ξυνόντας : τὸ ξυνόντας ἀπὸ κοινοῦ πρὸς τὸ λυπηροὺς ἀκουστέον προσποίησίν τε ξυγγενείας τισί : οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι τοὺς τοιούτους | ||
καὶ Ἀριστοτέλης βαναυσίαν καλεῖ τὴν παρακειμένην κακίαν τῇ μεγαλοπρεπείᾳ , προσποίησίν τινα οὖσαν μεγέθους τοῦ ἐν δαπανήμασιν ἀξίου : ἐν |
τῆς ἐνδείας : τὴν δὲ φύσιν ὡς μητέρα , ὥσπερ στοχαζομένην τῶν τοῦ πεπονθότος βουλημάτων , διορθοῦν τε πειρᾶσθαι καὶ | ||
ἡμέρας , τροφὴν δὲ ὀλίγην χορηγῆσαι , πρὸς αὐτὸ μόνον στοχαζομένην τὸ δύνασθαι τὴν ἀτυχίαν ἐνεγκεῖν . ὁ δὲ Ἀμίλκας |
δύναμις ἐπαινουμένη : ἀνδραγαθία δὲ καὶ τὴν ψυχικὴν ἀρετὴν ἔχει μαρτυροῦσαν . ἅμα καὶ ὁμοῦ διαφέρει : ἅμα μὲν γάρ | ||
, μαρτυροῦσαν μὲν ἔχω Χαλκίδα τὴν δεξαμένην πληγὰς πεπραμένας , μαρτυροῦσαν δὲ τὴν Ἀπα - μέων τὴν ἄνδρας μὲν ἀρίστους |
κατακλυσμὸς ἐγένετο . τοῦτον ἔνιοι διὰ τὴν τῶν Λυκάονος παίδων δυσσέβειαν εἶπον γεγενῆσθαι . Εὔμηλος δὲ καί τινες ἕτεροι λέγουσι | ||
μὲν ἡ καθαίρεσις χρόνου προϊόντος λυπεῖ , μείζονα δὲ τὴν δυσσέβειαν ἔχει πρὸς τὸν ἄρχειν θεάτρου λαχόντα θεόν . Πάνυ |
ἀλλήλοις οὐ συμφωνούντων , ἀλλ ' ἐριζόντων τοῖς κρείττοσιν . Ἀλωπεκίζειν πρὸς ἑτέραν ἀλώπεκα : ἐπὶ τῶν ἐξαπατᾶν βουλομένων τοὺς | ||
τῶν ποτὲ μὲν δυσπραγούντων , ποτὲ δὲ εὖ πραττόντων . Ἀλωπεκίζειν πρὸς ἑτέραν ἀλώπεκα : ἐπὶ τῶν τοὺς ὁμοίους ἐξαπατᾶν |
δὲ ἄν τις τῆς τοιαύτης ἀβελτερίας τὴν εἰς τὰ φαῦλα φιλοπονίαν , δι ' ἧς τινες πειρῶνται ταῖς κατὰ τῶν | ||
εὐκολίαν καὶ μεγαλοφροσύνην καὶ εὐταξίαν καὶ ἀνδρείαν καὶ καρτερίαν καὶ φιλοπονίαν καὶ φιλονικίαν καὶ φιλοτιμίας τὰς Λακεδαιμονίων , παῖδ ' |
Θ : ἀπορήσας λύσεως ἐπὶ τὴν τοῦ Σωκράτους δόκησιν ἀνάγει πιστοτέραν οὖσαν . τὰ δὲ πρόσωπα οὕτως : ἀπὸ τοῦ | ||
οὔτ ' Εὐρύτῳ : ἡ γὰρ τῶν ὁμολογουμένων ἀρίστων ὑπεξαίρεσις πιστοτέραν ποιεῖ τὴν ἐπαγγελίαν . Αἰτιολογία δέ ἐστιν , ὅταν |
βίαν καταλύων , τὴν δὲ ὕβριν καθαιρῶν , τὴν δὲ ἄνοιαν σωφρονίζων , τὴν δὲ κακίαν κολάζων , ἰδίᾳ δὲ | ||
θεοῦ γενόμενον ἔρημον ἢ μὴ ἔρημον εἶναι θεοῦ τὸν εἰς ἄνοιαν ἐκπεσόντα . τὸν γὰρ ἀνόητον ἀνάγκη καὶ ἄθεον εἶναι |
τᾶν τῇ γε ἄλλῃ δίκαιον παρακινδυνεῦσαι , κἂν εἰς τοσαύτην ἀγνωμοσύνην ἐμπεσεῖν δέῃ . δεινὸν γὰρ Λακεδαιμονίους περιιδεῖν ἢ Θηβαίους | ||
που καὶ γελᾷ πρὸς τὴν τῶν οὐ μέγα εἰληφέναι λεγόντων ἀγνωμοσύνην , ὡς οὐκ ἀγανακτήσασα εὐθὺς ἀφαιρεῖται τὰ δεδομένα , |
προσομιλεῖν τοῖς ἀνθρώποις . καλῶ δὲ αὐτοῦ ἐγὼ τὸ κεφάλαιον κολακείαν . ταύτης μοι δοκεῖ τῆς ἐπιτηδεύσεως πολλὰ μὲν καὶ | ||
ἢ ὁ ὀψοποιὸς , λιμῷ ἂν ἀποθανεῖν τὸν ἰατρόν . κολακείαν μὲν οὖν αὐτὸ καλῶ καὶ αἰσχρόν φημι εἶναι τὸ |
, ὡμολόγηται γὰρ τὸ τέλειον ἔχειν , ἀλλὰ περὶ τὴν γυμνασίαν , ἐν οἷς γὰρ μᾶλλον ἠσκήθη τε καὶ γεγύμνασται | ||
παράταξιν . Εἰ δὲ πολλὴ εὐκαιρία τις ἔστιν πρὸς μείζονα γυμνασίαν καὶ μετέωρον , δεῖ οὖν διαφόρους μὲν τάξεις καὶ |
πλείω γενέσθαι τὴν οὐσίαν , εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ | ||
ἑλισσομέναν : νῦν [ ψᾶφον ] τὴν παρὰ τῶν ἀνθρώπων μέμψιν κατακλύσει ὁ ὕμνος ὡς ψῆφον κῦμα , ὅταν τὸν |
μᾶλλον τοῖς τῆς ὁμοειδοῦς ψυχῆς κεκοινωνηκόσι καὶ τῆς λογικῆς τὴν οἰκείωσιν ἐνεστήσατο . ἐκ δὲ ταύτης δῆλον ὅτι καὶ τὴν | ||
