καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
, ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
πᾶσαν φιλοσοφίαν . ἄλλως τε καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει εἶπεν , ἐπειδὴ συμβάλλεται οὐ μόνον εἰς τὸ βιβλίον | ||
τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἀρέσκει καὶ τῷ Πλάτωνι καὶ τῷ Ἀριστοτέλει , καὶ πολλοὺς λόγους τέθεικεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει |
ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
: Τοῦ δὲ Ἀπολλοδώρου ἐν τῷ εἰκοστῷ περὶ τῶν Θεῶν συγγράμματι , ὅ ἐστι περὶ τοῦ Ἅδου | , τάδε | ||
ὁπωσοῦν νενο - μοθετημένα σημεῖα ἐν τῷ Κατ ' ἰητρεῖον συγγράμματι ἐν τῷ προσώπῳ συνίστασθαι . Ῥὶς ὀξεῖα , ὀφθαλμοὶ |
μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
τὴν ἀτυχίαν , ἅτε καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼς παρὰ Σωκράτει , τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη | ||
, οἷον τοῦ συνθέτου . βούλομαι ὁρίσασθαι τὸ σύνθετον τῷ Σωκράτει ὡς μουσικόν , καὶ λέγω ὅτι ζῷον λογικὸν θνητὸν |
κόλακι τάλαντα πέντε , συμβούλῳ καπνόν , πόρνῃ τάλαντον , φιλοσόφῳ τριώβολον . ἔρωτα παύει λιμός , εἰ δὲ μή | ||
τῆς τούτου διδασκαλίας ἀναγκαῖον εἰπεῖν τί φιλόψογοί τινες ἐγκαλοῦσι τῷ φιλοσόφῳ , καὶ ὕστερον ἐπ ' αὐτὴν βαδίσωμεν . ἐγκαλοῦσι |
ὅτι ἔστιν ἀκαταληψία . τοὺς δὲ Πρωταγορείους ἐλέγχει ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ διαλόγῳ λέγων οὕτως : ὅτι ἡμεῖς , ὦ Πρωταγόρα | ||
τὸν ἕτερον . Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ἐπιτρέπω μὲν ἔγωγε Πρωταγόρᾳ ὁπότερον αὐτῷ ἥδιον : εἰ δὲ βούλεται , περὶ |
ἔστιν δὲ καὶ ἐρωτικὴ ἀνάλυσις , ᾗ κέχρηται ἐν τῷ Συμποσίῳ ἀπὸ τοῦ ἐν τοῖς αἰσθητοῖς κάλλους ἀνατρέχων ἐπὶ τὸ | ||
αὐτόθι εἶναι πίνειν . ψυγεὺς ἢ ψυκτήρ . Πλάτων ἐν Συμποσίῳ : ἀλλὰ φέρε , παῖ , φάναι τὸν ψυκτῆρα |
ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
δὲ περὶ καταγμάτων πρόκειται τῷ Ἱπποκράτει λέγειν , τῷ δὲ Γαληνῷ τὸν τούτου ἐξηγήσασθαι λόγον , ἡμῖν δὲ ὥσπερ εἰσαγωγήν | ||
πρὸς τὰ ὑπερκείμενά τε καὶ ὑποκείμενα . ὡς δὲ τῷ Γαληνῷ δοκεῖ , ἐν τούτοις τοῖς κενεῶσι περιέχεται ἡ νῆστις |
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
αὐτῆς τεκνοῦται παῖδας , Προκλέα τε καὶ Δημάρατον τοὺς παρὰ Θεοφράστῳ φιλοσοφήσαντας , τρίτῳ δὲ Μητροδώρῳ ἰατρῷ , Χρυσίππου μὲν | ||
ἐκφῆναι , πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων προγεγονότων , ὡς καὶ Θεοφράστῳ δοκεῖ , αὐτὸς δὲ πολὺ διενεγκὼν ἐκείνων ὡς ἀποκρύψαι |
εἷς , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος | ||
