ἀκμάζουσαν ἡλικίαν λογικός : ἅπερ οὐ μόνον λέγειν ἀλλὰ καὶ ὑπονοεῖν ἀσεβές : τὸν γὰρ τελειότατον ὁρατῶν θεῶν περίβολον καὶ | ||
λύπην ἢ φροντίδα τινὰ προηγησαμένην ἢ ψυχικὸν ἄλλο πάθος , ὑπονοεῖν χρὴ τότε πρὸς τὸ τῆς φαντασίας εἶδος ἢ λόγον |
: καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
μὲν τῶν χρωμάτων καὶ ὀσμῶν , ἔτι δὲ χυλῶν κριτήριον ἀγνοεῖν τυχὸν οὐ μεγάλη ζημία , τὸ δὲ τῶν ἀγαθῶν | ||
λόγου , ᾧ προστάττοντι πείθεσθαι καλόν . οὐ δεῖ δὲ ἀγνοεῖν , ὅτι Μωυσῆς | ὅλην τὴν κοιλίαν τουτέστι τὴν |
μὴ δεξιωθῶμεν , μενοῦμεν πρὸ τῶν θυρῶν ἐπὶ τοσοῦτον ὥστε εἰκάζειν τινὰ ὅτι ἠτιμώθημεν καὶ τοιαῦτα λέγειν . βηλόν : | ||
ἰδεῖν ἢ ἄρνας θῦσαι ἢ φήμαις προσσχεῖν , ἀλλὰ τὸ εἰκάζειν καλῶς ἐγγὺς αὐτοὺς Ἀμφιαράου καθίστησιν . ἐγὼ τοίνυν ἐνθυμούμενος |
τίνα τρόπον ” ; ὃ δέ „ ἐπειδήπερ οὗτοι πάντα ἐπίστασθαι ἐπηγγείλαντο , ἐμοὶ δὲ κατέλιπον οὐδὲ ἕν „ . | ||
φησὶν ἐπεξηγούμενος ἕκαστον τῶν ἀπηριθμημένων , διότι οὐκ ἔσται ἡμῖν ἐπίστασθαι καὶ ἀποδεῖξαι εἰ μὴ ἐξ ἀληθῶν , ἀλλὰ λαβοῦσι |
ἔπαρσιν ψυχῆς ἀπειθῆ λόγῳ , αἴτιον δ ' αὐτῆς τὸ δοξάζειν πρόσφατον ἀγαθὸν παρεῖναι , ἐφ ' ᾧ καθήκει ἐπαίρεσθαι | ||
οὔ τί γε ψευδῆ δοξάζοντά τίς τινα ὕστερον ἀληθῆ ἐποίησε δοξάζειν : οὔτε γὰρ τὰ μὴ ὄντα δυνατὸν δοξάσαι , |
ἐξεργασία πραγμάτων ἢ γενομένων ἢ ὄντων ἢ πραχθησομένων εἰς τὸ παραστῆσαι ἐναργέστερον τὸ λεγόμενον , ὡς ἐν τούτῳ : ἄνδρας | ||
ὁρισμόν τινος , λέγων ὡς ὁ θέλων δι ' ὁρισμοῦ παραστῆσαι τὴν φύσιν τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου |
ἂν οἷός τ ' εἶναι . ἀλλὰ σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν τὸν ἀμφότερα δυνάμενον , ἵνα ἡ συνουσία ἐγίγνετο : | ||
τοῖς τοιούτοις μηδὲν παθών , τί κωλύει καὶ ἄνευ διαστάσεως συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν ; Εἰ δὲ μηδὲ |
τις εἴποι μάχεσθαι τοῦτο τῷ πεπιστευκέναι : τὸ μὲν γὰρ ἀπορεῖν ἐνδοιάζοντος , τὸ δὲ μηκέτι ζητεῖν ἔργον εἶναι πεπιστευκότος | ||
ἡ χρυσῆ διαφεύγουσα τὰς χεῖρας δηλοῖ τὴν Ἀμυμώνην ἐκπεπλῆχθαι καὶ ἀπορεῖν , τί βουλόμενος ὁ Ποσειδῶν ἐκλείπει πανσυδὶ τὴν θάλασσαν |
ἦ δ ' ὅς , οὐκ εἴρηται ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι . Οὐκοῦν , ἦν δ ' ἐγώ , τὸ | ||
σιω - πῶντες τὰ δὲ διδάσκοντες μήτε τι τῶν ὀφειλόντων ῥηθῆναι παραλείψωμεν μήτε ἀδολεσχίᾳ περιπέσωμεν δὶς τὰ αὐτὰ λέγοντες . |
' αὐτῶν καὶ ὑπὲρ αὐτῶν ἐν ἑτέρᾳ τῶν λόγων καθήκει δηλῶσαι μερίδι : τὴν δ ' οὖν ἐπιτροπὴν οὕτω λαμπρὰν | ||
δι ' ἐπιστολῆς , οὓς περὶ τούτων ἔχω λόγους , δηλῶσαι . οἷς πάνυ τὸν νοῦν προσέχοντες ἀκούσατε : οἴομαι |
. Διὰ τί ; ὅτι τὸ ῥηθὲν ἐν τῷ σαφῶς γνῶναι καὶ τὴν συμπάθειαν ἔστι λαβεῖν : ὁ δ ' | ||
ὡς δὲ τῆς ἀποδείξεως προβαινούσης ἀναφαινόμενον οὐκ ἔστιν ἄνευ ταύτης γνῶναι τὸ τί ἐστιν . ὥστε πρότερόν τε καλῶς ἐλέγετο |
ἐπιεικῆ πλανηθέντα ποτὲ περὶ τὴν τοῦ πράγματος ὕπαρξιν οὐκ ὀρθῶς ἀποφήνασθαι . τίς δὲ ὁ ἐπιεικὴς καὶ τίς ἡ ἐπιείκεια | ||
