| καὶ ἀναθρέψαντες καὶ οὐ πολὺ ἀποσχόντες τοῦ τελειῶσαι ῥητόρων μὲν Ἰσοκράτης ὁ Ἀθηναῖος ἐγένετο , φιλοσόφων δὲ Πλάτων ὁ Σωκρατικός | ||
| καὶ γνωρίμου τίθεται παρὰ τοῖς ῥήτορσιν , ἀλλ ' ἰδίως Ἰσοκράτης ἐν τῷ περὶ τῆς ἀντιδόσεώς φησιν “ λέγε ἀρξάμενος |
| πρὸς τὰ κατηγορούμενα . Ἀπολαχεῖν : ἀντὶ ἁπλοῦ τοῦ λαχεῖν Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Φιλίνου , Λυσίας κατὰ Ποσειδίππου . | ||
| Περὶ ποιητικῆς [ . ] , ἐφιλονίκει Ἀντίλοχος Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος [ . ] , ὡς Πυθαγόραι Κύλων |
| σπυρίδα παρά τινα δειπνήσων ἴῃ . σύνδειπνον εἴρηκεν ἐπὶ συμποσίου Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Μικίνου φόνου . φησὶν γάρ : | ||
| γε τῷ τοῦ Ὀλόρου καὶ παρὰ τῷ τοῦ Ἀρίστωνος , Λυσίας τε καὶ Ὑπερείδης καὶ ὁ Παιανιεὺς καὶ ὁ τοῦ |
| ὕποπτοι δοκοῦσιν εἶναι τῆς πολλῆς ἐπιτεχνήσεως ἕνεκα , οἱ δὲ Ἰσοκράτους καὶ Λυσίου παντὸς μάλιστα δίκαιοί τε καὶ ἀληθεῖς , | ||
| Ἰσοκράτους ἐδέξατο : ἄλλοι δέ φασι γυμνασίαν εἶναι τὸν λόγον Ἰσοκράτους , τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀρχίδαμος συμβουλεύων Λακεδαιμονίοις . |
| Ἴσχανδρός ἐστι . δοκεῖ δ ' αὐτῷ συνυποκρινόμενος Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ ἐν Κολλυτῷ καταπεσεῖν , καθά φησι Δημοχάρης ἐν τοῖς | ||
| ' ἅπερ σὺ γράφεις κελεύει παρών , ὅπως ἡμῖν ἔσται ῥήτωρ ὁ νεανίσκος . φράζε δὴ τῇ Φιλοξένου μητρὶ τὸν |
| ὑφορᾶσθαι τὸν παιδευόμενον . οὐ γὰρ ἁπλῶς ἀληθὲς ὃ ἔλεγε Γοργίας : ἔλεγε δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν | ||
| : “ Τίνα ταύτην ἀπώλειαν , καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας ; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμήνυσε νύκτωρ : |
| ὅσα ἐντυχὼν τῷ συγγράμματι εἴποι , κομίσαντος Εὐριπίδου καθά φησιν Ἀρίστων , ἐν τῷ περὶ Σωκράτους εἰρήκαμεν . Σέλευκος μέντοι | ||
| τε πρόδρομοι ἱππεῖς καὶ οἱ Παίονες , ὧν Ἀρέτης καὶ Ἀρίστων ἡγοῦντο . ξυμπάντων δὲ προτεταγμένοι ἦσαν οἱ μισθοφόροι ἱππεῖς |
| οὐδὲ τοῖς παραδείγμασιν , ἀλλὰκαὶ Τηλαύγει ἀμιδίων καὶ κωδίων . Αἰσχίνης ὁ Σωκρατικὸς ἐν μὲν τῷ Τηλαύγει Κριτόβουλον τὸν Κρίτωνος | ||
| νηʹ ἡμέραι . σάμερον ἑνδεκάτα : ψηφίζει τὰς ἡμέρας ὁ Αἰσχίνης καὶ γίνονται ξʹ παρὰ βʹ . σάμερον ἑνδεκάτη : |
| δικανικῶν λόγων αʹ , [ Περὶ διαβολῆς αʹ , ] Ἐπιστολαὶ αἱ ἐπὶ τῷ Ἀστυκρέοντι , Φανίᾳ , Νικάνορι , | ||
| αʹ , Περὶ Ἀντιφάνους αʹ , Προοίμιον ἱστορικὸν αʹ , Ἐπιστολαὶ αʹ , Ἐκκλησία ἔνορκος αʹ , Περὶ γήρως αʹ |
| ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
| ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
| τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
| στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
| ἄλλοις , δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷς ἡ παῖς . Σωκρατικὸς δὲ ὁ τρόπος καὶ ἀρχαῖος τὸ ἐκ παντὸς χρήσιμόν | ||
| ἀνεῖλεν , ἀλλ ' ἤκουεν αὐτοῦ καθάπερ Ἀντισθένης φησὶν ὁ Σωκρατικὸς ἐν τῷ Ἡρακλεῖ . . . , . λέγει |
| χειρῶν κίνησιν . . : ῥύεσθαι καὶ ἐρύεσθαι διαφέρει . Ἀριστόξενος ἐν τῷ πρώτῳ τραγῳδοποιῶν περὶ νεωτέρων οὕτω φησὶ κατὰ | ||
