| ὑπὸ τῶν ἐπιστημῶν θεωρεῖσθαι . καὶ ἠβουλόμην ἐγὼ μᾶλλον οὕτως εἰρῆσθαι τῷ φιλοσόφῳ ὡς ὁ Ἀφροδισιεὺς ἐδοκίμασεν , ἵνα τά | ||
| τοῦ λόγου τὴν ἐνάργειαν παρεχομένων ; Ταῦτα μὲν οὖν ἐξαρκεῖ εἰρῆσθαι περὶ τῆς καθ ' ὕπνον θείας μαντικῆς , τίς |
| ' ὁ Λάκων τὰ παρὰ τοῖς Σπαρτιάταις ἐπαΐκλεια ματτύας φησὶ λέγεσθαι παρὰ τοῖς ἄλλοις . Σεκοῦνδος ἐγένετο φιλόσοφος . οὗτος | ||
| τίνος ἐννοίας ἔχεται καὶ τίσιν ἀφώρισται πέρασιν , οὐδὲν δεῖ λέγεσθαι παρ ' ἡμῶν τὸ νῦν , ἐπειδὴ περὶ τούτων |
| συνεχώρησε . Τὸ γὰρ σαφῆ καὶ στρογγύλα καὶ ἀποτετορνευμένα αὐτὸν εἰρηκέναι συνεχώρησε , τὸ δὲ τὰ δέοντα εἰρηκέναι ἐξ ἀρχῆς | ||
| τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι |
| ὕλη τις ἐμπίπτει τῷ προοιμίῳ ἢ κατὰ προαναφώνησιν τῶν μελλόντων λεχθῆναι κεφαλαίων ἐν τῷ λόγῳ , ὥσπερ φασὶ καὶ Δημοσθένην | ||
| ἐξεῖναι μήτε πωλεῖν ἔξω τῶν ὅρων τούτους : τοῦτον δὲ λεχθῆναι τὸν πρὸς τοὺς Εἵλωτας πόλεμον . σχεδὸν δέ τι |
| καὶ τίνας τοῖς ἐναντίοις λειπτέον ῥυθμούς . οἶμαι δέ με ἀκηκοέναι οὐ σαφῶς ἐνόπλιόν τέ τινα ὀνομάζοντος αὐτοῦ ξύνθετον καὶ | ||
| τε καὶ λέγῃ . Ὁ δὲ Φαῖδρος οὔ φησιν οὕτως ἀκηκοέναι , ἀλλὰ ἐκείνως , ὅτι οὐδὲν δεῖ τὴν ἀλήθειαν |
| ἢ τοῦτο γενέσθαι διώκεις ἔοικας οὐκ ἐν καιρῷ τὴν γραφὴν πεποιῆσθαι . εἶτα θαυμάζειν ἔπεισί μοι , πῶς οἴει , | ||
| οὐ μετέχοντας τοῖς ἀμφὶ Βῆσσον τοῦ ἔργου . γνώμην δὲ πεποιῆσθαι τοὺς ξυλλαβόντας Δαρεῖον , εἰ μὲν διώκοντα σφᾶς Ἀλέξανδρον |
| ἐδυνάμην : καὶ πολλὰ δὲ ἄλλα πρὸς τούτοις , ἃ γράφειν αἰσχύνομαι , ἵνα μή τινα δηλοῦν ἐμὴν μικρολογίαν δόξω | ||
| ποτε ἐν Κορίνθῳ ξενικὸν τρέφειν . μήποτε μέντοι ἐνταῦθα δεῖ γράφειν Πολύτροπον ἀντὶ τοῦ Πολυστράτου : παρὰ μηδενὶ γάρ φησιν |
| . Περὶ μὲν οὖν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον νῦν ἀρκέσει συντόμως λελέχθαι . Οὐκ ἄτοπον δὲ ἴσως καὶ τῷ περὶ τῶν | ||
| τι τούτων , ἢ μάτην τὰ νῦν τέ σοι δοκεῖ λελέχθαι χὤτε ταῦτ ' ἐμηχανῶ ; Οὐδὲν σὺ μεμπτὸν ἐνθάδ |
| τοὺς τόνους τηροῦσιν , ἑοῖ , ἑοῦὑπόψυχρον . γὰρ τὸ λέγειν ὡς ἐδιπλασιάσθη ἡ ἀντωνυμία , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες τριῶν | ||
| ἂν γενόμενος ἐψιλοκόρρησε . τοιαῦτα γὰρ ἄξιον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν πρὸς τὸν αὐτὸς ἔφα λέγοντα . Ἤκουόν σε λελυπῆσθαι |
| οὔτε αὐτὸς οὔτε Ἕρμαρχος , ὃν ἔνιοί φασι διδάσκαλον Δημοκρίτου γεγενῆσθαι . . . , . . τὰ μὲν πλεῖστα | ||
| δ ' εἰς τὰς πόλεις καταφεύγοντες , ὅταν ἐν ἀσφαλεῖ γεγενῆσθαι νομίσωσιν , ἐλπίδος ἀπάτῃ φενακισθέντες ἡβηδὸν ἀπολοῦνται προκαταδύντες ἐνέδραις |
| ἰαμβικόν . Ταύτην τὴν ᾠδὴν Ἡφαιστίων μετὰ τὴν ἑξῆς φησι γεγράφθαι τὴν Θάλλοντος ἀνδρῶν , καὶ αὐτὴν Πυθέᾳ γεγράφθαι : | ||
| Δωρόθεος , φάσκων καὶ ἐν τοῖς τῶν Εὐπατριδῶν πατρίοις τάδε γεγράφθαι περὶ τῆς τῶν ἱκετῶν καθάρσεως : ἔπειτα ἀπονιψάμενος αὐτὸς |
