| οὖν αὐτὸ ποιεῖ ; κοινῷ τῷ λόγῳ χρῆται περί τε σπουδαίων ἀνδρῶν καὶ φαύλων λέγων καὶ διακρίνων ἤθη ἀγαθῶν καὶ | ||
| τὸ γέρας ἄοπλον . εἶθ ' ὁπότε μὲν βουληθεῖεν τῶν σπουδαίων λαμπρῦναί τινας , ἐδίδοσαν τὴν τιμήν , ὁπότε δὲ |
| ἀνθρώπων φαῦλα : τοὺς γὰρ θεοὺς θεραπεύομεν πρὸς ἀπαλέξησιν τῶν φαύλων . ἱππόκροτον : καὶ ἵπποις πεδιάδα βαδιστὴν καὶ ταῖς | ||
| δηλοῖ τῶν κατ ' αὐτὸν καὶ μεσότητα ἀγαθῶν τε καὶ φαύλων καὶ χαρᾶς καὶ λύπης καὶ νόσου καὶ ὑγείας . |
| κρίνοιτο ἐπὶ κλοπῇ ἐρεῖ : ὡς εἴπερ ἥττων ὑπῆρχον τῶν αἰσχρῶν λημμάτων , οὐκ ἂν τοιούτοις ἐπεχείρουν , ἃ καὶ | ||
| ἐσχηκότων καὶ περὶ τῶν μελλόντων γενήσεσθαι : πάντων γὰρ ὄντων αἰσχρῶν καὶ δεινῶν τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ νόμῳ , τοῦτο |
| ὑπακούειν τοῖς πωλοδάμναις τῷ ὅταν μὲν πεί - θωνται τῶν ἡδέων τι αὐτοῖς γίγνεσθαι , ὅταν δὲ ἀπειθῶσι πράγματα ἔχειν | ||
| μέλιτοϲ ἢ ἀπὸ πικρῶν ἀμυγδάλων μετὰ ϲεμιδάλεωϲ ἢ χόνδρου τῶν ἡδέων τινὸϲ παραμιγνυμένου πομάτων , ὑδρομήλου ἢ ἀπομέλιτοϲ ἢ ὑδροροϲάτου |
| τοῖς ἀβελτέρως καὶ [ ] κενῶς ? [ ὑπὸ ] ἀνοήτων λεγομένοις ? ? ? [ ] ηπα [ ! | ||
| . . φέρουσι τοῦτον ἐν ταῖς χερσὶ . . . ἀνοήτων . . εὐεργετεῖν : Εὐεργεσίαν παρέχειν . . κέπφε |
| τῶν νεωτέρων ἠσκεῖτο , καὶ καθόλου πολλοὶ τὰ φαῦλα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀντὶ τῆς παλαιᾶς καὶ σπουδαίας ἀγωγῆς ἠλλάττοντο , καὶ | ||
| ἔργοις , ἐκ τῆς ἀναιδείας καὶ τοῦ θράσους καὶ τῶν ἐπιτηδευμάτων γιγνώσκομεν . Ὁ γὰρ ἐπὶ τῶν μεγίστων τοὺς νόμους |
| ‖ ̂ : ‖ Μακρὸν γὰρ αἰῶνα τείνουσι μυρίοι τῶν ἀφρόνων , καλὸν δὲ καὶ σπουδαῖον μόνος ὁ φρονήσεως ἐραστής | ||
| τὸ μέθης φυτὸν ἐξεργάζεται τεχνικῶς καὶ ἐπιστημόνως ὁ δίκαιος τῶν ἀφρόνων ἄτεχνον καὶ πλημμελῆ ποιουμένων αὐτοῦ τὴν ἐπιστασίαν , ὥστε |
| αὐτῶν τότε οὐ μεταλαβόντες τῆς ὠφελίας νῦν μεταδώσετε καὶ τῶν ἁμαρτημάτων ἀπογενόμενοι τῆς ἀφ ' ἡμῶν αἰτίας τὸ ἴσον ἕξετε | ||
| ἄτοπος : μέγιστον μὲν οὖν καὶ καθόλου μάλιστα ἄτοπον τῶν ἁμαρτημάτων ἐστὶ τὸ εἰς ὄργανον ἀνάγειν τὴν τοῦ ἡρμοσμένου φύσιν |
| . εὐδοκίμηκεν ] εὐδοκίμησεν . ἀνήρ ] ὁ δίκαιος . δεινῶν ] δεξιῶν . δεῖν ] χρείαν εἶναι . τὸν | ||
| αἰτίαν ἀναγαγεῖν εἴς τινα , ὥστε μὴ εἶναι ἡμᾶς αἰτίους δεινῶν πράξεων . εἶτα ὁ Μενέλαος : μὴ θάνατον εἴπῃς |
| τὴν ἅπασαν σπουδὴν ἔχειν εἰς κόλασιν μὲν τῶν ἀσεβῶν καὶ πονηρῶν , εὐεργεσίαν δὲ τῶν ὄχλων . ἀνθ ' ὧν | ||
| μὲν εἰς ἄνοιαν ἡλικίας καταφεύγοντες , οἱ δ ' εἰς πονηρῶν ἀνθρώπων ὁμιλίας , οἱ δ ' εἰς μέγεθος ἀρχῆς |
| , καθὼς εἴρηται . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ ἐπαίνων καὶ ἐγκωμίων λέγειν τίσιν ἁρμόττει , οὐκ ἔστιν ἡμῖν προκείμενον : | ||
| λειμῶσι φυτοῖς παντοδαποῖς διειλημμένοις , καὶ αὐτοὶ τῶν τῆς πατρίδος ἐγκωμίων οὐκ ἐπιλανθάνονται , τὴν δὲ ἱπποτρόφον ὑπερορῶντες τὴν κουροτρόφον |
| ἐρασιχρημάτους γε τοὺς συνόντας ἐποίει . τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἐπιθυμιῶν ἔπαυε , τοὺς δ ' ἑαυτοῦ ἐπιθυμοῦντας οὐκ ἐπράττετο | ||
| καὶ θανάτου καὶ ἀλγηδόνων , ἔτι τε τὸ πέρας τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ ] τῶν ? ἀλγηδόνων ἐδίδασκε ? , οὐκ |
| : καὶ ἐκλαθόμενος μὲν τῶν κάτω οἰμωγῶν καὶ στόνων καὶ ἡδονῶν καὶ δοξῶν καὶ τιμῆς καὶ ἀτιμίας , ἐπιτρέψας δὲ | ||
