| φύσεως ἐπιγέγραπται , τὰ Μελίσσου , τὰ Παρμενίδου , τὰ Ἐμπεδοκλέους Ἀλκμαίωνός τε καὶ Γοργίου καὶ Προδίκου καὶ τῶν ἄλλων | ||
| τοῦ φωτὸς ἐμπεσόντος . . . ἀπολείπεται τοίνυν τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους , ἀνακλάσει τινὶ τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν σελήνην γίγνεσθαι |
| . Δημόκριτος : . . . . μαθητὴς κατά τινας Ἀναξαγόρου καὶ Λευκίππου , ὡς δέ τινες καὶ μάγων καὶ | ||
| τῶν ἀμφὶ τὸν Μιλήσιον Θαλῆν καὶ ἔτι τῶν ὕστερον μέχρι Ἀναξαγόρου , ὡς ἢ πάντες ἢ οἱ πολλοὶ αὐτῶν φαίνονται |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| δόξαν ἀνακεῖσθαι : καὶ τόν γε πρεσβύτερον οὐ πόρρω τῶν Ὁμήρου γεγονέναι χρόνων . . . , : τελευτῆσαι δ | ||
| μὲν ὅσα ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ μέτρου καταμετρεῖται , ὡς τὰ Ὁμήρου καὶ τῶν ἐποποιῶν ἔπη : καταχρηστικῶς δὲ κἂν ὑπὸ |
| τὸν Προμηθέα , οὐ δεῖ πιστεύειν αὐτῷ εἰς τὸ ἐναντίον Ἡσιόδου : εὕρηται γὰρ ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . | ||
| οὐσίαν κατηνάλωσε θεραπεύων τοὺς ἐν τῇ πολιτείᾳ , καὶ καταδυναστεύων Ἡσιόδου , καὶ πολλὰ παρενοχλῶν ἐζημίου πρὸς ἄρχοντας καὶ κριτήρια |
| ταῖς μέσαις ἐναρμόνιον πυκνὸν ᾧ νῦν χρῶνται οὐ δοκεῖ τοῦ ποιητοῦ εἶναι . ῥᾴδιον δ ' ἐστὶ συνιδεῖν , ἐάν | ||
| τῷ Συμποσίῳ ταυτί : καίτοι Παυσανίας γε ὁ Ἀγάθωνος τοῦ ποιητοῦ ἐραστὴς ἀπολογούμενος ὑπὲρ τῶν ἀκρασίᾳ συγκαλινδουμένων εἴρηκεν ὡς καὶ |
| τε λέγουσι καὶ Λεοντεύς , εἷς τῶν ἐπ ' ἄκρον Ἐπικούρου μαθητῶν , πρὸς Λυκόφρονα γράφων , τιμᾶσθαί τέ φησι | ||
| δεσμῷ τινι ἀφύκτῳ πεδηθείς . ἀνήρ τις ἦν διὰ τῶν Ἐπικούρου λόγων τὴν ψυχὴν ἐκνευρισθεὶς καὶ θῆλυς γενόμενος , ὁ |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
| ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
| αὐτοῦ Ζήνωνα διαλεκτικῆς ἀρχηγὸν ὑπείληφεν . ἐζητεῖτο δὲ καὶ περὶ Ἡρακλείτου , εἰ μὴ μόνον φυσικός ἐστιν ἀλλὰ καὶ ἠθικὸς | ||
| ἀτόμους καὶ τὰ εἴδωλα : περὶ αἰσθητηρίων . . περὶ Ἡρακλείτου πέντε : διατριβῶν : περὶ τῆς ἠθικῆς διατάξεως : |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
| τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
| τὴν σπάθην ἐπὶ τοῦ ξίφους εἰρήκασιν , εὕροις ἂν ἐν Εὐριπίδου Εὐρυσθεῖ σατυρικῷ : πᾶς δὲ φασγάνῳ ἐξεθέρισεν ὥστε πύρινον | ||
| Εὐριπίδου . καὶ Εὔβουλος ἐν Διονυσίῳ [ . ] : Εὐριπίδου δ ' “ ἔσωσά ς ' , ὡς ἴσασιν |
| καὶ κοσμοποιόν . . . , Π . δὲ ὁ Ἐλεάτης θεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ καὶ γῆν . . . . | ||
| οὕτως λέγει : τούτωι δὲ ἐπιγενόμενος Π . Πύρητος ὁ Ἐλεάτης ἐπ ' ἀμφοτέρας ἦλθε τὰς ὁδούς . καὶ γὰρ |
| ὥς φησιν οὗτος . Ἃ δ ' ὁ Σκήψιος λέγει Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ συνηθείας μύθοις ἔοικε , καὶ οὐ | ||
| γῆν ἤδη ταῖς καταφοραῖς ἀποψυχρούμενα . στρογγυλοῦσθαι * * * Μητρόδωρος ἀπὸ τῆς ὑδατώδους ἀναφορᾶς ὑπὸ τοῦ ἀέρος συνίστασθαι τὰ |
| Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς καὶ αὐτός . . . . Ἀρχύτας : Ταραντῖνος , Ἑστιαίου υἱὸς ἢ Μνησάρχου ἢ κτλ | ||
| περιέχει [ καὶ τὸ ] Μαντινέων ἐνκώμιον . . : Ἀρχύτας Μνησαγόρου Ταραντῖνος , ὡς δὲ Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς |
| , , , . . . . Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐπὶ τέρματι ὢν τοῦ βίου καὶ γεγηρακὼς εὖ μάλα | ||
| . . . δηλοῖ δὲ τοῦτο Γ . τε ὁ Λεοντῖνος ἐν πολλοῖς πάνυ φορτικήν τε καὶ ὑπέρογκον ποιῶν τὴν |
| Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
| σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
| : ὁ δὲ ἕβδομος δίμετρος καταληκτικός : ὡς ἐκεῖνα τοῦ Ἀνακρέοντος ὁ μὲν θέλων μάχεσθαι , πάρεστι γὰρ , μαχέσθω | ||
| ἀκαταλήκτων δὲ τὸ τετράμετρόν ἐστιν ἔνδοξον , οἷον τουτὶ τὸ Ἀνακρέοντος κλῦθί μευ γέροντος εὐέθειρα χρυσόπεπλε κούρα . Τὰ μὲν |
| νέους ὡραίους : οὔτε γὰρ οὔθ ' οἱ κωμικοὶ τῶν Ἀγάθωνος καὶ Δημοκρίτου τοιοῦτον , ἀλλὰ μόνον λέγουσιν : οὐ | ||
| ' εὔκρατος καὶ ἡδίστη , μαλακὴ καὶ ἐκλελυμένη . ἀπὸ Ἀγάθωνος αὐλητοῦ . οὗτος ἀγαθὸς ἦν τὸν τρόπον καὶ ποθεινὸς |
| κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης , ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν , ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ | ||
| αὐτοῦ πόλει οἰκεῖν χρώμενος τῇ πολιτείᾳ καὶ τοῖς νόμοις οἷς συνέγραψεν . οἱ μέντοι ἀμφ ' Ἀρίστιππόν τε ὄντες Ἐπίκουρον |
| διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
| ' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
| εἶτα εἰς τὴν Ἀθηνᾶν , καὶ παμμήκη λόγον ἀπετείνατο . Πρόδικος ἐγέλασεν : ἐπειδὴ ὁ Πρόδικος τὴν τῶν ὀνομάτων εὗρεν | ||
| , ἔφην ἐγώ , πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως , ὥστε |
| . τὸν Ἀθάμανθ ' : τοῦτο πρὸς τὸν ἕτερον Ἀθάμαντα Σοφοκλέους ἀποτεινόμενος λέγει . πεποίηκε γὰρ ὁ Σοφοκλῆς τὸν Ἀθάμαντα | ||
| ἔτει Ἀθηναῖοι Σάμον πολιορκήσαντες εἷλον , στρατηγοῦντος αὐτῶν Περικλέους καὶ Σοφοκλέους . ἐν δὲ τῶι αὐτῶι ἔτει οὕτω λύονται αἱ |
| λόγων Γοργίου ἐπεχωρίαζον πολλαχοῦ μὲν μάλιστα δὲ ἐν τῶι τῶν ἐποποιῶν κύκλωι . . , πῶς γὰρ ἄν τις ὑπερβάλοιτο | ||
| εἴη καὶ τοὺς ἐν ταύτῃ πρωτεύ - σαντας καταριθμήσασθαι . ἐποποιῶν μὲν οὖν ἔμοιγε κάλλιστα τουτονὶ δοκεῖ τὸν χαρακτῆρα ἐξεργάσασθαι |
| δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα | ||
| δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα |
| ὄντα ἐν κινήσει εἶναι καὶ στάσεως μηδεμιᾶς μετέχειν : πάλιν Παρμενίδης ἓν ἐδόκει εἶναι τὸ ὄν . λέγεται θέσις καὶ | ||
| τὰς ἀρχάς , καὶ τῶν πεπερασμένας οἱ μὲν δύο ὡς Παρμενίδης ἐν τοῖς πρὸς δόξαν πῦρ καὶ γῆν , ἢ |
| , οὐδ ' εἰ πρὸ τοὐμοῦ προὔλαβες τὰ τῶνδ ' ἔπη : βάρος γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ἐκ τούτων ἔχει : | ||
| εἰς ἔπη τείνουσι πεντακισχίλια , ὁ δὲ Ἰατρικὸς λόγος εἰς ἔπη ἑξακόσια [ . ̈ . ] . περὶ δὲ |
