| τὴν ἀρχὴν ἐπενόει δοῦναι , ὁ Σέλευκος οἷα φίλου παῖδα ἀτυχοῦντα ὑπεδέξατο καὶ ἔφερβε καὶ περιήγετο πάντῃ φονέα ἑαυτοῦ . | ||
| ἄλλον τρόπον ἀπρακτοῦντα διὰ βίου ἢ κακοπαθοῦντα καὶ δυστυχοῦντα καὶ ἀτυχοῦντα τὰ μέγιστα , καὶ οὕτως ἀτελῆ τὴν ἀρετὴν ἔχειν |
| . σημαίνει δὲ καὶ τὸ μετὰ παιγνίας . οὐδένα ἀνθρώπων ἕκοντα ἐξαμαρτάνειν . σημείωσαι ὅτι ἀκούσια τὰ ἁμαρτήματα . διόρισαι | ||
| . σημαίνει δὲ καὶ τὸ μετὰ παιγνίας . οὐδένα ἀνθρώπων ἕκοντα ἐξαμαρτάνειν . σημείωσαι ὅτι ἀκούσια τὰ ἁμαρτήματα . διόρισαι |
| ἔτι ὄντος κρῖναι τὸν ὄντως εὔνουν καὶ μή , τὸν ἐρῶντα σωφρονίζει , καὶ τοὺς τῆς φιλίας λόγους εἰς τὴν | ||
| Σωκράτους ἐνορᾶται : ἀνάλογον δὲ ταύταις ταῖς ζωαῖς εἰσι τὰ ἐρῶντα , καὶ κατὰ τὰ ἐρῶντα λάβοις ἂν καὶ τοὺς |
| τις φιλία οὔτε δίκαιον οὔτε ψυχῇ πρὸς σῶμα οὔτε πρὸς δοῦλον δεσπότῃ . κήδονται μὲν γὰρ τούτων οἱ ἄρχοντες καὶ | ||
| θυμούμενος . Λύπης ἰατρός ἐστιν ὁ χρηστὸς φίλος . Μηδέποτε δοῦλον ἡδονῆς σαυτὸν ποίει . Νοῦς ἐστι πάντων ἡγεμὼν τῶν |
| ζηλώσαντες καὶ τὸ εὔδαιμον τὸ ἐλεύθερον , τὸ δ ' ἐλεύθερον τὸ εὔψυχον κρίναντες μὴ περιορᾶσθε τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους . | ||
| δυστυχέστατον ὑπάρχειν , αὐτὸ δὲ τοῦτο ὅτι , ἐστὶ τὸ ἐλεύθερον εἶναι ἢ ὅτι , τὸ δουλεύειν , οὐκ ἴσασιν |
| παράγραφος . πιστεύω ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν τῷ σάκει τὸν ἐχθρὸν τοῦ Διὸς δαίμονα . πέποιθα ἀπολεῖσθαι τὸν ἔχοντα ἐν | ||
| ὑμνοῦσι Χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν . ἐχθρὸν δέ που λέγει τὸν ἀντίπαλον . καὶ σχεδὸν ἔν |
| υἱὸν Ἰωάννην , ὡς ἐξ ἀμφοῖν δίκαιον πρὸς τὸ κρατεῖν προτιμώμενον , ἀπό τε τῆς Κομνηνικῆς φυλῆς δηλονότι οὕτω πρὸς | ||
| υἱόν , ἀτυχοῦντα καὶ σωφρονοῦντα καὶ τὸ κακὸν ἐπικρύπτοντα καὶ προτιμώμενον αὑτῷ θανάτου , ἀλλ ' ὑπερόψει μὲν οὕτως Ἀντίοχον |
| ἐκ δὲ τούτων οὕτως ἐχόντων οὐδέποτε οἰκοφθορεῖν χρή , διαφερόντως νομίζοντα τὸν αὑτοῦ τοῦτον εἶναι τὸν τῶν σαρκῶν ὄγκον θαπτόμενον | ||
| τὸν προστατεῖν λέγοντα τὰ τοῦ σώματος καὶ μηδὲν τὰ ψυχῆς νομίζοντα καὶ τέλος ἡγούμενον τὰς ἡδονάς : κατανοήσας γὰρ τὸν |
| δὲ συμπεσόντα οὐδεπώποτε ἐνεώρων , ἀλλὰ παρήλλαξε τοσούτων ἐνιαυτῶν ἀριθμὸς ἐπαινέτην μὲν τῶν λεγομένων , ἀπείρατον δὲ ὧν ἐπῄνουν . | ||
| διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας Ἀθήναζε ταῦτα κομίσαι μέγα |
| Κηφισόδοτον δοκεῖν ἐχθρὸν ὄντα τοῦ Κότυος καὶ τοῦ Ἰφικράτους ταῦτα βούλεσθαι , τριήρων εὐπορήσας παρ ' ὑμῶν ἀσφαλῶς ἐκ τῆς | ||
| φιλεῖν ὑπολαβόντας ἀγαθούς τινας καὶ χρησίμους εἶναι καὶ ἐπιεικεῖς καὶ βούλεσθαι ἀλλήλοις τὰ ἀγαθά : τούτους δὴ κυρίως μὲν φίλους |
| τὸν βίον , καὶ τὸν ἐν τούτοις ψευσάμενον ἢ πόρον ἄδικον ἐπιτελοῦντα θανάτωι περιπίπτειν ἦν ἀναγκαῖον . λέγεται δὲ τοῦτον | ||
| ἢ ὁ υἱός . ἐκεῖνον ] τὸν ἥττονα , τὸν ἄδικον . εἶφ ' ] δήλωσον . ἀρτίως ] πρὸ |
| ἐσπείσατο παρακαθισάμενος τὰς παλλακίδας : τὰς δὲ αὐτὰς ἔφη σπονδὰς ἐθέλειν ποιεῖσθαι καὶ πρὸς τοὺς λοιποὺς ἡγεμόνας . ἧκον οἱ | ||
| πυρετῶν ἔσονται πραότερα . Δεῖ δὲ μετὰ τοῦ φαρμακεύειν καλῶς ἐθέλειν προσέχειν καὶ τῇ διαίτῃ ὡς ἀναγκαιοτάτῃ μάλιστα . πολλοὶ |
