μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
πατρῴαν οὐσίαν : οὕτως ἰταμῶς ἅπαντα κατεμασήσατο . ἐν δὲ Φαίδρῳ φησί : σχολῇ γε , νὴ τὸν ἥλιον , | ||
διαφορὰν δευτέροις καὶ τρίτοις διδούς . Τὸ δὲ ἐν τῷ Φαίδρῳ ψυχὴ πᾶσα παντὸς ἐπιμελεῖται τοῦ ἀψύχου ; Τί γὰρ |
ἔστιν ἀκαταληψία . τοὺς δὲ Πρωταγορείους ἐλέγχει ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ διαλόγῳ λέγων οὕτως : ὅτι ἡμεῖς , ὦ Πρωταγόρα , | ||
προβατοκαπήλῳκαὶ τὸν Λυσικλέα ῥήτορα δεινότατον παρεσκευάσατοὡς Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν διαλόγῳ Ἀσπασίᾳ . οὐ τοίνυν οὐδὲ Σωκράτης ἄλλως ἐχρῆτο τοῖς |
ὅτι ἔστιν ἀκαταληψία . τοὺς δὲ Πρωταγορείους ἐλέγχει ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ διαλόγῳ λέγων οὕτως : ὅτι ἡμεῖς , ὦ Πρωταγόρα | ||
τὸν ἕτερον . Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ἐπιτρέπω μὲν ἔγωγε Πρωταγόρᾳ ὁπότερον αὐτῷ ἥδιον : εἰ δὲ βούλεται , περὶ |
ἔστιν δὲ καὶ ἐρωτικὴ ἀνάλυσις , ᾗ κέχρηται ἐν τῷ Συμποσίῳ ἀπὸ τοῦ ἐν τοῖς αἰσθητοῖς κάλλους ἀνατρέχων ἐπὶ τὸ | ||
αὐτόθι εἶναι πίνειν . ψυγεὺς ἢ ψυκτήρ . Πλάτων ἐν Συμποσίῳ : ἀλλὰ φέρε , παῖ , φάναι τὸν ψυκτῆρα |
ποταμῶν τ ' Ἐρέβους τε Χάους τε εἰδότες ὀρθῶς , Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ κλάειν εἴπητε τὸ λοιπόν . Χάος | ||
[ ] καὶ τὸν ? [ Θεάγη ] συνέστησεν ? Προδίκῳ [ ] . εἰπὼν δὲ τοὺς ? [ σοφιστὰς |
τούς γε συγγενεῖς ἡμᾶς ἀεὶ προθύμως διὰ λόγων ἀναγνωρίζειν . Θεαιτήτῳ μὲν οὖν αὐτός τε συνέμειξα χθὲς διὰ λόγων καὶ | ||
δὲ τούτους εἴποι τις ἂν , ἃ καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ : πρῶτον μὲν , τί δήποτε τοιούτων γε δὴ |
δρᾷ καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσι καὶ Λυσιστράτῃ κἀν τῆς Εἰρήνης τῷ δράματι . οὗ καὶ τὴν δοκοῦσαν αἰσχρορρημοσύνην τῶν λέξεων ὡς | ||
Ἀλθαία , τοῦτον τὸν λόγον Φρύνιχος ὁ Πολυφράδμονος πρῶτος ἐν δράματι ἔδειξε Πλευρωνίαις : κρυερὸν γὰρ οὐκ ἤλυξεν μόρον , |
κόλακι τάλαντα πέντε , συμβούλῳ καπνόν , πόρνῃ τάλαντον , φιλοσόφῳ τριώβολον . ἔρωτα παύει λιμός , εἰ δὲ μή | ||
τῆς τούτου διδασκαλίας ἀναγκαῖον εἰπεῖν τί φιλόψογοί τινες ἐγκαλοῦσι τῷ φιλοσόφῳ , καὶ ὕστερον ἐπ ' αὐτὴν βαδίσωμεν . ἐγκαλοῦσι |
καὶ τηλικούτοις ἀνδράσι παραδείγμασι χρώμενος καὶ παρὰ πάντας τῷ μεγίστῳ Πλάτωνι οὐδὲν ἡγούμην τῆς φιλοσόφου ῥητορικῆς ποιεῖν ἀλλότριον ἀγαθοὺς ἀγαθοῖς | ||
, ψευδής . Ἂν γὰρ ἔχων τις μνήμην Σωκράτους ἐντυχὼν Πλάτωνι οἰηθῇ κατά τινα ὁμοιότητα Σωκράτει πάλιν ἐντυγχάνειν , ἔπειτα |
: Τοῦ δὲ Ἀπολλοδώρου ἐν τῷ εἰκοστῷ περὶ τῶν Θεῶν συγγράμματι , ὅ ἐστι περὶ τοῦ Ἅδου | , τάδε | ||
ὁπωσοῦν νενο - μοθετημένα σημεῖα ἐν τῷ Κατ ' ἰητρεῖον συγγράμματι ἐν τῷ προσώπῳ συνίστασθαι . Ῥὶς ὀξεῖα , ὀφθαλμοὶ |
τὴν ἀτυχίαν , ἅτε καὶ φιλοσοφίας ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼς παρὰ Σωκράτει , τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθος ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη | ||
, οἷον τοῦ συνθέτου . βούλομαι ὁρίσασθαι τὸ σύνθετον τῷ Σωκράτει ὡς μουσικόν , καὶ λέγω ὅτι ζῷον λογικὸν θνητὸν |
