| κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
| ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
| αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
| ὃς ὁ Φίλιππος , ἐνταῦθα τὸν Ὅμηρον οὐκ ἂν ἔχοις ἐπαινεῖν . τὰ γὰρ τοῦ Ἀλκίνου βασίλεια , ἀνδρὸς Ἕλληνος | ||
| μεταβάλλοντι τὰ πράγματα χρόνῳ καὶ τὸ τοὺς τὰ κράτιστα προαιρουμένους ἐπαινεῖν καὶ τὸ τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν γεγονότων εἰκάζειν καὶ |
| . ἔλεγον τὰ ἁμαρτήματα συγγνώμης τυγχάνειν : οὐ γὰρ ἑκόντα ἁμαρτάνειν , ἀλλά τινι πάθει κατηναγκασμένον . καὶ μὴ μισήσειν | ||
| ἀκούσας ἐκέλευσε τὸν χρησμὸν διεξενεγκεῖν τοῖς Πέρσαις , ὡς ἐξευλαβηθεῖεν ἁμαρτάνειν . Οἱ δὲ δι ' ὑποψίας γίνονται , ὡς |
| μάλιστα πρέπειν ἱεροῖς , ἄδειαν δ ' εἶναι τοῖς ἐθέλουσι βλασφημεῖν ; καὶ θύοντας μὲν οὕτω κοσμίους εἶναι , οἷς | ||
| μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων , μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά , εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάς τε καὶ |
| δὲ πάντων κάκιον [ . , ] . . χαλεπὸν μιμεῖσθαι μὲν τοὺς κακούς , μηδὲ ἐθέλειν δὲ τοὺς ἀγαθούς | ||
| ἀνθρώπους καὶ βελτίους ἀπεργάζεσθαι Ὅμηρος , ἅτε περὶ τούτων οὐ μιμεῖσθαι ἀλλὰ γιγνώσκειν δυνάμενος , οὐκ ἄρ ' ἂν πολλοὺς |
| εὐπρεπῶς ᾤετο παρῃτῆσθαι τὸν γάμον : Δάφνις δὲ οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα . Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ | ||
| , οὐ δοκεῖ σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν φάσκοντα πεποιηκέναι τινὰ μέμφεσθαι τούτῳ ὅτι ὑφ ' ἑαυτοῦ ἀγαθὸς γεγονώς τε καὶ |
| ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
| οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
| . οἶσθα γάρ , ὡς οἱ τὴν ῥώμην οὐ τολμῶντες ψέγειν ἐκεῖνο πειρῶνται δάκνειν , ἀλλὰ σύ γε αὐτοὺς ἀφώνους | ||
| τοῖς οὖσι . τοῦ αὐτοῦ τοίνυν ἂν εἴη τὸ μηδὲ ψέγειν ἃ δίκαιον ἐπαινεῖν , ἵνα μή σε τὸ πρᾶγμα |
| τὰς τετράδας διὰ τὴν πρὸς τὰς ἑβδομάδας συμπάθειαν ἰσχὺν ἔχειν κρίνειν φαμέν , ᾗπου δυναμικώταται ἂν εἶεν αἱ ἑβδόμαι . | ||
| οὐ τὰ πολλαπλάσια αὐτέων ἐπιτυγχάνειν , ἢν ἐκμαθών τις αὐτὰ κρίνειν τε καὶ λογίζεσθαι ὀρθῶς ἐπίστηται . Ποθέειν δὲ χρὴ |
| ἁμαρτεῖν ἐπακολουθήσασα γνώμαις ἐνίων ἀγνώμοσιν , οἳ τὴν Αἰγυπτιακὴν ἔπεισαν ζηλοῦν ἠλιθιότητα καὶ τὸν ἐγχώριον τῦφον , ὃν ἐπ ' | ||
| κειμένους . “ . ζηλοτυποῦν ] τὴν ἀρετὴν δόξης ἕνεκα ζηλοῦν , εἴδωλον ἀρετῆς διῶκον , ἤγουν τὴν ἀρετὴν μισοῦν |
| ἐμοί γε οὐ πολὺς λόγος , εἰ οὐχ ἱκανὸς φανοῦμαι συγγράφειν , Ἐπικτήτῳ τε οὐδ ' ὀλίγος , εἰ καταφρονήσει | ||
| μὲν οὖν ποιεῖν , ὦ πάτερ , ἢ λόγους πεζοὺς συγγράφειν , ὁποίας σὺ τὰς ἐπιστολάς , ἀφ ' ὧν |
| σωτη - ρίας , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος σπουδάζειν : τοῦτο οὖν παντάπασιν ἀναιρήσει τὸ δοκεῖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ | ||
| φλεγμονήν . λουτροῖς μὲν πρὶν κενῶσαι τὸ πλῆθος οὐ δεῖ σπουδάζειν κεχρῆσθαι . μετὰ δὲ τὴν τοῦ ὅλου πρόνοιαν καὶ |
| τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης : οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν : ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει | ||
| . Γ περὶ σαυτοῦ ] περὶ τοῦ Δήμου . Γ διαβάλλειν ] ἤγουν διαβολῇ χρῆσθαι . Γ πεποιηκότα ] καὶ |
| μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
| λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
| δὲ μέλλῃ κριθήσεσθαι παρ ' ὑμῖν , Καλλιμέδοντ ' εἰσαγγέλλων συνιέναι ἐν Μεγάροις τοῖς φυγάσιν ἐπὶ καταλύσει τοῦ δήμου , | ||
| ἂν διενέγκῃ ἴσως εἰ δι ' εἰκότα λόγον καὶ ἀμφότερα συνιέναι πέφυκε τοῖς συμμέτροις καὶ κατὰ φύσιν οὔροις . Καὶ |
| αὐτοῦ . καὶ παρόντος μὲν τοῦ Ὑψικρέοντος μὴ τολμᾶν αὐτὴν διαλέγεσθαι τῷ ξένῳ , μετὰ δὲ χρόνον , ὡς ὁ | ||
| ὑπισχνεῖται . μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τῷ βασιλεῖ θαρροῦσιν ἤδη διαλέγεσθαι περὶ τοῦ τὸν λεὼν ἱερουργήσοντα ἐκπέμψαι τῶν ὅρων : |
| καὶ μᾶλλον πείθομαι : ἀγνοίας μὲν γάρ ἐστι καὶ τὸ κατορθοῦν πολλαχῇ , προνοίας δὲ τὸ μηδέποτε . ἐν γοῦν | ||
| καὶ τρίτης τῆς συνθέσεως , ἐν ἅπασι τούτοις αὐτὸν ἀποφαίνομαι κατορθοῦν . οὐ γὰρ διανοουμένους μόνον ὑποτίθεται χρηστὰ καὶ ἐπιεικῆ |
| ἐκαρτέρουν τὰς ἀλγηδόνας , ἀπὸ τούτων ἤλπισα Κίμωνα τὸν υἱὸν προτρέπειν εἰς ἀρετήν . Οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι τῶν κρινομένων | ||
| φλέβα τέμνειν τὴν ἐν ἀγκῶνι , ἔπειτα καὶ τὰ δυνάμενα προτρέπειν τὰ καταμήνια ποτίζειν , καὶ πεσσοῖς τοῖς πραοτέροις χρῆσθαι |
| ἀνατολὰς καὶ τὰς δύσεις . τὸ δὲ ἀπορεῖν τε καὶ θαυμάζειν δι ' ὑπόληψιν ἀγνοίας γίνεται . προστίθησι δ ' | ||
| εὐωχουμένοις ἡδίστην φιλονεικίαν ὁ ναός πως διεγείρει παρέχων ἄλλοις ἄλλα θαυμάζειν . ὅποι δ ' ἂν τῆς πόλεως κινηθείης , |
| τὸ ἀμφίβολον τοῦ πάθους , ἀλλ ' ὥσπερ τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει , ὁπότερος αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ μή | ||
| ' ἄσμενος πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ φιλανθρώπως ἔτι ταῦτ ' ἐξετάζειν , ἀλλ ' ἐμαυτῶι συμφόρως : τὰ γὰρ οὐ |
| ' οἷς ἐγκωμιάζειν δεῖ , καθὼς παραστήσομεν : τοίνυν οὐδὲ ἐγκωμιάζειν δυνήσονται . ἐγκωμιαστέον γάρ φασιν ἀπὸ γένους τε καὶ | ||
| , εἰ τῶν νυμφίων ἑκάστου τῆς ἀξίας ἀπολειπόμενος ἑνὶ πάντας ἐγκωμιάζειν λόγῳ πειρῶμαι : ἐγὼ δὲ ταύτην ἐμαυτῷ μηχανὴν ἀπολογίας |
| εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
| ' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
| , ἢ τῶν δακτυλίων τὸ πλῆθος ἢ τῆς κόμης τὸ περίεργον ἢ τῆς διαίτης τὸ ἀκόλαστον : ὥστε κατὰ μικρὸν | ||
| μὲν ὡς ἐπωφελῆ καὶ χρειώδη , οὐκ αὐτουργεῖς δὲ ὡς περίεργον καὶ ματαίαν . οὕτως ἐκλελησμένη εἶ τοῦ φρονήματος οὗ |
| ἀφανίζοντος τὸ ἐκ τοῦ διαστήματος τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς ἐπιμονὴν ζωῆς φιλάνθρωπον . Καὶ Ἀπολλινάριός τε καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀξιοῦσι σκοπεῖν | ||
| ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος , εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοις ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν |
| τίνα τρόπον ” ; ὃ δέ „ ἐπειδήπερ οὗτοι πάντα ἐπίστασθαι ἐπηγγείλαντο , ἐμοὶ δὲ κατέλιπον οὐδὲ ἕν „ . | ||
| φησὶν ἐπεξηγούμενος ἕκαστον τῶν ἀπηριθμημένων , διότι οὐκ ἔσται ἡμῖν ἐπίστασθαι καὶ ἀποδεῖξαι εἰ μὴ ἐξ ἀληθῶν , ἀλλὰ λαβοῦσι |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , χαλεπώτερον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἔθεσιν ἐπιτιμᾶν τε καὶ χρῆσθαι τοὺς δημηγοροῦντας . τὸ γὰρ στασιάζειν | ||
| ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' ἐπιτιμᾶν τίς ὁ καιρός ; ὅπου γὰρ εἰ καὶ ζῶντας |
| δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
| χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
| ὡς αὐτὸς φησὶν Εἰρήνῃ . ἐκωμῳδεῖτο δ ' ἐπὶ τῷ σκώπτειν μὲν Εὐριπίδην , μιμεῖσθαι δ ' αὐτόν . Κρατῖνος | ||
| μέση κωμωιδία ἀφῆκε τὰς τοιαύτας ὑποθέσεις , ἐπὶ δὲ τὸ σκώπτειν ἱστορίας ῥηθείσας ποιηταῖς ἦλθον . ἀνεύθυνον γὰρ τὸ τοιοῦτον |
| δὲ εἰ δόξει καλῶς ὑμῖν ὑπὲρ ἐμοῦ λογίζεσθαι καί με ἀγαπᾶν , ὃς πρῶτον οἴεταί με δεῖν πολλὰ κινδυνεύσαντα καὶ | ||
| ἀγαπῶμεν τὰ ἀγαθὰ τῶν συμφερόντων , φυσικῶς ἄρα συμβαίνει μᾶλλον ἀγαπᾶν τὸν εὐεργέτην τὸν εὐεργετηθέντα ὑπ ' αὐτοῦ παρὸ ὁ |
| τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
| Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
| μὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπολιγωρεῖν τὸν πόλεμον μηδὲ τὸν συμβουλεύσαντα αἰτιᾶσθαι ἢ μηδὲ κατορθοῦντας : ἀντὶ τοῦ ἢ μηδὲ κατορθούντων | ||
| μοι μήτ ' ἀργίαν μηκέτι περὶ τἄλλα μήτ ' ἀγρυπνίαν αἰτιᾶσθαι τοῦ πράγματος , τὰς δὲ τῆς μουσικῆς μητέρας , |
| : ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
| τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
| οὖν Εὐρυβιάδης παραλαβὼν τὸν Θεμιστοκλέα παρακαλεῖν ἐπεχείρει τὰ πλήθη καὶ προτρέπεσθαι πρὸς τὸν ἐπιφερόμενον κίνδυνον . οὐ μὴν τὸ πλῆθος | ||
| εἴρηκε : τὸ μὲν γὰρ παρακαλεῖν ἢ καλεῖν ἐστιν ἢ προτρέπεσθαι , τὸ δὲ ἐρωτᾶν πυνθάνεσθαι . παραφθορὰν δέ , |
| . εἰδότας μεθ ' ὧν τις . . . : εἰδότας τίνας ἔχουσι συμμάχους τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα : | ||
| ταῦτα , δυνήσεται πεῖσαι τοὺς αὐτοὺς ἑορακότας ὑμᾶς καὶ εὖ εἰδότας . οὐκοῦν ὡς οὐ κεκοινώνηκα τούτοις οὐδενός , λοιπόν |
| τοῦ νοῦ καὶ σοφίας καὶ ἐπιστήμης . τὸ γὰρ στοχάζεσθαι μελετᾶν ἐστι καὶ σκοπεῖν καὶ λογίζεσθαι , πῶς ἔσται τὸ | ||
| ἔξω δεῖ πεῖσαι ταῦθ ' ὁρῶν καὶ ταῦτ ' ἀξιῶν μελετᾶν , οὐ φεύγει τὴν τοῦ ποῖ ' ἄττ ' |
| τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
| : καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
| , ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
| . Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
| ᾗ αὐτοί τινας ἔχοντες οἰκείας δόξας , ἕτερ ' ἄττα ἡγούμεθα παρὰ ταύτας δοξάζειν ἐκεῖνον , κᾆτα ὑμῶν φασκόντων ἔχειν | ||
| ὑπ ' οὐδενὸς ἀνθρώπων ἑωράμεθα , οὐδ ' ἄγνωμον οὐδὲν ἡγούμεθα ποιεῖν , εἰ περὶ ὧν ἠδικήμεθ ' ἀξιοῦμεν κατὰ |
| καὶ αὕτη . οὐ μόνον δ ' ἐλευθέρους εἶναι τοὺς σοφούς , ἀλλὰ καὶ βασιλέας , τῆς βασιλείας οὔσης ἀρχῆς | ||
| Εἰ δὲ καὶ μὴ πάντας ἐκίνει ταῦτα , ὡς τοὺς σοφούς , ἢ καὶ μὴ πάντα πρὸς ᾠδὴν ἐξάγει , |
| , ἄλλως δ ' οὔ . Καὶ μὲν δὴ τὸ φρονεῖν , τοῦτο δὴ συντετύχηκε μόνῳ τῷ πρώτῳ . Ὑφ | ||
| κόσμον , τὰ δ ' ἤδη ζωήν , τὰ δὲ φρονεῖν καὶ ζῆν εὖ , τῷ δὲ νῷ τὸ ἀγαθόν |
| ἰατρὸν ἰατρῷ ἢ γραμματιστὴν γραμματιστῇ , μήτοι πρὸς τὸν φίλον φιλονεικεῖν , ἀλλὰ μᾶλλον πρὸς τὸν Ἡσίοδον : μηδὲ ἐκεῖνον | ||
| φύσει γὰρ δύσερις πᾶσα γυνή , καὶ τὸ πρᾶγμα πείσει φιλονεικεῖν ἀμφοτέρας , τὴν μὲν πάλαι συνοικήσασαν Ἀχιλλεῖ , τὴν |
| μαλακοκόλαξ , ὥς φησι Κλέαρχος : πρὸς γὰρ τῷ οὕτω κολακεύειν καὶ τὸ σχῆμα τῶν κολακευομένων ἐπακολουθῶν ἀποπλάττεται παραγκωνίζων καὶ | ||
| ; οὔτε γὰρ τὸ φιλεῖν ἡδονῆς ἀτυχές , οὔτε τὸ κολακεύειν λύπης ἄμοιρον , ἀλλ ' ἑκάτερον ἐν ἑκατέρῳ φύρεται |
| οὐδέν . ὁ γὰρ μηδὲν ἀπατηλὸν ἢ κακόηθές τι φρονῶν ἀβασανίστως ἐγγυᾶται τὸ μέλλον , ὁ δὲ φενακίσαι βεβουλευμένος ῥήμασιν | ||
| ἄστοργον εἶναι τὸν πατέρα νομιζέτω τῆς κόρης : οὐ γὰρ ἀβασανίστως ἐπὶ τοσοῦτον ἧκεν ἐγχείρημα , ἐπιτρέψας δὲ τὴν κρίσιν |
| κόρον οὐκ ἔχειν διαβολῆς : φύσει γὰρ ἅπασαι ῥᾳδίως ἄρχονται λοιδορεῖν καὶ λοιδοροῦσαι πέρας οὐκ ἴσασιν . οὐ μὴν τὰς | ||
| καὶ κολούειν φαμέν . βοᾶν ] ἀντιφθέγγεσθαι , ἀντιλέγειν . λοιδορεῖν ] ἤγουν καὶ λοιδορεῖν καὶ λοιδορεῖσθαι . οὑτοιΐ : |
| τις εἴποι μάχεσθαι τοῦτο τῷ πεπιστευκέναι : τὸ μὲν γὰρ ἀπορεῖν ἐνδοιάζοντος , τὸ δὲ μηκέτι ζητεῖν ἔργον εἶναι πεπιστευκότος | ||
| ἡ χρυσῆ διαφεύγουσα τὰς χεῖρας δηλοῖ τὴν Ἀμυμώνην ἐκπεπλῆχθαι καὶ ἀπορεῖν , τί βουλόμενος ὁ Ποσειδῶν ἐκλείπει πανσυδὶ τὴν θάλασσαν |
| [ ] | ὡς ῥήτορας , [ ἔνιοι ] | φιλοσόφους ἀποφαίνουσιν [ ] | . Ξενοκράτης | δ ' | ||
| τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς ἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφους ; Λέγε : οὐ βαρὺ γὰρ οὐδὲ τοῦτο . |
| διαφορᾶς πομφολύγων λόγος τοιοῦτος ἂν εἴη , ὥστε καὶ αὐτὸν ἀσκεῖν προσήκειν , οὐχὶ τὰ μέτρια συνοίσοντα τοῖς ἑξῆς λόγοις | ||
| , ἐνδεέστερον γίνεσθαι πάντων ἀνθρώπων , πρεσβύτας σέβεσθαι , δικαιοσύνην ἀσκεῖν , ἀδελφότητα συντηρεῖν , ὕβριν ὑποφέρειν , μακρόθυμον εἶναι |
| : καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
| αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
| γὰρ τόν γε διδάσκαλον οὐκ εἰς τὰ θέατρα βαδίζειν κἀκεῖ νουθετεῖν : ταῦτα μὲν γὰρ ταῖς ἡδοναῖς καὶ ταῖς ψυχαγωγίαις | ||
| πόδα ] τὸν αὑτοῦ . . παραινεῖν ] συμβουλεύειν . νουθετεῖν ] διδάσκειν . . ταῦθ ' ἅπαντα ] ἃ |
| ὅντινα αἰτίαν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι βελτίους γεγονέναι , ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἤρξατο δημηγορεῖν , ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ὄντες ; ἐγὼ | ||
| Θεόμνηστον εἰσήγγελλε τὰ ὅπλα ἀποβεβληκότα , οὐκ ἐξὸν αὐτῷ , δημηγορεῖν : ἐν ἐκείνῳ γὰρ τῷ ἀγῶνι τὸν πατέρα μ |
| ὅπως καὶ αὐτὸν καὶ τὴν στρατιὰν αὐτοῦ τῇ πόλει δέξησθε συμβουλεύειν . ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐδὲν ὀνήσει Δολοβέλλαν , | ||
| εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον ἔλεγχον ἔδοσαν , ἀναβάντας ἐνταυθοῖ συμβουλεύειν ὑμῖν ἃ γιγνώσκουσι περὶ ἐμοῦ . Δεῦρο Ἄνυτε , |
| τὸ βῆμα . ἀφασίας δὲ ἅπαντας κατασχούσης διὰ τὸ μηδένα γιγνώσκειν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς λέγει πάλιν ὁ Σερουίλιος | ||
| τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν τε καὶ σπέρμα καταβλητέον |
| εὐτακτεῖν , ἐν δὲ τῷ σταδίῳ καὶ παρὰ τὸν ἀγωνοθέτην πλημμελεῖν . παρρησίαν δὲ ἄγω διπλῆν , ἑνὸς μὲν ἕνεκα | ||
| Τυραννικὸν φρόνημα οὐκ ἂν δύναιτο Πένης ἐλέγξαι , ἐν οἷς πλημμελεῖν φιλεῖ . Λύκου καὶ προβάτου ποία συνοδία ; Ἑρμηνεία |
| μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
| πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
| ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ||
| πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ |
| ' ἴσως οὕτω μία τῷ συνεχεῖ καὶ τῷ πρὸς ἑαυτὴν οἰκειοῦσθαι καὶ τῷ μὴ διασπᾶσθαι τὸ φθειρόμενον τῷ γινομένῳ , | ||
| δίκης τυγχάνειν , ἵλεως καὶ εὐεργέτιδας καὶ φιλοδώρους αὐτοῦ δυνάμεις οἰκειοῦσθαι τιμωρίαις . εἰδὼς μέντοι τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ὠφελίμους |
| θαλάττῃ . ταῦτα μὲν δὴ καὶ τῶν Λεβάδειαν οἰκούντων ξυγχωρῶ ἀκροᾶσθαι , περὶ δὲ τοῦ βιβλίου τούτου γνώμη ἀποπεφάνθω μοι | ||
| προσήκοντα , τὰ καθήκοντα : συνήθη δὲ τὸ ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι καὶ μηδὲν παρὰ τὸ δίκαιόν τινι χαρίζεσθαι . . |
| * * τὸν ἰητρὸν τὸν ϲκίρρον ἰῆϲθαι . χρὴ ὦν ἀποτρέπειν γιγνομένουϲ καὶ λύειν ἄρτι ἀρχομένουϲ : ἐνίϲταϲθαι δὲ τῇϲι | ||
| , πῶς οὐκ ἀδικεῖ , εἰ , παρὸν ἐξαμαρτάνειν μέλλοντας ἀποτρέπειν , τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίει , νῦν δὲ λέγειν |
| ἠθικὰ καὶ ἀφελῆ τὰ τῶν ὅρκων . καὶ εἰ τοὺς ἀκούοντας δὲ ὁρκίζοι ἢ τὸν ἀντίδικον , ὡσαύτως : οὐ | ||
| ἃ πολιτείαν ὑπάρχειν ἑκατέροις παρ ' ἑκατέροις . καθόλου δὲ ἀκούοντας τὴν Ἀριστοτέλους ἐξήγησιν περὶ τῆς ἀποικίας θαυμάζειν τὴν ἰταμότητα |
| καὶ δεσμῶν δεόμενον . ὡσαύτως δὲ καὶ τὸ θεοὺς νομίζον ἀμελεῖν δύ ' ἕτερα γεννᾷ , καὶ τὸ παραιτητοὺς ἄλλα | ||
| ἔοικε γὰρ πρὸς ἑτέροις ἔθνεσιν ὁ Ζεὺς ὢν τῶν τῇδε ἀμελεῖν . Χαλεπὸς ἦν ἡμῖν ὁ στρατιώτης , χαλεπός . |
| ἠδ ' ἐλεεινόν , ἃ δὴ πραττόμενα φαύλως οὐκ ἐνῆν διδάσκοντα βελτίω ποιεῖν , τούτοις διὰ τὸ χρειῶδες ἠναγκάσθη μαρτυρεῖν | ||
| ἢ δῆλον δὴ ὅτι κατὰ τὴν γραφὴν ἣν ἐγράψω θεοὺς διδάσκοντα μὴ νομίζειν οὓς ἡ πόλις νομίζει , ἕτερα δὲ |
| τοῦ Πλάτωνος αὐτὸ χρὴ καθ ' αὑτὸ σκοπεῖσθαι τὸ γιγνόμενον ἐνθυμεῖσθαί τε μὴ παρέργως , εἰ μὴ πᾶσα ἡ τῶν | ||
| τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι . ἐνθυμεῖσθαί τ ' αὐτοὺς ἠξίου , ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν |
| τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
| παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
| : οὐ μέντοι Ῥωμαίους τὰ δίκαια πρὸ τῶν ἐπιεικῶν προελέσθαι λογιζομένους , ὅτι συγγενεῖς εἰσι καὶ ἐπὶ τὸν ἔλεον τῶν | ||
| ἀνειμέναις χερσὶ καὶ γνώμαις μάλιστα μὲν χαρίζεσθαι τοῖς δεομένοις , λογιζομένους ὅτι καὶ ἡ χάρις τρόπον τινὰ δάνειόν ἐστιν , |
| ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
| : κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
| ἔγωγέ σε ἐπῄνεσα ὅτι μοι δοκεῖς εὖ πρὸς τὴν ῥητορικὴν πεπαιδεῦσθαι , τοῦ δὲ διαλέγεσθαι ἠμεληκέναι : καὶ νῦν ἄλλο | ||
| , εἰ μὴ καὶ τὰς ἀποθήκας αὐτὰς τῶν βιβλίων ἡγῇ πεπαιδεῦσθαι τοσαῦτα περιεχούσας παλαιῶν ἀνδρῶν συγγράμματα ; Καί μοι , |
| παθεῖν , ὥσπερ ἐστὶν προσῆκον φάσκοντάς γε μηδένων ἀπολείπεσθαι τῷ σωφρονεῖν , φυλάξησθε . Οὐχὶ τὸν αὐτὸν εἶναι καιρὸν ὑπείληφ | ||
| εἰσι μᾶλλον καὶ ἀνδρεῖοι , ἔστι δὲ καὶ δικαιοπραγεῖν καὶ σωφρονεῖν μᾶλλον καὶ ἧττον . εἰ δὲ ταῖς ἡδοναῖς , |
| , οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
| μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
| τῶν μὲν ἀπέχεσθαι μὴ ἐθέλῃ πάσῃ μηχανῇ , τὰ δὲ ἐπιτηδεύειν σύμπασαν κατὰ δύναμιν , οὐκ οἶδεν ἐν τούτοις πᾶσιν | ||
| . Νῦν οὖν δὴ περὶ μὲν ἐπιτηδευμάτων , οἷα χρὴ ἐπιτηδεύειν , καὶ περὶ αὐτοῦ ἑκάστου , ποῖόν τινα χρεὼν |
| , καὶ πρὸς τούτοις τὸ λεπτότατόν τι αὐτὴν καὶ ἀσώματον οἴεσθαι . τούτοις γὰρ καὶ μάλιστα διαφέρει τοῦ ἀψύχου τὸ | ||
| σχεδὸν ἀεί τινος σμικροῦ ἐπιδεεῖς εἶναι . γρ . τοίνυν οἴεσθαι σχεδὸν δεῖ σμικροῦ τινος ἐπιδεεῖς εἶναι . Φοινίκων ἢ |
| τὸ δὲ θεῖον , καὶ τὸ μὲν θεῖον ἐν ἅπασιν ζητεῖν κτήσεως ἕνεκα εὐδαίμονος βίου , καθ ' ὅσον ἡμῶν | ||
| ὥστε καμεῖν τοῖς τύπτουσι τὰ ξίφη . τί οὖν ἔδει ζητεῖν , ὃ πρὶν ἢ πυθέσθαι περὶ τῆς στάσεως εἶχε |
| , εἴ τι οἱ ἐνθάδε ἡμάρτανον , ἐκεῖνο δὲ ἴσως ἀγνοοῦντας , ὅτι , εἴπερ κατηρᾶσθε , οὐ τοῖς φιλοσόφοις | ||
| ἕν . οἱ τοίνυν τὴν τούτων ἐγκεχειρισμένοι κομιδὴν πρὸς τοὺς ἀγνοοῦντας λέγουσιν ἐν ταῖς νεοττιαῖς ἑκάστους τίκτειν : ὁμολογεῖσθαι δὲ |
| ἀποπῖπτον τοῦ δέοντος . Ἑτέρα παρατήρησις , ἣν δεῖ φυλάττειν θεωρεῖν βουλομένους τὸ εὔδαιμον . δεῖ γάρ φησι τοῦτο ἐν | ||
| τῶν ὀφθαλμῶν νόσος τὴν ὅρασιν συγχέασα κωλύει τὰ ἐμποδὼν κείμενα θεωρεῖν , οὕτως ἄδικος παρεισδύνων λόγος εἰς τὰς τῶν δικαστῶν |
| τι δρᾶν τοιοῦτον νομοθετήσει , πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν ἂν γίγνοιτο ἐν νόμῳ ; κείσθω δὴ τῷ | ||
| , οὐδ ' ἢν ἀναγκασθείς τις εὖ δράσῃ τινά , προσῆκον εἶναι τῷδ ' ὀφείλεσθαι χάριν καὶ σὸς μὲν οἰκτρὸς |
| νομίζω κατὰ τῆς πόλεως καὶ βούλομαι , κἀκεῖνο δ ' ὑπολαμβάνω σωφρόνων ἀνθρώπων ἔργον εἶναι , ἴσην πρόνοιαν τῶν αὑτοῖς | ||
| γὰρ ἄπιστον καὶ θεοῖς ἐχθρόν , οὐ μόνον ἀνθρώποις , ὑπολαμβάνω τὸν τῶν γονέων ἀμελοῦντα . ἀλλὰ νὴ Δί ' |
| καὶ ἀέρια ἄλλα ? ἐπ ' ἄλλοις φυσικήν τινα ? πρόγνωσιν , πολιτείας ? δὲ κυβερνήτην μὴ ἔχειν ὅτῳ τὰς | ||
| . Ἐπεὶ οὖν καὶ τὰ ἀνυπόστατα τῶν οὔρων λυσιτελεῖν εἰς πρόγνωσιν εἰώθασι , περὶ τούτων πρῶτον εἰρηκότες , εἶθ ' |
| , τοὺς ἀετοὺς μὴ νεοττεύειν . ὁ μῦθος δηλοῖ μηδενὸς καταφρονεῖν λογιζομένους , ὅτι οὐδείς ἐστιν , ὃς προπηλακισθεὶς ἑαυτόν | ||
| Ἔνεστι κἂν μύρμηκι χολή : ὅτι οὐδὲ τῶν μικρῶν δεῖ καταφρονεῖν . Ἔνεισιν ἐν δειλοῖσιν ἀνδρεῖοι λόγοι . Ἐγκαθιζόμενοι τρίποδι |
| ἀπὸ ἀμφοῖν , οἷον ἐὰν εἴπω , ποίους ἂν εἴποι λόγους Ἀχιλλεὺς ἐξιὼν ἐπὶ πόλεμον μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ Πατρόκλου | ||
| εἶναι , ῥητέον ἔτι σαφέστερον . καὶ πρῶτον ἐροῦμεν τοὺς λόγους , ὅθεν δοκεῖ συνάγεσθαι ἑκουσίως τινὰ δύνασθαι ἀδικεῖσθαι . |
| ; Ἀνόνητα δὴ πονῶν οὐκ οἴει ἀναγκασθήσεται τελευτῶν αὑτόν τε μισεῖν καὶ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν ; Πῶς δ ' οὔ | ||
| , ἔτι δὲ δήπου χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν τε καὶ μισεῖν καὶ ἕτερά που πλεῖστα μετὰ σώματός εἰσιν : ἅμα |
| ἅπαντα μέν , οἶμαι , τἀσεβήματα τῆς αὐτῆς ὀργῆς δίκαιον ἀξιοῦν : τὸ δ ' ὅλως ἀφανίζειν ἱερὰ ἔσθ ' | ||
| πῇ μὲν ἀσθένειαν τῆς πόλεως κατηγορεῖν , πῇ δὲ βοηθεῖν ἀξιοῦν ὡς δυνατὴν διαφυλάττειν τὰ δίκαια . Ἐπὶ τούτοις πέμπτον |
| , κέκρικεν ῥήτορα ; οὐδ ' ἕνα : ἀλλ ' ἰδιώτας πολλούς . ἀλλὰ μὴν τοὺς γευομένους κύνας τῶν προβάτων | ||
| δὲ λατρεύοντες εἰς ἀπόνοιαν ἄγουσιν . Καὶ τὸ μὲν ἄνδρας ἰδιώτας καὶ ἀναφανδὸν τὴν ἀπαιδευσίαν ὁμολογοῦντας τὰ τοιαῦτα ποιεῖν , |
| ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ ὧν | ||
| ὄν : καὶ χρὴ πρότερον ἀπὸ τῆς πράξεως διαβεβλημένον αὐτὸν ἐπιδεῖξαι : εἶθ ' οὕτως ἠρέμα ἐπιτείνειν καὶ τὸν κατὰ |
| Καὶ γάρ , ὠγαθέ , τό γε πᾶν ἀπὸ παντὸς ἐπιχειρεῖν ἀποχωρίζειν ἄλλως τε οὐκ ἐμμελὲς καὶ δὴ καὶ παντάπασιν | ||
| πλεῖστος καὶ ἰσχυρότατος εἰς τὸ ποιεῖν παράδοξα λέγειν , τὸ ἐπιχειρεῖν ἀπὸ τοῦ κατὰ φύσιν καὶ κατὰ νόμον , ὅπερ |
| ἵνα κατηγορηθεὶς ἀποθάνῃ . κατηγόρουν δὲ αὐτοῦ ὡς ὅτι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρει τοῖς Ἀθηναίοις , λέγων δεῖν σέβειν ὄρνεα καὶ | ||
| οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια οὐδὲ γέγονε τούτου χάριν , δαιμόνια μέντοι : ἡ γὰρ φύσις δαιμονία , οὐ θεία |
| ἐξουσίαν δοίη καθ ' αὑτοῦ . πῶς ἂν οὖν διακελεύοιτο ἀπιστεῖν , οἷς μηδεὶς πιστεύει ; φέρε τοίνυν κἀκεῖνο ἴδωμεν | ||
| χαριεῖσθαι . ἐγὼ δὲ ᾔδειν μέν , ὡς οὐκ εὐσεβὲς ἀπιστεῖν ἐγγυητῇ τοιούτῳ , θαυμάζειν δὲ ὅμως παρῆν , εἰ |
| ] καὶ ἐν τῷ τρόπῳ τῆς τιμωρίας ἁμαρτάνοντας δείκνυσι τοὺς ῥήτορας : φησὶ γὰρ τότε ἐξέσται τὸν τρόπον σκοπεῖν . | ||
| εἰσιν . Ἀεὶ σὺ προσπαίζεις , ὦ Σώκρατες , τοὺς ῥήτορας . νῦν μέντοι οἶμαι ἐγὼ τὸν αἱρεθέντα οὐ πάνυ |
| ὢν πατρὸς οὐ πατήρ ἐστιν , ὥστε σύ , ὦ Σώκρατες , ἀπάτωρ εἶ . Καὶ ὁ Κτήσιππος ἐκδεξάμενος , | ||
| δέ ποτε ὁ Ἀντιφῶν διαλεγόμενος τῶι Σωκράτει εἶπεν : Ὦ Σώκρατες , ἐγώ τοί σε δίκαιον μὲν νομίζω , σοφὸν |
| παντός . Εὐφημήσας δὲ τοῦτον ἕτερον ἠρώτα πρὸς τίνα δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς | ||
| καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸς τοῦ ἡμετέρου : πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα |
| τοῦτο μηδὲ αὐτοὺς ἀγνοεῖν Σκύθας θαμινὰ παρὰ βασιλέα πρεσβευομένους : χρῆναι δὲ τῶν ἴσων κυρεῖν : μὴ γὰρ ἄλλως τὰ | ||
| ἐν προβόλου καὶ ἐρύματος μοίρᾳ τετάχθαι τὰ ξὺν ἐκείνοις στρατεύματα χρῆναι ἡγεῖτο , ὅπως οἱ μὲν κώλυμα εἶεν τοῖς ἐναντίοις |
| δὲ ποιητικὴ καὶ περὶ διάνοιαν καταγινομένη δύναται συνωφελεῖν τε καὶ σωφρονίζειν . Ἀλλ ' ὁ μὲν πρὸς τὰ ἐγκεχειρημένα λόγος | ||
| συνέγραψας , καλλίστοις τε ἅμα καὶ ὠφελιμωτάτοις συγγράμμασιν καὶ δυναμένοις σωφρονίζειν τοὺς ἐντυγχάνοντας , ἱκανὰ παραθεμένου καὶ πολλῷ τούτων πλείονα |
| οὕτως ἀγαπῴην εἴ μοι ἀρετὴν εἴποις . Ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες , ὦ Σώκρατες . Πῶς λέγεις ; Ὅτι σχῆμά | ||
| ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη , ἐπεὶ ἄλλως γε εὔηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστῶτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων |
| ἔστι δὲ αὕτη ἡ σοφία . τὸ γὰρ μίαν πασῶν ὑπολαμβάνειν τῶν οὐσιῶν ἐπιστήμην εἶναι οὔ φησιν εὔλογον εἶναι . | ||
| , τὰς δὲ μαθηματικὰς ἀρχὰς καὶ τὴν μαθηματικὴν οὐσίαν ἀκινήτους ὑπολαμβάνειν : ἕστηκέ τε γὰρ αὐτῶν ἀεὶ τὰ εἴδη καὶ |
| : λόγοις ἐπιτηδεύμασιν ἐθῶν νόμοις : καὶ διὰ τριῶν τούτων παιδεύεσθαι τὸν ἄνθρωπον καὶ σπουδαιότερον γίγνεσθαι . τοὶ μὲν γὰρ | ||
| . καὶ μὴν καὶ Ἑλληνικοὺς εἶναί φασι τὰ Γάδειρα καὶ παιδεύεσθαι τὸν ἡμεδαπὸν τρόπον : ἀσπάζεσθαι γοῦν Ἀθηναίους Ἑλλήνων μάλιστα |
| , αὑτὴν ἐμποδίζοντας νόμους εἰ θήσεται καὶ τἀναντία τῶν συμφερόντων λέγοντας , δυνήσεσθαί τι ποιῆσαι τῶν δεόντων ; ἀλλ ' | ||
| ἄλλα μέρη . Πρὸς μὲν οὖν τοὺς εἰς ἄπειρον τέμνεσθαι λέγοντας τά τε σώματα καὶ τοὺς τόπους καὶ τοὺς χρόνους |
| ἔφη „ ἀπολέλαυκας τῆς βορᾶς ταύτης ; ” ” τὸ θαυμάζεσθαί με καὶ ἀποβλέπεσθαι : καὶ γὰρ τὸν Ἡρακλέα ἴσως | ||
| μὲν οὖν ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς ἔργα , δι ' ἃ θαυμάζεσθαί τε καὶ μνήμης τυγχάνειν ἄξιός ἐστιν , οὐδὲν δέομαι |
| τῷ ἑαυτοῦ ἐκδοῦναι : ἐπειδὴ δὲ ὁ Ἀρχιάδης οὐκ ἔφη προαιρεῖσθαι γαμεῖν , ἀλλὰ καὶ τὴν οὐσίαν ἀνέμητον διὰ ταῦτα | ||
| καὶ χάριν πρὸς τούτοις εἰδέναι . τούτων τινὰς εἰκὸς ἦν προαιρεῖσθαι καὶ τὸν ὑόν σου καὶ αὐτὸν σέ , ἐμὲ |
| ἂν οἷός τ ' εἶναι . ἀλλὰ σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν τὸν ἀμφότερα δυνάμενον , ἵνα ἡ συνουσία ἐγίγνετο : | ||
| τοῖς τοιούτοις μηδὲν παθών , τί κωλύει καὶ ἄνευ διαστάσεως συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν ; Εἰ δὲ μηδὲ |
| ὁ παλαιός , ὃν οὗτος παρέβη , νόμος οὕτω κελεύει νομοθετεῖν , γράφεσθαι μέν , ἄν τίς τινα τῶν ὑπαρχόντων | ||
| τὸ δὲ περὶ τῶν γεγονότων πραγμάτων νόμους γράφειν , οὐ νομοθετεῖν ἐστιν , ἀλλὰ τοὺς ἀδικοῦντας σῴζειν . σκοπεῖτε δ |
| ἔπαρσιν ψυχῆς ἀπειθῆ λόγῳ , αἴτιον δ ' αὐτῆς τὸ δοξάζειν πρόσφατον ἀγαθὸν παρεῖναι , ἐφ ' ᾧ καθήκει ἐπαίρεσθαι | ||
| οὔ τί γε ψευδῆ δοξάζοντά τίς τινα ὕστερον ἀληθῆ ἐποίησε δοξάζειν : οὔτε γὰρ τὰ μὴ ὄντα δυνατὸν δοξάσαι , |