ἀλλὰ καὶ εἴ τι μίμημα αὐτῶν καὶ τούτου ἄμοιρον εἰς οἰκείωσιν εἶναι ] , οὐχ οὕτω μέγεθος . Ἀλλ ' |
] γὰρ σαφῶς αὐτῷ , εὖ οἶδα ἐγὼ τὴν ὑμετέραν δεξιότητα καὶ φιληκοΐανἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς μιᾷ | ||
, λελέχθω . διερευνητέον δὲ καὶ τὴν πρὸς ἀνθρώπους αὐτοῦ δεξιότητα : τῆς γὰρ αὐτῆς φύσεώς ἐστιν εὐσεβῆ τε εἶναι |
αὐτό γε τὸ ” θάλλειν “ τὴν αὔξην μοι δοκεῖ ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων , ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται | ||
δὲ Ἡράκλειτον ὀξείᾳ ποταμοῦ ῥύσει τὴν εὐκινησίαν τῆς ἡμετέρας ὕλης ἀπεικάζειν . οὐδὲν ἄρα σῶμα μένει . τό γε μὴν |
ὅπλων ἐμποδιζόντων τοὺς ἄνδρας . ὁ δὲ Περδίκκας κατανοήσας τὴν δυσκολίαν τοῦ ῥείθρου τοὺς μὲν ἐλέφαντας * [ τοῦ ποταμοῦ | ||
παρ ' ὑμῶν οὔσης . οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ τοιαύτην δυσκολίαν ἔχοντος τοῦ πράγματος οὐκ ἀποκνήσω . δοκεῖ γάρ μοι |
ἀνδρείαν , δικαιοσύνην , σωφροσύνην : ἐν εἴδει δὲ τούτων μεγαλοψυχίαν , ἐγκράτειαν , καρτερίαν , ἀγχίνοιαν , εὐβουλίαν : | ||
μὲν τιμωρίαν εἰληφέναι τῷ βουληθέντες ἂν δυνηθῆναι ῥᾳδίως , τὴν μεγαλοψυχίαν δὲ ἐνδεδεῖχθαι τῷ μὴ δεδεῆσθαι δόξετε : ὥστ ' |
μὲν ἐφεκτικοὺς ὁμοίως λέγειν διὰ πάντων τῶν ὄντων πεφοιτηκέναι τὴν ἀκαταληψίαν , τοὺς δὲ τῆς νέας Ἀκαδημίας οὐχ ἁπάντων ὁμοίως | ||
δύναται συγκινεῖσθαί τε καὶ συνακολουθεῖν ἡ ἡμετέρα ψυχή , ἀνάγκη ἀκαταληψίαν εἶναι . ὅτι μὲν οὖν κινεῖται τὰ πράγματα καὶ |
ἀδικίας οἷόν ἐστιν , οὐκ οἰκείαν ἐν τῇ αὑτοῦ ψυχῇ ἐνοῦσαν ᾐσθημένον , ἀλλ ' ἀλλοτρίαν ἐν ἀλλοτρίαις μεμελετηκότα ἐν | ||
, ἢ τὴν φιλανθρωπίαν ἐρεῖς τὴν ἐν αὐτοῖς τοῖς πολέμοις ἐνοῦσαν ; ὥσπερ γὰρ ἐν μιᾷ πηγῇ πάνθ ' ὅσα |
τοῦ πράγματος μηδὲ πείσω , μὴ τῷ νομοθέτῃ προσάψῃς τὴν ἀλογίαν , ἀλλ ' ἐμοὶ τῷ μὴ δυναμένῳ διαιρεῖσθαι τὰ | ||
ἀλόγους τελειοῦσθαι δυνάμεις ἐκ τοῦ μᾶλλον καὶ μᾶλλον αὐταῖς τὴν ἀλογίαν ἐκτείνεσθαι . ἔτι εἰ ταῖς ἀλόγοις δυνάμεσιν ἡ τελείωσις |
τοῦ συνεδρίου διαστάντος πρὸς ἑκάτερον , τῶν μὲν ἐπανορθώσασθαι τὴν ἀκοσμίαν τοῦ πολιτεύματος βουλομένων τῷ Οὐαλερίῳ συλλαμβανόντων , τῶν δὲ | ||
ἄφθιτον ἀόρατον ἀκατανόητον , ὃ λύει τὸ σκότος καὶ τὴν ἀκοσμίαν ταύτην ἀπήλασε , λόγῳ μόνῳ ῥηθέντι ὑπ ' αὐτοῦ |
οὐ θεῷ . Μεγάλην δ ' ἀσέβειαν ἐπιτετειχισμένην τῇ ψυχῇ καθέλωμεν ἡμᾶς ἀναγράψαντες τοῦ ἀδικεῖν αἰτίους : οὕτω γὰρ ὡς | ||
μᾶλλον ἢ Ἀντωνίου δέει καὶ στρατιᾶς ἀπορίᾳ , “ μέχρι καθέλωμεν ἡμεῖς Ἀντώνιον καὶ οἱ σφαγεῖς φίλοι τε τῇ βουλῇ |
ἀγωγῆς διέξοδον ἀπαρτίζομεν . Τὴν πρὸς τοὺς ἀπὸ τῶν μαθημάτων ἀντίρρησιν κοινότερον μὲν διατεθεῖσθαι δοκοῦσιν οἵ τε περὶ τὸν Ἐπίκουρον | ||
διὸ καὶ ἔχει τὸ ἐνιστάμενον . παραίνεσις δέ ἐστι συμβουλὴ ἀντίρρησιν οὐκ ἐπιδεχομένη διὰ τὸ ἐξ αὐτῆς λεγόμενον πάντως ὁμολογεῖσθαι |
τὸ γῆρας , ἀφῃρημένος δὲ ταῦτα τῇ πολιᾷ βούλομαί σοι νουθεσίαν ἐμήν , ὥσπερ εἴ τινα παιδαγωγόν , ἐπὶ Τροίαν | ||
πρὸ τῆς κατ ' αὐτὸν ἡλικίας ἤνεγκε χρόνος , τὴν νουθεσίαν διατιθέμενος , ἀλλὰ μύθοις τὰ πάντα παιδοτριβῶν , οὕτω |
. Τούτων δὲ τὰς μὲν γενέσεις ἐκ τῶν αὐτῶν θεωρητέον κοινοτάτην πᾶσι τὴν ἀπὸ σπέρματος τιθέντας . οὐ μὴν ἀλλὰ | ||
καταφυγὴν τὴν Ῥώμην ποιοῦσιν Ἑλλάδα πόλιν αὐτήν , ἀποδεικνύμενος μὲν κοινοτάτην τε πόλεων καὶ φιλανθρωποτάτην , ἐνθυμούμενος ὅτι τὸ μὲν |