| διαφέρουσιν , καθὼς Δίδυμος ἐν Ὑπομνήματι τῷ πρώτῳ τῶν παιάνων Πινδάρου φησίν : καὶ τὸν τρίποδα ἀπὸ τούτου Θηβαγενεῖς πέμπουσι | ||
| , ὡς καὶ Χαμαιλέων ὁ Ἡρακλεώτης ἱστορεῖ ἐν τῶι Περὶ Πινδάρου , ὅταν ἡ πόλις εὔχηται περὶ μεγάλων τῆι Ἀφροδίτηι |
| δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
| τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
| Κηφισσόδωρος ἐν τῇ ιβʹ τῶν Περὶ τοῦ ἱεροῦ πολέμου καὶ Ἀναξιμένης ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν Περὶ Φίλιππον καὶ Ἔφορος ἐν | ||
| τούτου γενόμενοι μαθηταὶ καὶ Ἀριστοτέλης ὁ φιλόσοφος , ἔτι δὲ Ἀναξιμένης ὁ Λαμψακηνὸς καὶ Πλάτων ὁ Ἀθηναῖος , ἔτι δὲ |
| εἴρηται καὶ ταῦθ ' ὧδε προσεπιθεῖναι δεῖ τῷ λόγῳ . Πυρρῶν οὖν καὶ ἐρυθρῶν καὶ οἰνωπῶν καὶ οἱῳδήτινι κεχρωσμένων χρώματι | ||
| εἴρηται καὶ ταῦθ ' ὧδε προσεπιθεῖναι δεῖ τῷ λόγῳ . Πυρρῶν οὖν καὶ ἐρυθρῶν καὶ οἰνωπῶν καὶ οἱῳδήτινι κεχρωσμένων χρώματι |
| χαλκόν καὶ ὀφείλω χαλκόν . εἴρηται δὲ καὶ τοῦτο ἐν Ἐπιχάρμου Πέρσαις , χρυσὸν καὶ χαλκὸν ὀφείλων : ἴσως δὲ | ||
| τὸ σκολιὸν τοῦτο οἱ μὲν Σιμωνίδου φασίν , οἱ δὲ Ἐπιχάρμου . ἔστι δὲ τοιοῦτον : ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ |
| Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
| πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
| καθ ' ὁτουοῦν ὅλον κατηγορεῖσθαι , οἷον τοῦ Σωκράτους τὸ Θεαίτητος κάθηται καὶ Θεαίτητος οὐ κάθηται , τὸ μέντοι ἕτερον | ||
| Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία : πέμπτην Κρίτων Φαίδων Ἐπιστολαί . τὰ |
| , Ἀ . μὲν γὰρ Ἡγησιβούλου Κλαζομένιος , κοινωνήσας τῆς Ἀναξιμένους φιλοσοφίας , πρῶτος μετέστησε τὰς περὶ τῶν ἀρχῶν δόξας | ||
| . “ Ἀναξαγόρας : σοφιστὴς , Ἡγησιβούλου υἱὸς Κλαζομένιος , Ἀναξιμένους μαθητὴς Μιλησίου . νοῦς δ ' ἐπεκαλεῖτο , ἐπεὶ |
| ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
| ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
| τοῖς νέοις , μὴ χείρους αὑτῶν γένοιντο ὑπὸ τῆς τοῦ Φιλολάου πτοίας , ἀπολαβὼν τὸν Ἀπολλώνιον „ ἀπολεῖ „ ἔφη | ||
| . . , [ . , . ] Ἐκ τοῦ Φιλολάου περὶ κόσμου . ἀνάγκα τὰ ἐόντα εἶμεν πάντα ἢ |
| τοῦ καλοῦ , βʹ ἢ περὶ τοῦ ψεύδους ἀνατρεπτικοί : Ἴων ἢ περὶ Ἰλιάδος , πειραστικός : Μενέξενος ἢ ἐπιτάφιος | ||
| ἔτει δ . πρῶτος Εὐριπίδης , δεύτερος Ἰοφῶν , τρίτος Ἴων . ἔστι δὲ οὗτος Ἱππόλυτος δεύτερος ὁ καὶ στεφανίας |
| δὲ καὶ Περσαῖος ὁ τοῦ Ζήνωνος κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν γέγραφε καὶ ἄλλοι πλείους . ̈ . . καὶ τῶν | ||
| ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι , μυριάκις κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺς εἴληφε τραύματος |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| . [ τοῖς αὐτῶν πτεροῖς : Ὅλον τοῦτο ἐκ Μυρμιδόνων Αἰσχύλου . τὸ δὲ , οὐχ ὑπ ' ἄλλων , | ||
| καὶ κεχηνότων . προσδοκῶν τὸν Αἰσχύλον : ἀντὶ τοῦ τὰς Αἰσχύλου τραγῳδίας . ὥσπερ καὶ ἡμεῖς ἔχοντες τὰ Αἰσχύλου Αἰσχύλον |
