ἐκτεθείσης ῥήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους λεγόμενα , ἐνταῦθα μὲν πάνυ ἀσαφῶς καὶ δι ' αἰνιγμάτων ῥηθέντα , πρὸς δὲ τῷ | ||
μηδὲ τῇ βασιλίδι . ” δόξας δὲ ὁ εὐνοῦχος ὅτι ἀσαφῶς εἴρηκεν ὃ ἤθελε καὶ οὐ νενόηκεν ἡ γυνή , |
Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
: τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
κλητικῆς : ὅπερ ἑνούμενον εὐθείας ἐστίν , ὅμοιον τῷ ἐγὼ γράφω κἀκεῖνος γράφει , ἐπεχόμενον δὲ κατὰ τὴν σύ καὶ | ||
ἕκαστον τῶν ποιημάτων , ὅσα κατά τινα ἁρμονίαν ἐπέρχομαι καὶ γράφω . ἄλλως : ἤτοι διαβεβαιοῦμαι , ἢ εὔχομαί σοι |
καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
ἐδυνάμην : καὶ πολλὰ δὲ ἄλλα πρὸς τούτοις , ἃ γράφειν αἰσχύνομαι , ἵνα μή τινα δηλοῦν ἐμὴν μικρολογίαν δόξω | ||
ποτε ἐν Κορίνθῳ ξενικὸν τρέφειν . μήποτε μέντοι ἐνταῦθα δεῖ γράφειν Πολύτροπον ἀντὶ τοῦ Πολυστράτου : παρὰ μηδενὶ γάρ φησιν |
συνεχώρησε . Τὸ γὰρ σαφῆ καὶ στρογγύλα καὶ ἀποτετορνευμένα αὐτὸν εἰρηκέναι συνεχώρησε , τὸ δὲ τὰ δέοντα εἰρηκέναι ἐξ ἀρχῆς | ||
τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι |
φιλοκινδυνότατος ἐκ πάντων ἐς τὰς ἐκείνου χρείας γενόμενος , ἴστε σαφῶς , συστρατευσάμενοί τε καὶ τοῖς γιγνομένοις παρατυχόντες : ὅσῃ | ||
] οὐκ ἂν ηὐλαβήθην αὐτόν . . . παρρησιάζεται ] σαφῶς λέγει . . . . αὐτῷτούτῳ ] τῷ ἡταιρηκέναι |
ἐκεῖνος τῆς βασιλείας ἐκβληθῇ : καὶ ταῦτα μέντοι λέγε μηδόλως αἰνιγματωδῶς , ἀλλ ' αὐτὰ ἐκεῖνα ἕκαστα φανερά . μηδ | ||
φησὶ , νέα οὖσα τὴν ἡλικίαν ἄρχει καὶ κρατεῖ . αἰνιγματωδῶς δὲ τοῦτο , ὡς τοῦ Ἰάσονος διὰ τὸ νέον |
μικρᾶς ἀρχῆς τοῦ φθόγγου τὴν ἅπασαν ἁρμονίαν συμβαίνει μεθίστασθαι , οὑτωσὶ δὲ κἀν ταῖς πράξεσιν ἐκ μετρίας ἐπιβολῆς ὁ σύμπας | ||
τῆς οὔσης ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους φιλίας ἄξιον . ἁπλῶς δὲ οὑτωσὶ γράφειν : πραχθήτω τὸ καὶ τό , καὶ τῷ |
τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
: ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
. ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
ποιήσας φανὸν ὑποστρέφοντας αὐτοὺς ἀνεῖλεν , * ὡς ὄπισθεν ἔγραψα πλατυτέρως * . * ἀλεκτόρων ἤτοι τῶν ὁμολέκτρων συζύγων ἀφ | ||
. λεόντων δὲ τῶν Διοσκούρων . ἡ ἔννοια ὄπισθεν ἐρρέθη πλατυτέρως . Ἐνυώ ἐπίθετον Ἥρας παρὰ τὸ ἀνύειν καὶ φονεύειν |
ψευδῆ , ἀλλὰ τὰ δεχόμενα τοὺς ἐφ ' ἑκάτερα λόγους πιθανῶς : οὔτε γὰρ τὰ ὁμολογούμενα ἀληθῆ ἀνατρέποντες ἀληθεῖς φανησόμεθαοὐδεὶς | ||
καὶ προβουλεύῃ . οὐκ ἔραμαι πολὺν ἐν μεγάρῳ πλοῦτον : πιθανῶς ὃ θέλει παραινέσαι τῷ Χρομίῳ , ἐφ ' ἑαυτοῦ |
εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
εἰπόντες τὰ συγκριτικὰ ἥμαρτον : ἀντὶ γὰρ τοῦ κλεπτέστατον καὶ ψευδέστατον . οὕτως Φιλόξενος εἰς τὸ Ῥηματικὸν αὑτοῦ , . | ||
εἰπεῖν ἢ ἀκοῦσαι λόγους . τὸ δὲ πάντων σχετλιώτατον καὶ ψευδέστατον τὸ εἰπεῖν οὐδεμιᾶς κατεπειγούσης χρείας ὅτι παιδικὰ γεγόνοι τοῦ |
