| τὴν εἰς Λάρισαν ἢ ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι καὶ ἄλλοις ἡγοῖτο , ἄλλο τι ὀρθῶς ἂν καὶ εὖ ἡγοῖτο ; | ||
| ἔπαινον καὶ καταποντιστῶν ἀνατιθείη , εἰ τοῦτο θαυμάζοι καὶ ζηλωτὸν ἡγοῖτο τὸ τοῖς κινδύνοις ἀεὶ σφᾶς αὐτοὺς ὑποτεθεικέναι . ἀλλ |
| μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
| σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
| τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
| . ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
| μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι ' ἂν πράττοι , περὶ δὲ θεοὺς ὅσια : τὸν δὲ τὰ | ||
| ἀμοίρῳ , πολὺ μᾶλλον παιδείαν ὑμῖν ἠσκημένοις ὅ τι ἂν πράττοι θεός . καὶ μὴν ἑκάστῳ δεινότερον πάθος υἱὸς τεθνηκὼς |
| ὄντες ἢ καταλιπόντες ὀπίσω τὴν πᾶσαν παρασκευήν εἰ δὲ μὴ δοκοίη : προσβαλεῖν δηλονότι . περαιωθέντες : εἰς τὸν Τάραντα | ||
| ἐς θάνατον ἐκ τῆς νούσου ἐλθεῖν . Εἰ δὲ τρεφθῆναι δοκοίη ἐς φυγὴν τὸ ὑπάρχον , φεύγειν δὲ ταχέως , |
| οἶμαι δ ' , αἴ τις τὰ αἰσχρὰ ἐς ἓν κελεύοι συνενεῖκαι πάντας ἀνθρώπως , ἃ ἕκαστοι νομίζοντι , καὶ | ||
| ἐν ἐκκλησίᾳ ὅτι αὐτὸν Λύσανδρος τέως μὲν κατέχοι , εἶτα κελεύοι εἰς Λακεδαίμονα ἰέναι : οὐ γὰρ εἶναι κύριος ὧν |
| . Τῶν δὲ ἀλόγων ζῴων τὴν γένεσιν τοῖς στοιχείοις ἐξάγειν προσέταττεν : καὶ τὸ πρόσταγμα φύσις ἦν καὶ δύναμις . | ||
| καὶ πονηρῶν ἐπίσταται ἑαυτόν . οὐ γὰρ ἂν τοῦτο πρῶτον προσέταττεν ὁ Ἀπόλλων ὡς χαλεπώτατον ἑκάστῳ , γνῶναι ἑαυτόν . |
| βασιλεὺς προσκαλέσας πάντας παραγγέλλει τὰ ποιητέα . ὥστε ὁρῶν ταῦτα ἡγήσαιο ἂν τοὺς μὲν ἄλλους αὐτοσχεδιαστὰς εἶναι τῶν στρατιωτικῶν , | ||
| καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων , παῖδ ' ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς τοιούτοις . εἰ δ ' αὖ |
| νῦν λεγόμενα τοῖς ἐν τῇ Φυσικῇ : οὐκ ἂν γὰρ πάσχοι ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φυσικῇ γενέσθαι αὔξησιν χωρὶς ἀλλοιώσεως | ||
| καὶ ἀληθῆ οἴοιτο ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι τοῦ ἀληθινῶς |
| μὲν γὰρ τὸ εἶδος τὸ τοῦ χηνός , πανουργίαν δὲ δικαιότατα ἀντικρίνοιτο ἂν τῇ ἀλώπεκι . καὶ ἔστι μὲν χηνὸς | ||
| ἴῃ ἐπὶ κακῷ , ἀλεξέμεναι ἁμόθι βωλευσαμένως , ὅπᾳ κα δικαιότατα δοκῇ τοῖς Πελοποννασίοις . ὅσσοι δ ' ἐκτὸς Πελοποννάσω |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| ἐν τῇ Ἀργολίδι ἔθηκεν ὅρον τοῦτον , οὐκ ἂν ἔγωγε εἰδείην , ἐπεὶ μηδὲ ἑτέρωθι ἀναστάτου γενομένης χώρας τὸ σαφὲς | ||
| Εὐφίλητος . Οἱ δ ' αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν , ὅτι εἰδείην μὲν τὸ πρᾶγμα , πεποιηκὼς δὲ οὐκ εἴην . |
| φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
| ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
| ' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| ' ἄκων ἀνατρέψει τοῦτο σκοπεῖσθαι , ἐπειδὰν δὲ ἡ θάλαττα ὑπέρσχῃ , μάταιος ἡ σπουδή : εἰκότως . φαρμάκων γοῦν | ||
| θινὶ θαλάσσης , ὄφρα ἴδητ ' αἴ κ ' ὔμμιν ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων ; Ὣς ὅ γε κοιρανέων ἐπεπωλεῖτο στίχας |
| Μεσσηνίων πεντακοσίοις ὁπλίταις : ξύμβασίν τε ἔπρασσε καὶ πείθει ὥστε ξυγχωρῆσαι ἀλλήλοις δέκα μὲν ἄνδρας τοὺς αἰτιωτάτους κρῖναι , οἳ | ||
| τὰ ἑαυτοῦ ἤθη καὶ οὕτως ἀπώλεσεν , ὡς μηδὲ ἀνελέσθαι ξυγχωρῆσαι τὸ σῶμα , ᾤχετο γὰρ οὐκ οἶδ ' ὅποι |
| δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ ἔφηβοι συμβάλλουσι μαχουμένους : ὁποτέρων δ ' ἂν ὁ κάπρος τύχῃ νικῶν , [ | ||
| τὸ μέγεθος οὐδὲν μέγα ὠφελήσει : καὶ τοῦτο ἐγνώκει ὅτι ὁποτέρων ἂν οἱ ἐφεστῶτες τοῖς πράγμασι σπουδαιότεροι ἐν ἀρετῇ ἄνθρωποι |
| ἢ δαίμονα ἢ ἄγγελον εἶναι τὸν ἀποτελοῦντα τὰ κρείττονα ἔργα συγχωρήσειεν ἄν τις : οὐ μὴν ἔτι γε δίδομεν ὃ | ||
| ὀρχηστοῦ παντὸς αὐτὸς εἶναι ; ἢ τίς ἂν τῷ μίμῳ συγχωρήσειεν ἔξω φθέγγεσθαι ; ἀλλ ' ἐν μὲν τῷ παραχρῆμα |
| φοβερώτατον δοκεῖ πᾶσιν εἶναι , μή , εἰ ἄγαν πολλὰ κτήσαιτο ἡ πόλις ἀνδράποδα , ὑπεργεμισθείη ἂν τὰ ἔργα , | ||
| δὲ καὶ Ἄρατον πυθέσθαι αὐτοῦ πῶς τὴν Ὁμήρου ποίησιν ἀσφαλῆ κτήσαιτο , τὸν δὲ εἰπεῖν , ” εἰ τοῖς ἀρχαίοις |
| οὐ μὴν ἐνταῦθ ' ἕστηκε τὸ πρᾶγμα , οὐδ ' ἀπορήσειν μοι δοκῶ τῶν μετὰ ταῦτα : τοσαύτην ἀφθονίαν οὗτος | ||
| δονέων καὶ συστρέφων ἐν τῇ παλάμῃ . τουτέστιν ἐλπίζω μὴ ἀπορήσειν περὶ αὐτοῦ πραγμάτων φερόντων πρὸς ἐγκώμιον . ἀλλ ' |
| γὰρ οὕτως ἐπιμείναι τις τοῖς κατὰ μέρος , πάνυ ἂν ἐργάσαιτο ἀφελῆ τὸν λόγον . Ἔτι ἀφελές τε καὶ ἠθικὸν | ||
| οὐδὲν μὲν ἔπραξεν , ἀλλὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν γυνή τις ἐργάσαιτο : ἄλλως : ὡς γυνὴ , συμβουλεύσασα , παραθαρρύνασα |
| οἶδ ' ἔγωγε . πᾶϲ τιϲ ἂν κρίναϲ κακῶϲ εὔνουν ὑπολάβοι [ ] τὸν ἐπιβουλεύοντά ϲοι . κἂν μὴ δύνηται | ||
| σημαίνει , ἡ δὲ ἴκτις γυναῖκας . Θεὸς εἴ τις ὑπολάβοι γενέσθαι , ἱερεὺς ἂν γένοιτο ἢ μάντις : τῆς |
| σχῆμα , οἷον τούτου μὲν χάριν οὐδ ' ἂν αὐτὸς ἀντείποι . Ἀλλὰ σχήματα μὲν ταῦτα τοῦ ἐνδιαθέτου λόγου . | ||
| καὶ πάλαι κυρίων , οὓς οὐδ ' ἂν αὐτὸς οὗτος ἀντείποι μὴ οὐχὶ καλῶς ἔχειν , ἐνιαυτὸν διαλιπὼν ἕκαστος λῃτουργεῖ |
| συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
| ' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
| ὀνομάζονται . πρόσοδοι δὲ ἐγίνοντο τῷ Μινύᾳ τηλικαῦται μέγεθος ὡς ὑπερβαλέσθαι τοὺς πρὸ αὐτοῦ πλούτῳ : θησαυρόν τε ἀνθρώπων ὧν | ||
| ιʹ φυλαὶ τῶν Ἀθηνῶν . 》 ἐπὶ τοῖς θύμασι θέλουσαι ὑπερβαλέσθαι 《 . . . . . . ἐφύσων 》 |
| γὰρ τῷ τοιούτῳ σπανίως χρῆται , πλὴν εἰ μή τις οἴοιτο ταὐτὸν εἶναι σφοδρότητά τε καὶ τραχύτητα : ἀλλ ' | ||
| ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις πρὸς τὸν στέφανον τὸν Ὀλυμπίασιν ἀποχρῆν οἴοιτο τὸ παλαίσματα ἐκ βιβλίου μεμαθηκέναι , κόνεως δὲ μὴ |