. ἐπεὶ οὖν διὰ τοῦτο οὐ δυνάμεθα ὅσον ἐκ τούτου ἀποφήνασθαι καὶ εἰπεῖν ἔστι καθόλου ἐπὶ τῆς ἐκθέσεως τῶν περιττῶν |
μίξεως ἕνεκα τῶν ἰδεῶν , ὡς ἓν ἀνθ ' ἑνὸς ἀποφαίνεσθαι πολιτικῶν τε ἄριστον τὸν Δημοσθενικὸν καὶ αὖθις τὸν Δημοσθενικὸν | ||
[ ταῦτα ] ἕκαστον [ ] [ ἱκανὸν ] εἶναι ἀποφαίνεσθαι ? , ἅπερ καὶ [ ] ἔμπειρός ? ? |
τὸ ἀμφίβολον τοῦ πάθους , ἀλλ ' ὥσπερ τοὺς ἀργυρογνώμονας ἐξετάζειν ἔδει , ὁπότερος αὐτῶν γνωριστικὸς τοῦ δοκίμου καὶ μή | ||
' ἄσμενος πρὸς αὐτὸν ὥστε μὴ φιλανθρώπως ἔτι ταῦτ ' ἐξετάζειν , ἀλλ ' ἐμαυτῶι συμφόρως : τὰ γὰρ οὐ |
ξένε , καὶ μόνιμον : ἔοικε μὴν οὐ ῥᾴδιον εἶναι πείθειν . Εἶεν : τὸ μὲν τοῦ Σιδωνίου μυθολόγημα ῥᾴδιον | ||
αἰσχρόν , ἵνα οἶμαι μὴ πράγματ ' ἔχωσιν λόγῳ πειρώμενοι πείθειν τοὺς νέους , ἅτε ἀδύνατοι λέγειν : τῆς δὲ |
περὶ τούτων τοῦ φιλοσόφου διάνοιαν . Εἰ δέ τις οἴοιτο δεικνύναι μηδὲ κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον ὀφείλοντα φύσει τὰ ὀνόματα | ||
ἀφιστάμενον τοῦ προκειμένου ἀφίστασθαι ὅτι ἀνωτάτω , οἷον εἰ μέλλεις δεικνύναι ὅτι τῶν ἐναντίων ἡ αὐτὴ ἐπιστήμη , οὐ δεῖ |
περικειμένων μυῶν . εἰ δὲ καὶ φλεγμαίνει τὸ ἧπαρ , ἐπισκέπτεσθαι δεῖ πάλιν καὶ ζητεῖν , ἆρά γε τὰ κυρτὰ | ||
προγιγνώσκειν αἱρουμένῳ τῶν παθῶν τὰ συμβαίνοντα , οὐ μόνον οὔρων ἐπισκέπτεσθαι προσήκει διαφοράς , ὅπου γε καὶ αὐτῶν μόνων ἀρκούντων |
, ὁρῶντα ἐμαυτὸν διὰ μὲν τὰ προπεπονημένα οὐδὲ τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι δυνάμενον ὑπὲρ ὧν μάλιστα χρὴ εἰδέναι , ἄλλην δὲ | ||
σαυτὸν ἐρωτᾶν ἑκάστοτε ὅτι ἄν τις βούληται , ὡς ἐπιστάμενος ἀποκρίνεσθαι ; Πάνυ μὲν οὖν . Καὶ νῦν δὴ τούτων |
μέντοι ὥστε ταῦτα γίγνεσθαι ἐμηχανήσατο , καὶ τοῦτο καλὸν μὴ παραλιπεῖν . ἐκεῖνος τοίνυν σαφῶς παρεσκεύασε τοῖς μὲν ἀγαθοῖς εὐδαιμονίαν | ||
πιστοῦν τὰς τοιαύ - τας προσθήκας οὔτε ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου παραλιπεῖν καλῶς ἂν ἔχοι . δεδειγμένης δή μοι τῆς αἱρέσεως |
ἀγαθός , ὁ δὲ πλούσιος . προσθετέον δὲ καὶ τὸ εἰδέναι τὸν πλούσιον , ὡς ὅσον ὑπερέχει τῷ πλούτῳ , | ||
πλείων ἐστὶ καταληπτός . καὶ ταῦτα μὲν ὁ Ἀριστοτέλης . εἰδέναι μέντοι γε χρὴ ὅτι οὐ διπλασιάζεται ὁ ἀριθμὸς ἐκ |
ὡροσκοπικὸς ἀφαίρεσιν ἔχει τοσαύτην , ὅση ἡ ὑπεροχή : ἥνπερ λογίζεσθαι χρή , πόσον μέρος ἐστὶ τοῦ μεγέθους , καὶ | ||
μετὰ αἰσχρουργίας τῆς πάσης ἐπιδεικνυμένων . ἀκόλουθον οὖν ἂν εἴη λογίζεσθαι , ὅτι καὶ ἄμπελος δυεῖν σύμβολον πραγμάτων ἐστίν , |
τοῦ Πλάτωνος αὐτὸ χρὴ καθ ' αὑτὸ σκοπεῖσθαι τὸ γιγνόμενον ἐνθυμεῖσθαί τε μὴ παρέργως , εἰ μὴ πᾶσα ἡ τῶν | ||
τὰς ἀλλοτρίας δημεύοντας οὐσίας τῶν δικαίως αὐτὰς κτησαμένων ἀφαιρεῖσθαι . ἐνθυμεῖσθαί τ ' αὐτοὺς ἠξίου , ὅτι οὐχ ὑπὸ τῶν |
τὰς τετράδας διὰ τὴν πρὸς τὰς ἑβδομάδας συμπάθειαν ἰσχὺν ἔχειν κρίνειν φαμέν , ᾗπου δυναμικώταται ἂν εἶεν αἱ ἑβδόμαι . | ||
οὐ τὰ πολλαπλάσια αὐτέων ἐπιτυγχάνειν , ἢν ἐκμαθών τις αὐτὰ κρίνειν τε καὶ λογίζεσθαι ὀρθῶς ἐπίστηται . Ποθέειν δὲ χρὴ |
' αὑτὴν ἔπραξε τῶν ἰδίᾳ τισὶ πραχθέντων ὑπεραίρει οὐχ ὅσον ἀγνοῆσαι , ἅ τ ' ἐν ταὐτῷ γενομένων ὁμοῦ πάντες | ||
