δόλον τινὰ εἶναι καθ ' αὑτοῦ καὶ σόφισμα ἐκώλυε , φάσκων οὐκ ἐς κωλύμην οὐδ ' ἐς ἀντίστασιν αὐτοὺς τῶν | ||
τὸ κάλλος , ὅ μοι δοκεῖ καὶ ὁ Πλάτων εἰπεῖν φάσκων δεῖν ἔχειν τὸν λόγον κεφαλήν τε καὶ ἄκρα καὶ |
Κομνηνὸς Ἀλέξιος καὶ γνώμην εἰσενεγκεῖν ἀπαιτούμενος βουλὴν ἀρίστην εἰσήνεγκε , φήσας ὡς χρὴ ταχέως στρατιώτας ἐκπέμπειν καὶ τοῦ σκέμματος ἄρχοντας | ||
τὴν ἡμίσειαν τῆς ἑαυτοῦ μοίρας , τὸν μὲν πλειόνων δεῖσθαι φήσας , ἑαυτὸν δὲ ὀλίγων , ἐφιστὰς δὲ αὐτὸν καὶ |
' ἡμῖν ποιήσειν ἕτερον ἐπὶ τῷ προτέρῳ , καὶ ταῦτα οἰόμενος ἐκεῖνον οὐ κακῶς εἰργάσθαι , πλὴν εἴ σε ὁ | ||
στρατηγίαν : καὶ ὅτι ὁ στρατηγὸς ὑπερηγάπα τὸν συστράτηγον , οἰόμενος πιστὸν ἕξειν ἐν τοῖς πράγμασι κοινωνὸν , καὶ ὅτι |
ἰδίως τὸ τοῦ Ἀχιλλέως , ὅπερ αὐτὸς ὁ ποιητὴς ἠτυμολόγηκε λέγων “ Πηληϊάδα μελίην , ” ὥστε παρὰ τὸ ὄρος | ||
συνεστώτων καὶ ἀσυστάτων ἔρχεται : ὅρον οὖν τοῦ συνεστῶτος ζητήματος λέγων πάντα τὰ ἀσύστατα περιλαμβάνει κατὰ τὸ ἐναντίον : γίνεται |
ὄντες ; ” Ὁ αὐτὸς τοὺς πλουσίους καὶ ἀπαιδεύτους παραπλησίους ἔφησεν εἶναι τοῖς κριοῖς τοῖς ἐπιπόκοις , πλὴν ὅτι ἐκείνους | ||
Κολλατῖνος ἐπὶ τῷ μηδενὸς ὧν ἠξίου τυγχάνειν , Τοιγαροῦν , ἔφησεν , ἐπεὶ σκαιὸς εἶ καὶ πικρὸς ἐγὼ τὰ μειράκια |
τῶν νόμων ἀπηγορευμένα , περὶ ὧν οὐκ οἶδα , πῶς ἔγραψεν ὁ Ξενοκράτης , ἄνθρωπος οὐ πάλαι γεγονώς , ἀλλὰ | ||
ἥττητο δὲ καὶ ὁ Λυσίας Λαγίδος τῆς ἑταίρας , ἧς ἔγραψεν ἐγκώμιον Κέφαλος ὁ ῥήτωρ : καθάπερ καὶ Ἀλκιδάμας ὁ |
' ὀρθόν μοι πέπτωκεν τὸ στρατήγημα ; τοιαῦτα πολλὰ δεξιῶς ἔλεγέν τε καὶ ἔπρησσεν ὅτε πίνοι [ ἢ πράσσοι ] | ||
ἄφροντις ἰδεῖν , μυριάδας ἀνδρῶν συνιούσας ἐς μάχην ἕνδεκα . ἔλεγέν τε σεμνύνων δύο πρὸ αὑτοῦ τὴν τοιάνδε θέαν ἰδεῖν |
διαθέσεως τῆς Πυρρωνείου , τῶν δὲ λόγων τῶν ἑαυτοῦ . ἔλεγέ τε πολλάκις καὶ Ἐπίκουρον θαυμάζοντα τὴν Πύρρωνος ἀναστροφὴν συνεχὲς | ||
ψυχαὶ τηλικούτων ἔργων εὐτόλμῳ καινοτομίᾳ , οὐδέ τις πρός τινα ἔλεγέ τι οὔτ ' εἰδέναι τι προσεποιεῖτο : τοσοῦτος γὰρ |
διατρίβων ἐνθάδε , ἀπῄει συντεταγμένα ἔχων παραγγέλματά τινα , ἃ ἔφασκεν εἶναι προστάγματα τοῦ Διός : ἀφ ' ἧς αἰτίας | ||
