| οὐδ ' αὐτοὶ τὸ βέλτιον ἠγνόουν , ἀλλ ' ἑτέρων ἕνεχ ' ἡμάρτανον . ἔστι δὲ τοῦτο ἡ πρώτη καὶ | ||
| ἀπονοίας καὶ τοῦ μὴ καλῶς ἔχοντος ἥκειν ὡς καὶ ἀτελείας ἕνεχ ' ἡμῖν συμβεβουλευκέναι προῆχθαι , καὶ τοῦτο πολλοῦ τινος |
| ' οἷόν ποτέ φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι , ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα , θυμολέοντα , ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ | ||
| ' οἷόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι , ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα , θυμολέοντα , ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ |
| ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' ἀγυιάς : | ||
| παρὰ τὸ ὁμηρικόν : ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν : Κελήσατο . ἐνταῦθα παρέλειψεν ὁ ποιητὴς τὴν ἀρχήν |
| δέ σοι ὑπισχνοῦμαι , ἢν ὁ θεὸς εὖ διδῷ , ἀνθ ' ὧν ἂν ἐμοὶ δανείσῃς ἢ ἄλλα πλείονος ἄξια | ||
| ἴσθμιον . Τιμαχίδας δὲ καὶ Σιμμίας οἱ Ῥόδιοι ἀποδιδόασιν ἓν ἀνθ ' ἑνὸς Ἴσθμιον , στέφανον . οὗ μνημονεύει καὶ |
| γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν κίνδυνον ; | ||
| παῖδά μου κτενεῖτε ; κἆιτα πῶς πατὴρ τέκνου θανόντος ῥαιδίως ἀνέξεται ; οὐχ ὧδ ' ἄνανδρον αὐτὸν ἡ Τροία καλεῖ |
| ἡ μείζων τῶν ἄλλων πημάτων . λιτὰς . . . βραβῆς ] καὶ τὰς λιτὰς δέ , ἃς ἐποιεῖτο πρὸς | ||
| κράτη : ἓν δ ' ἴσθ ' ὅσων γὰρ εἰσεκήρυξαν βραβῆς † δρόμων , διαύλων , πένταθλ ' ἃ νομίζεται |
| τύχας ἐχθροῦ λέοντος δυσμενῆ βλαστήματα ἤλαυνες ἂν κακοῖσιν ἀλλὰ σωφρόνως εἴασας οἰκεῖν Ἄργος : οὔτιν ' ἂν πίθοις . νῦν | ||
| ὁ τρίτος μοι βεβουλεῦσθαι σωφρόνως : εὐτυχῶς γὰρ εἰπεῖν οὐκ εἴασας : κακόηθες γὰρ οὐδ ' ὁτιοῦν τοῖς ἀδελφοῖς συνειδὼς |
| ποιήσει τὰ παιδία ; εἰ μὲν εἰς Θετταλίαν ἀπῄειν , ἐπεμελήθητε αὐτῶν : εἰς Ἅιδου δέ μου ἀποδημήσαντος οὐδεὶς ἔσται | ||
| φάσκοντες ὑμῖν τὸν ἀδελφιδοῦν ἐπιμελεῖσθαι τούτου τοῦ παιδίου , οὕτως ἐπεμελήθητε ὥστ ' ἐᾶσαι ὡς ἐξ ἑταίρας οὖσαν αὐτὴν ἐγγυᾶσθαι |
| αὐτός , ἐπεὶ τόδε κάλλιόν ἐστιν , ἐν μεγάροις ] μενέω , φύλακας δὲ μετείσομαι ὦκα , ! ! ! | ||
| τοῦ Χρύσου εὐχῆς μετενήνεκται . . . . Ο . μενέω νηῶν ἐν ἀγῶνι : ὅτι νηῶν ἀγῶνι τῷ ἀθροίσματι |
| : αἱ γὰρ ἁμαρτίαι ὑμῶν κατεβάρησαν , καὶ εἰ μὴ πεπόνθατε ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος κυρίου , διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν | ||
| εἰ δ ' ἀκόντων ὑμῶν ἐκεῖνος ἐκράτει , τί δεινὸν πεπόνθατε λαβόντος ἐμοῦ καὶ τὸν τόπον τοῖς πλέουσιν ἀσφαλῆ παρέχοντος |
| ἐστιν ἀμφοτέρων ἀκούειν . ἢ πῶς νομίζεις ; Πρῴην τις ἐνεκάλει ἀνθρώπων τινὶ ὅτι αὐτῷ ἀργύριον χρῆσαι οὐκ ἠθέλησεν οὐδὲ | ||
| , ἔλαχέν τε δίκην ἐκείνῳ καὶ οὐδὲν πώποθ ' ἡμῖν ἐνεκάλει , ἀκούετε τῶν μαρτύρων , ὦ ἄνδρες δικασταί . |
| καὶ οὕτως εἴρηκεν ὁ ποιητής ” Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' „ ἀγυιάς . „ ἡ γὰρ χηρεία | ||
| οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' ἀγυιάς . Οὔκουν , εἶπεν , οὐδὲ |
| δὴ θανάτοιο ] ? Περικλύμενον [ ] λάβε μοῖρα , ἐξαλάπαξε Πύλοιο πόλιν Διὸς ] ἄλκιμος [ ] [ ] | ||
