ἐπῶν λόγων τε τοῦ σοφοῦ τε σκέμματος σύνταξιν ὡς εὔληπτον ἐννοῶν ἔπος μηδὲν λέγειν κενόν γε ἢ πλεῖστον κόπον , | ||
οὖν φλέβας διαιρεῖν πολλάκις τοῦ ἔτους οὐκ ἐπιτήδειον ἡγούμην , ἐννοῶν ὅτι ἅμα τῷ αἵματι πολὺ συνεκκρίνεται τὸ ζωτικὸν πνεῦμα |
διὰ . τῆς κολακεύσεως σου . * γινώσκω . * ἀκούων . λάβῃ * ἄνεσιν τῶν κακῶν καὶ τῆς λύπης | ||
βλάβην καὶ συμφοράν . ἄελπτον ] ἀνέλπιστον . κλύων ] ἀκούων . Πέρσαι ] ὦ . φράσαιμ ' ἂν ] |
τυγχάνοντα [ νοῦ ] τοῦ ὄντος ; Ὅμοιος γὰρ ὁ λογιζόμενος κιθαρίζοντι εἰς κιθάρισιν καὶ μελετῶντι εἰς ἕξιν καὶ ὅλως | ||
, ὅσα συμβέβηκεν ; Οὐδενός , πᾶς τις ἂν εἴποι λογιζόμενος εὐσεβῶς , ἢ τῆς ἡμῶν ἁμαρτίας ἑκάστου τὸν ἀόργητον |
τε καὶ πεπαιδευμένος ἐν Καρχηδόνι καὶ τὸ ἀξίωμα τῆς πόλεως αἰδούμενός τε καὶ φίλος ὢν ἔτι πολλοῖς ἐκεῖθεν ἐδεήθη τοῦ | ||
γε αἰδὼς ἔνθα καὶ δέος εἶναι : ἐπεὶ ἔστιν ὅστις αἰδούμενός τι πρᾶγμα καὶ αἰσχυνόμενος οὐ πεφόβηταί τε καὶ δέδοικεν |
τοῦ πατρὸς τὸν μόρσιμον πλόκαμον καὶ οὕτως αὐτὸν προδούσης , ἐννοηθεὶς ὡς ἡ πατέρα προδοῦσα οὐδενὸς ἄν ποτε ῥᾷστα φείσαιτο | ||
[ Νίνος εὐθὺς γαμεῖν ] ἐβούλετο [ ἄλλα τ ' ἐννοηθεὶς ] ? καὶ ταῦτα , [ ὅτι ἐγγὺς οὐκ |
βλάβην καὶ τὴν τιμωρίαν ἀξιῶν ἀποσκῆψαι . ταῦτα δ ' ἔπραττεν ἅμα μὲν εἰς δεισιδαιμονίαν καὶ θεοφιλῆ βίον τὸν βασιλέα | ||
Σινωπεῦσιν ἀγορὰν διαπέμποι . Ὁ δὲ οὐ μόνον τὸ κελευόμενον ἔπραττεν , ἀλλὰ καὶ ἃ παρεσκεύαστο πέμπειν τοῖς Μιθριδατείοις , |
ἐκμάττειν τε καὶ ἐνιστάναι εἰς τοὺς τῶν κακιόνων τύπους , ἀτιμάζων τῇ διανοίᾳ , ὅτι μὴ παιδιᾶς χάριν . Εἰκός | ||
γίγνεσθαι , παρακελευόμενος καὶ νουθετῶν καὶ τιμῶν , τὸν δὲ ἀτιμάζων , ὅστις σοι μὴ πείθοιτο εἶναι τοιοῦτος οἷον σὺ |
Αἰγύπτιος , οὗ καὶ Ἡρόδοτος ἐμνήσθη , μετὰ τὴν ἱστορίαν ἐνθυμηθεὶς οὐ μόνον τοῖς Αἰγυπτίοις ἀλλὰ καὶ Σκύθαις ἠξίωσε μεταδοῦναι | ||
κολακεύων βασιλέας ἐμαυτοῦ ἀπηνέχθην . εἰ γοῦν ἔροιό με πλουσίους ἐνθυμηθεὶς καὶ πένητας , ποτέρου τῶν ἐθνῶν τούτων ἐμαυτὸν γράφω |
. καὶ τῆς νίκης ἀρχομένης ἀναθορὼν αὖθις ἐπὶ τὸν ἵππον ἐπῄνει τὸν στρατὸν περιιὼν καὶ ἐπέσπερχεν , ἕως τέλεον αὐτοῖς | ||
τῷδ ' οὐχ ὅπως ἐγκαλεῖν ᾤετο δεῖν , ἀλλ ' ἐπῄνει , λαβὲ τὴν μαρτυρίαν . Ἵνα τοίνυν εἰδῆτ ' |
δὲ τὰς ἐκπυρώσιας καὶ τὴν τοῦ ὅλου συμφορήν : ταῦτα ὀδύρομαι καὶ ὅτι ἔμπεδον οὐδέν , ἀλλ ' ὅκως ἐς | ||
τὴν εὔνοιαν ἐνδεδειγμένους , ἐπήνεγκεν : τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι ἀχνύμενός περ , ὡς ἑνὸς ὅστε μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει |
ἀχρόνως ὃ χρόνου δεόμενον οἶδεν οὔτε δικάσει πρᾴως οὔτε εἰσπράξεται εὐμενῶς . τὸ γὰρ πρᾴως αὐτῷ πανταχοῦ ἡ σπουδὴ οὐ | ||
ἐγκύμονες εἶναι , γνοὺς ὅτι οὐδὲν ἐμοῦ δέονται , πάνυ εὐμενῶς προμνῶμαι καί , σὺν θεῶι εἰπεῖν , πάνυ ἱκανῶς |
ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ||
διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν |
ὑπεξαιρούμενοι πρόφασιν , ἀλλ ' ὅπως ἂν ἕκαστος ἦι δυνατὸς πείθων ἢ βιαζόμενος , οὕτω προστάττοντες ἄγειν . καὶ ταύτην | ||
οὖν ἑτέρους λαλοῦντας εὖ βδελύττομαι ; τρόπος ἔσθ ' ὁ πείθων τοῦ λέγοντος , οὐ λόγος . Οὐ πάνυ τι |