| τὸ φιλικὸν πρὸς ἀλλήλους ἀνένδοτον διατετηρηκέναι , ἔκ τε ὧν Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικοῦ βίου αὐτὸς διακηκοέναι φησὶ Διονυσίου |
| ἐν Τροφωνίῳ καὶ Καλλίας ἢ Διοκλῆς ἐν Κύκλωψι καὶ Εὔπολις Ἕρμιππός τε ἐν τοῖς Ἰάμβοις . τὸ δὲ καλούμενον κατακτὸν | ||
| Ἀθήνησι καὶ οἱ Χαρώνδου νόμοι παρ ' οἶνον , ὡς Ἕρμιππός φησιν ἐν ἕκτῳ περὶ νομοθετῶν . . . . |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| . ἔτι δὲ εἶπεν Ἡροδότου τὰ Περσικά : τὰ δὲ Θουκυδίδου τὰ Πελοποννησιακά : τὰ δὲ Ξενοφῶντος αἱ Ἑλληνικαί : | ||
| γραμματικός τις Ἀρεθούσιος ἔφασκε χρῆσθαι αὐτῷ Φύλαρχον : ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε „ καθὸ δεῖ εἰς Σικελίαν πλεῖν „ |
| , ὥς τινες . Ἀριστοτέλης [ . ] δὲ καὶ Ἱππίας [ ] φασὶν αὐτὸν καὶ τοῖς ἀψύχοις μεταδιδόναι ψυχῆς | ||
| . . . : τρίτην δὲ περὶ Ἦλιν , ἧς Ἱππίας μνημονεύει : τετάρτην τὴν ἐν Θεσπρωτοῖς . . . |
| Φαίδων , Μίνως , Συμπόσιον , Νόμοι , Ἐπιστολαί , Ἐπινομίς , Μενέξενος , Κλειτοφῶν , Φίληβος : τῷ δὲ | ||
| Κριτίας , δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος , τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς , τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία , πέμπτην Κρίτων Φαίδων |
| ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
| οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
| πόλις , ὡς Οὐράνιος . Τὸ ἐθνικὸν Νικηφόριος , ὡς Βυζάντιος . : Νίσιβις , πόλις ἐν τῇ περαίᾳ τῇ | ||
| ἑτέρῳ καταλέλοιπε δικαιότητός τε καὶ γνώμης : Κλήμης γὰρ ὁ Βυζάντιος τραγῳδίας ὑποκριτὴς ἦν μὲν οἷος οὔπω τις τὴν τέχνην |
| ἐρωμένους συνέβη παιδικά . : καί μοι δοκεῖ Ἀρίστων ὁ Κεῖος ὁ Περιπατητικὸς οὐ κακῶς εἰρηκέναι ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ | ||
| τε ὁ Λέσβιος καὶ Δαμάστης ὁ Σιγειεὺς καὶ Ξενομήδης ὁ Κεῖος καὶ Ξάνθος ὁ Λυδὸς καὶ ἄλλοι συχνοί . οὗτοι |
| εἶτα εἰς τὴν Ἀθηνᾶν , καὶ παμμήκη λόγον ἀπετείνατο . Πρόδικος ἐγέλασεν : ἐπειδὴ ὁ Πρόδικος τὴν τῶν ὀνομάτων εὗρεν | ||
| , ἔφην ἐγώ , πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως , ὥστε |
| αὐτῷ τελευτῶντι ἐγὼ καὶ Τερψίων καὶ Ἀπολλόδωρος καὶ Φαίδων καὶ Ἀντισθένης καὶ Ἑρμογένης καὶ Κτήσιππος , Πλάτων δὲ καὶ Κλέομβροτος | ||
| τρισκαιδέκατος Μάγνης , Μιθραδατικὰ γεγραφώς : τεσσαρεσκαιδέκατος ἀστρολογούμενα συγγεγραφώς . Ἀντισθένης Ἀντισθένους Ἀθηναῖος . ἐλέγετο δ ' οὐκ εἶναι ἰθαγενής |
| ἐντόπιον γεγραφὼς ἱστορίαν ἑνιαίαν : τέταρτος ἱστορικός , τὴν Πύρρου γεγραφὼς στρατείαν εἰς Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν , ἀλλὰ καὶ ἐπιτομὴν | ||
| , γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης . τέταρτος φιλόσοφος , ἐλεγείαν γεγραφὼς οὐκ ἐπιτυχῶς . ἴδιον δέ : ποιηταὶ μὲν γὰρ |
| τῶν νόμων ἀπηγορευμένα , περὶ ὧν οὐκ οἶδα , πῶς ἔγραψεν ὁ Ξενοκράτης , ἄνθρωπος οὐ πάλαι γεγονώς , ἀλλὰ | ||
| ἥττητο δὲ καὶ ὁ Λυσίας Λαγίδος τῆς ἑταίρας , ἧς ἔγραψεν ἐγκώμιον Κέφαλος ὁ ῥήτωρ : καθάπερ καὶ Ἀλκιδάμας ὁ |
| τὴν φυλὴν τοῦ κεκτημένου αἱ πρὸς τοὺς δούλους λαγχάνονται δίκαι Ἰσαῖος ἐν ἀπολογίᾳ ἀποστασίου πρὸς Ἀπολλόδωρον δηλοῖ . Ὅτι παιδὶ | ||
