| ' ἐγρηγορὼς τὸ ὅμοιόν τῳ μὴ ὅμοιον ἀλλ ' αὐτὸ ἡγῆται εἶναι ᾧ ἔοικεν ; Ἐγὼ γοῦν ἄν , ἦ | ||
| ποιεῖσθαι δὲ τὴν αἵρεσιν ἐν ἱερῷ ὅπερ ἂν ἡ πόλις ἡγῆται τιμιώτατον , φέρειν δ ' ἐπὶ τὸν τοῦ θεοῦ |
| ; Καὶ μάλα γε . Τί δὲ ἐπειδὰν ἄλλο μηδὲν πράττῃ μηδὲ κοινωνῇ Μούσης μηδαμῇ ; οὐκ εἴ τι καὶ | ||
| φέροντες . ἑκάτεροι δέ , ἐπειδὰν χωρὶς ἑκάτερος τὸ ἑαυτοῦ πράττῃ , οἷον : ἑκάτερος αὐτῶν δοκὸν φέρων , ἤτοι |
| ὁ κύριος : δεσπότου δὲ ἅπαντά ἐστιν † ᾧ ἂν βούληται ἕκαστα † χρῆσθαι . ὅτῳ οὖν καὶ σῳζομένων μεγίστη | ||
| τῶν ἀνθρώπων . . , . ἐξ οὗ ἄν τις βούληται δόξαν παρὰ τοῖς ἀνθρώποις λαβεῖν καὶ τοιοῦτος φαίνεσθαι , |
| : ὥστε ἀληθῆ ἀποφαίνει ἀμφότερα . ἐὰν οὖν τις τοιαῦτα ἐπιχειρῇ πολλὰ καὶ ἓν ταὐτὸν ἀποφαίνειν , λίθους καὶ ξύλα | ||
| ὅτι ἡ ὑγίεια καὶ ἡ νόσος ἐναντία , ἄν τις ἐπιχειρῇ τοῦτον ψευδῆ δεικνύναι λέγων ὅτι , εἴπερ ἡ ὑγίεια |
| μὲν γὰρ τῷ πλούτῳ καὶ τῷ γένει καθυπερέχοισα τἀνδρὸς ἄρχειν προαιρῆται , ὁ δὲ ἀνάξιον ἁγῆται καὶ παρὰ φύσιν συγχωρέν | ||
| τοὺς Αἰκα - νούς , ἐφ ' οἷς ἂν αὐτὸς προαιρῆται . μετὰ τοῦτο συνθῆκαι γίνονται ταῖς πόλεσι μεσιτεύσαντος αὐτὰς |
| δέος , μὴ καὶ τὸ κοινὸν τοῦ ἔθνους ὄνομα συναφανισθῆναι κελεύσῃ ὁ νεωτεροποιὸς καὶ μεγαλουργὸς ἄνθρωπος . ἀμφοτέρων οὖν τῶν | ||
| μόνον ὑπὲρ σαυτοῦ ἂν καὶ τῆς σῆς μητρός , ἐὰν κελεύσῃ σέ τις , ὀμόσαις , ὡς ἔοικεν , ἀλλὰ |
| αἴρουσι , καὶ εἰς πλοῦν ἐμβιβάζουσι συμπλεῖν οἷς ἂν αὐτοῖς δοκῇ , καὶ ποιοῦσιν οὐ μόνον συγκαθημένους , ἂν οὕτω | ||
| τῶν ἄλλων ἐπίσης ἄξιον αὐτῷ . κἂν γὰρ τὰ μέγιστα δοκῇ παρά του καρποῦσθαι , μὴ εἶναι ἀντάξια ὧν αὐτὸς |
| ἔχοντες μετέχουσι πάντων τῶν ἐν τῇ χώρᾳ , ὁπόταν τινὸς δεηθῶσιν . Ἐναντία γε μὴν καὶ τάδε τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι | ||
| στρατιὰν αὐτοῖς Αἰκανῶν καὶ Οὐολούσκων ἄξειν ἐπίκουρον , ὅσης ἂν δεηθῶσιν : ἥξει τε οὐκ εἰς μακρὰν αὐτὸς μὲν ἐπαγόμενος |
| ψυχαῖς ἔπι δυσμενέων φοιτᾷ θάνατόν τε φέρει τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ | ||
| δὲ κηρωτῇ παχείῃ περιαλείφειν . Ὁκόταν ἀρχὸς ἐκπίπτῃ καὶ μὴ θέλῃ κατὰ χώρην μένειν , σίλφιον ὅτι ἄριστον καὶ πυκνότατον |
| ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
| δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
| τοῦτο παρ ' αὐτοῦ λαβεῖν , ἀλλὰ κἄν ποτε διεγεῖραι βουληθῇ τὴν φράσιν , ὀλίγον ἐμπνεύσας ὥσπερ ἀπόγειος αὖρα ταχέως | ||
| ἐτῶν μηκέτι θεωρείτω . θεωρήσας δὲ ὁπός ' ἂν ἔτη βουληθῇ τῶν δέκα καὶ ἀφικόμενος οἴκαδε , εἰς τὸν σύλλογον |
| περιμένειν ἔχουσι ξίφη καὶ ποιεῖν , ὅ τι ἂν αὐτοῖς κελεύῃ . ἵνα δὲ μηθὲν ἐν τῇ συλλήψει τῶν πολιτῶν | ||
| πῶς οὐκ εὐεργέτην τε νομιστέον καὶ πᾶν ὅ τι ἂν κελεύῃ ποιητέον ; ἐγὼ μὲν οὖν , γράψαι γὰρ ἐκέλευεν |
| καιρὸς διδῷ . Συριανοῦ . Τὸ ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ οὕτω . τουτέστιν ὕλη καὶ περίστασις καὶ μέθοδος : | ||
