τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ μὲν δυσχεραίνειν | ||
δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ ἄνδρες |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
. ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
. ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
: ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
παρ ' ἡμῖν , ὦ μέλιτος γλυκίων τὴν αὐδήν , προσθείην δ ' ἂν καὶ τρόπον , ἃ οὐδὲν ἐκκόψει | ||
, καί , ἁπλῶς εἰπεῖν , πόνοις καὶ κινδύνοις , προσθείην δ ' ἂν καὶ χρήμασι , τῶν τοιῶνδε τήν |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι , ἐπειδὴ δ ' ἔξω τοῦ πράγματος νομίζετ ' | ||
πάντα , ἐφ ' οἷς σύ με ἤρου εἰ σπουδάζων λέγοιμι , λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ καὶ ὑέος |
Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ βίᾳ , κατ ' εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε . Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν , οἱ δὲ | ||
“ εἶπεν , ” ἂν ἐπακολουθῆτέ μοι καὶ μὴ δεινὸν ἡγῆσθε τὴν Ῥώμην ἀπολιπεῖν , καὶ εἰ τὴν Ἰταλίαν ἐπὶ |
. Τοῦτο δέ γε πεπονθυῖα οὐδὲν πλέον ἀναρμοστίας οὐδὲ ἁρμονίας μετέχοι ἄν ; Οὐ γὰρ οὖν . Τοῦτο δ ' | ||
ἦν δεινόν . Τάχα δὲ καὶ ὁ εὐφημισμὸς καλούμενος ἂν μετέχοι τῆς δεινότητος , καὶ ὁ τὰ δύσφημα εὔφημα ποιῶν |
ὃς ἐσφέρει νόσον καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται . κἄνπερ λάβητε , δέσμιον πορεύσατε δεῦρ ' αὐτόν , ὡς ἂν | ||
' ὁρᾷς ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων , ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ ' αὐτήν . Εἰπέ μοι , ἡμᾶς δὲ |
ἡμᾶς πάντως εἶδον , ἡδέως δειπνῆσαι οὐδ ' ὅπου ἂν θέλωσι σκηνῆσαι . Ἐντεῦθεν οἱ λοχαγοὶ ἡγεῖσθαι ἐκέλευον , καὶ | ||
, μὴ δυσφορήσῃς . πεπείσμεθα γάρ , ἐὰν οἱ θεοὶ θέλωσι , καιρὸν ἕξειν , οἷον αὐτὸς εὑρήσεις καθ ' |
τ ' ἐστὶν καὶ τίνες οἱ μῦθοι , τίνας ἂν φαῖμεν ; Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ὦ Ἀδείμαντε , οὐκ | ||
τε καὶ φρονήσεως εἰ ταύτην μάλιστα ἐκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσθαι φαῖμεν ἂν ἤ τινα ἑτέραν ταύτης κυριωτέραν ἡμῖν ζητητέον . |
τῶν τῆς ψυχῆς ἔργων καὶ παθημάτων ἴδιον τῆς ψυχῆς , ἐνδέχοιτ ' ἂν αὐτὴν καὶ χωρίζεσθαι τοῦ σώματος : εἰ | ||