ἔχειν , καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά , καὶ ἐδάκρυσα ὡς δὴ μετακεκινημένου μοι τοῦ βίου καὶ τῆς τέως | ||
” ] . διὰ τὴν θερμασίαν . ἀπεδάκρυσα : ⌈ ἐδάκρυσα , φησίν , ὅτι παρὰ τὸ ἔθος ἐποίησα , |
' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
τίς δ ' ἐστὶν ὁ μετὰ † ταῦτα ταύτης † φροντίζων ; Μέτων ὁ Λευκονοιεύς . οἶδα , ὁ τὰς | ||
ὁμοτράπεζος συντράπεζος , ὁμόσιτος σύσσιτος , ὁμόδειπνος . ὁ δὲ φροντίζων τῆς ὑπηρεσίας ἁπάσης τραπεζοποιός . ἡ δ ' ὑπηρεσία |
ἵππους ἔχοντα , ἀμφ ' ἅρματα , ἀμφὶ μηχανάς , ἡγούμην , ἐπεὶ ἀπὸ τούτων σχολάσαις , τότε σε καὶ | ||
τοῖς τοιούτοις ἐκεῖ σεμνυνομένους ὡς εὐδαίμονας καὶ λαμπρούς , εὐθὺς ἡγούμην ἐν τούτοις πρῶτον περιεῖναι δεῖν αὐτῶν καὶ μεγαλοψυχότερος φαίνεσθαι |
δὲ μετὰ δακρύων αὐτὸν ὁ πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ | ||
εἴκοντα οὔτε χάρισιν ὑποκατακλινόμενον . ἀεὶ γὰρ ἐπαινῶν αὐτὸν καὶ θαυμάζων διατελῶ τοῦ τε φρονίμου καὶ τῆς γενναιότητος , ἣν |
ποιησάμενος . οὐ μέντοι διαβεβαιοῦμαί γε ὡς δὴ καὶ σαφῶς εἰδώς : τάχα γὰρ ἂν εἶέν τινες αἱ ἐμὲ διαλανθάνουσαι | ||
μάλιστα καὶ κοινῶς περὶ πάντων ἐπίσταται ὁ τὰς πρώτας ἀρχὰς εἰδώς , ὥς φησιν γνῶσις τῶν ὄντων , ᾗ ὄντα |
. λάξας τράπεζαν λακτίσας ὡς ὄνος τὴν τράπεζαν Μενελάου τουτέστι καταφρονήσας - τῶν νόμων τῶν κειμένων καὶ τῶν ἐθῶν τῶν | ||
ἁπλῶς οὐδὲν εἰδέναι . καὶ πάνυ ἀθύμως ἔχων ἀπῆλθε καὶ καταφρονήσας ἑαυτοῦ καὶ νομίσας τῷ ὄντι ἀνδράποδον εἶναι . πολλοὶ |
καὶ ἀκαίρως : Δημοσθένης : τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου . ἀκούσας ἥκειν . τόν δέ οὐδέ οὐχ ἥκιστα , οὐδ | ||
εἶναι τοὺς λέγοντας : Ἀρτέμιδι ἰκέλη . τοῦθ ' ἥσθην ἀκούσας καὶ ὅτι τῷ κάλλει τῆς ψυχῆς ἁμιλλᾶται τὸ τοῦ |
] † χαλεπέ , λυπηρέ . ὡς ] ὄντως . ἔψευσας φρενῶν ] ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν λογισμῶν . πικράν ] | ||
τῶν φρενῶν τοὺς Πέρσας καὶ ἀποτυχεῖν ὧν ἤλπιζον . . ἔψευσας ] ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν λογισμῶν ἐλπίζοντας ἀκονιτὶ πᾶσαν τὴν |
μεῖζον ἦν δυοῖν δοχμαῖν . Νὴ Δία κἀμὲ τοῦτ ' ἔδρασε ταὐτόν , ὥστε κατάγελων πάμπολυν τοῖς δημόταισι καὶ φίλοις | ||
δὲ ἐπὶ Χρυσίππῳ , ὦ καλὲ Εὐριπίδη , τοῦτο οὐκ ἔδρασε , καίτοι τοῦ τῶν ἀρρένων ἔρωτος , ὡς λέγεις |
: ἀλλὰ τὴν ἀρχήν : ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ πράγματος ἀφεὶς πρὸς τὴν τελευτὴν φέρῃ [ πρὸς τὴν ] ὑστέραν | ||
ἅπαντα . ἔπειτα βουλόμενος τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τῶν κακῶν , ἀφεὶς τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὴν Ἑλένην περὶ Χρύσου φλυαρεῖ καὶ |
βίαν καταλύων , τὴν δὲ ὕβριν καθαιρῶν , τὴν δὲ ἄνοιαν σωφρονίζων , τὴν δὲ κακίαν κολάζων , ἰδίᾳ δὲ | ||
θεοῦ γενόμενον ἔρημον ἢ μὴ ἔρημον εἶναι θεοῦ τὸν εἰς ἄνοιαν ἐκπεσόντα . τὸν γὰρ ἀνόητον ἀνάγκη καὶ ἄθεον εἶναι |
ὅπως ἔχει φύσεως καὶ τῆς πρὸς ἄλληλα διαστάσεως μάλα ἐναργῶς ἐπιδεικνὺς καὶ τὰς κοινὰς ἡμῶν καὶ αὐτοφυεῖς ἐννοίας συμφώνους τοῖς | ||