| τούτῳ δὲ ζῶντι συνῆρχεν ὁ ἀδελφὸς Φάϋλλος . Φελλέα : Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τοῦ Κίρωνος κλήρου . τὰ πετρώδη |
| ψεῦδος ὄν . ΑΙΣΧΙΝΗΣ ὁ ῥήτωρ τὸ μὲν γένος ἦν Ἀθηναῖος , τῶν δήμων Κοθωκίδης , υἱὸς δ ' Ἀτρομήτου | ||
| ποτεὀψὲ λέγω ; χθὲς μὲν οὖν καὶ πρώην ἅμ ' Ἀθηναῖος καὶ ῥήτωρ γέγονεν , καὶ δύο συλλαβὰς προσθεὶς τὸν |
| μὲν ἀμαθεῖς φάγῃ λέγουσιν ἐπὶ τοῦ μέλλοντος . ὁ δὲ Φαβωρῖνος ἢ οὐκ ἐντυχὼν τῷ ἔδει ἢ ἀποστραφεὶς τὸν ἦχον | ||
| . ἡμεῖς οὖν ὡς οἱ ἀρχαῖοι , ἀλλὰ μὴ ὡς Φαβωρῖνος . Ἑκοντὴν οὐ χρὴ λέγειν , ἀλλ ' ἐθελοντήν |
| “ φησὶ δ ' Ἀπολλώνιος ὁ Τύριος , ἕλκοντος αὐτὸν Κράτητος τοῦ ἱματίου ἀπὸ Στίλπωνος , εἰπεῖν , ” ὦ | ||
| χλωροῖς καὶ ἡλιοκαΐαις . Διήκουσε δέ , καθάπερ προείρηται , Κράτητος : εἶτα καὶ Στίλπωνος ἀκοῦσαί φασιν αὐτόν : καὶ |
| τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
| δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
| , , , . . . . Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐπὶ τέρματι ὢν τοῦ βίου καὶ γεγηρακὼς εὖ μάλα | ||
| . . . δηλοῖ δὲ τοῦτο Γ . τε ὁ Λεοντῖνος ἐν πολλοῖς πάνυ φορτικήν τε καὶ ὑπέρογκον ποιῶν τὴν |
| δὲ καὶ ἐλευθέριος , δηλοῖ καὶ Μένανδρος . Ἐλευσίνια : Ὑπερείδης ἐν τῷ ὑπὲρ Καλλίππου . τοῖς νικῶσι τὰ Ἐλευσίνια | ||
| δὲ ἡ τοῦ Ἰωνικοῦ . μέρη δὲ οἰκοδομημάτων τοῖχοι : Ὑπερείδης δὲ καὶ τοῦ παροδίου τοίχου εἴρηκεν . δόμοι , |
| τοὺς πολλοὺς . . . : περὶ δημοκρατίας καὶ ἀριστοκρατίας διάλογοι τοὺς δὲ τὰ τοιαῦτα μηχανωμένους : ἤγουν τοὺς κακούργους | ||
| δ ' ὄψον πεπράσεται . ” Φέρονται δ ' αὐτοῦ διάλογοι ἐννέα ψυχροί : Μόσχος , Ἀρίστιππος ἢ Καλλίας , |
| ; ἀδύνατον ἀντειπεῖν . Λέγε δὴ πάλιν ὃ Δημοσθένης κατὰ Δημοσθένους ἔγραψε . προσέχετ ' ὦ ἄνδρες . Ἡ βουλὴ | ||
| δὲ ταῦτα πρεσβύτερα τῆς Δεινάρχου ἀκμῆς . ὁ μὲν γὰρ Δημοσθένους περὶ τοῦ ὀνόματος λόγος , ἐν ᾧ τούτων μέμνηται |
| τοίνυν οὗτος ὁ πρῶτος Ἀθηναίων αἰσθόμενος Φίλιππον , ὡς τότε δημηγορῶν ἔφη , ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι . καὶ ὅλως , | ||
| μὲν οὕτως : ἑτέρωθι δ ' αὖ πολλοῖς πρότερον χρόνοις δημηγορῶν ἐν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ παρρησιαζόμενος , πείθων αὐτοὺς τὰ |
| ἐν τοῖς σώμασι κοῖλα ἕλκη ἐσχάρας καλεῖν . Ἐσχατιά : Δημοσθένης ἐν τῷ πρὸς Φαίνιππον . τὰ πρὸς τοῖς τέρμασι | ||
| ἐφ ' οὗ τὴν πέμπτην τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν ἀπήγγειλε Δημοσθένης περὶ τῆς φυλακῆς τῶν νησιωτῶν καὶ τῶν ἐν Ἑλλησπόντῳ |
| ἀπὸ τῶν παρ ' αὐτοῖς ἐπαράτων : τοῦτο δὲ ἱκανῶς Ἀριστείδης ἐν τῷ Περικλεῖ ἐπλάτυνεν : ὃν ἀξιοῖ τις ἀποστῆναι | ||
| , ὅπερ Ἰσοκράτης περὶ τῆς τῶν Ἀθηναίων πόλεως εἴρηκε καὶ Ἀριστείδης ἐν τῷ Παναθηναϊκῷ . δεῖ δὲ νομίζειν περὶ πολιτείας |
| οἱ δὲ ὑπομνηματίσαντες αὐτὸν Θέων καὶ Πλούταρχος καὶ Δημήτριος ὁ Φαληρεύς φασι : „ Νίκανδρος Ὀροπαῖος καὶ Κοροπαῖος Ἀπόλλων . | ||
| αὐτοῦ τὸ πλάσμα καὶ μαλακόν , ὧν καὶ Δημήτριος ὁ Φαληρεύς ἐστιν . . . . : παρὰ δὲ [ |
