“ καὶ τῆς σῆς γυναικός . ” ἐκπλαγεὶς οὖν καὶ θεόπεμπτον εἶναι νομίσας τὸν ἄνθρωπον , “ Μὴ Γοργίας , | ||
ἀνέγνωσαν τὸν ἄνδρα . ῥητῶς γὰρ αὐτὸς ἐνθάδε μέμφεται τοὺς θεόπεμπτον ὀνομάζοντας τὸ πάθος δι ' ὧν φησιν : οὐδέν |
ἀλλ ' ὅπερ ἂν αὐτῷ δοκῇ τοῦτο καλὸν καὶ χρήσιμον ὑπολαμβάνων . Ὥστε ἂν ἀδικήσῃ μὲν τὸν ἀγαθὸν ὁ φαῦλος | ||
' οἴει τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον , κακῶς ὑπολαμβάνων . ὁρᾷς γοῦν , ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων ἔλαττον ποιοῦμεν |
' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
τὴν διάλεκτον τὴν κρατοῦσαν ὑπολαβών , ἀλλ ' ἱκανὸν ἀεὶ νομίσας τὴν πάτριον καὶ Ἑλληνικὴν ἀποχρώντως μεταχειρίζεσθαι , νῦν , | ||
ἡνίκα τοὺς πρέσβεις ἔπεμψας , οἷς ἀπεκρινάμην ταὐτά . ” νομίσας δ ' ὁ βασιλεὺς ἢ τὸν μάντιν ἀπατᾶν ἢ |
ὄντες ; ” Ὁ αὐτὸς τοὺς πλουσίους καὶ ἀπαιδεύτους παραπλησίους ἔφησεν εἶναι τοῖς κριοῖς τοῖς ἐπιπόκοις , πλὴν ὅτι ἐκείνους | ||
Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν ἠξίου τυγχάνειν , Τοιγαροῦν , ἔφησεν , ἐπεὶ σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ μειράκια |
γενοῦ . Ἴσον τὸ ἑκατὸν ἔτεσι καὶ τὸ τρισὶ ταῦτα ἱστορῆσαι . Εἰ μὲν ἥμαρτεν , ἐκεῖ τὸ κακόν . | ||
τῆς οὐρανίου θεωρίας πιστὴν ἀκρίβειαν ἔμελλον βουλομένης τῆς πάντων βασιλίδος ἱστορῆσαι προνοίας . Ἑρμῆς μὲν οὖν ἀπελογεῖτο τῷ περιέχοντι ὡς |
τοῦ δικαίου , δεῖ δὴ ἡμᾶς , ὡς ἔοικεν , ἐξευρεῖν τὸ ποῖον μέρος ἂν εἴη τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον | ||
ἔξωθεν : οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ τὴν ἐν αὐτῇ τρίβον ἐξευρεῖν : αἱ δ ' ἐνέργειαι δηλονότι κατὰ τὰς διαρθρώσεις |
ἐν τούτοις πᾶσιν τὸ τῆς φάσεως ὄνομα κεῖται , ἀναγκαῖον ᾠήθη πρότερον περὶ φάσεως διαλαβεῖν , εἶτα καὶ πῶς συντεθεῖσα | ||
ἔμελλεν αὐτὸς ἀπαγγέλλειν σοι γράμματα ἐμὰ μαρτυροῦντα τοῖς ἐμοῖς λόγοις ᾠήθη δεῖν φέρειν . σὺ δὲ κἀκείνων ἀκούσας καὶ ταῦτα |
πρὸ τοῦ ἐν τῷ γυμνασίῳ . οὕτω καὶ δεῦρο ἄβατον ἡγησάμενος τὴν ἰδίαν μεταβὰς ἀλλαχοῦ κατοικῶ , δύναμαι δὲ μεταβὰς | ||
Ἀθηναῖοι , τῇ ἀληθείᾳ : οὗ ἄν τις ἑαυτὸν τάξῃ ἡγησάμενος βέλτιστον εἶναι ἢ ὑπ ' ἄρχοντος ταχθῇ , ἐνταῦθα |
ὅτι ἀεὶ ἔστιν οὕτως ἢ γίγνεται , οὐκ ὀρθῶς ἔχει ὑπολαβεῖν , ἐφ ' ὃ Δ . ἀνάγει τὰς περὶ | ||
ἐπιφημισθῆναι τὸ μὴ συμφέρειν εἰς τὴν ὅλην τοῦ βίου σύστασιν ὑπολαβεῖν . Ἀπὸ γὰρ τῆς τοιαύτης ἀρχῆς | οἱ μὲν |
ἀνθρώπου , ὡς εἶναι δεκτικὴ ἐπιστήμης , ὁ δὲ ὅτι βουληθεὶς θεωρεῖν εὐθὺς δύναται , εἰ μή τι κωλύει τῶν | ||
, τοὺς χρόνους τοὺς πρώτους , ἐν οἷς οὐδαμοῦ τοῦτο βουληθεὶς τὸ δίκαιον αὑτῷ γενέσθαι φαίνεται , οὐδὲ προκαλεσάμενος , |
οὐ γῆρας προὐφασίζετο , ἀλλὰ καὶ βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε , τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν . | ||
ηὑρισκέτην . Οὔτε γὰρ Ἀθηναίοισι συνέβαιν ' Αἰσχύλος Πολλοὺς ἴσως ἐνόμιζε τοὺς τοιχωρύχους . λῆρόν τε τἄλλ ' ἡγεῖτο τοῦ |
. εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