οὔτε γὰρ τριήρεις οὔτε στρατιώτην προδέδωκα . Λύσεις ὁρικῶς , ἐπιδεικνὺς ὅτι τοῦτο ἐκείνων ἐστὶ χαλεπώτερον : καὶ οὐχ εἷς |
θυσίας τε καὶ ἀπαρχάς , πρὶν ἢ τῶν ἄλλων τι διαπράξασθαι βουλὴν ἐποιεῖτο περὶ τῶν κρατηθεισῶν πόλεων , ὅντινα χρηστέον | ||
ᾑρημένος . ἔστι γὰρ τὸ ἑξῆς : τὴν δόξαν τοῦ διαπράξασθαι . Κατὰ παρένθεσιν δέ , ὡς ἐν τῷ κατ |
τοιαύτης ἀγῶνα ἐνθυμηθεὶς μὲν Δημόκριτον ἐλευθερώσαντα λοιμοῦ ποτε Ἀβδηρίτας , ἐννοήσας δὲ Σοφοκλέα τὸν Ἀθηναῖον , ὃς λέγεται καὶ ἀνέμους | ||
δὲ ᾔσθετο παιδίον ἄῤῥεν ἐξ αὐτῆς γεννηθὲν , τὸν χρησμὸν ἐννοήσας , τὰ τούτου σφυρὰ διέτρησε , καὶ εἰς ὄρος |
οἰκείων ἀδικημάτων ἐλεγχόμενοι , κολάσαι μᾶλλον ἡμᾶς ἢ παρεῖναι : παρεὶς μὲν γὰρ οὐκέτι τοῦ ἵλεω δούλους ἑαυτοῦ , γενέσεως | ||
καὶ τὰς ἄλλας τὰς τοιαύτας κομψείας ἐῴης ἂν χαίρειν , παρεὶς ἀποκρίνασθαι τοῖς σεαυτοῦ σοφωτέροις : σὺ δὲ δεδιὼς ἄν |
διὰ τὸ προξενεῖν ὑμῶν . ἔλεγε μὲν οὖν τοιαῦτα , ἔπραττε δ ' ἴσως ὅπως διάφοροι καὶ οὗτοι ἀλλήλοις ὄντες | ||
ἐπειδὴ μείων ὁ ἕτερος , ἀλλ ' ἀφ ' ὧν ἔπραττε , καὶ ἐποιοῦντο αὐτὸν ξύμβολον τοῦ πολέμου ἀγαθὸν ἐκ |
Ἀγαθαρχίδης ὁ Κνίδιος ὁ τὰς τῶν διαδόχων πράξεις συγγραψάμενος , ὀνειδίζων ἡμῖν δεισιδαιμονίαν ὡς δι ' αὐτὴν ἀποβαλοῦσι τὴν ἐλευθερίαν | ||
ὀρχουμένης δὲ αὐτῆς καὶ παιζούσης ὁ τράγος μεμφόμενος αὐτὴν καὶ ὀνειδίζων ὡς τὰς ὁμο - λογίας παραβαίνουσαν ἐπιστραφεῖσα εἶπεν : |
φθόνος οὐχ ἕπεται . διὰ γοῦν τὴν ὑπερβάλλουσαν ἀλαζονείαν ἐκείνους παραιτήσασθαι τὴν ἐπιγραφήν . καὶ παροιμία παρὰ τοῖς κωμικοῖς ἐγένετο | ||
ἡμῖν τὰς ἀφορμάς . διὸ καὶ τὸν φιλόσοφον Πορφύριον ὑπολαμβάνω παραιτήσασθαι τὴν ἐξήγησιν τοῦδε τοῦ θεωρήματος . εἰ δὲ δεῖ |
ἔλαττον , τούτου δὲ μεῖζον δῶρον καὶ αὐτὸ κομίζων οὐκ ᾔδει , καὶ τοῦτο ἔμαθε δῶρον ὄν . ἔφη γὰρ | ||
ἐκόμιζεν αὕτη , καὶ ἦν ἀγγέλων ὠκίστη , καὶ ἀκούσασα ᾔδει , ἔνθα ἰθῦναι χρὴ τὸ πτερὸν καὶ τίνα χρὴ |
' αὐτῇ . Οὐκοῦν ἐπεὶ λίθου τοῦτό γε ὡς ἀληθῶς ἐποίησας οὔτε παρακολουθήσας οὔτε τὸν Σμυρναῖον ἐκεῖνον ἐρόμενος , ὅστις | ||
καὶ ἀπὸ τοῦ ἰδίου σώματος : σὺ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐποίησας αὐτὸν ἐλεεῖν ψυχὰς πάντων ἀνθρώπων . τότε κύριος πρὸς |
Θετταλὸς Ἀχιλλεὺς ἀγαπήσει Πολυξένην εἰς τέλος ἀγαθὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν πεπονθώς ; Σὺ μὲν οὖν μακρὸν ἀπέτεινας λόγον τὸν Ἀχιλλέα | ||
καὶ τοῖς νεῦρα νενυγμένοις . εἰ δὲ τρυφερόχρωτός ἐστιν ὁ πεπονθώς , ἀνίεται τὸ φάρμακον ἰρίνῳ ἢ κομμαγηνῷ ἢ ἀμαρακίνῳ |
φεῦ . τόδε ] τὸ ὤμοι . . ἀλλ ' ἐκδιδάσκει πάνθ ' ] ὁ μακρὸς καὶ πολὺς χρόνος διδάσκει | ||
τὸ ἄρρεν ἢ θῆλυ , μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἀκολούθων ἐκδιδάσκει . σαφῶς γὰρ εἰδὼς ὅτι δίχα πόνου καὶ ἐπιμελείας |
γέγονεν ἀρετῆς ἡ τοιαύτη πενία . ἰδού , πάλιν ἐκείνους οἰκτείρεις τοὺς ἄνδρας καὶ πρόσωπον ἐμφαίνεις συναχθομένου κατὰ νοῦν ἐκ | ||
ὑπ ' αἰδοῦς καταδεδυκὼς στένεις ὡς τὸ εἰκὸς καὶ σεαυτὸν οἰκτείρεις καὶ αἰτιᾷ τὴν Τύχην οὐδὲ ὀλίγα σοι τῶν χαρίτων |
παραπέμπεται ἐξουδενωθείς : καὶ πάντα ὅσα ἡμεῖς καταπατοῦμεν , ταῦτα ἐθαύμασεν ὁ φιλαργυρήσας Κάλανος , ὁ μάταιος ὑμέτερος φίλος καὶ | ||
