| . ὣς νῦν ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη : δοίη κέν τις χλαῖναν ἐνὶ σταθμοῖσι συφορβῶν , ἀμφότερον , | ||
| ' ἤδη ὂν αὐτὸ τὸ χρῶμα . εἰ δὲ κἀνταῦθα δοίη τις ἐγγίνεσθαί τινα παθητικὴν ὑπὸ τῶν χρωμάτων τῷ ἀέρι |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| οὐκ ἀποδείκνυσί τι ἀλλ ' ἐρωτᾷ , καὶ εἰ μὴ λάβοι , ἵσταται : οὐ γάρ ἐστιν αὐτοῦ ὠνομασμένον τὸ | ||
| κινεῖται τῆς οἰκείας τὸ καθῆκον . σπάνια γὰρ ἄν τις λάβοι τὰ πρωϊβλαστῆ καὶ πρωΐκαρπα τῶν ἀειφύλλων οἷον τόν τε |
| χρήματα καὶ τὴν χώραν αὑτοῦ πᾶσαν : γῆμαί τε εἰ ἐθέλοι τὴν Δαρείου παῖδα , γῆμαι ἂν καὶ οὐ διδόντος | ||
| τρυφῶν καὶ μαλακόν . τάχα δ ' ἂν ἴσως οὐκ ἐθέλοι : τὸ γὰρ ἀποστῆναι χαλεπὸν φύσεως , ἣν ἔχοι |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
| ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
| τὰς χεῖρας ἀνατείνας : αἴσθοιτο δ ' ἡμᾶς : καὶ μάθοι ὁ πατὴρ ὅτι ἀτιμάζει με . ἑνικῷ πληθυντικὸν ἐπήγαγεν | ||
| τὰ πραέα , ἐπὶ δὲ ποππυσμῷ τὰ χαλεπὰ προσφέροι , μάθοι ἂν ὁ ἵππος ποππυσμῷ μὲν ἐγείρεσθαι , κλωσμῷ δὲ |
| ἔφη : γέροντα τύραννον . πῶς ἄν τις ἀτυχίαν ῥᾶιστα φέροι , εἰ τοὺς ἐχθροὺς χεῖρον πράσσοντας βλέποι . πῶς | ||
| ἔνθα ἢ ἔνθα μέγα τῇ πόλει κέρδος ἢ ζημίαν ἂν φέροι : ἃ δὲ μὴ σμικρὸν διαφέρει , πείθειν τε |
| τίθημι , ταῦθ ' ἑτέρως ἔχοντα ἢ ὡς ἄν τις πιστεύσειεν ἀποφαίνω . ” δοκεῖ σοι ταῦτα κακίζοντος ἐκεῖνον εἶναι | ||
| τις ἂν οὔτε τι κειμήλιον , ἢ γαμετὴν ἢ παῖδας πιστεύσειεν , ἢ καὶ φιλίας ἁπλῶς ἡστινοσοῦν κοινωνήσειε τοῖς ἀπιστίας |
| τρεφομένου . * μεστωθέν : πληρωθέν πλῆρες * χάδοι : πίοι συνέχοι * ὀξυβάφοιο : ὀξυβάφου δὲ μέτρον ἐχέτω τὸ | ||
| ὡς ἐπήν τι ἐμπέσῃ ἐς τὸ ὄμμα : καὶ ὁπότε πίοι , κατιόντος ἐς τὰ στήθεα καὶ τὴν κοιλίην ψόφος |
| , ἀνθρωποφάγους ; πῶς ; ὧν γ ' ἂν ἄνθρωπος φάγοι , δῆλον ὅτι . ταῦτα δ ' ἐστὶν Ἑλένης | ||
| : Ἀπόλλωνι ἔδωκεν ἀντὶ βοῶν οὓς ἔκλεψεν . ὅτι ἡνίκα φάγοι ὄφιν ἐπεσθίει φυτὸν ὀριγάνου καὶ οὐ βλάπτεται . ὅτι |
| τοῖς λοιποῖς ἔστ ' ἔνοχος , ὁ τοιοῦτος πότερα μὴ δῷ διὰ τοῦτο δίκην ἢ κἂν μείζω δοίη δικαίως ; | ||
| , σπονδὰς ποίει . καὶ Συναριστώσαις ἂν ἔτι πιεῖν μοι δῷ τις . ἀλλ ' ἡ βάρβαρος ἅμα τῇ τραπέζῃ |
| γὰρ ἐς ὑγίειαν ἄξει τὸ βρέφος . μὴ ὅτε αὐτὰ θέλοι καθεῦδεν νικῆται , ἀλλ ' ὁπότε ἂν τὸ νεογνὸν | ||
| , φίλος Διόθεν εἶ : μόνον φθόνον ἄμαχον ὕπατος Ζεὺς θέλοι ἀμφὶ σοῖς λόγοισιν εἴργειν . τὸ δὲ νάιον Ἀργόθεν |
| : μηδὲν ἀγνόει . ὦ Φοῖβ ' ἀκέστορ , πημάτων δοίης λύσιν . τί χρῆμα ; πρὸς θεῶν ἢ βροτῶν | ||
| θείη σατράπην Κιλικίας Σαρδανάπαλλος ὁ δεσπότης , τί ἄν μοι δοίης τῷ εὐαγγελιζομένῳ ; Ὁ δ ' ἀποκρίνεται : Τί |
| ἄλλην κτῆσιν τῆς πόλεως ἄγειν καὶ φέρειν , εἴ τις ἐπιτύχοι , τήν τ ' ἐντὸς τείχους καὶ τὴν ἐπὶ | ||
