| ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
| : κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
| εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
| ' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
| ' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
| , εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
| ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
| οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
| τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
| παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
| Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
| : τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
| τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
| : καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
| , ὅτι ταῖς ὕλαις ἀκολούθως τοὺς λόγους τοὺς περὶ αὐτῶν ἀπαιτεῖν προσήκει , ἐπεὶ καὶ αἱ πράξεις καὶ τὰ ἐν | ||
| ] τουτέστι μὴ χρησάσθω ταύτῃ τῇ ἀπολογίᾳ . οἷον τὸ ἀπαιτεῖν ἡμᾶς αἰσχρὰς τοιαύτας ἀποδείξεις . . . . τόλμησον |
| γίνεσθαι : „ ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ , εἰσῆλθες πρὸς μὲ ἀναμνῆσαι τὸ ἀδίκημά μου καὶ τὸ ἁμάρτημά μου „ : | ||
| πράξεων , ὡς πεποίηκεν ὁ Δημοσθένης : βούλομαι δὲ ὑμᾶς ἀναμνῆσαι , τίνων προσήκει λόγον παρὰ πρεσβευτοῦ λαβεῖν , πρῶτον |
| τὸ ἀμφίβολον τοῦ πάθους , ἀλλ ' ὥσπερ τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει , ὁπότερος αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ μή | ||
| ' ἄσμενος πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ φιλανθρώπως ἔτι ταῦτ ' ἐξετάζειν , ἀλλ ' ἐμαυτῶι συμφόρως : τὰ γὰρ οὐ |
| μεγάλ ' ἐψευσμένου πρὸς ὑμᾶς Ἀφόβου , τοῦτ ' αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα | ||
| μάντεώς ἐστιν ἢ προφητῶν τινων . ὁ οὖν Ἱπποκράτης θέλων ἐλέγξαι τοὺς Μεθοδικοὺς καὶ ἀναγκαίαν ἀποδεῖξαι τὴν πρόγνωσιν τῷ προοιμίῳ |
| μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
| λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
| ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
| αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
| ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ ὧν | ||
| ὄν : καὶ χρὴ πρότερον ἀπὸ τῆς πράξεως διαβεβλημένον αὐτὸν ἐπιδεῖξαι : εἶθ ' οὕτως ἠρέμα ἐπιτείνειν καὶ τὸν κατὰ |
| τοῦ Πλάτωνος αὐτὸ χρὴ καθ ' αὑτὸ σκοπεῖσθαι τὸ γιγνόμενον ἐνθυμεῖσθαί τε μὴ παρέργως , εἰ μὴ πᾶσα ἡ τῶν | ||
| τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι . ἐνθυμεῖσθαί τ ' αὐτοὺς ἠξίου , ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν |
| ὃς ὁ Φίλιππος , ἐνταῦθα τὸν Ὅμηρον οὐκ ἂν ἔχοις ἐπαινεῖν . τὰ γὰρ τοῦ Ἀλκίνου βασίλεια , ἀνδρὸς Ἕλληνος | ||
| μεταβάλλοντι τὰ πράγματα χρόνῳ καὶ τὸ τοὺς τὰ κράτιστα προαιρουμένους ἐπαινεῖν καὶ τὸ τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν γεγονότων εἰκάζειν καὶ |
