, ὁρῶντα ἐμαυτὸν διὰ μὲν τὰ προπεπονημένα οὐδὲ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι δυνάμενον ὑπὲρ ὧν μάλιστα χρὴ εἰδέναι , ἄλλην δὲ | ||
σαυτὸν ἐρωτᾶν ἑκάστοτε ὅτι ἄν τις βούληται , ὡς ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι ; Πάνυ μὲν οὖν . Καὶ νῦν δὴ τούτων |
τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
. Αὕτη ἡ Πράξιλλα τὸν Ἄδωνιν ἐν τοῖς μέλεσιν εἰσάγει ἐρωτώμενον ὑπὸ τῶν κάτω , τί κάλλιστον καταλιπὼν ἥκει ; | ||
πεποίηται καὶ ἃ μή , καὶ ἐπίστασθαι διελεῖν τε καὶ ἐρωτώμενον λόγον δοῦναι . καὶ δὴ καὶ νῦν ἔσται τὸ |
μήτρῃ τὸ παιδίον ἕλκει καὶ μύζει , τάδε αὐτῷ ἔστιν ἀποκρίνασθαι : κόπρον ἔχον ἐν τοῖσιν ἐντέροισι γίνεται , καὶ | ||
τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους , καὶ οἶσθα ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή ; καὶ νῦν οὐδ ' ἂν |
εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
ἂν εἴποι , μή με προπετῶς αἰτιῶ , πρίν με σκέψασθαι . οἰνοχοεῖν ἐτάχθην , οὐ μὴν δὴ σωφροσύνην καὶ | ||
πρὸς τοὺς πατέρας σου ” : ποίους πατέρας , ἄξιον σκέψασθαι . τοὺς μὲν γὰρ ἐν τῇ Χαλδαίων χώρᾳ βεβιωκότας |
τὸ ἀμφίβολον τοῦ πάθους , ἀλλ ' ὥσπερ τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει , ὁπότερος αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ μή | ||
' ἄσμενος πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ φιλανθρώπως ἔτι ταῦτ ' ἐξετάζειν , ἀλλ ' ἐμαυτῶι συμφόρως : τὰ γὰρ οὐ |
ὕλη ἐξ ἀναλογίας . δεῖ οὖν ἡμᾶς τὴν τρίτην οὐσίαν ἐπισκέψασθαι , τουτέστι τὴν νοητήν : αὕτη γὰρ ἀπορωτάτη ἴσως | ||
αὐτὸς μαλθακίζομαι , καὶ ἐκεῖνα μὲν ἐπιθυμῶ ἀναβαλέσθαι καὶ ὕστερον ἐπισκέψασθαι , ᾗ δυνατά , νῦν δὲ ὡς δυνατῶν ὄντων |
περὶ τούτων τοῦ φιλοσόφου διάνοιαν . Εἰ δέ τις οἴοιτο δεικνύναι μηδὲ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον ὀφείλοντα φύσει τὰ ὀνόματα | ||
ἀφιστάμενον τοῦ προκειμένου ἀφίστασθαι ὅτι ἀνωτάτω , οἷον εἰ μέλλεις δεικνύναι ὅτι τῶν ἐναντίων ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη , οὐ δεῖ |
. Διὰ τί ; ὅτι τὸ ῥηθὲν ἐν τῷ σαφῶς γνῶναι καὶ τὴν συμπάθειαν ἔστι λαβεῖν : ὁ δ ' | ||
ὡς δὲ τῆς ἀποδείξεως προβαινούσης ἀναφαινόμενον οὐκ ἔστιν ἄνευ ταύτης γνῶναι τὸ τί ἐστιν . ὥστε πρότερόν τε καλῶς ἐλέγετο |
περὶ τούτων . ἀλλὰ τί οὐκ ἀπεκρίνω τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐρώτημα ; Τὸ ποῖον ; Εἰπέ , εἰσί τινες ἀνθρώπων | ||
τὸ σοφιστικὸν συκοφάντημα τῶν ἐρωτώντων , τὸ μηδὲν συλλογισαμένους μὴ ἐρώτημα ποιεῖν τὸ τελευταῖον , ἀλλὰ συμπεραντικῶς καὶ ἀποφαντικῶς ἐπάγειν |
' αὐτῶν τῶν ὀνομάτων ποιεῖσθαι τὰς διαβολάς : οὐ γὰρ ῥητορικὸν ἀρχόμενον πολλοῖς προσκρούειν . ἀνύει δὲ πολλὰ διὰ τῆς | ||
: ἐπεὶ τάχιστ ' κτλ . . . ] Σχῆμα ῥητορικὸν τὸ λεγόμενον διηγηματικόν . . : δῆθεν ] Ἀληθῶς |
? ἐβουν [ ! ! ! ! ] λόγον ? περαίνειν καὶ ὁ [ Ἀναξιμένης ] ? [ ] ? | ||
. ΓΘ οἴσει ] κομίσει . Γ δοκῇ σοι ] περαίνειν καὶ κύφειν , κακεμφάτως . τοῦτον ] τὸν παῖδα |