| οὔτε ἐξ ὧν ἐρωτηθείη ἄν τις οὔτε ἐξ ὧν λύων ἐπιτύχοι , τουτέστιν οὔτε τὸ ἐρωτῆσαι , ἐὰν χρήσαιτό τις |
| τῆς συγγνώμης , ᾧ κἀν ταῖς μεταστάσεσι πολλάκις ἄν τις χρήσαιτο καλῶς , κἀν ταῖς ὁμολογουμέναις συγγνώμαις πάλιν αὖ τῇ | ||
| , οἷον πλοῦτος , ἰσχύς , μάχαιρα : τούτοις γὰρ χρήσαιτο ἄν τις καὶ πρὸς τὰ καλὰ καὶ πρὸς τὰ |
| μὲν πλουτεῖν ἰσχυρῶς , ἐπιθυμῶν δὲ ἄρχειν , ὅπως πλείω λαμβάνοι , ἐπιθυμῶν δὲ τιμᾶσθαι , ἵνα πλείω κερδαίνοι : | ||
| εἰκότα μῦθον . εἰ δέ τις τούτων ἔργῳ σκοπούμενος βάσανον λαμβάνοι , τὸ τῆς ἀνθρωπίνης καὶ θείας φύσεως ἠγνοηκὼς ἂν |
| τοῦ καλοῦ ἕνεκα , καὶ ὁ ἐλευθέριος τοῦ καλοῦ ἕνεκα δώσει καὶ οὗτος αὐτῷ σκοπὸς ἔσται , ὥσπερ καὶ τοῖς | ||
| ἢ ψῆττάν τιν ' ἢ μύραιναν ἢ κακόν τί μοι δώσει μέγα θαλάττιον . Οὗτος δ ' ὃν λέγω ἐν |
| , οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις ἄποινα διδοὺς θάνατον φύγοι οὐδὲ βαρεῖαν δυστυχίην , εἰ μὴ μοῖρ ' ἐπὶ | ||
| ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος , ὁρμαίνους ' , ἤ οἱ θάνατον φύγοι υἱὸς ἀμύμων , ἦ ὅ γ ' ὑπὸ μνηστῆρσιν |
| δείδοικα ποδώκεα Πηλεΐωνα : οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος , οὐκ ἐθελήσει μίμνειν ἐν πεδίῳ , ὅθι περ Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ | ||
| , ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης . Εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον |
| εὖ πράττωσιν . τὸ δὲ καί τοι τούτου τίς ἂν ἐξεύροι ποτ ' ἄμεινον , ἐπικριτικόν ἐστι σχῆμα δι ' | ||
| . τούτου : τοῦ πάντας ἀγαθοὺς ποιῆσαι . . . ἐξεύροι : Ἐπινοήσαιτο . . οὔτις : Οὐδεὶς ἐπινοήσει δηλ |
| συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
| ' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
| ὀστέα αὖθις καθίζηται : ἢν δὲ μὴ θέλῃ ἀτρεμέειν , χρῷτο μὲν ἂν οὐ ῥᾳδίως τῷ σκέλεϊ , ἐπιδεῖσθαι δὲ | ||
| δεύτερον δέ , ὅταν ἐπὶ ξηρᾷ τις διαθέσει σώματος αὐτῷ χρῷτο , νοτίδα χρηστὴν ἐνθεῖναι τοῖς στερεοῖς τοῦ ζῴου μορίοις |
| τὸ ἔμπροσθεν ἠρέμα , καθάπερ ἄν τις ἀρτιφαοῦς σελήνης κέρας θεάσαιτο , χῶρον ἱκανὸν ἐν κύκλῳ διαλαμβάνουσι . Τρεῖς δὲ | ||
| ἐντεῦθεν μηδενὸς κωλύοντος εἰς τὸ ἰδεῖν , ἆρ ' ἂν θεάσαιτο ὅ τι μὴ συμπαθὲς πρὸς ἐκεῖνο , εἰ τὸ |
| τοῦτο τούτων εἶναι | ἢ τὸ οὗτος τούτου πολλαχῶς λέγεσθαι θείη , * * ὅτι καὶ ὁ λόγος ὁ τὸν | ||
| μὴ ἄρα διὰ τὸ ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἀρχῶν εἶναι ταὐτὸ θείη : καίτοι πολλάκις συμβαίνει καὶ τὰς ῥίζας ἑτέρας εἶναι |
| αὐλῶν ὀξύτατος φθόγγος πρὸς τὸν τῶν ὑπερτελείων βαρύτατον μεῖζον ἂν ποιήσειε τοῦ εἰρημένου τρὶς διὰ πασῶν διάστημα καὶ κατασπασθείσης γε | ||
| τίς δώσει αὐτοῖς καθάρσεις μεμιασμένοις τῷ φόνῳ ; τίς ἂν ποιήσειε κάθαρσιν ; Ξ καθαρμὸν ] κάθαρσιν . καθαρμοὺς ] |
| οἶδ ' ἔγωγε . πᾶϲ τιϲ ἂν κρίναϲ κακῶϲ εὔνουν ὑπολάβοι [ ] τὸν ἐπιβουλεύοντά ϲοι . κἂν μὴ δύνηται | ||