| δέ : διὸ καὶ οὕτως εἴρηκεν ὁ ποιητής ” Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' „ ἀγυιάς . „ |
| πόλιν ἐν τῷ περὶ Ἡρακλέους λόγῳ , εἴπερ „ ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ ” καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν | ||
| ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , |
| νομίσῃ μήτε ἰδίας ἔχθρας ἐμὲ μηδεμιᾶς ἕνεκα ἄλλης ἥκειν Ἀριστοκράτους κατηγορήσοντα τουτουί . πρὸς δὲ ὑπερέχον πρόσωπον , ὅτι δέος | ||
| ' ἑνὸς τοῦ μεταξὺ κώλου συγκειμένου λεκτικῶς τοῦ ἥκειν Ἀριστοκράτους κατηγορήσοντα τουτουί τὸ συμπλεκόμενον τούτῳ πάλιν κῶλον ἐκ δυεῖν συνέστηκεν |
| καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε ἔργον ἐποίχεσθαι : μῦθος δ ' ἄνδρεσσι μελήσει πᾶσι , μάλιστα δ ' ἐμοί : τοῦ γὰρ | ||
| ἐπιγελάσας εἶπεν : Ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐξ ἐναντίας ἡμῖν μελήσει , τοὺς δ ' ἐκ πλαγίου σὺ ἄλλοις πρόσταξον |
| τοὺς Θηβαίους ἔλεγον , ἅμα δὲ ἐλογίζοντο ὅτι πολέμου οὐδὲν δέοιντο . τοῦ τε γὰρ ἱεροῦ τοῦ Διὸς προεστάναι οὐδὲν | ||
| ' ἴσως ὅπως διάφοροι καὶ οὗτοι ἀλλήλοις ὄντες ἀμφότεροι ἐκείνου δέοιντο . οἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι , ἀκούσαντες αὐτοῦ , πράττειν |
| τὴν ἀρχὴν ἐπενόει δοῦναι , ὁ Σέλευκος οἷα φίλου παῖδα ἀτυχοῦντα ὑπεδέξατο καὶ ἔφερβε καὶ περιήγετο πάντῃ φονέα ἑαυτοῦ . | ||
| ἄλλον τρόπον ἀπρακτοῦντα διὰ βίου ἢ κακοπαθοῦντα καὶ δυστυχοῦντα καὶ ἀτυχοῦντα τὰ μέγιστα , καὶ οὕτως ἀτελῆ τὴν ἀρετὴν ἔχειν |
| δὲ δέομαι ὑμῶν , τοῦτο μὲν ἐάν τι τῇ γλώσσῃ ἁμάρτω , συγγνώμην ἔχειν μοι , καὶ ἡγεῖσθαι ἀπειρίᾳ αὐτὸ | ||
| ἔχειν γάρ με ἀνάγκην θεῷ ὁμιλῆσαι : ἧς ἐπιθυμίας ἂν ἁμάρτω , μέλλω ἀποτάσσεσθαι τῷ βίῳ . ἀναστήσας δέ με |
| . ἡ Σόλωνος δὲ πόλις οὐ καλεῖ με . Λυκοῦργον αἰδεῖσθε . ξεʹ . Ἐφεσίων τοῖς ἐν Ἀρτέμιδι . Ἔθος | ||
| , καταλιπόντες ταῖς χερσὶ τῶν πολεμίων φεύγειν [ οὐκ ] αἰδεῖσθε . τὸν τοιοῦτον λόγον αἰδεσθέντες οἱ φεύγοντες ἀνέστρεφον ἐπὶ |
| αὐτοῖς τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλέεται Κάμινος : εἰ μὲν δώσετε μισθὸν ἀείσω ὦ κεραμῆες : δεῦρ ' ἄγ ' | ||
| εὖ καὶ κακῶς ποιεῖν . ἢν οὖν σωφρονῆτε , τούτῳ δώσετε ὅ τι ἄγετε : καὶ ἄμεινον ὑμῖν διακείσεται ἢ |
| οὐκ ἂν ἡγοῦνται μὴ μέλλοντάς τι ἄξιον τοῦ παρὰ πολὺ πράξειν ἀνθίστασθαι ὑμᾶς . ἀντίπαλοι μὲν γὰρ οἱ πλείους , | ||
| ἐπαγγελλόμενοι . οἱ δὲ ταῖς ὄχθαις ἐπιτεταγμένοι Ῥωμαίων οὐδὲν ἔφασαν πράξειν ἄνευ βασιλέως γνώμης . ἐντεῦθεν ἀναφέρεται μὲν ἐπὶ τὸν |
| Καδμείων πόλιν ὅπλοις ἑλίξειν αὐτίκ ' Ἀργείων στρατόν . † ἐξοιστέον τἄρ ' ὅπλα Καδμείων πόλει . ποῖ ; μῶν | ||
| αὐτὸ ἔκλεψε γραφέν , ὥστε οὐδὲ βουλεύσασθαι ἐξεγένετο εἴτ ' ἐξοιστέον αὐτὸ εἰς τὸ φῶς εἴτε μή . ταύτῃ οὖν |
| κάλυμμ ' ἀπ ' ὀφθαλμῶν , ὅπως τὸ συγγενές γε κἀπ ' ἐμοῦ θρήνων τύχῃ . Αὐτὸς σὺ βάσταζ ' | ||
| λέγων πάντας ἑλὼν ὑμᾶς ἐρίηρας ἑταίρους , φρύξας , ἑψήσας κἀπ ' ἀνθρακίας ὀπτήσας , εἰς ἅλμην τε καὶ ὀξάλμην |
| δὲ τὴν διάταξιν ἔσχηκεν , ὥστε | παρὰ τρόπον ἄλλοις ἐπιτρέψαντες φιλοσοφεῖν αὐτοῖς τὸν περὶ παιδοτροφίας λόγον ἐνθάδε τελειοῦμεν . | ||
| ἐνεργούμενα . παραβεβλημένοι : πρόβλημα αὐτοὺς καὶ ἔρυμα ἔχοντες ʃ ἐπιτρέψαντες παραβόλως . κατὰ πόλεις : τὰς συμμαχίδας . τὴν |