' ἔσομαι τοιοῦτος γενέσθαι οἷοίπερ καὶ ἐκεῖνοι . Οὔκ , ὠγαθέ , ἀλλά σε λέληθεν οἷον τοῦτ ' ἔστιν , | ||
βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς εἰδέναι . ἀλλ ' , ὠγαθέ , προθυμοῦ καὶ ἡμῖν ἐνδείξασθαιοὔτοι κακῶς σοι κείσεται ὅτι |
ψευδῆ , ἀλλὰ τὰ δεχόμενα τοὺς ἐφ ' ἑκάτερα λόγους πιθανῶς : οὔτε γὰρ τὰ ὁμολογούμενα ἀληθῆ ἀνατρέποντες ἀληθεῖς φανησόμεθαοὐδεὶς | ||
καὶ προβουλεύῃ . οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον : πιθανῶς ὃ θέλει παραινέσαι τῷ Χρομίῳ , ἐφ ' ἑαυτοῦ |
μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
, ἀποκρίνεσθαι ὅτι ἂν βούλῃ . Φέρε δὴ σύ , πότερα νομίζεις τὰ δίκαια ἄδικα εἶναι καὶ τὰ ἄδικα δίκαια | ||
ἤν ς ' ἔρωμαι δύο λόγω προθεῖς ' ἅμα , πότερα τυραννεῖν ἢ πόλιν σῶσαι θέλεις , ἐρεῖς τυραννεῖν ; |
ἕτερος δὲ ἀπορεῖν , οὐδέτερος ἂν τόν γε ἕτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον : ἐπεὶ κἂν περὶ τοὺς λόγους τὸ ἴσον γένοιτο | ||
δικαστῶν κατεγνώσθη θάνατος , οἴεται αὐτὸν ἐλέγχεσθαι περὶ τοῦ δαιμονίου ψευδόμενον , ἐννοησάτω πρῶτον μὲν ὅτι οὕτως ἤδη τότε πόρρω |
θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν , οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον | ||
οὐκ ἂν ἔκρινόν σε ; , διὰ τὸ ἀλόγως ἂν κρῖναι δόξαι οὕτω σχηματίσεις εἰ τόδε ἐποίεις , οὐκ ἂν |
ἦ δ ' ὅς , οὐκ εἴρηται ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι . Οὐκοῦν , ἦν δ ' ἐγώ , τὸ | ||
σιω - πῶντες τὰ δὲ διδάσκοντες μήτε τι τῶν ὀφειλόντων ῥηθῆναι παραλείψωμεν μήτε ἀδολεσχίᾳ περιπέσωμεν δὶς τὰ αὐτὰ λέγοντες . |
παρεγραψάμην ; καὶ ὅπως γε , ἐπεὶ καὶ δυσχεραίνουσι , κἀκεῖνο ἐπιδείξουσιν ὡς οὐ τοῖς αὐτὸς αὑτοῦ περιπίπτει λόγοις , | ||
μὴ πομπὴν λόγων ἀποδεχόμενον ἀλλ ' αὐτὰ τἀληθῆ ἐξετάζοντα . κἀκεῖνο δὲ σκοπεῖν προσήκει , ὅτι τὰ ἐξ ἡμέρων μὲν |
, τέλος δὲ αὐτῆς τὸ ἡδύ . Ὑπέρευγέ μοι δοκεῖς ὁρίσασθαι τὴν σεαυτοῦ τέχνην : ἀλλ ' ἐκεῖνο σκόπει , | ||
τί ἐστι τὸ τί ἐστι ζητητέον . Δεῖ οὖν πρότερον ὁρίσασθαι τὸ πρᾶγμα περὶ οὗ τις μέλλει διαλέγεσθαι , εἶθ |
ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
ὅτι τῷ ὄντι ἀληθινὸς ἄρχων οὐ πέφυκε τὸ αὑτῷ συμφέρον σκοπεῖσθαι ἀλλὰ τὸ τῷ ἀρχομένῳ : ὥστε πᾶς ἂν ὁ | ||
' ἐλλεβόρου . καὶ τὸ τοῦ νοσήματος δ ' εἶδος σκοπεῖσθαι προσῆκεν : ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ λευκοφλεγματίου ὑδέρου φλέγματος |
ἐστιν : προϋπάρχει ἄρα τούτου ἑκάστου τὸ ἕκαστον ἀκίνητον . Ἵνα δὲ σαφῶς εἴπω ἃ λέγω , τὰ ἄλλα παραλιπών | ||
] τῆς ὑπὸ οἴστρου κινουμένης ὃν αὐτῇ ἐμβάλλει ἡ Ἥρα Ἵνα δείξῃ ὅτι θεός ἐστι καὶ οἶδε πάντα , διὰ |
ὁμοίως καὶ ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις εἰσάγει τὸν Σωκράτη ἐρωτῶντα Κρῆτα καὶ Λάκωνα πολίτην περὶ Μίνωος καὶ Λυκούργου , | ||
, ὦ βασιλεῦ , ὅταν τοξοτῶν χρείαν ἔχῃς , οὐκ ἐρωτῶντα τὸ γένος , ἀλλὰ τιθέντα τὸν σκοπὸν τοὺς ἀρίστους |
τίνα τρόπον ” ; ὃ δέ „ ἐπειδήπερ οὗτοι πάντα ἐπίστασθαι ἐπηγγείλαντο , ἐμοὶ δὲ κατέλιπον οὐδὲ ἕν „ . | ||
