πόλιν ἐν τῷ περὶ Ἡρακλέους λόγῳ , εἴπερ „ ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ ” καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν | ||
ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , |
ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' ἀγυιάς : | ||
παρὰ τὸ ὁμηρικόν : ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν : Κελήσατο . ἐνταῦθα παρέλειψεν ὁ ποιητὴς τὴν ἀρχήν |
δὴ θανάτοιο ] ? Περικλύμενον [ ] λάβε μοῖρα , ἐξαλάπαξε Πύλοιο πόλιν Διὸς ] ἄλκιμος [ ] [ ] | ||
δέ : διὸ καὶ οὕτως εἴρηκεν ὁ ποιητής ” Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' „ ἀγυιάς . „ |
καὶ οὕτως εἴρηκεν ὁ ποιητής ” Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' „ ἀγυιάς . „ ἡ γὰρ χηρεία | ||
οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν , χήρωσε δ ' ἀγυιάς . Οὔκουν , εἶπεν , οὐδὲ |
' οἷόν ποτέ φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι , ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα , θυμολέοντα , ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ | ||
' οἷόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι , ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα , θυμολέοντα , ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ |
καὶ κατὰ θυμόν : ἣ πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα θυμολέοντα , παντοίῃς ' ἀρετῇσι κεκασμένον ἐν Δαναοῖσιν , ἐσθλόν | ||
ἠδ ' ἐγένοντο , ἣ πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα θυμολέοντα , παντοίῃς ' ἀρετῇσι κεκασμένον ἐν Δαναοῖσιν , ἐσθλόν |
: καί νύ κεν ἔκφυγε κῆρα , καὶ ἐχθόμενός περ Ἀθήνῃ , εἰ μὴ ὑπερφίαλον ἔπος ἔκβαλε καὶ μέγ ' | ||
ἀλειψαμένω λίπ ' ἐλαίῳ δείπνῳ ἐφιζανέτην , ἀπὸ δὲ κρητῆρος Ἀθήνῃ πλείου ἀφυσσόμενοι λεῖβον μελιηδέα οἶνον . ἡ διπλῆ ὅτι |
' ἀμείνονα φῶτα , δεινόν τε κρατερόν τε , βίην Ἡρακληείην : τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέϊ Κρονίωνι , αὐτὰρ Ἰφικλῆα | ||
, ὡς ὅταν λέγῃ υἷας Ἀχαιῶν τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ βίην Ἡρακληείην τὸν Ἡρακλέα . Καὶ τὰ τοιαῦτα δὲ κατὰ ἐναλλαγὴν |
' ἄρα πάντες ἕνα φρεσὶ θυμὸν ἔχοντες πλησίοι ἔστησαν , σάκε ' ὤμοισι κλίναντες . Αἰνείας δ ' ἑτέρωθεν ἐκέκλετο | ||
ἐς θαλάμους Ὀδυσῆος ἀνὰ ῥῶγας μεγάροιο . ἔνθεν δώδεκα μὲν σάκε ' ἔξελε , τόσσα δὲ δοῦρα καὶ τόσσας κυνέας |
κασιγνήτης πολυκηδέος ἤλιτε βουλαῖς : ὥς τ ' ἀπονόσφιν ἄλυξεν ὑπέρβια δείματα πατρός σὺν παισὶ Φρίξοιο . φόνον δ ' | ||
' ὡς ὁπότ ' αὐτὸς Ὀλύμπιος οὐρανόθεν Ζεὺς ἀσχαλόων ἐδάιζεν ὑπέρβια φῦλα Γιγάντων σμερδαλέων , καὶ γαῖαν ἀπειρεσίην ἐτίνασσε Τηθύν |
: Μυρμιδόνες μή τίς μοι ἀπειλάων λελαθέσθω , ἃς ἐπὶ νηυσὶ θοῇσιν ἀπειλεῖτε Τρώεσσι πάνθ ' ὑπὸ μηνιθμόν , καί | ||
σὺν νηυσὶ ιβ : Ἀντίμαχος καὶ Θάλπιος καὶ Δόρης σὺν νηυσὶ μ : Νέστωρ σὺν νηυσὶν Ϙ : Θόας σὺν |
κυκλωσάμενος τοὺς χιλίους τοὺς πρώτους ἐνετείλατο Δαρείῳ τάξαι , τούτους κατεφόνευσε . Μαθόντες δέ μιν οἱ Βαβυλώνιοι τοῖσι ἔπεσι τὰ | ||
θύειν ἐπεχείρουν τῷ Διΐ , ὁ δὲ πολλὰς μυριάδας αὐτῶν κατεφόνευσε : καὶ παρὰ Ἐφόρῳ ἐν τῇ πρώτῃ τὸ περὶ |