| οὐκ ἂν ἔτι ἐφθεγξάμην , ἵνα δὴ μὴ τὰ ἑτέρου δοκοίην λέγειν . παραπλήσια δὲ καὶ τὰ νῦν ἐν Ἀσκληπιοῦ | ||
| ἐάσθω τὰ Μουσωνίου πλείω ὄντα καὶ θαυμασιώτερα , ὡς μὴ δοκοίην θρασύνεσθαι πρὸς τὸν ἀμελῶς αὐτὰ εἰπόντα . Χειμάσας δ |
| Πυθαγόραν . Ἢ Πυθαγόρας μὲν τὴν ἀπόρρητον ἀρχὴν τῷ ἑνὶ παρεδήλωσεν , οὐκ ἔχων ὅτῳ ἄλλῳ φθέγξαιτο πρὸς ἄλλον : | ||
| τοῦτο δὲ κομψὸν καὶ οὐ πάνυ οἰκεῖον δοκεῖ , ἐπεὶ παρεδήλωσεν ἂν αὐτό . ἀλλ ' ἔοικεν ὁ Λάβης ὠνοματοπεποιῆσθαι |
| αὐλῶν ὀξύτατος φθόγγος πρὸς τὸν τῶν ὑπερτελείων βαρύτατον μεῖζον ἂν ποιήσειε τοῦ εἰρημένου τρὶς διὰ πασῶν διάστημα καὶ κατασπασθείσης γε | ||
| τίς δώσει αὐτοῖς καθάρσεις μεμιασμένοις τῷ φόνῳ ; τίς ἂν ποιήσειε κάθαρσιν ; Ξ καθαρμὸν ] κάθαρσιν . καθαρμοὺς ] |
| ἐντεῦθεν ἐκείνῳ τινὰ νείμῃ συγγνώμην τοῦ δικαίως αὑτὸν ἀνελεῖν ἐρωμένης ἀποτυχόντα τοιαύτης : ἐπεὶ δὲ καὶ τὸν ἄρχοντα τῶν ἐχθρῶν | ||
| τοῦ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἔργοις ἐπιχειροῦντος μεγάλοις ὁ μετὰ τὸν ἀποτυχόντα τοῖς αὐτοῖς ἐγχειρῶν θαυμαστότερος ἐκείνου τὴν προθυμίαν , κἂν |
| Χίους αἰσθέσθαι , καὶ αὐτὸς ὅταν προσβάλῃ Ἰωνίᾳ , ῥᾳδίως πείσειν τὰς πόλεις ἀφίστασθαι τήν τε τῶν Ἀθηναίων λέγων ἀσθένειαν | ||
| ὄντες οὐ ξυνεστρατεύσατε ἢ ὡς ἡμᾶς οὐδὲν ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι πείσειν , τὰ δυνατὰ δ ' ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς |
| τῶν λαμβανόντων νομίσματα ὑπὲρ τοῦ μὴ κατηγορῆσαι τινά , ἀλλὰ σιωπῆσαι . Βοῦς ἕβδομος : πέμματα , κέρατα ἔχων κατὰ | ||
| μὴ τό τε ἀληθὲς αὐτὸ θαρρῆσαί με προετρέψατο καὶ τὸ σιωπῆσαι πάλιν ἀσεβὲς ἐνόμισα : καταλαμβάνων γὰρ ἰατρὸς τὸ δοκοῦν |
| τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
| ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
| . Ὀρθῶς γὰρ οἴει , ὦ Σώκρατες , καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις . Ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην | ||
| Ἀλλ ' ἄρα , ὦ Ἱππόκρατες , μὴ οὐ τοιαύτην ὑπολαμβάνεις σου τὴν παρὰ Πρωταγόρου μάθησιν ἔσεσθαι , ἀλλ ' |
| ἡμέραν . μέθη δὲ εὖ ποιοῦσα προλαβοῦσα τὸν καιρὸν πάντα ἐξήλεγξε καὶ τὸ τέως λανθάνον ᾔδετο . Θαυμάζει τις οὖν | ||
| ἐκείνου ἀπογράφοντος καὶ χαλεπῶς φέροντος ὅτι ἀπὼν διεβάλλετο , οὐδεὶς ἐξήλεγξε , δεομένης μὲν τῆς πόλεως χρημάτων , ἐθέλοντος δὲ |
| τις ἄλλως ἀφελῶν τὸ μυθῶδες τοῦ λόγου χώρας ἀρετὴν ἐξετάζειν ἐθελήσειεν , ἐξ ἧς γένος τὸ ἀνθρώπων πλείστας εὐφροσύνας ἐκαρπώσατο | ||
| Ὀρθῶς . Ἐπιμέλεια δέ γε ἀνθρωπίνης συμπάσης κοινωνίας οὐδεμία ἂν ἐθελήσειεν ἑτέρα μᾶλλον καὶ προτέρα τῆς βασιλικῆς φάναι καὶ κατὰ |
| χρήματα καὶ τὴν χώραν αὑτοῦ πᾶσαν : γῆμαί τε εἰ ἐθέλοι τὴν Δαρείου παῖδα , γῆμαι ἂν καὶ οὐ διδόντος | ||
