ἥντινα ἰὼν παύσει ταῦτα καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθὰ ἂν μείζω πορίσειεν . Ἄλλως . τὸ οὐκοῦν ἀποφαντικόν ἐστιν ὅτι ἐὰν | ||
? ? εὐταξίαν ? ? καί , φησίν , εὐδοξίαν πορίσειεν ? , τὸν ἐντεῦθεν ? ? ? κίνδυνον ? |
σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες , | ||
οὕτως οἱ νόθως ἀττικίζοντες , Ἀθηναῖοι γὰρ διὰ τοῦ α κακοδαιμονᾶν λέγουσιν . καὶ θαυμάσαι ἄν τις , πῶς εὐδαιμονεῖν |
βίον . Βίος κέκληται δ ' ὡς βίᾳ πορίζεται . Βροτοῖς ἅπασιν ἡ συνείδησις θεός . Βίου δικαίου γίγνεται τέλος | ||
γίγνεται τέλος καλόν . Βουλῆς γὰρ ὀρθῆς οὐδὲν ἀσφαλέστερον . Βροτοῖς ἅπασιν ἀποθανεῖν ὀφείλεται . Βουλὴν ἅπαντος πράγματος προλάμβανε . |
βούλομαι δοῦναι χοὰς ἀποῦς ' ἀπόντι σὺν προσπόλοισιν , ἃς ἔδωχ ' ἡμῖν ἄναξ Ἑλληνίδας γυναῖκας . ἀλλ ' ἐξ | ||
κόσμον ἑλὼν ἀπὸ σῆς ἀλόχοιο δειρῆς , ὅν ποτε Κύπρις ἔδωχ ' Ἑλένῃ μέγα χάρμα : ὥς σοι Ἀλέξανδρος τίσιν |
μήτε τὴν ψυχήν , μήτε μᾶλλον τὸν νοῦν σῶμα εἶναι πεπιστευκόσιν , ὡς πρὸς ἐκείνην ἣ πάντα τὰ ἐν ποσὶ | ||
' αὐτοῖς φανῆναί ποτε , καὶ ὑγιᾶ δοκοῦσι λέγειν τοῖς πεπιστευκόσιν . Πέρδικες οἱ Παφλαγόνες δικάρδιοί εἰσιν , ὥσπερ οὖν |
σοῦ . Πῶς ; Ὅπως ; οὐκ ἔσθ ' ὅπως ὠνήσεται δήπουθεν , ἢν σὺ μὴ παρὼν αὐτὸς διδῷς τἀργύριον | ||
. Τὸν ἄριστον βίον πωλῶ , τὸν σεμνότατον . τίς ὠνήσεται ; τίς ὑπὲρ ἄνθρωπον εἶναι βούλεται ; τίς εἰδέναι |
ταῖσδ ' Ἐλευθεραῖς Αἰθέρα καὶ Γαῖαν πάντων γενέτειραν ἀείδω κακῶν κατάρχεις τήνδε μοῦσαν εἰσάγων κοὔτ ' ἂν δίκης βουλαῖσι προσθεῖ | ||
„ . ἄττιν , οὐχ Ἄττιδα . Δημοσθένης : ” κατάρχεις τοῖς Σάβοις : Ἄττις Ὕις , Ἄττις ” . |
ἂν ἡμεῖς εἴημεν οἱ ἐκ τοῦ Περιπάτου . Ἡμῖν τοῖς Ἐπικουρείοις τοὺς πλακοῦντας δότε καὶ τὰς παλάθας : περὶ δὲ | ||
μὲν γὰρ τὴν κοινὴν ἔννοιαν ὡμολόγηται , παρὰ δὲ τοῖς Ἐπικουρείοις ἔλθοι ἂν εἰς ἀμφισβήτησιν : οἱ γὰρ ἀπρονόητα εἶναι |
ἄρα τύχῃ μακρὰν ἀφεστὼς ὁ δεσπότης , μετὰ τῶν σαυτοῦ διαφύλαξον , ἄχρις ἂν ἐπανελθὼν κομίσηται παρακαταθήκην ἣν οὐκ ἔδωκεν | ||
τοῖς ὕμνοις ἔτι καὶ ἐπιπλέον ἀβλαβῆ αὐτοῖς τὴν πατρῴαν γῆν διαφύλαξον . τοῖς περὶ Θήρωνα . . ἀλλ ' ὦ |
τῶν ἐνθάδ ' , εἴπερ μὴ θεοὶ ψεύσουσί με . Ἄναξ , πάλαι καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦτ ' ἔπη γῇ | ||
' ὅτι : στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν ἐπῶν . Ἄναξ , ἐμοί τοι μή τι καὶ θεήλατον τοὔργον τόδ |
ἡμῶν ὦσι , ταῦτα μάλιστα καιρὸς ἡμῖν εἰδέναι ἔσται . συμβούλευε δ ' αὐτοῖς καὶ ἐκτάττεσθαι ὅπῃ ἂν δοκῇ κράτιστον | ||
, σὺ τὰ τέκνα σου κατόρυξον , καὶ οὕτως ἐμοὶ συμβούλευε τὸν ἐμὸν ἀνελεῖν . Σχολαστικοῦ εἰς βαλανεῖον εἰσελθόντος παραχύτης |
δαιμόνων μεγάλην σύμμαχον ἔχειν . μάχεσθε δὲ ἀνδράσιν ὑβρισταῖς καὶ ἀνοσίοις , οἳ τὴν μὲν σφετέραν αὐτῶν , ἐν ᾗ | ||
ἔπειτα ἔπασχον ἐκ τοῦ κωμήτου ὅσα συνήθη καὶ φίλα τοιούτοις ἀνοσίοις κιναίδοις ἦν . ἐγὼ δὲ ὑπεραλγήσας ἐπὶ τῇ ἐμαυτοῦ |
ὡς καὶ Ὅμηρος : ὅς τις ἐπίσταιτο ᾗσι φρεσὶν ἄρτια βάζειν . ἐπιεικῶς : ἱκανῶς . καὶ ἐπιεικῆ τὸν ἱκανὸν | ||