| ἕτερος δὲ ἀπορεῖν , οὐδέτερος ἂν τόν γε ἕτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον : ἐπεὶ κἂν περὶ τοὺς λόγους τὸ ἴσον γένοιτο | ||
| δικαστῶν κατεγνώσθη θάνατος , οἴεται αὐτὸν ἐλέγχεσθαι περὶ τοῦ δαιμονίου ψευδόμενον , ἐννοησάτω πρῶτον μὲν ὅτι οὕτως ἤδη τότε πόρρω |
| ἐπεραιώθη . καὶ Διονυσίου μὲν οὐ θέμις ἐν τῷ παρόντι μνησθῆναι . πολὺς καὶ ὁ γέλως παραβάλλειν τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς | ||
| ὁ καλῶν , ἀλλὰ πᾶς ἄξιος ἦν , ὅστις ἔχοι μνησθῆναι τάξεως . ὥσθ ' οἱ τοῦτ ' ἐγκαλοῦντες ἑτέροις |
| τὸ βῆμα . ἀφασίας δὲ ἅπαντας κατασχούσης διὰ τὸ μηδένα γιγνώσκειν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς λέγει πάλιν ὁ Σερουίλιος | ||
| τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν τε καὶ σπέρμα καταβλητέον |
| πάντα ὑφίστησιν αὐτὴ καθ ' ἕνα λόγον προηγούμενον , χρὴ διασκέψασθαι . εἰ μὲν οὖν σύμμιξίς ἐστιν ἀφ ' ὅλων | ||
| , ἔδοξε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπέμψαι τινὰς τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν καὶ διασκέψασθαι τὰ κατὰ τὴν νῆσον καὶ τοὺς Ἐγεσταίους . παραγενομένων |
| καταλιπεῖν ἐν τοῖς πράγμασι καὶ μὴ πάντων ἀταξίαν καὶ ἀοριστίαν καταγινώσκειν , ἢ μηδὲ αὑτοὺς λογικοὺς ἢ ὅλως αἰσθητικοὺς εἶναι | ||
| καὶ συνεμαχήσαμεν ὑμῖν ἐπὶ τρεῖς βασιλέας . μηδέ τῳ παραστῇ καταγινώσκειν , εἰ ταῦτα καὶ πρῴην εἴπομεν , ὅτε τὰ |
| μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
| πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
| . ἔλεγον τὰ ἁμαρτήματα συγγνώμης τυγχάνειν : οὐ γὰρ ἑκόντα ἁμαρτάνειν , ἀλλά τινι πάθει κατηναγκασμένον . καὶ μὴ μισήσειν | ||
| ἀκούσας ἐκέλευσε τὸν χρησμὸν διεξενεγκεῖν τοῖς Πέρσαις , ὡς ἐξευλαβηθεῖεν ἁμαρτάνειν . Οἱ δὲ δι ' ὑποψίας γίνονται , ὡς |
| θαλάττῃ . ταῦτα μὲν δὴ καὶ τῶν Λεβάδειαν οἰκούντων ξυγχωρῶ ἀκροᾶσθαι , περὶ δὲ τοῦ βιβλίου τούτου γνώμη ἀποπεφάνθω μοι | ||
| προσήκοντα , τὰ καθήκοντα : συνήθη δὲ τὸ ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι καὶ μηδὲν παρὰ τὸ δίκαιόν τινι χαρίζεσθαι . . |
| τεχνικὸς ὤν , ὅπερ νυνδὴ ἔλεγον , περὶ Ὁμήρου ὑποσχόμενος ἐπιδείξειν ἐξαπατᾷς με , ἄδικος εἶ : εἰ δὲ μὴ | ||
| τὰς μαρτυρίας . Ἐκ πολλῶν μὲν τοίνυν τεκμηρίων οἶμαι ὑμῖν ἐπιδείξειν Πολυκλέα ὅτι οὔτε αὐτόθεν διενοεῖτο παραλαμβάνειν παρ ' ἐμοῦ |
| κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
| ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |
| ἦ δ ' ὅς , οὐκ εἴρηται ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι . Οὐκοῦν , ἦν δ ' ἐγώ , τὸ | ||
| σιω - πῶντες τὰ δὲ διδάσκοντες μήτε τι τῶν ὀφειλόντων ῥηθῆναι παραλείψωμεν μήτε ἀδολεσχίᾳ περιπέσωμεν δὶς τὰ αὐτὰ λέγοντες . |
| , ὁρῶντα ἐμαυτὸν διὰ μὲν τὰ προπεπονημένα οὐδὲ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι δυνάμενον ὑπὲρ ὧν μάλιστα χρὴ εἰδέναι , ἄλλην δὲ | ||
| σαυτὸν ἐρωτᾶν ἑκάστοτε ὅτι ἄν τις βούληται , ὡς ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι ; Πάνυ μὲν οὖν . Καὶ νῦν δὴ τούτων |