. ἧκε γοῦν ἐς τὴν Ἑλλάδα , καὶ ὁ Σόλων ἐθαύμασεν αὐτόν . Τὰ σκώμματα καὶ αἱ λοιδορίαι οὐδέν μοι |
' ἔκ τ ' ὀνόμαζε : τέκνον ἐμὸν τέο μέχρις ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων σὴν ἔδεαι κραδίην μεμνημένος οὔτέ τι σίτου | ||
ἐλθὼν καὶ μὴ εὑρὼν τοὺς βόας ἤρξατο θρηνεῖν καὶ κόπτεσθαι ὀδυρόμενος . ἡ δὲ γυνὴ εὑροῦσα αὐτὸν ὀλοφυρόμενόν φησι : |
ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ , ἐὰν ἀμφοτέρας ἔχων θατέρᾳ | ||
πρὸς παραμυθίαν τοῦ λόγου λέγει ὅτι ἐπιστήμων καὶ ἀκριβὴς ἰατρὸς ἐπιστάμενος τὰς ἡμέρας τῶν κρίσεων , ποῖαί εἰσιν ἐπίδηλοι καὶ |
μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε ἔφη τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . | ||
ἀπὸ μείζονος , εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν . Ὦ τλάμων τλάμων ἄρ ' |
ἀντὶ τοῦ ἀναχωρήσεως ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς δή . σημείωσαι εὐθυμία προβαλλόμενος : ἤγουν κατηγορούμενος . παρανομηθεῖσαν : ἤγουν παρανόμως δοθεῖσαν | ||
καὶ εἰς ἀλλήλας μετατεθῆναι . Ἐν τῷ δευτέρῳ κατὰ λέξιν προβαλλόμενος τὰ Ἐρατοσθένους διαιτᾷ καὶ διελέγχει ὅσα μὴ ὀρθῶς εἴρηται |
γὰρ ἔστι παρώνυμον διὰ τὴν ἴασιν ἀλλὰ ῥηματικὸν παρὰ τὸ ἰάσομαι μέλλων . Τὸ Ἀγάθων Ἀγάθωνος φυλάττον τὸ ω καὶ | ||
: ” ἐγὼ ἀποκτενῶ καὶ ζῆν ποιήσω : πατάξω κἀγὼ ἰάσομαι ” . ἀλλὰ γὰρ οὐδὲ ἐπιπόλαιον ἔσχεν ἡ δοκησίσοφος |
ὃς ἔργον εἶχε σκοπεῖν ὅ τι ἂν ἢ λέγων ἢ πράττων ὠφελοίη τε καὶ εὐφραίνοι Διόδωρον . Ὅτι δὲ τοὺς | ||
τε ξυνεχῶς χρὴ καὶ ὑποκεῖσθαι τῷ ἀντιπάλῳ . καὶ τοῦτο πράττων ὁ ἀθλητὴς οὗτος ὀνόματος λαμπροῦ ἔτυχε καὶ ἡττήθη οὐδενός |
διὰ τὸ τὰς ἀποσκευὰς ἐν Αἰγύπτῳ καταλελοιπέναι παρὰ Πτολεμαίῳ , γνοὺς ἀμεταθέτους ὄντας ἐνεβίβασεν εἰς τὰς ναῦς καὶ πρὸς Ἀντίγονον | ||
, αὐτὸς δὲ ἤδη ὡς πρὸς ὁμολογούμενον ἐχθρὸν παρεσκευάζετο . γνοὺς δὲ ταῦτα ὁ Σεβῆρος , καὶ πάντα μὲν ἐκθύμως |
μοι καὶ ἑτέρωθι , ἐπιχειρεῖν ὅλως μαλακὸς ὢν καὶ μόνον ἐγνωκὼς ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιπλέοντας . Καίσαρι δὲ οὐδ ' ἐς | ||
ὀκνεῖ λέγειν αὐτό . φιλοπραγμοσύνην ] σπουδὴν καὶ πλεονεξίαν . ἐγνωκὼς ] τὸ ἐγνωκὼς ἀπὸ κοινοῦ , ἵν ' ᾖ |
οὐ γῆρας προὐφασίζετο , ἀλλὰ καὶ βασιλέως ἀγαθοῦ τοῦτο ἔργον ἐνόμιζε , τὸ τοὺς ἀρχομένους ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν . | ||
ηὑρισκέτην . Οὔτε γὰρ Ἀθηναίοισι συνέβαιν ' Αἰσχύλος Πολλοὺς ἴσως ἐνόμιζε τοὺς τοιχωρύχους . λῆρόν τε τἄλλ ' ἡγεῖτο τοῦ |
γάρ ἐστιν ἡ προσποίησις ἡ ἐκτὸς οὖσα τῆς ἀληθείας . ὑποκρίνεται ] ἢ διὰ τὴν τέχνην σκώπτει καὶ νῦν , | ||
ὅτι καὶ τῶν ἔργων ἤδη προειλήφασιν ἀμφότεροι καὶ ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεται , τέλος ἄρτι πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον |
αὐτῷ γὰρ γενεὴν ἄγχιστα ἐῴκει . Ἦ ῥ ' εὖ γιγνώσκων , Τρῶας δ ' ἄχος ἔλλαβε θυμόν . ἔνθ | ||
ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν , ὅμως πράττει |
ἐξέρπει : ἐπέμεινε τῇ τροπῇ πλέον τι περὶ τῶν Ἀθηναίων φιλοτιμούμενος : οὐ γὰρ τοὺς προϊόντας , φησί , μόνους | ||