καὶ διαίρεσιν ἀπείρου καὶ δυνάμει ἀπείρου , οὐκ ἐνεργείᾳ , ἐνδέχοιτ ' ἂν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ καὶ ἅπτεσθαι παντὸς καὶ |
καὶ οὕτω λέγειν προσήκει . Πῶς δ ' ἂν ἑκάτερα ῥηθεῖεν ἄπεπτα , οὐ τοῦ νῦν ἐστι λόγου , εἴτ | ||
ἀντωνυμίας . . . Δεόντως δ ' ἂν καὶ ἀντωνυμίαι ῥηθεῖεν κατὰ τοὺς μερισμούς , καθότι καὶ ἄλλα μέρη λόγου |
τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
καὶ νωθροτάτους , ψυχροὶ ἂν ἢ ὑγροὶ χυμοὶ ἢ ἀτμοὶ ποιήσαιεν ἂν αὐτά , ἤ τινες τοιαῦται δυσκρασίαι ἁπλαῖ , | ||
ταῖς ἐπιγινομέναις τῆς πέψεως διαμαρτίαις . Τὰ δ ' αὐτὰ ποιήσαιεν ἂν αἵ τε ἐμφράξεις τε καὶ ἐπὶ πλέον τῶν |
σοὶ λέγων ταῦτα ὁσημέραι κατάγοντι αὐτούς . οἶσθα οὖν εἰ δύναιντ ' ἂν ἔτι ἀνελθεῖν ἅπαξ ὑποχθόνιοι γενόμενοι . ἐπεί | ||
πολεμοῦνται . ἐξελαυνέτωσαν οὖν ἀρετήν , ὑφ ' ἧς μόνης δύναιντ ' ἂν ἐρρῶσθαι καὶ τῶν νοσημάτων ἀπηλλάχθαι . Διογένης |
τὸ φρόνημα ἔχειν . ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ ' ὑμῶν βλάβη | ||
, οἷς τότ ' οἱ δυναστεύσαντες ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο . θαυμάσαιμι δ ' ἄν , εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς |
ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
βελτίστους εἶναι . καὶ γὰρ ἐν νόσῳ , ὃν ἂν ἡγῶνται ἰατρικώτατον εἶναι , τούτῳ μάλιστα πείθονται , καὶ ἐν | ||
γιγνόμενα , ἀλλὰ καὶ θάλατταν οἰκειοτέραν καὶ πάντα κίνδυνον ἀνεκτότερον ἡγῶνται τοῦ ζῆν μετ ' αἰσχύνης . τοῦτο καὶ ὁπλίταις |
φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
Ἑρμῆ , τὴν ταχίστην ; οὐ γὰρ ἄν τι ἡμεῖς δράσαιμεν ἀξιόλογον πρὸς ἄνδρα ὑπὸ τηλικούτου στρατοπέδου περιεσχημένον . Ἄλλως | ||
τούτων ἀπαλλαγέντας βουλεύσασθαί τι μέγα καὶ καλὸν καὶ ὅθεν ἂν δράσαιμεν τοὺς πολεμίους ἃ νῦν ἡμᾶς ἐκεῖνοι . οὕτω γὰρ |
, οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
: ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
τοὺς ἐκ ” τῶν ἀργυρείων οὔτε τῶν τοιούτων οὐδὲν ἂν εἴποιτε . “ ἐν δὲ τῷ θʹ Φι - λιππικῷ | ||
ἐστιν ἢ λανθάνειν αὐτούς , οὐκ ἄδηλόν ἐστιν ὃ ἂν εἴποιτε εὖ φρονοῦντες . τί γὰρ ἐκώλυεν εὐθὺς ἐν τῷ |
λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
οἰκειότης καὶ ὅση πρὸς τυραννίδα ἀλλοτριότης . οὕτω γὰρ ῥᾷον μάθοιτε ἂν εἴτε ἐφύλαττον ἐγὼ τοὺς πατρίους ὅρους τὴν ἀρχὴν | ||