| καὶ σφόδρα δεῖ τῶν λοιπῶν ὑμᾶς , ὦ Ἀθηναῖοι , φροντίσαι , ἵνα ταῦτα ἐπανορθωσάμενοι τὴν ἐπὶ τοῖς πεπραγμένοις ἀδοξίαν | ||
| τοὺς Πέρσας καταπολεμηθέντας , μονωθήσεσθαι τοὺς Ἕλληνας καὶ μηκέτι δυνήσεσθαι φροντίσαι τῆς ἑαυτῶν ἐλευθερίας . προεκαλέσατο δὲ πρὸς τὴν ἀπόστασιν |
| ἄσχολος ] * Οὐκ ἔστι μοι , φησί , καιρὸς μακρηγορεῖν καὶ τὰ ἐγκώμια τῶν Αἰγινητῶν καὶ τῶν Αἰακιδῶν δοῦναι | ||
| ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐπάρχουσι τῶν στρατοπέδων πεπίστευται , περιττὸν νομίζω μακρηγορεῖν . ἴστε γάρ με καὶ οἷς ἐκεῖνος ἔπρατ - |
| θεῷ , ἵνα σῴζηται ἡ δωρεὰ τοῖς ἐπιγιγνομένοις καὶ ᾖ ἐξελέγξαι ὅτου ἂν ἕκαστος ᾖ συγγενής . καὶ ὕστερον οὐκ | ||
| δὲ λόγου τούτου , καίπερ εἶναι δοκοῦντος πιθανοῦ , ῥάιδιον ἐξελέγξαι τὸ ψεῦδος . εἰ γὰρ ἦν ἀληθὲς τὸ προειρημένον |
| ἐπιχειρήσεως . . . ἐάσατε δηλονότι . ὑμῖν : Καὶ ἀποδείξω . ὑμᾶς : Παύσασθε τοῦ ἐγχειρήματος . εἰ δὲ | ||
| , ὦ ἄνδρες : ταῦτα γὰρ οὐ μόνον μάρτυσιν ὑμῖν ἀποδείξω , ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἔργων ἃ τούτοις |
| τις εἴποι μάχεσθαι τοῦτο τῷ πεπιστευκέναι : τὸ μὲν γὰρ ἀπορεῖν ἐνδοιάζοντος , τὸ δὲ μηκέτι ζητεῖν ἔργον εἶναι πεπιστευκότος | ||
| ἡ χρυσῆ διαφεύγουσα τὰς χεῖρας δηλοῖ τὴν Ἀμυμώνην ἐκπεπλῆχθαι καὶ ἀπορεῖν , τί βουλόμενος ὁ Ποσειδῶν ἐκλείπει πανσυδὶ τὴν θάλασσαν |
| τῆς περὶ τοὺς χρησμοὺς ἀληθείας . ἄξιον δὲ κἀκεῖνο μὴ παριδεῖν , ὅτι τὰς κατὰ τῶν ἀσεβῶν κολάσεις διεκληρώσαντο γῆ | ||
| λέγουσιν , ὅτι ἤδη τῶν Θηβαίων κατέγνωτε καὶ οὐ δεῖ παριδεῖν οὓς τότ ' ἐποιήσασθε συμμάχους ; εἰ τοίνυν οὐκ |
| γὰρ παρέστη μοι ὡς πολλάκις συνχρομένη , ἀλλὰ τὸν λόγον ἀκοῦσαι τὸν πείθοντα ἡμᾶς . ὥσπερ γὰρ λέγειν ἐπίσταμαι , | ||
| εἰπεῖν βουληθῆναι ταῦθ ' ἃ τότ ' οὐχ ὑπεμείνατ ' ἀκοῦσαι , ὑμῖν δ ' ἄν τις εἰκότως ἐπιτι - |
| : ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
| τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
| κεράσασα τὴν ἀηδίαν τῶν διδαγμάτων . Μὴ τοίνυν ἔρῃ , πότεροι κρεῖττον περὶ θεῶν διειλήφασιν , ποιηταὶ ἢ φιλόσοφοι : | ||
| νῦν δὲ τὸ Κρήτης φησι . ἐν ἤθει ἀναγνωστέον τὸ πότεροι . παροιμία ἐστὶ κρητίζειν ἐπὶ τοῦ ψεύδεσθαι , ἀπὸ |
| δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
| χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
| περικειμένων μυῶν . εἰ δὲ καὶ φλεγμαίνει τὸ ἧπαρ , ἐπισκέπτεσθαι δεῖ πάλιν καὶ ζητεῖν , ἆρά γε τὰ κυρτὰ | ||
| προγιγνώσκειν αἱρουμένῳ τῶν παθῶν τὰ συμβαίνοντα , οὐ μόνον οὔρων ἐπισκέπτεσθαι προσήκει διαφοράς , ὅπου γε καὶ αὐτῶν μόνων ἀρκούντων |
| δεσμώτας . ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας ὑπισχνεῖτό πως τῷ μηδὲν ἀντιλέγειν . εἰ γὰρ ἐναργῶς ἀντειπεῖν ἀνεδύετο , τρόπον ἕτερον | ||
| καὶ δύσνους ὢν ἐξελέγχῃ τοῖς κοινοῖς , ἢ οὐδὲν εἶχες ἀντιλέγειν καὶ τῆς αὐτῆς ἀγνοίας ὑπεύθυνος εἶ ὁμοίως ἐμοὶ τῶν |
| θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν , οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον | ||