φύσει τῶν ἡδονῶν , ἔτι δὲ μᾶλλον πρὸς τὸν Νικοκλέα φιλοτιμούμενος . ἐτύγχανον γὰρ ὑπερφιλοτίμως ἔχοντες πρὸς ἀλλήλους καὶ σπουδάζων |
: ἐὰν δέ τις ὑμῶν παρακούσῃ , παραδοθήσεται νόσῳ καὶ βασκανίᾳ καὶ λύπῃ καὶ πᾶσι τοῖς ἀπὸ τοῦ χοροῦ τούτου | ||
ἔστιν ἄδηλον , ὦ δικασταί , τοῦτο ὅτι φθόνῳ καὶ βασκανίᾳ τὴν γραφὴν ταύτην καὶ τὴν κατηγορίαν συνθεὶς οὗτος εἰς |
ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου . Ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖς , ἐλελήθειν δ ' ἐμαυτὸν εἰς αὐτό | ||
τούτους λέγω , καὶ σφόδρα γε . Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον |
ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | ||
ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ |
καὶ πυνθάνεται ζητῶν ἀπόκρισιν , ἐξ ἧς ὃ μὴ οἶδεν εἴσεται : πάντα δὲ θεᾷ γνώριμα , οὐ τὰ παρόντα | ||
οὗτος καὶ τοὺς γεγονότας καὶ τοὺς ὄντας καὶ τοὺς μέλλοντας εἴσεται , καὶ κατὰ τὸν ποιητὴν μάντις ἄριστος , ὅς |
, τοὺς τοιούτους τόπους ὥρᾳ χειμῶνος : τότε γὰρ μὴ ὀκνῶν ἀνὴρ μεγάλως αὔξει τὸν ἑαυτοῦ οἶκον , ὁ δ | ||
ὑπάρχεις , αὐτὸς ὁ ποιητὴς καὶ ὑποκριτὴς τῶν δραμάτων : ὀκνῶν δὲ αὐτοπρόσωπος ἀγωνίζεσθαι , ἐπὶ τὰ ἀνώνυμα πρόσωπα καταφυγγάνεις |
αὐτὰς ἀπετίθεντο : ὁ δ ' Ἀγαθοκλῆς ἀκόλουθα τοῖς προπεπραγμένοις διανοηθεὶς καὶ διδάξας τὸ πλῆθος ὡς οὐδεμίαν συμφέρει καταφυγὴν ἀπολιπεῖν | ||
τίς ὁ δημιουργὸς κατ ' οὐσίαν ἢ ποιότητα καὶ τί διανοηθεὶς ἐποίει καὶ τί νῦν πράττει καὶ τίς αὐτῷ διαγωγὴ |
καὶ τρόπον τινὰ τοῦ δημιουργηθέντος πατήρκαὶ δυνάμει : τὸ γὰρ δρῶν τοῦ πάσχοντος ἐπικυδέστερον . καὶ δέον , εἴπερ ἄρα | ||
ἴσως ἀμφισβητοῦσιν , τὸ τίς ἐστιν ὁ ἀδικῶν καὶ τί δρῶν καὶ πότε . Ἀληθῆ λέγεις . Οὐκοῦν αὐτά γε |
ἢ ὅτι ἀφαιροῦνται βίᾳ τὰ ἀλλότρια ; ἐγὼ μὲν οὐδὲ ἀκήκοα πώποτε πρᾶγμα μιαρώτερον ἢ ὃ οὗτοι διαπεπραγμένοι εἰσὶ περὶ | ||
τὴν ἀριστείαν ἐλήλυθα , καὶ τὸν πένητα λαβεῖν ἔκδοτον αἰτοῦντος ἀκήκοα , εὐθὺς καὶ πρὸς τὸν πόλεμον ὕποπτος ἐγενόμην , |
. . . . . . στρατεύειν ἐπὶ τὸν ποταμὸν ἐπάγοντος τὰ πέραν συμένῳ γεωργός τις τῶν ἀσήμων καὶ τῶν | ||
τῷ ἀντῳκοδομημένῳ τείχει προσάγοντας . Οὐ πολλαῖς δὲ ὕστερον ἡμέραις ἐπάγοντος αὖθις Ἀλεξάνδρου τὰς μηχανὰς τῷ πλινθίνῳ τῷ ἐντὸς τείχει |
] ἃς ἰδών τις , φησὶ , βδελύξαιτο καὶ τραπείη μισήσας αὐτὰς ὡς δυσειδεῖς : ἀπὸ γὰρ ὀμμάτων αὐτῶν λείβουσι | ||
τῆς Περσῶν ἀρχῆς ἐγκρατὴς ἐγένετο , ἀκούσας τὰ τολμηθέντα καὶ μισήσας αὐτῶν τὴν τοῦ γένους διαδοχὴν ἀπέκτεινε πάντας , κακοὺς |
οὕτως : ἀσθμαίνει , ὡς ἵππος πολεμιστὴς σάλπιγγος ἀκούων , ἐπιθυμῶν πολέμου , εἴργεται πρὸς τοῦ ἐπιβάτου . τὸ δὲ | ||
ἐγγύθι : ὑπάρχων . πότμου : θανάτου . Ἱμείρων : ἐπιθυμῶν . ἱέμενος : ἐπιθυμῶν , καὶ προθυμίαν ἔχων . |
περὶ νίκης ἠρώτα , οὐδ ' εἴ τις εἰς δικαστήριον καθιστάμενος , εἰ αἱρήσει , διεπυνθάνετο , οὐδ ' εἴ | ||
ἀπηγγέλλετο μηδὲν ὅλως τῶν κακῶν πλημμελήσαντι , εἰς ἀποκρίσεις δὲ καθιστάμενος , οὔτε τῆς βασιλείας ἀπείχετο καὶ τὰ μέγιστα διετείνετο |