εἰς αὐτὰ ὥσπερ γράμματα βλέποντας τοὺς τὴν τοιαύτην γραμματικὴν εἰδότας ἀναγινώσκειν τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν σχημάτων κατὰ τὸ ἀνάλογον μεθοδεύοντας | ||
μὲν οὖν περινοστοῦντα νῦν μὲν Ἀθηναίοις , νῦν δὲ Κορινθίοις ἀναγινώσκειν ἢ Ἀργείοις ἢ Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ μέρει , ἐργῶδες |
γνώμην διαμάρτῃς , εἶτα ἄλλην εἰσηγεῖσθαι μέλλῃς , ἁρμόσει σοι ἐσχηματισμένως τὸ ἐκ βαρύτητος θεώρημα , οἷον εἰ λέγοις : | ||
αὐτὰ δεῖ λέγεσθαι νοήματα , ἅπερ , εἰ καὶ μὴ ἐσχηματισμένως ἐμελετῶμεν , εἴπομεν ἄν . δεῖ δὲ μεταχειρίσεως καὶ |
ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
Αἴγυπτον : ἐπεὶ καὶ Φάρον ἐν τοῖς ἔπεσιν εἴρηκεν Ὅμηρος διαρρήδην ἡμερήσιον πλοῦν ἀπέχειν Αἰγύπτου , καὶ ὥσπερ οὐκ ἀρ | ||
τὸ μὲν γὰρ ἀμφίβολον ποιεῖ τὴν εἰκόνα , τὸ δὲ διαρρήδην ἐμὲ ταύτης ἀποστερεῖ . οὕτω πλέον ἠδίκησας τὴν θεὸν |
γὰρ ἀεὶ τοῦ φεύγοντος τὸ κεφάλαιον , κἂν μυριάκις ὁ Μινουκιανὸς τῷ κατηγόρῳ προσνέμοι : χρὴ γὰρ ἀεὶ τὸν μὲν | ||
ἐστὶν ἡ βάσανος , τῷ εἶναι ἀνεύθυνον , ὁ μέντοι Μινουκιανὸς καὶ κατὰ τοῦτο ἐναντιοῦται . Καὶ ἴσως ταῦτα οὐ |
ὅτι πλεῖστον ἀναφέρεται ἐν τῇ τῶν οἰκείων λόγων εὑρέσει τοῖς εἰσαγομένοις προσώποις : οὐ γὰρ τῷ αὐτῷ τρόπῳ τις τοὺς | ||
, ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς κεφαλαίοις τοῖς παρ ' ἡμῶν εἰσαγομένοις καὶ τιθεμένοις καὶ δεομένοις κατασκευῆς . ἄλλως τε δὲ |
, ὁρῶντα ἐμαυτὸν διὰ μὲν τὰ προπεπονημένα οὐδὲ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι δυνάμενον ὑπὲρ ὧν μάλιστα χρὴ εἰδέναι , ἄλλην δὲ | ||
σαυτὸν ἐρωτᾶν ἑκάστοτε ὅτι ἄν τις βούληται , ὡς ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι ; Πάνυ μὲν οὖν . Καὶ νῦν δὴ τούτων |
ἐμποριῶν πληροῦσι . Ταῦτα δὲ πάντα , ὡς ἔφημεν , παιδευτικῶς φησὶ πρὸς τὸν ἀδελφὸν , ἵνα τὰς ἀμοιβὰς τῆς | ||
” φησί „ δίδωσιν ἰσχὺν ποιῆσαι δύναμιν „ : ἄγαν παιδευτικῶς : ὁ γὰρ ἀκριβῶς ἀναδιδαχθείς , ὅτι δῶρον εἴληφε |
καὶ μὴν ἐν ταῖς ἐξηγήσεσιν ἐνδεέστερος τῷ λόγῳ ἢ ὥστε ἑρμηνεύειν τὰ δοκοῦντα ἀποχρώντως . οὐ μὴν οὐδ ' ἐνταῦθα | ||
ἵνα μὴ διαβάλῃς τὸ ἦθος , ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα αἰνιγματωδῶς ἑρμηνεύειν καὶ ἑτέρων πραγμάτων ὀνόμασι χρώμενος δηλοῦν τὸ πρᾶγμα . |
τῶν Ἑλληνικῶν καλῶς μὲν Εὔδοξον , κάλλιστα δ ' Ἔφορον ἐξηγεῖσθαι περὶ κτίσεων , συγγενειῶν , μεταναστάσεων , ἀρχηγετῶν . | ||
. Ταῦτα μὲν δὴ καλῶς μοι δοκεῖς , ἔφην , ἐξηγεῖσθαι . ἀλλ ' ἐκεῖνο οὐδέπω ἡμῖν δεδήλωκας , τί |
μὲν ἐξεῦρες , ἐποίησε δὲ ὁ τέκτων . ἐγὼ δὲ γράψω τῷ λόγῳ : ἥδιστον γὰρ τὸ θέαμα . δύο | ||
γὰρ ἐνταῦθ ' ἦσθ ' ἔτι ; Ἀπολῶ σε καὶ γράψω σε μυρίας δραχμάς Ἐγὼ δὲ σοῦ γε τὼ κάδω |
. Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ πλὴν Ἀρκαδίας : καίτοι γε εἰρηκὼς , Πελοποννήσου τε τὰ πολλὰ ἐσήμανεν , ὅτι οὐ | ||