| τρυφῶν καὶ μαλακόν . τάχα δ ' ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοι : τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεως , ἣν ἔχοι |
| ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί σε θέλῃ , ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶς ὑποκρίνῃ ἂν χωλόν , ἂν ἄρχοντα , ἂν ἰδιώτην . | ||
| τῷ ἡγεμονικῷ λέγειν : τέθνηκας , ἔφθαρσαι , τεθηρίωσαι , ὑποκρίνῃ , συναγελάζῃ , βόσκῃ ; Ἤτοι οὐδὲν δύνανται οἱ |
| αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν ; Ὦ Ἀθηναῖοι , παρὰ τί οἴεσθε τὰς πόλεις τοτὲ μὲν εὖ τοτὲ δὲ φαύλως πράττειν | ||
| τοὺς Ὀτρυνέας , ὄντα ἐξ ἑτέρου δήμου , τοῦτον οὐκ οἴεσθε τοῦ κλήρου παρὰ τοὺς νόμους ἀμφισβητεῖν ; ἢ τὸν |
| οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
| - πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
| . Πῶς ἂν οὖν τις τὸ ὂν παρ ' αὐτοῦ ἀφέλοιτο ἢ ὁτιοῦν ἄλλο , ὅσα ὄντος ἐνεργείᾳ καὶ ὅσα | ||
| ἀμφιλαμβάνει τε καὶ ἴϲχει κραταιῶϲ , καὶ οὐκ ἄν τιϲ ἀφέλοιτο αὐτέου βίῃ , εἰ μὴ κρέϲϲων ἄλλοϲ ἐλέφαϲ . |
| ἡμῶν ἢ θεός , ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο | ||
| νῦν ἐφ ' ἡμᾶς , εἰ ῥᾳθυμοῖμεν , ἥξει . φαινώμεθα τοίνυν διδόντες ὃ τότε ἂν ἀπῃτοῦμεν . Εἶτα σὺ |
| γὰρ ἐς ὑγίειαν ἄξει τὸ βρέφος . μὴ ὅτε αὐτὰ θέλοι καθεῦδεν νικῆται , ἀλλ ' ὁπότε ἂν τὸ νεογνὸν | ||
| , φίλος Διόθεν εἶ : μόνον φθόνον ἄμαχον ὕπατος Ζεὺς θέλοι ἀμφὶ σοῖς λόγοισιν εἴργειν . τὸ δὲ νάιον Ἀργόθεν |
| ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
| νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
| τοῦτο παρ ' αὐτοῦ λαβεῖν , ἀλλὰ κἄν ποτε διεγεῖραι βουληθῇ τὴν φράσιν , ὀλίγον ἐμπνεύσας ὥσπερ ἀπόγειος αὖρα ταχέως | ||
| ἐτῶν μηκέτι θεωρείτω . θεωρήσας δὲ ὁπός ' ἂν ἔτη βουληθῇ τῶν δέκα καὶ ἀφικόμενος οἴκαδε , εἰς τὸν σύλλογον |
| μὲν γὰρ τῷ πλούτῳ καὶ τῷ γένει καθυπερέχοισα τἀνδρὸς ἄρχειν προαιρῆται , ὁ δὲ ἀνάξιον ἁγῆται καὶ παρὰ φύσιν συγχωρέν | ||
| τοὺς Αἰκα - νούς , ἐφ ' οἷς ἂν αὐτὸς προαιρῆται . μετὰ τοῦτο συνθῆκαι γίνονται ταῖς πόλεσι μεσιτεύσαντος αὐτὰς |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
| . ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
| προσήκουσαν ἑταίρῳ ἑστίασιν . τὰ μὲν οὖν τῶν ἄλλων ποιητῶν ἀπεδέχετο μετρίως , τὸν δὲ Καλλίμαχον εἰς χεῖρας λαβών , | ||
| τῇ ἀρχαίᾳ ἀγαλματοποιίᾳ προσκείσθω . ” Παρατυγχάνων δὲ τοῖς δρωμένοις ἀπεδέχετο [ τῶν ] Ἠλείων , ὡς ἐπεμελοῦντό τε αὐτῶν |
| δὲ τῇ παιδὶ πάντα ἐδωρήσατο ὁπόσα ᾤετο καὶ τῷ Κυαξάρῃ χαριεῖσθαι . ταῦτα δὲ ποιήσας εἰς Πέρσας ἐπορεύετο . Ἐπεὶ | ||
| θαυμάσαι τὸ μὴ πολλὰ τέκνα φάναι δώσειν , ἓν δὲ χαριεῖσθαι μόνον . διὰ τί δέ ; ὅτι τὸ καλὸν |
| εἴποι ἂν οὔτε ποιήσειεν ὁ χαρίεις : ἔνια δὲ οὐδὲ ἀνάσχοιτο ἂν ἀκοῦσαι . ὁ δ ' ἄγριος εἰς τὰς | ||
