| , λεγέσθω ταύτῃ : τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια . τόδε οὖν οἱ τῶν | ||
| πάντα καί , ὡς ἔφη τις τῶν παρ ' ὑμῖν σοφῶν , κενὸν οὐδὲν οὐδ ' ὅσον ἀθέρα καὶ τρίχα |
| [ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
| ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
| φασιν ἀπὸ Τιθορέας νύμφης , οἷαι τὸ ἀρχαῖον λόγῳ τῷ ποιητῶν ἐφύοντο ἀπό τε ἄλλων δένδρων καὶ μάλιστα ἀπὸ τῶν | ||
| παρὰ τῆς θαλάττης ἀνασπῶσα : ἡ γραφὴ δὲ τὰ τῶν ποιητῶν ἐπαινοῦσα καὶ μῦθον τῇ νήσῳ ἐπιγράφει , γίγαντα μὲν |
| φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
| εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
| ἀκριβούντων τὰς τέχνας φασὶν εἰρῆσθαι τὴν παροιμίαν : ἐπειδὴ τῶν παλαιῶν δημιουργῶν πλαττόντων τὰ ζῶα τυφλὰ , ὁ Δαίδαλος καὶ | ||
| ἐξ ἐριβοίας παῖδα θρασὺν μοιρίδιον τελέσαι τῷδε : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον ἀπὸ τῆς πατρίδος τοῦ νικητοῦ |
| καὶ τοῦ Σωκράτους ἐπιδεῖξαι τοῦτο αὐτὸν ἀξιώσαντος , ἀπό τινων μύθων ἐπικεχείρηκε τοῦτο δεῖξαι μηδὲν ὄντων πρὸς τὸ πρᾶγμα , | ||
| , κατὰ τὴν αὐτὴν ἡλικίαν γεγονότες , ἀπέστησαν τῶν παλαιῶν μύθων . ἡμεῖς δὲ τὴν ἐναντίαν τούτοις κρίσιν ἔχοντες , |
| ' ἔστιν , ὃ τὴν ἀθυμίαν ἐμπεποίηκε . τοιούτων οὖν ᾀσμάτων διὰ τῆς πόλεως φερομένων τίς ἀνεβόησεν ὡς ἐπ ' | ||
| κάθησθε , ἀναπηδᾶτε τῶν ὀρχηστῶν μᾶλλον , συντείνεσθε ὑπὸ τῶν ᾀσμάτων : τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἀνθρώπους ἡ μέθη πρὸς |
| ἀναδέξεται . τί οὖν ἔτι τὰς τῶν τυράννων τύχας ὡς μακαρίων ζηλοῦτε καὶ θαυμάζετε , δι ' ἃς εὐπετῶς ἕκαστα | ||
| ἐνέργειαι , ὡς προείρηται , πῶς ἂν γένοιτό τις τῶν μακαρίων ἄθλιος , τῶν ἐνεργειῶν αὐτῶν μενουσῶν ἐν τῷ ἀγαθῷ |
| Ἡρακλέα . καὶ παρ ' ἑτέροις οἶδα πολλοὺς τοὺς μὲν ἡμιθέων , τοὺς δὲ ἡρώων ἀνδριάντας , οἷον Ἀχιλλέως , | ||
| ἀίδιον , καὶ τάσδ ' ἀντιθέῳ ψυχῇ γεννήσαο κούρας δισσὰς ἡμιθέων γραψάμενος σελίδας . ὑμνεῖ δ ' ἡ μὲν νόστον |
| Νέστορος μένειν . ὥστε τοῦτο μὲν τὸ ἔργον φανερῶς τῶν ῥητόρων ἐγένετο . πολλὰ δ ' ἄν τις ἐπιδείξειε καὶ | ||
| οἴκοθεν εἰσφέρειν ἀποστήσονται . μηδένα αἰτιᾶσθαι ] διαβαλλόντων γὰρ τῶν ῥητόρων τοὺς στρατηγούς , μετεπέμποντο αὐτοὺς ἐπὶ κρίσιν , καὶ |
| Ὅμηρον ἀχάριστος ἐν τῇ πολιτείᾳ Πλάτων ἐλέγχεται διὰ τούτων τῶν ἐπῶν τὸ περὶ τῆς ψυχῆς δόγμα νοσφισάμενος ἀπ ' αὐτοῦ | ||
| ὁ τῶν συρβηνέων χορός ; καὶ αὐτὸς δὲ τούτων τῶν ἐπῶν μεμνημένος τινῶν ἐρῶ , ἵνα μὴ ὁ Οὐλπιανὸς βρενθύηται |
| ποιήσεις , καὶ δόξαι , χρησμοί τε δαιμόνων καὶ ἐκθέσεις προφητῶν : νοῦς τε ἀπέραντος ἐπὶ τὸ προκείμενον προσπελάζει : | ||
| , Πλάτων τε βαδίσας ἐς Αἴγυπτον καὶ πολλὰ τῶν ἐκεῖ προφητῶν τε καὶ ἱερέων ἐγκαταμίξας τοῖς ἑαυτοῦ λόγοις καὶ καθάπερ |
| καὶ αἱ Μοῖραι θεολογοῦνται , ὅτι καὶ ἡ σύμπασα διεξαγωγὴ θείων τε καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς καὶ | ||
| θεῷ φίλον Ταῦτα οὖν , φησὶ , τὰ περὶ τῶν θείων ζῴων , ὅπῃ ποτὲ διατέτακται ὑπὸ τῶν θεῶν καὶ |
| , καὶ τὴν ῥητορικὴν οὐ κολάκων ἔργον , ἀλλ ' ἡρώων τινῶν εἶναι : ὥστε μὴ τοῖς μαγείροις γε προσήκειν | ||
| ἐπὶ πρυμνοῖς τῆς ἀγορᾶς κεῖται θανὼν , δίχα τῶν ἄλλων ἡρώων . τὸ δὲ χʹ ὅτι πρυμνοῖς ἀγορᾶς εἶπεν ἀντὶ |
