| καὶ ὀργίλως δάμναται καὶ δαμάζει τὴν οὐρανίαν γένναν : οὐδὲ παυθήσεται τοῦ τυραννεῖν , ἕως οὗ λάβῃ κόρον τῆς τυραννίδος | ||
| παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , ἕως οὗ ὁ νοῦς τοῦ Διὸς παυθήσεται τῆς ὀργῆς , φησὶν Ὠκεανὸς πρὸς αὐτόν : οὐδὲ |
| ἑνὸς , ἤγουν Διός . . τεοῖσι ] ἰδίοις . ἐπικότως ] ὀργίλως . . ἐπὶ σκότος ] γρ . | ||
| ] τοῖς σοῖς ὅ δ ' ] ἤγουν ὁ Ζεύς ἐπικότως ] ὀργίλως θέμενος ] εἰς ἑαυτόν ἄγναπτον ] ἀκαμπῆ |
| καθολικὴν κένωσιν τὰ μὲν θερμὰ τῶν ῥευμάτων ψύχεσθαι διὰ παντὸς ἐθέλει , τὰ δὲ ψυχρὰ θερμαίνεσθαι , καὶ τὰ μὲν | ||
| δῆμος , οὐκ ὀλιγαρχία , οὐ τύραννος , οὐ πόλις ἐθέλει δέξασθαι διὰ τέλους , ἀλλὰ πάντα τὸν χρόνον , |
| , ὡς ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός , οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις : | ||
| ' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ γενόμην κόρη τε |
| πυρὸς ἀναφυσήματα . ἀλλὰ μὴν οὐδ ' ἐν ἐρημίᾳ φασι βιώσεται ὁ σπουδαῖος : κοινωνικὸς γὰρ φύσει καὶ πρακτικός . | ||
| τὸν ἄπειρον αἰῶνα καὶ λογισάμενος , ὅτι αὐτὸς μὲν ἀεὶ βιώσεται , ὁ δὲ ἀδελφὸς ἀεὶ τεθνήξεται , καὶ μετὰ |
| φυλάξεις καὶ τηρήσεις ταύτην τὴν ἀτερπῆ πέτραν , ὀρθὸς ἱστάμενος ἄϋπνος , οὐδέποτε καθήμενος : ἣν οὐ δυνήσῃ παρατραπῆναι . | ||
| ἐξεπέρανεν , ἢ περὶ τὸν Ἑλικῶνα ποιμαίνων ἐγρηγορὼς , καὶ ἄϋπνος ὢν , σύννους τε πρὸς ἑαυτὸν γεγονὼς , καὶ |
| ὡσαύτως δὲ καὶ τῇ γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς τὴν γονὴν τοῦ ἀνδρὸς , ἔπειτα λήγει . Ἧσσον δὲ πολλῷ | ||
| ὡς οὖν ἔλεγε Σωκράτης εὔχεσθαι δεῖν μουσικὴν τὸν μανθάνοντα καὶ γονὴν παίδων τὸν γαμοῦντα , οὕτω καὶ Ἡσίοδος καρπῶν γονὴν |
| πάλιν καὶ εὑρὼν τοὺς ἑσπερίους Αἰθίοπας τοῖς ἑῴοις ὁμογλώττους οὐκ ὠρέχθη διανύσαι τὸν ἑξῆς πλοῦν , οὕτω χαῦνος ὢν πρὸς | ||
| , ἀλλ ' ὅτι πραγμάτων μειζόνων ἢ καθ ' ἑαυτὸν ὠρέχθη , μετὰ ταῦτα αὐτῷ συμφοραὶ ἐγένοντο : καταπεσὼν γὰρ |
| κάνθαρος τῶν Αἰτναίων πάντων Γοργάδων ἐσέφθην χειροβοσκόν οὐκ οἶδα τὴν σὴν πεῖραν : ἓν δ ' ἐπίσταμαι : τοῦ παιδὸς | ||
| ὁ βελτίων δὲ περιήκει καιρὸς καὶ μετὰ τῆς ἀηδόνος τὴν σὴν ἄγει φωνήν . κἀκείνη μὲν προλέγει τὰ τοῦ χειμῶνος |
| ' ὄψιν τιθεὶς , ὅτι οὐκ ἔχθρας οὐδὲ δυσμενείας ἕνεκα βασανίζει τὰ λεγόμενα . Τὸ δὲ ὃ μέντοι ζητεῖς : | ||
| ἐπιθυμία . μὴ κτηθεῖσα μὲν γὰρ τρύχει , κτηθεῖσα δὲ βασανίζει ταῖς φροντίσιν , ἀποκτηθεῖσα δὲ ταῖς λύπαις . θεοῦ |
| καὶ λύσιν τῆς τυραννίδος , εἰς ἐπίδειξιν δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε | ||
| ' ὅμως οὐ διετάραξε τοὺς σοφούς : εἰ δὲ τοῦ Δημιουργοῦ προῆλθε τὸ κήρυγμα καὶ ἡ ἀθάνατος ψυχὴ μεμνημένη τὸ |
| δόξαν , μὴ εἰδότες , ὅτι τὸ ἀρχῆθεν ἄπορον αὐτοὺς περιμένει , ζητήσαντος ἄν τινος , πόθεν δὲ οἱ νομοθέται | ||
| καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀνδρείᾳ καὶ ἐλευθερίᾳ καὶ ἀληθείᾳ , οὕτω περιμένει τὴν εἰς Ἅιδου πορείαν , ὡς πορευσόμενος ὅταν ἡ |
| τὴν ψυχὴν ἡ ἐν τοῖς πότοις διατριβή , ἀναζωπυροῦσα καὶ ἀνεγείρουσα μετὰ φρονήσεως τὸν ἑκάστου νοῦν , ὥς φησιν ὁ | ||
