| ῥητορικὸν λόγον καὶ ἀνεκίνει τὴν πολιτικὴν δύναμιν . . . Φιλοσοφίαν δὲ πᾶσαν μὲν ἠσπάζετο [ . ] καὶ πρὸς | ||
| ὀβολῶν ἕκαστον εἶδος αὐτῆς τῶν λόγων . Ὁρᾶτε μὴ οὐ Φιλοσοφίαν οὗτός γε ἀλλὰ γόητας ἄνδρας ἐπὶ τῷ ἡμετέρῳ ὀνόματι |
| ἀπεικὸς διανοεῖσθαι τὸν παῖδα , οὐ μὴ ἐγὼ τὸν τοιοῦτον ἀποδέχομαι λογισμόν . ὁρίζομαι γὰρ ἄνδρα μὲν ἄριστον τὸν οὐ | ||
| διισχυρίσασθαι , οὔτ ' εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι , σωφροσύνην ἀποδέχομαι αὐτὸ εἶναι , πρὶν ἂν ἐπισκέψωμαι εἴτε τι ἂν |
| ταύτην , ἀλλ ' ὕστερον ἡνίκα τὸν μὲν ἤδη λαμπρῶς ἐπόθουν , τοὺς δὲ παρόντας πλείω λαλοῦντας ἢ φρονοῦντας εὕρισκον | ||
| οὐρανοῦ διερριμμένους καὶ τὸν ἥλιον αὐτὸν τί ποτε ἦν ἄρα ἐπόθουν εἰδέναι : μάλιστα δὲ τὰ κατὰ τὴν σελήνην ἄτοπά |
| ἐδίδαξεν : ἐγκαλεῖ γοῦν ὁ ἐν τῷ Γοργίᾳ Σωκράτης τῷ Πώλῳ ἐρομένῳ αὐτὸν εἰ μὴ δοκοῦσιν αὐτῷ οἱ ῥήτορες ὥσπερ | ||
| ἄρα κυνῶν καὶ ἐκεῖνα , εὐνοίας ὑπερβολὴν πᾶσαν ἐκνενικηκότα . Πώλῳ μὲν τῶν τῆς τραγῳδίας ὑποκριτῶν ὁ κύων ὁ τρόφιμος |
| πεπλημμέληται , τίνος ἕνεκεν κατ ' ἐμοῦ τὴν τοιαύτην εἰςαγγελίαν πεποίησαι ; ἐδυσχέραινον , ὁμολογῶ , τὸν υἱὸν ἀκούων παρ | ||
| τὸ ψυχικὸν τουτὶ πνεῦμα τὸν ἅπαντά σου τείνειν σκοπὸν προὔργου πεποίησαι , οὕτω μηδὲ τῶν ἄλλων σε καρραθυμεῖν θέμις . |
| ἡμαρτήκασι περὶ θεῶν τῆς ὄντως οὐσίας . Οὔπω μανθάνω . Ψυχήν , ὦ ἑταῖρε , ἠγνοηκέναι κινδυνεύουσι μὲν ὀλίγου σύμπαντες | ||
| καὶ τοῦ φέρω τὸ ὑπομένω . πόνον : μόχθον . Ψυχήν : κατά . πολυδαίδαλος : ποικίλος , πανοῦργος , |
| Νὴ Δία , ὦ Σώκρατες , μακαρίαν γε λέγεις τὴν Ἀσπασίαν , εἰ γυνὴ οὖσα τοιούτους λόγους οἵα τ ' | ||
| τέχνην δεινός . Ἀλλὰ καὶ διδασκάλους ἐπιγέγραπται τῆς τέχνης , Ἀσπασίαν τὴν Μιλησίαν , καὶ Διοτίμαν τὴν Μαντινικήν : καὶ |
| ὁ δ ' Ἡρόδοτος φησὶ πατρὶ τῷ τούτου τάδε : ἔνθουν , Ὄλουρε , παῖς ὁ σὸς ψυχὴν ἔχει . | ||
| πολυμαθὴς ὁ Φοίνιξ , Φοίνικα πολυμαθῆ λέγουσα τὸν Πορφύριον , ἔνθουν δὲ Σύρον τὸν Ἰάμβλιχον : ἔνθουν δὲ αὐτὸν λέγει |
| λέξεσιν , ἵνα καὶ μάθῃς πως οἱ τοῦ Ξενοκράτους καὶ Σπευσίππου κατηγοροῦν - τες ἐπὶ τῷ μὴ τὴν ὑγίειαν ἀδιάφορον | ||
| Ὁ δὲ Ξενοκράτης , καὶ ταῦτα τρίτος ἀπὸ Πλάτωνος ὤν Σπευσίππου γὰρ τοῦ Πλάτωνος ἀδελφιδοῦ γεγένηται φοιτητήςτὸ μὲν αἰσθητικὸν εἶναι |
| δώδεκα τόποις . Ἑρμῆς δὲ τυχὼν πάλιν εἰς Ὡροσκόπον Δηλοῖ σοφὴν μάθησιν ἢ γνῶσιν λόγου , Καὶ συντυχιῶν ἀγαθὰς ἀποκρίσεις | ||
| καὶ ταῖς ἄλλαις ὥραις τοῦ ἔτους τὴν Αἴγυπτον , ἅτε σοφὴν οὖσαν καὶ ἔνθεον , καὶ τὰς εὐχὰς αὐτῶν ἡδέως |
| πολὺ πάντων ἀνθρώπων ἀμείνους , οἷς πειθόμενος οὐδὲν οὐδέποτε σαυτὸν ἐμέμψω : εἰ δέ σοι δεῖ καὶ ἀνθρώπων φωνῆς , | ||
| τότε σοι τῆς βασιλείας ἡμέρα παραπώλετο : ἣν γὰρ ἔνδειαν ἐμέμψω τῷ λόγῳ , ταύτην σοι ὁ λόγος αὐτὸς ἀνεσώσατο |
| καὶ παλαιόν . Τοὺϲ δὲ ἐπὶ λεπτοῖϲ χυμοῖϲ ϲυγκοπτομένουϲ θεραπευτέον ἐναντίωϲ τοῖϲ εἰρημένοιϲ : καὶ γὰρ τὰ διαγνωϲτικὰ ϲημεῖα τούτοιϲ | ||
| τῶν ὁκόϲα ἐπόθεε καὶ προϲεδόκεε . πάντα ἐϲ ἐγρήγορϲιν , ἐναντίωϲ τοῖϲι φρενιτικοῖϲι . ἀμφὶ δὲ [ καὶ ] κενώϲιοϲ |