δ ' ἀνδρογόνος : φιλέοι δ ' ὅ γε κέρτομα βάζειν ψεύδεά θ ' αἱμυλίους τε λόγους κρυφίους τ ' |
: οὐκ ἀπείρατον αὐτῶι ἔδοξεν ἐκλιπεῖν εἴ πη Ὀσρόης γνωσιμαχήσας ὑποδύσεται τοῖς ἐκ Ῥωμαίων τε καὶ ἑαυτοῦ ξὺν δίκηι ἀξιουμένοις | ||
προσφερόμενος , ψεκτήν . εἰκότως τοίνυν ὁ μὲν βασιλέως ὄνομα ὑποδύσεται ποιμὴν προσαγορευθείς , ὁ δ ' ὀψαρτυτοῦ τινος ἢ |
ὦ Δεινία , τὸ ? μέγα ? [ ] ? λέξαιμι ? [ ] ? , ” ἔφη ? ? | ||
καὶ λοπάδια καὶ πατάνια πυκινὰ ταρφέα κοὐδ ' ἂν λέγων λέξαιμι . οὕτω σφόδρ ' ἐστὶ τοὺς τρόπους Βοιώτιος , |
' ἂν ὁτῳοῦν , ὅπως ἂν αὐτὸ κάλλιστα κτήσαιτο ; Οὐδένα , ἔμοιγε δοκεῖ , ὦ Σώκρατες . Φαμὲν ἄρα | ||
ἐνταῦθα τὴν ἔκκλισιν , μή τι ἔτι φοβῇ τινα ; Οὐδένα . Περὶ τίνος γὰρ φοβήσῃ ; περὶ τῶν σεαυτοῦ |
ἄφρων δ ' , ὅς κ ' ἐθέλῃ πρὸς κρείσσονας ἀντιφερίζειν : ἀμφότερον : νίκης τε στέρεται πρός τ ' | ||
σοὶ καὶ προλέγειν τὰ μέλλοντα , ἐρῶ . ἢ τὸ ἀντιφερίζειν ἀντὶ τοῦ ἐναντίον σου ἤγουν ἐνώπιόν σου φέρεσθαι καὶ |
προσκτήσεώς εἰσι σημαντικαί , καθότι καὶ τοῖς λυπουμένοις καὶ τοῖς φοβουμένοις ἄφοβοι καὶ ἄλυποι τετήρηνται : οὐ γὰρ ἔνεστι παννυχίζειν | ||
ποιῆσαί τι τὴν πόλιν ἀγαθόν ; νῦν δὲ πολλοῖς τοῦτο φοβουμένοις , λέγειν μὲν ἴσως οὐ δεινοῖς , βελτίοσι δὲ |
ἀπώλλυτο στρατὸς δαμασθεὶς ναΐοισιν ἐμβολαῖς . ἴυζ ' ἄποτμον δαΐοις δυσαιανῆ βοάν , ὡς πάντᾳ πᾶν κακῶς † ἔθεσαν : | ||
. βόα , θρήνησον . ἄποτμον ] ἀθλίαν . . δυσαιανῆ ] γρ . δυσεανῆ , ἤγουν πολυποίκιλον . . |
ἵσταται οἰδαίνουσα , αἱ δ ' ἐν ἀτεκμάρτοισι καὶ ἀσκέπτοισι γάμοισιν ἀθρόαι ἔκ τ ' ἐγένοντο καὶ ἔτραφον ἔκ τ | ||
σκότια κρύπτεται . σὲ δ ' , ὦ τέκνον , γάμοισιν ἤδη κλύω ζυγέντα παιδοποιὸν ἁδονὰν ξένοισιν ἐν δόμοις ἔχειν |
διφρήλατος ὦ τοῦ μεγίστου Ζηνὸς ἄλκιμον τέκος Παλλάς , τί δρῶμεν ; οὐκ ἐχρῆν ἡμᾶς ἔτι μέλλειν Ἀχαιῶν ὠφελεῖν στρατεύματα | ||
ὦ τοῦ μεγίστου Ζηνὸς ἄλκιμον τέκος , Παλλὰς , τί δρῶμεν ; οὐκ ἐχρῆν ἡμᾶς ἔτι μέλλειν Ἀχαιῶν ὠφελεῖν στρατεύματι |
καὶ τήμερον ἠθέληκάς με εἰσαγγεῖλαι παραπρεσβεύσασθαι ; οὐ γὰρ δὴ φθονεῖς γέ μοι τῶν εἰς τὸ σῶμα τιμημάτων . Τοιγάρτοι | ||
σῶν χρυσοποιιῶν . Ἀεὶ σύ μου τῷ πλούτῳ προσπολεμεῖς καὶ φθονεῖς . Οὐ φέρει ὁ Λυδός , ὦ Χάρων , |
ταῦτ ' ἄλλα . κακοδαίμων ἐγώ . οἵαν δίκην τοῖς κόρεσι δώσω τήμερον . φρόντιζε δὴ καὶ διάθρει πάντα τρόπον | ||
⌈ σε / σκέψασθαι . τελευταῖος τῶν τριμέτρων ἰάμβων . κόρεσι ] ὧν πλήρης ⌈ ὁ κράββατος / . . |
δὲ δήπουθεν ὑμᾶς ὥσπερ καὶ τότε , ὥστε πῶς οὐ συγχωρήσουσιν ; ἀλλ ' εἰ δεῖ προαρπάζειν τὸν καιρὸν , | ||
ὑμᾶς ἐάσουσιν οἱ πολέμιοι ταύτην ὑπολογιζόμενοι τὴν εὐεργεσίαν , καὶ συγχωρήσουσιν ὑμῖν τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν |
ἂν ἐκμάθω εἴ τίς με λύειν τῆσδε κωλύσει χέρας . ἔπαιρε σαυτήν : ὡς ἐγὼ καίπερ τρέμων πλεκτὰς ἱμάντων στροφίδας | ||
ἵνα καταισχύνωσιν αὐτὴν οἱ Ἕλληνες : ὀρθρεύου σὰν ψυχάν : ἔπαιρε τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν , ὦ χορέ . ἀπὸ μεταφορᾶς |
. [ ὡς μήποτ ' ἄνδρα τόνδε νυμφίον καλῶν . ἐπήινες ' ἀλόχωι πιστὸς οὕνεκ ' εἶ φίλος . ] | ||