| σημαίνει , ἡ δὲ ἴκτις γυναῖκας . Θεὸς εἴ τις ὑπολάβοι γενέσθαι , ἱερεὺς ἂν γένοιτο ἢ μάντις : τῆς |
| σάρκα : ὥσπερ δέρμα εἴ τις ἀλείψειεν ἐλαίῳ πολλῷ καὶ ἐῴη ἀναπιεῖν , καὶ , ἐπὴν ἀναπίῃ , πιέζῃ τὸ | ||
| ; Τοῦ πρὸς τί παράδειγμά ποτε ἀποβλέψας ἂν τὸ μὲν ἐῴη πάντας μανθάνειν τοὺς νέους , τὸ δ ' ἀποκωλύοι |
| ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
| , ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
| τις ἄλλως ἀφελῶν τὸ μυθῶδες τοῦ λόγου χώρας ἀρετὴν ἐξετάζειν ἐθελήσειεν , ἐξ ἧς γένος τὸ ἀνθρώπων πλείστας εὐφροσύνας ἐκαρπώσατο | ||
| Ὀρθῶς . Ἐπιμέλεια δέ γε ἀνθρωπίνης συμπάσης κοινωνίας οὐδεμία ἂν ἐθελήσειεν ἑτέρα μᾶλλον καὶ προτέρα τῆς βασιλικῆς φάναι καὶ κατὰ |
| πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
| ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
| ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
| νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
| ἂν διδάξαις : ἢν δὲ ὅταν μὲν ποιήσῃ ὡς ἂν βούλοιο , ἀντιχαρίσῃ τι αὐτῷ , ὅταν δὲ ἀπειθῇ , | ||
| μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς οἶμαι ἐγώ , ἐμὲ |
| τῇ ἀποφάσει , τό τε οὔ ἀποκρινεῖται καὶ αὐτὴν πάλιν προσθήσει τὴν ἀπόφασιν οὔ , οὐκ ἔστιν ἀθάνατος λέγων . | ||
| τὸν μὴ ἐξεῖναι δὶς περὶ τῶν αὐτῶν διαγορεύοντα ἀγωνίζεσθαι : προσθήσει δὲ καὶ τὴν εὐθυδικίαν λέγων οὕτως , ὅτι εἰ |
| τέτρατον ἦμαρ ἀγινοῖ , ἦ τ ' ἂν χειμῶνος συναγειρομένοιο διδάσκοι . Εἰ δέ κέ οἱ κεράων τὸ μετήορον εὖ | ||
| Οὐκοῦν τούτων ὁ ἀγαθὸς μαστροπὸς τὰ συμφέροντα εἰς τὸ ἀρέσκειν διδάσκοι ἄν ; Πάνυ μὲν οὖν . Ἀμείνων δ ' |
| λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
| πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
| τῆς ὕλης κόψαι εἰς τὴν τῶν ἀρκύων ἀκώλυτον στάσιν , ὑπάρχοι τὰ δρέπανα . ἐπὶ ταὐτὰ δὲ καὶ ἀξίνας παρασκευαστέον | ||
| τῶν φυλακῶν , καὶ εἴ τινές τι ἐγχειροῖεν νεωτερίσαι , ὑπάρχοι ἂν αὐτοῖς τοῦ χρόνου τὸ μῆκος καὶ φθάσαι καὶ |
| ἕλεα δὲ καὶ τὰ ἄλση νεμόμενον , ἔτι τε ὅπου πύθοιτο ἡβητήρια εἶναι μεθύσκεσθαι . καὶ Ἄμασιν δὲ τὸν καὶ | ||
| λέγει ὅτι ἥκουσιν αὐτῷ ἄγγελοι ὡς ὁ Ἀσσύριος , ἐπεὶ πύθοιτο τὰ περὶ τοῦ φρουρίου , χαλεπῶς τε ἐνέγκοι καὶ |
| ἐστὶ τά τε λασιώτατα καὶ οἷς αὐτὸς ἥκιστ ' ἂν δύναιτο ὁ ἵππος , ἤν τι λυπῇ αὐτόν , ἐπικουρεῖν | ||
| ἀνυπεύθυνός τε καὶ αὐτοκράτωρ ἄρξῃ πόλεως , οὐκ ἄν ποτε δύναιτο ἐμμεῖναι τούτῳ τῷ δόγματι καὶ διαβιῶναι τὸ μὲν κοινὸν |
| μετριότης . ὥςτε χαλεπὸν εἶναι διαγνῶναι , ποτέραν ἄν τις εὔξαιτο τούτων τῶν μερίδων τοῖς παισὶ τοῖς αὑτοῦ : ἴδοι | ||
| καταγινώσκεται προσαναρρηγνύντα τὰς ἐπιθυμίας , ὧν ἡ μείωσις ὠφέλιμον ; εὔξαιτο γὰρ ἄν τις τὰ ἀπευκταιότατα , | πεῖνάν τε |