ᾄδων αὐτὸν καὶ γανύμενος ὡς ῥᾳδίως τε καὶ τὰ προσήκοντα εἰρηκὼς ἀφυπνιζόμην . ἔδοξα δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν Σμύρνῃ |
δοκεῖ . Τὰ μὲν ἄλλα δοκεῖς μοι οὐ παρὰ δόξαν διειλέχθαι : ὅπως δὲ χρὴ δαιμόνιόν τι πονηρὸν ἡγεῖσθαι καὶ | ||
Λέγε σαφέστερον ὃ λέγεις . Εὐκόλως μοι δοκεῖ Παρμενίδης ἡμῖν διειλέχθαι καὶ πᾶς ὅστις πώποτε ἐπὶ κρίσιν ὥρμησε τοῦ τὰ |
ἕτερος δὲ ἀπορεῖν , οὐδέτερος ἂν τόν γε ἕτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον : ἐπεὶ κἂν περὶ τοὺς λόγους τὸ ἴσον γένοιτο | ||
δικαστῶν κατεγνώσθη θάνατος , οἴεται αὐτὸν ἐλέγχεσθαι περὶ τοῦ δαιμονίου ψευδόμενον , ἐννοησάτω πρῶτον μὲν ὅτι οὕτως ἤδη τότε πόρρω |
, ὃ μὲν προτρεπτικός , ὃ δὲ μεθοδικός τε καὶ τεχνικός : τῷ μὲν οὖν προτρεπτικῷ , φασίν , ἐν | ||
εἴδη εἴρηκεν . τέσσαρας δὲ τοὺς πάντας φησὶν εἶναι ὁ τεχνικός : ἀπὸ τοῦ ἴσου , ὡς τὸ προκείμενον πρόβλημα |
ἕψοντες οὐδὲν προσδέονται τούτων τῶν σοφισμάτων . Ἐπὶ τούτοις ὁ Κύνουλκος , φησί , πιεῖν ᾔτησεν δηκόκταν , δεῖν λέγων | ||
, τουτέστιν τῶν φιλίαν ἄδολον συντηρεῖν δυναμένων , ἃς ὁ Κύνουλκος τολμᾷ λοιδορεῖν , τὰς μόνας τῶν ἄλλων γυναικῶν τῷ |
φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον ὅταν φιλῶ διδάσκω | ||
προστακτικός , οἷον φίλει δίδασκε ἀναγίγνωσκε , εὐκτική , οἷον φιλοίην καὶ εἴθε φιλοίην διδάσκοιμι ἀναγιγνώσκοιμι , συνζευκτικός , οἷον |
πολὺ ἐχρήσατο , ὅλως τε οὐδὲν τῶν νομιζομένων ἐπὶ τούτοις παρῆκεν , ἀλλ ' οὐδέν τι μᾶλλον αὐτῷ κατέστη πρὶν | ||
τὸ δὲ τὰς ἐτυμολογίας ἀποδιδόναι γραμματικοῖς , διὰ τοῦτο αὐτὸς παρῆκεν ἀμφότερα : οὐ γὰρ φιλοσόφους οὔτε μὴν γραμματικὰς ἀλλὰ |
λάρναξ ] κἠν ϲτέγαι κήτ ! [ } ] [ ὑποπτεύω ] γα καὶ δέδοικ ' ἐγὼν μὴ δ [ | ||
, ὦ Σώκρατες ; Ἐγώ σοι φράσω , ὅ γε ὑποπτεύω λέγειν καὶ συμβουλεύειν ἡμῖν τοῦτο τὸ γράμμα . κινδυνεύει |
μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
ἧσσον ἢ ἐν τῷ ἐμῷ : περὶ δὲ τῶν κατηγορημένων ἀπολογήσομαι καθ ' ἕκαστον . Πρῶτον μὲν οὖν , ὡς | ||
, ἢ μέρος : ὅ ἐστιν ἀπόστα , καὶ δεόντως ἀπολογήσομαι : ἄλλως : ἀντὶ τοῦ : σὺ ἀναχώρει καὶ |
. τοιαῦτα καὶ περὶ συνάγχης εἰρήσθω . οἶμαι δὲ μηδὲν παραλελεῖφθαι ἄλλης ἕνεκα θεραπείας . εἰ δέ τι καὶ παραλέλειπται | ||
ἔχει ἐκ τοῦ πάντα εἰρῆσθαι τὰ συμβαίνοντα , καὶ μὴ παραλελεῖφθαι μηδέν . Καὶ ἡ ἱπποδρομία δὲ ἡ ἐπὶ Πατρόκλῳ |
. Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐδέποτ ' ἄρα , ὦ μακάριε Θρασύμαχε , λυσιτελέστερον ἀδικία δικαιοσύνης . Ταῦτα δή σοι | ||
, ἐπεὶ δοκεῖ γέ σοι ὡς ἐγὼ λέγω . Ὦ μακάριε , ῥητορικῶς γάρ με ἐπιχειρεῖς ἐλέγχειν , ὥσπερ οἱ |
ὁ λόγος ἔοικεν εἰσαναγκάζειν χαλεπὸν καὶ ἀμυδρὸν εἶδος ἐπιχειρεῖν λόγοις ἐμφανίσαι . τίν ' οὖν ἔχον δύναμιν καὶ φύσιν αὐτὸ | ||
ὀρθῶς ἐρεῖ , δυνήσονται ἐμφανίσαι τοῦτο ὃ ὁ λέγων ὀρθῶς ἐμφανίσαι οὐχ οἷός τ ' ἦν . ἀπορῶ δ ' |
μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
, οὐδέ γε αὐτῶν τινας τούτων ὧν ἢ εἶπεν ἢ παρέλιπε . καὶ γὰρ εἰ κατεμίχθησαν , ἀλλ ' ἡ | ||
