ὅστις δὲ θνητῶν οἴεται τοὐφήμερον κακόν τι πράσσων τοὺς θεοὺς λεληθέναι , δοκεῖ πονηρά , καὶ δοκῶν ἁλίσκεται ὅταν σχολὴν | ||
θνητῶν οἴεται τοὐφ ' ἡμέραν κακόν τι πράσσων τοὺς θεοὺς λεληθέναι , δοκεῖ πονηρὰ καὶ δοκῶν ἁλίσκεται , ὅταν σχολὴν |
ἁμαρτεῖν ἐπακολουθήσασα γνώμαις ἐνίων ἀγνώμοσιν , οἳ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἔπεισαν ζηλοῦν ἠλιθιότητα καὶ τὸν ἐγχώριον τῦφον , ὃν ἐπ ' | ||
κειμένους . “ . ζηλοτυποῦν ] τὴν ἀρετὴν δόξης ἕνεκα ζηλοῦν , εἴδωλον ἀρετῆς διῶκον , ἤγουν τὴν ἀρετὴν μισοῦν |
' εἰδῆθ ' ὑφ ' οὗ φησὶ καὶ τὰ δεινὰ πεπονθέναι , θεάσασθε . οὗτός ἐστιν ὁ Πανταίνετον ἐκβαλών , | ||
οὐδαμοῦ ἂν φαίνοιτο διὰ τὸ καὶ τἆλλα πάντα ταὐτὸν ἐκείνῳ πεπονθέναι , καθεύδειν . κἂν εἰ συγκρίνοιτο μὲν πάντα , |
μὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπολιγωρεῖν τὸν πόλεμον μηδὲ τὸν συμβουλεύσαντα αἰτιᾶσθαι ἢ μηδὲ κατορθοῦντας : ἀντὶ τοῦ ἢ μηδὲ κατορθούντων | ||
μοι μήτ ' ἀργίαν μηκέτι περὶ τἄλλα μήτ ' ἀγρυπνίαν αἰτιᾶσθαι τοῦ πράγματος , τὰς δὲ τῆς μουσικῆς μητέρας , |
τὴν ἐν τῷ πάσχειν συναίσθησιν καὶ τὸ παρακολουθεῖν καὶ μὴ λανθάνειν ἑαυτὸ ἀλλοιούμενον καὶ τρεπόμενον , ὡς ἐπὶ τῆς λογικῆς | ||
, ἦ δ ' ὅς . Πῇ δ ' ἀδικοῦντα λανθάνειν καὶ μὴ διδόναι δίκην λυσιτελεῖν ; ἢ οὐχὶ ὁ |
ταῦτ ' οὐκ ἐδυσχέραινεν ὁ μιαρὸς οὑτοσί , μέλλων ἑαυτὸν καταισχύνειν πρὸς ἄνθρωπον δημόσιον οἰκέτην τῆς πόλεως : ἀλλ ' | ||
, ἀνδρῶν μαρναμένων ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι , μή τι καταισχύνειν πατέρων γένος , οἳ τὸ πάρος περ ἀλκῇ τ |
: οὐ μέντοι Ῥωμαίους τὰ δίκαια πρὸ τῶν ἐπιεικῶν προελέσθαι λογιζομένους , ὅτι συγγενεῖς εἰσι καὶ ἐπὶ τὸν ἔλεον τῶν | ||
ἀνειμέναις χερσὶ καὶ γνώμαις μάλιστα μὲν χαρίζεσθαι τοῖς δεομένοις , λογιζομένους ὅτι καὶ ἡ χάρις τρόπον τινὰ δάνειόν ἐστιν , |
διὰ τοὺς μὴ ἐθέλοντας ἐγχειρέειν τοῖσι κεκρατημένοισιν ὑπὸ τῶν νουσημάτων μέμφονται τὴν ἰητρικὴν , λέγοντες ὡς ταῦτα μὲν καὶ αὐτὰ | ||
οὕτω : καὶ τὸ βραδὺ ἡμῶν καὶ μέλλον , ὃ μέμφονται μάλιστα , μὴ αἰσχύνεσθε . καὶ νεμόμεθα διὰ παντὸς |
, εἴ τι οἱ ἐνθάδε ἡμάρτανον , ἐκεῖνο δὲ ἴσως ἀγνοοῦντας , ὅτι , εἴπερ κατηρᾶσθε , οὐ τοῖς φιλοσόφοις | ||
ἕν . οἱ τοίνυν τὴν τούτων ἐγκεχειρισμένοι κομιδὴν πρὸς τοὺς ἀγνοοῦντας λέγουσιν ἐν ταῖς νεοττιαῖς ἑκάστους τίκτειν : ὁμολογεῖσθαι δὲ |
τῆς ἐπιβολῆς καὶ τόλμης . τούτων μὲν γὰρ συμβαίνει τοὺς πράττοντας εἶναι κυρίους , ἐκείνων δὲ τὴν τύχην ἔχειν ἐξουσίαν | ||
πάντας ἀγορεύειν ἀρρώστημα ἔσχεν . ἐμίσει δὲ καὶ τοὺς εὖ πράττοντας καὶ οὐδὲν ἦν ἔς τινα ἔμβραχυ ἀγαθόν , ὃ |
ναυμαχήσειν ᾤετο , ηὕρετο † ὅπως μήτε διὰ τὸν πλοῦν ἀνεπιστήμονας εἶναι τῶν εἰς ναυμαχίαν μήτε διὰ τὸ ταῦτα μελετᾶν | ||
, | ἀδόξους , ἀτίμους , ἄφρονας , ἀδίκους , ἀνεπιστήμονας , καθάρματα , τὸ μηδέν . εἰκότως οὖν ὁ |
δὲ ἔμελλε , καὶ τῷ γε μὴ πεισομένῳ τὸ πείσεσθαι προσδοκᾶν ἀντὶ τοῦ παθεῖν καθίστατο . τῶν τοίνυν ἀγγάρων ἡμιόνων | ||
ὀφλήμασιν ; ἐγὼ μὲν οὐδαμῶς νομίζω . οὐ γὰρ δὴ προσδοκᾶν γε δεῖ Θεοκρίνην αὐτὸν ὁμολογήσειν ὀφείλειν ὑμῖν τῷ δημοσίῳ |