παρὰ τοὺς θεούς , καὶ ἀμυδράν τινα ἀπ ' αὐτῶν εἰδωλικὴν ἔμφασιν ἕλκει , ἥτις διὰ τὸ ἐξίτηλον τῆς δυνάμεως | ||
διδάσκειν , τοὺς δὲ μανθάνοντας κακῶς αὐτῇ χρωμένους εἰς τὴν εἰδωλικὴν καταφέρεσθαι καὶ δημοκοπικήν , οὐκ ἂν εὐθύνας ἐδίδως τῷ |
οἰκειότατον ἐλευθέρῳ , οἰκέτῃ δ ' ἀλλότριον , ἐπεπαίδευσο ἂν αὐθάδειαν μεθέμενος εἰς ἐμὲ βλέπειν τὴν ἐκείνου γυναῖκα , ἐπιθυμίαν | ||
ἤγουν ἀρίστου γενομένου . Ἱππίου : θυγατέρα . ἀτασθαλίην : αὐθάδειαν , ἀλαζονείαν . ἔτι : ἤγουν μετὰ τὸν φόνον |
δ ' εἶναι ψεκτάς , ἐπαινουμένην δὲ ἕξιν ὑπάρχειν τὴν πραότητα , καθ ' ἣν ὅτε δεῖ , καὶ ὡς | ||
ὕλης ὑπολαμβάνων . ἑφθὸν δὲ παραγγέλλει μὴ ὀπτᾶν , τὴν πραότητα λέγων μὴ προσδεῖσθαι τῆς ὀργῆς . κατακάειν δὲ οὐκ |
ἄλλας δυνάμεις καὶ φύσεις ἐν τοῖς αἰσθητοῖς εἶναι καὶ μηδεμίαν κεχωρισμένην . ἄλλας μὲν δυνάμεις βούλεται δηλοῦν τὰ πέρατα τούτων | ||
; φησὶν ὅτι δεῖ τὴν ἀρχὴν καὶ τὴν αἰτίαν εἶναι κεχωρισμένην παρὰ τὰ πράγματα , ὧν ἐστιν ἀρχή , καὶ |
καὶ φλύαρον ἄνδρα μαρτυροῦσι . Γαστέρες λαγαραὶ εὐρωστίαν ψυχῆς καὶ φιλοφροσύνην σημαίνουσιν , αἱ δὲ ἰσχναὶ πάνυ καὶ κεναὶ δειλίαν | ||
συμπόσια διδόντες ἐναρμόττειν , τὸ δὲ μόνον τέλος αὐτῶν εἶναι φιλοφροσύνην οὐ τιθέντες , ἀλλὰ καί τιν ' ἕτερα , |
φασὶ δὲ τὸν Στρατόνικον τοῦτον , πολυχορδίαν εἰς τὴν ψιλὴν κιθάρισιν πρῶτον εἰσενεγκεῖν καὶ διάγραμμα συστήσασθαι , εἶναι δὲ καὶ | ||
ἔχον ἀστείαν καὶ τὸν ἦχον προσβάλλον ἁδρότερον , ψιλὴν δὲ κιθάρισιν πρῶτος Ἀριστόνικος ὁ Ἀργεῖος εἰσήγαγεν , μετέστησεν δὲ ταύτην |
τοὺς λοιπούς . τινὲς μὲν οὖν δόξουσι ταύτην τὴν αἵρεσιν ματαίαν ὑπάρχειν : ἐγὼ δέ φημι φυσικωτέραν μᾶλλον καὶ ἐνεργεστέραν | ||
ἐν πάσῃ καταρχῇ ἀβέβαιον τὴν ἔξοδον τοῦ πράγματος λέγε καὶ ματαίαν καὶ ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ ἄλλην ἀρχὴν λαμβάνουσαν . δισώμων |
πόλεως ἀπεμίσθουν . ὁ Δεινίας ἐμισθώσατο καὶ μέχρι τριῶν ἐτῶν ἀκριβεστάτην ἐποιεῖτο τὴν φυλακὴν , ὥστε τὰς νύκτας εἶναι τῶν | ||
καὶ Λακεδαιμονίων : παρὰ τούτοις γὰρ καὶ καὶ μάλιστα τὴν ἀκριβεστάτην ἐπιμέλειαν γενέσθαι τῶν τοιούτων ἐπιτηδευμάτων ἄλλης μουσικῆς . . |
διαφθείρας αὐτόν , οὐδὲν ἕτερον ὑμῶν δεῖται ἢ τὴν αὑτοῦ μιαρίαν εἰς ὑμᾶς αὐτοὺς ἐκτρέψαι . Ἡμεῖς δὲ ὑμῶν δεόμεθα | ||
Λακεδαίμονα . πῶς ἂν οὖν , ὦ Ξενοφῶν , τὴν μιαρίαν τοῦ βυρσοδέψου Ἀνύτου γράφοιμι , τήν τε Μελήτου τόλμαν |
νίκην θαυμάζει τοῦ νενικηκότος , τοσοῦτον τοῦ ἡττηθέντος θαυμάζει τὴν ἀναίδειαν . οὐ γὰρ τὸν ἀλλαντοπώλην τοσοῦτον ὅσον τὸν Κλέωνα | ||
καὶ Φορμίωνι τῷ παρασχομένῳ τουτονὶ νεμεσῆσαι τοῖς πεπραγμένοις , τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου καὶ τὴν ἀχαριστίαν ἰδόντας . οἶμαι γὰρ |
τὰ πρὸς πόλεμον εὐπρεπῆ , ἅπερ παρεσκεύαζεν ὁ εἰς τὴν λειτουργίαν ταύτην προβληθείς . εἴ τινα οὖν ἐχθρὸν εἶχον οἱ | ||
ὅτι περ ἠκολούθησέ μοι συνεχῶς ἐπηρεάζων παρ ' ὅλην τὴν λειτουργίαν καὶ μικρὰ καὶ μείζω , καὶ ὅτι τοὺς στεφάνους |
] παραπλησίως [ ] ἐν τῶι ὀγδόωι : καὶ τὴν ὠφελίαν τίθενται [ ] [ τὸν αὐτὸν - ] τρόπον | ||
ἰώμενός τις μισθαρνῇ ; Οὐκ ἔφη . Οὐκοῦν τήν γε ὠφελίαν ἑκάστης τῆς τέχνης ἰδίαν ὡμολογήσαμεν εἶναι ; Ἔστω , |
μὲν τέχνην , οἱ δὲ τοὐναντίον ἀτεχνίαν , ἄλλοι δὲ κακοτεχνίαν , ἄλλοι δὲ ἄλλο τι . ὁμοίως δὲ καὶ | ||
