| γενοῦ . Ἴσον τὸ ἑκατὸν ἔτεσι καὶ τὸ τρισὶ ταῦτα ἱστορῆσαι . Εἰ μὲν ἥμαρτεν , ἐκεῖ τὸ κακόν . | ||
| τῆς οὐρανίου θεωρίας πιστὴν ἀκρίβειαν ἔμελλον βουλομένης τῆς πάντων βασιλίδος ἱστορῆσαι προνοίας . Ἑρμῆς μὲν οὖν ἀπελογεῖτο τῷ περιέχοντι ὡς |
| ἐγένετο ζηλω - τής . πρὸς τῷ γὰρ μὴ πάσας ἐξηγήσασθαι | , ἔτι καὶ τὰ συντάγματα , ἐν οἷς | ||
| λόγῳ προσέχοντες διεσφάλησαν . Βακχεῖος τοίνυν ἐπιβαλλόμενος τὰς Ἱπποκρατείους λέξεις ἐξηγήσασθαι καὶ μὴ δυνηθεὶς νοῆσαι , τί ποτέ ἐστιν τὸ |
| φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
| εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
| ” Προστάξας δὲ Φωκᾷ τὰ μὲν ἄλλα τῶν γεγονότων φανερῶς διηγεῖσθαι , δύο δὲ ταῦτα σιγᾶν , τὸ ἴδιον στρατήγημα | ||
| ' ἐστὶ τῶν παλαιῶν ἐντιμότατα καὶ ὥσπερ ἀρχὴ τοῖς πολλοῖς διηγεῖσθαι , Ἡρακλέους ἀπελθόντος ἐξ ἀνθρώπων ἡ μὲν πόλις καὶ |
| , ἐν ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν : τοξότας γὰρ πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους . περίνεως δὲ οὐκ εἰκὸς πολλοὺς ξυμπλεῖν | ||
| ἐποιχομένη χρυσείῃ κερκίδ ' ὕφαινε , καὶ καλὸν ἀοιδιάει . πεποίηκε καὶ ἄλλο παράγωγον διὰ τοῦ ιμος τὸ ἀοίδιμος . |
| τοῦ δικαίου , δεῖ δὴ ἡμᾶς , ὡς ἔοικεν , ἐξευρεῖν τὸ ποῖον μέρος ἂν εἴη τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον | ||
| ἔξωθεν : οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ τὴν ἐν αὐτῇ τρίβον ἐξευρεῖν : αἱ δ ' ἐνέργειαι δηλονότι κατὰ τὰς διαρθρώσεις |
| ἕως λαβὼν ἀργύριον οὗτος εἴασε διαγραφῆναι καλούντων αὐτὸν εἰς τὴν ἀνάκρισιν τῶν ἀρχόντων . ὅτι δὲ ταῦτ ' ἀληθῆ λέγω | ||
| μόνον , ἔφη , τὸν λαμπτῆρα ἐγγὺς προσενεγκάτω . Εἰς ἀνάκρισιν τοίνυν σε , ἔφη , πρῶτον τῆς δίκης καλοῦμαι |
| “ καὶ τῆς σῆς γυναικός . ” ἐκπλαγεὶς οὖν καὶ θεόπεμπτον εἶναι νομίσας τὸν ἄνθρωπον , “ Μὴ Γοργίας , | ||
| ἀνέγνωσαν τὸν ἄνδρα . ῥητῶς γὰρ αὐτὸς ἐνθάδε μέμφεται τοὺς θεόπεμπτον ὀνομάζοντας τὸ πάθος δι ' ὧν φησιν : οὐδέν |
| ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , καὶ νόμων ἐνίους ἀλυσιτελεῖς δή τινας εὑρηκέναι , νόμων δὲ ἄλλως σώζοντας τάξιν , καὶ πράγματα | ||
| παιωνία : ἐκλήθη δὲ παιωνία διὰ τὸ τὸν Παίωνα αὐτὴν εὑρηκέναι . ἔχει δὲ καρπὸν ὡσεὶ στύρακα ἀμυγδαλῆς . τὰ |
| συνεχώρησε . Τὸ γὰρ σαφῆ καὶ στρογγύλα καὶ ἀποτετορνευμένα αὐτὸν εἰρηκέναι συνεχώρησε , τὸ δὲ τὰ δέοντα εἰρηκέναι ἐξ ἀρχῆς | ||
| τοῦτο καὶ τοῖς ἄρχουσιν εὐτελέστεροι φαίνεσθε ; καὶ πρότερόν τινα εἰρηκέναι φασί : τὸ δὲ Ἀλεξανδρέων πλῆθος τί ἂν εἴποι |
| [ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
| ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
| κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
| κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
| μηδ ' Ὑπερείδην κακῶς δόξαι βεβουλεῦσθαι ποιήσῃς τὰς Εὐθίου ἱκεσίας προσιεμένη , μηδὲ τοῖς λέγουσί σοι ὅτι , εἰ μὴ | ||
| δὲ τὸν Φάωνα μόνον εἶχον οὔτε τινὰ προσβλέπουσα ἕτερον οὔτε προσιεμένη ὅτι μὴ σέ : ᾤμην γὰρ ἡ ἀνόητος ἀληθῆ |
| πολλοὶ ποιοῦσι συγγράμματα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν διδάσκαλον τὸ ὄνομα τοῦ οἰκείου διδασκάλου ἐπιγράφουσιν , ὅπερ καὶ | ||