σέ τε γὰρ εὖ μάλα εἰδὼς ἐμέ τε οὐκ ἀγνοῶν ἔφασκεν ἕξειν ἡμᾶς οὐκ ἀγεννῆ τινα πρὸς ἀλλήλους ἁρμονίαν . |
, ἐν ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν : τοξότας γὰρ πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους . περίνεως δὲ οὐκ εἰκὸς πολλοὺς ξυμπλεῖν | ||
ἐποιχομένη χρυσείῃ κερκίδ ' ὕφαινε , καὶ καλὸν ἀοιδιάει . πεποίηκε καὶ ἄλλο παράγωγον διὰ τοῦ ιμος τὸ ἀοίδιμος . |
. εὔπιστον ἀτυχῶν ἐστιν ἄνθρωπος φύσει . τὸν πλησίον γὰρ οἴεται μᾶλλον φρονεῖν ὁ τοῖς λογισμοῖς τοῖς ἰδίοις πταίων ἀεί | ||
ἂν ἦι , ἐπαινέσω . εἴ τις ] εἴ τις οἴεται τὸ πρᾶγμα τόδε βροτὸς δικάζειν , μεῖζον ἢ κατ |
τῆς χρείας παράφρασις , εἶτα ἡ αἰτία , οἷον Ἰσοκράτης ἔφησε τῆς παιδείας τὴν μὲν ῥίζαν εἶναι πικρὰν τὸν δὲ | ||
ζώντων ἐγίγνονθ ' οἱ λόγοι , τάχ ' ἄν τις ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' |
Πλειάδος ἐλέγοντο : ὧν τὰ ὀνόματα Θεόκριτος ὁ τὰ βουκολικὰ γράψας , Ἄρατος ὁ τὰ Φαινόμενα γράψας καὶ ἕτερα , | ||
ὁ Δημοσθένης τὴν λέξιν ταύτην ταῦτ ' εἴπας ἔγραψα , γράψας δ ' ἐπρέσβευσα , πρεσβεύσας δ ' ἔπεισα Θηβαίους |
τοσαῦτα ἐκθέσθαι ἀλλ ' οὐδὲ ῥᾴδιον ἀναγνῶναι : οὕτω Φιλόχωρος ἱστόρησε : καὶ ὅτι οὐδὲ εἰκὸς ἦν Ἀριστοτέλη ξένον ὄντα | ||
τῇ Βαβυλωνίᾳ ζῶον ἄφρενον ὀνόματι Ὠάννην , καθὼς καὶ Ἀπολλόδωρος ἱστόρησε , τὸ μὲν ὅλον σῶμα ἔχον ἰχθύος , ὑπὸ |
οὕτω δὴ καὶ ἀφροδισιάζειν τοὺς μὴ ἀσφαλῶς ἔχοντας πρὸς ἀφροδίσια ᾤετο χρῆναι πρὸς τοιαῦτα , οἷα μὴ πάνυ μὲν δεομένου | ||
, ἀντ ' αὐτοῦ δὲ τὸν ξένον κατέθετο : καὶ ᾤετο , ὥσπερ τοὺς ἀνθρώπους , λανθάνειν οὕτω καὶ τὸν |
Πυλάδηι γὰρ συνώικησεν Ὀρέστου δόντος . Ἑλλάνικος δὲ καὶ τάδε ἔγραψε : Μέδοντα καὶ Στρόφιον γενέσθαι Πυλάδηι παῖδας ἐξ Ἠλέκτρας | ||
. ὅτε δὲ τὸν Πεισίστρατον ἔμαθεν ἤδη τυραννεῖν , τάδε ἔγραψε πρὸς τοὺς Ἀθηναίους : εἰ δὲ πεπόνθατε δεινὰ δι |
τὴν διάλεκτον τὴν κρατοῦσαν ὑπολαβών , ἀλλ ' ἱκανὸν ἀεὶ νομίσας τὴν πάτριον καὶ Ἑλληνικὴν ἀποχρώντως μεταχειρίζεσθαι , νῦν , | ||
ἡνίκα τοὺς πρέσβεις ἔπεμψας , οἷς ἀπεκρινάμην ταὐτά . ” νομίσας δ ' ὁ βασιλεὺς ἢ τὸν μάντιν ἀπατᾶν ἢ |
ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
τῆς Ὀρέστου κρίσεως ἐν Ἀρείωι πάγωι ἱστορεῖ καὶ Ἑλλάνικος ταῦτα γράφων : τοῖς ἐκ Λακεδαίμονος ἐλθοῦσι καὶ τῶι Ὀρέστηι οἱ | ||
στήθεσι . καὶ λέγει μὲν ταῦτα καὶ Κτησίας , ἀκοῦσαι γράφων . ἰδεῖν δὲ ἐν Βαβυλῶνι ὁ αὐτὸς λέ - |
ἐν τούτοις πᾶσιν τὸ τῆς φάσεως ὄνομα κεῖται , ἀναγκαῖον ᾠήθη πρότερον περὶ φάσεως διαλαβεῖν , εἶτα καὶ πῶς συντεθεῖσα | ||
ἔμελλεν αὐτὸς ἀπαγγέλλειν σοι γράμματα ἐμὰ μαρτυροῦντα τοῖς ἐμοῖς λόγοις ᾠήθη δεῖν φέρειν . σὺ δὲ κἀκείνων ἀκούσας καὶ ταῦτα |
ὁ Τημένου , τῆς ὁδοῦ οἱ τῆς ἐς Σικυῶνα Ἥραν φάμενος ὁδηγὸν γενέσθαι . ἐκ Σικυῶνος δὲ τὴν κατ ' | ||
τὸ οὖς : Ἀ . γὰρ οὐκ ἀληθῆ λέγει , φάμενος ἀναπνεῖν τὰς αἶγας κατὰ τὰ ὦτα . ̈ . |
γὰρ Δ . , φησί , καὶ πρόδηλός ἐστι τοῦτο βουλόμενος : ἄντικρυς γὰρ εἶπεν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ | ||
ἡ δὲ λυπηθεῖσα ἐχωρίσθη αὐτοῦ . ⌈ ἐνταῦθα δὲ διαβάλλειν βουλόμενος τὸν Πηλέα : διὰ τὸ μὴ εἶναι αὐτόν , |
, καὶ ἄχθεσθαι μὴ τυχόντα τῶν διαθηκῶν τῶν Καίσαρος , ὁμολογῶν μοι καὶ τὸ τῶν Ἡρακλειδῶν γένος ἀρκεῖν . ” | ||
ὁ Ἀριστοτέλης τὴν αὐτὴν ταῖς φαινομέναις σφαίραις τοῦ αἰθέρος τάξιν ὁμολογῶν ἔχειν καὶ τὰ νοερὰ τοῦ παντὸς αἴτια , δῆλός |
συγκαιούσης , κἀκτοῦ ἔμμηνον διακρινούσης ἐπὶ τὴν οὐρήθραν . Ἱπποκράτης φησὶ καὶ ἕτεροι τοῦ μὲν ἄρρεν κύειν σημεῖα , τὸ | ||
: τῆς τοῦ Ἀπόλλωνος . . . . πολλοὶ , φησὶ , τῶν γειτόνων ἀπήλαυσαν τοῦ κακοῦ τοῦ περὶ τὴν |
φυλαττομένων . Κυνὸς οὖς : ἐπὶ τῶν ὀξέως ἀκουόντων . Κυνικὸς θάνατος : ἐπὶ τοῦ χαλεποῦ : παρόσον οἱ κύνες | ||
οὐσίας αὐτοῦ ἐμπεφορτισμένων τῇ νηΐ . Οὗτος γὰρ ὁ Ἀντισθένης Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος ὅς , τυφθεὶς καὶ πληγεὶς τὸ πρόσωπον |
διώκειν δι ' ἐμέ , ἐμὲ δέ , εἴπερ ἐξελέγχειν ἐνόμιζεν , αὐτὸν οὐκ ἂν ἐγράψατο . καὶ πάλιν : | ||
, καὶ αὐτοῦ ἡσυχάζων ἐς μὲν τὴν Παλλήνην ἀδύνατος ἤδη ἐνόμιζεν εἶναι διαβὰς τιμωρεῖν , τὴν δὲ Τορώνην ἐν φυλακῇ |
Πάντα πλήρη θεῶν . Οὔτι τὰ πόλλ ' ἔπεα φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν : ἕν τι μάτευε σοφόν , ἕν τι | ||