ἔστι δὲ αὕτη ἡ σοφία . τὸ γὰρ μίαν πασῶν ὑπολαμβάνειν τῶν οὐσιῶν ἐπιστήμην εἶναι οὔ φησιν εὔλογον εἶναι . | ||
, τὰς δὲ μαθηματικὰς ἀρχὰς καὶ τὴν μαθηματικὴν οὐσίαν ἀκινήτους ὑπολαμβάνειν : ἕστηκέ τε γὰρ αὐτῶν ἀεὶ τὰ εἴδη καὶ |
δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
πάλαι δοκεῖ : παῖδας φυτεύειν οὔποτ ' ἀνθρώπους ἐχρῆν πόνους ὁρῶντας εἰς ὅσους φυτεύομεν . ὦ δυστυχεῖν φὺς καὶ κακῶς | ||
! ! ! ! θάμβος ] δ ' ἔχε πάντας ὁρῶντας [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
παραπληξίαν γάρ φησι καὶ ἀορασίαν καὶ ἔκστασιν διανοίας καταλήψεσθαι τοὺς ἀσεβοῦντας , ὡς μηδὲν διοίσειν τυφλῶν ἐν μεσημβρίᾳ καθάπερ ἐν | ||
τερατεύονται , φείδεσθαι μὲν αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν , τοὺς δὲ ἀσεβοῦντας ἀποκτιννύναι . εἰ δὲ ταῦθ ' οὕτως ἔχει , |
περισῶσαι ἡμᾶς , ὅπως ὀλίγοι γενόμενοι μηδὲν δυναίμεθ ' αὐτοὺς ὠφελεῖν : ἐξῆν γὰρ αὐτοῖς , εἰ τούτου γε δέοιντο | ||
οὗ ἦν κακοῦ ἡ πόλις , ἐν ᾧ οὐδὲν ἔτι ὠφελεῖν ἐδύνασθε : νῦν δ ' εἰς τὴν βουλὴν αὐτοὺς |
τηλικούτοις τολμήμασιν : ὅ τε γὰρ Ἀγαθοκλῆς ἄνδρα φίλον μέλλων ἀναιρεῖν πρὸς οὐδὲν ἐπέβαλλε τὴν διάνοιαν τῶν παρὰ τοῖς πολεμίοις | ||
, τὰ δ ' ἄλλα οἱ κεκριμένοι . ἐπὶ τοῦ ἀναιρεῖν κτεῖναι ἀποκτεῖναι , φονεῦσαι , ἀποσφάξαι , καθελεῖν , |
Χαλεπὰ τὰ καλά : Πιττακὸν ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν , Χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι : Σόλωνα δὲ μαλακίαν | ||
πολλούς , ἀγνοοῦντας μὲν τὴν τῶν ἄστρων αἰώνιον τάξιν , θαυμάζοντας δὲ τὰ γινόμενα κατὰ τὰς προρρήσεις , ὑπολαβεῖν τὸν |
ἐστιν ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Τυφῶνοςἔστι δὲ εἰκὸς τοὺς μὴ φιλοῦντας τοῦτον πράξειν κακῶς κατὰ τὰ γεγραμμένα ταῖς ἀσπίσιν αὐτῶν | ||
μὲν οὖν πρῶτος λόγος αὐτὸ φιλαύτους καλεῖ οὐ τοὺς ἑαυτοὺς φιλοῦντας ἁπλῶς ἀλλὰ τοὺς ζητοῦντας ἑαυτοῖς ἀπονέμειν τὸ πλέον , |
ὡς αὐτὸς φησὶν Εἰρήνῃ . ἐκωμῳδεῖτο δ ' ἐπὶ τῷ σκώπτειν μὲν Εὐριπίδην , μιμεῖσθαι δ ' αὐτόν . Κρατῖνος | ||
μέση κωμωιδία ἀφῆκε τὰς τοιαύτας ὑποθέσεις , ἐπὶ δὲ τὸ σκώπτειν ἱστορίας ῥηθείσας ποιηταῖς ἦλθον . ἀνεύθυνον γὰρ τὸ τοιοῦτον |
ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
ἐδηλώθη φάτις , τὸν πατροφόντην , τὸν ἀσεβῆ μ ' ἀπολλύναι . Οὕτως ἐλέχθη ταῦθ ' : ὅμως δ ' | ||
οὓς ἐνεβάλλοντο οἱ ἀστράγαλοι . . τὰςπληγὰς ] ἢ τὰς ἀπολλύναι δυναμένας καὶ ἐξ ἀνθρώπων ποιούσας ἢ ἃς οὐ γινώσκουσιν |
λέγει ἰδόντας ἐν Παραπαμισάδαις τοὺς Μακεδόνας καί τινα μῦθον ἐπιχώριον ἀκούσαντας ἢ καὶ αὐτοὺς ξυνθέντας φημίσαι , ὅτι τοῦτο ἄρα | ||
, ὀξὺν ἀποτεινούσης καὶ θρηνώδη φθόγγον . καὶ τοὺς μὲν ἀκούσαντας ἅπαντας ἔκφρονας ὑπὸ τοῦ δέους γενέσθαι , τοὺς δὲ |
δὲ εἰ δόξει καλῶς ὑμῖν ὑπὲρ ἐμοῦ λογίζεσθαι καί με ἀγαπᾶν , ὃς πρῶτον οἴεταί με δεῖν πολλὰ κινδυνεύσαντα καὶ | ||
ἀγαπῶμεν τὰ ἀγαθὰ τῶν συμφερόντων , φυσικῶς ἄρα συμβαίνει μᾶλλον ἀγαπᾶν τὸν εὐεργέτην τὸν εὐεργετηθέντα ὑπ ' αὐτοῦ παρὸ ὁ |