| δικαιοσύνης τῶν τε λοιπῶν ἀρετῶν , αἳ τελείοις ἀνδράσιν σύγκληρον εἰλήχασιν τάξιν , οὐδεὶς ἔρως ἐντρέχει , τὸ δ ' | ||
| ὃ γεγόνασι , καὶ ταύτην ἔχειν τὴν τάξιν , ἣν εἰλήχασιν , ἐπὶ τὸν δημιουργὸν αὐτῶν θεὸν ἀναφέρει τὸ σέβας |
| ἡ ποιητικὴ εἰς δʹ : εἰς τραγῳδίαν , κωμῳδίαν , ἐποποιίαν καὶ ἱστορίαν . διαφέρει δὲ ἡ κωμῳδία τῆς τραγῳδίας | ||
| φιλοσόφων γαστρίμαργοι Θέογνίν τινα αὑτῶν εἶναι λέγουσι τὴν καλὴν ταύτην ἐποποιίαν . πρὸς οὓς καὶ Θεόγνητος ἐν Φάσματι ἢ Φιλαργύρῳ |
| Πολλὴ ἀνάγκη . Καὶ τῶν θεῶν ἄρα , ὦ γενναῖε Εὐθύφρων , ἄλλοι ἄλλα δίκαια ἡγοῦνται κατὰ τὸν σὸν λόγον | ||
| οὔ ; Οὐκ ἄρα τὸ θεοφιλὲς ὅσιόν ἐστιν , ὦ Εὐθύφρων , οὐδὲ τὸ ὅσιον θεοφιλές , ὡς σὺ λέγεις |
| σοβαρὸν δὲ καὶ ὀλίγωρον εἰδυῖα αὐτοῦ τὸν τρόπον ὄντα , προΐσταται Στέφανον τουτονὶ αὑτῆς . ἐπάρας δὲ αὐτὴν οὗτος ἐν | ||
| , ἀφ ' ἧς τὰς ἡδονὰς πορίζεται , ἢ οὗ προΐσταται καὶ ἄρχει , ὡς καὶ τῆς γυναικός . σημαίνει |
| λόγον πύθηι , κατά με γᾶς ζῶντα πόρευσον : οὐ παραιτοῦμαι . τί τοῖσδ ' ἀπειλεῖς βάρβαρός τε βαρβάρου γνώμην | ||
| καὶ Πλάτωνα δίκη μετελθεῖν τοῦ λόγου καὶ τῆς ἐπιτιμήσεως . παραιτοῦμαι δ ' εὐμενῆ καὶ ἵλεων εἶναι τοῖς λεγομένοις , |
| ἑλλέβορος ἱκανὸς ποιῆσαι ζωρότερος ποθείς ; Ἀλλὰ πάντως , ὦ Λυκῖνε , καὶ αὐτὸς εὔξῃ τι ἤδη ποτέ , ὡς | ||
| ἄνθρακές σοι ὁ θησαυρὸς ἔσται ; Πῶς λέγεις , ὦ Λυκῖνε ; Ὅτι , ὦ ἄριστε , ἄδηλον ὁπόσον χρόνον |
| Δία , ὦ Σώκρατες , ἀλλ ' ἐγὼ οὐδὲ αὐτὸς συνίημι ὅτι λέγεις . Εἰκότως γε , ὦ Γοργία : | ||
| , ὦ Σώκρατες , ἀλλ ' ἔγωγε οὐδ ' αὐτὸς συνίημι ὃ λέγεις . Σωκράτης : εἰκότως γε , ὦ |
| Ἀσπασία . μνημονεύουσι δ ' αὐτῆς πολλάκις καὶ οἱ ἄλλοι Σωκρατικοὶ , καὶ Πλάτων ἐν τῷ Μενεξένῳ τὸν Σωκράτην παρ | ||
| : ἔνιοι δ ' ἀπὸ τῶν διδασκάλων , ὡς οἱ Σωκρατικοὶ καὶ Ἐπικούρειοι , καὶ τὰ ὅμοια : καὶ οἱ |
| φιλογεωμετρίαν καὶ τὰ παραπλήσια . Εἶναι γὰρ ὁδόν τινα , ἐκλεκτικὴν τῶν ἐν ταύταις ταῖς τέχναις οἰκείων πρὸς ἀρετήν , | ||
| τοῦ δοκιμαστοῦ , καὶ τὴν τρίτην , ἣν ὁ Ἀντίπατρος ἐκλεκτικὴν προσαγορεύει , καθ ' ἣν διδόντων τῶν πραγμάτων τά |
| δόμοις ] ἐν . ἔκπαγλον ] ἐκπληκτικόν . κλύουσαν ] ἀκούουσαν . παλιγκότους ] ἤγουν ὕστερον φερούσας λύπην : ἀπὸ | ||
| οἰκονομεῖ τὸ πρᾶγμα . χαίρειν γὰρ ἀνάγκη τὴν τήθην τοιαῦτα ἀκούουσαν , χαίρουσαν δὲ καὶ ζεύξειν εἰκός . σὲ δὲ |
| καὶ πνεῦμα περιέχεται . οὐ πειθόμεθα γὰρ Ἐρασιστράτῳ , μὴ νομίζοντος αἷμα ἐν ταῖς ἀρτηρίαις . ἐπειδὴ οὖν πολὺ αἷμά | ||
| , καὶ θαῤῥῆσαι αὐτὸν θέλων , ὡς ἀπατωμένου μου καὶ νομίζοντος ἀνῃρῆσθαι : καὶ τὸν μοιχὸν ἀνεπίφθονον δὲ λαμβάνειν τοὺς |
| . τάφους δὲ ἀξίους θαύματος ἐπιστάμενος πολλοὺς δυοῖν ἐξ αὐτῶν ἐπιμνησθήσομαι , τοῦ τε ἐν Ἁλικαρνασσῷ καὶ ἐν τῇ Ἑβραίων | ||
| κεφαλὴν καὶ ἐσοπτρίζεσθαι καὶ τῶν τούτοις ἀκολούθων ἐν τῷ δευτέρῳ ἐπιμνησθήσομαι βιβλίῳ , ἐπειδὰν περὶ κόσμου παντὸς ἀνδρείου καὶ γυναικείου |
| καὶ τοὺς ἐντὸς ἑκάστης Ὀλυμπιάδος ἄρχοντας . Πρόθυρα δὲ κάλλους ἀνάμεστα προθεὶς τῆς συγγραφῆς , καὶ προϊὼν τά τε ἔνδον | ||
| ἀλαλαγμὸς ἀνδρῶν , κελευσμὸς ναυτῶν , πάντα θρήνων καὶ κωκυτῶν ἀνάμεστα . καὶ ὁ κυβερνήτης ἐκέλευε ῥίπτειν τὸν φόρτον . |
| παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
| ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
| γοῦν οἱ πολλοὶ νῦν ῥητορεύουσιν . Εὖ λέγεις ἐπίτομόν τινα ῥητορείαν καὶ ῥᾳδιουργίαν ταύτην εὔκαιρον τοῖς ἀπορουμένοις . Ἄρξαι δ | ||
| τὸ ἔτι δεινότερον , Θεμιστίου παραβοηθοῦντος . τὴν μὲν οὖν ῥητορείαν ἐν οἷς ἐνεκάλεσεν ἔδειξεν , τὴν δὲ φιλανθρωπίαν ἐν |
| στήσομαι , στήσῃ καὶ ἐπιστήσῃ . μισεῖν ] ἀποστρέφεσθαι , κακίζειν . ἀγορὰν ] δικαστήριον , τὴν μέσην , δημηγορίαν | ||
| ὁ γενεσιουργὸς συνέχει τὴν γένεσιν , οὗ τὴν ἀπόπτωσιν μέλλει κακίζειν ὁ Σωκράτης , εἰκότως φησὶ συναίρεσθαι αὐτῷ τὰς Νύμφας |
| , καὶ τὴν μὲν ἀληθινὴν προσεῖπες ῥητορικὴν , τὴν δὲ κολακικὴν , πῶς ῥητορικῆς καθάπαξ ὡς κολακείας κατηγορεῖς , καὶ | ||
| τοὺς ἐν ἑκάστῃ τῶν τεχνῶν τοῦ δέοντος ἁμαρτάνοντας . Ὅτι κολακικὴν οὐ χρὴ καλεῖν τὴν ῥητορικὴν οὐδὲ κόλακας τοὺς ῥήτορας |
| δ ' αὖ τὰς ἐπὶ τῆς ψυχῆς , τήν τε νομοθετικὴν καὶ τὴν δικαιοσύνην . αὐτὴ δ ' ἡ φρόνησις | ||
| , ὁ καθαρώτατος νοῦς , ὁ ἀστεῖος ὄντως , ὁ νομοθετικὴν ὁμοῦ καὶ προφητείαν ἐνθουσιώσῃ καὶ θεοφορήτῳ σοφίᾳ λαβών , |
| γένους ἀφιέναι εἶπεν , ὅτι τῶν ἐπιφανῶν Θηβαίων ἦν , Διονυσόδωρον δὲ ἐπὶ τῇ νίκῃ τῶν Ὀλυμπίων . Ἰφικράτην δὲ | ||
| ἐκέλευε θρόνον τινὰ λαβόντα καθίζεσθαι παρ ' Ἱστιαῖόν τε καὶ Διονυσόδωρον . ὁ δέ , Ἄπαγε , φησί , γυναικεῖον |
| γὰρ τοὺς βοηθοῦντας τῶν κερδαινόντων εἶναι νομίζων οὐδέποτε παύσομαι . Εἰδὼς μὲν τὸ μέγεθος τῆς λύπης , ᾧ κατείλημμαι , | ||
| ὑμᾶς ἀφιξόμεθα καὶ εἴ τι ἔχομες βέλτιον ποιέειν ποιήσομες . Εἰδὼς ὅπως εἶχες πρὸς Σωκράτην ζῶντα καὶ πρὸς ἡμᾶς τοὺς |
| προσομιλεῖν τοῖς ἀνθρώποις . καλῶ δὲ αὐτοῦ ἐγὼ τὸ κεφάλαιον κολακείαν . ταύτης μοι δοκεῖ τῆς ἐπιτηδεύσεως πολλὰ μὲν καὶ | ||
| ἢ ὁ ὀψοποιὸς , λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν ἰατρόν . κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ καὶ αἰσχρόν φημι εἶναι τὸ |
| . ἔπειτα καὶ τρόπον τινὰ τὸ πρᾶγμά μοι λυσιτελὲς εἶναι νενόμικα . οἷον φίλερίς τίς ἐστι καὶ μάχεταί τί μοι | ||
| τις ἄλλος μικρὸς ᾖ : τοὺς γὰρ μεγάλους τούτους ἅπαντας νενόμικα ἀνθρωποφάγους ἰχθῦς . τί φής , ὦ φίλτατε , |
| πολυτελείᾳ καὶ τεχνουργίᾳ , οὔτ ' ἔν τινι ἄλλῳ . Πρόνοιαν γὰρ οὐ μικρὰν ἐποιεῖτο ὁ βασιλεύς , φιλοδοξῶν εἰς | ||
| ἐπισκέψασθαι προσήκει ἄνωθεν καὶ ἐξ ἀρχῆς τὸν λόγον λαβόντας . Πρόνοιαν τοίνυν τὴν μὲν ἐφ ' ἑκάστῳ , ἥ ἐστι |
| τὴν σκυτάλην ἐννοῶν . Μέχρι μὲν δὴ τούτων γελάσιμα καὶ μειρακιώδη τὰ εἰρημένα : τὰ μετὰ ταῦτα δὲ οὐκέτι εὐκαταφρόνητα | ||
| ἢ ἐν ἀγωνίᾳ τινί . οὐ μὴν ἀλλὰ ταῦτα μὲν μειρακιώδη εἰσὶ καὶ ἐπιπολαίων ἀνδρῶν , ὁ δὲ μεγαλόψυχος ὁρῶν |
| τῆς ἐπιφορᾶς συνεστὼς ἀπόδειξις , εἴγε οὔτε ἄδηλον οὔτε ἀποδείξεως δεομένην νοοῦμεν τὴν ἀπόδειξιν . ἔτι ἡ ἀπόδειξις τῶν πρός | ||
| , τὸν δὲ Ἔφορον μεγάλην μὲν ὑπόθεσιν λαμβάνοντα καὶ πολλῶν δεομένην εἶτα δι ' ὀλίγων αὐτὴν λέγοντα καὶ ἐλλιπῶς , |
| καλῶς ὑπ ' αὐτῶν ἀχθεὶς ᾐσχύνθη καί τινα πρᾳότητος τύπον διεσώσατο , τῇ δὲ οὐκ ἠδυνήθη τὴν τοῦ πράγματος φύσιν | ||