πρὸς ἅπασι τοῖς εἰρημένοις ἀτοπωτάτοις οὖσιν ἔτι καὶ τὰ ἄστρα ἀπεφήνατο ἀνατέλλοντα μὲν ἐξάπτεσθαι , δυόμενα δὲ σβέννυσθαι . Ὅπερ |
μαθεῖν τὴν Ἱεροκλέους μεγαλογνώμονα φρόνησιν ἀπὸ τῶν συγγραμμάτων , ὧν γέγραφεν εἰς τὰ Χρυσᾶ ἔπη τῶν Πυθαγορείων καὶ ἑτέρων βιβλίων | ||
' ἔχει ἅπερ πρότερον μὲν Ἀριστόνικος , νῦν δὲ Κτησιφῶν γέγραφεν οὑτοσί . καὶ ταῦτ ' Αἰσχίνης οὔτ ' ἐδίωξεν |
τὰ περὶ τῆς Πλειάδων ἐπιτολῆς ἐπέξεισιν : ὅταν γὰρ , φησὶν , Εὐριπίδης λέγῃ καὶ ἑπτάποροι Πλειάδες αἰθέριαι , οὐ | ||
Λέγει τὶς παλαιὸς ἀνήρ : μάλιστα γὰρ τῆς γῆς , φησὶν , ἡ ἀρίστη τὰς μεταβολὰς τῶν οἰκητόρων ἐλάμβανεν : |
Αἴγυπτον : ἐπεὶ καὶ Φάρον ἐν τοῖς ἔπεσιν εἴρηκεν Ὅμηρος διαρρήδην ἡμερήσιον πλοῦν ἀπέχειν Αἰγύπτου , καὶ ὥσπερ οὐκ ἀρ | ||
τὸ μὲν γὰρ ἀμφίβολον ποιεῖ τὴν εἰκόνα , τὸ δὲ διαρρήδην ἐμὲ ταύτης ἀποστερεῖ . οὕτω πλέον ἠδίκησας τὴν θεὸν |
πρὸ τοῦ ἐν τῷ γυμνασίῳ . οὕτω καὶ δεῦρο ἄβατον ἡγησάμενος τὴν ἰδίαν μεταβὰς ἀλλαχοῦ κατοικῶ , δύναμαι δὲ μεταβὰς | ||
Ἀθηναῖοι , τῇ ἀληθείᾳ : οὗ ἄν τις ἑαυτὸν τάξῃ ἡγησάμενος βέλτιστον εἶναι ἢ ὑπ ' ἄρχοντος ταχθῇ , ἐνταῦθα |
ἤ ς ' ἀπαξιῶν ; γονέας ὑβρίζειν τοὺς ἐμοὺς οὐκ ἠξίου . καὶ πῶς γάμον τοιοῦτον οὐχ ἥσθη λαβών ; | ||
πεφυκὼς καὶ τοὺς ἄλλους ἄγων , ὅστις οὔτ ' ἐκείνους ἠξίου φόβῳ τῶν πολεμίων προέσθαι τὰ γνωσθέντα ἐξ ἀρχῆς οὔτ |
ἁλσὶν ἢ νίτρῳ συμπάσαντες οὕτως ἀπωθοῦσιν , ὅπερ καὶ Θεσσαλὸς ἐνόμισεν οὐκ ἀκολούθως αὑτῷ . | τὰ γὰρ μετασυγκριτικὰ δεῖ | ||
ὠφελίμους , οὐκ ἀπὸ ταὐτομάτου παραγίνεσθαι τούτων ἕκαστον τῶν ἀγαθῶν ἐνόμισεν , ἀλλ ' ἔγνω διότι νόμοι σπουδαῖοι καὶ καλῶν |
δωρεὰν λαμβάνειν , ἐπεὶ καὶ αἱ προφάσεις , ἃς σὺ προσποιούμενος ἔλεγες προβεβλῆσθαι , καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ καὶ μυρίοις | ||
πελταστὰς ἔχοντι : στενόπορον ἦν τὸ χωρίον . Γοργίδας φεύγειν προσποιούμενος τοὺς πελταστὰς ἐπὶ πόδα ἀνεχώρει : τῶν δὲ πολεμίων |
Λακωνικῆς . Τιμαῖος δ ' ὁ Ταυρομενείτης , ὃν ὁ Καλλιμάχειος Ἴστρος ἐν ταῖς πρὸς αὐτὸν ἀντιγραφαῖς † εἰπὼν ὅτι | ||
. , . , , . . : Ἴστρος ὁ Καλλιμάχειος ἐν πρώτῳ Πτολεμαΐδος , τῆς ἐν Αἰγύπτῳ πόλεως , |