| οἰκουρὸν ἔσεσθαι τὴν γυναῖκα σημαίνει καὶ τῷ θεράπαιναν ὠνήσασθαι βουλομένῳ εὔνουν ἔσεσθαι τὴν θεράπαιναν προαγορεύει . ἀποδημεῖν δὲ κωλύει ἀποκλεισμοῦ | ||
| περὶ τῶν κατὰ μέρος ἀπολογησάμενος , ἅπασαν ἔσχε τὴν βουλὴν εὔνουν . οἱ δὲ περὶ τὸν Κριτίαν φοβούμενοι τὸν ἄνδρα |
| οὐκ ἂν ἡγοῦνται μὴ μέλλοντάς τι ἄξιον τοῦ παρὰ πολὺ πράξειν ἀνθίστασθαι ὑμᾶς . ἀντίπαλοι μὲν γὰρ οἱ πλείους , | ||
| ἐπαγγελλόμενοι . οἱ δὲ ταῖς ὄχθαις ἐπιτεταγμένοι Ῥωμαίων οὐδὲν ἔφασαν πράξειν ἄνευ βασιλέως γνώμης . ἐντεῦθεν ἀναφέρεται μὲν ἐπὶ τὸν |
| ἀγῶνος κέκληνται , ἀλλ ' ἁμαξῶν καὶ ὑποζυγίων , ἃ δόντα σε βελτίω ποιήσει πρὸς ἀρχὴν ὁ Ζεὺς τιμώμενός τε | ||
| αἰδῶ ἀπορρίψαι ⌈ ἐκ τοῦ μὴ δοῦναι δάνειον [ μὴ δόντα δάνειον ] , ἐντραπῆναι , ἀποδιεντραπῆναι . , ἀποτροπιάσασθαι |
| εἰ ταῦτ ' αἰσθόμενος ἐγὼ διεκώλυσα , τοῦτ ' ἐστὶ προδότην εἶναι τῶν φίλων ; ἀποκαλεῖ δὲ κόθορνόν με , | ||
| προσέταξεν ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἀποκομίσαι πρὸς τοὺς πατέρας ὡς προδότην . οἱ δὲ τοῦτον καταφθείραντες , Καμίλλου δὲ τὴν |
| πρός με γραμμάτων καὶ εἶχεν εὐθὺς πειθόμενον , τὴν μὲν αἰδούμενον , σοὶ δὲ τεθαρρηκότα . γίγνου τοίνυν καὶ νῦν | ||
| φακῆς διὰ τοῦ Κεραμεικοῦ φέρειν . ἐπεὶ δὲ εἶδεν αὐτὸν αἰδούμενον καὶ παρακαλύπτοντα , παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν |
| εἰς τὴν Ἀκράγαντα τὴν ἄκραν ἐτείχισε , πείσας τὸν δῆμον φίλον ὄντα συμμαχῆσαι Καρχηδονίων . ἐπανελθόντος δὲ αὐτοῦ εἰς τὴν | ||
| δέ ς ' οὔ τις ἐρύξει Φαιήκων : μὴ τοῦτο φίλον Διὶ πατρὶ γένοιτο . πομπὴν δ ' ἐς τόδ |
| εἰς τὴν Ἀσίαν στρατηγός , ἐπιλεξάμενος τὸν ἄριστον τῶν φίλων σύμβουλον Κόιντον Ῥοτίλιον μετ ' αὐτοῦ συνήδρευε βουλευόμενος καὶ πάντα | ||
| μέχρι τούτου χρόνῳ διαφέρεσθαι ; ἐγὼ δ ' οὔτε τὸν σύμβουλον οὔτε τοὺς χρωμένους ἡγοῦμαι τοῦτο δεῖν σκοπεῖν , τὸν |
| ἢ μή , κοινωνοὶ γένεσθε τῆς γνώμης . Φαίνεταί μοι αἴσχιστον εἶναι καὶ ἀλλότριον ἀνδρὸς ἐλευθέρου τὸ ψεύδεσθαι εἰς τὸ | ||
| κολάζειν ᾧ βιάζεσθαι παρῇ . Ἄφερπέ νυν : κἀμοὶ γὰρ αἴσχιστον κλύειν ἀνδρὸς ματαίου φλαῦρ ' ἔπη μυθουμένου . Ἔσται |
| σοφίας ἐρῶντες . Ἐπεὶ δὲ Ἀθήνησιν ἐγένετο , ποιεῖται αὐτὸν ξένον ὁ Ἡρώδου τοῦ σοφιστοῦ πατὴρ Ἀττικὸς θαυμάζων ἐπὶ ῥητορικῇ | ||
| ἡ περὶ πάσης τῆς ἀρχῆς βουλὴ καὶ τὸ μηδὲν ἐκκρίνειν ξένον εἰς μηδὲν ὧν ἂν δύνηταί τε καὶ δέῃ ποιεῖν |
| δὲ ὅτι διὰ τὰς συνθήκας οὐκ ἠμφισβήτησα , νομίζων σε πιστὸν εἶναι : ἐνίκησας δὲ ἐμοῦ σκοπήσαντος κατὰ τὰ δόξαντα | ||
| ὑπὸ τῆς Ἀπολλοδώρου μητρός . μετὰ τῆς αἰτίας οὖν τὸ πιστὸν παρ - ήγαγεν εἰπὼν ὅτι μὴ ἀπίστει : διέφθαρται |
| ἐστιν : ἀντὶ τοῦ , εἰ συμφέρει νομίζων ὁμοίως ἀγαθὸν πολίτην εἶναι : ἀγαθὸν ἡγοῦμαι πολίτην καὶ τὸν ἀφειδοῦντα τοῦ | ||
| : οὐδ ' ἐπὶ ταύτην ἐλθεῖν ποτε τὴν τιμὴν εὔνουν πολίτην καὶ σώφρονα . εἰ δ ' εὕρασθαι τὴν ἀρχὴν |
| εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε Φυλεΐδαο μέσον σάκος οὔτασε | ||
| οὐ γράφει μὴ εἰδὼς πῶς δεῖ γράφειν ἢ παραλαβὼν τὸν εἰδότα οὐδ ' ἐγγύην ἄλλως σφραγίζεται ἢ ἀσφάλειαν γράφει , |
| τοῦτο μηδὲ αὐτοὺς ἀγνοεῖν Σκύθας θαμινὰ παρὰ βασιλέα πρεσβευομένους : χρῆναι δὲ τῶν ἴσων κυρεῖν : μὴ γὰρ ἄλλως τὰ | ||
| ἐν προβόλου καὶ ἐρύματος μοίρᾳ τετάχθαι τὰ ξὺν ἐκείνοις στρατεύματα χρῆναι ἡγεῖτο , ὅπως οἱ μὲν κώλυμα εἶεν τοῖς ἐναντίοις |