| οὖν ἐκ συμποσίου ἀπελύσαντο . Λεωπρέπης ὁ Κεῖος ὁ τοῦ Σιμωνίδου πατὴρ ἔτυχέ ποτε ἐν παλαίστρᾳ καθήμενος : εἶτα μειράκια | ||
| Λακε - δαιμονίων , ὡς Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου , οὐ προσίενται οὔτε φιλοσοφίαν οὔτε ῥητορικὴν διὰ τὰς |
| τὸν Ἔρωτα γενεαλογεῖ , Σαπφὼ δὲ Γῆς καὶ Οὐρανοῦ , Σιμωνίδης δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως : σχέτλιε παῖ δολόμηδες Ἀφροδίτας | ||
| μὲν γὰρ τῶν μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο |
| ἔν τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρῆσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ | ||
| τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρήσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος , Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ |
| λεγόμενος λόγος εἴρηται . Ἔφη δὲ Ἀριστέης ὁ Καϋστροβίου ἀνὴρ Προκοννήσιος , ποιέων ἔπεα , ἀπικέσθαι ἐς Ἰσσηδόνας φοιβόλαμπτος γενόμενος | ||
| ἐν οἷς ἐστιν Εὐγέων τε ὁ Σάμιος καὶ Δηίοχος ὁ Προκοννήσιος καὶ Εὔδημος ὁ Πάριος καὶ Δημοκλῆς ὁ Φυγελεὺς καὶ |
| . Πρόδικος Κεῖος ἀπὸ Κέω τῆς νήσου , πόλεως δὲ Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ | ||
| . Ἰουλίς , πόλις ἐν Κέῳ τῇ νήσῳ , ἀπὸ Ἰουλίδος κρήνης . ἀφ ' ἧς Σιμωνίδης ἐστὶν ὁ μελοποιὸς |
| ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
| ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
| δὴ τὸν πολὺν δηλοῖ : καὶ τὸ αὐτός , ὦ Φαίδων , παρε - γένου ; αὐτός , ὦ Ἐχέκρατες | ||
| καὶ τὰ δύο ἕν ἐστιν , ὥσπερ καὶ οὗτος : Φαίδων ἢ περὶ ψυχῆς . καὶ λέγεται οὗτος ὁ σύνδεσμος |
| Ἀριστοτέλης Ζήνων ἕνα τὸν κόσμον . Ἀναξίμανδρος Ἀναξιμένης Ἀρχέλαος Ξενοφάνης Διογένης Λεύκιππος Δημόκριτος Ἐπίκουρος ἀπείρους κόσμους ἐν τῷ ἀπείρῳ κατὰ | ||
| ὄνομα δέ ἐστι μέρος λόγου δηλοῦν ἰδίαν ποιότητα , οἷον Διογένης , Σωκράτης : ῥῆμα δέ ἐστι μέρος λόγου σημαῖνον |
| Πολέμων : ἔνατος ποιητὴς τραγῳδίας τῶν Ταρσικῶν λεγομένων : δέκατος ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ Χῖος , οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ . | ||
| ὅτου μαθητὴς γέγονε τῶν σοφῶν : ὥσπερ Φειδίας μὲν ὁ ἀγαλματοποιὸς Ἡγίου , Πολύ - γνωτος δὲ ὁ ζωγράφος καὶ |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| . ] δὲ δι ' Ὠρίωνα , Πολύαρχος δὲ ὁ Κυρηναῖος [ . ] διὰ τὸ τὰς Προίτου θυγατέρας αὐτὸν | ||
| ὁ τὸν τοῦ μηνίσκου τετραγωνισμὸν εὑρών , καὶ Θεόδωρος ὁ Κυρηναῖος ἐγένοντο περὶ γεωμετρίαν ἐπιφανεῖς . . . πρῶτος γὰρ |
| δὲ καὶ τῶν νεωτέρων διελέχθησαν , σαφέστατα δὲ ὁ θεῖος Ἰάμβλιχος ἐν ἑβδόμῃ βίβλῳ τῆς τῶν Πυθαγορείων δογμάτων συναγωγῆς . | ||
| τῶν μὲν παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς |
| , Λεώφαντον , Φερεκύδην , Ἀριστόδημον , Πυθαγόραν , Λᾶσον Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου , ἢ ὡς Ἀριστόξενος Χαβρίνου , Ἑρμιονέα | ||