κυκῶν , πρός γε τοὺς ἑαυτοῦ ἑταίρους δι ' ἀποῤῥήτων ὡμολόγει τε καὶ ἠλήθευε καὶ ἀπεφαίνετο ἃ κἂν ἄλλος τῶν | ||
χρήματ ' ἐν ταῖς Συρακούσαις ἐδανείζεθ ' οὗτος κἀκεῖνος . ὡμολόγει δ ' ἐκεῖνος μὲν πρὸς τοὺς τούτῳ δανείζοντας , |
λόγος ἐς τοσοῦτό μοι δεδηλώσθω , πλὴν ὅτι ἀπονοστῆσαί τε ἔφασκε τοὺς Νασαμῶνας , ὡς οἱ Κυρηναῖοι ἔλεγον , καὶ | ||
ἔρχεται πόλιν τὴν Εὐρυτείαν : τόνδε γὰρ μεταίτιον μόνον βροτῶν ἔφασκε τοῦδ ' εἶναι πάθους : ὃς αὐτὸν ἐλθόντ ' |
δὲ καὶ Περσαῖος ὁ τοῦ Ζήνωνος κατὰ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν γέγραφε καὶ ἄλλοι πλείους . ̈ . . καὶ τῶν | ||
ταύτην καὶ ὑπεύθυνον , ἣν οὗτος παρὰ πάντας τοὺς νόμους γέγραφε στεφανῶσαι , μυριάκις κατατέτμηκε καὶ τούτων μισθοὺς εἴληφε τραύματος |
τῶν ἐγχωρίων βαλλὴν , ὅπερ μεθερμηνευόμενόν ἐστι βασιλεὺς , καθὼς ἱστορεῖ Ἑρμησιάναξ Κύπριος ἐν βʹ Φρυγιακῶν . Σκάμανδρος ποταμός ἐστι | ||
δὲ Ξενοφῶν ἐν τῷ περὶ τῶν καρκινωμάτων εἶδός τι ἀκροχορδόνος ἱστορεῖ κακόηθες καὶ καρκινῶδες , οὕτω γράφων : Προσαγορεύεται δὲ |
ΖΗ . ὁ Α ἄρα τὸν Μ πολλαπλασιάσας τὸν ΖΗ πεποίηκεν : ὁ Μ ἄρα τὸν ΖΗ μετρεῖ κατὰ τὰς | ||
ἐπεὶ γὰρ ὁ Ζ τὸν μὲν Δ πολλαπλασιάσας τὸν Α πεποίηκεν , τὸν δὲ Ε πολλαπλασιάσας τὸν Γ πεποίηκεν , |
παμμίαρον καὶ κάκιστον ἀνθρώπων ἀποφανεῖ , ἐλέγχων , ἐγκαλῶν , διαβάλλων , πᾶσιν οἷς ἔξεστι κατατρέχων , οὐ μέντοι μὰ | ||
Ἰνδικῆς . Πρὸς δὲ τὴν ἀπόφασιν ταύτην ὁ Ἵππαρχος ἀντιλέγει διαβάλλων τὰς πίστεις : οὔτε γὰρ Πατροκλέα πιστὸν εἶναι , |
τῶν προτάσεων καθόλου ὡς καθόλου , μάχεσθαι πρὸς ἀλλήλας ἀντιφατικῶς ἀποφαινόμενος , τὴν πᾶς κατάφασιν τῇ οὐ πᾶς ἀποφάσει καὶ | ||
ἐν τῷ ὦ σὺ Ἀρίσταρχε . ὃ οὖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ ἀποφαινόμενος ἢ πρός τινα ἀπερειδόμενος τὸν λόγον ὑπὲρ αὐτοῦ τοῦ |
ταῦτα εἰπὼν συνεσκευάζετο τὴν ταχίστην καταβαίνειν εἰς Ἰωνίαν , μέγα νομίζων παραμύθιον πολλὴν ὁδὸν καὶ πολλῶν πόλεων ἡγεμονίαν καὶ τὰς | ||
ἄλλως ἂν δεδυνῆσθαι ἑρμηνεῦσαι , σεμνότερον δὲ καὶ ὄντως σεμνὸν νομίζων εἶναι τὸ ὑπερβεβηκὸς τὸ νοεῖν . Καὶ ὅτι μὲν |
