴπαιμεν τὸν κίονα σωφρονεῖν , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ | ||
ποτ ' ἐροῦμεν ; Τοῦτο : τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴπαιμεν ; Ψευδὴς δ ' αὖ δόξα ἔσται τἀναντία τοῖς |
ὀμνύουσι πάντες οἱ πολῖται , ἐπειδὰν εἰς τὸ ληξιαρχικὸν γραμματεῖον ἐγγραφῶσιν καὶ ἔφηβοι γένωνται , μήτε τὰ ἱερὰ ὅπλα καταισχυνεῖν | ||
τοὺς ἀρξαμένους ἡβᾶν , ἕως ἂν ἐκ τῶν ἐφήβων ἐξελθόντες ἐγγραφῶσιν εἰς ἄνδρας . . . . βούλομαι δὴ ] |
Νίκαρχον . Γ σελαγοῖντ ' ] ἀντὶ τοῦ καίοιντο . σελαγοῖντ ' ] καιόμεναι λάμποιεν . ἐκπληττόμενος ὁ Δικαιόπολις ἐν | ||
ἅψηται , φησί , μόνον , εὐθὺς καίονται . Γ σελαγοῖντ ' ἄν : αἱ ναῦς δηλονότι . ταῦτα δὲ |
ὑπὲρ Φιλίππου καὶ οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἔπραξαν , εἴποιτ ' ἄν , καὶ ἀληθῆ καὶ δίκαια . εἶτ | ||
αἰτίαν ἔχοιμι περὶ ὧν πρὸς τοῦτον διαφέρομαι ; ἀλλ ' εἴποιτ ' ἂν ὅτι ἔξεστι καὶ τὰ ὑμέτερα ἔχοντα παρὰ |
μὴ ὀρθῶς μεταβάλλοιεν , οἱ ὅλῃσι τῇσι πτισάνῃσι χρεόμενοι : βλάπτοιντο δ ' ἂν καὶ οἱ μούνῳ τῷ χυλῷ χρεόμενοι | ||
ἵνα τοῖς ἐκεῖσε ἐμφωλεύουσιν ὄφεσι διδόντες μὴ ⌈ βλάπτωνται [ βλάπτοιντο ] ὑπ ' αὐτῶν . οἱ γοῦν εἰσιόντες οὐκ |
: ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
δὲ καὶ ῥῆμα προστακτικὸν ἐμφάσει τῶν ἄλλων προθέσεων . οὐδαμῶς νάκην ὄνομα προσηγορικόν . τινὲς δὲ λέγουσιν αὐτὸ θηλυκόν : | ||
. νάκην τὴν τοῦ αἰγὸς δοράν : “ ἂν δὲ νάκην ἕλετ ' αἰγός . ” νάπαι οἱ ὀρεινοὶ τόποι |
, διάστροφος τὴν ὄψιν . ὁ δ ' ἐπίσειστος ἡγεμὼν ἐοίκοι ἂν τῷ ἡγεμόνι θεράποντι πλὴν περὶ τὰς τρίχας . | ||
νέα κωμωιδία καὶ λουτῆρας λέγει . Αἰσχύλος δ ' ἂν ἐοίκοι τὰ βαλανεῖα λουτήρια λέγειν : ἀλλ ' ἐκ μεγίστων |
ἀρκοῦσαν ἔχων , οὐκ ἂν ἐγχειρήσειεν τὴν ἀρχήν , εἰ σωφρονοῖ καὶ τὴν ἰδίαν ἐπισκέψαιτο δύναμιν , ἐγχειρήσας δὲ ἀπερισκέπτως | ||
ἂν καὶ περὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους : οὐ γὰρ ἂν σωφρονοῖ τὰ μὴ προσήκοντα πράττων . καὶ μὴν περὶ μὲν |