ἔχειν ἂν παρέχεσθαι λύσεις , εἰ ἐβούλετο , ἐκείνας μὲν παρέλιπε , τὴν γνώμην δὲ ἐξετάσας , καθ ' ἣν |
' ἔσομαι τοιοῦτος γενέσθαι οἷοίπερ καὶ ἐκεῖνοι . Οὔκ , ὠγαθέ , ἀλλά σε λέληθεν οἷον τοῦτ ' ἔστιν , | ||
βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς εἰδέναι . ἀλλ ' , ὠγαθέ , προθυμοῦ καὶ ἡμῖν ἐνδείξασθαιοὔτοι κακῶς σοι κείσεται ὅτι |
λέγοι λέγειν . καὶ ταῦτα αὐτὸς πρὸς αὐτὸν ἔφην πολλάκις ἐπιτιμῶν , ὁ δ ' ἐμειδίασέ τε καὶ οὐκ ἠρνήσατο | ||
ἡμᾶς ἐπισφάττεις , ὦ Μῶμε , οὐκ ἐν καιρῷ νῦν ἐπιτιμῶν . Ὅρα οἷα ποιεῖς , ὦ ἀλιτήριε Δᾶμι , |
μέλλει πρὸς ἡμᾶς ἥξειν . ἐπειδὰν γνῶμεν , ὅ τι γέγραφας , ἀντεπιστελοῦμεν μακρότερα . Οὐδὲ πρότερον μὲν ἐν τοῖς | ||
εἰ δὲ μὴ ταῦθ ' ἕξεις δεικνύναι , οὐκ ἐξὸν γέγραφας : κληρονόμον γάρ σε καθίστης ' ὁ νόμος τῆς |
ἐνεδίδου κατ ' αὐτοῦ τυρεύων καὶ παντοίως τὴν αὐτοῦ ἀπώλειαν μελετῶν . Ταῦτά μοι , ὦ μαγίστρων ἥλιε καὶ Ῥώμης | ||
τὸν θεὸν νοῦς καὶ τὰς εἰς αὐτὸν εὐχαρίστους ὑμνῳδίας ἀπαύστως μελετῶν αὐτὸς ὁ πρὸς ἀλήθειαν „ ἅγιος καὶ αἰνετὸς καρπὸς |
παροινίας ἔρχεται , φαίνονται λελυπηκότες . οὐκοῦν ἐνταῦθα μὲν καὶ ῥήματα καὶ ἔργα , ἐκεῖ δὲ τοὔλαττον μόνον , τὰ | ||
οὐκ ἀνεπιτηδεύτως εἶχεν , οἷοι τῶν συκοφαντικῶν οἱ συνειλοχότες ὀκτὼ ῥήματα ἢ δέκα , ὁ δὲ Ἀπολλώνιος ξυνιεὶς τῆς τέχνης |
. Ὑμεῖς ἄρα , ἦν δ ' ἐγώ , ὦ Διονυσόδωρε , τῶν νῦν ἀνθρώπων κάλλιστ ' ἂν προτρέψαιτε εἰς | ||
ἔφη , καὶ σφόδρα γε : ἢ σύ , ὦ Διονυσόδωρε , οὐκ οἴει εἶναι ἀντιλέγειν ; Οὔκουν σύ γ |
, καὶ ἀπὸ τούτου ἐπὶ τοῦ ὀνομάζειν καὶ ἐπὶ τοῦ φράζειν . . πρὸ τοῦ τυφθῆναί σε . Θ . | ||
οἴομαι οὖν βέλτιστον εἶναι ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι , φράζειν δὲ καὶ ὅποι , ἵνα καὶ τὸ πλῆθος εἰδῶμεν |
, ἐὰν εἰσάγειν δέῃ μὴ ἐᾷν εἰσάγειν αὐτὸν , ἢ διασύρειν τὴν εἰσαγωγὴν , ὡς αὐτὸς Δημοσθένης ἐν τῷ αὐτῷ | ||
λόγον . ἢ Πλάτωνι μὲν καὶ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἐξέσται διασύρειν οὓς βούλεται καὶ διὰ τούτων ἑτέρους πάλιν , ἡμῖν |
λαλεῖς ὡς ἐξ ἀπόπτου θεώμενος , ἡμεῖς δ ' ἴσμεν ἀκριβέστερον οἱ διὰ πείρας ἰόντες . δῆμος γάρ , ὦ | ||
τοῦ εἰδότος τὰ ἐπιπολαιότερα , καὶ πάλιν σοφώτερον λέγομεν τὸν ἀκριβέστερον περὶ τὴν γνῶσιν καὶ τὸν δυνάμενον διδάσκειν τοῦ μὴ |
, καὶ φόνου συντιθέντες ἔγκλημα ἀπειλαῖς ὁμοῦ καὶ λοιδορίαις ἐθορύβουν Ἀρίσταρχον , ἕλκοντες , δεδιττόμενοι : πολλάκις ἐκδειματοῦντες τοῖς σχήμασι | ||
' αὐτοῦ πρὸς τὴν βουλὴν εἰρηκέναι φαῦλον , καὶ ἀξιοῦντα Ἀρίσταρχον ὅπως ἂν διαλλάξῃ αὐτῷ Δημοσθένην . ] Τίς οὖν |
παντὶ τῷ προτεθέντι προβλήματι νοῆσαί τε ἃ χρὴ εἰπεῖν καὶ οἰκονομῆσαι ταῦτα καὶ ἑρμηνεῦσαι ἄριστα . πρόσκειται δὲ τῶν ἐνδεχομένων | ||
ἴδια εὖ θέσθαι Ἕκαστοι : τῶν Σικελιωτῶν . θέσθαι : οἰκονομῆσαι . νῦν πρὸς ἀλλήλους δι ' ἀντιλογιῶν : τὸ |
αἰτία , ἥτις εἴρηται , ἤδη δευτέρα δὲ ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις : διότι ὁ στοχασμὸς ἄρνησίς ἐστι τοῦ ἐπαγομένου | ||
