| . ὅτῳ γὰρ ἄν τις χαίρῃ , τοῦτ ' ἀνάγκη ποθεῖν . διὸ τῶν μὲν αἰσχρῶν οὔ φασιν ἔρωτα εἶναι | ||
| δέξῃ δὲ αὐτὸν ἐπαινοῦντα μὲν καὶ τὰ παρόντα , μὴ ποθεῖν δὲ οὐ δυνάμενον ἐκεῖνα . δάκρυα δέ , ὁπόσα |
| ἀντὶ γλώττης ὅσα καὶ χειρὶ χρῆσθαι διέγνωκας καὶ ὥσπερ ἀλλοτρίαν ὑβρίζεις καὶ ἐπικλύζεις τοσούτοις κακοῖς . λαλεῖν μοι ἔργον ἐστὶ | ||
| ξύνει τῷ Διὶ καὶ συμβασιλεύεις αὐτῷ , καὶ διὰ τοῦτο ὑβρίζεις ἀδεῶς : πλὴν ἀλλ ' ὄψομαί σε μετ ' |
| ἐμοὶ δὲ πρὸς σὲ τόνδ ' ἐπιστέλλους ' ἄγειν , τέρψαι θέλοντες σὴν φρέν ' : ἐκ γὰρ εὐτυχοῦς ἥδιστον | ||
| βούλομαι γάρ , ἡδὺ καὶ διὰ στόμα πτηνοῖσι μύθοις ἀδαπάνως τέρψαι φρένα . ἐγώ , κασίγνητ ' , αὐτὸ τοῦτ |
| πόλει . Περὶ μὲν οὖν τῆς ὅλης κατηγορίας μετρίως μοι ἐλπίζω προειρῆσθαι : περὶ δὲ αὐτῶν τῶν νόμων οἳ κεῖνται | ||
| , ἐν τῷ παρόντι λόγῳ δηλώσας , μέγα τι τοῦτο ἐλπίζω εἰς ἅπασαν τὴν τέχνην συγγεγραφέναι . καίτοι φήσει τις |
| οὐκ εἰς μακρὰν λόγου τεύξεται , τὸ δὲ αὐτόθεν ἐστὶν καταγέλαστον : οὔτε γὰρ κινεῖσθαί τι δυνατὸν οὔτε ἠρεμεῖν ἄνευ | ||
| τοῖς αὐτοῖς θεοῖς καὶ ἐμοὶ δοῦναι κρατῆσαι τήμερον καὶ μὴ καταγέλαστον ἐνθένδε ἀπελθεῖν . κρατήσαιμι δ ' ἄν , εἰ |
| εἰς ἀμετρίαν . Τί μήν ; Ἀλήθειαν δ ' ἀμετρίᾳ ἡγῇ συγγενῆ εἶναι ἢ ἐμμετρίᾳ ; Ἐμμετρίᾳ . Ἔμμετρον ἄρα | ||
| δὲ καὶ σὺ καὶ δύνασαι καὶ Προκόπιον ἕνα τῶν φίλων ἡγῇ καὶ φιλεῖν ὅλως οὐχ ἧττον ἢ ἄρχειν ἐπίστασαι . |
| ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
| πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
| χρησαμένους ἀρετῇ , ἥδεσθαί τε συνόντας , ἐς ἀλλήλους τε φλυαρεῖν [ ] , καὶ σκώπτειν τοιαῦθ ' οἷα γέλωτα | ||
| Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος : τὸ γὰρ ” τηλόθεν „ |
| Οἶδα , ὦ τέκνον , πολλὰ ἐκεῖνον ἐτόξευσας . Οἷα πεποίηκας , ὦ Τιτάνων κάκιστε ; ἀπολώλεκας τὰ ἐν τῇ | ||
| καὶ μόνον ἐπριάμην τοῦ σοῦ ἔρωτος , ὅτι μου τηλικαύτην πεποίηκας τὴν γαστέρα καὶ μετὰ μικρὸν παιδοτροφεῖν δεήσει , πρᾶγμα |
| ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ||
| διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν |
| . Καὶ εἶπεν ἂν ἐπεγγελάσασα τὸ σαρδόνιον : ὅτι ὑμεῖς ὄψεσθε : δώσω γὰρ ὑμῖν , ὃ ποθεῖτε ἐκ τοῦ | ||
| καθάπερ ἔν τινι πίνακι τὰ τῶν πατέρων ἀνιστοροῦσι γνωρίσματα . ὄψεσθε μὲν τὸ τῆς ἐλαίας ἔρνος , θεοῦ τῆς ὡπλισμένης |
| . Πότερον εἰ τὴν κεφαλὴν μόνον κνησιῷἢ ἔτι τί σε ἐρωτῶ ; ὅρα , ὦ Καλλίκλεις , τί ἀποκρινῇ , | ||
| ἰσχυροτέραν ; Τοῦτ ' , ἔφη , λέγω , καὶ ἐρωτῶ γέ σε πότερον ἴσον ἂν ἑκατέρᾳ τῇ γῇ σπέρμα |
| ἄνθους καὶ ἀρσενικὸν μετ ' ἀλκυονίου . Φίλιππος δέ φησιν ἐγνωκέναι τινὰ ὃς δύο μέρη κισήρεως καὶ μέρος ἓν ἀφρονίτρου | ||
| ' εἶναι νομίζω . πρῶτον μὲν οὖν ὑμᾶς ἐκεῖν ' ἐγνωκέναι δεῖ , ὡς οὐδὲν ὧν ἐποιεῖτ ' ἐπὶ τοῦ |
| ' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
| μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
| εἰς παράδειγμα παραγαγὼν τόδε Τρῶεςὄφιν . εἰ δὲ μείουρον τοῦτον νομίζεις , ἄκουσον καὶ τῶν κατὰ τοῦ Μνημῆ τοῦ ζωγράφου | ||
| λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , ἐν τοῖς δευτέροις , καὶ μήτε |
| μὴ δεξιωθῶμεν , μενοῦμεν πρὸ τῶν θυρῶν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε εἰκάζειν τινὰ ὅτι ἠτιμώθημεν καὶ τοιαῦτα λέγειν . βηλόν : | ||
| ἰδεῖν ἢ ἄρνας θῦσαι ἢ φήμαις προσσχεῖν , ἀλλὰ τὸ εἰκάζειν καλῶς ἐγγὺς αὐτοὺς Ἀμφιαράου καθίστησιν . ἐγὼ τοίνυν ἐνθυμούμενος |
| ἕνεκεν ὀρθοκόρυζον καλεῖσθαι πρὸς ἡμῶν καὶ τοῦ χοροῦ τῶν Διονυσοκολάκων ἔκρινα . Ὦ δαῖμον , ὅς με κεκλήρωσαι καὶ εἴληχας | ||
| καθυστερεῖν καὶ τῆς τελείας εὐδαιμονίας ἣν σὺ κέκτησαι . διόπερ ἔκρινα προσφωνῆσαί σοι παραγενέσθαι πρὸς ἐμέ , πεπεισμένος σε μὴ |
| εἰσελθόντος δὲ μόνου Χαιρέου πᾶσαι καὶ πάντες ἐπεβόησαν ” Καλλιρόην παρακάλει . “ Ἑρμοκράτης δὲ καὶ τοῦτο ἐδημαγώγησεν , εἰσαγαγὼν | ||
| ; ἐμοὶ γοῦν . ἀλλὰ μὴν κἀμοὶ προτέρωι σου . παρακάλει μ ' ὅταν ἐξίηις . [ ὀλίγα ] στ |
| δὲ ἐπίκαυσιν , νυνὶ δὲ ἐρυσίβην , νυνὶ δὲ θάλπος ἄκαιρον ἢ κρύος ; ἀλλ ' ἡ πολυτίμητος πολιτεία πολλὰ | ||
| γὰρ κατὰ τὰς ὁμιλίας τὸν μὲν εὔκαιρον , τὸν δὲ ἄκαιρον , διαιρεῖσθαι δὲ ἡλικίας τε διαφορᾷ καὶ ἀξιώματος καὶ |
| ἁμαρτεῖν ἐπακολουθήσασα γνώμαις ἐνίων ἀγνώμοσιν , οἳ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἔπεισαν ζηλοῦν ἠλιθιότητα καὶ τὸν ἐγχώριον τῦφον , ὃν ἐπ ' | ||
| κειμένους . “ . ζηλοτυποῦν ] τὴν ἀρετὴν δόξης ἕνεκα ζηλοῦν , εἴδωλον ἀρετῆς διῶκον , ἤγουν τὴν ἀρετὴν μισοῦν |
| οὐ ς ' , ἀλλ ' ἐμαυτὴν τοὐπὶ τῶιδ ' ἐρήσομαι : τί δὴ φρονοῦσά γ ' ἐκ δόμων ἅμ | ||
| γῆς ὡραῖα ἀποδεικνύων ὅτι πλεῖστα ὥσπερ σὺ σαυτῷ , οὐκέτι ἐρήσομαι περὶ τούτου εἰ ἔτι τινὸς ὁ τοιοῦτος προσδεῖται : |
| ταῖς ψυχαῖς οὕτω παρέστησαν πρὸς τὸν κίνδυνον ὥστε τοῦ θανάτου καταφρονῆσαι . τῶν γὰρ Μακεδόνων προσαγόντων πύργους ὑψηλοὺς ἴσους τοῖς | ||
| ἱκέτην ὁρκίζων αὐτὸν κατὰ τοῦ μεγίστου Διὸς ἦ μὴν μὴ καταφρονῆσαι τῆς μικρότητος αὐτοῦ . ὁ δὲ μετ ' ὀργῆς |
| πρῶτα περιβλέπει δεῦρο καὶ ἐκεῖσε καὶ ἑλίττει τὸ ὄμμα , δεδοικυῖα μή τις αὐτὴν θεάσηται : εἶτα μέντοι νικωμένη ὑπὸ | ||
| ἡ Ἑκάβη : περὶ τοῦ φαντάσματος οὗ εἶδε περὶ ἐμοῦ δεδοικυῖα : λίαν ἐν δυστυχίᾳ ἐξετάζῃ : ἀντισηκώσας δέ σε |
| γὰρ παρέστη μοι ὡς πολλάκις συνχρομένη , ἀλλὰ τὸν λόγον ἀκοῦσαι τὸν πείθοντα ἡμᾶς . ὥσπερ γὰρ λέγειν ἐπίσταμαι , | ||
| εἰπεῖν βουληθῆναι ταῦθ ' ἃ τότ ' οὐχ ὑπεμείνατ ' ἀκοῦσαι , ὑμῖν δ ' ἄν τις εἰκότως ἐπιτι - |
| ὑπ ' ἀνθρώπων ἀπιστοῦμαι χρηστότητος . Θαυμάζειν διὰ τῆς ἐπιστολῆς ἔοικας τὴν παρὰ πολύ μου μεταβολὴν τοῦ βίου , ὅτι | ||
| μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν ; Φέρε τοίνυν , ἐπειδὴ ἔοικας ἀγνοεῖν , διδάξομαί σε θρηνεῖν ἀληθέστερον , καὶ δὴ |
| καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
| , ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
| κάνθαρος τῶν Αἰτναίων πάντων Γοργάδων ἐσέφθην χειροβοσκόν οὐκ οἶδα τὴν σὴν πεῖραν : ἓν δ ' ἐπίσταμαι : τοῦ παιδὸς | ||