, καὶ πῶς ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις | ||
Μεσσηνίων μονωθέντων ἐγένετο οὐ χαλεπὴ καὶ νίκην ἑτοιμοτάτην πασῶν καὶ ἀπονώτατα ἀνείλοντο . Ἀριστομένης δὲ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ συνέμειναν |
τοὺς ἀνθρώπους καὶ βλάπτον , ὅτι ἐὰν τιμῶσιν αὐτὰ καὶ οἴωνται διὰ τούτων μόνων εἶναι τὸ εὐδαιμονεῖν , [ καὶ | ||
Σκιρῖται καὶ οἱ προερευνώμενοι ἱππεῖς : ἢν δέ ποτε μάχην οἴωνται ἔσεσθαι , λαβὼν τὸ ἄγημα τῆς πρώτης μόρας ὁ |
μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ μεθ ' ἑτέρων , καὶ ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν ᾧ ἐγὼ κελεύω , θεράπων ὑμῖν ἑνὸς τῶν | ||
περὶ τοῦ φεύγοντος τὴν ψῆφον δὲ αἰτεῖ , οἷον ἵνα ψηφίσησθε καὶ αὐτῷ μᾶλλον προσθῆτε . . . παραιτεῖται ] |
⋮ εἶ σὺ δεκτέα ] στρατῶι . καὶ κάρτ ' ὄναιτ ' ἄν , ⋮ εἰ δέχοιτό ] μ ' | ||
. ἀπόλοιο τοίνυν ἕνεκ ' ἀναιδείας ἔτι . ἁλσὶν διασμηχθεὶς ὄναιτ ' ἂν οὑτοσί . οἴμ ' ὡς καταγελᾷς . |
σαρξίφαγον κατάπλασσε . Πρὸς θύμους ἐν αἰδοίῳ . Θερμῷ οἴνῳ ἀποπλύνας ἀλόην λείαν ἔμπλασσε , ἄνωθεν σπόγγον ἐπιτίθει . ἄνευ | ||
τεύτλου καὶ κατάχριε καὶ ἔα , ἕως ἀποξηρανθῇ : εἶτα ἀποπλύνας λεῖον λιβανωτὸν σὺν οἴνῳ καὶ ἐλαίῳ κατάχριε καὶ ἔα |
στῇ , καῦσαι : καίειν δὲ χρὴ τὰ μὲν σαρκώδεα σιδηρίοισι , τὰ δὲ ὀστώδεα καὶ νευρώδεα μύκησι . Πλὴν | ||
ὦτα , ἔστ ' ἂν παύσωνται σφύζουσαι : τοῖσι δὲ σιδηρίοισι σφηνίσκους ποιησάμενος , διακαίειν πλαγίας τὰς φλέβας . Ταῦτα |
Πρὸς κοιλιακούς . ] Βάλλε καρδαμοσπόρον εἰς καινὸν τζουκάλιον ἕως ἑψηθῇ , καὶ λαβὼν ὠὸν ἔκζεσον χωρὶς καὶ ἐκλέπισον καὶ | ||
ἑψηθέντι καὶ ἀποθεμένῳ τὸ φυσῶδες : ἐὰν γὰρ μὴ καλῶς ἑψηθῇ , φυσᾷ τὰ ὑποχόνδρια καὶ αὐτὴ , καθάπερ καὶ |
' ὑμῖν τῆς φακῆς τὴν σκευήν : εἰς ἣν ἀποβλέπουσα συμβουλεύσαιμ ' ἂν ὑμῖν κατὰ τὸν Σωκρατικὸν Ἀντισθένην ἐξάγειν ἑαυτοὺς | ||
τάξιν ἄλλην εὐπετῶς μετακινήσει , τοῦτο ἐπασκητέον . τοσόνδε μέντοι συμβουλεύσαιμ ' ἂν τῷ στρατηγῷ , ἐκ τοῦ παντὸς πλήθους |
ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
βούλει τῶν σοφιστῶν . . . καὶ γὰρ ἂν δεινὰ ποιοίην , ὦ Εὔδικε , εἰ Ὀλυμπίαζε μὲν εἰς τὴν | ||
ποιοίην , εἰ μὴ πειθοίμην σοὶ τῷ ἐπιτρόπῳ καὶ μὴ ποιοίην ἃ κελεύεις . Ἀλλὰ μήν , ἔφη , κελεύω |
περὶ τίνος σκοπῶνται , τότε σὺ ἀνιστάμενος ὡς συμβουλεύσων ὀρθῶς ἀναστήσῃ ; Ὅταν περὶ τῶν ἑαυτῶν πραγμάτων , ὦ Σώκρατες | ||
προστρίψεται ἐκ τῆς τῶν δεσποτῶν ἀνάγκης , εἰ μὴ γνωσιμαχήσασα ἀναστήσῃ ἀπὸ τοῦ βωμοῦ καὶ ἐπὶ τὸ κολακεύειν τραπήσῃ : |
καίτοι τῶν θηρῶν ἐγκειμένων , καὶ πρότερόν γε τὴν ψυχὴν ἀπολίποιεν ἢ τὰ τέκνα . Λαίνιλα δέ τις πρεσβῦτις ἐρασθεῖσα | ||
καίτοι τῶν θηρατῶν ἐγκειμένων , ἀλλὰ πρότερόν γε τὴν ψυχὴν ἀπολίποιεν ἢ τὰ τέκνα . γελοῖοι τοίνυν εἰσὶν οἱ διαποροῦντες |
δῆτ ' ἐμός γ ' ὤν , ὦ τέκνον , δράσηις τάδε . ὁρᾶις ἄβουλος ὡς κεκερτομημένη τοῖς κερτομοῦσι γοργὸν | ||
' , οὐδὲν δεῖ παραμπίσχειν λόγους , μή μοί τι δράσηις παῖδ ' ἀνήκεστον κακόν . συμβάλλεται δὲ πολλὰ τοῦδε |
χρόνον ἐμεέτω τοῖσι φακίοισι καὶ ἀπὸ σιτίων . Καὶ ἢν ἀφίστηται ἡ ὀδύνη ὑπὸ τὰς ὠμοπλάτας , σικύην προσβάλλειν , | ||
καὶ τοῖς ἄλλοις ξυμμάχοις παράδειγμα σαφὲς καταστήσατε , ὃς ἂν ἀφίστηται , θανάτῳ ζημιωσόμενον „ τῷ εὐπρεπεῖ : τῇ πιθανολογίᾳ |
δέ ; οὐ σοφὰ καὶ περὶ σοφῶν ἥκουσιν ἀκουσόμενοι ; Φαῖεν ἄν , ὥς μοι δοκοῦσιν . Ἀλλὰ μὴ τὸν | ||
, ὅτι ταῦτα ἀγαθὰ μέν ἐστιν , ἀνιαρὰ δέ ; Φαῖεν ἄν ; Συνεδόκει . Πότερον οὖν κατὰ τόδε ἀγαθὰ |
θέλω , ἔνθα , κᾂν καμύων βάλῃς , οὐκ ἂν ἁμάρτοις ἀνδρὸς ἀγαθοῦ . πάντως ὁ Σάκας ἔφη , δεῖξόν | ||
ἅμα ξηρότητι διακαεῖς εἶεν , ὀργίλους εἶναι λέγων οὐκ ἂν ἁμάρτοις : εἰ δὲ ἅμα ὑγρότητι , οἰνόφλυγες . γλαυκότης |
Ἀργολίδα συγγενῶν σφισιν ὄντων Ἀργείων λῃσταί τε ἐκ τῆς Κυνουριακῆς κακουργοῖεν καὶ αὐτοὶ καταδρομὰς ἐκ τοῦ φανεροῦ ποιοῖντο ἐς τὴν | ||
, τὰς καλουμένας Καρπίας , ὡς μὴ διαβαίνοντες οἱ βάρβαροι κακουργοῖεν . οὐσῶν δὲ τούτων τῶν αἰτιῶν καὶ τοιουτοτρόπων εἰδέναι |