| πρὸς ἀρίδηλον θέαν : ὁράσεως γὰρ ἐπαγωγὸν κίνησις ἐξερεθίζουσα καὶ ἀνεγείρουσα μᾶλλον δ ' ἀκοιμήτους καὶ ἐγρηγορότας κατασκευάζουσα ὀφθαλμούς . |
| νῦν ἡ πεπρωμένη δηλοῖ : ὅροις τισὶν ἀναγκαίοις πεπερατῶσθαι τὴν θνητὴν ἡμῶν ζωήν , φρονήσεως δὲ ἴδιον εἶναι τοῖς τῶν | ||
| οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν , νέος δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺς |
| ἀδελφόν σου φονεύσας τιμωρίαν ὑπόσχῃς τοῖς θεοῖς . τὴν γὰρ κακὴν νίκην , λέγω δὲ τὴν γινομένην ἀνόμως , τιμᾷ | ||
| εὐτυχὴς ἀνήρ . ἀναρπαξάνδραν δὲ τὴν ἀναρπάξασαν πολλοὺς τῶν ἀνδρῶν κακὴν μοῖραν , κατὰ μεταπλασμὸν τοῦ ἀναρπάξανδρος . [ Εὐριπίδης |
| καὶ ἐπιστολὰς τὰς μὲν δεῦρ ' ἰούσας οὐκ ἄνευ δακρύων ἐδεχόμην , πέμπειν δὲ οὐ μάλα οἷός τε ἦν . | ||
| , ἐξ οὗ στρατηγεῖν μοι διδόντων ὑμῶν ὑπὸ σημείοις οὐκ ἐδεχόμην : ἓν δὲ μόνον ὁρῶ νῦν ἀμφοτέροις σωτήριον , |
| . Οἱ δέ , ἀλογήσαντες ἢ ἄλλως σφι θυμὸς ἐγένετο θεήσασθαι τὸν πόλεμον , ἐστρατεύοντο ἅμα τῷ Πέρσῃ : ἐπεὶ | ||
| μετὰ ταῦτα οὐδὲν ἐγίνετο πλοίων σπανιώτερον : οὕτω πολλοὶ ἤθελον θεήσασθαι . Διαπεραιωθέντες δὲ ἐθηεῦντο διεξιόντες τοὺς νεκρούς : πάντες |
| οὐχ ὅπως τῇ θηριώδει καὶ ἀλόγῳ ἡδονῇ ἐπιτρέψας ἐνταῦθα τετραμμένος ζήσει , ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς ὑγίειαν βλέπων , οὐδὲ | ||
| οὐκ ἀπολύεσαι τῆς συνοχῆς ζ γίνῃ μοναχός η ὁ ἀσθενῶν ζήσει θ σώζῃ τῆς συκοφαντίας ι κληρονομεῖς τὴν γυναῖκα α |
| , ὅταν [ ὁ ] καιρὸς [ ἐνδιδῶι ] [ καθαρὰν ] [ ἐπιλόγισιν ] ? [ , κοὔτως ] | ||
| , εἶτα κρινομένῳ τὴν τιμωρίαν ἐκφεύγειν οὐ προσῆκε , διότι καθαρὰν αἵματος ἔχει τὴν δεξιάν : εἶτα προσάγαγε τῇ ὑποθέσει |
| εἰς ὕβριν ἀγομένους καὶ γονεῖς δούλους ἀντ ' ἐλευθέρων ἐπὶ γήρως ὀδῷ γινομένους . καὶ ἅμα διδάσκετε τὴν βουλήν , | ||
| ἐστι μωρίας , ἵν ' ᾖ τὸ μὲν προειρημένον τοῦ γήρως , τοῦτο δὲ τοῦ τρόπου . . . τὰ |
| ἀπ ' αὐτῆς ἀπορροὴ τοῖς μεταλαμβάνουσι προσεγένετο : νῦν δὲ ἐμπίπραται πᾶσα καὶ καταναλίσκεται καὶ εἰς τὴν τοῦ πυρὸς καθαρότητα | ||
| προσπταῖον , καὶ ἀλύει , καὶ ῥίπτει ἑωυτὴν , καὶ ἐμπίπραται . Ἐπὴν δὲ μεταστέωσι καὶ εἰρύσῃ ἡ κύστις τὸ |
| . ποῦ γὰρ ἔχει καιρὸν ἀψευδοῦς εὐφροσύνης κακοβουλότατος ὢν καὶ συζῶν ἀφροσύνῃ καὶ περὶ πάντα ἀκαιρευόμενος , γλῶτταν , γαστέρα | ||
| , ἀλλ ' ὅμως ἡσύχαζε καὶ συνεύχετο τῷ λαβόντι καὶ συζῶν ἀδόλως καὶ φιλῶν διετέλει . γήμας δὲ ὑπάρχου θυγατέρα |
| λέγοντος . οὐ σχηματίζειν βούλομ ' : οὐ κατὰ τὴν ἐμὴν προαίρεσιν , φησίν , ἡ ὄρχησις γίνεται , ἀλλ | ||
| οὐκ αἰδῇ λέων ὢν ὁ τῶν ζῴων βασιλεὺς ἐπὶ τὴν ἐμὴν καλύβην ἰών , καὶ γυναικὸς δεόμενος ἵνα τραφῇς , |
| Ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ γῇ γίνονται μύρμηκες , καὶ ἔχουσι τὸ παιδοποιὸν σῶμα ἐς τοὐπίσω μετεστραμμένον , ἀντίως τοῖς ἄλλοις καὶ | ||
| ζυγέντα : ζευχθέντα συναφθέντα . ἀκούω σε ἐν γάμοις ζυγέντα παιδοποιὸν ἔχειν ἡδονήν : ξένοισιν ἐν δόμοις : ταῦτα διὰ |
| ἁλιαίετοι , τὸ μὲν εἶδος τοῖς χερσαίοις ἀετοῖς ἐοικότες , βορᾷ δὲ χρώμενοι θαλαττίᾳ , καὶ τοὺς ἰχθῦς μάλιστα θηρῶντες | ||