| ὁ βελτίων δὲ περιήκει καιρὸς καὶ μετὰ τῆς ἀηδόνος τὴν σὴν ἄγει φωνήν . κἀκείνη μὲν προλέγει τὰ τοῦ χειμῶνος |
| καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | ||
| οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν |
| αὐτό γε τὸ ” θάλλειν “ τὴν αὔξην μοι δοκεῖ ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων , ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται | ||
| δὲ Ἡράκλειτον ὀξείᾳ ποταμοῦ ῥύσει τὴν εὐκινησίαν τῆς ἡμετέρας ὕλης ἀπεικάζειν . οὐδὲν ἄρα σῶμα μένει . τό γε μὴν |
| καὶ ἀλαζονείας ὡς ὀρθῶς ἀπέχονται Χριστιανοί , ἀρκούντως σε νομίζω μεμαθηκέναι . Τὸ δὲ τῆς ἰδίας αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον μὴ | ||
| ὡς ἔοικεν , ἀναπέφανται , καὶ κινδυνεύεις παρ ' Ὁμήρου μεμαθηκέναι αὐτό : καὶ γὰρ ἐκεῖνος τὸν τοῦ Ὀδυσσέως πρὸς |
| τοῦ λόγου , τουτέστι ψευδοῦς φανέντος . καμεῖν ] ἤτοι λυπηθῆναι . Ἴσως τὴν κερκίδα ἢ τὸν ἄτρακτον λέγει γυναικὸς | ||
| Ἀλλ ' , ὦ Σίμων , εἰκός γε ἐνδείᾳ τροφῆς λυπηθῆναι αὐτόν . Ἀγνοεῖς , ὦ Τυχιάδη , ὅτι ἐξ |
| † , ἢ ἐπειδὴ ἄγαμοι καὶ παρθένοι εἰσίν : τὸ ἀλλόκοτον δὲ τῆς φύσεως διὰ τῶν ἐναντίων τραγικώτερον διασύρει . | ||
| τε πλέον ὑπολαβεῖν , καὶ τὸ χρῶμα ποίκιλόν τε καὶ ἀλλόκοτον . Οὔτε γὰρ ἀκριβῶς ἐδόκει λευκόν , οὔτε κιρρόν |
| σύνταξιν ἀνθρώποις ἢ δυναμένοις ἢ βουλομένοις , καὶ δότε πρόφασιν ὑμνῆσαι τὴν φιλότιμον καὶ σοφωτάτην ἀρχήν , αὐτοὶ πρὸς ἕκαστον | ||
| ὅσα δίδωσιν ὁ καιρός . Ἐποίησε Πίνδαρος καὶ θεοὺς ὀκνοῦντας ὑμνῆσαι τὰς τοῦ Διὸς εἰς ἀνθρώπους φιλοτιμίας . ἐδόκει γάρ |
| διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
| τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
| μὲν τοῖς ἔργοις τῶν ἄλλων , αὐτὸν δὲ μὴ σπεύδειν εὐφραίνειν οἷς ἔχει . ὑμῖν μὲν οὖν ἴσως τοῖς θεωμένοις | ||
| οὖν οἴει σύμφωνα ταῦτα ποιεῖν οἷς περὶ ζῶσαν ἔπραττες , εὐφραίνειν γὰρ δὴ καὶ νῦν ὥσπερ καὶ τότε : δοκεῖς |
| δώδεκα τόποις . Ἑρμῆς δὲ τυχὼν πάλιν εἰς Ὡροσκόπον Δηλοῖ σοφὴν μάθησιν ἢ γνῶσιν λόγου , Καὶ συντυχιῶν ἀγαθὰς ἀποκρίσεις | ||
| καὶ ταῖς ἄλλαις ὥραις τοῦ ἔτους τὴν Αἴγυπτον , ἅτε σοφὴν οὖσαν καὶ ἔνθεον , καὶ τὰς εὐχὰς αὐτῶν ἡδέως |
| περὶ αὐτῶν πῶς λέγεις ; τὸ μέν που ἀρετὴν αὐτοῖν καλεῖς , τὸ δὲ κακίαν ; Πῶς γὰρ οὔ ; | ||
| καὶ τῷ ἐπιστέλλειν . καὶ σὺ μὲν τὸ δεύτερον τολμᾶν καλεῖς , ἐγὼ δέ σε μὴ γράφοντα ἀδικεῖν ἂν ἡγούμην |
| δόμοις ] ἐν . ἔκπαγλον ] ἐκπληκτικόν . κλύουσαν ] ἀκούουσαν . παλιγκότους ] ἤγουν ὕστερον φερούσας λύπην : ἀπὸ | ||
| οἰκονομεῖ τὸ πρᾶγμα . χαίρειν γὰρ ἀνάγκη τὴν τήθην τοιαῦτα ἀκούουσαν , χαίρουσαν δὲ καὶ ζεύξειν εἰκός . σὲ δὲ |
| ἄδικον συνεκρότεις . ἢ οὕτως : [ εὐτυχῶν ] οὐκ ἔμελλες ἕξειν τοὺς ὑπὲρ σοῦ φίλους , εἰ συμβαίη σε | ||
| σῶν ἥκειν αὐτὸν γραμμάτων . καὶ οὐκ ἄρα παρόντας ἡμᾶς ἔμελλες τιμήσειν μόνον , ἀλλ ' ἤδη καὶ ἀπόντας . |
| αὐτὸν τῷ μεταλαβεῖν ; Ναί : ἀλλ ' ἐγὼ σοὶ πιστεύω , σὺ ἐμοὶ οὐ πιστεύεις . Πρῶτον μὲν οὐδὲ | ||
| οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα τὸ νομίζω ἀντὶ τοῦ κρίνω καὶ πιστεύω . τὸ δὲ ὑμᾶς πολλὴν ἔμφασιν ἔχει , ὡς |
| προσώπου σου κρυβήσομαι ” τοῦτ ' ἐστίν : εἰ μὴ παρέχεις μοι τὰ γῆς ἀγαθά , οὐδὲ τὰ οὐρανοῦ δέχομαι | ||
| δὲ καὶ πρὸς μισθὸν διδοὺς ἀνθρώποις τοῖς πονηροτάτοις τούτοις τε παρέχεις ἐξουσίαν μηδὲν ὑγιὲς πράττειν καὶ αὐτὸς ὅμοια τούτοις ἐγχειρεῖς |
| ἀταρβέος Αἰακίδαο λούσαντες λεχέεσς ' ἐνιθείομεν : οὐ γὰρ ἔοικεν αἰσχύνειν ἐπὶ δηρὸν ἀκηδείῃσι θανόντας . Καὶ τὰ μὲν ὣς | ||
| ἐλεγχείη ἀλεγεινὴ ἔσσεται . Οὐ γὰρ ἔοικε Διὸς μεγάλοιο γεγῶτας αἰσχύνειν πατέρων ἱερὸν γένος , οἵ ῥα καὶ αὐτοὶ Τροίης |
| νικήσαντα δέ , εἰ μὲν ἐχθρὸς εἶ τῆς πατρίδος , κἀμὲ ἡγεῖσθαι πολέμιον , ἃ ἔδοξα συνοίσειν αὐτῇ , βουληθέντα | ||
| Παναίτιος : ὅς ῥ ' ἐτέλεσσε καὶ ψυχὴν θνητήν , κἀμὲ νόθον † τελέσαι . Θεωρίαν ἀπάξειν . θεωρίαν ἀπάξειν |
| , πυρώδους δαίμονος . Τωθάζων . χλευάζων , σκώπτων , διασύρων . Ὕδραν τέμνειν ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων λέγεται . ἱστορεῖται | ||
| ' ἦν αὐτῷ φέναξ . Ἀναξανδρίδης δ ' ἐν Πρωτεσιλάῳ διασύρων τὸ τῶν Ἰφικράτους γάμων συμπόσιον , ὅτε ἤγετο τὴν |
| ] ἐν τούτῳ , ἤγουν διὰ τοῦτο πημοναῖσι ] τιμωρίαις κάμπτομαι ] ταλαιπωρῶ , καταβάλλομαι , δαμάζομαι πάσχειν ] αὐτάς | ||
| τὴν βασιλείαν οἵαις ] ἐν πημοναῖσι ] βλάβαις , τιμωρίαις κάμπτομαι ] δαμάζομαι Προμηθεῦ ] ὦ τὰ λῷστα ] τὰ |
| , ὁποῖόν ἐστι τὸ ἔργον . ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς , πρόβαλλε σεαυτῷ τὰ γινόμενα ἐν βαλανείῳ , τοὺς ἀπορραίνοντας , | ||
| σώφρων γυνή . ὅταν τι πράττῃς ὅσιον , ἀγαθὴν ἐλπίδα πρόβαλλε σαυτῷ , τοῦτο γινώσκων ὅτι τόλμῃ δικαίᾳ καὶ θεὸς |
| ἐμὴν συμφοράν , ἣν οὐκ ἀπεικὸς εἶναι καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐλεεῖν ὑπελάμβανον , ἔπειτα δὲ εἰς τὸ τοῦ προσώπου σου | ||
| : τίς γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν |
| ἐποιήσαντο μάρτυρας , οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες , οὔτε τὸ τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ | ||
| οὔτε “ θεῶν ὄπιν εἰδότες ” οὔτ ' “ ἀνθρώπων νέμεσιν ” ἀναιροῦσι τὴν φιλόσοφον , ἄγος τοῦτο μέγιστον καὶ |
| ὄντωνεἰς διδασκαλίαν τῆς διηγήσεως : καὶ γὰρ ἐν αὐτῷ τῷ πλάττειν μανθάνομεν , ὅπως δεῖ τὰ γινόμενα διηγεῖσθαι . Ἐπιμύθιον | ||
| ποιεῖ φησιν , οὐκ ἔστιν . Ποιεῖν γάρ ἐστι τὸ πλάττειν τὸ μὴ ὄν : ἀλλὰ λέγομεν , ὅτι τὸ |
| Τὸ μὴ δικαίως εὐσεβεῖν φέρει ψόγον . Τὴν ἐπιμέλειαν παντὸς ἡγοῦ κυρίαν . Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν καὶ καλοὺς ἡμᾶς ποιεῖ | ||
| δ ' ἐς τυράννους ἐστί σοι λελεγμένα , πᾶν κέρδος ἡγοῦ ζημιουμένη φυγῆι . κἀγὼ μὲν αἰεὶ βασιλέων θυμουμένων ὀργὰς |
| ἐξ ἀρχῆς παραγενέσθαι ὑπονυστάζειν τετὸ μέντοι κεφάλαιον , ἔφη , προσαναγκάζειν τὸν Σωκράτη ὁμολογεῖν αὐτοὺς τοῦ αὐτοῦ ἀνδρὸς εἶναι κωμῳδίαν | ||