. ὁ δὲ ἐν τοῖς δημιουργικοῖς μέτροις ἕκαστα ἀφορίζων καὶ γινώσκων τὰ ὄντα , ᾗ γέγονε , καὶ παραμετρῶν τῷ | ||
διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρωσιν . ληρεῖ , φλυαρεῖ μὴ γινώσκων τί γράφει ὡς καὶ τὸ ἡπατουργὸν : οὐ γὰρ |
δὲ πάντα τὰ δοθέντα αὐτός . Εἰ μὲν οὖν κἀκεῖνο γνώσεται κατὰ τὰς δυνάμεις αὐτοῦ μαθών , καὶ ἑαυτὸν γνώσεται | ||
τε μαθεῖν ἄμφω . γοῦν ] κἄν . μαθήσεται ] γνώσεται , ὅντινα δεῖ μαθεῖν . γοῦν ] δ ' |
. , . . . Βάσκανος : ὁ κακίζων καὶ μεμφόμενος ἅπαντα καὶ πειρώμενος εἰς ἀπέχθειαν ἄγειν , ὁ φθονερὸς | ||
μεταβάλλει διὰ τὴν εὐεργεσίαν καὶ ταχὺ γίνεται φίλος , ἑαυτῷ μεμφόμενος . Ὅτι δεῖ παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι τὰς μὲν |
. “ ὁ Ξάνθος ἀκούσας φιλοσόφου μὲν ζήτημα , μὴ εὑρίσκων αὐτὸ δὲ ταχέως ἀναλῦσαι , [ τῷ Αἰσώπῳ ἑστῶτι | ||
. , λόγους ἐφευρίσκων εὑρίσκων καὶ ἀπολογίαν , καινοὺς λόγους εὑρίσκων . . περίτριμμα ] ἐντριβὴς . , ἄκρον . |
, ἵνα μὴ πάλιν στάσεις καὶ ταραχὰς κατὰ τὴν πόλιν ἐργάσηται , πολέμους εἰςηγησάμενος , καὶ μὴ συγχωρῶν τὸν δῆμον | ||
μὴ ἐμπεσὼν εἰς τυραννίδας καὶ ἄλλας τοιαύτας πράξεις πολλὰ μὲν ἐργάσηται καὶ ἀνήκεστα κακά , ἔτι δὲ αὐτὸς μείζω πάθῃ |
ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
κέρδος ἀποβαλούσῃ τὸν παῖδα ; τί με τουτωνὶ τῶν ἐρριμμένων εὐφραίνει τὸ πλῆθος ἑτέρας οὐκ οὔσης γονῆς ; ταῦτα κινήσει | ||
. ἔτι δὲ καὶ οὐ τούτων μόνον ἕνεκα τῶν εἰρημένων εὐφραίνει τὰ πεμπόμενα παρὰ βασιλέως , ἀλλὰ τῷ ὄντι καὶ |
ὅτι τῶν νεωτέρων καινοτομούντων πολλὰ παρὰ τὰς Ὁμηρικὰς ἀποφάσεις , εἰωθὼς ταῦτ ' ἐλέγχειν ἐπὶ πλέον , ἐνταῦθα οὐκ ὠλιγώρηκε | ||
, ἐπιγνόντες τινὲς ἀπεκόμισαν εἰς Συρακόσας . Ὁ δὲ βασιλεὺς εἰωθὼς μετὰ τὸ δεῖπνον ἀεὶ πτερῷ διακαθαίρεσθαι τοὺς ὀδόντας , |
καὶ ἀφ ' οἵας τύχης ὁρμώμενον ἐπρώτευε τῶν Ἀθηναίων . καταγνοὺς : θεωρήσας . περιττὴ ἡ κατά , οἷον καταμαθών | ||
ὁμολογουμένην διδοὺς τιμωρίαν τῷ δαιμονίῳ . τὸ δὲ τέλος ἑαυτοῦ καταγνοὺς θάνατον ἀπεκαρτέρησε , πολλὴν τοῖς πολίταις ἀπο - λιπὼν |
περὶ ὧν φεύγει πρὸς ὑμᾶς οὖσαν ἀπολογίαν , οὐκ ἂν ἐποιούμην περὶ αὐτῆς μνείαν οὐδεμίαν . νῦν δ ' οἶδα | ||
πρὶν μαθεῖν χαλεπὸς ἦν ἅπαντι τῷ φανέντι . καὶ δεινὸν ἐποιούμην Ὀλύμπιον μὲν δι ' ἐμὲ τετυχηκέναι ἔργου , πεδηθῆναι |
εὔκλεια : τὸ γὰρ ἀοίδιμον τὸν ἀριστέα γενέσθαι κατὰ πόλιν παρώξυνε πρὸς τὸν φόνον τὴν μητρυιάν . Σοφίσασθαι μὲν οὖν | ||
τῷ βασιλεῖ διεπολέμουν πρὸς Φίλιππον . μάλιστα δ ' αὐτοὺς παρώξυνε προστῆναι τῆς Ἑλλάδος Δημοσθένης ὁ ῥήτωρ , δεινότατος ὢν |
τῆς ὅλης Σικελίας ἐγκεχαραγμένον μεγάλως , ὃν βασιλεὺς ὁ Περσῶν θαυμάζει καὶ φιλεῖ , πέμπει δὲ αὐτῷ κατ ' ἔτος | ||
Ἐρεχθέως πολιτῶν , τουτέστι τῶν Ἀθηναίων : οἱονεὶ πᾶσα πόλις θαυμάζει τὰς Ἀθήνας καὶ τὰς ἀνδραγαθίας τῆς πόλεως . Ἄπολλον |
ὥστε προσελθὼν ἐνεκάλει αὐτῷ ὡς ἀδικούμενος , καὶ οὐχ ὧν ἐβιάσατο μετέμελεν αὐτῷ , ἀλλ ' ὅτι κατέλιπε τὸ ἔργον | ||
εἴ τις οὖν τὴν γενέσεως οἰκείαν φορὰν ἔρωτι ἐπιστήμης ἐγχαλινωσάμενος ἐβιάσατο στῆναι ποιήσας , μὴ λανθανέτω θείας εὐδαιμονίας ἐγγὺς ὤν |
