| . τὴν μὲν δὴ περὶ τὰ βλέφαρα τέχνην τῆς φύσεως ἐξευρηκέναι τε καὶ καλῶς ἐξηγήσασθαι δοκοῦσιν οἱ ἄριστοι τῶν ἀνατομικῶν | ||
| παραδοθέντα ἐπὶ τὸ γνωριμώτερον ἐξενεγκόντες παραδεδώκαμεν , οὐδὲν αὐτοὶ τούτων ἐξευρηκέναι φάσκοντες . παραδεικνύντες δέ τινα τῶν ὑπὸ τῶν πρὸ |
| γραφὴν ταύτην . εἶεν : τί δὴ λέγοντες διέβαλλον οἱ διαβάλλοντες ; ὥσπερ οὖν κατηγόρων τὴν ἀντωμοσίαν δεῖ ἀναγνῶναι αὐτῶν | ||
| , οὐ παύσονται τοῖς Ταϋγέτοις ὄρεσι καὶ ταῖς ἐρημίαις ἑαυτῶν διαβάλλοντες ἡμῶν τὰ δεῖπνα καὶ καταλυκουργίζοντες τῆς σῆς ἀνθρωποπαθείας . |
| δικαίως κεκλῆσθαι . Ὅσα μὲν οὖν μὴ φανερὸς ἦν ὅπως ἐγίγνωσκεν , οὐδὲν θαυμαστὸν ὑπὲρ τούτων περὶ αὐτοῦ παραγνῶναι τοὺς | ||
| , ὃν ἐκάλουν αὐλοποιὸν Ἀθήνησιν , αὐτὸς δὲ οὔτε αὐλοὺς ἐγίγνωσκεν οὔτε ἄλλο τι τῶν ἐν βαναυσίοις , οὐδὲ γὰρ |
| συνεχώρησε . Τὸ γὰρ σαφῆ καὶ στρογγύλα καὶ ἀποτετορνευμένα αὐτὸν εἰρηκέναι συνεχώρησε , τὸ δὲ τὰ δέοντα εἰρηκέναι ἐξ ἀρχῆς | ||
| τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι |
| ταῦτα πρότερος Κρατῖνος ἐν Πανόπταις δράματι περὶ Ἵππωνος τοῦ φιλοσόφου κωμῳδῶν αὐτὸν λέγει : ἀφ ' οὗ στοχαζόμενοί τινές φασιν | ||
| οὕτως ὅπως οἷός τε εἶ , ἵνα μὴ τὸ τῶν κωμῳδῶν φορτικὸν πρᾶγμα ἀναγκαζώμεθα ποιεῖν ἀνταποδιδόντες ἀλλήλοις [ εὐλαβήθητι ] |
| ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα | ||
| παιωνία : ἐκλήθη δὲ παιωνία διὰ τὸ τὸν Παίωνα αὐτὴν εὑρηκέναι . ἔχει δὲ καρπὸν ὡσεὶ στύρακα ἀμυγδαλῆς . τὰ |
| διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἀρετῆς , ἄλλως τε καὶ τὸ ἀπομνημονεύειν καὶ τῶν παρεληλυθότων ποιεῖσθαι λόγον , καὶ ταῦτα καὶ | ||
| ἐπὶ τῶν νέων . μὴ τὰς φωνὰς καὶ τὰς λέξεις ἀπομνημονεύειν , ἀλλὰ περὶ τὴν διάθεσιν τῆς χρείας τὸν νοῦν |
| ὕστερον δὲ κατανοοῦντες τοὺς ἄλλους πάντας ἤδη τούτῳ τῷ ὀνόματι προσαγορεύειν . ἔοικέ τι ὃ λέγω τῷ ἀληθεῖ ἢ οὐδέν | ||
| παρεπόμενον , ἐὰν γίγνηται , χάριν αὐτὸ δικαιότατον ἂν εἴη προσαγορεύειν ; Ναί . Τὴν δέ γε ὀρθότητά που τῶν |
| , φαίνου γελῶν καὶ λογίζου τὸν Ἄνυτον , ἐννόει τὸν Θρασύμαχον , καὶ σκόπει πόθεν ἐπῄει τὸ λοιδορεῖν ἑτοιμότερον . | ||
| τὰ ῥητορικὰ παραγγέλματα , καὶ οὔτε οἱ περὶ Θεόδωρον καὶ Θρασύμαχον καὶ Ἀντιφῶντα σπουδῆς ἄξιον οὐδὲν εὗρον οὔτε Ἰσοκράτης καὶ |
| νεανίσκος . Καταμεμάθηκας οὖν τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσιν ; Ἔγωγ ' , ἔφη : τοὺς γὰρ εὖ | ||
| ὡσαύτως τοὺς μὲν ἀργυρίου τῶι βουλομένωι πωλοῦντας σοφιστὰς ὥσπερ πόρνους ἀποκαλοῦσιν , ὅστις δέ , ὃν ἂν γνῶι εὐφυᾶ ὄντα |
| , ἀνάγκην τοῦ μαρτυρῆσαι προστιθέντες : ἔδει δὲ αὐτὸν ἢ μαρτυρεῖν , ἢ ἐξομόσασθαι ὡς οὐκ εἰδείη ἢ μὴ παρείη | ||
| καὶ τὰ μὲν ἀπειλοῦντες αὐτοῖς , τὰ δὲ πείθοντες μὴ μαρτυρεῖν . ἀλλ ' ὅμως ἐὰν ὑμεῖς βούλησθε τὰ δίκαια |
| στήσομαι , στήσῃ καὶ ἐπιστήσῃ . μισεῖν ] ἀποστρέφεσθαι , κακίζειν . ἀγορὰν ] δικαστήριον , τὴν μέσην , δημηγορίαν | ||
| ὁ γενεσιουργὸς συνέχει τὴν γένεσιν , οὗ τὴν ἀπόπτωσιν μέλλει κακίζειν ὁ Σωκράτης , εἰκότως φησὶ συναίρεσθαι αὐτῷ τὰς Νύμφας |