| ἑκόντες τίθενται , χρῆν δὲ καὶ τούτους τοὺς πανδήμους ἐραστὰς προσαναγκάζειν τὸ τοιοῦτον , ὥσπερ καὶ τῶν ἐλευθέρων γυναικῶν προσαναγκάζομεν |
| ' ὡς πατρὸς ἀκούω σου . Οὐ δήπου καὶ θεᾶς φήσεις μητρὸς γεγονέναι σεαυτόν , ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεύς ; εἶπεν | ||
| ἰδὼν πάντα μὲν ἕξεις εἰπεῖν τὰ μετ ' αὐτό , φήσεις δὲ οὐδὲν ἐκείνων εἶναι , ἀλλά , εἴπερ , |
| ἀνήρ . σὺ μὲν οὖν αὐτοῦ τὴν τέχνην ἐν ἄλλων ἔγνως σώμασι καὶ οὕτω γε τὰς ἁπάντων ἰατρῶν μανθάνοις : | ||
| , ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτως ἀρέσκῃ : κεῖθι καὶ μένειν ἔγνως . Εὗρον δ ' ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν |
| Ἐλάλησε δὲ Ἱερεμίας λέγων : Παρακαλῶ σε , κύριε , δεῖξόν μοι τὶ ποιήσω Ἀβιμέλεχ τῷ Αἰθίοπι , ὅτι πολλὰς | ||
| εἶναι , ἄρα πῶς προκόπτεις ; Σὺ οὖν ἐνταῦθά μοι δεῖξόν σου τὴν προκοπήν . καθάπερ εἰ ἀθλητῇ διελεγόμην δεῖξόν |
| τηλικαύτην ἡμῖν ὠφέλειαν καὶ διάγνωσιν , διὰ τοῦτο δέον ὁλοσχερῶς σπουδάσαι πρὸς κατανόησιν τῶν ὑπὸ τῆς θεωρίας τοῦ οὔρου διδασκομένων | ||
| αὐτοὺς καὶ διὰ τἄλλ ' ἃ πέπρακται τῇ πόλει , σπουδάσαι δεῖξαι πᾶσιν ἀνθρώποις ὅτι καὶ πρότερον καὶ νῦν καὶ |
| τέλη τοῦ λιμένος . . . . ἀφοσιῶ ] οἱονεὶ ἀπολογοῦμαι τοῖς θεοῖς ὑπὲρ τῆς πόλεως καὶ εἰς τὸ ὅσιον | ||
| σοι ἀκαιρότερος εἶναι καὶ σχολαστικώτερος . καὶ τοῦτο μὲν οὐκ ἀπολογοῦμαι : ὅμως δέ , εἰ δοκεῖ , ἐμοῦ μὲν |
| ἄλλα τὰ παραπλήσια ; Φεῦ τῆς πολλῆς πλάνης , ὦ Ἀσκληπιέ . τὰ μᾶλλον πληρέστατα καὶ μεστότατα ὄντα , ταῦτα | ||
| κινεῖται τὸ πᾶν , τί εἴπομεν ; Ἀσώματον , ὦ Ἀσκληπιέ . Τὸ οὖν ἀσώματον τί ἐστι ; Νοῦς ὅλος |
| τὸ ἀπόρρητον τοῦτο τῆς γνώμης μηνύει ἐν ἄλλῳ λόγῳ : ὁρῶ δ ' ὑμᾶς Φιλίππου μὲν καταφρονοῦντας , βασιλέα δὲ | ||
| παρόντων ἐπαμῦναι τοῖς πράγμασιν , τοῦ μὲν κατηγορεῖν οὐδένα καιρὸν ὁρῶ , πειράσομαι δ ' ἃ κράτιστα νομίζω , συμβουλεῦσαι |
| τὸν αὐτὸν καὶ ἄλλα μυρία ; Σὺ μέν , ὦ Πρώταρχε , εἴρηκας τὰ δεδημευμένα τῶν θαυμαστῶν περὶ τὸ ἓν | ||
| σαφέστερον δέομαι ἃ λέγεις ἀκοῦσαι . Σαφὲς μήν , ὦ Πρώταρχε , ἐστὶν ἐν τοῖς γράμ - μασιν ὃ λέγω |
| ὑπεξαιρούμενοι πρόφασιν , ἀλλ ' ὅπως ἂν ἕκαστος ἦι δυνατὸς πείθων ἢ βιαζόμενος , οὕτω προστάττοντες ἄγειν . καὶ ταύτην | ||
| οὖν ἑτέρους λαλοῦντας εὖ βδελύττομαι ; τρόπος ἔσθ ' ὁ πείθων τοῦ λέγοντος , οὐ λόγος . Οὐ πάνυ τι |
| τι ἄλλο ὁ ἔρως , εἰ μὴ ὄρεξίς τις . Παραιτοῦμαι δὲ τοὺς σοφοὺς τῆς τῶν ὀνομάτων θήρας , εἰ | ||
| ἡ νικηθεῖσα μὲν ἀδικεῖ , ἀτυχεῖ δὲ ὁ νικήσας . Παραιτοῦμαι δὲ συγγνώμην ἔχειν μοι οὐ κατηγορεῖν βεβουλευμένῳ , ἀλλὰ |
| μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε ἔφη τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος Ζῆθον καλεῖς . | ||
| ἀπὸ μείζονος , εὖτέ γε παρὸν φρονῆσαι τοῦ λῴονος δαίμονος εἵλου τὸ κάκιον αἰνεῖν . Ὦ τλάμων τλάμων ἄρ ' |
| λάρναξ ] κἠν ϲτέγαι κήτ ! [ } ] [ ὑποπτεύω ] γα καὶ δέδοικ ' ἐγὼν μὴ δ [ | ||
| , ὦ Σώκρατες ; Ἐγώ σοι φράσω , ὅ γε ὑποπτεύω λέγειν καὶ συμβουλεύειν ἡμῖν τοῦτο τὸ γράμμα . κινδυνεύει |
