αὐτό γε τὸ ” θάλλειν “ τὴν αὔξην μοι δοκεῖ ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων , ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται | ||
δὲ Ἡράκλειτον ὀξείᾳ ποταμοῦ ῥύσει τὴν εὐκινησίαν τῆς ἡμετέρας ὕλης ἀπεικάζειν . οὐδὲν ἄρα σῶμα μένει . τό γε μὴν |
καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
εὐτελῶς φθέγγονται καὶ φασὶ τὸ κατὰ φύσιν δὴ καὶ γνώριμον μεταδιώκειν , οὐκ εἰδότες ὅτι ἐν τῷ καλῷ μάλιστα τὸ | ||
θεωρίαν ἁπλῶς ἀποβλέπουσιν ἀλλὰ πρὸς τὸ πράττειν τὰ σπουδαῖα καὶ μεταδιώκειν τὸ ἀγαθόν , εἰ μὴ τοῦ τέλους ἐπιτυγχάνουσι , |
: ὅσῳ δὲ τῶν ἄνω χωρίζεται , τοσούτῳ τοῖς ἐνθαδὶ προσάγουσαν πλείονος ἐμπίπλασθαι τῆς ἀνοίας καὶ ἐς τὸ σωματικὸν τρέπεσθαι | ||
, καὶ τὸ ὑπὲρ πάντα λόγον αὐτοῦ εἰς λόγους φανεροὺς προσάγουσαν , καὶ δεχομένην μὲν ἤδη τῶν καλῶν τὴν μετουσίαν |
, Ἡρακλῆς δὲ ἐπετάττετο , παρ ' αὐτοῦ μαθὼν μὴ μέμφου τὸ γενόμενόν μοι δέος μηδ ' ὑβρίσθαι νόμιζε πρὸς | ||
' ἀξίου ὅμοιον εἶναι τοῖς ἄλλοις ἢ τῇ φύσει μου μέμφου , ὅτι με διαφέροντα παρὰ τοὺς ἄλλους ἐποίησεν . |
τὸν Κῦρον καὶ τίνα τρόπον θωπεῦσαι , καὶ προσιόντα μὴ ἀποστραφῆναι καὶ ἁπτομένου μὴ δυσχερᾶναι καὶ φιλοῦντος ὑπομεῖναι , ἑταιρικὰ | ||
διαλεγομένου τοῖς νέοις , τοσοῦτον ἔρωτα φιλοσοφίας λαβεῖν , ὥστε ἀποστραφῆναι μὲν τὰ πρόσθεν ἐπιτηδεύματα , συγγενόμενον δὲ Σωκράτει , |
λυσιτελεῖν αὑτοῖς τὴν διάλυσιν οὐ καινοτομήσουσι τὸ συμφέρον οὐδὲ βουλήσονται προσάπτειν αὑτοῖς ὑπόνοιαν ἀμαθίας τῷ δοκεῖν ἐξ ἀπάτης ἐμῆς καταλῦσαι | ||
μεγίστου τῶν θεῶν οὖσαν θυγατέρα , οὔτε τῷ Μίνῳ δίκαιον προσάπτειν τοιαύτην ἀσέβειαν , παραδεδομένῳ συμφώνως δικαίαν προαίρεσιν καὶ βίον |
, ὁμοῦ τῆς ἐπιστασίας αὐτῶν μετείληχε καὶ τὴν κοινωνίαν ἡμῖν προξενεῖ πρὸς αὐτοὺς ἀδιαίρετον . Ἔνια μὲν οὖν τῶν τοιούτων | ||
τοῦ εὐδόξου εἰ τύχοι , ὅτι δόξαν πολλὴν τὸ πραχθὲν προξενεῖ τῇ πόλει ἢ ἀδοξίαν καὶ ὕβριν : ἀπὸ τοῦ |
πικρίαν καὶ μῆνιν , σκιροῖς ἐοικότα νοσήμασιν , αὐτὴν πρώτην τιμωρουμένοις καὶ δαπανῶσι τὴν ψυχήν , ᾗ ἐντέτηκε . Λόγος | ||
νομιμώτατόν ἐστιν ὀργῇ προσμῖξαι τοῖς ἐναντίοις : προσῆκον γὰρ τοῖς τιμωρουμένοις τοὺς ἀδίκως ἐπελθόντας παρίστασθαι τοῦτο , καὶ κρίνειν ὅτι |
τὴν ποιοῦσαν ῥίπτειν τὰ ὅπλα . ῥίψοπλον ] τὴν ῥίψαι παρασκευάζουσαν αὐτοὺς τὰ ὅπλα . θΞ ἄταν ] λέγει τὴν | ||
φαῦλα ἡμῖν : ἀλλὰ τὴν μὲν τὸ σῶμα τῇ ψυχῇ παρασκευάζουσαν ὄχημα εὐπειθὲς καὶ ἐρρωμένον τοῖς προστάγμασιν ὑπηρετεῖν , γυμναστικὴν |
φυλάττουσι τὴν Ῥωμαίων πόλιν , ἡγεμόνας τῆς ἐξόδου ποιησαμένους . συμβήσεσθαι γὰρ αὐτοῖς δυεῖν καλῶν ἔργων καὶ δικαίων θάτερον , | ||
Ἡρακλεῖ τά τε ἄλλα προλέγων , ὡς ἕκαστον αὐτῷ τι συμβήσεσθαι ἔμελλε κατὰ τὴν ἐπὶ Γηρυόνην στρατείαν , καὶ δὴ |
σύνταξιν ἀνθρώποις ἢ δυναμένοις ἢ βουλομένοις , καὶ δότε πρόφασιν ὑμνῆσαι τὴν φιλότιμον καὶ σοφωτάτην ἀρχήν , αὐτοὶ πρὸς ἕκαστον | ||
ὅσα δίδωσιν ὁ καιρός . Ἐποίησε Πίνδαρος καὶ θεοὺς ὀκνοῦντας ὑμνῆσαι τὰς τοῦ Διὸς εἰς ἀνθρώπους φιλοτιμίας . ἐδόκει γάρ |
ἥδεσθαι ἢ μέσως φέρειν ἐφ ' οἷς πρότερον ἤχθοντο καὶ μετανοεῖν ὡς μάτην ἀπολέσαντας ἄπρακτον χρόνον . ὁμοίως δὲ καὶ | ||
ἡ λήθης ἐκγινομένη ἀνάμνησις , ἧς ἀδελφὸν καὶ συγγενέστατον τὸ μετανοεῖν ἐστιν , οὐκ ἐν τῇ πρώτῃ καὶ ἀνωτάτω τεταγμένον |