| , οὗ τὰ πτερὰ εὐθαλῆ τῆς ψυχῆς , σχολῇ ἂν ἀνάσχοιτο βλέπειν εἰς παττάλους τε καὶ ἱμάντας . οἴεσθε γάρ |
| θυσίας τε καὶ ἀπαρχάς , πρὶν ἢ τῶν ἄλλων τι διαπράξασθαι βουλὴν ἐποιεῖτο περὶ τῶν κρατηθεισῶν πόλεων , ὅντινα χρηστέον | ||
| ᾑρημένος . ἔστι γὰρ τὸ ἑξῆς : τὴν δόξαν τοῦ διαπράξασθαι . Κατὰ παρένθεσιν δέ , ὡς ἐν τῷ κατ |
| σάρκα : ὥσπερ δέρμα εἴ τις ἀλείψειεν ἐλαίῳ πολλῷ καὶ ἐῴη ἀναπιεῖν , καὶ , ἐπὴν ἀναπίῃ , πιέζῃ τὸ | ||
| ; Τοῦ πρὸς τί παράδειγμά ποτε ἀποβλέψας ἂν τὸ μὲν ἐῴη πάντας μανθάνειν τοὺς νέους , τὸ δ ' ἀποκωλύοι |
| οὐκ εἰς μακρὰν λόγου τεύξεται , τὸ δὲ αὐτόθεν ἐστὶν καταγέλαστον : οὔτε γὰρ κινεῖσθαί τι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν ἄνευ | ||
| τοῖς αὐτοῖς θεοῖς καὶ ἐμοὶ δοῦναι κρατῆσαι τήμερον καὶ μὴ καταγέλαστον ἐνθένδε ἀπελθεῖν . κρατήσαιμι δ ' ἄν , εἰ |
| πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
| : ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
| : τί νῦν διανοῇ ; , μετὰ παρρησίας παραχρῆμα ἂν ἀποκρίναιο ὅτι τὸ καὶ τό : ὡς ἐξ αὐτῶν εὐθὺς | ||
| ” ἀλλὰ πρὸς δύο ” ἔφη „ ταῦτα τί ἂν ἀποκρίναιο ; ἥκεις πρὸς βασιλέας ἑσπέρας μὴ κελεύσαντας : ὅ |
| : ἔμελλε γὰρ ὥσπερ χρυσέαις ταῖς χερσὶν ἀργαῖς καὶ ἀκινήτοις χρήσεσθαι . Ἔδοξέ τις μεταμορφωθεὶς ἀρκτόχειρ γεγονέναι . καταδικασθεὶς τὴν | ||
| κρείττονα ποιήσειν τὴν δίκην τῆς βίας . ταύτῃ γὰρ ἀφορμῇ χρήσεσθαι τοὺς μηδὲν ἴσως καὶ δικαίως τοῖς πολλοῖς φρονοῦντας τοῦ |
| ἐναντίον Ἀθηναίων ἁπάντων [ ἐν τῷ δήμῳ ] ἀπογράψας τινὰς ἀποκτείνειε [ καὶ αἴτιος γένοιτο τοῦ θανάτου ] ; οὐ | ||
| ἔλεγε τὸν μὲν Κύρου Σμέρδιν ὡς αὐτὸς ὑπὸ Καμβύσεω ἀναγκαζόμενος ἀποκτείνειε , τοὺς μάγους δὲ βασιλεύειν . Πέρσῃσι δὲ πολλὰ |
| παράγεται λέγων ταῦτα : ἐνθυμεῖσθε δ ' ὡς πάντων ἂν ποιήσαιμεν ἀνανδρότατον , εἰ τὴν εἰρήνην δεξαίμεθα παραχωρήσαντες Ἀμφιπόλεως , | ||
| τοῦτ ' αὖ σύμφορον ἄν , ὡς ἐγώ φημι , ποιήσαιμεν : πρῶτον μὲν γὰρ νῦν οὐκ ἂν φυλάττεσθαι οὐδὲ |
| ὤν ; ἂν μὲν πλέωμεν ἡμερῶν πλοῦν τεττάρων , σκεπτόμεθα τἀναγκαῖ ' ἑκάστης ἡμέρας : ἂν δέῃ δὲ φείσασθαί τι | ||
| πιθέσθαι τοῖσι τολμῶσιν λέγειν : μόλις γὰρ ἄν τις αὐτὰ τἀναγκαῖ ' ὁρᾶν δύναιτ ' ἂν ἑστὼς πολεμίοις ἐναντίος . |
| ἢ οὐδὲν ἂν σφάλλοιτο , διαμαρτὼν δὲ πλείστῳ καὶ παντὶ χρῷτ ' ἂν τῷ ἐναντίῳ . Παραινῶ δὲ τοῖς . | ||
| σοφός , εἰ μὴ κακὸν ἀπεργάσαιτό τι μέγα , πολλῇ χρῷτ ' ἂν ἀγαθῇ τύχῃ . Παμπόλλῃ μὲν οὖν . |
| θεωρήματα εἶναι φασκόντων . ὁ μὲν οὖν τὸ θεώρημα προτείνων συνιδὼν ὁντινοῦν τρόπον τὸ ἀκόλουθον τούτῳ ἀξιοῖ ζητεῖν καὶ οὐκ | ||
| καὶ τὴν πολυτροπίαν [ ὅση ] κατανοήσαις , ὅτι καταφρονήσεις συνιδὼν ἅμα καὶ ὅσον τὸ περιοικοῦν ἐναερίων καὶ ἐναιθερίων : |
| Ἀλέξανδρον αὐτῷ τὸν τὸ σῶμα τρώσοντα ἐπιπέμψαι καὶ Σωκράτη τὸν Χρηστὸν ἐπὶ τὴν ἀρχήν , καὶ τάδε αὐτὸς ἀμυνόμενος ἐς | ||