| Κλεόβουλον Περίανδρον Ἀνάχαρσιν Ἀκουσίλαον Ἐπιμενίδην Λεώφαντον Φερεκύδην Ἀριστόδημον Πυθαγόραν Λᾶσον Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου ἢ ὡς Ἀριστόξενος Χαβρίνου Ἑρμιονέα , Ἀναξαγόραν |
| Ἀλευαδῶν τε τοὺς πρώτους , ὧν ὁ σὸς ἐραστής ἐστιν Ἀρίστιππος , καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν : καὶ δὴ καὶ | ||
| . Ἀλλὰ ἑώρακας , οἶμαι , οἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτων αὐτός , ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον , |
| κωμικοὶ λέγουσι . . . . Ἑ . δὲ ὁ Ἀβδηρίτης ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος Ἀλεξάνδρωι | ||
| . . . . , . Π . δὲ ὁ Ἀβδηρίτης σοφιστὴς [ καὶ ] Δημοκρίτου μὲν ἀκροατὴς οἴκοι ἐγένετο |
| , ὥς τινες . Ἀριστοτέλης [ . ] δὲ καὶ Ἱππίας [ ] φασὶν αὐτὸν καὶ τοῖς ἀψύχοις μεταδιδόναι ψυχῆς | ||
| . . . : τρίτην δὲ περὶ Ἦλιν , ἧς Ἱππίας μνημονεύει : τετάρτην τὴν ἐν Θεσπρωτοῖς . . . |
| , καλεῖσθαι λέγων καὶ λοιβίδας τὰ σπονδεῖα ὑπὸ Ἀντιμάχου τοῦ Κολοφωνίου . ΛΕΣΒΙΟΝ ὅτι ποτηρίου εἶδος , Ἡδύλος παρίστησιν ἐν | ||
| καλά . ταῦτ ' εἴληφεν ὁ Εὐριπίδης ἐκ τῶν τοῦ Κολοφωνίου ἐλεγείων Ξενοφάνους οὕτως εἰρηκότος : ἀλλ ' εἰ μὲν |
| ἀδιανοήτοις οὐ προσιέμεθα μαρτυροῦντας , ὅτι καὶ πυθόχρηστον ἔσχον μεταπέμψασθαι Θαλήταν καὶ παραγενομένου τῆς διχονοίας : εἰ δὴ μαρτυροῦσιν , | ||
| εὑρηκέναι καὶ ὑπορχήσασθαι , αὖθις δὲ Πύρριχον Κρῆτα συντάξασθαι , Θαλήταν δὲ πρῶτον τὰ εἰς αὐτὴν ὑπορχήματα : Σωσίβιος δὲ |
| γε διέφυγον , ἀλλ ' οἱ μὲν . . . Ὀρφεὺς δ ' ὁ μάλιστα τούτων τῶν λόγων ἁψάμενος διασπασθεὶς | ||
| ὡς Μοῦσαι τὸν ἀοιδὸν ὃ μὴ Πίμπλειαν ἀείσῃ ἔχθουσι καὶ Ὀρφεὺς νῦν δ ' ἄγε μοι κούρη Πιμπλείας ἔννεπε Μοῦσα |
| “ φησὶ δ ' Ἀπολλώνιος ὁ Τύριος , ἕλκοντος αὐτὸν Κράτητος τοῦ ἱματίου ἀπὸ Στίλπωνος , εἰπεῖν , ” ὦ | ||
| χλωροῖς καὶ ἡλιοκαΐαις . Διήκουσε δέ , καθάπερ προείρηται , Κράτητος : εἶτα καὶ Στίλπωνος ἀκοῦσαί φασιν αὐτόν : καὶ |
| ὑφορᾶσθαι τὸν παιδευόμενον . οὐ γὰρ ἁπλῶς ἀληθὲς ὃ ἔλεγε Γοργίας : ἔλεγε δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν | ||
| : “ Τίνα ταύτην ἀπώλειαν , καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας ; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμήνυσε νύκτωρ : |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| μολὼν Ἄρης : τρίμετρον δὲ καταληκτικόν , οἷόν ἐστι τὸ Ἀρχιλόχου , ὅ τινες ἀκέφαλον ἰαμβικὸν καλοῦσι , Ζεῦ πάτερ | ||
| τοῦδε τοῦ ὀνόματος εἰς τοὺς Ἕλληνας διαδοθέντος , κατὰ τοὺς Ἀρχιλόχου χρόνους , καθάπερ Ἱ . ὁ σοφιστής φησιν . |
| . Ὀνομαστ . : . . . ἃ δὲ ποδεῖα Κριτίας καλεῖ , εἴτε πίλους αὐτὰ οἰητέον εἴτε περιειλήματα ποδῶν | ||
| ἱκανῶς ἔχειν . Εἶεν : ἀλλ ' , ἔφη ὁ Κριτίας , ὦ Χαρμίδη , ἢν δρᾷς τοῦτο ἔμοιγ ' |
| ' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
| τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