ἀμύμονα ἔργ ' εἰδυίας , Ἕξ , ἀτὰρ ἑβδομάτην Βρισηίδα καλλιπάρῃον . ἔστι δὲ ἐκτὸς ἡ Βρισηίς . . . | ||
δ ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω |
ἔνθ ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀκὴν ἔσαν υἷες Ἀχαιῶν , Ἄντικλος δὲ σέ γ ' οἶος ἀμείψασθαι ἐπέεσσιν ἤθελεν : | ||
ἔνθ ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀκὴν ἔσαν υἷες Ἀχαιῶν , Ἄντικλος δὲ σέ γ ' οἶος ἀμείψασθαι ἐπέεσσιν ἤθελεν : |
Κρονίδης , Κρονίων , Κρονίωνος : Ἀτρείδης , Ἀτρείων , Ἀτρείωνος : πῶς δὲ τὰ εἰς δης πατρωνυμικὰ γράφονται ὕστερον | ||
ἅπαντα φυλάττουσι τὸ ω ἐπὶ τῆς γενικῆς , οἷον Ἀτρείων Ἀτρείωνος , Πηλείων Πηλείωνος : ὅθεν τὸ Κρονίων ἀναλογώτερόν ἐστι |
ναῦς ἕλον ἐν πελάγει ἀνδρῶν πληθούσας , μέγα δ ' ἔστενεν Ἀσὶς ὑπ ' αὐτῶν πληγεῖς ' ἀμφοτέραις χερσὶ κράτει | ||
, ὡς κατέπεσεν , ἐξαναστῆναι μὴ δυνάμενος ὠδύρετό τε καὶ ἔστενεν . οἱ δὲ ἐν τῇ λίμνῃ βάτραχοι ἀκούσαντες αὐτοῦ |
ἔχουσα τυγχάνει . θύσει δὲ τίς με καὶ τὰ δεινὰ τλήσεται ; ἐγώ : θεᾶς γὰρ τήνδε προστροπὴν ἔχω . | ||
μὲν οἰκετῶν στυγνὰς ἀπειλὰς εὐλόφῳ νώτῳ φέρειν δέννοις κολασθείς . τλήσεται δὲ καὶ χερῶν πληγαῖς ὑπείκειν καὶ βολαῖσιν ὀστράκων . |
φάος ἦλθεν ἀτειρέος ἠελίοιο , οἳ μὲν ἄρ ' ἐν κλισίῃσιν Ἀχαιῶν ὄβριμοι υἷες γήθεον ἀκαμάτῳ μέγ ' ἐπευχόμενοι Ἀχιλῆι | ||
οὔτέ τευ ἄλλου . ἀλλ ' ἔμεν ' ἀπροτίμαστος ἐνὶ κλισίῃσιν ἐμῇσιν . εἰ δέ τι τῶνδ ' ἐπίορκον ἐμοὶ |
κηάμενοι πυρὰ πολλὰ κατὰ στρατόν , οὐδ ' ἔτι φασὶ σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι . | ||
ἐπημοιβοί . . . . ἔφαντο γὰρ οὐκέτ ' Ἀχαιούς σχήσεσθ ' ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι : ὅτι |
ἐπὶ πρώτῃσι θύρῃσι . τῶ νῦν μὴ ἅμα πάντες ἐφίετε δούρατα μακρά , ἀλλ ' ἄγεθ ' οἱ ἓξ πρῶτον | ||
πόλιν Ὀρχομενοῖο . τὴν γὰρ Ἀθηναίη τεχνήσατο καὶ τάμε χαλκῷ δούρατα Πηλιάδος κορυφῆς πάρα , σὺν δέ οἱ Ἄργος τεῦξεν |
ἄειρεν , ἐν δὲ γόνυ γνάμψεν : ἐπὶ δὲ χθονὶ κάππεσον ἄμφω πλησίοι ἀλλήλοισι , μιάνθησαν δὲ κονίῃ . καί | ||
μὲν κώπῃσιν ἀπωσέμεναι μεμαῶτες νῆας ἐπεσσυμένας αὐτοῖς ἅμα δούρασι λυγροὶ κάππεσον ἐς μέγα βένθος , ἀμειλίκτῳ δ ' ὑπὸ πότμῳ |
ταῦρόν τε συῶν τ ' ἐπιβήτορα κάπρον , οἴκαδ ' ἀποστείχειν ἕρδειν θ ' ἱερὰς ἑκατόμβας ἀθανάτοισι θεοῖσι , τοὶ | ||
ταῦρόν τε συῶν τ ' ἐπιβήτορα κάπρον , οἴκαδ ' ἀποστείχειν ἕρδειν θ ' ἱερὰς ἑκατόμβας ἀθανάτοισι θεοῖσι , τοὶ |
καὶ χεῖρας ἀάπτους σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι : ἡ διπλῆ πρὸς τὸ ἀμφίβολον , αὐτοὺς | ||
καὶ χεῖρας ἀάπτους σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι . εἴη δ ' ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε |
χεῖρας ἀάπτους σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι . εἴη δ ' ὅς τις ἑταῖρος ἀπαγγείλειε τάχιστα | ||
ἔτι φασὶ σχήσεσθ ' , ἀλλ ' ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι . Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ἐνδέξια σήματα φαίνων ἀστράπτει |
. , . , Ξ , . . ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε : Ξάνθε τε καὶ σὺ Πόδαργε | ||
εἰς τόδ ' εἷσας αὔχημ ' , ἄναξ Ποσειδάν , ἵπποισιν τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν πρώταισι ταῖσδε κτίσας ἀγυιαῖς : ἁ |
, πῶς αὖτε τόσην ἁλὸς εἶμι κέλευθον , νῆις ἐὼν ἑτάροις ἅμα νήισινΑἶα δὲ Κολχίς Πόντου καὶ γαίης ἐπικέκλιται ἐσχατιῇσιν | ||
κακὸν ἔργον ἐπιξυνώσατο βουλῇ . Αἰσονίδης δ ' ὅτε δὴ ἑτάροις ἐξαῦτις ἔμικτο ἐν χώρῃ ὅθι τούσγε καταπρολιπὼν ἐλιάσθη , |
Εὔδωρον Λύσιππον Ξάνθον Ἀργεῖον : θυγατέρας δὲ ἕξ , Χιόνην Κλυτίαν Μελίαν Ὥρην Δαμίππην Πελοπίαν . Ἑλλάνικος δὲ ἐν τῆι | ||
Ξάνθον , Ἀργεῖον . Θυγατέρας δὲ Ϛʹ . Χιόνην , Κλυτίαν , Μελίαν , Ὥρην , Λαμίππην , Πελοπίαν . |
ὑσμίνῃ μίμνε φίλον κῆρ : οὐ γὰρ ἔχον κόρυθας χαλκήρεας ἱπποδασείας , οὐδ ' ἔχον ἀσπίδας εὐκύκλους καὶ μείλινα δοῦρα | ||
ἔξελε , τόσσα δὲ δοῦρα καὶ τόσσας κυνέας , χαλκήρεας ἱπποδασείας . † ) σημείωσαι καὶ ὅτι τὸ περὶ τῶν |
ὅς μ ' ἐπὶ βουσὶν εἷς ' ἔτι τυτθὸν ἐόντα Κεφαλλήνων ἐνὶ δήμῳ . νῦν δ ' αἱ μὲν γίνονται | ||
οἱ δὲ παρεσκευάζοντο αὐτοῖς ὀκτὼ ναυσὶ ξυμπλεῖν , καὶ Παλῆς Κεφαλλήνων τέσσαρσιν . καὶ Ἐπιδαυρίων ἐδεήθησαν , οἳ παρέσχον πέντε |
αὐτὸς . . . . ὧς δὲ καὶ Ἀπόλλωνα παρήπαφεν εὐνηθῆναι / ἱέμενον , ποταμόν τε ἐπὶ τοῖς Ἅλυν : | ||
τε κτάμεναι μενεαίνων . ἡ δέ ς ' ὑποδδείσασα κελήσεται εὐνηθῆναι : ἔνθα σὺ μηκέτ ' ἔπειτ ' ἀπανήνασθαι θεοῦ |
κοτίνοιο . αὐτίκα δ ' ἐγγύθι χῶρον ἑαδότα παπτήναντες , ἷζον ἑοὺς δίχα πάντας ἐνὶ ψαμάθοισιν ἑταίρους , οὐ δέμας | ||
, λύον δ ' ὑψηχέας ἵππους , κὰδ δ ' ἷζον παρὰ νηῒ ποδώκεος Αἰακίδαο μυρίοι : αὐτὰρ ὃ τοῖσι |
ἐβήσετο ποντοπόροιο . ἐν πρύμνῃ δ ' ἄρ ' ἔπειτα καθέζετο , πὰρ δὲ οἷ αὐτῷ εἷσε Θεοκλύμενον : τοὶ | ||
' ἐλθὼν δεῦρο Περικλείδας ποτέ / ὁ Λάκων Ἀθηναίων ἱκέτης καθέζετο / ἐπὶ τοῖσι βωμοῖς ὠχρὸς ἐν φοινικίδι / στρατιὰν |
καὶ μὴ ἦν τοῦτο ποιεῖν , οὐκ ἂν ἐδύναντο αἱ ὄις τὰς κέρκους φέρειν . τοῦτο δὲ ποιοῦσι δι ' | ||
ἅμα λᾳοτομεῖς τῷ πλατίον , ἀλλ ' ἀπολείπῃ , ὥσπερ ὄις ποίμνας , ἇς τὸν πόδα κάκτος ἔτυψε . ποῖός |
τινα „ οἳ δ ' ἄρα Περκώτην ” καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο , καὶ Σηστὸν καὶ „ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν | ||
καὶ αἰπεινὴν Γονόεσσαν Πελλήνην τ ' εἶχον ἠδ ' Αἴγιον ἀμφενέμοντο Αἰγιαλόν τ ' ἀνὰ πάντα καὶ ἀμφ ' Ἑλίκην |
δείξας κρατερούς τε μαχητάς , πολλοὺς καὶ μεγάλους ἠδ ' ἔγχεα μακρὰ φέροντας , οἷος Κενταύρων στρατὸς ἔρχεται ἠὲ Γιγάντων | ||
κρατερὰς μεγάλους τε Γίγαντας , τεύχεσι λαμπομένους , δολίχ ' ἔγχεα χερσὶν ἔχοντας , Νύμφας θ ' ἃς Μελίας καλέους |
σκυλάκων ἠκούετο , πᾶσα δὲ σιγὴ εἱστήκει καλέουσα φόνον πνείουσαν ἀυτήν . ἤδη δὲ Τρώεσσιν ὀλέθριον εἷλκε τάλαντον Ζεὺς ταμίης | ||
εἰσενόησεν παῖδα φίλον σπαίροντα διὰ φλογός , ἧκε δ ' ἀυτήν σμερδαλέην ἐσιδών , μέγα νήπιος : ἡ δ ' |
ἔκρυφε πῆμα . Λαοκόων δ ' ἔτ ' ἔμιμνεν ἐποτρύνων ἑτάροισιν ἵππον ἀμαλδῦναι μαλερῷ πυρί : τοὶ δέ οἱ οὔ | ||
πάλιν : ἦρχε δ ' Ὀδυσσεύς . Πάτροκλος δ ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα |
, ὥσπερ λεχὼ στρατιῶτις ἐξ Ἰωνίας . Ἐγὼ δέ γε στίξω σε βελόναισιν τρισίν . Οὐ θᾶττον αὐτὴν δεῦρό μοι | ||
θεοῖς ] ἁνδάνοι ἀθανάτοις [ ] ! ! ! ων στίξω σῦν ἀργιόδοντα [ ] ! ων ἐρχόμενος καματ [ |
: πλησιάζοντα , προσεγγίζοντα . ἔμπαλιν : εἰς τοὐπίσω . ἔτραπε : μετέστρεψεν . Ὡς δ ' ὅτε : παραβολή | ||