τοῖς γενομένοις , οὐδὲν ἔτι δεομένης ἐκείνης ποιεῖν οὐδ ' ἀνακινεῖν τοὺς λόγους ἤδη τῆς ὕλης τῷ σεισμῷ τῷ ἐκ | ||
παρθένοις , καὶ τὰς ἀργίας αὐταῖς νομίζειν εἶναι κάκιστον : ἀνακινεῖν γὰρ τοῖς πόνοις τὸ θερμὸν καὶ τὴν ἕξιν θερμαίνειν |
τινα τῶν ὁρώντων , καὶ ἔοικεν ὡς ἂν εἴποις ἀντὶ περιάπτων τὸ ᾆσμα . ἐκθεοῦνται δὲ ἄρα παρ ' αὐτοῖς | ||
μάντεις , ἔνιοι δὲ προσδέχονται τὰς ἐπῳδὰς καὶ παντοδαπὰ γένη περιάπτων , καὶ οἱ Ῥόδιοι παραλόγως ἐν πάσαις ταῖς ἐπιβολαῖς |
. ὁ δὲ Φλωρεντῖνός φησιν ἐν τοῖς γεωργικοῖς αὐτοῦ , τεθεᾶσθαι ἐν Ῥώμῃ καμηλοπάρδαλιν . Ἐγὼ δὲ ἀπὸ τῆς Ἰνδίας | ||
χαίρουσα πόλις ἐν ταῖς τοῦ κρατοῦντος εὐπραξίαις καὶ τῷ μήπω τεθεᾶσθαι τὸν θεοειδῆ λυπουμένη . Μέγαν μὲν ἡμῖν Φιλιππιανὸν καὶ |
ἀνελόντας τὸν ἄνθρωπον περὶ εὐδαιμονίας ἀνθρώπου ζητεῖν μηδὲ τὸν σπουδαῖον συγχωρήσαντας εἰς τὸ εἴσω ἐπεστράφθαι ἐν ταῖς ἔξωθεν ἐνεργείαις αὐτὸν | ||
ἴσως ἔδει μὴ συγχωρῆσαι , εἰ δύναμις ἦν ὑμῖν , συγχωρήσαντας δὲ μηκέτι τοῖς πεπραγμένος ἐγκαλεῖν . Ἐμοὶ μὲν γὰρ |
ἰδών , ἡμᾶς δὲ οὐκ εἰδὼς ὅ τι πράττομεν , ὀκνεῖ περί τε ἡμῶν καὶ περὶ αὑτοῦ : ἐπειδὰν δὲ | ||
] ἕνεκα . Ἀπολοφυρομένη λέγει τοῦτο ἐν τῶι εἰσιέναι : ὀκνεῖ γὰρ εἰσελθεῖν ὥς τι δεινὸν ὁρῶσα . Διὰ τί |
μαντικῆς . καὶ μὴν ὅτι καὶ διὰ τῶν ἄλλων σημείων προστίθης αὐτός . τοῦτο δ ' ὅταν προσθῇς , ἅπασαν | ||
κεἰ κρατεῖς , σπουδὴν ἔχειν . ἐπεὶ δ ' ἀνάγκην προστίθης ἡμῖν θανεῖν , στέργειν ἀνάγκη : δραστέον δ ' |
οὐ τὰ προσήκοντ ' ἐκτίνοντας καθίστησιν , ὅλως δ ' ἐπιδείκνυσι μάτην ὀμνύντας , τιμῶντας , δικάζοντας , ὀργιζομένους , | ||
καὶ ἅπαντα ὁμοῦ τὰ ἀγαθὰ συνειληφυῖα δείκνυται † , τότε ἐπιδείκνυσι φιλανθρωπίαν τοιαύτην . ἢ γὰρ οὐ τοσοῦτον μὲν πλεονεξίας |
ἐγκόνει : ἀντὶ τοῦ σπεῦδε . μέλλοντας γὰρ αὐτοὺς δειπνεῖν ἐπέχεις . Γ ἐγκόνει ] σπεῦδε . κατακωλύεις ] ἤγουν | ||
' οἵου . ὦ νεφέλη καὶ σκοτόμαινα , ἣ νῦν ἐπέχεις τὴν Ἑλλάδα . ὦ Δήμητερ , ἣ πάλαι μὲν |
, ἢ παντάπασι παιδαρίου γνώμην ἔχων . Οὐδὲν διαβολῆς ἐστιν ἐπιπονώτερον : τὴν ἐν ἑτέρῳ γὰρ κειμένην ἁμαρτίαν δεῖ μέμψιν | ||
καὶ πάσης ἀνίας τῷ ἀνδρὶ γινομένην αἰτίαν καὶ τὸ γῆρας ἐπιπονώτερον αὐτῷ ποιοῦσαν . τούτοις δὲ πᾶσιν ἡ ἀγαθὴ γυνὴ |
τε ἐν τῷ οἴκτῳ τῆς Πολυξένης καὶ θέλων τὸ μὴ παρακοῦσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ : τὰς ἀρτηρίας . τὰς φλέβας | ||
στόμα σύμμετρον καὶ παραφθεγγόμενον τὴν εὐχὴν τῷ τροπαίῳ : κἂν παρακοῦσαι βουληθῶμεν , τάχα ἑλληνιεῖ . Ἐς αὐτὰ ἥκεις Ὀλύμπια |
ὅτε καὶ ἀπὸ μέρους . Τοῦτο δὲ συμβαίνει , ὁπόταν διαμετροῦσα τὸν ἥλιον ἐφάπτηται τοῦ διὰ μέσου , μὴ μέντοι | ||
καὶ εἰς ἣν ἂν καταλήξῃ μοῖραν ἐκείνη σύνεγγυς ἔσται ἡ διαμετροῦσα τὴν τῆς προγενομένης πανσελήνου μοῖραν . ἐγνωσμένης δὲ τῆς |
δὲ θεατρικὰ τῶν σχημάτων τεταμιευμένως παρείληπται . ταῦτα μὲν δὴ παρορᾶν δεῖ τοὺς ἀναγιγνώσκοντας καὶ μὴ ἄξια ἡγεῖσθαι σπουδῆς , | ||
, λαβούσης δὲ τέλος , οἷον ἐβούλεσθε , τὸν κατορθώσαντα παρορᾶν , ἢ τὴν χάριν αὐτῷ μὴ κυρώσαντες ἀποτυχόντες ἐκείνου |
: μήτε μὴν ἐθισθῇς τοῖς ἀθέοις καὶ εἰκαίοις θεάμασι καὶ ἀκούσμασι ὁμοίως καὶ τοῖς δημώδεσιν . [ διὸ ἐξοριστέα σοι | ||