| , τῇδε μὴ δυναμένων τὴν φύσην ἐξιέναι , τῇδε οὐκ εὐπόρως ἐχόντων κατασπᾷν . Ἐκ δὴ τοιουτέων αἱ τοιαῦται νοῦσοι | ||
| . ὅμως δὲ δοῦναί σοι κέλευσον σαργάνας αὐτήν : ταρίχους εὐπόρως γὰρ τυγχάνει ἔχουσα καὶ σύνεστι σαπέρδαις δυσὶν καὶ ταῦτ |
| μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι ' ἂν πράττοι , περὶ δὲ θεοὺς ὅσια : τὸν δὲ τὰ | ||
| ἀμοίρῳ , πολὺ μᾶλλον παιδείαν ὑμῖν ἠσκημένοις ὅ τι ἂν πράττοι θεός . καὶ μὴν ἑκάστῳ δεινότερον πάθος υἱὸς τεθνηκὼς |
| , ληφθείς γ ' ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς μόνας . Κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος | ||
| οὖν ἡμῖν δοκεῖ ἐξισῶσαι τοὺς πολίτας κἀφελεῖν τὰ δείματα . Κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν , ἐγγενέσθαι φημὶ |
| ἄν τις μάθοι . Καὶ γὰρ καὶ ἦθος ἄν τις γνοίη εἰς ὀφθαλμούς τινος ἰδὼν ἤ τι ἄλλο μέρος τοῦ | ||
| , ἡσυχίαν ἦγον . ἐν τούτῳ δὴ ἄν τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| ἐπιταφίους ἐπαίνους καταστησάμενοι , τὸν νόμον αὐτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ βουληθείη καταμαθεῖν , παρ ' ὁποτέροις ἄμεινον ἔχει , τοσούτῳ | ||
| θεοῦ νομοθετοῦντος ἐκκλησίαν . οὐδὲ γὰρ εἰ τὸν πλοῦτον ἐπιδείκνυσθαι βουληθείη τὸν ἑαυτοῦ , χωρήσαι ἂν ἠπειρωθείσης καὶ θαλάττης ἡ |
| νόμον γίνεται . οἷον νόμος τὸν ἀριστέα λαμβάνειν ἣν ἂν βούλοιτο δωρεάν : πλούσιος ἀριστεύσας αἰτεῖ πένητος ἐχθροῦ φόνον , | ||
| πολιορκίαν πρὸς τὴν ἰδίαν ἀπιέναι . Ὅτι καὶ ἐάν τις βούλοιτο συμμαχίαν εἰσδέξασθαι κω - λυομένην ὑπὸ τῶν πολεμίων , |
| ὡς σύ τε ὁ γεωργὸς οὐκ ἀμελήσαις ἥ τε ἄρουρα δέξαιτο εὖ καὶ καλῶς τὸ σπέρμα . τούτοις ὑπερφυῶς χαίρων | ||
| ὀφθῆναι ἢ λιπὼν τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δήπου δέξαιτο ἢ ὑπὸ πάντων τῶν ἄλλων , καὶ πρὸ τούτου |
| ἐν ᾗ τὰ κρεάδι ' ἧψες ἐζωμευμένα πλὴν εἴ τις πρίαιτο δεόμενος βασκάνιον ἐπικάμινον ἀνδρὸς χαλκέως . τί δέ σοι | ||
| μήν , ἔφη ὁ Γωβρύας , οἶδ ' ὅτι κἂν πρίαιτο Γαδάτας τὸ μέγα τι ποιῆσαι κακὸν τὸν νῦν βασιλέα |
| αὐλητάς , βουλόμενος αὐλητὴς γενέσθαι , ἢ τοὺς κιθαριστάς ; ἔχοις ἂν αὐτῷ ὅτι χρῷο καὶ ὅποι πέμποις ἄλλοσε μὴ | ||
| τῷ αὑτᾶς ἀνδρί , ἀλλ ' οὐ τοῖς πλασίον . ἔχοις δ ' ἂν ἐπὶ τᾶς ὄψιος ἐρύθαμα μὲν σαμεῖον |
| μυστήρια ἤρετό τινα μυηθέντα εἰπὼν ἃ εἶδεν , εἰ οὕτως ἔχοι . συγκατέθετο ὁ ἐρωτηθεὶς καὶ ὡς ἐξειπὼν ὑπάγεται : | ||
| καὶ τοὺς μαζοὺς λωβῶνται . τροφῷ δέ , εἰ τέκνον ἔχοι , εἰς τὸ τρεφόμενον ἀποβήσεται . πολλοὺς δὲ ἔχειν |
| ἰατροὺς τούτους ἢ τοὺς ἐπιτάττοντας δίαιταν νομίζουσιν : εἰ οὖν ἀναγκασθείη τις ἐξ ἡμῶν δοῦναί τι τοῖς ἔχουσι θερμὴν καὶ | ||
| τοῦτο πάθοιμι ; καὶ γὰρ ἂν τῶν τοιούτων ἕνεκά τις ἀναγκασθείη τοῦτο ἐργάσασθαι . Ἀλλὰ οὐδέν μοι τοιοῦτον ὑπῆρκτο εἰς |
| ἀνέλιξις καὶ εἰς τὸ αὐτὸ ἀποκατάστασις . Οἰκειότερον μὲν οὖν ἀποδοίη τις ἂν τὴν μὲν περιφορὰν ταῖς θείαις ψυχαῖς , | ||