| ὅ τι προσδοκῴη , ὁ δὲ λαμπρῶς ἀνεβόησε : “ νικήσομεν , ὦ Καῖσαρ , κἀμὲ τήμερον ἢ ζῶντα ἢ | ||
| . χορὸν οὐ δώσομεν . ἀντὶ τοῦ οὐκ εὐδοκιμήσομεν καὶ νικήσομεν . χορὸν διδόναι γὰρ ἔλεγον ἐν ἴσῳ τῷ εὐδοκιμεῖν |
| μοι . Ὁμηρικῶϲ γὰρ διανοεῖ μ ' ἀπολλύναι ; οὕτω λαλεῖν εἴωθα . μὴ τοίνυν λάλει οὕτω παρ ' ἔμοιγ | ||
| εἶτα ἑξῆς τὸ διήγημα . ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον . Διήγησιν |
| ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
| καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
| δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
| χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
| σωτη - ρίας , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος σπουδάζειν : τοῦτο οὖν παντάπασιν ἀναιρήσει τὸ δοκεῖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ | ||
| φλεγμονήν . λουτροῖς μὲν πρὶν κενῶσαι τὸ πλῆθος οὐ δεῖ σπουδάζειν κεχρῆσθαι . μετὰ δὲ τὴν τοῦ ὅλου πρόνοιαν καὶ |
| αἱ δὲ Ἀνθοῦσαι τὰς χαίτας ἐκπεφύκασιν ὑακινθίνοις ὁμοίως ἄνθεσιν . Οἶμαι θαῦμά σοι εἶναι τὰς μελίττας οὕτω γλίσχρως γεγραμμένας , | ||
| φαυλότερα οὐχ οἷοί τε διδάσκειν , τὰ δὲ σπουδαιότερα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἄλλα γοῦν πολλὰ οἷοί τ ' εἰσὶν |
| ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς ; Ἀλλὰ πάντως , ὦ Λυκῖνε , καὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ , ὡς | ||
| ἄνθρακές σοι ὁ θησαυρὸς ἔσται ; Πῶς λέγεις , ὦ Λυκῖνε ; Ὅτι , ὦ ἄριστε , ἄδηλον ὁπόσον χρόνον |
| ἀδικήσεται , καὶ τὴν τῶν λόγων τοῦ πείθειν δύναμιν οὐ φαύλην εἶναι , καὶ τοὺς πείθοντας ὑπὲρ τούτων οὐ μόνον | ||
| ' εἴρηται . τὴν διακεκαυμένην μέντοι δίχα διαιρῶν πρὸς οὐ φαύλην ἐπίνοιαν φαίνεται κεκινημένος , πρὸς ἣν καὶ ὅλην δίχα |
| οἱ λόγοι . εἶτα , φησίν , ἀποτόμως τὴν ὑπόσχεσιν ἐποιήσω . τοῦτο γνώμης ἀδόλου τε καὶ ἁπλῆς καὶ πονηρὸν | ||
| πόλεως νόμος , ὃν σὺ παραβαίνων περὶ ἐλάττονος τῶν ἡδονῶν ἐποιήσω , καὶ μᾶλλον εἵλου τοιοῦτον ἁμάρτημα ἐξαμαρτάνειν εἰς τὴν |
| παρέχει . ἔτι καὶ τὰ μὴ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενα ἄκριτα νόμιζε , ἐάν τε τὸ μέσον ἐάν τε τὸ πέρας | ||
| πάθος , ὥστε δακρύων παντοδαπῶν τὴν εἰκόνα γίνεσθαι πρόφασιν . νόμιζε τοίνυν , ἃς ἐκάθισας ἐν πένθει γυναῖκας , ἐνταῦθά |
| ἐπὶ στρατοπέδου διαμαρτάνοντας ἐκέλευσεν πρὸ τοῦ στρατοῦ λυσιζώνους ἑστάναι καὶ θρηνεῖν δι ' ὅλης ἡμέρας , ἐνίοτε δὲ καὶ γυναικῶν | ||
| λέγονται θρηνεῖν τὸν Ἴτυν : τοὺς δὲ ἀνθρώπους εἰκὸς ἦν θρηνεῖν καὶ θέρους καὶ χειμῶνος . πόσῳ δὲ βέλτιον τοὺς |
| κατὰ δύναμιν φυσικὴν ἢ ἀδυναμίαν λέγονται . οὐ γὰρ τῷ διακεῖσθαί πως ἕκαστον τῶν τοιούτων λέγεται , ἀλλὰ τῷ δύναμιν | ||
| πῶς αἱ δυνάμεις ; Ἢ καὶ ὁ φύσει πυκτικὸς τῷ διακεῖσθαί πως ἔχει τοῦτο , καὶ ὁ ἀδύνατος πρός τι |
| λεόντειον ἐβρυχῶντο φονῶντες . ὃ δὲ φλυαρεῖ καὶ μάτην ἡμῶν λῆρον καταχεῖ τοῦ χάους ἀρχαιότερον καὶ Κρονίων ἀπόζοντα . ὃ | ||