| ἀναισθήτου οὔσης , ἵνα τὸ ὅλον δηλώσῃ τὸν ἀναίσθητον καὶ ἀνόητον καὶ περιττολόγον . ΓΘ κρουνοχυτρολήραιον ] ἤγουν φλυαρός . | ||
| χαίροντα ἤδη εἶδες ; Ἔγωγε . Ἄνδρα δὲ οὔπω εἶδες ἀνόητον χαίροντα ; Οἶμαι ἔγωγε : ἀλλὰ τί τοῦτο ; |
| μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , ἄλλως δὲ κόσμιοί εἰσι καὶ σωφρόνως βεβιώκασιν ; ἀλλ ' οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν | ||
| ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ ; Ἔφη . Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι , τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ |
| Ἰδών τι κρυπτὸν μηδὲν ἐκφάνῃς ὅλως . Ἱκέτην γέροντα καὶ πένητα μὴ προδῷς . Ἴσχυε σοφίᾳ κἀρετῇ , χρόνῳ δὲ | ||
| γὰρ πέφευγας , προσδόκα καὶ μὴ φυγεῖν . ἐὰν ὁρῶν πένητα γυμνὸν ἐνδύσῃς , μᾶλλον ἀπέδυσας αὐτόν , ἂν ὀνειδίσῃς |
| ὅπως ἂν ᾖ πάντα ἀγνοῶν καὶ πάντα ἀποβλέπων εἰς τὸν ἐραστήν , οἷος ὢν τῷ μὲν ἥδιστος , ἑαυτῷ δὲ | ||
| ἰδεῖν γυναῖκας ἀνασχομένη . σώφρων γέγονας σὺ καὶ φιλεῖς τὸν ἐραστήν , μακαρία τῆς εὐφημίας : ἡμεῖς δὲ πόρναι καὶ |
| οὐκ ἀμνημονεῖς ὡς τὸν Ἀθήνηθεν , τὸν ἐσθήμασι λαμπρὸν ἐκωμῴδησεν ἄκοντα ἐμβαλών , οὗ δείξειν τὴν ἀσθένειαν ἔμελλεν . ἀπὸ | ||
| αὖτ ' ὀΐω μεγαθύμου Πανθοΐδαο χειρὸς ἄπο στιβαρῆς ἅλιον πηδῆσαι ἄκοντα , ἀλλά τις Ἀργείων κόμισε χροΐ , καί μιν |
| οὖν ἰσχύσῃ πόλεμον μὲν καὶ ἀνάγκην καὶ γένεσιν καὶ φθορὰν καταλιπεῖν , αὐτομολῆσαι δὲ πρὸς τὸ ἀγένητον , πρὸς τὸ | ||
| οὔτε ἐς τὰ ὑμέτερα εἶναι δοκεῖ τοὺς ἄλλους ἐχθροὺς ὀπίσω καταλιπεῖν , ἐπιβησομένους ταῖς ἀπουσίαις ἡμῶν καὶ τὰ συμβαίνοντα τοῦ |
| γῆρας ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτίχ ' ὑπερκρέμαται , ἐχθρὸν ὁμῶς καὶ ἄτιμον , ὅ τ ' ἄγνωστον τιθεῖ ἄνδρα , βλάπτει | ||
| τὰ Πέρσου γράμματα κατά τινας μὲν ἀνεῖλον κατά τινας δὲ ἄτιμον ἐποίησαν ὡς καὶ Ἄρθμιον τὸν Ζελείτην ἠτίμωσαν χρυσίον βαρβαρικὸν |
| , καὶ φημὶ δὴ ταῦθ ' ἡμᾶς πάντ ' ἀγαθὰ ποιήσειν , ἂν θεὸς ἐθέλῃ . Ταύτην τὴν ἐπιστολὴν πάντας | ||
| μὴ μάτην μὲν κινδυνεύσειν ᾤετο , πλέον δ ' οὐδὲν ποιήσειν . ταὐτὸν δὴ οἶμαι δρᾶσαι ἂν καὶ τὴν ἐμὴν |
| ἀετὸν οὖν τὸν Ξέρξην φησὶ , διὰ τὸ βασιλικὸν καὶ γενναῖον , ἱέρακα δὲ τὸ τῶν Ἀθηναίων στράτευμα , διὰ | ||
| “ καὶ κατακρώζεις ; ” Υἱὸν μονογενῆ δειλὸς εἶχε πρεσβύτης γενναῖον ἄλλως καὶ θέλοντα θηρεύειν . τοῦτον καθ ' ὕπνους |
| οὐδ ' αὐτοὶ τὸ βέλτιον ἠγνόουν , ἀλλ ' ἑτέρων ἕνεχ ' ἡμάρτανον . ἔστι δὲ τοῦτο ἡ πρώτη καὶ | ||
| ἀπονοίας καὶ τοῦ μὴ καλῶς ἔχοντος ἥκειν ὡς καὶ ἀτελείας ἕνεχ ' ἡμῖν συμβεβουλευκέναι προῆχθαι , καὶ τοῦτο πολλοῦ τινος |
| . δοκεῖ δέ μοι καὶ τὸ τῆς ἱστορίας πρόσχημα τοιοῦτον ἄνδρα ζητεῖν . . . κἀγὼ δ ' ἂν εἴποιμι | ||
| ὑπὲρ αὐτοῦ δεδεμένου καὶ λυμαινομένου , κίνδυνον δὲ τοσοῦτον ἀράμενος ἄνδρα ἀπέκτεινα δι ' ἐκεῖνον . Ὡς μὲν οὖν οὐκ |
| ἄγει σχολὴν ἄλλο τι πράττειν ἢ σώζειν ἀνθρώπους καὶ τοῦτο μιμούμενον τὸν δεσπότην ἀεὶ πληροῖ τὴν τῶν δεομένων χρείαν , | ||
| ' Ἴστρου , καὶ ποταμὸν οὐκ ἔδεισε βάρβαρον κρυστάλλῳ πεδία μιμούμενον . . . Ἐπεὶ δὲ θεὸς πρὸς πᾶσαν αὐτὸν |
| ' ὀλίγων τῶν μεταξὺ γενομένων ἀμοιβαίων καὶ τῶν Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν Ὥςτε δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους μὲν | ||