| τῶν ἐν Σάμῳ στρατηγῶν : Δίδυμος καὶ Κρατερός φασι ταῦτα αἰνίττεσθαι εἰς Φρύνιχον τὸν Στρα - τωνίδου . ἐκακοηθεύσατο γὰρ | ||
| κακῶς ἐπισημαίνεσθαι [ ] Χαμαιλέοντα τοιοῦτόν τι τοὺς κωμικοὺς [ αἰνίττεσθαι ] περὶ τῶν † γισων † προσηγορίαις μὲν χρωμένους |
| πᾶσαν φιλοσοφίαν . ἄλλως τε καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει εἶπεν , ἐπειδὴ συμβάλλεται οὐ μόνον εἰς τὸ βιβλίον | ||
| τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἀρέσκει καὶ τῷ Πλάτωνι καὶ τῷ Ἀριστοτέλει , καὶ πολλοὺς λόγους τέθεικεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει |
| ' ἔστι πρὸς τῇ ἐνεργείᾳ ἢ τῷ πάθει καὶ χρόνον σημαίνειν . Οὗ μέρος οὐθὲν σημαίνει χωρίς . διὰ τί | ||
| δοκεῖ γάρ , φησὶν ἐκεῖ , πᾶσα οὐσία τόδε τι σημαίνειν : ἐπὶ δὲ τῆς καθόλου οὐδαμῶς τόδε τι ἁρμόζει |
| , οὐδ ' εἰ πάνυ βουλοίμην χαρίζεσθαι , χρηστὸν ἔχω καλεῖν τὸ τρεῖς ἐπιστολὰς εἰληφότα κατηγορεῖν ὡς ὅλως σεσιγηκότος . | ||
| ὑπελάμβανε μύθους εἶναι , τί ἐχρῆν τὴν μυθευομένην Θέμιν γυναῖκα καλεῖν , τὸν δὲ μυθευόμενον δράκοντα ἄνθρωπον ; πλὴν εἰ |
| νέος καὶ παλαιός , καὶ ὡς εἰώθασιν ἔνια τῶν συγγραμμάτων ἐπιγράφειν οἱ ἀρχαῖοι “ Νικοκλῆς ἢ Συμμαχικός ” καὶ “ | ||
| τρόπον βελτίω : ἑτέρως χρήματα δεῖ πορίζειν , οἷον εἰσφορὰν ἐπιγράφειν , ὡς καὶ ἐν τῷ πρὸς Λεπτίνην , ναί |
| τὴν στοὰν οἰκοδομῆσαι τὴν πλησίον αὐτοῦ . ” ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἁμαρτάνειν τὸν ῥήτορα : ἐκλήθη γὰρ ἐλευθέριος διὰ | ||
| ἀλήθειαν γράφοντι τὸν ἐπίνικον καὶ ἀποδιδόντι Ἀγησιδάμῳ . ὁ δὲ Δίδυμός φησιν ἔχειν λόγον καὶ τὴν ἑτέραν γραφήν : νέμει |
| . . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
| καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
| τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
| Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
| καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς ἀνθρώπων καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ζῴων εὑρῆσθαι συμβέβηκε , τὴν δὲ εὐσέβειαν τοσούτῳ τῶν ἄλλων ἀρετῶν | ||
| τὸν ὑμέναιον ᾆσαι , ἐγίγνωσκε δὲ τὴν ἀφροδισίων ἀποπλήρωσιν εὐποριστοτέραν εὑρῆσθαι τῆς κατὰ γαστέρα . ὁ γὰρ κυνισμός , ὡς |
| μὲν [ ἠγάγετ ] ' ἐς μέγα [ δῶμα φίλην κεκλῆσθαι ἄκοιτιν ! ! ! ! ! ! ! ] | ||
| ὅπου καὶ παρὰ τοῖς παλαιοτέροις πᾶσαν τὴν ἐπίπεδον φύσιν χρόαν κεκλῆσθαι συνέβαινε , τῷ χρώματος εἶναι δηλωτικὴν πάσης ἐπιφανείας διεγνωσμένης |
| Δήμητρος . ὁμολογεῖ δὲ καὶ Ἀλκμὰν ὁ ποιητὴς ἑαυτὸν πολυβορώτατον γεγονέναι . καὶ Κτησίαν δέ φησί τινα Ἀναξίλας ὁ τῆς | ||
| ἅπερ καλεῖται καὶ μαθηματικά , ἐκ μὲν τοῦ κύβου φησὶ γεγονέναι τὴν γῆν , ἐκ δὲ τῆς πυραμίδος τὸ πῦρ |
| καὶ θρέψαι : περὶ οὗ τὰ κατὰ μέρος μέλλοντας ἡμᾶς δηλοῦν ἀναγκαῖον ἀναλαβεῖν μικρὸν ἀνωτέρω τὴν διήγησιν . Μυθολογοῦσι γὰρ | ||