πολλαῖς ἐγένετο πόλεσι . ποθεῖ γὰρ ἕκαστος ἐπὶ τοῖς παραδόξοις ἀκούσμασι τὴν αἰτίαν μαθεῖν καὶ τὸ πιστὸν ἐν ταύτῃ τίθεται |
] κτύπος ἀτέραμνον ] σκληρὸν καὶ σφοδρόν φώνει ] λέγε παραμυθοῦ ] παράπειθε πείσεις ] καταπείσεις ἐμέ τλητὸν ] ἀνεκτὸν | ||
ποιήσῃ . ἄλλο τι φώνει : Ἄλλο τι λέγε καὶ παραμυθοῦ καὶ παραλογίζου καὶ ἀπάτα ἐμὲ εἰς ὅπερ καὶ πείσεις |
, ὅτι καὶ ἐπὶ τούτου τὴν θερμοτέραν προσήκει ἔτι μᾶλλον προτιμᾶν δίαιταν . Τοὺς δὲ δι ' ἔμφραξιν σκληρᾶς κόπρου | ||
ἄλικα μηδὲ χῖδρον ἢ τίφην , ἀλλὰ πάντων τῶν ἐδεσμάτων προτιμᾶν τὴν πτισάνην καὶ τὸν ἄρτον καὶ τὰ προειρημένα λάχανα |
δόμοις ] ἐν . ἔκπαγλον ] ἐκπληκτικόν . κλύουσαν ] ἀκούουσαν . παλιγκότους ] ἤγουν ὕστερον φερούσας λύπην : ἀπὸ | ||
οἰκονομεῖ τὸ πρᾶγμα . χαίρειν γὰρ ἀνάγκη τὴν τήθην τοιαῦτα ἀκούουσαν , χαίρουσαν δὲ καὶ ζεύξειν εἰκός . σὲ δὲ |
Κλεινία , Κνωσίους χρῆναι τῶν ἄλλων διαφερόντως Κρητῶν μὴ μόνον ἀφοσιώσασθαι περὶ τῆς χώρας ἣν νῦν κατοικίζετε , συντόνως δ | ||
ἐντελῶς τι ποιῆσαι , ἀλλ ' ὥσπερ ὁσίας ἕνεκεν , ἀφοσιώσασθαι εἶπεν Ἰσαῖος ἐν τῷ πρὸς Ἕρμωνα . Ἀφροδίσιον : |
ξυνόντας : τὸ ξυνόντας ἀπὸ κοινοῦ πρὸς τὸ λυπηροὺς ἀκουστέον προσποίησίν τε ξυγγενείας τισί : οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι τοὺς τοιούτους | ||
καὶ Ἀριστοτέλης βαναυσίαν καλεῖ τὴν παρακειμένην κακίαν τῇ μεγαλοπρεπείᾳ , προσποίησίν τινα οὖσαν μεγέθους τοῦ ἐν δαπανήμασιν ἀξίου : ἐν |
στήσομαι , στήσῃ καὶ ἐπιστήσῃ . μισεῖν ] ἀποστρέφεσθαι , κακίζειν . ἀγορὰν ] δικαστήριον , τὴν μέσην , δημηγορίαν | ||
ὁ γενεσιουργὸς συνέχει τὴν γένεσιν , οὗ τὴν ἀπόπτωσιν μέλλει κακίζειν ὁ Σωκράτης , εἰκότως φησὶ συναίρεσθαι αὐτῷ τὰς Νύμφας |
μὲν στενότης ἐπιτείνει τὸ τάχος , ἡ δ ' εὐρύτης ἐκλύει , διὰ τοῦτο ἐπὶ μὲν ταῖς στεναῖς ἀρτηρίαις ὀξυτέραν | ||
γε ὑπὲρ τὸ μέτρον οὐχ , ὡς νομίζεται , παντάπασιν ἐκλύει τὴν βοήθειαν , ἀλλ ' εὐκολωτέραν ποιεῖ , καὶ |
εἰσενέγκας κάππαριν . γυμνὴν Ἀθηνᾶν τότ ' ἐποίησε Λαχάρης οὐδὲν ἐνοχλοῦσαν : σὲ δ ' ἐνοχλοῦντα νῦν ἐγώ . Ὅσον | ||
καὶ τὴν Γελλὼ τὴν πνίγουσαν τὰ βρέφη καὶ τὰς λεχοὺς ἐνοχλοῦσαν , καὶ πᾶν δαιμόνιον φεύξεται . Ἡ δὲ γαστὴρ |
κόπῳ κόπον , ψόφῳ ψόφον , τριωβόλῳ δὲ πόρνην , αὐθαδίαν αὐθαδίᾳ , Καλλίστρατον μαγείρῳ , στάσιν στάσει , μάχῃ | ||
ὅπως οὐκ εἶ κακός . Εἴ τοι νομίζεις κτῆμα τὴν αὐθαδίαν εἶναί τι τοῦ νοῦ χωρίς , οὐκ ὀρθῶς φρονεῖς |
: παροιμία , Ὑπὸ παντὶ λίθῳ σκορπίος καθεύδει . Ὕλαν κραυγάζειν : ἐπὶ τῶν μάτην βοώντων ἡ παροιμία εἴρηται . | ||
' ὧν βοᾶν , φωνεῖν , λαλεῖν , φθέγγεσθαι , κραυγάζειν , κεκραγέναι , λέγειν . καὶ τὰ μὲν ἀπὸ |
ὑφηγήσομαι αὐτοῖν ἵνα μοι ὃ ὑπέσχοντο ἀποδῶσιν . ἐφάτην γὰρ ἐπιδείξασθαι τὴν προτρεπτικὴν σοφίαν : νῦν δέ , μοι δοκεῖ | ||
τὸν Δία δὲ ἢ τὸν Ἡρακλέα μὴ κατ ' ἀξίαν ἐπιδείξασθαι τοῖς θεαταῖς , ἀποτρόπαιον ὡς αἰσχρόν . Καὶ γὰρ |
κατὰ κοινοῦ τὸ νομίζει γίγνεσθαι . τορῶς . τομῶς , ἐντρεχῶς , συνετῶς . ἀναβάλλεσθαι . ἀντὶ τοῦ προοιμιάζεσθαι . | ||
τὰ ἐπιρρήματα ἐμπείρως , ἐπιστημόνως , εἰθισμένως , ἐντετριμμένως , ἐντρεχῶς , τάχα καὶ εἰδότως : Ὅμηρος δ ' ἐπισταμένως |
παραπληξίαν γάρ φησι καὶ ἀορασίαν καὶ ἔκστασιν διανοίας καταλήψεσθαι τοὺς ἀσεβοῦντας , ὡς μηδὲν διοίσειν τυφλῶν ἐν μεσημβρίᾳ καθάπερ ἐν | ||
