| χαλκόν καὶ ὀφείλω χαλκόν . εἴρηται δὲ καὶ τοῦτο ἐν Ἐπιχάρμου Πέρσαις , χρυσὸν καὶ χαλκὸν ὀφείλων : ἴσως δὲ | ||
| τὸ σκολιὸν τοῦτο οἱ μὲν Σιμωνίδου φασίν , οἱ δὲ Ἐπιχάρμου . ἔστι δὲ τοιοῦτον : ὑγιαίνειν μὲν ἄριστον ἀνδρὶ |
| ' αὐτῶν τῶν ἔργων βεβαιῶσαι βουληθεὶς τὸ λεχθὲν ὁ τοῦ Νικομάχου λέγει [ . . Θ . ] εἶναί τι | ||
| ἀπολογία : μὴ μεγάλου κινδύνου συμβεβηκότος . καὶ οὗτος ἐπὶ Νικομάχου εἴρηται . Ὑπὲρ ἀντιδόσεως πρὸς Μεγακλείδην : εἰ μὲν |
| Φαρκαδόνα διὰ τοῦ α φησίν . ὁ πολίτης Φαρκηδόνιος ὡς Χαλκηδόνιος . καὶ Φαρκηδονίς καὶ Φαρκηνίς . Φαρμακοῦσσαι , δύο | ||
| Σπεύσιππος καὶ ἕτερος , ἰατρὸς Ἡροφίλειος Ἀλεξανδρεύς . Ξενοκράτης Ἀγαθήνορος Χαλκηδόνιος : οὗτος ἐκ νέου Πλάτωνος ἤκουσεν , ἀλλὰ καὶ |
| ἔτη πέντε πρὸς τοῖς ὀγδοήκοντα . , : Κτησίβιος ὁ ἱστοριογράφος ἔτη ἑκατὸν τέσσαρα , ἐν περιπάτῳ δὲ ἐτελεύτα , | ||
| Διονύσιος ἦν ὁ Μιλήσιος , ἐπὶ τῆς ξε ὀλυμπιάδος : ἱστοριογράφος . Ἡρόδοτος δὲ ὁ Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος |
| Καὶ οὗτοι μὲν οἱ σποράδην . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης τοῦτον Θεόφραστος ἐν τῇ Ἐπιτομῇ Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι | ||
| . , , . ] . Ξενοφάνους δὲ διήκουσε Παρμενίδης Πύρητος Ἐλεάτης . ὅμως δ ' οὖν ἀκούσας καὶ Ξενοφάνους |
| , θυγάτηρ δὲ ἐγένετο Αὔγη . ταύτηι τῆι Αὔγηι τῶι Ἑκαταίου λόγωι συνεγίνετο Ἡρακλῆς , ὁπότε ἀφίκοιτο ἐς Τεγέαν : | ||
| τοξεύσας αὐτὸν ἀποκτείνηι Μοσόλλαμος ὁ Ἰουδαῖος . ἀλλὰ τῶν μὲν Ἑκαταίου μαρτυριῶν ἅλις : τοῖς γὰρ βουλομένοις πλείω μαθεῖν τῶι |
| καταλιπεῖν . ὁμολογεῖ δὲ τούτοις καὶ τὰ κατὰ τὴν Ἀρμενίαν Ἰασόνια καὶ τὸ τῆς χώρας ὄνομα καὶ ἄλλα πλείω περὶ | ||
| ὁμοίως καὶ Μήδοις . τὴν δὲ Ἰάσονος στρατείαν καὶ τὰ Ἰασόνια μαρτυρεῖ , ὧν τινα οἱ δυνάσται κατεσκεύασαν παραπλησίως ὥσπερ |
| τῶν συμβόλων γράψας καὶ Εὐβουλίδης ὁ Πυθαγορικὸς καὶ Ἀριστόξενος καὶ Ἱππόβοτος καὶ Νεάνθης οἱ τὰ κατὰ τὸν ἄνδρα ἀναγράψαντες σιϚʹ | ||
| τὴν αὐτὴν ἀρετὴν ταχθήσεται . καὶ ἐξ ὧν δ ' Ἱππόβοτος καὶ Νεάνθης περὶ Μυλλίου καὶ Τιμύχας τῶν Πυθαγορείων ἱστοροῦσι |
| ἐν ἑαυτῇ μῦς ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις . ἱστορεῖν δὲ ταῦτα Θεόπομπον . Εὔδοξον δὲ τὴν ἐν Ἄλῳ Ὀφιοῦσσαν τὸν ἀλφὸν | ||
| λογάδες τῶν Μεσσηνίων ἦσανβιάζονται τοὺς ἀντιτεταγμένους : καὶ αὐτόν τε Θεόπομπον ἀπώσαντο καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς καθ ' αὑτοὺς ἐτρέψαντο . |
| περὶ τούτων κατεβάλλοντο οἵ τε μαθηταὶ τοῦ Ἀριστοτέλους οἱ περὶ Θεόφραστον καὶ Εὔδημον καὶ τοὺς ἄλλους , καὶ ἔτι οἱ | ||
| : Σωκράτην δὲ ὀλιγοχρόνιον τυραννίδα : Πλάτωνα προτέρημα φύσεως : Θεόφραστον σιωπῶσαν ἀπάτην : Θεόκριτον ἐλεφαντίνην ζημίαν : Καρνεάδην ἀδορυφόρητον |
| τὸν Προμηθέα , οὐ δεῖ πιστεύειν αὐτῷ εἰς τὸ ἐναντίον Ἡσιόδου : εὕρηται γὰρ ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . | ||
| οὐσίαν κατηνάλωσε θεραπεύων τοὺς ἐν τῇ πολιτείᾳ , καὶ καταδυναστεύων Ἡσιόδου , καὶ πολλὰ παρενοχλῶν ἐζημίου πρὸς ἄρχοντας καὶ κριτήρια |
| χρηστέον , Πλάτωνος μὲν γεγονότι μαθητῇ , πρεσβυτέρῳ δὲ γεγονότι Ἀριστοξένου , λέγοντι ἐν τῷ Φιλοκράτους , ὅτι οὐκ ἐπαύετο | ||