| ἐν τῷ περὶ Ἀναδιπλασιασμοῦ φησὶν , ὅτι γῶ ἐστὶ ῥῆμα δηλοῦν τὸ δέχομαι , καὶ λαμβάνω . ὅθεν καὶ γωρυτὸς |
| ἐκτεθείσης ῥήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους λεγόμενα , ἐνταῦθα μὲν πάνυ ἀσαφῶς καὶ δι ' αἰνιγμάτων ῥηθέντα , πρὸς δὲ τῷ | ||
| μηδὲ τῇ βασιλίδι . ” δόξας δὲ ὁ εὐνοῦχος ὅτι ἀσαφῶς εἴρηκεν ὃ ἤθελε καὶ οὐ νενόηκεν ἡ γυνή , |
| τοῦ τινὰ λέγουσιν ὅτι ψιλοῦται . ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο δασύνειν δοκεῖ , τὸ δὲ ἄττα ἀντὶ τοῦ τροφεῦ λέγω | ||
| οἱ δὲ ἄλλοι μετὰ κακοπαθείας . οὐ δεῖ δὲ οὔτε δασύνειν τὴν προφοράν , οὔτε ἐπαίρειν τὴν προσῳδίαν , ἀλλὰ |
| ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα | ||
| παιωνία : ἐκλήθη δὲ παιωνία διὰ τὸ τὸν Παίωνα αὐτὴν εὑρηκέναι . ἔχει δὲ καρπὸν ὡσεὶ στύρακα ἀμυγδαλῆς . τὰ |
| , Θεοφράστῳ δὲ καὶ Εὐδήμῳ καὶ τοῖς ἀπὸ Πλάτωνος Θεμίστιος Συριανὸς Πρόκλος . . . , : καὶ ὁ μὲν | ||
| τῷ δὲ ἔχειν τὸ ἔχεσθαι οὐκέτι ; καὶ λύει τοῦτο Συριανὸς λέγων ὅτι ὑπὸ τὸ κεῖσθαι ἀνάγεται τὸ ἔχεσθαι , |
| καὶ ἀλαζονείας ὡς ὀρθῶς ἀπέχονται Χριστιανοί , ἀρκούντως σε νομίζω μεμαθηκέναι . Τὸ δὲ τῆς ἰδίας αὐτῶν θεοσεβείας μυστήριον μὴ | ||
| ὡς ἔοικεν , ἀναπέφανται , καὶ κινδυνεύεις παρ ' Ὁμήρου μεμαθηκέναι αὐτό : καὶ γὰρ ἐκεῖνος τὸν τοῦ Ὀδυσσέως πρὸς |
| καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
| , ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
| , καὶ ἀπὸ τούτου ἐπὶ τοῦ ὀνομάζειν καὶ ἐπὶ τοῦ φράζειν . . πρὸ τοῦ τυφθῆναί σε . Θ . | ||
| οἴομαι οὖν βέλτιστον εἶναι ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι , φράζειν δὲ καὶ ὅποι , ἵνα καὶ τὸ πλῆθος εἰδῶμεν |
| ἦ δ ' ὅς , οὐκ εἴρηται ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι . Οὐκοῦν , ἦν δ ' ἐγώ , τὸ | ||
| σιω - πῶντες τὰ δὲ διδάσκοντες μήτε τι τῶν ὀφειλόντων ῥηθῆναι παραλείψωμεν μήτε ἀδολεσχίᾳ περιπέσωμεν δὶς τὰ αὐτὰ λέγοντες . |
| καλοῦσιν . καὶ αὐτοὶ δ ' οἱ κροσσοὶ δοκοῖεν ἂν ὠνομάσθαι , Ἀραρότος εἰπόντος ἐν Καινεῖ παρθένος δ ' εἶναι | ||
| ἀρχὰς ἀνάγουσιν , ἀποφαινόμενοι Θυώνην ὑπὸ τῶν ἀρχαίων τὴν γῆν ὠνομάσθαι , καὶ τεθεῖσθαι τὴν προσηγορίαν [ καὶ ] Σεμέλην |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| δοκεῖ . Τὰ μὲν ἄλλα δοκεῖς μοι οὐ παρὰ δόξαν διειλέχθαι : ὅπως δὲ χρὴ δαιμόνιόν τι πονηρὸν ἡγεῖσθαι καὶ | ||
| Λέγε σαφέστερον ὃ λέγεις . Εὐκόλως μοι δοκεῖ Παρμενίδης ἡμῖν διειλέχθαι καὶ πᾶς ὅστις πώποτε ἐπὶ κρίσιν ὥρμησε τοῦ τὰ |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| : τοὺς πάντας ηʹ . Οὗτος λέγεται ἐν τοῖς ἄστροις τεθῆναι διὰ τὸ Εὐρώπην ἀγαγεῖν ἐκ Φοινίκης εἰς Κρήτην διὰ | ||
| ὁ μέσος ἐστὶ λαμπρός . Οὗτος ἐν τοῖς ἄστροις λέγεται τεθῆναι δι ' αἰτίαν τοιαύτην . τοῦ Ποσειδῶνος βουλομένου τὴν |
| , καθὰ οἶστρος μεταλαμβανόμενος , ἥτις θολοῖ τὸν λογισμὸν , καθὰ ὁ οἶνος πλεῖστος μεταλαμβανόμενος σκοτοῖ τὸν λογισμόν . Μῶμός | ||