| καὶ Ζήνωνά φασι λέγειν , εἴ τις αὐτῶι τὸ ἓν ἀποδοίη τί ποτέ ἐστιν , ἕξειν τὰ ὄντα λέγειν . |
| δὲ „ δὶς „ ἔφη ” νικήσεις , ἐὰν μὴ ἐθέλῃς τρίς . ” Δαιμόνιον , ἀμπελουργέ , λέξεις γάρ | ||
| γὰρ τὰ τοῦδε καλῶς οἶσθα . ἂν δ ' οὐκ ἐθέλῃς λέγειν , ἀνάγκη ἐμὲ μαντεύεσθαι . καὶ τὸν μὲν |
| τε δίψης καὶ τοῦ τραύματος , χαίρων φράζει ὡς αὐτὸς ἴδοι τεθνηκότα Κῦρον . ὁ δὲ πρῶτον μὲν εὐθὺς ὥρμησεν | ||
| , καὶ εἶναι αὐτοὺς εἰς τριακοσίους : ὡς δ ' ἴδοι καὶ περιτύχοι τῷ πράγματι , ἔλεγε . Καὶ τούτοις |
| εἶναι καὶ τῶν νόμων καὶ τῶν λόγων , πᾶν ὁτιοῦν ὑπομείναιμι † παθεῖν ἡδέως παθεῖν † παρ ' ὑμῶν . | ||
| ] ἀντὶ τοῦ “ οὐδένα ” . οὐ γὰρ ἂν ὑπομείναιμι ὁραθῆναι ὑπὸ τῶν ἱππέων . τοὺς ἱππέας : εἰ |
| κατεχομένοισι : τὸν δὲ λοιπὸν χρόνον , ὁκόταν τὸ γάλα πίνῃ , δειπνεέτω ἄρτον ἔξοπτον , ὄψον δὲ ἐχέτω ἐν | ||
| οὐδὲ ταῖς ὥραις διαπλοῦσθαι : ὅταν δὲ ὅσῳ ἥδεται τοσούτῳ πίνῃ , καὶ μάλα ὀρθά τε αὔξεται καὶ θάλλοντα ἀφικνεῖται |
| δακτυλίου μὲν οὖν ἐμέ γ ' ἂν διελκύσαις . Εἰ τυγχάνοι γ ' ὁ δακτύλιος ὢν τηλία . Καὶ μὴν | ||
| καλῶς : ὃ μὴ γένοιτο δ ' , εἴ τι τυγχάνοι κακόν , ἐς ὄμματ ' εὔνου φωτὸς ἐμβλέψαι γλυκύ |
| ἥντινα ἰὼν παύσει ταῦτα καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθὰ ἂν μείζω πορίσειεν . Ἄλλως . τὸ οὐκοῦν ἀποφαντικόν ἐστιν ὅτι ἐὰν | ||
| ? ? εὐταξίαν ? ? καί , φησίν , εὐδοξίαν πορίσειεν ? , τὸν ἐντεῦθεν ? ? ? κίνδυνον ? |
| ὅτε πρὸς τὸ ποιὸν εἶναι τὸν ἐρωτῶντα ἢ ἀποκρινόμενον . οἰηθείη γὰρ ἄν τις τό τε μονοειδὲς πολύσημον καὶ τὸ | ||
| ταύτῃ τιθέμενον ὡς εἶδος ὄντα καὶ αἴτιον , ἵνα μήτις οἰηθείη ὅτι καὶ ἑτέρων ὄντων αἰτίων μόνος ἐκ τούτων ὁ |
| τῶν . * παύ - σασα . * θρήνων . ἐπέλθοι . κατὰ τύχης ἐπέλθοι . ὁ μείζων . μείζων | ||
| συμφορὰ ] δυστυχία . τύχοι ] συμβῇ . τύχοι ] ἐπέλθοι . τύχοι ] γένοιτο . τύχοι ] ἔλθοι . |
| ἐκεῖνον , ἵνα ὁ δηχθεὶς ὑφ ' ἡδονῆς ἰδὼν σωφροσύνην ζήσῃ τὸν ἀληθῆ βίον . τοιοῦτον ὄφιν εὔχεται ὁ Ἰακὼβ | ||
| “ ὦ Σεκοῦνδε , τί σιωπῶν ἀποθνῄσκεις ; λάλησον καὶ ζήσῃ , χάρισαι σεαυτῷ ζωὴν διὰ τοῦ λόγου . καὶ |
| τι ἔργον , καὶ ὅμως οὐ διαστήσας αὐτοὺς οὐδὲ προδοσίαις ὠνούμενος τὰς νίκας ἐκράτουν αὐτῶν : οὐδ ' ἐπιώρκησα πώποτε | ||
| καὶ σῦκον συκῆς ἰσαρίθμους πληγὰς τούτοις μαστιγούσθω . μέτοικος δὲ ὠνούμενος τὴν γενναίαν ὀπώραν ὀπωριζέτω , ἐὰν βούληται , ἐὰν |
| τὴν εἰς Λάρισαν ἢ ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι καὶ ἄλλοις ἡγοῖτο , ἄλλο τι ὀρθῶς ἂν καὶ εὖ ἡγοῖτο ; | ||
| ἔπαινον καὶ καταποντιστῶν ἀνατιθείη , εἰ τοῦτο θαυμάζοι καὶ ζηλωτὸν ἡγοῖτο τὸ τοῖς κινδύνοις ἀεὶ σφᾶς αὐτοὺς ὑποτεθεικέναι . ἀλλ |
| ἐπιμυθίῳ παραινέσεως εὔδηλον ὡς καὶ προοίμιον ὁ τοιοῦτος ποιῆσαι οὐκ ἀπορήσειεν . οὐ μόνον δὲ ὁ μῦθος προοιμίοις ἡμᾶς ἐγγυμνάζει | ||