αὐτοὺς ὁ τεχνικὸς καὶ μὴ ἄλλο τι τῶν ὀνομάτων καλεῖσθαι ἠξίωσε ; καὶ διατί μυρίων ὄντων ἀρσενικῶν ὀνομάτων αὐτὸς περὶ | ||
Τροφωνίου φέρεις , παίδων ὅπως νῶιν σπέρμα συγκραθήσεται ; οὐκ ἠξίωσε τοῦ θεοῦ προλαμβάνειν μαντεύμαθ ' : ἓν δ ' |
βούλεται ἀσμένως τὸ ῥηθὲν ἐδέξατο καὶ τὸν προσήκοντα χρησμὸν ἔχειν ἀπεφαίνετο . εὐθὺς δὲ καὶ τὸν χρησμὸν ἔγγραφον ποιήσας καὶ | ||
τοῦτο εἶναι τὸ ἔσχατον ἀγαθόν . ταῦτα μὲν οὖν Εὔδοξος ἀπεφαίνετο περὶ τῆς ἡδονῆς . ἐπιστεύοντο δὲ οἱ λόγοι διὰ |
. καὶ τὰ μὲν περὶ τὸν θάνατον αὐτοῦ τοσαῦτα . Φησὶ δ ' Ἀριστόξενος ὁ μουσικὸς καὶ τραγῳδίας αὐτὸν ποιεῖν | ||
[ ] διατριβήν ? [ - ] [ ] . Φησὶ δ ' ὅτι [ τοσούτοις - ] [ δὴ |
φυσιολογικὸν καὶ θεολογικὸν αὐτὸ διαιρεῖ : τὸ γὰρ μαθηματικὸν οὐκ ἠβούλετο εἶναι μέρος τῆς φιλοσοφίας , ἀλλὰ προγύμνασμά τι ὥσπερ | ||
γένος διήλλαττε . ζηλοτυπῶν δὲ ὁ Ἄρης τὸν Ἄδωνιν ἀνελεῖν ἠβούλετο , λύσιν ἔρωτος τὸν Ἀδώνιδος ἡγησάμενος θάνατον . καὶ |
χρήματα οὐσίαν φασίν : διὰ τοῦτο οὖν ὡς πρὸς ῥήτορα διαλεγόμενος οὕτως εἶπεν . ὅμως προσέθηκε καὶ τὴν προσήκουσαν αὐτῷ | ||
καὶ πῇ ποιητέον ; Ὦ ἄριστε , Κρησὶν καὶ Λακεδαιμονίοις διαλεγόμενος , μουσικῆς πέρι διελθόντων ἡμῶν , ἐλλειπόντων δὲ γυμναστικῆς |
. θᾶττον δὲ ἐκαλεῖτο σοφία , καὶ σοφὸς ὁ ταύτην ἐπαγγελλόμενος , ὃς εἴη ἂν κατ ' ἀκρότητα ψυχῆς ἀπηκριβωμένος | ||
οὗτος ” , εἶπεν , „ ὁ τἀλλότρια πράγματα προειδέναι ἐπαγγελλόμενος , τὰ σαυτοῦ οὐ προεμαντεύου ; „ ὁ μῦθος |
Ἴσχανδρός ἐστι . δοκεῖ δ ' αὐτῷ συνυποκρινόμενος Αἰσχίνης ὁ ῥήτωρ ἐν Κολλυτῷ καταπεσεῖν , καθά φησι Δημοχάρης ἐν τοῖς | ||
' ἅπερ σὺ γράφεις κελεύει παρών , ὅπως ἡμῖν ἔσται ῥήτωρ ὁ νεανίσκος . φράζε δὴ τῇ Φιλοξένου μητρὶ τὸν |
ἀπὸ τῶν σωμάτων σύμμετρα μόρια ἔχουσαν πρὸς τὴν ὄψιν . Ζήνων ὁ Στωικὸς τὰ χρώματα πρώτους εἶναι σχηματισμοὺς τῆς ὕλης | ||
ἀλλ ' ἑτέρου ἐστὶ περιεκτικόν . ” ̈ , . Ζήνων πύρινον εἶναι τὸν οὐρανόν . ̈ . . . |
κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
πολλοῖς πολὺ δέδωκας ἀργύριον , ὥστε οὐδέν σε τῶν πολλοῦ ἀξίων λέληθε . τί γὰρ σύ , ἔφη , ὦ | ||
σεμνὸς γενοίμην ὥσθ ' ὑπεριδεῖν τῶν ἀνδρῶν τούτων ὡς οὐδενὸς ἀξίων . λέγω δὲ ἤδη ταῦτα πρὸς οὓς ἔξεστι . |
Περικλῆς , δεινότητι λόγου πολὺ διαφέρων ἁπάντων τῶν πολιτῶν , ἔπεισε τοὺς Ἀθηναίους μὴ ἀναιρεῖν τὸ ψήφισμα , λέγων ἀρχὴν | ||
' ὑμᾶς πλανωμένῳ . “ τοσαῦτα ὁ Σόραιχος εἰπὼν μόλις ἔπεισε τὸν Ῥοδάνην μένειν , μάλιστα μὲν ὑπὲρ τῆς Σινωνίδος |
οἱ δὲ ὑπομνηματίσαντες αὐτὸν Θέων καὶ Πλούταρχος καὶ Δημήτριος ὁ Φαληρεύς φασι : „ Νίκανδρος Ὀροπαῖος καὶ Κοροπαῖος Ἀπόλλων . | ||
αὐτοῦ τὸ πλάσμα καὶ μαλακόν , ὧν καὶ Δημήτριος ὁ Φαληρεύς ἐστιν . . . . : παρὰ δὲ [ |
. , . . . Βάσκανος : ὁ κακίζων καὶ μεμφόμενος ἅπαντα καὶ πειρώμενος εἰς ἀπέχθειαν ἄγειν , ὁ φθονερὸς | ||
μεταβάλλει διὰ τὴν εὐεργεσίαν καὶ ταχὺ γίνεται φίλος , ἑαυτῷ μεμφόμενος . Ὅτι δεῖ παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι τὰς μὲν |
τῶν ἄλλων κοινολογίᾳ καὶ τὰς συμβολὰς ἀποδιδόντων , τοῦ δὲ Ζήνωνος ἡσυχίαν ἄγοντος , φιλοφρονησάμενοι καὶ προπιόντες οἱ ξένοι „ | ||
. . , . . τάχα δὲ καὶ τοῖς ἀπὸ Ζήνωνος σύμφωνος ἡ δόξα , διὰ πάσης οὐσίας πεφοιτηκέναι τὸν |
ταύτῃ ζητουμένου ἀνδρὸς βασιλικοῦ γένους ἐνεχείρισεν ἑαυτὸν τοῖς συμπράττουσι , προσποιησάμενος Μιθριδάτου τοῦ Εὐπάτορος υἱὸς [ εἶναι ] , καὶ | ||
' ὁ Ῥόδιος ὑπηρετῶν τότε τοῖς Πέρσαις καὶ στρατηγῶν , προσποιησάμενος φιλίαν καλεῖ πρὸς ἑαυτὸν ξενίας τε ἅμα καὶ πραγμάτων |
παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
: σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
προϊὼν ἐρεῖ . Οἶμαι δὲ ὅτι διὰ τοῦτο καὶ ταῦτα εἴρηκε . Βουλόμενος οὖν ὁ ποιητὴς τὰ περὶ τῆς τοῦ | ||
δέρμασιν : ἔνθεν καὶ στερφῶσαι . Ἴβυκος δὲ στερφωτῆρα στρατὸν εἴρηκε τὸν ἔχοντα δέρματα . ὅθεν καὶ παρ ' Αἰσχύλῳ |
τύχοιεν ἢ Ἀθήνησιν ; εἰ δὲ πρὸς ταῦτα μὲν οὐδεὶς ἀντιλέγει , τὴν δὲ ἡγεμονίαν βουλόμενοί τινες ἀναλαβεῖν τὴν πόλιν | ||
, ἐπεὶ ὥς γε οὐκ ἀπήγαγεν , οὐδ ' αὐτὸς ἀντιλέγει . Ἐπιχάρης δ ' οὑτοσί , ὁ πάντων πονηρότατος |
καὶ Ἀχαϊκόν : † εἰπὼν στράτευμα ἑνικῶς κατέλυεν εἰς πληθυντικὸν εἰπὼν εὐθύνοντας ὡς πρὸς τὸ σημαινόμενον ἀπιδών : τὸ γὰρ | ||