μήτε τῶν παρ ' ἡμῶν προστεθέντων ἢ διορθώσεως ἐπιμελοῦς ἀξιωθέντων ἀγνοῆσαι . Περὶ δὲ τῆς διαφωνίας τῶν σταδίων εἴρηται μέν |
ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ ὧν | ||
ὄν : καὶ χρὴ πρότερον ἀπὸ τῆς πράξεως διαβεβλημένον αὐτὸν ἐπιδεῖξαι : εἶθ ' οὕτως ἠρέμα ἐπιτείνειν καὶ τὸν κατὰ |
μεγάλ ' ἐψευσμένου πρὸς ὑμᾶς Ἀφόβου , τοῦτ ' αὐτὸν ἐλέγξαι πειράσομαι πρῶτον , ἐφ ' ᾧ μάλιστ ' ἠγανάκτησα | ||
μάντεώς ἐστιν ἢ προφητῶν τινων . ὁ οὖν Ἱπποκράτης θέλων ἐλέγξαι τοὺς Μεθοδικοὺς καὶ ἀναγκαίαν ἀποδεῖξαι τὴν πρόγνωσιν τῷ προοιμίῳ |
ποιοῦντες : ὡς ἔστ ' ἄτοπον περὶ τῶν δικαίων ὑμᾶς διδάσκειν αὐτὸν οὐ δίκαια ποιοῦντα : οὐ γάρ ἐστι δίκαιον | ||
οἱ νόμοι δέ μοι δοκοῦσιν οἱ πολλοὶ ταῦτα δύο μάλιστα διδάσκειν , ἄρχειν τε καὶ ἄρχεσθαι . καὶ τοίνυν κατανοῶν |
πεινῶν ἀναμενεῖς δάκνων σεαυτὸν καὶ τὸν ἀπολογούμενον . πῶς οὖν διαγιγνώσκειν καλῶς δυνήσομαι ὥσπερ πρότερον τὰ πράγματ ' ἔτι μασώμενος | ||
τάττειν , ἐν μέσῳ δὲ τὸ χείριστον , μὴ διδάξας διαγιγνώσκειν τό τε καλὸν καὶ τὸ κίβδηλον , οὐδὲν ἄν |
ἄνθους καὶ ἀρσενικὸν μετ ' ἀλκυονίου . Φίλιππος δέ φησιν ἐγνωκέναι τινὰ ὃς δύο μέρη κισήρεως καὶ μέρος ἓν ἀφρονίτρου | ||
' εἶναι νομίζω . πρῶτον μὲν οὖν ὑμᾶς ἐκεῖν ' ἐγνωκέναι δεῖ , ὡς οὐδὲν ὧν ἐποιεῖτ ' ἐπὶ τοῦ |
εἰδότος τὸ ἐλέγχεσθαι , οὔτε τοῦ τἀληθὲς οὐκ εἰδότος τὸ ἐλέγχειν , οὕτως οὐδὲ τὸ ἀδικεῖν εἴη ἂν καὶ τὸ | ||
' οὐ ταυτὸν βούλεται . καὶ ταῦτ ' οὐχ ἡμᾶς ἐλέγχειν δεῖ τοῖς λόγοις , ἀλλὰ Φίλιππος ἔργῳ πιστοῦται . |
ἔργον φίλου . τὸ γὰρ σοὶ μὲν δοῦναι τοιαύτην ἐπιστολὴν συνθεῖναι , καλὴν δὲ οὕτως ἐλθεῖν ἐπιστολὴν ἐμοὶ σφόδρα ἀμφοῖν | ||
συνήθη τῶν κατὰ φιλοσοφίαν δογμάτων γραφὴν ἐλθεῖν καὶ ἃ χρὴ συνθεῖναι ἀκριβῶς εἰδώς , ἄγονον καὶ στεῖραν εὑρὼν τὴν διάνοιαν |
ἔστι δὲ αὕτη ἡ σοφία . τὸ γὰρ μίαν πασῶν ὑπολαμβάνειν τῶν οὐσιῶν ἐπιστήμην εἶναι οὔ φησιν εὔλογον εἶναι . | ||
, τὰς δὲ μαθηματικὰς ἀρχὰς καὶ τὴν μαθηματικὴν οὐσίαν ἀκινήτους ὑπολαμβάνειν : ἕστηκέ τε γὰρ αὐτῶν ἀεὶ τὰ εἴδη καὶ |
Δαίδαλος δὲ ποιήσας πτέρυγας προσθετὰς ἐξῆλθε μετὰ τοῦ Ἰκάρου : νοῆσαι δὲ ἄνθρωπον πετόμενον ἀμήχανον καὶ ταῦτα πτέρυγας ἔχοντα προσθετάς | ||
ἀνδρὸς . δρόμος τοῦ ἀνδρὸς . ὁ δρόμος . φαίνεται νοῆσαι . φέρει ] ἡμῖν . πρᾶγμα . ἀγαθὸν . |
, καὶ πρὸς τούτοις τὸ λεπτότατόν τι αὐτὴν καὶ ἀσώματον οἴεσθαι . τούτοις γὰρ καὶ μάλιστα διαφέρει τοῦ ἀψύχου τὸ | ||
σχεδὸν ἀεί τινος σμικροῦ ἐπιδεεῖς εἶναι . γρ . τοίνυν οἴεσθαι σχεδὸν δεῖ σμικροῦ τινος ἐπιδεεῖς εἶναι . Φοινίκων ἢ |
πάντα ὑφίστησιν αὐτὴ καθ ' ἕνα λόγον προηγούμενον , χρὴ διασκέψασθαι . εἰ μὲν οὖν σύμμιξίς ἐστιν ἀφ ' ὅλων | ||
, ἔδοξε τοῖς Ἀθηναίοις ἐκπέμψαι τινὰς τῶν ἀρίστων ἀνδρῶν καὶ διασκέψασθαι τὰ κατὰ τὴν νῆσον καὶ τοὺς Ἐγεσταίους . παραγενομένων |
κάτω . μὴ φαινομένων δὲ τούτων τὰϲ ἐπὶ τῶν ϲφυρῶν ἐπιζητεῖν , καὶ μάλιϲτα ἐπὶ γυναικῶν . προτρέπεται γὰρ τῇ | ||
κακῶς . διὸ καὶ ἐν τῷ σπείρειν δεῖ τὸ εὖ ἐπιζητεῖν , τοῦτο δὲ τὸν κατακρύπτοντα φροντίζειν , ἵνα μὴ |