| φιλανθρωπίας . ἐγὼ δὲ ἀνθ ' ὅτου προοίμιον ἐποιησάμην τὴν Ἀριστοξένου ἀπόκρισιν ; ἐνεθυμήθην κατ ' ἐμαυτόν , ὦ φίλοι |
| τε τὸν Κλεινίου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου καὶ Λάμαχον τὸν Ξενοφάνους , βοηθοὺς μὲν Ἐγεσταίοις πρὸς Σελινουντίους , ξυγκατοικίσαι δὲ | ||
| γὰρ καὶ ιδʹ ἔτη ἔγγιστα ἀπὸ τῶν Τρωικῶν ἱστορεῖται μέχρι Ξενοφάνους τοῦ φυσικοῦ καὶ τῶν Ἀνακρέοντός τε καὶ Πολυκράτους χρόνων |
| ἀπετράπη . εἰσὶ δ ' οἳ καὶ τὸ Γλαύκου τοῦ Ῥηγίνου Περὶ ποιητῶν βιβλίον [ ] εἰς Ἀντιφῶντα ἀναφέρουσι . | ||
| ἐν Φλιοῦντι κατὰ τὴν πολεμάρχειον στοὰν γεγραμμένην ὑπὸ Σίλλακος τοῦ Ῥηγίνου , οὗ μνημονεύουσιν Ἐπίχαρμος καὶ Σιμωνίδης , λέγων οὕτως |
| Ἀρταξέρξῃ προσφιλέστατος παρὰ Κτησίᾳ . Ἀλέξανδρος δὲ ἐν τῇ πρὸς Φιλόξενον ἐπιστολῇ μέμνηται Θεοδώρου καὶ Χρυσίππου . ὅτι τὸ Μουσεῖον | ||
| , τιμῶσι καὶ σέβονται , ἐγκωμιάζουσι . ἐνταῦθα διασύρει τὸν Φιλόξενον : οὗτοι γὰρ οἱ στίχοι ἐκείνου εἰσίν . ταῦτ |
| δὴ τὸν πολὺν δηλοῖ : καὶ τὸ αὐτός , ὦ Φαίδων , παρε - γένου ; αὐτός , ὦ Ἐχέκρατες | ||
| καὶ τὰ δύο ἕν ἐστιν , ὥσπερ καὶ οὗτος : Φαίδων ἢ περὶ ψυχῆς . καὶ λέγεται οὗτος ὁ σύνδεσμος |
| ἐθέλω γὰρ τοῦτο μάλιστα εἰδέναι . Ἀκούεις τινὰ Πυθαγόραν Μνησαρχίδην Σάμιον ; Τὸν σοφιστὴν λέγεις , τὸν ἀλαζόνα , ὃς | ||
| . . . Δοῦρις δὲ Διοκλέους τε παῖδα ἀνέγραψε καὶ Σάμιον : ὁμοίως καὶ Ἡρόδοτον Θούριον . : Ἀσπασία . |
| καὶ ἃ ὁ Ἑρμιονεὺς Λᾶσος ἔπαιξε περὶ ἰχθύων , ἅπερ Χαμαιλέων ἀνέγραψεν ὁ Ἡρακλεώτης ἐν τῷ περὶ αὐτοῦ τοῦ Λάσου | ||
| . . : παῖς δὲ ὢν ὁ Πίνδαρος , ὡς Χαμαιλέων καὶ Ἴστρος φασί , περὶ τὸν Ἑλικῶνα θηρῶντα αὐτὸν |
| ᾧ ἔτει Ὀλυμπιὰς ἤχθη νεʹ , ὡς ἐκ τῶν Βιβλιοθηκῶν Διοδώρου καὶ τῶν Θάλλου καὶ Κάστορος Ἱστοριῶν , ἔτι δὲ | ||
| καὶ Πυθαγορικὸν τὸ τῆς κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ τοῦ Διοδώρου προαχθέν , ὥς φησιν Ἕρμιππος . Τίμαιος δ ' |
| ] . . Χ ἔστι δὲ καὶ ἐπίγραμμα ὃ εἰς Ἐπίχαρμον ἀναφέρεται : εἰμὶ νεκρός : νεκρὸς δὲ κόπρος , | ||
| καὶ τὸν νοῦν τυφλωθεὶς οὕτω διῆγε πλανώμενος : κατὰ γὰρ Ἐπίχαρμον νοῦς ὁρᾷ , νοῦς ἀκούει , τὰ δ ' |
| γράφονται : Αἰδεσηνός : Σαρακηνός : Ἀβυδηνός : Δαμασκηνός : Περγαμηνός : Λαμψακηνός : οἷς ὅμοιον καὶ τὸ Γαληνὸς , | ||
| τῶν Ἀκαδημαικῶν λόγων οὐ παρέργως ἁπτόμενος , Γαληνός τε ὁ Περγαμηνός , ὃς τοσαῦτ ' ἐκδέδωκε συγγράμματα φιλόσοφά τε καὶ |
| καὶ Θεόκριτος ὀλίγον κοῦρον . τοὺς δ ' ἄμυδις : Δηίοχος τοὺς μὲν Δολίονας οὐκ ὀνομάζει , τὸν δὲ Κύζικόν | ||
| , θαυμαστικῶς . πέδησεν : κατέσχεν . πολεῖς : μνημονεύει Δηίοχος τῶν ἀναιρεθέντων , ὥς φησι Σοφόκλειος . Τηλεκλῆα ἠδὲ |
| Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
| πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
| . , . Ἀπολογία πληγῶν , ἔδει δ ' ἐπιγεγράφθαι Ἀπολογία ὕβρεως Ἐπιχάρει πρὸς Φιλωτάδην : τὸν θαυμαστόν , ὦ | ||
| Παρμενίδης καὶ Σοφιστής : τοῦ δ ' ἠθικοῦ ἥ τε Ἀπολογία καὶ ὁ Κρίτων καὶ Φαίδων καὶ Φαῖδρος καὶ τὸ |
| μύρων ἐν τοῖς συμποσίοις ἐπιμνηστέον . ἰστέον μύρον Μεγάλλειον ἀπὸ Μεγάλλου Σικελιώτου καὶ Πλαγγόνιον ἀπὸ Πλαγγόνος , καὶ βρενθεῖον δὲ | ||
| ὡς καὶ τὸ Μεγάλλιον : ὠνομάσθη γὰρ καὶ τοῦτο ἀπὸ Μεγάλλου τοῦ Σικελιώτου . : Θεόφραστος δ ' ἐν τῷ |