| ἐπιχειρεῖν μιμεῖσθαι ἢ τὰ τῶν δημιουργῶν ἔργα ; Τὰ τῶν δημιουργῶν , ἔφη . Ἆρα οἷα ἔστιν ἢ οἷα φαίνεται | ||
| , χρόνῳ τρίψαντες τὰς ὁράσεις μακρῷ περὶ τὰς τῶν ἀρχαίων δημιουργῶν τέχνας , οὐκ ἂν εὐπετῶς αὐτὰς διαγνοῖεν καὶ οὐκ |
| οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
| , ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
| μεμφομένοις ] [ ] αὐτοῦ τὸ κάτιςχνον ? [ τῶν ποιημάτων ] καὶ ὅτι οὐχὶ μῆκος ? ηρα ? [ | ||
| καὶ καταγέλωτι . τί οὖν αἴτιον ἦν ἐκείνων μὲν τῶν ποιημάτων τῆς εὐγενείας , τούτων δὲ τῶν φλυαρημάτων τῆς ταπεινότητος |
| οὖν αὐτὸ ποιεῖ ; κοινῷ τῷ λόγῳ χρῆται περί τε σπουδαίων ἀνδρῶν καὶ φαύλων λέγων καὶ διακρίνων ἤθη ἀγαθῶν καὶ | ||
| τὸ γέρας ἄοπλον . εἶθ ' ὁπότε μὲν βουληθεῖεν τῶν σπουδαίων λαμπρῦναί τινας , ἐδίδοσαν τὴν τιμήν , ὁπότε δὲ |
| ' ὁ Μάγνης Ἀστυπαλαιᾶ φησιν εἶναι . καὶ οὗτος τῶν ἐλλογίμων Διογένους μαθητῶν . ἔοικε δέ τι ὅμοιον πεπονθέναι πρὸς | ||
| Ἑλληνικῇ ξυγγραφῇ παραδοῦναι . ἴσως μὲν γὰρ καὶ πολλοὶ τῶν ἐλλογίμων Ἀρράβων τε καὶ Περσῶν ἀκριβέστερον ἀναγράψουσι ταύτας καὶ τοῖς |
| καὶ ἰδίᾳ καταθεὶς ἑκάτερον σκόπει : εὑρήσεις γὰρ τὸ τῶν μουσικῶν δὴ τοῦτο , δὶς διὰ πασῶν τὸ πρᾶγμα , | ||
| ἐν συγγράμματί τινι τῷ Περὶ τῶν ἀρχαίων ποιητῶν τε καὶ μουσικῶν : φησὶ γὰρ αὐτὸν δεύτερον γενέσθαι μετὰ τοὺς πρώτους |
| ἐπιφανέστατος γεγονὼς ἐπὶ μὲν τῆς νεότητος ἐζήλωσεν ἀφιλαργυρίαν , τῶν καλῶν ἔργων ὀρεχθείς : καὶ μεγάλας πράξεις ἐπί τε τῆς | ||
| ὁρᾷ . ταῖς δὲ τοιαύταις ἀρχαῖς δεῖ δήπου καὶ στομάτων καλῶν , ὑφ ' ὧν ἀθάνατος ἡ μνήμη γίγνεται τοῖς |
| τεσσαράκοντα ὄρος ἀπέχει τὸ Λιβήθριον , ἀγάλματα δὲ ἐν αὐτῷ Μουσῶν τε καὶ νυμφῶν ἐπίκλησίν ἐστι Λιβηθρίων : καὶ πηγαὶτὴν | ||
| κρίσιν καὶ Ἀθηνᾶ λαμβάνει τὰ νικητήρια . . . Ἀλλὰ Μουσῶν χοροὶ καὶ Ἀπόλλωνος καθ ' ἁπαλῶν λειμόνων ἀθύρουσι . |
| . οὔτ ' οὖν οἱ ἄριστοι τῶν φιλοσόφων ἀφίστανται τῶν θεολόγων οὔθ ' οἱ θεολόγοι τὰ δεύτερα δυνατώτερα καὶ ἀμείνω | ||
| [ ! ] [ ὥς φασιν ] ἔνιοι τῶν [ θεολόγων ] : τινὲς δὲ [ καὶ τοὺς ] προγόνους |
| σεσήμαγκεν ; πείθομαι , ἀκολουθῶ , ἐπευφημῶν τὸν ἡγεμόνα , ὑμνῶν αὐτοῦ τὰ ἔργα . καὶ γὰρ ἦλθον , ὅτ | ||
| . ἱκέτας σέθεν : παρακαλῶ σε , Ζεῦ , Λυδίαις ὑμνῶν εὐρυθμίαις φυλάττειν τὴν Καμάριναν ἐν νίκαις καὶ ἀνδρείαις . |
| προτάσεως . καὶ καθάπαξ εἴ τις ἐκλεξάμενος τὰ παρὰ τῶν ἀρχαίων σχήματα τῶν περιόδων μιμοῖτο , ἐν ταῖς μεταποιήσεσι πλῆθος | ||
| με ὡς προκρίναντα τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας τὴν Μενάνδρου ἢ τῶν ἀρχαίων τραγῳδῶν Εὐριπίδην : οὐδὲ γὰρ οἱ ἰατροὶ τὰς πολυτελεστάτας |
| μὴν ἀλλὰ πρὸς τοὺς ζῶντας ἄμεινον οἰόμεθα πράξειν μεμνημένοι τῶν ἀρίστων , καὶ τιμῶμεν ἀποθανόντας , ἡγούμεθα γὰρ οὕτως ἂν | ||
| Θεμιστοκλέα , ὁ μὲν βασιλεὺς ἀπεκρίνατο δικαστήριον καταστήσειν ἐκ τῶν ἀρίστων Περσῶν , καὶ τὸ κριθὲν τεύξεσθαι συντελείας : πάντων |
| ὅρκον , ὀμνὺς κατὰ τοῦ μὴ προσέχοντος ὡς ἐπιμελουμένου τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων : εἰ δ ' ὅτι προνοεῖ σαφῶς οἶδας | ||
| εἰ δὲ ἤτοι οὐκ εἰσὶν ἢ οὐ μέλει αὐτοῖς τῶν ἀνθρωπείων , τί μοι ζῆν ἐν κόσμῳ κενῷ θεῶν ἢ |