| τέτταρα ταῦτα μόρια ἐπὶ τέτταρσιν πράγμασιν . εἰ οὖν βούλεται Πῶλος πυνθάνεσθαι , πυνθανέσθω : οὐ γάρ πω πέπυσται ὁποῖόν | ||
| ἔστιν τὸ μέγα δύνασθαι ; Οὔχ , ὥς γέ φησιν Πῶλος . Ἐγὼ οὔ φημι ; φημὶ μὲν οὖν ἔγωγε |
| . Ὀνομαστ . : . . . ἃ δὲ ποδεῖα Κριτίας καλεῖ , εἴτε πίλους αὐτὰ οἰητέον εἴτε περιειλήματα ποδῶν | ||
| ἱκανῶς ἔχειν . Εἶεν : ἀλλ ' , ἔφη ὁ Κριτίας , ὦ Χαρμίδη , ἢν δρᾷς τοῦτο ἔμοιγ ' |
| γράφονται : Αἰδεσηνός : Σαρακηνός : Ἀβυδηνός : Δαμασκηνός : Περγαμηνός : Λαμψακηνός : οἷς ὅμοιον καὶ τὸ Γαληνὸς , | ||
| τῶν Ἀκαδημαικῶν λόγων οὐ παρέργως ἁπτόμενος , Γαληνός τε ὁ Περγαμηνός , ὃς τοσαῦτ ' ἐκδέδωκε συγγράμματα φιλόσοφά τε καὶ |
| . . : τοῖς Ἑλληνικοῖς ἐντυγχάνων αὐτοῦ τε καὶ τοῦ Ξενοφῶντος πολλὰ τοῦ Ξενοφῶντος αὐτὸν μετατιθέντα κατείληφα , καὶ τὸ | ||
| ἡδονὰς μὲν οὖν ἔχει ἑκάτερον , ἀνθρωπικώτερον δέ ἐστι τὸ Ξενοφῶντος : αὐλητρίδες τε καὶ ὀρχησταὶ καὶ θαυματοποιοὶ καὶ ποιηταὶ |
| , φαίνου γελῶν καὶ λογίζου τὸν Ἄνυτον , ἐννόει τὸν Θρασύμαχον , καὶ σκόπει πόθεν ἐπῄει τὸ λοιδορεῖν ἑτοιμότερον . | ||
| τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον καὶ Ἀντιφῶντα σπουδῆς ἄξιον οὐδὲν εὗρον οὔτε Ἰσοκράτης καὶ |
| πρεσβύτερος μὲν ἀμφοῖν τούτοιν , Δήλιος δὲ τὸ γένος , πεπραγματευμένος τοῦτο μὲν ἔπος , τοῦτο δὲ πράγματα , τέταρτος | ||
| φωνασκικὸν φέρεται βιβλίον πάγκαλον : πέμπτος ὁ περὶ τῶν νομοποιῶν πεπραγματευμένος , ἀρξάμενος ἀπὸ Τερπάνδρου : ἕκτος στωικός : ἕβδομος |
| Πυλάδηι γὰρ συνώικησεν Ὀρέστου δόντος . Ἑλλάνικος δὲ καὶ τάδε ἔγραψε : Μέδοντα καὶ Στρόφιον γενέσθαι Πυλάδηι παῖδας ἐξ Ἠλέκτρας | ||
| . ὅτε δὲ τὸν Πεισίστρατον ἔμαθεν ἤδη τυραννεῖν , τάδε ἔγραψε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους : εἰ δὲ πεπόνθατε δεινὰ δι |
| ἡ μὲν ἐπιγραφή , ὅτι ὁ μὲν Πλάτων ἑνικῶς ἐπέγραψε Πολιτεία ὁ δὲ Ἀριστοτέλης πληθυντικῶς Πολιτεῖαι , ὁ δὲ σκοπός | ||
| συντεθέντες ὑπ ' αὐτοῦ Νόμοι καὶ τούτων ἔτι πρότερον ἡ Πολιτεία τί πεποιήκασιν ; καίτοι γε ἔδει καθάπερ τὸν Λυκοῦργον |
| τῶν τραχειῶν ἀρτηριῶν τῶν ἐν αὐτῷ . ὥς φησιν ὁ συγγραφεὺς ἐν τῷ τετάρτῳ τῆς διαγνωστικῆς : συμβέβηκε Θεοφίλῳ τῷ | ||
| . : Τέως . . . . γέγονε δὲ καὶ συγγραφεὺς Ἑκαταῖος ἐκ τῆς αὐτῆς πόλεως . . . , |
| . . Π . ἰδεῶν ; . . . : Φρύνιχος ἐν τῆι Σοφιστικῆι παρασκευῆι παρατίθεται τὸ ὑπόξυλος ῥήτωρ καὶ | ||
| ὁ Κύνουλκος : ἀλλ ' , ὦ χοιρίον εὐάρτυτον , Φρύνιχος ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν τῷ Ἐφιάλτῃ μνημονεύει τοῦ ἡδυλόγου διὰ |
| Νέστορος μένειν . ὥστε τοῦτο μὲν τὸ ἔργον φανερῶς τῶν ῥητόρων ἐγένετο . πολλὰ δ ' ἄν τις ἐπιδείξειε καὶ | ||
| οἴκοθεν εἰσφέρειν ἀποστήσονται . μηδένα αἰτιᾶσθαι ] διαβαλλόντων γὰρ τῶν ῥητόρων τοὺς στρατηγούς , μετεπέμποντο αὐτοὺς ἐπὶ κρίσιν , καὶ |
| γ ' , οὐ γάρ ; ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , Σόλων νομοθέτης καὶ Τιμοκράτης . ὁ μέν γε καὶ τοὺς | ||
| τὰ ἐκ τῶν νόμων πράττειν . . . . ὁ Σόλων ] Δράκοντος νεώτερός ἐστι κατὰ τὴν νομοθεσίαν ὁ Σόλων |
| τις πρὸς τῶν ἐπιχωρίων Νάσιβις καλεῖται , ὅθεν Ἀπολλοφάνης ὁ στωικὸς φιλόσοφος Νασιβηνὸς καὶ Φαρνοῦχος ὁ Περσικὰς ἱστορίας συγγεγραφώς . | ||