τερατεύονται , φείδεσθαι μὲν αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν , τοὺς δὲ ἀσεβοῦντας ἀποκτιννύναι . εἰ δὲ ταῦθ ' οὕτως ἔχει , |
κατὰ φύσιν , πᾶν τὸ κατὰ φύσιν ἀγαθόν δεικνύοιεν τὴν εἰλημμένην πρότασιν τὴν πᾶν τὸ οἰκεῖον ἀγαθόν . [ βʹ | ||
: Ἀννίβας δ ' ἐπειγόμενος ἐς αὐτήν , ὡς ἔμαθεν εἰλημμένην , παρῆλθεν ἀχθόμενος ἐς Θουρίους κἀκεῖθεν ἐς Βενουσίαν , |
καὶ ἐμοὶ συγχωρήσωσι , καλῶς ποιήσουσιν : ἐὰν δ ' ἐπηρεάζειν ἐγχειρῶσιν , ὑμᾶς ἀξιῶ μοι βοηθεῖν ἅπαντας , καὶ | ||
οὐχ οὕτω τούτῳ χαρίσασθαι μὰ τοὺς θεοὺς βουλόμενοι , ὡς ἐπηρεάζειν ἐμοὶ διὰ τὴν ἰδίαν ἔχθραν , ἣν οὗτος αὑτῷ |
καὶ ἡ ἀετῶν σεμνότης . μέλλοντος δὲ ἤδη τοῦ Διὸς ἐγχειρίζειν αὐτῷ τὸ σκῆπτρον ἡ γλαῦξ ἰδοῦσα τὸ ἑαυτῆς ἐν | ||
μὲν οἰομένων δεῖν τὴν στρατηγίαν καὶ τὴν τῶν ὅλων ἐξουσίαν ἐγχειρίζειν Ἡρακλείδῃ διὰ τὸ τοῦτον δοκεῖν μηδέποτ ' ἂν ἐπιθέσθαι |
, εἷς μέν , ὃν νῦν ἐγὼ παρέχομαι , διαρρήδην ἀπαγορεύων τὸν ὑπὸ τοῦ δήμου στεφανούμενον μὴ κηρύττεσθαι ἔξω τῆς | ||
μὴ προβουλεύονται ; εἰ ἔνεστιν καὶ ἐν τοῖς τοιούτοις λόγος ἀπαγορεύων ταῖς αἰσχραῖς ἐπιθυμίαις ἐνδιδόναι διὰ δὲ τὴν σφοδρότητα ἢ |
' ἂν εἵλετο Χρύσης ἅμα τὴν θυγατέρα λυπῶν τῷ βασιλεῖ ἀπεχθάνεσθαι , οὐκ ἀγνοῶν ὅπως εἶχε πρὸς αὐτήν . τὸ | ||
τὰ βασιλέως γράμματα , νομίζοντες ὀκνήσειν μίαν ἑκάστην τῶν πόλεων ἀπεχθάνεσθαι ἅμα ἑαυτοῖς τε καὶ βασιλεῖ . ἐπεὶ μέντοι εἰς |
ἕν ' ἡνίας ἔχειν , ἀλλ ' ἐς μίαν βλέποντες εὐναίαν Κύπριν στέργουσιν , ὅστις μὴ κακῶς οἰκεῖν θέληι . | ||
αἰπεινᾶι Πάρις οὐ γάμον ἀλλά τιν ' ἄταν ἀγάγετ ' εὐναίαν ἐς θαλάμους Ἑλέναν . ἇς ἕνεκ ' , ὦ |
τὰ τικτόμενα καὶ ἀθρόως ἀμφότερα ἐρχόμενα τῷ τραχήλῳ τῆς μήτρας σφηνοῦσθαι , ἢ παρὰ τὸ τεθνηκέναι τὸ ἔμβρυον καὶ μὴ | ||
κεφαλικῷ σφυρίῳ . συμβαίνει δ ' ἅμα διαιρουμένου τοῦ ὀστέου σφηνοῦσθαι τὴν ἀκμὴν καὶ διὰ τὴν ἔνωσιν βραδέως προβιβάζεσθαι . |
προσώπου σου κρυβήσομαι ” τοῦτ ' ἐστίν : εἰ μὴ παρέχεις μοι τὰ γῆς ἀγαθά , οὐδὲ τὰ οὐρανοῦ δέχομαι | ||
δὲ καὶ πρὸς μισθὸν διδοὺς ἀνθρώποις τοῖς πονηροτάτοις τούτοις τε παρέχεις ἐξουσίαν μηδὲν ὑγιὲς πράττειν καὶ αὐτὸς ὅμοια τούτοις ἐγχειρεῖς |
καὶ οὐ γίνεται ἄνευ ἐκείνων , ἄνευ δηλονότι καλοκαγαθίας . καλοκαγαθίαν γάρ φασι τὴν σύμπασαν ἀρετήν . σαφῶς δὲ λέγει | ||
καὶ παρεσχῆσθαί τινα ῥοπὴν εἰς τὴν πίστιν τὸν ἐγκωμιάσαντα τὴν καλοκαγαθίαν . ἄλλον δὲ δίαιταν εἰληφότα μεγάλην , ἑκάτερον πείσαντα |
τούτων διαφορὰν ἐξετάσασα προσετέθης τῷ κρείττονί τε καὶ ὑπερέχοντι καὶ καλλωπίζειν τοῦτο προῄρησαι τοῦ ὑφειμένου καταφρονήσασα , διὰ τοῦτο τέχναι | ||
[ , ] ἐμέλησε γὰρ τῷ ῥήτορι τοῦ μὴ διόλου καλλωπίζειν δοκεῖν ὡς ἀκριβέστατος κανὼν τῶν πολιτικῶν λόγων ὁ Δημοσθένης |
ἀνδρείαν , δικαιοσύνην , σωφροσύνην : ἐν εἴδει δὲ τούτων μεγαλοψυχίαν , ἐγκράτειαν , καρτερίαν , ἀγχίνοιαν , εὐβουλίαν : | ||
μὲν τιμωρίαν εἰληφέναι τῷ βουληθέντες ἂν δυνηθῆναι ῥᾳδίως , τὴν μεγαλοψυχίαν δὲ ἐνδεδεῖχθαι τῷ μὴ δεδεῆσθαι δόξετε : ὥστ ' |
τρία μόνον : δόκιμον γάρ ἐστι . [ Πρὸς τὸ μισῆσαι τὸν οἶνον , τοῦ μὴ μεθύσαι . ] Ἐγχέλυς | ||
τοῦ Κρόνου . καλέσαντα ] σὲ ἐκεῖνον . μνησικακῆσαι ] μισῆσαι . τὴν ἡλικίαν ] τοῦ πατρός . ἐνεοττοτροφήθης ] |