δὲ ἔχων μὴ εἰληφέναι . καὶ ὁ μάγειρος αἰσθόμενος τὴν κακοτεχνίαν αὐτῶν ἔφη : ” ἀλλὰ κἂν ἐμὲ λάθητε ἐπιορκοῦντες |
κατὰ τοῦ χρόνου : μακαριζομένῳ δὲ αὐτῷ καὶ προσκυνοῦντι τὴν Τύχην ἧκέ τις ἀγγέλλων πόλεμον . καὶ αὐτίκα παρῆν ὁ | ||
. εἰ δ ' ἦν ὑπακούσας καὶ δεξάμενος προσιοῦσαν τὴν Τύχην , λέγων ἂν ηὐδοκίμει καὶ ηὐπόρει , σχολὴν δὲ |
διέφθειρας . προκαλῇ με , Διονύσιε , πρόκλησιν οὐδαμῶς σοι συμφέρουσαν . μαρτύρομαι : φίλος εἰμί σου καὶ ξένος . | ||
γοητεῦσαι λόγοις καὶ πεῖσαι τὸν ἀκούοντα δοῦναι χάριν ἐκείνῳ μὲν συμφέρουσαν , αὑτῷ δὲ βλαβεράν . νῦν οὖν ἥκει διορθωσόμενος |
τοὺς πολέμους ἐξιέναι . σχεδὸν εἴρηκα ] ἵνα μή τινες καταγνῶσιν αὐτοῦ ὡς παραλείψαντός τινας συμβουλίας ἢ ῥαθυμήσωσιν ὡς ἅπαντ | ||
τὴν τοῦ χωρίου ἰσχὺν ἐπίωσιν ἐπὶ πόλεμον μήτε οἱ Μεγαρεῖς καταγνῶσιν αὐτῶν ὡς ἡττηθέντων καὶ ἀποσταῖεν . ἐπεὶ δὲ ἑώρων |
μᾶλλον εὔλογον ἤ τισι τῶν βαρβάρων τοὺς παρ ' αὐτοῖς δικαιοτάτους . Ὦ δαιμόνων μὲν τρόφιμε , δαιμόνων δὲ μαθητά | ||
αὐτούς : παρεκάλεσαν δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἀνδρῶν οὓς ἐδόκουν δικαιοτάτους εἶναι . θύσαντες δὲ βοῦς τῶν αἰχμαλώτων καὶ ἄλλα |
* κατὰ μίμησιν προφερόμενος . ἡ δὲ βαττολογία σημαίνει τὴν πολυλογίαν ἀπὸ Βάττου τινὸς Ἕλληνος μακροὺς καὶ πολυμήκεις στίχους ποιήσαντος | ||
βλάπτειν δυναμένων φαρμάκων ἐνερ - γείας . Παραιτησάμενοι οὖν τὴν πολυλογίαν ἐπάνιμεν ἐπὶ τὸ προκείμενον . ] Μεριζομένου δὲ τοῦ |
Περὶ ἡδονῆς ὡς Ἀριστοτέλης αʹ , Περὶ ἡδονῆς αʹ , Θέσεις κδʹ , Περὶ θερμοῦ καὶ ψυχροῦ αʹ , Περὶ | ||
αʹ , Περὶ καλοῦ αʹ , Θέσεις ἐπιχειρηματικαὶ κεʹ , Θέσεις ἐρωτικαὶ δʹ , Θέσεις φιλικαὶ βʹ , Θέσεις περὶ |
τῷ πατρί . διὸ καὶ ἡ κατάστασις αὐτῷ μετὰ τὴν ἀγωγὴν καὶ τὸν πόλεμον καὶ τὴν ἀριστείαν ἐν ἠθοποιΐαις ἔχει | ||
οἱ μαγῳδοὶ καὶ κωμικὰς ὑποθέσεις λαβόντες ὑπεκρίθησαν κατὰ τὴν ἰδίαν ἀγωγὴν καὶ διάθεσιν . ἔσχεν δὲ τοὔνομα ἡ μαγῳδία ἀπὸ |
φρόνησιν , ἀλήθειαν , πίστιν , ἐμπειρίαν , ἐπιδεξιότητα , ἑταιρείαν , ἐπιμέλειαν , οἰκονομίαν , τέχνην . . οἱ | ||
περὶ ὧν πρότερον πταίσωμεν . νυκτερὶς καὶ βάτος καὶ αἴθυια ἑταιρείαν ποιησάμενοι ἐμπορικὸν διέγνωσαν βίον ζῆν . ἡ μὲν οὖν |
] κύριος ὑπάρχων . μαντευμάτων ] βουλευμάτων . προσβολὴν ] ἔλευσιν . προσβολὴν ] ἔφοδον . Ξ προσβολὴν ] παράταξιν | ||
Σαρδικήν , οἱ Σκύθαι τὴν ἐκείνου κατ ' αὐτῶν πυθόμενοι ἔλευσιν , τὴν λείαν καταλιπόντες , ἔφευγον καθάπερ εἶχον δυνάμεως |
ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀγχίνοιαν . ὅσῳ γάρ τις πιθανώτερος , τοσούτῳ ἐπιμελεστέρας δεῖται | ||
πλευραὶ τῇ μιᾷ εἰσιν ἴσαι . οὕτω γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ |
τὰ ἐμποδίζοντα ἐν τούτῳ τις ἐκβάλλει . μετὰ δὲ τὸ ἐκκαθᾶραι ἐπεγείρειν καὶ προκαλεῖσθαι δεῖ τὰς φυσικὰς ἐννοίας , καὶ | ||
Καὶ μὴν ἄμεινον ἦν , ὦ πάτερ , τὴν κόπρον ἐκκαθᾶραι αὖθις τὴν Αὐγέου ἢ τούτοις συμπλέκεσθαι . ἀπίωμεν δ |
τῆς γὰρ ἐπιθυμίας σβεσθείσης , ὁ λόγος ὑγιαίνων συνορᾷ τὴν ἀτοπίαν τοῦ πάθους , ᾧ ἕπεται μετάνοια . ὁ δὲ | ||
ἀφθάρτου τὰ αὐτὰ ἃ καὶ περὶ ἑαυτῶν δοξάζομεν τὴν μὲν ἀτοπίαν τοῦ λόγου , ὅτι ἀνθρωπόμορφον τὸ θεῖον , ἀποδιδράσκοντες |