πάντων τούτων ἐπέκεινα ἓν οὐδαμοῦ ἀπέφησεν οὐδαμῶς . Διὸ καὶ Σοφιστῇ τίθησιν αὐτὸ ὄντος : καὶ ἐν Πολιτείᾳ , ὡς | ||
πολλαχῇ τε παρ ' αὐτῷ διεσπαρμένα καὶ διαφερόντως ἐν τῷ Σοφιστῇ παραδεδομένα μετὰ τοὺς πολλοὺς καὶ θαυμαστοὺς λόγους τοὺς περὶ |
ἐπτοῆσθαι δὲ καὶ ἐνθουσιᾶν , καθάπερ τὰς βάκχας , ἐπὶ Ἀλκιβιάδῃ : ἐπεστρέφθαι δὲ ἐπ ' Αὐτόλυκον τὰ ὄμματα , | ||
εἴ τίς τινα ἔδησεν ἢ συνέσχεν ἀδίκως , οἷον πραχθῆναι Ἀλκιβιάδῃ φησὶν ἐν τῷ κατὰ Μειδίου Δημοσθένης : „ εἷρξεν |
ἀπρεπῶς , καὶ τὸ σύνθετον τὸ ἡδύχροον οὐδ ' ἐν ποιήματι θείη ἄν τις ἀκριβῶς σωφρονῶν . ἢ ὥς τις | ||
αὐτὸν ἀποφαινόμενος τὸν κάνθαρον . καὶ χάριν περιποιεῖ πολλὴν τῷ ποιήματι . παρὰ τὰ ἐκ Βελλεροφόντου Εὐριπίδου . ὦ Πηγάσιον |
εἰδὼς γάρ , οἶμαι , ῥήτορος αὐτὸν ἀποροῦντα λόγῳ κοσμοῦντος ἐπιταφίῳ τοὺς ὑφ ' ἡμῶν πεπτωκότας καὶ τὴν ἐπὶ τούτοις | ||
τε συγκεῖσθαι καὶ μεγαλοπρεπῶς τὴν Θουκυδίδου λέξιν τὴν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ ταύτην : οἱ μὲν πολλοὶ τῶν ἐνθάδε ἤδη εἰρηκότων |
πᾶσαν φιλοσοφίαν . ἄλλως τε καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει εἶπεν , ἐπειδὴ συμβάλλεται οὐ μόνον εἰς τὸ βιβλίον | ||
τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἀρέσκει καὶ τῷ Πλάτωνι καὶ τῷ Ἀριστοτέλει , καὶ πολλοὺς λόγους τέθεικεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει |
μοχλειῶν τούτων πολὺ πρότερον ἐκτέθειμαι ἐν τῷ Περὶ τῶν ὀλισθημάτων ὑπομνήματι . δεῖ δὲ μετὰ τὴν καταγωγὴν τῶν μερῶν κάμπτειν | ||
αὐτῆς κύπελλον . Ἡγήσανδρος δὲ ὁ Δελφὸς ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ ὑπομνήματι ἀνδριάντων καὶ ἀγαλμάτων Γλαύκου φησὶ τοῦ Χίου τὸ ἐν |
ὃς δοκεῖ ἔχειν πλεονέκτημα , ἀρετῆς ὑγιῶς ἔχει . Πλάτων Φαίδωνι [ . , ] τελευτῶν δὴ θαμὰ προσκρούων μισεῖ | ||
ἀντὶ τοῦ ὑπισχνοῦμαι , ἀεὶ πρὸς μέλλοντα . Πλάτων ἐν Φαίδωνι : „ τῷ οὖν Ἀπόλλωνι εὔξαντο , ὡς λέγεται |
ἡμῖν κατὰ τὸν πολιτικὸν λόγον ἔν τε τῷ συμβουλευτικῷ καὶ δικανικῷ καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ πεζῷ πανηγυρικῷ , τοῦτ | ||
ἀπολογικὸν καὶ τὸ ἐξεταστικόν . ταῦτα πάλιν ὡς ἐν τῷ δικανικῷ γένει συνθήσομεν καὶ τάξομεν , διέλθωμεν . πρῶτον μὲν |
τῆς προθέσεως : καθάπερ συνέβη Ἰσοκράτει τῷ ῥήτορι ἐν τῷ συμβουλευτικῷ ἐπιστολίῳ τῷ πρὸς Φίλιππον αὐτῷ γραφέντι : ἐλύθη γὰρ | ||
περὶ τοῦ στεφάνου Ἰσοκράτης δὲ ἐν πανηγυρικῷ ὁ μὲν τῷ συμβουλευτικῷ ὁ δὲ τῷ δικανικῷ τὴν πανηγυρικὴν ἀναμίξαντες ἰδέαν , |
τῷ συμβουλευτικῷ καὶ δικανικῷ καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ πεζῷ πανηγυρικῷ , τοῦτ ' ἂν Ὅμηρος εἴη κατὰ τὴν ποίησιν | ||
κατ ' αὐτοὺς ἕξεως , ἄλλως τε καὶ ἐν εἴδει πανηγυρικῷ : τῇ δὲ ἀκολουθίᾳ τοῦ περὶ τῆς ἰδέας ἐκείνης |
ἔφη , πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει . Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι . καὶ ὁ | ||
ἀληθῶς ; ἐπιθυμῶ δ ' ἔγωγ ' ἐπισκέψασθαι , ὦ Κρίτων , κοινῇ μετὰ σοῦ εἴ τί μοι ἀλλοιότερος φανεῖται |
δὲ περὶ καταγμάτων πρόκειται τῷ Ἱπποκράτει λέγειν , τῷ δὲ Γαληνῷ τὸν τούτου ἐξηγήσασθαι λόγον , ἡμῖν δὲ ὥσπερ εἰσαγωγήν | ||
