| ' ἂν ὀρθοῖτο ἐνορῶν : προσέχων . πλεῖστ ' ἂν ὀρθοῖτο : ἐπὶ πλεῖστον νικήσαι ἄν . τῶν ἐν Ἰωνίᾳ | ||
| ἡνίκ ' ἂν ἀφυλάκτους αὐτοὺς ὁρῴη , μάλιστ ' ἂν ὀρθοῖτο ἐνορῶν : προσέχων . πλεῖστ ' ἂν ὀρθοῖτο : |
| τις ἴδοι ὅτι ὁ μάλιστα φυλάττων τὴν αὑτοῦ πατρίδα καὶ πλεῖστ ' ἀντιλέγων τούτοις , οὗτος ὑμῖν , Αἰσχίνη , | ||
| καὐτὸς ὡς ἐπαιδεύθην ξένος , ὥσπερ σύ , χὤς τις πλεῖστ ' ἀνὴρ ἐπὶ ξένης ἤθλησα κινδυνεύματ ' ἐν τὠμῷ |
| ἐοικότες , ἀλλὰ Γίγασιν . οἵ ῥ ' ἀπὸ πετράων ἀνδραχθέσι χερμαδίοισι βάλλον : ἄφαρ δὲ κακὸς κόναβος κατὰ νῆας | ||
| Ἀπίων ὁμοῦ καὶ ὁμοίως καὶ ἅμα καὶ ὁμαλῶς ῥέουσα . ἀνδραχθέσι κ . . , = . : ἀνδραχθέσι : |
| ὑπεσχόμην γὰρ καὶ τοῦτο δείξειν ἔτι , πῶς ἄν τις διαγνοίη τὸν χαρακτῆρα τῆς Δημοσθένους συνθέσεως καὶ ποίοις χρώμενος σημείοις | ||
| Λυσίου , καὶ κατὰ μὲν ταῦτα οὐκ ἄν τις αὐτὴν διαγνοίη . διαφέρειν δὲ ἐκείνης δόξειεν ἂν ἐν τοῖσδε : |
| δημαρχῶν τοὺς φονέας τοῦ πατρὸς ἐπὶ τὸν δῆμον ἐς δίκην ἀπαγάγοι : Ἀντώνιός τε τῆς ἄρτι συγκειμένης πρὸς τὸν Καίσαρα | ||
| ἀλλ ' ἀλάστορός τις οἰζύς : ἃν μήτε πέλαγος ἅλιον ἀπαγάγοι πάλιν μήτε πατρῶιον ἵκοιτ ' ἐς οἶκον . ὦ |
| Δία καὶ πολύν γε μισθόν , ἔφη ὁ Κριτόβουλος , φέροιτ ' ἄν , εἰ δύναιτο οἶκον παραλαβὼν τελεῖν τε | ||
| γῆ μὲν συντυγχάνουσα πυρὶ διαλυθεῖσά τε ὑπὸ τῆς ὀξύτητος αὐτοῦ φέροιτ ' ἄν , εἴτ ' ἐν αὐτῷ πυρὶ λυθεῖσα |
| οὐδ ' ἀσθενέστερον . τὴν αὐτὴν δὲ ταύτην οἶμαι εἰκόνα δέξαιτ ' ἂν ψυχὴ πρὸς σῶμα , καί τις λέγων | ||
| - πίασιν καὶ ἁπάντων ἀγώνων πολεμικῶν τε καὶ εἰρηνικῶν νικᾶν δέξαιτ ' ἂν δόξῃ ὑπηρεσίας τῶν οἴκοι νόμων , ὡς |
| πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
| : ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
| ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
| ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
| ὃ πάντων τιμιώτατον νενόμικε , τοῦτο προσθείη τις αὐτῇ καὶ μαρτυρήσειεν , ὥς ἐστι καλλίστη , τάχ ' ἂν ἀγαπῆσαι | ||
| ἀνεδέξατο , οὐδὲ μεμαρτύρηκεν ἁπλῶς , ὡς ἄν τις τἀληθῆ μαρτυρήσειεν , μέρος δ ' ἕκαστος , ὡς δὴ σοφὸς |
| δοκεῖ , χρὴ ταῦτα δρᾶν : εὐοδεῖν πορεύομαι . Αἱμασιολογεῖν ἄριστ ' ἠπίστατο . Ἄφωνος ἐγένετο , ἔπειτα μέντοι πάλιν | ||
| . τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι μακρῷ ἄριστ ' ἔχει τι τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας |
| περὶ σὲ φρονούντων ἐστί : καὶ γὰρ εὖ πράττειν σε βούλοιτ ' ἂν καὶ ὅστις ἐπαινεῖ σε , τούτῳ φίλος | ||
| ἀρχὴ γῆς πάσης , τοῦ στρατοπέδου γιγνόμενος καθ ' ὃ βούλοιτ ' ἀεί . χρυσὸς δὲ καὶ ἄργυρος καὶ χαλκὸς |
| τῆς συγγνώμης , ᾧ κἀν ταῖς μεταστάσεσι πολλάκις ἄν τις χρήσαιτο καλῶς , κἀν ταῖς ὁμολογουμέναις συγγνώμαις πάλιν αὖ τῇ | ||
| , οἷον πλοῦτος , ἰσχύς , μάχαιρα : τούτοις γὰρ χρήσαιτο ἄν τις καὶ πρὸς τὰ καλὰ καὶ πρὸς τὰ |
| , ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο . ἀμφὶ δὲ πόρκης χρύσεος ἀστράπτει καὶ ἐπ ' | ||
| , ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο ” . τοῦτο δὲ ἵνα δείξῃ ὡς Δημοσθένους , |
| τρίτην τοῦ Ἄρεος καὶ καθεξῆς τῶν ἄλλων , ἴσως ἂν ζητήσειέ τις , πῶς φαμεν , εἰ οὕτω τύχοι , | ||
| κατὰ συνθήκην , ὅτι φύσει τῶν ὀνομάτων οὐδέν ἐστι . ζητήσειέ τις πῶς εἶπεν Ἀριστοτέλης ἐνταῦθα φύσει τῶν ὀνομάτων οὐδέν |
| εἶναι οὐκ ἐνδεχόμενον μὴ εἶναι ἀδύνατον μὴ εἶναι ἀναγκαῖον εἶναι◄ Ἀπορήσειεν δ ' ἄν τις εἰ τῷ ἀναγκαῖον εἶναι τὸ | ||
| γωνίαν πρὸς τὴν γωνίαν , ἕτερον δὲ καὶ ἕτερον . Ἀπορήσειεν ἄν τις , πόθεν δῆλον , ὡς , ἐὰν |
| ἐξουσίας ἀφισταμένας καὶ παραχωρούσας . ἑκάτερον δ ' ἄν τις ἐκπλαγείη τὸ τῶν βασιλέων ἐκείνων : εἴτε γὰρ μὴ ἔχουσι | ||
| τοῦ νεὼ φερόμενον οὐκ ἂν ἀγασθείη μὲν τὸ πλῆθος , ἐκπλαγείη δὲ τὸ κάλλος , τιμήσειε δὲ ὡς θεῖον , |
| μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι ' ἂν πράττοι , περὶ δὲ θεοὺς ὅσια : τὸν δὲ τὰ | ||
| ἀμοίρῳ , πολὺ μᾶλλον παιδείαν ὑμῖν ἠσκημένοις ὅ τι ἂν πράττοι θεός . καὶ μὴν ἑκάστῳ δεινότερον πάθος υἱὸς τεθνηκὼς |
| ὅτι θέσεως ἄριστα εἴληχεν , ὡς καὶ πόλεως ἄν τις ἐπαινέσειε πρῶτον τὴν θέσιν . ἐν γὰρ τῷ μέσῳ τῆς | ||
| αὐτὴ δὲ ἐφ ' ἁρμαμάξης θεωμένη : ὃν δ ' ἐπαινέσειε , τούτῳ δῶρα ἀμέμπτως ἐδίδου , ὥστε λαμπρότατα τὸ |
| τῷ Ἀχελώῳ ψοφεῖν τοῖς βραγχίοις μᾶλλον ἢ φωνεῖν ἄν τις νομίσειεν . ζώου μὲν οὖν ψόφος ἡ φωνή , οὐ | ||
| τῷ προτέρῳ λήψεται , ἢ ἣν ἔχειν αὐτῷ καὶ συμφέρον νομίσειεν ; καὶ ἐν ἄλλοις οἷον τῶν ἀνδροφόνων οἱ μὲν |
| ὑπὸ γῆν ὁποία τις ἡ ὑπομονὴ καὶ εὐχαριστία ἔσται . Βεβαιότερον δ ' ἄν τις οὕτω σκέψαιτο : τὸν μὲν | ||
| γῆν ὁποία τις ἡ παραμονὴ καὶ εὐχαριστία ἔσται μηνύσει . Βεβαιότερον δὲ ἂν σκέψαιτό τις οὕτω : τὸν μὲν ὡροσκόπον |
| Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
| λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
| σάρκα : ὥσπερ δέρμα εἴ τις ἀλείψειεν ἐλαίῳ πολλῷ καὶ ἐῴη ἀναπιεῖν , καὶ , ἐπὴν ἀναπίῃ , πιέζῃ τὸ | ||
| ; Τοῦ πρὸς τί παράδειγμά ποτε ἀποβλέψας ἂν τὸ μὲν ἐῴη πάντας μανθάνειν τοὺς νέους , τὸ δ ' ἀποκωλύοι |
| εἰ καλῶς σφίσιν ἔχοι : ἤγουν σὺν τούτῳ , εἰ συμφέροι αὐτοῖς ἡ ἐκεχειρία . ἀνοκωχῆς : ἤγουν διακοπῆς . | ||
| γέγονεν αὐτόματον , καὶ ταῦθ ' ὡς ἂν ὑμῖν μάλιστα συμφέροι . εἰ μὲν γὰρ ὑφ ' ὑμῶν πεισθέντες ἀνείλοντο |
| ἐν δὲ ταῖς σιτοδείαις οὐκέτι : οὐ γὰρ ἄν τις ἕλοιτο ὀλίγον προέσθαι σῖτον πολλῶν νομισμάτων . ὅμως δὲ δι | ||
| , ὡς ἴδοι ἡμᾶς ἐν ἐκείνῃ τῇ νυκτί : οὔκουν ἕλοιτο παρὰ τῆς πόλεως χρήματα λαβεῖν μᾶλλον ἢ παρ ' |
| Νίκαρχον . Γ σελαγοῖντ ' ] ἀντὶ τοῦ καίοιντο . σελαγοῖντ ' ] καιόμεναι λάμποιεν . ἐκπληττόμενος ὁ Δικαιόπολις ἐν | ||
| ἅψηται , φησί , μόνον , εὐθὺς καίονται . Γ σελαγοῖντ ' ἄν : αἱ ναῦς δηλονότι . ταῦτα δὲ |
| τοὺς ἐκ ” τῶν ἀργυρείων οὔτε τῶν τοιούτων οὐδὲν ἂν εἴποιτε . “ ἐν δὲ τῷ θʹ Φι - λιππικῷ | ||