| τῆς πόλεως ἐκείνης ἀγαθὴ μοῖρα μόνη τοῦ γένους τὸ ζώπυρον διεσώσατο καὶ παρέπεμψεν ἐπὶ τὴν ἀρχαίαν ἑστίαν τῶν Αἰνεαδῶν , |
| ποτε διάπειραν αὑτῶν μηχανῷτο λαμβάνειν . ὅθεν ἀρχόμενοι μὲν πολλὴν ὑποκρίνονται τὴν ἀσθένειαν οὐ συγχωροῦντες ὑποψίαν τῷ Κύρῳ παρενοχλεῖν : | ||
| οἳ νῦν μὲν τὸν Ἀλκμαίωνα , νῦν δὲ τὸν Ὀρέστην ὑποκρίνονται . Λίνον λίνῳ συνάπτουσι , τὸ τοῦ λόγου , |
| τηλικαύτην ἡμῖν ὠφέλειαν καὶ διάγνωσιν , διὰ τοῦτο δέον ὁλοσχερῶς σπουδάσαι πρὸς κατανόησιν τῶν ὑπὸ τῆς θεωρίας τοῦ οὔρου διδασκομένων | ||
| αὐτοὺς καὶ διὰ τἄλλ ' ἃ πέπρακται τῇ πόλει , σπουδάσαι δεῖξαι πᾶσιν ἀνθρώποις ὅτι καὶ πρότερον καὶ νῦν καὶ |
| τέχνης , ἐπ ' αὐτὸ δὴ ἔρχομαι τὸ κεφάλαιον ὧν προὐθέμην . Ἆρα εἴ τις ὑψοῦ προκαθήμενος καὶ ἁλουργίδα ἠμφιεσμένος | ||
| με νῦν ἅπτεσθαι σπεύδοντα ἐπὶ τὸν λόγον , ὃν ἀποτελέσαι προὐθέμην : ἀδελφὰ γὰρ τούτοις ἐπιτηδεύσαντα Ἀπολλώνιον καὶ θειότερον ἢ |
| ἀλλ ' οἱ ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἰδίας ὑπολήψεως ταύτην αὐτοῖς περιῆψαν τὴν αἰτίαν παντὶ δῆλον . Πόθεν γὰρ τοῖς ἀλόγοις | ||
| μελήσει χρόνοντὸ δὲ Ἀθηναίων πέρι λεγόμενον , ὡς αἰσχύνην οὗτοι περιῆψαν τῇ πόλει , ἐξαιροῦμαι : φημὶ γὰρ κἀκεῖνον Ἀθηναῖον |
| τὰ ἐμποδίζοντα ἐν τούτῳ τις ἐκβάλλει . μετὰ δὲ τὸ ἐκκαθᾶραι ἐπεγείρειν καὶ προκαλεῖσθαι δεῖ τὰς φυσικὰς ἐννοίας , καὶ | ||
| Καὶ μὴν ἄμεινον ἦν , ὦ πάτερ , τὴν κόπρον ἐκκαθᾶραι αὖθις τὴν Αὐγέου ἢ τούτοις συμπλέκεσθαι . ἀπίωμεν δ |
| συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
| φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
| τῶν ἀσυνέτων καὶ ἀπραγμόνων . Δαιδάλου ποίημα : ἐπὶ τῶν ἀκριβούντων τὰς τέχνας ⋮ Λέγεται γὰρ , ὅτι Μίνως Δαίδαλον | ||
| δὲ συγγενικὸν Ἄττιος , ὃς ἁπάντων θεοφιλέστατος ὁμολογεῖται γενέσθαι τῶν ἀκριβούντων τὴν τέχνην καὶ μεγίστου τυχεῖν δι ' αὐτὴν ὀνόματος |
| . Τὴν μεγαλοψυχίαν : καὶ ἐπὶ τῆς εὐπορίας . Τὴν ψευδολογίαν : καὶ ἐπ ' ἀγαθοῦ : ἤτοι τὴν εὐμέθοδον | ||
| δέδοικα καὶ πρὸς τούτοις , ὦ Ἀθηναῖοι , τὴν Λακεδαιμονίων ψευδολογίαν , ὑφ ' ἧς διαβεβλήμεθα , ὡς τῷ βιαίως |
| . φησὶν οὖν πρὸς αὐτὸν ὅτι ἐπειδὴ πάντα τὸ ἓν ὑπερβέβηκεν , εἰπέ μοι , ποῖόν ἐστι τὸ ἁπλῶς αἴτιον | ||
| τῆς βασιλικῆς ἐπιστήμης , οἷς τὰς ἄλλας τέχνας καὶ ἐπιστήμας ὑπερβέβηκεν . ὅτι δεῖ τὸν ὄντως βασιλέα πρὸς μίμησιν θεοῦ |
| λήψεται . ὃς τὴν μὲν ἀνδραγαθίαν ματαιότητα , τὴν δὲ ἀπραγμοσύνην ἀργίαν , τὴν δὲ φιλοτιμίαν μανίαν , τὴν δὲ | ||
| ἡσυχίᾳ ] ἡσυχίαν ἐκάλουν τὴν ἐρημίαν . Ἀσπάσιος δὲ τὴν ἀπραγμοσύνην ᾠήθη δηλοῦσθαι . . . . πάλιν ] οἱ |
| , ἀντιλογίζεταί μοι . μισεῖ τὴν ἀγοραῖον . βίας σου κατηγορῶ - . εὕρατο αὑτῷ ἀξίωμα . ἐλθὲ πρὸς ἐμέ | ||
| ἀκούω γὰρ αὐτὸν ἐρεῖν ὡς ἄρ ' ἐγὼ πάντων ὧν κατηγορῶ κοινωνὸς γέγονα , καὶ συνήρεσκε ταῦτά μοι καὶ συνέπραττον |
| Μεγάλῃ πόλει σέ τε ἀπολαβούσῃ καὶ προσλαβούσῃ τὴν νύμφην , μακαρίζω δὲ καὶ τὸν οὐκ ἀπόντος σου τὴν Μεγάλην ὀψόμενον | ||
| θηρία κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν ἐξιέναι . οὕτως Νίκανδρος . μακαρίζω , φησί , διὰ τὸ ἐκεῖνον μὲν φιλεῖσθαι ὑπὸ |