| τιθεῖσα . καὶ τοῦτο δῆλον πεποίηκε δείξας ἐν μὲν ἀμετρίᾳ ἡδονῶν καὶ λυπῶν τὴν κακίαν οὖσαν , ἐν δὲ τῷ |
| τῶν παλαιὰ φορούντων ἱμάτια . Πέρδικος ἱερόν : ἐπὶ τῶν ἀνδρείων : Εὐπαλάμῳ γὰρ ἐγένοντο παῖδες Δαίδαλος καὶ Πέρδιξ : | ||
| γοῦν οὕτω κεῖσθαι ” φοίναις δὲ καὶ ἐν θιάσοισιν „ ἀνδρείων παρὰ δαιτυμόνεσσι πρέπει παιᾶνα ” κατάρχειν . „ Λέγεσθαι |
| , ὥς φησιν : ἔπειτα μετὰ τοῦτο δῆλον ὅτι τῶν πρεσβυτέρων ἐπιμεληθεὶς πλείστων καὶ μεγίστων ἀγαθῶν αἴτιος τῇ πόλει γενήσεται | ||
| ὄντες καὶ πρεσβῦται γενόμενοι , ἀλλὰ γίνεται τὰ μὲν τῶν πρεσβυτέρων ἤθη μαλακώτερα , τὰ δὲ τῶν νεωτέρων ἀκμαιότερα . |
| καὶ δίκαια κἄδικ ' ἔστ ' ἀκουστέα . μετὰ γὰρ νοσούντων , φασί , μαίνεσθαι καλόν . πρὸς μάντιν οὐδεὶς | ||
| φανέντα οὖρα τὰ παραπλήσια ἂν σημάνειεν . Οὐ μέντοι ἐπὶ νοσούντων ἢ πολλοῦ πόματος προσφορὰν ἢ αὐχμὸν ἐκ κόπου καὶ |
| Καρνεάδην ἀδορυφόρητον βασιλείαν . ἐρωτηθεὶς τίνι διαφέρουσιν οἱ πεπαιδευμένοι τῶν ἀπαιδεύτων , ” ὅσῳ , “ εἶπεν , ” οἱ | ||
| ἐν κακοῖς περιπεσόντων . Ὄνος λύρας ἀκούων : ἐπὶ τῶν ἀπαιδεύτων . Ὃς αὑτὸν οὐκ ἔχει , Σάμον θέλει : |
| χρυσὸς αὐτὸς ἀποστάζει τῶν λόγων , πολὺ τῶν κύκνων τῶν ποιητικῶν λιγυρωτέροις : τὸ δὲ ἐμὸν ὁρᾶτε ἤδη ὁποῖον ἁπλοϊκὸν | ||
| ] γράψας Περὶ τῆς Δημοκρίτου λέξεως βιβλίον ἓν καὶ Περὶ ποιητικῶν λέξεων . ἦν δὲ Τρωιαδεύς . . τὰ δὲ |
| τὰ κακά . λαμβάνεται δὲ ἡ λέξις καὶ ἐπὶ τῶν φευκτῶν καὶ μισεῖσθαι ἀξίων ἀνθρώπων . ἐθέλωσιν αὐτόν . τοῦ | ||
| ὄντα ἐπιδεικνύωμεν . Τὰ δὲ ἑπόμενα τὴν τῶν αἱρετῶν ἢ φευκτῶν ἔχει φύσιν : τὰ δὲ αἱρετὰ ἢ περὶ σῶμα |
| ἀπὸ τῶν σφετέρων βασιλέων τοῖς κοσμικοῖς στοιχείοις καί τισι τῶν νομιζομένων θεῶν τὰς ὀνομασίας ἐπέθεσαν : φυσικοὺς δὲ ἥλιον καὶ | ||
| , ὦ Τιμόκλεις , ὅτι με ὑπέμνησας τῶν κατὰ ἔθνη νομιζομένων , ἀφ ' ὧν μάλιστα συνίδοι τις ἂν ὡς |
| . ταῦτα μὲν οὖν παραμύθιά τε καὶ προοίμια τῶν τε ζώντων , ὦ Κλεινία , καὶ τῶν τελευτώντων ἔστω , | ||
| ἐκ τούτου τὰς μορφὰς πάντων ἀλλοιωθῆναι , καὶ ἐν ὑποψίᾳ ζώντων , οὐκ ἀληθείᾳ λογίζεσθαι . ὅσας δὲ πληγὰς ἠφίεσαν |
| οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ πρὸς διοίκησίν τε καὶ παιδείαν τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἄξιος ἀναλαβόντι μανθάνειν τε καὶ κατὰ τοῦτον τὸν | ||
| , ποτ ' οὐδὲν κράγυον σχολάζοντες , ἀλλὰ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἦς ἐπιστάμων . τοὶ δὲ πρόσχημα ποιησάμενοι τὰν |
| παρὰ τῶν πόλεων καὶ παρὰ δυναστῶν τινων καὶ βασιλέων καὶ ἰδιωτῶν , ὡς ἕκαστος ἔχοι δυνάμεως . ἔλεγον δὲ πολλοὺς | ||
| δήμου τοῦ Ἀθηναίων , ὑπὸ δέ τινων ἀρχόντων καὶ ἑτέρων ἰδιωτῶν μὲν νῦν ὄντων , ἐκ παντὸς δὲ τρόπου βουλομένων |
| καὶ χαλεπὰ ἑκάστου τούτων εἴη καὶ μετὰ πολλῶν πόνων καὶ χαλεπῶν ἐκποριζόμενα : ὁ μὲν οὖν ἕτερος πληρωσάμενος μήτε ἐποχετεύοι | ||
| τῆς γῆς χωρὶς κακῶν , καὶ χωρὶς ἐργασιῶν κοπηρῶν καὶ χαλεπῶν , καὶ χωρὶς νόσων ἐπιπόνων , αἳ θανάτους ἐπάνουσι |
| ἄργυρος . κεῖται δὲ ἐπὶ τῶν λαμπρῶν μὲν ἔξωθεν καὶ ἐπιεικῶν , πονηρῶν δὲ τὰ ἔνδον . Αἰσχύλος ἐν Περραιβίσιν | ||
| μὲν δὴ καὶ ὀξύμελι πολλοὺς ὤνησε πινόμενον καί τι τῶν ἐπιεικῶν ὑπηλάτων : ὁ δ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις ἔμετος |