| καὶ τὰς ἐν τούτοις διατριβάς , οὐ χαλεπὸν εὑρεῖν τὸν διδάσκαλον : πάντα ὑμῖν μεστὰ τοι - ούτων σοφιστῶν , |
| ῥέπειν τὸν ἔρωτα . Πρὸς δὲ τὸ δεύτερον , τὸ ἀντιγράφειν Λυσίᾳ , ῥητέον ὅτι , ὥσπερ ὁ θεωρητικὸς φιλόσοφος | ||
| τοι καὶ ῥητορικῆς δέοι ἂν τῷ βασιλεῖ . σὺ γοῦν ἀντιγράφειν πολλάκις ἀναγκάζει καὶ ἀντιλέγειν Δημοσθένει , μάλα δεινῷ ῥήτορι |
| τῆς πάντων ἐπεβουλεύσαντο σωτηρίας καὶ τότε , πρόφασίν τινα δολίαν πλασάμενοι , ὡς οὐ πρὸς φυγὴν ἐκτρέπονται , πρὸς ὑποδοχὴν | ||
| ἀλληγορίας δὲ καὶ μύθους ἐπινοήσαντες καὶ τοῖς κοσμικοῖς παθήμασι συγγένειαν πλασάμενοι μυστήρια κατέστησαν , καὶ πολὺν αὐτοῖς ἐπῆγον τῦφον , |
| ὄντες ; ” Ὁ αὐτὸς τοὺς πλουσίους καὶ ἀπαιδεύτους παραπλησίους ἔφησεν εἶναι τοῖς κριοῖς τοῖς ἐπιπόκοις , πλὴν ὅτι ἐκείνους | ||
| Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν ἠξίου τυγχάνειν , Τοιγαροῦν , ἔφησεν , ἐπεὶ σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ μειράκια |
| διατάξεις ποιεῖσθαι , κοινὴ διάληψις . Τίς ἡ ἰδιάζουσα κατὰ Πυθαγόραν ἦν μελέτη τῆς μαθηματικῆς ἐπιστήμης , καὶ πρὸς πόσα | ||
| πῶς δὲ τετρὰς ὁ θεὸς οὗτος , ἐκ τοῦ εἰς Πυθαγόραν ἀναφερομένου ἱεροῦ λόγου σαφῶς εὑρήσεις , ἐν ᾧ ἀριθμὸς |
| ψυχῇ τῆς ἀγνοίας τὸ αἴτιον . οἷς δὲ τὰ θεῖα φιλοσοφεῖται καὶ οὔτε προΰπαρξις οὔτε μεθύπαρξις τῆς ψυχῆς τοῦ σώματος | ||
| . . § : ταῦτα καὶ ἔτι πλείω λέγεται καὶ φιλοσοφεῖται περὶ ἑβδομάδος , ὧν ἕνεκα τιμὰς μὲν ἔλαχεν ἐν |
| βροτοῖς τί χρῆμ ' ἐρωτᾶις , ὦ ξέν ' , ἐκμαθεῖν θέλων ; ἐκ γῆς πατρός σου πρόγονος ἔβλαστεν πατήρ | ||
| ἰατρικὴν πρῶτον μὲν Ἀσκληπιὸν παρ ' Ἀπόλλωνος τοῦ πατρός φασιν ἐκμαθεῖν καὶ ἀνθρώποις μεταδοῦναι , διὸ καὶ δοκεῖ εὑρετὴς γεγονέναι |
| δὲ συμπεσόντα οὐδεπώποτε ἐνεώρων , ἀλλὰ παρήλλαξε τοσούτων ἐνιαυτῶν ἀριθμὸς ἐπαινέτην μὲν τῶν λεγομένων , ἀπείρατον δὲ ὧν ἐπῄνουν . | ||
| διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας Ἀθήναζε ταῦτα κομίσαι μέγα |
| ' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
| μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
| φιλοσοφίᾳ : κατ ' ἔννοιαν δὲ τὴν αἵρεσιν εἶναι πρόσκλισιν δογμάτων πολλῶν πρὸς ἄλληλα συμφώνων ἢ πρὸς ἓν τέλος ἀναφερόντων | ||
| ἐχόντων τὴν ἀναφοράν . ἢ οὕτως . αἵρεσίς ἐστι σύστημα δογμάτων ἀκολουθούντων ἀλλήλοις τε καὶ τοῖς φαινομένοις ἢ νομιζομένων ἀκολουθεῖν |
| πόνοις ἀνάλωσεν , ἃ πρὸς ἡδονὰς ἀναλίσκουσιν ἕτεροι . Διὸ θαυμάσαι τὸν Ἡσίοδον δεῖ τραχεῖαν εἰπόντα τῆς ἀρετῆς τὴν ὁδόν | ||
| ἀντιβλέποντα αὐτοῦ παντὶ τῷ βίῳ ; οὐ γὰρ ἐνῆν ἴσως θαυμάσαι σώφρονα τῷ ἀκολάστῳ καὶ τὸν δίκαιον τῷ πλέον ἔχειν |
| ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
| ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
| ἐμοί γε οὐ πολὺς λόγος , εἰ οὐχ ἱκανὸς φανοῦμαι συγγράφειν , Ἐπικτήτῳ τε οὐδ ' ὀλίγος , εἰ καταφρονήσει | ||
| μὲν οὖν ποιεῖν , ὦ πάτερ , ἢ λόγους πεζοὺς συγγράφειν , ὁποίας σὺ τὰς ἐπιστολάς , ἀφ ' ὧν |
| ἀκριβούντων τὰς τέχνας φασὶν εἰρῆσθαι τὴν παροιμίαν : ἐπειδὴ τῶν παλαιῶν δημιουργῶν πλαττόντων τὰ ζῶα τυφλὰ , ὁ Δαίδαλος καὶ | ||
