| πρὸς σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες | ||
| . σελαγεῖται ] καταλάμπεται : διὸ καὶ ἡμεῖς δῆλαι πᾶσι δόξαιμεν . ⌈ μαρμαραίῃσιν [ μαρμαρέαισιν / ] ] λαμπραῖς |
| τὸν νοῦν ἔχοντα , καὶ βασιλεῖ συμβιώσεσθαι , καὶ εὐφυΐαν ἐμφαίνοντι καὶ φιλομάθειαν . Ἔφαμεν δ ' ὅτι καὶ πολιτεύεσθαι | ||
| ἀνδρὶ καὶ δασεῖ καὶ πολὺν τὸν ἥλιον ἐπὶ τῷ σώματι ἐμφαίνοντι , οἵῳ δὲ σοίκαί μοι πρὸς τῆς Λιβανίτιδος ἄφες |
| καὶ τὰ περὶ τὰς ψυχὰς τῶν πάνυ νέων παίδων ἐπιτηδεύματα ἀποδῶμεν κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ ἤργμεθα τῶν περὶ τὰ | ||
| τὸ δρώμενον , ἵν ' ὡς ἄλλο τι δίκαιον τελευταῖον ἀποδῶμεν τοῖς τελευτήσασι : λαμβάνεις δὲ παραδείγματα τοὺς πολεμίους τοὺς |
| σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες , | ||
| οὕτως οἱ νόθως ἀττικίζοντες , Ἀθηναῖοι γὰρ διὰ τοῦ α κακοδαιμονᾶν λέγουσιν . καὶ θαυμάσαι ἄν τις , πῶς εὐδαιμονεῖν |
| τί δοῦλον ἢ ἐλεύθερον εἶναι διαφέρει , τοῦτο μέγιστον ἂν εὕροιτε , ὅτι τοῖς μὲν δούλοις τὸ σῶμα τῶν ἀδικημάτων | ||
| ἡ πόλις ἐστὶν ἱερά , τῶν δὲ ἀνδριάντων πολλοὺς ἂν εὕροιτε τῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς ἱεροῖς ἑστηκότων τοῦτο πεπονθότας . |
| οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
| δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
| παράγεται λέγων ταῦτα : ἐνθυμεῖσθε δ ' ὡς πάντων ἂν ποιήσαιμεν ἀνανδρότατον , εἰ τὴν εἰρήνην δεξαίμεθα παραχωρήσαντες Ἀμφιπόλεως , | ||
| τοῦτ ' αὖ σύμφορον ἄν , ὡς ἐγώ φημι , ποιήσαιμεν : πρῶτον μὲν γὰρ νῦν οὐκ ἂν φυλάττεσθαι οὐδὲ |
| καί κεν ἐς ἠῶ δῖαν ἀνασχοίμην , ὅτε μοι σὺ τλαίης ἐν μεγάρῳ τὰ σὰ κήδεα μυθήσασθαι . ” τὸν | ||
| ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο Λυκάονος υἱὲ δαΐφρον . τλαίης κεν Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν , πᾶσι δέ κε |
| βούλομαι δοῦναι χοὰς ἀποῦς ' ἀπόντι σὺν προσπόλοισιν , ἃς ἔδωχ ' ἡμῖν ἄναξ Ἑλληνίδας γυναῖκας . ἀλλ ' ἐξ | ||
| κόσμον ἑλὼν ἀπὸ σῆς ἀλόχοιο δειρῆς , ὅν ποτε Κύπρις ἔδωχ ' Ἑλένῃ μέγα χάρμα : ὥς σοι Ἀλέξανδρος τίσιν |
| τὴν τροφὴν ἀναλαμβάνουϲι : τούτου δὲ μεῖζον ἀγαθὸν οὐδὲν ἂν εὕροιϲ αὐτοῖϲ . φυλακτέον δὲ τὴν ἐν τῷ ψυχρῷ πολλὴν | ||
| καὶ ϲεϲέλιοϲ πάϲαϲ ἰδέαϲ . καὶ τί γὰρ οὐκ ἂν εὕροιϲ ἐν τοιϲίδε τῶν δυνατωτάτων ; λόγοϲ ὅτι καὶ γυπὸϲ |
| τὸ δὲ οὐκ ἀγαθὸν εἰσφέρει καὶ τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀνωφελὲς καὶ τὸ φευκτὸν καὶ ἄλλα μυρία . εὑρεθήσονται οὖν | ||
| , κεκτῆσθαι . Τὸ δὲ ἄξιον αὖ λέγεις κεκτῆσθαι τὸ ἀνωφελὲς ἢ τὸ ὠφέλιμον ; Τὸ ὠφέλιμον δήπου . Οὐκοῦν |
| γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
| . ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
| , ὡς ἔμοιγε δοκεῖ νὴ τοὺς θεούς , μᾶλλον ἂν παραινέσαιμ ' αὑτῷ τινὰ τιμὴν ὑμᾶς ἀξιοῦν δοῦναι ἢ τὰς | ||
| κακόν . ἀλλ ' οὔποτ ' αὐτὸς ἀμπλακὼν ἄλλον βροτὸν παραινέσαιμ ' ἂν παισὶ προσθεῖναι κράτη πρὶν ἂν κατ ' |
| τοὺς λοιπούς . τινὲς μὲν οὖν δόξουσι ταύτην τὴν αἵρεσιν ματαίαν ὑπάρχειν : ἐγὼ δέ φημι φυσικωτέραν μᾶλλον καὶ ἐνεργεστέραν | ||