| ἐφεξῆς ὅ τι φέρων τις μὴ φέρει , ἐγέλων νομίζων λῆρον , οὐκ ἂν γενόμενον οὐδέποτέ γ ' οἶμαι πρᾶγμα |
| τε μικρὸν ἐγχέαι , καὶ μὴ πολύν : ἔπειτ ' ἀφήσεις . τίνα τρόπον ; δεῦρο βλέπε . τοιοῦτον . | ||
| οὐκ ἔνι οὐδὲν ὀφθαλμοῖσιν αἰδὼς τῶν παλαιῶν ἐμβάδων . οὐκ ἀφήσεις οὐδὲ νυνί μ ' , ὦ κάκιστον θηρίον , |
| υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
| καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
| ἦν δ ' ἐγώ , κοινῇ ἂν εἴη σκεπτέον εἴτε κέκτησαι εἴτε μὴ ὃ πυνθάνομαι , ἵνα μήτε σὺ ἀναγκάζῃ | ||
| , ὀδμή τε περίεργος : διὰ γὰρ ἱκανὴν ἀξυνηθείην διαβολὴν κέκτησαι , διὰ δὲ τὴν ὀλίγην , εὐσχημοσύνην : ἐν |
| φάσκοντάς με φιλεῖν : ἔλαβον δὲ νῦν πρῶτον παρὰ τοῦ φιλεῖν ὡς ἀληθῶς εἰδότος . καὶ ἔγωγε τὴν Τύχην ἐπαινῶν | ||
| : τοῦτό φασιν Ἱππόλυτον εἰπεῖν πρὸς Φαίδραν , φάσκουσαν αὐτὸν φιλεῖν παρὰ πάντας ἀνθρώπους . Ἀκάνθιος τέττιξ : ἐπὶ τῶν |
| διανοίᾳ πρὸς τὰ καλὰ τῶν ἔργων ὑπαντᾶν : ἐργασάμενοι δὲ ἀκούσεσθαί φασιν , ὅπως ἐπικρίνωσι τὰ πραχθέντα , εἰ λόγοις | ||
| πολλὴν ὁ ἰατρὸς ἕξιν ἔχει ἢ δεδοικότος δι ' ἀπώλειαν ἀκούσεσθαί τι φαῦλον παρὰ τοῦ ἰατροῦ . καὶ αἰδὼς δὲ |
| ὅστις δὲ θνητῶν οἴεται τοὐφήμερον κακόν τι πράσσων τοὺς θεοὺς λεληθέναι , δοκεῖ πονηρά , καὶ δοκῶν ἁλίσκεται ὅταν σχολὴν | ||
| θνητῶν οἴεται τοὐφ ' ἡμέραν κακόν τι πράσσων τοὺς θεοὺς λεληθέναι , δοκεῖ πονηρὰ καὶ δοκῶν ἁλίσκεται , ὅταν σχολὴν |
| λόγον πύθηι , κατά με γᾶς ζῶντα πόρευσον : οὐ παραιτοῦμαι . τί τοῖσδ ' ἀπειλεῖς βάρβαρός τε βαρβάρου γνώμην | ||
| καὶ Πλάτωνα δίκη μετελθεῖν τοῦ λόγου καὶ τῆς ἐπιτιμήσεως . παραιτοῦμαι δ ' εὐμενῆ καὶ ἵλεων εἶναι τοῖς λεγομένοις , |
| ἠξίουν ἐπανελθεῖν καὶ συνεχῶς ἔλεγον , ὁ Διὸς Κόρινθος ὑμᾶς ποθεῖ , ὁ Διὸς Κόρινθος δι ' ὑμᾶς λυπεῖται , | ||
| οὓς περὶ τῆς συνθέσεως τῶν ὀνομάτων πεπραγματεύμεθα , πάντα ὅσα ποθεῖ τῶν ἐνθάδε παραλειπομένων εἴσεται . ἐγὼ δὲ τῇδέ πῃ |
| ' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
| , εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
| τῶν δημηγοριῶν μύθους ἔλεγε . κεκωμῴδηται δὲ εἰς πανουργίαν . Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς | ||
| τιμάνδρα . κλυταιμνήστρα . ἑλένη . κάστωρ . πολυδεύκης◄ . Χαλεπὰ δ ' ἔρις . ἡ ἔρις , φησί , |
| κλίνην , ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς τῶν ἐπὶ τῇ κόρῃ δακρύων παύσω . „ καὶ ἅμα ἤρετο , ὅ τι ὄνομα | ||
| δ ' ἐμὴ ἐμόν . ἐγὼ οὖν τὸ μὲν ἐμὸν παύσω ἐξ ἅπαντος , ἐπ ' ἐμοὶ γάρ ἐστιν : |
| , “ ἤδη σοι δίδωσιν ὁ πατήρ ; τί γὰρ ἠδίκησας , ἵνα καὶ πεδηθῇς ; οὐκ ἀκούεις τοῦ Διὸς | ||
| τῇ ἀρχῇ τηρήσαντός μου τοῦτον τὸν τρόπον τοὺς νόμους , ἠδίκησας , φησὶν , δημοσίᾳ τὴν πόλιν : προηγούμενον γὰρ |
| , Ἡρακλῆς δὲ ἐπετάττετο , παρ ' αὐτοῦ μαθὼν μὴ μέμφου τὸ γενόμενόν μοι δέος μηδ ' ὑβρίσθαι νόμιζε πρὸς | ||
| ' ἀξίου ὅμοιον εἶναι τοῖς ἄλλοις ἢ τῇ φύσει μου μέμφου , ὅτι με διαφέροντα παρὰ τοὺς ἄλλους ἐποίησεν . |