| . τῶν δὲ φυτῶν οὐδὲν οἷόν τε κοινωνεῖν οὐδετέρου τῶν παθημάτων : ἄνευ μὲν γὰρ αἰσθήσεως οὐχ ὑπάρχει οὔτ ' | ||
| , τοὺς ἐπιδημοῦντας ξένους παραλίποι χωρίς . Περὶ δὲ τῶν παθημάτων , ὅσα μετὰ τοῦ σώματος ἢ διὰ τὸ σῶμα |
| τῆς περὶ τὴν ἀγέλην φροντίδος , κοινωνεῖ δὲ διαίτης καὶ λυπηρῶν καὶ τερπνῶν καὶ ὅλως τοῦ βίου , καὶ οὔτε | ||
| τοῖς παρ ' ἑαυτοῦ δάκρυσιν , ἐν οἷς ἦν τῶν λυπηρῶν ἡ λύσις . Πολλὰ μὲν οὖν σὲ τὰ περιφανῆ |
| ἐπιφανέστατος γεγονὼς ἐπὶ μὲν τῆς νεότητος ἐζήλωσεν ἀφιλαργυρίαν , τῶν καλῶν ἔργων ὀρεχθείς : καὶ μεγάλας πράξεις ἐπί τε τῆς | ||
| ὁρᾷ . ταῖς δὲ τοιαύταις ἀρχαῖς δεῖ δήπου καὶ στομάτων καλῶν , ὑφ ' ὧν ἀθάνατος ἡ μνήμη γίγνεται τοῖς |
| πάντας ἀνθρώπους εὐσεβεῖν ἰδίᾳ τε καὶ κοινῇ . Περὶ τῶν φρονίμων καὶ τοῦτό φησι πληθυντικῶς οὕτω λέγων , εἰ καὶ | ||
| ἐστὶν εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν , δόγμα δὲ ἀνθρώπων φρονίμων καὶ τὰ ἑξῆς . γένοιτο δ ' ἄν που |
| Ἔστι μὲν οὖν καὶ ἡ δειλία καὶ ἡ ἀκολασία τῶν ἑκουσίων : τὴν μὲν γὰρ ἡδονὴν ἑκόντες αἱρούμεθα , ἡ | ||
| ἐκ προνοίας σύγκρισιν κουφότερα πολλῷ . τίς οὖν ἡ τῶν ἑκουσίων κακῶν συμφωνία , πάλιν ἐν μέρει σκοπῶμεν : τριμεροῦς |
| . οὐκ ἔστι δὲ τὸ δὶς φθέγξασθαι ταὐτὸν ὄνομα τῶν ἀτόπων , ἀλλὰ τὸ πλεονάκις περί τινος τὸ αὐτὸ κατηγορῆσαι | ||
| ταῦτα . . . πρῶται οὐσίαι . τὸ μὲν τῶν ἀτόπων ἕπεται , φησίν , ὅτι πᾶσαν ἀρχὴν στοιχεῖον ποιοῦσι |
| μαθόντας . . . Θρασύμαχον καὶ ἄλλους οὐκ ὀλίγους τῶν δοκούντων τὰς τοιαύτας ἔχειν λόγων πολιτικῶν ἢ ῥητορικῶν οὐθέν , | ||
| ἡδοναὶ αἱ ἀπὸ τούτων τῶν τε κυρίως ἡδέων καὶ τῶν δοκούντων γινόμεναι διεστηκυῖαί εἰσιν , καίτοι , εἰ ἡδονὴ γένεσίς |
| μὴν ἀλλὰ πρὸς τοὺς ζῶντας ἄμεινον οἰόμεθα πράξειν μεμνημένοι τῶν ἀρίστων , καὶ τιμῶμεν ἀποθανόντας , ἡγούμεθα γὰρ οὕτως ἂν | ||
| Θεμιστοκλέα , ὁ μὲν βασιλεὺς ἀπεκρίνατο δικαστήριον καταστήσειν ἐκ τῶν ἀρίστων Περσῶν , καὶ τὸ κριθὲν τεύξεσθαι συντελείας : πάντων |
| κεραυνὸς ἐπισκήψει πρὸς γαῖαν , φθορὰν σημαίνει γυναικῶν παρθένων καὶ σωφρόνων , πτῶσιν δὲ τὸ δεινότατον πρὸς βασιλίδα τάχα , | ||
| ἐκ παραλλήλου . λακάζειν ] τραχέως , θορυβώδη φθέγγεσθαι . σωφρόνων μισήματα : ταῦτα , τὸ προσπίπτειν τοῖς ξοάνοις καὶ |
| πολλὰ κομίζων , κἀν τούτῳ με ὁ ἄρχων δημοσίᾳ πάντων ἀκουόντων ἀπολύει . καὶ ἐλθόντες ἐπὶ θάλασσαν ναῦν ἐσκεψάμεθα καὶ | ||
| , ὥστε προϊδεῖν ἀκριβῶς , τίνα τρόπον αἱ γνῶμαι τῶν ἀκουόντων πρὸς τὰ μήκη τῶν λεγομένων ἕξουσιν . ἐν δὲ |
| κατεπείγοντα διατρίβειν . Οὐ γάρ ἐστιν οὐκ ἔστι καὶ τῶν φαυλοτέρων ταύτην ἐπιλαθέσθαι τῶν οἰκονόμων τούτων πολλῷ γε συμπαθεστέραν πεφυκυῖαν | ||
| πλάστιγγος τὰς κουφοτέρας , κἂν ἐκ τιμιωτέρων κατεσκευασμέναι ὦσι καὶ φαυλοτέρων μετάλλων αἱ πλάστιγγες . Ὥσπερ οὖν ἀπὸ αἰσθήσεως τὰς |
| δυνηθεὶς δι ' ὀλίγου πεῖραν λαβεῖν τῶν κατ ' αὐτὸν πράξεων , ἐξ ὧν καὶ περὶ ὧν οἱ λόγοι : | ||
| ἀναβάλλεσθαί ἐστι τὸ προΐεσθαι καὶ παριέναι τὸν ἐπιτήδειον καιρὸν τῶν πράξεων : ὑπερτίθεσθαι δὲ τὸ ἐπιμένειν τὸν ἐπιτήδειον καιρὸν τῶν |
| Ταῦτ ' οὖν εἰ μὴ πεπόηκας , ἀλλ ' ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτους ἀπέδειξας , τί παθεῖν φήσεις ἄξιος | ||
| δ ' αὐτὴν πρῶτον , εἶτα καὶ χαίρειν προσεῖπε , χρηστῶν τ ' ἄγγελος λόγων ἥκειν . “ ὁ λέων |