| Μακεδόσι : πελιγόνας γοῦν καλοῦσιν ἐκεῖνοι τοὺς ἐν τιμαῖς , καθὰ παρὰ Λάκωσι καὶ Μασσαλιώταις τοὺς γέροντας : ὅθεν καὶ |
| ὢν πατρὸς οὐ πατήρ ἐστιν , ὥστε σύ , ὦ Σώκρατες , ἀπάτωρ εἶ . Καὶ ὁ Κτήσιππος ἐκδεξάμενος , | ||
| δέ ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγόμενος τῶι Σωκράτει εἶπεν : Ὦ Σώκρατες , ἐγώ τοί σε δίκαιον μὲν νομίζω , σοφὸν |
| Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
| : τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| ἡ τύχη δὲ ἀμείψασα τοὔνομα Σκορδοσφράντην πρὸς τῶν ὁμοτέχνων ἠνάγκασε προσαγορεύεσθαι . Ἐπίστασο τὴν αἰτίαν , ἐφ ' ᾗ με | ||
| τε . Εὐθύδημος δέ φησι τὸν κορακῖνον ὑπὸ πολλῶν σαπέρδην προσαγορεύεσθαι . ὅτι δὲ καὶ πλατιστακὸς καλεῖται ὁ σαπέρδης , |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
| τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
| τὰς ἀμοιβάς , ὧν τὸ ὑπὸ τῇ δρακὶ πλῆθος ἐδόκει καλεῖσθαι δραχμή , τὰ δ ' ὀνόματα καὶ τοῦ νομίσματος | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ λόφου τούτου πίδακας ἐκδιδόναι ἑκατὸν καὶ ταύτας καλεῖσθαι παλάμας Βριάρεω . Α . . , : οὐδὲ |
| τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
| Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
| φύσεως ἐπιγέγραπται , τὰ Μελίσσου , τὰ Παρμενίδου , τὰ Ἐμπεδοκλέους Ἀλκμαίωνός τε καὶ Γοργίου καὶ Προδίκου καὶ τῶν ἄλλων | ||
| τοῦ φωτὸς ἐμπεσόντος . . . ἀπολείπεται τοίνυν τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους , ἀνακλάσει τινὶ τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν σελήνην γίγνεσθαι |
| μικρᾶς ἀρχῆς τοῦ φθόγγου τὴν ἅπασαν ἁρμονίαν συμβαίνει μεθίστασθαι , οὑτωσὶ δὲ κἀν ταῖς πράξεσιν ἐκ μετρίας ἐπιβολῆς ὁ σύμπας | ||
| τῆς οὔσης ἡμῖν πρὸς ἀλλήλους φιλίας ἄξιον . ἁπλῶς δὲ οὑτωσὶ γράφειν : πραχθήτω τὸ καὶ τό , καὶ τῷ |
| τῶν γενομένων καὶ οὗτος ἐλεγχθήσεσθαι ἔμελλε , πιστεύων αὑτῷ μηδὲν ἡμαρτῆσθαι ἀλλ ' ἀγωνιεῖσθαι εὖ μετὰ τοῦ δικαίου . ὡς | ||
| ἀδικήσεται ; οὐκοῦν ἢ ταῦτα πάντα τοσαῦτα τὸ πλῆθος ὄντα ἡμαρτῆσθαι δεῖ τούτου ἑνὸς ὀρθῶς ἔχοντος αὐτῶν , ἢ τάδ |
| ἐνδεχόμενον συνάγουσα , καθ ' ἃ καὶ Θεοφράστῳ τε καὶ Εὐδήμῳ δοκεῖ . τὸ ἄρα Β τῷ Γ ἐνδέχεται τινὶ | ||
| γε καὶ τῶν ὑπ ' αὐτοῦ Ἀριστοτέλους ἐξειργασμένων ἐν τῷ Εὐδήμῳ , ἐξ ὧν δῆλον ὅτι καὶ Πλάτων τὸν νοῦν |
| ἡμᾶς τὸ γοργοτάτω , ταχύτατος ταχυτάτω , ἡδύτατος ἡδυτάτω , γραμματικώτατος γραμματικωτάτω . ἀλλ ' οὐχ ὡς ἔστι τὰ τοιαῦτα | ||
| ἐμφαίνοντες ὁ πάντων προήκων , ὡς ἔστιν εἰπεῖν , ὁ γραμματικώτατος . τῇδε γὰρ καὶ ὡς συλλαβὴν τὸ ἄρθρον ἀπηνέγκατο |
| ' αὐτῶν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐν ἑτέρᾳ τῶν λόγων καθήκει δηλῶσαι μερίδι : τὴν δ ' οὖν ἐπιτροπὴν οὕτω λαμπρὰν | ||