| ἐξ ἐριβοίας παῖδα θρασὺν μοιρίδιον τελέσαι τῷδε : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον ἀπὸ τῆς πατρίδος τοῦ νικητοῦ |
| τὰς Ἀθήνας λέγει . τὸ δὲ ἑξῆς : πόλιν τύραννον παραστησώμεθα ʃ πλεονάζει τὸ τῆς τυραννίδος ὄνομα , ἵνα μᾶλλον | ||
| ὥστε τῶν μὲν ἤδη ἄρχειν , τῶν δὲ διανοεῖσθαι , παραστησώμεθα ἐπελθόντες , καὶ αὐτοί τε ἀκινδύνως τὸ λοιπὸν οἰκῶμεν |
| τὰ δ ' ἐκφάνδην , τὰ δ ' ὡς θεῶν ἀκούσαντα , τὸ δὲ ἐμοὶ μὲν ἀπιθανώτατον , γιγνώσκω γάρ | ||
| ἐμήνυσαν ὅτι θηρία εἴη , τάχα δ ' ἀπαλλάττοιτο σάλπιγγος ἀκούσαντα καὶ κρότου , ἐκ τούτου Νέαρχος ταῖς ναυσὶν ἐπῆγε |
| ἀνθρώπου , ὡς εἶναι δεκτικὴ ἐπιστήμης , ὁ δὲ ὅτι βουληθεὶς θεωρεῖν εὐθὺς δύναται , εἰ μή τι κωλύει τῶν | ||
| , τοὺς χρόνους τοὺς πρώτους , ἐν οἷς οὐδαμοῦ τοῦτο βουληθεὶς τὸ δίκαιον αὑτῷ γενέσθαι φαίνεται , οὐδὲ προκαλεσάμενος , |
| ἐν τούτοις πᾶσιν τὸ τῆς φάσεως ὄνομα κεῖται , ἀναγκαῖον ᾠήθη πρότερον περὶ φάσεως διαλαβεῖν , εἶτα καὶ πῶς συντεθεῖσα | ||
| ἔμελλεν αὐτὸς ἀπαγγέλλειν σοι γράμματα ἐμὰ μαρτυροῦντα τοῖς ἐμοῖς λόγοις ᾠήθη δεῖν φέρειν . σὺ δὲ κἀκείνων ἀκούσας καὶ ταῦτα |
| ἀλλ ' ὅπερ ἂν αὐτῷ δοκῇ τοῦτο καλὸν καὶ χρήσιμον ὑπολαμβάνων . Ὥστε ἂν ἀδικήσῃ μὲν τὸν ἀγαθὸν ὁ φαῦλος | ||
| ' οἴει τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον , κακῶς ὑπολαμβάνων . ὁρᾷς γοῦν , ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων ἔλαττον ποιοῦμεν |
| φασιν ἀπὸ Τιθορέας νύμφης , οἷαι τὸ ἀρχαῖον λόγῳ τῷ ποιητῶν ἐφύοντο ἀπό τε ἄλλων δένδρων καὶ μάλιστα ἀπὸ τῶν | ||
| παρὰ τῆς θαλάττης ἀνασπῶσα : ἡ γραφὴ δὲ τὰ τῶν ποιητῶν ἐπαινοῦσα καὶ μῦθον τῇ νήσῳ ἐπιγράφει , γίγαντα μὲν |
| ἐπισκοπεῖν καὶ μὴ διαλείπειν , τὰ δ ' ἄλλα πάρεργα ἡγήσασθαι . εἰ δὲ μή , οὐδὲν ὄφελος ὑμῖν ἔσται | ||
| Τί οὖν ; ἐκ τούτων σὺ φῂς νοῦν ἔχειν αὐτὴν ἡγήσασθαι τὸν Ἀγαμέμνονα ; Οὐδαμῶς : οὐδὲ γὰρ εἰκὸς ἦν |
| μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
| πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
| τοῦ εἰ ἔστιν ἄρξασθαι , ἀλλ ' ἐπειδὴ τοῦτο ἔφθη παραιτησάμενος , ἡνίκα ἔλεγεν τῶν μὲν βαθυτέρων ἀπέχομαι ζητημάτων καὶ | ||
| οὐκ ἐνδέχεταί ποτε τὸν εὐδαίμονα . τὸ γοῦν δύναμιν εἶναι παραιτησάμενος ζητεῖ ἐφεξῆς , εἴτε τῶν ἐπαινετῶν ἐστιν εἴτε τῶν |
| δὲ ἐν Προμηθεῖ Λυομένωι καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . . Γεωγραφ . , : | ||
| δὲ ἐν Προμηθεῖ λυομένῳ καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . Ἡ μὲν Λιβύη , φησὶν |
| πειρῶνται , τῶν τοιούτων δέ , τῶν δοκούντων μυθικῶν , ἀπομνημονεύουσιν ὡς οὐδὲν ἀπιστοῦντες ὅ τι ἂν εἰς τὸ θεῖον | ||
| πολιτείᾳ Ζάλευκον τὸν Λοκρὸν παρὰ τῆς Ἀθηνᾶς τοὺς νόμους λαμβάνειν ἀπομνημονεύουσιν . . : περὶ γὰρ τῆς Ὁμήρου ποιήσεως γένους |
| Αἰγύπτιος , οὗ καὶ Ἡρόδοτος ἐμνήσθη , μετὰ τὴν ἱστορίαν ἐνθυμηθεὶς οὐ μόνον τοῖς Αἰγυπτίοις ἀλλὰ καὶ Σκύθαις ἠξίωσε μεταδοῦναι | ||
| κολακεύων βασιλέας ἐμαυτοῦ ἀπηνέχθην . εἰ γοῦν ἔροιό με πλουσίους ἐνθυμηθεὶς καὶ πένητας , ποτέρου τῶν ἐθνῶν τούτων ἐμαυτὸν γράφω |
| ἐντοπίῳ , φροντίσαντί τε τοσοῦτον περὶ τούτων ὥστε τριάκοντα βίβλους συγγράψαι στίχων ἐξήγησιν μικρῷ πλειόνων ἑξήκοντα , τοῦ καταλόγου τῶν | ||
| , ἀλλὰ πάνυ ῥᾷστον καὶ πρόχειρον καὶ ἅπαντος εἶναι ἱστορίαν συγγράψαι , ἤν τις ἑρμηνεῦσαι τὸ ἐπελθὸν δύνηται . τὸ |
| οὐ γὰρ εἰκὸς τὰ οὕτως ἔνδοξα καὶ τύφου πλήρη μὴ πεπύσθαι , ἢ πεπύσθαι μὲν μὴ ἄξια δὲ μνήμης ὑπολαβεῖν | ||
| τὸ μὴ λανθάνειν οὐχ οὕτως ἀποδεκτέον , ὡς ἐν τῷ πεπύσθαι μόνον ὅτι εὐνοοῦσιν ἀλλήλοις , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ |
| ὁρᾶν , ἐπειδὴ καὶ τὰ εἰρημένα τύχῃ τινὶ ἐπενόησε καὶ ἐξεῦρεν . τὸ ω τὸ μέγα καὶ τὸ α συναλειφόμενά | ||
| ἐν τοῖς Καρνεονίκαις . : τὸν δὲ τρίτον ὑποκριτὴν αὐτὸς ἐξεῦρεν , ὡς δὲ Δικαίαρχος ὁ Μεσσήνιος , Σοφοκλῆς . |
| , ἀλλὰ θεῶν κού τις , ὅς μοι καὶ πάλαι προεσήμαινε τὰ μέλλοντα ἔσεσθαι . Κροῖσος μέν νυν ἔθαψε , | ||
| πίνωσιν ἀπὸ τῆς Νέδας : τοῖς δὲ ἄρα ὁ δαίμων προεσήμαινε τοιόνδε . τὸ δένδρον τὸν ἐρινεόν εἰσιν Ἑλλήνων οἳ |
| δὲ αὐτῷ προφάσεως . τίς οὖν ἡ πρόφασις ; φησὶν ἠγνοηκέναι τὸν Αἰσχίνην πεπρακότα αὑτὸν ἐν τῇ προτέρᾳ πρεσβείᾳ . | ||
| δημοτέων , διὰ τοῦτο τὸ πρῆγμα : ἐδόκεον γὰρ αὐτοῖσιν ἠγνοηκέναι μοῦνος , οἱ δὲ ἄλλοι ἐγνωκέναι , καὶ οὐκ |
| , ὁ Πλάτων δὲ ἐπεξειργάσατο : τοὐναντίον δὲ Πλάτων μὲν παρῆκε τὰ περὶ τῆς πολιτείας , Θουκυδίδης δὲ ἐπεξῆλθεν . | ||
| Θώρηξ ὁ Ληρισαῖος Ξέρξην φεύγοντα καὶ τότε ἐκ τοῦ φανεροῦ παρῆκε Μαρδόνιον ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα . Ἐπεὶ δὲ πορευόμενος γίνεται |
| καρπὸς ἐν αὐτῷ γίνεται , καὶ τὰ εἰς Δελφοὺς πεμφθέντα ἀναγράψαι τὰ σοφά , ἐφ ' οἷς ἔοικεν ὁ Ἀπόλλων | ||
| καὶ ἄλλαι πλεῖσται ἦσαν ἀποκείμεναι , ὧν οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν ἀναγράψαι ῥᾴδιον . κατέλεξε δ ' αὐτὸν ὁ Καλλίξεινος . |
| ἐθεώρησε γὰρ , ὅτι τὰ εἰς ευς ὀξύνεται , καὶ ἀπέδειξε , καὶ τὸ πᾶν αὐτῆς πεπέρανται . Καὶ οἱ | ||
| ἕνεκεν καὶ τὰ ἄλλα συνέστηκε . τοῖς μὲν οὖν θεοῖς ἀπέδειξε τὸν οὐρανὸν τοῖς δ ' ἀνθρώποις τὴν γῆν , |
| λόγος ἐς τοσοῦτό μοι δεδηλώσθω , πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας , ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον , καὶ | ||
| ἔρχεται πόλιν τὴν Εὐρυτείαν : τόνδε γὰρ μεταίτιον μόνον βροτῶν ἔφασκε τοῦδ ' εἶναι πάθους : ὃς αὐτὸν ἐλθόντ ' |
| λέγουσιν υἱοὺς θεῶν ἐκ συνουσίας γεννωμένους , ἀλλὰ ὡς ἀλήθεια διηγεῖται τὸν λόγον τὸν ὄντα διὰ παντὸς ἐνδιάθετον ἐν καρδίᾳ | ||
| δὲ λέγεται , ὅτι διὰ τούτου τὰς τῶν ἡρώων πράξεις διηγεῖται . Λέξει δὲ ποικίλῃ κεχρημένος τοὺς ἀπὸ πάσης διαλέκτου |
| ἔχει προσεῖναι ταῖς ἐπισκέψεσι τῶν ἐπισημασιῶν καὶ ὅλως τῶν τοιούτων προρρήσεων πρῶτον μὲν στοχαζομένους τοῦ παρ ' αὐτὰς αἰτίου καὶ | ||
| δ ' Ἀντίγονος ἐν τοῖς ἄλλοις καταφρονεῖν εἰωθὼς τῶν τοιούτων προρρήσεων οὐ μετρίως ἐκινήθη τότε , καταπλαγεὶς τὸ ἀξίωμα τῶν |
| καὶ μὴν ἐν ταῖς ἐξηγήσεσιν ἐνδεέστερος τῷ λόγῳ ἢ ὥστε ἑρμηνεύειν τὰ δοκοῦντα ἀποχρώντως . οὐ μὴν οὐδ ' ἐνταῦθα | ||
| ἵνα μὴ διαβάλῃς τὸ ἦθος , ἀλλὰ τὰ τοιαῦτα αἰνιγματωδῶς ἑρμηνεύειν καὶ ἑτέρων πραγμάτων ὀνόμασι χρώμενος δηλοῦν τὸ πρᾶγμα . |
| εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
| νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
| τῆς προσηκούσης τοῖς προκειμένοις ἀρχῆς καὶ τάξεως ὅτι δεῖ τοὺς ποιητὴν τὸν θεὸν τοῦδε τοῦ παντὸς παραδεξαμένους τῇ τούτου σοφίᾳ | ||
| καὶ τῷ παιδὶ ἀνδρωθέντι ἐξειπεῖν τὸ πρᾶγμα . καὶ τὸν ποιητὴν οὕτω σεμνῦναι τὰ ζῷα οἷς βρέφος ὢν συνέπαιζε , |
| ἀκμάζουσαν ἡλικίαν λογικός : ἅπερ οὐ μόνον λέγειν ἀλλὰ καὶ ὑπονοεῖν ἀσεβές : τὸν γὰρ τελειότατον ὁρατῶν θεῶν περίβολον καὶ | ||
| λύπην ἢ φροντίδα τινὰ προηγησαμένην ἢ ψυχικὸν ἄλλο πάθος , ὑπονοεῖν χρὴ τότε πρὸς τὸ τῆς φαντασίας εἶδος ἢ λόγον |
| τῶν ὑπαρκτῶν . οἵ γέ τοι περὶ τὸν Δημόκριτον καὶ Πλάτωνα πᾶν αἰσθητὸν ἀναιροῦντες συναναιροῦσι καὶ τὴν φωνήν , αἰσθητόν | ||
| καὶ ἐν ἄλλοις δέ . Λέγεται τὴν διαφορὰν Ἀριστοτέλους πρὸς Πλάτωνα τὴν πρώτην ἐκ τούτων γενέσθαι . οὐκ ἠρέσκετο τῷ |
| ὅ ἐστιν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος . οἱ δὲ περὶ τὸν Ἐπίκουρον καὶ Στράτωνα τὸν φυσικὸν δύο μόνον ἀπολείποντες , σημαῖνόν | ||
| σοφιστικὴν καθάπερ καὶ ἄλλοι πολλοὶ τῶν ἀνδραπόδων . καὶ αὐτὸν Ἐπίκουρον ἐν ταῖς ἐπιστολαῖς περὶ Ναυσιφάνους λέγειν : ταῦτα ἤγαγεν |
| ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος , ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε . τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν ἐν ἀριστερᾷ | ||
| καὶ περὶ πάντων ἁπλῶς . καὶ εἶδε καὶ ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε καὶ μάλιστά γε δὴ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβὰς ἐς αὐτὴν |
| λόγος πρὸς τὸ μὴ διὰ κενῆς πονεῖν καὶ τὰς ἀνεπιτηδείους διδάξαι προσδεχομένως . ἐπιτήδειος δέ ἐστιν ἡ γραμμάτων ἐντός , | ||
| καθ ' ὃν ἔξεστι ἐκφέρειν τὰ ποιήματα . τεκεῖν ] διδάξαι , γεννῆσαι . , γράψαι , τὴν κωμῳδίαν , |
| θῇον . καὶ μὰν καὶ τοῦτό γα φανερὸν ὅτι ἐκ διαθέσιος καὶ πράξιος βίος διαφέρων γίνεται : ἀνάγκα δὲ τὴν | ||
| πόνος τῆς ἀρετῆς μανίη κρίνεται . Ἐτυγχάνομεν δὲ περὶ κόσμου διαθέσιος καὶ πολογραφίης , ἔτι τε ἄστρων οὐρανίων ξυγγράφοντες . |
| τῆς χρείας παράφρασις , εἶτα ἡ αἰτία , οἷον Ἰσοκράτης ἔφησε τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν εἶναι πικρὰν τὸν δὲ | ||
| ζώντων ἐγίγνονθ ' οἱ λόγοι , τάχ ' ἄν τις ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' |
| μῦς ὁ πεπονθὼς ᾖ , τὸ πύον ὑπό τι τῶν ἀμφιεσμάτων αὐτοῦ καταλαμβάνεσθαι μὴ φθάσαν εἰς τὴν ἐκτὸς χώραν ἀφικέσθαι | ||
| ἦν , ἀλλ ' ἡμικύκλιον . τὰ δὲ τοιαῦτα τῶν ἀμφιεσμάτων Ῥωμαῖοι μὲν τόγας , Ἕλληνες δὲ τήβεννον καλοῦσιν , |
| Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
| : τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
| παράταξιν : δεῖξαι τὸν προδότην τοῖς κατηγόροις καὶ δευτέραν νίκην προῄρημαι . Στασιάζουσιν ἐπέστησαν οἱ ἀστυγείτονες ὡπλισμένοι : καὶ πέπαυται | ||
| μοι χωρεῖ , δῆλον ὅτι εὐσεβής εἰμι ἀνὴρ καὶ πράξεις προῄρημαι καλάς . τί οὖν , ἐὰν μεταβάλωμαι καὶ τὰ |
| ποιῶν τολμᾷς τἀμὰ μέλη ψέγειν , ἀνὰ τὸ δωδεκαμήχανον Κυρήνης μελοποιῶν ; Τὰ μὲν μέλη σου ταῦτα : βούλομαι δ | ||
| ἐπειδὰν κιθαρίζειν μάθωσιν , ἄλλων αὖ ποιητῶν ἀγαθῶν ποιήματα διδάσκουσι μελοποιῶν , εἰς τὰ κιθαρίσματα ἐντείνοντες , καὶ τοὺς ῥυθμούς |
| τοιαύτας μυθολογίας , ἀλλὰ καὶ ὅθεν παρεῤῥυηκεν ὁ τοιοῦτος λόγος ἀποφαίνειν τελεωτέρας ἐστὶν ἕξεως ἢ κατὰ τοὺς πολλούς , ὅπερ | ||
| ἡ παρὰ τῶν μᾶλλον ἀεὶ κυρίων ὁσία ἵλεω τὸν θεὸν ἀποφαίνειν , ὡς μηδὲ ἐπάναγκες τὴν ἀνάθεσιν δέχεσθαι . . |
| μέθης . Σαπφώ τε ἡ καλὴ πολλαχοῦ Λάριχον τὸν ἀδελφὸν ἐπαινεῖ ὡς οἰνοχοοῦντα ἐν τῷ πρυτανείῳ τοῖς Μυτιληναίοις . καὶ | ||
| κοινὸν τόδ ' ἄχος , καὶ πόλις ἄλλως ἄλλοτ ' ἐπαινεῖ τὰ δίκαια . ἡμεῖς δ ' ἅμα τῷδ ' |
| δὲ μετὰ δακρύων αὐτὸν ὁ πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ | ||
| εἴκοντα οὔτε χάρισιν ὑποκατακλινόμενον . ἀεὶ γὰρ ἐπαινῶν αὐτὸν καὶ θαυμάζων διατελῶ τοῦ τε φρονίμου καὶ τῆς γενναιότητος , ἣν |
| ὅπως ἔχει φύσεως καὶ τῆς πρὸς ἄλληλα διαστάσεως μάλα ἐναργῶς ἐπιδεικνὺς καὶ τὰς κοινὰς ἡμῶν καὶ αὐτοφυεῖς ἐννοίας συμφώνους τοῖς | ||
| οὔτε γὰρ τριήρεις οὔτε στρατιώτην προδέδωκα . Λύσεις ὁρικῶς , ἐπιδεικνὺς ὅτι τοῦτο ἐκείνων ἐστὶ χαλεπώτερον : καὶ οὐχ εἷς |
| τῶν ἀσυνέτων καὶ ἀπραγμόνων . Δαιδάλου ποίημα : ἐπὶ τῶν ἀκριβούντων τὰς τέχνας ⋮ Λέγεται γὰρ , ὅτι Μίνως Δαίδαλον | ||
| δὲ συγγενικὸν Ἄττιος , ὃς ἁπάντων θεοφιλέστατος ὁμολογεῖται γενέσθαι τῶν ἀκριβούντων τὴν τέχνην καὶ μεγίστου τυχεῖν δι ' αὐτὴν ὀνόματος |
| δυνατὸν γὰρ κατὰ ταὐτὸν καὶ τὴν οἰκείαν φύσιν φυλάξαι καὶ ζηλῶσαι τύπον ἀρχαῖον : ὁ γὰρ περὶ τὸν ἰσχνὸν ἐπιτηδείως | ||
| Ἀριστείδην τοῦ φθόνου : οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος πολλά σε ἔφη ζηλῶσαι τοῦ πλούτου . καίτοι μακρῷ ἄμεινον ἦν , ἃ |
| τοῖς ἀφανεστάτοις εἴωθε συμβαίνειν , ἴσην ἐδικαίωσε καὶ τὴν εἰσφορὰν νομοθετῆσαι στοχασάμενος , ὡς ἔφην , μάλιστα τοῦ πᾶσι δυνατοῦ | ||
| ? [ ! ! ! ! ! ! ] Βουζύγης νομοθετῆσαι [ ] : μέμνηται δ ' αὐτοῦ [ ] |
| ἔδει τὰ τοῦ καθηγεμόνος τῶν Ἐπικούρου δογμάτων μὴ ἀγνοῆσαι μηδὲ ἀγνοήσαντα ζητεῖν , πῶς τὸν ἀποθανόντα πάλιν ἀναβιῶναι δυνατόν . | ||
| πάντη , μὴ πρός τι τῶν ἔξω κεκλίσθαι , ἀλλὰ ἀγνοήσαντα τὰ πάντα καὶ πρὸ τοῦ μὲν τῇ διαθέσει , |
| . ἐξεῖπον [ ] δὲ πρόσθεν [ αὐτοῦ τὴν ] σοφίαν καὶ [ τὰς ἐντολὰς ] καὶ ὑπέδειξα [ αὐτῶι | ||
| ἐκ μαθήσεως . θυμόσοφός ἐστι : ἐκ φύσεως ἔχει τὴν σοφίαν . δεικτικῶς φησιν ἀντὶ τοῦ ” μικρόν “ . |
| δεῖ ὡς παῖδας τοκεώνων , τουτέστι κατὰ ψιλόν , καθότι παρειλήφαμεν . Ὥσπερ εἴ τίς σοι θεῶν εἶπεν , ὅτι | ||
| ἢ Περικλέους ἢ Ἀθηναίων , ἢ Λακεδαιμονίων , οἷς ἐπιμελὲς παρειλήφαμεν ἐκ τῶν ἀρχαίων τὸ δόξης μᾶλλον ἢ τῶν ἄλλων |
| φησὶ δ ' Ἀπολλόδωρος ὁ λογιστικὸς ἑκατόμβην θῦσαι αὐτόν , εὑρόντα ὅτι τοῦ τριγώνου ὀρθογωνίου ἡ ὑποτείνουσα πλευρὰ ἴσον δύναται | ||
| ὀρνέων τινὰ τὸν Ξίσουθρον ἀφιέναι . Τὰ δὲ οὐ τροφὴν εὑρόντα οὔτε τόπον ὅπου καθίσαι , πάλιν ἐλθεῖν εἰς τὸ |
| παραβῆναι . Θ ἙΤΕΡΩΣ Ἡ ὙΠΟΘΕΣΙΣ . φασὶ τὸν Ἀριστοφάνη γράψαι τὰς Νεφέλας ἀναγκασθέντα ὑπὸ Ἀνύτου καὶ Μελήτου , ἵνα | ||
| Ποντικὸς ἐν τοῖς Περὶ νόμων , ὃς καὶ Θουρίοις νόμους γράψαι φησὶν αὐτόν : ὡς δ ' Εὔπολις ἐν Κόλαξιν |
| . ἀεὶ γὰρ ἂν παρὰ σοὶ πανήγυρις εἴη τῶν βουλομένων ἐπιδεικνύναι εἴ τίς τι σοφὸν ἢ καλὸν ἢ ἀγαθὸν ἔχοι | ||