εἰδέναι , τοιαῦτα δὲ ἐπιστέλλων ψευδόμενος ἁλώσῃ τοῖς γεγραμμένοις αὐτοῖς ἐλέγχων τὰ γεγραμμένα . οὑτωσὶ μὲν οὐδ ' εἰ πάνυ |
γινόμενον . Ἔπος : ὁ λόγος . Εὐτόνως : εὐτονίας προφέρεσθαι : ὥσπερ οἱ τραγῳδοὶ εὐτόνως τὸν φθόγγον ποιοῦσιν . | ||
. μετενόει μέντοι ὁπότε πρὸς αὐτὸν ἀποτείνοιτο , ὥστε συνεχὲς προφέρεσθαι ταῦτα : ἐγὼ δὲ τἄλλα μακάριος πέφυκ ' ἀνὴρ |
Ἕρμιππος ἐν τῷ Περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην Γρύλλου φησὶ ἐγκώμιον γεγραφέναι . Τίμων δ ' ἐπισκώπτει αὐτὸν ἐν τούτοις : | ||
ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου τοσούτων μὲν ἀκηκοέναι , τοσαῦτα δὲ γεγραφέναι , τοσούτῳ δὲ χρόνῳ παρακεκαθικέναι γεροντίῳ οὐ πολλοῦ ἀξίῳ |
καὶ τὰ πράγματα πεποιηκέναι μοι . Οὐ μέντοι ταῦτά γε συνέφη ὁ Πρόδικος ἀλλ ' ἐκεῖνα μὲν ὡμολόγει . Πότερον | ||
; “ φαῖμεν ἄν : ἢ οὔ ; Καὶ τοῦτο συνέφη . ” Πότερον δὲ τοῦτο αὐτὸ τὸ πρᾶγμά φατε |
πάλιν , τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ παράδειγμα . Καλῶς εἶπες , καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις . Οὐκοῦν ἀπό | ||
' ἧς ὁσημέραι ἐκφοιτῶσιν ἀγαθῶν πηγαί , κακῶν ἐπισχέσεις . Καλῶς Πλάτων οὐκ ἐκοινώνει Διονυσίῳ : κατεδουλοῦτο γὰρ Σικελίαν . |
στοχασμόν [ ] [ τοιαῦτα ] δή | τινα τοῦ Ἀλεξίνου ? φλυαρήσαντος | [ ] ? , πρὸς τοὐπὶ | ||
' εἰκότως εἶναι φαίη τις ἂν καὶ τὰ ἀπομνημονεύματα τὰ Ἀλεξίνου τοῦ Ἐριστικοῦ . Ποιεῖ γὰρ Ἀλέξανδρον παῖδα διαλεγόμενον τῷ |
ἐδίδοσαν ἀργύριον : τοῦτο μέντοι εὖ οἶδα , διότι πᾶσι διαπρᾶξαι ἡ πόλις . . . τῶν δεομένων οὐχ ἱκανή | ||
σμικροῦ : Ἀναλώματος . . ἐθέλω : Χρῄζω . . διαπρᾶξαι : Οἰκονομῆσαι . πυθέσθαι : Μαθεῖν , ἀκοῦσαι . |
ἐν τοῦ Διδυμέος τὸν γέροντα κωνήιωι ξύοντα τὴν γῆν καὶ γράφοντα τὸ σχῆμα , τοὐξεῦρ ' ὁ Φρὺξ Εὔφορβος , | ||
οὕτω διελέγετο κοινῶς αὐτοῖς καὶ ἐπιδεξίως . τὸν δὲ ταῦτα γράφοντα ἐκπαιδεύσας νέον ἔτι ὄντα , ἡνίκα ἐπανῆλθεν Ἀθήνηθεν , |
τετάρτῳ . Τινὲς δὲ διὰ τοῦ ι γράφουσιν , ὡς εἰρήσεταί μοι ἐν τῷ ι . : Ὄβοδα , χωρίον | ||
Πυθέᾳ καὶ τῷ Εὐθυμένει τῶν ἐγκωμίων δοτὴρ καὶ ταμίας . εἰρήσεταί πού κ ' ἐν βραχίστοις : τουτέστιν ἐπὶ βραχὺ |
ἐν ἴσῳ λέγεται παρά τε τοῖς περὶ τὸν Πλάτωνα καὶ Ξενοκράτη πολλαχῶς ὀνομάζεσθαι τἀγαθὸν καὶ παρὰ τοῖς στωικοῖς . ἐκεῖνοι | ||
ἐν τοῖς περὶ κινήσεως λόγοις , ἐν οἷς ἀντέλεγε πρὸς Ξενοκράτη γραμμὰς ἀτόμους λέγοντα , ὅτι οὐκ ἔστιν ἀδιαίρετα μήκη |
τὸ χρέος . ὥσπερ ἀποτίω ⌈ καὶ [ τὸ ] ἀποδίδωμι ⌈ τὸ τὸ ⌈ ὀφειλόμενον [ κεχρεωστημένον ] ⌈ | ||
μεμένηκε . διὸ θρεπτήρια οὔσῃ μοι πατρίδι πρὸς μητρὸς ταῦτα ἀποδίδωμι αὐτῇ Ἐπειδὴ κατὰ δαίμονα καὶ τὴν τοῦ κρατίστου Κασσίου |
μηδένα λόγον ποιεῖσθαι τοῦ δικαίου , ἢ ⌈ τὸ ταῦτα πραγματικῶς ἤγουν ἃς λέγεις ⌈ εἶναι γνώμας [ γνώμας καινάς | ||
' ἡ ἐν Χαιρωνείᾳ μάχη “ . ἅμα γὰρ τῷ πραγματικῶς ἐπιχειρεῖν ὁ ῥήτωρ πεφάντασται , διὸ καὶ τὸν τοῦ |