| ὅτι ἀπάγεται καὶ χωρίζεται ἕτερον ἀφ ' ἑτέρου . “ ῥητῶς γὰρ διὰ τούτων φησίν , ὡς εἴπερ ἡ ψιλὴ | ||
| τὸ γὰρ ὝΚ πάλιν Αἰγυπτιστὶ καὶ τὸ ἍΚ δασυνόμενον αἰχμαλώτους ῥητῶς μηνύει . Καὶ τοῦτο μᾶλλον πιθανώτερόν μοι φαίνεται καὶ |
| . . . . . . ναὶ μὴν Ἀθάμαντος τοῦ Πυθαγορείου εἰπόντος : ὧδε ἀγέννατος παντὸς ἀρχὰ καὶ ῥιζώματα τέτταρα | ||
| ἐξ ἁδονᾶς ζῴων . . . . . . Ἱπποδάμου Πυθαγορείου ἐκ τοῦ Περὶ πολιτείας . Πάντα μὲν ὦν τὰ |
| φασι , διαλεχθῶμεν . λεκτέον δὲ πρῶτον περὶ Ἡρακλείτου . Ἡράκλειτος Βλόσωνος ἤ , ὥς τινες , Ἡράκωντος Ἐφέσιος . | ||
| , τὸν δὲ κακίας ζῇ μόνον . εὖ καὶ ὁ Ἡράκλειτος κατὰ τοῦτο Μωυσέως ἀκολουθήσας τῷ δόγματι , φησὶ γάρ |
| ἐρωμένους συνέβη παιδικά . : καί μοι δοκεῖ Ἀρίστων ὁ Κεῖος ὁ Περιπατητικὸς οὐ κακῶς εἰρηκέναι ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ | ||
| τε ὁ Λέσβιος καὶ Δαμάστης ὁ Σιγειεὺς καὶ Ξενομήδης ὁ Κεῖος καὶ Ξάνθος ὁ Λυδὸς καὶ ἄλλοι συχνοί . οὗτοι |
| ἀναπείθεσθαι καὶ μεταπίπτειν ἄνω κάτω , καὶ τοῦτο ἄρα τις μυθολογῶν κομψὸς ἀνήρ , ἴσως Σικελός τις ἢ Ἰταλικός , | ||
| ξητούσης μαθεῖν ὅ τι λέγει , διδάσκει αὐτὴν ὁ Δάφνις μυθολογῶν τὰ θρυλούμενα . Ἦν παρθένος , παρθένε , οὕτω |
| πόλεμον καὶ τὴν κατὰ Περσῶν νίκην τοῦ θειοτάτου Τραϊανοῦ ὁ σοφώτατος Ἀρειανὸς ὁ χρονογράφος ἐξέθετο , ἱστορήσας καὶ συγγραψάμενος πάντα | ||
| ἀκράχολος Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου γενήσομαι . λάβραξ ὁ πάντων ἰχθύων σοφώτατος ἡδύς γε πίνειν οἶνος , Ἀφροδίτης γάλα . πικρότατον |
| ' Ἱερωνύμου : οὗτος ὁ Ἱερώνυμος μελῶν ἐστι ποιητὴς καὶ τραγῳδοποιὸς ἀνώμαλος καὶ ἀνοικονόμητος , διὰ τὸ ἄγαν ἐμπαθεῖς γράφειν | ||
| τραγῳδὸς λέγεται ὁ χορευτὴς καὶ ὑποκριτής , κωμῳδοποιὸς δὲ καὶ τραγῳδοποιὸς οἱ ποιηταί . ἐνίοτε δὲ συγχέουσι τὴν διαφοράν . |
| φασιν ἀπὸ Τιθορέας νύμφης , οἷαι τὸ ἀρχαῖον λόγῳ τῷ ποιητῶν ἐφύοντο ἀπό τε ἄλλων δένδρων καὶ μάλιστα ἀπὸ τῶν | ||
| παρὰ τῆς θαλάττης ἀνασπῶσα : ἡ γραφὴ δὲ τὰ τῶν ποιητῶν ἐπαινοῦσα καὶ μῦθον τῇ νήσῳ ἐπιγράφει , γίγαντα μὲν |
| ἐπισφαλεστάτους καιροὺς συνεκινδύνευον . καὶ γὰρ Διονυσίου τυραννοῦντος Φιντίας τις Πυθαγόρειος ἐπιβεβουλευκὼς τῷ τυράννῳ , μέλλων δὲ τῆς τιμωρίας τυγχάνειν | ||
| . πρόεισι γὰρ ὁ θεῖος ἀριθμός , ὥς φησιν ὁ Πυθαγόρειος εἰς αὐτὸν ὕμνος , μουνάδος ἐκ κευθμῶνος ἀκηράτου , |
| ἐκ τῆς ἐναργείας τοῦ ζητουμένου . καὶ τοῦτο πρῶτον εἶπε Ξενοφάνης : καὶ τὸ μὲν οὖν σαφὲς οὔ τις ἀνὴρ | ||
| ὁ Ἀπολλωνιάτης ἀέρα , Ἵππασος δὲ ὁ Μεταποντῖνος πῦρ , Ξενοφάνης δὲ ὁ Κολοφώνιος γῆν καὶ ὕδωρ , Οἰνοπίδης δὲ |
| Φαρκαδόνα διὰ τοῦ α φησίν . ὁ πολίτης Φαρκηδόνιος ὡς Χαλκηδόνιος . καὶ Φαρκηδονίς καὶ Φαρκηνίς . Φαρμακοῦσσαι , δύο | ||
| Σπεύσιππος καὶ ἕτερος , ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς . Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος : οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν , ἀλλὰ καὶ |