| ἐν πάσῃ καταρχῇ ἀβέβαιον τὴν ἔξοδον τοῦ πράγματος λέγε καὶ ματαίαν καὶ ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ ἄλλην ἀρχὴν λαμβάνουσαν . δισώμων |
| ἥντινα ἰὼν παύσει ταῦτα καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθὰ ἂν μείζω πορίσειεν . Ἄλλως . τὸ οὐκοῦν ἀποφαντικόν ἐστιν ὅτι ἐὰν | ||
| ? ? εὐταξίαν ? ? καί , φησίν , εὐδοξίαν πορίσειεν ? , τὸν ἐντεῦθεν ? ? ? κίνδυνον ? |
| ἀκαιρίαν ἡγησάμενοι παρίδητε , ὅταν δέῃ χρῆσθαι , τότ ' ἀναγκασθήσεσθε παρασκευάζεσθαι . Ἤδη δέ τις εἶπεν ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοί | ||
| μὴ προχείρους ἔχῃ ἐν τῇ ψυχῇ ; καὶ οὕτω δὴ ἀναγκασθήσεσθε εἰς ταὐτὸν περιτρέχειν μυριάκις οὐδὲν πλέον ποιοῦντες ; “ |
| τοίνυν ὃ πάντες ἂν εἶναι φαύλων ἀνθρώπων [ ἔργον ] φήσαιεν , ὅσον ἂν χρῆσθε χρόνον , τοσοῦτον ἑκάστου φροντίζειν | ||
| ψευδομένους , εἴπερ ἀγαθόν τι ποιῆσαι Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς συμμάχους φήσαιεν . φασὶν οὖν οἱ Πλαταιεῖς , ἀπολογούμενοι ἐπὶ τούτοις |
| τῆς εὐαρμόστου συμφωνίας : ἐπεὶ καὶ πῶς οὐκ ἐμέλλετε , φήσαιμ ' ἄν , ὦ γενναῖοι , πολέμῳ μὲν δυσχεραίνειν | ||
| δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ ἄνδρες |
| εὐρυπρώκτων σὺν γένει : ἡμῖν δὲ Μουσῶν καὶ βίου σαόφρονος μέλοι φρέαρ τε , τοῦτο γινώσκους ' , ὅτι ἥδ | ||
| ἄτερ χρυσῆς Ἀφροδίτης ; τεθναίην , ὅτε μοι μηκέτι ταῦτα μέλοι , κρυπταδίη φιλότης καὶ μείλιχα δῶρα καὶ εὐνή , |
| αἷς τὸ γέρας τοῦτο εὕραντο , χλεύην ἴσως παρὰ πολλοῖς ὀφλήσομεν τοῖς ταῖς προχείροις φαντασίαις ἀπατωμένοις , τὰς δὲ ἀφανεῖς | ||
| ἅπαντας ὁ Νεκτεναβώ φησι : ” διὰ τὸν Αἴσωπον τοῦτον ὀφλήσομεν φόρους τῷ βασιλεῖ Λυκήρῳ . ” εἷς δέ τις |
| ἀσκηθεῖσιν , ἐπειδὰν πρότερον αὐτῶν γυμνὰ τὰ σώματα καταμαλάξαντες καὶ διαπονήσαντες ἐρρωμενέστερα καὶ ἀλκιμώτερα ἐξεργασώμεθα καὶ κοῦφα καὶ εὔτονα καὶ | ||
| . οἱ μὲν γὰρ πολὺ πρὸ τῶν ἀγώνων τὰ συγγράμματα διαπονήσαντες ἐνίοτε τῶν καιρῶν ἁμαρτάνουσιν : ἢ γὰρ μακρότερα τῆς |
| , ταῦτ ' ἤδη συμβουλεύσω . Οὐ μικρὰν ἄν μοι δοκεῖτ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ζημίαν νομίσαι , | ||
| καὶ ὑποτακτικὸν ἔχει προσγραφόμενον τὸ ι . ὡς δή μοι δοκεῖτ ' ἂν ] τοῦτο τὸ νόημα ἐπισφραγίζεται μὲν τὰ |
| Ῥώμῃ διάγων περὶ τὴν πόλιν ἵπτασθαι πλησίον τῶν κεράμων καὶ ἀγάλλεσθαι μὲν ἐπὶ τῇ εὐπτησίᾳ , θαυμάζεσθαι δὲ πρὸς πάντων | ||
| εἶχεν . τὸ δὲ κατάλληλον : οὐδέ νύ πω παίδεσσιν ἀγάλλεσθαι μεμόρητο . ἀκήρατος : ἀντὶ τοῦ ἄπαις καὶ καθαρὰ |
| γενόμενοι φοβοῦνται καὶ ἀγωνιῶσι καὶ τοὺς ἀναξίως δοκοῦντας περιπίπτειν τούτοις ἐλεοῦσι καὶ τοῖς κατὰ προαίρεσιν περιβάλλουσιν ὀργίζονται καὶ θυμοῦνται καὶ | ||
| ἄνθρωποι τὰ μὲν φιλικά : δέονταί τε γὰρ ἀλλήλων καὶ ἐλεοῦσι καὶ συνεργοῦντες ὠφελοῦσι καὶ τοῦτο συνιέντες χάριν ἔχουσιν ἀλλήλοις |
| ξένον μῦθον γεννήσωσιν ἄνθος ἢ δένδρον γενόμενοι . . . Ἄτοπον εἶναι ἡγούμενος πλαστικὴν μὲν καὶ τὰς ἀδελφὰς πλαστικῇ τέχνας | ||
| τοῦτον καὶ προσήκειν τι αὐτῷ κυνηγεσίων ; Οὐκ ἔγωγε . Ἄτοπον γὰρ ἀπὸ τῶν λόγων μᾶλλον , οὓς λέγει τις |