| ἀλλ ' οὐδὲ ἀκούειν λοιδορούμενος δύναμαι . Τὸ δὲ γέροντα ἐπιεικῆ ὑβρίζεσθαι , μηδεμίαν ἔτι ἐλπίδα ἔχοντα τοῦ δυνήσεσθαί ποτε |
| ταῦτα εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην καταβαίνειν εἰς Ἰωνίαν , μέγα νομίζων παραμύθιον πολλὴν ὁδὸν καὶ πολλῶν πόλεων ἡγεμονίαν καὶ τὰς | ||
| ἄλλως ἂν δεδυνῆσθαι ἑρμηνεῦσαι , σεμνότερον δὲ καὶ ὄντως σεμνὸν νομίζων εἶναι τὸ ὑπερβεβηκὸς τὸ νοεῖν . Καὶ ὅτι μὲν |
| οὐδὲ ἓν λέγειν γυνή . ἄνθρωπον ἐξαλλάξομεν κακόν τί σοι δώσοντα . καθεδοῦμαι δ ' ἐνθαδὶ τὸν Λοξίαν αὐτὸν καταλαβών | ||
| . φασὶ δὲ αὐτὸν καὶ εἰς δικαστήριον ἀχθῆναι , λόγους δώσοντα πόθεν ἐς τοσοῦτον εὐέκτης ὢν διαζῇ , ἔπειτα ἀποφυγεῖν |
| γάρ τινα ποιοῦσι τὰ παιδία πίνοντα . προστάτην : τὸν προϊστάμενον τοῦ δήμου , τουτέστι δημαγωγόν . ΓΘ προστάτην ] | ||
| δαίμοσιν : ὅλως δὲ τὸ μὲν θεῖόν ἐστιν ἡγεμονικὸν καὶ προϊστάμενον τῆς ἐν τοῖς οὖσι διατάξεως , διακονικὸν δὲ τὸ |
| ὅν φησι Κτησιφῶν ἐν τῷδε τῷ ψηφίσματι διατελεῖν λέγοντα καὶ πράττοντα τὰ ἄριστα τῷ δήμῳ τῶν Ἀθηναίων . Οὐκοῦν τὰς | ||
| ὃν σὺ παρακαλεῖς ἐμέ , τὰ τοῦ ἀνδρὸς δὴ ταῦτα πράττοντα , λέγοντά τε ἐν τῷ δήμῳ καὶ ῥητορικὴν ἀσκοῦντα |
| . ἀκατάληπτα . . ἀπαράμυθον ] οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον ἑτέρῳ τινὶ , ἀλλὰ πᾶν τὸ ἀρέσκον αὑτῷ δικαίως | ||
| , ἀλλ ' εἰς εὐγενὲς ἦθος καὶ δεξιὸν προσάγοντα τὸν πειθόμενον . οὐ γὰρ δεῖ τὰ αὐτὰ φίλοις καὶ ἐχθροῖς |
| πάντες ὑμεῖς ἴστε οἷα ποιοῦντα αὐτὸν καὶ πάσχοντα καὶ ὅπως διακείμενον ἐγὼ παραλαβών , τῶν μὲν ἄλλων ἰατρῶν ἀπεγνωκότων , | ||
| φῆσαι σοί γε μᾶλλον ἢ ἐμοὶ κολακείαν γε ἐπιτηδεύειν οὕτω διακείμενον πῶς ἔνεστιν εἰπεῖν , ἢ πῶς τῶν αἰσχρῶν τινος |
| ἡγεμόνα ἕτερον καὶ καμήλους δόντες προέπεμπον αὐτὸν εὐδαιμονίζοντες αὑτούς τε κἀκεῖνον . ἀσπασάμενοι δὲ τὸν Ἀπολλώνιον καὶ θεὸν τοῖς πολλοῖς | ||
| βαρύτερος ὁ κεραυνὸς ἦν καὶ πολὺ τὸ πῦρ εἶχε , κἀκεῖνον ἂν ὑφείλετο . Ὑπέρδριμύν τινα τὸν παῖδα φῄς . |
| τέ ” σύνδεσμος πρὸς τὸ σε τοι θύρασι χρῆ μένειν ὀντ * τινάς . καὶ τοῦτο δὲ ἁμάρτημά ἐστιν , | ||
| τέ ” σύνδεσμος πρὸς τὸ σε τοι θύρασι χρῆ μένειν ὀντ * τινάς . καὶ τοῦτο δὲ ἁμάρτημά ἐστιν , |
| Ἔλεγεν Ἐτεοκλῆς ὁ Λάκων δύο Λυσάνδρους τὴν Σπάρτην μὴ ἂν ὑπομεῖναι . καὶ Ἀρχέστρατος ὁ Ἀθηναῖος ἔλεγε δύο Ἀλκιβιάδας τὴν | ||
| ἀναμιμνῄσκου δὲ καὶ δι ' οἵων διελήλυθας καὶ οἷα ἤρκεσας ὑπομεῖναι καὶ ὅτι πλήρης ἤδη σοι ἡ ἱστορία τοῦ βίου |
| ἡ τῶν λόγων αἰκία : καὶ γὰρ ἐθάρρουν τῷ λόγῳ περιέσεσθαι μὴ μοιχὸς εἶναι , γῆμαι δὲ ἐμφανῶς . δέος | ||
| καὶ ἐπήλπιζεν ἐν τῷ πορθμῷ διὰ τὸν ῥοῦν κουφοτέρους ὄντας περιέσεσθαι καὶ αὐτὸς ἔφη τι προσθήσειν ἐς τὸ τῶν νεῶν |
| τὸ ἄγαλμα ἐκ τοῦ ὀρόφου πέτρας , ὑπὸ τούτων δὲ καταγῆναι καὶ ἐς ἅπαν ἔφασκεν αὐτὸ ἀφανισθῆναι : καὶ ἔν | ||
| τὸ σκάπτειν ἢ τὴν φυτείαν τῆς ἐλαίας , τοῦ δὲ καταγῆναι τοῦ φαλακροῦ τὸ κρανίον τὸν ἀετὸν ῥίψαντα τὴν χελώνην |
| ἐς τὸ ἀκρότατον ἐλθόντες , μόνους γὰρ τούτους πάντα συλλαβόντας ἕξειν τὰ τῷ ὄντι ἀγαθά . τὸ μετὰ ταῦτα δὲ | ||
| πρὸς τὸ τοῦ ὁρίζοντος ἐπίπεδον καὶ πρὸς μεσημβρίαν τὴν θέσιν ἕξειν ἐμπολίσαντες ὀρθὰ καὶ ἴσα πάντοθεν δύο κυλίνδρια μικρὰ κατὰ |