| Ῥαφανέας ἐν μεθορίοις Ἀράδου , ἀφ ' ἧς Εὐφράτης ὁ στωικὸς φιλόσοφος . δευτέρα Κιλικίας . τρίτη Βιθυνίας . τετάρτη |
| Διόφαντος καὶ Ἡρακλείδης Δημητρίου . ἀπὸ δὲ τῶν ἐν ἄστει Λύκων ἀποδότω πᾶσι παρ ' ὧν τι προείληφα μετὰ τὴν | ||
| εἰσί . περὶ δὲ τῆς ταφῆς ἐάν τε αὐτοῦ βούληται Λύκων θάπτειν , ἐάν τε ἐν οἴκῳ , οὕτω ποιείτω |
| σφοδρῶς διαβάλλοντες . ἐκ τούτων καὶ Μέλητός μοι ἐπέθετο καὶ Ἄνυτος καὶ Λύκων , Μέλητος μὲν ὑπὲρ τῶν ποιητῶν ἀχθόμενος | ||
| αὐτῷ ; καὶ τί λέγει ἐκεῖνος ; ἐμὲ δ ' Ἄνυτος καὶ Μέλητος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται , βλάψαι δ ' |
| Ἀλευαδῶν τε τοὺς πρώτους , ὧν ὁ σὸς ἐραστής ἐστιν Ἀρίστιππος , καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν : καὶ δὴ καὶ | ||
| . Ἀλλὰ ἑώρακας , οἶμαι , οἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτων αὐτός , ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον , |
| . ] δὲ δι ' Ὠρίωνα , Πολύαρχος δὲ ὁ Κυρηναῖος [ . ] διὰ τὸ τὰς Προίτου θυγατέρας αὐτὸν | ||
| ὁ τὸν τοῦ μηνίσκου τετραγωνισμὸν εὑρών , καὶ Θεόδωρος ὁ Κυρηναῖος ἐγένοντο περὶ γεωμετρίαν ἐπιφανεῖς . . . πρῶτος γὰρ |
| τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
| τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
| ὅσαι εἰκόνες αὐτῆς εἰσινἡ δ ' ἀσθενὴς ἡμῖν τὴν τῶν γελοίων εἴληχε τάξιν τε καὶ φύσιν . Ὀρθότατα λέγεις . | ||
| ποιεῖν εἴωθε Γρυλλίων ἀεί . Ἀριστόδημος δ ' ἐν βʹ γελοίων ἀπομνημονευμάτων παρασίτους ἀναγράφει Ἀντιόχου μὲν τοῦ βασιλέως Σώστρατον , |
| λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ οὖν ζωγραφικὸς Θεόδωρος ; Οὔχ , ὅσον γέ με εἰδέναι . Ἆρ | ||
| Μαρία : ἄρτια ιδʹ . ἡ γυνὴ προτελευτᾷ . πάλιν Θεόδωρος καὶ Εἰρήνη : ιγʹ , ὁ ἀνὴρ προτελευτᾷ . |
| δὲ ἐπὶ τὰ λοιπὰ βούλομαι στέλλεσθαι πρὸς τὴν κρίσιν ἣν Φίληβος ἐπιτάττει . Καλῶς εἶπες , ὦ Σώκρατες : ἀλλ | ||
| Νόμοι , Ἐπιστολαί , Ἐπινομίς , Μενέξενος , Κλειτοφῶν , Φίληβος : τῷ δὲ πειραστικῷ Εὐθύφρων , Μένων , Ἴων |
| διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
| ' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
| : ἄλλο ἄκοπον τὸ τοῦ γλουτοῦ , ὡς Φιλόξενος ὁ γραμματικός . κηροῦ λίτρας βʹ . ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος λίτραν αʹ | ||
| παρωνύμως μὲν ὡς ἀπὸ τῆς ποιότητος ποιοὶ ἀπὸ τῆς γραμματικῆς γραμματικός , ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ἰατρός , ὁμωνύμως δὲ δὲ |
| . . . . ἄρχων Καρῶν . φησὶ δὲ αὐτὸν Θεόπομπος μηδενὸς ἀπέχεσθαι πράγματος χρημάτων ἕνεκα . . ὁμηρεύοντας : | ||
| . . . . . . . . τοῦτόν φησι Θεόπομπος πρῶτον περὶ φύσεως καὶ θεῶν γράψαι . πολλὰ δὲ |
| Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς καὶ αὐτός . . . . Ἀρχύτας : Ταραντῖνος , Ἑστιαίου υἱὸς ἢ Μνησάρχου ἢ κτλ | ||
| περιέχει [ καὶ τὸ ] Μαντινέων ἐνκώμιον . . : Ἀρχύτας Μνησαγόρου Ταραντῖνος , ὡς δὲ Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς |
| τῶν ἀναγκαίων ἐνδεομένην . πρὸς μὲν οὖν τούτους ἱκανῶς ὁ Παναίτιος ἐν τοῖς περὶ Σωκράτους ἀντείρηκεν . , . . | ||