τὰ κατὰ κείνους τοὺς χρόνους Θεσμοφόρια λελυμένα , φασὶν αὑτὸν ἀπαλλάττειν κελεῦσαι , καθίζειν δὲ πρὸς τοὺς ἄρτους , καὶ | ||
ἰσχὺν βεβαίαν ἡ δόξα ἔλαβεν , ἐδόκει θ ' ἅπασιν ἀπαλλάττειν τοὺς ἄνδρας ἐκ τῆς πόλεως πρὶν ἥλιον δῦναι , |
' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
, εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
Πελεκᾶνες ἄνδρας ἀγνώμονας σημαίνουσιν , ἀσκέπτως δὲ καὶ ἀλόγως πάντα δρῶντας , καὶ τὸν κλέπτην καὶ τὸν δραπέτην ἐγγὺς ποταμοῦ | ||
: καὶ γὰρ ἰδίᾳ ἕκαστος καὶ οἱ νομοθέται κολάζουσι τοὺς δρῶντας μοχθηρά . ὥστ ' εἶναι τὸν λόγον τοιοῦτον σχεδόν |
τὴν μὲν κατάστασιν τῆς πόλεως ὅλην μὴ κινεῖν , ὡς ἀποθανουμένους , ὃς ἂν τοῦτο δρᾷ : ὃς δ ' | ||
. Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες ἐφ ' ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον , τούς τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους |
δὲ λέγεται , ὅτι ὀμνύοντες ἀφίενται μήτε ἀργυρίῳ πεισθῆναι μήτε καταχαρίσασθαι τὴν σιγήν . μνημονεύει τοῦ τρόπου τούτου καὶ Δημοσθένης | ||
, καὶ φήσει πάντα ταῦθ ' ὑπ ' ἐμοῦ πεισθέντας καταχαρίσασθαι , καὶ νὴ Δί ' ἕτερα πολλὰ καὶ μεγάλα |
ἔτι γὰρ ἡμῶν ζητούντων τε Κίμωνα καὶ ποιούντων ἃ τοὺς ζητοῦντας εἰκὸς δαίμων τις ἐξαίφνης ὥσπερ πνεῦμα ἐμπεσὼν τὴν Ἀρχελάου | ||
δὲ καὶ ἀνθρώπου χωρίς , ὅτι ζῶον λογικὸν θνητόν . ζητοῦντας οὖν τῆς ψυχῆς τὸν ὁρισμὸν ἆρα τοιοῦτον προσήκει ζητεῖν |
τοῦ Πλάτωνος αὐτὸ χρὴ καθ ' αὑτὸ σκοπεῖσθαι τὸ γιγνόμενον ἐνθυμεῖσθαί τε μὴ παρέργως , εἰ μὴ πᾶσα ἡ τῶν | ||
τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι . ἐνθυμεῖσθαί τ ' αὐτοὺς ἠξίου , ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν |
τοῦ Ἱεροκλέους καὶ μετέχοντος τῶν εὐωχιῶν . Γ μὴ νῦν δρᾶν δοκῶμεν Γ : μὴ προσποιησώμεθα αὐτὸν ἑωρακέναι , μηδ | ||
ὃ ζῆν βούλεται : ἡ γὰρ σπάνις πρόχειρος εἰς τὸ δρᾶν κακά . τοιοῦτος ὁ βίος ἐστὶν ἀνθρώπου , γύναι |
εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
. οὔκουν ἐξουσίαν χρὴ ποιεῖν τοῖς μηνυταῖς ἀδικεῖν , ἀλλὰ παραβαίνοντας κολάζειν . καὶ οἱ μὲν ἄλλοι μηνυταί , ὁπόσοι | ||
δή ; ἔφη . Ὅτι , ἔφη , αἰσθάνομαί τινας παραβαίνοντας αὐτόν . Καὶ γὰρ ἄλλα πολλά , ἔφη , |
σοι τι φαίνομαι νυνὶ ποεῖν ; ἔργον δοκεῖς μοι φαῦλον ἐζηλωκέναι , πείσειν νομίζων ἐξαμαρτεῖν παρθένον ἐλευθέραν , ἢ καιρὸν | ||
τῶν μὲν οὖν ἄλλων οἱ μὲν ἕνεκα τοῦ τὸν Αἰγυπτιακὸν ἐζηλωκέναι τῦφον ἀφηνιάζοντες οὐ προσεῖχον τοῖς λεγομένοις , οἱ δὲ |
κακουργοῦντας , οἷς ὁ βίος ἐστὶν αὐτόθεν ἀπὸ αἰσχροκερδείας , μισεῖτε καὶ κολάζετε , τὴν δὲ πόλιν , εἰ δόξει | ||
ὑμᾶς αὐτούς , ἢ φανερὸν πᾶσιν ἀνθρώποις ποιήσετε , διότι μισεῖτε τοὺς κατὰ τῆς πολιτείας δῶρα λαμβάνοντας , καὶ οὐχ |
διαφορᾶς πομφολύγων λόγος τοιοῦτος ἂν εἴη , ὥστε καὶ αὐτὸν ἀσκεῖν προσήκειν , οὐχὶ τὰ μέτρια συνοίσοντα τοῖς ἑξῆς λόγοις | ||
, ἐνδεέστερον γίνεσθαι πάντων ἀνθρώπων , πρεσβύτας σέβεσθαι , δικαιοσύνην ἀσκεῖν , ἀδελφότητα συντηρεῖν , ὕβριν ὑποφέρειν , μακρόθυμον εἶναι |
τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης : οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν : ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει | ||