| Νικομήδους καὶ Νύσης βασιλέα Βιθυνίας καθιστώσης , Μιθριδάτης Σωκράτην τὸν Χρηστὸν ἐπικληθέντα Νικομήδει ἀντεκαθίστη . Ἐπεκράτει δὲ ὅμως ἡ Ῥωμαίων |
| τὸ ἀνελθεῖν ξένον εἰς τὸ τεῖχος , εἰ μὴ νόμος ἐκώλυεν : ἐνίοτε μὲν οὖν ὁ παραβὰς τὸ ῥητὸν ἑκὼν | ||
| ἐν τοῖς πρόσθεν [ ] μοι λέλεκται : καὶ ἂν ἐκώλυεν αὐτὸν τὰ συμμεμειγμένα , ὥστε μηδενὸς χρή - ματος |
| μετριότης . ὥςτε χαλεπὸν εἶναι διαγνῶναι , ποτέραν ἄν τις εὔξαιτο τούτων τῶν μερίδων τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ : ἴδοι | ||
| καταγινώσκεται προσαναρρηγνύντα τὰς ἐπιθυμίας , ὧν ἡ μείωσις ὠφέλιμον ; εὔξαιτο γὰρ ἄν τις τὰ ἀπευκταιότατα , | πεῖνάν τε |
| δὲ ἐφιστάς με „ εἰ τῶν ἐρώντων „ εἶπεν ” ἐτύγχανες ὢν ἢ τὴν ἡλικίαν ἐχόντων τοῦ ἐρᾶν , εἶτα | ||
| κέαρ . σὺ δ ' εἰ κατ ' οἴκους εὐνοῶν ἐτύγχανες , οὐκ ἄν ποτ ' ἦλθες εἰς τόδε θράσους |
| , καὶ ὁπόθεν οὗτος ᾠήθη ἐμὲ μᾶλλον ἢ σὲ αὐτὸν ὠφελήσειν , τοῦτο πάνυ θαυμάζω . σὺ γὰρ πρῶτον μὲν | ||
| μετιέναι , οὐδ ' ᾐσχύνετο , εἰ μέλλοι τὴν πόλιν ὠφελήσειν , πρεσβευτὴς ἐκπορευόμενος ἀντὶ στρατηγοῦ . ὅμως δὲ καὶ |
| ἄλλην κτῆσιν τῆς πόλεως ἄγειν καὶ φέρειν , εἴ τις ἐπιτύχοι , τήν τ ' ἐντὸς τείχους καὶ τὴν ἐπὶ | ||
| οὔτε ἐξ ὧν ἐρωτηθείη ἄν τις οὔτε ἐξ ὧν λύων ἐπιτύχοι , τουτέστιν οὔτε τὸ ἐρωτῆσαι , ἐὰν χρήσαιτό τις |
| πτερῶν εἰϲ ἔλαιον βραχέντων , εἰ δὲ μηδ ' οὕτωϲ ἐμοίη , εἰϲ βαλανεῖον αὐτὸν ἀπενεκτέον . ἀρξαμένων δὲ αὐτῶν | ||
| καὶ χεῖρας καὶ πόδας : εἰ δὲ μηδ ' οὕτως ἐμοίη , δακτύλους ἢ πτερὰ καθιέτωσαν : μηδ ' οὕτως |
| ἀπεικότως ἡμῖν χαλεπήν τινα δόξαι . ὅ τι γὰρ ἂν πράξειε δῆμος , τυράννῳ δόξαν ἐκεῖνο παρέχει τοῦ φόβῳ πεποιηκέναι | ||
| ἕκαστα , ἀτειχίστου οὔσης Σάμου , ᾧ ἂν τρόπῳ αὐτὰ πράξειε , καὶ ὅτι ἀνεπίφθονόν οἱ ἤδη εἴη περὶ τῆς |
| οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις τὰ μέγιστα ἠδικηκὼς ἔτι καὶ φιλοτιμῆται τοῖς πραχθεῖσιν . Ἄλλο . Ἐν | ||
| δεινὰ πάσχοντ ' ἐλεήσετε ; εἰ δέ τις πένης μηδὲν ἠδικηκὼς ταῖς ἐσχάταις συμφοραῖς ἀδίκως ὑπὸ τούτου περιπέπτωκε , τούτῳ |
| καὶ ἐμβροχαῖς . εἰ δ ' ἐπὶ σπλάγχνου τινὸς φλεγμονῇ συμβαίνοι , ἐκείνην πρότερον ἀποικονομητέον διά τε ἐμβροχῶν καὶ καταπλασμάτων | ||
| ἥδε ἡ πάθη ἀπροαίρετος ἂν εἴη , καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνοι ἂν ἴσως καὶ ταῖς ἀκηράτοις . , . . |
| ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
| λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
| πράττειν , ποιοῦντας δὲ τἀναντία σοφούς τε καὶ ἀκρατεῖς εἶναι νομίζοι , Οὐδέν γε μᾶλλον , ἔφη , ἢ ἀσόφους | ||
| ὀκτὼ κικκάβους . τάχα δ ' ἄν τις φιλότιμον εἶναι νομίζοι καὶ τὸν ἐπὶ τῷ νομίσματι λόγον ἐπιζητεῖν , εἴτε |
| νομοθέτῃμηδεὶς τοῦτ ' εὖ φρονῶν ὑπονοήσειεν , ἀλλὰ πραγμάτων ψυχὴν ὠφελῆσαι δυναμέ - νων διὰ συμβόλων ἀνάπτυξις . τὰ δ | ||