τιμὰς πατρώιους καὶ δόμους ἔχειν ἄφες . στρατὸς δ ' ἐπήινες ' ἔς τ ' ἀπαλλαγὰς πόνων καλῶς λελέχθαι μῦθον |
τίκτοντι εἰς γένεσιν τοῦ ὁμοίου ἀπὸ ὀρέξεως ἐμφύτου μετὰ δικαιοσύνης ξυνών , καὶ διορίζων τὸ θῆλυ : οὗτος θεῶν Γαμηλίων | ||
: καὶ τελευτῶν οὐκ ὤκνησεν ἀποφήνασθαι τοιοῦτον εἶναι οἷσπερ ἥδεται ξυνών . Οὐκοῦν δίκαιον καὶ περὶ Τιμάρχου τοῖς αὐτοῖς ὑμᾶς |
γὰρ ἰδὼν τοὺς θεοὺς ἢ πόθεν κατειληφὼς ὅτι εἰσὶν οὕτω σέβεις ; πρῶτον μὲν καὶ ὄψει ὁρατοί εἰσιν : ἔπειτα | ||
σπουδῇ μιᾶς κληδόνος : μετεπεμψάμην μετεστειλάμην : ἣν σὺ θαυμαστὴν σέβεις : γράφεται ἄγεις ἀντὶ τοῦ θαυμαστὴν ἡγῇ , τουτέστιν |
ποιοῦντες . καὶ πάλιν ἐὰν τὸ πονηρὸν μὴ ποιῇς καὶ ἐγκρατεύσῃ ἀπ ' αὐτοῦ , ζήσῃ τῷ θεῷ , καὶ | ||
τὴν ἐντολὴν ταύτην : ἐὰν τὸ ἀγαθὸν ποιῇς καὶ μὴ ἐγκρατεύσῃ ἀπ ' αὐτοῦ , ζήσῃ τῷ θεῷ , καὶ |
παγκάλως : εὖ σῶς ἅπαντας ἦ τυχὸν δώσεις ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' | ||
φροντίδες τ ' ἐρωτικαί Ἄπολλον , ἀνθρώπων τιν ' ἀθλιώτερον ἑόρακας ; ἆρ ' ἐρῶντα δυσποτμώτερον ; πρὸς ταῖς ἐμαυτοῦ |
δὲ ὠνόμασεν αὐτοὺς Φερεκράτης ἐν Ἐπιλήσμονι : τοῖς σοῖσι συνὼν κορακινιδίοις καὶ μαινιδίοις . Ἄμφις δ ' ἐν Ἰαλέμῳ : | ||
θρᾴττης ὄνομα παρ ' οὐδενὶ τῶν Ἀττικῶν . Ἀναξανδρίδης : κορακινιδίοις μετὰ περκιδίων καὶ θρᾳττιδίων . Ἀντιφάνης : θρᾷτταν ἢ |
πόντου τε καὶ γῆς κεἰς διαλλαγὰς μολών , πρέσβιστος ἐν φίλοισιν ὑμνηθήσεται , σκύλων ἀπαρχὰς τὰς δορικτήτους λαβών . Τί | ||
δόλωι / Ἀρταφρένης ἔκτεινεν ἐσθλὸς ἐν δόμοις / σὺν ἀνδράσιν φίλοισιν ] τοῦτον Ἑλλάνικος Δαφέρνην καλεῖ . . . . |
θανάσιμον πρὸς Ἀίδαν , ὦ τάλας , ἀπολέμωι δὲ χειρὶ λείψεις βίον . ὤμοι , τυφλοῦμαι φέγγος ὀμμάτων τάλας . | ||
μου βαρύνεται . ἀπωλόμην ἄρ ' , εἴ με δὴ λείψεις , γύναι . ὡς οὐκέτ ' οὖσαν οὐδὲν ἂν |
ἕως γε μένομεν αὐτοῦ σκεπτέον μοι δοκεῖ εἶναι ὅπως ἀσφαλέστατα μενοῦμεν , εἴ τε ἤδη δοκεῖ ἀπιέναι , ὅπως ἀσφαλέστατα | ||
δέ , ὦ Κῦρε , καὶ ὧν ἐγὼ κρατῶ καὶ μενοῦμεν παρὰ σοὶ καὶ ὁρῶντες σὲ ἀνεξόμεθα καὶ καρτερήσομεν ὑπὸ |
εἰσιν , ὥς φησιν Ὅμηρος : Ὠκεανὸς δ ' ἀνίησι παραψυχὴν ἀναψύχειν ἀνθρώπους . ἔνθα ] εἰς τὴν πόλιν . | ||
τοῦτο ; βιαίῳ μὲν θανάτῳ περιπεσὼν καταλείπει τινὰ τοῖς ἠδικημένοις παραψυχὴν τοῦτο ἐκεῖνο λογιζομένοις : τί γὰρ ἐνῆν πλέον παθεῖν |
μὴ προσῆκεν αὐτοῖς τῆς ἀγχιστείας μηδέν , διὰ τί ἂν μεταδώσειν ὡμολόγουν , τῶν νόμων ἐμοὶ πάντων αὐτῶν δεδωκότων τὴν | ||
αὐτὸς διὰ τῆς ποιήσεως ἐδημοσίωσεν αὐτά , νόμον ἔθεντο μηδενὶ μεταδώσειν ἐποποιῷ . τὸ δ ' αὐτὸ καὶ Πλάτωνα παθεῖν |
Ἀντιφάνης δ ' ἐν Ἀγροίκῳ : καὶ πρῶτα μὲν αἴρω ποθεινὴν μᾶζαν , ἣν φερέσβιος Δηὼ βροτοῖσι χάρμα δωρεῖται φίλον | ||
. Τίς οὖν ἂν ὑμῶν τοῖς ἔσω φράσειεν ἂν ἡμῶν ποθεινὴν κοινόπουν παρουσίαν ; Ἥδ ' , εἰ τὸν ἄγχιστόν |
τοῖς μὲν ὑπάτοις ἡ τῶν πατρικίων νεότης , τοῖς δὲ δημάρχοις ὁ πένης καὶ ἀργὸς ὄχλος . ἐκείνην μὲν οὖν | ||
ἔτος τε ἔχων τέταρτον ἐπὶ τοῖς τριάκοντα : τοῖς δὲ δημάρχοις ὑπέσχητο πολλὰ τῆς ἀρχῆς ἐς τὸ ἀρχαῖον ἐπανάξειν . |