| , ὥς φησιν : ἔπειτα μετὰ τοῦτο δῆλον ὅτι τῶν πρεσβυτέρων ἐπιμεληθεὶς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος τῇ πόλει γενήσεται | ||
| ὄντες καὶ πρεσβῦται γενόμενοι , ἀλλὰ γίνεται τὰ μὲν τῶν πρεσβυτέρων ἤθη μαλακώτερα , τὰ δὲ τῶν νεωτέρων ἀκμαιότερα . |
| τοῖς λόγοις ἕτεροι θρῆνοι μετὰ ᾠδῆς κατὰ πάτριον ἔθος ὑπὸ χορῶν ἐς αὐτὸν ᾔδοντο καὶ τὰ ἔργα αὖθις αὐτοῦ καὶ | ||
| ἀδελφῆς δὲ τούτου ταῖς γυναιξίν : ἡγεμόνες γὰρ οὗτοι τῶν χορῶν ἐγεγένηντο . Ἄραντες δ ' ἀπὸ θαλάττης μέχρι μέν |
| αὐτῷ βασιλείων ἀνεῳγμένων εἰς θρῆνον κατηνέχθη καὶ δάκρυα κατὰ τῶν λογίων ἔρρει . καὶ οὐδὲν ἦν ἰσχυρότερον τῆς φύσεως , | ||
| τὸν Δελφικόν , ὃς τὰ μέσα τῆς Ἑλλάδος ἐπὶ προρρήσει λογίων ἔχει : ἐνταῦθα τοίνυν , ὥς που καὶ αὐτὸς |
| , καθὼς εἴρηται . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων λέγειν τίσιν ἁρμόττει , οὐκ ἔστιν ἡμῖν προκείμενον : | ||
| λειμῶσι φυτοῖς παντοδαποῖς διειλημμένοις , καὶ αὐτοὶ τῶν τῆς πατρίδος ἐγκωμίων οὐκ ἐπιλανθάνονται , τὴν δὲ ἱπποτρόφον ὑπερορῶντες τὴν κουροτρόφον |
| φιλοσοφίᾳ : κατ ' ἔννοιαν δὲ τὴν αἵρεσιν εἶναι πρόσκλισιν δογμάτων πολλῶν πρὸς ἄλληλα συμφώνων ἢ πρὸς ἓν τέλος ἀναφερόντων | ||
| ἐχόντων τὴν ἀναφοράν . ἢ οὕτως . αἵρεσίς ἐστι σύστημα δογμάτων ἀκολουθούντων ἀλλήλοις τε καὶ τοῖς φαινομένοις ἢ νομιζομένων ἀκολουθεῖν |
| ἐκκλύσω ὡς ψῆφον . ἢ οὕτω : νῦν τὴν τῶν ἀνδρῶν μομφὴν ὥσπερ ψῆφον δινουμένην κατακλύσει τὸ τῶν ὕμνων ῥεῦμα | ||
| Τὴν κατὰ τὴν Λυσιτανίαν διηγούμενος εὐδαιμονίαν Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης , ἀνδρῶν ἄριστε Τιμόκρατες , ἐν τῇ τετάρτῃ καὶ τριακοστῇ τῶν |
| . ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ προοίμια τῶν τε ζώντων , ὦ Κλεινία , καὶ τῶν τελευτώντων ἔστω , | ||
| ἐκ τούτου τὰς μορφὰς πάντων ἀλλοιωθῆναι , καὶ ἐν ὑποψίᾳ ζώντων , οὐκ ἀληθείᾳ λογίζεσθαι . ὅσας δὲ πληγὰς ἠφίεσαν |
| * * * ἀγοράζειν Ὦ Πάν , Ἀρκαδίας μεδέων καὶ σεμνῶν ἀδύτων φύλαξ , * * * Ματρὸς μεγάλας ὀπαδέ | ||
| : οὐ γὰρ εἰς ἀεὶ βιώσεσθε : οὐδὲν τῶν ἐνταῦθα σεμνῶν ἀΐδιόν ἐστιν , οὐδ ' ἂν ἀπαγάγοι τις αὐτῶν |
| ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν . τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ | ||
| αὐτῷ οὕτως εἰς τὴν παιδείαν τῶν ὁμιλητῶν , προσιόντων τῶν νεωτέρων καὶ βουλομένων συνδιατρίβειν οὐκ εὐθὺς συνεχώρει , μέχρις ἂν |
| . 〛 ἢ κατατιλᾷ τῶν Ἑκαταίων , ἤτοι κατὰ τῶν ἀγαλμάτων τῆς Ἑκάτης κόπρον ἐκκρίνει διάρρυτον , τουτέστι ὑγρὰν , | ||
| Σμυρναίοις τοῦτο μὲν ἐν τῷ ἱερῷ τῶν Νεμέσεων ὑπὲρ τῶν ἀγαλμάτων χρυσοῦ Χάριτες ἀνάκεινται , τέχνη Βουπάλου , τοῦτο δέ |
| , Φώκαιαν , Τέων , Κλαζομενάς . Μίλητος δὲ τῶν ἐπιφανῶν τις ἦν ἐν Κρήτῃ , ἀφ ' οὗ καὶ | ||
| εἷς Ἄδραστος . ἐπεὶ οὖν καὶ αὐτὸς τῶν ἐν Ἄργει ἐπιφανῶν , διὰ τοῦτο Ἀδραστείῳ νόμῳ φησὶ , χαριζόμενος καὶ |
| τὸν Προμηθέα , οὐ δεῖ πιστεύειν αὐτῷ εἰς τὸ ἐναντίον Ἡσιόδου : εὕρηται γὰρ ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . | ||
| οὐσίαν κατηνάλωσε θεραπεύων τοὺς ἐν τῇ πολιτείᾳ , καὶ καταδυναστεύων Ἡσιόδου , καὶ πολλὰ παρενοχλῶν ἐζημίου πρὸς ἄρχοντας καὶ κριτήρια |
| πόλει διαλέγεσθαι πολὺ περιών , ἐν τοῖς μηδεπώποτε φροντίσασι τῶν πολιτικῶν μηδὲ σοῦ καταπεφρονηκόσιν ὀκνεῖς λέγειν , δεδιὼς μὴ καταγελασθῇς | ||