φεῦ . τόδε ] τὸ ὤμοι . . ἀλλ ' ἐκδιδάσκει πάνθ ' ] ὁ μακρὸς καὶ πολὺς χρόνος διδάσκει | ||
τὸ ἄρρεν ἢ θῆλυ , μετὰ ταῦτα περὶ τῶν ἀκολούθων ἐκδιδάσκει . σαφῶς γὰρ εἰδὼς ὅτι δίχα πόνου καὶ ἐπιμελείας |
ὑπὲρ ἀσφαλείας τε τῆς αὐτὸς αὐτοῦ καὶ τοῦ μηδένα Οὐολούσκων μαθεῖν , ὅστις ἦν ὁ τὴν μήνυσιν κατ ' αὐτῶν | ||
λόγον ἑαυτοῖς δόντες ἡγήσασθαι πᾶσαν ἀκούσιον ἀμαθίαν εἶναι , καὶ μαθεῖν οὐδέν ποτ ' ἂν ἐθέλειν τὸν οἰόμενον εἶναι σοφὸν |
τοὺς τόνους τηροῦσιν , ἑοῖ , ἑοῦὑπόψυχρον . γὰρ τὸ λέγειν ὡς ἐδιπλασιάσθη ἡ ἀντωνυμία , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες τριῶν | ||
ἂν γενόμενος ἐψιλοκόρρησε . τοιαῦτα γὰρ ἄξιον καὶ φρονεῖν καὶ λέγειν πρὸς τὸν αὐτὸς ἔφα λέγοντα . Ἤκουόν σε λελυπῆσθαι |
] ἐν ταῖς Ἀστρολογικαῖς ἱστορίαις τὴν γενομένην ἔκλειψιν τοῦ ἡλίου προειπεῖν φησι , καθ ' οὓς χρόνους συνῆψαν μάχην πρὸς | ||
μάντιν ἢ κιθαρῳδὸν ἢ ἰατρὸν εἶναι . τοῖς δὲ φιλοσόφοις προειπεῖν μὴ ἀναπλάττειν κενὰ ὀνόματα μηδὲ ληρεῖν περὶ ὧν οὐκ |
κυσὶ τοῖς στιβεύουσι καὶ μεταθέουσιν . Αὐτῶν μέντοι τούτων ἄμεινον φιλοσοφεῖν οἴεσθαι χρὴ τοὺς μήτε ταῖς αἰσθήσεσιν , ὡς ἔτυχε | ||
ποταμῶν χωροῦσι παγαί ; “ ἤθελέ τις παρ ' αὐτῷ φιλοσοφεῖν : ὁ δέ οἱ σαπέρδην δοὺς ἐκέλευσεν ἀκολουθεῖν . |
δ ' Ἀθηναῖοι Θεμιστοκλέους γνώμῃ τοὺς μὲν Λακεδαιμονίους ταῦτ ' εἰπόντας ἀποκρινάμενοι ὅτι πέμψουσιν ὡς αὐτοὺς πρέσβεις περὶ ὧν λέγουσιν | ||
μετὰ σαφηνείας καὶ τῆς πρεπούσης λόγῳ κοσμιότητος εἰς τὸν ὅμοιον εἰπόντας τόπον Στρατοκλέα μὲν οὕτως : Ἀροῦται καὶ σπείρεται τὸ |
τοῦ δικαίου , δεῖ δὴ ἡμᾶς , ὡς ἔοικεν , ἐξευρεῖν τὸ ποῖον μέρος ἂν εἴη τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον | ||
ἔξωθεν : οὕτως γὰρ δυνήσῃ καὶ τὴν ἐν αὐτῇ τρίβον ἐξευρεῖν : αἱ δ ' ἐνέργειαι δηλονότι κατὰ τὰς διαρθρώσεις |
λόγος πρὸς τὸ μὴ διὰ κενῆς πονεῖν καὶ τὰς ἀνεπιτηδείους διδάξαι προσδεχομένως . ἐπιτήδειος δέ ἐστιν ἡ γραμμάτων ἐντός , | ||
καθ ' ὃν ἔξεστι ἐκφέρειν τὰ ποιήματα . τεκεῖν ] διδάξαι , γεννῆσαι . , γράψαι , τὴν κωμῳδίαν , |
τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , | ||
τῶν ἀνιστόρων πάθοι ; τῶν ἱστορούντων τεχνικὸν λόγον νόει : σαφὴ μετ ' ὄγκου , πειστικόν , γλυκὺν ἅμα , |
τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
ὁ ὁρισμὸς καὶ εἷς κυρίως ὡς ἓν δηλῶν , ὡς συντρέχειν τῷ λόγῳ τὸ πρᾶγμα , ἔστι δὲ καὶ ἄλλως | ||
, ὅτι τοιαύτη ἐστὶν ἡ φύσις τῶν πραγμάτων , ὥστε συντρέχειν τὴν κατάφασιν τῇ ἀποφάσει . εἰ γὰρ μὴ συναληθεύει |
τὴν ἐπιφορὰν τοῦ χ , διὸ ἐδασύνθη ὁ ἕξω μέλλων διδάσκων ἀπὸ τῶν αὐτῶν τοῖς ἐνεστῶσι πνευμάτων ἄρχεσθαι τοὺς μέλλοντας | ||
διαστάσεων λόγον , τουτέστι τοὺς βιωσίμους χρόνους ὅπως χρὴ λογίζεσθαι διδάσκων καὶ αἰτιώμενος ἅμα τοὺς πρὸ αὐτοῦ οὐκ εὐλόγως τοῖς |
τὸ δὲ θεῖον , καὶ τὸ μὲν θεῖον ἐν ἅπασιν ζητεῖν κτήσεως ἕνεκα εὐδαίμονος βίου , καθ ' ὅσον ἡμῶν | ||
ὥστε καμεῖν τοῖς τύπτουσι τὰ ξίφη . τί οὖν ἔδει ζητεῖν , ὃ πρὶν ἢ πυθέσθαι περὶ τῆς στάσεως εἶχε |
