| σφόδρα ἂν εἶεν ἀνόητοι τῶν ἐπὶ τοῖς κακοῖς ἔτι χάριν εἰδότων φειδόμενοι . τὸ μὲν οὖν πρῶτον , ἄνδρες Νικομηδεῖς | ||
| γνώμη τὸν λόγον ἐποίησεν : οἴκοι δὲ ἐκεῖνος κατείχετο τῶν εἰδότων τἀν τῷ βασιλείῳ πειθόντων ὡς τοῦτ ' ἀσφαλέστερον . |
| τῶν πάλαι καὶ τῶν νῦν τὴν εὐκρασίαν καὶ τὴν εὐκαρπίαν λεγόντων πρῶτον μὲν τὴν τῶν προσβόρρων Ἰνδῶν , ἔπειτα δὲ | ||
| παροιμία ἐπὶ τῶν καθ ' ἑαυτῶν τι πραττόντων μάτην ἢ λεγόντων ἢ κακοπαθούντων λεγομένη . παρέρρει . τοῦ πατριάρχου τὸ |
| πολλὰ κομίζων , κἀν τούτῳ με ὁ ἄρχων δημοσίᾳ πάντων ἀκουόντων ἀπολύει . καὶ ἐλθόντες ἐπὶ θάλασσαν ναῦν ἐσκεψάμεθα καὶ | ||
| , ὥστε προϊδεῖν ἀκριβῶς , τίνα τρόπον αἱ γνῶμαι τῶν ἀκουόντων πρὸς τὰ μήκη τῶν λεγομένων ἕξουσιν . ἐν δὲ |
| πενιχρᾶς ἀπαιδευσίας . ἕως μὲν γὰρ μηδὲν λυμαίνεται τῶν ἐξαπιναίως εἰωθότων ἀπροοράτως ἐπιφοιτᾶν , εὐοδεῖν δοκοῦσιν αἱ πρὸς ἀπόλαυσιν ἡδονῆς | ||
| φιλοποτῶν ἤπερ ὑμῶν τῶν μόνον ἐν τῷ μετώπῳ νοῦν ἔχειν εἰωθότων . ἡ μὲν γὰρ ἐπὶ τοῦ συντετάχθαι διὰ τέλους |
| , ὥς φησιν : ἔπειτα μετὰ τοῦτο δῆλον ὅτι τῶν πρεσβυτέρων ἐπιμεληθεὶς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος τῇ πόλει γενήσεται | ||
| ὄντες καὶ πρεσβῦται γενόμενοι , ἀλλὰ γίνεται τὰ μὲν τῶν πρεσβυτέρων ἤθη μαλακώτερα , τὰ δὲ τῶν νεωτέρων ἀκμαιότερα . |
| ὁδός σοι τί δύναται , θεοπρόπε ; πολλοὶ μαθηταὶ κρείσσονες διδασκάλων . ἄπερρε : μή μοι στέφανον ἀμφιθῇς κάρᾳ . | ||
| ὑμῶν δρόμον ἐκ τῆς ἀγορᾶς εἰς τὸ βουλευτήριον τῶν λαμπρῶν διδασκάλων ἔσεσθαι πηδώντων , κροτούντων , χαιρόντων , εὐθυμουμένων , |
| ἀποθνήσκει . γράμματα δέ , ἐπειδή ἐστι συγγένεια κυνοκεφάλων αἰγύπτια ἐπισταμένων γράμματα , παρ ' ὃ εἰς ἱερὸν ἐπειδὰν πρῶτα | ||
| τὴν ἀπάτην τοῦ Πεισιστράτου μὴ συνιέντων , ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων μὲν , διὰ δέος δὲ σιωπώντων . Καὶ ἡ |
| ἔχει , κἂν ὑπὸ πλατάνῳ λέγηται μόνῃ , κἂν τεττίγων ἀκροωμένων . εἰ γὰρ δὴ καὶ ἐπαίνου προσδεῖται , δεῖ | ||
| οὐ κριτὴς καὶ ἐξεταστὴς τῶν λόγων , ἀλλὰ καὶ τῶν ἀκροωμένων ὅτι δῆμος ἦν καὶ τοῦ χωρίου ὅτι τὸ θέατρον |
| καὶ πολὺν χρόνον σκεψαίμην . περὶ μὲν οὖν τὰς τῶν γεγραμμένων λόγων διαβολὰς οὕτως ἀπαντητέον : ἂν δὲ φάσκωσιν ἡμᾶς | ||
| , ἔφην ἐγὼ , σπουδαιότερόν μοί ἐστιν ἐπελθεῖν τινα τῶν γεγραμμένων : δεῖ γάρ με καὶ τοῖς ὕστερον ἀνθρώποις διαλέγεσθαι |
| οὖν αὐτὸ ποιεῖ ; κοινῷ τῷ λόγῳ χρῆται περί τε σπουδαίων ἀνδρῶν καὶ φαύλων λέγων καὶ διακρίνων ἤθη ἀγαθῶν καὶ | ||
| τὸ γέρας ἄοπλον . εἶθ ' ὁπότε μὲν βουληθεῖεν τῶν σπουδαίων λαμπρῦναί τινας , ἐδίδοσαν τὴν τιμήν , ὁπότε δὲ |
| , ἀπὸ τῆς ἁρπαγῆς εὐθὺς ἄχρι τῶν ἐν τοῖς νόστοις γεγενημένων καὶ τῆς Αἰνείου πλάνης καὶ Διδοῦς ἔρωτος . Ὧν | ||
| καὶ Μῆδοι καὶ πάντες Ἀσιανοὶ πολὺ μᾶλλον τῶν ἐκ χρυσίου γεγενημένων . Ἰσίδωρος δ ' ὁ Χαρακηνὸς ἐν τῷ τῆς |
| ἀλλὰ καὶ χρονία τις διάθεσις φαίνοιτο καὶ δυσχερῶς ἀκούοιεν τῶν λεγομένων , ἐπὶ τῶν τοιούτων οὐδέν ἐστιν ἄτοπον καὶ τοῖς | ||
| φαῦλόν τινα φαινόμενον , ἔπειτα , ὅπου ἂν τύχῃ τῶν λεγομένων , ἐνέβαλεν ῥῆμα ἄξιον λόγου βραχὺ καὶ συνεστραμμένον ὥσπερ |
| ἀντὶ σοῦ μοι πιστεύων ἔσεσθαι , σὲ δὲ εἴη τῶν παρόντων ἀπαλλαγέντα κακῶν ἐλθεῖν μὲν ὡς ἡμᾶς , εἰ βέλτιον | ||
| καὶ ὑπό τινος νικηθῇ , μετριωτέραν αἰσχύνην ὑποστήσεται ἢ πολλῶν παρόντων . λέγων ] ἀντιλέγων . ἥττων ] ἄδικος , |