| εἶναι πολιτείας , τήν τε ἀριστοκρατικήν , ὁπόταν οἱ ἄριστοι ἄρχωσι . καὶ δευτέραν τὴν τιμοκρατικήν , φιλοτίμων ὄντων τῶν | ||
| τῶν ὑφ ' αὑτῷ ἀρχόντων ὅπως ἐκεῖνοι αὖ ὧν ἂν ἄρχωσι παρέξουσι τὰ δέοντα ποιοῦντας . ἆθλα δὲ προύφηνε τοῖς |
| τὸ δημόσιον τὸ ὑμέτερον . Εἰ δέ τισιν ὑμῶν ἐξαίφνης ἀκούσασιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ τοιοῦτος λόγος , ἐκείνως τὴν ὑπόλοιπον | ||
| δὲ πάντων ἀνθρώπων Λακεδαιμονίους οὐ δέχοιντο εἴσω τῶν πυλῶν . ἀκούσασιν οὖν ταῦτα τοῖς ἐφόροις ἄξιον ἔδοξεν ἐπιστροφῆς εἶναι . |
| ἄλλως τε καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων , ἐάν τι ἡμῖν μέλῃ τῆς πρὸς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας εὐνοίας : μᾶλλον δὲ | ||
| τι ἀγαθόν . καὶ ὅταν γε πολλοῖς περὶ τῶν ὠφελίμων μέλῃ , ἀνάγκη εὑρίσκεσθαί τε μᾶλλον καὶ ἐπιτελεῖσθαι . εἰ |
| ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
| φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
| φλογὸς κατὰ μικρὸν ἐξαπτομένης τεταγμένως ἕως ἂν τὴν τελείαν πανσέληνον ἀποδῶι , καὶ πάλιν ἀναλόγως μειουμένης μέχρι τῆς συνόδου , | ||
| ζητεῖν μὴ πῶς ἀποδῶι τὸν λόγον , ἀλλὰ πῶς μὴ ἀποδῶι . διόπερ Περικλῆς ἀποδεξάμενος τὴν τοῦ παιδὸς ἀπόφασιν ἐζήτει |
| καὶ γὰρ εἰ μὴ τὰ Πλάτωνος ἀποστοματίζεις μηδὲ τὰ Ἀριστοτέλους μεταχειρίζῃ , ἀλλὰ τά γε ἐκείνοις δοκοῦντα τοῖς ἔργοις βεβαιοῖς | ||
| διαλέκτου . καίτοι τὴν γενναίαν ῥητορικὴν οὐκ ἄλλου του ἕνεκεν μεταχειρίζῃ ἢ τοῦ ἄγειν τοὺς πολλοὺς ἐφ ' ὅτῳ ἄν |
| ὄντων κρίσιν ἀσκήσαντος , πολλὴν ἂν τῷ λογίῳ θεῷ χάριν ὁμολογήσαιμεν . Ἀρχὴ τοίνυν ἡμῖν γενέσθω τῆς ἐξηγήσεως ἡ τῶν | ||
| ἐὰν δὲ κοινὸν τεθῇ τὸ σκέμμα , τάχ ' ἂν ὁμολογήσαιμεν . εἰ μὲν οὖν βούλει , πυνθανόμενός τι παρ |
| δ ' ἀπ ' ἐκείνης ῥυεῖσα μικτή , βραχέσιν ἀνακεκραμένη λυπηροῖς , ἀνδρὸς ἤδη σοφοῦ δωρεὰν μεγίστην λαβόντος τὴν τοιαύτην | ||
| . Κέντροισιν ἐπώνυμοι : κεντρῖναι γὰρ ὀνομάζονται . ἀργαλέοισι : λυπηροῖς , χαλεποῖς . Ἀταρτηροῖς : βλαπτικοῖς , βλαβεροῖς . |
| ποτὲ ἐν τῷ Λάδωνι ὑπὸ ἀνθρώπων οἰκουμένας , ἃ οἱ πεπιστευκότες μάταια ἴστωσαν : οὐ γὰρ ἄν ποτε οὐδὲ νηὶ | ||
| λύσεις αὐτῶν εὑρεῖν μὴ δυνηθῶσιν , ὡς ἀληθέσι τοῖς κατεψευσμένοις πεπιστευκότες ἀποθνῄσκουσι βίον τὸν τῆς ἐπιστήμης ταὐτὸν πεπονθότες τοῖς ὑπὸ |
| μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
| συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
| μνήσασθ ' , ὁππότε κέν τις ἐπιχθονίων ἀνθρώπων ἐνθάδ ' ἀνείρηται ταλαπείριος ἄλλος ἐπελθών : ὦ κοῦραι , τίς δ | ||
| κατεσκεύασται καὶ ὁ σοφὸς ποικιλτὴς μόνος ἐν τοῖς ἱεροφαντηθεῖσι χρησμοῖς ἀνείρηται καὶ τὸ τοῦ θεοῦ καλὸν ποίκιλμα , ὅδε ὁ |
| καὶ τόδ ' αὐτίκα φόρμιγξ : ἐργάζου δὲ οὖν καὶ πλήρου τοῦτο τὸ ποικίλον μέλος , ὦ γλυ - κυτάτη | ||
| - μισθῆναι , σὺ δὲ ἔνευσας . ἥκει δὴ καὶ πλήρου τὰς ὑποσχέσεις παρόντα μὲν ἡδέως ὁρῶν , ἐκπέμπων δὲ |
| , φιλολογεῖς : εἰ μέντοι γε τὴν πρός τινα σύγκρισιν ἐθέλοιμεν διασαφῆσαι , ἐπισπώμεθα τὴν ἀντωνυμίαν , ἴδιον ἔχουσαν τὴν | ||