| οὐκ ἂν ἔκρινόν σε ; , διὰ τὸ ἀλόγως ἂν κρῖναι δόξαι οὕτω σχηματίσεις εἰ τόδε ἐποίεις , οὐκ ἂν |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| γε εἰς θειασμὸν Ἰαμβλίχου φέρει . τούτων γὰρ οὐδὲν εἴχομεν ἀναγράφειν , ὅτι τὸ μὲν ἐπέκρυπτεν ἴσως Αἰδέσιος αὐτὸς διὰ | ||
| Ἀσσυρίων μεγάλας πράξεις ἐπετελέσατο : περὶ οὗ τὰ κατὰ μέρος ἀναγράφειν πειρασόμεθα . γενόμενος γὰρ φύσει πολεμικὸς καὶ ζηλωτὴς τῆς |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
| καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
| τὴν χεῖρα τὸ ἔμβρυον πλάγιον παραπεσὸν , τῆς χειρὸς ἐπιλαβόμενος προάγειν ἔξω ἐπιχείρει ὡς μάλιστα , παραδεῖραι δὲ τὸν βραχίονα | ||
| γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ φεύγειν . ἐνταῦθα καὶ τὸ διττὸν |
| μήτρῃ τὸ παιδίον ἕλκει καὶ μύζει , τάδε αὐτῷ ἔστιν ἀποκρίνασθαι : κόπρον ἔχον ἐν τοῖσιν ἐντέροισι γίνεται , καὶ | ||
| τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους , καὶ οἶσθα ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή ; καὶ νῦν οὐδ ' ἂν |
| νομοθέτῃμηδεὶς τοῦτ ' εὖ φρονῶν ὑπονοήσειεν , ἀλλὰ πραγμάτων ψυχὴν ὠφελῆσαι δυναμέ - νων διὰ συμβόλων ἀνάπτυξις . τὰ δ | ||
| εὔχεσθαι μὲν ταῦτα τὰ ἁπλῶς ἀγαθὰ καὶ αὐτοὺς ἀγαθῦναι καὶ ὠφελῆσαι καὶ μὴ χείρους ποιῆσαι , αἱρέσεως δὲ προκει - |
| τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
| Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
| τὴν περὶ τῶν διαλύσεων τῇ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ βοηδρομιῶνος μηνὸς ὁμολογῆσαι ποιήσασθαι , τὴν δὲ ἀπόφασιν τῆς οὐσίας τῇ ἕκτῃ | ||
| ἐλέγχοις , ὥστ ' αὐτὸν τοῦτον τὸ μὴ ἔχειν ἀντειπεῖν ὁμολογῆσαι τῇ σιωπῇ . εἰ μὲν οὖν ἅπας ὅστις εἰς |
| παρρησίαν ἑκάστῳ τῶν συμβουλευόντων . ἐγὼ δ ' οὐδεπώποθ ' ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι τὰ βέλτισθ ' ὑμᾶς , ἀλλὰ | ||
| καὶ πεμφθέντος οὐδενὸς ὧν προσεδόκησα , γράφειν εὐθὺς ἐγκλήματα πικρὸν ἡγησάμην : παρακαλῶ δὲ ἔτι , σπεῦσον ἢ πάντως ἔλπισον |
| οὕτως : ἕνεκα τῆς κοινῆς σωτηρίας νομίσαι τοὺς καλουμένους ὀσχοφόρους καταλέγειν δύο τῶν γένει καὶ πλούτωι προυχόντων . ἡ δὲ | ||
| ἄθλοις τὸν Ὀλυμπιακὸν ἀγῶνα πρωτεύειν . γαρύεν : φωνεῖν . καταλέγειν . διακρίνειν . ὑμνεῖν . Δωρικῶς δὲ τὸ γαρύεν |
| ἄνθους καὶ ἀρσενικὸν μετ ' ἀλκυονίου . Φίλιππος δέ φησιν ἐγνωκέναι τινὰ ὃς δύο μέρη κισήρεως καὶ μέρος ἓν ἀφρονίτρου | ||
| ' εἶναι νομίζω . πρῶτον μὲν οὖν ὑμᾶς ἐκεῖν ' ἐγνωκέναι δεῖ , ὡς οὐδὲν ὧν ἐποιεῖτ ' ἐπὶ τοῦ |
| . εἰδότας μεθ ' ὧν τις . . . : εἰδότας τίνας ἔχουσι συμμάχους τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα : | ||
| ταῦτα , δυνήσεται πεῖσαι τοὺς αὐτοὺς ἑορακότας ὑμᾶς καὶ εὖ εἰδότας . οὐκοῦν ὡς οὐ κεκοινώνηκα τούτοις οὐδενός , λοιπόν |
| δοκεῖ . Τὰ μὲν ἄλλα δοκεῖς μοι οὐ παρὰ δόξαν διειλέχθαι : ὅπως δὲ χρὴ δαιμόνιόν τι πονηρὸν ἡγεῖσθαι καὶ | ||
| Λέγε σαφέστερον ὃ λέγεις . Εὐκόλως μοι δοκεῖ Παρμενίδης ἡμῖν διειλέχθαι καὶ πᾶς ὅστις πώποτε ἐπὶ κρίσιν ὥρμησε τοῦ τὰ |
| τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης : οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν : ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει | ||
| . Γ περὶ σαυτοῦ ] περὶ τοῦ Δήμου . Γ διαβάλλειν ] ἤγουν διαβολῇ χρῆσθαι . Γ πεποιηκότα ] καὶ |
| οὕτως : ὑμῖν μὲν , ὦ ἄνδρες δικασταὶ , αὐτάρκως ἀπέδειξα τὸ προκείμενον , ὅτι οὐδαμῶς εἰμι πρὸς τὴν γραφὴν | ||
| τοῖς τοῦ Εὐκτήμονος χρήμασι τοιαῦτα διεπράξατο , οἷά περ ὑμῖν ἀπέδειξα . Πάντων δὲ μάλιστα ἀγανακτῆσαί ἐστιν ἄξιον , ὅταν |
| ὅντινα αἰτίαν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι βελτίους γεγονέναι , ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἤρξατο δημηγορεῖν , ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ὄντες ; ἐγὼ | ||
| Θεόμνηστον εἰσήγγελλε τὰ ὅπλα ἀποβεβληκότα , οὐκ ἐξὸν αὐτῷ , δημηγορεῖν : ἐν ἐκείνῳ γὰρ τῷ ἀγῶνι τὸν πατέρα μ |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , χαλεπώτερον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἔθεσιν ἐπιτιμᾶν τε καὶ χρῆσθαι τοὺς δημηγοροῦντας . τὸ γὰρ στασιάζειν | ||
| ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' ἐπιτιμᾶν τίς ὁ καιρός ; ὅπου γὰρ εἰ καὶ ζῶντας |
| τεκμήριον ὅτι μοχθηροί εἰσι τούτων διδάσκαλοι , εἰ ἑώρας αὐτοὺς διαφερομένους ; Ἔμοιγε . Τί δὲ δή ; νῦν περὶ | ||
| ὡς μηδὲν ἔτι τοιοῦτον ἔσται ; πρῶτον μὲν οὖν τοὺς διαφερομένους πρὸς ἀλλήλους καὶ τῶν ῥητόρων καὶ τῶν ἄλλων ἀποδείξω |
| αὐτοῦ . καὶ παρόντος μὲν τοῦ Ὑψικρέοντος μὴ τολμᾶν αὐτὴν διαλέγεσθαι τῷ ξένῳ , μετὰ δὲ χρόνον , ὡς ὁ | ||
| ὑπισχνεῖται . μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τῷ βασιλεῖ θαρροῦσιν ἤδη διαλέγεσθαι περὶ τοῦ τὸν λεὼν ἱερουργήσοντα ἐκπέμψαι τῶν ὅρων : |
| ὑπὲρ ἀσφαλείας τε τῆς αὐτὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ μηδένα Οὐολούσκων μαθεῖν , ὅστις ἦν ὁ τὴν μήνυσιν κατ ' αὐτῶν | ||
| λόγον ἑαυτοῖς δόντες ἡγήσασθαι πᾶσαν ἀκούσιον ἀμαθίαν εἶναι , καὶ μαθεῖν οὐδέν ποτ ' ἂν ἐθέλειν τὸν οἰόμενον εἶναι σοφὸν |
| οἳ δ ' ἄρα μιν λήθαιον ἐφήμισαν , οὕνεκεν αἰεὶ μεμνῆσθαι κακότητος ὀϊζυρῆς ἀπερύκει θνητοὺς ἀθανάτους τε : νόον δ | ||
| πρὸς ἡδονὴν λεγόμενον οὑτωσὶ τὴν πόλιν διατέθηκεν . Οὐκ ἐᾷ μεμνῆσθαι τῶν ὅρκων οὓς ἡμῶν ὤμοσαν οἱ πρόγονοι , οὐδὲ |
| γὰρ ἂν βλάπτοισθε μενούσης αὐτῆς ἐνθάδε . τῇ δὲ τριακοστῇ προσδέχεσθέ με ἡμέρᾳ τὰς ἀποκρίσεις ληψόμενον . Ταῦτ ' εἰπὼν | ||
| γὰρ ἂν βλάπτοισθε μενούσης αὐτῆς ἐνθάδε . τῇ δὲ τριακοστῇ προσδέχεσθέ με ἡμέρᾳ τὰς ἀποκρίσεις ληψόμενον . Ταῦτ ' εἰπὼν |
| δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | ||
| ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . |
| ἐμποιεῖ τοῖς νενοηκόσι τῶν φιλολόγων . οὐ χεῖρον δὲ ὀλίγων μνημονεῦσαι ἕνεκα τοῦ σαφέστερον γενέσθαι τὸν τύπον τῆς διδασκαλίας . | ||
| τούτων σκευασίαν , ἔδοξέ μοι διὰ τοῦτο καὶ τῆς τούτων μνημονεῦσαι συνθέσεως . ἔχει δὲ οὕτως . Τῆς πικρᾶς . |
| διαίτης τὸ δέον ποιεῖν εἴωθεν : χειρουργίας δὲ μνήμην οὐ ποιήσομαι , τὸ δυσμεταχείριστον αὐτῆς , μάλιστα ἐν ἀποδημίαις , | ||