| τούσδ ' ἐν πύλαις ὁρῶ ξένους ; τίνος δ ' ἕκατι τάσδ ' ἐπ ' ἀγραύλους πύλας προσῆλθον ; ἦ | ||
| ? ? ? ! ? [ × – ] ξίας ἕκατι ⋮ πρωτὸδ ? ! ! ! [ μηδ ' |
| μὲν ἀληθῶς φρονοῦντες ὅτι ἀδικεῖσθε , τὴν ἀνάγκην φέρετε καὶ εἴκετε : ἡμεῖς δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες , ὅτι ἀδικοῦμεν ὑμᾶς | ||
| εἴ τι μὴ ὀρθῶς ἢ ἐμοὶ χαλεπαίνετε ἢ ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε . ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν |
| τοῖς δὲ ἀνδράσιν ὁ Λιμὸς καθίδρυται . Ἡράκλεις , ὅσα ὑπέστην πράγματα ῥύμματι καὶ νίτρῳ Χαλαστραίῳ χθιζινοῦ ζωμοῦ τοὐμοὶ περιχυθέντος | ||
| πόθος ὄμμασι θραυσθεὶς παιδὸς ἀνικήτου ; τὸν ἐγὼ τιθασόν σοι ὑπέστην ποιῆσαι . ὅτι οἱ πλείστοι τῶν φιλοσόφων κακήγοροι μᾶλλον |
| αὐτῷ παραδοῦναι καὶ ἐπὶ τὸ ὄρος , εἰ βούλεται , συστρατεύεσθαι : εἰ δὲ μή , αὐτὸν ἐᾶσαι . τῇ | ||
| καὶ ἐξανα - στήσας με ἀπῆγεν σὺν ἑαυτῷ , παρακαλῶν συστρατεύεσθαι , καὶ μόλις ἀφῆκεν . Μὴ ἀνιῶ πρὸς τοὺς |
| μαλακὸν λιπαρόν , ἐπιβεβλημένον τοῖς ὀστοῖς κάλλους τε καὶ σκέπης εἵνεκα : ἀφ ' ὧν ὀνομάζεται εὔσαρκος εὐσαρκία , πολύσαρκος | ||
| , ὡς καὶ τὸ ὀψὲ καὶ ἑσπέρα . οὕνεκα καὶ εἵνεκα διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ οὕνεκα σημαίνει τὸ ὅτι |
| μετὰ πείρας οἷόν τε μόνης , εὖ τοι γινωσκέτω μὴ δεήσεσθαι μαντικῆς . οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν , κατὰ τοὺς ποιητάς | ||
| δεδωκώς . Διδούς μοι τὴν ἐπιστολὴν Μίκκαλος πολλῶν μὲν ᾤετο δεήσεσθαι πόνων , εἰ μέλλοι με τοῦ γεγραφότος ἀναμνήσειν : |
| διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον . ὁ τοίνυν Ἀριστομένης δόξηι γε ἐμῆι γέγονεν ἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ ὑστέρου : καὶ τὰ | ||
| ὁμιλήσω ] ἐπ ' ἀπειλὰς τρέπονται ἀφεῖσαι τὴν δικαιολογίαν . ἐμῆι ] ἐκβαλεῖς τὴν ὀργὴν οὐδὲν δυναμένην βλάψαι τοὺς ἐχθρούς |
| , οἷον πόλεμον εἰς τὴν Ἀττικήν , εἰς τὴν Ἀττικὴν εἰσάγεις πόλεμον : καὶ ἐὰν τὰς περιφράσεις φύγῃς , οἷον | ||
| μόνου τοῦ μείζονος , ἀλλὰ τὸ μεῖζον παραδραμὼν τὸ ἔλαττον εἰσάγεις εἰς μέσον καὶ τὴν ἐμὴν κλέπτων εὐεργεσίαν τὴν συμφορὰν |
| κακοῖς ἐκοινώνησεν οὐκ ἐπαινέσω , τέκνοις ὄνειδος οὕνεχ ' ἡδονῆς λιπεῖν ] : τὸ δυστυχὲς γὰρ ηὑγένει ' ἀμύνεται τῆς | ||
| , τοῦ θανεῖν δ ' ἀπειρίᾳ πᾶς τις φοβεῖται φῶς λιπεῖν τόδ ' ἡλίου . σὺ δ ' , ὦ |
| οἷα ξυμπεπτωκότες , καὶ οἱ πνευματίαι καὶ οἱ ὑπὸ ὑδρώπων ὀλλύμενοι , πονηρόν . Προσεχὴς οὗτος ὁ λόγος τῷ ἀνωτέρω | ||
| δηλονότι . ταῖς τριήρεσιν . * καὶ ἐν ταῖς . ὀλλύμενοι ] * ὦ . * καὶ φθαρέντες . βάρις |
| αἱ Νεφέλαι πάλιν ἑαυτὰς ἀπεικάσειαν , ἐὰν ἀφομοιώσασθαι θέλωσιν ἑαυτὰς Σίμωνι διαρπάζοντι καὶ νοσφιζομένῳ τὰ κοινά ; κατίδωσι Σίμωνα : | ||
| ; ἀλλ ' εἰς τοσοῦτον ἀμαθίας ἀφικόμην , ὥστε ἐπιβουλεύων Σίμωνι οὐκ ἐτήρησα αὐτὸν οὗ μόνον οἷόν τ ' ἦν |
| ' ] ὁπλίτης κλίμακος προσαμβάσεις στείχει πρὸς ἐχθρῶν πύργον , ἐκπέρσαι θέλων . βοᾷ δὲ χοὖτος γραμμάτων ἐν ξυλλαβαῖς , | ||
| καὶ Ἡφαίστοιο ἄνακτος Ἰλίου αἰπεινῆς πεφιδήσεται , οὐδ ' ἐθελήσει ἐκπέρσαι , δοῦναι δὲ μέγα κράτος Ἀργείοισιν , ἴστω τοῦθ |