| πρώτῳ περιτύχοι τοῦτον ἐπιμαρτυράμενος , εἴτε τῶν ἀγροίκων εἴτε τῶν πολιτικῶν εἴη , καὶ τὰς αὐτὰς προσθεὶς ἀρὰς πρὸς τὴν |
| ‖ ̂ : ‖ Μακρὸν γὰρ αἰῶνα τείνουσι μυρίοι τῶν ἀφρόνων , καλὸν δὲ καὶ σπουδαῖον μόνος ὁ φρονήσεως ἐραστής | ||
| τὸ μέθης φυτὸν ἐξεργάζεται τεχνικῶς καὶ ἐπιστημόνως ὁ δίκαιος τῶν ἀφρόνων ἄτεχνον καὶ πλημμελῆ ποιουμένων αὐτοῦ τὴν ἐπιστασίαν , ὥστε |
| , εἰ μὴ κακοδαίμονα τέκνα : ἴσως ἐπὶ τῶν προγονικὰ ἀνδραγαθήματα ἀπορίᾳ ἰδίων προφερόντων . Τιμὴ Γεράνης : ἐπὶ τῶν | ||
| φησὶ , φράσαι [ συντόμως ] ἡ πόλις αὕτη μυρία ἀνδραγαθήματα καὶ νίκας συνάπτουσα εἰς ἄκρον ἐν τῷ πολέμῳ προελήλυθεν |
| Ἄλεξις ἐν Γαλατείᾳ ποιεῖ τινα θεράποντα διηγούμενον περί τινος τῶν μαθητῶν τάδε : ὁ δεσπότης οὑμὸς περὶ λόγους γάρ ποτε | ||
| γένος , καθά φησιν Ἕρμιππος ἐν βʹ περὶ τῶν Ἰσοκράτους μαθητῶν . Δημήτριος δ ' ἐν τοῖς περὶ ὁμωνύμων ποιητῶν |
| . . . . . . : ὅτι τινὲς τῶν λογογράφων τῶν ὑπὲρ τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἱερωνύμου γεγραφότων πολύν τινα | ||
| καὶ πιθανώτατα περὶ τῆς συγκρίσεως εἴρηκε τῆς τῶν ἱστοριογράφων καὶ λογογράφων . ὁ δ ' ἵνα μὴ δόξηι ταὐτὰ λέγειν |
| τῶν πάλαι καὶ τῶν νῦν τὴν εὐκρασίαν καὶ τὴν εὐκαρπίαν λεγόντων πρῶτον μὲν τὴν τῶν προσβόρρων Ἰνδῶν , ἔπειτα δὲ | ||
| παροιμία ἐπὶ τῶν καθ ' ἑαυτῶν τι πραττόντων μάτην ἢ λεγόντων ἢ κακοπαθούντων λεγομένη . παρέρρει . τοῦ πατριάρχου τὸ |
| τὰ τοῖς σοφοῖς . τὴν μὲν οὖν τῶν πρὸ αὐτοῦ φιλοσοφησάντων δόξαν τοιαύτην τινὰ λαμβάνει : τριχῇ γὰρ διοριζομένων τῶν | ||
| , ὅσον οἱ μὴ ἀκούσαντες . Τοσαῦτα μὲν ὑπὲρ τῶν φιλοσοφησάντων ἐν δόξῃ τοῦ σοφιστεῦσαι . οἱ δὲ κυρίως προσρηθέντες |
| ἅπαντες ἀγοράσωσι κατὰ τρόπον . Ἀριστοφάνης : εἰτ ' οὐ σοφοὶ δῆτ ' εἰσὶν οἱ Σκύθαι σφόδρα , οἳ γενομένοισιν | ||
| ἃ εἶπον , ἀληθῆ λίαν νόμιζε , καὶ γὰρ οἱ σοφοὶ ἐν τοῖς προοιμίοις τῶν λόγων αὑτῶν ἔλεγον ψευδῆ : |
| τοῦτο εἰς ἀπόστασιν τρέπεται τὸ νόσημα . ἐπὶ μέντοι τῶν γερόντων ἀμφότερά εἰσι καὶ ὠμὴ καὶ ψυχρὰ καὶ παχεῖα ἡ | ||
| τὰς αὐτὰς καὶ τὰς ἐπωνυμίας , ὥσπερ καὶ τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν καὶ τὴν τῶν ἱππέωνπλὴν ὅτι τοὺς ἐν Κρήτηι |
| τούτους ἔγωγε ἀξιῶ παρὰ τῶν προτέρων μαθεῖν , ὄντων καλῶν κἀγαθῶν : ἢ οὐ δοκοῦσί σοι πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ γεγονέναι | ||
| βουλομένοις σκοπεῖν πολὺ μείζων τιμὴ τῆς χαλκῆς εἰκόνος τὸ καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν κεκρίσθαι πρώτους . καὶ γάρ τοι τῶν ἔργων |
| προσπίπτοντα γενναίως οἴσει , διὰ δὲ τῆς ἰδίας ἐγκρατείας τῶν πλείστων περιέσται ἐννοηματικῶς : ἐὰν δὲ ἐν ὑδατώδει ζῳδίῳ , | ||
| ἤτοι τόπος εἷς καὶ ὁ αὐτὸς ὑπὸ πασῶν ἢ τῶν πλείστων ἀφέσεων τύχῃ καταληφθείς , ἢ τούτων διαφόρων οὐσῶν οἱ |
| τῇ πείρᾳ προσέθηκε τὸ χρόνου . οὐ γὰρ τούτῳ τῶν ἠθικῶν αὗται διαφέρουσιν ἀλλὰ τῷ προειρημένῳ , τῷ τὸ πλεῖστον | ||
| ἀλλὰ δεῖ αὐτῇ ἀφελείας ἢ ἐπιεικείας ἤ τινος τῶν ἄλλων ἠθικῶν τι πάντως προσεῖναι . σαφέστερον δὲ καὶ τοῦτο περὶ |
| πάντας ἀνθρώπους εὐσεβεῖν ἰδίᾳ τε καὶ κοινῇ . Περὶ τῶν φρονίμων καὶ τοῦτό φησι πληθυντικῶς οὕτω λέγων , εἰ καὶ | ||