φησὶν ἐπεξηγούμενος ἕκαστον τῶν ἀπηριθμημένων , διότι οὐκ ἔσται ἡμῖν ἐπίστασθαι καὶ ἀποδεῖξαι εἰ μὴ ἐξ ἀληθῶν , ἀλλὰ λαβοῦσι |
ἐστιν ἐφ ' ἑαυτοῦ , καὶ διὰ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης γινώσκειν μέλλει καὶ τὴν μερικήν , οἷον ὅτι ἐγὼ ξηρός | ||
τῶν αἰτιῶν ἀποδόσεως . ” ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρὸν οὐ φάγεσθε ἀπ ' αὐτοῦ ” |
ἄλλων τοῦ λόγου μερῶν . ἐπὶ δὲ τούτοις τὰ ληφθέντα διακρίνειν , εἴ τι δεῖται μετασκευῆς ὄνομα ἢ ῥῆμα , | ||
: οὐ γὰρ μόνον χρὴ τὴν τοπικὴν στάσιν τῆς Σελήνης διακρίνειν , ἀλλὰ καὶ τὰς μαρτυρίας Ἡλίου τε καὶ τῶν |
: ταύταις ταῖς σκηναῖς , ὁ δὲ Πολυμήστωρ ἀναφορικῶς νοήσας ἐρωτᾷ : ποῦ δὲ αἱ στέγαι αὗται , ἃς λέγεις | ||
. Ταύτην αὐτῷ ἀπόδος καὶ ὅ τι ἄν σε τούτων ἐρωτᾷ , ᾗ γέγραπται σύμφαθι . καὶ γὰρ ἐγὼ ἐπιστέλλω |
: ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
ἕνεκα πᾶσα ἡμῖν ἐστιν ἡ σκέψις τὰ νῦν . Λέγε σαφέστερον . Ψυχῆς ἦν ἕνεκά που ; Πάνυ μὲν οὖν | ||
καὶ Λακεδαιμονίους ἐπιβουλευόμενα : ἀντὶ τοῦ ἐπικίνδυνα ἐξ ἐπιβουλῆς . σαφέστερον : ἐπιφανέστερον ἀναγκαῖον . . . : δημηγορία Ἀλκιβιάδου |
τὸ δὲ θεῖον , καὶ τὸ μὲν θεῖον ἐν ἅπασιν ζητεῖν κτήσεως ἕνεκα εὐδαίμονος βίου , καθ ' ὅσον ἡμῶν | ||
ὥστε καμεῖν τοῖς τύπτουσι τὰ ξίφη . τί οὖν ἔδει ζητεῖν , ὃ πρὶν ἢ πυθέσθαι περὶ τῆς στάσεως εἶχε |
τὸ βῆμα . ἀφασίας δὲ ἅπαντας κατασχούσης διὰ τὸ μηδένα γιγνώσκειν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς λέγει πάλιν ὁ Σερουίλιος | ||
τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν τε καὶ σπέρμα καταβλητέον |
δὲ μέλλῃ κριθήσεσθαι παρ ' ὑμῖν , Καλλιμέδοντ ' εἰσαγγέλλων συνιέναι ἐν Μεγάροις τοῖς φυγάσιν ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου , | ||
ἂν διενέγκῃ ἴσως εἰ δι ' εἰκότα λόγον καὶ ἀμφότερα συνιέναι πέφυκε τοῖς συμμέτροις καὶ κατὰ φύσιν οὔροις . Καὶ |
Δαίδαλος δὲ ποιήσας πτέρυγας προσθετὰς ἐξῆλθε μετὰ τοῦ Ἰκάρου : νοῆσαι δὲ ἄνθρωπον πετόμενον ἀμήχανον καὶ ταῦτα πτέρυγας ἔχοντα προσθετάς | ||
ἀνδρὸς . δρόμος τοῦ ἀνδρὸς . ὁ δρόμος . φαίνεται νοῆσαι . φέρει ] ἡμῖν . πρᾶγμα . ἀγαθὸν . |
τὴν χεῖρα τὸ ἔμβρυον πλάγιον παραπεσὸν , τῆς χειρὸς ἐπιλαβόμενος προάγειν ἔξω ἐπιχείρει ὡς μάλιστα , παραδεῖραι δὲ τὸν βραχίονα | ||
γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ φεύγειν . ἐνταῦθα καὶ τὸ διττὸν |
ψευσθῆναι καὶ ἤδη ἀδίκως γέ τινας ἀπολέσθαι οἱ ῥᾳδίως τολμῶντες ψεύδεσθαι καὶ συκοφαντεῖν ἀνθρώπους ἐπιθυμοῦντες . ἔπειτ ' οἴομαι ὑμᾶς | ||
προτάσεως ἐλλείπειν ἐν τῷ συμπεράσματι καὶ οὕτω τὸν λόγον συμβαίνειν ψεύδεσθαι : οὐ γὰρ ταὐτὸ σημαίνει , ἐὰν διελών τις |
ἀληθείας ὁ λόγος ἡμῖν , ζητητέον ποσαχῶς ἡ ψυχὴ δύναται ἀληθεύειν ἐν τῷ καταφάσκειν καὶ ἀποφάσκειν , καὶ πόσαι εἰσὶν | ||
ταὐτὸν λέγων τῷ οὐ πάσης ἀντιφάσεως τὸ μὲν τῶν μορίων ἀληθεύειν τὸ δὲ ψεύδεσθαι ἀνάγκη . εἰ δὲ ἐν Κατηγορίαις |
' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
, εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