τίνι συγκαταθησόμεθα οὐχ ἕξομεν : οὔτε γὰρ τῇ αἰσθήσει τὴν διαφωνίαν ἐπικρινοῦμεν , ἐπεὶ περὶ αὐτῆς ζητοῦμεν , πότερον κενοπαθεῖ | ||
ὁμοιοτάτην ἐπίδοξον τῷ γένει ἢ ὑπερχρήματον . τοιγάρτοι ἀντὶ συμφωνίας διαφωνίαν καὶ ἀντὶ ὁμοφροσύνης διχοφροσύνην κατασκευάζουσι περὶ ἡγεμονίας διαμαχόμενοι πρὸς |
βλασφημοῦντος . Ἥσθην οἷς ἔγραψας . ἅ τε γὰρ ἐβουλόμην ἐμήνυες καὶ τὸ κάλλος ἦν ἀμήχανον οἷον τῆς ἐπιστολῆς , | ||
λαμπροτέρους θείη . Ἀλλά σοι τὸ μὲν σῶμα , ὡς ἐμήνυες , διὰ τέλους ἔχοι , τῇ λύπῃ δὲ φάρμακον |
νόμῳ μὲν οὐ ῥᾴδιον κατα - νέμειν : αὐτοὺς δὲ δοκιμάζοντας αἱρεῖσθαι χρὴ τοὺς ἐπιτηδειοτάτους . ἐπεὶ δὲ ἔνιαι , | ||
ὅπως κατέχουσαν βλέποντας δόξαν , ἀλλὰ τὴν τοῦ πράγματος ἀκριβῶς δοκιμάζοντας φύσιν . εἰ γὰρ πρὸς ἕνα κατήγορον οὐ ῥᾴδιον |
, ταῦτα διὰ τοῦ ψηφίσματος Ἀριστοκράτη γεγραφότα δείκνυσι κατὰ τῶν ἐπηρεαζόντων καὶ δικαίως ἔστιν ὅτε τῷ Χαριδήμῳ . [ , | ||
σώζειν τὴν ἑαυτῶν φιλοτιμίαν , πράως τοῖς ἄλλοις ὁμιλεῖν , ἐπηρεαζόντων δὲ τοῖς ὑπάρχουσιν εἰς ἔριν καὶ φιλονεικίαν ἐξάγειν . |
εὐτελῶς φθέγγονται καὶ φασὶ τὸ κατὰ φύσιν δὴ καὶ γνώριμον μεταδιώκειν , οὐκ εἰδότες ὅτι ἐν τῷ καλῷ μάλιστα τὸ | ||
θεωρίαν ἁπλῶς ἀποβλέπουσιν ἀλλὰ πρὸς τὸ πράττειν τὰ σπουδαῖα καὶ μεταδιώκειν τὸ ἀγαθόν , εἰ μὴ τοῦ τέλους ἐπιτυγχάνουσι , |
φασί , τοὺς δ ' ὕστερον ἐπήλυδας Τηίους καὶ Καρηνείους ἀποκαλοῦσι . , : φησὶ δ ' Ἔφορος τὸ πρῶτον | ||
ὅπλισιν τὴν ἀρχαίαν ὡς εὑρόντων ἐκείνων ἔτι καὶ νῦν Μαντινικὴν ἀποκαλοῦσι . πρὸς δὲ τούτοις καὶ ὁπλομαχίας καθέσεις ἐν Μαντινείᾳ |
κεφαλῇ δὲ χρονίωϲ ἐψυγμένῃ ὠφέλιμοϲ : δυϲπαθῆ γὰρ αὐτὴν καὶ ϲτερεὰν ἀπεργάζεται . δεῖ μέντοι προκενοῦν τὴν κοιλίαν ἐπὶ τού | ||
μὴν ὁμοίωϲ τοῖϲ γε ἀκαύϲτοιϲ ϲυνάγειν τε καὶ πιλεῖν τὴν ϲτερεὰν οὐϲίαν ἔτι δύνανται . Ἁλὸϲ ἄνθοϲ . Ἁλὸϲ ἄνθοϲ |
ἀποφατικὴν ἀντιστρέφουσαν ἑαυτῇ : τὴν γὰρ καθόλου ἀποφατικὴν ὠνόμασαν καθόλου στερητικὴν , τὴν δὲ δεῖξιν οὕτως ποιοῦνται . Κείσθω τὸ | ||
δείκνυται δὲ αὕτη δι ' ἀντιστροφῆς διὰ τὸ μηδεμίαν μερικὴν στερητικὴν ἀντιστρέφειν πρὸς ἑαυτήν . τὴν δὲ λοιπὴν συζυγίαν παραλελοίπαμεν |
κατὰ τὰς ἡλικίας ἢ κατ ' εἶδος ἢ μέγεθος τὴν ἀνάστασιν . εἶδος γάρ τι μεταβολῆς καὶ πάντων ὕστατον ἡ | ||
ἐν ἐκείνῳ τῷ ζητήματι γράφει τις τὸν Κόνωνα μετὰ τὴν ἀνάστασιν τῶν τειχῶν τῶν αὐτῶν τιμῶν Ἁρμοδίῳ καὶ Ἀριστογείτονι τυγχάνειν |
περιφαντάζεσθαι , ἀλλ ' οὐχὶ τὰ εἰδοπεποιημένα καὶ ὅρον καὶ βεβαιότητα παρὰ τῆς φύσεως ὑποδεξάμενα , πάνυ δαιμονίως καὶ φιλοσόφως | ||
ἄνθρωποι τοῖς λογισμοῖς πρὸς τὸ μὴ ἐλπίζειν τινὰ πίστιν καὶ βεβαιότητα προενοοῦντο μᾶλλον , ἵνα μὴ πάθωσιν αὐτοὶ κακῶς . |
ἔδοξα δὲ καὶ περὶ τῶν ἐν Σμύρνῃ θεῶν ἀκοῦσαι τοῦ τροφέως , οἶμαι , ὡς οὐκ ὀρθῶς αὐτῶν ἐπιλελησμένος τυγχάνοιμι | ||
γενόμενος τοίνυν ἐπ ' ἐξουσίας καὶ δυνάμεως τοσαύτης ὥστε καὶ τροφέως χώραν , οὐχὶ διδασκάλου μόνον τῶν παίδων ἔχειν , |
μετέωρον ποιήσας . τὸ νόημα ] τὰ νοήματα , τὴν εἴδησιν , τὸ λεπτότατον τοῦ νοός , τὴν μελέτην . | ||
ἔργον τῶν αἰσχρῶν ἀποτρέπει , διὰ δὲ τῶν λόγων τὴν εἴδησιν αὐτοῦ ἐμφαίνει , καὶ πρὸς τὸ ἐναντίον μεθίστησι τὴν |
' αὐτοῦ τοῦ Πλάτωνος ἀπέσχετο , ἀλλὰ καλέσας αὐτὸν φορτικῶς Σάθωνα τὸν ταύτην ἔχοντα τὴν ἐπιγραφὴν διάλογον ἐξέδωκεν . Ἡγήσανδρος | ||