πλέον τοῦ καθαρσίου τὴν δόσιν . οὕτω γὰρ ἂν ἄριστα πράξαις , ἐφ ' ὧν μὴ μελαγχολία φαίνοιτο γεγενῆσθαι , | ||
παρακαλῶν ἐκείνοις ᾤμην διδόναι χάριν , Ὀλυμπίῳ δὲ εἴ τι πράξαις κεχαρισμένον , λήψεσθαί σε μᾶλλον ἢ δώσειν ἡγοῦμαι χάριν |
“ μῆτερ , ὁ πατήρ μου φιλεῖ σε , ” ὀνειδίσῃς δὲ μηδέν . τί λέγεις , παιδαγωγέ ; οὐδεὶς | ||
πλευσείω ⌈ ἀντὶ τοῦ ἐπιθυμῶ πλεῦσαι ) . σκώψῃς ] ὀνειδίσῃς . , λοιδορίαν εἴπῃς , ὑβρίσῃς . , ἀτιμάσῃς |
ἄλλ ' ἂν ἀπολαύσαιμι τοῦ μαθήματος ; καὶ ταῦτ ' ἐθελήσεις ἀπομόσαι μοι τοὺς θεοὺς ἵν ' ἂν κελεύσω ' | ||
ἐπιτύχοιμι . . ταῦτ ' ] διά , κατά . ἐθελήσεις ] νεύσειας . ἀπομόσαι ] ἐπομόσαι . ἀπομόσαι ] |
' ἐπ ' ἄλλοισιν τρέπε . Ὧδ ' ὡς ἔχω στείχοιμ ' ἄν : ἴτ ' , ἴτ ' , | ||
, τὰ δὲ παρ ' ἀνδράσιν τέλειά σοι φαίνεται . στείχοιμ ' ἄν : ἐλθὼν δ ' ἐς δόμους ἐφέστιος |
καὶ τὸν πηλόν , ἐροίμην ἄν σε ποτέρῳ ἂν ὅμοιος εὔξαιο γενέσθαι : οἶδα γὰρ ὡς αὐτίκα ἕλοιο ἂν ἐκ | ||
, οὕτω καὶ τοῦ παθεῖν κακῶς . τοῦτο γὰρ κἂν εὔξαιο τοῖς θεοῖς , λαβεῖν με τιμωρίαν εἰς τὸ σῶμα |
ἐπιθυμῶν , ἀσχάλλων δὲ τὸ μὴ καταλαμβάνειν τὸ ζητούμενον . Εἴποις ἂν ἰδὼν αὐτὸν πάθος πάσχειν κόρης ἐπίτεκνος ἄρτι γευομένης | ||
οἱ ὕστερον τὰς μουσουργοὺς καὶ κιθαριστρίας καὶ ὀρχηστρίας ἐπεισήγαγον . Εἴποις τὰ τρία παρὰ τῇ αὐλῇ : τοῖς ἐπὶ θάνατον |
λέγειν αὐτόν ; Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε , ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ , τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον . ” Πότερον | ||
“ ὁμολογῶ ἢ μή ; Ὁμολόγει , ὅταν γε μὴ πρέπῃ . ” Τί δὲ δή ; ὁ ἐλέφας καὶ |
δέος , μὴ καὶ τὸ κοινὸν τοῦ ἔθνους ὄνομα συναφανισθῆναι κελεύσῃ ὁ νεωτεροποιὸς καὶ μεγαλουργὸς ἄνθρωπος . ἀμφοτέρων οὖν τῶν | ||
μόνον ὑπὲρ σαυτοῦ ἂν καὶ τῆς σῆς μητρός , ἐὰν κελεύσῃ σέ τις , ὀμόσαις , ὡς ἔοικεν , ἀλλὰ |
εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε | ||
ἂν καὶ εὖ πράττειν . Συνέφη . Ἆρ ' οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά , εἰ μηδὲν ἡμᾶς |