γὰρ οὔτ ' εὖ ποιῶν τις οὔτε κακῶς ἐνίκησε . μάθοιτε δ ' ἂν τὸ τοιοῦτον , εἰ τὰ Μελιταίων |
δεῖσθαι Θηβαίων μηδέν , ἀλλ ' ἐπαγγέλλεσθαι βοηθήσειν , ἂν κελεύωσιν , ὡς ἐκείνων ὄντων ἐν τοῖς ἐσχάτοις , ἡμῶν | ||
φίλον ἴδιον ἡγήσασθαι μήτ ' ἐχθρόν , ἐὰν μὴ Ῥωμαῖοι κελεύωσιν : ἔπειθ ' ὅτι Λευκανοὺς οὐ πρότερον ἐποιήσαντο Ῥωμαῖοι |
ὑπὲρ Φιλίππου καὶ οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἔπραξαν , εἴποιτ ' ἄν , καὶ ἀληθῆ καὶ δίκαια . εἶτ | ||
αἰτίαν ἔχοιμι περὶ ὧν πρὸς τοῦτον διαφέρομαι ; ἀλλ ' εἴποιτ ' ἂν ὅτι ἔξεστι καὶ τὰ ὑμέτερα ἔχοντα παρὰ |
ταῖς τῶν σπουδαίων εὐτυχίαις ἐγκωμιάζοιτο . ταύτης μὲν οὖν ἀεὶ τυγχάνοις φίλης : τὸν Ἀλέξανδρον δὲ ἡμῖν ἀγαθὸν ὄντα καὶ | ||
ἂν μαλακώτατα καθεύδοις , καὶ πῶς ἂν ἀπονώτατα τούτων πάντων τυγχάνοις . ἐὰν δέ ποτε γένηταί τις ὑποψία σπάνεως ἀφ |
εἰ οὖν καὶ τοῦτο ἔχει , συμβούλομαι τἀνδρί , καὶ ἥδιστ ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ | ||
' ἐξεγεῖραι πρῶτον αὐτὸν βούλομαι . πῶς δῆτ ' ἂν ἥδιστ ' αὐτὸν ἐπεγείραιμι ; πῶς ; Φειδιππίδη , Φειδιππίδιον |
φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
: οἷς γε σὺ οὐκ ἂν ἐθέλοις πιστεῦσαι , εἰ φαῖεν ἀγαθοὶ εἶναι δημιουργοί , εἰ μή τί σοι τῆς | ||
τινα τῶν οὐρητικῶν ἀγγείων διάθεσιν , αἵ τε τοπικαὶ ὀδύναι φαῖεν ἂν καὶ τὰ ἐν τοῖς οὔροις παρυφιστάμενα , περὶ |
τοὺς πρότερον ἀνύλους . ἀλλ ' αὗται μὲν οὐκ αὐτόματοι δόξαιεν ἄν , ἀλλ ' ὥσπερ σπειρόμεναί τινες ἢ φυτευόμεναι | ||
ὡς διαφόροις χρώμεναι τοῖς τε ὑποκειμένοις καὶ τοῖς κατηγορουμένοις , δόξαιεν δ ' ἂν καὶ μία εἶναι οὐ μόνον κατὰ |
ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
, ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
, ἀντιφιλεῖσθαι δ ' οὐ ζητοῦσιν , ἐὰν ἀμφότερα μὴ ἐνδέχηται , ἀλλ ' ἱκανὸν αὐταῖς ἔοικεν εἶναι , ἐὰν | ||
' ἡ λαβὴ πλησσέσθω . γινέσθω δὲ τοῦτο ὁπόσον ἂν ἐνδέχηται , ἕως οὗ διακοπῇ ἡ μεταξὺ τῶν τρημάτων τοῦ |
πρὸς ταῦτα : κἂν γὰρ ἀληθὲς ᾖ τὸ ἑνὶ λόγῳ συμφῆσαι τῷ ἐρομένῳ εἰ ἐπὶ Ἴλιον Αἴας ἐστράτευσεν , ἀλλὰ | ||
γε χρῆναι λέγειν , ἀλλ ' ὑπὲρ ἡμῶν ἅπαντας ἂν συμφῆσαι . καὶ μὴν οὐδ ' ὅτι μεῖζον ἡμῖν πλεονέκτημα |
' ἐπ ' ἄλλοισιν τρέπε . Ὧδ ' ὡς ἔχω στείχοιμ ' ἄν : ἴτ ' , ἴτ ' , | ||
, τὰ δὲ παρ ' ἀνδράσιν τέλειά σοι φαίνεται . στείχοιμ ' ἄν : ἐλθὼν δ ' ἐς δόμους ἐφέστιος |
ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