| τὸ ψεῦδος ἐκτόπως αἰσχρόν . Βοηθὸς γοῦν ὁ Σιδώνιος καὶ Παναίτιος , ἄνδρες ἐν τοῖς Στωικοῖς δόγμασιν ἰσχυκότες , ἅτε |
| Φαρκαδόνα διὰ τοῦ α φησίν . ὁ πολίτης Φαρκηδόνιος ὡς Χαλκηδόνιος . καὶ Φαρκηδονίς καὶ Φαρκηνίς . Φαρμακοῦσσαι , δύο | ||
| Σπεύσιππος καὶ ἕτερος , ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς . Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος : οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν , ἀλλὰ καὶ |
| δήμαρχος ὁ τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἄρχων : καὶ Ἀσκληπιάδης ὁ Ἀλεξανδρεὺς τοὺς κατὰ δῆμον ἄρχοντάς φησι . Δημήτριος δὲ ὁ | ||
| ἐκαλοῦντο οἱ τῇ κορώνῃ ἀγείροντες , ὥς φησι Πάμφιλος ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν τοῖς περὶ ὀνομάτων : καὶ τὰ ᾀδόμενα δὲ |
| δὴ τὸν πολὺν δηλοῖ : καὶ τὸ αὐτός , ὦ Φαίδων , παρε - γένου ; αὐτός , ὦ Ἐχέκρατες | ||
| καὶ τὰ δύο ἕν ἐστιν , ὥσπερ καὶ οὗτος : Φαίδων ἢ περὶ ψυχῆς . καὶ λέγεται οὗτος ὁ σύνδεσμος |
| τὸν ἄνθρωπον ἀνήιρηκεν . . . , : ὁ γὰρ Ξενοφῶν ἠπίστατο συνδιατρίβοντα βασιλεῖ Κτησίαν : μέμνηται γὰρ αὐτοῦ , | ||
| . καὶ οὗτοι πρῶτοι συνέμειξαν τοῖς προκαταλαβοῦσι τὸ χωρίον . Ξενοφῶν δὲ ἔχων τῶν ὀπισθοφυλάκων τοὺς ἡμίσεις ἐπορεύετο ᾗπερ οἱ |
| καὶ Ἐπινομὶς καὶ ὁ Ἀτλαντικός : τοῦ δὲ μαιευτικοῦ Ἀλκιβιάδαι Θεάγης Λύσις Λάχης : τοῦ δὲ πειραστικοῦ Εὐθύφρων Μένων Ἴων | ||
| αὐτοῦ καταδεηθείηκαὶ Παράλιος ὅδε , ὁ Δημοδόκου , οὗ ἦν Θεάγης ἀδελφός : ὅδε δὲ Ἀδείμαντος , ὁ Ἀρίστωνος , |
| ὅθεν καὶ Σφηττοῖ ἐπίρρημα , καὶ ὁ πολίτης Σφήττιος : Σφήττιος οἶνος καὶ Σφήττιον ὄξος . ὡς ἔοικε δὲ , | ||
| τοιαῦθ ' οἷ ' ἀκηκόαθ ' ὕβρισμαι . [ Καλλισθένης Σφήττιος , Διόγνητος Θορίκιος , Μνησίθεος Ἀλωπεκῆθεν , οἴδαμεν Δημοσθένην |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| καὶ ἃ ὁ Ἑρμιονεὺς Λᾶσος ἔπαιξε περὶ ἰχθύων , ἅπερ Χαμαιλέων ἀνέγραψεν ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ περὶ αὐτοῦ τοῦ Λάσου | ||
| . . : παῖς δὲ ὢν ὁ Πίνδαρος , ὡς Χαμαιλέων καὶ Ἴστρος φασί , περὶ τὸν Ἑλικῶνα θηρῶντα αὐτὸν |
| Οἰνῇδος , Κτησιφῶν Λεωσθένους Ἀναφλύστιος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς γενόμενος ἐπιμελητὴς τῆς τῶν τειχῶν ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας εἰς | ||
| πρυτανευούσης Λεοντίδος , Ἀριστόνικος Φρεάρριος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων |
| κατέλιπεν αὐτῇ πολὺν ἐλλέβορον , ἄλλο δὲ οὐδέν . καὶ Λυκοῦργος ἐν τῷ κατὰ Λεωκράτους Εἰρηνίδος ἑταίρας μέμνηται ὡς ἑταιρούσης | ||
| . . κτηματίτην : τὸν κτήματα πολλὰ ἔχοντα : οὕτως Λυκοῦργος . . . . παράκλητος : ὡς ἡμεῖς εἴρηκεν |
| Κηφισοφῶν , Εὐθύκριτος , Ἡγήμων , Χρέμης , Ἀντικλῆς , Ἡγησίας , Κηφισόδωρος , Φιλοκλῆς : ἐπὶ τούτου τὴν φρουρὰν | ||
| τῆς προθέσεως ἐκπεσεῖν τὴν γραφήν . ἔπεισι γὰρ ὅ φησιν Ἡγησίας „ ὁρῶ τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ περιττῆς ” τριαίνης |
| τοῖς πατράσιν αὐτῶν γνώμην ἠγόρευε , μηδαμῶς τυράννῳ πιστεύειν . Διονύσιος ἐπὶ τούτῳ μάλα ὠργίζετο , ὥστε καὶ λαβεῖν αὐτὸν | ||