| νόμου , οἷον ἄλλως τε καὶ ὅταν νόμος τοῦτο σαφῶς διδῷ τὸ κύριον εἶναι τὸν ἐπιμείναντα τῆς νεώς . Πρὸς |
| πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
| : ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
| : ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
| περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
| προκρινεῖ τοῦ ἐντέχνου τὸν ἄτεχνον , ἀλλὰ προκρίνας τὸν εὔτεχνον χρήσαιτ ' ἂν αὐτῷ καλῶς , τὸ τῆς καταφρονήσεως ἐξελὼν | ||
| ἐστὶν ἄξιος ἢ ἔλαττον ἀδικεῖ , ἀλλ ' ὅτι πονηροτέρῳ χρήσαιτ ' ἂν ὁ πεπονθὼς ἀντιπηρωθέντι τῷ δεσπότῃ , μνησικακήσοντι |
| συνειδότων τῶν ἀκροατῶν , ὅτι ψεύδεται ; ὅταν τὸ ψεῦδος συμφέρῃ τοῖς ἀκούουσι : διὰ γὰρ τὸ οἰκεῖον λυσιτελὲς οὐκ | ||
| . καὶ γὰρ ἐν εὐδίᾳ χειμῶνα ποιοῦσιν , ὅταν ἡμῖν συμφέρῃ , καὶ ὅταν ἐγχειρῶμεν , πολλῶν ὄντων ἐναντίων ὀλίγοις |
| φρουροῦσι δ ' αὐτὸν ἐπιμελές εἶναι , νομίμως ἵνα πάντα προστάττῃ ποιεῖν : εἰ δὲ παραβαίη , κόλασιν αὐτοῦ λαμβάνειν | ||
| τιμήσας , συνέστησε ταμίαν τὸν χορηγήσοντα χρημάτων πλῆθος ὅσον ἂν προστάττῃ Κόνων , καὶ τὴν ἐξουσίαν ἔδωκεν αὐτῷ λαβεῖν εἰς |
| τοιούτῳ καιρῷ ” Θεαίτητον “ γράφων τις θῆτα καὶ εἶ οἴηταί τε δεῖν γράφειν καὶ γράψῃ , καὶ αὖ ” | ||
| ποιῶν οἷ ' ἐποίει , ἀλλὰ πάντας ὅσους περ ἂν οἴηταί τις ἧττον ἐμοῦ δύνασθαι δίκην ὑπὲρ αὑτῶν λαβεῖν . |
| τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
| ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
| ἂν διαμένοι : δοκεῖν γὰρ ἂν τοὺς ἅπαντας ἀν - θρώπους τῷ τοιούτῳ φύντι πολεμίους κατασταθέντας διὰ τὴν ἑαυτῶν εὐνομίαν | ||
| ἐπιτρέχων αὐτὸς ἐκήρυττεν ἑαυτὸν νικᾶν τὰ Ὀλύμπια πάντας ἀν - θρώπους καλοκἀγαθίᾳ . καὶ γὰρ γελᾶται τὸ εἰρημένον ἅμα καὶ |
| καὶ ἡ μὲν ΔΕ τὸ τῶν περὶ τῆς ΑΓ εἶδος δύνηται , ἡ δὲ ΑΓ τὸ τῶν περὶ τὴν ΔΕ | ||
| πλουσίου . μὴ ἐπάναγκες ἔστω πίνειν , ἤν τις μὴ δύνηται . Ἐς τὸ συμπόσιον μήτε ὀρχηστὴν μήτε κιθαρισ - |
| εἰς τὸ ἑαυτῶν ἑκάστη . Ὅταν δὴ τοῦτο διὰ χρόνων ποιῇ φεύγουσα τὸ πᾶν καὶ τῇ διακρίσει ἀποστᾶσα καὶ μὴ | ||
| φλέγμα ψυχρὸν ἐν τοῖς χιτῶσι τῶν παχέων ἐντέρων σφηνωθῇ καὶ ποιῇ ὀδύνην σκολοπώδη , ἢ τρυπανώδη , σκολοπώδης δέ ἐστιν |
| γίνεται . Καὶ ἅμα δὴ τότε ἀσθενέστατον ὅταν ἐν μεταβολῇ τυγχάνῃ τῇ κατὰ τὴν βλάστησιν , ἤδη δ ' ἐκβεβλαστηκὸς | ||
| ἀκριβῶς στήσαντας σκοπεῖν δεήσει τὴν προγενομένην σύνοδον , ἐάνπερ συνοδικὴ τυγχάνῃ ἡ γένεσις , πότε [ δὲ ] γέγονε καὶ |
| τὸν λόγον . οὐ μὴν δίαρμά γε οὐδὲ ἀξίωμά τι δύναιτ ' ἂν ἔχειν ὁ τοιοῦτος λόγος οὐδὲ τοῖς ὅλοις | ||
| ἀποκρίνασθαι καὶ λόγον ἐκ λόγου λέγειν , οὐδεὶς ὅστις οὐχὶ δύναιτ ' ἄν . ἐκ δὴ τοῦ θορυβεῖν οὐκ ἀπαλλάττεσθε |
| θέατρα λέγειν , ἀλλ ' ᾗ ἂν ἡμᾶς τὰ πράγματα ἄγῃ , ταύτῃ ἑπόμεθα καὶ γραφὴν ἄν τις φύγοι παρ | ||
| , ἀλλ ' ἐπιμενοῦμεν , ὅποι ποτ ' ἂν ἡμᾶς ἄγῃ τὸ χρεών , τῇ τύχῃ καὶ δαίμοσιν ἐπιτρέψαντες ἡγεμόσιν |
| ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
| θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
| κορυφήν , οὐδὲν ἢ ἀνεπαίσθητον παραλλάσσει . ἵν ' οὖν γνῷ ἀπὸ πηλίκου ἀποστήματος ἄρχεται αἰσθητὸν παραλλάσσειν , διὰ τοῦτο | ||
| : τί γὰρ ἐδεῖτο τοῦ ἀριθμεῖν ὁ Σωκράτης , ἵνα γνῷ τὸ πλῆθος τῶν ἀπηντηκότων εἰς τὴν συνουσίαν ; δεύτερον |
| τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον , ὥσπερ τοῖς | ||
| τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν ἡμέραν ἔνδον , ὥσπερ τοῖς |
| ἀνερευνᾷ μέχρι φωράσῃ : ἢ καὶ μύσας , ἄν τις προσάψηται ἢ ἐάν τις προσδείξῃ , μαντευόμενος λέγει , ἔστ | ||
| εἶτα ἥκιστος ὢν νήχεσθαι ἐκβρασθῇ , πᾶς ὅστις ἂν αὐτοῦ προσάψηται τῇ χειρὶ ἀπόλλυται ἀμεληθείς . ἀλλὰ καὶ τῇ βακτηρίᾳ |
| βασιλεὺς προσκαλέσας πάντας παραγγέλλει τὰ ποιητέα . ὥστε ὁρῶν ταῦτα ἡγήσαιο ἂν τοὺς μὲν ἄλλους αὐτοσχεδιαστὰς εἶναι τῶν στρατιωτικῶν , | ||
| καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων , παῖδ ' ἂν ἡγήσαιο σαυτὸν πᾶσι τοῖς τοιούτοις . εἰ δ ' αὖ |
| Πολλή γε . Καὶ μὴν ἀνόμοιόν γε καὶ ὅμοιον ὅταν γίγνηται , ὁμοιοῦσθαί τε καὶ ἀνομοιοῦσθαι ; Ναί . Καὶ | ||
| λήγῃ μὲν ἡ ῥώμη , πολιτικῶν δὲ καὶ στρατειῶν ἐκτὸς γίγνηται , τότε ἤδη ἀφέτους νέμεσθαι καὶ μηδὲν ἄλλο πράττειν |
| πολέμοις , πρὸς ῥυθμὸν ἐμβαίνουσι καὶ παιᾶνας ᾄδουσιν , ὅταν ἐπίωσι τοῖς ἀντιτεταγμένοις . ἴδιον δέ τι παρὰ τοῖς Ἴβηρσι | ||
| αὐτούς , ἢ ἀδύνατος εἶναι βοηθεῖν πρὸς Ἀθηναίους , ἂν ἐπίωσι τοῖς συμμάχοις ἢ ἄδικον : αʹ ἢ ἀσθενής : |
| δὲ ὅτι καὶ τὸν Ἥλιον οἱ προσκυνοῦντες , ἔνθα ἂν φαίνηται τοῦ οὐρανοῦ , ἐκεῖσε τὰς χεῖρας ἐκτείνουσι . καίτοι | ||
| λʹ : ὑπόκειται γάρ , ὅταν ἡ σελήνη διχότομος ἡμῖν φαίνηται , ἀπέχειν ἀπὸ τοῦ ἡλίου ἔλασσον τεταρτημορίου τῷ τοῦ |
| ἵνα ] τὸ μὲν φύγῃ , τὸ δ ' ἐναντίον ἕληται , καὶ πάσαις ταῖς φαντασίαις εὐαρεστήσας προφητεύῃ διὰ τῶν | ||
| ἔστιν ἡ προαίρεσις ὄρεξις βουλευτική . ἐπειδὰν γὰρ βουλευσάμενός τις ἕληται καὶ ἡ ὄρεξις ἐπακολουθήσῃ τῷ λογισμῷ ἢ ἀνάπαλιν ὀρεχθεὶς |
| κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
| παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
| μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι ' ἂν πράττοι , περὶ δὲ θεοὺς ὅσια : τὸν δὲ τὰ | ||
| ἀμοίρῳ , πολὺ μᾶλλον παιδείαν ὑμῖν ἠσκημένοις ὅ τι ἂν πράττοι θεός . καὶ μὴν ἑκάστῳ δεινότερον πάθος υἱὸς τεθνηκὼς |
| ἐστι γῆς . Εἶθ ' ὥσπερ ἡμεῖς , ἢν ἰέναι βουλώμεθα Πυθώδε , Βοιωτοὺς δίοδον αἰτούμεθα , οὕτως , ὅταν | ||
| τοῖς σελίνοις εἰσίν . οὐδὲ πυρφόρος : ὅταν πολλοὺς ἀποφῆναι βουλώμεθα τοὺς τελευτήσαντας , λέγομεν ὅτι οὐδὲ πυρφόρος ὑπελείφθη , |
| ὅπως πείσεται κακῶς πρόσθεν ἐάσας , ἔπειθ ' ὑπὲρ ἀπαλλαγῆς ἕλοιτ ' ἂν βεβουλεῦσθαι , ὅτ ' οὐδὲ τοῦτ ' | ||
| πολλὰς τυραννίδας καθεῖλεν . παιδικῶν γὰρ παρόντων ἐραστὴς πᾶν ὁτιοῦν ἕλοιτ ' ἂν παθεῖν ἢ δειλοῦ δόξαν ἀπενέγκασθαι παρὰ τοῖς |