τε γὰρ ἔσπασέ τι τῆς ἐπιθυμίας , καὶ ἐγέννησε τὸ μνημονεύειν ποθῶν ἀπερχόμενον τὸ φανὲν κεχαρισμένον , καὶ σοφώτερος αὑτοῦ | ||
Πάντα γὰρ χρόνον καὶ τόπον ὥρικε πρὸς τὸ διὰ παντὸς μνημονεύειν τοῦ κρατοῦντος θεοῦ καὶ συντηροῦντος . Καὶ γὰρ ἐπὶ |
ψευσθῆναι καὶ ἤδη ἀδίκως γέ τινας ἀπολέσθαι οἱ ῥᾳδίως τολμῶντες ψεύδεσθαι καὶ συκοφαντεῖν ἀνθρώπους ἐπιθυμοῦντες . ἔπειτ ' οἴομαι ὑμᾶς | ||
προτάσεως ἐλλείπειν ἐν τῷ συμπεράσματι καὶ οὕτω τὸν λόγον συμβαίνειν ψεύδεσθαι : οὐ γὰρ ταὐτὸ σημαίνει , ἐὰν διελών τις |
τοῦτο μὴ ἀποδεχόμενοι τὰ λεγόμενα : πολλοὺς γὰρ ποιήσετε ὀκνηροὺς εἰσηγεῖσθαι ὑμῖν τὰ συμφέροντα . διὰ τί βαρβαρικὰ τιμᾶτε ὑφάσματα | ||
κατὰ πόλεις : ἄρχοντι δὲ οἰκειότατος ἔρανος , βουλὰς ἀγαθὰς εἰσηγεῖσθαι περὶ τῶν ὑποτεταγμένων καὶ πράττειν τὰ βουλευθέντα ὀρθῶς καὶ |
μὴ ἐκ τοῦ ἐναντίου ἀπολιγωρεῖν τὸν πόλεμον μηδὲ τὸν συμβουλεύσαντα αἰτιᾶσθαι ἢ μηδὲ κατορθοῦντας : ἀντὶ τοῦ ἢ μηδὲ κατορθούντων | ||
μοι μήτ ' ἀργίαν μηκέτι περὶ τἄλλα μήτ ' ἀγρυπνίαν αἰτιᾶσθαι τοῦ πράγματος , τὰς δὲ τῆς μουσικῆς μητέρας , |
ιαʹ μὴ κακοποιεῖν τοὺς κακοποιοὺς παρατυχόντας : ὅμως χρὴ αὐτοὺς παραδέχεσθαι ποσῶς βλάπτοντας προϊούσης τῆς ἡλικίας . πάλιν , φησίν | ||
' ὑγιὲς διὰ τὸν μακρὸν χρόνον τῆς εὐθείας δύο φωνήεντα παραδέχεσθαι , ὥς τινες ᾠήθησαν . ἐπεὶ τί ἂν εἴη |
Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
: τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
τὸ βῆμα . ἀφασίας δὲ ἅπαντας κατασχούσης διὰ τὸ μηδένα γιγνώσκειν τὰ πραχθέντα ὑπὸ τῆς βουλῆς λέγει πάλιν ὁ Σερουίλιος | ||
τε καὶ συγκομιδὴν τῶν ἐκ γῆς καρπῶν καὶ αὖ τὸ γιγνώσκειν εἰς ποίαν γῆν ποῖον φυτόν τε καὶ σπέρμα καταβλητέον |
δὲ ὁ Ποντικὸς οἴεται καὶ ἐν Αἰγύπτῳ πυραμίδα , Ἡροδότου ἐλέγχοντος τὴν δόξαν . ἦν δὲ Θρᾷσσα τὸ γένος , | ||
δὲ ὁ Ποντικὸς οἴεται καὶ ἐν Αἰγύπτῳ πυραμίδα , Ἡροδότου ἐλέγχοντος τὴν δόξαν . Ἦν δὲ Θρᾷσσα τὸ γένος : |
. Τί δὲ τὸ ” καλόν “ ; Τοῦτο χαλεπώτερον κατανοῆσαι . καίτοι λέγει γε αὐτό : ἁρμονίᾳ μόνον καὶ | ||
πάθη καὶ τὰ συμβαίνοντ ' ἐπιστήσας τὴν διάνοιαν [ ] κατανοῆσαι ἂν τά τε λοιπὰ ? καὶ ὡς σχέτλιον μὲν |
” Προστάξας δὲ Φωκᾷ τὰ μὲν ἄλλα τῶν γεγονότων φανερῶς διηγεῖσθαι , δύο δὲ ταῦτα σιγᾶν , τὸ ἴδιον στρατήγημα | ||
' ἐστὶ τῶν παλαιῶν ἐντιμότατα καὶ ὥσπερ ἀρχὴ τοῖς πολλοῖς διηγεῖσθαι , Ἡρακλέους ἀπελθόντος ἐξ ἀνθρώπων ἡ μὲν πόλις καὶ |
οὐδέν . ὁ γὰρ μηδὲν ἀπατηλὸν ἢ κακόηθές τι φρονῶν ἀβασανίστως ἐγγυᾶται τὸ μέλλον , ὁ δὲ φενακίσαι βεβουλευμένος ῥήμασιν | ||
ἄστοργον εἶναι τὸν πατέρα νομιζέτω τῆς κόρης : οὐ γὰρ ἀβασανίστως ἐπὶ τοσοῦτον ἧκεν ἐγχείρημα , ἐπιτρέψας δὲ τὴν κρίσιν |
δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ τοῦ γέροντος δεῖ νοεῖν , ἐπὶ γὰρ τῶν ἐκπεμπομένων εἰς πρεσβείαν οὐχ εὑρίσκομεν | ||
θίξεως καὶ ἁφῆς , οὔτε κατὰ σημεῖον αὐτῷ θιγγάνοντι δυνατὸν νοεῖν , οὔτε κατὰ μέγεθος ἐφαπτομένῳ : κατὰ μὲν γὰρ |
δῆλον τῷ συνειθισμένῳ τὸ τῶν εὐρύθμων καὶ ἀποτετορνευμένων καὶ στρογγύλων ἀποδέχεσθαι λόγων , καὶ τετριμμένῳ τὰ ὦτα πρὸς τὴν σύνθεσιν | ||
χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , τοῦτον μέμφεταί τε καὶ οὔ φησιν ἀποδέχεσθαι αὐτοῦ τὰ αὐτὰ ἑαυτῷ λέγοντος ; καίτοι ὁπότε τὸν |
. ἔλεγον τὰ ἁμαρτήματα συγγνώμης τυγχάνειν : οὐ γὰρ ἑκόντα ἁμαρτάνειν , ἀλλά τινι πάθει κατηναγκασμένον . καὶ μὴ μισήσειν | ||
ἀκούσας ἐκέλευσε τὸν χρησμὸν διεξενεγκεῖν τοῖς Πέρσαις , ὡς ἐξευλαβηθεῖεν ἁμαρτάνειν . Οἱ δὲ δι ' ὑποψίας γίνονται , ὡς |
Ταρκύνιος δὲ καὶ ταῦτ ' ὀρθῶς δόξας τὴν ἀνοσιωτάτην γυναῖκα ὑποτίθεσθαι πέμπει τινὰς τῶν θεραπόντων ἐπ ' αὐτὸν ἔχοντας ξίφη | ||
τῷ εἶναι θερμαίνει . ἀλλὰ δεῖ καὶ τὴν πρόνοιαν αἰτίαν ὑποτίθεσθαι : αὕτη δὲ οὐκ ἀλόγως ποιεῖ . * * |
ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
: κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
τοιαύτας μυθολογίας , ἀλλὰ καὶ ὅθεν παρεῤῥυηκεν ὁ τοιοῦτος λόγος ἀποφαίνειν τελεωτέρας ἐστὶν ἕξεως ἢ κατὰ τοὺς πολλούς , ὅπερ | ||
ἡ παρὰ τῶν μᾶλλον ἀεὶ κυρίων ὁσία ἵλεω τὸν θεὸν ἀποφαίνειν , ὡς μηδὲ ἐπάναγκες τὴν ἀνάθεσιν δέχεσθαι . . |
νομοθέτῃμηδεὶς τοῦτ ' εὖ φρονῶν ὑπονοήσειεν , ἀλλὰ πραγμάτων ψυχὴν ὠφελῆσαι δυναμέ - νων διὰ συμβόλων ἀνάπτυξις . τὰ δ | ||
εὔχεσθαι μὲν ταῦτα τὰ ἁπλῶς ἀγαθὰ καὶ αὐτοὺς ἀγαθῦναι καὶ ὠφελῆσαι καὶ μὴ χείρους ποιῆσαι , αἱρέσεως δὲ προκει - |
, Η . εἰ γὰρ μή , τὰ πρότερον εἰρημένα ἄτοπα συμβήσεται . Ἔστωσαν δὴ ὁμοίως αἱ ἀντικείμεναι καὶ αἱ | ||
τῆς ἀντιφάσεως , ὅπερ δέδειχε διὰ πλειόνων . καὶ τίνα ἄτοπα ἕπονται τοῖς τοῦτο φάσκουσιν εἴρηκε , καὶ τί τὸ |
ἐξουσίαν δοίη καθ ' αὑτοῦ . πῶς ἂν οὖν διακελεύοιτο ἀπιστεῖν , οἷς μηδεὶς πιστεύει ; φέρε τοίνυν κἀκεῖνο ἴδωμεν | ||
χαριεῖσθαι . ἐγὼ δὲ ᾔδειν μέν , ὡς οὐκ εὐσεβὲς ἀπιστεῖν ἐγγυητῇ τοιούτῳ , θαυμάζειν δὲ ὅμως παρῆν , εἰ |
“ ἐπῄνεσαν πάντες τὸν λόγον : μόνος Χαιρέας προσεποιεῖτο μὴ συγκατατίθεσθαι , τὸ μῆκος τοῦ πλοῦ προφασιζόμενος , τὸ δὲ | ||
παραδεξόμεθα : εἰ δὲ τισίν , εἰπάτωσαν ἡμῖν τίσι χρὴ συγκατατίθεσθαι : ὁ μὲν γὰρ Πλατωνικὸς λέξει ὅτι Πλάτωνι , |
λέγει ἰδόντας ἐν Παραπαμισάδαις τοὺς Μακεδόνας καί τινα μῦθον ἐπιχώριον ἀκούσαντας ἢ καὶ αὐτοὺς ξυνθέντας φημίσαι , ὅτι τοῦτο ἄρα | ||
, ὀξὺν ἀποτεινούσης καὶ θρηνώδη φθόγγον . καὶ τοὺς μὲν ἀκούσαντας ἅπαντας ἔκφρονας ὑπὸ τοῦ δέους γενέσθαι , τοὺς δὲ |
ἦν εἰκὸς ἀγνοῆσαι τοῦ Φιλίππου τὴν γνώμην τὸν πάλαι ποτὲ κατηγοροῦντα τοῦ Φιλίππου τὸν τρόπον . καὶ τοῦτό ἐστιν ὃ | ||
προκειμένου λόγου , ἐν οἷς πάντα τὰ πτωτικὰ ἐπιθετικά , κατηγοροῦντα οὐ τῶν ὀνομάτων , τῶν δὲ ῥημάτων , ἐπιρρήματα |
υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
φιλόθεος γὰρ ὁ Πίνδαρος . μὴ λαλάγει : ἀντὶ τοῦ θορύβει . μὴ τοίνυν τὰ τοιαῦτα φλυάρει , ἀλλ ' | ||
ἐπήγαγε τὸ “ πλατυγίζεις ” . ΓΘ ] ταράττῃ καὶ θορύβει καὶ ἀλαζονεύῃ : τὴν χρῆσιν δὲ ἔσχε τῶν ῥημάτων |
, νῦν τοῦτο ἄξιον εἰπεῖν καὶ πάρεστι διὰ τῶν πραγμάτων καταμαθεῖν . φανεῖται γὰρ πανταχῆ σκοπουμένῳ τοσοῦτον ὑπερβαλλομένη ὥστε μὴ | ||