πρὸς τὰ ὑπερκείμενά τε καὶ ὑποκείμενα . ὡς δὲ τῷ Γαληνῷ δοκεῖ , ἐν τούτοις τοῖς κενεῶσι περιέχεται ἡ νῆστις |
σπυρίδα παρά τινα δειπνήσων ἴῃ . σύνδειπνον εἴρηκεν ἐπὶ συμποσίου Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Μικίνου φόνου . φησὶν γάρ : | ||
γε τῷ τοῦ Ὀλόρου καὶ παρὰ τῷ τοῦ Ἀρίστωνος , Λυσίας τε καὶ Ὑπερείδης καὶ ὁ Παιανιεὺς καὶ ὁ τοῦ |
ἐπὶ τῶν μικρῶν διφριδίων λέγουσι τὰ σκωλύθρια : Πλάτων ἐν Εὐθυδήμῳ : ὥσπερ οἱ τὰ σκωλύθρια τῶν μελλόντων καθιζίσεσθαι ὑποσπῶντες | ||
δὲ μέθοδον εὕροιμεν ἂν ὑπὸ τοῦ Πλάτωνος ὑπογεγραμμένην ἐν τῷ Εὐθυδήμῳ , εἰ ἀκριβῶς ἐντύχοιμεν τῷ βιβλίῳ , ὥστε ἐν |
ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
, σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
ὁμοίως , ὡς ὑπέδειξεν ἡμῖν ὁ Δημοσθένης εὐθὺς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Κατ ' Ἀνδρο - τίωνος : Διόδωρος γὰρ | ||
τῶν συμπερασμάτων ὑπακούειν . ὥσπερ καὶ ὁ Γαληνὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Περὶ στοιχείων εἰρηκὼς μόνας τὰς προτάσεις τὰ συμπεράσματα |
μὲν ἀμαθεῖς φάγῃ λέγουσιν ἐπὶ τοῦ μέλλοντος . ὁ δὲ Φαβωρῖνος ἢ οὐκ ἐντυχὼν τῷ ἔδει ἢ ἀποστραφεὶς τὸν ἦχον | ||
. ἡμεῖς οὖν ὡς οἱ ἀρχαῖοι , ἀλλὰ μὴ ὡς Φαβωρῖνος . Ἑκοντὴν οὐ χρὴ λέγειν , ἀλλ ' ἐθελοντήν |
ἡ σύγκρισις διπλοῦν ἐγκώμιόν ἐστιν : ἐν μὲν γὰρ τῷ ἐγκωμίῳ περὶ ἑνὸς ἀγωνίζεται , ἐνταῦθα δὲ περὶ δύο : | ||
ὁ Θεοπόμπου τοῦ ἱστοριογράφου ἀδελφός , ἐν τῷ τοῦ Ἡρακλέους ἐγκωμίῳ . καὶ τὸν Ὀδυσσέα δὲ Ὅμηρος πολυφάγον καὶ λαίμαργον |
κατ ' εἰρωνείαν λέγει : γράφεται καὶ κεκτημένος : ἐν ἤθει ταῦτα λέγει εἰρωνικῶς : τὴν συγγένειαν : ἀντιλάζυσθαι : | ||
ἀλλὰ λαβὼν ἄπει τὰ σαυτοῦ . καὶ τὰ λοιπὰ ἐν ἤθει χρηστῷ διεξελθὼν τελευτῶν ἐπιτίθησι : ταῦτ ' ἐμοῦ προκαλουμένου |
τῶν ἀναγκαίων ἐνδεομένην . πρὸς μὲν οὖν τούτους ἱκανῶς ὁ Παναίτιος ἐν τοῖς περὶ Σωκράτους ἀντείρηκεν . , . . | ||
τὸ ψεῦδος ἐκτόπως αἰσχρόν . Βοηθὸς γοῦν ὁ Σιδώνιος καὶ Παναίτιος , ἄνδρες ἐν τοῖς Στωικοῖς δόγμασιν ἰσχυκότες , ἅτε |
τῷ Διὶ γνήσιοι υἱοὶ , Ἄρης καὶ Ἥφαιστος . ἀλλὰ ἐπαίνῳ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ τῆς πόλεως τοῦτό φησιν , οὐ | ||
τὰ γράμματά σου λόγοις . ὧν ἐν τοῖς παροῦσιν ἀναγινωσκομένων ἐπαίνῳ πολλῷ σύ τε ἐτιμῶ καὶ βασιλεὺς ὁ μέγας , |
λέοντας ὑπὸ τῷ θρόνῳ , καὶ κάθηται ὥσπερ ἐν τῷ Μητρῴῳ Ἀθήνησιν ἡ τοῦ Φειδίου . ἐνταῦθα καὶ ἡ ἄγκυρα | ||
Κατ ' Ἀριστογείτονος . τοὺς νόμους ἔθεντο ἀναγράψαντες ἐν τῷ Μητρῴῳ . δηλοῖ Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Πυθέου . . |
. . . ἀλλ ' ὅ γε Λυσίας ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ λόγῳ οὑτωσί : πρὸς Αἰσχίνην τὸν Σωκρατικὸν χρέωςἀπομνημονεύσω δ | ||
μὲν ὁ Κλέαρχος . ὁ δὲ φλυακογράφος Σώπατρος ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Πύλαι δράματί φησιν : τίς δ ' ἀναρίθμου μήκωνος |
. Ἀναγράφει δ ' αὐτοῦ καὶ Διοκλῆς ταυτί . τῷ σοφῷ ξένον οὐδὲν οὐδ ' ἄπορον . ἀξιέραστος ὁ ἀγαθός | ||
ἔστι πρὸς τὰ ἔγγονα φιλοστοργία ; διὰ τί ἀποσυμβουλεύεις τῷ σοφῷ τεκνοτροφεῖν ; τί φοβῇ μὴ διὰ ταῦτα εἰς λύπας |