| πρὸς μέσῃ Τραχινίων ἀγορᾷ συνεξήκουον ὡσαύτως ἐμοί , ὥστ ' ἐξελέγχειν : εἰ δὲ μὴ λέγω φίλα , οὐχ ἥδομαι | ||
| ἂν διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . ἐκφανὲς δὲ |
| ' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
| , εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
| , τοῦ βασιλέως Εὐδόξου ἐπιγραφόμενον βιβλίον Κάτοπτρον δόντος αὐτῷ καὶ ἀξιώσαντος τὰ ἐν αὐτῷ καταλογάδην λεχθέντα περὶ τῶν φαινομένων μέτρῳ | ||
| , τοῦ βασιλέως Εὐδόξου ἐπιγραφόμενον βιβλίον Κάτοπτρον δόντος αὐτῷ καὶ ἀξιώσαντος τὰ ἐν αὐτῷ καταλογάδην λεχθέντα περὶ τῶν φαινομένων μέτρῳ |
| καὶ τὰ πράγματα πεποιηκέναι μοι . Οὐ μέντοι ταῦτά γε συνέφη ὁ Πρόδικος ἀλλ ' ἐκεῖνα μὲν ὡμολόγει . Πότερον | ||
| ; “ φαῖμεν ἄν : ἢ οὔ ; Καὶ τοῦτο συνέφη . ” Πότερον δὲ τοῦτο αὐτὸ τὸ πρᾶγμά φατε |
| ὥσπερ γραφὰς εἶναι , τινὲς δὲ πυραμίδας . οἱ δὲ Στωϊκοὶ σφαιρικὸν ἔχειν σχῆμα λέγουσι , καθάπερ καὶ τὸν ἥλιον | ||
| τοῦτο συμπέρασμα . οὕτω μὲν οἱ Περιπατητικοί : οἱ δὲ Στωϊκοὶ καινοτέραν βαδίζοντες τὰ μὲν πράγματα τυγχάνοντα ὠνόμασαν , διότι |
| μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
| οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
| . Ἡγησιάναξ γραμματικὸς [ . . ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν | ||
| : πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένος ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει , ἀλλ ' οὐδ ' ἔνθα ἀντειπεῖν τι |
| δρυὸς μὲν ἱδρὼς καὶ θαμνομήκης ῥάβδος . ὅτι Θεοδέκτης ὁ Φασηλίτης ἱκανώτατος ἦν ἀνευρεῖν τὸν προβληθέντα γρῖφον καὶ αὐτὸς προβαλεῖν | ||
| . ὁ πολίτης Φασηλίτης . Θεοδέκτης δ ' ἦν γένος Φασηλίτης , υἱὸς Ἀριστάνδρου , κάλλει διαφέρων , ὃς ἐποίησε |
| Ἀριστοτέλην λυπῆσαι αὐτὸν , διὰ τὸ ἀφελέσθαι αὐτοῦ μαθητὴν , Θεοδέκτην ὀνόματι . αὕτη δὲ ἡ αἰτία ὡς ἔστιν εὐήθης | ||
| τ ' Αἰγυπτία βόσκει λινουλκὸς χλαῖνα , θήραγρος πέδη . Θεοδέκτην δὲ τὸν Φασηλίτην φησὶν Ἕρμιππος ἐν τοῖς περὶ τῶν |
| οὐδὲ τὸν οἶκον ὅπως μισθώσουσιν : οὐ γὰρ αὐτῷ συμφέρει προσομολογῆσαι ταῦτα . λαβὲ δὴ τὴν τούτου ἀπόκρισιν . Οὗτος | ||
| τὴν ἐπιμέλειαν τῆς ὁσιότητος . Οἶμαι τοίνυν καὶ τοῦτο ἂν προσομολογῆσαι πάντας τοὺς φιλοθεάμονας τῆς θεουργικῆς ἀληθείας , ὡς οὐκ |
| Ἀθηναίοις τὰ Λήναια , ἐν ᾗ μέχρι νῦν ἀγωνίζονται ποιηταὶ συγγράφοντές τινα ᾄσματα τοῦ γελασθῆναι χάριν . ὅπερ ὁ Δημοσθένης | ||
| Ἀθηναίοις τὰ Λήναια , ἐν ᾗ μέχρι νῦν ἀγωνίζονται ποιηταὶ συγγράφοντές τινα ᾄσματα τοῦ γελασθῆναι χάριν . ὅπερ ὁ Δημοσθένης |
| , οὐ κατὰ τὴν ὁμοίαν δὲ ἐπιβολὴν τοῖς περὶ τὸν Πρωταγόραν . ἐν γὰρ τῷ ἐπιγραφομένῳ Περὶ τοῦ μὴ ὄντος | ||
| ἀνθρώπινον νοῦν : ᾗ καὶ τῶν παλαιῶν τινα σοφιστῶν ὄνομα Πρωταγόραν φασὶ χρήσασθαι , τῆς Κάιν ἀπονοίας ἔκγονον . τεκμαίρομαι |
| μέτρα μουσικῆς οἰκεῖα θεωρίας εἰς οὐ ῥυθμικὴν οὐδ ' ἔμμετρον εἰσάγοντα διάλεκτον , ἀποδώσω καὶ τὸν ὑπὲρ τούτων λόγον . | ||
| πάλιν παράγει μάρτυρα ποιητὴν τὸν Ἀγάθωνα φίλας ἀλλήλαις τὴν τύχην εἰσάγοντα καὶ τὴν τέχνην ἐν τῷ λέγειν “ τέχνη τύχην |