ταῦτα εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην καταβαίνειν εἰς Ἰωνίαν , μέγα νομίζων παραμύθιον πολλὴν ὁδὸν καὶ πολλῶν πόλεων ἡγεμονίαν καὶ τὰς | ||
ἄλλως ἂν δεδυνῆσθαι ἑρμηνεῦσαι , σεμνότερον δὲ καὶ ὄντως σεμνὸν νομίζων εἶναι τὸ ὑπερβεβηκὸς τὸ νοεῖν . Καὶ ὅτι μὲν |
, ἐν ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν : τοξότας γὰρ πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους . περίνεως δὲ οὐκ εἰκὸς πολλοὺς ξυμπλεῖν | ||
ἐποιχομένη χρυσείῃ κερκίδ ' ὕφαινε , καὶ καλὸν ἀοιδιάει . πεποίηκε καὶ ἄλλο παράγωγον διὰ τοῦ ιμος τὸ ἀοίδιμος . |
ἀργύρου καὶ λίθων οὐδὲν παρήλλαξεν , ἀλλ ' ὡς αὐτὴ ἐνόμισε , τοῖς προτέροις ὅμοια φύει τὰ πάντα : ἀθληταῖς | ||
ὃ γὰρ μὴ ἐρωτώμενός τις ἔνδοθεν καὶ σιγῶν καλῶς ἠρωτῆσθαι ἐνόμισε καὶ συνένευσε , κἂν ἐρωτηθεὶς θείη , καὶ ἄλλῳ |
τὴν ἀρχὴν ἐπενόει δοῦναι , ὁ Σέλευκος οἷα φίλου παῖδα ἀτυχοῦντα ὑπεδέξατο καὶ ἔφερβε καὶ περιήγετο πάντῃ φονέα ἑαυτοῦ . | ||
ἄλλον τρόπον ἀπρακτοῦντα διὰ βίου ἢ κακοπαθοῦντα καὶ δυστυχοῦντα καὶ ἀτυχοῦντα τὰ μέγιστα , καὶ οὕτως ἀτελῆ τὴν ἀρετὴν ἔχειν |
δὲ ὡϲ ὑπὸ ϲκόλοποϲ ἐμπεπαρμένου ἢ ὡϲ ὑπὸ τρυπάνου τιτρᾶϲθαι νομίζει , τοῦ παχέοϲ ἐντέρου , ὃ δὴ κῶλον ὀνομάζομεν | ||
δὲ κακόν , ἢ ὁ αὐτὸς ἄνθρωπος τὰ ἐναντία ἀγαθὰ νομίζει πολλάκις , καὶ οὕτως οὐδὲν ἔσται βουλητὸν φύσει καὶ |
λόγος ἐς τοσοῦτό μοι δεδηλώσθω , πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας , ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον , καὶ | ||
ἔρχεται πόλιν τὴν Εὐρυτείαν : τόνδε γὰρ μεταίτιον μόνον βροτῶν ἔφασκε τοῦδ ' εἶναι πάθους : ὃς αὐτὸν ἐλθόντ ' |
οὕτω δὴ καὶ ἀφροδισιάζειν τοὺς μὴ ἀσφαλῶς ἔχοντας πρὸς ἀφροδίσια ᾤετο χρῆναι πρὸς τοιαῦτα , οἷα μὴ πάνυ μὲν δεομένου | ||
, ἀντ ' αὐτοῦ δὲ τὸν ξένον κατέθετο : καὶ ᾤετο , ὥσπερ τοὺς ἀνθρώπους , λανθάνειν οὕτω καὶ τὸν |
τὴν Ῥωμαίων ἀρχὴν μετέωρον φερομένην τὸν Νίγρον καὶ τὸν Ἰουλιανὸν ἁρπάσαι , καταγνοὺς τοῦ μὲν ῥᾳθυμίαν τοῦ δὲ ἀνανδρίαν , | ||
ταύτης ἐπὶ σχολῆς βουλεύσασθαι , μηδὲ γὰρ ἂν τοῦτό σε ἁρπάσαι . παῖς γὰρ ἂν εἴην , εἰ ταῦτα συμβουλεύοιμι |
ἄγει σχολὴν ἄλλο τι πράττειν ἢ σώζειν ἀνθρώπους καὶ τοῦτο μιμούμενον τὸν δεσπότην ἀεὶ πληροῖ τὴν τῶν δεομένων χρείαν , | ||
' Ἴστρου , καὶ ποταμὸν οὐκ ἔδεισε βάρβαρον κρυστάλλῳ πεδία μιμούμενον . . . Ἐπεὶ δὲ θεὸς πρὸς πᾶσαν αὐτὸν |
ὁ Τημένου , τῆς ὁδοῦ οἱ τῆς ἐς Σικυῶνα Ἥραν φάμενος ὁδηγὸν γενέσθαι . ἐκ Σικυῶνος δὲ τὴν κατ ' | ||
τὸ οὖς : Ἀ . γὰρ οὐκ ἀληθῆ λέγει , φάμενος ἀναπνεῖν τὰς αἶγας κατὰ τὰ ὦτα . ̈ . |
, ἠλέησα δὲ πολλάκις ναυαγοὺς ἀφικομένους , καὶ τῇ σκηνῇ ὑπεδεξάμην , καὶ φαγεῖν ἔδωκα καὶ πιεῖν , καὶ εἴ | ||
οὐκ ἄπεισιν ἐκ τούτου τοῦ καταγωγίου . οὕτω κἀγώ σε ὑπεδεξάμην καὶ φέρω πανταχοῦ τοῖς τῶν ὀμμάτων δικτύοις , κἂν |
ἀδελφιδῆν ὡς οὖσαν ἐξ ἑταίρας εἰσαγγεῖλαι πρὸς τὸν ἄρχοντα [ ἠξίωσεν ] , οὔτ ' ἐπὶ τῇ δοθείσῃ προικὶ αὐτῇ | ||
ὅτι καλούμενος εἰς ἀπολογίαν ὑπὸ τοῦ δήμου οὐ μόνον οὐκ ἠξίωσεν ἐλθεῖν , ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀφικομένους ἐπ ' αὐτὸν |