| δι ' ἐπιστολῆς , οὓς περὶ τούτων ἔχω λόγους , δηλῶσαι . οἷς πάνυ τὸν νοῦν προσέχοντες ἀκούσατε : οἴομαι |
| πρὸς Ἀπελλαῖον . ἄπορον πῶς ἀπὸ τούτου ἐσχημάτισται παρὰ τῷ Διδύμῳ : καὶ γὰρ οὐ δι ' ὧν παρέθετο ὁ | ||
| τὸ Κορυφάσιον ὑπὸ τὸν Νηλέα εἶναι : δοκεῖ δὲ τῷ Διδύμῳ ἐκ τοῦ Τριφυλιακοῦ Πύλου εἶναι τὸν Νέστορα , ἔνθα |
| μύων ξυνέπλαττε Θετταλικήν τιν ' ἔνθεσιν . ταῦτα δὲ καπανικὰ εἴρηκεν Ἀριστοφάνης ἐν Ταγηνισταῖς : τί πρὸς τὰ Λυδῶν δεῖπνα | ||
| οἱ Ἰλιεῖς , Ὅμηρος δὲ ῥητῶς τὸν ἀφανισμὸν τῆς πόλεως εἴρηκεν „ ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ” ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος |
| ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
| ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| . τοιαῦτα καὶ περὶ συνάγχης εἰρήσθω . οἶμαι δὲ μηδὲν παραλελεῖφθαι ἄλλης ἕνεκα θεραπείας . εἰ δέ τι καὶ παραλέλειπται | ||
| ἔχει ἐκ τοῦ πάντα εἰρῆσθαι τὰ συμβαίνοντα , καὶ μὴ παραλελεῖφθαι μηδέν . Καὶ ἡ ἱπποδρομία δὲ ἡ ἐπὶ Πατρόκλῳ |
| τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
| στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
| ὑπομνηματισάμενοι ἐγκαλοῦσι τῷ Εὐριπίδῃ φάσκοντες ἐπὶ τραγικοῖς προσώποις κωμῳδίαν αὐτὸν διατεθεῖσθαι . γυναικῶν τε γὰρ ὑπονοίας κατ ' ἀλλήλων καὶ | ||
| διὰ τοὺς ἀγαθοποιοὺς πρὸς ὀλίγον ἀποπεφευγέναι τὸν κίνδυνον καὶ ἡδέως διατεθεῖσθαι ἐκ τῶν συλῶν διὰ τὸ τοὺς κακοποιοὺς ἐμπεπτωκέναι . |
| ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
| δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
| ὀλέσσεις . ” ἔδοξε γὰρ πολεμίων φθοράν , οὐκ οἰκείων δηλοῦσθαι . φασὶ δὲ καὶ βασίλειόν ποτε γενέσθαι τῶν Οἰνωτρικῶν | ||
| ὥστε δι ' ἀποδείξεως συνάγεσθαι αὐτὸν κατὰ τοῦ ὁριστοῦ καὶ δηλοῦσθαι δι ' αὐτῆς ὅτι οὗτος ὁ ὁρισμὸς τούτου τοῦ |
| μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
| πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
| . οὔτ ' οὖν οἱ ἄριστοι τῶν φιλοσόφων ἀφίστανται τῶν θεολόγων οὔθ ' οἱ θεολόγοι τὰ δεύτερα δυνατώτερα καὶ ἀμείνω | ||
| [ ! ] [ ὥς φασιν ] ἔνιοι τῶν [ θεολόγων ] : τινὲς δὲ [ καὶ τοὺς ] προγόνους |
| μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
| λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
| τῶν Ἑλληνικῶν καλῶς μὲν Εὔδοξον , κάλλιστα δ ' Ἔφορον ἐξηγεῖσθαι περὶ κτίσεων , συγγενειῶν , μεταναστάσεων , ἀρχηγετῶν . | ||
| . Ταῦτα μὲν δὴ καλῶς μοι δοκεῖς , ἔφην , ἐξηγεῖσθαι . ἀλλ ' ἐκεῖνο οὐδέπω ἡμῖν δεδήλωκας , τί |
| ῥητέον δέ , ὦ Διονύσιε , καὶ τοὐπὶ τούτῳ τότε λεχθέν . ἠρόμην γὰρ δή σε πότερον αὐτὸ τοῦτό σοι | ||
| ὃ καὶ ἄμεινον . καὶ καθημένους ] ἐπειδὴ φοβεῖ τὸ λεχθέν , φησὶν ὡς ἐπικουροῦσαν τὴν ἡμετέραν ῥᾳστώνην κτησάμενος τοῦτο |
| τὴν παρρησίαν ; ἀνάγκη γάρ , εἰ τολμῴη λέγειν , γράφεσθαι καὶ εὑρίσκεσθαι φύσει ἀντινομίαν ὅπερ οὐχ οἷόν τε . | ||
| ἐπὶ τῆς ἀξίας κατὰ τὴν ἀναλογίαν τὴν Ἑλληνικὴν οὐ δύναται γράφεσθαι διὰ τοῦ ι , ἀλλὰ διὰ τοῦ η : |
| . πενταετηρίδ ' ἁμᾶ : ἰδίως τὰ κεφάλαια ἐκθεὶς ὁ Πίνδαρος τὸ κατὰ μέρος ἐπέξεισιν , ὥστε εἶναι τὸ ἑξῆς | ||
| τελέως ἐν πᾶσιν εὐτυχεῖν καὶ ἀπαθῆ εἶναι . ὁ μέντοι Πίνδαρος οὕτως ἐδέξατο , δύο πίθους εἶναι φαύλων καὶ ἕνα |
| μὴ δεξιωθῶμεν , μενοῦμεν πρὸ τῶν θυρῶν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε εἰκάζειν τινὰ ὅτι ἠτιμώθημεν καὶ τοιαῦτα λέγειν . βηλόν : | ||
| ἰδεῖν ἢ ἄρνας θῦσαι ἢ φήμαις προσσχεῖν , ἀλλὰ τὸ εἰκάζειν καλῶς ἐγγὺς αὐτοὺς Ἀμφιαράου καθίστησιν . ἐγὼ τοίνυν ἐνθυμούμενος |
| εἶπεν , % ” ὅτι μὲν ἀληθές ἐστιν # τὸ Ἐπικούρῳ περὶ ἀπειρίας κόσμων κα - [ ταβεβλημένον δόγμα ] | ||
| πρὸς ἡμᾶς εἴρηται μὲν ἴσως τῷ Σώφρονι , ἀποδέδεικται δὲ Ἐπικούρῳ , καὶ ἔστιν οὐ τὸ εἰπεῖν ἀλλὰ τὸ ἀποδεῖξαι |
| κατὰ τὰ εἴδη θεωροῦνται τὰ ἐν ὑποκειμένῳ τῇ ὕλῃ τὸ εἶναι ἔχοντα : μάχεται γὰρ τὸ λευκὸν τῷ μέλανι καὶ | ||
| ἐκεῖνος αὐτὸν καθεῖρξέ τε καὶ ἐφράξατο , τοῦ μὴ ἐπίδρομον εἶναι τοῖς παντάπασιν ἀμυήτοις . καὶ ταῦτα ἐγὼ τὰ συγγράμματα |
| μὲν ἀμαθεῖς φάγῃ λέγουσιν ἐπὶ τοῦ μέλλοντος . ὁ δὲ Φαβωρῖνος ἢ οὐκ ἐντυχὼν τῷ ἔδει ἢ ἀποστραφεὶς τὸν ἦχον | ||
| . ἡμεῖς οὖν ὡς οἱ ἀρχαῖοι , ἀλλὰ μὴ ὡς Φαβωρῖνος . Ἑκοντὴν οὐ χρὴ λέγειν , ἀλλ ' ἐθελοντήν |
| οὔσῃ τῇ τοῦ νέου ψυχῇ τροφὴν μαλακωτέραν τὴν ἀπὸ τοῦ μύθου εὐθὺς προσάγειν , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρτίτοκα βρέφη μαλακὰ | ||
| καὶ μαντικὸν τὸ φυτόν : εἰ δὲ βούλει καὶ τοῦ μύθου ἐφάπτεσθαι τοῦ περὶ τῆς Δάφνης , οὐδὲ τοῦτό σοι |
| ἔτη ἑκατὸν τέσσαρα , ἐν περιπάτῳ δὲ ἐτελεύτα , ὡς Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς δεδήλωκεν . . , : , | ||
| τε Εὔβοιαν καὶ Ὄλυνθον , ἔγραψε ψήφισμα ἐν τῇ βουλῇ Ἀπολλόδωρος βουλεύων καὶ ἐξήνεγκε προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον , λέγον |
| ἐμοί γε οὐ πολὺς λόγος , εἰ οὐχ ἱκανὸς φανοῦμαι συγγράφειν , Ἐπικτήτῳ τε οὐδ ' ὀλίγος , εἰ καταφρονήσει | ||
| μὲν οὖν ποιεῖν , ὦ πάτερ , ἢ λόγους πεζοὺς συγγράφειν , ὁποίας σὺ τὰς ἐπιστολάς , ἀφ ' ὧν |
| . ἀλλ ' οὖν ὅμως οὗτος μὲν ἦν ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε – ˘˘ – πρὸς τὰ νῦν κακά . Κινησίας | ||
| ' ὑμῖν ὑπελάμβανον : συμβουλεύειν δὲ καὶ πολυπραγμονεῖν οὐ μικρᾶς ἔμοιγε ἀκρασίας ἐφαίνετο ἔργον εἶναι , δεδωκότι τηλικαύτην δίκην τοῦ |
| . Τὸν ἀγῶνα τῶν νεμέων τινὲς μὲν ὑφ ' ἡρακλέους τεθεῖσθαί φασιν ἐπὶ τῇ τοῦ λέοντος ἀναιρέσει , οἱ δὲ | ||
| } Τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμέων τινὲς μὲν ὑφ ' Ἡρακλέους τεθεῖσθαί φασιν ἐπὶ τῇ τοῦ λέοντος ἀναιρέσει , οἱ δὲ |
| οὔτε εἰ ταῦτα διαπραξαίμην , ἤλπιζόν ποθεν χρήματα λήψεσθαι : ἔνιοι γὰρ τοιούτων πραγμάτων ἕνεκα θάνατον ἀλλήλοις ἐπιβουλεύουσι . τοσούτου | ||