ἀληθῶν , ἵνα καὶ ἐπὶ τῶν ψευδῶν τετριμμένοι ὦμεν μὴ ἀπροσδιορίστως ἀποκρίνεσθαι : συμβαίνει γὰρ ἐν τῇ ἐρωτήσει τὰ μὲν | ||
εἴδη διαιρούμενον πλείονα , εἰς τὸν κατ ' ἐξοχὴν καὶ ἀπροσδιορίστως λεγόμενον ποιητήν , εἰς λυρικὸν * ποιητήν * , |
ἀπάτην ἤνεγκεν . ἔχει μὲν οὖν τι κἀκ τῶν ἀμφιβόλων ἐρωτημάτων τουτὶ τὸ πρόβλημα , νικᾷ δὲ παρὰ τὴν σύνθεσιν | ||
μέν εἰσι ληρήματα τῶν νεωτέρων καὶ πλάσεις τῶν πρὸς ἀλλήλους ἐρωτημάτων καὶ τῶν ἐξ Ὁμήρου παρεκβεβλημένων ἐπῶν καὶ ὑπ ' |
δεσμώτας . ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας ὑπισχνεῖτό πως τῷ μηδὲν ἀντιλέγειν . εἰ γὰρ ἐναργῶς ἀντειπεῖν ἀνεδύετο , τρόπον ἕτερον | ||
καὶ δύσνους ὢν ἐξελέγχῃ τοῖς κοινοῖς , ἢ οὐδὲν εἶχες ἀντιλέγειν καὶ τῆς αὐτῆς ἀγνοίας ὑπεύθυνος εἶ ὁμοίως ἐμοὶ τῶν |
ἐκτεθείσης ῥήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους λεγόμενα , ἐνταῦθα μὲν πάνυ ἀσαφῶς καὶ δι ' αἰνιγμάτων ῥηθέντα , πρὸς δὲ τῷ | ||
μηδὲ τῇ βασιλίδι . ” δόξας δὲ ὁ εὐνοῦχος ὅτι ἀσαφῶς εἴρηκεν ὃ ἤθελε καὶ οὐ νενόηκεν ἡ γυνή , |
Τούτων οὕτω διαιτηθέντων πάλιν ὡς ἓν τὸν ἐριστικὸν λαμβάνοντες καὶ σοφιστικὸν ζητοῦμεν ἰδεῖν , πῶς ποτε πρὸς τὸν διαλεκτικὸν ἔχει | ||
ἁπλῶς καὶ κυρίως , ἀλλὰ μὴ κατὰ συμβεβηκὸς κατὰ τὸν σοφιστικὸν τρόπον , ἤγουν ὥσπερ οἱ σοφιστικοὶ ἀπατῶσιν ἀπό τινων |
ἐξεργασία πραγμάτων ἢ γενομένων ἢ ὄντων ἢ πραχθησομένων εἰς τὸ παραστῆσαι ἐναργέστερον τὸ λεγόμενον , ὡς ἐν τούτῳ : ἄνδρας | ||
ὁρισμόν τινος , λέγων ὡς ὁ θέλων δι ' ὁρισμοῦ παραστῆσαι τὴν φύσιν τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου |
μηδὲ ἀκηκοέναι προσποιούμενος . Γ οἷον μηδὲν ἀποκρίνῃ πρὸς τὸ ἐρωτηθέν . Γ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τὰ σπλάγχνα ὄπτα Γ | ||
ἐμοὶ ἐρεῖς : ἡνίκα τις ἐρωτηθείς τι ὑπὸ γινώσκοντος τὸ ἐρωτηθέν , αὐτὸς ἀγνοῶν , οὕτως ἀποκρίνηται : “ σὺ |
εὐτελεστάτων ἢ τιμιωτάτων ἄνευ τοῦ περὶ ἕκαστον δημιουργοῦ , οὕτω γελοῖόν ἐστι φάναι τὸ κάλλιστον καὶ τιμιώτατον ἁπάντων τῶν ὄντων | ||
αὐτὰ ταῦτα ἐξαμαρτανόντων ἡμῶν , ἆρ ' οὐκ οἰόμεθα ὃ γελοῖόν τε καὶ οὐκ ὀρθὸν ἐκεῖ γιγνόμενον ἦν ἂν τότε |
αὐτοῦ . καὶ παρόντος μὲν τοῦ Ὑψικρέοντος μὴ τολμᾶν αὐτὴν διαλέγεσθαι τῷ ξένῳ , μετὰ δὲ χρόνον , ὡς ὁ | ||
ὑπισχνεῖται . μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τῷ βασιλεῖ θαρροῦσιν ἤδη διαλέγεσθαι περὶ τοῦ τὸν λεὼν ἱερουργήσοντα ἐκπέμψαι τῶν ὅρων : |
, ἢ τῶν δακτυλίων τὸ πλῆθος ἢ τῆς κόμης τὸ περίεργον ἢ τῆς διαίτης τὸ ἀκόλαστον : ὥστε κατὰ μικρὸν | ||
μὲν ὡς ἐπωφελῆ καὶ χρειώδη , οὐκ αὐτουργεῖς δὲ ὡς περίεργον καὶ ματαίαν . οὕτως ἐκλελησμένη εἶ τοῦ φρονήματος οὗ |
ὑπὲρ ἀσφαλείας τε τῆς αὐτὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ μηδένα Οὐολούσκων μαθεῖν , ὅστις ἦν ὁ τὴν μήνυσιν κατ ' αὐτῶν | ||
λόγον ἑαυτοῖς δόντες ἡγήσασθαι πᾶσαν ἀκούσιον ἀμαθίαν εἶναι , καὶ μαθεῖν οὐδέν ποτ ' ἂν ἐθέλειν τὸν οἰόμενον εἶναι σοφὸν |
πεινῶν ἀναμενεῖς δάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον . πῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι ὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ ' ἔτι μασώμενος | ||