| [ φωνὴν ἔρρηξέν ] ? [ τινα κατὰ τῶν ] σοφιστῶν [ οἳ ἐμνημόνευσαν ] [ ] αὐτοῦ : τοσοῦτον | ||
| ἀλλ ' ὅμως ὑπὲρ τηλικούτων ὄντος τοῦ λόγου τινὲς τῶν σοφιστῶν ἀσεβεῖν με φήσουσιν Ὁμήρῳ ἀντιλέγοντα καὶ ἐπιχειρήσουσι διαβάλλειν πρὸς |
| Νέστορος μένειν . ὥστε τοῦτο μὲν τὸ ἔργον φανερῶς τῶν ῥητόρων ἐγένετο . πολλὰ δ ' ἄν τις ἐπιδείξειε καὶ | ||
| οἴκοθεν εἰσφέρειν ἀποστήσονται . μηδένα αἰτιᾶσθαι ] διαβαλλόντων γὰρ τῶν ῥητόρων τοὺς στρατηγούς , μετεπέμποντο αὐτοὺς ἐπὶ κρίσιν , καὶ |
| ἢν δὲ ληίδα ἄγων , πρὸς λαφυροπώλας . οὕτω δὲ πραττομένων βασιλεῖ οὐδὲν ἄλλο ἔργον καταλείπεται ἐπὶ φρουρᾶς ἢ ἱερεῖ | ||
| ἀντιπάλους ἡμῖν τυχόντας καὶ ἠθῶν ἀνομοίων καὶ ἐς τὰς γνώμας πραττομένων διεστάναι οὐκ ἀποπεποιηκὼς , καὶ ὑμᾶς μὲν ἀμαθίᾳ , |
| ὧν καὶ τοὺς ἀπογόνους ἡγήσασθαί φασι τῆς πόλεως μέχρι τῶν νεωτέρων καιρῶν . τοὺς δὲ λοιποὺς ἅπαντας Ἰόλαος ἀναλαβὼν καὶ | ||
| αὐτῷ οὕτως εἰς τὴν παιδείαν τῶν ὁμιλητῶν , προσιόντων τῶν νεωτέρων καὶ βουλομένων συνδιατρίβειν οὐκ εὐθὺς συνεχώρει , μέχρις ἂν |
| ἄργυρος . κεῖται δὲ ἐπὶ τῶν λαμπρῶν μὲν ἔξωθεν καὶ ἐπιεικῶν , πονηρῶν δὲ τὰ ἔνδον . Αἰσχύλος ἐν Περραιβίσιν | ||
| μὲν δὴ καὶ ὀξύμελι πολλοὺς ὤνησε πινόμενον καί τι τῶν ἐπιεικῶν ὑπηλάτων : ὁ δ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις ἔμετος |
| ἢ τὴν ἐκ τοῦ νόμου κατὰ τῶν περὶ τὴν ἑορτὴν ἀδικούντων οὖσαν ; ταῦτ ' εὖ οἶδ ' ὅτι πάντ | ||
| τῶν βασιλέων οὓς ἂν βούληται καὶ δίκας λαβεῖν παρὰ τῶν ἀδικούντων . μετὰ δὲ τὴν εὐωχίαν Εὐμενὴς βουλόμενος καταπλήξασθαι τοὺς |
| ἀλλ ' ἐν τῇ σιγῇ τῶν δεδρακότων ἡ κατηγορία τῶν πεπραγμένων ἐστίν . ὥστε σὺ μὲν ἐκείνῃ πάντως ἂν συνέγνως | ||
| τὸ στράτευμα . παραγενομένου δὲ Ἕκτορος ἵνα αὐτὸς πυνθάνηται τῶν πεπραγμένων , τετρωμένος ὁ τοῦ Ῥήσου ἐπιμελητὴς δι ' αὐτοῦ |
| μὲν τῆς μηχανῆς τοιαῦτα ὡς ἐνὸν ἡμῖν καὶ ἐκ τῶν δυνατῶν ἀπαγγείλασι . Μεχέμετις δὲ ὁ βασιλεύς , ἐπειδή οἱ | ||
| ἐμὲ προτρέπεις Ὑπερεχίῳ βοηθεῖν . ἐγὼ μὲν οὖν οὔτε τῶν δυνατῶν τι παρήσω τοῖς τ ' ἀδυνάτοις ἐπιχειρήσω . καὶ |
| ὡς μεγίστου τε καὶ ἀμεταθέτου κειμένου ἀξιώματος , οὐ δίκαιον ἀγνοουμένων τῶν λόγων , ἐφ ' οἷς δὴ ταῦτα γίνεται | ||
| ἄλλα παραπλήσια τούτοις διελθὼν ὁ κατευχόμενος τὸ τελευταῖον ὑπὲρ τῶν ἀγνοουμένων ἀρὰν ἐποιεῖτο , τὸν μὲν βασιλέα τῶν ἐγκλημάτων ἐξαιρούμενος |
| ' ὅλου τοῦ βίου . σαφέστερον δὲ καὶ κάλλιον τῶν ἡμετέρων προγόνων τις εἶπε Σολομῶν αὐτὴν πρὸ οὐρανοῦ καὶ γῆς | ||
| ἀλλ ' ὅσῳ τελειότητι καὶ κάλλει καὶ μεγέθει προέχει τῶν ἡμετέρων , τοσούτῳ καὶ δύναμιν αὐτοῖς παρεῖναι μείζονα ἀποφαινόμεθα . |
| , ὅπου καὶ ἡ ἀλήθεια τῶν πραγμάτων πλέον ἰσχύει τῶν μαρτύρων . [ ὡς ἐν τῷ Κατὰ Τιμάρχου φησὶν Αἰσχίνης | ||
| ἂν βαδίσαι ἀριθμὸν βαδίσεως ἀρκοῦντά οἱ : σιτούμενος δὲ ἐπὶ μαρτύρων ἄχθεται , καὶ διὰ ταῦτα ἀναχωρεῖ καὶ ὑπολανθάνων ἐσθίει |
| αὐτῶν τότε οὐ μεταλαβόντες τῆς ὠφελίας νῦν μεταδώσετε καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι τῆς ἀφ ' ἡμῶν αἰτίας τὸ ἴσον ἕξετε | ||
| ἄτοπος : μέγιστον μὲν οὖν καὶ καθόλου μάλιστα ἄτοπον τῶν ἁμαρτημάτων ἐστὶ τὸ εἰς ὄργανον ἀνάγειν τὴν τοῦ ἡρμοσμένου φύσιν |
| ἡ συμβουλὴ τέλος μὴ ἔχουσα : ἐνταῦθα δὲ ἑκάτερος τῶν συμβούλων εἰς ἐναντίον τῷ σκοπῷ πέρας τελευτήσει : εἰ μὲν | ||