| μενέαινε κῦδος ἀρέσθαι . ἢ ἐθυμοῦτο . . πρῶτα μὲν ὄτρυνον Λυκίων ἡγήτορας ἄνδρας πάντῃ ἐποιχόμενος , Σαρπηδόνος ἀμφιμάχεσθαι : | ||
| προγόνοις τὸν ποικίλον καὶ πολύφθογγον ὕμνον διαπλέκων καὶ συντιθείς . ὄτρυνον νῦν ἑταίρους , Αἰνέα : ἀποστρέφει τὸν λόγον πρὸς |
| δὲ εἰσαγαγόντας με ἐμεμψάμην ὡς μεμηνότας , φαρμακείης γὰρ αὐτοὶ ἔχρῃζον . Ἐπειδὴ τοίνυν τὸ αὐτόματον ἡμέας εἰς τὸ αὐτὸ | ||
| χῶρον ἐς οἰκοδομὴν οἴκων , τοῖς δὲ ἄλλο τι ὧν ἔχρῃζον , Νικορέζον δὲ τὸν τούτων ἡγεμόνα τότε μὲν καθεῖρξεν |
| ἐπὶ τῷ προπετεῖ καὶ περιέργῳ τῆς γλώσσης αὐτοῦ . [ εἶα λέγ ' , εἴ τι λέγεις ] τὸν ξένον | ||
| πὰρ Εὐρώταν ψιάδδοντι . Εἶα μάλ ' ἔμβη , ὢ εἶα κοῦφα πᾶλον , ὡς Σπάρταν ὑμνίωμες , τᾷ σιῶν |
| θεοῦ . τί λέγω ; τί ποιῶ ; πῶς ἂν τύχοιμι τῆς ἐρωμένης ; οὐκ οἶδα γὰρ ἐγὼ τὰς ὁδούς | ||
| ἀξιοῦν τυγχάνειν . ὡς οὖν ἐμοῦ ἀποροῦντος ὅ τι ἂν τύχοιμι ποιῶν ὥστε καλῶς ἔχειν τά τε ἡμέτερα καὶ τὰ |
| καὶ ὡς εἶδεν αὐτόν , λαβόμενος τῆς δεξιᾶς εἶπεν : Ἀνθ ' ὧν σὺ εὖ πεποίηκας ἡμᾶς , ὦ Κῦρε | ||
| λύσις ἄλλη στρατῷ πρὸς οἶκον οὐδ ' ἐς Ἴλιον . Ἀνθ ' ὧν , βιασθεὶς πολλὰ κἀντιβάς , μόλις ἔθυσεν |
| θαυμαστὸν εἴη , εἰ περὶ τῶν αὐτῶν ἁμαρτημάτων δικάζοντες μᾶλλον ἐπιθυμεῖτε παρὰ τῶν ἀρνουμένων δίκην λαμβάνειν ; Καὶ μὲν δή | ||
| τὴν ἀρχὴν ἐποιησάμεθα τῶν ἀγαθῶν . Ὧν εἰ καὶ νῦν ἐπιθυμεῖτε , ταῦτα κατεργάσασθε . Ταύτην δὲ λαβόντες ἀφορμὴν οἱ |
| . ἀλλ ' ὁπόταν καθύπερθεν ἐὼν ὑπένερθε γένηται , τουτάκις οἴκαδ ' ἴμεν παυσάμενοι πόσιος . Εὖ μὲν κείμενον ἄνδρα | ||
| εἴ τι φιλοῖεν τὰς λευκοτάτας . οἱ δ ' ἰχθύες οἴκαδ ' ἰόντες ἐξοπτῶντες σφᾶς αὐτοὺς ἂν παρέκειντ ' ἐπὶ |
| ἐνθάδε ναίων , Ἴακχ ' , ὦ Ἴακχε , ἐλθὲ τόνδ ' ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίους εἰς θιασώτας , πολύκαρπον | ||
| ' ἐπιστήμην νοητοῦ ὡς ἔστιν θεὸς δογματίζων ὁρᾷς τὸν ὑψοῦ τόνδ ' ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχοντα ὑγραῖς ἐν |
| καὶ κατὰ θυμόν : ἣ πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα θυμολέοντα , παντοίῃς ' ἀρετῇσι κεκασμένον ἐν Δαναοῖσιν , ἐσθλόν | ||
| ἠδ ' ἐγένοντο , ἣ πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα θυμολέοντα , παντοίῃς ' ἀρετῇσι κεκασμένον ἐν Δαναοῖσιν , ἐσθλόν |
| , εὐτυχὴς δ ' ἴσως ” . Γ λείπω ] ἀφίημι . Γ Ἑλλάνιε Ζεῦ : Ἑλλάνιος Ζεὺς ἀπὸ τοῦ | ||
| διασύρειν τὸ τῆς ἀριστείας κατόρθωμα , σιωπῶ τὰ λοιπὰ , ἀφίημι τοῦτον μόνον ὡς ἀληθῶς τῆς ἐλευθερίας προστάτην : τί |
| βωμὸν μεταμέλειν τέ σοι ἔφησθα καὶ πείσας ἐμὲ πιστὰ πάλιν ἔδωκάς μοι καὶ ἔλαβες παρ ' ἐμοῦ ; καὶ ταῦθ | ||
| ἀπέφηνας τῶν χρεῶν , ἐπειδὴ δὲ δευτέρῳ μηνὶ τὴν ἀπόφασιν ἔδωκάς μοι , τοῦ νόμου κελεύοντος τριῶν ἡμερῶν , νῦν |
| πασῶν ἀρίστη τῶν ταύτῃ πόλεων , ἥ γε νεωστὶ λέγεται τιμήσασθαι πεντακοσίους ἱππικοὺς ἄνδρας , καὶ τὸ παλαιὸν δὲ ἔστελλε | ||
| ὑποκύψαι καὶ παραδοῦναι τὴν πόλιν αὑτῷ , μηδένα ἂν τοσούτου τιμήσασθαι τὴν πρὸς Φωκέας φιλονεικίαν . Μὴ τοίνυν ἅ γ |
| ἄγουσιν οὐ μεθεῖο ἄν : τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγείς : ὁ νοῦς : τούτοις δὲ , τοῖς ἐχθροῖς | ||