δαψιλῶς , ἀρκούντως ] . Πλάτων πολλαχοῦ κέχρηται οἷον ἐν Χαρμίδῃ : ἐπεὶ δὲ τῶν τοιούτων ἄδην εἴχομεν . ἀδηφάγοι | ||
ἡ ἐν Δελφοῖς ἐγγύα πάρα δ ' ἄτα δῆλον ποιεῖ Χαρμίδῃ ὁ Πλάτων , λέγων : ὃ δή μοι δοκοῦσι |
τὴν ἑτέραν ἐπεφύκει δέχεσθαι . μαρτύρια δὲ καὶ τὰ ἐν Τιμαίῳ περὶ τοῦ τὸν κόσμον ἄνοσον εἶναι καὶ μὴ φθαρησόμενον | ||
πλοῦτος , ἰσχύς . ἴδωμεν δὲ καὶ ἃ ἐν τῷ Τιμαίῳ περὶ τῆς τοῦ παντὸς ὁ αὐτὸς φυσιολογεῖ ψυχῆς : |
, ἀλλ ' ἐπῳδικόν ἐστι καὶ τοῦτο , ὡς τῷ σοφωτάτῳ Μοσχοπούλῳ ἐπενοήθη , τὸ ἆσμα , καὶ γʹ στροφῶν | ||
ἐξ ἐμεῦ ὑποκειμένῳ ἀκέο . Βασιλεὺς Αἰγυπτίων Ἄμασις λέγει Βίαντι σοφωτάτῳ . Ἑλλήνων . Βασιλεὺς Αἰθιόπων ἔχει πρὸς ἐμὲ σοφίας |
ἄλλοις , δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷς ἡ παῖς . Σωκρατικὸς δὲ ὁ τρόπος καὶ ἀρχαῖος τὸ ἐκ παντὸς χρήσιμόν | ||
ἀνεῖλεν , ἀλλ ' ἤκουεν αὐτοῦ καθάπερ Ἀντισθένης φησὶν ὁ Σωκρατικὸς ἐν τῷ Ἡρακλεῖ . . . , . λέγει |
συνήγαγεν , οἷον ὁ Κλεοφῶν ποιεῖ ἐν τῷ Μανδροβούλῳ τῷ Πλατωνικῷ διαλόγῳ . , ΣΙΑ . Σπεύσιππος ἐν βʹ Ὁμοίων | ||
λόγων φαίημεν ἄν , τὸν αὐτὸν καὶ τοῦτον εἶναι τῷ Πλατωνικῷ : καὶ γὰρ ἐνταῦθα ὁμοίως ἀναστρέφει , καθάπερ κἀκεῖ |
δὲ ὡς μέθυσοι Ἀργεῖοι μὲν καὶ Τιρύνθιοι ὑπὸ Ἐφίππου ἐν Βουσίριδι . ποιεῖ δὲ τὸν Ἡρακλέα λέγοντα : οὐκ οἶσθά | ||
ζʹ περιόδου . Λογισμός : ἡ λογιστικὴ τέχνη : Ἰσοκράτης Βουσίριδι . Λογισταὶ καὶ λογιστήρια : ἀρχή τις παρ ' |
καὶ Ἀθάμαντι Σατυρικῷ . τούτου δεύτερος Εὐριπίδης ἦν Ἀλεξάνδρῳ καὶ Παλαμήδει καὶ Τρωσὶ καὶ Σισύφῳ Σατυρικῷ . γελοῖον δὲ Ξενοκλέα | ||
εἰκόνι χαλκῇ . Εὐριπίδης δὲ καὶ ὀνειδίζει αὐτοῖς ἐν τῷ Παλαμήδει λέγων , ἐκάνετ ' ἐκάνετε τὰν πάνσοφον , ὦ |
καὶ ἃ ὁ Ἑρμιονεὺς Λᾶσος ἔπαιξε περὶ ἰχθύων , ἅπερ Χαμαιλέων ἀνέγραψεν ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ περὶ αὐτοῦ τοῦ Λάσου | ||
. . : παῖς δὲ ὢν ὁ Πίνδαρος , ὡς Χαμαιλέων καὶ Ἴστρος φασί , περὶ τὸν Ἑλικῶνα θηρῶντα αὐτὸν |
ταὐτὸν λέγων τῷ ὥστε οὐδὲ ἐν ταῖς τοιαύταις ἀντιφάσεσι ταῖς ὁμωνύμῳ χρωμέναις ὑποκειμένῳ ἢ κατηγορουμένῳ ἀνάγκη τὴν μὲν τῶν προτάσεων | ||
εἷς τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων : ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει , πατρὸς δὲ Παάπιος ὄντι , |
τε Δημόκριτος καὶ ὁ Πλάτων [ . ] ἀντιλέγοντες τῶι Πρωταγόραι ἐδίδασκον : εἰ γὰρ πᾶσα φαντασία ἐστὶν ἀληθής , | ||
μᾶλλον εἶναι τοῖον ἢ τοῖον τῶν πραγμάτων ἕκαστον , ὥστε Πρωταγόραι τῶι σοφιστῆι τοῦτο εἰπόντι μεμαχῆσθαι καὶ γεγραφέναι πολλὰ καὶ |
μηδὲν πρότερον ποιεῖσθαι τῆς ἀληθείας , ἀλλὰ καὶ ὀλίγῳ τῷ παραδείγματι . εἰ γὰρ ἐκεῖνος Ὁμήρῳ τῷ τοσοῦτον πρὸ αὐτοῦ | ||
οὐ γὰρ ἀνῃρῆσθαι τὸν τύραννον : πλατύνεται δὲ ὁ ὅρος παραδείγματι τῷ ἐκ περιτροπῆς , τοῖς λείπουσιν , ὡς ἐπὶ |
καὶ ἀναθρέψαντες καὶ οὐ πολὺ ἀποσχόντες τοῦ τελειῶσαι ῥητόρων μὲν Ἰσοκράτης ὁ Ἀθηναῖος ἐγένετο , φιλοσόφων δὲ Πλάτων ὁ Σωκρατικός | ||
καὶ γνωρίμου τίθεται παρὰ τοῖς ῥήτορσιν , ἀλλ ' ἰδίως Ἰσοκράτης ἐν τῷ περὶ τῆς ἀντιδόσεώς φησιν “ λέγε ἀρξάμενος |
' ἀνέγνωμεν παρὰ τῷ Σολεῖ Χρυσίππῳ , τινὰ δὲ παρὰ Πυθαγόρᾳ , ἤδη δὲ καὶ παρά τισι τῶν νεωτέρων καὶ | ||