| , ὡς καὶ ὅσα δήσειεν ὁ Ζεὺς , ταῦτ ' ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι , καὶ τὸν Ἄτλαντα ὡς ἀπέπαυσε διαδεξάμενος | ||
| ] ἀντὶ τοῦ βαδίζοντα κατὰ τὸ ἀρχαῖον σύνηθες ὡς “ ἐξὸν καθεύδειν τὴν ἐρωμένην ἔχων ” ἀντὶ τοῦ ἔχοντα . |
| ἀδιάφθορον ] καὶ ἀπείρατον [ Ἀφροδίτης ] φυλάξειν [ ± ὠμωμόκει ] ? : ἀπιθα ? ? ? [ ± | ||
| εὐθὺς ἀναγκαῖον ἦν , ὧν τοῖς μὲν τὴν Βοιωτίαν συνεξαιρήσειν ὠμωμόκει , τοῖς δὲ τὴν πυλαίαν συγκαταστήσειν : εἰ δὲ |
| καὶ τῷ δεῖσθαι βιαζοίμην ὀμωμοκότας , θεοὺς ἂν διδάσκοιμι μὴ ἡγεῖσθαι ὑμᾶς εἶναι , καὶ ἀτεχνῶς ἀπολογούμενος κατηγοροίην ἂν ἐμαυτοῦ | ||
| ποταμοῦ ὁ σαλπικτὴς σημήνῃ τὸ πολεμικόν , ἀναστρέψαντας ἐπὶ δόρυ ἡγεῖσθαι μὲν τοὺς οὐραγούς , θεῖν δὲ πάντας καὶ διαβαίνειν |
| παρασύροιμεν ὀλέθριον μόρον καὶ οὐ προθυμίᾳ πρὸς τοῦτον χρώμεθα ὡς εὐεργέτην καὶ τῶν κακῶν ἀπαλλαγήν , εἰ καὶ ὀλέθριος δοκεῖ | ||
| ἐν ἅπαντι τῷ ἑαυτοῦ βίῳ . τοῦτον οὖν τὸν τοσοῦτον εὐεργέτην ἐν τρισὶ καὶ τεσσαράκοντα ἐνιαυτοῖς , οὓς ἐπεκράτησεν Αἰγύπτου |
| χρήμασι , Παῦλον δὲ χιλίων καὶ πεντακοσίων ταλάντων ἐπρίατο μηδὲν αὑτῷ μήτε συμπράττειν μήτε ἐνοχλεῖν , Κουρίωνα δὲ καὶ συμπράττειν | ||
| , φιλίαν τε ἔσχεν ἐκ τούτων , ὥστε εἰς ταὐτὸν αὑτῷ συνελθὸν ἄλυτον ὑπό του ἄλλου πλὴν ὑπὸ τοῦ συνδήσαντος |
| “ καὶ τῆς σῆς γυναικός . ” ἐκπλαγεὶς οὖν καὶ θεόπεμπτον εἶναι νομίσας τὸν ἄνθρωπον , “ Μὴ Γοργίας , | ||
| ἀνέγνωσαν τὸν ἄνδρα . ῥητῶς γὰρ αὐτὸς ἐνθάδε μέμφεται τοὺς θεόπεμπτον ὀνομάζοντας τὸ πάθος δι ' ὧν φησιν : οὐδέν |
| εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
| νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
| σὺν ἀμφιπόλοισιν ἕπεσθαι , ἀλλ ' ἐγὼ οὐκ ἔθελον δείσας αἰσχυνόμενός τε , μή πως καὶ σοὶ θυμὸς ἐπισκύσσαιτο ἰδόντι | ||
| ἀμείβεσθαι τὴν ἀρετήν , ἕτοιμός ἐστιν ἐμμένειν ταῖς συνθήκαις , αἰσχυνόμενός τι παραβῆναι . τῷ δὲ ἑτοιμότερος προσυπακουστέον τὸ ἐκείνου |
| αὐτὸν καὶ πεμπομένους ὑπ ' ἐμέο κτείνει , ὕβριν οὐκ ἀνασχετὸν φαίνων . Πρίν τι ὦν μέζον ἐξεργάσασθαί μιν Πέρσας | ||
| ἐμπύρευμα , καὶ τὸ μυσαρὸν καὶ ὠμὸν τῆς πράξεως οὐκ ἀνασχετὸν ποιούμενος , στεγανώτατα μὲν τὴν αὑτοῦ κατεῖχεν ἔνδον γνώμην |
| συμφέρειν αἱροῦ , πανταχοῦ δὲ οἴου σαυτῷ καὶ τὸ λέγειν προσήκειν . οὐδεὶς γὰρ βίος ὑπὸ ῥητορικῆς αἰσχύνεται . καὶ | ||
| ᾤμην μὲν οὖν ἔγωγ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , προσήκειν Εὐβουλίδῃ , καὶ πᾶσιν δ ' ὅσοι νῦν ἐπὶ |
| , πολὺ μᾶλλον ὑμῖν βαρὺς ἐγκείσεται , πολέμιον μὲν τὸ βουλόμενον ὑμῶν ἡγούμενος , δειλὸν δὲ τὸ μὴ δυνάμενον . | ||
| σοι καὶ βοηθείας ἄξιον εἶναι καὶ εἶναι σὲ τὸν ταῦτα βουλόμενον . ἐγὼ δ ' εὐθύς τε ὑπήκουσα καὶ τοῖς |
| νομίζομεν : καὶ τὴν σοφίαν ὡσαύτως τοὺς μὲν ἀργυρίου τῶι βουλομένωι πωλοῦντας σοφιστὰς ὥσπερ πόρνους ἀποκαλοῦσιν , ὅστις δέ , | ||
| ἐν τῶι βίωι πραχθέντων . δοθείσης δ ' ἐξουσίας τῶι βουλομένωι κατηγορεῖν , οἱ μὲν ἱερεῖς ἐνεκωμίαζον ἕκαστα τῶν καλῶς |
| δὲ ὡϲ ὑπὸ ϲκόλοποϲ ἐμπεπαρμένου ἢ ὡϲ ὑπὸ τρυπάνου τιτρᾶϲθαι νομίζει , τοῦ παχέοϲ ἐντέρου , ὃ δὴ κῶλον ὀνομάζομεν | ||
| δὲ κακόν , ἢ ὁ αὐτὸς ἄνθρωπος τὰ ἐναντία ἀγαθὰ νομίζει πολλάκις , καὶ οὕτως οὐδὲν ἔσται βουλητὸν φύσει καὶ |