μέρη ταῦτα οὐ χρὴ νομίζειν τῆς ἐνεργείας : καίτοι γε ἐπιζητούσης ἑκατέρας τῶν εἰρημένων τὸ τοιοῦτον , οὐ μὴν ὡς | ||
δὲ μὴ προσίτω : τὰ γὰρ ἱερωσύνης ἐξαίρετα δίκαια συμφωνίαν ἐπιζητούσης τὴν ἀπὸ γενέσεως [ ἀρχῆς ] ἄχρι τελευτῆς ἀνυπαίτιον |
σπέρματα , λέγω δὴ σῖτον καὶ κριθήν , ἐντειλαμένη μὴ φθονῆσαι , ἀλλὰ περιελθεῖν καὶ σκορπίσαι τὰ σπέρματα πᾶσιν ἀνθρώποις | ||
πυργοῦντες αὑτούς . δεινοὶ γὰρ ἀνδρὶ πάντες ἐσμὲν εὐκλεεῖ ζῶντι φθονῆσαι , κατθανόντα δ ' αἰνέσαι . ὦ Ζεῦ πολυτίμητ |
ποιεῖ αὐτὴν οὐδὲν λογικὸν ἵππος . ὥστε οὐχ ὅρου ἔξωθεν προσδεῖ , οὐδὲ πρὸς διαστολὴν τῶν τοιούτων συλλογισμῶν εἶπεν ἐν | ||
, οὐδενὸς ὑμῖν προσδεῖ πόρου , εἰ δὲ μή , προσδεῖ , μᾶλλον δ ' ἅπαντος ἐνδεῖ τοῦ πόρου . |
δὴ καὶ ἔλαθεν τὸν Κόμωνα , πρεσβύτερόν τε ὄντα καὶ πεπιστευκότα αὐτῷ , ὑφαιρούμενος τὸ ἀργύριον οὗτος ὁ οἰκέτης ὁ | ||
αὐτὸς ἔφησε , τοὐναντίον ἐξαπατήσας ἐπεβάλετο τοῖς ὅλοις σφῆλαι τὸν πεπιστευκότα . Ὅτι ὁ Περσεὺς πυθόμενος ἐπιλέκτους Γαλάτας πεπερακέναι τὸν |
ἑαυτῇ καὶ τῷ πατρί , δουλείαν σαφῆ καὶ ὡμολογημένην ὑπομένειν πιστεύουσα τὴν ἔξω τῆς συνηθείας περὶ τὸ σῶμα στολήν τε | ||
ἂν αἴσθωνται δυνατωτέρους , ἀλλὰ καὶ εἰς ἀρχὰς ἄγουσα καὶ πιστεύουσα καὶ πασῶν ἀξιοῦσα τῶν τιμῶν ἑωρᾶτο οὐ τοὺς ἀπὸ |
τοῖς καὶ τοῦτο ἀποφαινομένοις , ὥστε πᾶν τοὐναντίον ἀποφαίνεσθαι , χειρίστην εἶναι κατάστασιν κράσεως τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς ἀέρος τὴν θερμὴν | ||
ἀνοσίως τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν , ὥστε τὴν τῶν προειρημένων κράτησιν χειρίστην φαίνεσθαι τοῖς τότε τὰ τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις . Καὶ |
Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι Προδίκωι πολλὰ πλησιάζει , ὃς δὴ δοκεῖ τῶν σοφιστῶν κάλλιστα | ||
Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι Προδίκωι πολλὰ πλησιάζει , ὃς δὴ δοκεῖ τῶν σοφιστῶν κάλλιστα |
πέλας λύκος . Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως . Ὀργὴν ἑταίρου καὶ φίλου πειρῶ φέρειν . Πολλοὺς ὁ πόλεμος | ||
μανίαν ποιεῖ . Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος . Ὀργὴν ἑταίρου καὶ φίλου πειρῶ φέρειν . Ὀξὺς θεῶν ὀφθαλμὸς |
θέμιν βοῆσαι τοῖς προκειμένοις ὅτι διὰ τῆς θέμιδος τὸν δία ἐπεκαλεῖ το διὰ τὸ εἶναι διὸς τὴν θέμιν : λέγει | ||
θέμιν βοῆσαι τοῖς προκειμένοις ὅτι διὰ τῆς θέμιδος τὸν δία ἐπεκαλεῖ το διὰ τὸ εἶναι διὸς τὴν θέμιν : λέγει |
| ταύτῃ πανουργότατα , ᾗ τὴν ἀληθῆ φιλίαν | μιμεῖσθαι ἐπιτηδεύει : ἐπειδὰν δὲ ὁ τύχης | χειμὼν ἐμπέσῃ , | ||
τοῖς φιλοσόφοις : τὸ γὰρ ἀγνοούμενον διὰ τοῦ ἀγνοουμένου δηλοῦν ἐπιτηδεύει . καὶ πῶς ἔμελλεν ὁ λόγος διάλληλος εἶναι ἐπὶ |
τὰ πρὸς πόλεμον εὐπρεπῆ , ἅπερ παρεσκεύαζεν ὁ εἰς τὴν λειτουργίαν ταύτην προβληθείς . εἴ τινα οὖν ἐχθρὸν εἶχον οἱ | ||
ὅτι περ ἠκολούθησέ μοι συνεχῶς ἐπηρεάζων παρ ' ὅλην τὴν λειτουργίαν καὶ μικρὰ καὶ μείζω , καὶ ὅτι τοὺς στεφάνους |
δὲ βραβευτὰς καὶ ἐπιστάτας ὠνόμαζον , ὅθεν καὶ τὸ βραβεύειν ἐπιστατεῖν Σοφοκλῆς . καὶ τὸ μὲν πρὸ τοῦ στεφάνου συμπλέκεσθαι | ||
, ἐν τῷδε . . . θεριζομένους . ἱερομνημονεῖν ] ἐπιστατεῖν τῶν ἱερῶν ἡμερῶν , ἱερομνήμων εἶναι . πυλαγόραι . |