| ἂν ἐθέλωσιν εἶναι Πλατωνικοί . παραφέρεται δὲ καὶ Βοηθὸς ὁ περιπατητικὸς ἐκ τῶν παρὰ τῷ Ἀριστοτέλει κατηχήσεων εἰς ταὐτὸν ἄγων | ||
| Κυθήριον περὶ τὰ ὅμοια ἐσπουδακέναι . Φαινίας δ ' ὁ περιπατητικὸς ἐν δευτέρῳ περὶ ποιητῶν Στρατόνικος , φησίν , ὁ |
| τίς σοι καταφαίνεται ; ἢ ἡγῇ τι φροντίζειν Κινησίαν τὸν Μέλητος , ὅπως ἐρεῖ τι τοιοῦτον ὅθεν ἂν οἱ ἀκούοντες | ||
| ἐτιμωρεῖτο , ἀλλὰ ἐβόα μέγα : Ἐμὲ δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλητος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται , βλάψαι δὲ οὐ δύνανται : |
| . πενταετηρίδ ' ἁμᾶ : ἰδίως τὰ κεφάλαια ἐκθεὶς ὁ Πίνδαρος τὸ κατὰ μέρος ἐπέξεισιν , ὥστε εἶναι τὸ ἑξῆς | ||
| τελέως ἐν πᾶσιν εὐτυχεῖν καὶ ἀπαθῆ εἶναι . ὁ μέντοι Πίνδαρος οὕτως ἐδέξατο , δύο πίθους εἶναι φαύλων καὶ ἕνα |
| Καὶ οὗτοι μὲν οἱ σποράδην . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῇ Ἐπιτομῇ Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι | ||
| . , , . ] . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης . ὅμως δ ' οὖν ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους |
| ἐν ἑαυτῇ μῦς ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις . ἱστορεῖν δὲ ταῦτα Θεόπομπον . Εὔδοξον δὲ τὴν ἐν Ἄλῳ Ὀφιοῦσσαν τὸν ἀλφὸν | ||
| λογάδες τῶν Μεσσηνίων ἦσανβιάζονται τοὺς ἀντιτεταγμένους : καὶ αὐτόν τε Θεόπομπον ἀπώσαντο καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς καθ ' αὑτοὺς ἐτρέψαντο . |
| χειρῶν κίνησιν . . : ῥύεσθαι καὶ ἐρύεσθαι διαφέρει . Ἀριστόξενος ἐν τῷ πρώτῳ τραγῳδοποιῶν περὶ νεωτέρων οὕτω φησὶ κατὰ | ||
| τὸ φιλικὸν πρὸς ἀλλήλους ἀνένδοτον διατετηρηκέναι , ἔκ τε ὧν Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικοῦ βίου αὐτὸς διακηκοέναι φησὶ Διονυσίου |
| ἐξ ὧν πᾶσα τέχνη καὶ ἐπιστήμη καὶ αὐτοὶ λογικοί ἐσμεν κτλ . [ . ] . , . ̈ ἢ | ||
| γενομένης τοὺς μὲν ἐμμήνους καὶ καθαρσίους ἔκλεισεν ὀχετοὺς ἡ φύσις κτλ . . . . . λέγωμεν οὖν ἐν ἡμῖν |
| φύσεως καὶ τούτου ἕνεκα παρεληλυθέναι εἰς τὸν βίον . καὶ Ἀναξαγόραν δέ φασιν εἰπεῖν ἐρωτηθέντα τίνος ἂν ἕνεκα ἕλοιτο γενέσθαι | ||
| . . . ) . . . ἔπειτα δὲ τὸν Ἀναξαγόραν δαιμονίως ἠγάσατο ? φυσι . . . . . |
| παραλήγουσαν τῆς γενικῆς : οἷον , Ἀρτέμων Ἀρτέμωνος : Σολόμων Σολόμωνος : Πολέμων Πολέμωνος . Τὰ εἰς νων ὑπὲρ δύο | ||
| Ἀρτέμων Ἀρτέμωνος , Πολέμων Πολέμωνος , Διδύμων Διδύμωνος , Σολόμων Σολόμωνος . Τὰ εἰς μων λήγοντα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἔχοντα |
| νομίζοντες . Ἡ ἱστορία παρὰ Κλειτοφῶντι . : Κλύτος ὁ Μιλήσιος , Ἀριστοτέλους δὲ μαθητὴς , ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ | ||
| δὲ Ἀριστομάχειοι τῶν νεῶν ἐκβάντες πολλοὺς Καρδιανῶν ἀπέκτειναν . Χαριμένης Μιλήσιος καταφυγὼν ἐς Φασηλίδα , ἐφορμουσῶν αὐτῷ νεῶν μακρῶν Περικλέους |
| ἐπείπερ ἔγνως ἀκριβῶς πάντα τάδε , ἄκουε πάντα νῦν μέρη τραγῳδίας , ἃ πρὶν ὁ Εὐκλείδης τε καὶ λοιποὶ πόσοι | ||