| ἐν πάσῃ πράξει τὸ ὅσιον αὐτὸ αὑτῷ , καὶ τὸ ἀνόσιον αὖ τοῦ μὲν ὁσίου παντὸς ἐναντίον , αὐτὸ δὲ | ||
| δὲ ἰχθυοπωλῶν φιλοσοφώτερον γένος οὐκ ἔστιν οὐδέν . οὐδὲ μᾶλλον ἀνόσιον . ἐπεὶ γὰρ αὐτοῖς οὐκ ἐτ ' ἔστ ' |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| υἱὸν Ἀγαθοκλῆ , πρῶτον μὲν ἐν ταῖς Συρακούσαις συνέστησε τὸν νεανίσκον , ἀποφαινόμενος διάδοχον ἀπολείψειν τῆς ἀρχῆς : μετὰ δὲ | ||
| τοῖς Θηβαίοις . οὗτοι δὲ τῷ Ἐπαμεινώνδου πατρὶ παρέθεντο τὸν νεανίσκον καὶ προσέταξαν ἅμα τηρεῖν ἐπιμελῶς τὴν παρακαταθήκην καὶ προστατεῖν |
| δὲ οἱ τοῦτο ποιοῦντες , ἠναντιοῦτο λέγων οἷα εἰκὸς τὸν οἰόμενον αὑτῷ δίκην ὀφείλεσθαι παρ ' ἡμῶν . καὶ ἐκράτει | ||
| δὲ ναύτας στασιάζοντας πρὸς ἀλλήλους περὶ τῆς κυβερνήσεως , ἕκαστον οἰόμενον δεῖν κυβερνᾶν , μήτε μαθόντα πώποτε τὴν τέχνην μέτε |
| εἰ δὲ εἰς πλείω , ἀλλοιόστροφον . εἰσὶν οὖν τὰ παρόντα ἀλλοιόστροφα . τῆς πρώτης οὖν ταυτησὶ στροφῆς , τὰ | ||
| μὴ δάκρυά νιν σώσηι τὰ σά . τίμα δὲ τὸν παρόντα δεσπότην σέθεν , φίλον διδοῦσα δέλεαρ ἀνδρὶ σῶν τρόπων |
| προνοητικός , ὑπὸ φιλανθρωπίας ἀναπυνθανόμενος τὰ παρ ' ἑκάστοις ἐξέπεμπε τουτονὶ τὸν οἰκέτην αὑτοῦ , ἐργατικὸν ἄνθρωπον καὶ πρόθυμον εἰς | ||
| αἰσχρόν ἐστι νῦν . ἐγὼ μὲν οὖν τὸν νόμον ἐμαυτῷ τουτονὶ τίθεμαι δοκιμάζων , ὥσπερ εἴρηται ποιεῖν : κρεῖττον γάρ |
| : Ἀπεσείσατό μου τὴν αἰδῶ : οἷον τολμηρότερον ἐφρόνησα ἐνθάδε παρεῖναι . : θεμερῶπιν ] Θερμήν : ἐκ δὲ τούτου | ||
| . . ἀθετεῖται : οὐ γὰρ πιθανὸν ὥσπερ ἐξ ἐπιτάγματος παρεῖναι τὸν Τεῦκρον : [ διὰ παντὸς γὰρ ὑπασπιστὴς Αἴαντος |
| καὶ τὴν ἐκ ταύτης αἰσχύνην ; ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι τὸν σωφρονοῦντα μὲν εὐδοξεῖν , τὸν δὲ βίᾳ τὴν ἡδονὴν μετιόντα | ||
| ἔχειν , ἐξαλειψάτωσαν ἐν οἷς γράφουσιν μήτε τοῦ μαινομένου τὸν σωφρονοῦντα μήτε τοῦ νοσοῦντος τὸν ὑγιαίνοντα μήτε τοῦ κοιμωμένου τὸν |
| : λανθανόντως κολακεύει τοὺς Ἀθηναίους ʃ πολλάκις γάρ τινες διὰ πενίαν ἐμισθοφόρουν καὶ κατὰ τῶν οἰκείων ἐστράτευον . λέγει δὲ | ||
| καὶ μὴ νικηθῶμεν ὑπ ' αὐτῆς , καὶ εἰς ματαίαν πενίαν ἐμπεσόντες δυστυχήσωμεν , ἀνόνητοι καθεστῶτες : τοῦ γυμνάζεσθαι τὰς |
| τυράννου θράσος καὶ τὰ μὲν εἰποῦσαν , τὰ δὲ καὶ πράξασαν , ἐν οἷς ἀμφοτέροις ταῖς εἰς ἐκεῖνον ὕβρεσιν ἐχαρίζετο | ||
| ἀναθεῖναι κατὰ τὴν εἰς τὸ ἱερὸν εἴσοδον , καὶ τοῦτο πράξασαν ἐπανελθεῖν εἰς τὴν ἰδίαν οἰκίαν . τοὺς δὲ Λακεδαιμονίους |
| καὶ κακῶν πραγματείαν νεανίσκον φησί τινα ἐκ τῆς Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι ταῖς Ἀθήναις πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ κράσπεδα . | ||
| τῶν τοιούτων , οἷον Διογένει τῷ Κυνικῷ φιλοσόφῳ ἰδόντι μειράκιον πλούσιον ἀπαίδευτον ἔδοξεν εἰπεῖν , οὗτός ἐστι ῥύπος περιηργυρωμένος . |
| τείχη καθαιρούμενα καὶ τὰς ναῦς τοῖς πολεμίοις παραδιδομένας καὶ τὸ ὑμέτερον πλῆθος καταδεδουλωμένον . καὶ οὐ πολλῷ χρόνῳ ὕστερον Νικήρατος | ||
| ἡ τοῦ Διὸς βουλήταῖς τῶν ἀνθρώπων διακονίαις . τοὐντεῦθεν οὖν ὑμέτερον δεῖξαι τῷ θεῷ τοὺς στρατιώτας διακονήσαντας . ὡς εἰ |
| ἐμὲ ἀποδείκνυμι , σὺ δέ με ἐν ἀφανεῖ λόγῳ ζητεῖς ἀπολέσαι . Ταῦτα μὲν ὑμῖν λέγω , ὡς αὐτῷ μοι | ||
| ἢ δειπνεῖν παρ ' ἑαυτῷ ἢ πίνειν ἢ συντείνειν ἢ ἀπολέσαι τι : ταῦτα γὰρ καὶ ὅσα τούτοις ὅμοια πῇ |