μὲν ἱκανόν : ἄνευ γὰρ τούτου οὔτε μάχεσθαι οὔτε ζῆν δυναίμεθ ' ἄν : οἶνον δὲ τοσοῦτον ἕκαστον ἔχειν χρὴ | ||
: οὐδ ' ἂν εἰ πλεύσαιμεν ἵνα μαντείαν λάβοιμεν , δυναίμεθ ' αὐτῇ βοηθεῖν : ἄλλως : οὐδὲ ἔστιν ὅποι |
δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον ; “ ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον : σὺ δὲ τίν ' ἂν ψῆφον | ||
ἐπιστομίζων . Ἀλλά , μὰ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐκ ἂν ἀποκριναίμην σοι πρότερος . Οὐκοῦν , ὦ Τιμόκλεις , ἐρώτα |
, οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
βδελυρὲ σύ . Μὰ τὴν Ἑκάτην , οὐ δῆτα : μαινοίμην γὰρ ἄν . Ἀλλ ' , ὦ νεανίσκ ' | ||
οὐχ ὡς τούτου βελτίονος ὄντος , ὧν ὁ Δημοσθένης εἶπε μαινοίμην γὰρ ἄν , εἰ τοῦτο λέγοιμι , ἀλλ ' |
διαμάρτοιμι καὶ διαπέσοιμι πανταχοῦ , εἰ μή σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς | ||
σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος : ἤγουν εἰ μὴ ἀπολώλεκα τὸ |
κόραιϲ ἐπιϲκοτοῦντα , ῥυπτικωτέρῳ τε ἅμα καὶ λεπτομερεῖ φαρμάκῳ : χρήϲαιτο δ ' ἄν τιϲ καὶ εἰϲ ἄλλα πολλὰ τοιούτῳ | ||
κίνδυνοϲ ἀπαραίτητόϲ ἐϲτιν , εἰ μὴ πολλοῖϲ τιϲ καὶ προϲφόροιϲ χρήϲαιτο τοῖϲ βοηθήμαϲι . λυϲϲῶϲι δὲ οἱ κύνεϲ ὡϲ τὸ |
νοημάτων συγκείμενον . διὰ τί δὲ συνεχεῖς καὶ πολλοί , μάθοιμεν ἂν κατὰ τόνδε τὸν τρόπον . ὁ ἥλιος ἄφθονον | ||
ἀοριστοῦσι καὶ ἐπέχουσι ῥηίστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν . καὶ τοῦτο μάθοιμεν ἂν μικρὸν ἄνωθεν προλαβόντες . Πᾶσα τοίνυν κακοδαιμονία γίνεται |
βαρυνόμενοι . περὶ σηπεδόνος * σηπεδόνος : ὄνομα ὄφεως * γνοίης : γνωρίσαις μάθοις ἀλλ ' ὁ μὲν εἴδει : | ||
ζηλωτόν , τὸ δ ' ἄμοιρον γενέσθαι παντελῶς καταγέλαστον . γνοίης δ ' ἂν ἐξ ἄλλων τε πολλῶν , καὶ |
πῶς εἶπας ; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών ; ἥκιστ ' , ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται . † | ||
τὸν δὲ στρυφνὸν ἐκ μεγάλων σχημάτων καὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ ' ἐχόντων : ταῦτα γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα |
εἴπηις τὰ θέληις , ἀκούσαις καί κεν τά κεν οὐ θέλοις : καὶ Ὅμηρος . ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα ἔπος | ||
ἂν οὐχ ὑπήκοος , τάσσειν δὲ μᾶλλον ἢ ' πιτάσσεσθαι θέλοις . ” ἐπεὶ δὲ καὶ πριαμένου Συλέως εἰς ἀγρὸν |