μυρίων μῆτερ τροπαίων , Ἕκτορος φίλον σάκος , στεφανοῦ : θανῆι γὰρ οὐ θανοῦσα σὺν νεκρῶι : ἐπεὶ σὲ πολλῶι | ||
φεῦγ ' ὡς τάχιστα τῆσδ ' ἀπαλλαχθεὶς χθονός . ] θανῆι πρὸς ἀνδρὸς οὗ τάδ ' ἐστὶ δώματα . τί |
τε ἄλλα βούλοι ' ἂν εἶναι , δι ' ὧν εὐδαιμονοῦσι πόλεις , καὶ δὴ καὶ λόγων ἰσχὺν εἰδὼς ὅτι | ||
εἶναι δοκεῖ οὐκ ὀρθῶς δοξάζουσιν , ἀνελθόντες ἐπὶ τὸ ἄκρον εὐδαιμονοῦσι πλούτου καὶ δόξης καὶ ἡδονῶν ἀλλ ' οὐδὲ μεμνημένοι |
μέχρι κλειδῶν μέρος τέρθρον , ἡ δὲ ὄπισθεν κατὰ τὸν στροφέα σφόνδυλον κοιλότης ἐπισφαγὶς προσείρηται : καὶ ταύτην περιέχουσι τένοντες | ||
. οὕτως αὐτοῖς ἀταλαιπώρως ἡ ποίησις διέκειτο . πρὸς τὸν στροφέα τῆς αὐλείας σχίνου κεφαλὴν κατορύττειν . μὴ τἄρ ' |
τὸν ἐραστὴν δείξω δεσπότην καὶ κάχρυς ἐπὶ τῶν ἀγρῶν φρύγειν ἀναγκάσω , καὶ τότε εἴσῃ παθοῦσα οἷ κακῶν σαυτὴν ἐνέσεισας | ||
; τὸν δ ' Ἵππαρχον αὐτὸν ὑμῖν καλῶ , καὶ ἀναγκάσω μαρτυρεῖν ἢ ἐξόμνυσθαι κατὰ τὸν νόμον , ἢ κλητεύσω |
πᾶσι τοῖς ἱστίοις εὐτρεπιζομένην , συνίησιν ὅτι ἔστι τις ὁ κατευθύνων ταύτην καὶ εἰς τοὺς προκειμένους λιμένας κατάγων , οὕτως | ||
, καθάπερ ἐκεῖνος ἐποίησεν , ἀλλ ' ἀτεχνῶς χρυσῇ ψυχῇ κατευθύνων τὴν οἰκουμένην , μεγάλα μὲν ἐκ τοῦ γένους ἔχων |
δὲ αὐτῷ κόσκινον ὑποτιθέναι ; Ἀγαθοκλέους δὲ τοῦ Περιπατητικοῦ μέγα φρο - νοῦντος ὅτι μόνος αὐτός ἐστιν καὶ πρῶτος τῶν | ||
! ! ! ! [ [ ] ! ωτι καὶ φρο ? [ [ ] ς : οὐ γὰρ φρ |
λανθάνῃ , ἦ τ ' ἄν μιν τρίτατον μετὰ μῆνα δέχοιο . εἰ δέ γε Καρκίνον οἶκον ἑὸν βασίλεια Σελήνη | ||
σὺ , ὦ βασιλεῦ , ἡμέρως καὶ προσηνῶς τὸν λόγον δέχοιο , δεξιὰν προτείνων πλουτοποιὸν καὶ ταῖς ὑπὸ τὴν σὴν |
τούτῳ σχεδὸν ὃν πάνυ καλῶς ποιητὴς προσεῖπεν ἕτερος , Δωδωναῖε μεγασθενὲς ἀριστοτέχνα πάτερ . οὗτος γὰρ δὴ πρῶτος καὶ τελειότατος | ||
τούτῳ σχεδὸν ὃν πάνυ καλῶς ποιητὴς προσεῖπεν ἕτερος , Δωδωναῖε μεγασθενὲς ἀριστοτέχνα πάτερ . οὗτος γὰρ δὴ πρῶτος καὶ τελειότατος |
, ὡς ἔμοιγε δοκεῖ νὴ τοὺς θεούς , μᾶλλον ἂν παραινέσαιμ ' αὑτῷ τινὰ τιμὴν ὑμᾶς ἀξιοῦν δοῦναι ἢ τὰς | ||
κακόν . ἀλλ ' οὔποτ ' αὐτὸς ἀμπλακὼν ἄλλον βροτὸν παραινέσαιμ ' ἂν παισὶ προσθεῖναι κράτη πρὶν ἂν κατ ' |
καὶ τόδ ' αὐτίκα φόρμιγξ : ἐργάζου δὲ οὖν καὶ πλήρου τοῦτο τὸ ποικίλον μέλος , ὦ γλυ - κυτάτη | ||
- μισθῆναι , σὺ δὲ ἔνευσας . ἥκει δὴ καὶ πλήρου τὰς ὑποσχέσεις παρόντα μὲν ἡδέως ὁρῶν , ἐκπέμπων δὲ |
τὴν δὲ μουσικὴν νομίζουσιν οὐ μόνον ἄχρηστον ὑπάρχειν ἀλλὰ καὶ βλαβεράν , ὡς ἂν ἐκθηλύνουσαν τὰς τῶν ἀκουόντων ψυχάς . | ||
ἐπὶ τῶν ἀρρένων μήτε ἐπὶ τῶν θηλειῶν κατὰ γένος εἶναι βλαβεράν , κατὰ δὲ τὴν ἀμετρίαν : βλάπτεσθαι μὲν γὰρ |
πρὸς σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες | ||
. σελαγεῖται ] καταλάμπεται : διὸ καὶ ἡμεῖς δῆλαι πᾶσι δόξαιμεν . ⌈ μαρμαραίῃσιν [ μαρμαρέαισιν / ] ] λαμπραῖς |
φυσικῶς : εἰ δὲ διαγνωστικὸν , οὕτως ἐξηγήσῃ , ὅτι εἰσερχόμενος πρὸς νοσοῦντα , εἰ θέλεις καλῶς θεραπεῦσαι , προηγείσθω | ||
Βοιωτίας ⌈ ὑπόγαιον [ ὑπόγειον ] . . . ⌈ εἰσερχόμενος εἰσελθὼν [ εἰσήρχετο ἐν αὐτῷ καὶ . ] ἐμαντεύετο |