τάττειν , ἐν μέσῳ δὲ τὸ χείριστον , μὴ διδάξας διαγιγνώσκειν τό τε καλὸν καὶ τὸ κίβδηλον , οὐδὲν ἄν |
δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ τοῦ γέροντος δεῖ νοεῖν , ἐπὶ γὰρ τῶν ἐκπεμπομένων εἰς πρεσβείαν οὐχ εὑρίσκομεν | ||
θίξεως καὶ ἁφῆς , οὔτε κατὰ σημεῖον αὐτῷ θιγγάνοντι δυνατὸν νοεῖν , οὔτε κατὰ μέγεθος ἐφαπτομένῳ : κατὰ μὲν γὰρ |
μὴ δεξιωθῶμεν , μενοῦμεν πρὸ τῶν θυρῶν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε εἰκάζειν τινὰ ὅτι ἠτιμώθημεν καὶ τοιαῦτα λέγειν . βηλόν : | ||
ἰδεῖν ἢ ἄρνας θῦσαι ἢ φήμαις προσσχεῖν , ἀλλὰ τὸ εἰκάζειν καλῶς ἐγγὺς αὐτοὺς Ἀμφιαράου καθίστησιν . ἐγὼ τοίνυν ἐνθυμούμενος |
πονέσειε , οὐ πώποτε δὲ τὴν χεῖρα κατωτέρω τοῦ ὀμφαλοῦ προενέγκασθαι . διὸ καὶ Ἀριστοτέλης Ξενοκράτην τὸν Χαλκηδόνιον σκώπτων ὅτι | ||
ἑξῆς προκόπτειν ἐμμελῶς , οὐδὲν ἕτερον εἶναι δύναται διάστημα οὐδὲ προενέγκασθαι φθόγγον ἕτερον ἐμμελῆ καὶ ἡρμοσμένον , ἢ διάστημα μὲν |
τοῖς δαίμοσι διαλεκτικοὺς τρεῖς τῶν παρεγγεγραμμένων . καὶ μὴν φιλοσοφεῖν φιλολογεῖν τ ' ἀκηκοὼς ὑμᾶς ἐπιμελῶς καρτερεῖν θ ' αἱρουμένους | ||
ἢ χρή , ὡς εἰ καὶ λέγοιμεν οὐ λείπει τὸ φιλολογεῖν . καὶ διὰ τῆς τοιαύτης συντάξεως ἄρα δέδεικται ὅτι |
ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
: κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
ἥκιστα προδεδώκασιν οἱ παῖδες , εἶθ ' οὕτως ὑπὲρ αὐτοῦ ἀπολογήσεται : ἐν δὲ τῷ ἐμπίπτοντι κρινόμενος συνειδότος , ὁ | ||
αὐτῶν δίκας . Ὁρᾷς ὅτι ἐνταῦθα ὁ φεύγων οὐκ εὐθὺς ἀπολογήσεται περὶ τοῦ ἐγκλήματος : ἀλλὰ καθάπαξ ἀνελεῖν τὴν κρίσιν |
' αὐτῶν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐν ἑτέρᾳ τῶν λόγων καθήκει δηλῶσαι μερίδι : τὴν δ ' οὖν ἐπιτροπὴν οὕτω λαμπρὰν | ||
δι ' ἐπιστολῆς , οὓς περὶ τούτων ἔχω λόγους , δηλῶσαι . οἷς πάνυ τὸν νοῦν προσέχοντες ἀκούσατε : οἴομαι |
δι ' εὐλάβειαν τοῦ μήποτε εἴη ὁμώνυμον τὸ κοινόν : ἀσαφὲς γὰρ ὂν ἄδηλον εἰ οὕτως ἢ ἄλλως ἔχει . | ||
πολλῶν συμφωνίας θηρώμενος τὴν τῆς ἀληθείας κατάληψιν : τὸ γὰρ ἀσαφὲς ἐξελέγχεται τῇ τῶν πλειόνων συνᾳδούσῃ συμφωνίᾳ . Ἤκουσε δὲ |
τοῦ δικαίου , ἵνα εἰς Ἅιδου ἐλθὼν ἔχῃς πάντα ταῦτα ἀπολογήσασθαι τοῖς ἐκεῖ ἄρχουσιν : οὔτε γὰρ ἐνθάδε σοι φαίνεται | ||
μεταλήψει , ἀλλὰ μᾶλλον ἂν εὔξασθαι τοῖς θεοῖς καιρὸν γενέσθαι ἀπολογήσασθαι ὑπὲρ ὧν πρότερον ἥμαρτον ἢ πάλιν ἐπαντλῆσαι ταῖς προτέραις |
τὰς τετράδας διὰ τὴν πρὸς τὰς ἑβδομάδας συμπάθειαν ἰσχὺν ἔχειν κρίνειν φαμέν , ᾗπου δυναμικώταται ἂν εἶεν αἱ ἑβδόμαι . | ||
οὐ τὰ πολλαπλάσια αὐτέων ἐπιτυγχάνειν , ἢν ἐκμαθών τις αὐτὰ κρίνειν τε καὶ λογίζεσθαι ὀρθῶς ἐπίστηται . Ποθέειν δὲ χρὴ |
“ ἐπῄνεσαν πάντες τὸν λόγον : μόνος Χαιρέας προσεποιεῖτο μὴ συγκατατίθεσθαι , τὸ μῆκος τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος , τὸ δὲ | ||
παραδεξόμεθα : εἰ δὲ τισίν , εἰπάτωσαν ἡμῖν τίσι χρὴ συγκατατίθεσθαι : ὁ μὲν γὰρ Πλατωνικὸς λέξει ὅτι Πλάτωνι , |
. καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν : οὐκ ἄρα τοῦτο μάταιον ἔπος μερόπων τινὶ λέχθη , ῥήγνυσθαι σοφίης τόξον ἀνιέμενον | ||
. Τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου : τὸ γάρ τίς μάταιον ἔχει τόπον προσώπου : κεῖται μὲν γὰρ διὰ τὴν |
δὲ τὸ ἀδύνατον τελεσθῆναι . ἀπολογεῖσθαι τοῦ ἀπολογίζεσθαι διαφέρει : ἀπολογίζεσθαι μὲν γὰρ τὸ ἀποδιδόναι τὸν λόγον , ἀπολογεῖσθαι δὲ | ||
ταῦτα ἀκυρολογοῦσιν [ ] . ἀπολογεῖσθαι τοῦ ἀπολογίζεσθαι διαφέρει . ἀπολογίζεσθαι μὲν γὰρ ῥητέον τὸ ἀποδοῦναι τὸν λόγον τῶν δαπανημάτων |
μὲν γάρ ἐστι τὸ εἰπέ , φράσαι δὲ ἀντὶ τοῦ διανοήθητι : σὺ δὲ φράσαι , εἴ με σαώσεις . | ||
τι τῶν σεαυτοῦ πραγμάτων : ἀντὶ τοῦ “ σκέψαι καὶ διανοήθητι περὶ τῶν ἰδίᾳ σοι συμφερόντων πραγμάτων ” . σκέψαι |
ἕκαστον ζῷόν τε καὶ εἶδος . ταῦτα δή , ὦ Θεαίτητε , ἆρ ' ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι , καὶ | ||
ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον : οὗ τί φήσομεν , ὦ Θεαίτητε , δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι ; Δοκῶ μέν , ὅπερ |
. Κρόνος ] ἄφρων ⌈ καὶ παλαιός . εἴπερ ] διδάξω . λαλιὰν ] στωμυλίαν καὶ πανουργίαν . ⌈ ἐπιβάλῃς | ||
δὲ τοῦτ ' ἐδύνατο , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι ; ἐγὼ διδάξω . Φιλίππῳ μὲν ἦν συμφέρον ὡς πλεῖστον τὸν μεταξὺ |
ἐρομένου ἑτέρου φάναι ταῦτα οὕτως ἔχειν οὐ πάνυ δύσφημον ; Ἴσως . ” Ἴσως τοίνυν σὺ εἶ οὗτος , “ | ||
ἀπὸ τοῦ ἔργου οὗ ἂν πράττῃ καὶ ὅταν μή ; Ἴσως οὔ . Ἐνίοτε ἄρα , ἦν δ ' ἐγώ |
μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
' ἀνθράκων ἐντιθεμένων βαρέως ὄζειν . Καὶ ἃ μέν ἐστι διαγνῶναι ἔκ τε τῶν πλειόνων τε καὶ ἐλαττόνων τοῦ συμμέτρου | ||
, ἑπόμενον λοιπόν ἐστι καὶ τὸν ἀμφημερινὸν εἰς μέσον ἀγαγόντας διαγνῶναι ἀκριβῶς . καὶ ἦν μὲν ἕτοιμον εἰπεῖν , πάντα |
ἐξασθενήσουσιν ἐν τῷ ἀγαθόν τι παρασχεῖν . ἐπὶ παντὸς εἴδους σκοπεῖν δεήσει τὸν οἰκοδεσπότην τοῦ οἰκοδεσπότου , ὅπως ἔτυχε καὶ | ||
ἀνήρ . Ὁ δὲ Δωρόθεος συμβουλεύει τοὺς τριγωνοκράτορας τῶν φώτων σκοπεῖν καὶ αὐτὰ τὰ φῶτα ἐν ποίοις τόποις τυγχάνουσι καὶ |
πρὸς τὸν ῥήτορα βλέποντας , ἀναμένοντας τό : ὦ οὗτος ἀναγίνωσκε . ἤδη δὲ καὶ ὑπογραφεῖς ἐν ταῖς μεγίσταις ἀρχαῖς | ||
χάριν καὶ φίλοις οὖσι καὶ λέγουσιν ἀληθῆ . λαβὼν τοίνυν ἀναγίνωσκε καὶ χεῖρα ὄρεγε καὶ ποίει τὸ δίκαιον ἰσχυρότερον τῶν |
ὢν πατρὸς οὐ πατήρ ἐστιν , ὥστε σύ , ὦ Σώκρατες , ἀπάτωρ εἶ . Καὶ ὁ Κτήσιππος ἐκδεξάμενος , | ||
δέ ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγόμενος τῶι Σωκράτει εἶπεν : Ὦ Σώκρατες , ἐγώ τοί σε δίκαιον μὲν νομίζω , σοφὸν |
ἄπειροι τῷ καθ ' ἑκάστην τέχνην δύνασθαι | καὶ ψευδῆ συλλογίζεσθαι , οἷον κατὰ γεωμετρίαν γεωμετρικῶς , καὶ κατὰ τὴν | ||
καλῶς μοι δοκεῖς τὸ ἀδύνατον εἰς γνῶσιν τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης συλλογίζεσθαι , διότι πολλὴ διαφωνία περὶ αὐτὴν γέγονεν , ἢ |
δὲ ὁμοίως τῷ Ἡλίῳ σκέπτου . δεῖ δὲ καὶ τοῦτο παρατηρεῖν : ὅταν τις εἰς πόλιν εἰσέλθῃ σκόπει τὰ δ | ||