| ἄγουσιν οὐ μεθεῖο ἄν : τούτοις δ ' ὁρκίοισι μὲν ζυγείς : ὁ νοῦς : τούτοις δὲ , τοῖς ἐχθροῖς |
| ἔχω . στίχος δὲ ἄσιγμος οὗτος : πάντ ' ἐθέλω δόμεναι καὶ ἔτ ' οἰκόθεν ἄλλ ' ἐπιδοῦναι . στίχοι | ||
| ἐμὸν πείσει ' Ἀγαμέμνων πρίν γ ' ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην . κούρην δ ' οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος |
| εἴσεσθε . Ἃ γάρ μοι αὐτοὶ γνόντες τε καὶ ὑποσχόμενοι ἔδοτε , ὕστερον δὲ ἑτέροις πειθόμενοι ἀφείλεσθε , ταῦθ ' | ||
| , ὃ καὶ πυθομένους ὑμᾶς ἀγαπήσειν οἴομαι . ἃ γὰρ ἔδοτε τοῖς ἡμετέροις ἐχθροῖς ἐν ἔτεσι δύο , ταῦτα λαβεῖν |
| κοσμοῦσα , μὴ οὐ πείσηις σοφούς . Κύπριν δ ' ἔλεξας ἐλθεῖν ἐμῶι ξὺν παιδὶ Μενέλεω δόμους . οὐκ ἂν | ||
| Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ ' ὡς ὑπόβλητον λόγον , Αἴας , ἔλεξας , ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός . Παῦσαί γε μέντοι |
| , ὁ δὲ νεανίας οὗτος ὁ Φρὺξ ἐφ ' ὃν ἄπιτε βασιλικὸς μέν ἐστι καὶ Γανυμήδους τουτουὶ συγγενής , τὰ | ||
| ἀναγορεῦσαι : οἱ τὸν πῖλον αἴρειν μέλλοντες ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἄπιτε . τούτου δὲ κηρυχθέντος οἱ κοι - νωνοῦντες τῆς |
| , τούτου πατήρ , πατέρα Θυέστην τὸν ἐμόν , ὡς τορῶς φράσαι , αὑτοῦ δ ' ἀδελφόν , ἀμφίλεκτος ὢν | ||
| συμμάχων ; κατ ' εὐφρόνην ἀμβλῶπες αὐγαὶ κοὔ σε γιγνώσκω τορῶς . ποῦ τιν ' ἀνάκτων Τρώων εὕρω ; ποῦ |
| , θέλξαι δ ' ὑπερήνορα θῆρα . Ὣς οἳ μὲν λίσσοντο περισταδόν : αὐτὰρ ἔγωγε Αἰσονίδην ἐκέλευσα δύω δὴ φῶτε | ||
| λίθων βωμοῖο θέναρ . ἐς δὲ κίνδυνον βαθὺν ἰέμενοι δεσπόταν λίσσοντο ναῶν , συνδρόμων κινηθμὸν ἀμαιμάκετον ἐκφυγεῖν πετˈρᾶν . δίδυμαι |
| γυναικὸς τρόπος οὐκ ἀλλάσσεταί ποτε . } Μηδέποτε πειρῶ σκαμβὸν ὀρθῶσαι κλάδον : ἐκεῖ νένευκεν οὗ φύσις βιάζεται . } | ||
| ' οἶκον , οὐχὶ τῶι κτανόντι με θυμουμένη , πατρῶιον ὀρθῶσαι † θέλω † : σφαγῆς τε γὰρ σῆς χεῖρ |
| χθονὸς ] γῆς . . ἔδοξε ] ἐφάνη καλόν . φίλαις κατασκαφαῖς ] ἐντίμοις καὶ πρεπούσαις καὶ ἀποδέκτοις ἐκείνῳ . | ||
| ' οὔτι ] [ ῥῆμ ' ] ἔχεις εἰπεῖν [ φίλαις ; [ ] δέδοικα θανάτωι παιδὸς οἷα πείσομαι . |
| πάντα καὶ τὴν ψυχὴν ἐμαυτῆς εἰς τὴν σὴν ἀρέσκειαν ὀλίγον ἡγήσομαι δεδαπανῆσθαι . ἀλλ ' εὖ οἶδα γὰρ ὅτι οὐ | ||
| Καδμείους λαθών ; ὁδοὺς ἐρήμους ἴμεν : ἐγὼ δ ' ἡγήσομαι . πᾶν κρεῖσσον ὥστε μὴ ' γγελᾶν βάκχας ἐμοί |
| εἶναι δοῦλον , ἀμφισβητοῦσα τῷ Νικομήδει , καὶ οὐκ ἔφη ἐάσειν αὐτὸν ἄγειν . ὅσα μὲν οὖν αὐτόθι ἐρρήθη , | ||
| , ἆρ ' ἔτι σοι δοκοῦσι καὶ τὰ χρήματα αὐτοὺς ἐάσειν ἔχειν καὶ μηδεμιᾶς πειραθέντας ἀσχημοσύνης , ὥσπερ ἡρῶάς τινας |
| , ἠλέησα δὲ πολλάκις ναυαγοὺς ἀφικομένους , καὶ τῇ σκηνῇ ὑπεδεξάμην , καὶ φαγεῖν ἔδωκα καὶ πιεῖν , καὶ εἴ | ||
| οὐκ ἄπεισιν ἐκ τούτου τοῦ καταγωγίου . οὕτω κἀγώ σε ὑπεδεξάμην καὶ φέρω πανταχοῦ τοῖς τῶν ὀμμάτων δικτύοις , κἂν |
| ἐστιν ? ἐπιστήμη ἀντὶ τοῦ τί ἐστιν τὸ τίνων ἐστὶν ἀπέδωκεν : αἱ γὰρ ἐν εἴδει ἐπιστῆμαι τινῶν εἰσιν ὡς | ||
| ἄλλως πως . ἐπήβολος δὲ ἀσφαλής : οὕτω καὶ Ἀμερίας ἀπέδωκεν ἐν ταῖς Γλώσσαις . παρηγορίῃσιν : προτροπαῖς καὶ ξυμβουλαῖς |
| : κοίτας φέρονται , σταμνί ' , οὐχὶ τῶν θεῶν ἕνεκ ' ἀλλ ' ἑαυτῶν . ὁ λιβανωτὸς εὐσεβὲς καὶ | ||