| ἐλαυνομένη ὥσπερ πόρτις τοῦτον παρῆλθεν τὸν τόπον , ὥς φησι Διονύσιος , οἷον : τῇ δ ' ἐπὶ Θρηϊκίου στόμα |
| δ ' ὁ Κηποτύραννος γέγονεν ἐλλόγιμος , ὃς ὑπὲρ τετρακόσια συνέγραψε βιβλία : δύο τε Πτολεμαῖοι Ἀλεξανδρεῖς , ὅ τε | ||
| τρεῖς . Λυγγεὺς δ ' ὁ Σάμιος καὶ τέχνην ὀψωνητικὴν συνέγραψε πρός τινα δυσώνην διδάσκων αὐτὸν τίνα δεῖ λέγοντα πρὸς |
| ἡγεμόνας ὡς εἴησαν Λακεδαιμόνιοί τε καὶ Λεωνίδης , ἐὼν γένος Ἡρακλείδης . Ὡς δὲ προσήλασε ὁ ἱππεὺς πρὸς τὸ στρατόπεδον | ||
| τοῖς ζηλωτοῖς Σμυρναίων . τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον χρόνοις ὕστερον Ἡρακλείδης ὁ Λύκιος σοφιστὴς διορθούμενος ἐπέγραψε Νικήτην τὸν κεκαθαρμένον , |
| τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
| ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
| . ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
| εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
| εἰσιν , οὕτω καὶ τοῖς ἀδικουμένοις οἱ νόμοι . „ Ὑπερίδης ἔφη δεῖν τὸν ἀγαθὸν ἐπιδείκνυσθαι ἐν μὲν τοῖς λόγοις | ||
| : τριπλῆ δὲ οὕτως : ἀποφαινομένων περὶ συμμαχίας ἑκατέρων γνώμας Ὑπερίδης γράφει μηδ ' ἑτέρῳ συμμαχεῖν : ἐν ἐνίοις μὲν |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| ἐγρηγορότες καὶ ὡπλισμένοι δεξάμενοι τοὺς ἐπιδραμόντας πλείστους αὐτῶν ἀπέκτειναν . Κλέαρχος ἀποστάντων Βυζαντίων ζημιωθεὶς ὑπὸ τῶν ἐφόρων ἐς Λάμψακον κατέπλευσε | ||
| ὅλης χειρὸς ὀστᾶ ἓξ καὶ εἴκοσιν εἶναί φησιν ὁ Σολεὺς Κλέαρχος , εἷς τῶν Ἀριστοτέλους μαθητῶν : ἀλλ ' ἐὰν |
| ποιούμεθα : ὡς ἐν τῷ κατ ' Αἰσχίνου Δημοσθένης : Αἰσχίνου γὰρ ἄγοντος ἐπὶ Χάρητα τὴν αἰτίαν τῶν ἐγκλημάτων ὡς | ||
| , ὅτι οὐκ ἔδωκε χρήματα Ὀλυνθίοις καὶ Φωκεῦσιν , ἵνα Αἰσχίνου καταμαρτυρήσωσιν , μὴ θεὶς τὴν ἀντίθεσιν προηγουμένως ταύτην ὁ |
| καὶ Πλάτων , ὡς ἐν [ τοῖς ] εἰς τὸ Συμπόσιον [ ὑπεμνήσαμεν ] ? : ἐπιχειροῦσι [ ] δὲ | ||
| : καὶ εἶθ ' οὕτως ἐπὶ τὸν Φαῖδρον καὶ τὸ Συμπόσιον ὡς θεωρητικοὺς καὶ περὶ θεολογικῶν διαλεγομένους : καὶ οὕτως |
| : ὡς γὰρ ἀπὸ τοῦ Ἡρακλῆς Ἥρυλλος καὶ ἀπὸ τοῦ Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος , Θρασυκλῆς Θράσυλλος , οὕτως Βαθυκλῆς Βάθυλλος . | ||
| δὲ ἱλαρῳδοί , οὓς νῦν τινες σιμῳδοὺς καλοῦσιν , ὡς Ἀριστοκλῆς φησιν ἐν αʹ περὶ Χορῶν , τῷ τὸν Μάγνητα |
| τῶν παρασίτων ὃν Μένανδρος πτερνοκοπίδα καλεῖ . Μάχων τε ὁ κωμικὸς μέμνηται Κορύδου λέγων : τὸν Κόρυδον ἠρώτησεν Εὐκράτης πῶς | ||
| δούλους , διὰ πολέμου δ ' ἡλωκότας , Θεόπομπος ὁ κωμικὸς ἀποχρησάμενος τῇ φωνῇ φησι : δεσπότου πενέστου ῥυσὰ βουλευτήρια |
| πάθους ἐκτὸςδηλαδὴ φθόνουἐπαντλεῖν τοῖς μαθητευομένοις τῆς διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων | ||
| πρώτην μὲν τιθέασιν ἧς ἡγεῖται Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας : δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην |
| βελτίστων ἀλλ ' ὑπὲρ τῶν τοῖς δοῦσι συμφερόντων δημηγορεῖν : Ἀριστογείτονα τοίνυν ἡ βουλὴ ἀποπέφαγκε : πρὸς δὲ τούτοις ἀνακρίνοντες | ||
| Θουκυδίδης ἐν αʹ . Εὐρυσάκειον : Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἀριστογείτονα . τέμενός ἐστιν Εὐρυσάκους τοῦ Αἴαντος ἐν Ἀθήναις οὕτως |