διατρίβων ἐνθάδε , ἀπῄει συντεταγμένα ἔχων παραγγέλματά τινα , ἃ ἔφασκεν εἶναι προστάγματα τοῦ Διός : ἀφ ' ἧς αἰτίας | ||
σέ τε γὰρ εὖ μάλα εἰδὼς ἐμέ τε οὐκ ἀγνοῶν ἔφασκεν ἕξειν ἡμᾶς οὐκ ἀγεννῆ τινα πρὸς ἀλλήλους ἁρμονίαν . |
δυνησόμενος θρασέως τὴν τῶν Αἰακιδῶν ἀρετὴν διεξιέναι : πολλοῖς γὰρ ἀνήνυτόν φησι τοῦτο . ἀλλὰ γὰρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα | ||
πᾶν δὲ διάστημα διὰ τὸ τὴν εἰς ἄπειρον ἐπιδέχεσθαι τομὴν ἀνήνυτόν ἐστιν , ὥστ ' οὐδὲ κινούμενόν τι ἔσται . |
ἢ ἐποιήσατο σὺν τῷ πολλῷ στρατῷ . ᾤετ ' ] ὑπέλαβε . οὐκ εὐβουλίᾳ ] † ἀλλὰ κακοβουλίᾳ καὶ μωρίᾳ | ||
καὶ γὰρ ὁ Τίμων ἐν τοῖς πρὸς τοὺς φυσικοὺς τοῦτο ὑπέλαβε δεῖν ἐν πρώτοις ζητεῖν , φημὶ δὲ τὸ εἰ |
τῇ πρὸς τὸν Ὀρφέα τὰ μὲν ἄλλα ἥδεσθαι μόνον καὶ ἐκπεπλῆχθαι , μιμεῖσθαι δὲ μηδὲν ἐπιχειρεῖν : τῶν κυνῶν δὲ | ||
, καὶ τὴν κεφαλὴν ζητοῦσιν ὥσπερ πράγματος , ὥστ ' ἐκπεπλῆχθαι πάντας . Πολλῶν σφόδρ ' ὄντων χἀτέρων ἐν τῷ |
ὁρατὴν αἴγλην , τὸ φῶς : ἢ τὴν αἰτίαν τοῦ θεάσασθαι ἡμᾶς : καθὸ καὶ μητέρα τοῦ Ἡλίου Θείαν διεπλάσαντο | ||
αὐξανόμενα γὰρ ἐπὶ πλέον ἐκ τούτων αἰρόμενα εἰς ὄγκον ἔστι θεάσασθαι τὰ σπλάγχνα οὐ μόνον ἐπ ' ὄρνεων καὶ συῶν |
Κομνηνὸς Ἀλέξιος καὶ γνώμην εἰσενεγκεῖν ἀπαιτούμενος βουλὴν ἀρίστην εἰσήνεγκε , φήσας ὡς χρὴ ταχέως στρατιώτας ἐκπέμπειν καὶ τοῦ σκέμματος ἄρχοντας | ||
τὴν ἡμίσειαν τῆς ἑαυτοῦ μοίρας , τὸν μὲν πλειόνων δεῖσθαι φήσας , ἑαυτὸν δὲ ὀλίγων , ἐφιστὰς δὲ αὐτὸν καὶ |
. ὅτῳ γὰρ ἄν τις χαίρῃ , τοῦτ ' ἀνάγκη ποθεῖν . διὸ τῶν μὲν αἰσχρῶν οὔ φασιν ἔρωτα εἶναι | ||
δέξῃ δὲ αὐτὸν ἐπαινοῦντα μὲν καὶ τὰ παρόντα , μὴ ποθεῖν δὲ οὐ δυνάμενον ἐκεῖνα . δάκρυα δέ , ὁπόσα |
πλείω δ ' ἔτι καὶ μείζω τότε διανοούμενος . Οὗτος ἀκηκοὼς τόν τε βίον καὶ τὰ ἤθη , οἷς χρῆται | ||
ἕνεκα προφάσεως ἀποσταλεὶς εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ παρὰ τοῦ Φιλίππου ἀκηκοὼς ὡς βούλεται σπείσασθαι , οὕτως ἀπήγγειλε . γίνεται τῶν |
διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . καὶ πάλιν : | ||
, καὶ αὐτοῦ ἡσυχάζων ἐς μὲν τὴν Παλλήνην ἀδύνατος ἤδη ἐνόμιζεν εἶναι διαβὰς τιμωρεῖν , τὴν δὲ Τορώνην ἐν φυλακῇ |
κατέλιπες καὶ τὴν ἐμὴν μητέρα παρ ' ἧι παιδεύεται . ὤιμην δὲ μακάριός τις εἶναι τῶι βίωι , ἐλθεῖν δ | ||
Ἥλιον [ ] οσως ? Κλεόστρατος [ ] υν ? ὤιμην ἐγώ [ ] α ? ποῦ ' στιν ; |
, καρποῦσθαι δὲ τὴν ἐκεῖ γῆν οὐ πολλὴν μέν , πατρῴαν δέ . τὰς μὲν οὖν νίκας αὐτὸς ὁρᾶν μοι | ||
τοὺς πολίτας καὶ τοὺς οἰκείους οἷος γεγένηται , καὶ τὴν πατρῴαν οὐσίαν ὡς αἰσχρῶς ἀνήλωκε , καὶ τὴν ὕβριν τὴν |
μεγάλων ῥήγματα συνεχῆ λαβουσῶν ἀποκριθῆναι . τὸ μέντοι δυσαπολόγητον Αἰσχύλος καταμαθὼν ἢ παρ ' ἄλλου λαβὼν εἰς μῦθον ἐξετόπισε . | ||
ἐν τῷ οὐρανῷ μηδὲ τοὺς ἑπτὰ τῆς μεγάλης ἄρκτου ἀστέρας καταμαθὼν μηδ ' ἄλλο τι τῶν τοιούτων μηδέν , ἢ |
σπουδάζειν αὐτὸν παρορμῶσα , ἢ τὰς καθ ' ἑαυτῆς ἀπολύσασθαι βουλομένη διαβολὰς ὑπὲρ τοῦ μηθενὸς ὧν ἔπραττεν ὁ ἀνὴρ μήτε | ||
γὰρ ἡ ἐκ πτερῶν ῥιπίς : ἀπὸ τῶν φρυγίων σκύλων βουλομένη - συρράψαι ἐνδύματα πορφυρᾶ ὅπως ἐπὶ τὸν τάφον ἀναθῇ |