| εὔχεσθαι μὲν ταῦτα τὰ ἁπλῶς ἀγαθὰ καὶ αὐτοὺς ἀγαθῦναι καὶ ὠφελῆσαι καὶ μὴ χείρους ποιῆσαι , αἱρέσεως δὲ προκει - |
| . Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
| ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
| οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
| πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
| οἷόν τε οἰκειό - τατα παρέχειν , ὅτου ἂν δέῃ ἔμβραχυ , ἐὰν Θεάγη τουτονὶ ἀσπάζῃ τε καὶ εὐεργετῇς ὅτι | ||
| τὸ “ ἐνδυστυχῆσαι ” τὸ “ δυστυχῆσαι ” . Γ ἔμβραχυ ] ἤγουν βραχύ . οὔτοι ποτὲ ζῶν : καυνάκην |
| τὸν βίον , ὠφέλιμα δὲ ὄντα ηὑρίσκετο πάντα ὁπόσοις τις ἐπίσταιτο χρῆσθαι . πάσας μὲν οὖν τὰς ἐπιστήμας οὔτε μαθεῖν | ||
| ὥστε οὐκ ἐξῆν τοῦ συσσιτίου μετασχεῖν , εἰ μή τις ἐπίσταιτο γεωμετρεῖν ἢ φιλοσοφεῖν . ὅθεν Φιλίππου τὴν ἀρχὴν παραλαβόντος |
| γνώμηι τῆς Παρυσάτιδος . πεμπομένου δὲ καθ ' ἡμέραν τῶι Κλεάρχωι κωλῆνος ἐπὶ τοῖς σιτίοις , παρακαλεῖν αὐτόν , καὶ | ||
| . ὡς Κτησίας αὐτός , ἰατρὸς ὢν Παρυσάτιδος , πολλὰ Κλεάρχωι ἐν τῶι δεσμωτηρίωι ὄντι πρὸς ἡδονὴν καὶ θεραπείαν δι |
| ἂν ἐξείποιμί τῳ , οὔτ ' ἂν τέκνοισι τοῖς ἐμοῖς στέργων ὅμως . Ἀλλ ' αὐτὸς αἰεὶ σῷζε , χὤταν | ||
| ἀπὸ δεινῶν λόγων ; εἰκὸς πέπονθα : τὸν ὁμόθεν πεφυκότα στέργων μετέπεσον . ἀνδρὸς οὐ κακοῦ τρόποι τοιοίδε , χρῆσθαι |
| καὶ βραβέας ” , ἐν δὲ τῷ Πρωταγόρᾳ : „ βραβευτὴν αἰσχρὸν εἴη αἱρεῖσθαι „ . βραδύτερον λέγουσιν , οὐ | ||
| ? [ ] οὕτως ἀντέκοψε τοῖς θεωροῦσιν , ὥστε τὸν βραβευτὴν [ ἐντείνοντ ] ' αὐτῶι [ ] τὴν ῥάβδον |
| μῆνας ἐκέκτηντο , παρὰ Αἰγυπτίων τοῦτο λαβόντες . ἀποδοίην ] μέλλοιμι ἀποδώσειν , ἵνα ἀποδώσω , ἀποδώσαιμι . τοὺς τόκους | ||
| ἔθος . ἔτι δ ' ἔγωγ ' , εἰ μὴ μέλλοιμι δόξειν παίζειν , φαίην ἂν δεῖν καὶ τὰς φερούσας |
| . ὣς νῦν ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη : δοίη κέν τις χλαῖναν ἐνὶ σταθμοῖσι συφορβῶν , ἀμφότερον , | ||
| ' ἤδη ὂν αὐτὸ τὸ χρῶμα . εἰ δὲ κἀνταῦθα δοίη τις ἐγγίνεσθαί τινα παθητικὴν ὑπὸ τῶν χρωμάτων τῷ ἀέρι |
| τράπεζαν , λέγων ὅτι τετελευτηκὼς εἴη ὁ Λύκων καὶ αὐτὸς ἀξιοίη τὰ γράμματα ἰδεῖν , εἴ τι καταλελοιπὼς εἴη ὁ | ||
| οὐδὲ τοῖς κράτιστα εἰπεῖν δυναμένοις εὔπορον . ὥστε εἴ τις ἀξιοίη λόγῳ διδαχθῆναι ταύτην τὴν δύναμιν , ἥ τίς ποτ |
| ἀπελευθέραν . Οὐδεὶς δὲ ἦν ὃς οὐχὶ Νικόλαον * κάλλιστα κατηγορήσαντα τοῦ πατραλοίου τε καὶ ἀδελφοκτόνου . Μετὰ δὲ ταῦτα | ||
| ἀπεδείκνυτο μὴ τὰ κατηγορηθέντα λύειν , ἀλλ ' αὐτὸν τὸν κατηγορήσαντα ἀναιρεῖν . ἐπαινεσάντων δὲ τὴν γνώμην ἁπάντων συνταξάμενος μετ |
| : ἀπὸ τοῦ ἀπαρχὴ γίνεσθαι . πλεῖστον πόνον ] ἤγουν ἀνδρείως ἀγωνισάμενος καὶ δυσκαταγώνιστος δόξας τῷ πολέμῳ . . ὕψιστα | ||
| φεύγων φεύγει καὶ τὰ ἀγαθά , ὁ δὲ τλητικῶς καὶ ἀνδρείως ὑπομένων τὰ δυσκαρτέρητα σπεύδει πρὸς μακαριότητα : οὐ γὰρ |