| γὰρ ἀποθανόντων περιστεῖλαι καὶ κηδεῦσαι τὸ ἑαυτῶν σῶμα σεμνῶς : ἠρώτησάς με , φησίν : ἰδοὺ κἀγώ σε ἀντερωτήσω . | ||
| δὲ ζῆν : † ἤρου : τί δὲ ζῆν : ἠρώτησάς με , εἰ προσήκει με ἀποθανεῖν μετὰ σοῦ κἀγώ |
| : ἐπῄνουν τὴν Ἠχὼ τὸ Ἀμαρυλλίδος ὄνομα μετ ' ἐμὲ καλοῦσαν : κατέκλων τὰς σύριγγας , ὅτι μοι τὰς μὲν | ||
| φίλην οὖσαν αὐτῷ πατρόθεν καὶ συλλαβοῦσαν ἔτι ὄντι νεωτέρῳ καὶ καλοῦσαν ἐπὶ ταῦτα καὶ νῦν , αἱρούμενος δὲ εἰρηνεύειν τε |
| σφίσιν Ἀρτέμιδι ἐς τιμὴν τῇ Ἐλαφιαίᾳ καθεστηκότα ἐς Λετρίνους τε μετήγαγον καὶ τῇ Ἀρτέμιδι ἐνόμισαν τῇ Ἀλφειαίᾳ δρᾶν , καὶ | ||
| τρυπάνῳ χρηϲάμενοι τὸ ὑγρὸν ἢ τὸ πῦον εἰϲ τὴν ῥῖνα μετήγαγον : ἡμεῖϲ δὲ τῇ καύϲει μόνον ἠρκέϲθημεν ἐπὶ τοϲοῦτον |
| κατὰ κοινοῦ τὸ νομίζει γίγνεσθαι . τορῶς . τομῶς , ἐντρεχῶς , συνετῶς . ἀναβάλλεσθαι . ἀντὶ τοῦ προοιμιάζεσθαι . | ||
| τὰ ἐπιρρήματα ἐμπείρως , ἐπιστημόνως , εἰθισμένως , ἐντετριμμένως , ἐντρεχῶς , τάχα καὶ εἰδότως : Ὅμηρος δ ' ἐπισταμένως |
| φανερώτατα : περὶ γὰρ θείων διαλέγεται . τούτου χάριν εἶπε Σοφίαν . ἀμέλει τοι καὶ ἐν τῇ Ἀποδεικτικῇ φησιν ὡς | ||
| καὶ σεμνότερα τῆς Περσῶν ἀρχῆς . Τίνα ταῦτα φῄς ; Σοφίαν , αὐτάρκειαν , ἀλήθειαν , παρρησίαν , ἐλευθερίαν . |
| καὶ φρονεῖ ἄνθρωπος . διό φημι τὸν ἐγκέφαλον εἶναι τὸν ἑρμηνεύοντα τὴν ξύνεσιν . . . . . . . | ||
| δύνων τοκέων χωρισμὸν ἔτευξεν . Πάλιν δὲ τὰ ἔπη ταύτην ἑρμηνεύοντα προσγράφομεν τοῦ εὐχεροῦς καὶ μνήμης χάριν . τὴν τριταίαν |
| οὕτω τῆς ἀρχῆς ἀντιποιεῖσθαι , οὐδ ' αὑτῷ τὴν ἐξουσίαν μνᾶσθαι , ὡς θέλειν ἐπεξελθεῖν τοιούτου βασιλέως αἵματι . ὥσπερ | ||
| μέν τινα , τὸν δὲ μὴ φυτεύσαντα καρποῦσθαι , καὶ μνᾶσθαι μὲν ἄλλον , γαμεῖν δὲ τὸν μὴ μνώμενον , |
| εἰ δὲ ἡττώμενον , ἀπίστει . „ ταύτην δὲ ἔφασκεν ἀγάμενος τὴν ἐπιστολὴν εὐψυχίαν ἐνδείξασθαι πᾶσαν , ὡς μήτε ὁ | ||
| τις ἑαυτὸν ἄλλον διώκει ; Τὴν δὲ ἐν ἄλλῳ ψυχὴν ἀγάμενος σεαυτὸν ἄγασαι . Οὕτω δὴ τιμίου καὶ θείου ὄντος |
| * κατὰ μίμησιν προφερόμενος . ἡ δὲ βαττολογία σημαίνει τὴν πολυλογίαν ἀπὸ Βάττου τινὸς Ἕλληνος μακροὺς καὶ πολυμήκεις στίχους ποιήσαντος | ||
| βλάπτειν δυναμένων φαρμάκων ἐνερ - γείας . Παραιτησάμενοι οὖν τὴν πολυλογίαν ἐπάνιμεν ἐπὶ τὸ προκείμενον . ] Μεριζομένου δὲ τοῦ |
| ταῦτα γνώμη ἐστὶ τοιαύτη : λυγρὰ γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ | ||
| ὥστε τὸ „ λήγουσα ” ἐπὶ τὴν ζώνην ἀναφέρεσθαι . λέληθε μέντοι γε αὐτὸν τὸ βούλημα τοῦ ποιητοῦ καὶ ἐν |
| Ἐς δ ' : εἰς δὲ ταύτην . Στυγερήν : μισητήν . πόθων : γράφεται πόνον . Ὡς δέ : | ||
| . δωμάτων ] ἀπὸ τῶν οἴκων αὐτῶν . στυγερὰν ] μισητήν . στυγερὰν ] ὀδυνηράν . στυγερὰν ] ἄτιμον . |
| ] ἐν τούτῳ , ἤγουν διὰ τοῦτο πημοναῖσι ] τιμωρίαις κάμπτομαι ] ταλαιπωρῶ , καταβάλλομαι , δαμάζομαι πάσχειν ] αὐτάς | ||
| τὴν βασιλείαν οἵαις ] ἐν πημοναῖσι ] βλάβαις , τιμωρίαις κάμπτομαι ] δαμάζομαι Προμηθεῦ ] ὦ τὰ λῷστα ] τὰ |
| πρῶτον μὲν ὅτι Ῥωμαῖος , οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὸν Αἰνείαν ἀρχηγέτην ἡγοῦνται , ἔπειτα ὅτι Ἰούλιος ἀπὸ Ἰούλου τινὸς τῶν | ||
| ἡγεμόνα καὶ βοηθὸν καλοῦντας , ὥσπερ εἰκὸς τὸν ἁπάντων κρατοῦντα ἀρχηγέτην καὶ τέλειον μόνον αὐτὸν ὄντα τῶν πάντων . Ἔστω |
| χαλκώματα διαβεβόηται . ἦ ῥ ' οὐκ ἄλλο : ἐπαποροῦσα ἠθικῶς φησιν : ἆρα οὐκ ἔχει ἄλλο τι τερπνὸν καὶ | ||
| ὤφελεν ἄχρι τούτου ἵστασθαι , ὡς ἐν τῷ Λυσάνδρῳ Ἀψίνης ἠθικῶς ἥψατο τῆς διηγήσεως μάλα τὴν πρώτην ἐπαινέσας : ἔνδοξον |
| Ἱστορῶ τὸ ἐρωτῶ , ὡς ἐνταῦθα : τὸ ἱστορίαν τινὰ διηγοῦμαι : καὶ τὸ βλέπω , ὡς παρ ' Εὐριπίδη | ||
| ἄν μοι φιλανθρώπως λαλήσῃ καὶ ἀποδέξηταί με , καὶ ἄλλοις διηγοῦμαι , πῶς μοι ἐλάλησεν ; μὴ γὰρ Σωκράτης ἐστίν |
| εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
| νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
| Ἱππόκρατες ; ἐγὼ δὲ , οὐδὲν , ἔφην , ὦ Δημόκριτε , ἀλλ ' οὐκ οἶδ ' ὅπως προὔπεσον : | ||
| καὶ τυγχάνω ἐκ πατέρων ἴδιος ξένος : ἀλλὰ σὺ , Δημόκριτε , τῇ κρείσσονί με ξενίῃ δέχου , καὶ πρῶτόν |
| λέγε μοι , ἐάν τίς σε ταῦτα ἐξετάζῃ , ὦ Καλλίκλεις , τί ἐρεῖς ; τίνα φήσεις βελτίω πεποιηκέναι ἄνθρωπον | ||
| λέγεις , ὦ Σώκρατες . Οὐ μόνον γε , ὦ Καλλίκλεις , ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν αὐτῶν . Νὴ τοὺς |
| δέ , ὅτι φιλογυμναστεῖ , παρὰ πᾶσι δέ , ὅτι φιλοσοφεῖ καὶ πολλοὺς μὲν ἤδη τῶν Ἑλλήνων ἐπῆρε συμφιλοσοφῆσαι αὐτῷ | ||
| τοῦ περιπάτου , καὶ ἀναχωρήσας ἐν τῷ κήπῳ τῷ ἑαυτοῦ φιλοσοφεῖ . ὁ δὲ Ξενοκράτης ἀκούσας παραχρῆμα ἧκε πρὸς Πλάτωνα |
| αὑτοῦ πράγμασιν χρωτίζεται καὶ σοφίαν ἐπασκεῖ . ὦ θεώμενοι , κατερῶ πρὸς ὑμᾶς ἐλευθέρως τἀληθῆ , νὴ τὸν Διόνυσον τὸν | ||
| ἐστὶν ἄδηλον . ἓν δὲ τὸ πάντων λοίσθιον ἤδη πᾶσιν κατερῶ θνητοῖσι κακόν : καὶ δὴ γὰρ ἅλις βίοτόν θ |
| τοὺς λοιπούς . τινὲς μὲν οὖν δόξουσι ταύτην τὴν αἵρεσιν ματαίαν ὑπάρχειν : ἐγὼ δέ φημι φυσικωτέραν μᾶλλον καὶ ἐνεργεστέραν | ||
| ἐν πάσῃ καταρχῇ ἀβέβαιον τὴν ἔξοδον τοῦ πράγματος λέγε καὶ ματαίαν καὶ ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ ἄλλην ἀρχὴν λαμβάνουσαν . δισώμων |
| Εὐπάτωρ Μιθριδάτης ἔκτισε καὶ Εὐπατορίαν ὠνόμασεν ἀφ ' ἑαυτοῦ , ὑποδεξαμένην δὲ Ῥωμαίους καθῃρήκει καὶ ὁ Πομπήιος ἐγείρας Μαγνόπολιν ἐκάλει | ||
| ἀπόρροιαν αὐτοῦ . Λῆμνον δὲ πρῶτον οὐκ ἀλόγως ἐμύθευσε τὴν ὑποδεξαμένην τὸ θεόβλητον πῦρ : ἐνταῦθα γὰρ ἀνίενται ἐγγυγηγενοῦς πυρὸς |
| Φρύγα : [ τρίχορδον δὲ ὁμοίως καὶ τὴν διάτονον ἁρμονίαν Ὕαγνιν τὸν καὶ αὐτὸν Φρύγα : ] κρούματα δὲ Ὄλυμπον | ||
| δὲ Μαριανδυνὸν αὐξῆσαι μάλιστα τὴν θρηνητικὴν αὐλῳδίαν καὶ διδάξαι ταύτην Ὕαγνιν τὸν Μαρσύου πατέρα . . . . , : |
| μουσικῷ περιεχούσης ἐπιτάσεις καὶ ἀνέσεις φθόγγων πρὸς τὴν τοῦ μέλους ἔντεχνον κρᾶσιν . Ἀλλὰ τριῶν ὄντων τοῦ γένους ἀρχηγετῶν , | ||
| τινες ὠνείδισαν αὐτῷ ὡς λογογράφῳ . ςϘʹ Τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον Τὸ περὶ τῆς τέχνης ἐνταῦθα συνοψίζει , λέγων ὅτι |
| δ ' ἀμφιβάλλω , ἀπιστῶ , ὑποπτεύω , ἐνδοιάζω , ἀμφιγνοῶ , ἀντιλέγω , ἀμφισβητῶ , διαπορῶ , εἰκάζω , | ||
| Ἀμφιγνοῶ κάλλιον ἢ ἀμφιβάλλω . Πλάτων ἐν Γοργίᾳ : „ ἀμφιγνοῶ μέντοι , ὦ Πῶλε , ἐφ ' ἑκάστου ὧν |
| λάρναξ ] κἠν ϲτέγαι κήτ ! [ } ] [ ὑποπτεύω ] γα καὶ δέδοικ ' ἐγὼν μὴ δ [ | ||
| , ὦ Σώκρατες ; Ἐγώ σοι φράσω , ὅ γε ὑποπτεύω λέγειν καὶ συμβουλεύειν ἡμῖν τοῦτο τὸ γράμμα . κινδυνεύει |
| δὲ ἥκειν τὴν ἡμέραν νομίσας , ἣ τὰ τῶν Γαλατῶν θεραπεύσειν ἔμελλε , τὸ μὲν πρῶτον αὐτοὺς ἀτίμως ἀπέπεμψεν , | ||
| καὶ σωφρονεῖ , νομίζω πάντα τὸν βίον ὑμῖν ἀναθήσειν καὶ θεραπεύσειν ὑμᾶς οὐχ ἧττον ἐμοῦ . τίνος γενομένου , φήσει |
| ὁρίζομαι γάμου δύσφρονος φυγᾷ : ξύμμαχον δ ' ἑλόμενος Δίκαν κρῖνε σέβας τὸ πρὸς θεῶν . οὐκ εὔκριτον τὸ κρῖμα | ||
| Τῶν δὲ συνθέτων ὀνείρων διελὼν τὰ κεφάλαια κατὰ μόνας ἕκαστον κρῖνε . οἷον εἴ τις δόξειε πλέειν εἶτα τοῦ πλοίου |
| τὸν χρόνον καὶ οἷα πρὸς τὸν τῶν ἀμεινόνων ἄγγελον τουτονὶ διελέχθης , ὅτι ὦ σὺ δείξας σεαυτὸν ἐν οὐκ ὀλίγαις | ||
| Ἐγὼ δὲ θαυμάζω τί παθὼν ἐξιοῦσι μὲν ἡμῖν οἴκοθεν τοιαῦτα διελέχθης , ὥστε πεισθῆναί με μηδὲν ὧν διελέχθης πεπλάσθαι σε |
| ἦν δ ' ἐγώ , κοινῇ ἂν εἴη σκεπτέον εἴτε κέκτησαι εἴτε μὴ ὃ πυνθάνομαι , ἵνα μήτε σὺ ἀναγκάζῃ | ||
| , ὀδμή τε περίεργος : διὰ γὰρ ἱκανὴν ἀξυνηθείην διαβολὴν κέκτησαι , διὰ δὲ τὴν ὀλίγην , εὐσχημοσύνην : ἐν |
| ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ μυός . Εἰ βούλεσθε δέ , διαλεχθῶμεν καὶ περὶ ὀστῶν . δεῖ τοίνυν εἰδέναι , ὅτι | ||
| τε καὶ ἀντιτάσεως οὐδὲν διελέχθημεν , φέρε καὶ περὶ ταύτης διαλεχθῶμεν . ποικίλη ἐστὶν ἐπὶ τῶν τοιούτων ἡ τάσις καὶ |
| κυρίου , ὅτι παρώργισαν αὐτόν . τοὺς δὲ ἑτέρους οὓς ἑώρακας πολλοὺς κειμένους , μὴ ὑπάγοντας εἰς τὴν οἰκοδομήν , | ||
| βοθύνους μὲν γὰρ οἵους ὀρύττουσι τοῖς φυτοῖς οἶδ ' ὅτι ἑώρακας , ἔφη . Καὶ πολλάκις ἔγωγ ' , ἔφην |
| σπάρτον ἐποίησεν [ ἄν ] τι σημεῖον ὅτι [ ] παρείληφεν [ - ] τὴν [ φυλακήν ] , ἢ | ||
| ὅτι δὴ ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι Προδίκωι πολλὰ πλησιάζει , |
| τοῦ πράγματος μηδὲ πείσω , μὴ τῷ νομοθέτῃ προσάψῃς τὴν ἀλογίαν , ἀλλ ' ἐμοὶ τῷ μὴ δυναμένῳ διαιρεῖσθαι τὰ | ||
| ἀλόγους τελειοῦσθαι δυνάμεις ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ μᾶλλον αὐταῖς τὴν ἀλογίαν ἐκτείνεσθαι . ἔτι εἰ ταῖς ἀλόγοις δυνάμεσιν ἡ τελείωσις |
| βλάβεται δὲ λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής . Πηλεΐδῃ μὲν ἐγὼν ἐνδείξομαι : αὐτὰρ οἱ ἄλλοι σύνθεσθ ' Ἀργεῖοι , μῦθόν | ||
| ? ? . καὶ νῦν ἔφη ταύτης ἕνεκα ἤδη σοι ἐνδείξομαι ? , ὅσα σε ? ἀγαθὰ ? ? [ |
| λέγεται δυὰς εἶναι , τί διοίσουσιν ἀλλήλων ; τοιαῦτα δὴ προτείναντος τοῦ Ἀριστοτέλους τὴν μὲν ἀόριστον δυάδα , εἴτε τὴν | ||
| καὶ πρῶτα μὲν ἀλλήλους χαίρειν προσεῖπαν , ἔπειτα τὴν δεξιὰν προτείναντος τοῦ Φαρναβάζου ἀντιπρούτεινε καὶ ὁ Ἀγησίλαος . μετὰ δὲ |
| σόφισμα τῶν πτερῶν καὶ αὐτὸς ἐμηχανησάμην . Εἶτα , ὦ τολμηρότατε πάντων , οὐκ ἐδεδοίκεις μὴ καὶ σύ που τῆς | ||
| μητέρα ὑβρίζεις , θαρρῶν ποιεῖς . ἀλλὰ σύ , ὦ τολμηρότατε , καὶ τὴν Ῥέαν αὐτὴν γραῦν ἤδη καὶ μητέρα |
| πορεύῃ , ἄριστε φίλων ; Ὁ δὲ ταῦρος ἔφησεν : Ὁρῶ σοι , ἄναξ , οὐκ εἰς πρόβατον παρασκευὴν τυγχάνειν | ||
| οἶδ ' ὅ τι δεῖ πλείω περὶ τούτων λέγειν . Ὁρῶ δέ , ὦ ἄνδρες , τὴν πλείστην διατριβὴν τῶν |
| . ἐξεῖπον [ ] δὲ πρόσθεν [ αὐτοῦ τὴν ] σοφίαν καὶ [ τὰς ἐντολὰς ] καὶ ὑπέδειξα [ αὐτῶι | ||
| ἐκ μαθήσεως . θυμόσοφός ἐστι : ἐκ φύσεως ἔχει τὴν σοφίαν . δεικτικῶς φησιν ἀντὶ τοῦ ” μικρόν “ . |
| διὰ τὸ μέγεθος τῆς ἀρετῆς , ἄλλως τε καὶ τὸ ἀπομνημονεύειν καὶ τῶν παρεληλυθότων ποιεῖσθαι λόγον , καὶ ταῦτα καὶ | ||
| ἐπὶ τῶν νέων . μὴ τὰς φωνὰς καὶ τὰς λέξεις ἀπομνημονεύειν , ἀλλὰ περὶ τὴν διάθεσιν τῆς χρείας τὸν νοῦν |
| δ ' ἐγώ , οὔπω τὴν μεγίστην ἀνάγκην εἰρήκαμεν . Ποίαν ; ἔφη . Ἣν ἔργῳ προστιθέασι λόγῳ μὴ πείθοντες | ||
| ' , εἶπον , λέγω τινὰ εἶναι τὴν ἀνδρείαν . Ποίαν δὴ σωτηρίαν ; Τὴν τῆς δόξης τῆς ὑπὸ νόμου |
| φίλους εὐνοίας , τινὲς δὲ τοῦ ἐγγύου προπέτειαν καὶ μανίαν κατεγίνωσκον . πρὸς δὲ τὴν τεταγμένην ὥραν ἅπας ὁ δῆμος | ||
| ἀφέλειαν , οἱ δὲ ἀλογίαν , τινὲς δὲ μανίαν αὐτοῦ κατεγίνωσκον . , . . ) Ὅτι τῆς παρὰ τοῖς |
| τὸν ἀγνοοῦντα χειρώσασθαι . προηδικημένος δ ' ὑπὸ σοῦ μεγάλα μηνύω σοι φυλάττεσθαι τὴν ἐπιοῦσαν ἐξ ἡμῶν ἄμυναν , ἵνα | ||
| ” εἶπεν , “ ὦ Χαιρέα , σκυθρωπόν σοι πρᾶγμα μηνύω καὶ πάλαι βουλόμενος εἰπεῖν ὤκνουν : ἐπεὶ δὲ ἤδη |
| τῇ Νεμέᾳ πρόφαντον , τουτέστιν ἔξοχον , λαμπρόν : τὸν Ἀλκιμέδοντα δὲ τὸν σὸν ἀδελφὸν ἐποίησεν ἡ τύχη Ὀλυμπιονίκην παρὰ | ||
| τε καὶ Νεμέῃ τι χαρίσιον ἕδνον ὀφείλω . πρόφαντον : Ἀλκιμέδοντα δέ : σὲ μὲν ἐπιφανῆ καὶ ἔνδοξον ὁ Ζεὺς |
| εἴρω . ὣς ἔφατ ' , αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον : Τειρεσίη , τὰ μὲν ἄρ που ἐπέκλωσαν θεοὶ | ||
| ἑταίρων . ὣς ἔφατ ' , αὐτὰρ ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον : ἐκ μέν τοι ἐρέω , ἥ τις σύ |
| , ἔφη , ὦ Σώκρατες , ἄλλα τέ σου πολλὰ ἄγαμαι καὶ ὅτι νῦν ἅμα χαριζόμενος Καλλίᾳ καὶ παιδεύεις αὐτὸν | ||
| ἀλείφεσθαι τὸ σῶμά μοι πρίω μύρον ἴρινον καὶ ῥόδινον , ἄγαμαι Ξανθία καὶ τοῖς ποσὶν χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν . |
| οὐ ς ' , ἀλλ ' ἐμαυτὴν τοὐπὶ τῶιδ ' ἐρήσομαι : τί δὴ φρονοῦσά γ ' ἐκ δόμων ἅμ | ||
| γῆς ὡραῖα ἀποδεικνύων ὅτι πλεῖστα ὥσπερ σὺ σαυτῷ , οὐκέτι ἐρήσομαι περὶ τούτου εἰ ἔτι τινὸς ὁ τοιοῦτος προσδεῖται : |
| , δεσμοῦ ] τε πάθος τόδ ' ἐποψόμενοι . Ἔπειτα καταλέγουσιν ὅσην χώραν ἐπῆλθον Πῇ μὲν δίδυμον χθονὸς Εὐρώπης μέγαν | ||
| δεσμοῦ τε πάθος ˈ τόδ ' ἐποψόμενοι ˈ . ἔπειτα καταλέγουσιν , ὅσην χώραν ἐπῆλθον : πῆι μὲν δίδυμον ˈ |
| διαφυλάξαι . προϊόντος δὲ κατὰ μικρὸν οὕτω τοῦ χρόνου , κατανοοῦντες ἀεὶ τῶν χρησίμων εἶναι δοκούντων , εἰς τὸ τρίτον | ||
| τόπους τοὺς πρὸς τὴν τῶν ἀπλήκτων ποίησιν ἀνερευνῶντές τε καὶ κατανοοῦντες , μήνσορες δὲ οἱ τὰ ἄπληκτα ἤτοι φοσσάτα μετροῦντές |
| ἔχει τὸ κῦρος , ἀλλ ' ὅταν σὺν τούτοις μὴ διδασκαλικήν , ὥσπερ γεωμετρία , ἀλλὰ πειστικὴν ποιῆται τὴν πειθώ | ||
| τὴν πειθὼ διαιρεῖν εἴς τε τὴν πιστευτικὴν καὶ εἰς τὴν διδασκαλικήν . ἔστι δὲ προσθεῖναι καὶ εἰς τὴν ἀπὸ τῶν |
| μὲν οὖν ἐστι καθ ' ὅσον οἷόν τε διὰ βραχέων σαφηνίσαι βουλόμενοι , ἃ εἰρήκαμεν . Εἰ δέ τις βούλοιτο | ||
| λόγων . ἀνάγκη ] ὑπάρχει . διηγήσασθαι . ἀνακαλύψαι . σαφηνίσαι , ἀνακαλύψαι . σαφηνίσαι , δηλῶσαι . δηλῶσαι , |