| ψυχῆς δυνάμεων , ὥσπερ εἶχον ἐξ ἀρχῆς , συνήγοντο , σωματικῶν τε καὶ ψυχικῶν νοσημάτων καταστολαὶ καὶ ἀφυγιασμοὶ ὑπ ' | ||
| περὶ ἐπιθυμίας καὶ ἡδονὰς σωματικάς . αὐτῶν δὲ τούτων τῶν σωματικῶν ἐπιθυμιῶν καὶ ἡδονῶν τὰς διαφορὰς ληπτέον . ὥσπερ γὰρ |
| ναυμαχίας τῆς ἐν Περσίδι γινομένης καὶ τῶν ἄλλων τῶν πόρρω συμβαινόντων . περὶ γὰρ τούτων τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχειν εἰκὸς | ||
| οὐκ ὀλίγαι τῶν τριήρων ἐν τοῖς βράχεσιν ἐπώκειλαν . ὧν συμβαινόντων Σικανὸς ὁ τῶν Συρακοσίων στρατηγὸς ταχέως ὁλκάδα κληματίδων καὶ |
| τὴν ἡμέραν . ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . οὐσίδιόν μοι καταλιπόντος τοῦ πατρὸς | ||
| τὴν ἡμέραν . Ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . Οὐσίδιον γὰρ καταλιπόντος μοι πατρός |
| ἡ συμβουλὴ τέλος μὴ ἔχουσα : ἐνταῦθα δὲ ἑκάτερος τῶν συμβούλων εἰς ἐναντίον τῷ σκοπῷ πέρας τελευτήσει : εἰ μὲν | ||
| ἀλλ ' οἷον ἐν πολλῷ θορύβῳ ἐκκλησίας ὁ ἄριστος τῶν συμβούλων εἰπὼν οὐ κρατεῖ , ἀλλ ' οἱ χείρονες τῶν |
| αὐτὸν κατὰ ἀδικίαν τοῦ ἔχειν αὐτὴν ἠρεμοῦσαν . Καίτοι δὲ ἀκουσίων ὄντων τῶν ἀδικημάτων . κολαστέον τοὺς ἀδικοῦντας καὶ διαφόρως | ||
| , οὐχ ὡς πατρίδα ἀστῷ . ταῦτα καὶ περὶ τῶν ἀκουσίων φιλοσοφήσας περὶ τῆς ἐπαναστάσεως καὶ βουλεύσεως ἑξῆς νομοθετεῖ φάσκων |
| περὶ τὰ γράμματα πρῶτον , καὶ δεύτερον λύρας πέρι καὶ λογισμῶν , ὧν ἔφαμεν δεῖν ὅσα τε πρὸς πόλεμον καὶ | ||
| ὥς φησιν Ἡρόδοτος . ἔψευσας φρενῶν : ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν λογισμῶν ἐλπίζοντας ἀκονιτὶ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα αἱρήσειν καὶ μηδένα αὐτοῖς |
| καὶ ἀποκτεινύναι ἀλλήλους . Οὐ δῆτα . Ἀλλὰ περὶ τῶν δικαίων καὶ ἀδίκων ἔγωγ ' οἶδ ' ὅτι , καὶ | ||
| : καὶ πάλιν ἑτέραν πρεσβείαν ἀποστέλλειν ᾤοντο δεῖν καὶ τῶν δικαίων μειονεκτεῖν καὶ πάντα ὑπομένειν , ὦ πολῖται , τὰ |
| θῶμεν εἶναι Ἑλληνικὸν ἢ θῶμεν βάρβαρον , πάλιν καταδιαιρέσεις τῶν ἠθῶν : καὶ δεῖ συνελθεῖν ἀμφότερα , καὶ τὸν βάρβαρον | ||
| . ἰδίως δ ' ἂν λέγοιντο ἀφελεῖς αἱ τῶν ἀπλάστων ἠθῶν καὶ ὑπό τι νηπίων , ἵνα μὴ ἀβελτέρων λέγῃ |
| [ ὑπὲρ τῆς ἐμαυτοῦ ] εὐγενείας καὶ τῶν [ ἐμοὶ προσηκόντων - ] ἀπαγγέλλω [ . αὐτοκράτωρ : ] νῦν | ||
| μὲν ἐκήδοντο τὸ ἀπείχοντο , τῷ δὲ οἰκείων τὸ μηδὲν προσηκόντων . καὶ οὔπω ταῦθ ' ἱκανά , ἀλλ ' |
| σφόδρα ἂν εἶεν ἀνόητοι τῶν ἐπὶ τοῖς κακοῖς ἔτι χάριν εἰδότων φειδόμενοι . τὸ μὲν οὖν πρῶτον , ἄνδρες Νικομηδεῖς | ||
| γνώμη τὸν λόγον ἐποίησεν : οἴκοι δὲ ἐκεῖνος κατείχετο τῶν εἰδότων τἀν τῷ βασιλείῳ πειθόντων ὡς τοῦτ ' ἀσφαλέστερον . |
| αἵ εἰσι σώφρονες ἡδοναί : αἵ εἰσιν αἱ τῶν ἐπαινετῶν ἕξεων ἐνέργειαι , οἷον σωφροσύνης ἢ δικαιοσύνης ἢ θεωρίας . | ||
| πλεῖστον δὲ εἴρηται , ὅτι καὶ ἔστιν ἐν αἷς τῶν ἕξεων τὸ τοιοῦτον οὐ συμβαίνει , οἷον τὸ φιλεῖν τῷ |
| διὰ τοῦτο περιτραπεὶς εἰς ὕδερον κατῆλθεν εἰς ἄστυ καὶ τῶν ἰατρῶν αἰνιγματωδῶς ἐπυνθάνετο εἰ δύναιντο ἐξ ἐπομβρίας αὐχμὸν ποιῆσαι : | ||
| καὶ τοὺς φαυλοτάτους ἐπαισθανομένης τῶν ἠχῶν : καὶ τούτους μὲν ἰατρῶν παῖδες παύουσιν , οὐκ ἄλλως οἵους τε ὄντας λῆξαι |
| δείλαια βρέφη τῷ ἀτελεῖ τῆς φύσεως πλείω τῶν ἄλλων τῶν ἀλγεινῶν ἐμφορούμενα , τοὺς ζῶντας δὲ πάλιν οὐ πόρρω τῶν | ||