. Γ περὶ σαυτοῦ ] περὶ τοῦ Δήμου . Γ διαβάλλειν ] ἤγουν διαβολῇ χρῆσθαι . Γ πεποιηκότα ] καὶ |
δὲ πάντων κάκιον [ . , ] . . χαλεπὸν μιμεῖσθαι μὲν τοὺς κακούς , μηδὲ ἐθέλειν δὲ τοὺς ἀγαθούς | ||
ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι Ὅμηρος , ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενος , οὐκ ἄρ ' ἂν πολλοὺς |
χρησαμένους ἀρετῇ , ἥδεσθαί τε συνόντας , ἐς ἀλλήλους τε φλυαρεῖν [ ] , καὶ σκώπτειν τοιαῦθ ' οἷα γέλωτα | ||
Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος : τὸ γὰρ ” τηλόθεν „ |
τοιαύτας μυθολογίας , ἀλλὰ καὶ ὅθεν παρεῤῥυηκεν ὁ τοιοῦτος λόγος ἀποφαίνειν τελεωτέρας ἐστὶν ἕξεως ἢ κατὰ τοὺς πολλούς , ὅπερ | ||
ἡ παρὰ τῶν μᾶλλον ἀεὶ κυρίων ὁσία ἵλεω τὸν θεὸν ἀποφαίνειν , ὡς μηδὲ ἐπάναγκες τὴν ἀνάθεσιν δέχεσθαι . . |
, οἷον ἀπαιτοῦσιν αἱ συμφοραί . μὴ βιαζόμενος τοὺς κακῶς πεπονθότας , ἀλλ ' ὑπερχόμενος ἀξίου σώζεσθαι . γενέσθω σοι | ||
γνώμῃ ὠμότατος , μὴ ἐλεῶν τοὺς πολλὰς καὶ μεγίστας συμφορὰς πεπονθότας , μάλιστα δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος πεφυκὼς πρὸς |
: περίεργος δ ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάωι περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν | ||
ποιοῦσα τοὺς μὲν ἐπισταμένους αὐτὴν πλουσίους , τοὺς δὲ μὴ ἐπισταμένους πολλὰ πονοῦντας ἀπόρως βιοτεύειν . Νῦν τοίνυν , ἔφη |
δὲ θεατρικὰ τῶν σχημάτων τεταμιευμένως παρείληπται . ταῦτα μὲν δὴ παρορᾶν δεῖ τοὺς ἀναγιγνώσκοντας καὶ μὴ ἄξια ἡγεῖσθαι σπουδῆς , | ||
, λαβούσης δὲ τέλος , οἷον ἐβούλεσθε , τὸν κατορθώσαντα παρορᾶν , ἢ τὴν χάριν αὐτῷ μὴ κυρώσαντες ἀποτυχόντες ἐκείνου |
καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
, ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
καὶ τὴν ψυχῆς κακίαν συνεῖναι , καὶ εἶναι τὰς κύνας ἀνοήτους , ἀναισθήτους , ἀμαντεύτους τῶν ἰχνῶν , ἄρρινας , | ||
ἀνόητον ⌈ τοῦτον δεῖξαι βουλόμενος . τοὺς γὰρ εὐηθεῖς καὶ ἀνοήτους ἀρχαίους καὶ παλαιοὺς ἔλεγον . θηρευτὰ ] ἀνιχνευτά , |
ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
: κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
ὃς ὁ Φίλιππος , ἐνταῦθα τὸν Ὅμηρον οὐκ ἂν ἔχοις ἐπαινεῖν . τὰ γὰρ τοῦ Ἀλκίνου βασίλεια , ἀνδρὸς Ἕλληνος | ||
μεταβάλλοντι τὰ πράγματα χρόνῳ καὶ τὸ τοὺς τὰ κράτιστα προαιρουμένους ἐπαινεῖν καὶ τὸ τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν γεγονότων εἰκάζειν καὶ |
ἡ , μέχρι τῶν συμποσίων προβαίνουσα . τῷ δὲ καὶ μαινομένους ἀεὶ τοὺς πολλοὺς νομίζοντι καὶ παντελῶς οὐκ ἔξεστι ἐπὶ | ||
διειληφότες εἰσί , καὶ τοὺς μὲν πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἔχοντας μαινομένους καλοῦμεν , τοὺς δ ' ὀλίγον ἔλαττον ἠλιθίους τε |
. εἰδότας μεθ ' ὧν τις . . . : εἰδότας τίνας ἔχουσι συμμάχους τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα : | ||
ταῦτα , δυνήσεται πεῖσαι τοὺς αὐτοὺς ἑορακότας ὑμᾶς καὶ εὖ εἰδότας . οὐκοῦν ὡς οὐ κεκοινώνηκα τούτοις οὐδενός , λοιπόν |