| αὐτὸ οὐκ ἐνδέχεται κινεῖν ἕτερον , τῶν κινουμένων τὴν ψυχὴν ἀπεφήναντο . ὅθεν Δημόκριτος πῦρ καὶ θερμόν φησι τὴν ψυχήν | ||
| καὶ κειμένη κατὰ τὸ ἱερὸν ἐν Ἱεροσολύμοις . Ὡς δὲ ἀπεφήναντο τὰ μέτρα , προσεπηρώτησεν , εἰ κατασκευάσει μείζονα . |
| διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
| ' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
| Ἀσπασία . μνημονεύουσι δ ' αὐτῆς πολλάκις καὶ οἱ ἄλλοι Σωκρατικοὶ , καὶ Πλάτων ἐν τῷ Μενεξένῳ τὸν Σωκράτην παρ | ||
| : ἔνιοι δ ' ἀπὸ τῶν διδασκάλων , ὡς οἱ Σωκρατικοὶ καὶ Ἐπικούρειοι , καὶ τὰ ὅμοια : καὶ οἱ |
| , προσεκαλέσατό τινα τῶν γνωρίμων ὁ Φιντίας , Δάμωνα ὄνομα Πυθαγόρειον φιλόσοφον , ὃς οὐδὲ διστάσας ἔγγυος εὐθὺς ἐγενήθη τοῦ | ||
| ἦν τι θεῶν τι καὶ ἀνθρώπου μέσον . τὴν γὰρ Πυθαγόρειον φιλοσοφίαν ζηλώσας , πολὺ τὸ θειότερον καὶ ἐνεργὸν κατ |
| ῥητορικὸν λόγον καὶ ἀνεκίνει τὴν πολιτικὴν δύναμιν . . . Φιλοσοφίαν δὲ πᾶσαν μὲν ἠσπάζετο [ . ] καὶ πρὸς | ||
| ὀβολῶν ἕκαστον εἶδος αὐτῆς τῶν λόγων . Ὁρᾶτε μὴ οὐ Φιλοσοφίαν οὗτός γε ἀλλὰ γόητας ἄνδρας ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ ὀνόματι |
| φίλους εὐνοίας , τινὲς δὲ τοῦ ἐγγύου προπέτειαν καὶ μανίαν κατεγίνωσκον . πρὸς δὲ τὴν τεταγμένην ὥραν ἅπας ὁ δῆμος | ||
| ἀφέλειαν , οἱ δὲ ἀλογίαν , τινὲς δὲ μανίαν αὐτοῦ κατεγίνωσκον . , . . ) Ὅτι τῆς παρὰ τοῖς |
| προσομιλεῖν τοῖς ἀνθρώποις . καλῶ δὲ αὐτοῦ ἐγὼ τὸ κεφάλαιον κολακείαν . ταύτης μοι δοκεῖ τῆς ἐπιτηδεύσεως πολλὰ μὲν καὶ | ||
| ἢ ὁ ὀψοποιὸς , λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν ἰατρόν . κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ καὶ αἰσχρόν φημι εἶναι τὸ |
| . Νὴ τὴν Ἥραν , ἔφη , μέγα λέγεις ἀγαθὸν ηὑρηκέναι , εἰ παύσονται μὲν οἱ δικασταὶ δίχα ψηφιζόμενοι , | ||
| μου Πρόδικος [ . ] ἐγέλασεν , καὶ μόνος αὐτὸς ηὑρηκέναι ἔφη ὧν δεῖ λόγων τέχνην : δεῖν δὲ οὔτε |
| ' ἐσίγων . Κρατῖνος Χείρωσιν : τοιοῦτοι δὲ καὶ οἱ Σωκράτους ὅρκοι . ἴθι δή κτλ . . ὅτι καὶ | ||
| τὸ χωρίον ] τὸ διάστημα τὸ ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Σωκράτους μέχρι τῆς ὀφρύος τοῦ Χαιρεφῶντος , τὸν τόπον τῆς |
| . [ τοῦ αὐτοῦ ] Διονυσίου προσπτύσαντος αὐτῷ ἠνέσχετο : μεμψαμένου δέ τινος αὐτόν , ” εἶτα οἱ μὲν ἁλιεῖς | ||
| προῖκά μου καὶ πορεύσομαι „ . πρὸς ταῦτα τοῦ Ξάνθου μεμψαμένου τὸν Αἴσωπον , ὡς κατὰ μὲν τὴν ὁδὸν ἀστεῖά |
| , ἃς ἐκ τῶν ἔργων ἥδιον ἢ ἐκ τῶν λόγων ἐπιδεικνύουσιν , οὐ τὸ λέγειν καταμελετήσαντες , ἀλλὰ τὴν πίστιν | ||
| λόγοις εἰς ταὐτὸν τιθέασι παρ ' ἀλλήλας , τιθέντες δὲ ἐπιδεικνύουσιν αὐτὰς αὑταῖς ἅμα περὶ τῶν αὐτῶν πρὸς τὰ αὐτὰ |
| ἐς τοὺς πολλούς , ἀλλ ' ἀνεπιφθόνως κατεστήσατο : καὶ ἐπετήδευσαν ἐπὶ πλεῖστον δὴ τύραννοι οὗτοι ἀρετὴν καὶ ξύνεσιν , | ||
| δὲ ὥσπερ ἥδυσμα παρελάμβανον , σύνθεσίν τε ὀνομάτων ὁμοίαν ἅπαντες ἐπετήδευσαν τὴν ἀφελῆ καὶ ἀνεπιτήδευτον , καὶ οὐδ ' ἐν |
| λέγε μοι , ἐάν τίς σε ταῦτα ἐξετάζῃ , ὦ Καλλίκλεις , τί ἐρεῖς ; τίνα φήσεις βελτίω πεποιηκέναι ἄνθρωπον | ||