ὃς ἐσφέρει νόσον καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται . κἄνπερ λάβητε , δέσμιον πορεύσατε δεῦρ ' αὐτόν , ὡς ἂν | ||
' ὁρᾷς ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων , ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ ' αὐτήν . Εἰπέ μοι , ἡμᾶς δὲ |
διαλεγόμενοι , τι ἂν ἐγὼ ταῦτα διηγούμενος ἢ ὑμῖν πράγματα παρέχοιμι ἢ ἐμαυτῷ [ ἐνοχλοίην ] ; τὸ δὲ τέλος | ||
ἂν ἐγὼ ἢ ὑμῖν , ὦ ἄνδρες δικασταί , πράγματα παρέχοιμι ἢ ἐμαυτῷ , ἐξηγούμενος περὶ ἑκάστου ; ὄντες γὰρ |
αὐτὴν μὴ τοῖς ἔμπροσθεν ἀκολουθεῖν ἀλλ ' ἑαυτῇ κελεύσῃ . Εἴη δ ' ἂν ἀρχή , καὶ ὄνος , καὶ | ||
τῶν ἀλεύρων λεπτόν . νοήμων : φρόνιμος , ἐπινοητής . Εἴη : ἔστω . αἰόλα : ποικίλα , δόλια . |
εἶεν : ἀλλ ' ἵνα πᾶσι δοκῶσι συμπράττειν ὅπως ἕκαστοι κομίσωνται ταῦθ ' ἅ φασιν αὑτῶν εἶναι , ἐπειδὰν δ | ||
ὁ δὲ περιαλγὴς γενόμενος προσέταξεν ἀκολουθεῖν , ὅπως τὰ ἴδια κομίσωνται , αὐτὸς δὲ τῷ Φιμβρίᾳ διαπειλησάμενος προσέταξεν τὰ διαφορηθέντα |
τῶν καθ ' ἕκαστα . καὶ γὰρ εἰ τὸ τρίγωνον ᾐσθανόμεθα ὅτι δύο ὀρθαῖς ἴσας ἔχει , οὐκ εἴχομεν ἂν | ||
τὸν οὐρανόν , πολλάκις δὲ καὶ νήσους : καὶ γὰρ ᾐσθανόμεθα φερομένου αὐτοῦ ὀξέως πρὸς πᾶν μέρος τῆς θαλάττης . |
γράμματα ; ἐπεὶ δὲ διεσιώπησεν ὁ Εὐθύδημος σκοπῶν ὅ τι ἀποκρίναιτο , πάλιν ὁ Σωκράτης , Ἆρα μὴ ἰατρός ; | ||
' ἔδρας , ἦν σοι καιρὸς πεπαῦσθαι ; τί ἂν ἀποκρίναιτο ἢ ὅτι τότε μὲν τὸν πιστεύσοντα οὐκ εἶχε , |
ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
- πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
παρ ' αὑτῶν ἕτερα προσπορίζομεν . λυπούμεθ ' , ἂν πτάρῃ τις : ἂν εἴπῃ κακῶς , ὀργιζόμεθ ' : | ||
ἔτι δὲ ταῖς ὑποθήκαις τοῦ κάρφους ἵνα τὴν ῥῖνα κινήσας πτάρῃ , παρίημι : κωμῳδεῖν γὰρ ἤθελε καὶ διασύρεινχλευάζει τε |
ἄνω ἔλσοιμ ' ὅπα μέλλοιμί γ ' εἰράναν ἰδῆν . Λέγοιμ ' ἄν : οὐ δεῖ γὰρ κεκρύφθαι τὸν λόγον | ||
δῆτα τὸ σπουδαῖον ὅ τι τοῦτ ' ἐστί σοι . Λέγοιμ ' ἂν ἤδη . Πρὶν λέγειν δ ' , |