ταῦτα εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην καταβαίνειν εἰς Ἰωνίαν , μέγα νομίζων παραμύθιον πολλὴν ὁδὸν καὶ πολλῶν πόλεων ἡγεμονίαν καὶ τὰς | ||
ἄλλως ἂν δεδυνῆσθαι ἑρμηνεῦσαι , σεμνότερον δὲ καὶ ὄντως σεμνὸν νομίζων εἶναι τὸ ὑπερβεβηκὸς τὸ νοεῖν . Καὶ ὅτι μὲν |
σὺν ἀμφιπόλοισιν ἕπεσθαι , ἀλλ ' ἐγὼ οὐκ ἔθελον δείσας αἰσχυνόμενός τε , μή πως καὶ σοὶ θυμὸς ἐπισκύσσαιτο ἰδόντι | ||
ἀμείβεσθαι τὴν ἀρετήν , ἕτοιμός ἐστιν ἐμμένειν ταῖς συνθήκαις , αἰσχυνόμενός τι παραβῆναι . τῷ δὲ ἑτοιμότερος προσυπακουστέον τὸ ἐκείνου |
δὲ τὸ εἰς βοῦν μεταποιῆσαι : καὶ ζηλῶσαι μὲν τὸ μακαρίσαι , ἀφ ' οὗ ζηλωτός , ζηλῆσαι δὲ τὸ | ||
Εἰώθεις , ὦ Ἀλκέτα , ἅμα τὴν ἐμὴν ὀδυρόμενος φυγὴν μακαρίσαι τὴν Παυσανίου τύχην , καὶ πολλάκις ἔγραψας σύ γε |
καὶ ἡ ἀπόφασις , ὡς διὰ τῶν ἑξῆς ἐπιχειρημάτων κατασκευάσαι πειράσεται . τὸ δὲ εἴτε πλείους εἴτε μία ἐστίν εἴρηται | ||
περὶ ταύτην τὴν στρατείαν ἠγνόησεν , εἰς δὲ τὸ λοιπὸν πειράσεται φίλος ὢν συμμαχεῖν καὶ χάριτος ἀποδόσει μὴ λειφθῆναι τῶν |
, ὃ λόγῳ καὶ φθόνῳ γέγονεν , οὐκ ἔχω τί καταγνῶ , εἰ μὴ ὅλως πικρῶς καὶ ταραχωδῶς ἔχειν πρὸς | ||
φίλους ἁπάσας τὰς βλάβας ἀποτίνοντας , ἃς ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ . Ὀρθῶς δὲ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς βεβαιωτὰς παρασχόντες ὑπὲρ |
ἔχῃ μὲν μηδὲν ὅτι λέγῃ , γελᾷ δέ , αὑτοῦ καταγελάσεται καὶ ὑπὸ τῶν παρόντων αὐτὸς ἔσται καταγέλαστος . Ἴσως | ||
μὴν αὑτὸς οὗτος ἑκάστοτε καὶ τῶν ἐν ταῖς γενέσεσιν ἀποτελουμένων καταγελάσεται . Πῶς δὴ καὶ ποίων λέγεις ; Τῶν ὅσοι |
αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι , καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν . | ||
δι ' ὀξύτητα καὶ συντονίαν , κάμνει δὲ καὶ διὰ σιωπήν , οἷον ἐπιλανθανομένη τῶν ἰδίων ἔργων , χρήσιμος ἐπὶ |
κατὰ τὴν συνοχὴν ἤτοι ὑπερβάλλουσαν ἢ ἐλλείπουσαν τὸ διάφορον αὐτῶν ὑπολογίζεσθαι . τά τε γὰρ ἄλλα τούτῳ συμφωνεῖ καὶ τὸ | ||
μήτε κίνδυνον μήτε τὸ πολλάκις ἐξηπατῆσθαι μήτ ' ἄλλο μηδὲν ὑπολογίζεσθαι πρὸς τὸ δίκαιον καὶ τὴν ἐκείνου χρείαν , ὑπὲρ |
προγεγενημένῳ πάθει , ἀλλ ' ἐπὶ μέλλοντι κατασκευάζομεν , ὅτι ἀξίως πείσεται : ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τοῦ ἀντεγκλήματος ὁ | ||
τοῖς ξένοις γίνεται . καρανῶσαι ] κεφαλαιῶσαι , εἰπεῖν . ἀξίως σέθεν ] τῶν σοὶ ἀξίων τιμῶν . ἄλλος δ |
τὴν βιωφελεστάτην ἀρετὴν κατὰ πόλεμον καὶ κατ ' εἰρήνην , ἀφαιρούμενος , θήλειαν δὲ νόσον ταῖς ψυχαῖς ἐναπεργαζόμενος καὶ ἀνδρογύνους | ||
καὶ ἀδικίας ἔγκλημα φέρεται , ὁ δ ' ἃ δέδωκεν ἀφαιρούμενος πρὸς τῷ τούτοις ἐνέχεσθαι καὶ τὴν τοῦ μὴ τὰ |
δ ' εἰ δοκεῖ , τὰ τῶν θεῶν ἔντιμ ' ἀτιμάσας ' ἔχε . Ἐγὼ μὲν οὐκ ἄτιμα ποιοῦμαι , | ||
πρὸς ἀλλήλους . πλέον οὐδὲν ἕξεις σκαιὸν ἄνδρα τιμήσας , ἀτιμάσας δ ' ἂν αὐτὸν ὠφεληθείης . ] Ὁ τελμάτων |
ἐνθρῷσκον κραιπνὴν διὰ πατρὸς ἐνιπήν . [ ἡ φύσις ] πείθει πιστεύειν εἶναι τοὺς δαίμονας ἁγνούς , καὶ τὰ κακῆς | ||
ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τῶν εἰς Τάρ - ταρον ῥιφέντων παίδων πείθει τοὺς Τιτᾶνας ἐπιθέσθαι τῷ πατρί , καὶ δίδωσιν ἀδαμαντίνην |