| ἀλλ ' οἷον ἐν πολλῷ θορύβῳ ἐκκλησίας ὁ ἄριστος τῶν συμβούλων εἰπὼν οὐ κρατεῖ , ἀλλ ' οἱ χείρονες τῶν |
| ἀκριβούντων τὰς τέχνας φασὶν εἰρῆσθαι τὴν παροιμίαν : ἐπειδὴ τῶν παλαιῶν δημιουργῶν πλαττόντων τὰ ζῶα τυφλὰ , ὁ Δαίδαλος καὶ | ||
| ἐξ ἐριβοίας παῖδα θρασὺν μοιρίδιον τελέσαι τῷδε : ἐκ τῶν παλαιῶν σχολίων . τὸ προοίμιον ἀπὸ τῆς πατρίδος τοῦ νικητοῦ |
| προθυμίας τε καὶ γνώμης καταστάσει καὶ ῥώμῃ σώματος καὶ τῶν δεόντων τῇ παρασκευῇ . τὰ μὲν δὴ πρῶτα οὕτω χρὴ | ||
| γεγονέναι [ ] , διότι μακρὰν ἀπεῖχε Πραξιφάνης τοῦ τῶν δεόντων τι λελογίσθαι περὶ φιλίας καὶ τὴν προσήκουσαν ? ? |
| παρὰ τῶν πόλεων καὶ παρὰ δυναστῶν τινων καὶ βασιλέων καὶ ἰδιωτῶν , ὡς ἕκαστος ἔχοι δυνάμεως . ἔλεγον δὲ πολλοὺς | ||
| δήμου τοῦ Ἀθηναίων , ὑπὸ δέ τινων ἀρχόντων καὶ ἑτέρων ἰδιωτῶν μὲν νῦν ὄντων , ἐκ παντὸς δὲ τρόπου βουλομένων |
| ἐποίησεν , αἰτιᾶται τὸ ἐπίβουλον ἦθος , πρὸς τὴν τῶν λεχθέντων ἀνηρεθισμένον λώβην . φησὶ γάρ : ” ἑώρακα ὅσα | ||
| δεκάδα τινῶν νοητῶν . Πάλιν γὰρ ἐξ ἀρχῆς τούτων ἤδη λεχθέντων λέγωμεν τὸ μὲν ξύμπαν ὂν τὸ ἀληθινὸν ἐκεῖνο καὶ |
| ἡδονῶν ἀλλ ' οὐδὲ μεμνημένοι ἔτι , καταγελῶντες δὲ τῶν οἰομένων ταῦτα εἶναι . Νὴ τὸν Ἡρακλέα , ὦ Ἑρμότιμε | ||
| τῶν προϊσταμένων τῆς ἀριστοκρατίας ἐλέχθησαν , ἐπιεικέστεροι μὲν ὑπὸ τῶν οἰομένων ἀγνοίᾳ τοῦ συμφέροντος ἁμαρτάνειν τοὺς δημοτικούς , τραχύτεροι δ |
| γὰρ πληγὰς ἐπήνεγκα : κρινόμενον δὲ τὸ ἐν τῇ τῶν δικαστῶν κρίσει καταλιμπανόμενον , πότερον ὑβριστὴς ὁ δεῖνα ἢ οὐ | ||
| μετὰ τὴν διαψήφισιν ἑκάστην εὐθὺς ὑπὸ κήρυκος , ἀκουόντων τῶν δικαστῶν : ἐπειδὰν δὲ ὁ τῶν δικασίμων μηνῶν ἐχόμενος γένηται |
| καθάπτεται . ἔχε δὴ αὐτοῦ . ἀντὶ τοῦ μέμνησο τῶν ῥηθέντων . ἁθρόοι . ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . οὐ γὰρ | ||
| τι περὶ τῶν πρεσβευομένων ἢ περὶ τῶν ἐν τῇ βουλῇ ῥηθέντων , εἰ ἄρα ἠμφισβήτει μὴ ἀληθῆ λέγειν ἐμὲ παμπληθὲς |
| . τὸ τούτῳ θάρρος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τὸ τούτωνι θάρρος . ἢ τῇ μὲν δειλίᾳ . γρ . | ||
| . τὸ τούτῳ θάρρος . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον τὸ τούτωνι θάρρος . ἢ τῇ μὲν δειλίᾳ . γρ . |
| . ἐχρῆν σε νῦν ταχύ ? ? [ εὐαγγέλια τῶν γεγονότων ποθ [ θύειν ] ἐκείνης εὐτυχηκυίας [ νὴ τὸν | ||
| ἐνιαυτῶν ὄντι . ὀξεῖα δὴ τοῦ χθὲς ὑποκριναμένου μετασχεῖν τῶν γεγονότων ἐγίγνετο μεταβολή , λοιδορουμένου τοῖς πολλοῖς , εἰ τοὺς |
| , κᾆτ ' ἔγωγ ' ἐξηγρόμην , ὡς τῶν ἐπίτηδες ψευδομένων ἐπιλεγόντων τοῦτο , καθ ' ὃ δηλοῦται ὅτι ἐνυπνίῳ | ||
| δήπου καὶ πρὸς Ἐρασιστράτου πολὺ μείζονα τούτων τῶν νῦν ἀναισχύντως ψευδομένων ἐν ταῖς ἀνατομαῖς ἐξουσίαν πεπορισμένου . ἀλλ ' οὐκ |
| τὴν ἡμέραν . ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . οὐσίδιόν μοι καταλιπόντος τοῦ πατρὸς | ||
| τὴν ἡμέραν . Ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . Οὐσίδιον γὰρ καταλιπόντος μοι πατρός |
| ποιήσεις , καὶ δόξαι , χρησμοί τε δαιμόνων καὶ ἐκθέσεις προφητῶν : νοῦς τε ἀπέραντος ἐπὶ τὸ προκείμενον προσπελάζει : | ||
| , Πλάτων τε βαδίσας ἐς Αἴγυπτον καὶ πολλὰ τῶν ἐκεῖ προφητῶν τε καὶ ἱερέων ἐγκαταμίξας τοῖς ἑαυτοῦ λόγοις καὶ καθάπερ |
| πάντας ἀνθρώπους εὐσεβεῖν ἰδίᾳ τε καὶ κοινῇ . Περὶ τῶν φρονίμων καὶ τοῦτό φησι πληθυντικῶς οὕτω λέγων , εἰ καὶ | ||