| οὔτε προσετάχθη οὔτε ἔτλη . καὶ μάρτυρα τοῦ λόγου τούτου ποιήσομαι τὸν θεσπέσιον Μάρκον : μετὰ γὰρ τὰ ἐν τῇ |
| : καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
| αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
| . ἐὰν γὰρ βούλωνται ἀπολογεῖσθαι ὑπὲρ τῆς δόξης αὐτῶν καὶ ὑπέχειν λόγον , μὴ οὕτως δὲ ὑπέχωσιν , ὥσπερ εἰρήκαμεν | ||
| , εἶτα μὴ δέξηται τὸν ἄνδρα , ζημιοῦσθαι αὐτὸν καὶ ὑπέχειν δίκας τῆς κακοξενίας ἐμοὶ δοκεῖν καὶ τῷ ἀφικομένῳ καὶ |
| μάλιστα πρέπειν ἱεροῖς , ἄδειαν δ ' εἶναι τοῖς ἐθέλουσι βλασφημεῖν ; καὶ θύοντας μὲν οὕτω κοσμίους εἶναι , οἷς | ||
| μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων , μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά , εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάς τε καὶ |
| . οἶσθα γάρ , ὡς οἱ τὴν ῥώμην οὐ τολμῶντες ψέγειν ἐκεῖνο πειρῶνται δάκνειν , ἀλλὰ σύ γε αὐτοὺς ἀφώνους | ||
| τοῖς οὖσι . τοῦ αὐτοῦ τοίνυν ἂν εἴη τὸ μηδὲ ψέγειν ἃ δίκαιον ἐπαινεῖν , ἵνα μή σε τὸ πρᾶγμα |
| ὅστις δὲ θνητῶν οἴεται τοὐφήμερον κακόν τι πράσσων τοὺς θεοὺς λεληθέναι , δοκεῖ πονηρά , καὶ δοκῶν ἁλίσκεται ὅταν σχολὴν | ||
| θνητῶν οἴεται τοὐφ ' ἡμέραν κακόν τι πράσσων τοὺς θεοὺς λεληθέναι , δοκεῖ πονηρὰ καὶ δοκῶν ἁλίσκεται , ὅταν σχολὴν |
| τὸ δὲ θεῖον , καὶ τὸ μὲν θεῖον ἐν ἅπασιν ζητεῖν κτήσεως ἕνεκα εὐδαίμονος βίου , καθ ' ὅσον ἡμῶν | ||
| ὥστε καμεῖν τοῖς τύπτουσι τὰ ξίφη . τί οὖν ἔδει ζητεῖν , ὃ πρὶν ἢ πυθέσθαι περὶ τῆς στάσεως εἶχε |
| ἂν οἷός τ ' εἶναι . ἀλλὰ σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν τὸν ἀμφότερα δυνάμενον , ἵνα ἡ συνουσία ἐγίγνετο : | ||
| τοῖς τοιούτοις μηδὲν παθών , τί κωλύει καὶ ἄνευ διαστάσεως συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν ; Εἰ δὲ μηδὲ |
| , ὃ ξυνῄδει , ἔφασαν χρῆναι ἀνοίγειν τὰς πύλας καὶ ἐπεξιέναι ἐς μάχην . ξυνέκειτο δὲ αὐτοῖς τῶν πυλῶν ἀνοιχθεισῶν | ||
| πρὸς τὸν ἔλεον , οὕτως ἐπακριβὲς [ ἐπὶ ] πάντα ἐπεξιέναι πειρᾶσθαι καὶ καταβάλλει τὸν ἔλεον : τὴν μέσην οὖν |
| δὲ λέγεται , ὅτι ὀμνύοντες ἀφίενται μήτε ἀργυρίῳ πεισθῆναι μήτε καταχαρίσασθαι τὴν σιγήν . μνημονεύει τοῦ τρόπου τούτου καὶ Δημοσθένης | ||
| , καὶ φήσει πάντα ταῦθ ' ὑπ ' ἐμοῦ πεισθέντας καταχαρίσασθαι , καὶ νὴ Δί ' ἕτερα πολλὰ καὶ μεγάλα |
| ἰατρὸν ἰατρῷ ἢ γραμματιστὴν γραμματιστῇ , μήτοι πρὸς τὸν φίλον φιλονεικεῖν , ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς τὸν Ἡσίοδον : μηδὲ ἐκεῖνον | ||
| φύσει γὰρ δύσερις πᾶσα γυνή , καὶ τὸ πρᾶγμα πείσει φιλονεικεῖν ἀμφοτέρας , τὴν μὲν πάλαι συνοικήσασαν Ἀχιλλεῖ , τὴν |
| μοι διήγησαι : δικαιότατος γὰρ εἶ τοὺς τοῦ ἑταίρου λόγους ἀπαγγέλλειν . πρότερον δέ μοι , “ ἦ δ ' | ||
| : πολιτικὰς δὲ κινήσεις καὶ στάσεις ἀναγράφοντες οὐκ οἴονται δεῖν ἀπαγγέλλειν τοὺς λόγους , δι ' ὧν αἱ παράδοξοι καὶ |
| τῶν Ἑλληνικῶν καλῶς μὲν Εὔδοξον , κάλλιστα δ ' Ἔφορον ἐξηγεῖσθαι περὶ κτίσεων , συγγενειῶν , μεταναστάσεων , ἀρχηγετῶν . | ||