σπουδαῖος πρὸς τέκνα σχοίη . καλὸν δὲ καὶ τὸ πάντα Πυθαγόρᾳ ἀνατιθέναι τε καὶ ἀπονέμειν καὶ μηδεμίαν περιποιεῖσθαι δόξαν ἰδίαν |
ἐκείνων ἐξέτασιν . Προγυμνάσματα μόνον εἶπε μὴ προσθεὶς εἰς τὴν ῥητορι - κήν , οὐκ ἀλόγως : ὥσπερ γὰρ ὁ | ||
τοῖς νόμοις ἀποδοὺς τὸν τούτου πρεσβύτερον τὸν Ἑρμογένην τοῦτον ἀξιοῖ ῥητορι - κὴν θεραπεύειν . πέμπε οὖν ὡς ἡμᾶς τὸν |
τὴν διαλεκτικὴν θριγκὸν τῶν ὄντων πάντων , ἐν δὲ τῷ Παρμενίδῃ ὄργανον , λέγων γύμνασαι σαυτὸν διὰ τῆς καλουμένης παρὰ | ||
αὐτῶν . Καὶ μὴν τὰς δέκα κατηγορίας ἔν τε τῷ Παρμενίδῃ καὶ ἐν ἄλλοις ὑπέδειξε , τὸν ἐτυμολογικόν τε τόπον |
αὐτὴ ἐπιστήμη ἐστὶ τοῦ λέγειν καὶ τοῦ σιωπᾶν . ἐν συλλόγῳ πρῶτος λέγειν μὴ ἐπιτήδευε : μετὰ γὰρ πλείονας λέγων | ||
πρὸς ἐπαίνους ἐλευθερίαν : λιπαροῦντος γάρ μου καὶ δεομένου τῷ συλλόγῳ παρεῖναι , μᾶλλον γὰρ οὕτω κερδαίνειν τὸν λέγοντα παρόντος |
χρόνῳ τοῦτο ποιοῦμεν . Συμφώνως δὲ καὶ ἐνταῦθα τοῖς ἐν Φιλήβῳ τὸ τέλος παρέλαβεν ἔκ τε θεωρίας καὶ εὐφροσύνης . | ||
καὶ τὸ ἀπόρρητον , οὕτω δὲ καὶ Πλάτωνα λέγειν ἐν Φιλήβῳ , τὰς μὲν δύο ἀρχὰς πέρας τιθέντα καὶ ἄπειρον |
ἡ δὲ γυνὴ μεθύση , καὶ μεθύστρια παρὰ Θεοπόμπῳ τῷ κωμικῷ : ὁ γὰρ μέθυσος ἐπὶ ἀνδρῶν Μενάνδρῳ δεδόσθω . | ||
τῶν ἀθλητῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ τοὺς στεφάνους . 〚 τῷ δὲ κωμικῷ , φασὶν , ἥρμοττεν ἐκφαυλίζοντι τὸ πρᾶγμα λέγειν , |
εἴκοσιν ἔτη διήκουσε Σωκράτους : ἐκείνου δ ' ἀπελθόντος προσεῖχε Κρατύλῳ τε τῷ Ἡρακλειτείῳ καὶ Ἑρμογένει τῷ τὰ Παρμενίδου φιλοσοφοῦντι | ||
Οἰνέως δ ' ἐγένετο Αἰτωλός . Πλάτων δ ' ἐν Κρατύλῳ ἐτυμολογῶν τὸν οἶνον οἰόνουν αὐτόν φησιν εἶναι διὰ τὸ |
ἐν ηʹ [ ] . μέμνηται δὲ αὐτοῦ Φρύνιχος ἐν Κωμασταῖς , ὡς πολεμικοῦ γεγονότος . ὦ δημοκρατία : Ἔμιξεν | ||
: Κλήμεντος ἡ ἱστορία : καὶ παρ ' Ἐπιχάρμῳ ἐν Κωμασταῖς ἢ Ἡφαίστῳ . Ἤσχαλλον . ἐδυσχέραινον . Ἤτριον . |
ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
ὁρίζεται αὐτὴν οὕτως : διήγησίς ἐστιν ἔκθεσις καὶ παράδοσις τῷ ἀκροατῇ τοῦ πράγματος οὗ κοινούμεθα αὐτῷ . Διττῆς δὲ τῆς | ||
μάλιστα κρύψαι θέλωσιν , οὐ προτιθέμενοι λέγουσιν οὐδὲ προσέχοντι τῷ ἀκροατῇ , οὐδ ' ἐν τῇ αὑτοῦ χώρᾳ τιθέντες , |
τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
Ἑρμησιάνακτα περὶ τούτου τοῦ ἔρωτος . καὶ γὰρ Δίφιλος ὁ κωμῳδιοποιὸς πεποίηκεν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦς ἐραστὰς Ἀρχίλοχον καὶ Ἱππώνακτα | ||
' Ἐρυθραῖς ἀγαθὴ θηρεύεται αἰγιαλῖτις . Ναυσικράτης δ ' ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐπαινεῖ τὰς Αἰξωνικὰς τρίγλας λέγων : μετ ' αὐτῶν |
Σωκράτους διαλεχθῆναι , ἐξαρκεῖ Σωκράτει : εἰ δὲ ἀντιποιεῖται , διαλεγέσθω ἐρωτῶν τε καὶ ἀποκρινόμενος , μὴ ἐφ ' ἑκάστῃ | ||
διασαφεῖν ; ἐμοὶ γὰρ οὐ δοκεῖ : ἀλλ ' ἤτοι διαλεγέσθω ἢ εἰπέτω ὅτι οὐκ ἐθέλει διαλέγεσθαι , ἵνα τούτῳ |
μετὰ τὴν εἰρήνην , λύζειν δ ' Ἀριστοφάνη ἐν τῷ συμποσίῳ , κωμάζειν δὲ Ἀλκιβιάδην , μειράκια δ ' εἶναι | ||
τοῦ μὴ πεποιηκέναι τὸ ἐγκαλούμενον σημεῖον τιθέμενος : οἷον ἐν συμποσίῳ τις ὤμοσε τυραννήσειν , καὶ κρίνεται ὡς ἐπιθέμενος τυραννίδι |
εἶτα εἰς τὴν Ἀθηνᾶν , καὶ παμμήκη λόγον ἀπετείνατο . Πρόδικος ἐγέλασεν : ἐπειδὴ ὁ Πρόδικος τὴν τῶν ὀνομάτων εὗρεν | ||