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
πινοτήρης : ⌈ “ ὁ πινοτήρης ” ἕως τοῦ “ τραγῳδοῦ ” : δῆλον , ὅτι Γ περὶ Ξενοκλέους ὁ | ||
: συνίζησις . παλαίφατον : πάλαι λεχθέν . ἀοιδοῦ : τραγῳδοῦ . Ἔκλυεν : ἤκουεν . ὀχησάμενος : ἐπικαθήμενος . |
ἔχεις καὶ τὸν κατὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς παθῶν λόγον ἐκτεθειμένον ἱκανῶς βραχυλογεῖν ἐθέλουσι . κἄν τι καὶ λέλειπται , ἔνεστι κἀκεῖνο | ||
εἰ καὶ μὴ δῆλον τοῦτο πεποίηκεν : ἔθος γὰρ τούτῳ βραχυλογεῖν καὶ λέξει μιᾷ ὅλην αἰνίττεσθαι ἱστορίαν . Ἐπειδὴ γὰρ |
, διηγήσεις ποιήσεων , λόγων . εἰσφέρων ] φερνῶν . σοφίζομαι ] σοφόν τι ποιῶ . οὐδὲν ] ἄρσις . | ||
καινὰς ] νέας . ἰδέας ] ⌈ ὑποθέσεις κωμῳδιῶν . σοφίζομαι ] σοφὸς φαίνομαι : ἢ μηχανῶμαι . ὃς ] |
πράττουσιν ἢ οἱ ζῶντες καὶ πορθηθέντες . ἄλλως : τί μακρολογῶ ; τὸν γὰρ φθίμενον καὶ τὸν προτεθνηκότα προλέγω πράσσειν | ||
ἀργύρῳ εὖ ἤσκηται . καὶ τὰ λοιπὰ , ἵνα μὴ μακρολογῶ . Θαλείας δὲ παῖς ὁ Παλαίφατος λέγεται , ὡς |
τὸν παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν ἔλεγχον , συμβήσεται καὶ τὸν ἐπιστήμονα ἐλεγχθῆναι καὶ πάντα , οὐκ ἔθηκας παράδειγμα ὁμωνύμων ἀλλὰ παρὰ | ||
λαμβάνοντας ἅπαντες ἐμίσουν , καὶ χαλεπώτατον ἦν τὸ δωροδοκοῦντ ' ἐλεγχθῆναι , καὶ τιμωρίᾳ μεγίστῃ τοῦτον ἐκόλαζον , καὶ παραίτησις |
ἵκωμαι . . . . Ι : Σόωσι : Τυραννίων προπερισπᾷ ὡς νοῶσιν , ὡς ἀπὸ τοῦ σοῶ περισπωμένου , | ||
σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι ” . Τυραννίων δὲ προπερισπᾷ : καὶ δῆλον ὅτι καὶ τὸ πρῶτον αὐτοῦ πρόσωπον |
δίκην , χάριτός τ ' ὢν μᾶλλον ἄξιος ἢ τοῦ συκοφαντεῖσθαι . λέγε . Οὗτος σαφῶς ὁ νόμος διείρηκεν ὧν | ||
Εἴρηται δὲ ἡ παροιμία καὶ ἀπὸ τοῦ ὑπ ' αὐτῶν συκοφαντεῖσθαι τοὺς ξένους : ἔνθεν Ἀριστοφάνης τὸν συκοφάντην Ἀβυδοκόμην εἶπεν |
γιγνώσκω ; ἐκ τοῦ νοῶ καὶ πλεονασμῷ τοῦ γ Αἰολικῶς γνοῶ , ἐξ οὗ τὸ κατὰ στέρησιν ἀγνοῶ , [ | ||
. καὶ ἐπίῤῥημα ἀνέδην γέγονεν : ἀθρόως . Ἀγνοῶ , γνοῶ Αἰολεῖς λέγουσι . Ἄχνυμαι , ἄχω ἐστὶ ῥῆμα , |
Πολλὴ ἀνάγκη . Καὶ τῶν θεῶν ἄρα , ὦ γενναῖε Εὐθύφρων , ἄλλοι ἄλλα δίκαια ἡγοῦνται κατὰ τὸν σὸν λόγον | ||
οὔ ; Οὐκ ἄρα τὸ θεοφιλὲς ὅσιόν ἐστιν , ὦ Εὐθύφρων , οὐδὲ τὸ ὅσιον θεοφιλές , ὡς σὺ λέγεις |
τεύξῃ τάχα . Φῂς τάδ ' οὖν ; Ἃ μὴ φρονῶ γὰρ οὐ φιλῶ λέγειν μάτην . Ἄπαγέ νύν μ | ||
ταῖς ἐλπίσι : ἄλλως : τὰ δὲ ἄλλα , ἃ φρονῶ , ἀρκέσει τοῖς ἔνδον διηγήσασθαι φίλοις , ὁποῖά ἐστι |
πρὸς τὸ δεύτερον πρόσωπον τῶν ῥημάτων : ὡς γάρ φαμεν Ἀρίσταρχε γράφε καὶ ἔτι ἐπὶ ὁριστικῆς προφορᾶς ‚ Ἀρίσταρχε ἀναγινώκεις | ||
δέ , Ἀρίσταρχος εἶ , γραμματικὸς εἶ , οὐ μὴν Ἀρίσταρχε εἶ οὐδὲ γραμματικὲ εἶ , πῶς οὐ δοθήσεται ὅτι |
ἐκ ῥόδων . καὶ τὸ εἶδος ὁποῖον ζητῶ , ὦ Κύνουλκε . καὶ μή μοι εἴπῃς ὅτι δεῖ τοὺς ἁδροὺς | ||
καλὸς ὁ καιρός , Χαιρεφῶν . σὺ δὲ γαστρίζου , Κύνουλκε : καὶ μετὰ ταῦτα ἡμῖν εἰπὲ διὰ τί Κρατῖνος |