| δέρμα ἐπιμυλίδα εἰρηκέναι διὰ τὸ ἐπὶ τῇ μύλῃ εἶναι . ἔνιοι δ ' ἐπιμυλίδας φασὶν εἶναι τὰς πλατείας ἐπιφύσεις . |
| τὰς ὑπερβολὰς ἀεί . Ἀρίστων δ ' ὁ φιλόσοφος ἐν Ἐρωτικῶν Ὁμοίων δευτέρῳ Πολέμωνά φησι τὸν Ἀκαδημαικὸν παραινεῖν τοῖς ἐπὶ | ||
| δὲ παιδὸς ἠράσθη χήν , ὡς Κλέαρχος ἱστορεῖ ἐν πρώτῳ Ἐρωτικῶν . τὸν δὲ παῖδα τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῷ Ἐρωτικῷ |
| φιλοσοφίαν . συμβάλλεται δέ , ὡς εἴρηται , τὸ παρὸν σύγγραμμα καὶ εἰς τὰς διαλεκτικὰς μεθόδους . ἀλλὰ πρῶτον εἴπωμεν | ||
| τοῦτο αἰσχυνόμεθα οἱ φιλοῦντες ἐκεῖνον ; Παρμενίδης τοίνυν ἔστιν αὐτῷ σύγγραμμα θεῖον . τί οὖν πρὸς τὸ ἓν καὶ πολλὰ |
| Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
| ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
| καὶ ὅτι μὲν οὐχ ὡς τὰ πολλὰ ἀναιροῦντος τοῦ Ζήνωνος Εὔδημος μέμνηται νῦν , δῆλον ἐκ τῆς αὐτοῦ λέξεως : | ||
| πρὸς τοὺς δύο συνταχθῆναι τοὺς ἄκρους . Θεόφραστος δὲ καὶ Εὔδημος καί τινας ἑτέρας συζυγίας παρὰ τὰς ἐκτεθείσας τῷ Ἀριστοτέλει |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| ἐπιεικῆ πλανηθέντα ποτὲ περὶ τὴν τοῦ πράγματος ὕπαρξιν οὐκ ὀρθῶς ἀποφήνασθαι . τίς δὲ ὁ ἐπιεικὴς καὶ τίς ἡ ἐπιείκεια | ||
| . ἐπεὶ οὖν διὰ τοῦτο οὐ δυνάμεθα ὅσον ἐκ τούτου ἀποφήνασθαι καὶ εἰπεῖν ἔστι καθόλου ἐπὶ τῆς ἐκθέσεως τῶν περιττῶν |
| γνησίας αὐτοῦ θυγατέρας νομίζεσθαι , τὰς δὲ ἐξ ἄλλων ἤδη κοινότερον Νηρεΐδας καλεῖσθαι : καὶ τὰς μὲν γνησίας † καὶ | ||
| , ἀεὶ τοῦ ἅμματος ἐκ πλαγίων τοῦ ἀγκῶνος γινομένου . κοινότερον δ ' ὅ τε βραχίων καὶ ὁ πῆχυς πάντα |
| χαλκόν καὶ ὀφείλω χαλκόν . εἴρηται δὲ καὶ τοῦτο ἐν Ἐπιχάρμου Πέρσαις , χρυσὸν καὶ χαλκὸν ὀφείλων : ἴσως δὲ | ||
| τὸ σκολιὸν τοῦτο οἱ μὲν Σιμωνίδου φασίν , οἱ δὲ Ἐπιχάρμου . ἔστι δὲ τοιοῦτον : ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ |
| οὐ γὰρ εἰκὸς τὰ οὕτως ἔνδοξα καὶ τύφου πλήρη μὴ πεπύσθαι , ἢ πεπύσθαι μὲν μὴ ἄξια δὲ μνήμης ὑπολαβεῖν | ||
| τὸ μὴ λανθάνειν οὐχ οὕτως ἀποδεκτέον , ὡς ἐν τῷ πεπύσθαι μόνον ὅτι εὐνοοῦσιν ἀλλήλοις , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ |
| καλῶν καὶ κακῶν , καὶ οὐκ ἔστιν ἐπίμονα , ὥστε δείκνυσθαι ἐκ τοῦ κατὰ Θήρωνα γένους . τούτου μὲν γὰρ | ||
| λήψεως αἰτίας γεγενημένης τοῦ δοκεῖν δείκνυσθαί τι συναγόμενον ἢ μὴ δείκνυσθαι , ὡς πολλάκις δείκνυσθαί τινα παρὰ τὴν ὕλην συνάγοντά |
| περὶ τούτων τοῦ φιλοσόφου διάνοιαν . Εἰ δέ τις οἴοιτο δεικνύναι μηδὲ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον ὀφείλοντα φύσει τὰ ὀνόματα | ||
| ἀφιστάμενον τοῦ προκειμένου ἀφίστασθαι ὅτι ἀνωτάτω , οἷον εἰ μέλλεις δεικνύναι ὅτι τῶν ἐναντίων ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη , οὐ δεῖ |
| τὰς δυνάμεις ἐνεργοῦμεν καὶ ἡμεῖς τοῖς θεοῖς , διὰ τοῦτο κοινοποιῶν τὸν λόγον εἶπεν ὑποπτέρου ζεύγους τε καὶ ἡνιόχου . | ||