οὐδὲ Κρῆτας καὶ Λακεδαιμονίους αὐλὸν καὶ ῥυθμὸν ἀντὶ σάλπιγγος εἰκῇ νομιστέον εἰσαγαγεῖν , οὐδὲ τοὺς πρώτους Ἀρκάδας εἰς τὴν ὅλην | ||
ὁ μουσικὸς ἐν Νόμῳ παιδευτικῷ . φησὶ γοῦν διαφορὰν τήνδε νομιστέον αἰδοῦς καὶ αἰσχύνης , ὅτι ἡ μὲν αἰδὼς πρὸς |
δόλον τινὰ εἶναι καθ ' αὑτοῦ καὶ σόφισμα ἐκώλυε , φάσκων οὐκ ἐς κωλύμην οὐδ ' ἐς ἀντίστασιν αὐτοὺς τῶν | ||
τὸ κάλλος , ὅ μοι δοκεῖ καὶ ὁ Πλάτων εἰπεῖν φάσκων δεῖν ἔχειν τὸν λόγον κεφαλήν τε καὶ ἄκρα καὶ |
ξυλοφάγον . Οἴκοι γενοίμην : ἐπὶ τῶν ἐκφυγεῖν τὰ δεινὰ εὐχομένων . Ὀστράκου μεταπεσόντος : ἐπὶ τῶν ἀπροφασίστως μεταβεβλημένων . | ||
μὴ εὐχομένων ἡμῶν γενήσεται , τὰ δὲ μὴ πεπρωμένα οὐδὲ εὐχομένων συμβήσεται . καθάπερ οὖν οἱ ἐν τῇ σκηνῇ ὑποκριταὶ |
Ὡς δὲ τῷ Κύρῳ καὶ τοῦτο τὸ ἔθνος κατέργαστο , ἐπεθύμησε Μασσαγέτας ὑπ ' ἑωυτῷ ποιήσασθαι . Τὸ δὲ ἔθνος | ||
τῶν τε ἄλλων Ἑλλήνων καὶ αὐτῶν Λακεδαιμονίων , παρθένου Βυζαντίας ἐπεθύμησε : καὶ αὐτίκα νυκτὸς ἀρχομένης τὴν Κλεονίκηντοῦτο γὰρ ὄνομα |
, ὁ Πλάτων δὲ ἐπεξειργάσατο : τοὐναντίον δὲ Πλάτων μὲν παρῆκε τὰ περὶ τῆς πολιτείας , Θουκυδίδης δὲ ἐπεξῆλθεν . | ||
Θώρηξ ὁ Ληρισαῖος Ξέρξην φεύγοντα καὶ τότε ἐκ τοῦ φανεροῦ παρῆκε Μαρδόνιον ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα . Ἐπεὶ δὲ πορευόμενος γίνεται |
πρός με γραμμάτων καὶ εἶχεν εὐθὺς πειθόμενον , τὴν μὲν αἰδούμενον , σοὶ δὲ τεθαρρηκότα . γίγνου τοίνυν καὶ νῦν | ||
φακῆς διὰ τοῦ Κεραμεικοῦ φέρειν . ἐπεὶ δὲ εἶδεν αὐτὸν αἰδούμενον καὶ παρακαλύπτοντα , παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν |
βούλεται ἀσμένως τὸ ῥηθὲν ἐδέξατο καὶ τὸν προσήκοντα χρησμὸν ἔχειν ἀπεφαίνετο . εὐθὺς δὲ καὶ τὸν χρησμὸν ἔγγραφον ποιήσας καὶ | ||
τοῦτο εἶναι τὸ ἔσχατον ἀγαθόν . ταῦτα μὲν οὖν Εὔδοξος ἀπεφαίνετο περὶ τῆς ἡδονῆς . ἐπιστεύοντο δὲ οἱ λόγοι διὰ |
' ὡς πατρὸς ἀκούω σου . Οὐ δήπου καὶ θεᾶς φήσεις μητρὸς γεγονέναι σεαυτόν , ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεύς ; εἶπεν | ||
ἰδὼν πάντα μὲν ἕξεις εἰπεῖν τὰ μετ ' αὐτό , φήσεις δὲ οὐδὲν ἐκείνων εἶναι , ἀλλά , εἴπερ , |
ἀποβιοτευόντων ? ? ? ? [ ] [ πολλοῖς ] θέλων ? παρεγένετο [ τροφῆι ] . [ Τοῦ δ | ||
ἐν Νόμοις εἶπε . Τὸ δὲ ἕπεται δὲ ὁ αἰεὶ θέλων τε καὶ δυνάμενος περὶ τῶν ἡμετέρων λέγεται ψυχῶν : |
τῆς πενίας ἀναγκαζόμενος οὐθὲν λαμβάνειν : καίτοι γυναῖκα εἶχεν οὐ μισοῦσαν ἀργύριον καὶ παῖδας δεομένους διατροφῆς καὶ τῶν νέων λέγεται | ||
αὐτοῖς ἄχρις ἐσχάτου γήρως , θεραπείαν αὐτοῖς ἀπονέμων . Γυναῖκα μισοῦσαν τὸν ἴδιον ἄνδρα , καὶ ἐπιβουλεύουσαν αὐτῷ εἰς θάνατον |
δὲ ὁ μὲν πολλά τε καὶ ἐχθρὰ ἐς τὴν πατρίδα ἐτόλμησε καὶ Πύρρον τὸν Αἰακίδου σφίσιν ἐπηγάγετο ἐς τὴν χώραν | ||
, ὥσπερ αὐτοῦ παρόντος . οὔκουν ὅπως μνησθῆναι ἄν τις ἐτόλμησε πρός τινα περὶ Κύρου φλαῦρόν τι , ἀλλ ' |
ἐπῶν λόγων τε τοῦ σοφοῦ τε σκέμματος σύνταξιν ὡς εὔληπτον ἐννοῶν ἔπος μηδὲν λέγειν κενόν γε ἢ πλεῖστον κόπον , | ||
οὖν φλέβας διαιρεῖν πολλάκις τοῦ ἔτους οὐκ ἐπιτήδειον ἡγούμην , ἐννοῶν ὅτι ἅμα τῷ αἵματι πολὺ συνεκκρίνεται τὸ ζωτικὸν πνεῦμα |