| ἐστιν ἢ λανθάνειν αὐτούς , οὐκ ἄδηλόν ἐστιν ὃ ἂν εἴποιτε εὖ φρονοῦντες . τί γὰρ ἐκώλυεν εὐθὺς ἐν τῷ |
| ἑκάτερος αὐτῶν ἀπειλήφῃ τὰ ὑπὸ τοῦ λόγου ὀφειλόμενα ἀκοῦσαι . Λέγοις ἄν , ἔφη , ὡς οὐ πολλὰ ἄλλ ' | ||
| , ὦ Σώκρατες , ἄρτι δοκῶ κατανενοηκέναι τοὺς ἄνδρας . Λέγοις ἄν : ἔοικας γὰρ ἄτοπόν τι καθορᾶν . Ναί |
| βαναυσίης ἀπατέοντες , καὶ ἐν πόλεσιν ἀνακυκλέοντες οἱ αὐτοί . Ἴδοι δέ τις ἂν καὶ ἐπ ' ἐσθῆτος καὶ ἐν | ||
| δὲ καὶ Περσικαὶ καλασίρεις , αἵπερ εἰσὶ κάλλισται πασῶν . Ἴδοι δ ' ἄν τις , φησὶ , καὶ τὰς |
| βλάψετε ἢ ὑμᾶς αὐτούς : ἐμὲ μὲν γὰρ οὐδὲν ἂν βλάψειεν οὔτε Μέλητος οὔτε Ἄνυτοςοὐδὲ γὰρ ἂν δύναιτοοὐ γὰρ οἴομαι | ||
| ἀφεξοίμεθα ἂν τοῦ βλάπτειν : οὐδεὶς γὰρ ἑκὼν ἂν ἑαυτὸν βλάψειεν : ἀλλὰ δι ' ἄγνοιαν ἁλισκόμεθα τῷ κακῷ τούτῳ |
| πῶς εἶπας ; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών ; ἥκιστ ' , ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται . † | ||
| τὸν δὲ στρυφνὸν ἐκ μεγάλων σχημάτων καὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ ' ἐχόντων : ταῦτα γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα |
| σχῆμα , οἷον τούτου μὲν χάριν οὐδ ' ἂν αὐτὸς ἀντείποι . Ἀλλὰ σχήματα μὲν ταῦτα τοῦ ἐνδιαθέτου λόγου . | ||
| καὶ πάλαι κυρίων , οὓς οὐδ ' ἂν αὐτὸς οὗτος ἀντείποι μὴ οὐχὶ καλῶς ἔχειν , ἐνιαυτὸν διαλιπὼν ἕκαστος λῃτουργεῖ |
| ἢ κακίας , ἵνα τὴν μὲν ἀποδοχῆς τὴν δὲ τιμωρίας ἀξιώσῃ . διὰ τοῦτο τὸν μὲν εἰς εἱρκτὴν ἀπαχθέντα κελεύει | ||
| , πρὸς τῷ στερηθῆναι τοῦ κιβδηλευθέντος , ὁπόσης ἂν τιμῆς ἀξιώσῃ τὸ πωλούμενον , κατὰ δραχμὴν ἑκάστην τῇ μάστιγι τυπτέσθω |
| , βροχάς , ἀνέμους , σεισμοὺς ἐπιπέμπων , ἀστεροπάς , λιμούς , λοιμοὺς καὶ κήδεα λυγρὰ καὶ νιφετούς , κρύσταλλα | ||
| εἰρήνην πρὸς τὰς ἐκ τοῦ δαιμονίου συντυχίας , σεισμούς , λιμούς , λοιμούς , αὐχμούς , καὶ ὅσα τοιαῦτα . |
| τῶν γάμων ἀρᾶται . εἴθ ' ] ἄν ποτε , ἄμποτε . ὤφελ ' ] ἔπρεπε , ἔμελλε , ὤφελον | ||
| ] νόμισμα , τρεῖς ὀβολούς . ἀπόλοιο κτλ . ] ἄμποτε ἵν ' ἀπολεσθείης ἕνεκεν τῆς ἀναισχυντίας , εἴθε φθαρείης |
| ὁ δὲ τῶν ἐξ ἀρχῆς ἐχόμενος λογισμῶν ἐπὶ τὴν οἰκείαν ἀνέστρεφεν . [ . . . . , . ] | ||
| στρατιὰν ὑπὸ λείας καὶ πλήθους αἰχμαλώτων , ἀναθέμενος μάχην , ἀνέστρεφεν ἐπὶ Καμπανίας , ἡγουμένων τῶν ἐλεφάντων , καὶ τὴν |
| φρονήσεως . διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς εἶπεν , ὅτι ταύτῃ λύοιτ ' ἂν ὁ λόγος οὗτος ὁ ἄπορος . Ἔστι | ||
| εἰρημένων , φησί , περὶ φρονήσεως καὶ τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς λύοιτ ' ἂν ὁ λόγος οὗτος , ὁ δεικνύων διαλεκτικῶς |
| δὲ ᾤετο ἔτι ἀπύρεκτος τελεῖν . Πρόρρησις , εἰ μὴ φυλάξαιτο ἰκτέρῳ περιπεσεῖν . ὁ δὲ τὴν πρώτην φυλαττόμενος ἀτάραχος | ||
| , ὡς ἂν ἥκιστα ὑπίδοιτό τις αὐτῶν τὴν ἐπιβουλὴν καὶ φυλάξαιτο . ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν ἐπὶ τοὺς ἀνοσίους ἀνθρώπους |