φιλοσοφία ἐπικέκληται . Φαίδωνα δὲ τὸν Ἠλεῖον οὐδεὶς ἠγνόησε τῶν Σωκρατικῶν εἰς πρῶτα ἥκειν ὑπειλημμένον * * * Ἀριστοτέλης δὲ |
, καὶ παράδειγμα τῶν λεγομένων Δημοσθένης , ἐν οἷς οὐκ ἐγυμνάσατο τοῦ πρὸς ἀκρίβειαν ἀστοχῶν , τὸ δὲ σαφῆ τε | ||
παρὰ Διονυσίῳ , οὗ καὶ μνημονεύει ἐν τοῖς Ἀντερασταῖς . ἐγυμνάσατο δὲ παρὰ Ἀρίστωνι τῷ Ἀργείῳ παλαιστῇ : ἀφ ' |
πατρῴαν οὐσίαν : οὕτως ἰταμῶς ἅπαντα κατεμασήσατο . ἐν δὲ Φαίδρῳ φησί : σχολῇ γε , νὴ τὸν ἥλιον , | ||
διαφορὰν δευτέροις καὶ τρίτοις διδούς . Τὸ δὲ ἐν τῷ Φαίδρῳ ψυχὴ πᾶσα παντὸς ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου ; Τί γὰρ |
σπυρίδα παρά τινα δειπνήσων ἴῃ . σύνδειπνον εἴρηκεν ἐπὶ συμποσίου Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Μικίνου φόνου . φησὶν γάρ : | ||
γε τῷ τοῦ Ὀλόρου καὶ παρὰ τῷ τοῦ Ἀρίστωνος , Λυσίας τε καὶ Ὑπερείδης καὶ ὁ Παιανιεὺς καὶ ὁ τοῦ |
' ἀνέγνωμεν παρὰ τῷ Σολεῖ Χρυσίππῳ , τινὰ δὲ παρὰ Πυθαγόρᾳ , ἤδη δὲ καὶ παρά τισι τῶν νεωτέρων καὶ | ||
σπουδαῖος πρὸς τέκνα σχοίη . καλὸν δὲ καὶ τὸ πάντα Πυθαγόρᾳ ἀνατιθέναι τε καὶ ἀπονέμειν καὶ μηδεμίαν περιποιεῖσθαι δόξαν ἰδίαν |
ἡ δὲ γυνὴ μεθύση , καὶ μεθύστρια παρὰ Θεοπόμπῳ τῷ κωμικῷ : ὁ γὰρ μέθυσος ἐπὶ ἀνδρῶν Μενάνδρῳ δεδόσθω . | ||
τῶν ἀθλητῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ τοὺς στεφάνους . 〚 τῷ δὲ κωμικῷ , φασὶν , ἥρμοττεν ἐκφαυλίζοντι τὸ πρᾶγμα λέγειν , |
οὐσῶν ἐπιδημιῶν , πρώτη μὲν καὶ τρίτη , πάντῃ γνήσιαι Ἱπποκράτει τῇ τε λέξει καὶ τοῖς ἐνθυμήμασιν , ἀλλότριαι δὲ | ||
: ἔγγιστα . Αἰσχύλος Ἠδωνοῖς . . Τῶν παρ ' Ἱπποκράτει λέξεων συναγωγή Ι . , . : ἴκταρ : |
μοχλειῶν τούτων πολὺ πρότερον ἐκτέθειμαι ἐν τῷ Περὶ τῶν ὀλισθημάτων ὑπομνήματι . δεῖ δὲ μετὰ τὴν καταγωγὴν τῶν μερῶν κάμπτειν | ||
αὐτῆς κύπελλον . Ἡγήσανδρος δὲ ὁ Δελφὸς ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ ὑπομνήματι ἀνδριάντων καὶ ἀγαλμάτων Γλαύκου φησὶ τοῦ Χίου τὸ ἐν |
. . . ἀλλ ' ὅ γε Λυσίας ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ λόγῳ οὑτωσί : πρὸς Αἰσχίνην τὸν Σωκρατικὸν χρέωςἀπομνημονεύσω δ | ||
μὲν ὁ Κλέαρχος . ὁ δὲ φλυακογράφος Σώπατρος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Πύλαι δράματί φησιν : τίς δ ' ἀναρίθμου μήκωνος |
ἐν τοῖς ἑξῆς , λέγω δὲ ἐν τῷ μετὰ τοῦτο βιβλίῳ , ἀκριβέστερον εἰσόμεθα . νῦν δὲ ἐκ τῶν εἰρημένων | ||
ὡς προείρηται . Διεξελθὼν ὁ Πτολεμαῖος καὶ ἐν τῷ τετάρτῳ βιβλίῳ τῶν μαθηματικῶν , ἀπὸ ποίων τηρήσεων τὰ περὶ τὴν |
περὶ ἑκάστην αἴσθησιν θεωρίας , ὃν δεῖ μάλιστα ἐκ τῶν Ἰαμβλίχῳ ἐν τοῖς περὶ ψυχῆς πεφιλοσοφημένων ἀναλαμβάνειν , ἐξ ὧν | ||