| καὶ πόρρω τῆς εἰωθυίας σοι εὐλαβείας , καὶ ἐγγύς τι Προδίκου τοῦ Κείου καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου τοῦ | ||
| τε καὶ πράξεις τὰς τοιαύτας ποιήσεις . . καὶ γὰρ Προδίκου μυρία τινὰ ἀκήκοα περὶ ὀνομάτων διαιροῦντος . . . |
| ὥς φησιν οὗτος . Ἃ δ ' ὁ Σκήψιος λέγει Μητρόδωρος ἐν τῷ Περὶ συνηθείας μύθοις ἔοικε , καὶ οὐ | ||
| γῆν ἤδη ταῖς καταφοραῖς ἀποψυχρούμενα . στρογγυλοῦσθαι * * * Μητρόδωρος ἀπὸ τῆς ὑδατώδους ἀναφορᾶς ὑπὸ τοῦ ἀέρος συνίστασθαι τὰ |
| χειρῶν κίνησιν . . : ῥύεσθαι καὶ ἐρύεσθαι διαφέρει . Ἀριστόξενος ἐν τῷ πρώτῳ τραγῳδοποιῶν περὶ νεωτέρων οὕτω φησὶ κατὰ | ||
| τὸ φιλικὸν πρὸς ἀλλήλους ἀνένδοτον διατετηρηκέναι , ἔκ τε ὧν Ἀριστόξενος ἐν τῷ περὶ Πυθαγορικοῦ βίου αὐτὸς διακηκοέναι φησὶ Διονυσίου |
| Μύσωνα Κλεόβουλον Περίανδρον Ἀνάχαρσιν Ἀκουσίλαον Ἐπιμενίδην Λεώφαντον Φερεκύδην Ἀριστόδημον Πυθαγόραν Λᾶσον . . . Ἀναξαγόραν . . . . , | ||
| Εὐφρόνιος ἐν τοῖς ὑπομνήμασί φασι τοὺς κυκλίους χοροὺς στῆσαι πρῶτον Λᾶσον τὸν Ἑρμιονέα : οἱ δὲ ἀρχαιότεροι Ἑλλάνικος καὶ Δικαίαρχος |
| Κορίνθιον , Ἰβύκειον , Χαλκιδικόν , Ἀλκμανικόν , Κλαζομένιον , Κολοφώνιον , Σικελικόν , Νησιωτικόν , Τῶν ἐπὶ τῆς Ἀσίας | ||
| . . . . Ὅμηρος δὲ καὶ Ἡσίοδος κατὰ τὸν Κολοφώνιον Ξενοφάνη ὡς πλεῖστα ἐφθέγξαντο θεῶν ἀθεμίστια ἔργα , κλέπτειν |
| οἱ μὲν πλεῖστοι παρθένους παραδεδώκασι , ἀναγράφει δὲ Οὐρανίας μὲν Λίνον , Καλλιόπης δὲ , Ὀρφέα , Μελπομένης δὲ Θάμυριν | ||
| Ἱππόβοτος δὲ ἐν τῇ Τῶν φιλοσόφων ἀναγραφῇ : Ὀρφέα , Λίνον , Σόλωνα , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Κλεόβουλον , |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| Πολέμων : ἔνατος ποιητὴς τραγῳδίας τῶν Ταρσικῶν λεγομένων : δέκατος ἀγαλματοποιὸς Κλαζομένιος ἢ Χῖος , οὗ μέμνηται καὶ Ἱππῶναξ . | ||
| ὅτου μαθητὴς γέγονε τῶν σοφῶν : ὥσπερ Φειδίας μὲν ὁ ἀγαλματοποιὸς Ἡγίου , Πολύ - γνωτος δὲ ὁ ζωγράφος καὶ |
| ἐν Τροφωνίῳ καὶ Καλλίας ἢ Διοκλῆς ἐν Κύκλωψι καὶ Εὔπολις Ἕρμιππός τε ἐν τοῖς Ἰάμβοις . τὸ δὲ καλούμενον κατακτὸν | ||
| Ἀθήνησι καὶ οἱ Χαρώνδου νόμοι παρ ' οἶνον , ὡς Ἕρμιππός φησιν ἐν ἕκτῳ περὶ νομοθετῶν . . . . |
| λέγει , ὃς ἦν ἐπὶ κόμῃ σκωπτόμενος . οἱ δὲ Ἱερώνυμον . ἀγρίους καὶ κολλοποδιώκτας ἐκάλουν τοὺς τὰς ἀπηγριωμένας πράξεις | ||
| Αἰτωλός , ὡς αὐτός φησιν ὁ Ἀντίγονος ἐν τοῖς πρὸς Ἱερώνυμον . ἐπισταθεὶς δὲ τῷ βασιλεῖ πρῶτον μὲν αὐτῷ ποίημα |
| καθ ' ὁμοιωματικὴν σημασίαν . ὀξύνονται δὲ ταῦτα : Τυρσηνός Ἀβυδηνός . τὸ δὲ πανσέληνος σύνθετον , ὥσπερ καὶ τὸ | ||
| ἐθνικὰ διὰ τοῦ η γράφονται : Αἰδεσηνός : Σαρακηνός : Ἀβυδηνός : Δαμασκηνός : Περγαμηνός : Λαμψακηνός : οἷς ὅμοιον |
| ἐν τῶι περὶ Ἰουδαίων συγγράμματι πρῶτον μὲν ἀμφιβάλλειν εἰ τοῦ ἱστορικοῦ ἐστι τὸ σύγγραμμα , δεύτερον δὲ λέγειν ὅτι εἴπερ | ||
| : Ἀντίπατρος : Ἀντίπατρος ἦν Νικολάου τοῦ Δαμασκηνοῦ πατὴρ τοῦ ἱστορικοῦ , ὃς ἔσχε Στρατονίκην γυναῖκα , τὴν μητέρα Νικολάου |
| χρυσῷ , οὗ αὐτὸς βασιλεὺς πίνει . τοσαῦτα εἰπὼν ὁ Πλούταρχος καὶ ὑπὸ πάντων κροταλισθεὶς ᾔτησε φιάλην , ἀφ ' | ||
| παλαιῶν Ξενοκράτης καὶ Σπεύσιππος , τῶν δὲ νεωτέρων Ἰάμβλιχος καὶ Πλούταρχος : οἱ δὲ μέχρι μόνης τῆς λογικῆς , ὡς |