πονηρῶν χεῖρ ' ἐλευθέραν ἔχε . Ἐκ τῶν πόνων τοι τἀγάθ ' αὔξεται βροτοῖς . Ἐν νυκτὶ βουλὴ τοῖς σοφοῖσι | ||
ἆρα ζῶντος ἢ τεθνηκότος ; ζῆι : πρῶτα γάρ σοι τἀγάθ ' ἀγγέλλειν θέλω . εὐδαιμονοίης μισθὸν ἡδίστων λόγων . |
ἤθεσιν γὰρ οἷς ὑπηρετοῦς ' ἀεὶ προσέχουσα τούτοις ἡ φύσις κεράννυται . . . πολίτην πτωχαλαζόν ' οἶδ ' ἐγώ | ||
γὰρ ἀγαθὸν κατ ' ἄλλον τρόπον ὀνομάζει . ὅτι γὰρ κεράννυται ἐς πάντα διεξιόν , ταύτην αὐτοῦ τὴν δύναμιν ἐπονομάζων |
ἤν γ ' ἐρωτᾶις εἰκότ ' , εἰκότ ' ἂν κλύοις . οὐκ ἄλλ ' ἐρωτῶ , καὶ σὺ μὴ | ||
; ἐς γὰρ τί μᾶλλον δεῖ προθυμίαν ἔχειν ; [ κλύοις ἂν ἤδη τῶν ἐμῶν θεσπισμάτων . ] πρῶτον δ |
ἐπιδρομικώτερον καὶ ὁλοσχερέστερον τὸ τῆς ὑφηγήσεως : τοῖς γὰρ προηγουμένως μετιοῦσι τὸ μάθημα τοῦτο τὰ τῆς ἀκριβείας συγκεχωρήσθω , ἡμῖν | ||
καὶ τοῖς ἀποτελέσμασι τῶν ἐναλλαγῶν πολλὴ δυσχέρεια ἔσται τοῖς ταύτην μετιοῦσι τὴν τέχνην : καὶ διὰ τοῦτο ἕτερον βιβλίον ἐξεθέμεθα |
ἡμᾶς εὑρίσκειν , ὑπομνήσομέν σε τὰ παρὰ Ἀντιφάνει λεγόμενα ἐν Ποιήσει τόνδε τὸν τρόπον : μακάριόν ἐστιν ἡ τραγῳδία ποίημα | ||
φαμέν , ἡνίας τε γράψει καὶ χαλινόν ; Ναί . Ποιήσει δέ γε σκυτοτόμος καὶ χαλκεύς ; Πάνυ γε . |
δὲ μᾶλλον τοὺς παλισκίους . πεύκη μὲν γὰρ ἐν τοῖς προσείλοις καλλίστη καὶ μεγίστη , ἐν δὲ τοῖς παλισκίοις ὅλως | ||
ἐνταῦθα αἱ ἄγριαί τε τῶν ἡμέρων εὐοσμότεραι καὶ αἱ ἐν προσείλοις τῶν ἐν παλισκίοις καὶ μάλισθ ' αἱ πρὸς μεσημβρίαν |
μὲν ἁπλῆ καὶ ἀπερίττωτος τῶν δὲ ποικίλη καὶ περιττωματική . Συμβάλλεται δέ τι καὶ τοῦτο πρὸς εὐοσμίαν ὅταν ἡ φύσις | ||
τύπον τῆς βαλάνου , πρὸς ὃν τὴν βαλανάγραν ἐποιήσαντο . Συμβάλλεται . . . . γενέσθαι Τημένῳ Ῥοδίῳ ἐν Ἰωνίᾳ |
τὸν δὲ σεμνότερον , ὃς οὐ πᾶσιν ἀλλὰ τοῖς ἀληθῶς σεμνοῖς καὶ θεσπεσίοις ἀνδράσι πρόσεστι , μηνυτέον . τοῦτον τὸν | ||
σὺν Ἥρᾳ : τίεται δ ' αἰολόμητις θεὸς ἔργοις ἐπὶ σεμνοῖς . μετάκοινοι δὲ φίλᾳ ματρὶ πάρεισιν Πόθος ᾇ τ |
, βαρύτεροι δὲ τοῖς σωφρονοῦσιν οἱ ἔρωτες καθάπερ τοῖς ὑγιαίνειν εἰωθόσιν αἱ νόσοι . τί οὖν ἀκράτειάν μοι προφέρεις καὶ | ||
κατά - πληξις ἐπὶ τοῖς ἐξαπιναίως καὶ ἀπροσδοκήτως | συμβαίνειν εἰωθόσιν , ἡ δὲ ἠρεμία διανοίας , εἰ δὴ πέφυκέ |
τάχ ' ἐν πέδῳ βαλῶ . ἑπόμενα προτέροισι τάδ ' ἐφημίσω . καί τίς σε κακοφρονῶν τίθησι δαίμων ὑπερβαρὴς ἐμπίτνων | ||
ἔκυρσας ὥστε τοξότης ἄκρος σκοποῦ : μακρὸν δὲ πῆμα συντόμως ἐφημίσω . πότερα γὰρ αὐτοῦ ζῶντος ἢ τεθνηκότος φάτις πρὸς |
; οὐ γὰρ πάνυ τι λέγεται ἀνδρεῖος ὁ ἐν τοῖς κακίστοις ἢ ὁ ἐν τοῖς κατὰ θάλατταν κινδύνοις ἀδεὴς ἢ | ||
πράγμασι φαίνεται . καὶ οὕτως , ἃ νομίζομεν ἐπὶ τοῖς κακίστοις ὀνόματα εἶναι , ὁμοιότατ ' ἂν φαίνοιτο τοῖς ἐπὶ |
δὲ τῶν κακοποιῶν τις ἐπίδῃ ἀνυπερθέτως τὸ τοιοῦτον συμβήσεται . Ἀμπελῶνας δὲ καὶ κήπους ἐν Ἰχθύσι καὶ Καρκίνῳ καὶ Ὑδροχόῳ | ||
καὶ τῶν κακοποιῶν τις ἐπίδῃ ἀδηρίτως τὸ τοιοῦτον συμβήσεται . Ἀμπελῶνας δὲ καὶ κήπους ἐν Ἰχθύσιν , Καρκίνῳ , Ὑδροχόῳ |
ὁ εὐώδης , ἀλλὰ πλήττει κεφαλήν . τοῖς δ ' αὐστηροῖς οἴνοις ἕνεκα τοῦ στῆσαι τὴν γαστέρα ῥεομένην χρώμεθα , | ||