; καὶ διδάσκοντος ὅτι περιτρέπεται , ἔγραψε διάλογον κατὰ Πλάτωνος Σάθωνα ἐπιγράψας : ἐξ οὗ διετέλουν ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς ἀλλήλους |
μετ ' οἴνου . [ Εἰς τὸ κινεῖν ἱδρῶτας καὶ ἀποπαύειν πυρετούς . ] Κάγχρυος σπέρμα μετ ' ἐλαίου συγχριόμενον | ||
ποτὲ συνεῖναι . Ταύτην τε τὴν ὠδεῖνα ἐγείρειν τε καὶ ἀποπαύειν - ἡ ἐμὴ τέ - χνη δύναται . Τὴν |
τῆς ἐπιφορᾶς συνεστὼς ἀπόδειξις , εἴγε οὔτε ἄδηλον οὔτε ἀποδείξεως δεομένην νοοῦμεν τὴν ἀπόδειξιν . ἔτι ἡ ἀπόδειξις τῶν πρός | ||
, τὸν δὲ Ἔφορον μεγάλην μὲν ὑπόθεσιν λαμβάνοντα καὶ πολλῶν δεομένην εἶτα δι ' ὀλίγων αὐτὴν λέγοντα καὶ ἐλλιπῶς , |
καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
ἡ παράδοσις οὐκ ἄγαν χρειώδης πρὸς τὴν εἰς γραμματικὴν συντείνουσαν τεχνολογίαν . ἔστι γοῦν πολλή τις καὶ δυσπερίληπτος περὶ τὰς | ||
Ν εἴη κατὰ τὰ ἐπιφερόμενα σύμφωνα μεταβάλλεται κατὰ τὴν προειρημένων τεχνολογίαν . Ἡ κατά συγκοπὴν ὑπομένουσα , ἐὰν ἔχῃ ἀπαγόμενον |
εἶναι ἐξὸν ἀγωνίζεσθαι : μηδὲ τύχης τινὸς ἢ δαίμονος τὴν προθυμίαν ἀποσκευά - ζοντος : εἰ γὰρ τοῦτ ' ἦν | ||
ἀλλ ' ὅτε ὁ ἀδελφὸς ἦν , πολλὴν ἐπεδείξω τὴν προθυμίαν : νῦν δὲ περὶ τοῦ πατρὸς ἀναχαιτίζεις τὴν μάχην |
, αὐτῷ τέ τινι ἐς τὸ μέλλον ταύτην ἐλπίδα ἀγαθὴν ὑπολειπομένην , μή ποτε ἂν παραπλήσιόν τι ἁμαρτεῖν , εἰ | ||
γὰρ ἡ πίττα τούτου συμβάντος . ὑφάπτουσι δὲ κατὰ τὴν ὑπολειπομένην δίοδον : εἶτα δὲ καὶ ταῦτα ἐπιφράξαντες τῇ ὕλῃ |
τελειότερον γὰρ κατάφασις μὲν ἀποφάσεως ἅτε ὕπαρξιν σημαίνουσα τῆς ἀποφάσεως ἀνυπαρξίαν δηλούσης , τῆς δὲ καταφάσεως ἡ ἀπόφανσις ἅτε γένος | ||
τῶν φερομένων λόγων πρός τε τὴν ὕπαρξιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἀνυπαρξίαν ὑπομιμνῄσκοντες . Τὸ σημεῖον τοίνυν , ὅσον ἐπὶ τοῖς |
ποιότης τοῦ προσώπου τοῦ Κριτίου τὴν μεγίστην ἰσχὺν ἔχει καὶ καταδρομήν : ἡ δὲ ἀπολογία βραχεῖά τίς ἐστι καὶ γλίσχρα | ||
Ἀριστόνικος ὁ κιθαρῳδός . καὶ οὗτοι αἰσθόμενοι τῶν Σκυθῶν τὴν καταδρομήν ξυναγαγόντες τούς τε μισθοφόρους ἱππέας ἐς ὀγδοήκοντα , οἳ |
σὺ τοῦτο ποιεῖς οὐχὶ θεῶν του κινοῦντος , οὕτως ὑπεραίρειν ἐφαίνου πάντας ὅσοι φάσκουσι φιλεῖν : νῦν δὲ ὑπὲρ τὰ | ||
, μᾶλλον δὲ ἔπαινον , οὐ συγγνώμην , εἰ τιμῶν ἐφαίνου τὴν σαυτοῦ . λογίζου δὲ τὴν ἡμέραν ἐκείνην , |
λήψεται . ὃς τὴν μὲν ἀνδραγαθίαν ματαιότητα , τὴν δὲ ἀπραγμοσύνην ἀργίαν , τὴν δὲ φιλοτιμίαν μανίαν , τὴν δὲ | ||
ἡσυχίᾳ ] ἡσυχίαν ἐκάλουν τὴν ἐρημίαν . Ἀσπάσιος δὲ τὴν ἀπραγμοσύνην ᾠήθη δηλοῦσθαι . . . . πάλιν ] οἱ |
τὸν ἄλλον χρόνον τῇ συλλογῇ χαίροντες τότε ἐν κέρδει τὴν ἀνάλωσιν ποιοῦνται , πρότερον δὲ εἰωθότες τὴν γαστέρα κολάζειν τότε | ||
τοῦ ἀστέρος . ὁ δὲ τοῦ Διὸς ἐπιπαρὼν τῷ τόπῳ ἀνάλωσιν ἐκ τῶν ὑπαρχόντων μέχρι τέλους , ὥστε μηδὲν αὐτῷ |
τοιοῦτον [ οὐδέποτε ] κακοπινὲς ἠγόρακε σωμάτιον ; πλὴν πρὸς βασκανίαν τοῦ σωματεμπορίου αὐτὸν ὠνήσατο . “ ὁ δὲ ἔμπορος | ||
μὲν τοίνυν ἄν τις ἴδοι τὴν ἀγνωμοσύνην αὐτοῦ καὶ τὴν βασκανίαν , οὐχ ἥκιστα δ ' ἀφ ' ὧν περὶ |
τότε τῆς εἰρήνης εἰχόμεθα , αὖθις αὖ τὸν πόλεμον φαίνεσθαι προαιρουμένους ; καὶ μὴν οἱ μὲν ἔχοιεν ἂν εἰπεῖν ὡς | ||
ἅτε βλάβην οὐκ ἐπιδεχόμενος ἅπαντας τοὺς καθ ' ἡντινοῦν ἰδέαν προαιρουμένους τιμᾶν αὐτὸν ἄσμενος προσκαλεῖται , μηδένα σκορακίζειν ἀξιῶν τὸ |