| δὲ ἐᾷ διὰ τὸ ἑκούσιον , ὡς ἀνοίᾳ μᾶλλον ἢ ἐπηρείᾳ δαιμόνων γενόμενα . τί οὐκ ἀνυπόδετος βαδίζεις ; τί | ||
| δὲ ὁ ταῦτα γράφων οὐ συνεγένετο , ἄλλοτε ἄλλων ἐμποδισμάτων ἐπηρείᾳ τύχης συμβάντων . ] ἈΚΑΚΙΟΣ . Παλαιστίνης Καισάρεια τὸν |
| τῆς σάλπιγγος φωνήν : ἐπὶ τοσοῦτον γὰρ ἐβόησεν ἀκούων ὥστε ἀσχημονεῖν . Εἰ δέ ποτε καὶ πολεμικὸν σαλπίσειέ τις , | ||
| προσκυνήσαντες λαμβάνουσιν ἀπὸ τῆς τραπέζης , ὥσπερ ἱκετείαν ποιούμενοι μηδὲν ἀσχημονεῖν . Φιλόχορος δέ φησι καὶ θέσμιον τεθῆναι προσφέρεσθαι μετὰ |
| ἔχετε αὐτήν , ἣν λαβεῖν μὲν ἄδικον δοκεῖ εἶναι , ἀφεῖναι δὲ ἐπικίνδυνον . τάχιστ ' ἄν τε πόλιν οἱ | ||
| , ἅτε τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι κακῶν αἴτιον , ἑκουσίως ἀφεῖναι τὴν ψυχὴν ἀκράτου πίνοντα τοῦ οἴνου . καὶ τὸ |
| Λιπαραίων εἰς τὰ προσελλείποντα τῶν χρημάτων δοῦναι χρόνον καὶ λεγόντων μηδέποτε τοῖς ἱεροῖς ἀναθήμασι κατακεχρῆσθαι , ὁ Ἀγαθοκλῆς βιασάμενος αὐτοὺς | ||
| οὐ θεωρητά : ἄοψ οὖν καὶ ἄψ . Ἡρωδιανὸς δὲ μηδέποτε τὰ διπλᾶ πλεονάζειν . Πλούταρχος δὲ ἀπὸ τοῦ ὀπίσω |
| πράττειν ὅσιόν τε καὶ ἀνόσιον καὶ πάντως αἰσχράν , μηδὲν δυσχεραίνοντα , ἐὰν μόνον ἔχῃ δύναμιν καθάπερ θηρίῳ τοῦ φαγεῖν | ||
| τοῦ γελοίου χάριν κεκλημένον ⌈ μὲν εἰς δεῖπνον ⌈ καὶ δυσχεραίνοντα ⌈ δὲ διὰ τὸ βραδέως αὐτῷ παρατιθέναι τὰ ὄψα |
| [ τῇ πόλει τῶν ] Ἀλεξανδρέων [ - ] ? χαίρειν ? [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| αἰὼν μέρος ἔχει θεοῦ τινος . ἢ φιλοσοφητέον οὖν ἢ χαίρειν εἰποῦσι τῷ ζῆν ἀπιτέον ἐντεῦθεν , ὡς τὰ ἄλλα |
| δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , εὐήθως . τάττοιτο δ ' ἂν | ||
| ἐστὶν ἐντιμότερος . ἐλευθέρως δὲ . . . : [ ἐλευθέρως ] φησὶν πολιτευόμεθα [ ] [ ἔν τε τοῖς |
| πατὴρ ὁ σὸς ὑπὲρ ἐμοῦ ἀπολογείσθω , φιλοσοφίας μὲν τὸ ἀδέκαστον , πενίας δὲ τὸ αὐθαίρετον ἐμοὶ ὁριζόμενος , ἐμέμνητο | ||
| , παρ ' οἷς ἡ ἀλώβητος φύσις καὶ τὸ ἀληθὲς ἀδέκαστον τετίμηται , ἀλλὰ καὶ πρὸς τῶν θηλυτέρων , οἳ |
| , πλὴν αὐτοῦ , καὶ ὡς ἡλίσκετο , αὑτὸν ἐπιχειρεῖν ἀποκτεῖναι , Νικίᾳ δὲ τὴν παράδοσιν ἐθελοντῇ γενέσθαι . Τούτων | ||
| . κεκριμένον δὲ ἦν τοῖς θεοῖς ὥστε καὶ αὐτοὺς ἀλλήλους ἀποκτεῖναι : ἀπέτυχον : ἀπαιδεύτως : οὔτ ' ἔξοδον διδόντες |
| Χάριτες γυμναί : ὅτι δεῖ τὴν δωρεὰν ἀφειδῶς ἢ ἀκενοδόξως χαρίζεσθαι . Αἴολος ἀνὴρ εἰς βόθρον ἐμπεσεῖται : ἤτοι ὁ | ||
| ὢν ἐρωτικός φησί που : εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν . καὶ Τίμων δὲ ἐν τοῖς Σίλλοις |
| καὶ πεποιηκέναι πῶς ἐγχωρεῖ ; δυνατὸν μὲν γὰρ καὶ χθὲς πεποιηκέναι με ἅμαξαν καὶ νῦν ποιεῖν , ἀλλ ' οὐ | ||
| ἐπικείμενον ζόφον , μόνος δοκῶ τῶν ἀπ ' αἰῶνος ἀνθρώπων πεποιηκέναι τι παράδοξον καὶ ὀλίγοις γνωστόν . ἐπιχειρήσας γὰρ πράγμασιν |
| ' ὑμῶν εὔνοιαν καὶ μηδέποτε μηδὲν ἐναντίον μήτε εἰπόντα μήτε πράξαντα , καὶ ὑμεῖς εὐθὺς ἐμὲ ἀφικόμενον ἐτιμήσατε δημοσίᾳ ψηφίσματι | ||
| , κἂν Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον προσεῖπε τὸν ταῦτα συμβουλεύσαντα καὶ πράξαντα πολλῷ μᾶλλον ἐμοὶ δοκεῖν ἢ τὸν τῶν Κεφαλλήνων στρατηγὸν |
| ποταμῶν ὄχλος τῷ λόγῳ : πάντες γάρ μοι δοκοῦσι θαλάττης ἐρᾶν , καὶ διὰ τοῦτο ἐπ ' αὐτὴν ἐπείγονται πολλῷ | ||