| φησιν ὁ Πίνδαρος . καὶ παρατίθεται τὰ Φιλίστου καὶ τὰ Τιμαίου . . . . , : Δεινομένης δὲ υἱὸς | ||
| ] τὸ Μάκριδος , ὃ νῦν ἱερὸν Μηδείας καλεῖται . Τιμαίου λέγοντος ἐν Κερκύραι τοὺς γάμους ἀχθῆναι , Διονύσιος ὁ |
| . Ἀλλὰ τούτους τοὺς δύο , τὸν Μιλήσιόν φημι καὶ Παρμενίδην ἐκ τοῦ χοροῦ τῶν φυσικῶν ὁ Ἀριστοτέλης δοκεῖ ἐκβάλλειν | ||
| καὶ Νικόμαχος ἱστόρησεν . . . . . Ζήνωνα καὶ Παρμενίδην τοὺς Ἐλεάτας : καὶ οὗτοι δὲ τῆς Πυθαγορείου ἦσαν |
| , . περὶ δὲ ψυχῆς Κλεάνθης μὲν τὰ Ζήνωνος δόγματα παρατιθέμενος πρὸς σύγκρισιν τὴν πρὸς τοὺς ἄλλους φυσικούς φησιν , | ||
| . ἑκάτερον δὲ τούτων ἐνδόξως ἐπικεχείρηκε , τὰ παροιμιωδῶς λεγόμενα παρατιθέμενος καὶ ποιητῶν δόξας καὶ φιλοσόφων . ἐπεὶ δέ τινες |
| οὖν ἐκ συμποσίου ἀπελύσαντο . Λεωπρέπης ὁ Κεῖος ὁ τοῦ Σιμωνίδου πατὴρ ἔτυχέ ποτε ἐν παλαίστρᾳ καθήμενος : εἶτα μειράκια | ||
| Λακε - δαιμονίων , ὡς Χαμαιλέων φησὶν ἐν τῷ περὶ Σιμωνίδου , οὐ προσίενται οὔτε φιλοσοφίαν οὔτε ῥητορικὴν διὰ τὰς |
| Κρητῶν λόγοι . Ἐγένετο καὶ Ἀθήνησιν ἀνὴρ Ἐλευσίνιος , ὄνομα Μελησαγόρας : οὗτος οὐ τέχνην μαθών , ἀλλ ' ἐκ | ||
| Μελησαγόρας λέγει . . [ ἐπ ' Εὐρυγύῃ ἀγών ] Μελησαγόρας τὸν Ἀνδρόγεων Εὐρυγύην εἰρῆσθαί φησι τὸν Μίνωος , ἐφ |
| Ἰουλίδος , φιλόσοφος φυσικὸς καὶ σοφιστής , σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν | ||
| σύγχρονος Δημοκρίτου τοῦ Ἀβδηρίτου καὶ Γοργίου , μαθητὴς Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου . ἐν Ἀθήναις κώνειον πιὼν ἀπέθανεν ὡς διαφθείρων τοὺς |
| γε τὸ πλεῖστον . Ἱπποκράτης γοῦν ὁ πολὺς σὺν τῇ ἀρχαιότητι καὶ θαυμαστὸς τὴν ἐπιστήμην , φησίν : ὁπόσοι τὴν | ||
| ἀπὸ τῶν ψυχικῶν ἀναγόμενοι . Ὅμηρος , δεδόσθω γὰρ τῇ ἀρχαιότητι προνομία , ψυχικὸν ἀπεφήνατο τὸ τῆς εὐδαιμονίας τέλος , |
| καὶ λογογράφων . ὁ δ ' ἵνα μὴ δόξηι κατακολουθεῖν Ἐφόρωι . . . . . . , : , | ||
| λογογράφων . ὁ δ ' ἵνα μὴ δόξηι ταὐτὰ λέγειν Ἐφόρωι , πρὸς τῶι κατεψεῦσθαι ἐκείνου καὶ τῶν λοιπῶν † |
| πρὸς αὐτούς : καὶ Περίανδρον τὸν Κορίνθιον καὶ Θαλῆν τὸν Μιλήσιον ὑμνεῖν εἰώθασιν ἅμα , καὶ Περικλέα καὶ Ἀναξαγόραν , | ||
| δίπυρον καὶ νᾶπυ Κύπριον καὶ σκαμωνίας ὀπόν , καὶ κάρδαμον Μιλήσιον καὶ κρόμμυον Σαμοθρᾴκιον , καὶ καυλὸν ἐκ Καρχηδόνος , |
| πολίτης Σκιωναῖος καὶ Σκιωνεύς . ἔστι δὲ ὡς τοῦ Σινώπη Σινωπεύς . Σκόλις , Ἀχαΐας πόλις . ὁ πολίτης Σκολιεύς | ||
| Σαρδανάπαλλον ἔχων ῥᾷον ἀνέχεται λιμοῦ καὶ δίψης ἢ Διογένης ὁ Σινωπεύς , ἐξὸν δὲ αὐτῷ ἅπαντα ποιεῖν ὀργισθέντι πρᾳότητι νικᾷ |
| : ὁ δὲ ἕβδομος δίμετρος καταληκτικός : ὡς ἐκεῖνα τοῦ Ἀνακρέοντος ὁ μὲν θέλων μάχεσθαι , πάρεστι γὰρ , μαχέσθω | ||
| ἀκαταλήκτων δὲ τὸ τετράμετρόν ἐστιν ἔνδοξον , οἷον τουτὶ τὸ Ἀνακρέοντος κλῦθί μευ γέροντος εὐέθειρα χρυσόπεπλε κούρα . Τὰ μὲν |
| , πόλις Ἀχαΐας . τὸ ἐθνικὸν Τηνειεύς ὡς Σουνιεύς καὶ Σιγειεύς . Τῆνος , νῆσος Κυκλάς , ἀπὸ οἰκιστοῦ Τήνου | ||
| , κτίσμα Φινέως . τὸ ἐθνικὸν Φινειεύς , ὡς Σίγειον Σιγειεύς . Φινόπολις , πόλις πρὸς τῷ Πόντῳ , ἀπὸ |
| ἀνθρώποις . ταῦτα σημειώσαιτ ' ἄν τις πρὸς τοὺς νοθεύοντας Λάσου τοῦ Ἑρμιονέως τὴν ἄσιγμον ᾠδήν , ἥτις ἐπιγράφεται Κένταυροι | ||
| Ὀνομάκριτος ἐξ Ἀθη - νέων ἐπ ' αὐτοφώρωι ἁλοὺς ὑπὸ Λάσου τοῦ Ἑρμιονέος ἐμποιέων ἐς τὰ Μουσαίου χρησμόν , ὡς |