| ἐν δὲ ταῖς παρασκευαῖς ταῖς τοῦ πολέμου φοβεροὺς καὶ χαλεποὺς ἐπιδεικνύναι : πρὸς γὰρ τοὺς ἐχθροὺς καὶ τοὺς ἀντιπάλους ἐκεῖνός |
| Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
| τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
| τῶν πάλαι καὶ τῶν νῦν τὴν εὐκρασίαν καὶ τὴν εὐκαρπίαν λεγόντων πρῶτον μὲν τὴν τῶν προσβόρρων Ἰνδῶν , ἔπειτα δὲ | ||
| παροιμία ἐπὶ τῶν καθ ' ἑαυτῶν τι πραττόντων μάτην ἢ λεγόντων ἢ κακοπαθούντων λεγομένη . παρέρρει . τοῦ πατριάρχου τὸ |
| ὁρᾶν τι ὁπωσοῦν , θεᾶσθαι δὲ τὸ ὁρᾶν τι τῶν τεχνικῶς γινομένων οἷον πάλην , παγκράτιον , γραφήν . βλέφαρα | ||
| ἐστὶ , καὶ ὁποία ὀφείλει εἶναι , καὶ πῶς δύναται τεχνικῶς ῥητορεύειν , οὐχ ὡς ὁ Λυσίας οὐδὲ ὁ Θρασύμαχος |
| εὐφυέστατος ἐγεγόνει πρὸς τὰς μαθηματικὰς ἐπιστήμας , ὥστε καὶ πολλὰς εἰσενέγκασθαι καινὰς ἀπορίας καὶ λύσεις γε τῶν ἀποριῶν πρὸς τὰς | ||
| περὶ αὐτὴν φιλοτιμίας , δίκαιον ᾠήθην κατ ' ἐμὴν δύναμιν εἰσενέγκασθαι ἐπικουρίαν τοῖς ἐν ὁδοῖς , μάλιστα καὶ κατ ' |
| λόγων ἰσχύϊ προσεχρῆτο . ὅθεν καὶ Δημόδοκος ὁ Λέριος τοῦτο αἰνίττεται λέγων : ἢν τύχῃς κρίνων δικάζευ τὴν Πριηνίην δίκην | ||
| ὁ στίχος : σεσημείωται γὰρ τὸ ὄνομα τῆς Ἑλένης . αἰνίττεται δὲ ὅτι πονηρῶς κερτομεῖ περὶ τούτων πυνθανομένη ὧν παροῦσα |
| πάντων δὲ τὸ περὶ αὐτὴν πάθος ἐλεούντων , καί τινων ἀντεχομένων τοῦ σώματος , ἐπιγενέσθαι πλῆθος ὄμβρου καὶ συνεχεῖς κεραυνῶν | ||
| τοῦ δὲ Θηραμένους ἐναντιουμένου τοῖς συνάρχουσι , καὶ μετὰ τῶν ἀντεχομένων τῆς σωτηρίας ἀπειλοῦντος ἀμύνεσθαι , συνήγαγον τὴν βουλὴν οἱ |
| τοὺς πιστοτάτους μοι τῶν θεραπόντων , Πυλάδην καὶ Φιλόκαλον , ἐξέπεμψα ὡς σέ : μέλλω γὰρ τοῖς Διονυσίοις ἐπιτίθεσθαι τῷ | ||
| οὐκ ἐλάχιστον ἐγὼ μετέσχηκα : δυεῖν γὰρ υἱῶν γενόμενος πατὴρ ἐξέπεμψα μὲν αὐτοὺς εἰς τὸν ὑπὲρ τῆς πατρίδος κίνδυνον , |
| ὡς μὴ ἀδικοῖτο . εἰ δὲ καὶ σοὶ δοκεῖ μετὰ Πλάτωνος τὸ ἀδικεῖν τοῦ ἀδικεῖσθαι μεῖζον εἶναι κακόν , ἔοικα | ||
| ὁ λόγος γένηται πρὸς τὸ τὴν ἐξήγησιν εὑρεῖν ἑτοίμως , Πλάτωνος πρότερον ἐφοδεύσω τὸν διάλογον . Σωκράτης περὶ ῥητορικῆς Γοργίᾳ |
| εἰς ἀρετὴν γάλακτος συντελεῖ καὶ ἡ νομὴ τῶν ζῴων : ἐναργῶς γοῦν θεώμεθα τὰ νεμηθέντα σκαμμωνίας ἢ τιθυμάλλων τινὸς καθαρτικὸν | ||
| , οἷς ἐπιχειρεῖ λύειν καὶ ταῦτα καὶ ἄλλα πάμπολλα τῶν ἐναργῶς τι εἶναί σοι φαινομένων τε καὶ πιστευομένων , ἔτι |
| τὸ βιβλίον : οἷς μὴ κατὰ τὴν σὴν ἕξιν ἐς φιλοσοφίαν διατεθεῖσι δόξειεν ἄν τι λόγου ἄξιον ἔχειν καὶ τὰ | ||
| ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι |
| τηροίη , καὶ μήποτε τοῦ ποιεῖν ἐκεῖνο τὸ λέγων εὐδοκιμεῖν ἡγήσαιτο βέλτιον . Καὶ φύσεως ἕνεκα καὶ τοῦ πονεῖν ἐθέλειν | ||
| τῆς Ἱπποδαμείας γάμον . τῷ δὲ Ταντάλῳ καὶ πᾶς ἂν ἡγήσαιτο τοὔνομα ὀρθῶς καὶ κατὰ φύσιν τεθῆναι εἰ ἀληθῆ τὰ |
| πάντα τὰ τοιαῦτα προῃρούμην πολιτεύματα , ἀφ ' ὧν ἅμα δόξαι καὶ τιμαὶ καὶ δυνάμεις συνέβαινον τῇ πόλει : βάσκανον | ||
| ὑπὸ τουτουῒ τοῦ Μαρσύου πολλάκις δὴ οὕτω διετέθην ὥστε μοι δόξαι μὴ βιωτὸν εἶναι ἔχοντι ὡς ἔχω . καὶ ταῦτα |
| αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
| χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |
| ἔστι καὶ ἐκ τοῦ Σόλωνος αʹ ἄξονος καὶ ἐκ τῆς Ἀριστοτέλους Ἀθηναίων πολιτείας . Τιμαχίδας δὲ ἡγεῖται παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς | ||
| ἀρχηγῶν καὶ προστατῶν τῆς φιλοσοφίας δεῖξαι , Πλάτωνός τε καὶ Ἀριστοτέλους ; τούτων γὰρ ὁ μὲν εἷς τὴν ἀσάφειαν διὰ |
| , οὐ πρότερον κατελύσαντο τὸν πόλεμον , ἕως οὗ πάσας ἐξελέγξαντες τὰς ἐλπίδας , τελευταῖον εἰς τὸν περὶ τῆς πατρίδος | ||
| ὑμᾶς εἰσαγαγόντες τὸν διαμαρτυρῆσαι τολμήσαντα κατὰ ταῦτα , ἐκεῖνόν τε ἐξελέγξαντες περιφανῶς τὰ ψευδῆ μεμαρτυρηκότα τὴν τῶν ψευδομαρτυρίων δίκην εἵλομεν |
| , ἄνδρα ἐργάτην καὶ ἀκριβῶς τὸν βίον συνειλεγμένον , οὐκ ἠπίστατο τοῖς τοῦ Φράστορος τρόποις ἀρέσκειν , ἀλλ ' ἐζήτει | ||
| ταχέως , μετέωρος ταῖς ἐλπίσι : τῶν γὰρ περὶ Χαιρέαν ἠπίστατο οὐδέν , μετὰ δὲ τῶν ἄλλων γυναικῶν ἐδόκει καὶ |
| τῶν προτάσεων καθόλου ὡς καθόλου , μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλας ἀντιφατικῶς ἀποφαινόμενος , τὴν πᾶς κατάφασιν τῇ οὐ πᾶς ἀποφάσει καὶ | ||
| ἐν τῷ ὦ σὺ Ἀρίσταρχε . ὃ οὖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἀποφαινόμενος ἢ πρός τινα ἀπερειδόμενος τὸν λόγον ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ |
| ὑπερκειμένων ἐθνῶν ἁπάντων : ὁ δὲ Ἀλέξανδρος ἔμπαλιν τὰ οἴκοι προὔκρινεν , λέγων ὅπερ ἀληθὲς ἦν , πρὸς τὴν τῶν | ||
| τινες , δι ' Ἀρχέλαον τὸν Μακεδόνων βασιλέα , ὅτι προὔκρινεν Ἀριστοφάνους . ὁ χορὸς δὲ ὁ κωμικὸς εἰσήγετο ἐν |
| λέγεις : τοῦ Κλέωνος τεκτονικῶς φθεγξαμένου , παροξύνεται ὁ ἀλλαντοπώλης μιμήσασθαι αὐτόν . ἄλλως : ἁμαξουργοὺς Ἀττικοὶ τοὺς ἀγριοπηγούς . | ||
| ὄντες ἐτόλμησαν ἡρώων προσωπεῖα περιθέσθαι ἢ τὸν ἐν Κύμῃ ὄνον μιμήσασθαι , ὃς λεοντῆν περιβαλόμενος ἠξίου λέων αὐτὸς εἶναι , |
| καθαρίους , εὐφωνίας , μουσουργίας , ἡδυμελείας , εὐμορφίας , ζωγραφίας , χρωμάτων κράσεις καὶ ποικιλτικήν , πορφυροβαφίαν καὶ μυρεψικήν | ||
| τέκνοις καὶ ἐπιτηδεύσεται συνθέσεις λόγων καὶ ἁρμονίας πραγμάτων τινῶν καὶ ζωγραφίας καὶ τορνεύσεις καὶ μυρωδίας καὶ προστεθήσεται ἡ εὐφυΐα αὐτοῦ |
| προτάσεως . καὶ καθάπαξ εἴ τις ἐκλεξάμενος τὰ παρὰ τῶν ἀρχαίων σχήματα τῶν περιόδων μιμοῖτο , ἐν ταῖς μεταποιήσεσι πλῆθος | ||
| με ὡς προκρίναντα τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας τὴν Μενάνδρου ἢ τῶν ἀρχαίων τραγῳδῶν Εὐριπίδην : οὐδὲ γὰρ οἱ ἰατροὶ τὰς πολυτελεστάτας |
| ἀδελφιδῆν ὡς οὖσαν ἐξ ἑταίρας εἰσαγγεῖλαι πρὸς τὸν ἄρχοντα [ ἠξίωσεν ] , οὔτ ' ἐπὶ τῇ δοθείσῃ προικὶ αὐτῇ | ||
| ὅτι καλούμενος εἰς ἀπολογίαν ὑπὸ τοῦ δήμου οὐ μόνον οὐκ ἠξίωσεν ἐλθεῖν , ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀφικομένους ἐπ ' αὐτὸν |
| , λεγέσθω ταύτῃ : τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια . τόδε οὖν οἱ τῶν | ||
| πάντα καί , ὡς ἔφη τις τῶν παρ ' ὑμῖν σοφῶν , κενὸν οὐδὲν οὐδ ' ὅσον ἀθέρα καὶ τρίχα |
| καὶ τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν βασιλέων : προστεταχέναι δ ' αὐτῇ καὶ τὸ γῆρας ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου | ||
| καὶ τιμὰς αἰωνίους ἐκλελέχθαι τὸν εὐσεβέστατον ἁπάντων τῶν βασιλέων . προστεταχέναι δ ' αὐτῆι καὶ τὸ γῆρας ἀφελοῦσαν τὸ Πελίου |