| πάλαι . Ἐπεὶ καθ ' αὑτόν γ ' οὐκ ἂν ἐξεύροις ἐμοὶ ἁμαρτίας ὄνειδος οὐδὲν ἀνθ ' ὅτου τάδ ' | ||
| εἴδη , ῥᾳδίως ἂν καὶ τὰ ἐπὶ τοῖς κατέχουσι νοσήμασι ἐξεύροις οὖρα , ὥστ ' ἀκριβῶς καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις |
| γράφων περὶ τὸν ὄρθρον φησὶ τὸν Αἴαντα ἑαυτὸν ἀνελεῖν . ἀπορήσειε δ ' ἄν τις , πρὸς τί βλέπων τὸν | ||
| καὶ ζωῇ καὶ ὄντι . Τάχα γὰρ ἄν τις καὶ ἀπορήσειε τίς ἡ τριὰς αὕτη καὶ πόθεν λαβοῦσα τὴν ἀντιδιαίρεσιν |
| μὴ εἰδείη ἕκαστον . ὥσθ ' ἵν ' ἕν τι ὁρίσαιτό τις , εἰδέναι αὐτὸν δέον ἕκαστον . ὅτι δ | ||
| μὴ εἰδείη ἕκαστον . ὥσθ ' ἵν ' ἕν τι ὁρίσαιτό τις , εἰδέναι αὐτὸν δέον ἕκαστον . ὅτι δ |
| λέγεται : πρότερον δὲ ὅσα ἄν τις ἀπορήσειεν ὑπὲρ αὐτῆς ἐπεξίωμεν . Εἰ τοίνυν ἡ αἴσθησίς ἐστιν ἡ ἀντιληπτικὴ τῶν | ||
| . κοινότερον γοῦν ἐνταῦθα καὶ πληρέστερον πάλιν τὰ περὶ αὐτῶν ἐπεξίωμεν . ἐπεὶ γὰρ πᾶς συλλογισμὸς σοφιστικὸς ἢ παρὰ τὴν |
| ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
| νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
| ἐμβάλλοι εἰς τὸ ὕδωρ , ὁ χρόνος ἤδη αὐτὸς ἂν ποιοίη οἷς ἡ γῆ ἥδεται . ποία μὲν γὰρ ὕλη | ||
| ἔτι δεινὸν εἶναι . ὁ μέντοι Μειδίας ἀπορῶν ὅ τι ποιοίη , εἶπεν : Ἐγὼ μὲν τοίνυν ἄπειμι , ἔφη |
| ' ἤματα ] δέκα ἡμέρας . στιχηγοροίην ] κατὰ τάξιν διηγοίμην . οὐκ ἂν ] ἐκ παραλλήλου τὸ οὐδ ' | ||
| Πέρσας . ἡμέρας . κατὰ τάξιν λέγοιμι . κατὰ τάξιν διηγοίμην . ἐκπληρώσαιμι . τοσοῦτ ' ἀριθμὸν ] γρʹ τοσουτάριθμον |
| δύναιτο , τὸν δ ' ἄνω τε καὶ κάτω λόγοις ταράσσων πολλάκις λυμαίνεται . , Εὐριπίδου Πειρίθωι : οὐκ οὖν | ||
| κακά . ὑπ ' αὖ με δεινὸς ὀρθομαντείας πόνος στροβεῖ ταράσσων φροιμίοις . . . . . ὁρᾶτε τούσδε τοὺς |
| δυνήσεται φύσιν αἰσθητὴν ἔχον ἄλλων καὶ ἄλλων εἶναι μηνυτικόν . ἀξιώσειε δ ' ἄν τις καὶ ἐνταῦθα τοὺς μὲν τῇ | ||
| ' ἦν ἐγώ . ἣν τοίνυν ὑμῶν ἂν ἕκαστος δίκην ἀξιώσειε λαβεῖν , ταύτην νομίζετε κἀμοὶ προσήκειν νῦν : καὶ |
| τὸ ἐγένετο μαντεύμασι : τὸ δὲ γένοιτο οὐκ ὀρθόν . Γένοιτο ] Ἐγένετο . Ἀκέσματ ' ] Θεραπείας , ἰάσεις | ||
| , καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι . Γένοιτο δ ' ἂν οὗτος , ὅντινα καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν |
| περὶ Βροῦτον καὶ Κάσσιον ἐξήγερται ὁ πᾶς δῆμος δυσανασχετῶν ἃ δράσειεν . Ἀπέστειλε δ ' αὐτῷ καὶ ὁ πατρῳὸς Φίλιππος | ||
| τὸν ἀριθμὸν δοῦσα παντὶ τῷ θνητῷ γένει τοῦτ ' ἂν δράσειεν : θεὸν δ ' αὐτὸν μᾶλλον ἤ τινα τύχην |
| , πολλάκις ἂν στὰς ἀντίπους ταὐτὸν αὐτοῦ κάτω καὶ ἄνω προσείποι . τὸ μὲν γὰρ ὅλον , καθάπερ εἴρηται νυνδή | ||
| τοῦτο λέγει τὸ ὦ τί ἂν εἰπών σέ τις ὀρθῶς προσείποι ; καὶ μὴν εἰ τὸ κωλῦσαι τὴν τῶν Ἑλλήνων |
| , ἐπιλέγοντες ὅπως , ὅταν γένηται βασιλεύς , τῆς χάριτος μνημονεύοι . οὐ μὴν ἀλλ ' ἡ τερατεία προῆλθεν εἰς | ||
| δικάζειν . τάχα δ ' ἂν τούτου καὶ ἐν Βελλεροφόντῃ μνημονεύοι εἰπών [ . ] : καὶ ξεστὸν ὄχθον Δαναϊδῶν |