| : μέλη καὶ τραγωιδίας καὶ φιλόσοφόν τι σύγγραμμα τὸν Τριαγμὸν ἐπιγραφόμενον , ὅπερ Καλλίμαχος ἀντιλέγεσθαί φησιν ὡς Ἐπιγένους . ἐν | ||
| προειρημένου Ἀρτεμιδώρου , Αἰμιλιανὸς Δωροθέῳ ἔφη τῷ Ἀσκαλωνίτῃ σύγγραμμα ἐκδεδόσθαι ἐπιγραφόμενον Περὶ Ἀντιφάνους καὶ περὶ τῆς παρὰ τοῖς νεωτέροις κωμικοῖς |
| Πίστιρος τὸ ἐμπόριον . τὸ ἐθνικὸν Πιστιρίτης , ὡς Στάγειρος Σταγειρίτης . Βιστονία , πόλις Θρᾴκης , ἀπὸ Βιστόνος τοῦ | ||
| τῆς Νεμέας . . . . ὁ πολίτης Βεμβινίτης ὡς Σταγειρίτης , παρὰ δὲ Ῥιανῶι Βεμβινάτης . ἔοικεν οὖν ὡς |
| ὕστερον τούτων ἐνέπεσεν ἡ νόσος , ᾗ καὶ τὸν Σύριον Φερεκύδην ἁλῶναι πυνθάνομαι . Σύλλᾳ δὲ ἔστι μὲν καὶ τὰ | ||
| . , [ . . , ] ὅτι Πυθαγόρας πυθόμενος Φερεκύδην τὸν ἐπιστάτην αὐτοῦ γεγενημένον ἐν Δήλωι νοσεῖν καὶ τελέως |
| πολυμιγίαν ὑλικήν . ὁ δὲ Ἀριστοτέλης καὶ Ἑρμότιμόν φησι τὸν Κλαζομένιον καὶ Παρμενίδην τὸν Ἐλεάτην καὶ πολὺ πρότερον τὸν Ἡσίοδον | ||
| Ἀ . πολιτοκοπεῖν παρ ' Ἀτι . . . . Κλαζομένιον σχῆμα ] ὡς τὸ πορεύομαι σὺν ἀγῶνι ἀντὶ τοῦ |
| . . , . . . οἱ περὶ Δημόκριτον καὶ Λεύκιππον ἔλεγον , οὐ μόνον ἐν τῶι κόσμωι κενὸν εἶναί | ||
| Στερόπην τὴν Ἡλίου , Πασιφάης δὲ ἀδελφὴν γεννᾷ Λυκάονα καὶ Λεύκιππον ὃς Εὐρύπυλος καὶ βασιλεὺς ἦν Κυρήνης . ὁ δὲ |
| τῷ ἱερῷ τῶν γνωριμωτέρων θεραπευτῶν δύο , ἐγώ τε καὶ Νικαεὺς , ἀνὴρ τῶν ἐστρατηγηκότων Ῥωμαίοις , Σηδᾶτος ὄνομα , | ||
| τόπου βλαπτομένου παρ ' αὐτοῦ . Καὶ ταῦτα μὲν ὁ Νικαεὺς Πρωταγόρας , ὁ δὲ Δωρόθεος οὕτω φησίν . Σελήνη |
| ἀπὸ ἀγγείων [ καὶ μεγεθῶν ] . Λᾶσος δὲ ὁ Ἑρμιονεύς , ὥς φασι , καὶ οἱ περὶ τὸν Μεταποντῖνον | ||
| ἀπὸ ἀγγείων [ καὶ μεγεθῶν ] . Λᾶσος δὲ ὁ Ἑρμιονεύς , ὥς φασι , καὶ οἱ περὶ τὸν Μεταποντῖνον |
| , Λεώφαντον , Φερεκύδην , Ἀριστόδημον , Πυθαγόραν , Λᾶσον Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου , ἢ ὡς Ἀριστόξενος Χαβρίνου , Ἑρμιονέα | ||
| Κλεόβουλον Περίανδρον Ἀνάχαρσιν Ἀκουσίλαον Ἐπιμενίδην Λεώφαντον Φερεκύδην Ἀριστόδημον Πυθαγόραν Λᾶσον Χαρμαντίδου ἢ Σισυμβρίνου ἢ ὡς Ἀριστόξενος Χαβρίνου Ἑρμιονέα , Ἀναξαγόραν |
| ἂν ἐθέλωσιν εἶναι Πλατωνικοί . παραφέρεται δὲ καὶ Βοηθὸς ὁ περιπατητικὸς ἐκ τῶν παρὰ τῷ Ἀριστοτέλει κατηχήσεων εἰς ταὐτὸν ἄγων | ||
| Κυθήριον περὶ τὰ ὅμοια ἐσπουδακέναι . Φαινίας δ ' ὁ περιπατητικὸς ἐν δευτέρῳ περὶ ποιητῶν Στρατόνικος , φησίν , ὁ |
| καίτοι γε μύθους τὰ πάντα σχεδὸν καὶ τοιαύτην τινὰ ἱστορίαν συγγραψάμενος . ἀλλ ' οὐ μόνον ἡ ἔννοια ἱκανὴ λόγων | ||
| Τραιανοῦ ὁ σοφώτατος Ἀρειανὸς ὁ χρονογράφος ἐξέθετο , ἱστορήσας καὶ συγγραψάμενος πάντα ἀκριβῶς . . . . [ . . |
| παρακεχώρηκε τῆς τάξεως , ἀλλ ' ἵνα μὴ διασπασμὸς τῶν διδασκαλιῶν γένηται : τὸ γὰρ γένος καὶ τὸ εἶδος ἐν | ||
| Θεόφραστον καὶ Δικαίαρχον καὶ Ἱερώνυμον οἱ περὶ χορῶν λόγοι καὶ διδασκαλιῶν καὶ τὰ δι ' αὐλῶν προβλήματα καὶ ῥυθμῶν καὶ |
| κἂν μυρίοι γράφωσι δεσπότας ἑαυτούς . ἀναφθέγξεται γὰρ ἐκεῖνο τὸ Σοφόκλειον οὐδὲν τῶν πυθοχρήστων διαφέρον : ” θεὸς ἐμὸς ἄρχων | ||
| , ἐν ζʹ τῆς ἀπορουμένης λέξεως , Ἀρίσταρχος δὲ τὸ Σοφόκλειον ἐξηγούμενος τὸν ὄφιν ἀπέδωκε . μήποτε δὲ μᾶλλον ἂν |
| δέκα πόλεις πορθησάντων τῆς Κρήτης ἐκβάλλεται . Αἴθωνος αὐτάδελφον τὸν Ἰδομενέα , Αἴθωνος δὲ τοῦ Ὀδυσσέως λέγουσιν : οὐκ ἔστι | ||