| . Ταῦτα μὲν δὴ καλῶς μοι δοκεῖς , ἔφην , ἐξηγεῖσθαι . ἀλλ ' ἐκεῖνο οὐδέπω ἡμῖν δεδήλωκας , τί |
| . τοιαῦτα καὶ περὶ συνάγχης εἰρήσθω . οἶμαι δὲ μηδὲν παραλελεῖφθαι ἄλλης ἕνεκα θεραπείας . εἰ δέ τι καὶ παραλέλειπται | ||
| ἔχει ἐκ τοῦ πάντα εἰρῆσθαι τὰ συμβαίνοντα , καὶ μὴ παραλελεῖφθαι μηδέν . Καὶ ἡ ἱπποδρομία δὲ ἡ ἐπὶ Πατρόκλῳ |
| μὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπολιγωρεῖν τὸν πόλεμον μηδὲ τὸν συμβουλεύσαντα αἰτιᾶσθαι ἢ μηδὲ κατορθοῦντας : ἀντὶ τοῦ ἢ μηδὲ κατορθούντων | ||
| μοι μήτ ' ἀργίαν μηκέτι περὶ τἄλλα μήτ ' ἀγρυπνίαν αἰτιᾶσθαι τοῦ πράγματος , τὰς δὲ τῆς μουσικῆς μητέρας , |
| δὲ τὸ ἀδύνατον τελεσθῆναι . ἀπολογεῖσθαι τοῦ ἀπολογίζεσθαι διαφέρει : ἀπολογίζεσθαι μὲν γὰρ τὸ ἀποδιδόναι τὸν λόγον , ἀπολογεῖσθαι δὲ | ||
| ταῦτα ἀκυρολογοῦσιν [ ] . ἀπολογεῖσθαι τοῦ ἀπολογίζεσθαι διαφέρει . ἀπολογίζεσθαι μὲν γὰρ ῥητέον τὸ ἀποδοῦναι τὸν λόγον τῶν δαπανημάτων |
| τὸν ἐμαυτοῦ : τὸ γὰρ ἐγὼ ἐπιεικείας ἔμφασιν ἔχει . Θαυμάζω δὲ εἰ μὴ κρινομένου τοῦ πράγματος , αἰτίαν τις | ||
| δρωμένου καὶ τοσαύτην τέρψιν ἅμα καὶ παιδείαν ὠφέλιμον παρεχομένου . Θαυμάζω δέ σου κἀκεῖνο , εἰδὼς Ὁμήρου καὶ Ἡσιόδου μάλιστα |
| ὑμᾶς εὔνοιαν στέρονται τῆς πατρίδος . ὧν ἐπέρχεταί μοι πρώτους ἐξετάσαι τοὺς ἐκ Κορίνθου φεύγοντας . ἀναγκάζομαι δὲ λέγειν πρὸς | ||
| οἷον νέος πλούσιος : ἔχει γὰρ ἐνταῦθα ἡλικίαν καὶ τύχην ἐξετάσαι καὶ τὰ παρακολουθοῦντα τούτοις : τὰ δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι |
| δὲ πάντων κάκιον [ . , ] . . χαλεπὸν μιμεῖσθαι μὲν τοὺς κακούς , μηδὲ ἐθέλειν δὲ τοὺς ἀγαθούς | ||
| ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι Ὅμηρος , ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενος , οὐκ ἄρ ' ἂν πολλοὺς |
| ἂν εἴποι , μή με προπετῶς αἰτιῶ , πρίν με σκέψασθαι . οἰνοχοεῖν ἐτάχθην , οὐ μὴν δὴ σωφροσύνην καὶ | ||
| πρὸς τοὺς πατέρας σου ” : ποίους πατέρας , ἄξιον σκέψασθαι . τοὺς μὲν γὰρ ἐν τῇ Χαλδαίων χώρᾳ βεβιωκότας |
| λόγος πρὸς τὸ μὴ διὰ κενῆς πονεῖν καὶ τὰς ἀνεπιτηδείους διδάξαι προσδεχομένως . ἐπιτήδειος δέ ἐστιν ἡ γραμμάτων ἐντός , | ||
| καθ ' ὃν ἔξεστι ἐκφέρειν τὰ ποιήματα . τεκεῖν ] διδάξαι , γεννῆσαι . , γράψαι , τὴν κωμῳδίαν , |
| οὐδέν . ὁ γὰρ μηδὲν ἀπατηλὸν ἢ κακόηθές τι φρονῶν ἀβασανίστως ἐγγυᾶται τὸ μέλλον , ὁ δὲ φενακίσαι βεβουλευμένος ῥήμασιν | ||
| ἄστοργον εἶναι τὸν πατέρα νομιζέτω τῆς κόρης : οὐ γὰρ ἀβασανίστως ἐπὶ τοσοῦτον ἧκεν ἐγχείρημα , ἐπιτρέψας δὲ τὴν κρίσιν |
| ἀκούοντας , τῇ ἀναμνήσει χρησόμεθα : ὅταν δὲ ὀλίγα , παραλείψομεν τὴν ἀνάμνησιν . καὶ τὸ παθητικὸν δὲ μέρος ὡσαύτως | ||
| . ἔτι δὲ καὶ τοιοῦτό τι λέγουσι : πότερον γὰρ παραλείψομεν τὸ προοίμιον ἢ τοὺς ἐπιλόγους ; εἰ μὲν οὖν |
| τὸν παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν ἔλεγχον , συμβήσεται καὶ τὸν ἐπιστήμονα ἐλεγχθῆναι καὶ πάντα , οὐκ ἔθηκας παράδειγμα ὁμωνύμων ἀλλὰ παρὰ | ||