| λέγεις , ὦ Σώκρατες . Οὐ μόνον γε , ὦ Καλλίκλεις , ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν αὐτῶν . Νὴ τοὺς |
| πολλὰ χαίρειν βούλομαι . } Κἀγὼ τάδ ' αὐτὰ βούλομαι Φιλιστίων προσεννέπειν , Μένανδρε , τὴν ἴσην χάριν . } | ||
| δεῖται δὲ σοῦ καὶ Σπεύσιππος : ὑπέσχετο δέ μοι καὶ Φιλιστίων , εἰ σὺ ἀφείης αὐτόν , ἥξειν προθύμως Ἀθήναζε |
| εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
| ' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
| διάθεσιν κατὰ πόθον τῆς Ἰταλικῆς πολυτελείας καὶ τρυφῆς , ἣν ἐζήλωσαν Ἕλληνές τε καὶ βάρβαροι πρὸς ἐπίδειξιν μᾶλλον ἢ πρὸς | ||
| ἐγγυτάτω τιθέντες τὸ αὔταρκες καὶ τὸ λιτὸν ἐν τοῖς πρώτοις ἐζήλωσαν : ἀφ ' οὗ καὶ προεκπτώσεις τινὰς αὐτῶν παρέωσαν |
| ἐδίδαξεν : ἐγκαλεῖ γοῦν ὁ ἐν τῷ Γοργίᾳ Σωκράτης τῷ Πώλῳ ἐρομένῳ αὐτὸν εἰ μὴ δοκοῦσιν αὐτῷ οἱ ῥήτορες ὥσπερ | ||
| ἄρα κυνῶν καὶ ἐκεῖνα , εὐνοίας ὑπερβολὴν πᾶσαν ἐκνενικηκότα . Πώλῳ μὲν τῶν τῆς τραγῳδίας ὑποκριτῶν ὁ κύων ὁ τρόφιμος |
| . ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
| εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
| ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
| οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
| : λέγω δ ' οἷον ἐπειδὰν τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν ἐξηγούμενοι καὶ τὰς Ἀλεξάνδρου τοῦ Φεραίου πράξεις μεταξὺ τὰς κατὰ | ||
| τοῖς περὶ τὸν κόσμον ἐκείνοις ἀκολουθοῦσι , κατὰ μίαν ἀρχὴν ἐξηγούμενοι καὶ ἀνιέντες τὴν ἀπ ' αὐτῶν κατιοῦσαν κίνησιν , |
| δίκαιον , ὅτι συνίσασι Μελήτῳ μὲν ψευδομένῳ , ἐμοὶ δὲ ἀληθεύοντι ; Εἶεν δή , ὦ ἄνδρες : ἃ μὲν | ||
| , μήνυσις . θορυβεῖτε ] ἀντὶ τοῦ συντίθεσθε αὐτῷ ὡς ἀληθεύοντι . αἴτιον δὲ ] ὑπερβατὸν κατὰ παρένθεσιν . παρεσκευάκασιν |
| ἔγραψε τὸ ψήφισμα οὐκ ἐνέβλεπεν εἰς τοὺς νόμους , οὐκ ἐνέβλεπον , ἔφησεν , ἐπεσκότει γὰρ αὐτοὺς τὰ Μακεδόνων ὅπλα | ||
| παρασκευασάμενοι πάντα τὰ κατὰ τὰς λαμπροτάτας ἑστιάσεις παρατιθέμενα πολὺν αὐτοῖς ἐνέβλεπον χρόνον : εἶτα διὰ τῆς θέας τὰς τῆς φύσεως |
| καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
| καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
| πάθεσι δουλεύοντα . Ἕκαστον ὑπεύθυνον ὧν πράττει κακῶς Ὁ τρόπος ἀπελέγχει καὶ δῆλον ποιεῖ . Ζημίαν εἶναι τὴν σχολὴν καὶ | ||
| φίλον Κρείοντος ἀμύμονος , Αἵμονα δῖον Τίθησι γοῦν ὁμοῦ καὶ ἀπελέγχει τὸν χρησμὸν εὖ μάλα τις τῶν νέων ἀνδρικῷ λογισμῷ |
| ἡ ποιητικὴ εἰς δʹ : εἰς τραγῳδίαν , κωμῳδίαν , ἐποποιίαν καὶ ἱστορίαν . διαφέρει δὲ ἡ κωμῳδία τῆς τραγῳδίας | ||
| φιλοσόφων γαστρίμαργοι Θέογνίν τινα αὑτῶν εἶναι λέγουσι τὴν καλὴν ταύτην ἐποποιίαν . πρὸς οὓς καὶ Θεόγνητος ἐν Φάσματι ἢ Φιλαργύρῳ |
| ἐπιφάνειαν εὐτυχοῦντες ὡς ἐμοὶ δοκεῖ . οἱ δὲ τὸ πρηνὲς ἐπαινοῦντες ἔλεγον καὶ οὗτοι ταὐτὰ τοῖς προτέροις πλὴν τῆς τοξικῆς | ||
| τοῦ μαχομένου μοι , καὶ οὕτως ἄτοπον : οἱ γὰρ ἐπαινοῦντες τὸν μαχόμενον αὐτῷ ψεύδεσθαι αὐτόν φασι , καὶ οἱ |