πάντα τὰ κατὰ τὴν νῆσον θαυμάζων ἦλθεν καὶ εἰς τὸ Λητῷον , νομίζων τῆς Ἀπόλλωνος μητρὸς ἄγαλμα τι θεωρήσειν ἀξιόλογον | ||
καὶ θαυμάζων τὰ κατὰ τὴν νῆσον ἦλθε καὶ εἰς τὸ Λητῷον , νομίζων ἰδεῖν ἄγαλμά τι ἀξιόλογον : ἰδὼν δ |
ὑποκρινόμενος καὶ σαφῶς εἰδὼς τοὺς πλείους τῶν ἐκκλησιαζόντων μετεσχηκότας τῶν ἀσεβημάτων καὶ διὰ τοῦτο μηδέποτ ' ἂν βουληθέντας ἄλλῳ τὴν | ||
ψυχὴ προαπολείπει , ἡγουμένη τὴν τιμωρίαν οἱ ἥκειν ταύτην τῶν ἀσεβημάτων : ἐγὼ δ ' ἐμαυτῷ τοιοῦτον οὐδὲν ξυνειδὼς ἥκω |
τῆς ἀντιληπτικῆς . οὐκέτι δὲ δεξόμεθα τὴν πρώτην πρότασιν τὴν λέγουσαν ὅτι ὁ λόγος ὄργανόν ἐστιν : οὐ γάρ ἐστιν | ||
ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου τελείου ἔργου , ὥστε ἁμαρτάνειν Σαπφὼ λέγουσαν ἀρτίως ἡ χρυσοπέδιλος [ ] [ ] Αὔως , |
τάδε : „ ἣν ὁρᾶτε στρατιὰν εὐοπλοῦσαν , οὐκέτ ' ἀντιτεταγμένην ὄψεσθε : πεσεῖται γὰρ προτροπάδην πᾶσα καὶ βύθιος ἀφανισθήσεται | ||
, τὸν τράχηλον δ ' ἐπινεύων οὐχ ὁμοίως ἐναργῶς : ἀντιτεταγμένην δ ' αὐτῷ κίνησιν ὁ προειρημένος ἔχει , κάμπτων |
γὰρ Δ . , φησί , καὶ πρόδηλός ἐστι τοῦτο βουλόμενος : ἄντικρυς γὰρ εἶπεν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ | ||
ἡ δὲ λυπηθεῖσα ἐχωρίσθη αὐτοῦ . ⌈ ἐνταῦθα δὲ διαβάλλειν βουλόμενος τὸν Πηλέα : διὰ τὸ μὴ εἶναι αὐτόν , |
: καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
τοῦ ἄλλου τὸν Κολοφώνιον χρυσόν . * * Ἐγὼ δὲ ᾤμην χρυσοχοήσειν : κέχρηται τῇ παροιμίᾳ Πλάτων : τί δὲ | ||
„ „ καὶ μὴν ” ἔφη ” καταβήσεσθαί γε σοφώτερος ᾤμην ἀκούων , Ἀπολλώνιε , τὸν μὲν Κλαζομένιον Ἀναξαγόραν ἀπὸ |
' εἴρηκεν ὁ Κύνουλκος , ἀλλ ' ἐρωτικὸς μὲν εἶναι ὁμολογῶ , ἐρωτομανὴς δὲ οὔ . τίς δ ' ἔστ | ||
δείξῃ τις ἢ φωνήν τι ἢ ψυχὴν ἔχον , ἀδικεῖν ὁμολογῶ καὶ παραβαίνειν τὸν νόμον . Πῶς ἐπινεφεῖ τὸ πρῶτον |
ἀπεφαίνοντο ἐν παντὶ ἕν τι τῶν τιμιωτάτων εἶναι ὁμοίως ἐν ἐπιστήμηι τε καὶ ἐμπειρίαι καὶ ἐν γενέσει , καὶ πάλιν | ||
ταὐτὸν τοῦτο καὶ ἐπειδὰν ἔχων ἤδη τὴν ἐπιστήμην ταύτηι τῆι ἐπιστήμηι ταὐτὸν τοῦτο πρᾶγμα ἐπισκοπῆι ἢ πραττόμενον ἢ λεγόμενον . |
, οὐ μισῶν τὸν πλούσιον : οὐ γὰρ ἀνελεῖν τοῦτον ἐσπούδασεν , ἀλλὰ ζητῶν τὴν πολιτείαν μηδαμοῦ βλάπτεσθαι , καὶ | ||
ἐπειδὴ βεβαίως ἡγήσατο σῶς εἶναι , οὐχ ὅπως ἀποδώσει χάριν ἐσπούδασεν αὐτῷ καὶ πρὸς ὑμᾶς δι ' ἐκείνου τι φιλάνθρωπον |
μηδὲ προσέχειν ὅλως τὸν νοῦν , ἀλλ ' αὐτοῖς οἷς φάσκει χαίρειν τοῦτον ἐᾶν : τοὺς δ ' οἷς πάντας | ||
ἐκλιπαρῶν τοῦτον ὑγιᾶναι ὄνον . Ὁ οὖν ἀκέστωρ αἰγὸς πνεύμονα φάσκει ἐγχυματίζειν καὶ ῥώσεως τυγχάνειν . Οἳ παραυτίκα τεθυκότες τὴν |
ἔστι ζητήματος , δεικνὺς ὅτι ὁ τὸ εἰ ἔστι τι ζητῶν ζητεῖ εἰ μέσον ἐστί τι αὐτοῦ ὃ αἴτιόν ἐστιν | ||
ἑξῆς πᾶσι , κεἰ μή τις θέλοι , τοῖς τρόποις ζητῶν πρίασθαι τὸ φιλότιμον ἐκ μέσου , κἆιτ ' , |
μήτε ἄνευ εὐλαβείας παρρησιάζεσθαι μήτε ἀπαρρησιάστως εὐλαβεῖσθαι . τὴν γὰρ οὐδένειαν τὴν ἐμαυτοῦ μετρεῖν ἔμαθον καὶ τὰς ἐν ὑπερβολαῖς ἀκρότητας | ||
. ἠρέμα οὖν ὑπηχεῖ , ὡς καταγνῶναι νωθείαν αὐτοῦ καὶ οὐδένειαν . δακὼν δὲ νύγμα ἐργάζεται , καὶ τοῦτό γε |
διὰ . τῆς κολακεύσεως σου . * γινώσκω . * ἀκούων . λάβῃ * ἄνεσιν τῶν κακῶν καὶ τῆς λύπης | ||