. ὅπου . καί καὶ ὅτι . πνοιῇ Ἀχιλλῆος πάλιν ἔτραπε κυδαλίμοιο , ἦκα μάλα ψύξασα : ἡ διπλῆ ὅτι |
δὲ λέγονται καὶ αἱ καθέδραι τῶν ἐρεσσόντων , ὅθεν καὶ ὑψίζυγος ὁ ἐν ὕψει τὴν καθέδραν ἔχων . Ἔμπορος , | ||
ἀρχομένην τῶν διπλῶν , καὶ ἀπὸ δύο συμφώνων διὰ τὸ ὑψίζυγος : ὑψιβρεμέτης : ὑψίθρονος : διὰ τοῦ ι γραφόμενα |
. ἀλλ ' ὁπόταν καθύπερθεν ἐὼν ὑπένερθε γένηται , τουτάκις οἴκαδ ' ἴμεν παυσάμενοι πόσιος . Εὖ μὲν κείμενον ἄνδρα | ||
εἴ τι φιλοῖεν τὰς λευκοτάτας . οἱ δ ' ἰχθύες οἴκαδ ' ἰόντες ἐξοπτῶντες σφᾶς αὐτοὺς ἂν παρέκειντ ' ἐπὶ |
δὲ διαχανῇ , θῆλυ . Τὸ αὐτὸ τοῦτο ἐπιτυλίξας ἐν φύλλοισιν ὀπτᾷν , καὶ ἢν μὲν πήγνυται , ἄῤῥεν κύει | ||
εἶτα τρίβολον τὸ παραθαλάσσιον κόψας ξὺν τῇ ῥίζῃ καὶ τοῖσι φύλλοισιν , ὅσον κόγχην , καὶ τὸ εὐάνθεμον τὸ χλωρὸν |
ὁ Εὐριπίδης ἐν Κρεσφόντῃ [ . ] : καὶ δὶς ἕπτ ' αὐτῆς τέκνα Νιόβης θανόντα Λοξίου τοξεύμασιν . ὁμοίως | ||
μυρίαι τὸν αὐτὸν ἐξήντλησαν ὡς ἐγὼ βίον . καὶ δὶς ἕπτ ' αὐτῆς τέκνα Νιόβης θανόντα Λοξίου τοξεύμασιν † ὠνητέραν |
ὠδῖνα κόλποις : κυρίῳ δ ' ἐν μηνὶ πέμποις ' ἀμφιπόλους ἐκέλευσεν ἥρωι πορσαίνειν δόμεν Εἰλατίδᾳ βρέφος , ὃς ἀνδρῶν | ||
ἀπέδυσέ σφεας πάσας ὁμοίως , τάς τε ἐλευθέρας καὶ τὰς ἀμφιπόλους , συμφορήσας δὲ τὰ ἱμάτια ἐς ὄρυγμα Μελίσσῃ ἐπευχόμενος |
: ἐπὶ κράναν δέ τιν ' ἄμφω ἑσδόμενοι θέρεος μέσῳ ἄματι τοιάδ ' ἄειδον . πρᾶτος δ ' ἄρξατο Δάφνις | ||
. τὰν γὰρ οὐ φίλαν ἀλλὰ φιλτάταν γυναῖκα κατθανοῦσαν ἐν ἄματι τῶιδ ' ἐπόψηι . ἰδοὺ ἰδού : ἥδ ' |
Ἀργειφόντης πᾶσιν , ἄφαρ δ ' ὤϊξε πύλας καὶ ἀπῶσεν ὀχῆας , ἐς δ ' ἄγαγε Πρίαμόν τε καὶ ἀγλαὰ | ||
δαμέντα , τότ ' Ἔρως ἐπισταθείς μευ θυρέων ἔκοπτ ' ὀχῆας . τίς ἔφην θύρας ἀράσσει , κατά μευ σχίσας |
, ἐπεὶ κεῖν ' ἦμαρ ἐπέσχεθον : αὐτὰρ ἐς ἠῶ λαίφεσι πεπταμένοις , αὐτὴν ἐπὶ δεξί ' ἔχοντες γαῖαν ἐρημαίην | ||
ὁμόπτεροι ] αἱ μεθ ' ἑαυτῶν πτεροῖς χρώμενοι , τοῖς λαίφεσι . κυανώπιδες ] μέλαιναι . . διὰ δ ' |
. ἀποροῦσι δέ τινες διὰ τί περὶ γένους διαλαμβάνων εἴδους ἐμνήσατο . καί φαμεν ὅτι οὐκ ἔστι τοῦτο ἄτοπον : | ||
' ἐλαφρίζουσα μελίφρονα δεσμὸν ἐρώτων στῆθος ἅπαν γύμνωσε καὶ οὐκ ἐμνήσατο μαζῶν . τοῖα δὲ μειδιόωσα προσέννεπε μηλοβοτῆρα : δέξο |
, δεῖπνον δὲ τὸ μεσημβρινόν , ὃ ἡμεῖς ἄριστον , δόρπον δὲ τὸ ἑσπερινόν . μήποτε δὲ καὶ συνωνυμεῖ τὸ | ||
, ὅς θ ' ἱκέτῃσιν ἅμ ' αἰδοίοισιν ὀπηδεῖ : δόρπον δὲ ξείνῳ ταμίη δότω ἔνδον ἐόντων . ” αὐτὰρ |
' , ἣν ἔθρεψε Δρίλων καὶ Νάρονος ὄχθαι , Σιδονίου Κάδμοιο θεμείλιον Ἁρμονίης τε ἔνθα δύω δασπλῆτε νομὸν στείβουσι δράκοντε | ||
, καὶ θεὸν αὐτοφόνοισιν ἀπείλεε χερσὶ δαΐξαι , οὐ Τυρίου Κάδμοιο καταιδόμενος τρίχα λευκήν , οὐδὲ κυλινδομένην οἷσι πρὸ πόδεσσιν |
' ἄρα διογενὴς ὦρτο πτολίπορθος Ὀδυσσεύς . τοῖσιν δ ' ἡγεμόνευ ' ἱερὸν μένος Ἀλκινόοιο Φαιήκων ἀγορήνδ ' , ἥ | ||
ἔχον ἠδ ' οἳ Στύρα ναιετάασκον , τῶν αὖθ ' ἡγεμόνευ ' Ἐλεφήνωρ ὄζος Ἄρηος Χαλκωδοντιάδης μεγαθύμων ἀρχὸς Ἀβάντων . |
' ἴωσιν δμῶες ἐμοὶ σταθμῶν σημάντορες οἷσι μέμηλεν δεῦρο βόας ἀγέληθεν ἐὺ κρίναντας ἐλάσσαι , τόφρα κε νῆ ' ἐρύσαιμεν | ||