Πλάτωνι καὶ τοῖς ὕστερον τὴν ἐκείνων θεωρίαν ἐξηπλωκόσιν Πλωτίνῳ καὶ Ἰαμβλίχῳ καὶ Πορφυρίῳ . ὅτι μέντοι τὰς ἀνάλογον καὶ ἐν |
ἔστιν ἀκαταληψία . τοὺς δὲ Πρωταγορείους ἐλέγχει ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ διαλόγῳ λέγων οὕτως : ὅτι ἡμεῖς , ὦ Πρωταγόρα , | ||
προβατοκαπήλῳκαὶ τὸν Λυσικλέα ῥήτορα δεινότατον παρεσκευάσατοὡς Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν διαλόγῳ Ἀσπασίᾳ . οὐ τοίνυν οὐδὲ Σωκράτης ἄλλως ἐχρῆτο τοῖς |
τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς καὶ αὐτός . . . . Ἀρχύτας : Ταραντῖνος , Ἑστιαίου υἱὸς ἢ Μνησάρχου ἢ κτλ | ||
περιέχει [ καὶ τὸ ] Μαντινέων ἐνκώμιον . . : Ἀρχύτας Μνησαγόρου Ταραντῖνος , ὡς δὲ Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς |
εἶπεν , % ” ὅτι μὲν ἀληθές ἐστιν # τὸ Ἐπικούρῳ περὶ ἀπειρίας κόσμων κα - [ ταβεβλημένον δόγμα ] | ||
πρὸς ἡμᾶς εἴρηται μὲν ἴσως τῷ Σώφρονι , ἀποδέδεικται δὲ Ἐπικούρῳ , καὶ ἔστιν οὐ τὸ εἰπεῖν ἀλλὰ τὸ ἀποδεῖξαι |
δὲ οὐδὲν φοβηθεὶς ἀμφὶ τῇ γυναικί , ὁρέων ἐοῦσαν καὶ Ἀρίστωνι γυναῖκα , καταινέει ταῦτα : ἐπὶ τούτοισι δὲ ὅρκους | ||
? | ἐναργείας . . καὶ Ἀπολλοφάνης δὲ ἐν τῷ Ἀρίστωνι , καὶ αὐτὸς οὕτως ἐπιγράψας τὸ σύγγραμμα , ἐμφανίζει |
ποταμῶν τ ' Ἐρέβους τε Χάους τε εἰδότες ὀρθῶς , Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ κλάειν εἴπητε τὸ λοιπόν . Χάος | ||
[ ] καὶ τὸν ? [ Θεάγη ] συνέστησεν ? Προδίκῳ [ ] . εἰπὼν δὲ τοὺς ? [ σοφιστὰς |
ἐκείνων ἐξέτασιν . Προγυμνάσματα μόνον εἶπε μὴ προσθεὶς εἰς τὴν ῥητορι - κήν , οὐκ ἀλόγως : ὥσπερ γὰρ ὁ | ||
τοῖς νόμοις ἀποδοὺς τὸν τούτου πρεσβύτερον τὸν Ἑρμογένην τοῦτον ἀξιοῖ ῥητορι - κὴν θεραπεύειν . πέμπε οὖν ὡς ἡμᾶς τὸν |
Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
ἡμῖν κατὰ τὸν πολιτικὸν λόγον ἔν τε τῷ συμβουλευτικῷ καὶ δικανικῷ καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ πεζῷ πανηγυρικῷ , τοῦτ | ||
ἀπολογικὸν καὶ τὸ ἐξεταστικόν . ταῦτα πάλιν ὡς ἐν τῷ δικανικῷ γένει συνθήσομεν καὶ τάξομεν , διέλθωμεν . πρῶτον μὲν |
δρᾷ καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσι καὶ Λυσιστράτῃ κἀν τῆς Εἰρήνης τῷ δράματι . οὗ καὶ τὴν δοκοῦσαν αἰσχρορρημοσύνην τῶν λέξεων ὡς | ||
Ἀλθαία , τοῦτον τὸν λόγον Φρύνιχος ὁ Πολυφράδμονος πρῶτος ἐν δράματι ἔδειξε Πλευρωνίαις : κρυερὸν γὰρ οὐκ ἤλυξεν μόρον , |
τῆς προθέσεως : καθάπερ συνέβη Ἰσοκράτει τῷ ῥήτορι ἐν τῷ συμβουλευτικῷ ἐπιστολίῳ τῷ πρὸς Φίλιππον αὐτῷ γραφέντι : ἐλύθη γὰρ | ||
περὶ τοῦ στεφάνου Ἰσοκράτης δὲ ἐν πανηγυρικῷ ὁ μὲν τῷ συμβουλευτικῷ ὁ δὲ τῷ δικανικῷ τὴν πανηγυρικὴν ἀναμίξαντες ἰδέαν , |