| ' ἄγαν , τἀρκοῦν ἐπαινῶν : οὐ γὰρ ἐν γαστρὸς βορᾷ τὸ χρηστὸν εἶναι , μέτρια δ ' ἐξαρκεῖν ἔφη |
| , ἀχώριστα , ἐρασμιώτατα , ὧν ἢ αὐτὸς ὁ θεὸς ἐρᾷ ἢ αὐτὰ τοῦ θεοῦ ἐρᾷ . εἰ δύνασαι νοῆσαι | ||
| ἀναγινώσκει Ἀλκαῖον , Ὅμηρον , οὗτος φιλεῖ Διονύσιον , οὗτος ἐρᾷ Ἑλένης . ὁ αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ τοῦ τύπτειν |
| δάκω φρένα , δέδοιχ ' , ἃ χρήιζω : διὰ πόθου δ ' ἐλήλυθα . ἀλλ ' ἐξερώτα , μηδὲν | ||
| κατασχεθεὶς ὥσπερ οἱ κορυβαντιῶντες ἐνθουσιᾷ , ἑτέρου γεμισθεὶς ἱμέρου καὶ πόθου βελτίονος , ὑφ ' οὗ πρὸς τὴν ἄκραν ἁψῖδα |
| θυμουμένῳ , ᾗ θυμούμενός ἐστι , τὸ ζεῖν ὑπάρχει τὸ περικάρδιον αἷμα , ἀλλὰ διὰ μέσου τοῦ ὀρέγεσθαι ἀντιλυπῆσαι . | ||
| δὲ μὴ προσδέχονται τοὺς ταύρους αἱ βόες , σκίλλης τὸ περικάρδιον τουτέστι τὰ ἁπαλώτατα τῆς σκίλλης καὶ ὡς ἂν εἴποι |
| ' ὅμως τάχιστα κακὸς ἐφωράθη φίλοις . καὶ δάμαρτα τὴν κακίστην ναυστολῶν ἐλήλυθεν ; οὐκ ἐκεῖνος ἀλλ ' ἐκείνη κεῖνον | ||
| ἔργου τὴν μὲν εὐθημοσύνην ἀρίστην εἶναι , τὴν δὲ κακοθημοσύνην κακίστην : δεῖ γὰρ ἕκαστον εὖ διατιθέναι καὶ μὴ κακῶς |
| ἀποδέδειγμαι πράξεις καὶ πόσην δύναμιν ἐπάγομαι καὶ ὡς τὰ πολέμια ἀγαθήν . οἰόμενος δή σε τούτων ἕκαστον ἐπιλογιζόμενον μὴ περιμένειν | ||
| , ἢ ἁλμυράν , ἢ ἀσφαλτώδη , ἢ ἄλλως οὐκ ἀγαθήν , φεῦγε τὴν ταύτης φυτείαν . εἰ δὲ εὐώδη |
| μὲν πρῶτον δωδεκατημόριον ἀπονεμηθὲν σημαίνει περὶ πραγματείας καὶ ὅσα περὶ ζωὴν καὶ βρῶσιν , τὸ δὲ δεύτερον πράγματα αἰσχρὰ ἢ | ||
| τὸν αἰῶνα τὸν παρθένειον , ἤγουν ἃς ἐποιεῖτο διὰ τὴν ζωὴν τῆς παρθένου , οὐδὲν ἔθεντο καὶ εἰς οὐδὲν ἐλογίσαντο |
| δὲ εἰς οὐρανὸν ἀνάγει . μὴ δεχομένου δὲ Πολυδεύκους τὴν ἀθανασίαν ὄντος νεκροῦ Κάστορος , Ζεὺς ἀμφοτέροις παρ ' ἡμέραν | ||
| - ] ἐκβάλλειν . [ ὅσιος ] γὰρ ὁ τὴν ἀθανασίαν [ ] καὶ [ τὴν ] ἄκραν μακαριότητα [ |
| καὶ ἀμβλυωπίαν ἰάσει . Τὸ δὲ πετεινὸν ὀπτὸν ἐσθιόμενον ἱερὰν νόσον ἰᾶται . οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ περιαπτόμενοι τριταῖον παύουσιν | ||
| ἀντιτάττειν χρὴ καὶ τίνα τρόπον , ὥσπερ ἀγαθὸν ἰατρὸν προκατανοήσαντα νόσον σώματος ἀντεπάγειν τὰ ἀλεξήματα καὶ τὴν δύναμιν ἐκτάττειν , |
| κρίσις τοσούτου πλήθους ἀνδρῶν γίνεται . Καὶ μηδὲ ἐπιγινώσκεται ὁ ἁμαρτήσας , ἀλλὰ τῷ σφάλματι τοῦ ἑνὸς πάντες ὑπάγονται , | ||
| μαρτυρεῖ πάντα , καὶ κατηγορεῖ πάντων , καὶ ἐμπεπύρισται ὁ ἁμαρτήσας ἐκ τῆς ἰδίας καρδίας , καὶ ἆραι πρόσωπον οὐ |
| τοῦ προσώπου μου [ ἄγγελον ] ? ? οὗ οὐκ ἠδυνάμην [ ἀναζωγραφῆσαι ] ? ? τὸ [ φέγγος ! | ||
| Ἕλληνες . ἦσθα Ἀττικοί , ἦς Ἕλληνες . ἤμελλον ἠβουλόμην ἠδυνάμην ηὐξάμην διὰ τοῦ η : διὰ δὲ τοῦ ε |
| αὐτὸν εἰς τὸ Ἴλιον παιδεῦσαι . χρόνου δὲ προϊόντος Ἀλέξανδρος ἐπεθύμησεν εἰς τὴν Ἑλλάδ ' ἀφικέσθαι , τό τε ἱερὸν | ||
| θαύματος ἕνεκα ἄξιον μνησθῆναι ; τὸ μὲν γὰρ ὧν μὴ ἐπεθύμησεν ἀπέχεσθαι ἀνθρώπινον ἄν τις φαίη εἶναι : τὸ δὲ |
| οὔ με μὴ λάθῃ φλέγων ὀφθαλμός , ἥτις ἀνδρὸς ᾖ γεγευμένη : ἔχω δὲ τούτων θυμὸν ἱππογνώμονα . Πολλῶν δὲ | ||
| με μὴ λάθηι φλέγων ὀφθαλμός , ἥ τις ἀνδρὸς ἦι γεγευμένη . Πῶς ἄν τις αἴσθοιτο ἑαυτοῦ προκόπτοντος ἐπ ' |