ἄνθους καὶ ἀρσενικὸν μετ ' ἀλκυονίου . Φίλιππος δέ φησιν ἐγνωκέναι τινὰ ὃς δύο μέρη κισήρεως καὶ μέρος ἓν ἀφρονίτρου | ||
' εἶναι νομίζω . πρῶτον μὲν οὖν ὑμᾶς ἐκεῖν ' ἐγνωκέναι δεῖ , ὡς οὐδὲν ὧν ἐποιεῖτ ' ἐπὶ τοῦ |
Ἡράκλειτον καὶ Στίλπωνα ἅμα καὶ Κράτητα , ὧν ὑπὸ μὲν Στίλπωνος ἐγένετο μαχητής , ὑπὸ δὲ Ἡρακλείτου αὐστηρός , κυνικὸς | ||
Μενέδημον τὸν Ἐρετριέα καὶ Ἀσκληπιάδην τὸν Φλιάσιον , μετάγοντες ἀπὸ Στίλπωνος . καὶ ἕως μὲν τούτων Ἠλιακοὶ προσηγορεύοντο , ἀπὸ |
οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι : ἐγὼ δ ' αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον εἴτε αἰσχρὸν εἴτε καλὸν ἡγοῦμαι τὴν ῥητορικὴν πρὶν | ||
τί δυσχεραίνεις ; Οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με : ” Ὦ Σώκρατες , |
παράκεινται : εἰς γὰρ τὴν αὐτὴν γεγραμμένοι εἰσὶ διάνοιαν . ἐγκρίνει δὲ μᾶλλον ὁ Ἀρίσταρχος τοὺς δευτέρους διὰ τὸ καυχηματικωτέρους | ||
κεκλῆσθαι . Ἡρωδιανὸς δ ' ἐν τῷ περὶ συντάξεως στοιχείων ἐγκρίνει τὴν διὰ τοῦ κ γραφήν , παραιτούμενος τὴν διὰ |
τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
τῶν γενομένων καὶ οὗτος ἐλεγχθήσεσθαι ἔμελλε , πιστεύων αὑτῷ μηδὲν ἡμαρτῆσθαι ἀλλ ' ἀγωνιεῖσθαι εὖ μετὰ τοῦ δικαίου . ὡς | ||
ἀδικήσεται ; οὐκοῦν ἢ ταῦτα πάντα τοσαῦτα τὸ πλῆθος ὄντα ἡμαρτῆσθαι δεῖ τούτου ἑνὸς ὀρθῶς ἔχοντος αὐτῶν , ἢ τάδ |
καλεῖσθαι : τὸν μέντοι ποιητὴν [ οὐχ ] οὕτω λέγειν Ἑλλοὺς ἀλλὰ Σελλοὺς ὑπολαμβάνει τοὺς περὶ τὸ ἱερόν , προσθεὶς | ||
γραφῆς ἀμφίβολον : οἱ μὲν γὰρ Σελλούς , οἱ δὲ Ἑλλοὺς ἐξεδέξαντο . δεῖ δὲ νοεῖν ὡς ἔστιν ἐκ πλήρους |
ἕνεκεν ὀρθοκόρυζον καλεῖσθαι πρὸς ἡμῶν καὶ τοῦ χοροῦ τῶν Διονυσοκολάκων ἔκρινα . Ὦ δαῖμον , ὅς με κεκλήρωσαι καὶ εἴληχας | ||
καθυστερεῖν καὶ τῆς τελείας εὐδαιμονίας ἣν σὺ κέκτησαι . διόπερ ἔκρινα προσφωνῆσαί σοι παραγενέσθαι πρὸς ἐμέ , πεπεισμένος σε μὴ |
τοιούτου κινδύνου διαφυγὴν εὑρήσει ; πάντως οὐ ῥᾴδιον , ὦ Κλεινία . καὶ γὰρ οὖν πρὸς μὲν ἄλλα οὐκ ὀλίγα | ||
τείχη . γάμων δ ' ἦν ἔμπροσθεν ταῦτα , ὦ Κλεινία , νῦν δ ' ἔπειπερ λόγῳ γίγνεται , καὶ |
δὴ λεγόμενον τοῦτο τὰ τῆς γῆς ἀγαθὰ καὶ ἐμὲ καὶ Φιλήμονα : καὶ γὰρ ἐκείνῳ γράμματα κεκομίσθαι φησί : καὶ | ||
τὴν πρώτην ὀξυτονοῦντες ὡς ἄπελθε , φησὶν ὁ Τρύφων παρατιθέμενος Φιλήμονα τὸν † ἀγξωνέα † , † ὡς † Θεττάλην |
ὢν πατρὸς οὐ πατήρ ἐστιν , ὥστε σύ , ὦ Σώκρατες , ἀπάτωρ εἶ . Καὶ ὁ Κτήσιππος ἐκδεξάμενος , | ||
δέ ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγόμενος τῶι Σωκράτει εἶπεν : Ὦ Σώκρατες , ἐγώ τοί σε δίκαιον μὲν νομίζω , σοφὸν |
τὰ κεφάλαια τομήν , οἷον τὸ μὲν στοχαστικὸν εἰς τὰ στοχαστικὰ τὸ δὲ ὁρικὸν εἰς τὰ ὁρικά , παρεπομένην δὲ | ||
γραμματικῷ , τῷ φιλοσόφῳ . Ἐπεὶ δέ ἐστί τινα προβλήματα στοχαστικὰ καὶ ἐκ τῶν [ ἐπὶ τοῦ ] ἐπὶ τὸ |
αὐτῶν διδάσκων τίνες τίσιν ἀντίκεινται ἀντιφατικῶς , μηδαμῶς περὶ αὐτῶν ἀκριβολογούμενος εἰ ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου εἰσὶ καὶ ἐκ τρίτου | ||
κατὰ τὰς ἀρετὰς ἐνέργειαι . ἔτι δὲ προετικῶς δαπανήσει οὐκ ἀκριβολογούμενος : ἡ γὰρ ἀκριβολογία μικροπρεπής . Ἀπὸ δὲ τῆς |
ἑρμηνείας ὅτι τῶν προτάσεων αἱ μὲν προσδιωρισμέναι εἰσὶν αἱ δὲ ἀπροσδιόριστοι , καὶ τῶν προσδιωρισμένων αἱ μὲν καθολικαί εἰσιν αἱ | ||
ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος . δῆλον οὖν ὅτι καὶ αἱ ἀπροσδιόριστοι προτάσεις συναληθεύουσαι ἐπὶ τῆς ἐνδεχομένης ὕλης ἀντιφατικῶς οὐ λέγονται |
ἄσχολος ] * Οὐκ ἔστι μοι , φησί , καιρὸς μακρηγορεῖν καὶ τὰ ἐγκώμια τῶν Αἰγινητῶν καὶ τῶν Αἰακιδῶν δοῦναι | ||
ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐπάρχουσι τῶν στρατοπέδων πεπίστευται , περιττὸν νομίζω μακρηγορεῖν . ἴστε γάρ με καὶ οἷς ἐκεῖνος ἔπρατ - |
. μηδ ' ὀμνύναι θεούς : ἀσκεῖν γὰρ αὑτὸν δεῖν ἀξιόπιστον παρέχειν . τούς τε πρεσβυτέρους τιμᾶν , τὸ προηγούμενον | ||
δὴ τοῦτον Ἰουλιανὸς αὐτῷ , τοσοῦτον ἐπιθεὶς ὡς οὐκ ἔστιν ἀξιόπιστον ἓν μειράκιον ὑπὲρ πολλῶν εὐγενεστέρων ὁμηρεῦον παρ ' αὐτῷ |
' οὕτως ἔχειν Δημοσθένης τε ἢ Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Θεοκρίνου καὶ Λυκοῦργος ἐν τῷ Κατ ' Ἀριστογείτονος , ἔτι | ||
Λεπτίνης Λεπτίνου , Σμικρίνης Σμικρίνου : οὕτως οὖν καὶ Θεοκρίνης Θεοκρίνου . Ἄλλως τε δὲ τὸ Ἀριφράδης τὸ κύριον ἀπὸ |
ὑφαντικῶς : διδασκαλικὸς δὲ ὀνόματι , καλῶς δ ' ἐστὶ διδασκαλικῶς . Ναί . Τῷ τίνος οὖν ἔργῳ ὁ ὑφάντης | ||
ἱκέτειαν . . παράκειται , , ἰών . . ἱκέσθαι διδασκαλικῶς , ἱκέσθαι . . οὐδέ τί μ ' αἰδέσεται |
σοφῶν . Καὶ μὴν ἐπ ' αὐτοὺς τοὺς προλόγους σοι τρέψομαι , ὅπως τὸ πρῶτον τῆς τραγῳδίας μέρος πρώτιστον αὐτοῦ | ||
, ἀφεὶς ἃ πρὸς ταῦτα λέγειν εἶχον ἐπὶ τὰς αὐτοῦ τρέψομαι τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίας , ἃς ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ |
ὁρίζεται αὐτὴν οὕτως : διήγησίς ἐστιν ἔκθεσις καὶ παράδοσις τῷ ἀκροατῇ τοῦ πράγματος οὗ κοινούμεθα αὐτῷ . Διττῆς δὲ τῆς | ||
μάλιστα κρύψαι θέλωσιν , οὐ προτιθέμενοι λέγουσιν οὐδὲ προσέχοντι τῷ ἀκροατῇ , οὐδ ' ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τιθέντες , |
τὴν παρρησίαν ; ἀνάγκη γάρ , εἰ τολμῴη λέγειν , γράφεσθαι καὶ εὑρίσκεσθαι φύσει ἀντινομίαν ὅπερ οὐχ οἷόν τε . | ||
ἐπὶ τῆς ἀξίας κατὰ τὴν ἀναλογίαν τὴν Ἑλληνικὴν οὐ δύναται γράφεσθαι διὰ τοῦ ι , ἀλλὰ διὰ τοῦ η : |
τὸ ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν κείμενον . ὁ μὲν οὖν Κράτυλος φύσει ἔλεγεν τὰ ὀνόματα κατὰ τὸ πρῶτον σημαινόμενον , | ||
τὸ ἁπλῶς καὶ ὡς ἔτυχεν κείμενον . ὁ μὲν οὖν Κράτυλος φύσει ἔλεγεν τὰ ὀνόματα κατὰ τὸ πρῶτον σημαινόμενον , |
, Ἀ . μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος , κοινωνήσας τῆς Ἀναξιμένους φιλοσοφίας , πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας | ||
. “ Ἀναξαγόρας : σοφιστὴς , Ἡγησιβούλου υἱὸς Κλαζομένιος , Ἀναξιμένους μαθητὴς Μιλησίου . νοῦς δ ' ἐπεκαλεῖτο , ἐπεὶ |