| ὅπως πείσεται κακῶς πρόσθεν ἐάσας , ἔπειθ ' ὑπὲρ ἀπαλλαγῆς ἕλοιτ ' ἂν βεβουλεῦσθαι , ὅτ ' οὐδὲ τοῦτ ' | ||
| πολλὰς τυραννίδας καθεῖλεν . παιδικῶν γὰρ παρόντων ἐραστὴς πᾶν ὁτιοῦν ἕλοιτ ' ἂν παθεῖν ἢ δειλοῦ δόξαν ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς |
| πολλὴ καὶ οὔτε λαβεῖν ῥᾳδία οὔτε κατασχεῖν , ἐὰν ἄρα κτησώμεθα , * * ἀμφότερ ' εἰπεῖν ἔστιν , ὦ | ||
| , οὐκ Ἀθηναίους λέγω μόνον , ἀλλὰ καὶ πάντας ἀνθρώπους κτησώμεθα λειτουργούς ; χωρὶς δὲ τούτων εἰ μὲν τοὺς αὐτοὺς |
| οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
| ' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
| καὶ ἥδιον εὐθύς , ἀλλ ' ὅταν τις ὅτι ἤνεγκεν ἐπαινῆται , μεῖζον εἰς ἡδονήν . καὶ ἔστι γε ὅλως | ||
| ' , ὅταν εἰς αὐτὸν ἐγκώμια γράφωμεν , μὴ ἀνώνυμος ἐπαινῆται . Τὴν ἐπιστολήν σου λήψεσθαι μὲν ἐλπίζω , λαβεῖν |
| ὃς ἐσφέρει νόσον καινὴν γυναιξὶ καὶ λέχη λυμαίνεται . κἄνπερ λάβητε , δέσμιον πορεύσατε δεῦρ ' αὐτόν , ὡς ἂν | ||
| ' ὁρᾷς ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων , ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτ ' αὐτήν . Εἰπέ μοι , ἡμᾶς δὲ |
| . Ἐὰν δέ γε οἶμαι μεμιασμένη καὶ ἀκάθαρτος τοῦ σώματος ἀπαλλάττηται , ἅτε τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα καὶ τοῦτο θεραπεύουσα | ||
| πολίταις δικαιοσύνη μὲν ἐν ταῖς ψυχαῖς γίγνηται , ἀδικία δὲ ἀπαλλάττηται , καὶ ἄλλη δὲ ἀρετὴ ἐγγίγνηται , κακία δὲ |
| . δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
| , ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
| ὁμόσε χωρεῖν ἀνδράσι κρατίστοις μὲν τὰ πολέμια τῶν Ἑλλήνων , ἀπονενοημένως δὲ πρὸς τὸ ζῆν διακειμένοις , δικαίαν δὲ ὀργὴν | ||
| ' ἐπ ' αὐτὸν τοῦ δήμου , καὶ τὰς χεῖρας ἀπονενοημένως προσφέροντος , ἔφυγεν εἰς Τεγέαν κἀκεῖ διετέλεσε τιμώμενος ὑπὸ |
| ἐλεφάντων τεττάρων . Ὁ γὰρ παράσιτός ἐστιν , ἂν ὀρθῶς σκοπῇς , κοινωνὸς ἀμφοῖν , τῆς τύχης καὶ τοῦ βίου | ||
| ἕστηκε γὰρ οὐδέν . Ἂν πλούσιος ὢν καθ ' ἡμέραν σκοπῇς τὸ πλεῖον , ἐς τοσοῦτον εἶ πενιχρός , ἐς |
| πρὸς σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες | ||
| . σελαγεῖται ] καταλάμπεται : διὸ καὶ ἡμεῖς δῆλαι πᾶσι δόξαιμεν . ⌈ μαρμαραίῃσιν [ μαρμαρέαισιν / ] ] λαμπραῖς |
| γὰρ οὕτως ἐπιμείναι τις τοῖς κατὰ μέρος , πάνυ ἂν ἐργάσαιτο ἀφελῆ τὸν λόγον . Ἔτι ἀφελές τε καὶ ἠθικὸν | ||
| οὐδὲν μὲν ἔπραξεν , ἀλλὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν γυνή τις ἐργάσαιτο : ἄλλως : ὡς γυνὴ , συμβουλεύσασα , παραθαρρύνασα |
| ἔχοντες μετέχουσι πάντων τῶν ἐν τῇ χώρᾳ , ὁπόταν τινὸς δεηθῶσιν . Ἐναντία γε μὴν καὶ τάδε τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι | ||
| στρατιὰν αὐτοῖς Αἰκανῶν καὶ Οὐολούσκων ἄξειν ἐπίκουρον , ὅσης ἂν δεηθῶσιν : ἥξει τε οὐκ εἰς μακρὰν αὐτὸς μὲν ἐπαγόμενος |
| : τὸ δ ' εὐτυχές , οἳ ἂν τῆς εὐπρεπεστάτης λάχωσιν , ὥσπερ οἵδε μὲν νῦν , τελευτῆς , ὑμεῖς | ||
| Διονυσίων ἀεὶ τοῦ καθήκοντος χρόνου γίγνεσθαι , ἄν τε δεινοὶ λάχωσιν ἄν τ ' ἰδιῶται οἱ τούτων ἑκατέρων ἐπιμελούμενοι , |
| λεχθέντων ἂν ἀρκεῖ τοῦτο καὶ ὅτι κίνησις μὲν ἂν καὶ παύσαιτο καὶ διαλίποι , χρόνος δὲ οὔ . Εἰ δὲ | ||
| , ἁρπάσας τυραννικῶς . ἀλλ ' ἐκεῖνος μὲν ἀναισχυντίᾳ μὴ παύσαιτο συνοικῶν , σὺ δ ' , ὦ ἄριστε , |
| τὰς πολλὰς καὶ μεγάλας Φωκέας τε καὶ Βοιωτοὺς καὶ τὴν ἐνεγκοῦσαν αὐτὸν καὶ τὸν ἀστέρα δὴ τῆς Ἑλλάδος , τὴν | ||
| . ἡμεῖς δέ , ὦ φίλοι , | τί τὴν ἐνεγκοῦσαν πόλιν ποιήσομεν ; ἀλλ ' ἐπεὶ οὐκ ἐπὶ τῶν |
| ” , ἐπειδὴ τῆς ἀκαθάρτου φθορᾶς αἴτιον ἡ διάλυσις . μηδέποτ ' οὖν ἰδών τινα τῶν φαύλων οἷς ἂν ἐπιθῆται | ||
| ἐν ὀρέξει ἀναπότευκτον , ἐν δ ' ἐκκλίσει ἀπερίπτωτον , μηδέποτ ' ἀτυχοῦντα , μηδέποτε δυστυχοῦντα , ἐλεύθερον , ἀκώλυτον |
| τὴν τροφὴν ἀναλαμβάνουϲι : τούτου δὲ μεῖζον ἀγαθὸν οὐδὲν ἂν εὕροιϲ αὐτοῖϲ . φυλακτέον δὲ τὴν ἐν τῷ ψυχρῷ πολλὴν | ||
| καὶ ϲεϲέλιοϲ πάϲαϲ ἰδέαϲ . καὶ τί γὰρ οὐκ ἂν εὕροιϲ ἐν τοιϲίδε τῶν δυνατωτάτων ; λόγοϲ ὅτι καὶ γυπὸϲ |
| βραχειῶν , ὅταν μὲν εἰς μέρος λόγου λήγουσα συλλαβὴ φωνηέντων πάσχῃ σύγκρουσιν λίαν ἀσθενής , μῆκος δὲ προσλαμβάνουσα πλέον ἢ | ||
| μείουρον διπλοῦν κατασκευάζειν , ἵνα ὑπὸ τῶν λιθοβόλων τυπτόμενον μηδὲν πάσχῃ , ἀπέχον θάτερον θατέρου πήχεις ὀκτώ , ἐπ ' |
| : ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
| ' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
| , ἵνα μήθ ' ὑπὸ τῶν ὀρνίθων κατεσθίηται μήτε θηρία ἐγγίγνηται : ὁ πυρὸς δ ' οὐ σήπεται τεθέντος ὡσαύτως | ||
| σπέρμασιν νομοθετοῦμεν τὰ νῦν , ἀνεμέσητον δὴ φοβεῖσθαι μή τις ἐγγίγνηται τῶν πολιτῶν ἡμῖν οἷον κερασβόλος , ὃς ἀτεράμων εἰς |
| ἠπιστάμεθα , καὶ μηδὲν ὅλως κωλύειν τὸν μανθάνοντα , ὅταν μανθάνῃ , καὶ γνωρίζειν αὐτό , κατ ' ἄλλο μέντοι | ||
| . φανήσεται δέ , ἐὰν ὃ λέγομεν ὀρθῶς τις ἐμβλέπων μανθάνῃ : δεσμὸς γὰρ πεφυκὼς πάντων τούτων εἷς ἀναφανήσεται διανοουμένοις |
| συσχηματιζομένους τῇ Σελήνῃ ὅπως συμφώνως καὶ τελείως ἕκαστον τῶν πραττομένων ἀποβῇ . ὅταν γὰρ ζητῶμεν περὶ ἐγγείων ἢ ἐπιτροπῆς ἢ | ||
| ποῦ τόπον ἔχει πῶς γέ - νηται ; καὶ πῶς ἀποβῇ ; καὶ μὴ ἀπαντήσῃ τόδε ἢ τόδε ; Νῦν |
| μὲν ἱκανόν : ἄνευ γὰρ τούτου οὔτε μάχεσθαι οὔτε ζῆν δυναίμεθ ' ἄν : οἶνον δὲ τοσοῦτον ἕκαστον ἔχειν χρὴ | ||
| : οὐδ ' ἂν εἰ πλεύσαιμεν ἵνα μαντείαν λάβοιμεν , δυναίμεθ ' αὐτῇ βοηθεῖν : ἄλλως : οὐδὲ ἔστιν ὅποι |
| τούτων οὕτως ἐχόντων οἴομαι καὶ πεπεικὼς ἐμαυτὸν ἀνέστηκα , ἂν ἐθελήσητε τοῦ θορυβεῖν καὶ φιλονικεῖν ἀποστάντες ἀκούειν , ὡς ὑπὲρ | ||
| ἡλικίᾳ στρατεύεσθαι , συνελόντι δ ' ἁπλῶς ἂν ὑμῶν αὐτῶν ἐθελήσητε γενέσθαι , καὶ παύσησθ ' αὐτὸς μὲν οὐδὲν ἕκαστος |
| οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
| δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
| δοκεῖ , χρὴ ταῦτα δρᾶν : εὐοδεῖν πορεύομαι . Αἱμασιολογεῖν ἄριστ ' ἠπίστατο . Ἄφωνος ἐγένετο , ἔπειτα μέντοι πάλιν | ||
| . τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι μακρῷ ἄριστ ' ἔχει τι τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας |
| , ἵνα μὴ ἡ λαμβανομένη τροφὴ ῥαιδίως καταφέρηται , ἀλλὰ ὑπομένῃ ποσοὺς χρόνους . * ὡς γὰρ τῶν κατ [ | ||
| οὐ μέρος ἀνθρώπου : ἀλλ ' ἵνα μὲν ἐν γαστρὶ ὑπομένῃ τὸ βρέφος , προσυφάνθη τὸ χόριον καὶ τὸ αἷμα |
| ' ἐγρηγορὼς τὸ ὅμοιόν τῳ μὴ ὅμοιον ἀλλ ' αὐτὸ ἡγῆται εἶναι ᾧ ἔοικεν ; Ἐγὼ γοῦν ἄν , ἦ | ||
| ποιεῖσθαι δὲ τὴν αἵρεσιν ἐν ἱερῷ ὅπερ ἂν ἡ πόλις ἡγῆται τιμιώτατον , φέρειν δ ' ἐπὶ τὸν τοῦ θεοῦ |
| συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
| ' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
| γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
| . ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
| ἐπιθυμῶν , ἀσχάλλων δὲ τὸ μὴ καταλαμβάνειν τὸ ζητούμενον . Εἴποις ἂν ἰδὼν αὐτὸν πάθος πάσχειν κόρης ἐπίτεκνος ἄρτι γευομένης | ||
| οἱ ὕστερον τὰς μουσουργοὺς καὶ κιθαριστρίας καὶ ὀρχηστρίας ἐπεισήγαγον . Εἴποις τὰ τρία παρὰ τῇ αὐλῇ : τοῖς ἐπὶ θάνατον |
| δεῖ τὸν τεταγμένον χρόνον . } Πενίας περ οὐδέν ἐστιν ἀθλιώτερον . ἄμεινόν ἐστιν ἀποθανεῖν ἢ δυστυχεῖν . } Ἄνθρωπον | ||
| φαντάσματα , τὸν δὲ ἀληθέστερον ὄνειρον οὐκ ἐθεασάμην . νῦν ἀθλιώτερον ἀνετμήθης τὴν γαστέρα : αὕτη δυστυχεστέρα τῆς μαχαίρας τομή |
| ἡμῶν ἢ θεός , ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο | ||
| νῦν ἐφ ' ἡμᾶς , εἰ ῥᾳθυμοῖμεν , ἥξει . φαινώμεθα τοίνυν διδόντες ὃ τότε ἂν ἀπῃτοῦμεν . Εἶτα σὺ |
| κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
| παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
| ἄξιος εἶναι δοκεῖ βέλτιον ἀπαλλάττειν , ὅτῳ δ ' ἂν ὑπάρξῃ τὰ παρ ' αὐτῆς ἀγαθά , εὐθὺς μοχθηρὸς πέφηνεν | ||
| , ὡς φίλοι ἡμῖν τοιοῦτοι γένοιντο : ἢν γὰρ τοῦτο ὑπάρξῃ , εὔδια πάντα καὶ πλοῦς οὔριος καὶ λειοκύμων ἡ |
| πράττειν , καλῶς ἂν πάντα ποιήσειε καὶ περὶ οὐδὲν ἂν σφάλλοιτο . ἄνευ δὲ τούτου καθ ' ἕκαστον μὲν τῶν | ||
| κεκραμένον σώματι ἐν τῷ πρώτῳ νοητῷ τις τιθέμενος οὐκ ἂν σφάλλοιτο . Οὐ γὰρ τόπον ζητητέον οὗ ἱδρύσομεν , ἀλλ |
| ὥστ ' ἀσφαλῶς ἐπράττομεν : νυνὶ δ ' , ὅταν τύχωμεν , στρατευόμεσθ ' αἱρούμενοι καθάρματα στρατηγούς . κἄν τις | ||
| : καὶ οἳ χάριν ἔχειν ὁμολογήσαντες , ἂν λιμένος ἔφη τύχωμεν ἀπαλλαγέντες τοσούτου κλύδωνος , Σωτῆρας ὑμᾶς ἐπιφανεῖς μετὰ τῶν |
| αὑτοῦ εὔνοιαν δεῖξαι βουλόμενος προσκεφάλαιον δείκνυσιν αὐτῷ . ἵνα μὴ τρίβῃς : ἵνα μὴ ἐκτρίψῃς μηδὲ διαφθείρῃς τὴν ἐν Σαλαμῖνι | ||
| Ἀλλ ' ἐπαναίρου , κᾆτα καθίζου μαλακῶς , ἵνα μὴ τρίβῃς τὴν ἐν Σαλαμῖνι . Ἄνθρωπε , τίς εἶ ; |
| ἐπεὶ ῥᾳδίως ἂν ἐκράτησε τῆς Καρχηδόνος : εἵλετο γὰρ ἂν Βορμίλκας ἐπ ' αὐτοφώρῳ γενόμενος συνεργεῖν Ἀγα - θοκλεῖ μᾶλλον | ||
| Ἀγαθοκλέα μετεωρισθέντες πολὺ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν . ἃ δὴ πυθόμενός τινων Βορμίλκας , ὁ ἕτερος στρατηγός , καὶ νομίσας παρὰ θεῶν |
| μεγάλ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , κατ ' ἐκείνου φαίνοιτ ' ἂν ὀνείδη βουλομένοις ὀρθῶς δοκιμάζειν , ταῦτ ' | ||
| μὲν τοῦ δέοντος τὰ ἄνω , μείζω δὲ τὰ κάτω φαίνοιτ ' ἂν διὰ τὸ τὰ μὲν πόρρωθεν , τὰ |
| προκρινεῖ τοῦ ἐντέχνου τὸν ἄτεχνον , ἀλλὰ προκρίνας τὸν εὔτεχνον χρήσαιτ ' ἂν αὐτῷ καλῶς , τὸ τῆς καταφρονήσεως ἐξελὼν | ||
| ἐστὶν ἄξιος ἢ ἔλαττον ἀδικεῖ , ἀλλ ' ὅτι πονηροτέρῳ χρήσαιτ ' ἂν ὁ πεπονθὼς ἀντιπηρωθέντι τῷ δεσπότῃ , μνησικακήσοντι |
| ; Καὶ μάλα γε . Τί δὲ ἐπειδὰν ἄλλο μηδὲν πράττῃ μηδὲ κοινωνῇ Μούσης μηδαμῇ ; οὐκ εἴ τι καὶ | ||
| φέροντες . ἑκάτεροι δέ , ἐπειδὰν χωρὶς ἑκάτερος τὸ ἑαυτοῦ πράττῃ , οἷον : ἑκάτερος αὐτῶν δοκὸν φέρων , ἤτοι |
| κατὰ τὴν συνοχὴν ἤτοι ὑπερβάλλουσαν ἢ ἐλλείπουσαν τὸ διάφορον αὐτῶν ὑπολογίζεσθαι . τά τε γὰρ ἄλλα τούτῳ συμφωνεῖ καὶ τὸ | ||
| μήτε κίνδυνον μήτε τὸ πολλάκις ἐξηπατῆσθαι μήτ ' ἄλλο μηδὲν ὑπολογίζεσθαι πρὸς τὸ δίκαιον καὶ τὴν ἐκείνου χρείαν , ὑπὲρ |
| ἀνδρεῖον ἔχει , τοῦ τε ἐς χεῖρας ἐλθεῖν πιστότερον τὸ ἐκφοβῆσαι ὑμᾶς ἀκινδύνως ἡγοῦνται : ἐκείνῳ γὰρ ἂν πρὸ τούτου | ||
| τοῖς ἀκούουσι γνῶναι ὡς εἰκότως ἐδράσαμεν , ἱκανὰς δὲ ἡμᾶς ἐκφοβῆσαι καὶ πρὸς ἀσφάλειάν τινα τρέψαι , βουλομένους μὲν καὶ |
| πρὸς ἀλλήλους ἐχόντων καταφρονήσαντες ὑμῶν . ὅταν δὲ τοὺς πολεμίους τιμωρήσησθε , ἐγγυῶμαι ὑμῖν τὴν βουλὴν ἐγὼ τάς τε ὑπὲρ | ||
| παρεῖδον , καὶ ὅσα τοιαῦτα . νῦν δέ με κἂν τιμωρήσησθε , φέρω καὶ ταύτην ὑπὲρ τοῦ πατρὸς τὴν τιμωρίαν |
| τὸν λόγον . οὐ μὴν δίαρμά γε οὐδὲ ἀξίωμά τι δύναιτ ' ἂν ἔχειν ὁ τοιοῦτος λόγος οὐδὲ τοῖς ὅλοις | ||
| ἀποκρίνασθαι καὶ λόγον ἐκ λόγου λέγειν , οὐδεὶς ὅστις οὐχὶ δύναιτ ' ἄν . ἐκ δὴ τοῦ θορυβεῖν οὐκ ἀπαλλάττεσθε |
| ἀκροατῶν , ποταπός ; αἰανὸς καὶ σκοτεινός , ἤτοι τὸ λελογισμένον αὐτῶν σκοτίζων : τουτέστιν ἐλπίδα ἔχοντες οἱ ἀκροαταὶ ταχέως | ||
| ὑπ ' οὐδενὸς φόβου , τὸ γὰρ ἔννουν τε καὶ λελογισμένον ἐν αὐτοῖς μάλιστα τοῖς φοβεροῖς ἔχειν . ἐκάλουν δὲ |
| δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ ἔφηβοι συμβάλλουσι μαχουμένους : ὁποτέρων δ ' ἂν ὁ κάπρος τύχῃ νικῶν , [ | ||
| τὸ μέγεθος οὐδὲν μέγα ὠφελήσει : καὶ τοῦτο ἐγνώκει ὅτι ὁποτέρων ἂν οἱ ἐφεστῶτες τοῖς πράγμασι σπουδαιότεροι ἐν ἀρετῇ ἄνθρωποι |
| μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
| συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
| ἀγνωμοσύνης καὶ πλεονεξίας , ἢ πολὺ τοὐναντίον κἀκείνους πονηροτάτους ἀνθρώπων ἐκρίνετε καὶ τοῖς Θηβαίοις συνήσθεσθε καὶ συνηλγεῖτε , καὶ δίκην | ||
| ' ὀλίγου σκοπούντων : τῶν ἀσκέπτως λεγόντων . σωφρονέστερον ἂν ἐκρίνετε : μετὰ ὑγιοῦς φρονήσεως ἦν ἂν ἡ κρίσις ἡ |
| ' ἐν τοῖς δένδροις ἐστὶν ὡς πλείονος δεομένων πέψεως . Τάχα δ ' ἀληθέστερον ἐκείνως ἀποδοῦναι καὶ μὴ ἐπετείοις καὶ | ||
| ἐνῆν τοῦ λιπαροῦ , ἐξεκαίετο ἂν ἐκ τοῦ θερμοῦ . Τάχα δὲ θαυμάσειεν ἄν τις ὅτι καὶ ἐν τῇσι μασχάλῃσι |
| τυγχάνεις εἰδώς , ἐμὲ προτρέψαι ὡς ἔλαττον ἐπισταμένῳ γράψαι . βουλοίμην δ ' ἄν , εἴ σοι κεχαρισμένον εἴη , | ||
| . ἐγὼ δὲ τούτων οὐδενὸς χρῄζω τυχεῖν , δόξαν δὲ βουλοίμην ἂν εὐκλείας ἔχειν . οὐδεὶς γὰρ ἡμᾶς ὅστις ἐξαιρήσεται |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
| , ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
| ἔχειν πρὸς ἀλλήλους , ὡς ἂν πατὴρ σπουδαῖος πρὸς τέκνα σχοίη . καλὸν δὲ καὶ τὸ πάντα Πυθαγόραι ἀνατιθέναι τε | ||
| τὸν αὐτὸν θᾶκον καθίζοιτο , ἆρ ' οὐ σκότους ἀνάπλεως σχοίη τοὺς ὀφθαλμούς , ἐξαίφνης ἥκων ἐκ τοῦ ἡλίου ; |
| τὴν εἰς Λάρισαν ἢ ὅποι βούλει ἄλλοσε βαδίζοι καὶ ἄλλοις ἡγοῖτο , ἄλλο τι ὀρθῶς ἂν καὶ εὖ ἡγοῖτο ; | ||
| ἔπαινον καὶ καταποντιστῶν ἀνατιθείη , εἰ τοῦτο θαυμάζοι καὶ ζηλωτὸν ἡγοῖτο τὸ τοῖς κινδύνοις ἀεὶ σφᾶς αὐτοὺς ὑποτεθεικέναι . ἀλλ |
| μυστήρια ποιοῦντα ἐν οἰκίᾳ μεθ ' ἑτέρων , καὶ ἐὰν ψηφίσησθε ἄδειαν ᾧ ἐγὼ κελεύω , θεράπων ὑμῖν ἑνὸς τῶν | ||
| περὶ τοῦ φεύγοντος τὴν ψῆφον δὲ αἰτεῖ , οἷον ἵνα ψηφίσησθε καὶ αὐτῷ μᾶλλον προσθῆτε . . . παραιτεῖται ] |
| τὸ πρόσωπον , καὶ τῆς συντρόφου καὶ φίλης αἰδοῦς εἰκότως ἐπιλανθάνεται : οὐ γὰρ ὑφορᾶται τῶν ἀστειοτέρων τὰ σκώμματα πάντων | ||
| καταξιώσατε . Τρόπος ἀγαθὸς οὔτε μεταβάλλεται ταῖς εὐτυχίαις οὔτ ' ἐπιλανθάνεται φιλίας , βελτίων δὲ τύχης ἁπάσης καθέστηκε . ταῦτα |
| ἅπαντα μηδὲ ἐπιστρεφόμενος . ἐὰν δὲ γέρων ᾖς , μηδὲ ἀπαλλαγῇς ποτε τοῦ πλοίου μακράν , μή ποτε καλοῦντος ἐλλίπῃς | ||
| εἴης . ἄριστον μὲν οὖν ἀπέχεσθαι , ἵνα τῆς αἰτίας ἀπαλλαγῇς . εἰ δὲ πάντως τυραννητέον , φροντίζειν ὅπως τὴν |
| τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
| εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
| οὐδ ' εἰ βοῦς μοι τὸ δὴ λεγόμενον φθέγξαιτο , πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν | ||
| μᾶλλον προχωροίη , καὶ τάχ ' ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν , εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον |
| ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
| φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
| τὸν μεθύοντα , ἀλλὰ τὸν πεπωκότα μὲν τοῦ οἴνου , νήφοντα δὲ θεωρεῖν , ὡς καθευδήσει , καὶ ὡς πολλῷ | ||
| αὐτὸν εἶναι μὴ τὰ δεινότατα πάσχοντα . καὶ τοῦτο μὲν νήφοντα ἐπιθυμεῖν μέθης , ὡς τότε ἀπαλλαγησόμενον τῶν συμφορῶν , |
| ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
| νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
| δή , ὦ ἄνδρες δικασταί , κἀκεῖν ' ἂν πάντες ὁμολογήσαιτε , ὅτι τοιοῦτον πρᾶγμα συναλλάττων ὁστισοῦν ἕλοιτ ' ἂν | ||
| τῶν νυνὶ καιρῶν ἢ ἐπὶ τῶν προγόνων , ἅπαντες ἂν ὁμολογήσαιτε , ἐπὶ τῶν προγόνων . Ἄνδρες δὲ πότερον τότε |
| σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
| μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
| μὲν γὰρ τῷ πλούτῳ καὶ τῷ γένει καθυπερέχοισα τἀνδρὸς ἄρχειν προαιρῆται , ὁ δὲ ἀνάξιον ἁγῆται καὶ παρὰ φύσιν συγχωρέν | ||
| τοὺς Αἰκα - νούς , ἐφ ' οἷς ἂν αὐτὸς προαιρῆται . μετὰ τοῦτο συνθῆκαι γίνονται ταῖς πόλεσι μεσιτεύσαντος αὐτὰς |
| , τό τε πρὸς τελειότητα ἄγον , ὅπερ ἂν καὶ πάθοι καὶ νοῦς καὶ αἴσθησις , καὶ τὸ πρὸς φθοράν | ||
| διὸ , καὶ εἰ μὴ μεγάλως βιάσαιτο , οὐκ ἂν πάθοι . παθοῦσα δὲ λίαν πάσχει , καὶ πολλῶν συμπτωμάτων |
| ἦν ἐν τῇ νόσῳ , αὐτὸς μὲν ἥδεθ ' οἷσιν εἴχετ ' ἐν κακοῖς , ἡμᾶς δὲ τοὺς φρονοῦντας ἠνία | ||
| ὑπὲρ ἡμῶν αὐτῶν προθυμίαν ἥνπερ ὑπὲρ τῆς Εὐβοέων σωτηρίας , εἴχετ ' ἂν Ἀμφίπολιν τότε καὶ πάντων τῶν μετὰ ταῦτ |
| μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
| σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
| πῶς εἶπας ; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών ; ἥκιστ ' , ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται . † | ||
| τὸν δὲ στρυφνὸν ἐκ μεγάλων σχημάτων καὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ ' ἐχόντων : ταῦτα γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα |
| κορυφήν , οὐδὲν ἢ ἀνεπαίσθητον παραλλάσσει . ἵν ' οὖν γνῷ ἀπὸ πηλίκου ἀποστήματος ἄρχεται αἰσθητὸν παραλλάσσειν , διὰ τοῦτο | ||
| : τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης , ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν ; δεύτερον |
| κατένειμεν ἐν τῷ παντὶ χώραν ὥσπερ ἐν θεάτρῳ θέαν . Τεκμήριον δὲ ποιοῦνται τῆς γνώμης τοῦ ἀνδρός , ὅτι αὐτῶν | ||
| σύνεσιν , οὐδ ' ἔστιν ἥντινα ἰδίαν γνῶσιν προβάλλουσιν . Τεκμήριον δὲ μέγιστον : πολλοὶ γὰρ καὶ πυρὸς προσφερομένου οὐ |
| μέχρι τῶν καθ ' ἡμᾶς χρόνων τὸ ἔθος , τὸ μηθενὸς εἶναι τῶν ἔξω τῆς πόλεως τοὺς δημάρχους κυρίους : | ||
| τὴν βουλὴν οὐκ ὀρθῶς δι ' ὀργῆς ἐχόντων ἐπὶ τῷ μηθενὸς τῶν μετρίων παρ ' αὐτῆς τυγχάνειν , μᾶλλον ἢ |
| οὖν ἐκηρύχθη ἡ σφραγὶς αὕτη καὶ ἐχρήσαντο αὐτῇ , ἵνα εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ . Διατί , φημί | ||
| παρ ' ἡμῖν οἱ κουρεῖς . παρ ' οὓς ὅταν εἰσέλθωσιν , παρέχουσιν ἑαυτοὺς οὐδὲν αἰσχυνόμενοι τοὺς ὁρῶντας ἢ παριόντας |
| τοῦ καιροῦ γίγνεται , καὶ τὸ λαβεῖν Σικελίαν , ἐὰν ἐξῇ , καὶ τὸ αὐτούς γε εἶναι σῶς , ἐὰν | ||
| θαρρεῖν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἔξεστιν , ὅταν μηδὲ δουλεύειν ἀλλήλοις ἐξῇ , ἀλλὰ δέῃ καθάπαξ ἀπολωλέναι Φίλιππον , ἔγωγε προσθείην |
| μὲν ἡ σφόδρα ἐοικυῖα ταῖς ἐννοίαις ταῖς ἐπιεικέσι τὸ ἑκόντα ἐλαττοῦν τὰ ἑαυτοῦ χρηστὰ ἤ , ὅσα ἔχει κατὰ τοῦ | ||
| τῶν ἀναγκαιοτάτων βουλεύσαιντο , τί πράττοντες οὐδ ' ὁποτέραν δόξουσιν ἐλαττοῦν τῶν αἱρέσεων , πότερον ταχεῖαν ἀποδιδόντες τῇ βουλῇ περὶ |
| κινδύνου ? ? ? ? ? ? ? ? θ κινῇ ἐκ τοῦ τόπου ι οὐ βλάπτῃ . μὴ ἀγωνία | ||
| φροντίζων ἀγανακτεῖς , βαρέως ἔχεις . στρέφῃ ] περιστρεφῇ , κινῇ , κινῆσαι , κίνησιν ἔχεις . δέον . . |
| ἡμετέρους ἐπιλογισμοὺς κατειλημμένης , ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἂν πάλιν ἐπιστήσαντες κατανοήσαιμεν . λαβὼν γὰρ εἰς τὴν τοιαύτην ἀπόδειξιν ἐκλείψεις δύο | ||
| πάσας κινήσεις τῇ ψυχῇ καὶ οὐ τῷ σώματι ποιούμεθα , κατανοήσαιμεν ἂν εἰ καὶ κατὰ τὸ ποσὸν ἐπιβάλοιμεν αὐτῶν τῇ |
| πράττει τὸ κακὸν δι ' ἄγνοιαν , ἤτοι ὅταν τις ἀγνοῇ τόδε κακὸν εἶναι , γινώσκων δέ τις ὅτι τόδε | ||
| τι τοιοῦτον ἐμπεσὸν πατάξῃ , καὶ τὸν μὲν βαλόντ ' ἀγνοῇ τις , αὐτὸ δ ' εἰδῇ καὶ ἔχῃ τὸ |
| εἰ οὖν καὶ τοῦτο ἔχει , συμβούλομαι τἀνδρί , καὶ ἥδιστ ' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ | ||
| ' ἐξεγεῖραι πρῶτον αὐτὸν βούλομαι . πῶς δῆτ ' ἂν ἥδιστ ' αὐτὸν ἐπεγείραιμι ; πῶς ; Φειδιππίδη , Φειδιππίδιον |
| Καλλιμέδων ὁ Κάραβος πρίαιτό με . καὶ Ἀντιφάνης : ἧττον ἀποσταίην ὧν ἂν προειλόμην ἢ Καλλιμέδων γλαύκου προοῖτ ' ἂν | ||
| παρὰ τῶν ἐχθρῶν αἰτίαις : αὐτὸς δ ' οὐκ ἂν ἀποσταίην τῆς πρὸς ταῦτ ' ἀπολογίας . Εἰ γάρ τις |
| ἐποιήσαντο μάρτυρας , οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες , οὔτε τὸ τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ | ||
| οὔτε “ θεῶν ὄπιν εἰδότες ” οὔτ ' “ ἀνθρώπων νέμεσιν ” ἀναιροῦσι τὴν φιλόσοφον , ἄγος τοῦτο μέγιστον καὶ |
| εἶεν ἐμοὶ μεμαρτυρηκότες . οὔτε γὰρ ἑταιρίᾳ , οὔτ ' ἔχθρᾳ τούτου : φανερὸν γὰρ καὶ τοῦτ ' ἔστιν : | ||
| βούλει : κατ ' ἐρώτησιν . δηλοῖ δὲ τὸ ἐν ἔχθρᾳ εἶναι . Γ κἀπιτρέψαι Λαμάχῳ : ἐπιτρέψαι ὥστε κρῖναι |
| ἔρωτα ἐς αὐτὴν ᾄδοντες καὶ τάδε ἐπιλέγουσιν , Ἀπόλλωνα Λευκίππῳ νεμεσῆσαι τῆς ἐς τὸν ἔρωτα εὐδαιμονίας . αὐτίκα δὲ ἐπεθύμησεν | ||
| ἐκκοπῇ , αἰτίαν αὑτῇ ἔσεσθαι θανάτου . ἀπιθήσαντος δὲ αὐτοῦ νεμεσῆσαι τὸ δαιμόνιον αὐτῷ τε καὶ τοῖς ἐγγόνοις καὶ κακῶν |
| τί δοῦλον ἢ ἐλεύθερον εἶναι διαφέρει , τοῦτο μέγιστον ἂν εὕροιτε , ὅτι τοῖς μὲν δούλοις τὸ σῶμα τῶν ἀδικημάτων | ||
| ἡ πόλις ἐστὶν ἱερά , τῶν δὲ ἀνδριάντων πολλοὺς ἂν εὕροιτε τῶν ἐν αὐτοῖς τοῖς ἱεροῖς ἑστηκότων τοῦτο πεπονθότας . |
| τοιούτῳ καιρῷ ” Θεαίτητον “ γράφων τις θῆτα καὶ εἶ οἴηταί τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ , καὶ αὖ ” | ||
| ποιῶν οἷ ' ἐποίει , ἀλλὰ πάντας ὅσους περ ἂν οἴηταί τις ἧττον ἐμοῦ δύνασθαι δίκην ὑπὲρ αὑτῶν λαβεῖν . |
| οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
| - πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
| Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
| λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
| : ὥστε ἀληθῆ ἀποφαίνει ἀμφότερα . ἐὰν οὖν τις τοιαῦτα ἐπιχειρῇ πολλὰ καὶ ἓν ταὐτὸν ἀποφαίνειν , λίθους καὶ ξύλα | ||
| ὅτι ἡ ὑγίεια καὶ ἡ νόσος ἐναντία , ἄν τις ἐπιχειρῇ τοῦτον ψευδῆ δεικνύναι λέγων ὅτι , εἴπερ ἡ ὑγίεια |
| νεανίσκου : νῦν δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἂν φαίην , ἰσχυρισαίμην δ ' ἄν , ὅτι στέρξει τὸν σύνοικον : | ||
| εἰ μέν τί με τῶν ἀληθῶν ἐκφεύγει . οὐκ ἂν ἰσχυρισαίμην : ὅτι μέντοι ταῦτα μὲν οἱ κρείττους φασὶν εἶναι |
| τῇ ψυχῇ : θυμὸν μέν , ὅπως ἂν τὰ βλάπτοντα ἀμυνώμεθα , ἐπιθυμίαν δὲ ἐδωδῆς καὶ ποτῶν πρὸς τὴν ξύμφυτον | ||
| τί ἔσται πέρας , ἄν γε πάλιν τοὺς Λακεδαιμονίους μειζόνως ἀμυνώμεθα ; οὐ γὰρ δὴ τρυτάνην γε εἰς τὸν πόλεμον |
| τοῦ βιωσίμου , κατὰ τοῦτ ' ἂν δικαίως ἅπαντα περιειληφέναι νομίζοιτο καὶ πάντα οἷον κυβερνᾶν ἡμῶν τὸν βίον . οἱ | ||
| ἐκλύειν τὰ σώματα . ὁ δὲ βορέας δικαίως ἂν ἄριστος νομίζοιτο , διικνούμενος εἰς πάντα τόπον τῆς οἰκουμένης καὶ διαμένων |
| τῆς εἰσκρίσεως , καὶ πολύ γε τὸ ἀπίθανον ἕξει καὶ πλασματῶδες ὁποῖος ἂν εἶναι ἀφορισθῇ , τοῦ μὲν ὅταν καταβληθῇ | ||
| οὔτε ποιῷ , ἀνείδεοι γάρ . εὖ δὲ καὶ τὸ πλασματῶδες ὡρίσατο . * * καὶ τὸ εὖ : ἡ |
| μεμνημένοι : διανοούμενοι . οὔτε βορῆς μεμνημένοι : νενεκρωμένοι , ἀνενέργητοι . τευ : τινὸς , ἰωνικὸν καὶ δωρικὸν τοῦ | ||
| , ἀλλ ' ἀδοξάστως ἑπομένων τῷ βίῳ , ἵνα μὴ ἀνενέργητοι ὦμεν . τάς τε φαντασίας ἡμεῖς μὲν ἴσας λέγομεν |
| ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
| ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
| ἤγουν , ἐπειδὴ ὀφειλόμενόν ἐστι δίκην δοῦναί σε , ἐὰν ἡττηθῇς , τίνα κόλασιν ὑπόσχῃς . ἔθος δὲ ἦν πάλαι | ||
| σου τὸ πρότερον οὗτοί σε ὕστερον θαυμάσονται , ἐὰν δὲ ἡττηθῇς αὐτῶν , διπλοῦν προσλήψῃ καταγέλωτα . Ἐάν ποτέ σοι |
| σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες , | ||
| οὕτως οἱ νόθως ἀττικίζοντες , Ἀθηναῖοι γὰρ διὰ τοῦ α κακοδαιμονᾶν λέγουσιν . καὶ θαυμάσαι ἄν τις , πῶς εὐδαιμονεῖν |
| ἔμπαλιν αἰσχρῶς οὕτως ἐκπεσεῖν . ὅ τι δ ' ἂν πράττῃς , μέμνησο τοῦ σοφοῦ λέγοντος ὡς θεὸς ἀναίτιος , | ||
| ψυχαὶ ἀκόρεστοι θεοσεβείας . ἀρχόμενος ἀπὸ θεοῦ πρᾶττε ὃ ἂν πράττῃς . συνεχέστερον νόει τὸν θεὸν ἢ ἀνάπνει . ἃ |
| τινὸς τῶν δικαίων ἀφιστάμενος , εὖ ἴστε ὅτι πάνυ ἂν ᾐσχυνόμην καὶ ἐνόμιζον ἂν ἐμαυτὸν φαῦλον εἶναι ἄνθρωπον : νῦν | ||
| ὡς οὐδὲν ἔτ ' εἴην , ἐκείμην ῥᾴων καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην ἐπὶ τοῖς τοιούτοις μανείς . οὐ γὰρ οἶδ ' |
| εἴπῃς , ἄπαγε . ἀποκλείσω Λυσίαν ; εἴθε μὴ αὐτὸς ἀποσταίη φθάσας . Ἀλλ ' ἐπανέρχεται αὖθις . Ἀπολώλεκας ἡμᾶς | ||
| οὖν μὴ † τῆς εὐλόγου προφάσεως καὶ εὐλαβείᾳ τοῦ θείου ἀποσταίη τοῦ τὰς φιάλας αἰτεῖν , ἐκπέμπειν τὸ ὑπὲρ αὐτῶν |