| ἐγὼ σφόδρ ' οἶδα τῶν καθημένων , οἳ καταβεβρώκας ' ἕνεκ ' ἐμοῦ τὰς οὐσίας . πρὸς τῶν θεῶν , |
| ν ? δέ μ ' ἔχει δέος , ὥς μιν ἄφυκτοι [ πατὴρ ] δέ οἱ οὐδὲν ἀρήγει [ ] | ||
| φυσῶν Ἄρης : βεβᾶσιν ἄρτι δωμάτων ὑπόστεγοι μετάδρομοι κακῶν πανουργημάτων ἄφυκτοι κύνες : ὥστ ' οὐ μακρὰν ἔτ ' ἀμμενεῖ |
| τοῦ π γράφουσι πλιχῶδες , σημᾶναι θέλοντες τὸ ἐξεπτυγμένον . βλακεύειν : ὀλιγωρεῖν . ἀλλά γε τὸ ἐπὶ πλεῖστον διατρίβειν | ||
| βιάσασθαι ἐπειρῶντο ἐς τὴν ἄκραν . Ἀλέξανδρος δέ , ὡς βλακεύειν αὐτῷ ἐδόκουν τῶν Μακεδόνων οἱ φέροντες τὰς κλίμακας , |
| Ποτειδεατῶν τὸ πρῶτον ἀφίσταντο , καὶ ἄλλους ὕστερον . οὔκουν παραβαίνειν τοὺς τῶν ξυμμάχων ὅρκους ἔφασαν οὐκ ἐσιόντες ἐς τὰς | ||
| τῶν οὐκ ἀκριβῶς τι ἠσκημμένων . Ἅλας καὶ τράπεζαν μὴ παραβαίνειν : τὴν Θέμιν φασὶν χρηστηριάζουσαν παραινεῖν , ὅτι τοῖς |
| ὅρκων πίστιν προῆλθον . Ὁ μὲν δὴ Δάφνις τὸν Πᾶνα ὤμοσεν ἐλθὼν ἐπὶ τὴν πίτυν μὴ ζήσεσθαι μόνος ἄνευ Χλόης | ||
| , ἔτι δ ' οὐχὶ τοὺς ἄνδρας ἀπαθανατίσας ὁ ποιητὴς ὤμοσεν , ἵνα τῆς ἐκείνων ἀρετῆς τοῖς ἀκούουσιν ἐντέκῃ λόγον |
| ὅλην ὑφαντικὴν ἐδήλωσε . καὶ ὅμηρος : ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν : Τοῦτο βούλεται εἰπεῖν , ὡς , | ||
| Ἰνάχῳ Πλούτωνος δ ' ἐπείσοδος : καὶ πάλιν τοιόνδ ' ἐμὸν Πλούτων ' ἀμεμφίας χάριν . Ἄλλως . 〛 τὸν |
| δὲ θηριώδους ” . Ὁ αὐτὸς παρακαλούμενος υἱῷ καὶ πατρὶ δικάσαι εἶπε πρὸς τὸν υἱόν : „ εἰ μὲν δικαιότερα | ||
| τούτῳ λαβεῖν μὲν ὑπὲρ Ἁλιρροθίου τοῦ υἱοῦ παρὰ Ἄρεως , δικάσαι δὲ Εὐμενίσι καὶ Ὀρέστῃ οἱ δώδεκα θεοί . [ |
| καὶ πρᾶξαι διὰ τέλους ; τοιοῦτον οἷον , εἴ τις ἔροιθ ' ὁντινοῦν τί τὸ σῶσαν τὰ πράγματα τῶν Ἑλλήνων | ||
| . ἡμεῖς Θηβαίους ἐῶμεν ἔχειν Ὠρωπόν : καὶ εἴ τις ἔροιθ ' ἡμᾶς , κελεύσας εἰπεῖν τἀληθῆ , διὰ τί |
| τοὔψον λαβοῦσαι τοῦτο τἀπεσταλμένον σκευάζετ ' , εὐωχεῖσθε , προπόσεις πίνετε , λέπεσθε , ματτυάζετε . ἐπιχαιρέκακος εἶ καὶ φθονεῖς | ||
| ἔχετε καὶ μεγάλων οἴκων : ἀρχὰς διώκετε : ἐσθίετε καὶ πίνετε ὅσα καὶ τὰ κτήνη : οὐκ αἰσθάνεσθε οὐδὲ ὡς |
| οὔτε χεῖρον οὔτε βέλτιον οὐδὲν οὔτ ' εἶπας οὔτ ' ἔπραξας , ἀλλ ' ἀπώκνησας ἁπλῶς , ἡμεῖς δ ' | ||
| οὐκ εἰς χάριν τὴν ἐμὴν , ἀλλὰ κατὰ ἀνάγκην ταῦτα ἔπραξας καὶ τῶν ἀφύκτων πόνων ἐξέσωσας τὸ ἐμὸν σῶμα . |
| ποθῶ γὰρ ἤδη αὐτόν . εἰ δὲ ἀπάξεις με , ὑπισχνοῦμαί σοι καὶ ἄλλον παρ ' αὐτοῦ κριὸν τυθήσεσθαι λύτρα | ||
| οὐ μαχεῖται ταῖς ἡμέραις : ἐὰν δ ' ἀληθεύσῃς , ὑπισχνοῦμαί σοι δέκα τάλαντα . τοῦτο τὸ χρυσίον τότε ἀπέδωκεν |
| ἐπιμείνῃς , μετανοήσεις : κατὰ σαυτοῦ τὴν ψῆφον οἴσεις . προλέγω σοι , Καλλιρόην ἀπολέσεις . οὐκ ἐμὲ βασιλεὺς ἀλλὰ | ||
| τ ' ἀγρίων ναίοιμι τρόπων . τὸ δ ' ἐρᾶν προλέγω τοῖσι νέοισιν μή ποτε φεύγειν , χρῆσθαι δ ' |
| . Θάσιοι δὲ νικηθέντες μάχῃ καὶ πολιορκούμενοι Λακεδαιμονίους ἐπεκαλοῦντο καὶ ἐπαμύνειν ἐκέλευον ἐσβαλόντας ἐς τὴν Ἀττικήν . οἱ δὲ ὑπέσχοντο | ||
| οὐδὲν ἐφρόντιζον , Μόλωνα δὲ τὸν γναφέα καὶ ἄλλους τινὰς ἐπαμύνειν ἐπιχειροῦντας συνέκοψαν . ἤδη δὲ αὐτοῖς οὖσι παρὰ τὴν |
| ἀλλ ' ἐμοὶ μόνος μόνωι μάχην συνάψας , ἢ κτανὼν ἄγου λαβὼν τοὺς Ἡρακλείους παῖδας ἢ θανὼν ἐμοὶ τιμὰς πατρώιους | ||
| αἱ ὁρμαὶ καὶ τὰ πάθη . . . . . ἄγου δέ μ ' , ὦ Ζεῦ , καὶ σύ |
| , ἀλλ ' ὡς ἑκάστοις τῆς ξυντυχίας ἢ κατὰ τὸ ξυμφέρον ἢ ἀνάγκῃ ἔσχεν . Ἀθηναῖοι μὲν αὐτοὶ Ἴωνες ἐπὶ | ||
| λέγειν καὶ τὸ στρατηγεῖν καὶ ὅτι , ἂν ἄλλο ποιῇ ξυμφέρον τε εἶναι καὶ ἐπ ' ἀγαθῷ γίγνεσθαι . ἐπεὶ |
| ἀδοξία προσπεσοῦσα κωλύσει , πάντα ὑπομενοῦσι πράττειν λόγῳ καὶ παρακλήσει πειθόμενοι , ἀναγκαζόμενοι δ ' , ὥσπερ σὺ νῦν ἀξιοῖς | ||
| ἀποστάντας ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους εἴασαν Τισαμενῷ καὶ τῷ ἐν Δελφοῖς χρηστηρίῳ πειθόμενοι : τελευταῖον δὲ ὁ Τισαμενὸς ἐμαντεύσατο ἐν Τανάγρᾳ σφίσι |
| σώμαθ ' ὧν ἀνειλόμην : τούτοις ἐγώ σφε καὶ πόλις δωρούμεθα . ὑμᾶς δὲ τῶνδε χρὴ χάριν μεμνημένους σώιζειν , | ||
| φάος , δέξαι τὸ θῦμα τόδ ' ὅ γέ σοι δωρούμεθα στρατός τ ' Ἀχαιῶν Ἀγαμέμνων ἄναξ θ ' ὁμοῦ |
| ἀπελευθέραν . Οὐδεὶς δὲ ἦν ὃς οὐχὶ Νικόλαον * κάλλιστα κατηγορήσαντα τοῦ πατραλοίου τε καὶ ἀδελφοκτόνου . Μετὰ δὲ ταῦτα | ||
| ἀπεδείκνυτο μὴ τὰ κατηγορηθέντα λύειν , ἀλλ ' αὐτὸν τὸν κατηγορήσαντα ἀναιρεῖν . ἐπαινεσάντων δὲ τὴν γνώμην ἁπάντων συνταξάμενος μετ |
| . Τῶν δὲ ἀλόγων ζῴων τὴν γένεσιν τοῖς στοιχείοις ἐξάγειν προσέταττεν : καὶ τὸ πρόσταγμα φύσις ἦν καὶ δύναμις . | ||
| καὶ πονηρῶν ἐπίσταται ἑαυτόν . οὐ γὰρ ἂν τοῦτο πρῶτον προσέταττεν ὁ Ἀπόλλων ὡς χαλεπώτατον ἑκάστῳ , γνῶναι ἑαυτόν . |
| τῶν ἀναγκαίων ἐκβιασθεῖσιν , ἢ φυλάττουσι βεβαίας τὰς κρίσεις τὸν οἴκτιστον ἀπολέσθαι μόρον , δεηθεὶς τῶν ὑπάτων τὴν βουλὴν αὐτῷ | ||
| τὸ δὴ λεγόμενον οὔσης τῆς τοῦ ἀναιρεθέντος σποδοῦ . Τὸν οἴκτιστον ἀπολεῖται τρόπον ὑπ ' ἀνδρὸς ἐχθροῦ πολιτικῷ σιτίζοντος αἵματι |
| πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί . Οὐκ ἠγόρευον ; τοῦτ ' ἐκεῖν ' οὑγὼ ' λεγον : εἰς τὴν προεδρίαν πᾶς | ||
| καὶ μηδὲ δι ' ἓν τῶν ἄλλων , δι ' ἐκεῖν ' ὑπομεῖναι τοὺς λόγους ἀμφοτέρων , ἵν ' ἐὰν |
| ] ἐκστῇ . χωρήσεται ] + ἀποστῇ ἐάσας αὐτάς . χωρήσεται ] ἀπαγήσεται . Ξ ἀλλ ' ἢ θανὼν τροφεῖα | ||
| πανοῦργος ἔσται , θεοῖσι προσβαλεῖν χθονὶ ἄλλην δεήσει γαῖαν ἣ χωρήσεται τοὺς μὴ δικαίους καὶ κακοὺς πεφυκότας . σκέψασθε δ |
| πρίν , ἐρητύοιτο κέλευθα . νῦν γε μὲν ἤδη Φοῖβον ἀρεσσάμενοι θυέεσσιν δαῖτ ' ἐντυνώμεσθα παρασχεδόν . ὄφρα δ ' | ||
| ' ἔτι καὶ νῦν φρασσώμεσθ ' , ὡς κέν μιν ἀρεσσάμενοι πεπίθοιμεν δώροισίν τ ' ἀγανοῖσιν ἔπεσσί τε μειλιχίοισιν . |
| ἑὰς διεπέφραδ ' ἀνίας . Οἳ δέ ἑ θαρσύνεσκον , ἔφαντο δέ οἱ λυγρὸν ἕλκος ἐξ ὀλοοῖο μόγοιο καὶ ἄλγεος | ||
| Ἕκτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ : οὐ γάρ μιν ἔτ ' ἔφαντο ὑπότροπον ἐκ πολέμοιο ἵξεσθαι προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας Ἀχαιῶν |
| [ τούτων ] . Ἀλλ ' ὡς [ χρήματα ] ἀφείλεσθε ἐμοῦ ; [ ἀλλ ] ' ὡς τῶν [ | ||
| ἐπεί μ ' ἀφέλεσθέ γε δόντες „ ἀντὶ τοῦ ἐμοῦ ἀφείλεσθε . Ἰωνικόν : συνέβη τρωθῆναι τὸν Ἀλέξανδρον ἵππον ἀντὶ |
| τοὺς ἄλλους ταῦτα παθόντες . πάλιν οὖν συνελευσόμεθα Ἀθήναζε οἱ ἀναξίως ἀνασεσοβημένοι ὡς τὸ πρόσθεν . Ἄγοντες τὴν ἔτειον ἑορτὴν | ||
| . εὐθὺ δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν , ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ἑρμοκράτην . διὸ |
| ἕτερον τέλος ἀπῄτει . ἢ ἀντεστραμμένως , ὅτε ἡ κλητικὴ ἀντ ' εὐθειῶν παραλαμβάνεται κατὰ Μακεδονικὸν ἔθος ἢ Θεσσαλικόν , | ||
| ἔθυσα ἢ νεὼν ἤρεψα εἰς χάριν , τοῦτό μοι νῦν ἀντ ' ἐκείνων γένοιτο , ἐξομόρξασθαι τοὺς Ἀχαιοὺς τὰ δάκρυα |
| ἔπαινον ἐπὶ τῇ γνώμῃ καὶ τὸ τέλος ἐποίει : οὐχ ὑφίσταμαι δὲ δι ' ὑμᾶς , οὓς τῆς ἐμῆς προτίθημι | ||
| τιμωρίαι : αἱ τιμωρητικαὶ τοῦ αἵματος τῆς μητρὸς , ἃς ὑφίσταμαι τιμωρίαν ταύτην διδοὺς ὑπὲρ τοῦ τῆς μητρὸς φόνου : |
| σὸς ἐν αὐλοῖς Λυδίοις ἀπύων , ἀντὶ τοῦ ὑμνῶν , αἰτήσων σε δαιδάλλειν , τουτέστι κοσμεῖν , τήνδε τὴν πόλιν | ||
| τῶν ἐς Ἀγραίους καταφυγόντων ἐκ τῆς Ὄλπης Ἀμπρακιωτῶν , ἀναίρεσιν αἰτήσων τῶν νεκρῶν οὓς ἀπέκτειναν ὕστερον τῆς πρώτης μάχης , |
| στήλην , ἣν ἐκάλουν ὅρον , ἐν ᾗ ἐκεχάρακτο τὸ χρέος καὶ ὁ χρήστης , ἵνα μὴ πλανηθεὶς ἕτερος ὡς | ||
| οὐ βούλεται , οὐδὲ δεύτερον εὐεργετηθεὶς ἐπίσταται , διὰ τὸ χρέος μὲν ἐν δουλείᾳ σχὼν μηδὲν ἐπαχθὲς , νῦν δὲ |
| ἠδὲ κατὰ ζωὴν φαγέειν μενοεικέα πολλήν : ἀλλ ' Ὀδυσεὺς κατέρυκε καὶ ἔσχεθεν ἱεμένους περ . τοῦ νῦν οἶκον ἄτιμον | ||
| ἐπεί ῥ ' ἥβης ἐρικυδέος ἵκετο μέτρον , αὐτοῦ μιν κατέρυκε , δίδου δ ' ὅ γε θυγατέρα ἥν : |
| ὡς εἴπερ ἀληθῶς ἐπεπόνθεις ταῦτα , δίκας ἰδίας οὐ προσήκει λαχεῖν : τὸ γὰρ ὡσεὶ στοχαστικόν : ἀντεγκληματικῶς δὲ , | ||
| ] μάχῃ , πολέμῳ . διαχειρίᾳ ] οἰκονομίᾳ . Ξ λαχεῖν ] διαμερίσαι . λαχεῖν ] μερίσαι . λαχεῖν ] |
| πρὸς Ἀθηναίους . . . : πρὸς Ἀθηναίους ἐὰν ἐθέλωσι διαλλάττεσθαι , ἀμφότεροι διαλλαττέσθωσαν ὥσπερ εἴρητο : ἐν ταῖς σπονδαῖς | ||
| γέγονε ταῦτα : δεῖν δ ' αὐτοὺς πᾶσαν ὀργὴν ἐκβαλόντας διαλλάττεσθαι ἁπλῶς καὶ ἀδόλως . Εἷς δ ' αὐτῶν καὶ |
| διαβολὴν ἑτέρῳ Διοκλείδᾳ βουλομένῳ κακόν τι δρᾶν . φυλάξομαι . Τεύκρῳ γὰρ οὐχὶ βούλομαι μήνυτρα δοῦναι τῷ παλαμναίῳ ξένῳ . | ||
| ' , ἑταῖροι , ταὐτὰ τῇδέ μοι τάδε τιμᾶτε , Τεύκρῳ τ ' , ἢν μόλῃ , σημήνατε μέλειν μὲν |
| τοὺς ἔχοντας αὐτὸν σωφρονεῖν . ἀλλὰ τὰς μὲν τούτων φιλονεικίας ἐάσατε χαίρειν , ἃ δὲ ψηφισάμενοι τῇ πόλει σωτήρια καὶ | ||
| πολλῶν λεγομένων ὁ Δημόκριτος ἔφη : ἀλλὰ κἂν τῆς φακῆς ἐάσατε ἡμᾶς μεταλαβεῖν ἢ αὐτῆς γε τῆς χύτρας , μὴ |
| ; εἰπέ , καίπερ οὐ λέξων φίλα . διπλᾶ με χρήιζεις δάκρυα κερδᾶναι , γύναι , σῆς παιδὸς οἴκτωι : | ||
| κακός τίς ἐστι προξένωι σοὶ χρώμενος . ἴθ ' ὅποι χρήιζεις : οὐκ ἀπολοῦμαι τῆς σῆς Ἑλένης οὕνεκα . Σπάρτην |
| , ὦ ἄνδρες δικασταί , καὶ τούτων καὶ τῶν ἄλλων μεμνημένους ἁπάντων τῶν εἰρημένων βοηθεῖν ἡμῖν καὶ μὴ περιιδεῖν ὑπὸ | ||
| συγγνῶναί τ ' αὐτῷ καί , ἐπειδὰν οἴκαδε ἀφίκωνται , μεμνημένους ὧν ἔπαθον εὖ τοῦ μηθὲν ὑπὸ τῶν ἄλλων ἀνήκεστον |
| πονηρίαν ἔχοντες αὐτοῖς ὀνειδίζειν , ἀλλ ' ἀπορίαν , ἣν οἰκτείρεσθαι μᾶλλον ἢ μισεῖσθαι προσῆκε . Τοιαῦτα τοῦ Οὐαλερίου λέγοντος | ||
| τοῦ τέχνημ ποιουμένου τὰ ἱερὰ , οὗτοι ἄξιοι θαυμάζεσθαι καὶ οἰκτείρεσθαι [ ] , θαυμάζεσθαι μὲν ὅτι ? δοκοῦντες ? |
| οὕτως ὁ λόγος παροιμιώδης ἐγένετο . Εἴρηται δὲ ἐπὶ τῶν ἀμφιβόλως λαλούντων . Ἢ κρίνον ἢ κολοκύντην : τὸ τῆς | ||
| μέν τινι μᾶλλον δὲ εἴδει μιᾶς πλείονι χρησάμενος τῶν λοιπῶν ἀμφιβόλως μὲν ἐξενήνοχε τὸ χωρίον , ἐὰν δὲ γνῶμεν , |