| θεοὺς φυτὸν ἀνῆκε τοῦ πεπτωκότος ὁμώνυμον , καὶ τὴν φύσιν μεταβαλών , τὸν πρὸς τοὺς θεοὺς οὐκ ἀφῄρηται πόθον . | ||
| ἄπιθι ἀλλὰ φεῦγε , τὸ ἁπλῶς ῥηθὲν εἰς τὸ ἀδοξότερον μεταβαλών , καὶ ὅτι οὐ παρακαλῶ σε μένειν : πάρεισι |
| ' : “ ἐν μιᾶι γὰρ ἡμέραι τὸν εὐτυχῆ τίθησι δυστυχῆ θεός . ” εὖ πάντα ταῦτα , Σμικρίνη . | ||
| Λαΐου καταχέουσι καὶ τοῦ Τηλέφου τοῦ συνελθόντος τῇ μητρὶ τὴν δυστυχῆ σύνοδον , τοῦ μὴ πειραθέντος μὲν τῆς ὁμιλίας , |
| , εἰς τὰ ὀπίσω ἀναχωρεῖ . τὸ ἔαρ δὲ μόνον βιβάζει . Τούτου τὰ ὠὰ εἰς χρυσοποιίαν ποιοῦσιν , ὥσπερ | ||
| φανέντι πᾶσαι αἱ θήλειαι λοιπὸν ἕπονται , οὗτος τε γαυριῶν βιβάζει τὸν ἡττηθέντα , καὶ λοιπὸν ἐκεῖνος ἐν τάξει θηλειῶν |
| , δουλεύειν ὑποθέσει : καὶ ἔδει μεταγράφειν οὕτως „ ἠμὲν ἀπερχομένου Ὑπερίονος , ” οἷον ἀπὸ τοῦ μεσημβρινοῦ περικλίνοντος . | ||
| Εὐμένη . Ὅτι τοῦ Πτολεμαίου τοῦ βασιλέως ἐκπεσόντος καὶ πεζῇ ἀπερχομένου εἰς Ῥώμην , ἐγνώρισεν αὐτὸν ὁ Δημήτριος ὁ τοῦ |
| : ἥτις ὀρφανὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸς καταλειφθέντα σε παραλαβοῦσα νήπιον διέμεινα ἐπὶ σοὶ χήρα καὶ τοὺς ἐπὶ τῆς παιδοτροφίας ἀνήντλησα | ||
| : καὶ πολλῶν ἀγχομένων ἐν τῇ θαλάσσῃ , ἐγὼ ἀβλαβὴς διέμεινα . Πρῶτος ἐγὼ ἐποίησα σκάφος ἐν θαλάσσῃ ἐπιπλέειν , |
| ἄνεμος κατ ' ὄρος δρυσὶν ἐμπεσών : ἀναίθεται τῇ Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν , ἡ δὲ τῇ θυγατρί : οὐ | ||
| ἑ νέον πολέεσσιν ὀνείδεσιν ἐστυφέλιξεν , τῇ δέ τ ' ὀδυρομένῃ δέδεται κέαρ ἔνδοθεν ἄτῃ , οὐδ ' ἔχει ἐκφλύξαι |
| ΒΕΓ : φανερὸν γάρ , ὅτι διὰ τῶν Β Γ ἔρχεται . Λέγω δή , ὅτι τὰ ἀπλανῆ ἄστρα , | ||
| οὕτως τὸ εἶδος φύσις . οὐ γὰρ ὥσπερ ἡ ἰάτρευσις ἔρχεται μὲν εἰς ὑγείαν , ὀνομάζεται δὲ ἀπὸ τοῦ ποιοῦντος |
| ' ἐξέπνευσαν ἄθλιον βίον . μήτηρ δ ' , ὅπως ἐσεῖδε τήνδε συμφοράν , ὑπερπαθήσας ' ἥρπας ' ἐκ νεκρῶν | ||
| . Καρπαθίην ὅτε νυκτὸς ἅλα στέψαντος ἀήτου λαίλαπι Βορραίῃ κλασθὲν ἐσεῖδε κέρας , εὔξατο κῆρα φυγών , Βοιώτιε , σοί |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| τῶν ἀνθρώπων σωτηρίαν ἔχειν εἰ μὴ αἱ νῦν ἑκάστη χωρὶς πορευόμεναι φύσεις ἀποκλεισθῶσιν , εἰς ταὐτὸν δὲ συνέλθῃ φιλοσοφία τε | ||
| ἡμέρα ἐστὶ καὶ ἡ νύξ , ἄλλη παρ ' ἄλλην πορευόμεναι , τὸν καθημερινὸν μερόπων εὐθύνουσαι βίον . ” καὶ |
| σοι τὸ μέγιστον καὶ τιμιώτατόν μου τῶν κτημάτων , τὴν ξένην . βούλομαι δὲ αὐτὴν μηδενὸς σπανίζειν , ἀλλὰ καὶ | ||
| τοῖς αὐτοῖς διέφθειρε τόκον . οἱ δὲ στειλάμενοι πρὸς τὴν ξένην καὶ τὸ τρίτον ἥκοντες καινόν τινα ὄρνιν καὶ οὐκ |
| . ἐπεξιὼν δὲ ὁ Ἄδμητος ἔχων καὶ λοχαγοὺς νύκτωρ συνελήφθη ζῶν : ἠπείλει δὲ Ἄκαστος ἀποκτεῖναι αὐτόν . πυθομένη δὲ | ||
| ἔλεγε , τοῦ πατρός , ὡς δι ' ἐκεῖνον μὲν ζῶν , διὰ τοῦτον δὲ καλῶς ζῶν , ὕστερον ὑποπτότερον |
| Οὐδεὶς ὑμῶν διὰ τὰς ἐμὰς ἡδονὰς κάκιον οἰκεῖ , οὐδὲ ἐστέρηται τῆς πατρίδος κατηγόρου τυχὼν ὅτ ' ἦσαν αἱ διαψηφίσεις | ||
| καὶ γνώσεσθε δὲ αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ |
| γευόμενον , οὐκ ἄν ποτε τῷ ἑτέρῳ πάθει τὸ ἕτερον κρίνειε . καὶ περὶ μὲν τῆς κοινῆς αἰσθήσεως προϊόντες ἐντελέστερον | ||
| τοῦ νομοθέτου ἔργῳ ἐπιστατήσειέ τ ' ἂν κάλλιστα καὶ εἰργασμένον κρίνειε καὶ ἐνθάδε καὶ ἐν τοῖς βαρβάροις ; ἆρ ' |
| ἕνεκα λοιμὸς κατέλαβε τὴν Θετταλίαν , ἕως ὕστερον ἱερὸν ἐποίησαν ἀνοσίας Ἀφροδίτης , ἐπειδὴ αἱ γυναῖκες ἐν τῷ ἱερῷ ἀνόσιον | ||
| τυπτομένη ἐν Ἀφροδίτης ἱερῷ . διὸ καὶ τὸ τέμενος ἐκλήθη ἀνοσίας Ἀφροδίτης . καὶ ἦν τάφος αὐτῆς παρὰ τῷ Πηνειῷ |
| πολυσπερεῖ μέν , ὦ γέρον , καθ ' Ἑλλάδα φήμῃ πλανᾶται καὶ διέγνωσται πάλαι τὸ μὴ βεβαίους τὰς βροτῶν εἶναι | ||
| : οὐ γὰρ ὥσπερ ἐν γῇ . . . ἀλλὰ πλανᾶται διὰ τὸ ἀφ ' ὑγροῦ βεβηκέναι ἐφ ' ὁμαλῆ |
| πέφυκεν ἔχειν πολλά . ὄλβιος εὐδαίμων καὶ μακάριος , οἷον ὁλόβιος , ὁ διὰ τοῦ ὅλου βίου μακαριστός . ὀλιγοδρανέων | ||
| ὄλβιος δ ' ὁ τελείαν τὴν εὐδαιμονίαν ἔχων , οἷον ὁλόβιος : εὐτυχὴς δ ' ὁ ζῶν ἡδέως καὶ ἀλύπως |
| ἑκάστης τῆς φυλῆς μίαν , ἥλικας αὑταῖς : ἡ δὲ καταστᾶσα ἀρχέτω φοιτῶσα εἰς τὸ ἱερὸν ἑκάστης ἡμέρας καὶ κολάζουσα | ||
| καὶ παντελῶς ἀσθενῆ γίνεται : ποῖ παρεπλάγχθην γνώμας : πάλιν καταστᾶσα ἐκ τῆς μανίας καὶ ἔμφρων γινομένη αἰσθάνεται ἑαυτὴν παραπαίσασαν |
| , ἐν τετραπλασίαις περιόδοις χρόνου καθαιρόμενον , τεταρταίους πυρετοὺς ποιῆσαν ἀπαλλάττεται μόλις . Καὶ τὰ μὲν περὶ τὸ σῶμα νοσήματα | ||
| τὸν μὲν ἀποστέλλει παρὰ τὸν φύσαντα , αὐτὸς δὲ φυγὰς ἀπαλλάττεται , ὡς ἂν μὴ ἐνοχλοῖεν θαυμάζοντες ἄνθρωποι . Οὕτω |
| σπουδάζειν αὐτὸν παρορμῶσα , ἢ τὰς καθ ' ἑαυτῆς ἀπολύσασθαι βουλομένη διαβολὰς ὑπὲρ τοῦ μηθενὸς ὧν ἔπραττεν ὁ ἀνὴρ μήτε | ||
| γὰρ ἡ ἐκ πτερῶν ῥιπίς : ἀπὸ τῶν φρυγίων σκύλων βουλομένη - συρράψαι ἐνδύματα πορφυρᾶ ὅπως ἐπὶ τὸν τάφον ἀναθῇ |
| φησιν : ” Ἐὰν ἀποστραφῇ ὁ ἄνομος ἀπὸ πασῶν τῶν ἀνομιῶν ὧν ἐποίησεν καὶ φυλάξῃ τὰς ἐντολάς μου καὶ ποιήσῃ | ||
| ὥσπερ καὶ τὰ ἔσχατα τοῦ Ἰωσήφ , καὶ μὴ μνησθῇς ἀνομιῶν ἀρχαίων αὐτοῦ ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως αὐτοῦ . ὅσοι δὲ |
| δὲ ἐμὸς υἱὸς οὐκ ἀρχὴν αἰδούμενος οὐδὲ ὑπὸ τῆς ἡγεμονίας δυσωπούμενος οὐδὲ ἀκολουθῶν ὀνόματι , αὐτοκράτορι δὲ ἀρετῇ καὶ καθαρᾷ | ||
| : καὶ ἐὰν μὲν σκαρδαμύξῃ τις τὴν ἀκμὴν τῆς ἀκτῖνος δυσωπούμενος , ἐξεώσθη τῆς καλιᾶς , καὶ ἀπεκρίθη τῆσδε τῆς |
| . ἢ γὰρ πένης ὢν τὴν γυναῖκα χρήματα λαβὼν ἔχει δέσποιναν , οὐ γυναῖκ ' ἔτι , ἧς ἐστι δοῦλος | ||
| , ἐγγυᾶσθαι , φησὶν ὅτι οὐκ ἐξελάθετο τῶν πρὸς τὴν δέσποιναν αὐτῆς ὁμολογιῶν , ἀλλ ' οἶδε μὲν ἐκείνην ἑαυτοῦ |
| μεγίστας συμφορὰς πεπονθότας , μάλιστα δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος πεφυκὼς πρὸς εὐεργεσίαν καὶ εἰωθὼς τοὺς ἠδικηκότας σῴζειν . διὰ | ||
| Διὸς πρόπολος Διώνης εἶπε Τημένωι τάδε : “ ὦ παῖ πεφυκὼς ἐκ γονῶν Ἡρακλέους , Ζεύς σοι [ ] δίδωσι |
| ἐγγινομένης στιγμῆς ἐπιμαρτυρούσης τῇ ἀρκτικῇ συντάξει τῶν ἄρθρων . . Ὀρθοτονοῦνται καὶ ὅσαι συντάσσονται τῇ αὐτός ἐπιταγματικῇ , ἠέ τι | ||
| ὑποτακτικὸς ἐνίοτε , οἵ τε παρὰ τοῦτον ἐσχηματισμένοι . . Ὀρθοτονοῦνται καὶ ὅσαι ἐκ προϋπηργμένης χάριτος τὴν ἐναντίαν διάθεσιν ὁμολογοῦσιν |
| φιλιακὴ διάθεσις , ἀσθενὴς γενομένη ἐν τῷ λαβόντι οὐ μάλα καλὴν τὴν φίλησιν εἰργάσατο , καὶ θυμὸς δὴ οὐκ ἐν | ||