τῷ συμβουλευτικῷ καὶ δικανικῷ καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ πεζῷ πανηγυρικῷ , τοῦτ ' ἂν Ὅμηρος εἴη κατὰ τὴν ποίησιν | ||
κατ ' αὐτοὺς ἕξεως , ἄλλως τε καὶ ἐν εἴδει πανηγυρικῷ : τῇ δὲ ἀκολουθίᾳ τοῦ περὶ τῆς ἰδέας ἐκείνης |
τοιούτων ἐν ἰδιωτικοῖς τὰ παραδείγματα καὶ πλείονά γε παρὰ τῷ Λυσίᾳ καὶ τῷ Ὑπερίδῃ : φύσει γὰρ οἱ ἄνδρες ἠθικώτεροι | ||
Τὸ οὐκ οἶδα ὅντινα τρόπον ἐρωτικός : ἐπειδὴ γέγραπτο τῷ Λυσίᾳ δεῖν χαρίζεσθαι μὴ ἐραστῇ , κατὰ τοῦτο οὖν οὐκ |
καὶ ἃ ὁ Ἑρμιονεὺς Λᾶσος ἔπαιξε περὶ ἰχθύων , ἅπερ Χαμαιλέων ἀνέγραψεν ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ περὶ αὐτοῦ τοῦ Λάσου | ||
. . : παῖς δὲ ὢν ὁ Πίνδαρος , ὡς Χαμαιλέων καὶ Ἴστρος φασί , περὶ τὸν Ἑλικῶνα θηρῶντα αὐτὸν |
. ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
τούς γε συγγενεῖς ἡμᾶς ἀεὶ προθύμως διὰ λόγων ἀναγνωρίζειν . Θεαιτήτῳ μὲν οὖν αὐτός τε συνέμειξα χθὲς διὰ λόγων καὶ | ||
δὲ τούτους εἴποι τις ἂν , ἃ καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ : πρῶτον μὲν , τί δήποτε τοιούτων γε δὴ |
. . ̈ . . φησὶ δὲ περὶ τοῦ κενοῦ Χρύσιππος μὲν ἐν τῷ περὶ κενοῦ καὶ ἐν τῇ πρώτῃ | ||
καλούμενοι τοῖς ἀπὸ τῆς Στοᾶς δόγμασιν . ὥστ ' ἐπεὶ Χρύσιππος αὐτοὺς εἴθισεν ἀμφισβητεῖν περὶ τῶν κατὰ τὴν φιλοσοφίαν ὀνομάτων |
γὰρ δεῖ πάλιν διεξιέναι ; σκέψασθε δὴ τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις . | ||
. τῶν δὲ εἰς τὸ συμβούλιον παρειλημμένων οἱ μὲν τῷ Δημοσθένει συγκατέθεντο περὶ τῆς ἀναγωγῆς , οἱ δὲ τῷ Νικίᾳ |
ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
, σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
μὲν ἀμαθεῖς φάγῃ λέγουσιν ἐπὶ τοῦ μέλλοντος . ὁ δὲ Φαβωρῖνος ἢ οὐκ ἐντυχὼν τῷ ἔδει ἢ ἀποστραφεὶς τὸν ἦχον | ||
. ἡμεῖς οὖν ὡς οἱ ἀρχαῖοι , ἀλλὰ μὴ ὡς Φαβωρῖνος . Ἑκοντὴν οὐ χρὴ λέγειν , ἀλλ ' ἐθελοντήν |
εἰδὼς γάρ , οἶμαι , ῥήτορος αὐτὸν ἀποροῦντα λόγῳ κοσμοῦντος ἐπιταφίῳ τοὺς ὑφ ' ἡμῶν πεπτωκότας καὶ τὴν ἐπὶ τούτοις | ||
τε συγκεῖσθαι καὶ μεγαλοπρεπῶς τὴν Θουκυδίδου λέξιν τὴν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ ταύτην : οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἐνθάδε ἤδη εἰρηκότων |
παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
: σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
δέος ἔνθα καὶ αἰδώς . ἐγὼ οὖν τούτῳ διαφέρομαι τῷ ποιητῇ . εἴπω σοι ὅπῃ ; Πάνυ γε . Οὐ | ||
ἀλαλύκτημαι συσταλέντος τοῦ η εἰς α : ἔθος δὲ τῷ ποιητῇ ποιεῖσθαι ἐπὶ τοῦ ῥήματος τούτου Ἀττικώτερον ὡς τὸ ἀλαλῆσθαι |
γῆν Ἀριστοφάνης λέγει . καὶ ἡ ἀμβολὰς δὲ γῆ παρὰ Ξενοφῶντι τοῖς ὀρύγμασι προσήκει , καὶ εἰ μὴ τοῖς μετάλλοις | ||