κακός γε φαίνομαι δοκῶ τε σοί . τότε στενάζειν καὶ προγιγνώσκειν ς ' ἐχρῆν ὅτ ' ἐς πατρώιαν ἄλοχον ὑβρίζειν | ||
πρὸς τοῦτο μηδὲν διαφέρῃ , λυσιτελῇ δὲ ταῖς ψυχαῖς τὸ προγιγνώσκειν , ἕνεκα τοῦ σώζειν αὐτὰς καὶ ἀνάγειν , τὴν |
ὅπερ ἐστὶ τοῦ σώφρονος ἔργον , καὶ μὴ τύπτειν μηδὲ κακουργεῖν , ὃ πραότητός ἐστιν : ὁμοίως δὲ καὶ τὰ | ||
δὲ τῷ πεδίῳ καὶ τῆς χώρας τοῖς κρατίστοις ἐς τὸ κακουργεῖν ᾠκοδομεῖτο τὸ τεῖχος , ἐπιφανὲς μέχρι τῆς τῶν Ἀθηναίων |
ὄντωνεἰς διδασκαλίαν τῆς διηγήσεως : καὶ γὰρ ἐν αὐτῷ τῷ πλάττειν μανθάνομεν , ὅπως δεῖ τὰ γινόμενα διηγεῖσθαι . Ἐπιμύθιον | ||
ποιεῖ φησιν , οὐκ ἔστιν . Ποιεῖν γάρ ἐστι τὸ πλάττειν τὸ μὴ ὄν : ἀλλὰ λέγομεν , ὅτι τὸ |
τοῖς προσήκουσι , καὶ πρὸς τοὺς ἄνω , γονεῖς , θείους , πάππους , καὶ πρὸς τοὺς κάτω πάλιν ὁμοίως | ||
ὃν ἀποβέβληκε , κόσμον λογίσωμαι , νεώς , φημί , θείους καὶ τὰ κατὰ πᾶν αὐτῆς μέρος σεμνῶν ἀνδρῶν καταγώγια |
' αὐτοῖς ἡμῖν ἰδίᾳ κἀν ταῖς ὁμιλίαις ταῖς πρὸς τοὺς ἐντυγχάνοντας τὴν δυνατὴν ἔχοντες χάριν οὐ παυσόμεθα , ἕως ἄν | ||
καὶ μυθώδης κατεσκεύασται ὑπὲρ τοῦ πληροῦν ἀγωνίας καὶ θαύματος τοὺς ἐντυγχάνοντας καὶ ἐκπληκτικὴν τὴν ἀκρόασιν καθιστάναι . διὸ καὶ οὐ |
. φασὶ δὲ αὐτὸν μὴ δάκνειν , ἢ καὶ δάκνοντα λυπεῖν . μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Δημοσθένης [ . , | ||
ἐγὼ παρῄνουν , σὺ δ ' εὐθὺς ἐνδείκνυσο τοῖς δυναμένοις λυπεῖν , ὅτι οὐκ ἐπιτρέψεις . οἱ δ ' οὐχ |
τοὺς μὲν εὐσεβείᾳ τὴν βασιλείαν κοσμήσαντας παντὶ τρόπῳ καὶ ἀνέδην κακίζων διασύρει , καὶ μάλιστά γε τὸν μέγαν Κωνσταντῖνον , | ||
διὰ τοῦ βλέμματος . . . . βάσκανος : ὁ κακίζων Ἀριστοφάνης . Φερεκράτης ἀπὸ τοῦ λυπηροῦ λαμβάνει τὴν λέξιν |
ἔπαρσιν ψυχῆς ἀπειθῆ λόγῳ , αἴτιον δ ' αὐτῆς τὸ δοξάζειν πρόσφατον ἀγαθὸν παρεῖναι , ἐφ ' ᾧ καθήκει ἐπαίρεσθαι | ||
οὔ τί γε ψευδῆ δοξάζοντά τίς τινα ὕστερον ἀληθῆ ἐποίησε δοξάζειν : οὔτε γὰρ τὰ μὴ ὄντα δυνατὸν δοξάσαι , |
τις εἴποι μάχεσθαι τοῦτο τῷ πεπιστευκέναι : τὸ μὲν γὰρ ἀπορεῖν ἐνδοιάζοντος , τὸ δὲ μηκέτι ζητεῖν ἔργον εἶναι πεπιστευκότος | ||
ἡ χρυσῆ διαφεύγουσα τὰς χεῖρας δηλοῖ τὴν Ἀμυμώνην ἐκπεπλῆχθαι καὶ ἀπορεῖν , τί βουλόμενος ὁ Ποσειδῶν ἐκλείπει πανσυδὶ τὴν θάλασσαν |
εἶχον οἱ Ἀθηναῖοι τοὺς χορηγοὺς τοὺς τὰς δαπάνας τοῖς χορευταῖς παρέχοντας χειροτονεῖν . τὸν γοῦν Αἰολοσίκωνα Ἀριστοφάνης ἐδίδαξεν , ὃς | ||
, οὐκ ἐπιτερπὲς πρὸς αἴσθησιν ὕφασμα , ἀλλὰ λόγους ψυχῇ παρέχοντας ὄνησιν ἢ ψεῦδος ἐλέγχοντας καὶ συνιστῶντας ἀλήθειαν ἢ ἀρετὴν |
ἀφρόνων ᾐσθημένος , εἰς ὅσην κακοδαιμονίας ὑπερβολὴν ἄγει ἡ τοῦ διαμαρτάνειν ἐκεχειρία , μετὰ παρρησίας εἶπε : „ μείζων ἡ | ||
ἐγώκατ ' ἔσεσθε πεπεισμένοι . ἂν γάρ , οἷς τι διαμαρτάνειν οἰόμεθ ' ἡμεῖς ὑμᾶς , ταῦτα μηδενὸς ἄξια φανῇ |
βραδύγαμοι μέντοι γίνονται . ὁ Κρόνος Ἑρμῆν τριγωνίζων συνετοὺς καὶ ἐμπείρους καὶ τὴν γνώμην βεβαίους , αἱ δὲ τούτων πράξεις | ||
πληθυντικῶν , ἴεντο . ἴδριας : σοφούς : ἐπιστήμονας : ἐμπείρους : ἀπὸ τοῦ εἴδω ὁ μέλλων , εἴσω : |