σὰ ἔργα , ἵνα , ὅ τι ἂν δύνωμαι ἀκούων καταμαθεῖν , πειρῶμαι καὶ ἐγώ σε ἀπὸ τῆς αὔριον ἡμέρας |
μόνον ἕτερον ἑτέρου διίσταται , ἀλλ ' ὃ θαυμαστότατον καὶ ἐννοῆσαι καὶ εἰπεῖν , ὅτι καὶ αὐτὸ ἑαυτοῦ χωρίζεται καὶ | ||
τῶν ἀμερίστων καὶ ἀύλων εἰδῶν , πῶς ἔστιν ἐπὶ τούτων ἐννοῆσαι τὸ μὴ εἶναι προηγουμένως αὐτὰς τῶν ὅλων ἀλλὰ τῶν |
τοσοῦτο μνησθέντες πάσας φασὶ τὰς κατὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ βάρβαρον περιειληφέναι πράξεις . . , : ἐγὼ δὲ οὐκ ἀγνοῶ | ||
, τὸ δὲ μήπω τὰ πάντα ζῷα ἐντὸς αὑτοῦ γεγενημένα περιειληφέναι , ταύτῃ ἔτι εἶχεν ἀνομοίως . τοῦτο δὴ τὸ |
περὶ παϲῶν τῶν ἐν αὐτῷ ποιοτήτων . ἐπὶ δὲ τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει | ||
καὶ ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά . ἐπὶ μέντοι τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει |
παρακολουθεῖν πέφυκεν . ἐπεὶ κρεῖττον ἦν τῷ περὶ θεῶν μύθῳ κατακολουθεῖν ἢ τῇ τῶν φυσικῶν εἱμαρμένῃ δουλεύειν : ὁ μὲν | ||
τινὸς χάριν , ἀλλ ' εἴ περ , ἀνάγκῃ τινὶ κατακολουθεῖν : πολλὰ δὲ καὶ ἐν τῷ ἀέρι τοιαῦτα καὶ |
ἔχειν ἀπὸ βασιλέως τὴν ἀναχώρησιν . Δειπνοῦντα δέ ποτε καὶ λογισάμενον ὡς οὐδὲν οὐδεὶς ἐκείνην εὖ πάθοι τὴν ἡμέραν σχετλιάσαι | ||
εἰσέλθῃ εἰς δικαστήριον . ὁ γὰρ Ἀφαρεὺς ἐξήλεγχεν αὐτὸν τιμὴν λογισάμενον αὑτῷ τῶν σκευῶν καὶ λαβόντα παρ ' αὑτοῦ , |
διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης : οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν : ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει | ||
. Γ περὶ σαυτοῦ ] περὶ τοῦ Δήμου . Γ διαβάλλειν ] ἤγουν διαβολῇ χρῆσθαι . Γ πεποιηκότα ] καὶ |
οὖν Εὐρυβιάδης παραλαβὼν τὸν Θεμιστοκλέα παρακαλεῖν ἐπεχείρει τὰ πλήθη καὶ προτρέπεσθαι πρὸς τὸν ἐπιφερόμενον κίνδυνον . οὐ μὴν τὸ πλῆθος | ||
εἴρηκε : τὸ μὲν γὰρ παρακαλεῖν ἢ καλεῖν ἐστιν ἢ προτρέπεσθαι , τὸ δὲ ἐρωτᾶν πυνθάνεσθαι . παραφθορὰν δέ , |
. εἰδότας μεθ ' ὧν τις . . . : εἰδότας τίνας ἔχουσι συμμάχους τὸ γὰρ πρῶτον πᾶν στράτευμα : | ||
ταῦτα , δυνήσεται πεῖσαι τοὺς αὐτοὺς ἑορακότας ὑμᾶς καὶ εὖ εἰδότας . οὐκοῦν ὡς οὐ κεκοινώνηκα τούτοις οὐδενός , λοιπόν |
ἐστιν ἐφ ' ἑαυτοῦ , καὶ διὰ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης γινώσκειν μέλλει καὶ τὴν μερικήν , οἷον ὅτι ἐγὼ ξηρός | ||
τῶν αἰτιῶν ἀποδόσεως . ” ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρὸν οὐ φάγεσθε ἀπ ' αὐτοῦ ” |
δὲ ὅς , εἴτε τις , ὦ Ἀθηναῖοι , βούλεται νομίσαι μανίαν : μανία γὰρ ἴσως ἐστὶ τὸ ὑπὲρ δύναμίν | ||
μεγάλα , μικρὰ δὲ πάντα ἡγούμενος οὐκ ἔσχε τοῦτο μὴ νομίσαι πάμμεγα . ἐφθέγξατο γοῦν ὅπερ οὐ πρόσθεν , ὡς |
τὴν περὶ τῶν διαλύσεων τῇ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ βοηδρομιῶνος μηνὸς ὁμολογῆσαι ποιήσασθαι , τὴν δὲ ἀπόφασιν τῆς οὐσίας τῇ ἕκτῃ | ||
ἐλέγχοις , ὥστ ' αὐτὸν τοῦτον τὸ μὴ ἔχειν ἀντειπεῖν ὁμολογῆσαι τῇ σιωπῇ . εἰ μὲν οὖν ἅπας ὅστις εἰς |
τοῦ Πλάτωνος διάλογος . λέγει οὖν ὅτι δεῖ σε ἀφιστάμενον ἐπιτέμνειν τὰ λοιπὰ ἐπιχειρήματα , δι ' ὧν μέλλει ἐλέγχεσθαι | ||