| τείνει καὶ κακίαν , ὡς δεῖ ταῦτα οὕτω πράττειν διανοουμένους ὅπῃπερ ἂν ὁ νομοθέτης ὑφηγήσηται γράφωνὃς δ ' ἂν μὴ | ||
| ἓν σῶμα οἰκειωθὲν συνέστη κατὰ τὴν τῶν ὀμμάτων εὐθυωρίαν , ὅπῃπερ ἂν ἀντερείδῃ τὸ προσπῖπτον ἔνδοθεν πρὸς ὃ τῶν ἔξω |
| φρονήσεως . διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς εἶπεν , ὅτι ταύτῃ λύοιτ ' ἂν ὁ λόγος οὗτος ὁ ἄπορος . Ἔστι | ||
| εἰρημένων , φησί , περὶ φρονήσεως καὶ τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς λύοιτ ' ἂν ὁ λόγος οὗτος , ὁ δεικνύων διαλεκτικῶς |
| οὗτος τρίκλινον οἰκοδομησάμενος περικαλλέστατον ἀγαπᾶν ἔφη , εἰ τοῦτον φίλων πληρώσειεν , φησὶ Κλέαρχος . ὅτι ὁ παρὰ τῇ παροιμίᾳ | ||
| κατὰ τὰ τρία γένη μεμιγμένως γράφοιτο , τὸν τῶν εἰκοσιοκτὼ πληρώσειεν ἂν ἀριθμὸν ἴσον ὄντα τοῖς σεληνιακοῖς φωσίν : ἑκάστου |
| οὖν ἐκηρύχθη ἡ σφραγὶς αὕτη καὶ ἐχρήσαντο αὐτῇ , ἵνα εἰσέλθωσιν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ θεοῦ . Διατί , φημί | ||
| παρ ' ἡμῖν οἱ κουρεῖς . παρ ' οὓς ὅταν εἰσέλθωσιν , παρέχουσιν ἑαυτοὺς οὐδὲν αἰσχυνόμενοι τοὺς ὁρῶντας ἢ παριόντας |
| γάρ τις περὶ τῆσδε τῆς εἰρήνης ἢ τοῦδε τοῦ πολέμου βουλεύοιτο , εἰ δεῖ ἔσεσθαι ἢ μή , καὶ εἰ | ||
| ὅτῳ ἂν ? ? [ ξυνὼν ± ιστα ] ? βουλεύοιτο ὅπως [ χρὴ οἰκίαν ] οἰκοδομεῖν , καὶ τοῦτ |
| ἐπὶ δὲ θηλυκῆς γενέσεως , ἐὰν Σελήνη ἐν Ἑρμοῦ τόποις τύχῃ , ἡ δὲ Ἀφροδίτη ἐν ἀρρενικῷ ζῳδίῳ ὑπὸ Κρόνου | ||
| δὲ ἤδη τῶν περὶ τὰς ληνοὺς πεπαυμένων αὐτὸς ἥκειν δεῦρο τύχῃ ἀγαθῇ . Ἐγὼ δὲ ᾤμην ὑπ ' ἄλλης ἀσχολίας |
| πέμψαι ἃ ἔπεμψαν , ἔς τε τὸ λοιπὸν μὴ οὐκέτι βούλωνται ἀμύνειν , ὁρῶντες τοὺς Ἀθηναίους ἐν τῇ μάχῃ εὖ | ||
| θεῶν εὔνοιαν ἱκανὴν ἔφη εἶναι νίκην ἐπαγαγεῖν Ἀθηναίοις , εἰ βούλωνται πολεμεῖν Φιλίππῳ . πρὸς ἡμῶν ἔσεσθαι : ἤγουν βοηθήσειν |
| λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
| πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
| ' ἂν ὀρθοῖτο ἐνορῶν : προσέχων . πλεῖστ ' ἂν ὀρθοῖτο : ἐπὶ πλεῖστον νικήσαι ἄν . τῶν ἐν Ἰωνίᾳ | ||
| ἡνίκ ' ἂν ἀφυλάκτους αὐτοὺς ὁρῴη , μάλιστ ' ἂν ὀρθοῖτο ἐνορῶν : προσέχων . πλεῖστ ' ἂν ὀρθοῖτο : |
| κυρίωϲ δώϲει τε ταύτην , οἴχεται Θραϲωνίδηϲ . ὃ μὴ γένοιτ ' : ἀλλ ' εἰϲίωμεν : [ οὐκέτι ] | ||
| μὲν μέλλον ἀφῶμεν : πολλὰ γὰρ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γένοιτ ' ἂν ἃ καὶ προειδέναι ἀμήχανον καὶ προπιστεύειν οὐκ |
| δὲ γίνεται , ὅταν τις τὴν μὴ εἰκόνα ὡς εἰκόνα θεωρῇ ἢ τὴν εἰκόνα ὡς μὴ εἰκόνα . αἱ δὲ | ||
| τὴν ἐπιστήμην . κατ ' ἐνέργειαν δέ , ὡς ὅταν θεωρῇ , καὶ τοῦτο διττῶς : ἢ περὶ τῶν ἀιδίων |
| ἂν ἐμαυτὸν ἀποστερῆσαι βουληθείην ὥσθ ' ὅταν τὰ τῆς περιστάσεως ἀπαιτῇ πρεσβευτοῦ ἢ συμβούλου δημηγορίαν ἢ τῶν ἄλλων τι τοιοῦτον | ||
| μᾶλλον ἰσχύειν δύναται , καὶ ὡς ἂν ἡ χρεία μᾶλλον ἀπαιτῇ μεθοδεύειν . Ἡ μετάθεσις τῆς αἰτίας πρὸς τὰ ἀπ |
| ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
| φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
| , ἵνα μήθ ' ὑπὸ τῶν ὀρνίθων κατεσθίηται μήτε θηρία ἐγγίγνηται : ὁ πυρὸς δ ' οὐ σήπεται τεθέντος ὡσαύτως | ||
| σπέρμασιν νομοθετοῦμεν τὰ νῦν , ἀνεμέσητον δὴ φοβεῖσθαι μή τις ἐγγίγνηται τῶν πολιτῶν ἡμῖν οἷον κερασβόλος , ὃς ἀτεράμων εἰς |
| περὶ σὲ φρονούντων ἐστί : καὶ γὰρ εὖ πράττειν σε βούλοιτ ' ἂν καὶ ὅστις ἐπαινεῖ σε , τούτῳ φίλος | ||
| ἀρχὴ γῆς πάσης , τοῦ στρατοπέδου γιγνόμενος καθ ' ὃ βούλοιτ ' ἀεί . χρυσὸς δὲ καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς |
| γὰρ τὸν ἀέρα πάσχειν ὑπὸ τοῦ σχήματος καὶ τοῦ χρώματος μέχριπερ ἂν δύνηται εἷς μένειν , ὥσπερ ἐπὶ τῶν λείων | ||
| μεγάλα , καὶ τῆς ἀναγκαίας αὐτῶν χρείας ἐμπείρως ἴσχοντες , μέχριπερ ἂν πάντα ἱκανῶς δόξῃ κεῖσθαι : τότε δὲ ἀκίνητα |
| βοΐ ; Βοΐ ; μηδαμῶς , ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ . Ἀλλ ' ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ ; Μὴ | ||
| διὰ τὸ ὕψος ἀκροβαρῆσαν περινεύσῃ τὸ ἔργον . Πύργους ἐὰν δέῃ παροικοδομεῖν τοῖς τείχεσιν , ἀφεστῶτας ὥστε βάρη ἐπ ' |
| πολλά . τὰ σωματικὰ καὶ πρός τι . ἃ ἂν θῆται πόλις τὸ γὰρ συμφέρον , φησί , φύσει , | ||
| τὸν ἀδελφὸν ἐν φυλακῇ ἀδέσμῳ ἔχειν , ἕως ἂν εὖ θῆται τὰ παρόντα , καὶ αὐτὸν ὡς ἐπ ' ἄλλῳ |
| μὲν ἅπαξ ᾖ πεπληρωμένον ὅτε ἐτέθη , τὸ δὲ δεύτερον μέλλῃ πληροῦσθαι μετὰ τὴν ἀνάστασιν καὶ κρίσιν . οὐ μὴν | ||
| καὶ πολὺ ἀνάγει , καὶ ἀδυνατέει σφόδρα , καὶ ὁκόταν μέλλῃ ἀποθανεῖσθαι , κάτω ὑποχωρέει ἐπὶ πολὺ καὶ ὑγρόν . |
| οἱ θεοὶ καὶ εὐθὺς ἀνακαίεται . Ἐὰν δέ τις καὶ νομίζῃ τῶν οὐρανίων τινὰς ἀπορροίας ἐνδίδοσθαι εἰς τὸν ἀέρα , | ||
| δοκῇ , ταῦτα καὶ εἶναι αὐτῇ , ἕως ἂν αὐτὰ νομίζῃ : ἀλλ ' ὁ σοφὸς ἀντὶ πονηρῶν ὄντων αὐτοῖς |
| ὁ τῶν ηʹ τῷ αὐτῷ μέρει τῶν ἄκρων ὑπερέχων καὶ ὑπερεχόμενος , τουτέστι τῷ τῶν ἄκρων τρίτῳ : ιβʹ ηʹ | ||
| τῶν ἄκρων τοῦ μὲν ὑπερέχων , ὑφ ' οὗ δὲ ὑπερεχόμενος : τοῦ μὲν γὰρ ἑνὸς τὰ βʹ διπλάσια , |
| τέσσαρας ἀριθμοὺς ὅπως ἕκαστος παρὰ τῶν λοιπῶν τριῶν ὡς ἑνὸς λαμβάνῃ μέρος τὸ ἐπιταχθέν , καὶ γένωνται ἴσοι . Ἐπιτετάχθω | ||
| κρίνηται τὰ τῆς μάχης , ἀλλὰ δι ' ἡμέρας ὅλης λαμβάνῃ τὸ τέλος . Ὅτ ' ἂν δέ τις ἐμπέσῃ |
| Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
| λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
| σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα ὑπάρχῃ , ψευδὲς δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ὁ | ||
| - μένης ἀνάγκη , κἂν τὰ ἄλλα πάντα τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ , καὶ τὰς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσας τοῦ ζῳδιακοῦ |
| περὶ Βροῦτον καὶ Κάσσιον ἐξήγερται ὁ πᾶς δῆμος δυσανασχετῶν ἃ δράσειεν . Ἀπέστειλε δ ' αὐτῷ καὶ ὁ πατρῳὸς Φίλιππος | ||