ἀποθανεῖν μήτε ζῆν θέλων ἐξ ἅπαντος ἀλλ ' ὡς ἂν διδῶται , προσέρχηται αὐτῷ , τί κωλύει μὴ δεδοικότα προσέρχεσθαι | ||
τὰ πρόβατα : οὕτω καὶ ἐν τῷ βίῳ , ἐὰν διδῶται ἀντὶ βολβαρίου καὶ κοχλιδίου γυναικάριον καὶ παιδίον , οὐδὲν |
δήπουθεν ὂν καὶ μηδεμίαν ἢ παντελῶς μικρὰν δαπάνην ἔχον : φαίητ ' ἂν οἶμαι : [ οὐ ] διὰ τὸ | ||
κακηγορίας ; ἆρ ' οὐ τοὺς τὰ τοιαῦτα συνειδότας ἑαυτοῖς φαίητ ' ἄν ; τίνας δ ' ὡς ἥκιστα τούτων |
τοὐντεῦθεν , ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι , τί καλὸν ἂν ποιοῦντες σωθείημεν ; καὶ ὁ Κῦρος αὖ πρὸς τοῦτο εἶπεν : | ||
οὐδ ' ἐκμελῆ οὐδ ' ἄπο τῆς τέχνης , εἰ σωθείημεν , προσερεῖν ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν . κατὰ |
τοίνυν ὃ πάντες ἂν εἶναι φαύλων ἀνθρώπων [ ἔργον ] φήσαιεν , ὅσον ἂν χρῆσθε χρόνον , τοσοῦτον ἑκάστου φροντίζειν | ||
ψευδομένους , εἴπερ ἀγαθόν τι ποιῆσαι Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς συμμάχους φήσαιεν . φασὶν οὖν οἱ Πλαταιεῖς , ἀπολογούμενοι ἐπὶ τούτοις |
γὰρ τὸν ἀέρα πάσχειν ὑπὸ τοῦ σχήματος καὶ τοῦ χρώματος μέχριπερ ἂν δύνηται εἷς μένειν , ὥσπερ ἐπὶ τῶν λείων | ||
μεγάλα , καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας ἐμπείρως ἴσχοντες , μέχριπερ ἂν πάντα ἱκανῶς δόξῃ κεῖσθαι : τότε δὲ ἀκίνητα |
σοι ποταπῶν . ἔπειτ ' ἂν τἀργύριον αὐτῷ καταβάλῃς , ἐπράξατ ' Αἰγιναῖον . Ξέναρχος : οἱ ποιηταὶ λῆρός εἰσιν | ||
ἐβοῶμεν ; τὸ κύβιον τριωβόλου . ονεῖν κεχειρῶν γε οὐκ ἐπράξατ ' οὐδὲ ἕν . οὐκ οἶσθας , ὦ μακάριε |
τοιοῦτοι οὐδὲν ἤχθοντο . ἐπεὶ δὲ ἤρξαντο βουλεύεσθαι ὅπως ἂν ἐξείη αὐτοῖς τῇ πόλει χρῆσθαι ὅπως βούλοιντο , ἐκ τούτου | ||
, καὶ μή , τὸ δεύτερον ἐκ τῶν λόγων , ἐξείη μεταβουλεύσασθαι . τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ἅπαντας ἔγωγ ' |
εἶναι πολιτείας , τήν τε ἀριστοκρατικήν , ὁπόταν οἱ ἄριστοι ἄρχωσι . καὶ δευτέραν τὴν τιμοκρατικήν , φιλοτίμων ὄντων τῶν | ||
τῶν ὑφ ' αὑτῷ ἀρχόντων ὅπως ἐκεῖνοι αὖ ὧν ἂν ἄρχωσι παρέξουσι τὰ δέοντα ποιοῦντας . ἆθλα δὲ προύφηνε τοῖς |