ἡγεῖται μεῖζον αὑτοῦ , ζητεῖ δέ τινα καταφυγήν , ποῦ πλημμελεῖ μὴ φιλοσοφῶν ; ἢ καὶ σὺ μᾶλλον ἄρχων ἢ | ||
ἀθεωτάτῳ τε καὶ μιαρωτάτῳ δουλοῦται καὶ ἐπὶ τῇ αὑτοῦ ψυχῇ πλημμελεῖ . καὶ μὴν τό γε ἀκολασταίνειν διὰ τὰ τοιαῦτα |
πολλοῦ χρόνου συνοῦσαν αὐτῷ . ἐπεὶ δὲ ἡ μήτηρ ἀπεῖργεν αἰτιωμένη τὴν αἰσχύνην τῆς γυναικός , κελεύει τινὰ τῶν ἀμφ | ||
ἐξήγησις ἡ γένος τι ἀπατηλῆς φύσεως παντόμορφόν τε καὶ πολύτροπον αἰτιωμένη τῆς μαντείας ὑποκρινόμενον θεοὺς καὶ δαίμονας καὶ ψυχὰς τῶν |
ἐπιλιπεῖν τἀδικεῖν , καὶ εἴπερ ζῆν ἀνάνδρως , ἐπιλιπεῖν τὸ ἀκολασταίνειν , καὶ εἰ θρασέως μέντοι καὶ πανούργως , ἔνδειαν | ||
τὰ τῶν νεκρῶν . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς ἐθέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα μὴ τὴν ῥακίωσιν τοῦ σώματος ἐλέγχῃ |
τετράορον , φιλέων φιλέοντ ' , ἄγων ἄγοντα προφˈρόνως . πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει καὶ νόος ὀρθός | ||
βασάνῳ διαπρέπει καὶ τὸ ἑαυτοῦ δείκνυσιν ἀνθηρὸν τῆς ὕλης . πειρῶντι δὲ καὶ χρυσὸς ἐν βασάνῳ πρέπει : ὥσπερ , |
δὲ τῶν ὁμοδούλων τὴν ὥραν : ἐκποδὼν δὲ τὸν ἄνδρα βουλευσαμένη ποιήσασθαι : μόλις ταύτην ἐξεύρηκε μηχανήν : ἐξαπατᾷ γὰρ | ||
ἀμφοῖν ἐγγύθεν ἡ προτέρα κρίσις , ἐσκόπει τε ὅ τι βουλευσαμένη πρῶτον ἀντεκπλήξει τὸν βάρβαρον : καὶ παρῆλθέ γε αὐτὸν |
τὸ χωλὸν κραβάτιον : σκιμπάζειν γὰρ παρὰ τοῖς παλαιοῖς τὸ χωλεύειν εἴρηται παρὰ τὸ σκαμβοὺς ἔχειν τοὺς πόδας . τουτονὶ | ||
σκιμαλίσαι : καταδακτυλίσαι ἀσχημόνως . . , . σκιμβάζειν : χωλεύειν . καὶ ἀσκωλίζειν τὸ αὐτὸ τοῦτο . Ἀριστοφάνης . |
θεῶν χεῖρας ” Ἐρασίστρατος ὠνόμαζεν , διέλεγχε τὴν ἀτοπίαν καὶ περιεργίαν , ὁμοῦ μεταλλικὰ καὶ βοτανικὰ καὶ θηριακὰ καὶ τὰ | ||
ἄλλοις μυρίοις ] . ὁ δὲ Ἀλεξανδρεὺς Ἡρακλείδης καινήν τινα περιεργίαν ἑτεροίαν ὑποβάλλει ἐν οἷς γράφει οὕτως : ὁ ἐνεργητικὸς |
ἔργου Φαραὼ καὶ ἐπενέγκαντα ἐπὶ Φαραὼ τὴν δεκάπληγον διὰ τὸ παρακούειν αὐτόν . ὁρκίζω σε πᾶν πνεῦμα δαιμόνιον , λαλῆσαι | ||
οἰκίας , οὔτε σκοποῦ : ἀλλ ' οὐδὲ παρορᾶν οὐδὲ παρακούειν νομίζουσι τὸν σοφόν , οὐδὲ τὸ σύνολον παραπαίειν κατά |
δὲ λείαν τὴν σιαγόνα . κἀγὼ μὲν οὐκ εἰδὼς τὴν πανουργίαν ᾠχόμην κατὰ τὸ εἰωθὸς ἄκλητος εἰς Πασίωνος . οἱ | ||
τοῦ δὲ πανούργως ἡμῖν , μὴ καλλωπίσωμεν χρωμάτων κράσει τὴν πανουργίαν , ἵνα μὴ τὴν ἀνδρείαν οἱ δυσμενεῖς . εἰ |
τοιοῦτον [ οὐδέποτε ] κακοπινὲς ἠγόρακε σωμάτιον ; πλὴν πρὸς βασκανίαν τοῦ σωματεμπορίου αὐτὸν ὠνήσατο . “ ὁ δὲ ἔμπορος | ||
μὲν τοίνυν ἄν τις ἴδοι τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν βασκανίαν , οὐχ ἥκιστα δ ' ἀφ ' ὧν περὶ |
μέ σου καὶ πειρᾶσθαι τὸν Δία πείθειν , τίνα βλάβην ἐνυπάρχουσαν νοεῖς ; εἰπέ μοι . . : Ἐν τῷ | ||
ὕδατος ἡ σὰρξ ἀποκρίνοιτο συνεχῶς , ἀναλώσει δήπου πᾶσαν τὴν ἐνυπάρχουσαν : οὐ γὰρ οἷόν τε εἰς ἄπειρον προϊέναι τὴν |
ἐκτός . Ὁ γὰρ Ξενοκράτους γνώριμος Πολέμων φαίνεται τὴν εὐδαιμονίαν αὐτάρκειαν εἶναι βουλόμενος ἀγαθῶν πάντων , ἢ τῶν πλείστων καὶ | ||
ἀγνοῶν . μετὰ παρρησίας γὰρ ἐρῶ πρὸς αὐτούς : εἰ αὐτάρκειαν ἀσπάζῃ , φιλόσοφε , τί οὐ τοὺς Πυθαγορικοὺς ἐκείνους |