: τὸν δ ' ἐκείνῳ περιθεῖναι διὰ τὴν πρὸς τοῦτον δυσμένειαν . Ἑαυτοῦ τε Πλάτων οὐδαμόθι τῶν ἑαυτοῦ συγγραμμάτων μνήμην | ||
πλεονεξίαν ἀλλήλους , καὶ Χαλκηδονίους καὶ Βυζαντίους διὰ τὴν ἔμφυτον δυσμένειαν περὶ σκαλμοῦ διενεχθέντας ἐν τῷ Βοσπόρῳ ναυμαχῆσαι : καὶ |
ὡς εὐθὺς αὐτὸν ὑπὸ Ἀρχελάου διὰ δέος ὀπίσω κατὰ τάχος ὑπαχθῆναι . πιεζομένων δ ' ἔτι μᾶλλον ὑπὸ τοῦ λιμοῦ | ||
Σαρδοῖ πλὴν Ἰλιέων τε καὶ Κορσῶντούτοις δὲ μὴ ἐς δουλείαν ὑπαχθῆναι τὸ ἐχυρὸν ἤρκεσε τῶν ὀρῶν , ᾤκισαν δὲ ἐν |
δίχα τῶν ὅρων ὁμολογοῦντες οὐκ ἀναγκαίους πρὸς κατάληψιν τοὺς ὅρους ἀποφαίνομεν , καθ ' ὃν τρόπον τὰ μὴ ὁρισθέντα κατελήφθη | ||
γραμμήν , ἣν μέχρι τοῦ Κύδνου κατηγάγομεν , τὴν αὐτὴν ἀποφαίνομεν τῇ μέχρι Ἰσσοῦ , οὐδὲν παρὰ τοῦτο ποιούμενοι , |
χρόνον ἡμῶν ἕνεκεν μένωσι , καὶ ναῦλον ξυνθέσθαι , ὅπως ὠφελοῦντες καὶ ὠφελῶνται . ἔδοξε καὶ ταῦτα . Δοκεῖ τοίνυν | ||
; ὥστε ἐπὶ τῶν τοιούτων λανθάνουσι τὴν μὲν τοξείαν μηθὲν ὠφελοῦντες , τὴν δὲ καταγωγὴν αὐτῶν βίαιον ποιοῦντες : αἱ |
ζέουσαν οὐ δυνηθεὶς προκαταπαῦσαι τοῦ φρονήματος εὐθὺς ἀπὸ τῶν ταῦτα δεδωκότων ἤρξατο . ἀντὶ γὰρ τοῦ ζητεῖν , ὅν τινα | ||
τῆς θηριακῆς ἐφεξῆς ἤ τι τῶν ἄλλων τῶν πείρᾳ † δεδωκότων , οἷόν ἐστι τόδε τὸ πάνυ δοκιμώτατον : ὀποῦ |
ἡ κατὰ φύσιν ἀρετή . βέλτιον δὲ τὸ κατὰ φύσιν ἀρχικώτερον καὶ μᾶλλον ἡγεμονικόν , ὡς ἄνθρωπος πρὸς τὰ ἄλλα | ||
τὸ λεγόμενον τοιοῦτον : δεῖ μέσον εὑρεῖν τινα ὡρισμένον καὶ ἀρχικώτερον τοῦτον θεῖναι καὶ προηγούμενον τοῦ μείζονος , μὴ ὡς |
τῆς ἀρετῆς κατάστημα κωλύει τοὺς ἐπιφερομένους ἐπὶ τὴν ἡδονοκρασίαν , ἐγκράτειαν δὲ κελεύει καὶ δικαιοσύνην προτιμᾶν . Ὁ δὲ θεὸς | ||
δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν δὲ οὕτω μάλιστ ' ἂν ᾤετο ἀσκεῖσθαι , εἰ |
πόλεως ἀντὶ μὲν τῶν ἀπὸ ψυχῆς παραληψόμεθα νόμων θέσιν πολιτείας εὐταξίαν , ἀντὶ τῶν ἀπὸ σώματος τείχη νεώρια ἱερῶν κατασκευὴν | ||
λάχε δίκην . κλήρῳ γὰρ εἰσῆγον τὰς δίκας δι ' εὐταξίαν . ἐπὶ σχολῆς . ἐπὶ τῆς παρὰ τοῖς πολλοῖς |
τὴν νύκτα ἐκείνην , ἣ τὸν ὄρθρον ἦγεν , εὐθὺς μελέτην ἐποιούμην , κατ ' ἀρχὰς ἔτι τῶν χρόνων ὥσπερ | ||
πάντως τῶν γυμνασμάτων ἕκαστον πρὸς ἑνὸς τῶν τοῦ λόγου μερῶν μελέτην ἐπιτηδείως φαίνεται ἔχειν , ἐχρῆν τὴν ἐν τοῖς λόγοις |
τοσοῦτον αὐτῷ τῆς ἐκπλήξεως ἐμπέπτωκεν . ἀμαθής γε ὁ Ζέφυρος νεμεσήσας αὐτῷ καὶ τὸν δίσκον ἐς τὸ μειράκιον παρείς , | ||
παραυτίκα καθωμολογήσατο . ἐπεὶ μέντοι ἐγκρατὴς τῆς πόλεως ἐγένετο , νεμεσήσας ἐπὶ τῷ δρασθέντι προὐτρέψατο τοὺς στρατιώτας καταλεῦσαι τὴν κόρην |
αὐτὴν ἔροιτο τίνος ἕνεκα ποιεῖ , εἰ τοῦ ἐρωτῶντος ἐθέλοι ἐπαίειν καὶ λέγειν , εἴποι ἄν : Ἐχρῆν μὲν μὴ | ||
μὲν οὖν καὶ Σπίνθαρον καὶ Ἀριστόξενον καὶ Φιλόξενον καὶ ἄλλους ἐπαίειν μουσικῆς κάλλιστα καὶ ἐν ὀλίγοις ἐξετάζεσθαι τήνδε τὴν σοφίαν |
ζῷον γεγονὸς σῶμα αἰσθητικὸν ἢ σωματωθεῖσα αἴσθησις ταύτην ἐνεργεῖ τὴν δοκοῦσαν αὐτοκίνητον ἐνέργειαν . Εἰ γάρ ἐστι καὶ ἡ τοῦ | ||
εἶναι πρὸς ἀλήθειάν τινα κεκραμένα , ἀλλ ' εἶναι τὴν δοκοῦσαν κρᾶσιν παράθεσιν σωμάτων ἀλλήλοις κατὰ μικρὰ σωιζόντων αὐτῶν ἑκάστου |
, τῇ δὲ καθόλου ὡς μὲν ἀπόφασιν ἀντιτιθεὶς οὐ τὴν ἀντιφάσκουσαν πρὸς αὐτὴν ἀλλὰ τὴν ὡς ἐναντίαν αὐτῇ μαχομένην , | ||