, μέρεσιν ἑαυτοῦ τοῖς δριμέσι θερμαίνων , μέρεσι δὲ τοῖς αὐστηροῖς ψύχων , ὥστε κατ ' ἄμφω ξηραίνειν . Ἀσπάραγος |
αὐτοῖς τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλέεται Κάμινος : εἰ μὲν δώσετε μισθὸν ἀείσω ὦ κεραμῆες : δεῦρ ' ἄγ ' | ||
εὖ καὶ κακῶς ποιεῖν . ἢν οὖν σωφρονῆτε , τούτῳ δώσετε ὅ τι ἄγετε : καὶ ἄμεινον ὑμῖν διακείσεται ἢ |
γενόμενοι φοβοῦνται καὶ ἀγωνιῶσι καὶ τοὺς ἀναξίως δοκοῦντας περιπίπτειν τούτοις ἐλεοῦσι καὶ τοῖς κατὰ προαίρεσιν περιβάλλουσιν ὀργίζονται καὶ θυμοῦνται καὶ | ||
ἄνθρωποι τὰ μὲν φιλικά : δέονταί τε γὰρ ἀλλήλων καὶ ἐλεοῦσι καὶ συνεργοῦντες ὠφελοῦσι καὶ τοῦτο συνιέντες χάριν ἔχουσιν ἀλλήλοις |
. πάντων δ ' ἀνθρώπων σχεδὸν ἀκούειν ἔστι μεταδιδόντων τοῖς τεθνεῶσι τῆς τῶν ἀπογόνων τύχης καὶ προαιρέσεως . καὶ γὰρ | ||
πρόσωπον πλάττομεν . εἰδωλοποιίαν δέ φασιν ἐκεῖνο , ὅταν τοῖς τεθνεῶσι λόγους περιάπτωμεν , ὥσπερ Ἀριστείδης ἐν τῷ Πρὸς Πλάτωνα |
τὴν αἰτίαν τῆς λώβης καὶ τὴν † Ποίησιν λέγουσαν . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα : σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί | ||
Ἆρ ' ἀράχνι ' ὥσπερ ταῖς σιπύαισι ταῖς κεναῖς . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα , σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί |
τῶι σῶι πατρί ; μή σοί τιν ' αἰσχρὰν προσβαλοῦσα κληδόνα ἥβης ἐν ἀκμῆι σοὺς διαφθείρηι γάμους . οὐ γάρ | ||
νῦν τὴν φωνὴν λέγει ἢ τὴν ὁμιλίαν καὶ οὐχὶ τὴν κληδόνα : αὐδηθησομένων : τὸ ἔπαρμα καὶ ἡ ὁρμὴ τῆς |
, καὶ παρ ' Εὐριπίδῃ ἐν Μηδείᾳ πράξασα μέλλω καὶ τυχοῦς ' ἃ βούλομαι . καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ αἰτεῖς ἃ | ||
ὡς τάχιστ ' ἀφίξομαι , πράξας ' ἃ μέλλω καὶ τυχοῦς ' ἃ βούλομαι . ἀλλά ς ' ὁ Μαίας |
ἑαυτόν , μάλιστα φιλεῖ ἕκαστος τὸ ἑαυτοῦ ἔργον καὶ τὸν εὐεργετούμενον , καθόσον ἔργον ἐστὶν αὐτοῦ , μάλιστα φιλήσει : | ||
λογίζεται καὶ φρόνιμός ἐστι , προσήκει τινὰ εὖ παρὰ θεῶν εὐεργετούμενον ὑφίστασθαι καὶ τῆς εὐπραγίας ἀπολαύειν . Ὅμηρος : οὔτοι |
διδάσκαλον τῇ ἡμέρᾳ μὲν σεμνὸν καὶ σκυθρωπὸν καὶ τοῖς νέοις ἐπιτιμῶντα , νύκτωρ δὲ περικαλύπτοντα τὴν κεφαλὴν τριβωνίῳ καὶ περὶ | ||
εἰ ῥᾴδιόν γε αὐτῷ φαίνεται , καὶ ἅμα ὁρῶν αὐτὸν ἐπιτιμῶντα , ἐκέλευεν ἥντινα βούλεται δύναμιν λαβόντα τὸ ἐπὶ σφᾶς |
ς ' ἀπέστειλεν βροτῶν . Φανοτεὺς ὁ Φωκεύς , πρᾶγμα πορσύνων μέγα . Τὸ ποῖον , ὦ ξέν ' ; | ||
μὴ δύνασθαι ὑπερβαλέσθαι αὐτόν . τροπικῶς δὲ λέγει συνήθως . πορσύνων ] διδούς . πημονὴν ] τιμωρίαν . ἀρκύστατον ] |
μέρη τινὰ τῆς φάλαγγος ὀχθώδεις διακατέχῃ τόπους , κατὰ τούτους ἐπαγέτω τοὺς ψιλούς : ῥᾷόν τε γὰρ βαλόντες ὑποχωροῦσιν ἀπὸ | ||
εἴπῃ ἡ ὑγίεια τῷ ἀγαθῷ ἀνδρὶ ἀγαθόν , μὴ εὐθὺς ἐπαγέτω τὸ δὲ τῷ τοιούτῳ ἀγαθὸν καὶ ὄντως ἀγαθόν ἐστιν |
οἱ δὲ γλυκεῖς τῶν οἴνων καὶ οἱ μέλανες ἄθετοι τοῖς λιθιῶσι . χρὴ δὲ καὶ τὸ ὕδωρ παρὰ πᾶσαν τὴν | ||
ἐπιτιθέμενον κατὰ τῶν κενεώνων . Καὶ οἱ σιναπισμοὶ ἐπιτήδειοι τοῖς λιθιῶσι , καὶ ἡ τῶν αὐτοφυῶν ὑδάτων χρῆσις : καὶ |
οἱ ὁμήλικες : τῶν περδίκων , τῶν τεττίγων , τῶν ὁμηλίκων : τοῖς πέρδιξι , τοῖς τέττιξι , τοῖς ὁμήλιξι | ||