| ταύτηι [ ] | κέχρηνται , Λεοντέα ? καὶ | Ἰδομενέα καὶ Πυθοκλέα | καὶ Ἕρμαρχον καί [ πως ] |
| ἔν τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρῆσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ | ||
| τισι δοκοῦσιν ἐναντίως εἰρήσθαι . ὁ δὲ λόγος οὗτος , Ἀντισθένους ἐστὶ πρότερον , ὅτι τὰ μὲν δόξῃ , τὰ |
| τοῦ γένους ἀπορία φθάνειν ἔοικε καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην τῶν Πυθαγορικῶν δόξαν . ὡς γὰρ ὁ γενικὸς ἄνθρωπος οὔτε μετὰ | ||
| τινες τῆς Πυθαγόρου σοφίας μετασχεῖν : Ἰταλιώτας δὲ σύμπαντας τῶν Πυθαγορικῶν , τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντας καὶ μετὰ πλείστης ὁμονοίας καὶ |
| : οἱ δ ' εἰς μάχην ταῦτα κατατείνοντες , ὥσπερ Νουμήνιος : οἱ δ ' ἐκ μαχομένων αὐτὰ συναρμόζοντες , | ||
| ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων ἐμφερεῖς φησιν εἶναι μελάνουρον καὶ κορακῖνον . Νουμήνιος δ ' ἐν Ἁλιευτικῷ φησι : ῥηιδίως ἕλκοιο καὶ |
| τ ' ἐκτετιλμένος . μέμνηται δ ' αὐτοῦ Χαμαιλέων ὁ Ποντικός : ξανθῇ δ ' Εὐρυπύλῃ μέλει ὁ περιφόρητος Ἀρτέμων | ||
| ὡς τὸ πολὺ καὶ τιμῶν , ἔτι δὲ Ἡρακλείδης ὁ Ποντικός . τούτων δὲ πρότερος Πλάτων πανταχοῦ μέμνηται , τὴν |
| ! ! ! ! ! ! ! γεγονότα καὶ ἐν Ἀντιφῶντος τοίνυν ὁ Ζήνων ἔγγιστα τῶν ρ καὶ α ἐτῶν | ||
| ὁμοῦ καὶ οὖσα ἀναγκαίως ἐκ τῶν προειρημένων . Περὶ δὲ Ἀντιφῶντος λέγοντας ἀνάγκη προειπεῖν , ὅτι , καθάπερ ἄλλοι τέ |
| φύσεως ἐπιγέγραπται , τὰ Μελίσσου , τὰ Παρμενίδου , τὰ Ἐμπεδοκλέους Ἀλκμαίωνός τε καὶ Γοργίου καὶ Προδίκου καὶ τῶν ἄλλων | ||
| τοῦ φωτὸς ἐμπεσόντος . . . ἀπολείπεται τοίνυν τὸ τοῦ Ἐμπεδοκλέους , ἀνακλάσει τινὶ τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν σελήνην γίγνεσθαι |
| ἐστὶ μεταξὺ Πριήνης καὶ Μιλήτου ἡνωμένη τῇ θαλάσσῃ , ὡς Νεάνθης ὁ Κυζικηνὸς ἱστορεῖ ἐν τῇ Ϛʹ τῶν Ἑλληνικῶν . | ||
| Λάμψακον εἰς οἶνον , Μυοῦντα εἰς ὄψα , ὡς δὲ Νεάνθης , καὶ Περκώτην εἰς στρωμνὴν καὶ Παλαίσκηψιν εἰς στολήν |
| γυναικὸς καὶ Εὐκτήμονα τὸν βασιλεύσαντα καὶ Χαρίδημον τὸν πατέρα τὸν Θεοπόμπου καὶ Στρατοκλέους , καὶ εἶναι τοῖς τούτων υἱέσι καὶ | ||
| χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ Ναυκράτους Ἐφόρου τε καὶ Φιλίσκου καὶ Κηφισοδώρου καὶ |
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι | ||
| μὲν Ζήνωνα κατ ' ἰδίαν φιλοσοφῆσαι , τὸν δὲ Ἀναξαγόρου διακοῦσαι καὶ Πυθαγόρου : καὶ τοῦ μὲν τὴν σεμνότητα ζηλῶσαι |
| ἰατρικόν ἐστι τὸ ζήτημα : εἰσὶ γὰρ καὶ ἰατρικὰ καὶ φιλόσοφα ζητήματα : καὶ ἰατρικοῦ μὲν ζητήματος παράδειγμα , ὃ | ||
| ἀνενέωσεν αὐτήν . ἐπαιδεύθη καὶ ἐν Ἀθή - ναις τὰ φιλόσοφα . οὗτος δὲ ὁ Ἀριστείδης νέος ὢν πικροτάτην λέγεται |
| , , , . . . . Γ . ὁ Λεοντῖνος ἐπὶ τέρματι ὢν τοῦ βίου καὶ γεγηρακὼς εὖ μάλα | ||
| . . . δηλοῖ δὲ τοῦτο Γ . τε ὁ Λεοντῖνος ἐν πολλοῖς πάνυ φορτικήν τε καὶ ὑπέρογκον ποιῶν τὴν |
| τε ὀλέθρῳ καὶ φυγῇ τῇ σφετέρᾳ . Θεόπομπον δὲ τὸν Νικάνδρου βασιλεύσαντα μετὰ Νίκανδρον μέλλει καὶ αὖθις ὁ λόγος μοι | ||
| διὰ τῆς προσφωνήσεως , διὰ τὸ τὸν Φιλιτᾶν πρεσβύτερον εἶναι Νικάνδρου , καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Νίκανδρος μέμνηται τοῦ Ἑρμησιάνακτος |