ἔτι γε μὴν περὶ ποσότητος χύματος καὶ προσέτι χρωμάτων , λείποιτ ' ἂν ἴσως ἐν - ταῦθα φάναι περί τε | ||
, μήτε ὑπόληψις , [ οὔτε ] κυρίως ἄρα οὐδεμία λείποιτ ' ἂν δύναμις τῆς ψυχῆς πρὸς ἣν ἀμφισβητήσιμός ἐστιν |
θλίψεως τῆς ἐρχομένης με - γάλης . ἐὰν δὲ ὑμεῖς θελήσητε , οὐδὲν ἔσται . μνημονεύετε τὰ προγεγραμμένα . ταῦτα | ||
' ἐκεῖν ' εἰδώς , ὅτι ἂν μὲν μὴ ' θελήσητε τῶν ἀντιλεγόντων ἀκοῦσαι , ἐξηπατῆσθαι φήσουσιν ὑμᾶς , ἂν |
ἐπιθυμῶν , ἀσχάλλων δὲ τὸ μὴ καταλαμβάνειν τὸ ζητούμενον . Εἴποις ἂν ἰδὼν αὐτὸν πάθος πάσχειν κόρης ἐπίτεκνος ἄρτι γευομένης | ||
οἱ ὕστερον τὰς μουσουργοὺς καὶ κιθαριστρίας καὶ ὀρχηστρίας ἐπεισήγαγον . Εἴποις τὰ τρία παρὰ τῇ αὐλῇ : τοῖς ἐπὶ θάνατον |
ἐν τῇ Ἀργολίδι ἔθηκεν ὅρον τοῦτον , οὐκ ἂν ἔγωγε εἰδείην , ἐπεὶ μηδὲ ἑτέρωθι ἀναστάτου γενομένης χώρας τὸ σαφὲς | ||
Εὐφίλητος . Οἱ δ ' αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν , ὅτι εἰδείην μὲν τὸ πρᾶγμα , πεποιηκὼς δὲ οὐκ εἴην . |
. Τοῦτο οὖν τὸ σοφὸν οἱ δοῦλοι κατανοήσαντες , ἐπειδὴ προΐοι Λακύδης εἰς περίπατον ἢ ὅποι ἄλλοσε , καὶ αὐτοὶ | ||
εἴη καὶ τρίτος ἄνθρωπος : καὶ τοῦτο εἰς ἄπειρον ἂν προΐοι . εἰ δὲ μὴ εἶεν τὰ πρὸς τὰς ἰδέας |
ἄνω ἔλσοιμ ' ὅπα μέλλοιμί γ ' εἰράναν ἰδῆν . Λέγοιμ ' ἄν : οὐ δεῖ γὰρ κεκρύφθαι τὸν λόγον | ||
δῆτα τὸ σπουδαῖον ὅ τι τοῦτ ' ἐστί σοι . Λέγοιμ ' ἂν ἤδη . Πρὶν λέγειν δ ' , |
ἡμῶν ἢ θεός , ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο | ||
νῦν ἐφ ' ἡμᾶς , εἰ ῥᾳθυμοῖμεν , ἥξει . φαινώμεθα τοίνυν διδόντες ὃ τότε ἂν ἀπῃτοῦμεν . Εἶτα σὺ |
οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
- πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
. Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι καὶ τὸ τύπτοιντο τυπτοίατο . ὀλοίατο ] διαφθαροῖεν | ||
Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . ὀλοίατο ] φθαρεῖεν . Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι |
. . . εἰ δέ κε λίσσηαι ἑτάρους λῦσαί τε κελεύῃς , οἳ δέ ς ' ἔτι πλεονέσσι τότ ' | ||
μέλλειν ἐχρῆν , ὡς ἀγοράσω ἁπαξάπανθ ' ὅς ' ἂν κελεύῃς , ὦ γύναι . ὅπερ δὲ λοιπὸν μόνον ἔτ |
ἡ γυνή , δεόμεθα ἡμεῖς . ἐκεῖνοι δὲ λαμβάνουσι καὶ ὁπηνίκ ' ἄν τι θηραθῇ καὶ ὀπώραν καὶ λάχανα : | ||
' , ἐπεί τοι τὴν μὲν αὐτίχ ' ἡμέραν , ὁπηνίκ ' ἔζει θυμὸς , ἥδιστον δέ μοι τὸ κατθανεῖν |