| ἐστὶν εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν , δόγμα δὲ ἀνθρώπων φρονίμων καὶ τὰ ἑξῆς . γένοιτο δ ' ἄν που |
| γὰρ μέγιστον δικαστήριον Ἀθήνησιν : οἱ δὲ δικασταὶ ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν ἐτρέφοντο , τριώβολον λαμβάνοντες μισθὸν δικαστικὸν μετὰ τὸ κρῖναι | ||
| . : Εὐθὺς δ ' ὁ Ἀλέξανδρος ἐξῄτει πέμπων τῶν δημαγωγῶν δέκα μὲν , ὡς Ἰδομενεὺς καὶ Δοῦρις εἰρήκασιν , |
| αἰτίων καὶ τὰ αἰτιατὰ γίνεσθαι , γεγονότων τε γεγονέναι καὶ ἐσομένων ἔσεσθαι καὶ ὄντων εἶναι : καὶ οὕτως ἔσται ἀλλήλοις | ||
| Ἀντώνιον ὁμονοίας πέρι καὶ προνοίας τῆς ἐλευθερίας καὶ φειδοῦς τῶν ἐσομένων τῇ πατρίδι κακῶν , εἰ μὴ συμφρονοῖεν . καὶ |
| . οὐκ ἔστι δὲ τὸ δὶς φθέγξασθαι ταὐτὸν ὄνομα τῶν ἀτόπων , ἀλλὰ τὸ πλεονάκις περί τινος τὸ αὐτὸ κατηγορῆσαι | ||
| ταῦτα . . . πρῶται οὐσίαι . τὸ μὲν τῶν ἀτόπων ἕπεται , φησίν , ὅτι πᾶσαν ἀρχὴν στοιχεῖον ποιοῦσι |
| καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλήλους . Οὐ δῆτα . Ἀλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγ ' οἶδ ' ὅτι , καὶ | ||
| : καὶ πάλιν ἑτέραν πρεσβείαν ἀποστέλλειν ᾤοντο δεῖν καὶ τῶν δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ὑπομένειν , ὦ πολῖται , τὰ |
| γινόμενον πλημμελές . οὓς δεῖ νομίσαντα πολεμίους εἶναι μετὰ τῶν βελτίστων ἀγωνίζεσθαι ὡς αὐτὸν ὄντα ἕνα τούτων . δοκεῖ γάρ | ||
| ἤδη νόμον εἰσάγεις ἀπατᾶν ἡμᾶς ἐπιχειρῶν , ὡς ἄρα τῶν βελτίστων ταῦτ ' ἐστὶ τῇ πόλει , τοσοῦτον ἀπέχεις ὃ |
| θεοῖς εἶναι παρέχουσαν τὸ ἱδρυμένον καὶ ἔμπεδον τῶν ἅπαξ αὐτοῖς δοξάντων . ἐξ οὗ δῆλον , ὡς οὐδὲ τὰς κολάσεις | ||
| ταῦτ ' ἀγορεύεις εἰπὼν ὡς τῶν ἔμπροσθεν εἰρημένων εὖ ἔχειν δοξάντων , ἐπεὶ καὶ τὴν ἐκ τοῦ μὴ πεισθῆναι γενομένην |
| ἔνια δὲ εὐθὺς καὶ πρὸ τῆς εἰσόδου ζητεῖται παρὰ τῶν ἀκροατῶν , πρὸς ἃ δεῖ τὸν ῥήτορα τὴν ἀπάντησιν εὐθὺς | ||
| τοῦτο τῇ ἐρωτήσει σοφιστικωτέρᾳ κέχρηται ὡς ἂν ἑτοίμων ὄντων τῶν ἀκροατῶν ποιεῖν τὰ δέοντα . καίτοι γε οὐκ ἄλλο τι |
| Μιτυληναῖοι [ ἐπίσκοπον αὐτὸν ] καθίστασαν , ἐκείνων [ ] ἀξιούντων [ οὐκ ἤθελε μετὰ ] τῶν ἀμίσθων στρατευμάτων προστατεύειν | ||
| τὴν ἀναβολὴν καὶ μὴ μεθεῖναι τὸν καιρὸν ἐκ τῶν χειρῶν ἀξιούντων . . . Ἀναβάντων δὲ τῶν σὺν τῷ Πύρρῳ |
| ὅ τι βούλομαι καὶ συνόντι οἷς βούλομαι : τῶν γὰρ ἀμαθῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπαιδεύτων οὐδεὶς ἂν ἐθέλοι μοι προσιέναι διὰ | ||
| διὰ τοῦ σ λεκτέον καὶ οὐ διὰ τοῦ θ . ἀμαθῶν γὰρ τὸ οὕτως λέγειν , δέον ἀναβασμοὶ καὶ βασμοί |
| . εὐδοκίμηκεν ] εὐδοκίμησεν . ἀνήρ ] ὁ δίκαιος . δεινῶν ] δεξιῶν . δεῖν ] χρείαν εἶναι . τὸν | ||
| αἰτίαν ἀναγαγεῖν εἴς τινα , ὥστε μὴ εἶναι ἡμᾶς αἰτίους δεινῶν πράξεων . εἶτα ὁ Μενέλαος : μὴ θάνατον εἴπῃς |
| ἧττον , ἅμα καὶ ἐν ἐπιλόγοις αὖθις ἀναμνήσεις περὶ τῶν πεπολιτευμένων καὶ πεπραγμένων , ἐὰν λέγῃς , ὅτι μὴ συγχωρηθῆναί | ||
| . ἐκεῖνος τοίνυν ἐν τοῖς ἐλεγείοις διεξιὼν περὶ τῶν αὑτῷ πεπολιτευμένων ἐπὶ τούτῳ μάλιστα πάντων σεμνύνεται , τῷ καταμῖξαι τὸν |
| διὰ τοῦτο περιτραπεὶς εἰς ὕδερον κατῆλθεν εἰς ἄστυ καὶ τῶν ἰατρῶν αἰνιγματωδῶς ἐπυνθάνετο εἰ δύναιντο ἐξ ἐπομβρίας αὐχμὸν ποιῆσαι : | ||
| καὶ τοὺς φαυλοτάτους ἐπαισθανομένης τῶν ἠχῶν : καὶ τούτους μὲν ἰατρῶν παῖδες παύουσιν , οὐκ ἄλλως οἵους τε ὄντας λῆξαι |