εἰς ἕτερον . ἔτι πέντε ταῦτα ἐπὶ τῶν ὁμωνύμων δεῖ παρατηρεῖν : ταυτότητα γένους , ταυτότητα πτώσεως , ταυτότητα γραφῆς |
εἶδος τὸ τῆς κώπης ἀναδεδεγμένῳ . καὶ μὴν τῷ γε τἀληθὲς σκοπουμένῳ ἔτι φανεῖται ἄχρι τοκετῶν τὸ ἔμβρυον : ἦν | ||
ἡδονῆς ὄργανα καὶ μουσικὴ τοὔνομα τῇ τέχνῃ , λόγος δὲ τἀληθὲς εὑρίσκει . τοῦτό σοι πρακτέον , τοῦτό σοι ῥητέον |
ὄργανόν τι ποιεῖσθαι τὴν ἀναγωγήν , εἰς τοὺς αὐλοὺς ἦν ποιητέον , ἐπειδὴ μάλιστα πλανᾶται καὶ κατὰ τὴν αὐλοποιΐαν καὶ | ||
μέσον τὸν περίνεον καὶ κατὰ τὸ ἱερὸν ὀστέον τὴν ἐκκρέμασιν ποιητέον . ὁ δὲ καταρτισμὸς ὁ διὰ τοῦ κρεμασμοῦ οὕτως |
καὶ ἐπαληθεύειν ἔοικας τὴν τῶν Μουσῶν ἐπίπνοιαν αὐτὸς οὐδ ' ἀπολογεῖσθαι ὑπὲρ τῶν ἐπῶν δυνάμενος . ἡμεῖς δὲ οὐ ταύτην | ||
καὶ στρατηγεῖν ἀναγκαζόμενος ἀξιοῖ περὶ τῶν ἐπενεχθέντων ἐγκλημάτων αὐτῷ πρότερον ἀπολογεῖσθαι : διαφέρει δὲ ἡ κατὰ ἀξίωσιν πραγματικὴ τῆς κατὰ |
ὡροσκοπικὸς ἀφαίρεσιν ἔχει τοσαύτην , ὅση ἡ ὑπεροχή : ἥνπερ λογίζεσθαι χρή , πόσον μέρος ἐστὶ τοῦ μεγέθους , καὶ | ||
μετὰ αἰσχρουργίας τῆς πάσης ἐπιδεικνυμένων . ἀκόλουθον οὖν ἂν εἴη λογίζεσθαι , ὅτι καὶ ἄμπελος δυεῖν σύμβολον πραγμάτων ἐστίν , |
, καὶ ἀπὸ τούτου ἐπὶ τοῦ ὀνομάζειν καὶ ἐπὶ τοῦ φράζειν . . πρὸ τοῦ τυφθῆναί σε . Θ . | ||
οἴομαι οὖν βέλτιστον εἶναι ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι , φράζειν δὲ καὶ ὅποι , ἵνα καὶ τὸ πλῆθος εἰδῶμεν |
ἐδυνάμην : καὶ πολλὰ δὲ ἄλλα πρὸς τούτοις , ἃ γράφειν αἰσχύνομαι , ἵνα μή τινα δηλοῦν ἐμὴν μικρολογίαν δόξω | ||
ποτε ἐν Κορίνθῳ ξενικὸν τρέφειν . μήποτε μέντοι ἐνταῦθα δεῖ γράφειν Πολύτροπον ἀντὶ τοῦ Πολυστράτου : παρὰ μηδενὶ γάρ φησιν |
εἰς αὐτὰ ὥσπερ γράμματα βλέποντας τοὺς τὴν τοιαύτην γραμματικὴν εἰδότας ἀναγινώσκειν τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν σχημάτων κατὰ τὸ ἀνάλογον μεθοδεύοντας | ||
μὲν οὖν περινοστοῦντα νῦν μὲν Ἀθηναίοις , νῦν δὲ Κορινθίοις ἀναγινώσκειν ἢ Ἀργείοις ἢ Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ μέρει , ἐργῶδες |
. ἔλεγον τὰ ἁμαρτήματα συγγνώμης τυγχάνειν : οὐ γὰρ ἑκόντα ἁμαρτάνειν , ἀλλά τινι πάθει κατηναγκασμένον . καὶ μὴ μισήσειν | ||
ἀκούσας ἐκέλευσε τὸν χρησμὸν διεξενεγκεῖν τοῖς Πέρσαις , ὡς ἐξευλαβηθεῖεν ἁμαρτάνειν . Οἱ δὲ δι ' ὑποψίας γίνονται , ὡς |
δι ' ἀδυνάτου συλλογισμοὶ μέρος εἰσὶ τῶν ἐξ ὑποθέσεων , ἴδωμεν , πῶς καὶ οὗτοι γίνονται . ἰστέον , ὡς | ||
τῷ θειοτάτῳ ἀνθρώπων ὑπὸ τῆς θεοῦ φωνῆς , φέρε , ἴδωμεν τὴν θείαν φωνήν , καὶ ἃ ἐδίδαξας τὸν Λυκοῦργον |
δὲ οὗτος ὁ Τύριος εἴη καὶ δέχοιτό γε εὐμενῶς τὸ ῥηθέν , ὡς ἂν υἱέος ἡττώμενος . Ταυτὶ τοῦ μήκους | ||
: ἐν τούτῳ γὰρ ἔλαθεν αὐτὸν ἕν τι τῶν ἀληθῶν ῥηθέν : ἐκ τοῦ οὐρανοῦ φησι κομίσαι τὴν Θέτιν ὑπὸ |
: καὶ εἰ μὴ παρ ' αὐτῶν ἀσφαλὲς εἴη σοι πυνθάνεσθαι , τὸ παρὸν ὑπερθέμενος παρ ' ἄλλου πυνθάνου τὰ | ||
καὶ Πανὸς ἄγαλμα . τοὺς δὲ πολίτας πέμψαντας εἰς θεοῦ πυνθάνεσθαι περὶ τῶν ἐκβησομένων : τὸν δὲ ἀνειπεῖν , ἱερὸν |