γράμματα ; ἐπεὶ δὲ διεσιώπησεν ὁ Εὐθύδημος σκοπῶν ὅ τι ἀποκρίναιτο , πάλιν ὁ Σωκράτης , Ἆρα μὴ ἰατρός ; | ||
' ἔδρας , ἦν σοι καιρὸς πεπαῦσθαι ; τί ἂν ἀποκρίναιτο ἢ ὅτι τότε μὲν τὸν πιστεύσοντα οὐκ εἶχε , |
αὐτὴν μὴ τοῖς ἔμπροσθεν ἀκολουθεῖν ἀλλ ' ἑαυτῇ κελεύσῃ . Εἴη δ ' ἂν ἀρχή , καὶ ὄνος , καὶ | ||
τῶν ἀλεύρων λεπτόν . νοήμων : φρόνιμος , ἐπινοητής . Εἴη : ἔστω . αἰόλα : ποικίλα , δόλια . |
τοίνυν ὃ πάντες ἂν εἶναι φαύλων ἀνθρώπων [ ἔργον ] φήσαιεν , ὅσον ἂν χρῆσθε χρόνον , τοσοῦτον ἑκάστου φροντίζειν | ||
ψευδομένους , εἴπερ ἀγαθόν τι ποιῆσαι Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς συμμάχους φήσαιεν . φασὶν οὖν οἱ Πλαταιεῖς , ἀπολογούμενοι ἐπὶ τούτοις |
ἑαυτῶν κακὰ ἀποφήνωσι τοῖς ἐμοῖς ἴσα , ἤγουν ἕως ἂν ἀποδείξωσιν . . . ἐγώ : ἀπὸ πληθυντικοῦ δὲ εἰς | ||
ἂν Γ ἀποδείξωσιν ἑαυτοὺς πένητας ὡς ἐγώ . αὐτοὺς πένητας ἀποδείξωσιν ὡς ἐγώ . Γ ἕως ἄν , φησίν , |
ἐξεμόχθησαν δορὶ κτανεῖν ἐμοί νιν ἔδοσαν , εἴτε μὴ κτανὼν θέλοιμ ' ἄγεσθαι πάλιν ἐς Ἀργείαν χθόνα . ἐμοὶ δ | ||
κακῶς φρονοῦντες : ὡς τρὶς ἂν παρ ' ἀσπίδα στῆναι θέλοιμ ' ἂν μᾶλλον ἢ τεκεῖν ἅπαξ . ἀλλ ' |
καὶ ἐμβροχαῖς . εἰ δ ' ἐπὶ σπλάγχνου τινὸς φλεγμονῇ συμβαίνοι , ἐκείνην πρότερον ἀποικονομητέον διά τε ἐμβροχῶν καὶ καταπλασμάτων | ||
ἥδε ἡ πάθη ἀπροαίρετος ἂν εἴη , καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνοι ἂν ἴσως καὶ ταῖς ἀκηράτοις . , . . |
κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ μεθ ' ἑτέρων , καὶ ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν ᾧ ἐγὼ κελεύω , θεράπων ὑμῖν ἑνὸς τῶν | ||
περὶ τοῦ φεύγοντος τὴν ψῆφον δὲ αἰτεῖ , οἷον ἵνα ψηφίσησθε καὶ αὐτῷ μᾶλλον προσθῆτε . . . παραιτεῖται ] |
ἐλεφάντων τεττάρων . Ὁ γὰρ παράσιτός ἐστιν , ἂν ὀρθῶς σκοπῇς , κοινωνὸς ἀμφοῖν , τῆς τύχης καὶ τοῦ βίου | ||
ἕστηκε γὰρ οὐδέν . Ἂν πλούσιος ὢν καθ ' ἡμέραν σκοπῇς τὸ πλεῖον , ἐς τοσοῦτον εἶ πενιχρός , ἐς |
μὲν γὰρ ὑλικὴν τὴν ἀρχὴν ὑποτίθενται , ἄν τε μίαν ὑποθῶνται αὐτὴν ἄν τε πλείους μιᾶς , καθάπερ Παρμενίδης πῦρ | ||
μιᾶς , καθάπερ Παρμενίδης πῦρ καὶ γῆν , κἂν ἀσώματον ὑποθῶνται ταύτην τὴν ὕλην κἂν σωματικήν . καὶ μνημονεύει Πλάτωνος |
τί τοῦτο ; ἔφη . Οὐδέν : ἀλλ ' ἐὰν εὕρωμεν οἷόν ἐστι δικαιοσύνη , ἆρα καὶ ἄνδρα τὸν δίκαιον | ||
οὕτως λέγει : Σπληδόνα τ ' ἠγαθέην : ὅταν οὖν εὕρωμεν : οἳ δ ' Ἀσπληδόνα ναῖον : πλεονασμός ἐστι |
τοιοῦτόν τινα λόγον ἡμῖν νενοημένης ; καθὰ γὰρ οὐκ ἂν εἴπαιμεν τὸν κίονα σωφρονεῖν , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ | ||
ποτ ' ἐροῦμεν ; Τοῦτο : τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴπαιμεν ; Ψευδὴς δ ' αὖ δόξα ἔσται τἀναντία τοῖς |
δὲ ὑμῶν δέομαι μηδὲν ἐμοῦ πυνθανομένους γνῶναι ὅ τι ἂν ἐθέλητε . ὑμῖν μὲν γὰρ ἴσως ἀνάγκη τιμωρεῖσθαι , τὸν | ||
μὲν ὑμεῖς οὔτ ' ἐθελήσετε , οὔτ ' , ἐὰν ἐθέλητε , ἐπιστήσεσθε , πράγματα δὲ παρασχεῖν αὐτῷ , ἂν |
μὴ ] μετὰ παρρησίας ἃ φρονοῦσι λέγειν , τί ἂν εἴποιεν οἱ προεστηκότες ὑμῶν ἐπιεικές ; ἢ ποίῳ χρησάμενοι νόμῳ | ||
. . . . καὶ τοὺς προέδρουςκαλούντων ] ὅπως ἀναστάντες εἴποιεν ὃ προαιροῦνται πρὸς Δημοσθένην : οὗτος γὰρ ἠναντιοῦτο τῇ |
χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
ἀποθανεῖσθαι , τῶν γε παρόντων , τοῖς ἀποῦσι δὲ καὶ ἐτεθνήκειν . καὶ τοῦτο μεταξὺ συνεβεβήκει θανάτοιν παιδίου τε καὶ | ||
γὰρ μὴ οὗτος ἐκοίμισε τὸ νόσημα τῆς κεφαλῆς , ἢ ἐτεθνήκειν ἂν ἢ ζῶν ἂν ἐπενθούμην , ὅτι μὴ ἐτεθνήκειν |
αὖ πυρρά τε καὶ ξανθά , ἐφ ' οἷς καρδιαλγίαι γένοιντ ' ἂν καὶ δίψαι καὶ χολῆς ἐνίοτε λεπτῆς τε | ||
προκρίνασα ; τρίτον ἐστὶ τὸ πευστικόν , πρὸς ὃ δύο γένοιντ ' ἂν ἀποκρίσεις : μία μὲν πυνθανομένῳ „ ποῦ |
παιδί ' αὑτὸν ἀπογαλακτιεῖ . * * * * Τότε φάγοις , παράσιθ ' , ὅρα ὡς διασέσυρκε τὴν τέχνην | ||
αὐτοὺς ἀθλίους εἶναι λέγω : οὐκ ἂν θανὼν δήπουθεν ἔγχελυν φάγοις , οὐδ ' ἐν νεκροῖσι πέττεται γαμήλιος . ὁ |
δή , ὦ ἄνδρες δικασταί , κἀκεῖν ' ἂν πάντες ὁμολογήσαιτε , ὅτι τοιοῦτον πρᾶγμα συναλλάττων ὁστισοῦν ἕλοιτ ' ἂν | ||
τῶν νυνὶ καιρῶν ἢ ἐπὶ τῶν προγόνων , ἅπαντες ἂν ὁμολογήσαιτε , ἐπὶ τῶν προγόνων . Ἄνδρες δὲ πότερον τότε |
Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
' ὑμῖν τῆς φακῆς τὴν σκευήν : εἰς ἣν ἀποβλέπουσα συμβουλεύσαιμ ' ἂν ὑμῖν κατὰ τὸν Σωκρατικὸν Ἀντισθένην ἐξάγειν ἑαυτοὺς | ||
τάξιν ἄλλην εὐπετῶς μετακινήσει , τοῦτο ἐπασκητέον . τοσόνδε μέντοι συμβουλεύσαιμ ' ἂν τῷ στρατηγῷ , ἐκ τοῦ παντὸς πλήθους |
: εἰ δ ' ἡττηθῇ , στερηθήσεσθαι ὧν ἂν ἐκεῖναι θέλωσιν . Ὑπέρτεραι δὲ αἱ Μοῦσαι γενόμεναι , καὶ τῶν | ||
, οὐ θέλουσι : διόπερ ἀδικοῦνται , ἵνα θεοὺς εἶναι θέλωσιν : εἰ γὰρ μὴ θέλουσιν εἶναι θεούς , οὐ |