βλάβην καὶ συμφοράν . ἄελπτον ] ἀνέλπιστον . κλύων ] ἀκούων . Πέρσαι ] ὦ . φράσαιμ ' ἂν ] |
αὐτοὺς ὁ τεχνικὸς καὶ μὴ ἄλλο τι τῶν ὀνομάτων καλεῖσθαι ἠξίωσε ; καὶ διατί μυρίων ὄντων ἀρσενικῶν ὀνομάτων αὐτὸς περὶ | ||
Τροφωνίου φέρεις , παίδων ὅπως νῶιν σπέρμα συγκραθήσεται ; οὐκ ἠξίωσε τοῦ θεοῦ προλαμβάνειν μαντεύμαθ ' : ἓν δ ' |
φοβερώτατον δοκεῖ πᾶσιν εἶναι , μή , εἰ ἄγαν πολλὰ κτήσαιτο ἡ πόλις ἀνδράποδα , ὑπεργεμισθείη ἂν τὰ ἔργα , | ||
δὲ καὶ Ἄρατον πυθέσθαι αὐτοῦ πῶς τὴν Ὁμήρου ποίησιν ἀσφαλῆ κτήσαιτο , τὸν δὲ εἰπεῖν , ” εἰ τοῖς ἀρχαίοις |
μίαν παρεῖλες : παρέπεμψας , ἀπώλεσας , ἀφεῖλες . ὧν ἐξεῖλες τὴν μίαν εὐχὴν , ἀπὸ τῶν τριῶν ὧν ἔλαβες | ||
οἴκημα ἄθυρον καὶ ἀνεῳγμένον . Σὺ δὲ τὴν μὲν ἀκοὴν ἐξεῖλες παντάπασι τῶν ἐγκλημάτων , κόλασιν δὲ καὶ ῥήμασι συνεχώρησας |
θεοῦ δῶρον τοῦτ ' ἔχων . Κεχαρισμένως δὲ καὶ τοῦτον ἀποδεξάμενος τὸν ἑνδέκατον ἐπηρώτα διὰ τὸ δύο πλεονάζειν τῶν ἑβδομήκοντα | ||
ὁ Ἀλέξανδρος οὖν οὐκ ἀμελήσας τῶν παραινούντων , ἀλλ ' ἀποδεξάμενος τὴν γνώμην τὰ ἀκόλουθα , οὐ τὰ ἐναντία ἐποίει |
τὰ ὦτα : προελθὼν δὲ ἐς τὸ ἐκτὸς τὰς χεῖρας ἀπέσχεν ἀπὸ τῶν ὤτων , καὶ ἧστινος ἂν ἐπακούσῃ φωνῆς | ||
δακρύων τὴν ἐπιμέλειαν τὴν εἰς τὸν ἄνδρα διεξιόντος , τοσοῦτον ἀπέσχεν ἐκείνη φιλανθρωπίας καὶ λογισμῶν ἀνθρωπίνων ὥστε τὸν μὲν νεκρὸν |
παραχθῆναι αὐτὸν εἰς τὴν ἐκκλησίαν καὶ τηρούμενον μηδ ' ὁτιοῦν φθέγξασθαι , ἑτοίμως δὲ ἐκδέξασθαι τὸ συμβαῖνον : οἱ δὲ | ||
μὲν δοκεῖ , ὦ Σώκρατες , ἄλλως ἂν οὗτος ταῦτα φθέγξασθαι . Ἀλλ ' ἀγαπητὸν καὶ τοῦτο . πότερον γὰρ |
εἶχε τὸν Τισσαφέρνην . τοῦτον γὰρ αἴτιον τοῦ πολέμου γεγονέναι ὑπελάμβανε : καὶ ὑπὸ τῆς μητρὸς δὲ Παρυσάτιδος ἦν ἠξιωμένος | ||
ἐπὶ σωτηρίᾳ πράξαντα καὶ κατασκευάσαντα τὸ πλοῖον ἀφ ' ὧν ὑπελάμβανε σωθήσεσθαι , εἶτα χειμῶνι χρησάμενον καὶ πονησάντων αὐτῷ τῶν |
καὶ τῆς ἐκεῖ σοφίας καὶ τῶν τότε συνδεσμωτῶν οὐκ ἂν οἴει αὑτὸν μὲν εὐδαιμονίζειν τῆς μεταβολῆς , τοὺς δὲ ἐλεεῖν | ||
πρᾶγμ ' εἰς τὸν τόπον . τί τὸ κακόν ; οἴει χεῖρας ἑξήκοντά με , ἄνθρωπ ' , ἔχειν ; |
αὐτὸν διεδέξατο τοῖς τὰ ῥητόρων τελουμένοις ὁμήλικα , καὶ ἦν παράδοξον θέαμα καὶ τερπνὸν τοῖς μαθηταῖς ἡλικιώτης διδάσκαλος . οὐ | ||
. ὑπερηδέως δὲ τὴν κύλικ ' ἐκπιὼν ἄφνω καὶ τὸ παράδοξον καταπλαγεὶς ὁ Δίφιλος νὴ τὴν Ἀθηνᾶν καὶ θεούς , |
ὀλίγον ἰδεῖν τὴν Ἥραν ἐλθοῦσαν εἰς μέσην τὴν ἀγορὰν καὶ ἐμοῦσαν χολήν : ἀνέβλυσε δὲ καὶ αἵματος πηγὴ ἔν τινι | ||
τὴν Λυσιμάχου γυναῖκα ὡς ἐμετικὴν εἰπών : κατάρχεις τήνδ ' ἐμοῦσαν εἰσάγων , ἐμβληθῆναι ἐκέλευσεν εἰς γαλεάγραν καὶ δίκην θηρίου |
ἰδεῖν , προδοσίας μὲν ὅτι τὴν πόλιν ἐγκαταλιπὼν τοῖς πολεμίοις ὑποχείριον ἐποίησε , δήμου δὲ καταλύσεως ὅτι οὐχ ὑπέμεινε τὸν | ||
' : τοῦτο αὐτὸ , φησὶ , τὸ τινὰ λαβεῖν ὑποχείριον τούτων , σωτηρίαν ἡμῖν τοῖς τρισὶ φέρειν νομίζω : |
' ὀρθόν μοι πέπτωκεν τὸ στρατήγημα ; τοιαῦτα πολλὰ δεξιῶς ἔλεγέν τε καὶ ἔπρησσεν ὅτε πίνοι [ ἢ πράσσοι ] | ||
ἄφροντις ἰδεῖν , μυριάδας ἀνδρῶν συνιούσας ἐς μάχην ἕνδεκα . ἔλεγέν τε σεμνύνων δύο πρὸ αὑτοῦ τὴν τοιάνδε θέαν ἰδεῖν |