| ἀλλ ' ἔχομεν ἐπὶ πολλῆς ἀδείας , ὁποτέρᾳ ἂν αὐτῶν ἐθέλοιμεν χρῆσθαι προτέρᾳ . Διαιρεῖται δέ φασί ταῦτα τὰ προγυμνάσματα |
| οὐδ ' ἰατρὸς ἀκρατεῖ νοσοῦντι . πόνος μὲν γὰρ τοῖς συμφέρουσι , ῥᾳστώνη δὲ τοῖς βλαβεροῖς ἕπεται : πόνου δὲ | ||
| εὔνοιαν . οἱ δὲ μαλακοὶ τῶν ἰχθύων μόνοις τοῖς πανούργοις συμφέρουσι : καὶ γὰρ αὐτοὶ μεταβάλλοντες τὰ χρώματα καὶ ὁμοιούμενοι |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| κοινότητες , οὐδὲν συμφέρον ἐνδείκνυνται , διὰ τούτου ἄν τις ἐπιδείξειε , διαφέρειν λέγων τὸ αὐτὰ τὰ κοινὰ ἐνδείκνυσθαι ἢ | ||
| ἐπὶ πᾶσιν ἢ πλείοσι συγχωρῆσαι , διὰ τούτων ἄν τις ἐπιδείξειε . παρὰ τὴν αἰτίαν , καὶ τοὺς πάσχοντας τόπους |
| τὸ δὲ μέγα εἰπών , ἤγουν μεγαλορρημονήσας περὶ τούτων καὶ καυχησάμενος : Καλλίας ἀδῶν . υἱὸς κρέοντος ὁ καλλίας , | ||
| ἐπειδὴ οὖν , ὦ ἑταῖρε , κατέπληξάς με λόγοις κενοῖς καυχησάμενος ἐν τοῖς θεοῖς σου τοῖς λιθίνοις καὶ ξυλίνοις , |
| τὸ δ ' αὐτὸ συμβαίνει καὶ τούτοις ἄλογον καὶ τοῖς φάσκουσι τὸ πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης καὶ τῆς γῆς , καὶ | ||
| συγγενεῖς τῶν δικαίων δι ' ἐμῶν γραμμάτων τυχεῖν , οἳ φάσκουσι μὲν ἐν τοῖς ἑαυτῶν οἰκοδομεῖν , σὲ δὲ οὐκ |
| τὴν βουλὴν ὑμῶν ἐστεφανωκότων ἧς οὗτοι προέστασαν ; ἐὰν δὲ καταγνῶτε , πρῶτον μὲν τὰ εὔορκ ' ἔσεσθ ' ἐψηφισμένοι | ||
| περὶ αὐτῶν ἔχετε , ἡγούμενοι , ἐὰν μὲν θάνατον τούτων καταγνῶτε , κοσμιωτέρους ἔσεσθαι τοὺς λοιπούς : ἐὰν δ ' |
| : ὅσῳ δὲ τῶν ἄνω χωρίζεται , τοσούτῳ τοῖς ἐνθαδὶ προσάγουσαν πλείονος ἐμπίπλασθαι τῆς ἀνοίας καὶ ἐς τὸ σωματικὸν τρέπεσθαι | ||
| , καὶ τὸ ὑπὲρ πάντα λόγον αὐτοῦ εἰς λόγους φανεροὺς προσάγουσαν , καὶ δεχομένην μὲν ἤδη τῶν καλῶν τὴν μετουσίαν |
| αὑτῷ ὁμοῦ πάντα ὤν , οὐ νοήσας , ἵν ' ὑποστήσῃ ἕκαστα . Οὐ γάρ , ὅτ ' ἐνόησε θεόν | ||
| ἀναγκάσει σε μὴ ἐκφυγεῖν τὸ μύσος : μόλυσμα , ἄγος ὑποστήσῃ : φόνον : τὸ συνδρῶν : ὡς γειτνιῶν , |
| , πρὸς ὀλίγον ἀνεβίουν , ὦ Ὀνησίκριτε , ἀποθανὼν ὡς μάθοιμι ὅπως ταῦτα οἱ ἄνθρωποι τότε ἀναγιγνώσκουσιν . εἰ δὲ | ||
| μὲν πολύποδα εἶδον , ἃ δὲ πάσχει , ἡδέως ἂν μάθοιμι παρὰ σοῦ . Ὁποίᾳ ἂν πέτρᾳ προσελθὼν ἁρμόσῃ τὰς |
| τὰ αὐτὰ λέγων τοῖς ἐν τῷ τελευταίῳ θεωρήματι τοῦ βιβλίου ῥηθησομένοις : τὸ μὲν δὴ τούτῳ οἴεσθαι τὰς ἐναντίας δόξας | ||
| τοῦ λόγου δὲ οἷς μὲν εἶπον συνήδομαι , τοῖς δὲ ῥηθησομένοις βούλει με τὸ βλάσφημον ἀφεῖναι . καίτοι , κἂν |
| εἶπεν Μιχαήλ : Ἐὰν δώσῃ ἀπόφασιν περὶ αὐτῶν , οὐ συγχωρεῖται : ἀλλ ' οὐ τὰ τοῦ Ἐνὼχ αὐτοῦ ἀποφαίνεται | ||
| τῶν κυρίων . καὶ πρὸς τὸν Εὔνουν ἐλθόντες ἠρώτων εἰ συγχωρεῖται παρὰ τῶν θεῶν αὐτοῖς τὸ βεβουλευμένον . ὁ δὲ |
| γὰρ ἐνδέχεται κινεῖσθαι ἐν τῷ νῦν , καὶ θᾶττον ἂν ἐνδέχοιτο κινεῖσθαί τι καὶ βραδύτερον . κινείσθω τοίνυν τὸ βραδύτερον | ||
| δῶμεν , ὅτι καταλαμβάνεται ὁ ἄνθρωπος , μήποτε οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο δεῖξαι , ὅτι ὑπ ' αὐτοῦ κρίνεσθαι δεῖ τὰ |
| , καὶ οὐ δύνανται ἴσον ἀεὶ τὸν ἅπαντα χρόνον οὐδὲ ὁπηλίκον τὴν ἀρχὴν ἐδυνήθη , ὥσπερ δὴ κἀκεῖνα τὰ πρώην | ||