| δ ' ἄριστον Κωβιὸν πηδῶντ ' ἔτι πρὸς Πυθιονίκην τὴν καλὴν πέμψαι με δεῖ : ἁδρὸς γάρ ἐστιν . ἀλλ |
| αἰσθάνομαι στερόμενος αὐτῶν . ἐγὼ γὰρ ξυνῆν μὲν ἡλικιώταις ἡδόμενος ἡδομένοις ἐμοί , συνῆν δὲ ἐμαυτῷ , ὁπότε ἡσυχίας ἐπιθυμήσαιμι | ||
| καὶ φόβου . καὶ γὰρ καὶ ὁ θυμὸς ὁμοίως τοῖς ἡδομένοις ἐπιφέρει τὸν θάνατον , διὰ τῶν ἐκτὸς παρασυλῶν τὴν |
| μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
| ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
| δαίμονος : φασὶ γάρ , ὅτι δειπνήσαντες μὲν ἐπερρόφουν ἀγαθοῦ δαίμονος , ἀπαλλάττεσθαι δὲ μέλλοντες ἔπινον Διὸς σωτῆρος . ὡς | ||
| Παλαίμονος : ὁμοίως καὶ τὸ Ἀνδραίμων Ἀνδραίμονος : δαίσω δαίμων δαίμονος , ἡγήσω Ἡγήμων Ἡγήμονος , αἰδήσω αἰδήμων αἰδήμονος , |
| προσθίοις ὠρχοῦντο ἐξεπιστάμενοι τὰ αὐλήματα . Ταῦτα οὖν ἐπιστάμενος Ὄναρις ἐκτήσατο ἐκ τῆς Καρδίης αὐλητρίδα : καὶ ἀφικομένη ἡ αὐλητρὶς | ||
| ἐλεύθερος ὤν , ἀλλὰ δοῦλος ἐκ δούλης , ἣν οὑμὸς ἐκτήσατο πάππος ἐκ τῶν αἰχμαλώτων , ἐτόλμησας βασιλέα Ῥωμαίων σεαυτὸν |
| ζήσας πρὸς τοὺς θεοὺς καὶ τὸν βίον εὖ διάξας οὐκ ὀνομασθήσῃ φαῦλος , οὐδὲ ἡ τὴν φοβερὰν καὶ μέλαιναν ἔχουσα | ||
| κακὸς ] φαῦλος . κεκλήσῃ ] κληθήσῃ . κεκλήσῃ ] ὀνομασθήσῃ . κεκλήσῃ ] κληθῇς . βίον εὖ κυρήσας ] |
| χαμαὶ ἐνθάδ ' ἔδομαι . . . . καί τις ὄψεται . ὁ αὐτός : εὐτρέπιζε δὴ ψυκτῆρα , λεκάνην | ||
| , ἐπεί τοι ἐγὼ μὲν ἀπέσσομαι , οὐδέ σε μήτηρ ὄψεται : οὐ μὲν γάρ τι θαμὰ μνηστῆρς ' ἐνὶ |
| μαθών . Μετὰ δὲ τὴν Μανδάνην ταύτην ἐοῦσαν ἤδη ἀνδρὸς ὡραίην Μήδων μὲν τῶν ἑωυτοῦ ἀξίων οὐδενὶ διδοῖ γυναῖκα , | ||
| ἀγχούροισιν : γείτοσι . οὐδὲ βολῇσι μίμνει ἐς ὡραίην : ὡραίην παραγωγῶς εἶπεν ἀντὶ τοῦ εἰς ὥραν καὶ τὸν δέοντα |
| “ καὶ τῆς σῆς γυναικός . ” ἐκπλαγεὶς οὖν καὶ θεόπεμπτον εἶναι νομίσας τὸν ἄνθρωπον , “ Μὴ Γοργίας , | ||
| ἀνέγνωσαν τὸν ἄνδρα . ῥητῶς γὰρ αὐτὸς ἐνθάδε μέμφεται τοὺς θεόπεμπτον ὀνομάζοντας τὸ πάθος δι ' ὧν φησιν : οὐδέν |
| δοκεῖ περιστᾶσα τὸν παῖδα καὶ περιπαθῶς ταῦτα φθέγγεσθαι πρὸς τὸν σύνοικον : τί σου τὸ πρόσωπον , ἄνερ , πρὸς | ||
| καὶ πινυτᾶς Θέμιτος : ὀλβίων παῖδές ⌊ ⌋ νιν αἱρεῦνται σύνοικον . Ἁ δ ' αἰόλοις κέρδεσσι καὶ ἀφροσύναις ἐξαισίοις |
| ' ὀλίγον μὲν παρατραπεῖϲα καὶ διὰ μετρίαϲ κατατάϲεωϲ θεραπεύεται , τέλεον δὲ ἐξαρθρήϲαϲα μείζονοϲ δεῖται τῆϲ ἀνάγκηϲ . πειρατέον μὲν | ||
| νόσημα ἰασαίμην . νυνὶ δὲ τὰ μὲν τῆς μανίας αὐτῷ τέλεον πέπαυται , τὰ δὲ τῆς ὀργῆς μᾶλλον ἐπιτείνεται , |
| Ὅταν στρατιώτας καταλέγωσι , τουτῳὶ νύκτωρ ἀλειφέτω τὸ πέος τοῦ νυμφίου . Ἀπόφερε τὰς σπονδάς . Φέρε τὴν οἰνήρυσιν , | ||
| γένυν ; οὐ μὴν δέμας γ ' εὔρυθμον [ ὧδε νυμφίου ] : τοιῶνδε λέκτρων [ εἵνεκ ' εἰς ] |
| τῶν σφόδρα ἐπὶ τούτοις θαυμαζομένων δεύτερον . Ἔδειξας φύσιν σὴν οἰκείαν ὕβρεως καὶ ὠμότητος , καί σε ἔτεκεν οὐ γυνὴ | ||
| καὶ τῶν τοιούτων : ἀνατομικῆς ἐμπειρίας ἐπιστήμην διὰ τούτων παρίστησιν οἰκείαν , ἔξωθεν παριστορῶν ἐγκαίρως : ἀντὶ τοῦ μέρος , |
| υἱὸς ἕκαστος ἡμῶν ἐστι τιμῶν καὶ θαυμάζων τὴν τροφὸν καὶ τιθήνην τοῦ θνητοῦ γένους , αἴσθησιν , ἣν καὶ ὁ | ||