, προθεσμίαν ὁρίσας ἑσπέραν , ἐν ᾗ δεήσει τὸν δημιουργὸν ἀπαλλαττόμενον οἴκαδε κομίσασθαι τὴν ἀμοιβήν , οὗτος οὐ πολὺ πρότερον | ||
τῶν ἐγγενῶν Ἕλλησι δογμάτων οὐρανίων μεμύηται μυστηρίων θεατὴν ὑπάρξαι τὸν ἀπαλλαττόμενον τῆς ἐντεῦθεν βιοτῆς ἢ συνόμιλον ἀσωμάτων γενέσθαι ; καὶ |
τοσαῦτα κακὰ καὶ τὴν πόλιν αὐτῶν , τὴν τοὺς αὑτῆς φιλοῦσαν πολίτας , οὓς ἀνεθρέψατο . τινὲς δὲ τὸ “ | ||
τῶν γυναικῶν , ταύτην ἐποίησε τὴν πατρίδα μᾶλλον τῶν παίδων φιλοῦσαν , ἐνδεικνύμενος ὅτι εἴπερ αἱ γυναῖκες τοῦτο τολμήσουσι ποιεῖν |
ὅρκῳ τὸ ἀμφισβητούμενον ἐπιστώσατο : καὶ μὰ Δί ' οὐδὲν ἄπιστον ἴσως . καὶ ἡ τελευταία τοῦ ἐνδοιασμοῦ προσθήκη καὶ | ||
βίου περιπεποίηνται τὴν ἕξιν , ὥστε καὶ τὰ τῆς ἀναδρομῆς ἄπιστον ἔχειν τὴν θέαν καὶ τὴν συντονίαν οὐ χειρῶν μόνον |
οὐκ εἰς μακρὰν λόγου τεύξεται , τὸ δὲ αὐτόθεν ἐστὶν καταγέλαστον : οὔτε γὰρ κινεῖσθαί τι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν ἄνευ | ||
τοῖς αὐτοῖς θεοῖς καὶ ἐμοὶ δοῦναι κρατῆσαι τήμερον καὶ μὴ καταγέλαστον ἐνθένδε ἀπελθεῖν . κρατήσαιμι δ ' ἄν , εἰ |
θάνατος , εἰ δὲ μή , πάντα τὰ ὄντ ' ἀφελέσθαι . ἔπειθ ' ὑπὲρ τῶν τούτου λῃτουργιῶν καὶ τῶν | ||
ἄλλῳ δόλους τεκτήνασθαι ὡς καὶ τοὺς κακούργους τὰ τῶν πλησίον ἀφελέσθαι καὶ χρημάτων ἁρπαγὰς γενέσθαι τοῖς πλουσίοις , ἀπὸ δὲ |
τοῦ γίνεσθαί τε καὶ κινεῖσθαι καὶ ὅλως τὸ ποιητικὸν αἴτιον παρέλιπον : οὐ γὰρ δὴ ἡ ὕλη γε ἐξ ἑαυτῆς | ||
δὴ τοῦτο καὶ πομπικὸν εἰρημένον οὐδεὶς Ἰσοκράτους ἀμείνων ἐγένετο , παρέλιπον ἑκών , οὓς ᾔδειν ἧττον ἐν ταῖς ἰδέαις ταύταις |
φυσιολογικὸν καὶ θεολογικὸν αὐτὸ διαιρεῖ : τὸ γὰρ μαθηματικὸν οὐκ ἠβούλετο εἶναι μέρος τῆς φιλοσοφίας , ἀλλὰ προγύμνασμά τι ὥσπερ | ||
γένος διήλλαττε . ζηλοτυπῶν δὲ ὁ Ἄρης τὸν Ἄδωνιν ἀνελεῖν ἠβούλετο , λύσιν ἔρωτος τὸν Ἀδώνιδος ἡγησάμενος θάνατον . καὶ |
τῇ ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου περιφορᾷ : μίαν γὰρ αὐτὴν ἄσχιστον εἴασεν , τὴν δ ' ἐντὸς σχίσας ἑξαχῇ ἑπτὰ κύκλους | ||
διαφόροις διαφόρους κανόνας ἐκτίθεσθαι . Καίτοι οὔτε ταῦτα παντελῶς ἀμνημόνευτα εἴασεν , ἀλλ ' ἐν παραδείγμασιν ἔθετο : ὡς δὲ |
μέγιστα τῶν στρατοπέδων , εἰ καὶ ἐκ μηκίστου φθέγξαιτο . περιεῖπε δ ' αὐτὸν ἐν τοῖς μάλιστα ὁ πολιορκητὴς Δημήτριος | ||
γὰρ ἅπαντας εἶναι διεφθαρμένους καὶ φαύλους : οὓς καὶ εὖ περιεῖπε . . : καίτοι ὁ πατὴρ αὐτῶν Πεισίστρατος μετρίως |
Πάντα πλήρη θεῶν . Οὔτι τὰ πόλλ ' ἔπεα φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν : ἕν τι μάτευε σοφόν , ἕν τι | ||
πρὸς ἅπασι τοῖς εἰρημένοις ἀτοπωτάτοις οὖσιν ἔτι καὶ τὰ ἄστρα ἀπεφήνατο ἀνατέλλοντα μὲν ἐξάπτεσθαι , δυόμενα δὲ σβέννυσθαι . Ὅπερ |
, ἄνδρα ἐργάτην καὶ ἀκριβῶς τὸν βίον συνειλεγμένον , οὐκ ἠπίστατο τοῖς τοῦ Φράστορος τρόποις ἀρέσκειν , ἀλλ ' ἐζήτει | ||
ταχέως , μετέωρος ταῖς ἐλπίσι : τῶν γὰρ περὶ Χαιρέαν ἠπίστατο οὐδέν , μετὰ δὲ τῶν ἄλλων γυναικῶν ἐδόκει καὶ |
ἄνευ τοῦ τὰ πεπραγμένα δεικνύναι λοιδορίαν εἶναί τις ἂν φήσειε κενὴν δικαίως : τὸ δὲ πάνθ ' ὅσα πώποτ ' | ||
, οὐχ ὅπλων οὐδὲ ἵππων δεομένῳ οὐδὲ ἀνδρῶν , ὧν κενὴν εἶναι λέγετε τὴν πόλιν , ἀλλ ' ἀργυρίου . |