| ὅτι ἦσαν κακοί : καίτοι ὑμεῖς αὐτοὶ πεισθέντες ὑπὸ τούτων παρέδοτε τοῖς πεντακισχιλίοις , καὶ εἰ αὐτοὶ τοσοῦτοι ὄντες ἐπείσθητε | ||
| Ὀρφεῖ γὰρ δι ' αὐτὴν ταύτην τὴν αἰτίαν τὴν Εὐρυδίκην παρέδοτε καὶ τὴν ὁμογενῆ μου Ἄλκηστιν παρεπέμψατε Ἡρακλεῖ χαριζόμενοι . |
| τολμηρὸν ἦν καὶ τοῦ μὲν σώματος κατεφρόνει , μάχεσθαι δὲ εὐβούλως οὐκ ἠπίστατο , οἵαν ἀπώλεσεν εἰκῇ δεξιάν . διὰ | ||
| φίλων ἀποψιλοῖς με τὴν παναθλίαν . καὶ νῦνὈρέστης ἦν γὰρ εὐβούλως ἔχων , ἔξω κομίζων ὀλεθρίου πηλοῦ πόδα νῦν δ |
| τε λέγειν πρὸς ταῦτα τοὺς βουλομένους ἅπασαν αἰδῶ καὶ εὐλάβειαν ἀποθεμένους : οὐ γὰρ ἐπιτρέπειν τὰ πράγματα σφίσιν εἰς τὰς | ||
| βιοῦν μεθ ' ὁμονοίας . οἱ δ ' ἐκέλευον αὐτοὺς ἀποθεμένους τὰ ὅπλα ἥκειν εἰς τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν , |
| κινδύνων . μετὰ δὲ ταῦτα προσελθόντων αὐτῷ τῶν Χαλδαίων καὶ προλεγόντων ὡς , εἰ τὸν Σέλευκον ἐκ τῶν χειρῶν ἀφήσει | ||
| ἦν ἀσθενῆ τὰ Φιλίππου πράγματα καὶ κομιδῇ μικρά , πολλάκις προλεγόντων ἡμῶν καὶ παρακαλούντων καὶ διδασκόντων τὰ βέλτιστα , τῆς |
| ἀποκτείνηι : ταῦτα δὲ ἐάν τε ἑκὼν ἐάν τε ἄκων ἀποκτείνηι , πάντως θανάτωι περιπίπτει , τῶν ὄχλων συντρεχόντων καὶ | ||
| , θανάτωι περιπίπτει , πλὴν ἐὰν αἴλουρον ἢ τὴν ἶβιν ἀποκτείνηι : ταῦτα δὲ ἐάν τε ἑκὼν ἐάν τε ἄκων |
| τὰς χεῖρας ἀνατείνας : αἴσθοιτο δ ' ἡμᾶς : καὶ μάθοι ὁ πατὴρ ὅτι ἀτιμάζει με . ἑνικῷ πληθυντικὸν ἐπήγαγεν | ||
| τὰ πραέα , ἐπὶ δὲ ποππυσμῷ τὰ χαλεπὰ προσφέροι , μάθοι ἂν ὁ ἵππος ποππυσμῷ μὲν ἐγείρεσθαι , κλωσμῷ δὲ |
| τὸ τῆς χρείας ἀδύνατον , σὺ δὲ δι ' ἀπειλῆς λύσειν νομίζων τὸ ἄπορον ἀδίκως ἅμα καὶ ἀνωφελῶς χαλεπαίνεις : | ||
| μὴ ὁ Λάκων ἡγεμονεύῃ , Ἀθηναίοισι ἕψεσθαι ἡγεομένοισι , ἀλλὰ λύσειν τὸ μέλλον ἔσεσθαι στράτευμα . Ἐγένετο γὰρ κατ ' |
| λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
| πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
| ἕως ἂν ὁ πόλεμος ᾖ , διὰ πάντων εὖ ποιεῖν ὑπεσχῆσθαι , ποίους τινὰς παρέσχομεν ἡμᾶς αὐτοὺς καὶ πῶς τουτοισὶ | ||
| διαβάλλοντα πρὸς τοὺς Ἕλληνας : οὐδὲν γὰρ ὑμῖν πώποτέ φησιν ὑπεσχῆσθαι . οὕτως ἀναιδής ἐστιν ὁ ἐν ἐπιστολῇ γεγραφώς , |
| διαμάρτοιμι καὶ διαπέσοιμι πανταχοῦ , εἰ μή σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς | ||
| σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος : ἤγουν εἰ μὴ ἀπολώλεκα τὸ |
| . δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
| , ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
| μᾶλλον δ ' ἐπιστώθη τοῖς ὕστερον γενομένοις , ὅτι αὐτοὺς ἀνέπειθεν ἑαυτῷ τὰ κατὰ σφᾶς ἐπιτρέψαι , ἐπειγόμενος ἄρα πρὸ | ||
| αὐτὰ ταῦτα καὶ τοὺς προσιόντας αὐτῷ ἐδίδασκέ τε καὶ εἰδέναι ἀνέπειθεν . ὁ δὲ Ἀριστοφάνης λαβόμενος ὑποθέσεως εὖ μάλα ἀνδρικῆς |