| ἐστὶν εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν , δόγμα δὲ ἀνθρώπων φρονίμων καὶ τὰ ἑξῆς . γένοιτο δ ' ἄν που |
| Καρνεάδην ἀδορυφόρητον βασιλείαν . ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων , ” ὅσῳ , “ εἶπεν , ” οἱ | ||
| ἐν κακοῖς περιπεσόντων . Ὄνος λύρας ἀκούων : ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων . Ὃς αὑτὸν οὐκ ἔχει , Σάμον θέλει : |
| εἷς , Ἀριστοτέλης ὁ Μῦθος ἐπικληθείς . Πάντων μέντοι τῶν Σωκρατικῶν διαλόγων Παναίτιος ἀληθεῖς εἶναι δοκεῖ τοὺς Πλάτωνος , Ξενοφῶντος | ||
| φιλοσοφία ἐπικέκληται . Φαίδωνα δὲ τὸν Ἠλεῖον οὐδεὶς ἠγνόησε τῶν Σωκρατικῶν εἰς πρῶτα ἥκειν ὑπειλημμένον * * * Ἀριστοτέλης δὲ |
| ἀπὸ τῶν σφετέρων βασιλέων τοῖς κοσμικοῖς στοιχείοις καί τισι τῶν νομιζομένων θεῶν τὰς ὀνομασίας ἐπέθεσαν : φυσικοὺς δὲ ἥλιον καὶ | ||
| , ὦ Τιμόκλεις , ὅτι με ὑπέμνησας τῶν κατὰ ἔθνη νομιζομένων , ἀφ ' ὧν μάλιστα συνίδοι τις ἂν ὡς |
| εἰσὶ πάντες οἱ κατὰ τὴν Κύπρον μόναρχοι τὸ τῶν εὐγενῶν κολάκων γένος ὡς χρήσιμον : πάνυ γὰρ τὸ κτῆμα τυραννικόν | ||
| Λαμίας Ἀφροδίτης ἱερὰ καὶ Βουρίχου καὶ Ἀδειμάντου καὶ Ὀξυθέμιδος τῶν κολάκων αὐτοῦ καὶ βωμοὶ καὶ ἡρῷα καὶ σπονδαί . τούτων |
| ἐρώντων πάθος , οἷς ἥδιστον εἰς μὲν θέαμα οἱ τῶν παιδικῶν τύποι , ἡδὺ δὲ εἰς ἀνάμνησιν καὶ λύρα , | ||
| μεταστῆναι ἀπὸ διαθέσεως εἰς ἑτέραν κρείττονα διάθεσιν καὶ ἀπὸ τῶν παιδικῶν ἐπὶ τὰς σπουδάς , καὶ κατέχοντα τὰς ἡδονὰς καὶ |
| οὖν ἀπάγεσθαι τὸν ἀνίερον καὶ κακήγορον τῶν θείων ἀπὸ τῶν ἱερωτάτων καὶ ἐκδίδοσθαι ἐπὶ τιμωρίᾳ φησὶν ἑξῆς : „ ὃς | ||
| τοὺς ὑπὸ θεοῦ καταλειφθέντας γνωρίζομεν , οὓς ἀποστραφεὶς καθάπερ λιποτάκτας ἱερωτάτων θεσμῶν ἐξώρισεν ἀναξίους ἐπιστασίας καὶ ἀρχῆς τῆς ἑαυτοῦ δοκιμάσας |
| ἐναντίων καταφανὲς οὕτω γίνεται τὸ νόμιμον , ἐκ δὲ τῶν κεκριμένων ὧδε : καὶ οὐ μόνον ἐγὼ τὸν νόμον τοῦτον | ||
| τόδε μέλλων λέγειν : ἢ ὅτι ὁμοίους τινὶ τῶν πρώην κεκριμένων λέξει λόγους : ἢ ὅτι τεχνικώτατος οὗτός ἐστιν ἐν |
| σφόδρα ἂν εἶεν ἀνόητοι τῶν ἐπὶ τοῖς κακοῖς ἔτι χάριν εἰδότων φειδόμενοι . τὸ μὲν οὖν πρῶτον , ἄνδρες Νικομηδεῖς | ||
| γνώμη τὸν λόγον ἐποίησεν : οἴκοι δὲ ἐκεῖνος κατείχετο τῶν εἰδότων τἀν τῷ βασιλείῳ πειθόντων ὡς τοῦτ ' ἀσφαλέστερον . |
| ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
| τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
| Ἐς ] τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίας χρησμῶν πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ ' ἄλλων | ||
| τῶν λόγων προσταττόμενα δρῶντες , ἅτε δὴ τοῦ θεοῦ τρανοτέραις χρησμῶν ἀποδείξεσι ταῖς διὰ σημείων καὶ τεράτων τὸ βούλημα δεδηλωκότος |
| πότε δὲ τοὺς ἀσεβεῖς ; οὐχ ὅταν εὐσέβεια τῶν ἰδίων ὀργίων ἀποσχοινίσῃ ; διό μοι δοκοῦσιν οἱ μὴ τελείως δυσκάθαρτοι | ||
| [ ἐννατέταις ] [ φίλιον ] ἐπόπταις [ ] ? ὀργίων ὁσίων [ Ἴακχον ] [ κλείει σε ] ? |
| αἰσχρὸν γάρ : οἱ μὲν θεσφάτων ἐλεύθεροι κοὐκ εἰς ἀνάγκην δαιμόνων ἀφιγμένοι στάντες παρ ' ἀσπίδ ' οὐκ ὀκνήσουσιν θανεῖν | ||
| ' ἐπίθεσθε βέβηλοι . . . περὶ δὲ τῶν ἄλλων δαιμόνων εἰπεῖν καὶ γνῶναι τὴν γένεσιν μεῖζον ἢ καθ ' |
| τε γένωνται εἰς ἰδίων ὁρίων ἄμφω τρίβον αἰθερόπλαγκτον , κωμῳδοὺς λυρικῶν τε μελῶν μελπήτορας ἄνδρας δείκνυσιν , μαχλικῶν τε λόγων | ||