τὸ ἀφιστάμενον μέρος . εἰ δὲ καὶ ἐπίκαιρος εἴη ὁ φλεγμαίνων τόπος , οἷον νευρώδης , ἐπιγίνεται καὶ πυρετός . | ||
τροπὰς καὶ αἰφνιδίους : ἐπὶ σαρκῶν ἡδονὰς συντεταγμένος , καὶ φλεγμαίνων σῶμα σώματι ἀναμιγνύει , καὶ προσφυόμενος οὔτέ τινα εὐσχήμονα |
ἁλσὶν ἢ νίτρῳ συμπάσαντες οὕτως ἀπωθοῦσιν , ὅπερ καὶ Θεσσαλὸς ἐνόμισεν οὐκ ἀκολούθως αὑτῷ . | τὰ γὰρ μετασυγκριτικὰ δεῖ | ||
ὠφελίμους , οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου παραγίνεσθαι τούτων ἕκαστον τῶν ἀγαθῶν ἐνόμισεν , ἀλλ ' ἔγνω διότι νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν |
τῆς χρείας παράφρασις , εἶτα ἡ αἰτία , οἷον Ἰσοκράτης ἔφησε τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν εἶναι πικρὰν τὸν δὲ | ||
ζώντων ἐγίγνονθ ' οἱ λόγοι , τάχ ' ἄν τις ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' |
ὄντων τῶν τότε πεπραγμένων ὅμως ἴχνος ἔστιν ἐν τοῖς γεγραμμένοις ἰδεῖν τῆς ἐκείνων ἀρετῆς . καί μοι ἀναγίγνωσκε αὐτόν . | ||
' ἀναπτε - ρωσάντων οὐ μίσει μὲν τοιαῦτα διαλεχθέντων , ἰδεῖν δὲ καλῶς τὸ πρᾶγμα οὐ δυνηθέντων . μήτ ' |
ἐπολιτεύσατο καὶ σοφιστεύει ῥητορικοὺς λόγους , ὅθεν αὑτὸν καὶ Ῥόδιον ἀποκαλεῖν βούλονται . ἐνταῦθα τοίνυν διάγων καὶ ἐπιξέσας αὑτοῦ τὰ | ||
μηδὲν ἧττον τηρεῖν παριόντα καὶ ὑπερκύπτοντα Ἀγαμεμνόνειόν τε καὶ Ἡγησίπολιν ἀποκαλεῖν . Ἦν δέ πως ἠρέμα καὶ δεισιδαιμονέστερος . σὺν |
Αἰγύπτιος , οὗ καὶ Ἡρόδοτος ἐμνήσθη , μετὰ τὴν ἱστορίαν ἐνθυμηθεὶς οὐ μόνον τοῖς Αἰγυπτίοις ἀλλὰ καὶ Σκύθαις ἠξίωσε μεταδοῦναι | ||
κολακεύων βασιλέας ἐμαυτοῦ ἀπηνέχθην . εἰ γοῦν ἔροιό με πλουσίους ἐνθυμηθεὶς καὶ πένητας , ποτέρου τῶν ἐθνῶν τούτων ἐμαυτὸν γράφω |
λογικήν . Καὶ γὰρ τὸν κυρίως ἄνθρωπον τὴν λογικὴν ψυχὴν ἀποκαλεῖ . Συνελόντι οὖν φάναι , περὶ πάσης λογικῆς ψυχῆς | ||
γῆς κατερρίφθη . Τοῦτο τὸ σκότος ἔκλειψιν τοῦ ἡλίου Θάλλος ἀποκαλεῖ ἐν τρίτῃ τῶν Ἱστοριῶν , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ ἀλόγως |
: ἀλλὰ τὴν ἀρχήν : ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ πράγματος ἀφεὶς πρὸς τὴν τελευτὴν φέρῃ [ πρὸς τὴν ] ὑστέραν | ||
ἅπαντα . ἔπειτα βουλόμενος τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τῶν κακῶν , ἀφεὶς τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὴν Ἑλένην περὶ Χρύσου φλυαρεῖ καὶ |
οὖν ἰσχύσῃ πόλεμον μὲν καὶ ἀνάγκην καὶ γένεσιν καὶ φθορὰν καταλιπεῖν , αὐτομολῆσαι δὲ πρὸς τὸ ἀγένητον , πρὸς τὸ | ||
οὔτε ἐς τὰ ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν , ἐπιβησομένους ταῖς ἀπουσίαις ἡμῶν καὶ τὰ συμβαίνοντα τοῦ |
Ὀψοποιίᾳἐπικὸν δὲ τὸ ποίημα , οὗ ἡ ἀρχή : ἱστορίης ἐπίδειγμα ποιούμενος Ἑλλάδι πάσῃ φησί : πρὸς δὲ μιᾷ πάντας | ||
. δοκεῖ οὖν μοι τὸ μὲν εἰς μαχαίρας κυβιστᾶν κινδύνου ἐπίδειγμα εἶναι , ὃ συμποσίῳ οὐδὲν προσήκει . καὶ μὴν |
πολλοῖς πολὺ δέδωκας ἀργύριον , ὥστε οὐδέν σε τῶν πολλοῦ ἀξίων λέληθε . τί γὰρ σύ , ἔφη , ὦ | ||
σεμνὸς γενοίμην ὥσθ ' ὑπεριδεῖν τῶν ἀνδρῶν τούτων ὡς οὐδενὸς ἀξίων . λέγω δὲ ἤδη ταῦτα πρὸς οὓς ἔξεστι . |