| : ἢ κοκκυμήλων κόμμι , ἢ πτελέας τὸ ἐν ταῖς φύσκαις ὑγρὸν , μετὰ χλιαροῦ ὕδατος : ἁρμόζει δὲ ἐπ | ||
| ἂν ἐναψάμενος δάπιδας καὶ στρωματόδεσμα , Διαμασχαλίσας αὑτὸν σχελίσιν καὶ φύσκαις καὶ ῥαφανῖσιν . Οὕτως αὐτοῖς ἀταλαιπώρως ἡ ποίησις διέκειτο |
| κύλικα , ἢν ᾖ δυνατός . Ἢν μὲν οὖν οὕτω μελετώμενος ῥηΐσῃ , καὶ μὴ ῥαγῇ τὰ πῦα ἐς τὰ | ||
| ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ οἴνου διδόναι πλέον πιεῖν . Οὗτος οὕτω μελετώμενος καὶ τὰ σιτία προσφερόμενος διαχωρητικὰ καὶ τὰ ὄψα , |
| γένους . λέγεται καὶ ἐπὶ πλοίων , ὡς Δίων ἐν Ῥωμαϊκοῖς : ὀλίγα μὲν γὰρ καὶ τὰ κουφότατα τῶν πλοίων | ||
| μὲν ἐν Θρᾴκῃ , τυχὸν δὲ ἐν Ἰλλυριοῖς τάγμασι περιπεσὼν Ῥωμαϊκοῖς ἀκλεῶς ἂν διεφθάρη . τό γε μὴν ἐς ἔννοιαν |
| τίθημι , ταῦθ ' ἑτέρως ἔχοντα ἢ ὡς ἄν τις πιστεύσειεν ἀποφαίνω . ” δοκεῖ σοι ταῦτα κακίζοντος ἐκεῖνον εἶναι | ||
| τις ἂν οὔτε τι κειμήλιον , ἢ γαμετὴν ἢ παῖδας πιστεύσειεν , ἢ καὶ φιλίας ἁπλῶς ἡστινοσοῦν κοινωνήσειε τοῖς ἀπιστίας |
| εἰπεῖν “ παραβάλοι ” , ὡς ἐπὶ τροφῆς , “ διαβάλοι ” εἶπε διὰ τοὺς διαβάλλοντας . Γ οἱ δὲ | ||
| μὴ λαθεῖν : πόλιν δὲ οὐκ ἂν ἕν τι τοιοῦτον διαβάλοι καὶ δόξης ἀναπλήσειε πονηρᾶς , καὶ ταῦθ ' ὅπου |
| : ἐς πάντα γὰρ δὴ σοὶ τὰ πιστὰ χρώμεθα . λέξηις δὲ μηδὲν τῶν ἐμοὶ δεδογμένων , εἴπερ φρονεῖς εὖ | ||
| ' αἴνει κακά . σίγα : πόλει δὲ τούσδε μὴ λέξηις λόγους . ἀδικεῖν κελεύεις μ ' : οὐ σιωπήσαιμεν |
| τὰ πρῶτα , μέϲφι ἂν ἡ φλεγμαϲίη [ ἢ ] πιέζῃ , εὖτε καὶ πόνοι μέζονεϲ καὶ ῥίγεα , καὶ | ||
| ἂν ἡ σανὶς , ᾗ μάλιστα ἐξέστηκε , ταύτῃ μάλιστα πιέζῃ ἐπιτεθεῖσα . Ὅταν δὲ ἐπιτεθῇ , τὸν μέν τινα |
| , Γ παίζει ἐνταῦθα σμικρολόγον αὐτὸν καὶ ὀξύθυμον λέγων : κυμινοπρίστας γὰρ τοὺς φειδωλοὺς καὶ σμικρολόγους ἐκάλουν . συνέθηκε δὲ | ||
| μὲν ὑποδιακόνους ἔχων πρὸς τὸν ἰδιώτην καὶ μαθητὰς εἰσίῃ , κυμινοπρίστας πάντας ἢ λιμοὺς καλῶν , ἔπτηξ ' ἕκαστος εὐθύς |
| χάραξ τὴν ἄμπελον : ὅταν τὸ σωζόμενον ὑπὸ τοῦ σώζοντος ἐξαπατηθῇ . Ἔξω γλαῦκες : παροιμία ἐπὶ ἐαρινοῦ καιροῦ : | ||
| ὅταν ὑπὸ τοῦ σῴζοντος τὸ σῳζόμενον ⌈ ἀπατηθῇ Γ [ ἐξαπατηθῇ ] . Γ παροιμία χωρὶς τοῦ “ εἶτα νῦν |
| : ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
| ' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
| τὸν σκεπτικὸν λόγον , ἐκ τῆς ἑκατέρωθεν ἐπιχειρήσεως καὶ τῆς ἀνεπικρίτου διαφωνίας τὴν περὶ τῶν ζητουμένων ἐποχὴν καὶ αὐτὸς βεβαιῶν | ||
| τὸν λόγον τὸ ὑγιὲς συ - νημμένον , ἀκολουθήσει τούτου ἀνεπικρίτου καθεστῶτος μηδὲ ἐκεῖνον εἶναι σαφῆ . ὅτι δ ' |
| ἄν τις μάθοι . Καὶ γὰρ καὶ ἦθος ἄν τις γνοίη εἰς ὀφθαλμούς τινος ἰδὼν ἤ τι ἄλλο μέρος τοῦ | ||
| , ἡσυχίαν ἦγον . ἐν τούτῳ δὴ ἄν τις γενόμενος γνοίη οἷοι ἄρα ἐτύγχανον ὄντες τὴν ἀρετὴν οἱ Μαραθῶνι δεξάμενοι |
| εἶναι . πῶς οὖν , εἰ μὴ πρότασίς ἐστι , προσγένοιτ ' ἂν εἶδος τῆς ἀμέσου προτάσεως ; ἀλλὰ τοῦτο | ||
| , ὅτι οὐ μόνον ἀσχολία τις ἀπὸ τῶν ἀναγκαιοτέρων αὐτὴ προσγένοιτ ' ἄν , ἀλλὰ καὶ οἰήσεως ἀφορμὴ καὶ τύφου |
| πράττειν , καλῶς ἂν πάντα ποιήσειε καὶ περὶ οὐδὲν ἂν σφάλλοιτο . ἄνευ δὲ τούτου καθ ' ἕκαστον μὲν τῶν | ||
| κεκραμένον σώματι ἐν τῷ πρώτῳ νοητῷ τις τιθέμενος οὐκ ἂν σφάλλοιτο . Οὐ γὰρ τόπον ζητητέον οὗ ἱδρύσομεν , ἀλλ |
| ὅτε τὰς διαθήκας ταύτας ἐποιήσατο , εἰκότως ἄν τις ὑμῶν πιστεύσειε τοῖς λόγοις τοῖς τουτωνί : νυνὶ δὲ πᾶν τοὐναντίον | ||
| Λυθήσεταί τε καὶ τόδε τὸ ξύμπαν , εἴ τις αὐτὸ πιστεύσειε σώματος συνέρξει , διδοὺς αὐτῷ ψυχῆς τάξιν μέχρι τῶν |
| Οὕτω δὲ καὶ τὸ φανὸν τοῦ ὄντος οἷον φῶς αὐτοῦ προπομπεῦον ἕως τοῦ γνωστικοῦ καὶ προαπαντῶν αὐτῷ ἱεμένῳ τὴν ἄνω | ||
| ' ἐκεῖνο ἴσως ἀπορήσειεν ἄν τις εἰ τῷ ὄντι τὸ προπομπεῦον τοῦ ὄντος γιγνώσκοι ὁ νοῦς , ἀλλ ' οὐκ |
| οὐδὲν ἀλλ ' ἢ διὰ σοφίαν τινὰ τοῦτο τὸ ὄνομα ἔσχηκα . ποίαν δὴ σοφίαν ταύτην ; ἥπερ ἐστὶν ἴσως | ||
| , ἀλλὰ παρὰ τὸ σχῆμι , ἀφ ' οὗ καὶ ἔσχηκα ὁ παρακείμενος καὶ ἐσχέθην ὁ ἀόριστος καὶ ὁ μέλλων |
| ἐπιτρίτου βʹ καὶ βακχείου : τὸ ιϘʹ “ κἂν λέγῃ παμπόνηρα ” ὅμοιον δίμετρον ἐξ ἐπιτρίτου βʹ καὶ ἀμφιβράχεος ἢ | ||
| νοῦν : ἔχεις γὰρ οἰκίαν . Καὶ μὴν ἀτεχνῶς γε παμπόνηρα φαίνεται . Δειπνεῖν με δίδασκε . Περὶ ἐμοῦ δ |
| . τούτων δὴ τῶν μεθ ' ἡμῶν ἐν πρώτοις ἐστὶ Λητόιος οὐδενὸς οὔτε ῥήματος οὔτε ἔργου φειδόμενος , προσθείην δ | ||
| εἰκός . εἰ δὴ τοῦτο οὕτως ἔχει , φίλος σοι Λητόιος οὗτος τῶν οἰκείων οὐδὲν λειπόμενος εἰς ἐμέ , τινὰς |
| ἢ κρήνης ἢ θεῶν ἐπωνυμία τῶν ἐν τῷ τόπῳ , προσθείη τὴν αὑτῶν φήμην καινῇ γενομένῃ τῇ πόλει τόδε δὲ | ||
| ἐνεκεράσατο τῷ ἀνθρώπῳ , ὅπως λώβην τε καὶ αἶσχος αὐτῷ προσθείη , ἀλλὰ καὶ ταῦτα πρὸς διαμονὴν καὶ σωτηρίαν τοῦ |
| ' αὐτοῖς αὐτὸ τοῦτο πάλιν . Ἐὰν δ ' ἀργυρίου τιμηθῇ , δεδέσθω τέως ἂν ἐκτείσῃ . Πέπαυσο . ἔστιν | ||
| ἐκόψατο . διὰ τοῦτο καὶ ὁ κῆρυξ , ἵνα μὴ τιμηθῇ ὁ Πολυνείκης , ἐντέλλεται μήτε διὰ θυσιῶν μήτε δι |
| καὶ τὸν πηλόν , ἐροίμην ἄν σε ποτέρῳ ἂν ὅμοιος εὔξαιο γενέσθαι : οἶδα γὰρ ὡς αὐτίκα ἕλοιο ἂν ἐκ | ||
| , οὕτω καὶ τοῦ παθεῖν κακῶς . τοῦτο γὰρ κἂν εὔξαιο τοῖς θεοῖς , λαβεῖν με τιμωρίαν εἰς τὸ σῶμα |
| τῆς ἀρχθείσης . οὕτως ἤρχθη καλῶς . ὑπὸ δὲ φρονήσεως κηρύττεις ὃ ποιήσεις , κύριος ὢν σιωπᾶν . ἐγὼ δὲ | ||
| χρωμένη ἐπιτηδεύμασιν εὖ ὀρθοῖτο ἄν , διὰ τί οὐ δημοσίᾳ κηρύττεις καί , εἰ οἷόν τε , ἀναβᾶσα ἐπὶ σκοπιὰν |
| ὑμᾶς . Εἰ δὲ μή , τό γε δεύτερον ἂν δεηθείην , ἀνέχεσθαι πολὺ μᾶλλον τῶν λοιδορουμένων ἡμᾶς , ἢ | ||
| ὄντως : Ἀληθῶς . . βεβαίους : Ἀληθεῖς . . δεηθείην : Εἰς χρείαν ἔλθοιμι . . χρείαν σχοίην τινός |
| ξηρῇ , ἐπαλείφειν τὴν ἕδρην . Τὰ πεπωρωμένα διαχεῖ : σανδαράκην ἐν σταιτί . Θρίδακος τῆς ἐρυθρῆς ὀπὸς ὀδύνην λύει | ||
| . Μαλθάσσειν δὲ ἀπὸ τουτέων τὸ στόμα τῆς μήτρης : σανδαράκην , στέαρ αἰγὸς , ὀπὸν συκέης , ὀπὸν σιλφίου |