σε ἀφίστασθαι τοῦ λόγου τοῦ δεικνύντος ψευδῆ τὴν πρότασιν καὶ ἐπιτέμνειν τὰ πολλὰ τῶν ἐπιχειρημάτων ἃ ἐρωτᾷ λέγοντα ἵνα τί |
κἀκείνη ἄλλης , καὶ μέχρις ἀπείρου . ἀδύνατον δὲ ἄπειρα ἀποδεῖξαι : ἀδύνατον ἄρα παραστῆσαι ὅτι ἔστιν ἀπόδειξις . ἀλλ | ||
ὅτι ἐπίστανται , ἐπειδὰν καὶ ἄλλον οἷοί τ ' ὦσιν ἀποδεῖξαι ἐπιστάμενον . Ἔμοιγε δοκεῖ . Τί οὖν ; ἔχεις |
ια . ταῦτα συντεθέντα ποιεῖ μοίρας δ μϚ , ἃς ὑποθέμενος τοῦ μεγέθους τῆς ὑπὸ ΑΕΒ γωνίας ἐν τῷ θʹ | ||
ἐκ καπνοῦ καθελὼν ἠμαυρωμένον οἷος ἦν ἐκκαθαίρειν καὶ διαλαμπρύνειν , ὑποθέμενος τοῦτο δὴ τοὐπιδήμιον ὅ φησι Δ . ἐγκαταβυσσοῦσθαι τὰ |
. ὅτῳ γὰρ ἄν τις χαίρῃ , τοῦτ ' ἀνάγκη ποθεῖν . διὸ τῶν μὲν αἰσχρῶν οὔ φασιν ἔρωτα εἶναι | ||
δέξῃ δὲ αὐτὸν ἐπαινοῦντα μὲν καὶ τὰ παρόντα , μὴ ποθεῖν δὲ οὐ δυνάμενον ἐκεῖνα . δάκρυα δέ , ὁπόσα |
τεκμαίρεσθαι , καὶ ἀπὸ τῆς ἀνατομῆς τῶν ζῴων τὰ ὅμοια ἐννοεῖν . σχίζοντες γὰρ μέσον τὰ ἱερεῖα ἔβλεπον τὴν θέσιν | ||
καθίσταται πρὸς τὸ σύμμετρον , οὔτε τὴν δύναμιν ἐρρῶσθαι δίδωσιν ἐννοεῖν καὶ τὴν τοῦ νοσήματος ἠρέμα πως ἐμφαίνει κινεῖσθαι κίνησιν |
ἀνίατα , ὀφείλομεν αὐτῶν ἓν ἕκαστον εἶδος ἀπὸ τοῦ ἑτέρου ἀκριβῶς διακρίνειν διὰ τὸ ὡς ἐκ τούτου ἀρίστην ἡμῖν γενέσθαι | ||
τὸ ἑπόμενον ἤτοι γʹ ἢ ∠ ʹ μέρος τῆς Πλειάδος ἀκριβῶς . καί ἐστιν ὁ χρόνος κατὰ τὸ υξεʹ ἔτος |
, ἀποκρίνεσθαι ὅτι ἂν βούλῃ . Φέρε δὴ σύ , πότερα νομίζεις τὰ δίκαια ἄδικα εἶναι καὶ τὰ ἄδικα δίκαια | ||
ἤν ς ' ἔρωμαι δύο λόγω προθεῖς ' ἅμα , πότερα τυραννεῖν ἢ πόλιν σῶσαι θέλεις , ἐρεῖς τυραννεῖν ; |
ἵνα κατηγορηθεὶς ἀποθάνῃ . κατηγόρουν δὲ αὐτοῦ ὡς ὅτι καινὰ δαιμόνια εἰσφέρει τοῖς Ἀθηναίοις , λέγων δεῖν σέβειν ὄρνεα καὶ | ||
οὐκ ἂν εἴη τὰ ἐνύπνια οὐδὲ γέγονε τούτου χάριν , δαιμόνια μέντοι : ἡ γὰρ φύσις δαιμονία , οὐ θεία |
παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀμέλειαν καὶ ἀνεπίστατον τῆς διαφορᾶς , βουληθέντες κωλῦσαι τὴν βλάπτουσαν αὐτοὺς τοὺς πλησίον ῥᾳθυμίαν , οὐκ ἀθῷον | ||
παρ ' ὑμῶν ἄνευ Φωκέων : τὴν δὲ βοήθειαν ἔδει κωλῦσαι τὴν εἰς τὰς Πύλας , ἐφ ' ἣν αἱ |
τὸ λέγειν τῶν ἀληθῶν τὰ μὲν εἶναι φαινόμενα τὰ δὲ ἄδηλα . εἰ οὖν μήτε τὰ φαινόμενά ἐστιν ἀληθῆ μήτε | ||
καὶ ποίας αἰτίας αὕτη ἡ δυστυχὴς ἡμέρα ἐξεδέχετό σε : ἄδηλα καὶ ἄγνωστα : ὅπου ἀποβήσεται , τέλος σχήσει : |
ὅτι περὶ τῶν ἐφ ' ἡμῖν βουλευόμεθα : ἂν γὰρ ἀδύνατα ἡμῖν φαίνηται , οὐκέτι οὔτε βουλευόμεθα οὔτε ἐγχειροῦμεν αὐτοῖς | ||
καὶ τῷ πλήθει τὰ ῥηθέντα κοινώσαντες ἀπεκρίναντο αὐτῷ , ὅτι ἀδύνατα εἴη σφίσι ποιεῖν , ἃ προκαλεῖται , ἄνευ Ἀθηναίων |
? ἐβουν [ ! ! ! ! ] λόγον ? περαίνειν καὶ ὁ [ Ἀναξιμένης ] ? [ ] ? | ||
. ΓΘ οἴσει ] κομίσει . Γ δοκῇ σοι ] περαίνειν καὶ κύφειν , κακεμφάτως . τοῦτον ] τὸν παῖδα |
τὸ περιέμεινεν ἀπ ' αὐτοῦ : τοῦ ναυμαχεῖν . μὴ ἀθυμεῖν ἐπιχειρήσειν : ὑπὲρ τοῦ μὴ ὀκνεῖν ἐπιχειρῆσαι τοῖς Ἀθηναίοις | ||
, ἀνὴρ γενναῖος καὶ τακτικῶν ἔμπειρος , οὐκ εἴα παρὼν ἀθυμεῖν . καὶ ἦσαν γὰρ ἑκκαίδεκα ἐλέφαντες τῷ Ἀντιόχῳ . |