ἀργὰς ἐνόμιζον . Τερπνὸν χρῆμα ἀλλήλοις ἡλικιῶται : ἐπὶ τῶν ὁμηλίκων . Τέττιγος ἀκούει : ἐπὶ τοῦ ἀφροντίστου : παρόσον |
τῆς τε δυνάμεως ἐνδεᾶ πρᾶξαι τῆς τε γνώμης μηδὲ τοῖς βεβαίοις πιστεῦσαι τῶν τε δεινῶν μηδέποτε οἴεσθαι ἀπολυθήσεσθαι . καὶ | ||
Βραδὺς πρὸς ὀργὴν ἐγκρατὴς φέρειν γενοῦ . Βέβαιος ἴσθι καὶ βεβαίοις χρῶ φίλοις . Βάδιζε τὴν εὐθεῖαν , ἵνα δίκαιος |
φύσεως τὸν ἔρωτα . μὴ οὖν , φησὶ , διεργάσῃ σαυτὴν , ἀλλὰ συγγίνωσκε τῷ πάθει , βιαζομένη παρὰ τοῦ | ||
θεός . πότε οὖν , ὦ ψυχή , μάλιστα νεκροφορεῖν σαυτὴν ὑπολήψῃ ; ἆρά γε οὐχ ὅταν τελειωθῇς καὶ βραβείων |
νοητέος : ποιητὸς ποιητέος : γνωστὸς γνωστέος : εἰ οὖν εὐκτὸς εὐκτέος ὥστε διὰ τῆς αι διφθόγγου γραφόμενον , ἀδιάγνωστον | ||
κορυδαλλῶ καὶ λήγειν εὕδοντος , ἐλινῦσαι δὲ τὸ καῦμα . εὐκτὸς ὁ τῶ βατράχω , παῖδες , βίος : οὐ |
δίκᾳ ? με . δίκᾳ ναί . ἀλλ ' ὡς τάχιστ ' ἄριστα . ἐέ : τί φήσομεν , τί | ||
οὐχ ὅπως ὁ Ἡρακλῆς ὁ Καλλίνικος , ἀλλά μοι δοκεῖ τάχιστ ' ἂν ἐπιτρῖψαι τῷ ῥοπάλῳ παίων τοῦτον αὐτόν τε |
ὡς ὁ Πλάτωνος λόγος Ἀλκιβιάδης ἐπιγραφόμενος ἢ Περὶ προσευχῆς . Εὔχομαι , εἰ μέν ἐστιν ἀντὶ τοῦ ὑπισχνοῦμαι , ἀεὶ | ||
τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἐναβρυνόμενος , ὅτι πεπαίδευται , προσέθηκεν : Εὔχομαι δέ σε εὑρεῖν κεφαλικὴν ἔχοντα δίκην , ἵνα σοι |
, καὶ γὰρ τὸν ὄρνιν ἐγνώρισε , τοιαύτας ἀποδίδως τοῖς σωτῆρσι τὰς χάριτας ; ἀλλὰ πῶς ἂν καὶ ἄλλος σπουδὴν | ||
. ἐκ δὲ τούτου θύοντες καὶ τοῖς ἀποτροπαίοις καὶ τοῖς σωτῆρσι , καὶ μόλις καλλιερήσαντες , ἐπαύσαντο . ληγούσης δὲ |
. ὁμολόγως οὖν ταῖς κατὰ τὴν εὐθεῖαν οὐδ ' ὅλως συντετάξεται ἡ πρόθεσις οὔτε κατὰ παράθεσιν οὔτε κατὰ σύνθεσιν διὰ | ||
αὐτῷ καὶ τοῖς ἄλλοις ἔσται τὸ γνωστοῖς εἶναι , καὶ συντετάξεται τοῖς πᾶσι κατὰ τοσοῦτον . Ἔτι δέ , εἰ |
εἰπόντες , οὐ κατὰ ταὐτὰ πορεύονται αὐτοῖς ὡς οὐκ εἰδόσιν ὅπηι ἔρχονται , αὐτοὶ δὲ ἡγούμενοι οὐ δεῖν ἐναντία τῆι | ||
τόν γε νοῦν κοσμοῦντα πάντα κοσμεῖν καὶ ἕκαστον τιθέναι ταύτηι ὅπηι ἂν βέλτιστα ἔχηι . . . εὑρηκέναι ὤιμην διδάσκαλον |
δὲ Κομνηνὸς Ἀλέξιος κατὰ νώτου τῶν πολεμίων γενόμενος καὶ δοκῶν ξυνέπεσθαί οἱ τὴν φάλαγγα τὴν ἰδίαν γενναίως τε ἠγωνίζετο καὶ | ||
τοῖς υἱέσιν ἕπεσθαι καὶ τὰ κελευσθέντα πληροῦν , τοῖς δὲ ξυνέπεσθαί οἱ καὶ ὁδηγῷ τούτῳ χπῆσθαι πρὸς τὴν μελετωμένην ἐγχείρησιν |
ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; | ||
ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; |
ἡ δει - νοπάθεια . φιλόδακρυς δὲ καὶ πολύδακρυς καὶ θρηνητικὸς καὶ ὀδυρτικὸς καὶ θρηνώδης , καὶ θρήνων ἔξαρχος , | ||
. τὴν ] * διὰ . φωνὴν . ὃς ἦν θρηνητικὸς . πέμπετε . * φωνὴν . * ἐγένετο . |
τῆς ἑαυτοῦ χρείας , ὡς δὲ ὑπηρέταις ἐς πάντα χρησόμενος εὔνοις . καὶ νόμον αὐτίκα ὁ Σουλπίκιος ἐσέφερε περὶ τοῦδε | ||
ἀδελφῶν οὐ συνιείς , ὄναρ ἰδὼν αἴσιον , ὡς δὴ εὔνοις διηγεῖται : „ ἔδοξα „ γάρ φησιν ” ἀμήτου |
γαλῆν λέγειν ὁρῶ . Οἶνος κοκκύζει τοῖς ὁδοιπόροις πιεῖν μέλας Σκιάθιος ἴσον ἴσῳ κεκραμένος . Τί ὅτι ὥσπερ οἱ σταδιοδρόμοι | ||
τὸν Σκιάθιον ἐπαινεῖ : οἶνος κοχύζει τοῖς ὁδοιπόροις πιεῖν μέλας Σκιάθιος , ἴσον ἴσῳ κεκραμένος . Ἀχαιὸς δὲ τὸν Βίβλινον |
ὑμῖν οἱ θεοὶ τὰς ἀξίας ἀμοιβάς . χρήσασθαι δὲ τοῖς ἐνταφίοις δυσοιώνιστον ὑπολαμβάνω . πάντα μοι φυλάξατε καλῶς : ἐμοὶ | ||
μὲν σὰ βλέπω , σὺ δὲ ποῦ ; μόνη τοῖς ἐνταφίοις ἡ νεκρὰ λείπει . ” τούτων ἀκούσας ὁ Θήρων |
τινὰ μηχανήν , ἀπόρων , ἀδυνάτων . Γ πορίζων ] ἐξευρίσκων . Γ πρὸς ταῦθ ' ὅπως ἔξει : διὰ | ||
. καινὰς ] καινότερα , ἀσυνήθεις , νέας . . ἐξευρίσκων ] ἐπιτηδευόμενος , ἐπινοῶν . διαβάλλει ἐνταῦθα τοὺς Ἀθηναίους |
' ἔπεμψαν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ἐπίμεινον ἐνὶ μεγάροισιν ἐμοῖσιν , ὄφρα κεν ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε γένηται : | ||
στὶν ἣ πλείστους Ἀχαιῶν ὤλεσεν γυνὴ μία ; ἐν δόμοις ἐμοῖσιν , εἰ δὴ τούσδ ' ἐμοὺς καλεῖν χρεών . |
Ἀττικήν , ἵνα μὴ ἄνδρας τε φίλους καὶ ξυγγενεῖς τοῖς ἐχθίστοις προῆσθε καὶ ἡμᾶς τοὺς ἄλλους ἀθυμίᾳ πρὸς ἑτέραν τινὰ | ||
οὔτ ' Ἀθηνῶν μέτεστιν , ἀλλὰ καλούμεθά τε ὃ τοῖς ἐχθίστοις ἥδιστον καλεῖν , φυγάδες , αὐτοί τε ὅτι τοῦτ |
ἀθλίαν , δυστυχῆ . βοάν ] η . δυσαιανῆ ] δυσθρήνητον : αἰάζω γὰρ τὸ θρηνῶ . δαΐοις ] πολεμικοῖς | ||
κράζε , φώνει . φώνει . δυστυχῆ . δυστυχέστατον . δυσθρήνητον . θρηνητικὴν . πολεμικοῖς . πολεμίοις . διακεκομμένοις ἢ |
, ᾧ δὲ ἐπιφέρει , δόξειεν ἂν ἐμφαίνειν ἑαυτὸν μὴ ἀρεσκόμενον ταύτῃ τῇ δόξῃ . τῷ γὰρ λέγειν ὅτι ἴσως | ||
ἅδοιμι μήτε τοῖσι ταὐτὰ ἀρέσκεται , ἀποχρᾷ τέ μοι Σπαρτιήτῃσι ἀρεσκόμενον ὅσια μὲν ποιέειν , ὅσια δὲ καὶ λέγειν . |
πρὸς τὴν ὄψιν δυσερωτιῶν εἶπον καμών : “ Ὀφθαλμοί , νενικήμεθα . ” εἶδον δὲ δύο καινὰ καὶ παράλογα , | ||
, λέγοντες “ ἥδε ἡ καταστροφὴ ἀπὸ Αἰσώπου : γλώσσαις νενικήμεθα . ” ὁ Ξάνθος λέγει “ Αἴσωπε , ἔχομέν |
ἴσαι αἳ ταῦτά σοι δείξουσιν , Ἠλέκτρα , σαφῆ . Σφῷν δ ' ἐννέπω γε τοῖν παρεστώτοιν ὅτι νῦν καιρὸς | ||
κακὴ πρὸς τοῦδε πατρὸς τῶν τε τοῦδ ' Ἐρινύων . Σφῷν δ ' εὐοδοίη Ζεύς , τάδ ' εἰ θανόντι |
ἐπιφανὴς εἰς πανήγυριν , ἔνθα Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος εἰκόνες . Ὅσια . τὰ ἰδιωτικὰ καὶ μὴ ἱερά . Ὀσταφίδα οὐχ | ||
ἀλλὰ θαυμάζων αὐτήν . Ὁσία , κλυτὰν χέρα ] * Ὅσια δὲ τὰν χέρα γράφε : οὕτω γὰρ ἔχει πρὸς |
ἱκανῶς κεχόρτασμαι γάρ . ἀγαθοῦ δαίμονος δέχομαι . λαβοῦς ' ἀπένεγκε ταύτην ἐκ ποδῶν . Ὁ κάπηλος γὰρ οὑκ τῶν | ||
ἱκανῶς κεχόρτασμαι γάρ . Ἀγαθοῦ Δαίμονος δέχομαι . λαβοῦς ' ἀπένεγκε ταύτην ἐκποδών . Ξέναρχος ἐν Διδύμοις : ὡς ὑπό |
δικαίαν νίκην παρέχουσιν , οἱ δὲ κακοποιοὶ τῶν ἀστέρων κἂν ἔξαυγοι ὦσιν , ἐν ἀλλοτρίοις δὲ καὶ ἀνοικείοις τόποις ὄντες | ||
δικαίαν νίκην παρέχουσιν , οἱ δὲ κακοποιοὶ τῶν ἀστέρων κἂν ἔξαυγοι ὦσιν , ἐν ἀλλοτρίοις δὲ καὶ ἀνοικείοις τόποις ὄντες |
Λεόντιχε , περὶ Παφλαγονίαν ἐμονομάχησας τῷ σατράπῃ , οὐ μεγάλα ἐπεδείξω καὶ τότε ; Καλῶς ὑπέμνησας οὐκ ἀγεννοῦς οὐδ ' | ||
τέλος γενναῖον ἐπιθεῖναι εὐνοίᾳ τε καὶ ὑπηρεσίᾳ ἣν πρός με ἐπεδείξω , ἐμοί τε ἀμείψασθαί σε κατ ' ἀξίαν καὶ |