καὶ Ναυσικλείδης χρήματα δώσοντες τῷ στρατεύματι , καὶ ξενοῦνται τῷ Ξενοφῶντι καὶ ἵππον ὃν ἐν Λαμψάκῳ ἀπέδοτο πεντήκοντα δαρεικῶν , |
τῷ τοῦτον λυπῆσαι Ἀναξιμένην μὲν αὐξῆσαι , πέμψαι δὲ καὶ Ξενοκράτει δῶρα . Ἀπέσκωψε δ ' εἰς αὐτὸν ἐπίγραμμα καὶ | ||
τῷ ποτῷ , οἴνου δ ' ἀπεχέσθωσαν : τοῦτο παρὰ Ξενοκράτει . Καὶ τοῦτο θαυμαστῶς ποιεῖ : ἐν τοῖς νεοττοῖς |
τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
ἐνδεχόμενον συνάγουσα , καθ ' ἃ καὶ Θεοφράστῳ τε καὶ Εὐδήμῳ δοκεῖ . τὸ ἄρα Β τῷ Γ ἐνδέχεται τινὶ | ||
γε καὶ τῶν ὑπ ' αὐτοῦ Ἀριστοτέλους ἐξειργασμένων ἐν τῷ Εὐδήμῳ , ἐξ ὧν δῆλον ὅτι καὶ Πλάτων τὸν νοῦν |
ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
: ὡς γὰρ ἀπὸ τοῦ Ἡρακλῆς Ἥρυλλος καὶ ἀπὸ τοῦ Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος , Θρασυκλῆς Θράσυλλος , οὕτως Βαθυκλῆς Βάθυλλος . | ||
δὲ ἱλαρῳδοί , οὓς νῦν τινες σιμῳδοὺς καλοῦσιν , ὡς Ἀριστοκλῆς φησιν ἐν αʹ περὶ Χορῶν , τῷ τὸν Μάγνητα |
ἰαμβικόν . Ταύτην τὴν ᾠδὴν Ἡφαιστίων μετὰ τὴν ἑξῆς φησι γεγράφθαι τὴν Θάλλοντος ἀνδρῶν , καὶ αὐτὴν Πυθέᾳ γεγράφθαι : | ||
Δωρόθεος , φάσκων καὶ ἐν τοῖς τῶν Εὐπατριδῶν πατρίοις τάδε γεγράφθαι περὶ τῆς τῶν ἱκετῶν καθάρσεως : ἔπειτα ἀπονιψάμενος αὐτὸς |
Ἀμύντᾳ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ ἰατροῦ καὶ φίλου χρείᾳ . οὗτος γνησιώτατος τῶν Πλάτωνος μαθητῶν , τραυλὸς τὴν φωνήν , ὥς | ||
διέβαλον αὐτοῦ τινες καὶ τοὺς λόγους ἐμέμψαντο πρῶτον μὲν ὁ γνησιώτατος αὐτοῦ μαθητὴς Ἀριστοτέλης , ἔπειτα οἱ περὶ Κηφισόδωρόν τε |
χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
ὑφορᾶσθαι τὸν παιδευόμενον . οὐ γὰρ ἁπλῶς ἀληθὲς ὃ ἔλεγε Γοργίας : ἔλεγε δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν | ||
: “ Τίνα ταύτην ἀπώλειαν , καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας ; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμήνυσε νύκτωρ : |
ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
οἱ Φαίδιμοι καὶ ἡ τοιάδε ὁμιλία πᾶσα ξυνῆσαν ἤδη τῷ Ἀπολλωνίῳ , τόν τε Ἀχιλλέα φοβερὸν ἔτι φασκόντων φαίνεσθαι , | ||
ὑγροί . τό τοι „ παύσασθε μεθύοντες τῷ ὕδατι „ Ἀπολλωνίῳ πρὸς αὐτοὺς ἐν ἐπιστολῇ εἴρηται . μεθίστησιν οὖν τὸν |
ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
Τοῦτο οὐχ , ὥς τινες οἴονται , καθολικῶς εἴρηται τῷ Πινδάρῳ , ὡς ἁπλῶς τοὺς κατὰ πόλεις ἀγῶνας νενικηκότα τὸν | ||
Συρακοσσᾶν „ θάλος , Ὀρτυγία . ” συναποφαίνεται δὲ τῷ Πινδάρῳ ταὐτὰ καὶ Τίμαιος ὁ συγγραφεύς . εἰ μὲν οὖν |
τὴν ἑτέραν ἐπεφύκει δέχεσθαι . μαρτύρια δὲ καὶ τὰ ἐν Τιμαίῳ περὶ τοῦ τὸν κόσμον ἄνοσον εἶναι καὶ μὴ φθαρησόμενον | ||