| αὐτῷ πάλαι καὶ πρόξενος , δῃώσων ἐνέβαλλε τὴν Ἀττικήν . Περικλῆς προϊδόμενος , ὡς ἄρα τιμῶν Ἀρχίδαμος τὴν προξενίαν τῶν | ||
| ὁ Περικλῆς τοὺς ἀγρούς : ἀνέζευξαν Λακεδαιμόνιοι . καὶ κρίνεται Περικλῆς δημοσίων . Φανερὸν ἐκ τῆς ἱστορίας τὸ εἶδος τοῦ |
| καὶ πρὸς τοὺς πρώτους τῶν παλαιῶν ταῖς ῥητορείαις μαχόμενος , Ἰσοκράτην , Δημοσθένην , Θουκυδίδην , Ἡρόδοτον , καὶ πρὸς | ||
| χαριζόμενοι . ἀλλὰ καὶ Ἕρμιππος ἐν τῷ Περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην Γρύλλου φησὶ ἐγκώμιον γεγραφέναι . Τίμων δ ' ἐπισκώπτει |
| Ἑρμησιάνακτα περὶ τούτου τοῦ ἔρωτος . καὶ γὰρ Δίφιλος ὁ κωμῳδιοποιὸς πεποίηκεν ἐν Σαπφοῖ δράματι Σαπφοῦς ἐραστὰς Ἀρχίλοχον καὶ Ἱππώνακτα | ||
| ' Ἐρυθραῖς ἀγαθὴ θηρεύεται αἰγιαλῖτις . Ναυσικράτης δ ' ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐπαινεῖ τὰς Αἰξωνικὰς τρίγλας λέγων : μετ ' αὐτῶν |
| ἂν ἐθέλωσιν εἶναι Πλατωνικοί . παραφέρεται δὲ καὶ Βοηθὸς ὁ περιπατητικὸς ἐκ τῶν παρὰ τῷ Ἀριστοτέλει κατηχήσεων εἰς ταὐτὸν ἄγων | ||
| Κυθήριον περὶ τὰ ὅμοια ἐσπουδακέναι . Φαινίας δ ' ὁ περιπατητικὸς ἐν δευτέρῳ περὶ ποιητῶν Στρατόνικος , φησίν , ὁ |
| μοι φοιτῶν τὸ αὐτὸ ἐνύπνιον . „ καὶ πάλιν ἐν Γοργίᾳ : ” ἐάν τις εἰς παλαίστραν φοιτήσας εὖ ἔχων | ||
| τὸν φιλόσοφον : καὶ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰρημένων ἐν τῷ Γοργίᾳ ἔστι γνῶναι ὅτι τῷ αὐτὰ εἶναι χαρακτηρίζει : φησὶ |
| ] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
| κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
| ὅπερ Ὅμηρος , εἴρηκεν οἰνοποτάζων . καὶ πολυοινότατον χωρίον ὡς Θουκυδίδης , καὶ ἄμπελοι ἡδύοινοι ὡς Ξενοφῶν , καὶ εὔοινοι | ||
| αὐτῶι καὶ ἡρωικὸς ὁ θάνατος γένοιτο . εἶτ ' ἐπειδὴ Θουκυδίδης ἐπιτάφιόν τινα εἶπε τοῖς πρώτοις τοῦ πολέμου ἐκείνου νεκροῖς |
| τὸν Μαρδονίου , ὃς ἦγε τριακοσίους δαρεικούς , καὶ Κατὰ Δημάδου : ἦγεν δὲ πέντε μνᾶς . ἀγελαῖος : ἀντὶ | ||
| τὰς οἰκίας καθαίρωσιν . ἐν δὲ τῷ ὑπομνήματι τῷ κατὰ Δημάδου τὰ ἐν ταῖς τριόδοις φησὶν Ἑκαταῖα , ὅπου τὰ |
| Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας , δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος , τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς , τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία , πέμπτην | ||
| ἐξῇ συκοφαντεῖν μηδενί . Καί μοι ἀνάγνωθι τοὺς νόμους . Νόμοι . Ἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰς ἀρχὰς μὴ χρῆσθαι μηδὲ |
| Περὶ κατηγορημάτων , Περὶ ἀμφιβολιῶν , Ἐπιστολάς . Χρύσιππος Ἀπολλωνίου Σολεύς , ἢ Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μαθητὴς | ||
| ὕστερον μαινόμενος . Σόλοι , πόλις Κιλικίας . Τὸ ἐθνικὸν Σολεύς . Ἔστι δὲ καὶ πόλις Κύπρου Σόλοι , καὶ |
| τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
| καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
| ἔφη , πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει . Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι . καὶ ὁ | ||
| ἀληθῶς ; ἐπιθυμῶ δ ' ἔγωγ ' ἐπισκέψασθαι , ὦ Κρίτων , κοινῇ μετὰ σοῦ εἴ τί μοι ἀλλοιότερος φανεῖται |