| σμικρότητα καὶ ἰσχὺν ἀπολειπομένην αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων θηρίων : ὁπηλίκον γάρ τι νομίζειν τὸ μέγεθος , ὅσον ἀπὸ τῆς |
| ὃς ἐσφέρει νόσον καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται . κἄνπερ λάβητε , δέσμιον πορεύσατε δεῦρ ' αὐτόν , ὡς ἂν | ||
| ' ὁρᾷς ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων , ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ ' αὐτήν . Εἰπέ μοι , ἡμᾶς δὲ |
| τρόπον καὶ τεταγμένως καὶ ἀκολούθως τῇ ἑκάστου φύσει καὶ κατασκευῇ πράττωμεν , οὐκέτι τοῦ τέλους τευξόμεθα τοῦ ἑαυτῶν . ὧν | ||
| πάνυ γε . ταὔτ ' ἀεὶ λέγω . ἀγαθῆι τύχηι πράττωμεν , ἡμέραν τινὰ θέμενοι . δέδοκται ταῦτα ; ἐμοὶ |
| καὶ πέψεωϲ ϲημεῖα τῆϲ νόϲου φαίνοιτο , κἂν εἰ πλεονάκιϲ λούοιϲ , οὐκ ἂν ἁμάρτοιϲ . οἴνου δέ , πρὶν | ||
| ὕδωρ : ὥϲτε , εἰ καὶ δὶϲ καὶ τρὶϲ αὐτὸν λούοιϲ , ὀνήϲειϲ μειζόνωϲ . ὁ δὲ δὴ τρίτοϲ τῶν |
| συναγαγεῖν , ἐάν μοι μὴ φιλονίκως , ἀλλ ' ἀνθρωπίνως δῶτε τὸ πρὸς τούτοις ἀσφαλῶς εἶναι . οὐ μὴν οὐδὲ | ||
| τῶν ἴσων μετέχειν ; οὐδενί . μὴ τοίνυν μηδὲ τούτῳ δῶτε νῦν , ἀλλὰ τιμωρήσασθε καὶ παράδειγμα ποιήσατε τοῖς ἄλλοις |
| περὶ τῶν λοιπῶν διεξίω , ἱκανῶν καὶ ὡσαύτως ὄντων καὶ ἀμείλικτον διαθρύψαι καρδίαν , μή τί γε τὴν σήν , | ||
| πρὸς Ἀθηναίους , διὰ σίτου ἀποπομπῆς ἀμοιβαῖον αἰτοῦντες , καὶ ἀμείλικτον ἄρχοντα τοῦτον ἐκβαλόντες . Ἄλλως . ὅτε Ξέρξης ἐπ |
| ὁ μὴ ῥηθεὶς λόγος τοῖς ὧδ ' ἔχουσιν αἰτίαν ἂν παράσχοι ὡς , εἰ ἐλέχθη , σωτήριος ἂν ἦν . | ||
| τὸ μὲν γὰρ νῦν πλεονεκτῆσαι ὀλιγοχρόνιον ἂν τὸν πλοῦτον ἡμῖν παράσχοι : τὸ δὲ ταῦτα προεμένους ἐκεῖνα κτήσασθαι ὅθεν ὁ |
| δόξαν , τούτοιν δὲ οὐδέτερον φύσει ἐστὶν τοῖς ἀνθρώ - ποις , οὔτε ἐπιστήμη οὔτε δόξα ἀληθής , † οὔτ | ||
| ἀκροᾶσθαι : λέγει γὰρ ἐκεῖνος ὥσπερ οὐκ ἐν ἀνθρώ - ποις , ἀλλ ' ἐν ἀψύχοις ἀνδριᾶσιν , οἷς ὦτα |
| μήτε τὴν ψυχήν , μήτε μᾶλλον τὸν νοῦν σῶμα εἶναι πεπιστευκόσιν , ὡς πρὸς ἐκείνην ἣ πάντα τὰ ἐν ποσὶ | ||
| ' αὐτοῖς φανῆναί ποτε , καὶ ὑγιᾶ δοκοῦσι λέγειν τοῖς πεπιστευκόσιν . Πέρδικες οἱ Παφλαγόνες δικάρδιοί εἰσιν , ὥσπερ οὖν |
| , μήτε πλειόνων ἔνδειξιν γίγνεσθαι . ἐκεῖνο δὲ οὐκ ἔτι συγχωρήσομεν , τὸ παντάπασιν ἄχρηστ ' εἶναι τὰ συμπτώματα . | ||
| νοεροῦ , ὁ πᾶς τοῦ παντός . Ἔπειτα εἰ καὶ συγχωρήσομεν καὶ ἡμεῖς εἶναι τὴν μίαν , ἣν ἀναζητοῦντες ἐν |
| παρὰ τῶν ἀνεπιστημόνων ἐλέγχονται , ἀλλ ' ὅτι δοκοῦσι τοῖς ἀνεπιστήμοσιν ἀκροαταῖς ἐλέγχεσθαι , οὐ μὴν ἐλέγχονται . καὶ τὴν | ||
| μᾶλλον ἢ ἀδοξία τοῦ λαμβάνοντος μετρεῖται . Ἐπιτιμητέον οὖν τοῖς ἀνεπιστήμοσιν , οἳ τολμῶσιν εὔχεσθαι ταὐτὰ ποιεῖν , ἐν οἷς |
| μὲν ἱκανόν : ἄνευ γὰρ τούτου οὔτε μάχεσθαι οὔτε ζῆν δυναίμεθ ' ἄν : οἶνον δὲ τοσοῦτον ἕκαστον ἔχειν χρὴ | ||
| : οὐδ ' ἂν εἰ πλεύσαιμεν ἵνα μαντείαν λάβοιμεν , δυναίμεθ ' αὐτῇ βοηθεῖν : ἄλλως : οὐδὲ ἔστιν ὅποι |
| τοῦ κρατοῦντος ἡ Θέτις . οὕτω νικῶσιν οἱ Τρῶες . ὑπολάβωμεν οὖν ἐν δικαστηρίῳ συνεστάναι τὸ πρᾶγμα κρινομένου μὲν Ἀγαμέμνονος | ||
| φιλίας ἀπαλλακτέον οἵαν τε καὶ ἐπιστήμονα διαβουλεύσασθαι , ταύτης ἑτέραν ὑπολάβωμεν ἢ τὴν αὐτὴν ταύτῃ ; Τοῖς πρόσθεν ἀναγκαῖον ἑπομένοισιν |
| ἀρραγεῖς . εὔεδροι ] ἐγκάτοικοι . εὔεδροι ] ἀκίνητοι . εὔεδροι ] ἀπαρασάλευτοι , οἱ ἀεὶ ὄντες , γίνεσθε βοήθεια | ||
| βοήθεια ἡμῖν . εὔεδροι ] μόνιμοι , ἀεὶ ὄντες . εὔεδροι ] εὐκάθεδροι . εὔεδροι ] ἔνοικοι τοῖς ναοῖς . |
| , οὐκ ἀλόγως . οἱ ὕστερον . ἀπὸ κοινοῦ τὸ πεισθεῖεν . ἀγάγῃ . τὸ τοὺς ἔπειτα πεῖσαι . πρῶτον | ||
| ἠρεμίας μηχανώμενον , ἅπερ οἱ μὲν ἄλλο τι νοσοῦντες ῥᾳδίως πεισθεῖεν ἄν , οἱ μεμηνότες δὲ διὰ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ |
| ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν περὶ ταύτην νήσων . Εἰ δὲ προστεθείη τῷ ἀπὸ τῆς Ῥοδίας μέχρι Βορυσθένους διαστήματι τὸ ἀπὸ | ||
| - τίου δὲ συνισταμένου , ἂν καὶ νόμος ἢ ἔθος προστεθείη τοῦ δύνασθαι τοῦτο πράττεσθαι , ἐν τοῖς ἐξεταζομένοις ἔσται |
| ἀνήκοοι , ὀξυήκοοι , βαρυήκοοι , αὐτήκοοι , ἀξιάκουστον , ἀνηκουστεῖν , ἀνήκουστον ὡς Ξενοφῶν , ἀνηκόως , ἀνηκουστία , | ||
| μύειν τοῖς βλεφάροις καὶ τῇ ῥινὶ συνεστάλθαι καὶ τοῖς ὠσὶν ἀνηκουστεῖν ἔργον ἐστὶ προσταττούσης ψυχῆς . τὴν γλῶτταν δὲ οὐκ |
| ἐπιτέρπεται ἔργοις . ἄλλως : οὐχ ὁμοίως ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς τέρπονται ἅπαντες : ἄλλος γὰρ ἄλλο προκρίνει . οὐδὲν δὲ | ||
| ἐόντα , τόφρα δὲ κικλήσκειν μακάρων ἄρρηκτον ἕκαστον οὔνομα : τέρπονται γάρ , ἐπεί κέ τις ἐν τελετῇσι μυστικὸν ἀείδῃσιν |
| τῆς τε δυνάμεως ἐνδεᾶ πρᾶξαι τῆς τε γνώμης μηδὲ τοῖς βεβαίοις πιστεῦσαι τῶν τε δεινῶν μηδέποτε οἴεσθαι ἀπολυθήσεσθαι . καὶ | ||
| Βραδὺς πρὸς ὀργὴν ἐγκρατὴς φέρειν γενοῦ . Βέβαιος ἴσθι καὶ βεβαίοις χρῶ φίλοις . Βάδιζε τὴν εὐθεῖαν , ἵνα δίκαιος |
| τοὐντεῦθεν , ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι , τί καλὸν ἂν ποιοῦντες σωθείημεν ; καὶ ὁ Κῦρος αὖ πρὸς τοῦτο εἶπεν : | ||
| οὐδ ' ἐκμελῆ οὐδ ' ἄπο τῆς τέχνης , εἰ σωθείημεν , προσερεῖν ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν . κατὰ |
| ἐνθάδε μέντοι ὡς τῆς ἐγκλίσεως τοῦ σεληνιακοῦ κύκλου ε μοιρῶν ἀπολαμβανούσης τοῦ διὰ τῶν πόλων ἀμφοτέρων τῶν κύκλων , ὡς | ||
| ἀποτίνων τῷ προεμένῳ , τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ τῆς φύσεως ἀπολαμβανούσης τὰ οἰκεῖα χαλεπαίνειν ᾤετο δεῖν , ἀλλὰ τοῖς ἀναγκαίοις |
| . οὔτ ' οὖν ἐκ φανεροῦ κεκράτηκεν οὔτ ' ἐπιβουλεῦσαι συνενήνοχεν αὐτῷ . ὁρῶ δ ' ὑμῶν ἐνίους Φιλίππου μὲν | ||
| θᾶττον ὑπάρξῃ , τοσούτῳ μᾶλλον τοῖς καταληφθεῖσιν ὑπ ' αὐτῆς συνενήνοχεν . οὐ γὰρ ἐᾷ πλείοσι περιπεσεῖν πλημμελήμασιν , οὐδὲ |
| θεῶν πατρῴων καὶ τάφων τιμάορον . συμμαρτυρῶ σοι : πανταχοῦ λελείμμεθα πᾶσαι γυναῖκες ἀρσένων ἀεὶ δίχα . οὐκ ἔστιν οὔτε | ||
| ἐσθλοὶ φάρμακον φόβου βροτοῖς . ἦ τοῖς ἐν οἴκῳ χρήμασιν λελείμμεθα , ἡ δ ' εὐγένεια καὶ τὸ γενναῖον μένει |
| χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
| φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
| ' ἑτέρων ἀκούσας , διηγήσομαι . ἴσως γὰρ οὐ μόνον πρεσβυτικὸν πολυλογία καὶ τὸ μηδένα διωθεῖσθαι ῥᾳδίως τῶν ἐμπιπτόντων λόγων | ||
| ὕπτιόν τε καὶ ἀναβεβλημένον παρ ' αὐτῷ καὶ ὅλως τὸ πρεσβυτικὸν καὶ διδασκαλικόν . τῷ δὲ φύσει ἀληθείας ἀμοιρεῖν καὶ |
| ἀλλ ' εἴπερ εἶ γενναῖος , ὡς αὐτὸς λέγεις , σήμαιν ' ὅτου τ ' εἶ χὠπόθεν : τὸ γὰρ | ||
| ἀλόχωι τοῖς τ ' ἐμοῖς δόμοισιν εἶ . λέγε καὶ σήμαιν ' , ἵνα καὶ γλώσσηι σύντονα τοῖς σοῖς γράμμασιν |
| ὑμῖν οἱ θεοὶ τὰς ἀξίας ἀμοιβάς . χρήσασθαι δὲ τοῖς ἐνταφίοις δυσοιώνιστον ὑπολαμβάνω . πάντα μοι φυλάξατε καλῶς : ἐμοὶ | ||
| μὲν σὰ βλέπω , σὺ δὲ ποῦ ; μόνη τοῖς ἐνταφίοις ἡ νεκρὰ λείπει . ” τούτων ἀκούσας ὁ Θήρων |
| δὲ Κομνηνὸς Ἀλέξιος κατὰ νώτου τῶν πολεμίων γενόμενος καὶ δοκῶν ξυνέπεσθαί οἱ τὴν φάλαγγα τὴν ἰδίαν γενναίως τε ἠγωνίζετο καὶ | ||
| τοῖς υἱέσιν ἕπεσθαι καὶ τὰ κελευσθέντα πληροῦν , τοῖς δὲ ξυνέπεσθαί οἱ καὶ ὁδηγῷ τούτῳ χπῆσθαι πρὸς τὴν μελετωμένην ἐγχείρησιν |
| ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
| ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
| ἐκφανῆ κατὰ τὴν φαινομένην ἀκολουθίαν παραγίνεσθαι προσήκει . Ἂν τοίνυν ἐπιδείξωμεν , ὅτι τὸ στερεώτατον αὐτοῦ καὶ πυκνότατον μέρος , | ||
| καὶ παιδείαν : ἐπὶ δὲ τούτοις τὴν τῶν ἔργων πρᾶξιν ἐπιδείξωμεν , ὡς καλὴν καὶ ἀξίαν τούτων ἀπεφήναντο . τῆς |
| τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
| εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
| τὴν δὲ μουσικὴν νομίζουσιν οὐ μόνον ἄχρηστον ὑπάρχειν ἀλλὰ καὶ βλαβεράν , ὡς ἂν ἐκθηλύνουσαν τὰς τῶν ἀκουόντων ψυχάς . | ||
| ἐπὶ τῶν ἀρρένων μήτε ἐπὶ τῶν θηλειῶν κατὰ γένος εἶναι βλαβεράν , κατὰ δὲ τὴν ἀμετρίαν : βλάπτεσθαι μὲν γὰρ |
| ἐβλάστησεν , ἀναπείθει : οὕτω τοι καὶ ἐν ἐλαίᾳ συκῆν κατανοήσεις καὶ ἐν ἄλλῳ ἄλλο . Θ . δὲ ἐν | ||
| ἐξ ὧν ἐβλάστησεν . οὕτω τοι καὶ ἐν ἐλαίᾳ συκῆν κατανοήσεις , καὶ ἐν ἄλλῳ ἄλλο . Φωλεύει δὲ ἐν |
| δὲ , ὦ Ἀθηναῖοι , εἰ νῦν σώων ὄντων Λακεδαιμονίων δεδοίκαμεν μὴ τῷ βασιλεῖ προσθῶνται Θηβαῖοι , τί ποιήσομεν ἡνίκ | ||
| Νάρκισσον κάλλει νικῶμεν , οὐκ ἀρκεῖν ἡμῖν δοκοῦμεν , ἀλλὰ δεδοίκαμεν μὴ λάθωμεν τοῖς ἐπιγιγνομένοις ἂν καταλιπόντες ὑπερβολήν . σχεδὸν |
| ὅπως πείσεται κακῶς πρόσθεν ἐάσας , ἔπειθ ' ὑπὲρ ἀπαλλαγῆς ἕλοιτ ' ἂν βεβουλεῦσθαι , ὅτ ' οὐδὲ τοῦτ ' | ||
| πολλὰς τυραννίδας καθεῖλεν . παιδικῶν γὰρ παρόντων ἐραστὴς πᾶν ὁτιοῦν ἕλοιτ ' ἂν παθεῖν ἢ δειλοῦ δόξαν ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς |
| ' ἐξοίσει , ἔστ ' ἂν νόωι ? ? ? πεισθῆτε [ μὴ λέγειν ] [ ] ψευδέα Κέρδωνα . | ||
| παρρησίας εἴρηται , τοῖς μὲν πεισθησομένοις ὑμῶν , ἐὰν ἄρα πεισθῆτε , ἔν τε τῷ παρόντι χρήσιμα καὶ εἰς τὸ |
| εἶναι κακοδικίας ἠξίωσεν . κοινὰ δ ' ἐπὶ δικαστῶν , ὁμόψηφοι ἐγένοντο , σύμψηφοι , συνεψηφίσαντο , τὴν ἐναντίαν γνώμην | ||
| οὖν τὰ ἐναντία τοῖς τριάκοντα ψηφίζησθε , πρῶτον μὲν οὐχ ὁμόψηφοι τοῖς ἐχθίστοις γίγνεσθε , ἔπειτα τοῖς ὑμετέροις αὐτῶν φίλοις |
| . αὔλει [ μοι ] . Νεκρὸν ἐάν ποθ ' ἴδηις καὶ μνήματα κωφὰ παράγηις , κοινὸν ἔσοπτρον ὁρᾶις : | ||
| θεοῖς . . φίλους εὐσέβει . . ὃ ἂν μὴ ἴδηις , μὴ λέγε . . εἰδὼς σίγα . . |
| . κρατησίποδα : κρατῆσαι τοῖς ποσὶν ἤγουν νικῆσαι δρόμῳ . ἕποιτο μοῖρα : ἐπακολουθοίη δὲ αὐτοῖς καὶ εἰς τὸν μετὰ | ||