| Ἅλμα πάλη δίσκευμα κοντὸς καὶ δρόμος . Ἐννέα τῶν πρώτων λυρικῶν πάτρην γενεήν τε μάνθανε , καὶ πατέρας καὶ διάλεκτον |
| διαβεβλῆσθαι τὸ ἔθνος . Ταὐτὸ δὲ λέγω καὶ περὶ τῶν πολιτευομένων , ὅτι τοὺς μὲν οἶσθα καὶ ἀποστρέφῃ , τοὺς | ||
| γράφει τὸν λόγον τόνδε ὁ Λυσίας τῶν ἐπισήμων τινὶ καὶ πολιτευομένων . εἰ μὲν οὖν ἐρρήθη τότε , ἄδηλον : |
| τοῦ Ἀθήνησιν , ἐν ὀλίγοις δὲ τῶν παρ ' ἄλλοις ἐπαινουμένων , καὶ τὰ Ἰσθμοῖ ἀγάλματα ὅ τε τοῦ Ἰσθμίου | ||
| οὐ μεμψάμενον . ἀλλ ' ὑμᾶς γε χρὴ γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων , ἵν ' ὑμῖν ἀκμάζῃ τὸ κλέος καὶ ἦτε |
| τὸ τοιοῦτον κῶλον : τῶν μὲν περὶ τὰ μηδενὸς ἄξια φιλοσοφούντων : οὐ γὰρ ἐκ παιώνων ἀκριβῶς , ἀλλὰ παιωνικόν | ||
| κατὰ τὸν τῆς φιλοσοφίας ἔρωτα , τῶν δ ' αὖ φιλοσοφούντων τῷ χαίρειν ἐᾶν πώγωνα καὶ τρίβωνα καὶ βακτηρίαν . |
| τὸ δὲ ζῶ καὶ εἰμὶ οὐδέτερα λέγεται καὶ ὑπὸ τῶν γραμματικῶν ὡς ἐν ὑποστάσει θεωρούμενα , πλὴν εἰ μὴ προσλάβοι | ||
| ἀπὸ τῶν σεμνῶν ἐπὶ τὰ ἄσεμνα ἡκόντων : οἷον ἀπὸ γραμματικῶν ἐπὶ πραγματικὰ , ἢ εἰς ἄλλο τι τῶν ἀτιμοτάτων |
| : ὑποπτεύω γὰρ ἐξ Ἰταλίας Ἀθήναζε ἐλθεῖν τὸν λόγον , Πυθαγορείων τινῶν ἐμπορίαν ταύτην καλὴν στειλαμένων εἰς τὴν ἀρχαίαν Ἑλλάδα | ||
| τὸ ἀλλότριον , ὥσπερ δὴ καὶ Πλάτων μαθὼν παρὰ τῶν Πυθαγορείων συμμαρτυρεῖ . τοῦτο τοίνυν ἄριστα ἀνδρῶν κατεσκεύασεν , ἐν |
| καὶ τοῦτο τοῖς θεοῖς καθοσιοῦντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῶν καλλίστων προσεπιλαμβάνοντες τοῦ γένους : ἀφ ' οὗ μέχρι τοῦ | ||
| ἁπλῶς οὑτωσὶ φιλίας ἕνεκα αὐτῆς παρών τε καὶ ἀπολαύων τῶν καλλίστων , οἷ ' ἂν τὰ ἡμέτερα εἴη κάλλιστα , |
| γε μὴν ὑπὲρ τῶν Θρᾳκῶν , ἀλλὰ τοῦτο μὲν καὶ διαβεβόηται ἤδη καὶ διατεθρύληται , ὡς εἰσὶ πιεῖν δεινότατοι . | ||
| καὶ πιθανοῖς ἀποφθέγμασιν , οἷς ἐχρήσαντο Ἑλλήνων τινές , ἃ διαβεβόηται χρησμῶν εἶναι δοκοῦντα ἤδη πιστότερα , μηδὲν ἄγαν καὶ |
| Ἕλληνες ἐν τοῖς δώδεκα θεοῖς καταριθμοῦσιν , ἀλλὰ καὶ τῶν προγενεστέρων , ἐξ ὧν οἱ δώδεκα θεοὶ μυθολογοῦνται γενέσθαι , | ||
| δὲ πάλιν λέγομεν ἐγκείμενοι καὶ τοὺς εἰρημένους μὲν ὑπὸ τῶν προγενεστέρων ὅρους αὐταῖς λέξεσιν ἀναγράψομεν καὶ τὴν τάξιν τὴν δέουσαν |
| δὲ δεύτερος δικαιοδοτεῖ καὶ στρατηλατεῖ . δεύτερον δὲ τὸ τῶν ἱερέων οἳ ἐπιμελοῦνται καὶ τῶν πρὸς τοὺς ὁμόρους δικαίων . | ||
| ὁσίως εὐχομένων καὶ λιτανευόντων , ὅπερ ἐστὶ τῶν μάντεων καὶ ἱερέων . ἐπαινεῖ οὖν ἴσως τοὺς Ἰαμίδας ὡς εὐσεβεῖς : |
| ἡμέραν γυμνασίαις προςυποθήσομαι καὶ πολλῶν καὶ ἀγαθῶν ποιητῶν τε καὶ συγγραφέων καὶ ῥητόρων μαρτυρίοις χρήσομαι . νυνὶ δὲ τὰ καταλειπόμενα | ||
| μὲν Στησίχορός τε καὶ Ἀλκαῖος , τραγῳδοποιῶν δὲ Σοφοκλῆς , συγγραφέων δὲ Ἡρόδοτος , ῥητόρων δὲ Δημοσθένης , φιλοσόφων δὲ |
| κινοῦσιν ὕστατον . Ἀφροδίσιος ὅρκος οὐκ ἐμποίνιμος : ἐπὶ τῶν ἐρωτικῶν . Αὐτὸν κέκρουκας τὸν βατῆρα τῆς θύρας : οἷον | ||
| ὁ ἁρμονικός , ὥς φησι Χαμαιλέων , Ἀλκμᾶνα γεγονέναι τῶν ἐρωτικῶν μελῶν ἡγεμόνα καὶ ἐκδοῦναι πρῶτον μέλος ἀκόλαστον , ὄντα |
| αἱρέσεις ὠνομάσθησαν , φέρε δεύτερον καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν Ἀριστοτελικῶν συγγραμμάτων ποιησώμεθα . τούτων οὖν τὰ μέν ἐστι μερικὰ τὰ | ||