τε δὴ καὶ ποῖ τελευτᾶν ; ἔστι τις σωτηρία ; ἄσμενον μολεῖν γέφυραν γαῖν δυοῖν ζευκτηρίαν . καὶ πρὸς ἤπειρον | ||
χλανιδίων αὐτῷ διαρρηγνυμένων : ἀλλ ' οὐκ ἂν ἀπορρίψαι αὐτὰ ἄσμενον , καὶ παραδοῦναι τὸ σῶμα τῷ ἀέρι , γυμνὸν |
, ὡς ἔμοιγε δοκεῖ νὴ τοὺς θεούς , μᾶλλον ἂν παραινέσαιμ ' αὑτῷ τινὰ τιμὴν ὑμᾶς ἀξιοῦν δοῦναι ἢ τὰς | ||
κακόν . ἀλλ ' οὔποτ ' αὐτὸς ἀμπλακὼν ἄλλον βροτὸν παραινέσαιμ ' ἂν παισὶ προσθεῖναι κράτη πρὶν ἂν κατ ' |
γλώττῃ χρῶ . Οἱ ἀπαίδευτοι καθάπερ οἱ ἁλιευόμενοι ἰχθύες ἑλκόμενοι σιγῶσι . Ἐλάσσω κακὰ πάσχουσιν οἱ ἄνθρωποι ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν | ||
τῶν ὀστῶν τῆς κεφαλῆς ἡ κίνησις , ἔστε ἂν μὲν σιγῶσι , σφυγμώδης γινομένη κατὰ τὸν αὐτὸν ῥυθμὸν ταῖς ἀρτηρίαις |
τῆς πράξεως ποιούμεθα . βουλευόμενοι δέ , ἂν μὲν ἀδυνάτῳ ἐντύχωσιν , ἀφίστανται , ἂν δὲ δυνατῷ ἐγχειροῦσι πράττειν . | ||
θυγατέρας τρεῖς : μὴ ἄρα καταφύγωσιν εἰς ἑτέρας χώρας καὶ ἐντύχωσιν καθ ' ἡμῶν ὡς τυραννούντων , καὶ λοιπὸν ἐπαναστάντες |
γὰρ ] τοὺς παραινοῦντας ἀντέχεσθαι τῆς εἰρήνης οὐθὲν πώποτε κακὸν ἐπάθομεν , διὰ δὲ τοὺς ῥᾳδίως πολεμεῖν αἱρουμένους πολλαῖς ἤδη | ||
μισοῦντας τὸ γένος τῆς πόλεως ἐκβάλλειν τιμωροῦντας αὐτοὺς ὑπὲρ ὧν ἐπάθομεν , οὐχ ἥκιστα δὲ καὶ τοῦ μέλλοντος πρόνοιαν ποιουμένους |
καὶ συνεχοῦς . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι ρξεʹ , ὧν τελευταῖος : μέλοι δέ σοι τοι τῶνπερ | ||
αἱ περίοδοι αὗται αἱ συστηματικαὶ στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων ρξεʹ , ὧν τελευταῖος : μέλοι δέ τοι σοὶ τῶνπερ |
, τὸ δ ' ὄψον ἂν μὴ θερμὸν ᾖ , διασύρομεν . καὶ τὸν μὲν ὀξὺν οἶνον ἐκπυτίζομεν , ἐπὶ | ||
κα - λῶν , ἀλλ ' ὡς αἰσχρῶς ἔχοντα οὕτω διασύρομεν ; ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι οὐδὲν καινὸν λέγω , |
βοηθεῖν αὐτοῖς ὅπως τοὺς ἐν οἷς ἠτύχησαν καιροῖς ἀδικήσαντας αὐτοὺς ἀμύνωνται , τῇ τρισκαιδεκάτῃ τοῦ δωδεκάτου μηνός , ὅς ἐστιν | ||