τοὺς ἀνθρώπους καὶ βλάπτον , ὅτι ἐὰν τιμῶσιν αὐτὰ καὶ οἴωνται διὰ τούτων μόνων εἶναι τὸ εὐδαιμονεῖν , [ καὶ | ||
Σκιρῖται καὶ οἱ προερευνώμενοι ἱππεῖς : ἢν δέ ποτε μάχην οἴωνται ἔσεσθαι , λαβὼν τὸ ἄγημα τῆς πρώτης μόρας ὁ |
ἀκούοντες πάντες ὠφελοῦνται ἀφ ' ὧν ἀκούουσιν ἢ καὶ τούτων εὕροις ἂν τοὺς μὲν ὠφελουμένους τοὺς δὲ βλαπτομένους ; Καὶ | ||
μέν ἐστι , τρίγωνα δέ : οὕτω δ ' ἂν εὕροις καὶ τετράγωνα πλείονας ἔχοντα πλευράς . ἀλλὰ ταῦτα μὲν |
πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
καὶ πέψεωϲ ϲημεῖα τῆϲ νόϲου φαίνοιτο , κἂν εἰ πλεονάκιϲ λούοιϲ , οὐκ ἂν ἁμάρτοιϲ . οἴνου δέ , πρὶν | ||
ὕδωρ : ὥϲτε , εἰ καὶ δὶϲ καὶ τρὶϲ αὐτὸν λούοιϲ , ὀνήϲειϲ μειζόνωϲ . ὁ δὲ δὴ τρίτοϲ τῶν |
οὐδ ' εἰ βοῦς μοι τὸ δὴ λεγόμενον φθέγξαιτο , πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν | ||
μᾶλλον προχωροίη , καὶ τάχ ' ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν , εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον |
: ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
αὐτῷ μοι , ἔφη , ἐγγίγνεται εὔνοια πρὸς οὓς ἂν ὑπολάβω εὐνοϊκῶς ἔχειν πρὸς ἐμέ . Ταῦτα μὲν δή , | ||
τὰ ἐμαυτοῦ ἐξεῖπον . ἄφες οὖν , ἵνα κἀγὼ ταὐτὰ ὑπολάβω . δεῖξόν μοι , ὅτι , ἄν τις τινὶ |
τούτων γὰρ δὴ πολιτεία μὲν οὐδεμία , στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ ' ἂν ὀρθότατα : ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία , | ||
διαστήματα παραπεμπόμενα ἐπιδηλούμενα ἐκμελείας αἴτιά ἐστιν : ἧς καὶ ἀρχαὶ λέγοιντ ' ἂν οὐχὶ τῆς ἐμμελοῦς φωνῆς . Οὔτ ' |
; πόντου πλάνητες Λευκοθέαν ἐπώνυμον , σεμνὸς Παλαίμων ναυτίλοις κεκλήσεται τάχ ' ὡς ἔοικεν ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν | ||
ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ ' οὐ μὰ τὼ θεὼ τάχ ' οὐ χαίρων ἴσως ἐνυβριεῖς λόγους τε λέξεις ἀνοσίους |
οὖν ἐκηρύχθη ἡ σφραγὶς αὕτη καὶ ἐχρήσαντο αὐτῇ , ἵνα εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ . Διατί , φημί | ||
παρ ' ἡμῖν οἱ κουρεῖς . παρ ' οὓς ὅταν εἰσέλθωσιν , παρέχουσιν ἑαυτοὺς οὐδὲν αἰσχυνόμενοι τοὺς ὁρῶντας ἢ παριόντας |
καὶ ἔτι γε συνάγω , ἕως ἂν κτήσωμαι ὡς ἂν δύνωμαι πλεῖστα . Νὴ τὴν Ἥραν , ἔφη ὁ Σωκράτης | ||
Ὅθεν δὲ καὶ ὅπως ταῦτ ' ἐγένετο , ὡς ἂν δύνωμαι διὰ βραχυτάτων δηλώσω . Ἀπελευθέρα ἦν αὐτοῦ , ὦ |