, ἔφην ἐγώ , πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως , ὥστε |
, φαίνου γελῶν καὶ λογίζου τὸν Ἄνυτον , ἐννόει τὸν Θρασύμαχον , καὶ σκόπει πόθεν ἐπῄει τὸ λοιδορεῖν ἑτοιμότερον . | ||
τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον καὶ Ἀντιφῶντα σπουδῆς ἄξιον οὐδὲν εὗρον οὔτε Ἰσοκράτης καὶ |
τὰ δόγματα : οὐ γὰρ ἀγράφῳ , ὥσπερ εἴρηται , γραμματείῳ ἀπεικάζει τὴν ψυχήν , ὡς ἐγγράψαι αὐτῇ μὴ ἐχούσῃ | ||
τοίνυν τὸν πάππον , οὐχ αὑτὸν εἶναι τὸν ἐν τῷ γραμματείῳ γεγραμμένον , καὶ περὶ τούτου πολλοὺς ἐρεῖ λόγους , |
δ ' ὁ κωμικὸς Παραλυτρουμένῳ : παροψὶς εἶναι φαίνομαι τῷ Κρωβύλῳ : τοῦτον μασᾶται , παρακατεσθίει δ ' ἐμέ . | ||
αὐλητήν : ἀλαζόνα , ἐὰν Ἀλκιβιάδῃ : ὀψοποιόν , ἐὰν Κρωβύλῳ : δεινὸν εἰπεῖν , ἐὰν Δημοσθένει : στρατηγικόν , |
“ μετὰ τῆς βουλῆς ἔπραττον . ” Τορώνη : Ἰσοκράτης Παναθηναϊκῷ . πόλις ἐν Θράκῃ , ὡς Ἔφορος ἐν δʹ | ||
συνεχῶς ὀνομάζουσιν οἱ ἱστορικοὶ , ὁ μέντοι Ἰσοκράτης ἐν τῷ Παναθηναϊκῷ τρόπον τινὰ ἐξηγήσατο τοὔνομα : φησὶ γὰρ ὅτι Λακεδαιμόνιοι |
: ᾔσθετο γὰρ καὶ τὸν ἐκείνων λόγον , τῷ οἰκείῳ σκοπῷ συμφερόμε - νον , τὸ δὲ αἰσθανόμενον τῶν κακῶς | ||
τὴν μέσην ὁδὸν βαδίζων ὁ Πορφύριος συνεκέρασε τὸ χρήσιμον τῷ σκοπῷ καὶ μεταξὺ τοῦ χρησίμου τὸν σκοπὸν ἔθηκε : τριττοῦ |
τάξαντας . προθέμενος ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ πραγματείᾳ τῶν Νικομαχείων Ἠθικῶν περὶ τῶν ἀρετῶν ἁπασῶν διδάξαι , ἐξ ἀρχῆς μὲν | ||
τῶν φίλων ” , καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ θʹ τῶν Ἠθικῶν . Κλέαρχος δέ φησιν ὑπὸ Χαλκιδέων τῶν ἐν Εὐβοίᾳ |
ὦ Σώκρατες , τὸν ἄνδρα εἶναι , ἔφη . Ὡς σοφιστῇ ἄρα ἐρχόμεθα τελοῦντες τὰ χρήματα ; Μάλιστα . Εἰ | ||
ἔχουσαι δύναμιν αἰχμάλωτοι τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀμορραίων , τουτέστι τῷ σοφιστῇ λαλούντων : οἱ γὰρ Ἀμορραῖοι ἑρμηνεύονται λαλοῦντες , τοῦ |
παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
: σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
εἶπεν , % ” ὅτι μὲν ἀληθές ἐστιν # τὸ Ἐπικούρῳ περὶ ἀπειρίας κόσμων κα - [ ταβεβλημένον δόγμα ] | ||
πρὸς ἡμᾶς εἴρηται μὲν ἴσως τῷ Σώφρονι , ἀποδέδεικται δὲ Ἐπικούρῳ , καὶ ἔστιν οὐ τὸ εἰπεῖν ἀλλὰ τὸ ἀποδεῖξαι |
τοῖς ἄλλοις δεῖ χρῆσθαι σημείοις , ὅσα Ἱπποκράτης ἐν τῷ προγνωστικῷ κατέλεξεν ἀπὸ χρώματος , ἀπὸ κατακλίσεως , ἀπὸ τῆς | ||
παλαιοὶ Αἰγύπτιοι οὕτως ἔχουσι συνῆψαν πανταχῇ τῷ δι ' ἀστρονομίας προγνωστικῷ τὴν ἰατρικὴν διὰ τῶν καλουμένων παρ ' αὐτοῖς ἰατρομαθηματικῶν |
κολακεύουσι ; μάλιστα | μὲν [ ] αἰτία ἐστὶν ἣν Ἕρμαρχος | ἀποδίδωσι ? ? [ ] : “ τὸν | ||
Ἑρμάρχῳ Ἀγεμόρτου Μυτιληναίῳ καὶ τοῖς συμφιλοσοφοῦσιν αὐτῷ καὶ οἷς ἂν Ἕρμαρχος καταλίπῃ διαδόχοις τῆς φιλοσοφίας , ἐνδιατρίβειν κατὰ φιλοσοφίαν : |
τὴν φυλὴν τοῦ κεκτημένου αἱ πρὸς τοὺς δούλους λαγχάνονται δίκαι Ἰσαῖος ἐν ἀπολογίᾳ ἀποστασίου πρὸς Ἀπολλόδωρον δηλοῖ . Ὅτι παιδὶ | ||
τούτῳ δὲ ζῶντι συνῆρχεν ὁ ἀδελφὸς Φάϋλλος . Φελλέα : Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ Κίρωνος κλήρου . τὰ πετρώδη |