ἄλλου μέν φησιν ὀρέγεσθαι τοὺς φθονοῦντας , ἄλλου δὲ τοὺς φοβουμένους , ἀλλ ' ἑνὸς ἀμφοτέρους , τοῦ κακωθῆναι δηλονότι | ||
βασιλεῖ τὴν πόλιν πείθοντας , ὑπὲρ δὲ τοῦ Ῥοδίων δήμου φοβουμένους τὸν ἄνδρα τοῦτον . καίτοι τοὺς μὲν Ἕλληνας ὄντας |
καὶ ἐμπλασμάτων ἐξεθέμεθα τόπῳ . Πταρμικοῖς χρώμεθα ἢ διεγεῖραι τοὺς καταφερομένους σπεύδοντες ἢ ἐπιστρέψαι διάνοιαν παρακοπτικήν , ἢ ἔμβρυον ἢ | ||
ἐπιβεβλημένους ἔξωθεν μῦς τοὺς λοξοὺς τοὺς ἄνωθεν ἐκ τοῦ θώρακος καταφερομένους καὶ τοὺς κατάντεις τοὺς σαρκώδεις διανεμομένη . μετὰ δὲ |
Ἀρίστωνος Ὁμοιωμάτων . Τὸ κύμινον , φασί , δεῖ σπείρειν βλασφημοῦντας , οὕτω γὰρ καλὸν φύεσθαι : καὶ τοὺς νέους | ||
ὁ δ ' οἰόμενος λόγῳ με τετιμωρῆσθαι τοὺς περὶ αὐτοῦ βλασφημοῦντας καὶ τοιαύτης ἀκοῆς ἐπιθυμῶν , ὅτι μὲν μισεῖ τοὺς |
χρῆσθαι τοῖς ἡλωκόσιν , ὅταν δὲ κρατηθῶσιν , ὡς οὐδὲν ἠδικηκότας συγγνώμης τυγχάνειν . καὶ τοῦ μὲν δοῦναι δίκην ὧν | ||
σύ γε , ὦ θεοειδέστατε αὐτοκράτορ , διὰ τοὺς μηδὲν ἠδικηκότας , καὶ τοῖς ἁμαρτάνουσιν ἐνδέδωκας συγγνώμην , καὶ παραπλησίως |
μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
ἡγεῖσθε μὲν γάρ , ὦ ἄνδρες , εὐδαίμονας ἑαυτοὺς καὶ μακαρίους , ἐπειδὴ πόλιν τε μεγάλην οἰκεῖτε καὶ χώραν ἀγαθὴν | ||
συνδιάγειν ἐθέλειν ἀμήχανον . οὐ γὰρ δὴ μονώτας τινὰς τοὺς μακαρίους εἶναι προσήκει , ἀλλ ' ἀνάγκη μετ ' ἀλλήλων |
Λακωνική κλείς ἐστιν ὡς ἔοικέ μοι περιοιστέα . Ὦ πάτερ μισοῦσι μὲν Θράσων ' , ἀπεκτάγκασι δ ' οὔ . | ||
σμερδαλέ ' εὐρώεντα τά τε στυγέουσι θεοί περ . στυγέουσι μισοῦσι : Ο . . ἤτοι ὁ μὲν γὰρ ἔναντα |
: καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
. Ἄχος γὰρ ἡ λύπη , ἀχανεῖς ποιοῦσα τοὺς κακῶς παθόντας . Ταῦτα δὲ δηλώσει καὶ Μενεκράτης ὁ Τύριος . | ||
πάντα μὲν τὰ χαλεπώτατα ἐπιδόντας , πάντα δὲ τὰ δεινότατα παθόντας ὑβριζομένους ἀποθανεῖν ; ὅπως δ ' ἀμυνούμεθα οὐδεὶς παρασκευάζεται |
δὲ ὅς , εἴτε τις , ὦ Ἀθηναῖοι , βούλεται νομίσαι μανίαν : μανία γὰρ ἴσως ἐστὶ τὸ ὑπὲρ δύναμίν | ||
μεγάλα , μικρὰ δὲ πάντα ἡγούμενος οὐκ ἔσχε τοῦτο μὴ νομίσαι πάμμεγα . ἐφθέγξατο γοῦν ὅπερ οὐ πρόσθεν , ὡς |
καὶ τοὺς ἀντιδίκους οἷός τε ᾖ τις ἐπιδεικνύναι τὸ αὐτὸ ποιοῦντας , καὶ δεινὸν εἶναι φάσκῃ ἐκείνους μὲν ποιεῖν ὑπὲρ | ||
πυρέσσουσι , κόπτων τὸ μέγεθος σεμιδάλεως ἢ χόνδρου , [ ποιοῦντας ] ὀλίγον χρόνον προβρέξας , ἀποχέας τὸ ὕδωρ , |
καὶ ἀλαζονείας ὡς ὀρθῶς ἀπέχονται Χριστιανοί , ἀρκούντως σε νομίζω μεμαθηκέναι . Τὸ δὲ τῆς ἰδίας αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον μὴ | ||
ὡς ἔοικεν , ἀναπέφανται , καὶ κινδυνεύεις παρ ' Ὁμήρου μεμαθηκέναι αὐτό : καὶ γὰρ ἐκεῖνος τὸν τοῦ Ὀδυσσέως πρὸς |
μὲν οὖν ἐστιν , ἃ κοινῇ πάντας ὑμᾶς οἴομαι δεῖν ἐγνωκότας εἶναι , καὶ παρεσκευάσθαι πρὸς τὰς ἀδίκους τοῦ δήμου | ||
δὲ τὰ αὑτοῦ πάλιν ὁ αὐτὸς ἔσται πρὸς ἡμᾶς τοὺς ἐγνωκότας ὅ τι ἂν φήσητε , τοῦτ ' ἐπαινεῖν . |
χρηστὸς γενόμενός ἐστι δεσπότης πατρίς . Εἴ τίς φησι τοὺς ἐρῶντας οὐχὶ νοῦν ἔχειν , ἦ πού τίς ἐστι τοὺς | ||
. εἰ μὴ ἄρα διὰ τὸ κατεστέφθαι τῷ ἔρωτι τοὺς ἐρῶντας οὐκ ἐπίμονος αὐτῶν ὁ στέφανος γίνεται . χαλεπὸν γὰρ |
ὁ Σωκράτης , οἷόν τ ' εἶναι καὶ πονηρὸν ὄντα χρηστοὺς φίλους κτήσασθαι ; Ἑώρων γάρ , ἔφη ὁ Κριτόβουλος | ||
δὲ συντόμως εἰπεῖν , πονηροῦ μὲν δεσπότου οἰκέτας οὐ δοκῶ χρηστοὺς καταμεμαθηκέναι : χρηστοῦ μέντοι πονηροὺς ἤδη εἶδον , οὐ |
, οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
ἄφρονες . διὰ τοῦτο καὶ τοὺς προφήτας ἐκάλουν πρότερον τοὺς βλέποντας : καὶ ὁ ἀσκητὴς ἐσπούδασεν ὦτα ὀφθαλμῶν ἀντιδοὺς ἰδεῖν | ||
ἐκλογέα , οὐ τοὺς καταράτους πευθῆνας , οὐ τοὺς κακῶς βλέποντας ὀφθαλμούς . διαθρυλεῖται ἡμῶν τὰ ὦτα , ὁδὶ μὲν |
μέμφομαι τὰς τυραννίδας , μέμφομαι τοὺς τῆς ὑψηλῆς καὶ τυραννικῆς ἐπιθυμοῦντας τύχης . ξυναῖσιν : ἀντὶ τοῦ μέσαις , κοιναῖς | ||
κατὰ δ ' ἔσπασεν : κάτω ἤγαγεν . Λελιημένους : ἐπιθυμοῦντας , τοὺς ἀσκούς . ἐθέλοντες : ἐθέλοντας . Μεμογηότι |
καὶ σελήνην καὶ ποταμοὺς καὶ κρήνας καὶ καθόλου πάντα τὰ ὠφελοῦντα τὸν βίον ἡμῶν οἱ παλαιοὶ θεοὺς ἐνόμισαν διὰ τὴν | ||
κατὰ τὴν προσφορὰν ἡδέων ἢ ἀλύπων . Ἔνια δὲ πάλιν ὠφελοῦντα τῶν ἀηδῶν καὶ πικρῶν οἷον καὶ τὰ ἄρτι λεχθέντα |
μεγέθει τῆς πόλεως νομίζησθε καὶ τῷ πολλὰ τῶν ὄντων ἀπολαβεῖν δυνήσεσθαι : πῶς οὐχὶ διὰ ταῦτα ἐπιμελοῦς καὶ περιεσκεμμένης γνώμης | ||
κατὰ τὴν Ἑλλάδα . ἤλπιζεν οὖν τούτου προσγενομένου τοῖς Ἀθηναίοις δυνήσεσθαι τὴν πόλιν ἀντιποιήσασθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας : τριήρεις |
τεύχει . οὕτως ἄρα αἱ ἰσχυραὶ τιμωρίαι πολλάκις ἐς τοὺς εὑρόντας αὐτὰς περιτρέπονται καὶ ὅσα προσέταξαν παθεῖν ἕτερον , αὐτοὶ | ||
γεωργοί , φαρμάκων ἐπιστήμονες , οὓς εἰκὸς ἐν Αἰγύπτῳ γῆν εὑρόντας ἀγαθὴν οἷα γεωργοὺς καὶ ἔθνος ὁμοίως θεοσεβές τε καὶ |
σφαλλέσθω , γνοὺς ὅτι πλείους ἤδη καὶ τιμωρίαις μετιόντες τοὺς ἀδικοῦντας καὶ ἐλπίσαντες ἕτεροι δυνάμει τινὶ πλεονεκτήσειν , οἱ μὲν | ||
κυρείας ] ὄνομα ἐκκλησίας , ὅτε ἀπεψήφιζον τῆς ἀρχῆς τοὺς ἀδικοῦντας . τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ] δεύτερον προοίμιον , |
ἑφθῶν πάντων τῶν τετραπόδων , ἐς τὸν τὰς μὲν νύκτας ἐπιτηδεύοντας τιθέναι τὰ κρέα τοὺς ἐν τέλεϊ ἑκάστοτε ἐόντας τῶν | ||
νῦν ἔξεστι τὸ τοιοῦτον τοῖς βουλομένοις . ταῦτα γὰρ ὑμᾶς ἐπιτηδεύοντας πλέον ὀνήσει καὶ τοῦ πλήθους τῶν βουλευτῶν καὶ τοῦ |
ἐπιλάμψαντος αὐτοῦ , ὡς πρὸς κάτοπτρον τὴν ἀκοσμίαν ὁρῶντες αὑτῶν αἰσχυνόμεθα ” . τοῦτον τὸν τρόπον βελτιουμένων εἰσάγονται δύο εὐνοῦχοι | ||
' αὐταῖς ἢ τὸ πάντων αἴσχιστον ἑπόμενον ὁρῶντες αὐτοί τε αἰσχυνόμεθα καὶ ἀφανίζοντες κρύπτομεν ὅτι μάλιστα , νυκτὶ πάντα τὰ |
ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τοὺς ἰδίᾳ γνόντας εὖ ποιεῖν ὑμᾶς καὶ παρασχόντας χρησίμους ἑαυτοὺς ἄξιόν ἐστιν εὐλαβηθῆναι ἀδικῆσαι , ἀλλὰ καὶ | ||
καταλιπεῖν , ὅπερ καὶ βέλτιον . . λῃστὰς λέγει τοὺς παρασχόντας τῷ Δεξίππῳ τὰ πρόβατα , ἵνα λαβὼν μέρος ἐξ |
νομοθέτῃμηδεὶς τοῦτ ' εὖ φρονῶν ὑπονοήσειεν , ἀλλὰ πραγμάτων ψυχὴν ὠφελῆσαι δυναμέ - νων διὰ συμβόλων ἀνάπτυξις . τὰ δ | ||
εὔχεσθαι μὲν ταῦτα τὰ ἁπλῶς ἀγαθὰ καὶ αὐτοὺς ἀγαθῦναι καὶ ὠφελῆσαι καὶ μὴ χείρους ποιῆσαι , αἱρέσεως δὲ προκει - |