| τὴν θάλατταν , ἁλμυρὰν καὶ βαρύβρομον καὶ τὰ τοιαῦτ ' ὀνομάζοντες . ἡμεῖς δὲ τὸν μὲν ὑπὲρ πάσης τῆς θαλάττης | ||
| αὐτοί τε κρατοῦσι μαχόμενοι , καὶ τὴν μὲν αἰδῶ ἠλιθιότητα ὀνομάζοντες ὠθοῦσιν ἔξω ἀτίμως φυγάδα , σωφροσύνην δὲ ἀνανδρίαν καλοῦντές |
| τε καὶ σύ , ὑπ ' ἀγροικίας ῥῆμά τι εἰπεῖν ἀπαίδευτον εἰς τοὺς ταῦτα γεγραφότας τε καὶ διδάσκοντας ὡς ῥητορικὴν | ||
| εἶπε καταχρηστικῶς . φλαῦρον ] φλύαρον , κακόν . , ἀπαίδευτον , ἀνόητον . , αἰσχρόν , ἄσχημον , ἀπρεπές |
| : ὁ δ ' Ἀναξαγόρου τρόφιμος χαιοῦ στρυφνὸς μὲν ἔμοιγε προσειπεῖν καὶ μισόγελως καὶ τωθάζειν οὐδὲ παρ ' οἶνον μεμαθηκώς | ||
| λοιμός , ὃν οἰωνίσαιτ ' ἄν τις μᾶλλον ἰδὼν ἢ προσειπεῖν βούλοιτο , ὃς αὐτὸς αὑτῷ θανάτου τετίμηκεν ὅτε τοιαύτην |
| ἀρτοκόπος καὶ Μίθαικος ὁ τὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς τὴν Σικελικὴν καὶ Σάραμβος ὁ κάπηλος : οὗτοι θαυμάσιοι γεγόνασι σωμάτων θεραπευταί , | ||
| πού σοι Μίθαικος ὁ τὴν Σικελικὴν ὀψοποιίαν συγγεγραφὼς , ἢ Σάραμβος ὁ κάπηλοςνῦν γὰρ ἀνεμνήσθην τοὔνομα ταῦτα συγγράψασθαι δοκεῖ ; |
| ἂν οὐκ ἔχοιμι παρασχεῖν τὸν ἄνθρωπον , πρόκλησιν περὶ αὐτοῦ πεποίηνται πάνυ κακούργως . εἴη μὲν οὖν κἀκεῖνον φανῆναι καὶ | ||
| ἀνθ ' ὑμῶν ἐκείνοις ὑπαρχόντων οὓς ᾕρηνταί τε καὶ φίλους πεποίηνται . οὐ μὴν ἀλλ ' αἰσχρόν μοι φαίνεται καὶ |
| οὖν ὁπόσον σοι ἐγὼ φίλος ὁ ῥᾳστώναν καὶ τὰν ἁδονὰν ἀποδεχόμενος . σὺ δὲ ὁμολογῶν εὐλόγως ἐρωτᾶν Πρόδικον , τὸ | ||
| ἁπάσης τῆς οἰκουμένης : ἕκαστος γὰρ τῶν παρόντων τῆς ἀρετῆς ἀποδεχόμενος τῇ εὐνοίᾳ ὡς πολίτην αὑτοῦ προσοικειοῦται , τὸ τοῦ |
| νέος καὶ παλαιός , καὶ ὡς εἰώθασιν ἔνια τῶν συγγραμμάτων ἐπιγράφειν οἱ ἀρχαῖοι “ Νικοκλῆς ἢ Συμμαχικός ” καὶ “ | ||
| τρόπον βελτίω : ἑτέρως χρήματα δεῖ πορίζειν , οἷον εἰσφορὰν ἐπιγράφειν , ὡς καὶ ἐν τῷ πρὸς Λεπτίνην , ναί |
| ὄντωνεἰς διδασκαλίαν τῆς διηγήσεως : καὶ γὰρ ἐν αὐτῷ τῷ πλάττειν μανθάνομεν , ὅπως δεῖ τὰ γινόμενα διηγεῖσθαι . Ἐπιμύθιον | ||
| ποιεῖ φησιν , οὐκ ἔστιν . Ποιεῖν γάρ ἐστι τὸ πλάττειν τὸ μὴ ὄν : ἀλλὰ λέγομεν , ὅτι τὸ |
| τυραννίδα ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν καὶ ἀπελθεῖν εἰς Αἴγυπτον καὶ Βαβυλῶνα φιλομαθείας χάριν : ἐπανιόντα δ ' ἐκεῖθεν , ὁρῶντα ἔτι | ||
| ἐὰν αὐτοῖς μὴ φιλονικῶν ἀλλὰ παραμυθούμενος καὶ ἀπολυόμενος τὴν τῆς φιλομαθείας διαβολὴν ἐνδεικνύῃ οὓς λέγεις τοὺς φιλοσόφους , καὶ διορίζῃ |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τῶν μαρτύρων ἰσχυρότερα τεκμήρια . Καλλικλῆς μὲν γάρ φησιν τὴν χαράδραν ἀποικοδομήσαντα βλάπτειν ἔμ ' | ||
| μοι λέγεις ; ἔγωγε μὴν τὴν ναῦν ἐκείνην ἣν ἐποίησε Καλλικλῆς † τὸν καλούμενον † , Εὐφράνωρ δ ' ἐκυβέρνα |
| τι δοκεῖ οὕτως : ἀπορῶ μέντοι διατεθρυλημένος τὰ ὦτα ἀκούων Θρασυμάχου καὶ μυρίων ἄλλων , τὸν δὲ ὑπὲρ τῆς δικαιοσύνης | ||
| καὶ τὰς ἐπιθέτους κατασκευὰς βέλτιον ἀποδειξαμένους . ἡ μὲν οὖν Θρασυμάχου λέξις , εἰ δὴ πηγή τις ἦν ὄντως τῆς |
| ' ἑαυτοῦ Βελλεροφόντης . Κερκωπίζειν : ἀντὶ τοῦ δουλεύεσθαι καὶ ἀπατᾶν : μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν Κερκώπων . Κατὰ βοὸς | ||
| τὰς ἐνοπλίους ὀρχήσεις , δι ' ὧν ποιοῦντας μεγάλους ψόφους ἀπατᾶν τὸν Κρόνον . φασὶ δ ' αὐτοὺς τὸν Δία |
| . Ἄλλως . τὸ δὲ τῆς προνοίας ὄνομα ἄλλοι ἄλλως ἐξηγήσαντο . οἱ μὲν γὰρ εἰρήκασιν πρόνοιαν αὐτὸν λέγειν τὴν | ||
| . Οὕτως δέ τινες καὶ τὸ παρ ' Ὁμήρῳ ἀμφίβολον ἐξηγήσαντο : ἀλλ ' ἐπὶ νὺξ ὀλοὴ τέταται . καὶ |
| δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | ||
| ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . |
| γελᾷς ; Ἥσθην χαροποῖσι πιθήκοις . καὶ κέπφοι τρήρωνες ἀλωπεκιδεῦσι πέπεισθε , ὧν δόλιαι ψυχαί , δόλιαι φρένες . Εἴθε | ||
| πρῶτον μὲν μηδὲν ὑμῖν ἔστω πιστότερον ὧν αὐτοὶ σύνιστε καὶ πέπεισθε περὶ Τιμάρχου τουτουί , ἔπειτα τὸ πρᾶγμα θεωρεῖτε μὴ |
| ὑφορᾶσθαι τὸν παιδευόμενον . οὐ γὰρ ἁπλῶς ἀληθὲς ὃ ἔλεγε Γοργίας : ἔλεγε δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν | ||
| : “ Τίνα ταύτην ἀπώλειαν , καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας ; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμήνυσε νύκτωρ : |
| διεξελθὼν προσέθηκε λέγων : ‚ φέρε δὴ τί οὐχ ὁμολογήσειεν ἀξιωματικῶς τε συγκεῖσθαι καὶ μεγαλοπρεπῶς τὴν Θουκυδίδου λέξιν τὴν ἐν | ||
| δύο συλλαβῶν οὔτε μείζων τριῶν . ἔνθέν τοι καὶ Θουκυδίδης ἀξιωματικῶς συγκεῖσθαι τὴν ἐν τῷ ἐπιταφίῳ λέξιν βουλόμενος οὕτω φησίν |
| ἀγνοῶ δ ' ὅτι ἐπιτηδευμάτων καὶ τεχνῶν ἤδη τινὲς ἐγκώμια γεγράφασιν , ἀλλ ' ἀφ ' οὗπερ ἡμῖν ὁ λόγος | ||
| , καθάπερ Ἐ . ἢ ἄλλοι , οἳ περὶ φύσιος γεγράφασιν , φασίν , ἐξ ἀρχῆς ὅ τί ἐστιν ἄνθρωπος |
| ὁμολογήσει ὁ λόγος τῷ ἤθει , ἀλλοτρίᾳ τῇ γλώττῃ δόξομεν φθέγγεσθαι , ὥσπερ οἱ αὐλοί . Τὴν δὲ ἰδέαν τοῦ | ||
| στόμ ' ᾄδειν : ἀντὶ τοῦ “ διὰ τοῦ στόματος φθέγγεσθαι καὶ βομβεῖν ἢ διὰ τοῦ ὀρροπυγίου ” . τὰ |
| ἐν ἑαυτῇ μῦς ὁμοίους τοῖς κατοικιδίοις . ἱστορεῖν δὲ ταῦτα Θεόπομπον . Εὔδοξον δὲ τὴν ἐν Ἄλῳ Ὀφιοῦσσαν τὸν ἀλφὸν | ||
| λογάδες τῶν Μεσσηνίων ἦσανβιάζονται τοὺς ἀντιτεταγμένους : καὶ αὐτόν τε Θεόπομπον ἀπώσαντο καὶ Λακεδαιμονίων τοὺς καθ ' αὑτοὺς ἐτρέψαντο . |
| , ὃ λόγῳ καὶ φθόνῳ γέγονεν , οὐκ ἔχω τί καταγνῶ , εἰ μὴ ὅλως πικρῶς καὶ ταραχωδῶς ἔχειν πρὸς | ||
| φίλους ἁπάσας τὰς βλάβας ἀποτίνοντας , ἃς ἂν αὐτῶν ἐγὼ καταγνῶ . Ὀρθῶς δὲ ποιήσετε καὶ ὑμεῖς βεβαιωτὰς παρασχόντες ὑπὲρ |
| διαφέρων . ἴσως οὖν βέλτιστόν ἐστιν , ὡς ἄρτι ἐγὼ ἐπεχείρησα , διαιρεῖσθαι , διελομένους δὲ καὶ ὁμολογήσαντας ἀλλήλοις , | ||
| τάδε : τοῦτο δὲ μὴ αἱρούμενος οὐδ ' ἂν μοιχεῦσαι ἐπεχείρησα : εἶτα ἀνέδραμον ἐπὶ τὸ προηγούμενον : μοιχὸς δὲ |
| ὡς ἀνδρὶ τῶν ἐπιφανῶν ἐξεχώρουν καὶ παρίεσαν καὶ πάντες εἵποντο ἀκουσόμενοι [ ὧν ] προλέγειν μέλλει . ἐπεὶ δὲ περιέστη | ||
| πρεσβείας μέρος , καὶ πάντες προσεῖχον ὡς ὑπερβολάς τινας δυνάμεως ἀκουσόμενοι λόγων : καὶ γὰρ πρὸς αὐτὸν τὸν Φίλιππον , |
| τῆς ἑρμηνείας ἀπᾴδειν τῆς φύσεως αὐτῶν . ἔνιοι μέντοι γε ἀξιοῦσι γυμνάζεσθαι καὶ τὴν ἔκφρασιν ἀνασκευάζοντας καὶ κατασκευάζοντας τὰς ὑπό | ||
| ] πολυλόγος . κίναδος ] πανοῦργος . κίναδος πᾶν θηρίον ἀξιοῦσι καλεῖσθαι , ἰδίως δὲ τὴν ἀλώπεκα . τρύμη ] |
| δὲ ὅτι καὶ θελήσαντάς τινας φιλόσοφα ἀναγνῶναι προσήνεγκεν Ἀνύτῳ καὶ Μελήτῳ λέγων παιδεύσατε τοὺς νέους : τοῦτο δὲ ἐποίησεν ὀνειδίζων | ||
| ἦν Σωκράτει μὴ τοῖς Ἀθηναίων δικασταῖς ἀπολογεῖσθαι , ἀλλὰ μήτε Μελήτῳ ἀπεχθάνεσθαι , μήτε ἐλέγχειν Ἄνυτον , μήτε παρέχειν πράγματα |
| σοφὸν ἐν τῇ τοσαύτῃ διατριβῇ τοῦ χρόνου . ὃ δὲ δείξειν ἔφη , καὶ οὐκ ἐς μακρὰν ἔδρασε τοῦτο . | ||
| ἑωυτῷ δοῦναι τὸν τρίποδα , φάμενόν σφι καὶ τὸν πόρον δείξειν καὶ ἀπήμονας ἀποστελέειν . Πειθομένου δὲ τοῦ Ἰήσονος οὕτω |
| , ἐὰν εἰσάγειν δέῃ μὴ ἐᾷν εἰσάγειν αὐτὸν , ἢ διασύρειν τὴν εἰσαγωγὴν , ὡς αὐτὸς Δημοσθένης ἐν τῷ αὐτῷ | ||
| λόγον . ἢ Πλάτωνι μὲν καὶ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἐξέσται διασύρειν οὓς βούλεται καὶ διὰ τούτων ἑτέρους πάλιν , ἡμῖν |
| κοινοῦ φησι τοῦ Ἰώνων . τοσαῦτα εἰρηκότα ἐς Χίους Ἴωνα εὕρισκον : οὐ μέντοι ἐκεῖνό γε εἴρηκε , καθ ' | ||
| εἴ γε πρὸ μικροῦ δόξαντες ἀπαλλαγῆναι δίψους ἐφεδρεῦον κακὸν πεῖναν εὕρισκον . ἦν δ ' οὐ μόνον ἡ παροῦσα σπάνις |
| ὁ ῥήτωρ . περὶ δὲ τοῦ τρίτου μόνον διαλαμβάνει : αἰτιῶνται μὲν οὖν ταὐτόν τινες διὰ τοῦτο . ὁ δὲ | ||
| ἐλθὼν πρὸς τὸν Σωκράτην χαίρων διηγεῖτο ταῦτά τε καὶ ὅτι αἰτιῶνται αὐτὸν μόνον τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἀργὸν ἐσθίειν . |
| ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ ὧν | ||
| ὄν : καὶ χρὴ πρότερον ἀπὸ τῆς πράξεως διαβεβλημένον αὐτὸν ἐπιδεῖξαι : εἶθ ' οὕτως ἠρέμα ἐπιτείνειν καὶ τὸν κατὰ |
| δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
| χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
| ' αὖθίς σοι καὶ αὖθις λέγω ὅτι ἐγὼ αὐτοῦ πόρρω ἀφέστηκα . Τί ἂν οὖν τις πρός με ἀγανακτοίη , | ||
| ὦ Ἀθηναῖοι , ὅσον φιλονεικίας ἢ τοῦ βασκαίνειν τὸν ἄνδρα ἀφέστηκα , τὴν ἀρχὴν ἀπὸ τούτου ποιήσομαι . δυοῖν γὰρ |
| κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
| κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
| καὶ πεποιηκέναι πῶς ἐγχωρεῖ ; δυνατὸν μὲν γὰρ καὶ χθὲς πεποιηκέναι με ἅμαξαν καὶ νῦν ποιεῖν , ἀλλ ' οὐ | ||
| ἐπικείμενον ζόφον , μόνος δοκῶ τῶν ἀπ ' αἰῶνος ἀνθρώπων πεποιηκέναι τι παράδοξον καὶ ὀλίγοις γνωστόν . ἐπιχειρήσας γὰρ πράγμασιν |
| σύνταξιν ἀνθρώποις ἢ δυναμένοις ἢ βουλομένοις , καὶ δότε πρόφασιν ὑμνῆσαι τὴν φιλότιμον καὶ σοφωτάτην ἀρχήν , αὐτοὶ πρὸς ἕκαστον | ||
| ὅσα δίδωσιν ὁ καιρός . Ἐποίησε Πίνδαρος καὶ θεοὺς ὀκνοῦντας ὑμνῆσαι τὰς τοῦ Διὸς εἰς ἀνθρώπους φιλοτιμίας . ἐδόκει γάρ |
| τοῖς ἀξίοις καὶ δυναμένοις χρῆσθαι προκέχυται , ἐκεῖνο δὲ ἐπαγγελλομένης διδάξειν : οὐδὲν δὲ τῶν ἐξ ἐπαγγέλματος οἰκεῖον ἀρετῇ . | ||
| ἄνοιά ἐστι βουλομένους αὐλητήν τινα ποιῆσαι παρὰ μὲν τοὺς ὑπισχνουμένους διδάξειν τὴν τέχνην καὶ μισθὸν πραττομένους μὴ ἐθέλειν πέμπειν , |
| , ὥστε μηδὲν λυπεῖσθαι μετ ' ὀλίγον συντριβέντων . ἆρα ἀγνοεῖτε τὴν προσοῦσαν αἰσχύνην τῷ πράγματι καὶ πόσον γέλωτα ὄφλετε | ||
| “ ὁ δὲ Αἴσωπος : ” δοῦλοι , εἰ δὲ ἀγνοεῖτε , μάθετε . νόμος ἦν ἀρχαῖος παρὰ τοῖς Ἕλλησιν |
| ἐγένετο . Τοῦτον τὸν τόπον οἱ παλαιοὶ μυστικῶς καὶ σκοτεινῶς διέγραψαν , ἡμεῖς δὲ τηλαυγέστερον . Περὶ μὲν οὖν προτρεπτικῶν | ||
| : οὕτω Πραξιφάνης . : ὅτι δὲ τὸ προοίμιόν τινες διέγραψαν , ὥσπερ ἄλλοι τε καὶ Ἀρίσταρχος ὀβελίζων τοὺς στίχους |
| ἀνδρικῶς πολὺν χρόνον ὑπομεῖναι καὶ μὴ ἀνάνδρως φεύγειν , τότε ἀτόπως τελευτῶντες οὐκ ἀρέσκουσιν αὐτοὶ αὑτοῖς περὶ ὧν λέγουσι , | ||
| ἕξει τις χρήσασθαι τῷ λόγῳ αὐτοῦ : πάνυ οὖν μοι ἀτόπως ἔδοξεν εὐθὺς τὴν πρώτην ἔφοδον οὐ δέξασθαι τοῦ σοῦ |
| κόρον οὐκ ἔχειν διαβολῆς : φύσει γὰρ ἅπασαι ῥᾳδίως ἄρχονται λοιδορεῖν καὶ λοιδοροῦσαι πέρας οὐκ ἴσασιν . οὐ μὴν τὰς | ||
| καὶ κολούειν φαμέν . βοᾶν ] ἀντιφθέγγεσθαι , ἀντιλέγειν . λοιδορεῖν ] ἤγουν καὶ λοιδορεῖν καὶ λοιδορεῖσθαι . οὑτοιΐ : |
| ' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
| μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
| τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
| παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
| εἶτα εἰς τὴν Ἀθηνᾶν , καὶ παμμήκη λόγον ἀπετείνατο . Πρόδικος ἐγέλασεν : ἐπειδὴ ὁ Πρόδικος τὴν τῶν ὀνομάτων εὗρεν | ||
| , ἔφην ἐγώ , πρῴην ἐν Λυκείῳ ἀνὴρ σοφὸς λέγων Πρόδικος ὁ Κεῖος ἐδόκει τοῖς παροῦσι φλυαρεῖν οὕτως , ὥστε |
| καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
| , ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
| α , καὶ γέγραφαν καὶ πεποίηκαν ἀντὶ τοῦ γεγράφασι καὶ πεποιήκασι : περὶ δὲ πλεονασμόν , εἴ τις λέγοι Αἰσχίνηα | ||
| τῶν ἀνθρώπων γένος καὶ μηδένα τῶν πολιτῶν τρυφᾶν , ἀνακῦψαι πεποιήκασι τὸ τῶν ἀρετῶν εἶδος : καὶ ἔγραψαν νόμους περὶ |
| τὰς κατεπειγούσας χρείας , κατὰ δὲ τὴν εἰρήνην τοὺς αὐτοὺς συκοφαντοῦντα διὰ τὴν σχολὴν καὶ φθόνον , ἔκρινε συμφέρειν αὑτῷ | ||
| μὴ διαμαρτάνειν ψευδόμενον ἢ ψευδορκοῦντα ἢ ἀπατῶντα ἢ σοφιζόμενον ἢ συκοφαντοῦντα ἢ συνόλως στόμα καὶ γλῶτταν ἐπ ' ὀλέθρῳ τινῶν |
| . Χρὴ μέντοι κἀκεῖνο προσειληφέναι , ὅτι , κἂν πλῆθος ἀποφαίνηται , οὐ διαπίπτει πάντως ὁ λόγος . πάλιν γὰρ | ||
| Πλάτωνα λέγειν , ὅταν οὐρανοῦ τε ὕπερ ἀστρονομεῖν τὸν κορυφαῖον ἀποφαίνηται καὶ πάλιν πολλὰς εἶναι μακαρίας θέας τε καὶ διεξόδους |
| ἔστι ζητεῖν ὁμολογουμένην ἐχούσης τὴν ὕπαρξιν : ἐπεὶ δέ τινες σοφιζόμενοι ταύτην ἀνατρέπειν πειρῶνται καὶ τῶν μὴ ὄντων ἀποδεικνύναι , | ||
| , , . = , , . οἱ δὲ ἰατροὶ σοφιζόμενοι Ἐντεῦθέν ἐστιν εἰσβολὴ ἐπὶ τὸ δεύτερον προοίμιον . , |
| μέμφονται ὥστ ' ἐξ ὧν τὸ πρᾶγμα κακίζουσι τὴν πόλιν ἐγκωμιάζουσι . τότε γὰρ κακία καὶ πόλεως καὶ ἰδιώτου δείκνυται | ||
| στέγην μὴ κάετε . ἦπου πολλὴν ἠπίστατο χάριν τοῖς αὑτὸν ἐγκωμιάζουσι μὴ φαύλως , οὕτως ἄγαν φιλότιμος ὤν . Τί |
| ἡ ζῶσα πρὸς τὸ κήρυγμα [ ] ? , καὶ ἔγραψαν καὶ καταλελοίπασιν [ ] καὶ ἀπέθεντο [ ] εἰς | ||
| δὴ τοὺς σοφούς . . . . : Καίτοι τινὲς ἔγραψαν , ὧν ἐστιν Ἀνδροτίων , οὐκ ἀποκοπῇ χρεῶν , |