σοφία δὲ οὐ ξυγχωρεῖ ταῦτα : πρὸς γὰρ τῷ Πυθικῷ ἐπιγράμματι καὶ τὸ τοῦ Εὐριπίδου ἐπαινεῖ ξύνεσιν ἡγουμένου περὶ τοὺς | ||
γράμματα : οἱ μὲν Ἀσσύριοι καὶ μέτρον ἔφασκον ἐπεῖναι τῷ ἐπιγράμματι , ὁ δὲ νοῦς ἦν αὐτῷ ὃν ἔφραζε τὰ |
Ἀνάγγελλε οὖν , φησὶ , ταῦτα Λυσίᾳ , καὶ ἡμεῖς Ἰσοκράτει ἀνοίσομεν , ἐπαινέσας αὐτοῦ τὴν φύσιν καὶ τὸ ἦθος | ||
ἀλλὰ καὶ τοὺς λόγους ἐπαινεῖ . . . . ὥσπερ Ἰσοκράτει καὶ Ἀναξιμένει τοῖς σοφισταῖς διαμειρακιεύμενος . . . . |
Δαναίσιν : ἤδη παροινεῖς ἐς ἐμὲ πρὶν δεδειπνάναι , καὶ Πλάτων Σοφισταῖς καὶ Ἐπικράτης ὁ Ἀμβρακιώτηςμέσης δ ' ἐστὶ κωμῳδίας | ||
ἔξω : οὕτω καὶ τὰ τοῦ ἀνθρώπου , οἷον λέγει Πλάτων τὸν εἴσω ἄνθρωπον . Ἔστι τοίνυν καὶ ἡ ἡμετέρα |
τὸ φυσικὸν ὡς ὑπὲρ ἡμᾶς καθεστηκὸς καὶ μόνον σχολάζειν τῷ ἠθικῷ ὡς πρὸς ἡμᾶς ὄντι . τοιοῦτον δ ' αὐτὸν | ||
, ἐμφερῶς Ἀρίστωνι τῷ Χίῳ , μόνῳ δὲ προσέχειν τῷ ἠθικῷ . καὶ ὅπερ τινὲς ἐπὶ Σωκράτους , τοῦτο Διοκλῆς |
δὲ ἐπὶ τὰ λοιπὰ βούλομαι στέλλεσθαι πρὸς τὴν κρίσιν ἣν Φίληβος ἐπιτάττει . Καλῶς εἶπες , ὦ Σώκρατες : ἀλλ | ||
Νόμοι , Ἐπιστολαί , Ἐπινομίς , Μενέξενος , Κλειτοφῶν , Φίληβος : τῷ δὲ πειραστικῷ Εὐθύφρων , Μένων , Ἴων |
. ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης , ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν , ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ | ||
αὐτοῦ πόλει οἰκεῖν χρώμενος τῇ πολιτείᾳ καὶ τοῖς νόμοις οἷς συνέγραψεν . οἱ μέντοι ἀμφ ' Ἀρίστιππόν τε ὄντες Ἐπίκουρον |
λέγοι λέγειν . καὶ ταῦτα αὐτὸς πρὸς αὐτὸν ἔφην πολλάκις ἐπιτιμῶν , ὁ δ ' ἐμειδίασέ τε καὶ οὐκ ἠρνήσατο | ||
ἡμᾶς ἐπισφάττεις , ὦ Μῶμε , οὐκ ἐν καιρῷ νῦν ἐπιτιμῶν . Ὅρα οἷα ποιεῖς , ὦ ἀλιτήριε Δᾶμι , |
ἕταροι καὶ οἶκος πάντη : φαμὶ δὲ ἐγὼν ποτανεστάταν ἐσεῖσθαι Σόλωνι τὰν Λίνδον δαμοκρατεομέναν . καὶ ἁ νᾶσος πελαγία , | ||
παρ ' ἡμῖν νομοθέταις ἐρρῶσθαι φράσαντες , καὶ πολλὰ χαίρειν Σόλωνι καὶ Δράκοντι καὶ τοῖς ἄλλοις εἰπόντες ἅπασι , τὸ |
καὶ Ἐπινομὶς καὶ ὁ Ἀτλαντικός : τοῦ δὲ μαιευτικοῦ Ἀλκιβιάδαι Θεάγης Λύσις Λάχης : τοῦ δὲ πειραστικοῦ Εὐθύφρων Μένων Ἴων | ||
αὐτοῦ καταδεηθείηκαὶ Παράλιος ὅδε , ὁ Δημοδόκου , οὗ ἦν Θεάγης ἀδελφός : ὅδε δὲ Ἀδείμαντος , ὁ Ἀρίστωνος , |
αὐτὸν πρὸς Εὐθύφρονα τὸν Πλάτωνος , εἴπερ ἐπόει τοῦτο , καταμέμφεται ? [ - ] τί ὅσιόν ? [ ἐςτι | ||
ὡς ὁ ἐν περιστάσει τινὰ προσονειδίζων ἀκαίρως αὐτοῦ καὶ ἀπρεπῶς καταμέμφεται . ἀετός τις τῇ ἀλώπεκι φιλιωθεὶς τοὺς αὐτῆς μετὰ |
× – ˘ – ὅπως ὄνησιν [ στέργεις γενο [ εἰπόντι μέν σοι παν ? [ γένοιθ ' ὅπως λα | ||
οἶδα , οὕτως εἰδέναι συνοῖσον καὶ τῷ τὰ βέλτιστ ' εἰπόντι : πολλῷ γὰρ ἂν ἥδιον εἶχον . νῦν δ |
οἱ λέγοντες . φασὶ γὰρ ἀνάγκην εἶναι πολλοὺς ἐν τῷ παρόντι τιμᾶν τῶν ἡγουμένων , οἷς ἅπασιν εἰκόνας εἰ δεήσει | ||
παραινέσεις τῶν ξυναλλαγῶν ὠφέλιμοι . ὃ καὶ ἡμῖν ἐν τῷ παρόντι πειθομένοις πλείστου ἂν ἄξιον γένοιτο : τὰ γὰρ ἴδια |
μέθοδον , ᾗ κεχρήμεθα ἡμεῖς ἐν τῷ κλητικῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὕμνῳ † βιβλίῳ πως θέσθαι . ὥσπερ ἂν ἡ ὥρα | ||
Εὐάνθης δ ' ὁ ἐποποιὸς ἐν τῷ εἰς τὸν Γλαῦκον ὕμνῳ Ποσειδῶνος αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναΐδος νύμφης μιγῆναί τε |
Προδίκῳ παρ ' ἐμοῦ : Ὅτι οὐκ ὀρθῶς Καλλίμαχος τὸν Πρόδικον ἐν τοῖς ῥήτορσι καταλέγει . σαφῶς γὰρ ἐν τούτοις | ||
τῶν προσκαίρων τῆς Κακίας ἡδονῶν . ἐπὶ καθαιρέσει Σωκράτους τὸν Πρόδικον νῦν μέγαν ἀποφαίνει διαφόρως . οὗτος δὲ σοφιστὴς ἦν |
πρὸς τὰ κατηγορούμενα . Ἀπολαχεῖν : ἀντὶ ἁπλοῦ τοῦ λαχεῖν Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Φιλίνου , Λυσίας κατὰ Ποσειδίππου . | ||
Περὶ ποιητικῆς [ . ] , ἐφιλονίκει Ἀντίλοχος Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος [ . ] , ὡς Πυθαγόραι Κύλων |
. γαστρὶ χαριζόμενος τῆς οὐ λαμυρώτερον οὐδέν οὐκ ἂν δὴ Πύρρωνί γ ' ἐρίσσειεν βροτὸς ἄλλος ἀλλ ' οἷον τὸν | ||
. γαστρὶ χαριζόμενος τῆς οὐ λαμυρώτερον οὐδέν οὐκ ἂν δὴ Πύρρωνί γ ' ἐρίσσειεν βροτὸς ἄλλος ἀλλ ' οἷον τὸν |
: οἱ δ ' εἰς μάχην ταῦτα κατατείνοντες , ὥσπερ Νουμήνιος : οἱ δ ' ἐκ μαχομένων αὐτὰ συναρμόζοντες , | ||
ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων ἐμφερεῖς φησιν εἶναι μελάνουρον καὶ κορακῖνον . Νουμήνιος δ ' ἐν Ἁλιευτικῷ φησι : ῥηιδίως ἕλκοιο καὶ |
κατὰ σύγκρισιν τῆς ἰδίας δυνάμεως . εἶθ ' ὥσπερ ἐν θεάτρῳ σκευὴν ἄλλοτε ἀλλοίαν ἀνελάμβανε , τοτὲ μὲν λεοντῆν καὶ | ||
' οὐχ οὕτως ; Οὕτω μὲν οὖν . Οὐκοῦν ἐν θεάτρῳ γε καὶ παντοίοις ἀνθρώποις ᾄδειν ἑστὼς ὀρθὸς ἔτι μᾶλλον |
Ἀμφιπόλεως ἐκπεσεῖν , ἐντεῦθεν ἤδη διωθεῖται τὸ ἔγκλημα καὶ δίδωσιν Αἰσχίνῃ προσῆκον λέγειν , οὐχ ἑαυτῷ , εἴπερ αὐτῷ ἡ | ||
καὶ παρημέληται : τῷ μὲν γὰρ Πλάτωνι καὶ τῷ Ξενοφῶντι Αἰσχίνῃ τε καὶ Ἀντισθένει περιττῶς διαπεπόνηται καὶ ἱκανῶς ἠκρίβωται . |
τοιούτων ἐν ἰδιωτικοῖς τὰ παραδείγματα καὶ πλείονά γε παρὰ τῷ Λυσίᾳ καὶ τῷ Ὑπερίδῃ : φύσει γὰρ οἱ ἄνδρες ἠθικώτεροι | ||
Τὸ οὐκ οἶδα ὅντινα τρόπον ἐρωτικός : ἐπειδὴ γέγραπτο τῷ Λυσίᾳ δεῖν χαρίζεσθαι μὴ ἐραστῇ , κατὰ τοῦτο οὖν οὐκ |
. οὐκ ἦν ἐκφορὰ Λύκῳ κρεῶν τότ ' οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ | ||
, πρῶτος τῶν Σωκρατικῶν μισθοὺς εἰσεπράξατο καὶ ἀπέστειλε χρήματα τῷ διδασκάλῳ . καί ποτε πέμψας αὐτῷ μνᾶς εἴκοσι παλινδρόμους ἔλαβεν |
γὰρ κἀνταῦθα λῦσαι τὴν ἀντίθεσιν ἔθηκε προηγουμένως ὡς παραινῶν τῷ ἀντιδίκῳ καὶ κατεσοφίσατο καὶ λύειν ἔδοξε μετὰ τοῦ καὶ ὀνειδίζειν | ||
αὐτὸν ἐχρῆν , ἢ μή ; οὐδὲ γὰρ ἀνενεγκεῖν τῷ ἀντιδίκῳ συνεχώρησεν , ἀλλὰ τῷ συνεχεῖ τῆς ἐρωτήσεως τὸ ἄπορον |
τοιοῦτοί τινες , οὐδένα ἡγούμενος οὔτε ἀκριβέστερον οὔτε χαριέστερον γεγονέναι Λυσίου : Ἀντιφῶν γε μὴν τὸ αὐστηρὸν ἔχει μόνον καὶ | ||
εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , κἂν μὴ |
ἄρνα : ἄλλως : ἀκολουθεῖν ἂν δόξειε τῷ τὴν Ἀλκμαιωνίδα πεποιηκότι [ . ] εἰς τὰ περὶ τὴν ἄρνα , | ||
λεληθότως ; ὅταν οὖν ἄνθρωπος συνειδὼς ἑαυτῷ μηθὲν ἀγαθὸν μήτε πεποιηκότι μήτ ' ἐνθυμουμένῳ εὕρῃ φιλόσοφον τὸν λέγοντα μεγαλοφυὴς καὶ |
πάθους ἐκτὸςδηλαδὴ φθόνουἐπαντλεῖν τοῖς μαθητευομένοις τῆς διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων | ||
πρώτην μὲν τιθέασιν ἧς ἡγεῖται Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας : δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην |