| ἐξουσίαν δοίη καθ ' αὑτοῦ . πῶς ἂν οὖν διακελεύοιτο ἀπιστεῖν , οἷς μηδεὶς πιστεύει ; φέρε τοίνυν κἀκεῖνο ἴδωμεν | ||
| χαριεῖσθαι . ἐγὼ δὲ ᾔδειν μέν , ὡς οὐκ εὐσεβὲς ἀπιστεῖν ἐγγυητῇ τοιούτῳ , θαυμάζειν δὲ ὅμως παρῆν , εἰ |
| ἐπέρχεται , τὰ δὲ οὐκ ἐθέλει λυθῆναι . δεῖ μέντοι πιστεύειν ὡς ἥξει ποτὲ καιρὸς τοῦ βελτίονος πίθου . Ἐξουσία | ||
| λύχνοιο , ἢ πῦρ αὔηται σπουδῇ καὶ ὑπεύδια λύχνα , πιστεύειν χειμῶνι . Τί τοι λέγω ὅσσα πέλονται σήματ ' |
| , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , χαλεπώτερον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἔθεσιν ἐπιτιμᾶν τε καὶ χρῆσθαι τοὺς δημηγοροῦντας . τὸ γὰρ στασιάζειν | ||
| ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' ἐπιτιμᾶν τίς ὁ καιρός ; ὅπου γὰρ εἰ καὶ ζῶντας |
| πιστεύειν χρή . περὶ δὲ διαφορᾶς μάντεων , οἷς δεῖ προσέχειν καὶ οἷς μή [ προσῆκεν ] , ἐν τῷ | ||
| μῆτραι , τὰ ξηρὰ καὶ στρυφνὰ προσφέρειν καὶ πίνειν καὶ προσέχειν . Σῦκον μέλαν , σκόροδον , λίτρον , κύμινον |
| Καὶ γάρ , ὠγαθέ , τό γε πᾶν ἀπὸ παντὸς ἐπιχειρεῖν ἀποχωρίζειν ἄλλως τε οὐκ ἐμμελὲς καὶ δὴ καὶ παντάπασιν | ||
| πλεῖστος καὶ ἰσχυρότατος εἰς τὸ ποιεῖν παράδοξα λέγειν , τὸ ἐπιχειρεῖν ἀπὸ τοῦ κατὰ φύσιν καὶ κατὰ νόμον , ὅπερ |
| . ἔλεγον τὰ ἁμαρτήματα συγγνώμης τυγχάνειν : οὐ γὰρ ἑκόντα ἁμαρτάνειν , ἀλλά τινι πάθει κατηναγκασμένον . καὶ μὴ μισήσειν | ||
| ἀκούσας ἐκέλευσε τὸν χρησμὸν διεξενεγκεῖν τοῖς Πέρσαις , ὡς ἐξευλαβηθεῖεν ἁμαρτάνειν . Οἱ δὲ δι ' ὑποψίας γίνονται , ὡς |
| τοὺς προστυγχάνοντας . τὰς νύκτας γὰρ μόνας ἐλῄστευεν Ὀρέστης . ἐντυγχάνειν αὐτόν . . εἰ γὰρ ἐντύχοι τις ἥρωϊ : | ||
| πάντως τὸ σπουδαζόμενον σιωπώμενον . διαλεχθήσεται δὲ ὁ λόγος τοῖς ἐντυγχάνειν βουλομένοις , οὔτε περὶ πάντων ἀσφαλῶς , οὔτε ἀποκρίνων |
| δεσμώτας . ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας ὑπισχνεῖτό πως τῷ μηδὲν ἀντιλέγειν . εἰ γὰρ ἐναργῶς ἀντειπεῖν ἀνεδύετο , τρόπον ἕτερον | ||
| καὶ δύσνους ὢν ἐξελέγχῃ τοῖς κοινοῖς , ἢ οὐδὲν εἶχες ἀντιλέγειν καὶ τῆς αὐτῆς ἀγνοίας ὑπεύθυνος εἶ ὁμοίως ἐμοὶ τῶν |
| χρόνῳ προσφωνοῦμεν τὸ γράψον , τοιοῦτόν τι φάσκοντες , μὴ ἐμμένειν τῇ παρατάσει , ἀνύσαι δὲ τὸ γράφειν . . | ||
| ἐγκρατεῖ μὴ ἡττωμένῳ τῶν παρὰ τὸν λόγον ἐπιθυμιῶν διὰ τὸ ἐμμένειν τῷ λόγῳ παράκεινται ὁ μὲν ἀκρατής , ἡττώμενος μὲν |
| τὸ περιέμεινεν ἀπ ' αὐτοῦ : τοῦ ναυμαχεῖν . μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρήσειν : ὑπὲρ τοῦ μὴ ὀκνεῖν ἐπιχειρῆσαι τοῖς Ἀθηναίοις | ||
| , ἀνὴρ γενναῖος καὶ τακτικῶν ἔμπειρος , οὐκ εἴα παρὼν ἀθυμεῖν . καὶ ἦσαν γὰρ ἑκκαίδεκα ἐλέφαντες τῷ Ἀντιόχῳ . |
| “ ἐπῄνεσαν πάντες τὸν λόγον : μόνος Χαιρέας προσεποιεῖτο μὴ συγκατατίθεσθαι , τὸ μῆκος τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος , τὸ δὲ | ||
| παραδεξόμεθα : εἰ δὲ τισίν , εἰπάτωσαν ἡμῖν τίσι χρὴ συγκατατίθεσθαι : ὁ μὲν γὰρ Πλατωνικὸς λέξει ὅτι Πλάτωνι , |
| , τηλικαύτην δ ' ἀνελόντας μαρτυρίαν οὕτως οἴεσθαι δεῖν εἰκῇ πιστεύεσθαι παρ ' ὑμῖν . ἀλλ ' ἐχρῆν , ἐπειδὴ | ||
| ἂν εἴξατε τῇ προκλήσει : ἀχθόμενοι μὲν σφίσι τοῦ μὴ πιστεύεσθαι , ἀπειπεῖν δὲ οὐκ ἔχοντες ὅλως τοῦ μὴ τὸ |
| αὐτοῦ . καὶ παρόντος μὲν τοῦ Ὑψικρέοντος μὴ τολμᾶν αὐτὴν διαλέγεσθαι τῷ ξένῳ , μετὰ δὲ χρόνον , ὡς ὁ | ||
| ὑπισχνεῖται . μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τῷ βασιλεῖ θαρροῦσιν ἤδη διαλέγεσθαι περὶ τοῦ τὸν λεὼν ἱερουργήσοντα ἐκπέμψαι τῶν ὅρων : |
| ἡμᾶς προστάτας σκεψάμενοι ἐπέδωκαν ὑμῖν ἑαυτοὺς , Λακεδαιμονίοις δὲ τὸ φθονεῖν παρεσκεύασαν : εἶτα ἔπαγε , ὅτι ἡμεῖς μὲν οὖν | ||
| οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς ἀφελέσθαι ἐκεῖνα δυναμένους , |
| εὐπρεπῶς ᾤετο παρῃτῆσθαι τὸν γάμον : Δάφνις δὲ οὐκ εἶχε μέμφεσθαι τὰ λελεγμένα . Λειπόμενος δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ | ||
| , οὐ δοκεῖ σοι ἄλογον εἶναι ἀγαθὸν φάσκοντα πεποιηκέναι τινὰ μέμφεσθαι τούτῳ ὅτι ὑφ ' ἑαυτοῦ ἀγαθὸς γεγονώς τε καὶ |
| ἀθλη - τῶν , ὡς καὶ τοῖς φιλογυμναστοῦσι τοὺς πολλοὺς ἄχθεσθαι . Δοκεῖ δή μοι διδάξαι μὲν τὰς αἰτίας , | ||
| ἀρχὴν πολέμου καὶ στάσεως ἐν τοῖς Ἕλλησι . τὸν δὲ ἄχθεσθαι μέν , οὐκ ἔχειν δὲ ὅπως κωλύσῃ τὸν Τυνδάρεων |
| νοῦν τὴν εἰκόνα , ὃς ἦν ὁ αὐτὸς τοῖς νοουμένοις ἀληθέσι καὶ ὄντως οὖσι καὶ πρώτοις , καὶ ὅτι μὴ | ||
| τοῦ ἔργου ἐστὲ οὔτε ἐγώ : εἰ δὲ δεῖ τοῖς ἀληθέσι χρῆσθαι , τῶν εἰργασμένων τινὰ ἐρωτώντων : ἐκείνου γὰρ |
| ἦρχον . εἰ δὲ τοῖς μὲν ἐκείνων κρατήσασι μηδ ' ἐγκαλεῖν ἀξιοῦτε μηδέν , ἐμὲ δ ' ἐνοχλεῖτε , πῶς | ||
| Χαιρεστράτου τοῦ ⌈ ἑαυτοῦ ⌉ θείου προήχθης οὐ δίκαια ποιῶν ἐγκαλεῖν ἐμοί , τηνικαῦτα δὲ τῷ μὲν δίκην ἔρημον ἀπεγράψατο |
| ψευσθῆναι καὶ ἤδη ἀδίκως γέ τινας ἀπολέσθαι οἱ ῥᾳδίως τολμῶντες ψεύδεσθαι καὶ συκοφαντεῖν ἀνθρώπους ἐπιθυμοῦντες . ἔπειτ ' οἴομαι ὑμᾶς | ||
| προτάσεως ἐλλείπειν ἐν τῷ συμπεράσματι καὶ οὕτω τὸν λόγον συμβαίνειν ψεύδεσθαι : οὐ γὰρ ταὐτὸ σημαίνει , ἐὰν διελών τις |
| ἂν οἷός τ ' εἶναι . ἀλλὰ σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν τὸν ἀμφότερα δυνάμενον , ἵνα ἡ συνουσία ἐγίγνετο : | ||
| τοῖς τοιούτοις μηδὲν παθών , τί κωλύει καὶ ἄνευ διαστάσεως συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν ; Εἰ δὲ μηδὲ |
| μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
| λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
| τι καὶ ὑπώπτευον ἤδη ὡς οὐ σφόδρα καθεστηκότος πατρὸς ἀδίκως ὀργίζεσθαι καὶ ἐγκλήματα ψευδῆ καθ ' υἱοῦ συντιθέναι : καὶ | ||
| ' οὐχ ἱστάνειν . ὀξυθυμεῖσθαι , οὐχὶ ὀξυθυμεῖν λέγουσι τὸ ὀργίζεσθαι ἀκραχόλως . ὁρκίζειν καὶ ὁρκοῦν : ἑκατέρως . ὁρκωτάς |
| σωτη - ρίας , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος σπουδάζειν : τοῦτο οὖν παντάπασιν ἀναιρήσει τὸ δοκεῖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ | ||
| φλεγμονήν . λουτροῖς μὲν πρὶν κενῶσαι τὸ πλῆθος οὐ δεῖ σπουδάζειν κεχρῆσθαι . μετὰ δὲ τὴν τοῦ ὅλου πρόνοιαν καὶ |
| ἂν πλεονάκις ἐξετάζῃ τις αὐτά , ἀνάγκη τοὺς τούτων αἰτίους εὐδοκιμεῖν . οὐ μὴν ἀλλά μοι δοκοῦσιν αὐτοὶ φανερὸν καθιστάναι | ||
| . ἐπειδὴ γὰρ ἀφ ' ἧς ἡμέρας εἷλε τὸν Τίμαρχον εὐδοκιμεῖν ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐδόκει , πόρρωθεν κατεπαγγέλλεται τοῦ ἤθους καὶ |
| Οὐαλεντίνῳ τὸν μετὰ τὴν σύστασιν . Ὁ Νέστωρ ἀξιῶν αὑτῷ πείθεσθαι τόν τε βασιλέα τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὸν τῆς Θέτιδος | ||
| ἐν Ματτιηνοῖς καὶ ἐν Φρυγίᾳ τῇ κάτω : ὧν ἕνεκα πείθεσθαι τὰ πεδία ποτὲ θάλατταν γενέσθαι . : Ἀκούειν δ |
| τοὺς ἀσελγεῖς εὑρήσετε καὶ τοὺς ὑβρίζοντας ὑμᾶς ἐπὶ τῇ τοῦ φιλοτιμεῖσθαι προφάσει . Ἵνα δὲ καὶ περὶ ἐκείνου εἴπω τοῦ | ||
| τότε ] τὸ τῆς πόλεως ἄνθος . ἔξεστιν οὖν μοι φιλοτιμεῖσθαι κατὰ τὸν Σιμωνίδην . ἀδελφοὶ δὲ κἀκεῖνον ἔσωζον Ἀρτέμιδος |
| ὃ δ ' ἐς μὲν τὸ φανερὸν ἐκέλευεν αὑτοὺς Ῥωμαίοις ἐπιτρέπειν , λάθρᾳ δ ' ὑπισχνεῖτο , ἃ ἔμελλεν ποιήσειν | ||
| στομίου , ἢ στρέβλωσιν τοῦ τραχήλου τῆς μήτρας καὶ δεῖ ἐπιτρέπειν τῇ ἰατρίνῃ σημειοῦσθαι καὶ λοιπὸν ζεμάτια ἐπιτάττειν ἀπὸ κασίας |
| , ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
| . Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
| οὐδέν . ὁ γὰρ μηδὲν ἀπατηλὸν ἢ κακόηθές τι φρονῶν ἀβασανίστως ἐγγυᾶται τὸ μέλλον , ὁ δὲ φενακίσαι βεβουλευμένος ῥήμασιν | ||
| ἄστοργον εἶναι τὸν πατέρα νομιζέτω τῆς κόρης : οὐ γὰρ ἀβασανίστως ἐπὶ τοσοῦτον ἧκεν ἐγχείρημα , ἐπιτρέψας δὲ τὴν κρίσιν |
| θαλάττῃ . ταῦτα μὲν δὴ καὶ τῶν Λεβάδειαν οἰκούντων ξυγχωρῶ ἀκροᾶσθαι , περὶ δὲ τοῦ βιβλίου τούτου γνώμη ἀποπεφάνθω μοι | ||
| προσήκοντα , τὰ καθήκοντα : συνήθη δὲ τὸ ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι καὶ μηδὲν παρὰ τὸ δίκαιόν τινι χαρίζεσθαι . . |
| τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
| Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
| τῶν οἰκείων , μᾶλλον εἵλετο πειθόμενός τι παθεῖν ἢ δοκῶν ἀπειθεῖν κουφοτέραν κρίνων τὴν παρὰ τῶν πολεμίων πληγὴν ἧς ἔμελλε | ||
| φεύγοιμεν τὴν λυγρὰν ἔριν τῇ ἀγαθῇ ἔριδι , οὐ φιλονεικοῦντες ἀπειθεῖν τῷ θεῷ , ἀλλὰ φιλονεικοῦντες ὅτι μάλιστα αὐτῷ πείθεσθαι |
| κρατεῖν χαλεπὸν ἦν μὴ πρῶτον μαθοῦσιν , ὅτι καὶ τὸ σιωπᾶν λόγος . καὶ μὴν καὶ τὸν Ἀκραγαντῖνον Ἐμπεδοκλέα βαδίσαι | ||
| . Ἡ γλῶσσα πολλῶν ἐστιν αἰτία κακῶν . Ἢ δεῖ σιωπᾶν ἢ λέγειν ἀμείνονα . Ἡ γὰρ σιωπὴ τοῖς σοφοῖσιν |
| Τυραννίων μὲν βαρύνει , Ἀρίσταρχος δὲ περισπᾷ , ᾧ καὶ πειστέον . ζ : ἦ μή πού τινα δυσμενέων φάσθ | ||
| οὔχ , ὡς ἄρτι ἡμῖν ὁ λόγος ἐσήμαινεν : ᾧ πειστέον , ἕως ἄν τις ἡμᾶς ἄλλῳ καλλίονι πείσῃ . |
| , διὰ τοῦτο καὶ δέονται μᾶλλον ἀλλήλων καὶ τὸ ζεῦγος ὠφελιμώτερον ἑαυτῷ γεγένηται , ἃ τὸ ἕτερον ἐλλείπεται τὸ ἕτερον | ||
| πορείᾳ κουφότερον καὶ ἐν στρατοπεδείᾳ ἀσφαλέστερον καὶ ἐς τὰς μάχας ὠφελιμώτερον , ὥστε ἤδη καὶ μεγάλα στρατόπεδα καὶ εὐοπλοῦντα δι |
| τις αὑτὸν καθείρξας τηρῇ , δεῖ δὲ τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας ἐγχειρεῖν μὲν ἅπασιν ἀεὶ τοῖς καλοῖς τὴν ἀγαθὴν προβαλλομένους ἐλπίδα | ||
| ὁ μὲν γὰρ ἐπισχὼν ὧν ὥρμηκεν , εἰ ἄρ ' ἐγχειρεῖν ἔγνωκε τοῖς Ἕλλησι , χρήματα δώσει τισὶν αὐτῶν καὶ |
| τε τοῦτον σκοπὸν τοῦ βίου ποιεῖσθαι καὶ τέλος , τούτῳ ἀρέσκειν , αὐτῶν τῶν γονέων ἑκατέρων παραχωρούντων ἑκουσίως τὰ πρῶτα | ||
| τὴν εὐθεῖαν , ἵνα δίκαιος ᾖς . Βούλου δ ' ἀρέσκειν πᾶσι , μὴ σαυτῷ μόνῳ . Βίον πορίζου πάντοθεν |
| ' οὐσῶν τῶν πόλεων τῶν Μεταποντίων ἐγγυτέρω τοῦ Τάραντος , πεισθῆναι τοὺς ἀφιγμένους ὑπὸ Συβαριτῶν , τὸ Μεταπόντιον κατασχεῖν : | ||
| . σὺ τοίνυν δείξεις , εἰ τοῦ μὴ τολμᾶν τὸ πεισθῆναι γράψαι βέλτιον . Τίς θεῶν ἢ δαιμόνων τὸν πανταχῇ |
| ἐνεκάλει ἀνθρώπων τινὶ ὅτι αὐτῷ ἀργύριον χρῆσαι οὐκ ἠθέλησεν οὐδὲ πιστεῦσαι . κἀκεῖνος μὲν ᾧ ἐνεκάλει , ἀπελογεῖτο : ἄλλος | ||
| . περὶ δὲ τῶν οὕτω δοκιμασθέντων οὐ ῥᾴδιον τὰ χείρω πιστεῦσαι τὸν δοκιμάσαντα . ἐν ταύτῃ δέ ἐστι τῇ φιλίᾳ |
| χρησαμένους ἀρετῇ , ἥδεσθαί τε συνόντας , ἐς ἀλλήλους τε φλυαρεῖν [ ] , καὶ σκώπτειν τοιαῦθ ' οἷα γέλωτα | ||
| Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος : τὸ γὰρ ” τηλόθεν „ |
| μάλιστα πρέπειν ἱεροῖς , ἄδειαν δ ' εἶναι τοῖς ἐθέλουσι βλασφημεῖν ; καὶ θύοντας μὲν οὕτω κοσμίους εἶναι , οἷς | ||
| μέχρι τοσούτου μαθεῖν περὶ ἁπάντων τούτων , μέχρι τοῦ μὴ βλασφημεῖν περὶ αὐτά , εὐφημεῖν δὲ ἀεὶ θύοντάς τε καὶ |
| Χάριτες γυμναί : ὅτι δεῖ τὴν δωρεὰν ἀφειδῶς ἢ ἀκενοδόξως χαρίζεσθαι . Αἴολος ἀνὴρ εἰς βόθρον ἐμπεσεῖται : ἤτοι ὁ | ||
| ὢν ἐρωτικός φησί που : εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν . καὶ Τίμων δὲ ἐν τοῖς Σίλλοις |
| ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
| αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
| ὠφελειῶν μετεδίδου μὲν ὡς ὑπηκόοις , οὐ μὴν ἄνευ τοῦ δυσχεραίνειν . ταῦτ ' οὖν ποιῶν καὶ τοὺς θεοὺς ἐφιστὰς | ||
| ὃ καὶ προσηκόντως μὲν ἀσμενίζειν ἐπὶ τοῖς κατὰ φύσιν , δυσχεραίνειν δὲ ἐπὶ τοῖς παρὰ φύσιν . Τήν τε γὰρ |
| τε Ἑρμόλαον γίγνου τοιοῦτος ὁποῖον οἶδα καὶ τὸ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστέλλειν ἀνανεοῦ . καὶ γὰρ εἰ πολλὰ τὰ νῦν γράμματά | ||
| τῷ ἀπὸ Λαρίσσης δι ' ἐπιστολῆς ἐπετίμησε . καὶ γὰρ ἐπιστέλλειν δεινὸς ἦν ὁ Σεβηριανὸς καὶ ἔμφρων , ὡς ἔστι |
| κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
| ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |
| ἤδη κάμνοντες ταῖς ψυχαῖς οἱ πολιορκούμενοι πάλιν ἀνεθάρρησαν καὶ κρίναντες συμφέρειν ἐπιθέσθαι ταῖς μηχαναῖς τῶν πολεμίων πυρφόρων τε πλῆθος παρεσκευάσαντο | ||
| , ἀλλ ' ὑπὲρ ὑμῶν εἰπεῖν ἃ πέπεικεν ἑαυτὸν μάλιστα συμφέρειν , καὶ συνειπεῖν ἃ καλῶς λέγουσιν ἀμφότεροι , καὶ |
| εἶδος τὸ τῆς κώπης ἀναδεδεγμένῳ . καὶ μὴν τῷ γε τἀληθὲς σκοπουμένῳ ἔτι φανεῖται ἄχρι τοκετῶν τὸ ἔμβρυον : ἦν | ||
| ἡδονῆς ὄργανα καὶ μουσικὴ τοὔνομα τῇ τέχνῃ , λόγος δὲ τἀληθὲς εὑρίσκει . τοῦτό σοι πρακτέον , τοῦτό σοι ῥητέον |
| , ἡ δὲ ἠρεμία διανοίας , εἰ δὴ πέφυκέ ποτε ἡσυχάζειν , ἡ δὲ πασῶν ἀρίστη ἔνθεος κατοκωχή τε καὶ | ||
| τὴν φιλοπονίαν δείξῃ τοῦ Μακεδόνος καὶ τὸ μηδένα καιρὸν ἐθέλειν ἡσυχάζειν . Ἰλλυριοὺς ] Δυρραχηνούς . Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας ] |
| , τὸ μὲν ὑπομεμειγμένον τῆς λύπης γαργαλίζει τε καὶ ἠρέμα ἀγανακτεῖν ποιεῖ , τὸ δ ' αὖ τῆς ἡδονῆς πολὺ | ||
| τερήσας τοῦτο ἔφη μεμαθηκέναι , φέρειν ὀργὴν πατέρων καὶ μὴ ἀγανακτεῖν . ̈ . . Ῥοδίου δέ τινος καλοῦ καὶ |
| ὦ δῖος αἰθήρ : Ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης | ||
| ὦ δῖος αἰθὴρ ] ἁρμοζόντως φησὶν ὁ ποιητὴς μὴ εὐθὺς ἀντειπεῖν τὸν Προμηθέα , ἵνα μὴ δόξῃ ἄφρων καὶ αὐθάδης |
| ἔγωγε ἐπὶ τοῖς τὸν Πλάτωνα προϊσταμένοις καὶ περὶ τοῦτον μόνον φιλοσοφοῦσιν , ὁ δὲ τῷ Πλάτωνι παντὸς ἄλλου μᾶλλον γνώμην | ||
| Ἀμυνόμαχος καὶ Τιμοκράτης ἐνοικεῖν Ἑρμάρχῳ καὶ τοῖς μετ ' αὐτοῦ φιλοσοφοῦσιν , ἕως ἂν Ἕρμαρχος ζῇ . | Ἐκ δὲ |
| χρήματα αἰτεῖσθαι , μὰ τοὺς θεούς , ἀλλ ' ἐμαυτὸν ἐνδεέστερον εὑρίσκω ἢ δεῖ χρηστότητι παιδὸς ὑπηρετεῖν . εἴη μέντοι | ||
| τοιούτους . . . αἰνίττεται , οὐδ ' ἐκείνων τοσοῦτον ἐνδεέστερον ἐχόντων πρὸς τοὺς λόγους . . . . : |
| οὕτως ἀγαπῴην εἴ μοι ἀρετὴν εἴποις . Ἀλλὰ τοῦτό γε εὔηθες , ὦ Σώκρατες . Πῶς λέγεις ; Ὅτι σχῆμά | ||
| ὄντας φυλάττειν τὰ τῆς μητροπόλεως ἔθη , ἐπεὶ ἄλλως γε εὔηθες εἶναι τὸ τοὺς βέλτιον συνεστῶτας καὶ πολιτευομένους τῶν χειρόνων |
| ἔτι δὲ καὶ συνέσει διαφέρων , ἔφη δεῖν ἐμμένειν τοῖς ὅρκοις καὶ παρὰ τὰς κοινὰς συνθήκας μὴ καταδουλοῦσθαι τοὺς Ἕλληνας | ||
| τοὺς πυριπνόους ζεῦξαι Ἰάσονα ποιήσασα λαβὼν αὐτὴν Ἰάσων , ἐπειδὴ ὅρκοις ἐξησφαλίσατο μὴ ἐᾶσαι , καὶ ἐπὶ τὴν Ἀργὼ ἀδελφὸν |
| ὅτι τῶν ἐνθάδε παριόντων οἱ μὲν ἃ βούλεσθε λέγοντες ῥᾳδίως ἐξαπατᾶν δύνανται : τὸ γὰρ πρὸς χάριν ῥηθὲν ἐπισκοτεῖ τῷ | ||
| τοῦτο ἐδόκει διαπράξασθαι , ὅτι ἐπεὶ πόλεμος προερρήθη καὶ τὸ ἐξαπατᾶν ὅσιόν τε καὶ δίκαιον ἐξ ἐκείνου ἐγένετο , παῖδα |
| ὅσα ἵππῳ , καὶ συμμετρεῖται μὲν τὸν δρόμον εἰς τὸ ἀνεκτὸν τῷ παιδί , καγχάζοντι δὲ αὐτῷ ὑπὸ τοῦ ἥδεσθαι | ||
| . καταισχυντῆρσι ] ἤγουν τοῖς αἰσχύνουσι τοὺς δόμους ἄρχουσιν . ἀνεκτὸν ] ὑπομονητόν . πεπαιτέρα ] ὡριμωτέρα , γλυκυτέρα . |
| τοῦ Πλάτωνος αὐτὸ χρὴ καθ ' αὑτὸ σκοπεῖσθαι τὸ γιγνόμενον ἐνθυμεῖσθαί τε μὴ παρέργως , εἰ μὴ πᾶσα ἡ τῶν | ||
| τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι . ἐνθυμεῖσθαί τ ' αὐτοὺς ἠξίου , ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν |
| ' ἡμῶν , τῇ δὲ ἀληθείᾳ καὶ τοῖς γιγνομένοις Ἕκτορα πρεσβεύειν καὶ διαλέγεσθαί σοι : ὃς τὰ μὲν ἄλλα ὅσα | ||
| δήπου πρώην ἐν Πειραιεῖ , ὅτ ' αὐτὸν οὐκ εἰᾶτε πρεσβεύειν , βοῶνθ ' ὡς εἰσαγγελεῖ με καὶ γράψεται καὶ |
| τῷ γένει . Ἐπιβατήριον ὁ βουλόμενος λέγειν δῆλός ἐστι βουλόμενος προσφωνῆσαι ἢ τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα ἐξ ἀποδημίας ἥκων , ἢ | ||
| . προσελθοῦσαν δὲ ταῖς πύλαις κεκλειμέναις νυκτὸς τῆι Ταυρικῆι διαλέκτωι προσφωνῆσαι τοῖς φρουροῖς . τῶν δὲ στρατιωτῶν ἀνοιξάντων προθύμως ὡς |
| ' αὐτῶν χρώμεθα , ὅσα δὲ οὐ σφίγξεως διὰ τὸ ἐναντιοῦσθαί τισι φλεγμοναῖς , συνεχείας δὲ δεῖται μόνης ἢ σκέπης | ||
| Ἥρας ἀπήντησεν ἐμπόδιον , ὥσπερ γε ἐπὶ τῶν ἄλλων ἐδόξαζεν ἐναντιοῦσθαί οἱ τὴν θεόν : αἶγας δὲ αὐτὸν θῦσαί φασιν |
| [ τῇ πόλει τῶν ] Ἀλεξανδρέων [ - ] ? χαίρειν ? [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| αἰὼν μέρος ἔχει θεοῦ τινος . ἢ φιλοσοφητέον οὖν ἢ χαίρειν εἰποῦσι τῷ ζῆν ἀπιτέον ἐντεῦθεν , ὡς τὰ ἄλλα |
| πυθόμενος καὶ ἐπιτωθάζων τὸ γεγονὸς καὶ αὐτός ποτε ἔφη τούτῳ κεχρῆσθαι τῷ παιδί , ἀλλὰ μηδὲν προσθεῖναι , τὸν δὲ | ||
| δὲ τῆς ὀδύνης καὶ τῷ διὰ τῶν φύλλων τῆς κράμβης κεχρῆσθαι . ἔχει δὲ οὕτω : φύλλα κράμβης ἑψήσας καὶ |
| ἐάν τις παραβῇ τὴν πίστιν , ἀλλὰ καὶ προσέχειν ὅτῳ πιστευτέον , καὶ μὴ δικῶν πληροῦν τὴν πόλιν . Ταῦτα | ||
| Τιμωνίδῃ δὲ μᾶλλον , ὡς οἴομαι , περί γε τούτων πιστευτέον , ἀνδρὶ φίλῳ καὶ συστρατιώτῃ Δίωνος . . , |
| ἡμῖν Ὀρέστης εἰρήκει . ὃς δὲ ἐκεῖνον ἔλεγεν μὴ δεῖν χαλεπαίνειν ὡς τῶν αὐτῶν Ἐδέκωνι μὴ τυγχάνοντα : αὐτὸν μὲν | ||
| Ὑακίνθου : τὰ πολλὰ γοῦν ἐκεῖνον διήλεγχεν . ἐλέγετο δὲ χαλεπαίνειν αὐτῷ ὁ Ῥαδάμανθυς καὶ ἠπειληκέναι πολλάκις ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ |
| συμφέρειν αἱροῦ , πανταχοῦ δὲ οἴου σαυτῷ καὶ τὸ λέγειν προσήκειν . οὐδεὶς γὰρ βίος ὑπὸ ῥητορικῆς αἰσχύνεται . καὶ | ||
| ᾤμην μὲν οὖν ἔγωγ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , προσήκειν Εὐβουλίδῃ , καὶ πᾶσιν δ ' ὅσοι νῦν ἐπὶ |
| ὅ , τι μοι φαίνοιτο ἀγαθὸν ἢ κακόν : ὥστε ἠναγκαζόμην φροντίζειν ὑπὲρ τούτων , ἵνα ἔχοιμι ἀποκρίνεσθαι τοῖς ἐρωτῶσιν | ||
| γὰρ τοῦ πείθειν ἐκείνους περὶ ὧν ὁ ἡγεμὼν ἀπέστειλεν , ἠναγκαζόμην αὖθις ἐφιέναι παρ ' ἐκείνων εἰς τὸ τοῦ ἡγεμόνος |
| πάσης δύσεως Νικηφόρῳ τῷ Βρυεννίῳ παντάπασιν ἐδόκει τὰ τοιαῦτα βουλεύματα σφάλλεσθαι καὶ ἐξελιπάρουν τὸν βασιλέα , εἰ οἷόν τε εἴη | ||
| καὶ ἀναισχυντίας ἐστίν . καὶ ἔμοιγε εἴη μηδὲν μὲν τοιοῦτο σφάλλεσθαι , εἰ δὲ συμβαίη , πρὸς εὐφημίαν αὐτὸ τρέπεσθαι |
| οὐχ ἣν αἱ πόλεις ἄγουσι μέμνηται , σαφές ἐστι τοῖς ἐντυγχάνουσι ταῖς ἱεραῖς γραφαῖς : μεγάλους γὰρ καὶ βαρεῖς πολέμους | ||
| μὲν αὐτὸν λέγειν [ οἴου ] , τὰ δὲ τοῖς ἐντυγχάνουσι καταλιπεῖν αἰσθάνεσθαι . τοῦτο δὲ οὐ τῶν πάνυ ἀδήλων |
| τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
| : καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
| θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν , οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον | ||
| οὐκ ἂν ἔκρινόν σε ; , διὰ τὸ ἀλόγως ἂν κρῖναι δόξαι οὕτω σχηματίσεις εἰ τόδε ἐποίεις , οὐκ ἂν |
| ἐκπιὼν ἀπῆλθεν , ἐνδειξάμενος αὐτοῖς , ὅτι τὸ τοῖς τυχοῦσιν ἀρκεῖσθαι καὶ μὴ δεῖσθαι τῶν πολυτελῶν ἐν εἰρήνηι καὶ ὁμονοίαι | ||
| καὶ καλεῖται ἐπιείκεια , λέγω δὴ τὸ μὴ τῇ ἑαυτῶν ἀρκεῖσθαι κρίσει περὶ ἑαυτῶν , ἵνα μὴ ἴσως φιλαυτήσαντες οὐκ |
| ὁρᾶται καὶ πνεύματος μεστή , σαφῶς εἰς πέψιν ἀέρος ἐνδεικνυμένη παρεσκευάσθαι , καθάπερ ἡ τοῦ ἥπατος εἰς τὴν τροφῆς : | ||
| ἐὰν μὲν οὖν ὁ χορὸς λέγῃ , κυρίως ἀκουσόμεθα δεῖπνον παρεσκευάσθαι : κῶμον γὰρ στέλλουσιν οἱ χορευταί : ἐὰν δὲ |
| τοῦτο μηδὲ αὐτοὺς ἀγνοεῖν Σκύθας θαμινὰ παρὰ βασιλέα πρεσβευομένους : χρῆναι δὲ τῶν ἴσων κυρεῖν : μὴ γὰρ ἄλλως τὰ | ||
| ἐν προβόλου καὶ ἐρύματος μοίρᾳ τετάχθαι τὰ ξὺν ἐκείνοις στρατεύματα χρῆναι ἡγεῖτο , ὅπως οἱ μὲν κώλυμα εἶεν τοῖς ἐναντίοις |
| δὲ καὶ οὐκ ἐπ ' ἀγαθῷ κλέπτειν , ἁρπάζειν , ἐπιορκεῖν , ψεύδεσθαι ἢ ὅλως ἄδικόν τι πράττειν . ἐν | ||
| . . . Κλεάνθης ἔφη τὸν ὀμνύοντα ἤτοι εὐορκεῖν ἢ ἐπιορκεῖν , καθ ' ὃν ὄμνυσι χρόνον . ἐὰν μὲν |
| [ τὰ μὲν γενόμενα ? [ ἃ δ ' αὖ παραινῶ , ταῦτά ? [ μοι δέξαι , γύναι . | ||
| βραχέων καὶ τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν . πρὸ παντὸς οὖν παραιτεῖσθαι παραινῶ τὰς συντονίας καὶ τὰς ἀκριβεῖς τῶν πραγμάτων περιστάσεις μὴ |
| καὶ ἐπαληθεύειν ἔοικας τὴν τῶν Μουσῶν ἐπίπνοιαν αὐτὸς οὐδ ' ἀπολογεῖσθαι ὑπὲρ τῶν ἐπῶν δυνάμενος . ἡμεῖς δὲ οὐ ταύτην | ||
| καὶ στρατηγεῖν ἀναγκαζόμενος ἀξιοῖ περὶ τῶν ἐπενεχθέντων ἐγκλημάτων αὐτῷ πρότερον ἀπολογεῖσθαι : διαφέρει δὲ ἡ κατὰ ἀξίωσιν πραγματικὴ τῆς κατὰ |
| ὅπως καὶ αὐτὸν καὶ τὴν στρατιὰν αὐτοῦ τῇ πόλει δέξησθε συμβουλεύειν . ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐδὲν ὀνήσει Δολοβέλλαν , | ||
| εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον ἔλεγχον ἔδοσαν , ἀναβάντας ἐνταυθοῖ συμβουλεύειν ὑμῖν ἃ γιγνώσκουσι περὶ ἐμοῦ . Δεῦρο Ἄνυτε , |
| : ” τί οὖν νομίζεις τερατῶδες εἶναι ; ἀπάγγειλόν μοι τἀληθῆ . “ ὁ δὲ Ζηνᾶς εἶπεν ” Αἴσωπος ὁ | ||
| τὴν ἐς αὑτὸν ὑποψίαν περὶ τῆς κωλύμης τῆς ξυμβάσεως οὐ τἀληθῆ ἔφη λέγειν τοὺς ἐξαγγέλλοντας . παραινούντων δὲ τῶν ἀφιγμένων |
| ἁπάντων [ οὐδαμῶς ] ὁ τῶν ἐπισταμένων ἔπαινος ἥδιστος τοῖς εἰδόσι καὶ πλείστης σπουδῆς ἄξιος : εἰς δὲ φρόνησιν καὶ | ||
| Ῥωμαίων καὶ τῇ συγκλήτῳ , λέγων τοιάδε . ” ἐν εἰδόσι μὲν ὑμῖν τοῦ τε βίου μου τὴν ἐξ ἀρχῆς |
| . φημὶ δέ σε ἐγὼ πολεμικὸν μὲν οὐδέποτε ἔσεσθαι , δόξειν δὲ τοῖς ἀνοήτοις , οὐδὲ ἡγήσεσθαι οὐδέποτε , ὅπου | ||
| λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς τε - τευχέναι συγγνώμης οὐ δι ' |
| Ἤλεγχε μὲν γὰρ τοὺς πονηρούς , ἀλλ ' οὐ λόγων σοφίσμασιν , ὅσπερ ἐλέγχων ἀνιαρότατος , ἀλλὰ ἔργοις , παρατιθεὶς | ||
| ὑπερέχειν . καθ ' ὧν δεῖ αἰφνιδιασμοῖς μᾶλλόν τισι καὶ σοφίσμασιν , ὡς εἴρηται , κατὰ τὸ δυνατόν , πρότερον |
| ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν , ὅ πέρ ἐστιν μέγιστον σημεῖον τοῦ ἀψευδεῖν τὸν Δία , ὡς αὐτὸς ὁ Ζεὺς ὁ Ὁμήρου | ||
| , καὶ ἀμφότερα ὀρθῶς , δεήσει ἐρωτῶντα μὲν οἷς ἐρωτᾷ ἀψευδεῖν καὶ περὶ ὧν ὡς εἰδὼς προτείνεται , ἀποκρινόμενον δὲ |
| : καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
| αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
| ποιήσασθαι πρὸς Θηβαίους , μόνῃ τῇ τῶν Ἀθηναίων πόλει νομίζοντες εἴκειν εὐπρεπῆ συμφορὰν εἶναι , ἀναμιχθέντες δὲ τοῖς ἄλλοις Πελοποννησίοις | ||
| ἀπὸ τοῦ παρέλκειν ἡμᾶς τῷ χρόνῳ . ἐπιεικὴς παρὰ τὸ εἴκειν καὶ μὴ ἀντιτείνειν . εἰρκτὴ , παρὰ τὸ εἴργω |
| εἰς ] τὸν λόγον : ἄλλως : εἰ δὲ κἀν πράγμασί μοι θαρσήσειας σαυτὴν , ὥσπερ κἀν λόγοις θαρρεῖς μοι | ||
| πάντως ἀναιροῦσα τὴν προτέραν : πολλάκις γὰρ αἱ θεομυθίαι γενομένοις πράγμασί τισι καὶ ἱστορίαις ἀπεχρήσαντο ἐπὶ τὴν τῶν ὅλων διδασκαλίαν |
| ' ὑμῶν , οὗτος ἦν . εἰ δὲ καὶ πᾶσιν ἤρεσκε ταῦτα τοῖς ἄλλοις πρέσβεσιν , αὐτίκ ' εἴσεσθε . | ||
| δὲ τῶν προτέρων μεταμέλειν αὑτῷ καὶ μαλακώτερον ἐνδιδοὺς ἑαυτὸν , ἤρεσκε τοῖς τὰ κοινὰ κλέπτουσιν , οὐκ ἐξελέγχων οὐδ ' |
| ἀληθείας ὁ λόγος ἡμῖν , ζητητέον ποσαχῶς ἡ ψυχὴ δύναται ἀληθεύειν ἐν τῷ καταφάσκειν καὶ ἀποφάσκειν , καὶ πόσαι εἰσὶν | ||
| ταὐτὸν λέγων τῷ οὐ πάσης ἀντιφάσεως τὸ μὲν τῶν μορίων ἀληθεύειν τὸ δὲ ψεύδεσθαι ἀνάγκη . εἰ δὲ ἐν Κατηγορίαις |
| ' ἂν εἵλετο Χρύσης ἅμα τὴν θυγατέρα λυπῶν τῷ βασιλεῖ ἀπεχθάνεσθαι , οὐκ ἀγνοῶν ὅπως εἶχε πρὸς αὐτήν . τὸ | ||
| τὰ βασιλέως γράμματα , νομίζοντες ὀκνήσειν μίαν ἑκάστην τῶν πόλεων ἀπεχθάνεσθαι ἅμα ἑαυτοῖς τε καὶ βασιλεῖ . ἐπεὶ μέντοι εἰς |
| . Καὶ τὸ μὲν πρὸς τοὺς Ἀθηναίους τοσοῦτον ἀγαθὸν εὖ βουλευομένοις εὑρίσκεται : τὴν δὲ ὑπὸ πάντων ὁμολογουμένην ἄριστον εἶναι | ||
| . Πῶς ὀρθῶς , ὦ κακόδαιμον , εἰ μηδὲ κακῶς βουλευομένοις ἐξῆν ὑμῖν ὑποθέσθαι ; Ὅτε δὴ δ ' ὑμῶν |
| ἤδη , διὰ δὲ τὸ ἐξ ἀνάγκης καὶ μὴ ἑκοντὶ ὑπακούειν παροξυνομένους καὶ ταραττομένους , τούτους ἡγούμεθα , εἰ περιίδοιμεν | ||
| καὶ τῶν πνευμάτων ὅλως οὐκ ἄλογον ἀμφοτέρων τὰ ἀσθενέστατα μάλιστα ὑπακούειν , εἰ μὴ ἄρα τὸ αὐτὸ γίνεται καὶ ἐνταῦθα |
| : οἱ γὰρ μετὰ φθόνου κρίνοντες τὸ πρωτεῖον ἀπονέμουσι τοῖς χειρίστοις , οὐ τοῖς βελτίστοις . , : τοῦ αὐτοῦ | ||
| ᾖ τοῖς ἀντιδίκοις , ἀπατητικόν τε καὶ γόητα τυγχάνειν καὶ χειρίστοις ἐντεθραμμένον πράγμασι , μοιχείαις τε καὶ κλοπαῖς καὶ ταῖς |
| δὲ ἡγοῦμαι τὸ ἀδρανὲς τῶν τε χρώντων καὶ τῶν χρωμένων ἀπελέγχειν αὐτάρκως , καὶ ὅτι μηδὲν ἀληθὲς ἢ ἔνθεόν ἐστιν | ||
| ἐγώ , ” ἐξ οὗ μοι δοκεῖς εἰκαιότητα καὶ εὐχέρειαν ἀπελέγχειν σεαυτοῦ μᾶλλον ἢ πρὸς τὸ μαθεῖν ἑτοιμότητα μηνύειν . |
| καίπερ ὁρῶντες ὅτι εἰς κίνδυνον ἔρχονται , ὅμως φεύγοντες τὸ ἀπρεπὲς τοῦ ὀνόματος συμφοραῖς μεγίσταις περιέπεσον , καὶ αἰσχύνην μείζονα | ||
| καὶ μοῖρα κραταιή . ἀθετοῦνται στίχοι γ ' , ὅτι ἀπρεπὲς μητέρα υἱῷ λέγειν ἀγαθόν ἐστι γυναικὶ μίσγεσθαι . [ |
| τι δρᾶν τοιοῦτον νομοθετήσει , πῶς τούτῳ δίκης γε ἄλλως προσῆκον τυγχάνειν ἂν γίγνοιτο ἐν νόμῳ ; κείσθω δὴ τῷ | ||
| , οὐδ ' ἢν ἀναγκασθείς τις εὖ δράσῃ τινά , προσῆκον εἶναι τῷδ ' ὀφείλεσθαι χάριν καὶ σὸς μὲν οἰκτρὸς |
| εὐπρεπὲς οὐκ ἐμὲ χρὴ λέγειν , δῆλα γὰρ τοῖς μὴ τυφλοῖς ταῦτα : τὸ δὲ πρόσωπον αὐτὸ ὡς κάλλιστον καὶ | ||
| τέλος προθυμότεροι γινόμεθα , οἱ δὲ μὴ γινώσκοντες τὸ τέλος τυφλοῖς ἐοίκασι βαδίζουσι καὶ φερομένοις οἷ μὴ δεῖ . τέλος |
| ἕτερος φιλόσοφος ἐν τοῖς Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν αὐτοὺς λέγει τοὺς Ῥωμαίους αἰσχύνεσθαι καὶ καταγελᾶν ἑαυτῶν ἐπ ' ἀνδράποδα τοιαῦτα δεηθέντας ὅπλων | ||
| καὶ προτρέπει δημηγορεῖν . Ἅμα δὲ καὶ τοὺς νεωτέρους διδάσκει αἰσχύνεσθαι τοὺς πρεσβυτέρους , καὶ πάνθ ' ὑστέρους πράττειν , |
| μαρτυροῦντι πιστεύσαντας διαφθεῖραί με ; Εἰ δέ τις τὰ εἰκότα ἀληθέσιν ἴσα ἡγεῖται καταμαρτυρῆσαί μου , τοῦτ ' αὖ ἀντιλογισάσθω | ||
| ὅλον , πολλὰ ψευδῆ λέγων εἴκαζεν , ὥστε ὅμοια εἶναι ἀληθέσιν . . ἴσκεν „ „ , ” ” . |
| ἐθέλειν πέμπειν , ἄλλοις δέ τισιν πράγματα παρέχειν , ζητοῦντα μανθάνειν παρὰ τούτων , οἳ μήτε προσποιοῦνται διδάσκαλοι εἶναι μήτ | ||
| δέ ; τὸ δ ' αὖ τούτων ἡντινοῦν εἴτε δεῖ μανθάνειν ἡμᾶς εἴτε μή , πότερα φήσομεν ἐπιστήμην αὖ καὶ |
| παραδείγμασι χρησώμεθα οἱονεὶ δακτύλῳ δεικνύντες τὰ πράγματα , καὶ μάλιστα Ἀριστοτελικοῖς δοκίμοις οὖσι . πρὸ δὲ τῆς Ἀριστοτελικῆς διαιρέσεως φέρε | ||
| σύνταγμα , τάχ ' ἄν τι καινὸν ἡμῖν ἐν τοῖς Ἀριστοτελικοῖς καταλείψειε . καὶ ῥᾳστώνην τινὰ τῇ ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει |
| ἵππους ἔχοντα , ἀμφ ' ἅρματα , ἀμφὶ μηχανάς , ἡγούμην , ἐπεὶ ἀπὸ τούτων σχολάσαις , τότε σε καὶ | ||
| τοῖς τοιούτοις ἐκεῖ σεμνυνομένους ὡς εὐδαίμονας καὶ λαμπρούς , εὐθὺς ἡγούμην ἐν τούτοις πρῶτον περιεῖναι δεῖν αὐτῶν καὶ μεγαλοψυχότερος φαίνεσθαι |