| τὸν ἀριθμὸν δοῦσα παντὶ τῷ θνητῷ γένει τοῦτ ' ἂν δράσειεν : θεὸν δ ' αὐτὸν μᾶλλον ἤ τινα τύχην |
| . Ἣ δ ' ἂν μήτε τὸ ἄμεινον τὸ ἐνταῦθα αἱρῆται μήτε τοῦ χείρονος μετέχουσα ᾖ , ἄλλον τόπον καὶ | ||
| , ταύτας προφερόμενος τὰς χάριτας ἁπάντων ὡς φίλος ὅσων ἂν αἱρῆται παρ ' αὐτῶν τυγχάνῃ . ἔπειτ ' ἐγὼ τῶν |
| δοκεῖ , χρὴ ταῦτα δρᾶν : εὐοδεῖν πορεύομαι . Αἱμασιολογεῖν ἄριστ ' ἠπίστατο . Ἄφωνος ἐγένετο , ἔπειτα μέντοι πάλιν | ||
| . τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι μακρῷ ἄριστ ' ἔχει τι τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας |
| αὐτοὺς ὠχροὺς καθημένους ὡς ἀνθρώπων μορφὰς μὴ ἔχοντας μηδὲ ὄψεις τεθαύμακεν . ὁρᾷ † τούτους † στραφέντος τοῦ ἐκκυκλήματος . | ||
| ὑπὸ βιαιοτάτης φορᾶς τῶν κατὰ τὸν βίον πραγμάτων ἀναρριπίζεται , τεθαύμακεν εἰκότως , εἴ τις ἐν χειμῶνι εὐδίαν ἢ ἐν |
| ἐπὶ τῶν ζώων ὡς κατ ' ἀναλογίαν ἂν τὸ θῆλυ κρατήσῃ τοῦ ἄρρενος ἢ καὶ ἔτι μείζων ἐναλλαγὴ γένηται πρὸς | ||
| οὐ γάρ τις αὐτῶν ψίσεται πύρνον γνάθῳ , πρὶν ἂν κρατήσῃ ναστὸν εὐστόχω λίθῳ ὑπὲρ τράφηκος σῆμα κείμενον σκοποῦ . |
| βραχειῶν , ὅταν μὲν εἰς μέρος λόγου λήγουσα συλλαβὴ φωνηέντων πάσχῃ σύγκρουσιν λίαν ἀσθενής , μῆκος δὲ προσλαμβάνουσα πλέον ἢ | ||
| μείουρον διπλοῦν κατασκευάζειν , ἵνα ὑπὸ τῶν λιθοβόλων τυπτόμενον μηδὲν πάσχῃ , ἀπέχον θάτερον θατέρου πήχεις ὀκτώ , ἐπ ' |
| οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
| πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
| , ἀντιφιλεῖσθαι δ ' οὐ ζητοῦσιν , ἐὰν ἀμφότερα μὴ ἐνδέχηται , ἀλλ ' ἱκανὸν αὐταῖς ἔοικεν εἶναι , ἐὰν | ||
| ' ἡ λαβὴ πλησσέσθω . γινέσθω δὲ τοῦτο ὁπόσον ἂν ἐνδέχηται , ἕως οὗ διακοπῇ ἡ μεταξὺ τῶν τρημάτων τοῦ |
| ἠπιστάμεθα , καὶ μηδὲν ὅλως κωλύειν τὸν μανθάνοντα , ὅταν μανθάνῃ , καὶ γνωρίζειν αὐτό , κατ ' ἄλλο μέντοι | ||
| . φανήσεται δέ , ἐὰν ὃ λέγομεν ὀρθῶς τις ἐμβλέπων μανθάνῃ : δεσμὸς γὰρ πεφυκὼς πάντων τούτων εἷς ἀναφανήσεται διανοουμένοις |
| πονηρῶν οὐ προσῆκε θαυμάζειν ἢν θᾶσσον ἀδικῶν ὀψέ τις κακῶς πράσσῃ . Ὄϊς τις εἶπε πρὸς νομῆα τοιαῦτα : “ | ||
| ' ἄμπελος πράσσει κακῶς ; ὅταν παρὰ τὴν ἑαυτῆς φύσιν πράσσῃ . πότ ' ἀλεκτρυών ; ὡσαύτως . οὐκοῦν καὶ |
| ' ] τῷ Ἐτεοκλεῖ . θ δίκαιον ] δίκαιον γὰρ συμπονεῖν τῷδε ὑπὲρ πατρίδος ἠγωνισμένῳ . θ μετὰ γὰρ μάκαρας | ||
| οὖν ταῦθ ' οὕτως ἔχει , δεῖ καὶ ὑμᾶς ἐμοὶ συμπονεῖν δυστυχοῦντι , ἵνα καὶ ὑμῖν εἴποτε ἂν συμβαίη τοὺς |
| οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
| ' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
| ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν ˘ – × – ἀπῇ , τοῖς πενομένοις δὲ καὶ παροῦσα λανθάνει οὐκ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῖς πράγμασιν , ὡς ἅπας μὲν λόγος , ἂν ἀπῇ τὰ πράγματα , μάταιόν τι φαίνεται καὶ κενόν , |
| δὲ τῇ θυσίᾳ κάπρους ἠθάδας οἱ ἔφηβοι συμβάλλουσι μαχουμένους : ὁποτέρων δ ' ἂν ὁ κάπρος τύχῃ νικῶν , [ | ||