| πλεῖστά τε καὶ κάλλιστα ἀπολαύετε , περὶ ὧν μαχεῖσθε νυνὶ ὑμετέρων ὄντων περιττῶν ἀνδράσιν , οἷς τοῦτα σπάνια . παρακελευσάμενοι | ||
| χρήματα , ἢ ἀδίκως ἀπολωλότα ἐκεῖνον καὶ οὐδὲν ὑφῃρημένον τῶν ὑμετέρων οὐδὲ δεδωροδοκηκότα : εἰ δὲ τούτων μηδέτερον ποιήσει , |
| εἴπερ ἀληθῆ ἦν ἅ φασιν αὐτὸν προκαλεῖσθαι , κληρουμένων τῶν δικαστηρίων κομίσαντα τὴν ἄνθρωπον , λαβόντα τὸν κήρυκα , κελεύειν | ||
| δὲ οἱ Ἀθηναῖοι περὶ τοὺς σοφιστὰς ὁρῶντες ἐξεῖργον αὐτοὺς τῶν δικαστηρίων , ὡς ἀδίκῳ λόγῳ τοῦ δικαίου κρατοῦντας καὶ ἰσχύοντας |
| προτάσεως . καὶ καθάπαξ εἴ τις ἐκλεξάμενος τὰ παρὰ τῶν ἀρχαίων σχήματα τῶν περιόδων μιμοῖτο , ἐν ταῖς μεταποιήσεσι πλῆθος | ||
| με ὡς προκρίναντα τῆς ἀρχαίας κωμῳδίας τὴν Μενάνδρου ἢ τῶν ἀρχαίων τραγῳδῶν Εὐριπίδην : οὐδὲ γὰρ οἱ ἰατροὶ τὰς πολυτελεστάτας |
| καλῶς τὸν νόμον , ὃς περὶ τῶν παρεληλυθότων καὶ τῶν μελλόντων ταὐτὰ λέγει . μηδέν ' εἶναί φησιν ἀτελῆ πλὴν | ||
| περὶ μέλλοντός ἐστιν ἡ εὐχή , καὶ τὸν εὐχόμενον περὶ μελλόντων χρὴ εὔχεσθαι , ἔδει καὶ τὸν Τεχνικὸν μέλλοντας ποιῆσαι |
| πολεμικήν , ὄντως σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς ἐγγύτατα τῶν ἀληθῶν , χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν , ὅπως μὴ παντάπασιν ἄφοβος | ||
| ἡμῖν ; Σφόδρα μὲν οὖν . Οὐκοῦν αἱ μὲν τῶν ἀληθῶν δοξῶν καὶ λόγων εἰκόνες ἀληθεῖς , αἱ δὲ τῶν |
| κολάσητε τῶν ἀδικημάτων ἀξίως . τοὺς μὲν γὰρ τυχόντας τῶν κρινομένων , ὅταν ἁλῶσιν , οὐδεὶς οἶδεν οὐδὲ ζητεῖ πυθέσθαι | ||
| ἐτῶν ιηʹ εἶεν . ἴσως δ ' ἂν περὶ τῶν κρινομένων παίδων εἰς τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας ⌈ λέγει , Γ |
| γὰρ τῶν συνδείπνων ἀκόλουθοι ὁρῶντες ἐκπεπληγμένον εἰς τὴν ἀπειρίαν τῶν δρωμένων ἀποσκώπτουσι , τεκμήριον τοῦ μὴ παρ ' ἄλλῳ πρότερόν | ||
| καὶ σχεδὸν αὐτήκοος εἶ καὶ αὐτόπτης τῶν ὑφ ' ἑκάστου δρωμένων , καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐπὶ πάντα ἄγεις , ὥσπερ |
| ἀρχῆς τῷ βασιλεῖ . καταλαβὼν δὲ τὴν Κωνσταντίνου τῶν τε συνήθων φροντίδων εἴχετο καὶ τῆς κατ ' αὐτὴν ἐπιμελείας ὅλος | ||
| πάντα βλάπτει . Ὁκόσα δὲ δοκέει ὁ ἄνθρωπος θεωρέειν τῶν συνήθων , ψυχῆς ἐπιθυμίην σημαίνει . Ὁκόσα δὲ φεύγει πεφοβημένος |
| ἀπὸ τῶν σφετέρων βασιλέων τοῖς κοσμικοῖς στοιχείοις καί τισι τῶν νομιζομένων θεῶν τὰς ὀνομασίας ἐπέθεσαν : φυσικοὺς δὲ ἥλιον καὶ | ||
| , ὦ Τιμόκλεις , ὅτι με ὑπέμνησας τῶν κατὰ ἔθνη νομιζομένων , ἀφ ' ὧν μάλιστα συνίδοι τις ἂν ὡς |
| αὐτὸν κατὰ ἀδικίαν τοῦ ἔχειν αὐτὴν ἠρεμοῦσαν . Καίτοι δὲ ἀκουσίων ὄντων τῶν ἀδικημάτων . κολαστέον τοὺς ἀδικοῦντας καὶ διαφόρως | ||
| , οὐχ ὡς πατρίδα ἀστῷ . ταῦτα καὶ περὶ τῶν ἀκουσίων φιλοσοφήσας περὶ τῆς ἐπαναστάσεως καὶ βουλεύσεως ἑξῆς νομοθετεῖ φάσκων |
| ὑπάρχειν ἅτε ποτὲ καὶ ταῖς ἀνὰ χεῖρα τῶν ἰδιωτῶν καὶ ἀνεπιστημόνων ὁμιλίαις ἐφιστῶσαν θεωρεῖσθαι , καὶ τὸ βάρβαρον καὶ τὸ | ||
| καὶ ἀγαθὰ καὶ καλὰ ὄντα ὀλίγα τὴν τῶν ἀτέχνων καὶ ἀνεπιστημόνων καὶ ἀδίκων καὶ συνόλως φαύλων ἄπειρον ὅσην πληθὺν ἐπεσκιασμένην |
| τε ὑμᾶς καὶ περισαίνουσι καὶ περιχυθέντες ἀσπάζονται τὸν κορυφαῖον τῶν θεατῶν , οἱ δὲ τὰ μὲν πολλὰ οἰκουροῦσι καὶ ἰδίᾳ | ||
| τὸ τέρας οὐ Διὸς Σκαταιβάτου . Οὐκοῦν ἂν ἤδη τῶν θεατῶν τις λέγοι νεανίας δοκησίσοφος : Τόδε πρᾶγμα τί ; |
| διαβεβλῆσθαι τὸ ἔθνος . Ταὐτὸ δὲ λέγω καὶ περὶ τῶν πολιτευομένων , ὅτι τοὺς μὲν οἶσθα καὶ ἀποστρέφῃ , τοὺς | ||
| γράφει τὸν λόγον τόνδε ὁ Λυσίας τῶν ἐπισήμων τινὶ καὶ πολιτευομένων . εἰ μὲν οὖν ἐρρήθη τότε , ἄδηλον : |
| φυσικός , ὃς ἐπεκλήθη Σκοτεινός . οὗτος ἐμαθήτευσεν οὐδενὶ τῶν φιλοσόφων , φύσει δὲ καὶ ἐπιμελείαι ἠσκήθη . οὗτος ὑδρωπιάσας | ||
| εἰρῆσθαι νοῦ οὐδὲ τὸ ὅταν γένηται . Μέλλοντας ἡμᾶς ἄρχεσθαι φιλοσόφων λόγων ἀναγκαῖόν ἐστι μαθεῖν τί ποτέ ἐστι φιλοσοφία . |
| μὴν ἀλλὰ πρὸς τοὺς ζῶντας ἄμεινον οἰόμεθα πράξειν μεμνημένοι τῶν ἀρίστων , καὶ τιμῶμεν ἀποθανόντας , ἡγούμεθα γὰρ οὕτως ἂν | ||
| Θεμιστοκλέα , ὁ μὲν βασιλεὺς ἀπεκρίνατο δικαστήριον καταστήσειν ἐκ τῶν ἀρίστων Περσῶν , καὶ τὸ κριθὲν τεύξεσθαι συντελείας : πάντων |
| τε τῆς χρείας ὑποδείκνυνται διάφοροι καὶ πρὸς πολλὰ τέλη τῶν συμφερόντων ἡμῖν συμβαλλόμενοι . Ὅτι τῷ τὸν κατὰ νοῦν ἑλομένῳ | ||
| καὶ παρήγγειλε μηκέτι παρακρύπτειν , ἀλλὰ φανερῶς πράττειν τι τῶν συμφερόντων . ὁ δὲ διαδοὺς τοῖς μισθοφόροις τὰς συντάξεις καὶ |
| Ἐπειδὴ δὲ εἶπε σοφοὶ τύραννοι τῶν σοφῶν συνουσίᾳ , ἡμῶν ἐρωτώντων : ” Τῶν τί σοφῶν λέγεις , ὦ Εὐριπίδη | ||
| , κάλαμον ἔχοντι , ἀπέκτεινε . θορύβου δὲ γενομένου καὶ ἐρωτώντων τινῶν διὰ τί ἀπέθανεν ὁ ἄνθρωπος , παραγγέλλειν ἐκέλευεν |
| , καθὼς εἴρηται . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων λέγειν τίσιν ἁρμόττει , οὐκ ἔστιν ἡμῖν προκείμενον : | ||
| λειμῶσι φυτοῖς παντοδαποῖς διειλημμένοις , καὶ αὐτοὶ τῶν τῆς πατρίδος ἐγκωμίων οὐκ ἐπιλανθάνονται , τὴν δὲ ἱπποτρόφον ὑπερορῶντες τὴν κουροτρόφον |
| τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων : νῦν δέ , τῶν γὰρ ἐπαινούντων εἶ καὶ αὐτὸς τὸν Ἀχιλλέα , πιστεύω δόξειν εἶναι | ||
| ῥᾳδίως κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων οὓς εἶχε περὶ αὑτὸν ἐπαινούντων καὶ βοώντων ὁπότε καὶ τὸ σμικρότατον ἐκεῖνος ἀνακρούσαιτο . |
| κλεπτόντων . Σικελὸς στρατιώτης μισθὸν διωθεῖται : ἐπὶ τῶν ἀπωθεῖσθαι προσποιουμένων , ἃ μηδεὶς αὐτοῖς δίδωσιν . Σκυθῶν ἐρημία : | ||
| καθεύδων : ἐπὶ τῶν προσποιουμένων καθεύδειν , ἢ ἐπὶ τῶν προσποιουμένων τι δρᾶν καὶ οὐκ ἐξ ἀληθείας πραττόντων . Λήμνιον |
| ἀνθρώπων φαῦλα : τοὺς γὰρ θεοὺς θεραπεύομεν πρὸς ἀπαλέξησιν τῶν φαύλων . ἱππόκροτον : καὶ ἵπποις πεδιάδα βαδιστὴν καὶ ταῖς | ||
| δηλοῖ τῶν κατ ' αὐτὸν καὶ μεσότητα ἀγαθῶν τε καὶ φαύλων καὶ χαρᾶς καὶ λύπης καὶ νόσου καὶ ὑγείας . |
| ] ἐπ ' ἄλλαις τιμαῖς αὐτῷ ψηφιζομέναις τῶν μὲν χαρίζεσθαι βουλομένων , ἐνίων δὲ μετὰ ἐνέδρας δεχομένων τὰς ὑπερβεβλημένας καὶ | ||
| καὶ Πινδάρου παιᾶνα ἀνειληφότες ᾖδον , αὐτὸς δὲ μετὰ τῶν βουλομένων τοὺς αὐτοῦ Διονυσίου διεπεραίνετο καὶ τούτου σαφῆ τὸν ἔλεγχον |
| ὑπὸ τῆς βουλῆς γραφέντος , ᾗ περὶ πάντων ἀποδέδοται τῶν κοινῶν προβουλεύειν : ἔπειτα μεσοβασιλέων αἱρεθέντων , οἷς ἐπιτρέπει τὸ | ||
| ἐλθοῦσαν , ταύτην δὲ τὴν ἁρμονίαν διὰ πάντων μὲν τῶν κοινῶν , διὰ πάντων δὲ τῶν ἰδίων τετάσθαι καὶ ψυχῶν |
| βουλῆς οἱ προσήκοντες κατὰ γένος ἑκατέρῳ , καὶ τῶν ἄλλων βουλευτῶν οἱ ἐντιμότατοι πρὸς τὸν Λάρκιον ἀφικόμενοι πολλὰς ἐποιοῦντο τοῦ | ||
| τοῖς τετρακοσίοις . Κἀγὼ θόρυβος γὰρ δὴ τοιοῦτος ἐγίγνετο τῶν βουλευτῶν καὶ ἐπειδὴ ἐγίγνωσκον ἀπολούμενος , εὐθὺς προσπηδῶ πρὸς τὴν |