ἣν φορῶ . εἶχε δὲ στόμα εὔαρκτον καὶ ὑπήκοον καὶ πειθήνιον ἐν τῷ χαλινῷ . . τῇδ ' ἐπυργοῦτο ] | ||
, τουτέστι κρατῶν ἐν τῷ κόσμῳ . Λαὸν πρὸς βασιλέα πειθήνιον δηλοῦντες , μέλισσαν ζωγραφοῦσι . καὶ γὰρ μόνον τῶν |
ὥστε εἰς ἐπιείκειαν φέρειν : ἐκτρέπει γὰρ τοὺς πλείους εἰς φιληδονίαν τε καὶ ὑπερηφανίαν . Ὅτι τοὺς ἑαυτοῦ οἰκέτας ἐκπαιδεύσας | ||
διὰ τέκνα ἤθελε συνεῖναι τῷ Ἰακώβ , καὶ οὐ διὰ φιληδονίαν . Προσθῆσα γὰρ καὶ τῇ ἐπαύριον ἀπέδοτο τὸν Ἰακώβ |
δικάζειν , αἰγιαλὸν ἔνδον τρέφει . τοιαῦτ ' ἀλύει : νουθετούμενος δ ' ἀεὶ μᾶλλον δικάζει . τοῦτον οὖν φυλάττομεν | ||
τὰ Εὐριπίδου ἐκ Σθενεβοίας ⌈ Εὐριπίδου τοιαῦτ ' ἀλύει : νουθετούμενος δ ' ἔρως . τριβώνιον : ὃ οἱ δικασταὶ |
ἐποιήσαντο μάρτυρας , οὔτε τὸ δίκαιον αὐτὸ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην νέμεσιν ἐντραπέντες , οὔτε τὸ τοῦ κινδύνου μέγεθος εἰ μὴ | ||
οὔτε “ θεῶν ὄπιν εἰδότες ” οὔτ ' “ ἀνθρώπων νέμεσιν ” ἀναιροῦσι τὴν φιλόσοφον , ἄγος τοῦτο μέγιστον καὶ |
μοι δοκεῖ φράζειν , ὦ Μέγιλλε , δεῖν εἶναι τὴν συνεπομένην ὁ ξένος . ἦ γάρ ; Τὴν δημώδη γε | ||
, ἔτι δὲ οἶμαι πρότερον γεγονότων , εἰδὼς ἐκείνοις μᾶλλον συνεπομένην τὴν δόξαν . καὶ μέντοι γε οὐκ ἐπ ' |
πᾶν ὅπερ προσχρῄζετε πεύσεσθε : καίτοι καὶ λέγους ' αἰσχύνομαι θεόσσυτον χειμῶνα καὶ διαφθορὰν μορφῆς , ὅθεν μοι σχετλίᾳ προσέπτατο | ||
] ἀληθεῖ λόγῳ . . πεύσεσθε ] μαθήσετε . . θεόσσυτον χειμῶνα ] θεοπόρευτον . . τὴν ἐκ τῆς Ἥρας |
γένοιτο φονεὺς θυγατρός , καὶ τῇ πατρίδι οὐχ ὁρῶν ἔτι ὑποῦσαν σωτηρίας ἐλπίδα , ἐπικατέσφαξεν ἑαυτὸν τῆς παιδὸς τῷ τάφῳ | ||
ἀλαμπῆ καὶ ἀνήλιον : συμβαίνει γὰρ μηδὲν ὁρᾶν διὰ τὴν ὑποῦσαν κίνησιν ἐν τοῖς ὄμμασιν ὑπὸ τοῦ φωτός . κἂν |
ἀμφότερα διαπράττεται , καὶ † † τὸ ἀδιάφορον τῶν σκωμμάτων ἀποκρύπτων τὰ μείζονα : ἐπεί , εἴγε καὶ αὐτῶν καθάπτεσθαι | ||
ἀφαιρῶν καὶ προστιθεὶς καὶ ἐναλλάττων τὰ σχήματα καὶ τἆλλα σημεῖα ἀποκρύπτων οἷς διακρίνεται τό τε ἀλλότριον καὶ τὸ ἴδιον : |
τοῖς κρείττοσι τοῦ παρισταμένου τὴν κακίαν ὅσον ἐφ ' ἑαυτῇ περιστέλλουσα , οἷον ὅταν πτωχὸν πλούσιον καλῶμεν καὶ τὴν χολὴν | ||
περιηγόμην : καὶ κλεινὸν αὐτὸν καὶ ἀοίδιμον ἐποίουν κατακοσμοῦσα καὶ περιστέλλουσα . καὶ τὰ μὲν ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς |
ἐνιαχοῦ χρηστέον : εὐρύθμους δὲ ἐπιδεσίας καὶ θεητρικὰς μηδὲν ὠφελούσας ἀπογινώσκειν : φορτικὸν γὰρ τὸ τοιοῦτον καὶ παντελῶς ἀλαζονικὸν , | ||
τῆς ἑβδομαίας , ἐὰν ἐπὶ τὸ χεῖρον τραπῇ , χρὴ ἀπογινώσκειν , ἀπαραιτήτως γὰρ τελευτήσει . συνορᾷν δὲ χρὴ καὶ |
γενόμενον . Τάχα δὲ οὐδὲ ὄψεται λεκτέον , τὸ δὲ ὀφθέν , εἴπερ δεῖ δύο ταῦτα λέγειν , τό τε | ||
καί τι ἕτερον εἴη συνεργὸν αἴτιον , ἀλλὰ τοιοῦτο μὲν ὀφθέν , τάχ ' ἂν καὶ ἀρχή τις εἴη νοσήματος |
πορεύῃ , ἄριστε φίλων ; Ὁ δὲ ταῦρος ἔφησεν : Ὁρῶ σοι , ἄναξ , οὐκ εἰς πρόβατον παρασκευὴν τυγχάνειν | ||
οἶδ ' ὅ τι δεῖ πλείω περὶ τούτων λέγειν . Ὁρῶ δέ , ὦ ἄνδρες , τὴν πλείστην διατριβὴν τῶν |
διέτριβε τῷ σχήματι , τῷ βλέμματι , τῇ πληγῇ πᾶσαν αἰκίαν ὑποβαλλόμενος : εἶτα προηγουμένως κατασκευάσεις καὶ τὸ ῥητόν . | ||
οὐκ ἔχων δὲ διέξοδον καὶ φοβούμενος τὴν ἐκ τῆς αἰχμαλωσίας αἰκίαν ἑαυτὸν κατεκρήμνισε καὶ τοῦτον τὸν τρόπον δοὺς τῷ δαιμονίῳ |