| τοῖς ἔμπροσθεν εἰρημένοις μετὰ τὸν περὶ σαφηνείας δέδεικται λόγον . ἕποιτο δ ' ἂν τῷ περὶ τραχύτητός τε καὶ σφοδρότητος |
| φιλονικίας ἐπὶ τοῖς πράγμασι πάντ ' ἄνδρα παρασχέσθαι δεῖ , ὅσηνπερ ἐκ τῶν ἄνωθεν χρόνων ἀμελείας : μόλις γὰρ οὕτως | ||
| δύναμιν τοσαύτην εἰς τὸν λόγον παρὰ τῶν Μουσῶν λαβεῖν , ὅσηνπερ αὐτὸς ἔσχηκας εἰς τὸ περισῶσαι τὴν πόλιν . ὁ |
| ὑπὲρ τῶν ὅρκων οὓς ὀμωμοκότες δικάζετε , τιμωρήσασθε καὶ παράδειγμα ποιήσατε τοῖς ἄλλοις , μνημονεύοντες πάνθ ' ὅς ' ἀκηκόαθ | ||
| ἄνθρωπον ἠγάπησα , ὡς τέκνα μου . Ταῦτα καὶ ὑμεῖς ποιήσατε , τέκνα μου , καὶ πᾶν πνεῦμα τοῦ Βελίαρ |
| ἀξιώσουσι : Λακεδαιμονίοις δ ' ἐπεξιόντες καὶ τἀκείνων καθαιροῦντες οὐκ ἀξιώσουσιν οὐδένα αὐτοῖς νεμεσᾶν . εἰ φαίνονται τοίνυν ἐκ τούτων | ||
| ἢ τοῖς κατηγόροις : νυνὶ δὲ ἡμῶν πάντα ταῦτα παρεχομένων ἀξιώσουσιν ὑμᾶς τοῖς αὑτῶν πείθεσθαι λόγοις μᾶλλον ἢ τῷ πατρὶ |
| πρὸς ἀλλήλους ἐχόντων καταφρονήσαντες ὑμῶν . ὅταν δὲ τοὺς πολεμίους τιμωρήσησθε , ἐγγυῶμαι ὑμῖν τὴν βουλὴν ἐγὼ τάς τε ὑπὲρ | ||
| παρεῖδον , καὶ ὅσα τοιαῦτα . νῦν δέ με κἂν τιμωρήσησθε , φέρω καὶ ταύτην ὑπὲρ τοῦ πατρὸς τὴν τιμωρίαν |
| θανάσιμος , ὁ δὲ πικρὸς , οὔ . Γῆν μεταμείβειν ξύμφορον ἐπὶ τοῖσι μακροῖσι νουσήμασιν . Τὰ ἀσθενέστερα σιτία ὀλιγοχρόνιον | ||
| . μὰ τὸν Δί ' , οὐ γὰρ οὐδαμῶς μοι ξύμφορον . καὶ γὰρ πρότερον ἐπανθρακίδων ἐμπλήμενος ἀπέδωκ ' ὀφείλων |
| ὧν ἱμείρεις : οὐ γὰρ μεγάλων ἐπιθυμεῖς . ἀλλὰ σεαυτὸν παράδος θαρρῶν τοῖς ἡμετέροις προπόλοισιν . δράσω ταῦθ ' ὑμῖν | ||
| δ ' ἴσχῃ Κρονίωνα Σεληναίη ἅμα δίῃ ἐν γενέθλῃ , παράδος μιν ἐπ ' ἠγάθεον Φαέθοντα εἰ δὲ Νεμειήταο μέσην |
| γὰρ ἂν ἐντεῦθέν μέ τις ἀνέλοιτο , οὐδ ' ἂν ἐπίδοιμι τὸν ἥλιον οὐδ ' [ ἂν ] εἰς φῶς | ||
| πανήγυρις ] ἡ πληθύς . θ πανήγυρις ] χορός . ἐπίδοιμι ] θεάσαιμι . ἀστυδρομουμένην ] πορθουμένην . ἀστυδρομουμένην ] |
| ἵν ' εἰδῆτε . Οὐ τοίνυν μόνον ἐκ τούτων ἂν γνοίητε , ὅτι δεινὸν οὐδ ' ὁτιοῦν πέπονθεν τὸν ἄνθρωπον | ||
| συμβουλεύω ἐγὼ γνῶναι ὑμᾶς αὐτούς . μάλιστα δ ' ἂν γνοίητε , εἰ ἀναλογίσαισθε ἐπὶ τίνι ὑμῖν μέγα φρονητέον ἐστίν |
| ἴσαι αἳ ταῦτά σοι δείξουσιν , Ἠλέκτρα , σαφῆ . Σφῷν δ ' ἐννέπω γε τοῖν παρεστώτοιν ὅτι νῦν καιρὸς | ||
| κακὴ πρὸς τοῦδε πατρὸς τῶν τε τοῦδ ' Ἐρινύων . Σφῷν δ ' εὐοδοίη Ζεύς , τάδ ' εἰ θανόντι |
| ἔτι γε μὴν περὶ ποσότητος χύματος καὶ προσέτι χρωμάτων , λείποιτ ' ἂν ἴσως ἐν - ταῦθα φάναι περί τε | ||
| , μήτε ὑπόληψις , [ οὔτε ] κυρίως ἄρα οὐδεμία λείποιτ ' ἂν δύναμις τῆς ψυχῆς πρὸς ἣν ἀμφισβητήσιμός ἐστιν |
| . ὅταν δὲ ὡς ἠδικεῖτο δι ' ὧν ἔπασχε , πεισθῶσιν ἅπαντες , οὐκέτ ' ὀνειδιοῦσιν ἃ πέπονθεν : οὐ | ||
| ὅπλα παρελώμεθα καὶ τὰ σώματα ἐφ ' ἡμῖν γένηται καὶ πεισθῶσιν , ὅτι μηδὲν αὐτοῖς ἐστιν ἴδιον , τὰ μὲν |
| ὀρθῶς στοχάζεται τῆς Ἀριστοτέλους διανοίας , οὐδ ' ἂν ἡμεῖς ἄστοχόν τι λέγοιμεν περὶ τοῦ θείου Πλάτωνος φήσαντες αὐτὸν τοῖς | ||
| ὀρθῶς στοχάζεται τῆς Ἀριστοτέλους διανοίας , οὐδ ' ἂν ἡμεῖς ἄστοχόν τι λέγοιμεν περὶ τοῦ θείου Πλάτωνος φήσαντες αὐτὸν τοῖς |