| : εἰ δὲ ἁπλῶς ἐκπέμπεις αὐτὸν καὶ οὐδέσιν οὐδὲ ὧν ἐπαινεῖς ἐᾷς ὁμιλεῖν τὴν σαυτοῦ πόλιν , πράγματα σαυτῷ παρέχεις | ||
| , οὐδὲ μέτωπον ἐπ ' ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνθη . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ Ἀστυδάμας , γύναι : Ἀστυδάμᾳ τῷ Μορσίμου εὐημερήσαντι |
| , ἀλλ ' εἰς ἐγνωσμένον ἀποστέλλεις με θάνατον : πλὴν ὑπομενῶ καὶ τοῦτο τὸ ἔργον καὶ πειράσομαι φανεὶς ψυχὴν οὐ | ||
| γινώσκεις παροῦσαν ] ἐμοί ἀντλήσω ] καρτερήσω † ἀνατλήσω , ὑπομενῶ Διὸς φρόνημα ] † ἤγουν ὁ Ζεὺς περιφραστικῶς λωφήσῃ |
| , καὶ λοιπὸν τῶν πλουσίων ἀγοραζόντων τοὺς τόπους , βουλόμενος ἀρέσαι τῷ δήμῳ καὶ τοῖς πένησιν , ἵνα ἔχωσι καὶ | ||
| Σωκράτης ἔφη : Πότερα δέ , ὦ Χαιρέκρατες , οὐδενὶ ἀρέσαι δύναται Χαιρεφῶν , ὥσπερ οὐδὲ σοί , ἢ ἔστιν |
| ' αὐτῇ . Οὐκοῦν ἐπεὶ λίθου τοῦτό γε ὡς ἀληθῶς ἐποίησας οὔτε παρακολουθήσας οὔτε τὸν Σμυρναῖον ἐκεῖνον ἐρόμενος , ὅστις | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ ἰδίου σώματος : σὺ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐποίησας αὐτὸν ἐλεεῖν ψυχὰς πάντων ἀνθρώπων . τότε κύριος πρὸς |
| τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης : οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν : ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει | ||
| . Γ περὶ σαυτοῦ ] περὶ τοῦ Δήμου . Γ διαβάλλειν ] ἤγουν διαβολῇ χρῆσθαι . Γ πεποιηκότα ] καὶ |
| , οὐ τῷ παντὶ μᾶλλον ἐπιμελείας ἀξιούμενος μεταβάλλει πρὸς τὸ ἡμερώτερον , κἂν ὑπερβολὴν μὴ ἀπολίπῃ σκαιότητος . μιμητέον οὖν | ||
| μὲν βεβαίου τοὺς νόμους , τοὺς δὲ τῶν φίλων συγγενεῖς ἡμερώτερον ὅρα . φίλος δὲ σοὶ Γαυδέντιος ὁ ῥήτωρ ὥσπερ |
| , ἔλεγε τάδε : Βασιλεῦ , ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σέο | ||
| αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε : τύνη δ ' οἰωνοῖσι τανυπτερύγεσσι κελεύεις πείθεσθαι , τῶν οὔ τι μετατρέπομ ' οὐδ ' |
| ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
| αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
| οὐ γάρ ἐστι ταῦτα αἰσχρὰ οὐδ ' ἐλευθέροις , ὡς φής , ὕποπτα , καλὰ δὲ καὶ οἷα ὅπλα εἶναι | ||
| δ ' ἐν τῷ τῆς νουθεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής , καὶ ἀποτυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον εἰς ταὐτό μοι δοκεῖς |
| εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
| νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
| πεπλημμέληται , τίνος ἕνεκεν κατ ' ἐμοῦ τὴν τοιαύτην εἰςαγγελίαν πεποίησαι ; ἐδυσχέραινον , ὁμολογῶ , τὸν υἱὸν ἀκούων παρ | ||
| τὸ ψυχικὸν τουτὶ πνεῦμα τὸν ἅπαντά σου τείνειν σκοπὸν προὔργου πεποίησαι , οὕτω μηδὲ τῶν ἄλλων σε καρραθυμεῖν θέμις . |
| . φησὶν οὖν πρὸς αὐτὸν ὅτι ἐπειδὴ πάντα τὸ ἓν ὑπερβέβηκεν , εἰπέ μοι , ποῖόν ἐστι τὸ ἁπλῶς αἴτιον | ||
| τῆς βασιλικῆς ἐπιστήμης , οἷς τὰς ἄλλας τέχνας καὶ ἐπιστήμας ὑπερβέβηκεν . ὅτι δεῖ τὸν ὄντως βασιλέα πρὸς μίμησιν θεοῦ |