| ἐκ μετεώρου τοῖς θεαταῖς διαλέγοιτο : | θαυμάσαντα δὲ τῆς τραγῳδίας αὐτὸν ] θαμὰ ὁμιλεῖν ἅμα τῷ παιδὶ τοῖς τοῦ |
| ἔφη , πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει . Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι . καὶ ὁ | ||
| ἀληθῶς ; ἐπιθυμῶ δ ' ἔγωγ ' ἐπισκέψασθαι , ὦ Κρίτων , κοινῇ μετὰ σοῦ εἴ τί μοι ἀλλοιότερος φανεῖται |
| Περικλέα ἤδη γηράσκοντε . καὶ Ἀγάθων δὲ ὁ τῆς τραγωιδίας ποιητής , ὃν ἡ κω - μωιδία σοφόν τε καὶ | ||
| ἐστιν εἰς τοὐπίσω , καὶ ἐξ ὑποστροφῆς , ὡς ὁ ποιητής : παλίντονα τόξα τιταίνων . . . . Ἄλλως |
| τὸ τριπόλιον καθ ' Ἡσίοδον [ . . ] καὶ Μουσαῖον εἰς πᾶν πρᾶγμα σπουδαῖον χρήσιμον εἶναι , δι ' | ||
| , Ἀπόλλωνος ἴδιον , ὡς ἱστορεῖται ἐν γʹ τῶν εἰς Μουσαῖον ἀναφερομένων . νήριτος : πολλή . πολυπρέμνοιο : πολυστελέχου |
| Κτήσιππος διὰ τὰ παιδικά . Ὅταν σιγᾷς , ἔφη ὁ Εὐθύδημος , οὐ πάντα σιγᾷς ; Ἔγωγε , ἦ δ | ||
| ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα : ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν στρατοπέδου εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ |
| ἄλλοις , δῆλον δὲ καὶ ἐν οἷς ἡ παῖς . Σωκρατικὸς δὲ ὁ τρόπος καὶ ἀρχαῖος τὸ ἐκ παντὸς χρήσιμόν | ||
| ἀνεῖλεν , ἀλλ ' ἤκουεν αὐτοῦ καθάπερ Ἀντισθένης φησὶν ὁ Σωκρατικὸς ἐν τῷ Ἡρακλεῖ . . . , . λέγει |
| μόγις κηλουμένων βίᾳ ᾑτινιοῦν : φασὶ γὰρ καὶ δρῦν ἐρασθῆναι Ὀρφέως ᾠδῆς ἕνεκεν . Καρκίνος ὀρθὰ βαδίζειν οὐ μεμάθηκεν : | ||
| τῶι περικειμένωι τὴν τοῦ Κερβέρου προτομήν . τοῦ δ ' Ὀρφέως τοῦτο καταδείξαντος παρὰ τοῖς Ἕλλησι τὸν Ὅμηρον ἀκολούθως τούτωι |
| ἴσως ἐρεῖς ὄνομα : καὶ οὐδὲ ταῦτ ' ἐκ τῶν Στησιχόρου , σχολῇ γάρ , ἀλλ ' ἐκ τῆς Ἀγία | ||
| πρίνης ἀρίας ποιούμεθα γόμφους . δεξάμενος δὲ Σωκράτης τὴν ἐπίδειξιν Στησιχόρου πρὸς τὴν λύραν , οἰνοχόην ἔκλεψεν . εἰωθὸς τὸ |
| οὐκ ἔδοξαν ἄθεοι , ἐπιστήσαντες περὶ θεοῦ . ὁ μὲν Εὐριπίδης ἐπὶ μὲν τῶν κατὰ κοινὴν πρόληψιν ἀνεπιστημόνως ὀνομαζομένων θεῶν | ||
| τοῦ παρακολουθοῦντος τὸ ὀρρωδεῖν εἴρηται ἐπὶ τοῦ εὐλαβεῖσθαι . καὶ Εὐριπίδης τὸν Περσέα λέγοντα εἰσάγει : τὰς γὰρ συμφορὰς τῶν |
| πάθους ἐκτὸςδηλαδὴ φθόνουἐπαντλεῖν τοῖς μαθητευομένοις τῆς διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων | ||
| πρώτην μὲν τιθέασιν ἧς ἡγεῖται Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας : δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην |
| Κρήτης Κνωσσόν . καὶ ἄλλα τοιαῦτα τεκμήρια ἱστορεῖται τῆς τοῦ Ἀβάριδος δυνάμεως . δεξάμενος δὲ Πυθαγόρας τὸν ὀιστὸν καὶ μὴ | ||
| ἐκείνην , πῆ δὲ ταύτην . ζητῶν δὲ ἢ τὸν Ἀβάριδος ὀϊστὸν ἢ τὴν Ὀρφέως κιθάραν μήτε τὴν κιθάραν ζήτει |
| ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἀφ ' ὧν παρέβημεν . τοῦ γὰρ Ἡροδότου μηδένας ὑπερβορείους εἶναι φήσαντος , μηδὲ γὰρ ὑπερνοτίους , | ||
| φήσει , εἴρηται γάρ : οὐ μὴν τῷ ὑφ ' Ἡροδότου εἰρῆσθαι τὸ δόκιμον τῆς χρήσεως παρέχεται : οὐ γὰρ |