| τι ἐρωτικόν : φησὶ γὰρ ἀπηχθῆσθαι αὐτοῖς , ἐπειδὴ τὸ ἐρᾶν διαβάλλουσιν . ἀφικομένου γοῦν ἐνταῦθα μοιχοῦ ποτε αὐτῇ γυναικί |
| πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωκάθειν . διώκειν ἐγκαλοῦντα ἢ τρέχοντα . Διωλύγιον . ἐπὶ πολὺ διῆκον : | ||
| ἀναιδῆ δηλονότι , εἰ δ ' ἀνῃρημένα ταῦτα , τὸν ἐγκαλοῦντα : οὕτω ταῦτα πέφυκεν . εἰσὶ τοίνυν ὧν Ἀριστογείτων |
| εἰλήφαμεν καὶ πλεῖστα ἀγαθὰ πεπόνθαμεν , εἰς τούτους μὴ ὅτι ἁμαρτεῖν , ἀλλὰ μὴ εὐεργετοῦντας τὸν αὑτῶν βίον καταναλῶσαι μέγιστον | ||
| ἀνταμείψασθ ' : οὐ γὰρ εἰκὸς οὔτ ' ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ ' οὔθ ' ὑμᾶς ἐμοῦ . Ἀλλ |
| μου τὸ γῆρας , ἀγανάκτησον καὶ μὴ περιίδῃς πρᾶγμα οὕτως ἀσεβὲς ἀρχὴν ἐν ταῖς ὑμετέραις ἀρχαῖς λαμβάνον . Οὐκ ἔλαθές | ||
| ἢ ὡντινωνοῦν , τὸ μὲν πρὸς τὰ ὑπὲρ ἡμᾶς ἁμάρτημα ἀσεβὲς ἐκάλεσε , τὸ δὲ πρὸς τοὺς σπουδαίους ἄνδρας τῷ |
| ἀφανίζοντος τὸ ἐκ τοῦ διαστήματος τῆς ἐπαναφορᾶς εἰς ἐπιμονὴν ζωῆς φιλάνθρωπον . Καὶ Ἀπολλινάριός τε καὶ οἱ Αἰγύπτιοι ἀξιοῦσι σκοπεῖν | ||
| ἐπὶ τοῦ βήματος καθεζόμενος , εὐπρόσοδόν τε καὶ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον τοῖς ἐπὶ τὴν δικαιοδοσίαν ἀφικνουμένοις ἑαυτὸν παρεῖχε καὶ παρεσκεύασεν |
| ἄρα παρέστηκε τὸν μὲν Συρακόσιον , ἑαυτὸν δ ' οὒ πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ , καὶ δεινὸν ἡγεῖται ὑπέρ γε | ||
| ἂν τοῦτο ὑπὲρ τῶν Φράγγων ἔμελλεν ἔσεσθαι , οἷς γε πολέμιον μὲν τὸ πνῖγος καὶ πλείστην ἐντίθησι δυσθυμίαν , καὶ |
| δέ σε , ὦ βασιλεῦ , πέποιθα καὶ τὴν αἰτίαν καταμαθόντα τῆς θείας ταύτης νομοθεσίας οὕτως αὐτῇ κατ ' ἴχνος | ||
| πλείω , ἢ ἕν γέ τι αὐτέων : ἃ δεῖ καταμαθόντα μεταβάλλειν , καὶ σκεψάμενον τοῦ ἀνθρώπου τὴν φύσιν τήν |
| τὴν διάλεκτον τὴν κρατοῦσαν ὑπολαβών , ἀλλ ' ἱκανὸν ἀεὶ νομίσας τὴν πάτριον καὶ Ἑλληνικὴν ἀποχρώντως μεταχειρίζεσθαι , νῦν , | ||
| ἡνίκα τοὺς πρέσβεις ἔπεμψας , οἷς ἀπεκρινάμην ταὐτά . ” νομίσας δ ' ὁ βασιλεὺς ἢ τὸν μάντιν ἀπατᾶν ἢ |
| γένει , ἀντιλέγειν δὲ μὴ σθένοντες μηδ ' ὅλως , συνεργὸν ἐξεύραντο τὸν νυκτὸς χρόνον : κώμαις γὰρ αὐτοί , | ||
| γνώμης ἀνόσιον κατιδόντες φωραθῆναι παρεσκεύασαν , ἀπὸ δὲ ἀγνοίας ὅτι συνεργὸν τὴν ἐρημίαν τῆς κακουργίας λαβὼν ἠγνόεις ὡς ὄψεταί τις |
| τῶν τῇ Σελήνῃ καὶ τῷ ὡροσκόπῳ συμβεβηκότων , τὸν δὲ δεσπότην ἐκ τῶν τῷ Ἡλίῳ καὶ τῷ μεσουρανήματι . ἐὰν | ||
| ἡ ἀλώπηξ γελῶσα εἶπεν : ” οὕτως οὐ χρὴ τὸν δεσπότην πρὸς δυσμένειαν παρακινεῖν ἀλλὰ πρὸς εὐμένειαν . ” ὁ |
| κατὰ θάλασσαν πειρατάς φασι διὰ τὸ ἄλογον αὐτῶν ἢ τὸ ἀπάνθρωπον , οἱ δὲ διὰ τὸ κῆτος ὅπερ ἀνεῖλεν . | ||
| ' ἀμείνων . οὐ γὰρ ῥᾴδιον οὕτω τινὰ ἐν ἀνθρώποις ἀπάνθρωπον φῦναι ὥστε παρ ' οὗ τὰ ἔσχατα πείσεσθαι προσεδόκησε |
| δ ' ἐτίθεσαν τὰς ἰδίας σύριγγας . προσέτι δὲ τὸν κριτὴν ὁ Δάφνις εὖ μάλα ᾄσας προσηγάγετο μαθητεῦσαι ἑαυτῷ . | ||
| δὲ πρὸς αὐτὸν , ἔστω νοσεῖν με , κατὰ σὲ κριτὴν , εἰ νόσημά ἐστι καὶ παραφροσύνη καὶ μανία τὸ |
| οὐκ ἔστιν ὅπως ἄν ποτε ἐπεχείρησας ὑπὲρ ἀνδρὸς θητὸς ἄνδρα πρεσβύτην πατέρα διωκάθειν φόνου , ἀλλὰ καὶ τοὺς θεοὺς ἂν | ||
| ληξιαρχικὸν γραμματεῖον καὶ κύριος ἐγένετο τῆς οὐσίας , παρωσάμενος ἄνδρα πρεσβύτην καὶ ἠτυχηκότα , θεῖον ἑαυτοῦ , τήν τε οὐσίαν |