| φακῆν ἥδιστον ὄψων λοιδορεῖς πόθεν ἂν λάβοιμι βύσμα τῷ πρωκτῷ φλέων ; ταυτὶ τὰ κρέ ' αὐτῷ παρὰ γυναικός του | ||
| αὐτοῦ καὶ ἐν Ἀμφιαράῳ πόθεν ἂν λάβοιμι βύσμα τῷ πρωκτῷ φλέων ; ] Ἄλλως . κύπειρον καὶ φελεὺς εἴδη εἰσὶν |
| κόσμος ἐνταῦθα ἐκπρεπής . διόπερ δεῖ μάλιστα , καλὸν ὅτε ποιοῖμεν λόγον , μέτρου πλησίον εἶναι τὸν ῥυθμόν , μὴ | ||
| μαθηματικὴν ἐπιστήμην εὕρατο ἀγαθά : διόπερ οὐκ ἂν ἄπο τρόπου ποιοῖμεν πολλὰ καὶ τῶν παρ ' Αἰγυπτίοις συμπαραλαμβάνοντες . ἐπεὶ |
| προδοσίας δικαίως κρινοίμην , οὐδὲ δικαστὴς εὖ φρονῶν ἀνέξεται τοιαῦτα ληρούντων : τῶν γὰρ πραττομένων ἕκαστον ἐφ ' ἑαυτὸ δεῖ | ||
| σέ . Γ τῇ Κεχηναίων πόλει : Ἀθηναίων , ὡς ληρούντων αὐτῶν . ἔπαιξε παρὰ τὸ “ Ἀθηναίων ” . |
| ἃ βούλομαι κλύειν . φεῦ : πῶς ἂν σύ μοι λέξειας ἁμὲ χρὴ λέγειν ; οὐ μάντις εἰμὶ τἀφανῆ γνῶναι | ||
| ὑπεραποκρίνῃ μου , σαφῶς σώσεις ἐμέ . Μόνος γὰρ ἂν λέξειας ἀξίως ἐμοῦ . Ἔπειτα πῶς οὐκ αὐτὸς ἀπολογεῖ παρών |
| οἴκῳ . . αἰδώς ἐστιν ἐντροπὴ πρὸς ἕκαστον ὅν τις σεβασμίως ἔχει : αἰσχύνη δὲ ἐφ ' οἷς ἕκαστος ἁμαρτάνων | ||
| γὰρ αἰδὼ ἐντροπή ἐστιν εἰς ἕκαστον , ᾧ ἔχει τις σεβασμίως : αἰσχύνη δὲ ἐφ ' οἷς ἂν ἕκαστος ἁμαρτὼν |
| φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
| προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
| αὑτοῦ πάντα δηλῶσαι τὰ τῆς ψυχῆς βουλήματα , κἂν ὁποιονοῦν διανοηθῇ σχῆμα ἢ ἔργον ἢ πάθος ἢ μέγεθος , οὐκ | ||
| τῆς καθ ' ἕκαστον τοῦ εἴδους ὁμοιότητος κοινόν τι γένος διανοηθῇ τὸν ἄνθρωπον , ἀπὸ δὲ τῆς ἀνθρώπου καὶ ἵππου |
| , ληφθείς γ ' ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς μόνας . Κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος | ||
| οὖν ἡμῖν δοκεῖ ἐξισῶσαι τοὺς πολίτας κἀφελεῖν τὰ δείματα . Κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν , ἐγγενέσθαι φημὶ |
| τοὺς ἰχθῦς λέγει ὧδε : οὐ πώποτ ' ἰχθῦς οἶδα τιμιωτέρους ἰδών . Πόσειδον , εἰ δεκάτην ἐλάμβανες αὐτῶν ἀπὸ | ||
| ἐστι ἐξωλέστερον . Δίφιλος : οὐ πώποτ ' ἰχθῦς οἶδα τιμιωτέρους . Πόσειδον , εἰ δεκάτην αὐτῶν ἐλάμβανες ἀπὸ τῆς |
| δ ' , ἐστὶν λαγώς . ὁ μάγειρος ἂν μὲν ὑποδιακόνους ἔχων πρὸς τὸν ἰδιώτην καὶ μαθητὰς εἰσίῃ , κυμινοπρίστας | ||
| τύχῃ δ ' ἐστὶν λαγώς . ὁ μάγειρος ἂν μὲν ὑποδιακόνους ἔχων πρὸς τὸν ἰδιώτην καὶ μαθητὰς εἰσίῃ , κυμινοπρίστας |
| . Τοῦτο οὖν τὸ σοφὸν οἱ δοῦλοι κατανοήσαντες , ἐπειδὴ προΐοι Λακύδης εἰς περίπατον ἢ ὅποι ἄλλοσε , καὶ αὐτοὶ | ||
| εἴη καὶ τρίτος ἄνθρωπος : καὶ τοῦτο εἰς ἄπειρον ἂν προΐοι . εἰ δὲ μὴ εἶεν τὰ πρὸς τὰς ἰδέας |
| ἡδονὴ τοῦ φρονεῖν δῆλον νομίζουσιν : οὐδεὶς γὰρ ἂν οὔτε βουλεύσαιτο οὔτε εὕροι τι περὶ ἡδονὰς ὢν καὶ ἡδόμενος . | ||
| συνοικούσας ἀνδράσι γυναῖκαςπερὶ ὧν τίς ἂν ἄμεινον ἢ ὁ πατὴρ βουλεύσαιτο ; καὶ τὰς οὕτω δοθείσας , ἐὰν ὁ πατὴρ |
| τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
| ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