πλοῦτος , ἰσχύς . ἴδωμεν δὲ καὶ ἃ ἐν τῷ Τιμαίῳ περὶ τῆς τοῦ παντὸς ὁ αὐτὸς φυσιολογεῖ ψυχῆς : |
δ ' ἂν οἱ ἁδροί . ὁ τὰ ἐν τοῖς βιβλίοις οὐ μόνον ἀπόῤῥητα ἐκλέγων , φησί , ἀλλὰ καὶ | ||
τὴν ἀναμέτρησιν ταύτης μετὰ τῆς προσηκούσης ἐπιμελείας ἐν ἕνδεκα διεξῆλθε βιβλίοις , ὡς σαφέστατον καὶ ἀκριβέστατον περίπλουν τῆς καθ ' |
πρὸς τὰ κατηγορούμενα . Ἀπολαχεῖν : ἀντὶ ἁπλοῦ τοῦ λαχεῖν Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Φιλίνου , Λυσίας κατὰ Ποσειδίππου . | ||
Περὶ ποιητικῆς [ . ] , ἐφιλονίκει Ἀντίλοχος Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος [ . ] , ὡς Πυθαγόραι Κύλων |
Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
ἐν τόπῳ καὶ τῶν ἐν ἀγγείῳ . ἀλλ ' ὅμως Ζήνωνι μὲν ὑπολείπεταί τις ἀπολογία κεκρᾶσθαι ὅλην δι ' ὅλου | ||
, διὰ τί καὶ οὐκ εἴσεισι πάλινἀλλ ; ' ὅμως Ζήνωνι μὲν ὑπολείπεταί τις ἀπολογία , κεκρᾶσθαι ὅλην δι ' |
ὅσα εἰς αὐτὰ τὰ αἰσθητὰ κατατέτακται : ἔστι γὰρ ἐν Καλλίᾳ καὶ ἄνθρωπος καὶ ζῷον , ἃ πῶς ἂν εἶεν | ||
δ ' ἂν καὶ παρὰ Ξενοφῶντι ἐν τῷ συμποσίῳ Σωκράτη Καλλίᾳ μαρτυροῦντα , ὡς πολὺ κρείττων ἐστὶν ὁ τῆς ψυχῆς |
τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
χειρῶν κίνησιν . . : ῥύεσθαι καὶ ἐρύεσθαι διαφέρει . Ἀριστόξενος ἐν τῷ πρώτῳ τραγῳδοποιῶν περὶ νεωτέρων οὕτω φησὶ κατὰ | ||
τὸ φιλικὸν πρὸς ἀλλήλους ἀνένδοτον διατετηρηκέναι , ἔκ τε ὧν Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικοῦ βίου αὐτὸς διακηκοέναι φησὶ Διονυσίου |
καὶ ἀναθρέψαντες καὶ οὐ πολὺ ἀποσχόντες τοῦ τελειῶσαι ῥητόρων μὲν Ἰσοκράτης ὁ Ἀθηναῖος ἐγένετο , φιλοσόφων δὲ Πλάτων ὁ Σωκρατικός | ||
καὶ γνωρίμου τίθεται παρὰ τοῖς ῥήτορσιν , ἀλλ ' ἰδίως Ἰσοκράτης ἐν τῷ περὶ τῆς ἀντιδόσεώς φησιν “ λέγε ἀρξάμενος |
. Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
ὁμοίως , ὡς ὑπέδειξεν ἡμῖν ὁ Δημοσθένης εὐθὺς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Κατ ' Ἀνδρο - τίωνος : Διόδωρος γὰρ | ||
τῶν συμπερασμάτων ὑπακούειν . ὥσπερ καὶ ὁ Γαληνὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Περὶ στοιχείων εἰρηκὼς μόνας τὰς προτάσεις τὰ συμπεράσματα |
τοιοῦτοί τινες , οὐδένα ἡγούμενος οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου : Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ | ||
εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , κἂν μὴ |
ἐν Τροφωνίῳ καὶ Καλλίας ἢ Διοκλῆς ἐν Κύκλωψι καὶ Εὔπολις Ἕρμιππός τε ἐν τοῖς Ἰάμβοις . τὸ δὲ καλούμενον κατακτὸν | ||
Ἀθήνησι καὶ οἱ Χαρώνδου νόμοι παρ ' οἶνον , ὡς Ἕρμιππός φησιν ἐν ἕκτῳ περὶ νομοθετῶν . . . . |
πάντων τούτων ἐπέκεινα ἓν οὐδαμοῦ ἀπέφησεν οὐδαμῶς . Διὸ καὶ Σοφιστῇ τίθησιν αὐτὸ ὄντος : καὶ ἐν Πολιτείᾳ , ὡς | ||