| μὲν περὶ τὸν δῆμον τὸν Ἀθηναίων γεγένημαι βέλτιστος ἀνὴρ μετὰ Λυσικλέα καὶ Κύνναν καὶ Σαλαβακχώ , ὥσπερ νυνὶ μηδὲν δράσας | ||
| ΓΘ βέλτιστος ἀνὴρ : εὔνους καὶ ἄριστος . ΓΘ μετὰ Λυσικλέα καὶ Κύνναν καὶ Σαλάβακχαν : Λυσικλῆς ὡς προβατοκάπηλος διεβάλλετο |
| ἐγκάθηνται τοῦ τῆς ψυχῆς ἰδιώματος : ὀφθαλμοὶ γάρ φησιν ὁ Πολέμων “ ὑγροὶ λάμποντες ὡς λιβάδες , ἤθη χρηστὰ ἐκφαίνουσιν | ||
| εἴκοσι : . . . δωδέκατος ζωγράφος , οὗ μέμνηται Πολέμων . , : Γεγόνασι δὲ Βίωνες δέκα . . |
| διαφέροντι [ ] τῶν ἄλλων , ὁ δὲ ἀπέπεμψε πρὸς Βίαντα τὸν Πριηνέα , ὁ δὲ πρὸς Περίανδρον τὸν Κορίνθιον | ||
| , ὡς καὶ Φανόδικοςεἰς τὴν ἐκκλησίαν , καὶ εἰπεῖν τὸν Βίαντα σοφόν , διηγησαμένας τὰ καθ ' ἑαυτάς . καὶ |
| , ὄγδοος γεωμετρικὰ γεγραφώς , ἔνατος ἐπιγραμμάτων ποιητής , δέκατος Ταρσεὺς φιλόσοφος Ἀκαδημαϊκός . Κράντωρ Σολεὺς θαυμαζόμενος ἐν τῇ ἑαυτοῦ | ||
| Περὶ ἀμφιβολιῶν , Ἐπιστολάς . Χρύσιππος Ἀπολλωνίου Σολεύς , ἢ Ταρσεὺς ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς , μαθητὴς Κλεάνθους . οὗτος |
| , ἀνὴρ πολυίστωρ , ἀπλάστως παρέδωκε τὴν ἱστορίαν . εἶτα Δαμάστης ὁ Σιγειεὺς τὰ πλεῖστα ἐκ τῶν Ἑκαταίου μεταγράψας Περίπλουν | ||
| . . . . , : Ἀναξιμένης μὲν οὖν καὶ Δαμάστης καὶ Πίνδαρος . . . . Χῖον αὐτὸν ἀποφαίνονται |
| τε τὸν Τίμαιον καὶ τὸν Παρμενίδην , ὧν τὸν μὲν Τίμαιον ἐπὶ πᾶσι τοῖς φυσικοῖς , τὸν δὲ Παρμενίδην τοῖς | ||
| . . . . : μάτην οὖν λέγουσιν οἱ περὶ Τίμαιον Ἡσιόδωι τὸν Ἀριστοτέλην πειθόμενον μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτὴν |
| Μεσαπίων . ὑπὸ δὲ τῆς τρυφῆς οἱ Τυρρηνοί , ὡς Ἄλκιμος ἱστορεῖ , πρὸς αὐλὸν καὶ μάττουσιν καὶ πυκτεύουσι καὶ | ||
| ὁ Συρακούσιος Λεσβίαν φησὶ γενέσθαι Σάλπην τὰ παίγνια συνθεῖσαν . Ἄλκιμος δ ' ἐν τοῖς Σικελικοῖς ἐν Μεσσήνῃ φησὶ τῇ |
| τὸ σύνθετον ἐπὶ τοῦ συός . ἰατρῶν δὲ παρῆσαν Δάφνος Ἐφέσιος , ἱερὸς τὴν τέχνην καὶ κατὰ τὰ ἤθη , | ||
| τὸ ἥμισυ , κἂν δυνάμει αὐτὸ σημαίνῃ . ὁ δὲ Ἐφέσιος ἑρμηνεύει τὸ τὶ ἀντὶ τοῦ σύνθετον , διότι ἀεὶ |
| δὲ τούτου παρακαλοῦσιν αὐτὸν μόνον . ὁ δὲ γνοὺς τοῦ Ἡρακλείδου τὴν πανουργίαν ὅτι βούλοιτο αὐτὸν διαβάλλειν πρὸς τοὺς ἄλλους | ||
| , ἡ σταφυλή ὄντως ὀξύνεται . τὸ μέντοι προκείμενον τοῦ Ἡρακλείδου παρατήρημα ἰσχυρόν , καθὰ παραγγέλλεται ὀξυτονεῖν , οὐ μόνον |
| χατίζει . τοὐντεῦθεν δὴ γεγονώς , φασίν , εἴκοσιν ἔτη διήκουσε Σωκράτους : ἐκείνου δ ' ἀπελθόντος προσεῖχε Κρατύλῳ τε | ||
| ἀπαθὲς ἕξειν ὕδατι . δεύτερος Κυρηναῖος , γεωμέτρης , οὗ διήκουσε Πλάτων : τρίτος ὁ προγεγραμμένος φιλόσοφος : τέταρτος οὗ |
| ὅσαπερ ἔτη κατεκοιμήθη : καὶ γὰρ τοῦτό φησι Θεόπομπος . Μυρωνιανὸς δὲ ἐν Ὁμοίοις φησὶν ὅτι Κούρητα νέον αὐτὸν ἐκάλουν | ||
| τὴν ἐλευθερίαν , Ἀθηναίοις δὲ τὸ μετοίκιον . Τοῦτό φησι Μυρωνιανὸς ὁ Ἀμαστριανὸς ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ἱστορικῶν ὁμοίων κεφαλαίων |
| οἱ κύριοι τοὺς δούλους ἑστιῶσιν , ὡς ὁ αὐτός φησιν Καρύστιος . Βήρωσος δ ' ἐν πρώτῳ Βαβυλωνιακῶν τῷ Λώῳ | ||
| τὸν βίον μεταλλάξαι . Τὰ ὅμοια τούτῳ καὶ Ἀντίγονος ὁ Καρύστιος ἱστορεῖ . , , : Φησὶ δ ' Ἡρακλείδης |