| , κρατηθὲν διώλετο , ἐὰν δὲ ἥν τε τροφὸν καὶ τιθήνην τοῦ παντὸς προσείπομεν μιμῆταί τις , καὶ τὸ σῶμα |
| ὁ δὲ νοῦς : ὑπὸ τῆς λεπτῆς ἐκείνης διὰ τὴν σκότωσιν καταφορᾶς ἔκειτο ἄφωνος . κώματι δὲ ὕπνῳ , ἐκλύσει | ||
| πινόμενον ξηρόν , λάθρα , πᾶσαν ἐπιληψίαν καὶ μανίαν καὶ σκότωσιν καὶ πᾶν πάθος ἰᾶται . ὁμοίως καὶ τὸ ἧπαρ |
| ἀποπληρωτὴς τῶν βίων τῆς ψυχῆς , εἰς τὸ σῶμά τε κατιοῦσαν αὐτὴν συνδεῖ πρὸς τὸ σῶμα , καὶ τὸ κοινὸν | ||
| διακόπτουσι τὴν πῆξιν τοῦ ὕδατος , καὶ τάφρον κυκλοτερῆ ἐργάζονται κατιοῦσαν ἐς τὸ ὕδωρ : εἴποις ἂν ἢ φρέατος εἶναι |
| . ἀλλ ' ἄγε , τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει ; δμῳὰς δ ' οὐκ εἴας προβλωσκέμεν , αἵ | ||
| τῶν ἐν μέθῃ τὴν ἀλήθειαν λεγόντων . Τὸ πέλαγος πρότερον οἴσει ἄμπελον : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . Τὸν καπνὸν φεύγων |
| ἡ τύχη με κατέστησεν ἐπίτροπον τοῦ σώματος τοῦ σοῦ , νέου παντελῶς ὄντος , καὶ τῆς ὅλης βασιλείας , ἀπ | ||
| δυνατὸν εἶναι παντὶ τρόπῳ πότερον εἴδωλον καὶ ψεῦδος ἀποτίκτει τοῦ νέου ἡ διάνοια ἢ γόνιμόν τε καὶ ἀληθές . ἐπεὶ |
| ἔχοντα κομψῶς τῶν δραμάτων ἠφάνιζε δυσκολαίνων τοῖς θεαταῖς διὰ τὸ γῆρας . ὅτι ἦν παλαιὸς νόμος τῆς ἐπιγονῆς ἕνεκα τῶν | ||
| τῆς νόσου διασῶσαι . κατισχυθέντος δὲ τοῦ Φερεκύδου διὰ τὸ γῆρας καὶ διὰ τὸ μέγεθος τῆς νόσου , περιέστειλεν αὐτὸν |
| Ἰακώβ , ἀσκητικῆς . ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἀγνοητέον , ὅτι μετεποιεῖτο τῶν τριῶν ἕκαστος δυνάμεων , ὠνομάσθη δὲ ἀπὸ τῆς | ||
| αὐτὸς ἀποδόμενος τῷ ἀδελφῷ τὰ πρεσβεῖα μικρὸν ὕστερον ὧν ἐξέστη μετεποιεῖτο παραβαίνων τὰς ὁμολογίας καὶ ἐφόνα θάνατον ἀπειλῶν , εἰ |
| . Γ βύρσης κάκιστον ὄζων : ἀηδισθεὶς ὁ Δῆμος καὶ μυσαττόμενος τὴν ὀσμὴν τοῦ βυρσοδέψου ταῦτά φησιν . ΓΘ ] | ||
| αὐτῆς οὐ μετεῖχε Πυθαγόρας , ἀλλ ' ἄσιτος πόρρω ἐκαθέζετο μυσαττόμενος τὴν κυαμοφαγίαν . Ἤδη δὲ μηνῶν ἓξ διεληλυθότων περὶ |
| δὲ Δηιάνειρα ἀκούουσα οὐ παρέργως τοῖς λόγοις προσεῖχεν , ἀλλὰ ἐνεθυμεῖτο ὡς ὀρθῶς λέγοι ὁ Κένταυρος , ὥσπερ εἰκὸς ἦν | ||
| . . ΠΑΤΗΡ Δ ' ΑΝΔΡΩΝ . Οὗτος μὲν ταῦτα ἐνεθυμεῖτο : ὁ δὲ Ζεὺς ἄλλο ἐβούλετο . Ἰδὼν γὰρ |
| γὰρ , φησὶ , τῷ δὲ προσδοκᾶν αὑτὴν ἀποθανεῖν οὐ ζῇ : ἕως οὗ συμβῇ , ὑπέρθου τὰ δάκρυα : | ||
| : κέντρον , τὸ βέλος τῆς τρυγόνος καὶ αὐτῆς : ζῇ γὰρ ἀποθανούσης καὶ ἀκαταπόνητον δύναμιν ἐνδύεται , ἔχει . |
| τὸ γεννηθὲν μετὰ τὸ γεννῆσαν : κατὰ μέντοι τὴν ἐπιστροφὴν ὀρέγεται τὸ γεννηθὲν τοῦ γεννήσαντος , μένον αὐτὸ καὶ μένοντος | ||
| τοῦ κακοῦ , ἀλλὰ πᾶς τοῦ ἀγαθοῦ ἐπιθυμεῖ καὶ τούτου ὀρέγεται καὶ τοῦτο διώκει . καὶ γὰρ καὶ οἱ τὸ |
| ἡ γῆ , τῶν δένδρων δὲ πολὺ πρόσθεν τὴν ἐπέτειον γεννωμένην πόαν , ἧς δρεπόμενοι φύλλα καὶ ῥίζας καὶ τοὺς | ||
| τοῦτο τῆς ἰατρικῆς ὁ κάμνων δεῖται , τὸ δὲ τὴν γεννωμένην συμφύεσθαί τε καὶ περιφύεσθαι πᾶσι τοῖς τῶν ὀστῶν μέρεσιν |
| κινητικῆς τῶν ὅλων αἰτίας ἀφομοίωσιν ἔλαχεν . διὸ καὶ τῇ ψυχῇ ὀρθῶς παραινοῦσιν εἰς γένεσιν ἰούσῃ κατὰ τὸ ἀκλινὲς καὶ | ||
| εἴδη τῶν λόγων , ἃ προσαρμόττει τῇδε ἢ τῇδε τῇ ψυχῇ , ὀξέως τε αἰσθάνηται καὶ ὁποῖος ὑπὸ τίνων λόγων |