| τὸ μέγεθος οὐδὲν μέγα ὠφελήσει : καὶ τοῦτο ἐγνώκει ὅτι ὁποτέρων ἂν οἱ ἐφεστῶτες τοῖς πράγμασι σπουδαιότεροι ἐν ἀρετῇ ἄνθρωποι |
| , ἵνα τὰ προσπίπτοντα βέλη ὑπὸ τῶν ἐναντίων μηδὲν αὐτοὺς ἀδικῇ εἰς αὐτοὺς ἐμπίπτοντα . τὸ δὲ σχῆμα οἷόν ἐστιν | ||
| περὶ τούτων , ἄκουσον : ἢν μέν τις τῶν νέων ἀδικῇ τι τοιοῦτον , ὃ μηδὲ εἰπεῖν καλόν , ἐκβάλλω |
| . Ἐὰν δέ γε οἶμαι μεμιασμένη καὶ ἀκάθαρτος τοῦ σώματος ἀπαλλάττηται , ἅτε τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα καὶ τοῦτο θεραπεύουσα | ||
| πολίταις δικαιοσύνη μὲν ἐν ταῖς ψυχαῖς γίγνηται , ἀδικία δὲ ἀπαλλάττηται , καὶ ἄλλη δὲ ἀρετὴ ἐγγίγνηται , κακία δὲ |
| ἁπάσας καὶ δῶρον ἐάν τι διδῷ , καὶ ἐάν τι ἀφαιρῆται , ἀφαιρήσεται , πρὸς τοῦτο ἀεὶ τὸν νοῦν ἔχων | ||
| τοῦ σωματίου ἐξοικίζομαι , ὅταν ἡ μισθώσασα φύσις τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀφαιρῆται τὰ ὦτα τὰς χεῖρας τοὺς πόδας οὐχ ὑπομένω , |
| ἄξιος εἶναι δοκεῖ βέλτιον ἀπαλλάττειν , ὅτῳ δ ' ἂν ὑπάρξῃ τὰ παρ ' αὐτῆς ἀγαθά , εὐθὺς μοχθηρὸς πέφηνεν | ||
| , ὡς φίλοι ἡμῖν τοιοῦτοι γένοιντο : ἢν γὰρ τοῦτο ὑπάρξῃ , εὔδια πάντα καὶ πλοῦς οὔριος καὶ λειοκύμων ἡ |
| , ὁ ἀντιποιῶν κακῶς οὐδὲν ἧττον ποιεῖ κακῶς , κἂν ἀμύνηται . Ὥσπερ γὰρ ἀποδιδοὺς χάριν τῷ προϋπάρξαντι οὐδὲν ἧττον | ||
| ἂν ἄρχῃ τις ἐξ ἀρχῆς , τοῦ δὲ , ἂν ἀμύνηται , τῷ μὲν οὐχ ἕπεται τὸ δίκαιον , τοῦ |
| ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
| , τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
| πολλοὺς πρὶν ἂν ἐξ αὑτοῦ ποιησάμενος ἄλλον ἀνθ ' ἑαυτοῦ καταλίπῃ διάδοχον τῆς κολάσεως , οἱ μὲν ἕνα , οἱ | ||
| ἀναλαβὼν ταῖς τριήρεσιν ἀπαγάγῃ , μόνην δὲ τὴν ἰδίαν ἐκεῖ καταλίπῃ οὐχ ὡς Ἀριάδνην καθεύδουσαν , οὐδὲ Διονύσῳ νυμφίῳ , |
| ἄρα ταύτῃ οἰκοῦνται αἱ πόλεις , ὅταν τὰ αὑτῶν ἕκαστοι πράττωσιν ; Οἶμαι ἔγωγε , ὦ Σώκρατες . Πῶς λέγεις | ||
| δὴ τοῦτον ἀκαιρότερον ὄντα ἢ χρή , ὅταν ἃ βούλονται πράττωσιν , ἔλαθον αὐτοί τε ἀπολέμως ἴσχοντες καὶ τοὺς νέους |
| ὥσπερ ἐκεῖνον σὺ γυμνοῖς τε ἱματίων , ἢν ὁ θυμὸς κρατῇ , καὶ εἰς μύλωνα πέμπεις , οὕτω σὲ γυμνοῖ | ||
| ῥάκος παραγενοῦ πρὸς ἡμᾶς . ἀλλ ' οὐ μὴ δυνηθῇς κρατῇ γὰρ ὑπὸ τῶν Ἡφαιστίωνος μηρῶν . Παρεκάλεις με ἐπιστεῖλαί |
| ἀνδρὸς , ἢν ἄριστα ἔχωσιν αἱ ὑστέραι . Ὅταν δὲ ξυγγένηται ἐν τῇσιν ἡμέρῃσι τῇσιν εἰρημένῃσιν , ἢν εὐτρεπισθῶσιν αἱ | ||
| γάρ τοι τῶν ἐν ἀνθρώποις ἔρως , ἐπειδάν τῳ καθαρῶς ξυγγένηται , οὐ πλοῦτον τέθηπεν , οὐ τύραννον δέδιεν , |
| “ Ἦ που πολλά , ὦ Διονύσιε , εἰς σοφίαν ὠφελῇ ὑπὸ Πλάτωνος : ” σὺ δ ' εἶπες : | ||
| τοῖς ἰδίοις τέλεσι μὴ ἑαυτὸν μόνον ἀλλὰ καὶ τὴν πόλιν ὠφελῇ . οὐδέ γε ἄδικον ἐφ ' ἑαυτῷ μέγα φρονοῦντα |
| νοημάτων συγκείμενον . διὰ τί δὲ συνεχεῖς καὶ πολλοί , μάθοιμεν ἂν κατὰ τόνδε τὸν τρόπον . ὁ ἥλιος ἄφθονον | ||