| ποιῆσαι . ἀλλὰ νὴ Δία , ἴσως ἂν εἴποι , κερδαίνων τι ἰδίᾳ ὁ πατὴρ ἀπὸ τοῦ ἀργυρίου ἐκείνῳ μᾶλλον | ||
| . ἢ τί καὶ βουλόμενος ὁ Ἀλέξανδρος τοῦτο ἂν ἐτερατεύσατο κερδαίνων μηδὲ ἕν ; ἄλλως τε οὐδ ' ἂν ἔπρεπεν |
| εἴπῃς , ἄπαγε . ἀποκλείσω Λυσίαν ; εἴθε μὴ αὐτὸς ἀποσταίη φθάσας . Ἀλλ ' ἐπανέρχεται αὖθις . Ἀπολώλεκας ἡμᾶς | ||
| οὖν μὴ † τῆς εὐλόγου προφάσεως καὶ εὐλαβείᾳ τοῦ θείου ἀποσταίη τοῦ τὰς φιάλας αἰτεῖν , ἐκπέμπειν τὸ ὑπὲρ αὐτῶν |
| τοῦ προκειμένου τὸν ἀποδιδόμενον ὅρον γίγνεσθαι . καίτοι διαλεγομένῳ μὲν συγγνοίη ἄν τις ἐνίοτε , μεταφοραῖς χρησαμένῳ καὶ τροπαῖς , | ||
| διαπεσεῖν τοῦ δέοντος γένηται , ἀνθρωπίνον μὲν τὸ πάθος , συγγνοίη δ ' ἄν τις εὖ κρίνειν εἰδώς , ἀντιπαραθεὶς |
| γανόωσα : χαίρουσα , καλλωπιζομένη , εὐφραινομένη . καγχαλόωσα : γελῶσα , εὐφραινομένη , εὐφραινομένη λίαν , ὑπερβαλλόντως χαίρουσα , | ||
| φοβῇ τοὺς κύνας ; Ἡ δὲ πρὸς αὐτὸν οὕτως ἔφη γελῶσα : Ὅτι μὲν ἐγὼ ταῦτα πάντα κατέχω εὖ οἶδα |
| μεταχειρίσασθαι τὸ χαλεπώτατον μειράκιον τοῦ μετριωτάτου δήμου τίς οὐκ ἂν φήσειεν ; ὅσῳ μέντοι προχωρεῖ τὸ τῆς δόξης ἐπὶ πλέον | ||
| σύλλεκτρος εἶναι τῷ Διί , καί που τάχα ἐρᾶν με φήσειεν αὐτοῦ , οἱ δὲ πιστεύσουσιν οὐκ εἰδότες ὡς νεφέλῃ |
| . ἡ δὲ μέση ἐστὶν ἡ διεξοδικῶς ἀπὸ ἄλλου ἄλλο γιγνώσκουσα : διὸ καὶ διάνοια καλεῖται παρὰ τὸ διανύειν καὶ | ||
| τούτων ἑκατέρου στοιχεῖα τὰ προσήκοντα ἀφορίζουσα , τέλος τε αὐτῶν γιγνώσκουσα καὶ τὴν ἀκρίβειαν ἐνδιδοῦσα τήν τε εὕρεσιν αὐτῶν ποιουμένη |
| . καὶ μὴν οἰόμενος κρείττων τῶν ἀντιπάλων εἶναι , ὁπότε ὁρῴη χωρίοις πλεονεκτοῦντας αὐτούς , οὐκ ἐξήγετο ἐπιτίθεσθαι . ὁρῶν | ||
| κοιλοφθάλμου , καὶ ἐπὶ πλέον δ ' ἂν ὁ τοιοῦτος ὁρῴη . καὶ μυκτῆρές γε οἱ ἀναπεπταμένοι τῶν συμπεπτωκότων εὐπνοώτεροί |
| οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
| δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
| σοφίας . Τουτὶ γὰρ ἄν τις εἰς πραγμάτων λόγον ὠφεληθεὶς ἀπέλθοι , ἐπιμελῶς ἐπιστήσας ἑαυτόν , ἐκ τοῦ Δελφικοῦ ἐκείνου | ||
| ξυλλαβεῖν αὐτῷ τῶν παιδικῶν καὶ γὰρ ἂν καὶ ξὺν ἑρμαίῳ ἀπέλθοι μαθὼν ἐγκωμιάζειν . „ καὶ εἰπὼν ταῦτα ἔπαινον τοῦ |
| ἐξ ἀρχῆς ἀναμαρτήτους φῦναι θεῶν καὶ τῶν ἐπὶ γῆς οὐδεὶς ἀναμάρτητος , τὸ δὲ τοῖς εὖ λέγουσιν ἐθελῆσαι πεισθῆναι πρέπον | ||
| εἰ μηδὲν ὑποδεέστερα τούτων μελετῶντες θανάτῳ ζημιούμεθα ; Φάσκων δὲ ἀναμάρτητος εἶναι , καὶ ἀξιῶν τὰς συμφορὰς τῶν ἁμαρτόντων εἶναι |
| ὅταν εὐοδῇ μὲν τὰ ἐκτὸς πρὸς εὐπορίαν καὶ εὐδοξίαν , εὐοδῇ δὲ τὰ σώματος πρὸς ὑγίειάν τε καὶ ἰσχύν , | ||
| γειτόνων βοηθοῦσι καὶ συμπράττουσιν , ὅπως ὁ τῆς φύσεως σπόρος εὐοδῇ , μηδενὸς τῶν πλησίον ἐμποδίζοντοςαὐτοὶ μὲν γὰρ αἱμοειδεῖς εἰσι |
| ἂν τὴν νόσον ὑπενέγκοις ἐὰν γενναίως ἐνέγκῃς : πῶς ἂν δροσερᾶς ἀπὸ κρηνῖδος : ὁ νοῦς : πῶς ἂν δροσερᾶς | ||
| . μοχθεῖν δὲ βροτοῖσιν ἀνάγκη . αἰαῖ : πῶς ἂν δροσερᾶς ἀπὸ κρηνῖδος καθαρῶν ὑδάτων πῶμ ' ἀρυσαίμαν , ὑπό |