δὲ ἀπό πρὸς τὸ ἔλακεν , ἀπέλακεν , ἀντὶ τοῦ ἀπεφθέγξατο : ἀντὶ τῆς περί : πρῶτον γὰρ εἶχεν ἡ | ||
ἡ τοῦ Αἰήτου παῖς ἡ ὀργίλη Μήδεια ἐκ τοῦ ἀθανάτου ἀπεφθέγξατο στόματος , ἡ τῶν Κόλχων βασιλίς . ἄλλως : |
ὢν καὶ οὐχ ἥκιστα , ὡς ἐπέδειξεν ὕστερον , καὶ φιλόπολις . ἔσχε μὲν γὰρ ἔτι νέος ὢν τὴν ἀρχήν | ||
συνθέσει βαρύνονται : μῆτις πολύμητις , ἴδρις ἄϊδρις , πόλις φιλόπολις , χάρις εὔχαρις . Τὰ εἰς ΙΣ ὀξύτονα πὴ |
ἂν πτωχὸν ὑποκρίνασθαί σε θέλῃ , ἵνα καὶ τοῦτον εὐφυῶς ὑποκρίνῃ ἂν χωλόν , ἂν ἄρχοντα , ἂν ἰδιώτην . | ||
τῷ ἡγεμονικῷ λέγειν : τέθνηκας , ἔφθαρσαι , τεθηρίωσαι , ὑποκρίνῃ , συναγελάζῃ , βόσκῃ ; Ἤτοι οὐδὲν δύνανται οἱ |
εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
ἦν δ ' ἐγώ , κοινῇ ἂν εἴη σκεπτέον εἴτε κέκτησαι εἴτε μὴ ὃ πυνθάνομαι , ἵνα μήτε σὺ ἀναγκάζῃ | ||
, ὀδμή τε περίεργος : διὰ γὰρ ἱκανὴν ἀξυνηθείην διαβολὴν κέκτησαι , διὰ δὲ τὴν ὀλίγην , εὐσχημοσύνην : ἐν |
καὶ ὁ λόγος μετὰ τῶν βεβιωμένων νικήσει τὸν συκοφάντην καὶ τιμωρήσεται , ἥκω ψήφῳ κυρῶν τὸν ἐμαυτοῦ τρόπον : μᾶλλον | ||
δὲ σύμπαντι στρατῷ λέξω τάδ ' ἐλθών , ὅς σε τιμωρήσεται . Ἐσωφρόνησας : κἂν τὰ λοίφ ' οὕτω φρονῇς |
ἀντὶ τοῦ θαυμαστὴν ἡγῇ , τουτέστιν : θαυμάζων διατελεῖς , μακαρίζων ἐπ ' αὐτῇ σεαυτόν . ἢ σέβεις τιμᾷς . | ||
ὦ Ἐχέκρατες : ὃ μὲν γὰρ ἤρετο ὡς θαυμάζων καὶ μακαρίζων τὸν παραγενόμενον , ὃ δὲ ἀποκρίνεται σεμνυνόμενος καὶ μεγαφρονῶν |
δ ' ὡς ἡβασκόντων [ ἢ ] ὀνειρωττόντων [ ] καταφρονῶν [ : περί ] τε γὰρ ἑορτῶν [ καὶ | ||
, δοκεῖ μοι Διονύσιος παντάπασιν φιλοτιμηθῆναι μή ποτέ τισιν δόξαιμι καταφρονῶν αὐτοῦ τῆς φύσεώς τε καὶ ἕξεως ἅμα καὶ τῆς |
πλείω δ ' ἔτι καὶ μείζω τότε διανοούμενος . Οὗτος ἀκηκοὼς τόν τε βίον καὶ τὰ ἤθη , οἷς χρῆται | ||
ἕνεκα προφάσεως ἀποσταλεὶς εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ παρὰ τοῦ Φιλίππου ἀκηκοὼς ὡς βούλεται σπείσασθαι , οὕτως ἀπήγγειλε . γίνεται τῶν |
οὐ γὰρ παρ ' ἄλλων γ ' ἄν τις μείζω ἐλπίζων σωφρονοίη ἢ παρὰ τῶν τὰ μέγιστα ὠφελεῖν δυναμένων , | ||
τῷ λιμῷ . διεκαρτέρει δ ' ὅμως ὁ Μιθριδάτης , ἐλπίζων ἔτι τὴν Κύζικον αἱρήσειν τοῖς χώμασι τοῖς ἀπὸ τοῦ |
ἂν σώσητε πάσῃ προθυμίᾳ διαφθειρόμενα τὰ ἤθη τῆς πόλεως . ὁρᾶτε γάρ , εἰς ἃ προελήλυθεν ἡ τοῦ δήμου ἀκοσμία | ||
περὶ τὸν αὐχένα καὶ ἐπὶ τῶν ὤμων ἐνίους ἐσπειραμένους . ὁρᾶτε , ” ἔφη , “ ὅπως ἔφριξα , ὦ |
τεκέεσσιν . ἔγωγε μέν , εὖτ ' ἀφίκανεν , ἀμπλακίην ἔγνων : βωμὸν δ ' ἐκέλευσα καμόντα Θυνιάδος νύμφης , | ||
ἡγούμην οὔτε Ἀλβανοὺς οὔτε ὑμᾶς βουλεύσασθαι . ἔτι δὲ μᾶλλον ἔγνων τοῦτο καὶ πολλὴν κατέγνων ἀμφοτέρων ἡμῶν μανίαν , ἐπειδὴ |
τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα γένοιτο εὐδαίμων , οὔ με ἔπειθεν ὁ λόγος . ἀλλὰ ἀνθρώπων μὲν τῶν ἐφ ' | ||
ἑξῆς : ὡς δὲ βουλόμενος τὰ ἐπὶ τούτοις παρασκευάζειν οὐκ ἔπειθεν τά τε ἄλλα : τὰ μὴ ἀποστάντα τῶν Ἀθηναίων |
, οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ βίον αὐτίκα | ||
ἢ δεινότερον πρᾶγμα τούτου ἐν τῇ πόλει γένοιτο , εἰ τολμήσει ὁ μὲν ἄρχων ἐν ταῖς τῶν ἐπικλήρων δίκαις ἀντιβολεῖν |