| τοὺς ὑπὲρ ἀγαθοῦ κινδύνους ἐν ὑπομονῇ τῶν κατ ' ἄνθρωπον ἀλγεινῶν : δικαιοσύνη δὲ ἕξις προαιρετικὴ κατὰ τὸν ὀρθὸν λόγον |
| παθῶν , τὸ δ ' ἐν παραδόσει νόμων τε καὶ ἐθῶν , τὸ δ ' ἐν διδασκαλίᾳ τεχνῶν . ὥσπερ | ||
| τὰς πλείστας ὁμοίως ἄγετε . καὶ μὴν οὐδὲ ὑπὲρ τῶν ἐθῶν οὐκ ἔστιν οὐδεμία ὑμῖν μάχη . τούτων δὲ ἁπάντων |
| ποῖος ἔχει νικῆσαι . οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν χρονίων νοσημάτων : οἷον γὰρ ἰσοσθενὲς ἔχουσι τὴν προσβολὴν καὶ ἡ | ||
| ἐρυγῶν ἀναλύει , ἥπατος νυγματώδεις ὀδύνας παρηγορεῖ καὶ ἐπὶ ἰκτερικῶν νοσημάτων ποιεῖ . εἰς γὰρ τὴν προτέραν φύσιν ἕκαστον μόριον |
| σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ συνουσίας κρειττόνων καὶ δεσμοὺς καὶ μοιχείας αὐτῶν καὶ δοράτων βολὰς ἐξ | ||
| - γυιος γίνεται , ὡς τῆς ἐλάττονος ἐρρωμένης , τῶν κρειττόνων καταβεβλημένων . ὡς δήπου κἀμοὶ ὦπται , τοῦ ἀρρώστου |
| ἀποθνήσκει . γράμματα δέ , ἐπειδή ἐστι συγγένεια κυνοκεφάλων αἰγύπτια ἐπισταμένων γράμματα , παρ ' ὃ εἰς ἱερὸν ἐπειδὰν πρῶτα | ||
| τὴν ἀπάτην τοῦ Πεισιστράτου μὴ συνιέντων , ἀνδρειότερος δὲ τῶν ἐπισταμένων μὲν , διὰ δέος δὲ σιωπώντων . Καὶ ἡ |
| Γνωστὸν δὲ τοῦτο πᾶσι , καὶ οὐ δεῖ ἐνταῦθα Προκλικῶν ματαίων πλασμάτων : ἐν γὰρ τοῖς σπουδαίοις ὁ Πρόκλος οὐδὲν | ||
| ὑψηλοῦ ἐσμέν , ἀναβοήσας παμμέγεθες παραινέσω αὐτοῖς ἀπέχεσθαι μὲν τῶν ματαίων πόνων , ζῆν δὲ ἀεὶ τὸν θάνατον πρὸ ὀφθαλμῶν |
| ὅρκον , ὀμνὺς κατὰ τοῦ μὴ προσέχοντος ὡς ἐπιμελουμένου τῶν ἀνθρωπείων πραγμάτων : εἰ δ ' ὅτι προνοεῖ σαφῶς οἶδας | ||
| εἰ δὲ ἤτοι οὐκ εἰσὶν ἢ οὐ μέλει αὐτοῖς τῶν ἀνθρωπείων , τί μοι ζῆν ἐν κόσμῳ κενῷ θεῶν ἢ |
| σκοπεῖν γὰρ χρὴ τὸν μέλλοντα ἰητρὸν ὀρθῶς στοχάζεσθαι τῆς τῶν καμνόντων σωτηρίης , θεωροῦντα μὲν περίττας πάσας , τῶν δὲ | ||
| * ἐμφέρεται : ὑποτρέχει γίνεται * χρώς : σῶμα * καμνόντων : διψώντων δηχθέντων καὶ ὀδυνωμένων δεδηγμένων , νοσούντων * |
| τῆς ἡδονῆς πλεῖστα διατελοῦσιν ὄντες . εἰπὼν δὲ περὶ τῶν ἀκολάστων , οἳ καθ ' ὑπερβολὴν ἁμαρτάνουσι τῶν ἡδέων καὶ | ||
| δάκνων δὲ λάθρα . Λυδὸς ἐν μεσημβρίᾳ : ἐπὶ τῶν ἀκολάστων , ὡς ταύταις ταῖς ὥραις ἀκολασταινόντων . οἱ γὰρ |
| . Παλαιὰν ] Ἤγουν τὴν ἤδη πεπαλαιωμένην καὶ σβεσθεῖσαν τῶν κατορθωμάτων . Ἐν ὕπνῳ γὰρ πέσεν ] Ἀντὶ τοῦ εἰς | ||
| ἐπιμελεῖσθαι , φιλαυτίαν πρὸ εὐσεβείας ἀσπασάμενοι , τὰς αἰτίας τῶν κατορθωμάτων ἀνέθηκαν ἑαυτοῖς . ὑπαίτιοι δὲ πάντες οὗτοι : μόνος |
| ἰδικῶς φρονίμῳ τοῦ οἰκονομικοῦ καὶ πολιτικοῦ , ὡς τῶν κοινῶς ὠφελίμων ἐχόντων κατάληψιν . Τοῦτο ὡς πόρισμα τοῖς προσεχῶς εἰρημένοις | ||
| τοῦτο διὰ τῆς ἐπαγωγῆς . χωρίσαντες οὖν φησι ἀπὸ τῶν ὠφελίμων . ἔοικε τοιοῦτόν τι λέγειν , ὅτι ἴσως ἄν |
| ) ὁ δ ' αὐτὸς οὗτος ποιητὴς καὶ περὶ τῶν ἐρώντων ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Τραυματίᾳ φησὶν οὕτως : τίς οὐχί | ||
| : ὅμως δὲ ἥ γε αἰτία καὶ τὸ πάθος τῶν ἐρώντων τοῦτο ἐκεῖνο τυγχάνει ὄν . Τῶν μὲν οὖν Διὸς |
| [ σιν : ὁ δ ' ] οὖν Ἐπίκουρος [ δοξῶν ] κενῶν ε [ ! ! ! ! ! | ||
| ἀπὸ τῶν ποιήσεων συμφέροντας καὶ ἀπολογίαν ταῦτα ὑπὲρ τῶν ἰδίων δοξῶν ποιουμένους . οὐκ ἂν δὲ ταῦτα ἐπε - πόνθεσαν |
| κολάσητε τῶν ἀδικημάτων ἀξίως . τοὺς μὲν γὰρ τυχόντας τῶν κρινομένων , ὅταν ἁλῶσιν , οὐδεὶς οἶδεν οὐδὲ ζητεῖ πυθέσθαι | ||
| ἐτῶν ιηʹ εἶεν . ἴσως δ ' ἂν περὶ τῶν κρινομένων παίδων εἰς τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας ⌈ λέγει , Γ |
| οἶδα μάλιστα ἔμελεν αὐτῷ εἰδέναι ὅτου τις ἐπιστήμων εἴη τῶν συνόντων αὐτῷ : ὧν δὲ προσήκει ἀνδρὶ καλῷ κἀγαθῷ εἰδέναι | ||
| ᾔτει δ ' ὁ Πομπήιος τῶν προγεγραμμένων τε καὶ οἷ συνόντων τοῖς μὲν ἀνδροφόνοις Γαΐου Καίσαρος φυγὴν ἄδολον , τοῖς |
| ἡ χρῆσίς ἐστιν , ἀλλ ' ὁ πλοῦτος δὲ τῶν χρησίμων , ὡς ἂν εἰ ἔλεγεν , ὁ πλοῦτος δέ | ||
| οὐ πάνυ ἢ ἧττον . εἰ γὰρ ἡ προσδοκία τῶν χρησίμων ἀνάπαλιν ἔχει καὶ ἡδίων ἐστὶ τῆς μνήμης παρεληλυθότων ἀγαθῶν |
| , ἀλλ ' ἔστι ταῦτα τῶν ἀδιδάκτων καὶ φυσικῶς ἡμῖν προσόντων . λείπεται οὖν νοητόν τε λέγειν τὸ σῶμα καὶ | ||
| ὅπως ἔφυγεν , οὐδὲ ἄλλο οὐδέν , τοσούτων ὄντων τῶν προσόντων Ξέρξῃ , ἀλλὰ ψιλὸν ὅτε ἐκ τῆς Ἑλλάδος . |
| αἰτίων καὶ τὰ αἰτιατὰ γίνεσθαι , γεγονότων τε γεγονέναι καὶ ἐσομένων ἔσεσθαι καὶ ὄντων εἶναι : καὶ οὕτως ἔσται ἀλλήλοις | ||
| Ἀντώνιον ὁμονοίας πέρι καὶ προνοίας τῆς ἐλευθερίας καὶ φειδοῦς τῶν ἐσομένων τῇ πατρίδι κακῶν , εἰ μὴ συμφρονοῖεν . καὶ |
| καὶ λογίοις καὶ ἀστείοις καὶ πολιτικοῖς καί τινα ἐπιγνώσεται τῶν κεκρυμμένων μυστηρίων καί ποτε λυπηθήσεται δι ' ἃ προείπομεν . | ||
| δεξιᾶς : οἴμοι , κακῶν ὡς ἐννοοῦμαι δή τι τῶν κεκρυμμένων . ἆρ ' , ὦ τέκν ' , οὕτω |
| τὸν ἄνθρωπον διασῴζεσθαι μηδενὸς ἐπιστατοῦντος . περὶ δὲ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων οὕτως ἐφρόνουν , τοὺς μὲν γὰρ ἄρχοντας ἔφασκον οὐ | ||
| κρατεῖν ὄντως τὰ χείρω . Ἄρ - χουσι δὲ κακοὶ ἀρχομένων ἀνανδρίᾳ : τοῦτο γὰρ δίκαιον , οὐκ ἐκεῖνο . |
| δή που κωλύουσιν . οὐ γὰρ ἔστιν οὐκ ὄντων τῶν ἀδικουμένων τοὺς ἀδικοῦντας εἶναι , μηδενὸς ὄντος ἐφ ' ὃν | ||
| τι κακὸν τὸν λελυπηκότ ' ἐργάσασθαι , τῶν δ ' ἀδικουμένων , ὅταν ποθ ' ὑφ ' αὑτοῖς λάβωσι τὸν |
| τὴν ἐνιπήν , ἤτοι τὴν ἐπιτίμησιν τῶν ἀνθρώπων τὴν ἕνεκα ψευδῶν , τὴν ἀλιτόξενον , τουτέστι τὴν ὀνείδη προσφέρουσαν ἡμῖν | ||
| ἐπίστασθαι : λέγουσι γοῦν εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐπιστήμην ἀληθῶν καὶ ψευδῶν καὶ οὐδετέρων . ἐπεὶ τοίνυν αὐτοί φασιν ἀληθῆ λόγον |
| , ἐν ζῴοις δέ , ὅσα πυρώδη καὶ ἀναλωτικὰ τῶν ἰσχυροτέρων σιτίων , θυμοειδῆ τε καὶ ἀτίθασσα : λέων δὲ | ||
| χρῶνται ὑπομιμνήσκοντες τῶν ἐπικαίρων , οὐ πάντων ἀδιακρίτως ἀλλὰ τῶν ἰσχυροτέρων : ταῖς δὲ ἐλεεινολογίαις ὁ φεύγων . Καὶ αἱ |
| δὲ φαῦλος τἀναντία πολλάκις : καθ ' ἑκάστην γὰρ τῶν ψυχικῶν διαθέσεών ἐστί τι ἴδιον ἀγαθὸν καὶ ἡδύ . καὶ | ||
| φθόγγους ἀποδιδοῦσα τὴν τῶν εἰκοσιοκτὼ φυσι - κῶν τε καὶ ψυχικῶν φθόγγων ἐναρμόνιον κατ ' οὐσίαν σύστασιν : τῇ δὲ |
| καὶ Σαμοθρᾴκην ἐκάλεσαν . Μαγνήτων : οὗτοι δι ' ὑπερβολὴν ἀτυχημάτων πολλὰ ἐκακώθησαν . καί που καὶ Ἀρχίλοχός φησι : | ||
| , καὶ διὰ τοῦτο τῶν ἡρώων ὁ πολυπειρότατος μετὰ μεγάλων ἀτυχημάτων πολλῶν ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα καὶ νόον ἔγνω : ἡ |
| τῷ σκύφει καὶ τῷ κισσυβίῳ τῶν μὲν ἐν ἄστει καὶ μετρίων οὐδεὶς ἐχρῆτο , συβῶται δὲ καὶ νομεῖς καὶ οἱ | ||
| καὶ ἐπὶ δεῖπνον ἐκάλουν , ἐγὼ δὲ παρὰ μὲν τῶν μετρίων ἐλάμβανον τὰ πρὸς τὴν φύσιν ἀποχρῶντα , παρὰ δὲ |
| ἀρχῆς τῷ βασιλεῖ . καταλαβὼν δὲ τὴν Κωνσταντίνου τῶν τε συνήθων φροντίδων εἴχετο καὶ τῆς κατ ' αὐτὴν ἐπιμελείας ὅλος | ||
| πάντα βλάπτει . Ὁκόσα δὲ δοκέει ὁ ἄνθρωπος θεωρέειν τῶν συνήθων , ψυχῆς ἐπιθυμίην σημαίνει . Ὁκόσα δὲ φεύγει πεφοβημένος |
| ὅλον αὐτὸν καθιεροῦν ἀπαρχὴν τῷ θεῷ , τῇ μὲν τῶν προγεγονότων χαριστήριον , τῇ δὲ ἐλπίδα τῆς εἰς τὸ μέλλον | ||
| ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι : παροιμία ἀπὸ χρησμοῦ ἐπὶ τῶν προγεγονότων . ἤτριον : ἔνδυμα ὑμενῶδες . ἡ Φανίου θύρα |
| ἀδοξίαν , εἰ πρὸς ὃν πρότερον μετὰ τῶν τὰ δίκαια φρονούντων Ἑλλήνων παρετάττοντο , τοῦτον νῦν Θηβαίοις συνεπασκήσουσιν αὐτοί . | ||
| τῷ δὲ ἦν φροντὶς ἀμφοτέρων εὐχή τε ἀπὸ παντὸς εὖ φρονούντων στόματος γενέσθαι τῶν πραγμάτων τὸν νεανίσκον κύριον καὶ στῆναι |
| μεγάλη πρὸς τῷ ὠκεανῷ . Γαλῇ χιτώνιον : ἐπὶ τῶν ἀχρήστων . Γαλλιστὶ τεμεῖν : ἐπὶ τῶν ἀφροντίστως ἀπαλλαγὴν πραγμάτων | ||
| τὰ χρηστά , οὕτω καὶ τὸ συμβουλευτικὸν ἀπὸ μὲν τῶν ἀχρήστων ἀποτρέπει , προτρέπει δὲ ἐπὶ τὰ χρηστά . τὸ |
| τῶν κακοποιῶν ὡροσκοπῇ ἢ ἐπίδῃ τὴν πανσέληνον ἢ τὴν σύνοδον ἀπόντων τῶν ἀγαθοποιῶν : Ἑρμῆς γὰρ κοινωνὸς ὢν συνανακίρναται οἷς | ||
| ἅμα καὶ ἀπροφασίστως , ὥστε παρόντων μὲν ἀνεπιτηδεύτως ἅπτεσθαι , ἀπόντων δὲ μὴ δεῖσθαι : καὶ τὸ μηδὲ ἄν τινα |
| Καλοῖς κακὰ συνάπτων ὁ σκαιὸς ἀνὴρ Δῆλος δήπουθέν ἐστιν σφαλερῶς βιῶν . Ἑρμηνεία . Πένης ὢν ἡσύχαζε , μὴ μέγα | ||
| ὀφείλει ἄγραφος εἶναι κοσμίᾳ γυναικί , ποθ ' ὃν χρὴ βιῶν αὐτάν : νομίζεν δὲ προῖκα κατενηνέχθαι ἅμα αὑτᾷ καλλίσταν |
| [ Ἔχουσαι δὲ τὸ σῶμα καὶ τὸ ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν σωματικῶν κολάσεων ἔχουσιν . ] Ἀλλὰ ποῦ ἐξελθοῦσα τοῦ σώματος γενήσεται | ||
| ἕξις ἑκουσίως εὐποιητική . γʹ Δικαστικὴ δὲ ἐπιστήμη κρίσεων καὶ κολάσεων καὶ ἀδικημάτων . δʹ [ Εὐγνωμοσύνη δὲ ἑκούσιος δικαιοσύνη |
| ἐπὶ τῶν προσφορῶν οἱ καιροί : ὃν δὲ ἐπὶ τῶν βοηθημάτων ἔχει τὰ ἀπαιτοῦντα αἴτια , τοῦτον ἐπὶ τῶν προσφορῶν | ||
| τῆϲ τοῦ παντὸϲ ϲώματοϲ κενώϲεωϲ ἢ καθάρϲεωϲ διὰ τῶν τοπικῶν βοηθημάτων βουληθείηϲ τὰϲ διαθέϲειϲ τῶν μορίων ἐκθεραπεῦϲαι , μεγάλοιϲ κακοῖϲ |
| τοῦ τοὺς παροξυσμοὺς μένειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν χρόνων τε καὶ συμπτωμάτων , τὰς δὲ παρακμὰς ἐκ τοῦ καὶ τὸν χρόνον | ||
| . δεῖ γὰρ εἰδέναι ὅτι τῶν ἐν τοῖς νοσήμασι θεωρουμένων συμπτωμάτων τὰ μὲν οἰκεῖά εἰσι καὶ γνώριμα καὶ συνήθη , |
| ἐρώντων πάθος , οἷς ἥδιστον εἰς μὲν θέαμα οἱ τῶν παιδικῶν τύποι , ἡδὺ δὲ εἰς ἀνάμνησιν καὶ λύρα , | ||
| μεταστῆναι ἀπὸ διαθέσεως εἰς ἑτέραν κρείττονα διάθεσιν καὶ ἀπὸ τῶν παιδικῶν ἐπὶ τὰς σπουδάς , καὶ κατέχοντα τὰς ἡδονὰς καὶ |
| μὲν τῆς μηχανῆς τοιαῦτα ὡς ἐνὸν ἡμῖν καὶ ἐκ τῶν δυνατῶν ἀπαγγείλασι . Μεχέμετις δὲ ὁ βασιλεύς , ἐπειδή οἱ | ||
| ἐμὲ προτρέπεις Ὑπερεχίῳ βοηθεῖν . ἐγὼ μὲν οὖν οὔτε τῶν δυνατῶν τι παρήσω τοῖς τ ' ἀδυνάτοις ἐπιχειρήσω . καὶ |
| προγράψας ἐπὶ θανάτῳ τοσούσδε ὁμοτίμους , ἰδιωτεύων καὶ ἐνίοις τῶν προγραφέντων ἄρχουσιν ὕστερον παριστάμενος διεβίωσε . Πομπήιον δὲ ὁ μὲν | ||
| : τούτων ὁ μεμνημένος εὑρήσει τὰς καταλλήλους χρήσεις καὶ τῶν προγραφέντων διαφορητικῶν καὶ τῶν μελλόντων γραφήσεσθαι ἐπισπαστικῶν τε καὶ διαφορητικῶν |
| πάλιν , ἢ φρόνησις , ἐκ δὲ τῶν κατὰ μέρος παραγγελμάτων ἀρετὴν ἐμποιεῖ , ποὺ μὲν δικαίας πράξεις ὑποτιθέμενος , | ||