| ἄν τις καὶ τὸ ποιὸν διέλοι κατ ' εἴδη , ἀπορήσειεν ἄν τις , ποίαις χρώμενος διαφοραῖς καὶ ἐκ ποίου |
| δ ' ἐξελθεῖν θέλοντας οὐκ ἐᾷ . εἰ δέ τις τολμήσειε τοῦτο , ταχέως λαβόμενος καταδαπανᾷ τοῦτον * . . | ||
| κελεύει , ἀφελόμενος τὸν στεφανούμενον . Καίτοι τίς ἂν ὑμῶν τολμήσειε τοσαύτην ἀνελευθερίαν καταγνῶναι τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων ; μὴ |
| τίς ἥδε τέχνη ; τίς μετάστασις πόνων , οὓς πρόσθεν εἶχες δεσπότῃ χάριν φέρων , υινος ! ! ? αἰεὶ | ||
| ὅ τι παραινῶ [ ; εἰ μέν τι κακὸν ἀληθὲς εἶχες , Φειδία , ζητεῖν ἀληθὲς φάρμακον τούτου ς ' |
| δὲ καὶ ταύτῃ ὑπερβάλλοι , κίνδυνος ὑδατωθῆναι . δεύτερα δὲ φέροιτο ἂν κιρσὸς ἐπὶ τῇ αἱμορροΐδι : καὶ γὰρ οὖν | ||
| ἐνϲτάζειν ὕδωρ ψυχρόν : εἰ δὲ ἐκ τῶν ἀμφοτέρων μυκτήρων φέροιτο τὸ αἷμα καὶ εἰϲ ἑκάτερα τὰ ὦτα ἔνϲταζε τὸ |
| δέ με καινὴν πρός με διάλεκτον λαλῶν . εἴ τι τάττοι μοι στέγαρχος Τί δ ' ἂν Ἕλληνες μικροτράπεζοι φυλλοτρῶγες | ||
| θεοῦ γενέσθαι λόγος κατέχει , σατράπην τε ἀναδέξεσθαι , ὅντινα τάττοι Ἀλέξανδρος , καὶ φόρους ἀποίσειν τοὺς Ἀλεξάνδρῳ δόξαντας : |
| ἐὰν ἰϲχνὰ πάνυ καὶ οὐ ϲαρκώδη τὰ παρ ' ἑκάτερα φαίνοιτο ϲώματα , περιαιροῦμεν αὐτά . μετὰ δὲ τὴν χειρουργίαν | ||
| πεπανθέντος τοῦ καρποῦ , πέτεταί τε αὐτίκα καὶ ἐοικὸς κώνωπι φαίνοιτο ἄν : νῦν δὲ πρότερον , πρὶν ἢ τὸ |
| αὐτῶν τὸ ἀργύριον , τοῦτο μόνον ἀπώλλυον [ ] ὃ δοίην αὐτῶι , ἀλλ [ ' ] οὐδὲν δεινὸν ἔπασχον | ||
| μεγάλους . Γ οὐκ ἂν μὰ Δί ' : οὐ δοίην αὐτῷ τέμαχος . ὅτι ἐπὶ ὀψαρίου μόνου λέγεται τὸ |
| φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
| ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
| γὰρ τῷ τοιούτῳ σπανίως χρῆται , πλὴν εἰ μή τις οἴοιτο ταὐτὸν εἶναι σφοδρότητά τε καὶ τραχύτητα : ἀλλ ' | ||
| ὅμοιον ὥσπερ εἴ τις πρὸς τὸν στέφανον τὸν Ὀλυμπίασιν ἀποχρῆν οἴοιτο τὸ παλαίσματα ἐκ βιβλίου μεμαθηκέναι , κόνεως δὲ μὴ |
| ἢ δαίμονα ἢ ἄγγελον εἶναι τὸν ἀποτελοῦντα τὰ κρείττονα ἔργα συγχωρήσειεν ἄν τις : οὐ μὴν ἔτι γε δίδομεν ὃ | ||
| ὀρχηστοῦ παντὸς αὐτὸς εἶναι ; ἢ τίς ἂν τῷ μίμῳ συγχωρήσειεν ἔξω φθέγγεσθαι ; ἀλλ ' ἐν μὲν τῷ παραχρῆμα |
| κληθῇ , ἐκπαθῶς ἀπολαύει , αὐτὸς δὲ ἔχων οὐθενὶ ἂν παρέχοι , ἀλλ ' ἐπιθυμῶν στραγγεύεται : καὶ εἰ μέν | ||
| , τὰ δὲ ἐμφράττουσα συγκλείουσά τε , λύπας καὶ ἄσας παρέχοι , καὶ ὅτ ' αὖ τἀναντία φαντάσματα ἀποζωγραφοῖ πρᾳότητός |
| ὅστις φακῆν ἥδιστον ὄψων λοιδορεῖς πόθεν ἂν λάβοιμι βύσμα τῷ πρωκτῷ φλέων ; ταυτὶ τὰ κρέ ' αὐτῷ παρὰ γυναικός | ||
| μόριον ἐπισείειν : σφόδρα δὲ ἄσημον τὸ βαδίζουσαν ἐγκρούειν τῷ πρωκτῷ . ὅτι ἀρσενικῶς καὶ θηλυκῶς ὁ πόρνος : ζητείσθω |
| ἐχειροτονήσατε τὸν πόλεμον , ὅτι ἐξ οὗ χρόνου τὸν Διοπείθην ἀπεστείλατε , κεχειροτονήκατε πόλεμον , ὥστε περιττὸν περὶ τῶν ἐγνωσμένων | ||
| περὶ ὧν οὐκ ἠκούσατε , περὶ τούτων ἀποκρινάμενοι τὴν γνώμην ἀπεστείλατε . καὶ οἱ μὲν πρέσβεις αὐτοί , ὧν κατεψεύδετο |
| μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
| σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
| γυναικῶν : καίτοι σὺ θνητὸς ὢν θεοῦ πῶς μεῖζον ἂν δύναιο ; τί δ ' ἢν ῥαφανιδωθῇ πιθόμενός σοι τέφρᾳ | ||
| , εἰ καὶ μὴ ἔχοις θυσίας καὶ εἰ μὴ δεύτερον δύναιο : εὔχου μὴ ἅπαξ , ἀλλ ' ἐν παντὶ |
| χρηστοὺς καὶ τῆς παρ ' ἐμαυτοῦ βοηθείας , εἴ τι δυναίμην , οὐκ ἀποστερήσω . Μικρὰ πενθῆσαι λέγεται Εὐδόξιος τὸν | ||
| φιλοσοφοῦντι σιωπήν . Ὥρα οὖν μοι ἐκτίνειν , ὅπως ἂν δυναίμην , ἄνευ θωπείας καὶ κολακείας . ἄλλως γὰρ ποιοῦντι |
| ' ὑστερίζῃ τῆς τεταγμένης ἀκμῆς , ὥστ ' ἢ προοπτήσαντα χλιαίνειν πάλιν , ἢ μὴ προοπτήσαντα συντελεῖν ταχύ , ἀπεστέρησε | ||
| , ὁκόταν οἱ ἐν τῇ περιπλευμονίῃ ἔκφρονες ἔωσι . Τοῦτον χλιαίνειν δεῖ χλιάσμασιν ὑγροῖσι καὶ πόμασι πλὴν οἴνου , καὶ |
| , ὅτι ἐὰν ταῦτα πράξῃς , τοῖς μὲν πολεμίοις ἐπιτετειχικὼς ἔσει , φιλίαν δὲ πόλιν διασεσωκώς , εὐκλεέστατος δὲ ἐν | ||
| . ἀλλ ' ἐν πράγμασιν , Στρατοφάνη , καινοῖς ] ἔσει σὺ σφόδρα τ ' ἀνελπίστοις τισίν . οὗ δοκεῖς |
| ἢ κρήνης ἢ θεῶν ἐπωνυμία τῶν ἐν τῷ τόπῳ , προσθείη τὴν αὑτῶν φήμην καινῇ γενομένῃ τῇ πόλει τόδε δὲ | ||
| ἐνεκεράσατο τῷ ἀνθρώπῳ , ὅπως λώβην τε καὶ αἶσχος αὐτῷ προσθείη , ἀλλὰ καὶ ταῦτα πρὸς διαμονὴν καὶ σωτηρίαν τοῦ |
| ἔχειν πρὸς ἀλλήλους , ὡς ἂν πατὴρ σπουδαῖος πρὸς τέκνα σχοίη . καλὸν δὲ καὶ τὸ πάντα Πυθαγόραι ἀνατιθέναι τε | ||
| τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο , ἆρ ' οὐ σκότους ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς , ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ ἡλίου ; |
| ἀλλὰ καὶ κατὰ ἄλλα πουλλὰ νουσήματα ; εἰ μή τις φήσειε καὶ τἄλλα νουσήματα ἕλκεα εἶναι . Ἔχει γάρ τινα | ||
| τοῖς δικάζουσι φαύλην τὴν προαίρεσιν ἐπιδείκνυται : εἰ δέ τις φήσειε κἀν τοῖς στοχαστικοῖς προαίρεσιν κατασκευάζεσθαι κεφαλαίοις , ἴστω ὅτι |
| ἔσεσθαί τε καὶ δόξειν οὔτε μάντις οὔτε τις ἄλλος ἄμεινον κρίνειεν ἂν ἢ αὐτός [ αὑτῷ ] . Ἀληθέστατα . | ||
| ταῖς ἀντιθέσεσιν ἀνατρέψω : εἴ σφε κρίνειεν Πάρις : εἰ κρίνειεν αὐτὴν ὁ Πάρις : βελτίονα ταῦτα εἶναι συλλογίζεται λέγουσα |
| τάχος τῷ κανθάρῳ . Ἰδού . Δὸς αὐτῷ , τῷ κάκιστ ' ἀπολουμένῳ : καὶ μήποτ ' αὐτῆς μᾶζαν ἡδίω | ||
| . . τὸν τρόπον ὅμοιος τῷ ἀδελφῷ σου . τῷ κάκιστ ' αὐδωμένῳ ] τῷ βλασφημουμένῳ ὑπὸ σοῦ . . |
| ἀπορήσειεν ἄν τις εἰ τῷ ὄντι τὸ προπομπεῦον τοῦ ὄντος γιγνώσκοι ὁ νοῦς , ἀλλ ' οὐκ αὐτό : κατὰ | ||
| τούτῳ δυσσεβής , ὁ δ ' ὅτι καὶ ἐν τούτῳ γιγνώσκοι τοὺς ἀμείνονας . ὥστ ' εἰκότως θεοφιλὴς βασιλεὺς ὁ |
| . ἐφ ' ὑμῶν , ὦ δικασταὶ , νῦν αὐθαίρετον ὑποστήσομαι θάνατον : οὐ γὰρ ἀσφαλὴς ὁ πρὸς πλούσιον πόλεμος | ||