, πάντως ἔτι καὶ σύνθετον ἐνέργειαν , ζῴῳ τῷ ὅλῳ πρέπουσαν , ὅλην τινὰ καὶ αὐτὴν οὖσαν , ἐν ᾗ | ||
ἀνέχονται ἄνθρωποι καὶ ξὺν ἀνάγκῃ τὸ κόσμιον . Ἀλλὰ δὴ πρέπουσαν κεφαλὴν ἐπιτιθέντες τῷ λόγῳ τέλειον αὐτὸ βασιλεῖ δῶρον προσάγωμεν |
περὶ τοῦ νόμου , διδάσκων ὑμᾶς , ὡς καλῶς κεῖται συγχωρήσει τούτοις ἀληθῆ λέγειν αὐτόν , ἕν γε αἰσχρὸν οὐδ | ||
ὑμᾶς ὁ λόγος τὸ ἐντεῦθεν ἤδη πρὸς σὲ βαδιεῖται : συγχωρήσει δέ σοι πλεονεκτεῖν ὁ νεανίας ὧν οὐχ ἧττον καὶ |
θερμὸν αὐτῆς , ὥστε μὴ δύνασθαι καὶ τὰ δριμέα περιττώματα ῥευματίζειν τὰ ὑποκείμενα : οὕτω γὰρ αὐτῆς ἐχούσης ψυχρὰν δυσκρασίαν | ||
παντὸς σώματος συρρεῖν ἐπὶ τὴν γαστέρα καὶ τὰ ἔντερα καὶ ῥευματίζειν αὐτὰ καὶ ἐκκρίνεσθαι κακόχυμον . Συμφέρει μήτε τρύζειν μήτε |
τὰ χρήματά μου ἐξαναλοῦν δυναμένην . ἵππερόν ] ἵππουρον . ἵππερόν ] ἱππικὸν ἔρωτα καὶ ἱππικὴν νόσον : παρ ' | ||
' οὐκ ἐπείθετο τοῖς ἐμοῖς οὐδὲν λόγοις , ἀλλ ' ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων . νῦν οὖν ὅλην τὴν |
Σελήνην ἀγαθοποιοῖς συνάπτουσαν , τὴν δὲ ἀπόρροιαν ἀπὸ λαμπρῶν ἀστέρων ποιουμένην , οὗτοι ὑποτάσσονται τοῖς ἔχουσι τὴν Σελήνην παραβάλλουσαν λαμπρῷ | ||
] δη φύσιν [ τὴν κατὰ ] τὸ κριτήριον [ ποιουμένην - ] [ ὀρθῶς ἐπίνοιαν - ] ὠφελείας [ |
τὸν Ἥφαιστον εἰς θυμόν . ἔχθιστον ] ἐχθρότατον . οὐ στυγεῖς ] οὐ μισεῖς . . ἔχθιστον ] ἀπὸ τοῦ | ||
σύμβουλον δέχῃ , ἐάν τε νουθετῇ τις εὐνοίᾳ λέγων , στυγεῖς πολέμιον δυσμενῆ θ ' ἡγούμενος . Ὅμως δὲ λέξω |
σοι δεῖ ἀποφεύγειν , ἀνθ ' ὧν [ πρότερον ] ἠδίκεις . ταῦτα γάρ ἐστι τὰ ὠφελοῦντα τὸν λόγον , | ||
: καὶ γὰρ ἐκείνους καὶ τουτουσὶ καὶ ὅλην τὴν πόλιν ἠδίκεις καὶ κατῄσχυνες . εἰ δὲ μὴ ποιοῦντός σου κατεσκεύαζόν |
τὴν ἀποικίαν , ἀλλὰ μᾶλλον κατὰ εὐπέτειαν πολλὴν αὐτοῖς πάντα συμβεβηκέναι . περὶ τίνων οὖν λέγει : καμόντες οἳ πολλά | ||
δοκοίη τὸ δύνασθαι τὰς τοιαύτας συμπλοκὰς ταῖς τῶν οὐρανίων κινήσεσι συμβεβηκέναι μηδεμιᾶς ὑπαρχούσης παρ ' αὐτοῖς φύσεως κωλυτικῆς , ἀλλὰ |
ἐν ταῖς τῶν πυλῶν ἐξόδοις ἄνδρες πανοῦργοι τὸ τούτων ἐξήλεγχον τέχνασμα , ὃ περὶ τὴν ἐξαγωγὴν ἐποίουν . ἐκαλοῦντο οὖν | ||
εἰρήνην ἐπεβόων καὶ θαμινὰ τοὺς ἄρχοντας ὑπὲρ αὐτῆς παρεκάλουν , τέχνασμα τοῦτο ἐς τὴν τῶν ἀνδροφόνων σωτηρίαν ἐπινοοῦντες : οὐ |
Ὄρνιθας ἀποστέλλει . Βουληφόρως τὴν ἡμετέραν , ὦ Δημέα , προκατέλαβες ὅρασιν . Ἐμοὶ παράστα : τὴν θύραν κόψας ἐγὼ | ||
ὄρνιθας ἀποστέλλει . βουληφόρως τὴν ἡμετέραν , ὦ Δημέα , προκατέλαβες ὅρασιν . ἐμοὶ παράστα : τὴν θύραν κόψας ἐγὼ |
περὶ τῶν χρημάτων εἰς λόγον καθίσταντο . καὶ τοῖς μὲν ἠδικηκόσιν ἐδόκει πέντε καὶ εἴκοσι στατῆρσι λῦσαι τὸ ἔγκλημα , | ||
. . σωρὸς : πλῆθος . . Θ . . ἠδικηκόσιν : Παρ ' ὑπόνοιαν . . παίζων τοῦτό φησιν |
πρῶτον μὲν ἀπαρασκευότατον γενέσθαι με , μὴ δυνάμενον διαπράσσεσθαι αὐτὸν τἀμαυτοῦ πράγματα , ἔπειτα κακοπαθεῖν τῷ σώματι , τούς τε | ||
, εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ τὰ τούτων καὶ πλείω |
εἰσιν , ὥς φησιν Ὅμηρος : Ὠκεανὸς δ ' ἀνίησι παραψυχὴν ἀναψύχειν ἀνθρώπους . ἔνθα ] εἰς τὴν πόλιν . | ||
τοῦτο ; βιαίῳ μὲν θανάτῳ περιπεσὼν καταλείπει τινὰ τοῖς ἠδικημένοις παραψυχὴν τοῦτο ἐκεῖνο λογιζομένοις : τί γὰρ ἐνῆν πλέον παθεῖν |