| ἀοριστοῦσι καὶ ἐπέχουσι ῥηίστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν . καὶ τοῦτο μάθοιμεν ἂν μικρὸν ἄνωθεν προλαβόντες . Πᾶσα τοίνυν κακοδαιμονία γίνεται |
| τῇ διανοίᾳ . Αἱ γὰρ συνεχεῖς συντυχίαι , κἂν μὴ πραχθῇ τὸ ἀσέβημα , αὐταῖς μέν ἐστι νόσος ἀνίατος , | ||
| προϲφερόμενον τῇ κεφαλῇ ὕπνοϲ τε καὶ ἡϲυχία . κἀπειδὰν τοιαῦτα πραχθῇ , δι ' ὅληϲ ἡμέραϲ εἰϲ ἑϲπέραν χρὴ λούϲαντα |
| τ ' ἐστὶν καὶ τίνες οἱ μῦθοι , τίνας ἂν φαῖμεν ; Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ὦ Ἀδείμαντε , οὐκ | ||
| τε καὶ φρονήσεως εἰ ταύτην μάλιστα ἐκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσθαι φαῖμεν ἂν ἤ τινα ἑτέραν ταύτης κυριωτέραν ἡμῖν ζητητέον . |
| τὰ πολλὰ καὶ οὐ τιμωρητικός , ἂν μὴ ὁ λόγος ὑπαγορεύῃ , αἰτίαν ἔχει τῆς παρὰ καιρὸν ἀοργησίας . καὶ | ||
| ᾔδεσαν φευκτέων καὶ ὑπομενετέων ἐπιστήμην , ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς ὑπαγορεύῃ λόγος : καὶ ἐπετύγχανον δὲ ἤδη τούτου : βαρυνόμενοι |
| ἐπιτετραμερές , καὶ εὐθὺς τὸ ἐπιπενταμερές , καὶ μέχρις ἂν προχωρῇ τις ἀκολούθως τοῖς ἔμπροσθεν . προστάγματα οὖν τινα δεῖ | ||
| τάδε τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ , κελεύσας ἀπαντᾶν ὅπως ἂν ἑκάστοις προχωρῇ . καὶ Ταξίλης τε καὶ οἱ ἄλλοι ὕπαρχοι ἀπήντων |
| καὶ κωθωνοποιόν . σοροποιός , σοροπηγός σοροπήγιον , σορός : καλοῖτο δ ' ἂν αὕτη καὶ πύελος καὶ κιβωτὸς καὶ | ||
| καὶ τὸ σωφρονεῖν ; ἆρά γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο ; Ὀρθότατα μὲν οὖν . Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν |
| μελεδήματα καὶ νόον αὐτῶν . μήτε γραῦν ποτε σοῖσι κακὴν δέξαιο μελάθροις : πολλῶν γρῆες ἔπερσαν ἐύκτιτα δώματα φώτων . | ||
| καὶ τοὺς λόγους , ἐμὲ δὴ λέγων , οὐκ ἂν δέξαιο ; οἶμαι μὲν κἂν ἐπιδράμοις . εἶθ ' ὧν |
| συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
| ' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
| κομίζειν αὐτοὺς ἐπὶ τοὺς τόπους ἐν οἷς ἂν ὄντα Φίλιππον πυνθάνηται , γράψας ὥσπερ νῦν λέγω , τοῖς ῥήμασιν οὕτως | ||
| καὶ ἅμα πρόβατα πολλὰ ἐλαύ - νειν ὅποι ἂν αὐτὸν πυνθάνηται ὄντα , ὡς ἐπισφαγείη τῷ Ἀβραδάτᾳ . Ἐπεὶ δὲ |
| σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
| μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
| τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
| εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
| ' ὑμῖν τῆς φακῆς τὴν σκευήν : εἰς ἣν ἀποβλέπουσα συμβουλεύσαιμ ' ἂν ὑμῖν κατὰ τὸν Σωκρατικὸν Ἀντισθένην ἐξάγειν ἑαυτοὺς | ||
| τάξιν ἄλλην εὐπετῶς μετακινήσει , τοῦτο ἐπασκητέον . τοσόνδε μέντοι συμβουλεύσαιμ ' ἂν τῷ στρατηγῷ , ἐκ τοῦ παντὸς πλήθους |
| ἑνός , εἴη ἂν ὃ λέγει : δεῖ δέ σε ἀφιστάμενον τοῦ προκειμένου ἀφίστασθαι ὅτι ἀνωτάτω , οἷον εἰ μέλλεις | ||
| ἔχων τυγχάνῃ . Ἢν δὲ καὶ πρὸς πολεμίους γιγνώσκῃς αὐτὸν ἀφιστάμενον , τί ποιεῖς ; Κατακαίνω , ἔφη : τί |