| : σοὶ δέ τι δοῖεν οἱ θεοὶ γέρας καὶ τῶν προτέρων εἵνεκα καὶ τῶν δευτέρων , καὶ ὧν βεβοήθηκας καὶ | ||
| τὰ Ἀναλυτικὰ πρότερα καὶ ὕστερα . διὰ μὲν οὖν τῶν προτέρων τὰ λήμματα κρίνεται , διὰ δὲ τῶν ὑστέρων ἡ |
| [ σιν : ὁ δ ' ] οὖν Ἐπίκουρος [ δοξῶν ] κενῶν ε [ ! ! ! ! ! | ||
| ἀπὸ τῶν ποιήσεων συμφέροντας καὶ ἀπολογίαν ταῦτα ὑπὲρ τῶν ἰδίων δοξῶν ποιουμένους . οὐκ ἂν δὲ ταῦτα ἐπε - πόνθεσαν |
| . ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ προοίμια τῶν τε ζώντων , ὦ Κλεινία , καὶ τῶν τελευτώντων ἔστω , | ||
| ἐκ τούτου τὰς μορφὰς πάντων ἀλλοιωθῆναι , καὶ ἐν ὑποψίᾳ ζώντων , οὐκ ἀληθείᾳ λογίζεσθαι . ὅσας δὲ πληγὰς ἠφίεσαν |
| τοῦ πράγματος : τοὺς δὲ ὕστερον ἔκ τε τῶν πρότερον ἡμαρτημένων θεωροῦντας καὶ ἐκ τῶν μετὰ ταῦτα πειραζομένων ἐπιβλέποντας εἰς | ||
| καθ ' ἑαυτήν , ἄνθρωπον δεῖ καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν ἡμαρτημένων ὑποσχεῖν δίκην , οὐ ψυχὴν καθ ' ἑαυτήν : |
| [ ὑπὲρ τῆς ἐμαυτοῦ ] εὐγενείας καὶ τῶν [ ἐμοὶ προσηκόντων - ] ἀπαγγέλλω [ . αὐτοκράτωρ : ] νῦν | ||
| μὲν ἐκήδοντο τὸ ἀπείχοντο , τῷ δὲ οἰκείων τὸ μηδὲν προσηκόντων . καὶ οὔπω ταῦθ ' ἱκανά , ἀλλ ' |
| προσπίπτοντα γενναίως οἴσει , διὰ δὲ τῆς ἰδίας ἐγκρατείας τῶν πλείστων περιέσται ἐννοηματικῶς : ἐὰν δὲ ἐν ὑδατώδει ζῳδίῳ , | ||
| ἤτοι τόπος εἷς καὶ ὁ αὐτὸς ὑπὸ πασῶν ἢ τῶν πλείστων ἀφέσεων τύχῃ καταληφθείς , ἢ τούτων διαφόρων οὐσῶν οἱ |
| τῷ νόμῳ γεγραμμένη κυρία ἐστὶν ἡμέρα καὶ ἡ ὑπὸ τῶν ἀντιδίκων συγχωρηθεῖσα ; πολλάκις γὰρ ἔν τε τοῖς νόμοις γεγραμμένης | ||
| γὰρ τὸ λέγειν ταῦτα , ἐν οἷς οὐδὲν πλέον τῶν ἀντιδίκων εἰσοίσομεν : οὐ μὴν καθάπαξ ἀναιρεῖ τὸ κεφάλαιον ὁ |
| καὶ ὅτι τοσαύτην ποιεῖται τῆς βεβαιώσεως τῶν παρ ' ἑκάστοις πατρίων , ὅσην καὶ τῶν Ῥωμαϊκῶν , καὶ ὅτι δέχεται | ||
| προαίρεσις καὶ βεβαία διαμένῃ , τοῖς δ ' ὑπερορῶσι τῶν πατρίων ἐθισμῶν καὶ μηθενὸς ποιοῦσι τὸ δαιμόνιον τῶν ἀνθρωπίνων λογισμῶν |
| ' εὔνοιαν τοὐναντίον εἶπες ἢ δύναται . τοῦτο γὰρ τῶν μαθόντων λήθην μὲν ἐν ψυχαῖς παρέξει μνήμης ἀμελετησίᾳ , ἅτε | ||
| γενέσθαι . ἐντεῦθεν καὶ αὐτὸς ἐγενόμην τῶν ὅτι τέλος ἔχει μαθόντων πρίν τι συμβαλέσθαι μέρος . ἢν οὖν τις ἐπιγράφῃ |
| , ὅταν φαίνηται ταῦτα ἐπί τινος τῶν ἔτι τὰ συνήθη πραττόντων , ἢ οὐκ ἀναγκαῖον , ὅταν μηδεμία προσδοκία μεγάλου | ||
| παροιμία ἐπὶ τῶν προσποιουμένων τι δρᾶν καὶ οὐκ ἐξ ἀληθείας πραττόντων . Λύκου πτερά : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων λέγεται , |
| παροιμία ἐπὶ τῶν παριέντων τὰ σπουδαιότερα καὶ περὶ τὰ φαῦλα διατριβόντων . . ; . . . ἀφέντες ἀφείς Πνυκί | ||
| γνώμας καινὰς ἐφευρίσκων . ἦν εἷς τῶν περὶ τὰ δικαστήρια διατριβόντων . . , ὁ Πανδέλετος τῶν περὶ τὰ δικαστήριά |
| . Παλαιὰν ] Ἤγουν τὴν ἤδη πεπαλαιωμένην καὶ σβεσθεῖσαν τῶν κατορθωμάτων . Ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν ] Ἀντὶ τοῦ εἰς | ||
| ἐπιμελεῖσθαι , φιλαυτίαν πρὸ εὐσεβείας ἀσπασάμενοι , τὰς αἰτίας τῶν κατορθωμάτων ἀνέθηκαν ἑαυτοῖς . ὑπαίτιοι δὲ πάντες οὗτοι : μόνος |
| ἔστησαν . Ὅτι ὁ πρεσβύτατος τῶν ἐκ τῆς Ῥώμης ἐκπεμφθέντων πρεσβευτῶν ἐν τῷ συνεδρίῳ τῶν Καρχηδονίων δείξας τῇ γερουσίᾳ τὸν | ||
| , πέμψαι τινὰς εἰς τὸν χάρακα τῶν Ῥωμαίων κατασκόπους ὀνόματι πρεσβευτῶν ἕξοντας τὸ ἀσφαλές , οἳ δεξιώσονται τὸν ἡγεμόνα καὶ |