. Αὐτὰρ ἐπεὶ Μοῖραί μιν ἀπήγαγον ἠελίοιο , αὐτὸς ἐγὼν ἀγέληθεν ἐλάσσας πίονα μόσχον εἰαρινόν , θαλέθοντα νεήνιδος οὔθατι μητρός |
ἀπωλόμεθ ' ἀφραδίῃσιν καὶ ὃς δέ μοι οἶος ἔην , εἴρυτο δὲ ἄστυ καὶ αὐτούς οὐ μετρίως ἂν μεμψαίμεθα , | ||
ἤνυτο ἐκτετάσθαι . οὕτως ἀξιοῦμεν καὶ ἐπὶ τοῦ εἴλυτο καὶ εἴρυτο . Π : ὣς πολέας πέφνοντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν |
μὲν γὰρ ἐξ οὗ εἰς τυραννουμένην ἧκον πόλιν τε καὶ νᾶσον , ᾔδειν ὅτι κακοδαιμονήσω ταῦτα πάσχων , καθάπερ σύ | ||
ὑπ ' ὠγυγίοις ὄρεσιν . πλατεῖαι πάντοθεν λογίοισιν ἐντὶ πρόσοδοι νᾶσον εὐκλέα τάνδε κοσμεῖν : ἐπεί σφιν Αἰακίδαι ἔπορον ἔξοχον |
καὶ λέγει ὃς κέλεαι πολέμοιο συνεσταότος καὶ ἀυτῆς νῆας ἐυσέλμους ἅλαδ ' ἕλκειν , ὄφρ ' ἔτι μᾶλλον Τρωσὶ μὲν | ||
αἰπὺς ὄλεθρος ἐπιρρέπῃ : οὐ γὰρ Ἀχαιοί σχήσουσιν πολέμου νηῶν ἅλαδ ' ἑλκομενάων , ἀλλ ' ἀποπαπτανέουσιν , ἐρωήσουσι δὲ |
φαρμάκου , ἐδάην τε καὶ ἐγέλασα καὶ τὸν παῖδα θαρρεῖν ἐκέλευσα , ὡς μηδενὸς αὐτῷ προσδοκωμένου δεινοῦ . Οὐκ ἀκριβῶς | ||
ἐπ ' αὐτῷ δὲ γλάγος ἄμνης . Ἥρωας δ ' ἐκέλευσα περισταδὸν ἀμφιχυθέντας δούρατ ' ἐπαμπήξασθαι ἰδ ' ἄορα κωπήεντα |
μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη , τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς . πρὸς τὴν τάξιν τῶν ἑξῆς | ||
? ? τρομευμένους ? ? [ = ] , [ ἀγανοῖς ' ἔπεσσι ] πάντα θάρσυνεν ? ? λεώ ? |
εἰς ων πατρωνυμικὰ διὰ τοῦ ω , Πηλείων Πηλείωνος , Ἀτρείων Ἀτρείωνος : τὸ Κρονίονος Ξ ἐναλλαγὴν ἐποίησεν τῶν χρόνων | ||
πατρωνυμικὰ ἅπαντα φυλάττουσι τὸ ω ἐπὶ τῆς γενικῆς , οἷον Ἀτρείων Ἀτρείωνος , Πηλείων Πηλείωνος : ὅθεν τὸ Κρονίων ἀναλογώτερόν |
πυθιάδι ἐπὶ ταῖς ἑξήκοντα , καὶ Ἰολαΐδας ἐνίκα Θηβαῖος : διαλιπόντες δὲ ἀπὸ ταύτης μίαν κέλητι ἔθεσαν δρόμον πώλῳ , | ||
κατηγοροῦμεν , ταῦτα συνελθόντες χειροτονοῦμεν , οὐ πολὺν δὲ χρόνον διαλιπόντες τοῖς ψηφισθεῖσιν , ἐπειδὰν ἀπίωμεν , πάλιν ἐπιτιμῶμεν . |
ἀμυνόμενον περὶ πάτρης Ἕκτορα : τοῦ νῦν εἵνεχ ' ἱκάνω νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενος παρὰ σεῖο , φέρω δ ' ἀπερείσι | ||
Ζεύς , οὐκ ἂν ἔγωγέ ς ' ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην νῆας ἐπ ' Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα . Τὴν |
ἤματι τῷδε υἱέος ἀμφὶ τάφῳ περικαλλέα θεῖναι ἄεθλα , πὰρ νήεσσι μένωμεν ἐρυκανόωντε καὶ ἄλλους . Καὶ γὰρ δὴ μακάρεσσι | ||
Ἑλένην ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα , ἡμεῖς δ ' ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν : εἰ δέ κ ' Ἀλέξανδρον κτείνῃ |
: ἐκίνησε . παρώρμησεν . ἐν δ ' ἕσπερον ἔφλεξεν εὐώπιδος : τῆς δὲ εὐώπιδος σελήνης τὸ ἐρατὸν φάος κατέλαμψε | ||
. ἐν δ ' ἕσπερον ἔφλεξεν εὐώπιδος : τῆς δὲ εὐώπιδος σελήνης τὸ ἐρατὸν φάος κατέλαμψε τὴν ἑσπέραν . ταῦτα |
. . . ὣς φάτο , καί ῥ ' ἐπίορκον ἐπώμοσε , τὸν δ ' ὀρόθυνεν : τοῦτο ἔξωθεν ἐπιπεφώνηται | ||
Φιλίππου , ἐπαινέτης ἦν ἡμῶν Δημοσθένης , καὶ τὴν Ἑστίαν ἐπώμοσε τὴν βουλαίαν συγχαίρειν τῇ πόλει , ὅτι τοιούτους ἄνδρας |
μέγ ' ἐξήρω ] κλέος ? [ ] . κείνης ἄνασσε καὶ ? ? τυραννίην ? [ ] ? ἔχε | ||
, ὡς οὔ τις μέμνηται Ὀδυσσῆος θείοιο λαῶν , οἷσιν ἄνασσε , πατὴρ δ ' ὣς ἤπιος ἦεν . ἀλλ |
ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο , τοῖσι δὲ βοῦν ἱέρευσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων ἄρσενα πενταέτηρον ὑπερμενέϊ Κρονίωνι . τὸν | ||
τῖεν ἄναξ Λυκίης εὐρείης : ἐννῆμαρ ξείνισσε καὶ ἐννέα βοῦς ἱέρευσεν . ἀλλ ' ὅτε δὴ δεκάτη ἐφάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠὼς |
οἱ δῶκ ' εὐεργέος ἑπτὰ τάλαντα , δῶκα δέ οἱ κρητῆρα πανάργυρον ἀνθεμόεντα , δώδεκα δ ' ἁπλοΐδας χλαίνας , | ||
λέγουσι ὡς , ἐπείτε ὑστέρησαν οἱ ἄγοντες τῶν Λακεδαιμονίων τὸν κρητῆρα , ἐπυνθάνοντο δὲ Σάρδις τε καὶ Κροῖσον ἡλωκέναι , |
νεοζυγέεσσιν ἀγαλλόμενος φαλάροισιν ἔφθασε καὶ μάστιγα καὶ ἡνιοχῆος ἀπειλήν . Τυδείδης δ ' ἐπόρουσε Νεοπτολέμῳ Διομήδης θαυμάζων , ὅτι τοῖος | ||
ῥινόν καὶ τὸ γνῶναι εἴσομαι αἴ κέ μ ' ὁ Τυδείδης . καὶ ὅτι κατὰ ἀριστερὰ τοῦ ναυστάθμου ἡ πύλη |
ἑ χάρμα καὶ αἰδώς . Κασσάνδρην δ ' ἄγε δῖαν ἐυμμελίης Ἀγαμέμνων , Ἀνδρομάχην δ ' Ἀχιλῆος ἐὺς πάις . | ||
πολλοὶ ἀνέσταν : τῶν δ ' ἄρ ' ὑπέρθορε πολλὸν ἐυμμελίης Ἀγαπήνωρ σήματα : τοὶ δ ' ὁμάδησαν ἐπ ' |
, Κάστορος ἢ πρώτου Πολυδεύκεος ἄρξομ ' ἀείδειν ; ἀμφοτέρους ὑμνέων Πολυδεύκεα πρῶτον ἀείσω . Ἡ μὲν ἄρα προφυγοῦσα πέτρας | ||
νυν ὑπ ' ἀμφοτέρων σὺν Διαγόρᾳ κατέβαν , τὰν ποντίαν ὑμνέων , παῖδ ' Ἀφˈροδίτας Ἀελίοιό τε νύμφαν , Ῥόδον |
ἂν εἴη ὁ λόγος . τὸ γὰρ ἀπὸ τῶν Τρώων τρέψαντα τὴν ὅρασιν ἐπὶ τὴν Θρᾳκῶν γῆν συγκαταλέγειν ταύτῃ τὴν | ||
τὸ ἀμετάβολον , τρέπεται εἰς α , τὰ μέντοι μὴ τρέψαντα Ἀττικά , ὡς ἔλεγον ἔβλεπον : βραχείᾳ δὲ θέλει |
' ἄρηγε νυῷ ἑκυρή περ ἐοῦσα , ἠδ ' αὐτῷ Πηλῆι . τί τοι χόλος ἐστήρικται ; ἀάσθη , καὶ | ||
, Καλυδωνίῳ ἀνδρί , ἀλλὰ Θέτις βαθύκολπος ἀκοντιστὰν Ἀχιλῆα Αἰακίδᾳ Πηλῆι : σὲ δ ' , αἰχμητὰ Πτολεμαῖε , αἰχμητᾷ |
καὶ γὰρ ἐπιγέγραπται αὐτοῦ τῷ μνήματι : Σαρδανάπαλλος Ἀνακυνδαράξεω Ἀγχιάλην ἔδειμε καὶ Ταρσὸν μιῇ ἡμέρῃ , ἀλλὰ νῦν τέθνηκεν . | ||
πλοιμον Ελλαν ευη ? [ ! ! ! ] στέγην ἔδειμε [ τῆλε ] [ ] τελεόπορον ἐμὸς [ δεσπότης |
δῶκ ' εὐεργέος ἑπτὰ τάλαντα , δῶκα δέ οἱ κρητῆρα πανάργυρον ἀνθεμόεντα , δώδεκα δ ' ἁπλοΐδας χλαίνας , τόσσους | ||
δῶκ ' εὐεργέος ἑπτὰ τάλαντα , δῶκε δέ μοι κρητῆρα πανάργυρον , αὐτὰρ ἔπειτα οἶνον ἐν ἀμφιφορεῦσι δυώδεκα πᾶσιν ἀφύσσας |
ἀνδρὶ παρὰ θνητῶι θητευσέμεν εἰς ἐνιαυτόν , τλῆ δὲ καὶ ὀβριμόθυμος Ἄρης ὑπὸ πατρὸς ἀνάγκης . δέρμα τε θήρειον Βεμβινήταο | ||
γέλασσαν : ὃ δ ' ἐν φρεσὶ πάμπαν ἰάνθη Αἴας ὀβριμόθυμος . Ἄειρε δὲ δοιὰ τάλαντα ἀργύρου αἰγλήεντος ἅ οἱ |
ἠδ ' ἄλλοι μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες , τεῖσαι δὴ ἑτάρους Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος , οἵ μευ βοῦς ἔκτειναν ὑπέρβιον , | ||
μενεπτόλεμον κατέπεφνεν Εὔρυτον , αὐτὰρ ἔπειτα Μενοίτιον αἰολομίτρην , ἀντιθέους ἑτάρους Ἐλεφήνορος : ἀμφὶ δ ' ἄρά σφιν Ἅρπαλον ὅς |
αὐήνας ἐπὶ τυτθὸν ὅτ ' ἐν ζεστῷ ἀποβάπτων ὕδατι δριμείῃ πολέας ἐμβάπτισον ἅλμῃ , ἄλλοτε δ ' αὖ λευκὸν γλεῦκος | ||
σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν : πεζοὺς δ ' ἐξόπιθεν ἔστησεν πολέας τε καὶ ἐσθλούς , ἕρκος ἔμεν πολέμοιο , κακοὺς |
δὲ πύλῃσι δύ ' ἀνέρας εὗρον ἀρίστους υἷας ὑπερθύμους Λαπιθάων αἰχμητάων , τὸν μὲν Πειριθόου υἷα κρατερὸν Πολυποίτην , τὸν | ||