ἀπεδήμησα δὲ χρόνον , ἀπεδήμησα περιποιῶν ὑμῖν , εἰ καὶ ἐπαχθὲς εἰπεῖν , εὔκλειάν τε καὶ ὄνομα καὶ εὔνοιαν καὶ | ||
τοῦ προοιμίου . ἡμεῖς . . . ὅντινα ] τὸ ἐπαχθὲς βουλόμενος φεύγειν καὶ ἑαυτὸν ἐγκατέμιξε τῷ ἐγκλήματι ἡμεῖς εἰπὼν |
οἰκείους καὶ τὸν ἄνδρα μετ ' αἰσχύνης ἐλθεῖν εἰς ἀνθρώπους μισοῦντας : [ πάντα ταῦτα δὲ γιγνόμενα μηδένα κωλῦσαι , | ||
μισοῦσαν ἀγαπᾷ σάρκα καὶ τὰ μέλη : καὶ Χριστιανοὶ τοὺς μισοῦντας ἀγαπῶσιν . Ἐγκέκλεισται μὲν ἡ ψυχὴ τῷ σώματι , |
ὕστερον δὲ κατανοοῦντες τοὺς ἄλλους πάντας ἤδη τούτῳ τῷ ὀνόματι προσαγορεύειν . ἔοικέ τι ὃ λέγω τῷ ἀληθεῖ ἢ οὐδέν | ||
παρεπόμενον , ἐὰν γίγνηται , χάριν αὐτὸ δικαιότατον ἂν εἴη προσαγορεύειν ; Ναί . Τὴν δέ γε ὀρθότητά που τῶν |
, καὶ ἐπάγεται τοὺς ἐν Ἑρμοῦ πόλει ἱερέας μάρτυρας , δεικνύντας οἱ ἶβιν ἀθάνατον : τοῦτο μὲν οὖν καὶ ἐκείνῳ | ||
λευκόν . Μετακτέον δὲ καὶ ἐπὶ σαφέστερον ὑπόδειγμα τὸν λόγον δεικνύντας , ὅτι οὐκ ἔστι ταὐτὸν ἡ ἁπλῆ ἀπόφασις τῇ |
φλυαρεῖν ἢ παρ ' ἃ νομίζω βέλτιστα προέσθαι τισὶν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι . Ἀξιόπιστον δὲ καὶ ὅ τι ἂν ἄλλος εἴποι | ||
οὐ δικαίως τῶν Νικοστράτου ἐφίενται , ἀλλὰ βούλονται μὲν ὑμᾶς ἐξαπατῆσαι , τουτουσὶ δὲ συγγενεῖς ὄντας ἐκείνου , ἃ οἱ |
νεῶν πλῆθος καὶ τὴν προθυμίαν τῆς πόλεως καὶ τὰς πράξεις ἐγκωμιάζουσιν , ἐγὼ δὲ , εἰ καὶ παράδοξον εἰπεῖν , | ||
καὶ ἄλλως ἐπίσημοι , οὐ μόνον τῇ ἀφηγήσει τῶν ἐξειργασμένων ἐγκωμιάζουσιν , ἔνδηλοι δὲ ἅπασι γίγνονται , ὅτι δὴ αὐτοῖς |
ἀφικνουμένους , ἐν οἷς εἴης , ἐρωτᾶν , τούς τε διηγουμένους εἴχομεν καὶ λέγοντας , τίνες μὲν οἱ σοὶ σύμμαχοι | ||
ἐκ ποιήσεως καὶ ψιλομετρίας , τοὺς ἐρωτῶντας καὶ ἀποκρινομένους καὶ διηγουμένους , ὑφ ' ὧν κατεχόμεθα ἅπαντες ἄνθρωποι καὶ αἰρόμεθα |
ἀπόστασιν ἀπὸ Ὀροίτεω . Ὁρέων δέ σφεας τά τε βυβλία σεβομένους μεγάλως καὶ τὰ λεγόμενα ἐκ τῶν βυβλίων ἔτι μεζόνως | ||
εἰς ἔθος κατατάξαι τῶν εἰκασθέντων τότε μηδὲν κτείνειν , ἀλλὰ σεβομένους ἀπονέμειν τὴν προειρημένην ἐπιμέλειαν καὶ τιμήν . τρίτην δ |
καὶ γὰρ ὁ Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους αἰσθόμενος τοὺς ἀντιλέγοντας τὸ κατὰ ἀντίφασιν εἰσάγοντας , ὅτι εἰ καὶ μὴ | ||
δεῖ πράξετε ; ἐπειδὰν τί γένηται ; Ἡ πρὸς τοὺς ἀντιλέγοντας ἀνατρεπτική , οἷον τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν |
τῶν μὲν ἀπέχεσθαι μὴ ἐθέλῃ πάσῃ μηχανῇ , τὰ δὲ ἐπιτηδεύειν σύμπασαν κατὰ δύναμιν , οὐκ οἶδεν ἐν τούτοις πᾶσιν | ||
. Νῦν οὖν δὴ περὶ μὲν ἐπιτηδευμάτων , οἷα χρὴ ἐπιτηδεύειν , καὶ περὶ αὐτοῦ ἑκάστου , ποῖόν τινα χρεὼν |
ἐνέχοιο μείζοσιν . ἐγὼ δὲ τοῦτο οὐ ποιήσω φιλίαν ἰσχυρὰν ὑβρίζειν οὐκ ἀξιῶν συκοφαντίᾳ . ἀλλ ' ὅταν τι γένηται | ||
οὐκέτ ' ὄντας αἰκίζειν νεκρούς ; τί τὴν ἄναυδον γαῖαν ὑβρίζειν πλέον ; ἐπὰν γὰρ ἡ κρίνουσα καὶ θἠδίονα καὶ |
καὶ ἀδιάρθρωτον . ἃ πάντα καὶ δοκεῖ τὴν δουλείαν Αἰσώπῳ παρασκευάσαι : καὶ γὰρ δὴ καὶ θαῦμα ἂν ἦν , | ||
δὲ πρὸς τῷ τὰ βέλτιστα ἐθίσαι τοὺς πολίτας καὶ τῷ παρασκευάσαι μηδενὸς ὑστέρους εἶναι πρὸς τὰ τοῦ πολέμου πράγματα καὶ |