| διὰ τὸ ἀσεβὲς αὐτοῦ , ἐπεὶ τὰ μυστήρια πᾶσι διηγεῖτο κοινοποιῶν αὐτὰ καὶ μικρὰ ποιῶν καὶ τοὺς βουλομένους μυεῖσθαι ἀποτρέπων |
| δόξαν ἀνακεῖσθαι : καὶ τόν γε πρεσβύτερον οὐ πόρρω τῶν Ὁμήρου γεγονέναι χρόνων . . . , : τελευτῆσαι δ | ||
| μὲν ὅσα ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ μέτρου καταμετρεῖται , ὡς τὰ Ὁμήρου καὶ τῶν ἐποποιῶν ἔπη : καταχρηστικῶς δὲ κἂν ὑπὸ |
| γέγονε Πυθαγόρας τε καὶ Ἐπίκουρος , Δ . δὲ καὶ Ἀριστοτέλης τῆς Ἑρμογένους . . . . , διὰ δὲ | ||
| κινούμενον περὶ τὸ μέσον ἐγκυκλίως . . . . . Ἀριστοτέλης ἐκ πέμπτης οὐσίας τὸν ἥλιον . πυροῦσθαι δὲ τὸν |
| Δημήτηρ , οὐκέτι δὲ ἡ Κόρη διὰ τὴν περὶ αὐτὴν ἱστορίαν . αὕτη δὲ πολλάκις καὶ τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ἰδόντος | ||
| . καλῶς δὲ ὁ Πίνδαρος τὴν περὶ τὸν κόρακα παρακρουσάμενος ἱστορίαν δι ' ἑαυτοῦ φησι τὸν Ἀπόλλωνα κατειληφέναι τὴν Κορωνίδα |
| , καὶ ὅτι ἁρπάζει τοὺς παριόντας αὐτῷ . Οὕτως ἱστορεῖ Ἀπολλώνιος ἐν τῷ πέμπτῳ καὶ δεκάτῳ τῶν Καρικῶν . . | ||
| , ἐν αἷς ἔζη . καθεστῶτα δὲ αὐτὸν ἰδὼν ὁ Ἀπολλώνιος καὶ τὴν γῆν ἀσπαζόμενον κατήγαγε παρὰ τοὺς ἐφόρους καὶ |
| μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
| τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
| πάντα ὑφίστησιν αὐτὴ καθ ' ἕνα λόγον προηγούμενον , χρὴ διασκέψασθαι . εἰ μὲν οὖν σύμμιξίς ἐστιν ἀφ ' ὅλων | ||
| , ἔδοξε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπέμψαι τινὰς τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν καὶ διασκέψασθαι τὰ κατὰ τὴν νῆσον καὶ τοὺς Ἐγεσταίους . παραγενομένων |
| ἀπὸ τῶν δικαστηρίων συκοφάντας , τὸ μὲν ῥητὸν τοῦ νόμου τετηρηκέναι μετὰ τὰς ἀνοχὰς τὴν κατάληψιν πεποιημένον , τὸ μέντοι | ||
| τῶν ἐκκειμένων προσνεύσεων . ἀναγράφει τοίνυν ὁ Ἵππαρχος ἐν Ῥόδῳ τετηρηκέναι διὰ τῶν ὀργάνων τόν τε ἥλιον καὶ τὴν σελήνην |
| τοῦ πρός τι προτάττειν : οἱ δὲ τὸ πρός τι προτάττειν ἀξιοῦντές φασι : τὸ πρός τι πρὸς τὴν φωνὴν | ||
| οὖν ὡς βουλόμενος ὁ τεχνικὸς ἀεὶ τὰ πρόσωπα τῶν πραγμάτων προτάττειν καὶ ἐπὶ τῶν παρόντων τὴν ἰδίαν ἐφύλαξε πρόθεσιν : |
| λόγου μέρος τὸ ὄνομα , τὸ ὀρθῶς καὶ μὴ ὀρθῶς ὀνομάζειν οὐ κατὰ θέσιν ὁποιανοῦν γένοιτ ' ἄν , ἀλλὰ | ||
| ἁρμοσάμενον , πᾶσαν δὲ ψυχὴν ἁρμονίας λόγοις τελεώτατα τεχνησάμενονεἴτε δημιουργὸν ὀνομάζειν θέμις ἐξ ὧν εἴργασται καλῶς θεμένους τὴν προσηγορίαν , |
| τὴν πόλιν Καμαρίναν φυλάσσουσα διὰ τὸ ἐν ταύτῃ τὸν ναὸν ἱδρύσθαι . * * Ἀθηνᾶ . κοσμεῖ διὰ τοῦ εἰς | ||
| ὄχθον τὴν Κυρήνην διὰ τὸ αὐτὴν μὲν ἐπ ' ὄχθου ἱδρύσθαι , περὶ αὐτὴν δὲ πεδιάδα εἶναι . ἀμφίπεδον δὲ |
| γινόμενον . Ἔπος : ὁ λόγος . Εὐτόνως : εὐτονίας προφέρεσθαι : ὥσπερ οἱ τραγῳδοὶ εὐτόνως τὸν φθόγγον ποιοῦσιν . | ||
| . μετενόει μέντοι ὁπότε πρὸς αὐτὸν ἀποτείνοιτο , ὥστε συνεχὲς προφέρεσθαι ταῦτα : ἐγὼ δὲ τἄλλα μακάριος πέφυκ ' ἀνὴρ |