| κακῶς ποιήσει : οὐ δῆτ ' ἀφίημι : οὐ ταῦτα ὑποστήσομαι θελήσασα ζῆν : † οὐ δῆτ ' ἀφίημι : |
| . καὶ ὅλως περὶ πάντων γε τῶν τοιούτων εἰπεῖν ἂν ἔχοιμι , ἕως τοῦ στομίου τολμηροὶ καὶ ἀνδρεῖοι , τὰ | ||
| εἶναι , τοῦ πάντας εἰδέναι ὅτι ἐγὼ ἥκιστ ' ἂν ἔχοιμι χρήματα ἀντιδιδόναι , ὅμως πολλοὺς ἐπιθυμεῖν ἐμοί τι δωρεῖσθαι |
| τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
| καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
| νῦν λεγόμενα τοῖς ἐν τῇ Φυσικῇ : οὐκ ἂν γὰρ πάσχοι ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φυσικῇ γενέσθαι αὔξησιν χωρὶς ἀλλοιώσεως | ||
| καὶ ἀληθῆ οἴοιτο ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι τοῦ ἀληθινῶς |
| περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν , ὅ τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ . ἵνα δὲ μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν πολιτῶν | ||
| πῶς οὐκ εὐεργέτην τε νομιστέον καὶ πᾶν ὅ τι ἂν κελεύῃ ποιητέον ; ἐγὼ μὲν οὖν , γράψαι γὰρ ἐκέλευεν |
| ἐπείπερ οὕτω σοι δοκεῖ , ἐς τὸ λοιπὸν ἂν ἄμεινον ποιήσαις βίον τε κοινὸν ἅπασι βιοῦν ἀξιῶν καὶ συμπολιτεύσῃ τοῖς | ||
| ἄγος , τὺ δὲ ἑκὼν τῷ παιδί με ἄπο θυμοῦ ποιήσαις ἀδικεῖς . ἢ ὦν παῦσον τὰν ἀπήνειαν τῶ παιδός |
| δυσχερές . τὸ μὲν οὖν τῶν ἀλουσιῶν τί τις ἂν λέγοι ; ἤδη γὰρ καὶ πέντε ἐτῶν συνεχῶς ἐγένοντό μοι | ||
| , τὸ συνήδεσθαι , τὸ συλλυπεῖσθαι . ἢ οὖν τοῦτο λέγοι ἂν διὰ τοῦ ταύτῃ μετέχουσι τῶν ἀγαθῶν ἢ ὅτι |
| καιρὸν πραττομένων καὶ τῶν παραλελειμμένων τὰς ζημίας . καὶ τὸ οἴσεις δ ' ἐν φορμῷ , παῦροι δέ σε θηήσονται | ||
| πρόελε τῶν πεφωγμένων . * * * * Οὐκ ἰσχάδας οἴσεις τῶν μελαινῶν ; μανθάνεις ; ἐν τοῖς Μαριανδυνοῖς ἐκείνοις |
| γοῦν αὐτὸν ἑνὸς τῶν ἑταίρων , τί μαθὼν παιδοτροφίᾳ οὐ χαίροι , „ ὅτι „ ἔφη ” οὐδ ' ἐμαυτῷ | ||
| τῶν ἐν τοῖς τείχεσι πύργων σχεδὸν μείζω , δῆλον ὅτι χαίροι ἂν ὡς αὐτὸς ἐξαπίνης γεγονὼς τοῖς Ἀλῳάδαις ἴσος καὶ |
| σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες , | ||
| οὕτως οἱ νόθως ἀττικίζοντες , Ἀθηναῖοι γὰρ διὰ τοῦ α κακοδαιμονᾶν λέγουσιν . καὶ θαυμάσαι ἄν τις , πῶς εὐδαιμονεῖν |
| λύχνον ἐμοῦ βιότοιο φαεσφόρον ἡγεμονῆα . εἰ ἐτεὸν δ ' ἐθέλεις ἐμὸν οὔνομα καὶ σὺ δαῆναι , οὔνομά μοι Λείανδρος | ||
| ἄλλοσε ὅποι δύναμαι , ἀπορῶν : ἐπεὶ εἴ γ ' ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων |
| εἴπηις τὰ θέληις , ἀκούσαις καί κεν τά κεν οὐ θέλοις : καὶ Ὅμηρος . ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα ἔπος | ||
| ἂν οὐχ ὑπήκοος , τάσσειν δὲ μᾶλλον ἢ ' πιτάσσεσθαι θέλοις . ” ἐπεὶ δὲ καὶ πριαμένου Συλέως εἰς ἀγρὸν |
| εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε | ||
| ἂν καὶ εὖ πράττειν . Συνέφη . Ἆρ ' οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά , εἰ μηδὲν ἡμᾶς |