| πόλις Θεσσαλίας , ἀπὸ Φαρσάλου τοῦ Ἀκρισίου . τὸ ἐθνικὸν Φαρσάλιος καὶ Φαρσαλίς καὶ Φαρσαλία . ἔστι καὶ Παμφυλίας πόλις | ||
| καὶ ἐκ Θετταλίας ἀφικνεῖται πρὸς τὸ κοινὸν τῶν Λακεδαιμονίων Πολυδάμας Φαρσάλιος . οὗτος δὲ καὶ ἐν τῇ ἄλλῃ Θετταλίᾳ μάλα |
| ποικίλος ὁ ἰχθὺς , ὅθεν καὶ τὸν Λοκρὸν ἢ Κολοφώνιον Μνασέαν , συνταξάμενον τὰ ἐπιγραφόμενα Παίγνια , διὰ τὸ ποικίλον | ||
| ποικίλος ὁ ἰχθύς . ὅθεν καὶ τὸν Λοκρὸν ἢ Κολοφώνιον Μνασέαν συνταξάμενον τὰ ἐπιγραφόμενα παίγνια διὰ τὸ ποικίλον τῆς συναγωγῆς |
| καλεῖσθαι τὸν ἐκ τῆς συγκομιδῆς πρῶτον γινόμενον ἄρτον . : Κράτης δ ' ἐν δευτέρᾳ Ἀττικῆς διαλέκτου γράφει οὕτως : | ||
| αἰδήμων δὲ ὡς πρὸς τὴν Κυνικὴν ἀναισχυντίαν . ὅθεν ὁ Κράτης βουλόμενος αὐτὸν καὶ τούτου θεραπεῦσαι δίδωσι χύτραν φακῆς διὰ |
| ὥς φασιν , ἀνειμένος τοῦ τοὺς Ἀχαιοὺς “ Ἀχαιΐδας ” προσειπόντος , διαρκεστέρῳ δὲ τόνῳ πνεύματος τὰς Ἑλληνικὰς ἀποπληροῦν τραγῳδίας | ||
| γνωρίμου καὶ συνήθους ὄντος , μετὰ τοῦτο προσῄειν ἐγώ . προσειπόντος δὲ κἀμοῦ καὶ στάντος ἐθαύμασεν ὁ αὐτοκράτωρ , ὡς |
| διέλκεται δὲ ἡ τῆς πυρρίχης ὄρχησις , πρὸς ἣν τὰ ὑπορχήματα ἐγράφησαν . ἔνιοι μὲν οὖν φασι τὴν ἔνοπλον ὄρχησιν | ||
| εἰ λάβοι μέλη καὶ ῥυθμοὺς ὥσπερ οἱ διθύραμβοι καὶ τὰ ὑπορχήματα , τοῖς Πινδάρου ποιήμασιν ἐοικέναι δόξειεν ἂν τοῖς εἰς |
| μὴ πίνειν ὕδωρ . Ὅτε τοῦ παρασιτεῖν πρῶτον ἠράσθην μετὰ Φιλοξένου τῆς Πτερνοκοπίδος νέος ἔτ ' ὤν , πληγὰς ὑπέμενον | ||
| καταφρονῆσαι τῶν καλῶν ἐκείνων , ἐν οἷς ἀνετράφη , τὰ Φιλοξένου δὲ καὶ Τιμοθέου ἐκμανθάνειν , καὶ τούτων αὐτῶν τὰ |
| καὶ κοσμοποιόν . . . , Π . δὲ ὁ Ἐλεάτης θεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ καὶ γῆν . . . . | ||
| οὕτως λέγει : τούτωι δὲ ἐπιγενόμενος Π . Πύρητος ὁ Ἐλεάτης ἐπ ' ἀμφοτέρας ἦλθε τὰς ὁδούς . καὶ γὰρ |
| Παρμενίδηνκαὶ ἄλλους συχνούς . . . Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡς οὐκ εἴησαν αὐτοῦ | ||
| ἐπὶ τῶν σκιοθήρων ἐν Λακεδαίμονι , καθά φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ , τροπάς τε καὶ ἰσημερίας σημαίνοντα : καὶ |
| λεγόμενος λόγος εἴρηται . Ἔφη δὲ Ἀριστέης ὁ Καϋστροβίου ἀνὴρ Προκοννήσιος , ποιέων ἔπεα , ἀπικέσθαι ἐς Ἰσσηδόνας φοιβόλαμπτος γενόμενος | ||
| ἐν οἷς ἐστιν Εὐγέων τε ὁ Σάμιος καὶ Δηίοχος ὁ Προκοννήσιος καὶ Εὔδημος ὁ Πάριος καὶ Δημοκλῆς ὁ Φυγελεὺς καὶ |
| μὴ ἐνεγέγραπτο , πάντως ἂν εὗρον ἐκ τῶν ἐπεσταλμένων τὸν γεγραφότα . σύ τε γὰρ ὑβριστὴς ἥ τε ἐπιστολὴ πολὺ | ||
| χρυσόχροόν που φέρειν τὴν ἐρέαν , Ῥηγῖνος τὸν Ἰσίγονον εἰσφέρει γεγραφότα . Περὶ κρην . κ . λιμν . . |
| γεγόνασι δὲ Ἀρχῦται τέτταρες : πρῶτος αὐτὸς οὗτος , δεύτερος Μιτυληναῖος μουσικός , τρίτος Περὶ γεωργίας συγγεγραφώς , τέταρτος ἐπιγραμματοποιός | ||
| οἱ σατράπαι . Σύρων δὴ πρῶτος γίγνεται σατράπης Λαομέδων ὁ Μιτυληναῖος ἔκ τε Περδίκκου καὶ ἐξ Ἀντιπάτρου , τοῦ μετὰ |
| καὶ ἀριθμὸν ἐποίησεν οὐδένα ἐπ ' αὐτοῖς : Λύκιος δὲ Ὠλὴν ἀρχαιότερος τὴν ἡλικίαν , Δηλίοις ὕμνους καὶ ἄλλους ποιήσας | ||
| τελευτήσας τὰς δὲ τοὺς Τρεμιλέας Λυκίους Βελλεροφόντης μετωνόμασε . : Ὠλὴν , Δυμαῖος ἢ Ὑπερβόρειος ἢ Λύκιος , ἐποποιός : |
| δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα | ||
| δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα |