συνεχώρησε . Τὸ γὰρ σαφῆ καὶ στρογγύλα καὶ ἀποτετορνευμένα αὐτὸν εἰρηκέναι συνεχώρησε , τὸ δὲ τὰ δέοντα εἰρηκέναι ἐξ ἀρχῆς | ||
τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι |
καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
ὑπὸ τῶν ἐπιστημῶν θεωρεῖσθαι . καὶ ἠβουλόμην ἐγὼ μᾶλλον οὕτως εἰρῆσθαι τῷ φιλοσόφῳ ὡς ὁ Ἀφροδισιεὺς ἐδοκίμασεν , ἵνα τά | ||
τοῦ λόγου τὴν ἐνάργειαν παρεχομένων ; Ταῦτα μὲν οὖν ἐξαρκεῖ εἰρῆσθαι περὶ τῆς καθ ' ὕπνον θείας μαντικῆς , τίς |
ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα | ||
παιωνία : ἐκλήθη δὲ παιωνία διὰ τὸ τὸν Παίωνα αὐτὴν εὑρηκέναι . ἔχει δὲ καρπὸν ὡσεὶ στύρακα ἀμυγδαλῆς . τὰ |
καὶ πεποιηκέναι πῶς ἐγχωρεῖ ; δυνατὸν μὲν γὰρ καὶ χθὲς πεποιηκέναι με ἅμαξαν καὶ νῦν ποιεῖν , ἀλλ ' οὐ | ||
ἐπικείμενον ζόφον , μόνος δοκῶ τῶν ἀπ ' αἰῶνος ἀνθρώπων πεποιηκέναι τι παράδοξον καὶ ὀλίγοις γνωστόν . ἐπιχειρήσας γὰρ πράγμασιν |
Ἕρμιππος ἐν τῷ Περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην Γρύλλου φησὶ ἐγκώμιον γεγραφέναι . Τίμων δ ' ἐπισκώπτει αὐτὸν ἐν τούτοις : | ||
ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου τοσούτων μὲν ἀκηκοέναι , τοσαῦτα δὲ γεγραφέναι , τοσούτῳ δὲ χρόνῳ παρακεκαθικέναι γεροντίῳ οὐ πολλοῦ ἀξίῳ |
τῶν ἐν Σάμῳ στρατηγῶν : Δίδυμος καὶ Κρατερός φασι ταῦτα αἰνίττεσθαι εἰς Φρύνιχον τὸν Στρα - τωνίδου . ἐκακοηθεύσατο γὰρ | ||
κακῶς ἐπισημαίνεσθαι [ ] Χαμαιλέοντα τοιοῦτόν τι τοὺς κωμικοὺς [ αἰνίττεσθαι ] περὶ τῶν † γισων † προσηγορίαις μὲν χρωμένους |
οὔτε αὐτὸς οὔτε Ἕρμαρχος , ὃν ἔνιοί φασι διδάσκαλον Δημοκρίτου γεγενῆσθαι . . . , . . τὰ μὲν πλεῖστα | ||
δ ' εἰς τὰς πόλεις καταφεύγοντες , ὅταν ἐν ἀσφαλεῖ γεγενῆσθαι νομίσωσιν , ἐλπίδος ἀπάτῃ φενακισθέντες ἡβηδὸν ἀπολοῦνται προκαταδύντες ἐνέδραις |
καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
δοκεῖ . Τὰ μὲν ἄλλα δοκεῖς μοι οὐ παρὰ δόξαν διειλέχθαι : ὅπως δὲ χρὴ δαιμόνιόν τι πονηρὸν ἡγεῖσθαι καὶ | ||
Λέγε σαφέστερον ὃ λέγεις . Εὐκόλως μοι δοκεῖ Παρμενίδης ἡμῖν διειλέχθαι καὶ πᾶς ὅστις πώποτε ἐπὶ κρίσιν ὥρμησε τοῦ τὰ |
ἔτι ἀποδήμου αὐτοῦ ὄντος ἐθεάσατο αὐτὸν ἐν ὕπνοις ἐλθόντα καὶ λέγοντα τρισχίλια ὀκτακόσια νομίσματα ἤνεγκα . καὶ ἀναθέμενός τινι τῶν | ||
τινὸς συμπερανθῆναί τε καὶ ἀποδειχθῆναι , εὔλογόν ἐστιν ἐρωτηθῆναι τὸν λέγοντα διὰ τί ἐστι τοῦτο ὃ λέγει , ἤγουν διὰ |
ἐκτεθείσης ῥήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους λεγόμενα , ἐνταῦθα μὲν πάνυ ἀσαφῶς καὶ δι ' αἰνιγμάτων ῥηθέντα , πρὸς δὲ τῷ | ||
μηδὲ τῇ βασιλίδι . ” δόξας δὲ ὁ εὐνοῦχος ὅτι ἀσαφῶς εἴρηκεν ὃ ἤθελε καὶ οὐ νενόηκεν ἡ γυνή , |
ἰαμβικόν . Ταύτην τὴν ᾠδὴν Ἡφαιστίων μετὰ τὴν ἑξῆς φησι γεγράφθαι τὴν Θάλλοντος ἀνδρῶν , καὶ αὐτὴν Πυθέᾳ γεγράφθαι : | ||
Δωρόθεος , φάσκων καὶ ἐν τοῖς τῶν Εὐπατριδῶν πατρίοις τάδε γεγράφθαι περὶ τῆς τῶν ἱκετῶν καθάρσεως : ἔπειτα ἀπονιψάμενος αὐτὸς |
ἐν ἑαυτῇ μῦς ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις . ἱστορεῖν δὲ ταῦτα Θεόπομπον . Εὔδοξον δὲ τὴν ἐν Ἄλῳ Ὀφιοῦσσαν τὸν ἀλφὸν | ||
λογάδες τῶν Μεσσηνίων ἦσανβιάζονται τοὺς ἀντιτεταγμένους : καὶ αὐτόν τε Θεόπομπον ἀπώσαντο καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς καθ ' αὑτοὺς ἐτρέψαντο . |
ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
' ὁ Λάκων τὰ παρὰ τοῖς Σπαρτιάταις ἐπαΐκλεια ματτύας φησὶ λέγεσθαι παρὰ τοῖς ἄλλοις . Σεκοῦνδος ἐγένετο φιλόσοφος . οὗτος | ||
τίνος ἐννοίας ἔχεται καὶ τίσιν ἀφώρισται πέρασιν , οὐδὲν δεῖ λέγεσθαι παρ ' ἡμῶν τὸ νῦν , ἐπειδὴ περὶ τούτων |
τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
κυρτὸν κάτω πρὸς τὴν ἡμετέραν ὄψιν . ἀλλὰ μὴν καὶ Ξενοφάνη τὸν Κολοφώνιον κατὰ σβέσιν τὴν ἡλιακὴν ἔκλειψιν λέγειν γίγνεσθαι | ||
. . . Ὅμηρος δὲ καὶ Ἡσίοδος κατὰ τὸν Κολοφώνιον Ξενοφάνη ὡς πλεῖστα ἐφθέγξαντο θεῶν ἀθεμίστια ἔργα , κλέπτειν μοιχεύειν |
Σωκράτους . εἴη ἂν οὖν κατ ' Ἀρχέλαον τὸν Ἀναξαγόρου μαθητὴν καὶ τοὺς περὶ Οἰνοπίδην : καὶ γὰρ τούτου μέμνηται | ||
εἶδος οὔτε ἰσχυροῦ , τῇ τε ἡλικίᾳ παρηκμακότος ἤδη , μαθητὴν δὲ οὐδένα ἔχοντος , τέχνην δὲ ἢ ἐπιστήμην οὐδεμίαν |
Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
: τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
ἐμοὶ γὰρ οὐ δοκεῖ : ἀλλ ' ἤτοι διαλεγέσθω ἢ εἰπέτω ὅτι οὐκ ἐθέλει διαλέγεσθαι , ἵνα τούτῳ μὲν ταῦτα | ||
ἠρωτημένα πατέρα τε καὶ νομοθέτην ἠρωτήσθω , ὁ δ ' εἰπέτω ὡς ὁ ζῶν τὸν ἥδιστον βίον ἐστὶν μακαριώτατος : |
ἐδυνάμην : καὶ πολλὰ δὲ ἄλλα πρὸς τούτοις , ἃ γράφειν αἰσχύνομαι , ἵνα μή τινα δηλοῦν ἐμὴν μικρολογίαν δόξω | ||
ποτε ἐν Κορίνθῳ ξενικὸν τρέφειν . μήποτε μέντοι ἐνταῦθα δεῖ γράφειν Πολύτροπον ἀντὶ τοῦ Πολυστράτου : παρὰ μηδενὶ γάρ φησιν |
κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
ἢ τοῦτο γενέσθαι διώκεις ἔοικας οὐκ ἐν καιρῷ τὴν γραφὴν πεποιῆσθαι . εἶτα θαυμάζειν ἔπεισί μοι , πῶς οἴει , | ||
οὐ μετέχοντας τοῖς ἀμφὶ Βῆσσον τοῦ ἔργου . γνώμην δὲ πεποιῆσθαι τοὺς ξυλλαβόντας Δαρεῖον , εἰ μὲν διώκοντα σφᾶς Ἀλέξανδρον |
, οὐ κατὰ τὴν ὁμοίαν δὲ ἐπιβολὴν τοῖς περὶ τὸν Πρωταγόραν . ἐν γὰρ τῷ ἐπιγραφομένῳ Περὶ τοῦ μὴ ὄντος | ||
ἀνθρώπινον νοῦν : ᾗ καὶ τῶν παλαιῶν τινα σοφιστῶν ὄνομα Πρωταγόραν φασὶ χρήσασθαι , τῆς Κάιν ἀπονοίας ἔκγονον . τεκμαίρομαι |
. ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
. . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
Αἴγυπτον : ἐπεὶ καὶ Φάρον ἐν τοῖς ἔπεσιν εἴρηκεν Ὅμηρος διαρρήδην ἡμερήσιον πλοῦν ἀπέχειν Αἰγύπτου , καὶ ὥσπερ οὐκ ἀρ | ||
τὸ μὲν γὰρ ἀμφίβολον ποιεῖ τὴν εἰκόνα , τὸ δὲ διαρρήδην ἐμὲ ταύτης ἀποστερεῖ . οὕτω πλέον ἠδίκησας τὴν θεὸν |
ἐν τοῦ Διδυμέος τὸν γέροντα κωνήιωι ξύοντα τὴν γῆν καὶ γράφοντα τὸ σχῆμα , τοὐξεῦρ ' ὁ Φρὺξ Εὔφορβος , | ||
οὕτω διελέγετο κοινῶς αὐτοῖς καὶ ἐπιδεξίως . τὸν δὲ ταῦτα γράφοντα ἐκπαιδεύσας νέον ἔτι ὄντα , ἡνίκα ἐπανῆλθεν Ἀθήνηθεν , |
εἶτα εἰς τὴν Ἀθηνᾶν , καὶ παμμήκη λόγον ἀπετείνατο . Πρόδικος ἐγέλασεν : ἐπειδὴ ὁ Πρόδικος τὴν τῶν ὀνομάτων εὗρεν | ||
, ἔφην ἐγώ , πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως , ὥστε |
πομπαὶ τοῖς θεοῖς . καὶ ἔγωγ ' ἡδέως ἂν ἐροίμην Αἰσχίνην , ὅτε ταῦτ ' ἐπράττετο καὶ ζήλου καὶ χαρᾶς | ||
“ ἢ Γ * ” πῦρ “ εἰπεῖν , ” Αἰσχίνην “ εἶπεν , ἐπεὶ καπνὸς ἐκαλεῖτο ⌈ δι ' |
Ἐμπεδοκλῆς δὲ ὁ Ἀκραγαντῖνος ἁλουργεῖ ἐχρήσατο καὶ ὑποδήμασι χαλκοῖς . Ἱππίαν δὲ καὶ Γοργίαν ἐν πορφυραῖς ἐσθῆσι προϊέναι διαρρεῖ λόγος | ||
καὶ ἀστρονομίαν καὶ γεωμετρίαν καὶ μουσικὴν διδάσκοντεςκαὶ ἅμα εἰς τὸν Ἱππίαν ἀπέβλεψενπαρὰ δ ' ἐμὲ ἀφικόμενος μαθήσεται οὐ περὶ ἄλλου |
ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
αὐτῷ τελευτῶντι ἐγὼ καὶ Τερψίων καὶ Ἀπολλόδωρος καὶ Φαίδων καὶ Ἀντισθένης καὶ Ἑρμογένης καὶ Κτήσιππος , Πλάτων δὲ καὶ Κλέομβροτος | ||
τρισκαιδέκατος Μάγνης , Μιθραδατικὰ γεγραφώς : τεσσαρεσκαιδέκατος ἀστρολογούμενα συγγεγραφώς . Ἀντισθένης Ἀντισθένους Ἀθηναῖος . ἐλέγετο δ ' οὐκ εἶναι ἰθαγενής |
: λέγει δὲ Φανίας ἐν τῶ πρὸς Διόδωρον Πολύξενον τὸν σοφιστὴν τὸν τρίτον ἄνθρωπον εἰσάγειν λέγοντα : „ εἰ κατὰ | ||
καὶ αὐλητοῦ φασιν Ἀραβίου . ἀλλ ' εἰδὼς ὅτι καὶ σοφιστὴν οὐδὲν ἂν οὕτω λαμπρύνειεν ὡς εἰ πολλοῖς περιρρέοιτο φοιτηταῖς |
ὁμοίως καὶ ὁ Πλάτων ἐν τοῖς Νόμοις εἰσάγει τὸν Σωκράτη ἐρωτῶντα Κρῆτα καὶ Λάκωνα πολίτην περὶ Μίνωος καὶ Λυκούργου , | ||
, ὦ βασιλεῦ , ὅταν τοξοτῶν χρείαν ἔχῃς , οὐκ ἐρωτῶντα τὸ γένος , ἀλλὰ τιθέντα τὸν σκοπὸν τοὺς ἀρίστους |
ἄλλοις , δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷς ἡ παῖς . Σωκρατικὸς δὲ ὁ τρόπος καὶ ἀρχαῖος τὸ ἐκ παντὸς χρήσιμόν | ||
ἀνεῖλεν , ἀλλ ' ἤκουεν αὐτοῦ καθάπερ Ἀντισθένης φησὶν ὁ Σωκρατικὸς ἐν τῷ Ἡρακλεῖ . . . , . λέγει |
μαθήσεται : τοὺς παρόντας τρεῖς στίχους τινές φασι πάντας τὸν Σωκράτη λέγειν . ἀμέλει καὶ τὸ ” μέμνησο “ ἐσχηματισμένον | ||
, Ἐρυξιμάχους , Παυσανίας , Ἀριστοδήμους τε καὶ Ἀριστοφάνας : Σωκράτη δὲ αὐτὸν τί δεῖ λέγειν , καὶ ὅσοι ἄλλοι |
καρπὸς ἐν αὐτῷ γίνεται , καὶ τὰ εἰς Δελφοὺς πεμφθέντα ἀναγράψαι τὰ σοφά , ἐφ ' οἷς ἔοικεν ὁ Ἀπόλλων | ||
καὶ ἄλλαι πλεῖσται ἦσαν ἀποκείμεναι , ὧν οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν ἀναγράψαι ῥᾴδιον . κατέλεξε δ ' αὐτὸν ὁ Καλλίξεινος . |
: σημείωσαι ὅτι ἡ Θάσος Παρίων ἀποικία κελεύοντες : τὸν Θουκυδίδην . ἀφικνουμένου αὐτοῦ : τοῦ Θουκυδίδου . αὐτόν : | ||
καὶ τοὺς λοιποὺς κωμικοὺς αἱ κωμῳδίαι , ἢ Ἡρόδοτον καὶ Θουκυδίδην αἱ ἱστορίαι αὐτῶν , ἢ Πυθαγόραν τὰ ἄδυτα καὶ |
δὲ αὐτῷ προφάσεως . τίς οὖν ἡ πρόφασις ; φησὶν ἠγνοηκέναι τὸν Αἰσχίνην πεπρακότα αὑτὸν ἐν τῇ προτέρᾳ πρεσβείᾳ . | ||
δημοτέων , διὰ τοῦτο τὸ πρῆγμα : ἐδόκεον γὰρ αὐτοῖσιν ἠγνοηκέναι μοῦνος , οἱ δὲ ἄλλοι ἐγνωκέναι , καὶ οὐκ |
τῆς προσηκούσης τοῖς προκειμένοις ἀρχῆς καὶ τάξεως ὅτι δεῖ τοὺς ποιητὴν τὸν θεὸν τοῦδε τοῦ παντὸς παραδεξαμένους τῇ τούτου σοφίᾳ | ||
καὶ τῷ παιδὶ ἀνδρωθέντι ἐξειπεῖν τὸ πρᾶγμα . καὶ τὸν ποιητὴν οὕτω σεμνῦναι τὰ ζῷα οἷς βρέφος ὢν συνέπαιζε , |
, οὐδ ' εἰ πάνυ βουλοίμην χαρίζεσθαι , χρηστὸν ἔχω καλεῖν τὸ τρεῖς ἐπιστολὰς εἰληφότα κατηγορεῖν ὡς ὅλως σεσιγηκότος . | ||
ὑπελάμβανε μύθους εἶναι , τί ἐχρῆν τὴν μυθευομένην Θέμιν γυναῖκα καλεῖν , τὸν δὲ μυθευόμενον δράκοντα ἄνθρωπον ; πλὴν εἰ |
Δήμητρος . ὁμολογεῖ δὲ καὶ Ἀλκμὰν ὁ ποιητὴς ἑαυτὸν πολυβορώτατον γεγονέναι . καὶ Κτησίαν δέ φησί τινα Ἀναξίλας ὁ τῆς | ||
ἅπερ καλεῖται καὶ μαθηματικά , ἐκ μὲν τοῦ κύβου φησὶ γεγονέναι τὴν γῆν , ἐκ δὲ τῆς πυραμίδος τὸ πῦρ |
ἄλλῳ συνῴκισε τὴν παῖδα , ὑπεραγανακτήσας διέφθειρε τὸν Ἀρχέλαον . Σόλωνα αἱρετὸν Ἀθηναῖοι προείλοντο ἄρχειν αὐτοῖς , οὐ γὰρ κληρωτὸν | ||
παρὰ Δημοσθένει , ” καὶ τὸν μὲν γράψαντα τοὺς νόμους Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ |
, τὸν Τελαμῶνα , μηδὲ τὸν Παιῶνα , μηδ ' Ἁρμόδιον . οὐδεὶς πώποτε , ὦ δέσποτ ' , ἀπέθαν | ||
θαυμάζων τὸν ἀλλαντοπώλην ἐπὶ τῇ φιλοτιμίᾳ τῶν καθισμάτων . εἰς Ἁρμόδιον δὲ καὶ Ἀριστογείτονα τὸ γένος ἀνήνεγκεν αὐτοῦ , ἐπεὶ |
ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
τοῦ Πιττακοῦ , ὥσπερ ἂν εἰ θεῖμεν αὐτὸν λέγοντα τὸν Πιττακὸν καὶ Σιμωνίδην ἀποκρινόμενον εἰπόντα : Ὦ ἄνθρωποι , χαλεπὸν | ||
ἐλέγχειν πειρᾶται εἰπόντα χαλεπὸν ἐσθλὸν γενέσθαι , εἶτα μεμφόμενον τὸν Πιττακὸν λέγοντα χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι . ὃ δὴ λύσας ὁ |
καὶ τὸ κῶας ἀπενεγκεῖν πρὸς Αἰήτην , τὸν δὲ δόλῳ καλέσαι αὐτοὺς ἐπὶ δεῖπνον . ἐπιίστορας : μάρτυρας . ὀνοτήν | ||
Λατῖνον πεσεῖν , τὸν δὲ Αἰνείαν νικήσαντα βασιλεῦσαι καὶ Λατίνους καλέσαι τοὺς ὑφ ' αὑτῷ . καὶ τούτου δὲ τελευτήσαντος |
. τὴν μὲν δὴ περὶ τὰ βλέφαρα τέχνην τῆς φύσεως ἐξευρηκέναι τε καὶ καλῶς ἐξηγήσασθαι δοκοῦσιν οἱ ἄριστοι τῶν ἀνατομικῶν | ||
παραδοθέντα ἐπὶ τὸ γνωριμώτερον ἐξενεγκόντες παραδεδώκαμεν , οὐδὲν αὐτοὶ τούτων ἐξευρηκέναι φάσκοντες . παραδεικνύντες δέ τινα τῶν ὑπὸ τῶν πρὸ |
ἄνθους καὶ ἀρσενικὸν μετ ' ἀλκυονίου . Φίλιππος δέ φησιν ἐγνωκέναι τινὰ ὃς δύο μέρη κισήρεως καὶ μέρος ἓν ἀφρονίτρου | ||
' εἶναι νομίζω . πρῶτον μὲν οὖν ὑμᾶς ἐκεῖν ' ἐγνωκέναι δεῖ , ὡς οὐδὲν ὧν ἐποιεῖτ ' ἐπὶ τοῦ |
ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
βελτίστων ἀλλ ' ὑπὲρ τῶν τοῖς δοῦσι συμφερόντων δημηγορεῖν : Ἀριστογείτονα τοίνυν ἡ βουλὴ ἀποπέφαγκε : πρὸς δὲ τούτοις ἀνακρίνοντες | ||
Θουκυδίδης ἐν αʹ . Εὐρυσάκειον : Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἀριστογείτονα . τέμενός ἐστιν Εὐρυσάκους τοῦ Αἴαντος ἐν Ἀθήναις οὕτως |
τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
, πυρώδους δαίμονος . Τωθάζων . χλευάζων , σκώπτων , διασύρων . Ὕδραν τέμνειν ἐπὶ τῶν ἀμηχάνων λέγεται . ἱστορεῖται | ||
' ἦν αὐτῷ φέναξ . Ἀναξανδρίδης δ ' ἐν Πρωτεσιλάῳ διασύρων τὸ τῶν Ἰφικράτους γάμων συμπόσιον , ὅτε ἤγετο τὴν |
μὲν ἀμαθεῖς φάγῃ λέγουσιν ἐπὶ τοῦ μέλλοντος . ὁ δὲ Φαβωρῖνος ἢ οὐκ ἐντυχὼν τῷ ἔδει ἢ ἀποστραφεὶς τὸν ἦχον | ||
. ἡμεῖς οὖν ὡς οἱ ἀρχαῖοι , ἀλλὰ μὴ ὡς Φαβωρῖνος . Ἑκοντὴν οὐ χρὴ λέγειν , ἀλλ ' ἐθελοντήν |
ἐλέγχει καὶ ἁπλούστερον ἀντὶ ποικιλωτέρου ποιεῖ . Τὸ οὖν τὸν Σωκράτην ἀποστρέψαι τὸν λόγον καὶ ὡς πρὸς μὴ παρόντα διαλέγεσθαι | ||
ταῦτα καὶ παντάπασι παρέλκοντα , εἴπερ ἐναργὲς ὅτι τόν τε Σωκράτην ἄνθρωπον εἶναι ἀνάγκη καὶ τὸν ἄνθρωπον δίποδα : εἰ |
ἐντοπίῳ , φροντίσαντί τε τοσοῦτον περὶ τούτων ὥστε τριάκοντα βίβλους συγγράψαι στίχων ἐξήγησιν μικρῷ πλειόνων ἑξήκοντα , τοῦ καταλόγου τῶν | ||
, ἀλλὰ πάνυ ῥᾷστον καὶ πρόχειρον καὶ ἅπαντος εἶναι ἱστορίαν συγγράψαι , ἤν τις ἑρμηνεῦσαι τὸ ἐπελθὸν δύνηται . τὸ |
, φαίνου γελῶν καὶ λογίζου τὸν Ἄνυτον , ἐννόει τὸν Θρασύμαχον , καὶ σκόπει πόθεν ἐπῄει τὸ λοιδορεῖν ἑτοιμότερον . | ||
τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον καὶ Ἀντιφῶντα σπουδῆς ἄξιον οὐδὲν εὗρον οὔτε Ἰσοκράτης καὶ |
τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
ἐπαγόμενος ὑφεῖλε τὸ ἱμάτιον . τὶ δῆτ ' ἐκεῖνον τὸν Θαλῆν : οὗτος # ὡς Ἑρμῆς , Ἑρμῆν , Θαλῆν | ||
Σόλωνα , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Κλεόβουλον , Μύσωνα , Θαλῆν , Βίαντα , Πιττακόν , Ἐπίχαρμον [ ] , |
γενέσθαι , σοί τε οὕτως ἀκοῦσαι ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα . Ἄγε δή , καθάρας σαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν | ||
τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων . ” τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται , καλοῦντες Σεβαστὸν καὶ |
οὖν ὁπόσον σοι ἐγὼ φίλος ὁ ῥᾳστώναν καὶ τὰν ἁδονὰν ἀποδεχόμενος . σὺ δὲ ὁμολογῶν εὐλόγως ἐρωτᾶν Πρόδικον , τὸ | ||
ἁπάσης τῆς οἰκουμένης : ἕκαστος γὰρ τῶν παρόντων τῆς ἀρετῆς ἀποδεχόμενος τῇ εὐνοίᾳ ὡς πολίτην αὑτοῦ προσοικειοῦται , τὸ τοῦ |
οἱ τοιοῦτοι μικρολογίαν εἶναι ὑποτίθενται , οἷον τὸ εἰπεῖν τὸν Δημοσθένην μὴ ἐγκείσθω ὑπὸ τοῦ Φιλίππου τὸ δίδωμι ἀλλὰ τὸ | ||
Ἡρακλέϊ Ἡρακλεῖ : Ἡρακλέα Ἡρακλῆ καὶ ἀττικῶς Ἡρακλῆν , ὥσπερ Δημοσθένην . Ὦ Ἥρακλες καὶ ἀττικῶς ὦ Ἡρακλῆ , ὥσπερ |
ἕτερος δὲ ἀπορεῖν , οὐδέτερος ἂν τόν γε ἕτερον ἐξελέγξειε ψευδόμενον : ἐπεὶ κἂν περὶ τοὺς λόγους τὸ ἴσον γένοιτο | ||
δικαστῶν κατεγνώσθη θάνατος , οἴεται αὐτὸν ἐλέγχεσθαι περὶ τοῦ δαιμονίου ψευδόμενον , ἐννοησάτω πρῶτον μὲν ὅτι οὕτως ἤδη τότε πόρρω |
ἀγῶνα λαμπρὸν ἀγωνισαμένοις στρατηγοῖς ἀξιοῦντος λαβεῖν , ἐμποδὼν ἐγένετο στασιαστὴν ἀποκαλῶν καὶ πολιτείας πονηρᾶς ἐραστήν , μάλιστα δ ' αὐτοῦ | ||
νεωτέρους ἐπὶ βοήθειαν καλεῖς , οὓς ὕβριζες καὶ ἐλοιδοροῦ ἀκρατοκώθωνας ἀποκαλῶν ; ] [ εἰ μέν τις ἀκρατέστερον ἔπιεν , |
τὰ δ ' ἐκφάνδην , τὰ δ ' ὡς θεῶν ἀκούσαντα , τὸ δὲ ἐμοὶ μὲν ἀπιθανώτατον , γιγνώσκω γάρ | ||
ἐμήνυσαν ὅτι θηρία εἴη , τάχα δ ' ἀπαλλάττοιτο σάλπιγγος ἀκούσαντα καὶ κρότου , ἐκ τούτου Νέαρχος ταῖς ναυσὶν ἐπῆγε |
. Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
τις γραμματεὺς οὗτος : τῶν πάνυ σπανίων ὄνομα κύριον . κωμῳδεῖ δὲ αὐτὸν ὡς φιλόδικον . Φαεινὸς δέ : φανὸς | ||
δὲ ὡς φιλοδίκους καὶ πρὸς τὸ καταδικάζειν ἑτοίμους τοὺς Ἀθηναίους κωμῳδεῖ . Γ ψήφῳ δακεῖν ] καταδικάζειν . Γ ψήφῳ |
τοῖς ἀφανεστάτοις εἴωθε συμβαίνειν , ἴσην ἐδικαίωσε καὶ τὴν εἰσφορὰν νομοθετῆσαι στοχασάμενος , ὡς ἔφην , μάλιστα τοῦ πᾶσι δυνατοῦ | ||
? [ ! ! ! ! ! ! ] Βουζύγης νομοθετῆσαι [ ] : μέμνηται δ ' αὐτοῦ [ ] |
τοὺς τόνους τηροῦσιν , ἑοῖ , ἑοῦὑπόψυχρον . γὰρ τὸ λέγειν ὡς ἐδιπλασιάσθη ἡ ἀντωνυμία , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες τριῶν | ||
ἂν γενόμενος ἐψιλοκόρρησε . τοιαῦτα γὰρ ἄξιον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν πρὸς τὸν αὐτὸς ἔφα λέγοντα . Ἤκουόν σε λελυπῆσθαι |
μέθης . Σαπφώ τε ἡ καλὴ πολλαχοῦ Λάριχον τὸν ἀδελφὸν ἐπαινεῖ ὡς οἰνοχοοῦντα ἐν τῷ πρυτανείῳ τοῖς Μυτιληναίοις . καὶ | ||
κοινὸν τόδ ' ἄχος , καὶ πόλις ἄλλως ἄλλοτ ' ἐπαινεῖ τὰ δίκαια . ἡμεῖς δ ' ἅμα τῷδ ' |
ἅπαντας ὡς οὐδὲν ᾔδει : τὸν δὲ Ἱππίαν καὶ τὸν Πῶλον καὶ τὸν Γοργίαν , ὧν ἕκαστος αὑτὸν μάλιστα ἐθαύμαζε | ||
ἔπαθεν . καὶ ἔγωγε κατ ' αὐτὸ τοῦτο οὐκ ἄγαμαι Πῶλον , ὅτι σοι συνεχώρησεν τὸ ἀδικεῖν αἴσχιον εἶναι τοῦ |
ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
τὴν ἀτυχίαν , ἅτε καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼς παρὰ Σωκράτει , τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη | ||
, οἷον τοῦ συνθέτου . βούλομαι ὁρίσασθαι τὸ σύνθετον τῷ Σωκράτει ὡς μουσικόν , καὶ λέγω ὅτι ζῷον λογικὸν θνητὸν |
Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ : Ὅτι οὐκ ὀρθῶς Καλλίμαχος τὸν Πρόδικον ἐν τοῖς ῥήτορσι καταλέγει . σαφῶς γὰρ ἐν τούτοις | ||
τῶν προσκαίρων τῆς Κακίας ἡδονῶν . ἐπὶ καθαιρέσει Σωκράτους τὸν Πρόδικον νῦν μέγαν ἀποφαίνει διαφόρως . οὗτος δὲ σοφιστὴς ἦν |
διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
. Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
: πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
ὕλη τις ἐμπίπτει τῷ προοιμίῳ ἢ κατὰ προαναφώνησιν τῶν μελλόντων λεχθῆναι κεφαλαίων ἐν τῷ λόγῳ , ὥσπερ φασὶ καὶ Δημοσθένην | ||
ἐξεῖναι μήτε πωλεῖν ἔξω τῶν ὅρων τούτους : τοῦτον δὲ λεχθῆναι τὸν πρὸς τοὺς Εἵλωτας πόλεμον . σχεδὸν δέ τι |
τινα ἐχρῆν μάλιστα μὲν ἐν τῷ ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι Μέλητον μάρτυρα : εἰ δὲ τότε ἐπελάθετο , νῦν παρασχέσθωἐγὼ παραχωρῶκαὶ | ||
εἶπον , οὕτως οὐδὲ τὰ πυρὸς ἐκκαύματα συλλέγειν . Τοῖς μάρτυρα καλοῦσιν ἐπὶ μὴ ἀληθεῖ θεὸν ὥρισται δίκη θανάτου : |
ἄριστα μὲν θρᾳκιστὶ διαλέγεσθαί φαμεν τὸν ὡς σύνηθές ἐστι Θρᾳξὶ διαλεγόμενον , καὶ κάλλιστα ῥωμαϊστὶ τὸν ὡς σύνηθες Ῥωμαίοις , | ||
λόγος ᾖ μὴ λίαν ἀρεστὸς ἀνέχηται καὶ περιμένῃ παύσασθαι τὸν διαλεγόμενον , καὶ παυσαμένου μὴ εὐθέως ἐπιβάλλῃ τὴν ἀντίρρησιν , |
τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
τε ἐλεύθερος ἔφασκε γεγενῆσθαι καὶ ἀναπεπνευκέναι κῦμα διαφυγὼν μέγα . διδάξαντος δέ , ὅ τι ἦν τὸ κακόν , πάλιν | ||
καὶ τὸ ᾠὸν αὐτοῦ . ἢ ἀπὸ Κόρακος ῥήτορος πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος |
ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος , ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε . τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν ἐν ἀριστερᾷ | ||
καὶ περὶ πάντων ἁπλῶς . καὶ εἶδε καὶ ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε καὶ μάλιστά γε δὴ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβὰς ἐς αὐτὴν |
ἐπιεικῆ πλανηθέντα ποτὲ περὶ τὴν τοῦ πράγματος ὕπαρξιν οὐκ ὀρθῶς ἀποφήνασθαι . τίς δὲ ὁ ἐπιεικὴς καὶ τίς ἡ ἐπιείκεια | ||
. ἐπεὶ οὖν διὰ τοῦτο οὐ δυνάμεθα ὅσον ἐκ τούτου ἀποφήνασθαι καὶ εἰπεῖν ἔστι καθόλου ἐπὶ τῆς ἐκθέσεως τῶν περιττῶν |
τοῖς ἀνδράσι καὶ τὸ πλῆθος τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν , ἠρώτησεν Ἀνάχαρσιν , ὄντα πρεσβύτερον τῶν σοφιστῶν , τίνα νομίζει τῶν | ||
τι καὶ ἡμεῖς περὶ τούτων . καίτοι γε οἶδα καὶ Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην ἐν συμποσίῳ γελωτοποιῶν εἰσαχθέντων ἀγέλαστον διαμείναντα , |
νέος καὶ παλαιός , καὶ ὡς εἰώθασιν ἔνια τῶν συγγραμμάτων ἐπιγράφειν οἱ ἀρχαῖοι “ Νικοκλῆς ἢ Συμμαχικός ” καὶ “ | ||
τρόπον βελτίω : ἑτέρως χρήματα δεῖ πορίζειν , οἷον εἰσφορὰν ἐπιγράφειν , ὡς καὶ ἐν τῷ πρὸς Λεπτίνην , ναί |
οἱ δὲ εἶδος μυίας , ὥσπερ ἡ ἐμπίς . τὸν γράψαντα περὶ τῆς Ἑλένης ] Πολυκράτην λέγει τὸν σοφιστήν . | ||
ἀλλαχοῦ ; τοῦτο δὲ διὰ τὸν Εὔμολπον ὄντα Κορίνθιον καὶ γράψαντα νόστον τῶν Ἑλλήνων . ἀντὶ τοῦ μουσικοί εἰσι : |
ἐν Τροφωνίῳ καὶ Καλλίας ἢ Διοκλῆς ἐν Κύκλωψι καὶ Εὔπολις Ἕρμιππός τε ἐν τοῖς Ἰάμβοις . τὸ δὲ καλούμενον κατακτὸν | ||
Ἀθήνησι καὶ οἱ Χαρώνδου νόμοι παρ ' οἶνον , ὡς Ἕρμιππός φησιν ἐν ἕκτῳ περὶ νομοθετῶν . . . . |
. Σίκελος ὄνομα αὐτῷ . Κατὰ μὲν δὴ τὸν Συρακούσιον συγγραφέα , παλαιά τις εὑρίσκεται προτεροῦσα τῶν Τρωϊκῶν χρόνων ἡ | ||
ἅμα καὶ χρήσιμον ἐξεταζέσθω . δεῖ τοιγαροῦν οὐκ ἐπιπλήττειν τὸν συγγραφέα τερατευόμενον διὰ τῆς ἱστορίας τοὺς ἐντυγχάνοντας οὐδὲ τοὺς ἐνδεχομένους |
εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
ἐκματτόμενος χάριν . ὅθεν εἰπεῖν † Ἰωνικόν τινα † μόνον Σοφοκλέα τυγχάνειν Ὁμήρου μαθητήν . καὶ ἄλλοι μὲν πολλοὶ μεμίμηνταί | ||
κακὸν ] στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν ἐπῶν κατὰ τὸν Σοφοκλέα . ἀναπτύξαι ] ἀνακαλύψαι , δηλῶσαι . Πέρσαι ] |
. Ἐπὶ μὲν τοίνυν Σπεύσιππον τὸν Πλάτωνος μὲν ἀδελφιδοῦν , Ξενοκράτην δὲ τὸν διάδοχον τοῦ Σπευσίππου . Πολέμωνα δὲ τὸν | ||
παλαιοὺς ἀριθμὸς ἦν αὐτὸς ἑαυτὸν κινῶν . εἰ δὴ κατὰ Ξενοκράτην ψυχή ἐστιν ἀριθμὸς αὑτὸν κινῶν . κτλ . Οἷον |
Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
ἐμοί γε οὐ πολὺς λόγος , εἰ οὐχ ἱκανὸς φανοῦμαι συγγράφειν , Ἐπικτήτῳ τε οὐδ ' ὀλίγος , εἰ καταφρονήσει | ||
μὲν οὖν ποιεῖν , ὦ πάτερ , ἢ λόγους πεζοὺς συγγράφειν , ὁποίας σὺ τὰς ἐπιστολάς , ἀφ ' ὧν |
τὸν κιθαραοιδότατον , ᾧ χάρις ἐφέσπετο : τὸν δ ' ὑποκριτὴν ἕτερον ἀργαλέον ὡς σοφόν : εἶτ ' Ἀριφράδην πολύ | ||
αἱ τοῦ χοροῦ τὴν ἔκθεσιν τῶν κατορθωμάτων , διαναπαύουσαι τὸν ὑποκριτὴν Αἰσχύλου . : πλανᾷ ] Τὸν νοῦν . τὰ |
καὶ ξενίας χάριν , δεξάμενον δὲ αὐτοὺς φιλοφρόνως τὸν βασιλέα ἐρέσθαι παρὰ πότον , τί μάλιστα εἴη ὃ φοβοῖντο , | ||
ᾖ τὸ ἐκείνων μεμνῆσθαι * * τὸ δὲ ἰδίᾳ ἐθελῆσαι ἐρέσθαι σε , ὑπὲρ ὧν ὁ κατήγορος ξυντέθεικε , σόφισμα |