, ἐπειδὰν πρὸ ἐμοῦ τὸν Ὅμηρον καὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς ἀμύνωνται . ἀλλ ' οὐδέπω οὐδὲ τὸν ἄριστον τῶν φιλοσόφων |
τοῖς περὶ Δημοσθένην , καὶ ἐν Θεαιτήτῳ Πλάτωνος . Τὴν ἀλωπεκῆν . τὴν πανουργίαν . Τὴν λῆξιν . τὸν κλῆρον | ||
' ἀγορεύειν . Ἂν ἡ λεοντῆ μὴ ἐξίκηται , τὴν ἀλωπεκῆν πρόσαψον : ἐπὶ τῶν φανερῶς μὲν βλάπτειν μὴ δυναμένων |
συσκευάζοιτο ὡς ἐμβαλῶν εἰς τὴν αὑτοῦ χώραν . ἐὰν οὖν ἀφῇς με , ὦ Κῦρε , τὰ τείχη ἂν πειραθείην | ||
, αὕτη ἐγγύς ἐστι τῷ μὴ ἀνθρωπικὴ εἶναι . Ὅταν ἀφῇς πρὸς ὀλίγον τὴν προσοχήν , μὴ τοῦτο φαντάζου , |
βελτίστους εἶναι . καὶ γὰρ ἐν νόσῳ , ὃν ἂν ἡγῶνται ἰατρικώτατον εἶναι , τούτῳ μάλιστα πείθονται , καὶ ἐν | ||
γιγνόμενα , ἀλλὰ καὶ θάλατταν οἰκειοτέραν καὶ πάντα κίνδυνον ἀνεκτότερον ἡγῶνται τοῦ ζῆν μετ ' αἰσχύνης . τοῦτο καὶ ὁπλίταις |
κόψας : καὶ λούειν πολλῷ καὶ θερμῷ . Ὅταν δὲ νεόλουτος ᾖ καὶ νεοπυρίητος , ἀνευρύνειν τὸ στόμα τῆς μήτρης | ||
, καὶ λούειν πολλῷ θερμῷ καὶ πυριῇν , καὶ ὁκόταν νεόλουτος ᾖ ἢ νεοπυρίητος , κελεύειν παραφάσσουσαν ἀφέλκειν τὸ στόμα |
' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ ἂν ἀχθοίμην μανθάνων , ἀλλὰ καὶ ἐγὼ τῷ Σόλωνι , ἓν | ||
τὰς χάριτας παρ ' ὑμῶν ἀπίστους ἕξειν ; Πάνυ τοίνυν ἀχθοίμην ἄν , ὦ ἄνδρες δικασταί , εἰ τοῦτο μόνον |
' εἰς ἄλλο τῶν κοινῶν οὐδ ' ὁτιοῦν , ἵνα χαρίζησθε τοῖς μισοδημοτάτοις , τὸ δημοτικὸν αὖθις ἐκπολεμώσετε ; οὔκ | ||
τῆς ἀρετῆς , ἂν δὲ τῷ βουλομένῳ καὶ τοῖς διαπραξαμένοις χαρίζησθε , καὶ τὰς ἐπιεικεῖς φύσεις διαφθερεῖτε . Ὅτι δὲ |
πλεῖν ἢ τούτῳ συμβάλλειν : πολὺ γὰρ μᾶλλον ἃ ἂν δανείσηται αὑτοῦ νομίζει εἶναι ἢ ἃ ὁ πατὴρ αὐτῷ κατέλιπεν | ||
πᾶσι προσήκει δίκας , ἐν ταῖς μεταλλικαῖς δικάσεται , ἐὰν δανείσηται παρά του ; τί δ ' , ἂν κακῶς |
. αὔλει [ μοι ] . Νεκρὸν ἐάν ποθ ' ἴδηις καὶ μνήματα κωφὰ παράγηις , κοινὸν ἔσοπτρον ὁρᾶις : | ||
θεοῖς . . φίλους εὐσέβει . . ὃ ἂν μὴ ἴδηις , μὴ λέγε . . εἰδὼς σίγα . . |