| μικρὸν διὰ τῆς ἑρμηνείας τῇ μιμήσει παρεγκλίνας συνέγραψεν ἓν τῶν παραγγελμάτων φορτικώτερον τοῦ ῥηθέντος , Εὐριπίδης δὲ τὴν ἐν τῷ |
| εἶναι , ἀλλ ' ὁπότερος αὐτός τε ἀμείνων εἴη καὶ ἀμεινόνων ἡγοῖτο . ἐπαινῶ δὲ κἀκεῖνο τῆς προνοίας αὐτοῦ , | ||
| γὰρ καὶ ἀμείνονες ἄλλοι οὐ δεόντως ἐπιλέγεται : οὐ γὰρ ἀμεινόνων ἔργον τὸ λαβρεύεσθαι . . εὔληρα : ἡ διπλῆ |
| τοῦ Ἀθήνησιν , ἐν ὀλίγοις δὲ τῶν παρ ' ἄλλοις ἐπαινουμένων , καὶ τὰ Ἰσθμοῖ ἀγάλματα ὅ τε τοῦ Ἰσθμίου | ||
| οὐ μεμψάμενον . ἀλλ ' ὑμᾶς γε χρὴ γενέσθαι τῶν ἐπαινουμένων , ἵν ' ὑμῖν ἀκμάζῃ τὸ κλέος καὶ ἦτε |
| ' ὄλβον ἔχουσιν ἀπήμονα : τοὶ δ ' ἀπὸ δειλῶν ἔργων ἴσχοντες θυμὸν ὅμως πενίην μητέρ ' ἀμηχανίης ἔλαβον τὰ | ||
| πηλίκος εἰμὶ καὶ ποῦ κεῖμαι , νικάτω τι τῶν ἐμῶν ἔργων . εἶναι δὲ καὶ ἄλλην εἰκόνα τῆς μητρὸς αὐτοῦ |
| προσηκούσης ἐλύθησαν τετυχηκότες διαίτης . Ἀλλ ' ἐπὶ μὲν τῶν ἐφημέρων πυρετῶν βραχείας τινὸς τῆς μεταβολῆς γεγενημένης , μέτριαι καὶ | ||
| δὲ πελιδνὸν καὶ ἰῶδες ἢ μέλαν , ὀλεθριώτατον . Τῶν ἐφημέρων πυρετῶν ἴδιον καὶ ἀχώριστον σημεῖόν ἐστιν ἡ τῶν οὔρων |
| ἐν τῷ αἰδεῖσθαι ἀλλήλους συντεθραμμένοι : ὥσπερ γε καὶ περὶ ἀφροδισίων οὐ διελεγόμεθα πρὸς τοὺς ἄγαν νέους , ἵνα μὴ | ||
| ἦν καὶ ἀδαπανώτατον . οὐ γὰρ ἔδει αὐτὸν οὐδαμόσε ἐλθεῖν ἀφροδισίων ἕνεκεν , ἀλλὰ παίζων ἔλεγεν ἁπανταχοῦ παρεῖναι αὐτῷ τὴν |
| καὶ τοῦτο τοῖς θεοῖς καθοσιοῦντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῶν καλλίστων προσεπιλαμβάνοντες τοῦ γένους : ἀφ ' οὗ μέχρι τοῦ | ||
| ἁπλῶς οὑτωσὶ φιλίας ἕνεκα αὐτῆς παρών τε καὶ ἀπολαύων τῶν καλλίστων , οἷ ' ἂν τὰ ἡμέτερα εἴη κάλλιστα , |
| ὧν ἦν ἡμῖν ἀκούειν , ὅπως μὲν ἐπλήγης τὴν ψυχὴν ὑβριζομένων ἡμῶν , οἷα δὲ ἐφθέγξω , οἷα δὲ ἐβόησας | ||
| εἴπερ ἦσαν πονηρῷ φίλοι , καὶ μὴ μετὰ τῶν τότε ὑβριζομένων διὰ τὸ μὴ δύνασθαι τὰ τότε πραττόμενα ἐπαινεῖν ἐν |
| ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , λανθανέτω , ὅτι τῶν αἰσχίστων ἐστὶν πάντας ἀνθρώπους ἰδεῖν καὶ ἀκοῦσαι τὰς μὲν συμφοράς | ||
| ἐξ αὐτῆς γινομένοις ἀπεικάζει τοὺς οἰνοφλυγίας καὶ λαιμαργίας καὶ τῶν αἰσχίστων ἡδονῶν ἥττους . ἃ δὲ αἰνίττεται , τοιαῦτ ' |
| ἐπ ' ἀμφοτέροις φησί , καὶ ἐπὶ τῇ ἀποτυχίᾳ τῶν σπουδαζομένων ἡδονῶν καὶ ἐν αὐτῷ τῷ ἐπιθυμεῖν . διὸ καὶ | ||
| ἐλέγετο δὲ ἐπὶ τῶν ⌈ πειρᾷ καθιέντων καὶ ἀποτυγχανόντων τῶν σπουδαζομένων . ἄγκιστρον μετὰ σχοίνου καὶ μὴ ἐπιτυγχανόντων ἰχθύος τινός |
| τῶν νοσημάτων ὁπλιζομένους . ἔχουσι τοίνυν οἱ τεχνῖται πλέον τῶν ἀτέχνων ἐκ τῆς τοιαύτης διαγνώσεως , καθὰ καὶ ὁ Ἱπποκράτης | ||
| οὐκ ἄλλῳ τινὶ τῶν ἀπείρων διαφέρουσιν οἱ ἔμπειροι τεχνῖται τῶν ἀτέχνων ἢ τάχει καὶ εὐρυθμίᾳ : διὸ πολλάκις προσήκει παντὸς |
| τοῦτο εἰς ἀπόστασιν τρέπεται τὸ νόσημα . ἐπὶ μέντοι τῶν γερόντων ἀμφότερά εἰσι καὶ ὠμὴ καὶ ψυχρὰ καὶ παχεῖα ἡ | ||
| τὰς αὐτὰς καὶ τὰς ἐπωνυμίας , ὥσπερ καὶ τὴν τῶν γερόντων ἀρχὴν καὶ τὴν τῶν ἱππέωνπλὴν ὅτι τοὺς ἐν Κρήτηι |
| , θανατηφόρους εἰργάσατο . Ὑγιέστερος κρότωνος : ἐπὶ τῶν πάνυ ὑγιαινόντων ἡ παροιμία , ἀπὸ τοῦ ζώου τοῦ κρότωνος . | ||
| ἀέρα ἀνατολαὶ καὶ δύϲειϲ γίγνονται : καὶ γὰρ καὶ τῶν ὑγιαινόντων τὰ ϲώματα καὶ πολλῷ μᾶλλον τῶν νοϲούντων ἀλλοιοῦται πρὸϲ |