ἐπὶ τῶν ἀδιορίστων , ἐπὶ δὲ τῶν καθόλου ἢ τὴν ἀντιφάσκουσαν ἢ τὴν ἐναντίαν , ὡς ἔμπροσθεν διωρίσαμεν . ὥστε |
τῆς Ἑλλάδος . περαιουμένων δ ' αὐτῶν κατά τινα θεῶν πρόνοιαν ἐκ τῆς Εὐρώπης εἰς τὴν Ἀσίαν ἐπὶ κριοῦ χρυσομάλλου | ||
τὸν ἱεροφάντην ὥσπερ Δελφικόν τινα τρίποδα πρὸς τὴν τοῦ μέλλοντος πρόνοιαν πᾶσι τοῖς δεομένοις ἀνακείμενον , σοφίᾳ τινὶ περιῆλθε ξένῃ |
τὸ θεῖον τὴν θυσίαν : σιγώντων δὲ , λυποῦνται , μηνίειν νομίζοντες . Ἡ ἱστορία παρὰ Κλειτοφῶντι . : Κλύτος | ||
, ἐτράπησαν πρὸς παντοίαν ἱκεσίαν τοῦ δαιμονίου καὶ νομίσαντες μάλιστα μηνίειν αὐτοῖς τὸν Ἡρακλέα τὸν παρὰ τοῖς ἀποίκοις , χρημάτων |
λαμβάνουσιν ὑποχειρίους . ταύτην γὰρ εἶχον ἐκ τῶν δεσποτῶν τὴν παρακέλευσιν , ζῶντας αὐτοῖς τοὺς νεανίσκους κομίσαι . οὕτω μὲν | ||
, ὧν καὶ ὁ Ἰόβας ἐστὶ , παράκλησιν εἶναι καὶ παρακέλευσιν εἰς φιλεργίαν καὶ ταλασίαν , οὔτω τότε τοῖς Ἑλληνικοῖς |
καὶ Τίτον τὸν Δομετιανοῦ . Μάρκος αὐτός , φιλοσοφίαν καὶ ἐπιείκειαν προσποιούμενος , Λουκίου τὴν ὕβριν οὐκ ἤνεγκεν ὄντος γαμβροῦ | ||
ἕλκεα εἶναι . Ἔχει γάρ τινα καὶ οὗτος ὁ λόγος ἐπιείκειαν : πολλαχῆ γὰρ ἠδέλφισται τὰ ἕτερα τοῖσιν ἑτέροισιν . |
γενικωτάτην , εἶτα οὕτω τῇ τρίτῃ ἀρχῇ τρίτην ἄλλην ἰδιότητα κοινοτέραν καὶ φύσει δευτέραν . Αὕτη ἄρα πρὸς ἐκείνην ἕξει | ||
δύο δὲ σχεῖν γυναῖκας ἅμα , Ξανθίππην μὲν πολῖτιν καὶ κοινοτέραν πως , Μυρτὼ δὲ Ἀριστείδου θυγατριδῆν τοῦ Λυσιμάχου . |
πολλὰ κατὰ τῶν παρειῶν ἀφεὶς δάκρυα καὶ τὴν κατασχοῦσαν αὐτὸν ἀσχημοσύνην ἀνακλαυσάμενος , εἶπεν : ὦ θεοὶ καὶ δαίμονες , | ||
, τὰς δὲ φιλοσόφους καὶ σοφὰς ἐπιστήμας πλάνης καὶ ψεύδους ἀσχημοσύνην ταῖς παρ ' αὐταῖς συγχωρεῖν παραδόσεσιν ἐπιμίγνυσθαι . Δείξας |
. εὐνοῦχε καὶ ἀνδρόγυνε καὶ κάλλους βάσκανε , ἐπαρῶμαί σοι δικαιοτάτην ἀράν : οὕτως σε ἀμύναιτο ὁ Ἔρως εἰς τὰ | ||
Σωκράτους διδάσκαλος . Καὶ ἀπορήσεις εὖ οἶδ ' ὅτι ἀπορίαν δικαιοτάτην : διατί , δεκαεπτὰ συμφώνων ὄντων , ἁπάντων μόνον |
ἐξοχώτεραι ὁδῶν ἑτέρων , τουτέστι πολλῶν οὐσῶν πράξεων , τὴν προσφυῆ σοι μεταχειριζόμενος κατορθώσεις αὐτὴν μᾶλλον ἢ τὴν οὐ προσφυῆ | ||
, καὶ τὸ βάθος αἱμασσέσθω τῇ τοῦ σμιλίου παραφορᾷ , προσφυῆ δὲ τυγχάνοντα κατὰ περιτομὴν ἐξαιρείσθω , καὶ μετὰ τὴν |
τοῦ τε μὴ ἀδικεῖν τὸ κερδαίνειν , ἐν ᾧ μὴ βλάπτουσαν ἰσχὺν εἶχε τὸ φθονεῖν . ἀξιοῦσί τε τοὺς κοινοὺς | ||
ἐγκρατεῖς ἀφροδισίοις τε ἧττον ἁλίσκονται παρανόμοις πλεονεξίαν τε οὐ τὴν βλάπτουσαν ἀλλήλους διώκουσιν , ἀλλὰ τὴν ἀπὸ τῶν πολεμίων περιποιουμένην |
οἳ οὐκ ἔφασαν ἀπολιπόντες Λεωνίδην καὶ τοὺς μετ ' αὐτοῦ ἀπαλλάξεσθαι , ἀλλὰ καταμείναντες συναπέθανον : ἐστρατήγεε δὲ αὐτῶν Δημόφιλος | ||
οὕτω δὴ ἔχουσαν οἴει ψυχὴν αὐτὴν καθ ' αὑτὴν εἰλικρινῆ ἀπαλλάξεσθαι ; Οὐδ ' ὁπωστιοῦν , ἔφη . Ἀλλὰ [ |
ἔχειν κώμας τε πολλὰς καὶ πόλεις τῶν ἐκείνου , μὴ λύσαντι δὲ ἄστεων τῶν περὶ Ἐλεφαντίνην ἀποστῆναι . Σκεψάμενος οὖν | ||
αὐτοῦ λαβεῖν ἀξιοῦν , τὸν δὲ μὴ δυνηθέντα διακρῖναι τῷ λύσαντι χρήματα ἀποτίνειν . Ὁμολογήσαντα δὲ τὸν Εἵρωμον καὶ μὴ |
τὴν βασιλικὴν καὶ ἐπιπληκτικήν , ὡς Ζήνωνι τὴν διδασκαλικὴν καὶ δογματικήν . σὺ δ ' ἰατρεῖον ἀνοίγεις ἄλλο οὐδὲν ἔχων | ||
τὴν βασιλικὴν καὶ ἐπιπληκτικήν , ὡς Ζήνωνι τὴν διδασκαλικὴν καὶ δογματικήν . . . . . θεν ! ! ! |