| τῶν τε Ἀναλυτικῶν καὶ τῶν ἄλλων πάντων τῆς λογικῆς πραγματείας συγγραμμάτων . Ὅτι δὲ χρήσιμον τὸ προκείμενον βιβλίον πρὸς τὴν |
| ; Τὸ ἀληθέστατον ἐκεῖνο δηλαδή , ὅτι ἡμεῖς τὰ μὲν Στωϊκῶν καὶ πάνυ ἐκμανθάνομεν ὡς ἂν κατὰ ταῦτα φιλοσοφεῖν ἀξιοῦντες | ||
| Κράτητος δὲ ἐγένετο Ζήνων ὁ Κιτιεύς , ὁ τῆς τῶν Στωϊκῶν φιλοσόφων αἱρέσεως καταστὰς ἀρχηγός . Ζήνωνα δὲ Κλεάνθης διεδέξατο |
| ζητήσωμεν τὰ εἰωθότα ζητεῖσθαι κεφάλαια πρὸ παντὸς τεχνικοῦ συγγράμματος . Ἔργα μὲν οὖν ἐστι τὸ ζητεῖν πρῶτον , εἰ ῥητορικόν | ||
| πολλὰ ὑπὸ τοῦ χρόνου λελυμασμένον : ἐγγέγραπται δὲ αὐτῷ τὰ Ἔργα . ἔστι δὲ καὶ ἑτέρα κεχωρισμένη τῆς προτέρας , |
| τε ὑμᾶς καὶ περισαίνουσι καὶ περιχυθέντες ἀσπάζονται τὸν κορυφαῖον τῶν θεατῶν , οἱ δὲ τὰ μὲν πολλὰ οἰκουροῦσι καὶ ἰδίᾳ | ||
| τὸ τέρας οὐ Διὸς Σκαταιβάτου . Οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν θεατῶν τις λέγοι νεανίας δοκησίσοφος : Τόδε πρᾶγμα τί ; |
| τῆς Πιερίας ἔθυον ταῖς Μούσαις , καὶ τὸν ἀγῶνα τῶν Ὀλυμπίων ἐτίθεσαν , ὅν φασιν ἀρχαῖον εἶναι παρ ' αὐτοῖς | ||
| δόξαν ἀεὶ παρέχουσαι δήξεσθαι . τούτων οὐχ ὑπῆρξέ μοι τῶν Ὀλυμπίων μετασχεῖν , ὅτε δὴ καὶ τὸν λόγον ὃν ὕφηνα |
| τοὺς ἀνταγωνιστάς . Πολλῶν μετ ' ἄλλων ξένων τε καὶ παραδόξων ἀκουσμάτων , ὧν ἐνήνοχεν ὁ καθ ' ἡμᾶς χρόνος | ||
| γὰρ ἡ παραίνεσις . Τὸ δὲ προοίμιον , ἐπειδὴ ἐκ παραδόξων ἄρχεται , [ οὐκ εὐθὺς ἐκ τῶν πραγμάτων τῆς |
| ἐν οἷς τι σημεῖον εὕρισκον ἢ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἱστορουμένων ἢ τῶν περὶ τὸν Ἡρακλέα . κἀνταῦθα δὴ τοὺς | ||
| θεὸς δὲ συνεφάψαιτο τῇ προαιρέσει . Ἐκ τῶν σποράδην γὰρ ἱστορουμένων τισίν ἐν ἐπιτομῇ σοι γέγραφα τὰς ἀποικίας κτίσεις τε |
| ; ἔφη . Πρῶτον μὲν αὐτῶν τούτων , καίπερ ὄντων γενναίων , ἆρ ' οὐκ εἰσί τινες καὶ γίγνονται ἄριστοι | ||
| γάρ σου ἐν τῇ οἰκίᾳ καὶ κύνας θηρευτικοὺς καὶ τῶν γενναίων ὀρνίθων μάλα συχνούς : ἆρ ' οὖν , ὦ |
| ποιῶν τολμᾷς τἀμὰ μέλη ψέγειν , ἀνὰ τὸ δωδεκαμήχανον Κυρήνης μελοποιῶν ; Τὰ μὲν μέλη σου ταῦτα : βούλομαι δ | ||
| ἐπειδὰν κιθαρίζειν μάθωσιν , ἄλλων αὖ ποιητῶν ἀγαθῶν ποιήματα διδάσκουσι μελοποιῶν , εἰς τὰ κιθαρίσματα ἐντείνοντες , καὶ τοὺς ῥυθμούς |
| δὲ συγγραφέων ἀναγιγνωσκόντων ἀναίσθητα συγγράμματα , πολλῶν δὲ ποιητῶν ποιήματα ᾀδόντων , καὶ τούτους ἐπαινούντων ἑτέρων , πολλῶν δὲ θαυματοποιῶν | ||
| ὑπὸ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος : καὶ ταῦτα καὶ αὐλούντων καὶ ᾀδόντων ἀνέχονται παρ ' αὑτοῖς ἐν τῷ θεάτρῳ , καὶ |
| συνουσίαν . Καὶ τὸν σοφὸν δ ' Ἀνάχαρσιν ἐκ τῶν Νομαδικῶν φησὶν γενέσθαι τῶν σφόδρ ' εὐσεβεστάτων . Καὶ κατοικῆσαί | ||
| συνουσίαν . καὶ τὸν σοφὸν δ ' Ἀνάχαρσιν ἐκ τῶν Νομαδικῶν φησὶν γενέσθαι τῶν σφόδρ ' εὐσεβεστάτων . . . |
| , τῆς τε φύσεως τῶν πραγμάτων καὶ τῆς δυνάμεως τῶν μανθανόντων , ἑκατέρῳ τε χρώμεθα ἁρμοττόντως , καὶ ὅταν συμφωνῇ | ||
| οἱ νομοθετοῦντες τῶν τοῖς νόμοις ὑπακουόντων , οἱ διδάσκοντες τῶν μανθανόντων , οἱ πείθοντες ἀρετὴν μεταδιώκειν τῶν πειθομένων ; καὶ |
| ἀλλὰ καὶ χρονία τις διάθεσις φαίνοιτο καὶ δυσχερῶς ἀκούοιεν τῶν λεγομένων , ἐπὶ τῶν τοιούτων οὐδέν ἐστιν ἄτοπον καὶ τοῖς | ||
| φαῦλόν τινα φαινόμενον , ἔπειτα , ὅπου ἂν τύχῃ τῶν λεγομένων , ἐνέβαλεν ῥῆμα ἄξιον λόγου βραχὺ καὶ συνεστραμμένον ὥσπερ |
| ἡ δὲ πρεσβῦτις ἀντὶ τῆς Ἀρτέμιδος τὸν Δία φησὶν αὐτὴν ἐπιμαρτύρασθαι . Ἀπολλόδωρος μὲν οὖν φησιν ὁ Ταρσεὺς τῆς ἀμφιβολίας | ||
| , μηκύνοιμεν ἂν δῆλα παντὶ λέγοντες . τόδε μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι , ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν οἱ τὰ ὀνόματα τιθέμενοι |
| ἀγώνισμα : θέαμα , παιδιά , ποιητικὸν ἀγώνισμα κωμῳδοποιῶν ἢ τραγῳδοποιῶν . ʃ ἐπίδειξιν . ʃ τὸ ἀγώνισμα , φησίν | ||
| τῶν τὴν Ἑλλάδα ἐπεστροφότων ἐπὶ σοφίαν , Ὁμήρου καὶ τῶν τραγῳδοποιῶν , οἵτινες Ἥραν τε τὴν Διὸς παράκοιτιν ἔφασαν εἰς |
| Καλοῖς κακὰ συνάπτων ὁ σκαιὸς ἀνὴρ Δῆλος δήπουθέν ἐστιν σφαλερῶς βιῶν . Ἑρμηνεία . Πένης ὢν ἡσύχαζε , μὴ μέγα | ||
| ὀφείλει ἄγραφος εἶναι κοσμίᾳ γυναικί , ποθ ' ὃν χρὴ βιῶν αὐτάν : νομίζεν δὲ προῖκα κατενηνέχθαι ἅμα αὑτᾷ καλλίσταν |
| τοῦ γένους ἀπορία φθάνειν ἔοικε καὶ ἐπὶ τὴν τοιαύτην τῶν Πυθαγορικῶν δόξαν . ὡς γὰρ ὁ γενικὸς ἄνθρωπος οὔτε μετὰ | ||
| τινες τῆς Πυθαγόρου σοφίας μετασχεῖν : Ἰταλιώτας δὲ σύμπαντας τῶν Πυθαγορικῶν , τοσοῦτον χρόνον εὐδαιμονήσαντας καὶ μετὰ πλείστης ὁμονοίας καὶ |
| ἐξ ὧν πᾶσα τέχνη καὶ ἐπιστήμη καὶ αὐτοὶ λογικοί ἐσμεν κτλ . [ . ] . , . ̈ ἢ | ||
| γενομένης τοὺς μὲν ἐμμήνους καὶ καθαρσίους ἔκλεισεν ὀχετοὺς ἡ φύσις κτλ . . . . . λέγωμεν οὖν ἐν ἡμῖν |
| ὥσπερ καὶ οἱ προκείμενοι ἄνδρες τοῖς περὶ τῶν σκηνικῶν τῶνδε δραμάτων διδάγμασιν , ὡς ἀπ ' αὐτῶν τῶν βίβλων ἐλέγχονται | ||
| τῆς μέσης κωμῳδίας . Μοσχίων Ξενίζων Μένιππος κωμικός . τῶν δραμάτων αὐτοῦ ἐστι Κέρκωπες Ὄφεις καὶ ἄλλα . φοίνικα } |
| δόξαν ἀνακεῖσθαι : καὶ τόν γε πρεσβύτερον οὐ πόρρω τῶν Ὁμήρου γεγονέναι χρόνων . . . , : τελευτῆσαι δ | ||
| μὲν ὅσα ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ μέτρου καταμετρεῖται , ὡς τὰ Ὁμήρου καὶ τῶν ἐποποιῶν ἔπη : καταχρηστικῶς δὲ κἂν ὑπὸ |
| ξυνεβάλλετο τὸ ἐξ Ἀρκαδίας εἶναι τὸν σφαττόμενον ; οὐδὲ γὰρ σοφώτατοι τῶν Ἑλλήνων Ἀρκάδες , ἵν ' ἑτέρου τι ἀνθρώπου | ||
| Θάλλος καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Πολυίστωρ , ἔτι δὲ καὶ οἱ σοφώτατοι Φίλων τε καὶ Ἰώσηπος οἱ τὰ κατὰ Ἰουδαίους ἱστορήσαντες |
| πρῶτα μὲν Σαννυρίων ἀπὸ τῶν τρυγῳδῶν , ἀπὸ δὲ τῶν τραγικῶν χορῶν Μέλητος , ἀπὸ δὲ τῶν κυκλίων Κινησίας . | ||
| . Κάστωρ δὲ ὁ συγγράψας τὰ χρονικὰ καὶ πολλοὶ τῶν τραγικῶν Ἰνάχου τὴν Ἰὼ λέγουσιν : Ἡσίοδος δὲ καὶ Ἀκουσίλαος |
| παθῶν , τὸ δ ' ἐν παραδόσει νόμων τε καὶ ἐθῶν , τὸ δ ' ἐν διδασκαλίᾳ τεχνῶν . ὥσπερ | ||
| τὰς πλείστας ὁμοίως ἄγετε . καὶ μὴν οὐδὲ ὑπὲρ τῶν ἐθῶν οὐκ ἔστιν οὐδεμία ὑμῖν μάχη . τούτων δὲ ἁπάντων |
| τῶν νεωτέρων ἠσκεῖτο , καὶ καθόλου πολλοὶ τὰ φαῦλα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀντὶ τῆς παλαιᾶς καὶ σπουδαίας ἀγωγῆς ἠλλάττοντο , καὶ | ||
| ἔργοις , ἐκ τῆς ἀναιδείας καὶ τοῦ θράσους καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων γιγνώσκομεν . Ὁ γὰρ ἐπὶ τῶν μεγίστων τοὺς νόμους |
| ἔχουσιν , ὥσπερ ὑπὸ ἰκτέρου ἐχόμενοι : φθέγγονταί τε βαρύτατον ἀνθρώπων , τῷ ἠέρι χρεόμενοι οὐ λαμπρῷ , ἀλλὰ χνοώδει | ||
| Ῥάκιον : ὁ δὲμανθάνει γὰρ παρὰ τῆς Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων ὄντες καὶ κατὰ αἰτίαν ἥντινα ἥκουσι λαμβάνει μὲν γυναῖκα |