| ἀγαθός . . . . . . Ἐν ταὐτῷ . Φαμὶ δὴ τὸν ἀγαθὸν ἄνδρα τοῦτον εἶμεν , τὸν πράγμασι | ||
| . . . Ἱπποδάμου Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ πολιτείας . Φαμὶ δ ' ἐγὼ ἐς μοίρας τρεῖς διεστάσθαι τὴν σύμπασαν |
| ἄλλως τοῖς ἐπὶ Τροίαν φέρουσιν ἀνέμοις ἐντύχωσιν οἱ Ἕλληνες . χὡ μὲν πατήσει χῶρον : ὁ μὲν οὖν Ἀχιλεὺς φησὶ | ||
| εὖ μεταλλάσσουσιν : ὃς γὰρ ἂν σφαλῇ εἰς ὀρθὸν ἔστη χὡ πρὶν εὐτυχῶν πίτνει . ἔστι καὶ παρὰ δάκρυσι κείμενον |
| προτροπὴν ἔχων τῆς δωρεᾶς , καὶ ὅτι μηδεὶς ἔτι τὴν τυραννικὴν καλέσῃ οἰκίαν : μηδεὶς εἴπῃ τὸν τοῦ τυράννου πατέρα | ||
| , ἐπανορθοῖ τὴν τοῦ δήμου νόσον : νοσείτω Συρακοσίοις Διονύσιος τυραννικὴν νόσον , ἀλλ ' ὁ δῆμος ὑγιαίνων ἐξασθενεῖ πρὸς |
| ὑγιές . τρὶς μὲν ἔπειτ ' ἤυσεν , ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός : ὅτι παρῆκε τὸ τί φωνῶν , οἷον | ||
| παρισταμένη φάτο μῦθον ἀθανάτων ἀπάνευθε : χόλον δέ οἱ οὐ χάδε θυμός : Ζεῦ πάτερ , οὐκέτ ' ἀνεκτὰ θεοῖς |
| ἀνδρὸς θάνατον τεκνόποινος , ἤτοι ποινὴν καὶ τιμωρίαν εἰσπράττουσα τοῦ τέκνου αὐτῆς , τουτέστι τῆς Ἰφιγενείας . οὐ δεισήνορα ] | ||
| θ ' ὑπειδόμην τὴν σὴν ἃ πείσηι τ ' ἐκπεπνευκότος τέκνου , ἥκω δ ' ἀρήξων συμφοραῖσι ταῖσι σαῖς , |
| ὁ αὐτὸς ἐρωτηθείς , τί ἀναγκαιότατον εἴη μάθημα , τὸ ἀπομαθεῖν , εἶπε , τὰ κακά . . . , | ||
| οἰκειότεροι πεντακισμύριοι . κινδυνεύω τοιγαροῦν τὴν μὲν ὑπ ' ἀργίας ἀπομαθεῖν ἤδη , τὴν δὲ πάνυ ἠκριβωκέναι . Καὶ μὴν |
| ! [ [ ] ! ! [ ! ! ] μολεν κρίσις οὐκ ? ! [ [ ] κασαι γένος | ||
| ! [ [ ] ! ! [ ! ! ] μολεν κρίσις οὐκ ? ! [ [ ] κασαι γένος |
| προξενεῖ τῶν τοιούτων , τὴν δὲ μνήμην ἡ τῶν ἱερῶν ἀνανεοῦται κατασκευή , μία τῶν ἀγαθῶν συνάγεται πρόφασις ὁ τὰ | ||
| ἤκουσεν , καὶ ἰσχυροποιεῖται λοιπὸν εἰς τὸ ἀγαθόν , καὶ ἀνανεοῦται αὐτοῦ τὸ πνεῦμα διὰ τὴν χαρὰν ἣν ἔλαβεν : |
| βουλεύονται , οὐδεὶς δ ' ἐστὶν ὁ μὴ γελῶν , Ἑρμόδωρε , ἢ Ἡράκλειτος , ὥστε με ἐλαύνουσιν . ὦ | ||
| τοῖς δ ' ἄλλοις χαίρειν λέγω . Δήλου μοι , Ἑρμόδωρε , πότε ἀπαίρειν κέκρικας εἰς Ἰταλίαν . δέξαιντό σε |
| κούφοισιν ἀειρόμενος ῥοθίοισιν , ὕστατα φυσιόων : μήτηρ δέ μιν οὔποτε λείπει , ἀλλ ' αἰεὶ μογέοντι συνέσπεται , ἔκ | ||
| ἄλλου βασιλέως τετρακέφαλον ὄρνιν , καὶ πλημμυρῆσαι τὸν Νεῖλον ὡς οὔποτε , καὶ καρπῶν ἀφθονίαν γενέσθαι καὶ εὐποτμίαν ληίων θαυμαστήν |
| προειργάσθαι τὰ παιδὸς ἄξια τὸν θεὸν πατέρα καλῶν : καὶ ἐννοείτω τὸ ἐφ ' ἑαυτοῦ συμβαῖνον , ὡς εἰ γένοιτο | ||
| κρατούσης μηδεὶς ἀδίκως κολάζηται . λύων δὲ τὴν αὑτοῦ ψῆφον ἐννοείτω τὸν βασιλέα Κρητῶν τὸν παῖδα Διός , ὃς εἰς |
| καὶ διαβὰς τὸν Ἅλυν γίνεται κατὰ Σινώπην , πόλιν παράλιον καλλίστην τε καὶ πλουσιωτάτην τῶν ἐν τῷ Εὐξείνῳ Πόντῳ καὶ | ||
| μήπως σὺν αὐτοῖς κινδύνοις περιπέσωμεν . Ὄρνιθα δέ τις πάνυ καλλίστην εἶχεν , ἥτις ἔτικτεν ἀεὶ ὠὰ χρυσέα . Ὁ |
| καὶ τῷ νοσεῖν καὶ τῷ ἀποθνῄσκειν καὶ τῷ πηροῦσθαι , αἰσθανόμενός γε , ὅτι ἀπὸ τῆς τῶν ὅλων διατάξεως τοῦτο | ||
| ἐν ταῖς διαλύσεσιν ἐπιχωρήσαντα τῷ Σύλλᾳ . ὧν ὁ Ἀρχέλαος αἰσθανόμενός τε καὶ δείσας ἐς Μουρήναν ἔφευγε καὶ παροξύνας αὐτὸν |