' ἔπειτα μέγαν καὶ ἀμύμονα τύμβον χεύαμεν Ἀργείων ἱερὸς στρατὸς αἰχμητάων ἀκτῇ ἔπι προὐχούσῃ , ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ , ὥς |
μὲν μέγ ' ἄρισται ἔσαν Φηρητιάδαο , τὰς Εὔμηλος ἔλαυνε ποδώκεας ὄρνιθας ὣς ὄτριχας οἰέτεας σταφύλῃ ἐπὶ νῶτον ἐΐσας : | ||
' εἰσῆλθον , κοῦραι δύο θαυματοποιοί , ἃς Στρατοκλῆς ἤλαυνε ποδώκεας ὄρνιθας ὥς . ὄστρεά τ ' ἤνεικεν , Θέτιδος |
Τρῶες ἐυσθενέες καὶ Ἀμαζόνες ὀβριμόθυμοι . Ἣ δ ' οἵη Τριτωνίς , ὅτ ' ἤλυθεν ἄντα Γιγάντων , ἢ Ἔρις | ||
πρός τινα τῶν ἀστέρων τὸν καιρὸν τοῦ πλοῦ τεκμήρασθαι . Τριτωνίς : Τρίτωνες τρεῖς , Βοιωτίας , Θεσσαλίας , Λιβύης |
δηριόωντο Κήτειοι Τρῶές τε καὶ Ἀργεῖοι μενεχάρμαι , ἄλλοτε μὲν προπάροιθε νεῶν , ὁτὲ δ ' ἀμφὶ μακεδνὸν τεῖχος , | ||
περὶ πάντων ἔστ ' ἀνθρώπων . εἰ δέ κέ οἱ προπάροιθε πόλεος κατεναντίον ἔλθω : καὶ γάρ θην τούτῳ τρωτὸς |
: οὐρὰν δ ' ὑπίλας ⌋ ' ὑπὸ λεοντόπουν βάσιν καθέζετ ' ⌋ ] δ ' ἀποφέρους ' ὠκύπτερον [ | ||
ἀπὸ τῆς τιμῆς καὶ τῆς καθέδρας δηλοῖ τὴν βασιλείαν : καθέζετ ' ἀρχῆς : ἀντὶ τοῦ * * τῆς βασιλείας |
. ἐγὼ μὲν γάρ , εἰ Κριτίας ὁ γενόμενος τῶν τριάκοντ ' εἰσέφερεν τὸν νόμον , οὐκ ἂν ἄλλον τρόπον | ||
, ὦ Τιμόκρατες καὶ Ἀνδροτίων , ἐτῶν ὄντων πλειόνων ἢ τριάκοντ ' ἀφ ' οὗ ὅ γ ' ἕτερος ὑμῶν |
δουρὶ πόλιν πέρθαι Τρώων ἀγερώχων , οὐδ ' ὑπ ' Ἀχιλλῆος , ὅς περ σέο πολλὸν ἀμείνων . Ὣς φάτο | ||
μέγ ' ἐγήθεεν , ἄλλοτε δ ' αὖτε ἄχνυτ ' Ἀχιλλῆος μεμνημένη : ἐν δέ οἱ ἦτορ ἀμφασίῃ βεβόλητο κατὰ |
Θεσσαλίας , . , . * . . Ἀπέκτονε : τόσσους γάρ μοι παῖδας ἀπέκτονε τηλεθόοντας , . , . | ||
οὕνεκεν ὢν Πισίδας καὶ Παίονας ἠδ ' Ἀγριᾶνας καὶ Γαλάτας τόσσους ἀντιάσας στόρεσα . τὸ κτητικὸν Ἀγριανικός , ὡς Χάραξ |
εἰ δὲ θεοπροπίῃσι γέρων ἀνεβάλλετο Κάλχας , ἀλλὰ καὶ ὣς Ἑλένοιο μετήλυδος ὀμφητῆρος μαντοσύναι καλέουσιν ἑτοιμοτάτην ἐπὶ νίκην . τούνεκά | ||
τανύονται . ἤματα μὲν τρί ' ἐφ ' ἑπτὰ βίην Ἑλένοιο πέπυσμαι θηλυτέρης τε λέχος φεύγειν καὶ κοινὰ λοετρά , |
Παμφύλοισί τε πᾶσι καὶ αἰχμηταῖς Κιλίκεσσι σαμαίνει , Λυκίοις τε φιλοπτολέμοισί τε Καρσί καὶ νάσοις Κυκλάδεσσιν , ἐπεί οἱ νᾶες | ||
τρεῖς : ὁμοῦ πᾶσαι τρισμύριαι τρισχίλιαι τριακόσιαι ἐνενήκοντα τρεῖς . φιλοπτολέμοισί τε Καρσί : ὅτι μισθοφόροι ἦσαν διηνεκῶς . ἐξ |
Χρομίος Πύλιος , πρὸς τὰ Πυλαιμένους . . τοὺς γὰρ ἀνώγει σφοὺς ἵππους ἐχέμεν μηδὲ κλονέεσθαι ὁμίλῳ . ” μηδέ | ||
, οὔ σε μάχης μόνον ἔργ ' ἐφέπειν χερὶ Φοῖβος ἀνώγει , ἀλλ ' ἀπάτῃ μὲν ἔχει γαῖαν Μεσσηνίδα λαός |
περ ἐφανδάνει Ὑψιπυλείῃ , πέμπωμεν ξείνοισιν , ἐπεὶ καὶ ἄρειον ὀπάσσαι : ὔμμι γε μὴν τίς μῆτις ἐπαυρέσθαι βιότοιο , | ||
ἀκˈμὰν ποδῶν . τὸ μὲν ἐμόν , Πηλέϊ γέρας θεόμορον ὀπάσσαι γάμου Αἰακίδᾳ , ὅν τ ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ |
τρυφὴν καὶ ὑπερηφανίαν ἐπιλαθόμενος αὑτοῦ : Μνᾶμ ' ἀρετᾶς ἀνέθηκε Ποσειδάωνι ἄνακτι Παυσανίας , ἄρχων Ἑλλάδος εὐρυχόρου , πόντου ἐπ | ||
τότε δὴ γαίῃ πήξας εὐῆρες ἐρετμόν , ἕρξας ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι , ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ ' ἐπιβήτορα |
κορυθαίολος Ἕκτωρ . ὑμέων δ ' οἵ περ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν οὐδ ' οἳ προφρονέως μέμαθ ' Ἕκτορος ἀντίον ἐλθεῖν | ||
καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο . Ἄλλοι μὲν παρὰ νηυσὶν ἀριστῆες Παναχαιῶν εὗδον παννύχιοι μαλακῷ δεδμημένοι ὕπνῳ : ἀλλ ' οὐκ |
ἀμηχανίῃ τε κατηφέες . ὀψὲ δὲ Πηλεύς θαρσαλέως μετὰ πᾶσιν ἀριστήεσσιν ἔειπεν : “ Ὥρη μητιάασθαι ὅ κ ' ἔρξομεν | ||
ἐών περ : “ οὐχ οὕτω , φίλοι ἄνδρες , ἀριστήεσσιν ἔοικε μνηστεύειν ἀλόχους , αἷς νυμφίοι ἤδη ἑτοῖμοι . |
' ὅρκῳ , καὶ ἀλαλκέμεναι μενέαινον : αἶψα δὲ κουρότεροι πεπονήατο δαῖτα γέροντι , λοίσθιον Ἁρπυίῃσιν ἑλώριον : ἐγγύθι δ | ||
παρὰ τῷ ποιητῇ δεξιτερὴν ἕλε χεῖρα ἀντὶ τοῦ δεξιάν . πεπονήατο : πρὸς τὴν τῶν νέων σπουδὴν καὶ ταχύτητα τὸ |
ἀργαλέῃ ὑσμίνῃ , ἀλλά μοι ὅσσοι ἔναντα λιλαιόμενοι μαχέσασθαι δεῦρο κίον , πάντεσσι φόνον στονόεντ ' ἐφέηκα ἀργαλέως , πάντων | ||
δράσῃς ἢ τί κερδάνῃς πλέον ; Πρὶν ἂν δεθεὶς πρὸς κίον ' ἑρκείου στέγης Τί δῆτα τὸν δύστηνον ἐργάσῃ κακόν |
ἕν . . αὐτίκα δ ' εἰς ὑπερῷ ' ἀναβὰς παρελέξατο λάθρῃ Ἑρμείας ἀκάκηταἡ διπλῆ ὅτι οἱ τῶν θηλειῶν θάλαμοι | ||
. Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν . Λαοδαμείῃ μὲν παρελέξατο μητίετα Ζεύς , ἡ δ ' ἔτεκ ' ἀντίθεον |
οὐ σύγχει θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν Ἀχαιῶν . Αἴας δὲ πρῶτος προκαλέσσατο μάκρα βιβάσθων : δαιμόνιε σχεδὸν ἐλθέ : τί ἢ | ||
ὑποτρέσαι οὐδ ' ἀναδῦναι ἂψ λαῶν ἐς ὅμιλον , ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ . Αἴας δ ' ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος |
. Καί μιν ἐγὼν Αἴαντι δαΐφρονι πόλλ ' ἐπέτελλον , ἔντεσι δηρινθῆναι ἀμύμονος ἀμφ ' Ἀχιλῆος ἐσσυμένῳ , νίκης ἐπαρηγόνα | ||
ὑπέρβατον δέ ἐστι . τὸ γὰρ ἑξῆς : χαλκείοις σὺν ἔντεσι περιδινηθέντες , ὅ ἐστι περιδραμόντες . τύμβῳ ἐν ἐκτερέιξαν |
. καί μοι τοῦτ ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἠὲ νέον μεθέπεις , ἦ καὶ πατρώϊός | ||
, / ἶν ' ἀπέλεθρον ἔχοντε , ὁ μὲν τόξων ἐῢ εἰδώς ” ἀντὶ τοῦ τὸν μέν . Τῶν δὲ |
ἀλλ ' Ὀδυσσεὺς ἐπὶ μάστακα χερσὶ πίεζε νωλεμέως κρατερῇσι , σάωσε δὲ πάντας Ἀχαιούς , τόφρα δ ' ἔχ ' | ||
αὐτὸς ὑπέκφυγε κῆρα μέλαιναν , ἀλλ ' Ἥφαιστος ἔρυτο , σάωσε δὲ νυκτὶ καλύψας , ὡς δή οἱ μὴ πάγχυ |
Νεῖλος ἄνακτα καὶ δάμαρ ἡ χρυσέοις ? ? πήχεσι λουομένη ἀπτόλεμον καὶ ἄδηριν ἐλευθερίου Διὸς ὄμβρον , ἀτρεκὲς ? ἐσβέσθη | ||
ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας ἐν Δαναοῖσιν , φὰς ἔμεν ἀπτόλεμον καὶ ἀνάλκιδα . ταῦτα δὲ πάντα ἴσας ' Ἀργεῖοι |
ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν θύνοντ ' ἐν προμάχοισιν , ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν , τόφρ ' ὑπόεικε μάχης , τὸν δ | ||
μέγα δ ' ἐν φρεσὶ γήθεε Μέμνων αἰὲν ἐπεσσύμενος δηίων στίχας , ἀμφὶ δὲ νεκρῶν στείνετο Τρώιον οὖδας . Ὃ |
θείοιο λαθοίμην ; . σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν ἐκρέμω . ἠλάστεον δὲ θεοὶ κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον : | ||
Ζεὺς δ ' ἔλαχ ' οὐρανὸν εὐρὺν ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν : γαῖα δ ' ἔτι ξυνὴ πάντων καὶ μακρὸς |