| . καὶ μὴν παρὰ τοῖς τραγῳδοῖς τὸ συνωφρυῶσθαι ἐπὶ τῶν λυπουμένων . ὁ δὲ κωμικὸς Ἀμειψίας τὸ νεύειν ὀφρυάζειν εἴρηκεν | ||
| δεῖγμα κατηφείας , ἤτοι κατηφεῖς ἦσαν . ἴδιον γὰρ τῶν λυπουμένων τὸ τὰς ὀφρῦς συνάγειν . . οἱ δίκαιοι γελῶντες |
| Ἀβδηρίτης , καθά φησιν Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς ἐν τοῖς Περὶ νόμων , ὃς καὶ Θουρίοις νόμους γράψαι φησὶν αὐτόν : | ||
| γυναῖκα παρὰ γονέων , γυνὴ δὲ τὸν ἄνδρα παρὰ τῶν νόμων . Καὶ θεασάμενος ὁ Ἀδὰμ τὸ πλάσμα τῆς γυναικὸς |
| ‖ ̂ : ‖ Μακρὸν γὰρ αἰῶνα τείνουσι μυρίοι τῶν ἀφρόνων , καλὸν δὲ καὶ σπουδαῖον μόνος ὁ φρονήσεως ἐραστής | ||
| τὸ μέθης φυτὸν ἐξεργάζεται τεχνικῶς καὶ ἐπιστημόνως ὁ δίκαιος τῶν ἀφρόνων ἄτεχνον καὶ πλημμελῆ ποιουμένων αὐτοῦ τὴν ἐπιστασίαν , ὥστε |
| τῶν δὲ ἀγανακτούντων , τῶν δὲ ὁμόσε τοῖς δεδρακόσι χωρεῖν ἐσπουδακότων . τοιαύτης δὲ ταραχῆς γενομένης μαθὼν ὁ δικτάτωρ , | ||
| τῷ Πλάτωνος λόγῳ ὥστε ἤδη τινὰς καὶ τῶν περὶ Πλάτωνος ἐσπουδακότων φοβήσας , οἶς εἶπεν , ἀπέστησε τοῦ δόγματος , |
| ἔχεις , οἴκοθεν τὸν ἐξηγητὴν τῶν τε ῥητέων καὶ τῶν πρακτέων . Ὅταν δὲ καὶ τὰς ὑπὲρ τοῦ πατρὸς φωνὰς | ||
| τέχνη ποτέων καὶ βρωτέων καὶ τῶν διὰ ταῦτα λεκτέων καὶ πρακτέων , τέλος δὲ αὐτῆς τὸ ἡδύ . Ὑπέρευγέ μοι |
| τὴν ἅπασαν σπουδὴν ἔχειν εἰς κόλασιν μὲν τῶν ἀσεβῶν καὶ πονηρῶν , εὐεργεσίαν δὲ τῶν ὄχλων . ἀνθ ' ὧν | ||
| μὲν εἰς ἄνοιαν ἡλικίας καταφεύγοντες , οἱ δ ' εἰς πονηρῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας , οἱ δ ' εἰς μέγεθος ἀρχῆς |
| ἀκούοντας , τῇ ἀναμνήσει χρησόμεθα : ὅταν δὲ ὀλίγα , παραλείψομεν τὴν ἀνάμνησιν . καὶ τὸ παθητικὸν δὲ μέρος ὡσαύτως | ||
| . ἔτι δὲ καὶ τοιοῦτό τι λέγουσι : πότερον γὰρ παραλείψομεν τὸ προοίμιον ἢ τοὺς ἐπιλόγους ; εἰ μὲν οὖν |
| ἐπιβουλεύοντας τῶν λῃστῶν μιαρωτέρους , ὅσῳ μεθ ' ὑμῶν τῶν δικαζόντων ἀπολλύναι τινὰς τολμῶσιν . Ἐβουλόμην ἔτι μοι μένειν τὴν | ||
| εἶτα ἑξῆς τὰς περὶ τὸ πρόσωπον ὑπολήψεις ἑκάστου , τῶν δικαζόντων , τῶν κατηγο - ρούντων , τῶν ἀπολογουμένων , |
| . Κἂν ἐπὶ νεκροῦ κερδαίνειν : ἐπὶ τῶν κερδαινόντων ἐκ πενήτων ἢ τεθνεώτων . Καιρὸς ψυχὴ πράγματος . Καλῶς πένεσθαι | ||
| ἀπὸ χοίνικος ἰδεῖν μάλα νεανίας . Ὅστις οὖν βούλεται τῶν πενήτων ἴτω εἰς ἐμοῦ σάκους ἔχων καὶ κωρύκους : ὡς |
| , ὑπὲρ τοῦ μὴ γνωσιμαχούντων μηδ ' | ἄλλα ἄλλων ἀπαγγελλόντων στάσιν ἐν τῷ πλήθει γενέσθαι , χαλεπώτεραι δὲ μετὰ | ||
| πήραν θέμενος , ἐπανῆλθεν αὖθις εἰς τὰ Μέγαρα . Καὶ ἀπαγγελλόντων τῶν ἀπεσταλμένων ἐπὶ τὴν θήραν , ὅτι αὐτοί εἰσιν |
| Ἐς ] τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίας χρησμῶν πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ ' ἄλλων | ||
| τῶν λόγων προσταττόμενα δρῶντες , ἅτε δὴ τοῦ θεοῦ τρανοτέραις χρησμῶν ἀποδείξεσι ταῖς διὰ σημείων καὶ τεράτων τὸ βούλημα δεδηλωκότος |
| ἐφεδρευούσης δίκης , ἣ μὴ βλέποντας ἔβλεπε καὶ ὧν ἄξιοι τιμωριῶν εἰσιν . ἐπεὶ δὲ αἱ ἐν τῷ στρατοπέδῳ συνεχεῖς | ||
| ἀκάθαρτος ὤν , εἶθ ' ὡς αἰεὶ αἱ μέγισται τῶν τιμωριῶν ἐφεδρεύουσιν αὐτῷ , τῆς ἐφόρου τῶν ἀνθρωπείων δίκης ἀτρέπτως |
| τὸ μεταβολὴν ὁρῶντες ʃ τῶν πενήτων . τἀκείνων : τῶν πλουσίων τὰς ἐπαυρέσεις : τὰς ἀπολαύσεις καὶ ἡδυπαθείας τῷ δόξαντι | ||
| τυρὸς καὶ ἄρτος ὀβελίας καὶ οἶνος λευκός , ὅσα ἀγροίκων πλουσίων κτήματα . Ἀγένειός εἰμι , καὶ γὰρ ὁ Διόνυσος |