ὧν λέγει ἢ γράφει , κατ ' αὐτό τε πᾶν ὁρίζεσθαι δυνατὸς γένηται , ὁρισάμενός τε πάλιν κατ ' εἴδη | ||
κατὰ τοὺς καλουμένους τόνους μεταβολῶν . Ὅτι τῷ διὰ πασῶν ὁρίζεσθαι δεῖ τοὺς ἄκρους τῶν τόνων . Ὅτι μόνους ἑπτὰ |
γὰρ ὄντων οἷς ἄν τις διαιτήσαι τὸ παρὸν τουτὶ τὸ σκέμμα , ἑνὸς μὲν τείνοντος ἐπὶ τὸ ἀληθὲς αὐτό , | ||
. σκῶμμα τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον , οἷον σκέμμα : γέλοιον δὲ οἷον τὸ ἐπὶ διαχύσει τῶν ἀκροατῶν |
ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
. . . . . . Περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν ὡδὶ διεξήρχετο , τῶν κατὰ φύσιν αἰσθητῶν κατὰ γένος ὡρισμένα | ||
ἀπεσημήνατο βίον , κτλ . . . . ἔφη τοίνυν ὡδὶ περὶ αὐτοῦ : λέγει δὲ ὁ Ἀριστόξενος , ἀφηγούμενος |
ταυτί μοι δοκεῖ δίκαια λέγειν ὁ λέγων , κἀγὼ ὑμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι τί ποτ ' ἐστὶν τοῦτο ὃ ἐμοὶ πεποίηκεν | ||
ἔχει , καὶ περὶ τῶν παρόντων ἄμεινον φρονήσομεν , ταῦτα πειράσομαι λέγειν . καίτοι με οὐ λέληθεν , ὅτι μαίνεσθαι |
τοῦ Πλάτωνος αὐτὸ χρὴ καθ ' αὑτὸ σκοπεῖσθαι τὸ γιγνόμενον ἐνθυμεῖσθαί τε μὴ παρέργως , εἰ μὴ πᾶσα ἡ τῶν | ||
τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι . ἐνθυμεῖσθαί τ ' αὐτοὺς ἠξίου , ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν |
πολλοὺς καὶ ἀπὸ πολλῶν εἰς πλῆθος σχέσιν . Ἄξιον δὲ ἀπορῆσαι , διὰ τί τοῦτο πρόχειρον εἶπε , καὶ μὴ | ||
. = , , . ἢν δὲ βραχίων καταγῇ Ἄξιον ἀπορῆσαι νῦν , διὰ τί μὴ περὶ τοῦ ἄκρου τῆς |
περικειμένων μυῶν . εἰ δὲ καὶ φλεγμαίνει τὸ ἧπαρ , ἐπισκέπτεσθαι δεῖ πάλιν καὶ ζητεῖν , ἆρά γε τὰ κυρτὰ | ||
προγιγνώσκειν αἱρουμένῳ τῶν παθῶν τὰ συμβαίνοντα , οὐ μόνον οὔρων ἐπισκέπτεσθαι προσήκει διαφοράς , ὅπου γε καὶ αὐτῶν μόνων ἀρκούντων |
τὰ πάντα σὺ μαθὼν κατ ' ἀξίαν γίνωσκε καλῶς καὶ διάκριναι βίβλους καὶ τεχνικῶς βάδιζε πρὸς λόγων τρίβους . ἐπείπερ | ||
τὰ πάντα σὺ μαθὼν κατ ' ἀξίαν γίνωσκε καλῶς καὶ διάκριναι βίβλους καὶ τεχνικῶς βάδιζε πρὸς λόγων τρίβους . ἐπείπερ |
ὅπως ἂν στοχάζηται . καίτοι πῶς οὐχ ὑπεναντίον φάσκειν μὲν στοχάζεσθαι , λέγειν δ ' ὡς οὐ χρῆται λόγῳ δι | ||
μὲν τέλειος , ὁ δὲ ἀτελής ἐστιν . Ὅθεν προσήκει στοχάζεσθαι τῆς τοῦ παιδευομένου δυνάμεως . ‖ Ἀκοῦσαι δεῖ πρῶτον |
ἐξεθέμεθα . Γνοίη δ ' ἄν τις τῶν προσιόντων καὶ προγνῶναι βουλομένων διὰ καταρχῆς τὸ ἐσόμενον κατὰ τὸ καθολικὸν καὶ | ||
πῶς δὲ αὐτὴν ἄμεμπτον φυλάξωμεν , εἰ μὴ ὅτι τῷ προγνῶναι τὸ μέλλον ; κἄν τε σωτήριον ᾖ τὸ νόσημα |
. Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
ὅτι δ ' οὔτε Λυδοὺς οὔτε Μῄονας εἴρηκεν Ἔφορος μὴ ἐπισημήνασθαι . Φήσας δὲ ἀγνώτων τινῶν μεμνῆσθαι τὸν ποιητήν , | ||
νῦν πάλιν τὴν ἀντιφατικὴν τῶν προτάσεων ἀντίθεσιν , ἀλλ ' ἐπισημήνασθαι μόνον ὅτι προηγοῦνται αἱ ἐξ ὡρισμένου τοῦ ὑποκειμένου προτάσεις |
λόγος πρὸς τὸ μὴ διὰ κενῆς πονεῖν καὶ τὰς ἀνεπιτηδείους διδάξαι προσδεχομένως . ἐπιτήδειος δέ ἐστιν ἡ γραμμάτων ἐντός , | ||
καθ ' ὃν ἔξεστι ἐκφέρειν τὰ ποιήματα . τεκεῖν ] διδάξαι , γεννῆσαι . , γράψαι , τὴν κωμῳδίαν , |