| λαμβάνοντας ἅπαντες ἐμίσουν , καὶ χαλεπώτατον ἦν τὸ δωροδοκοῦντ ' ἐλεγχθῆναι , καὶ τιμωρίᾳ μεγίστῃ τοῦτον ἐκόλαζον , καὶ παραίτησις |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τοὺς αὐτοὺς ἀποδείξητε στρατιώτας καὶ μάρτυρας τῶν στρατηγουμένων καὶ δικαστὰς οἴκαδ ' ἐλθόντας τῶν εὐθυνῶν | ||
| πρᾶξιν τοὺς κρείσσονας : ἐλέγχων ἀπαίτησις : ὅτι δίκαιον παρασχεῖν μάρτυρας τῶν ἐγκαλουμένων τὸν γραφόμενον , καὶ συστήσεις διὰ πολλοὺς |
| τοιαύτας μυθολογίας , ἀλλὰ καὶ ὅθεν παρεῤῥυηκεν ὁ τοιοῦτος λόγος ἀποφαίνειν τελεωτέρας ἐστὶν ἕξεως ἢ κατὰ τοὺς πολλούς , ὅπερ | ||
| ἡ παρὰ τῶν μᾶλλον ἀεὶ κυρίων ὁσία ἵλεω τὸν θεὸν ἀποφαίνειν , ὡς μηδὲ ἐπάναγκες τὴν ἀνάθεσιν δέχεσθαι . . |
| ὄντωνεἰς διδασκαλίαν τῆς διηγήσεως : καὶ γὰρ ἐν αὐτῷ τῷ πλάττειν μανθάνομεν , ὅπως δεῖ τὰ γινόμενα διηγεῖσθαι . Ἐπιμύθιον | ||
| ποιεῖ φησιν , οὐκ ἔστιν . Ποιεῖν γάρ ἐστι τὸ πλάττειν τὸ μὴ ὄν : ἀλλὰ λέγομεν , ὅτι τὸ |
| Καὶ γὰρ ταύτην τὸν ἑαυτῇ πρόσφορον τρόπον τῆς θρησκείας ἐκλέγεσθαι ἀξιῶ , ἄυλον μὲν τὴν ἀύλως συμμιγνυμένην καὶ ταῖς ἀσωμάτοις | ||
| μὲν καὶ αὐτός , ὦ Πρωταγόρα τε καὶ Σώκρατες , ἀξιῶ ὑμᾶς συγχωρεῖν καὶ ἀλλήλοις περὶ τῶν λόγων ἀμφισβητεῖν μέν |
| ἠδ ' ἐλεεινόν , ἃ δὴ πραττόμενα φαύλως οὐκ ἐνῆν διδάσκοντα βελτίω ποιεῖν , τούτοις διὰ τὸ χρειῶδες ἠναγκάσθη μαρτυρεῖν | ||
| ἢ δῆλον δὴ ὅτι κατὰ τὴν γραφὴν ἣν ἐγράψω θεοὺς διδάσκοντα μὴ νομίζειν οὓς ἡ πόλις νομίζει , ἕτερα δὲ |
| δὲ ποιητικὴ καὶ περὶ διάνοιαν καταγινομένη δύναται συνωφελεῖν τε καὶ σωφρονίζειν . Ἀλλ ' ὁ μὲν πρὸς τὰ ἐγκεχειρημένα λόγος | ||
| συνέγραψας , καλλίστοις τε ἅμα καὶ ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν καὶ δυναμένοις σωφρονίζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας , ἱκανὰ παραθεμένου καὶ πολλῷ τούτων πλείονα |
| δὲ τοιούτοιν , οὐδὲν ἔτι , ὡς ἐγᾦμαι , χαλεπὸν ἐπεξελθεῖν τῷ λόγῳ οἷος ἑκάτερον βίος ἐπιμένει . λεκτέον οὖν | ||
| ταῦτα : φιλόπολίς τε καὶ χρημάτων κρείσσων : ἐδεδίει γὰρ ἐπεξελθεῖν τῷ παραγραφικῷ , μὴ δόξῃ τὸν ὀρθὸν ἠγνοηκέναι : |
| σοφῶν . Καὶ μὴν ἐπ ' αὐτοὺς τοὺς προλόγους σοι τρέψομαι , ὅπως τὸ πρῶτον τῆς τραγῳδίας μέρος πρώτιστον αὐτοῦ | ||
| , ἀφεὶς ἃ πρὸς ταῦτα λέγειν εἶχον ἐπὶ τὰς αὐτοῦ τρέψομαι τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίας , ἃς ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ |
| τοῦ Ἱεροκλέους καὶ μετέχοντος τῶν εὐωχιῶν . Γ μὴ νῦν δρᾶν δοκῶμεν Γ : μὴ προσποιησώμεθα αὐτὸν ἑωρακέναι , μηδ | ||
| ὃ ζῆν βούλεται : ἡ γὰρ σπάνις πρόχειρος εἰς τὸ δρᾶν κακά . τοιοῦτος ὁ βίος ἐστὶν ἀνθρώπου , γύναι |
| εἰ δυναίμεθα τοὺς συμμάχους προθύμους ποιεῖσθαι . εἰ δὲ τῶν νυνὶ διωκόντων καὶ κατακαινόντων τοὺς ἡμετέρους πολεμίους καὶ μαχομένων , | ||
| . . . εἰς τὴν σωτηρίαν τῇ πατρίδι , ἀξιοῖ νυνὶ μετέχειν τῆς πόλεως , ἀσεβῶν ἐν αὐτῇ . ἀλλὰ |
| ἀγὼν μηδὲ κίνδυνος ; Βούλομαι τοίνυν ὑμῖν καὶ τὸν ἑξῆς ἀναγνῶναι νόμον τούτῳ : καὶ γὰρ ἐκ τούτου φανερὰ πᾶσιν | ||
| τὴν δοκοῦσαν σοφωτάτην εἶναι τῶν ἄλλων ἠξίωσα πρὸς ὑμᾶς πρώτους ἀναγνῶναι . ἣ . . . μοι ] ἡ προτέρα |