πολλαχῇ τε παρ ' αὐτῷ διεσπαρμένα καὶ διαφερόντως ἐν τῷ Σοφιστῇ παραδεδομένα μετὰ τοὺς πολλοὺς καὶ θαυμαστοὺς λόγους τοὺς περὶ |
Ἀνάγγελλε οὖν , φησὶ , ταῦτα Λυσίᾳ , καὶ ἡμεῖς Ἰσοκράτει ἀνοίσομεν , ἐπαινέσας αὐτοῦ τὴν φύσιν καὶ τὸ ἦθος | ||
ἀλλὰ καὶ τοὺς λόγους ἐπαινεῖ . . . . ὥσπερ Ἰσοκράτει καὶ Ἀναξιμένει τοῖς σοφισταῖς διαμειρακιεύμενος . . . . |
ἅπασι τὴν πρώτην ὕλην : ἀλλ ' οὐ πρόκειται τῷ Πορφυρίῳ περὶ τούτων φυσικῶς εἰπεῖν , ἀλλὰ πρεπόντως τῇ λογικῇ | ||
ἐστι τῶν ἄλλων τριῶν , ὡς καὶ αὐτῷ φαίνεται τῷ Πορφυρίῳ : οὔτε γὰρ δέχεται τὸν πρῶτον ὁρισμόν , εἴ |
, ἀλλὰ τοῦ Πηλείδου τε καὶ Αἰακίδου τοῦ τεθραμμένου παρὰ Χείρωνι τῷ σοφῷ . ὅστις δὲ φυγάς τε ὢν καὶ | ||
εἶχε τοὺς γονεῖς , ξένος δὲ ὅτι τεχθεὶς παρὰ τῷ Χείρωνι ἀνετράφη . ὁ δὲ Ἰάσων χρόνῳ παρεγένετο , δύο |
ἡ σύγκρισις διπλοῦν ἐγκώμιόν ἐστιν : ἐν μὲν γὰρ τῷ ἐγκωμίῳ περὶ ἑνὸς ἀγωνίζεται , ἐνταῦθα δὲ περὶ δύο : | ||
ὁ Θεοπόμπου τοῦ ἱστοριογράφου ἀδελφός , ἐν τῷ τοῦ Ἡρακλέους ἐγκωμίῳ . καὶ τὸν Ὀδυσσέα δὲ Ὅμηρος πολυφάγον καὶ λαίμαργον |
ἕταροι καὶ οἶκος πάντη : φαμὶ δὲ ἐγὼν ποτανεστάταν ἐσεῖσθαι Σόλωνι τὰν Λίνδον δαμοκρατεομέναν . καὶ ἁ νᾶσος πελαγία , | ||
παρ ' ἡμῖν νομοθέταις ἐρρῶσθαι φράσαντες , καὶ πολλὰ χαίρειν Σόλωνι καὶ Δράκοντι καὶ τοῖς ἄλλοις εἰπόντες ἅπασι , τὸ |
τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
. . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
γράφονται : Αἰδεσηνός : Σαρακηνός : Ἀβυδηνός : Δαμασκηνός : Περγαμηνός : Λαμψακηνός : οἷς ὅμοιον καὶ τὸ Γαληνὸς , | ||
τῶν Ἀκαδημαικῶν λόγων οὐ παρέργως ἁπτόμενος , Γαληνός τε ὁ Περγαμηνός , ὃς τοσαῦτ ' ἐκδέδωκε συγγράμματα φιλόσοφά τε καὶ |
Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ : Ὅτι οὐκ ὀρθῶς Καλλίμαχος τὸν Πρόδικον ἐν τοῖς ῥήτορσι καταλέγει . σαφῶς γὰρ ἐν τούτοις | ||
τῶν προσκαίρων τῆς Κακίας ἡδονῶν . ἐπὶ καθαιρέσει Σωκράτους τὸν Πρόδικον νῦν μέγαν ἀποφαίνει διαφόρως . οὗτος δὲ σοφιστὴς ἦν |
ἔφη , πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει . Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι . καὶ ὁ | ||
ἀληθῶς ; ἐπιθυμῶ δ ' ἔγωγ ' ἐπισκέψασθαι , ὦ Κρίτων , κοινῇ μετὰ σοῦ εἴ τί μοι ἀλλοιότερος φανεῖται |
Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
τό τε πραγματικὸν καὶ τὸ παθητικόν : ὑποτάσσεται δὲ τῷ πραγματικῷ μὲν ἥ τε διήγησις καὶ ἡ ἀπόδειξις : τῷ | ||
ἕκαστον εἶδος ἐξεργασίᾳ τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι τοῖς ἐν τῷ πραγματικῷ τόπῳ θεωρήμασι παρὰ πολὺ προτερεῖν ἡγούμην Ἰσοκράτην Λυσίου , |
. ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
αὐτὸν ὡρμηκότων Παγκράτης ὁ κύων ὁ μετὰ ταῦτα ἐν Ἰσθμῷ φιλοσοφήσας παρελθὼν ἐς τοὺς Ἀθηναίους καὶ εἰπὼν „ Λολλιανὸς οὐκ | ||
ὧν φαμεν χρόνων συνᾴδει καὶ Βήρωσος , ὁ παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφήσας καὶ μηνύσας Ἕλλησιν τὰ Χαλδαϊκὰ γράμματα , ὃς ἀκολούθως |
ἐγὼ δέ , ἵνα τι γενναιότερον συναγο - ρήσω τῷ τεχνικῷ , καὶ τέσσαρας εἴποιμι ἂν τῶν εἰς ην ὀνομάτων | ||
ἐνταῦθα τοῖς λόγοις καταφορικώτερον ἐχρήσατο : ἡμαρτῆσθαι δὲ νομίζουσι τῷ τεχνικῷ εἰπόντι καὶ συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικόν : ὡς γὰρ πρὸς |
τῶν ἀναγκαίων ἐνδεομένην . πρὸς μὲν οὖν τούτους ἱκανῶς ὁ Παναίτιος ἐν τοῖς περὶ Σωκράτους ἀντείρηκεν . , . . | ||
τὸ ψεῦδος ἐκτόπως αἰσχρόν . Βοηθὸς γοῦν ὁ Σιδώνιος καὶ Παναίτιος , ἄνδρες ἐν τοῖς Στωικοῖς δόγμασιν ἰσχυκότες , ἅτε |
Περιπατητικῆς Ἀριστοτέλης Σταγειρίτης , Στωϊκῆς Ζήνων Κιτιεύς : ἡ δὲ Ἐπικούρειος ἀπ ' αὐτοῦ κέκληται Ἐπικούρου . Ἱππόβοτος δ ' | ||
πέμματα καὶ ποικιλίαν τῶν ὄψων δαψιλῆ . Ζηνοκράτης δὲ ὁ Ἐπικούρειος τὴν ψάλτριαν ὡς αὑτὸν ἐνηγκαλίζετο τακερὸν καὶ ὑγρὸν προσβλέπων |
” ἐπὶ τῆς ἀρετῆς ” , ἐπειδὴ ἐπὶ γυναικὸς παρὰ Φιλοξένῳ οὐ λέγεται ἀνδρεία γυνή , ἀλλὰ μᾶλλον ἀνδρικὴ γυνή | ||
αὐτῷ τὴν τρῖγλαν τὴν παρακειμένην αὐτῷ . συνεμέθυε δὲ τῷ Φιλοξένῳ ἡδέως ὁ Διονύσιος . ἐπεὶ δὲ τὴν ἐρωμένην Γαλάτειαν |
τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
διείλεκται περὶ πολιτείας ἐκεῖ πρός τε Πολέμαρχον τὸν Κεφάλου καὶ Γλαύκωνα καὶ Ἀδείμαντον καὶ δὴ καὶ Θρασύμαχον τὸν σοφιστήν : | ||
βίον . Πύθερμος δὲ ἐν τοῖς Πειραιῶς τυραννεύουσι καταγράφει καὶ Γλαύκωνα ὑδροπότην . Ἡγήσανδρος δ ' ὁ Δελφὸς Ἀγχίμολον καὶ |
: ἄλλο ἄκοπον τὸ τοῦ γλουτοῦ , ὡς Φιλόξενος ὁ γραμματικός . κηροῦ λίτρας βʹ . ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος λίτραν αʹ | ||
παρωνύμως μὲν ὡς ἀπὸ τῆς ποιότητος ποιοὶ ἀπὸ τῆς γραμματικῆς γραμματικός , ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ἰατρός , ὁμωνύμως δὲ δὲ |
. Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
: πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
μηδὲν πρότερον ποιεῖσθαι τῆς ἀληθείας , ἀλλὰ καὶ ὀλίγῳ τῷ παραδείγματι . εἰ γὰρ ἐκεῖνος Ὁμήρῳ τῷ τοσοῦτον πρὸ αὐτοῦ | ||
οὐ γὰρ ἀνῃρῆσθαι τὸν τύραννον : πλατύνεται δὲ ὁ ὅρος παραδείγματι τῷ ἐκ περιτροπῆς , τοῖς λείπουσιν , ὡς ἐπὶ |
καθ ' ὁτουοῦν ὅλον κατηγορεῖσθαι , οἷον τοῦ Σωκράτους τὸ Θεαίτητος κάθηται καὶ Θεαίτητος οὐ κάθηται , τὸ μέντοι ἕτερον | ||
Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία : πέμπτην Κρίτων Φαίδων Ἐπιστολαί . τὰ |