ἥτις οὐ δύναται ὑποστῆναι ἄνευ ῥινός ; τοῦτο γὰρ ἐδήλωσεν εἰπὼν τόδε ἐν τῷδε ἐστὶν ἢ ὡδὶ ταδὶ ἔχοντα , |
' ἕκαστος λόγον εἰπεῖν βεβούληται . καὶ νῦν ἐγὼ κινδυνεύω δοκῶν ἅπασιν ἀντιλέγειν ἅπαντας ἔχειν τούτου μάρτυρας . οἷς γὰρ | ||
καὶ τῆς Κυψέλου τυραννίδος ἐπανισταμένης τοῖς Βακχιάδαις οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι δοκῶν ἐν τυραννίδι ζῆν πολλὰ κεκτημένος ἄλλως τε καὶ τῆς |
μηδὲ προσέχειν ὅλως τὸν νοῦν , ἀλλ ' αὐτοῖς οἷς φάσκει χαίρειν τοῦτον ἐᾶν : τοὺς δ ' οἷς πάντας | ||
ἐκλιπαρῶν τοῦτον ὑγιᾶναι ὄνον . Ὁ οὖν ἀκέστωρ αἰγὸς πνεύμονα φάσκει ἐγχυματίζειν καὶ ῥώσεως τυγχάνειν . Οἳ παραυτίκα τεθυκότες τὴν |
ἀμφίβολα καὶ τοὺς λοιποὺς ιαʹ τρόπους δι ' ὦν ἀπατᾶν πειρᾶται ὁ ἐρωτῶν . ταῦτα δὲ γίνεταιποῖα ταῦτα ; λέγω | ||
στόλον Ἀλέξανδρον : πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα τοιαῦτα συγκρούειν Ἐρατοσθένης πειρᾶται , ἡμῖν δ ' ἀποχρώντως εἰρήσθω περὶ αὐτῶν . |
ἀρχῇ ἂν αἰτοῖτο ὁ διὰ μέσου τοῦ ὁρισμοῦ ἀποδεικνύειν ἐνταῦθα πειρώμενος . τὸ γὰρ ζῷον κατὰ τοῦ ἀνθρώπου συνάγοιτο ἂν | ||
σχήσειν μέλλει πρήγματος ἀρχομένου . ἀλλ ' ὁ μὲν εὐδοκιμεῖν πειρώμενος οὐ προνοήσας εἰς μεγάλην ἄτην καὶ χαλεπὴν ἔπεσεν : |
ὁ Μανεθὼν ἐν τῇ δευτέρᾳ τῶν Αἰγυπτιακῶν ταῦτα περὶ ἡμῶν γράφει : Ἐγένετο βασιλεὺς ἡμῖν Τίμαος ὄνομα : ἐπὶ τούτου | ||
φυτῶν ἱστορίας λέγων περὶ ὧν ὁ καρπὸς οὐ φανερός , γράφει καὶ τάδε : ἐπεὶ τῶν γε μειζόνων φανερὰ πάντων |
οὐδέπω τοῦ ἔρωτος ἀπηλλαγμένος τὴν προειρημένην Μυρρίνην εἰς τὴν οἰκίαν εἰσήγαγεν . ἦν δ ' ἡ Φρύνη ἐκ Θεσπιῶν . | ||
εἰπεῖν τῶν συμβουλευθέντων ἄμεινον : διὸ καὶ τῇ ἀντιλήψει συμπλέξας εἰσήγαγεν αὐτὸ τὸ λέγειν ἀνεύθυνον κατασκευάζων : ἦν μὲν οὖν |
μύων ξυνέπλαττε Θετταλικήν τιν ' ἔνθεσιν . ταῦτα δὲ καπανικὰ εἴρηκεν Ἀριστοφάνης ἐν Ταγηνισταῖς : τί πρὸς τὰ Λυδῶν δεῖπνα | ||
οἱ Ἰλιεῖς , Ὅμηρος δὲ ῥητῶς τὸν ἀφανισμὸν τῆς πόλεως εἴρηκεν „ ἔσσεται ἦμαρ ὅταν ” ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος |
τοὺς ἄλλους , οἷς ἔθος ἦν τὰς κατευχὰς ποιεῖσθαι , παρῃτήσατο : τῶν δὲ παραγεγονότων σὺν ἡμῖν Ἐλισσαῖον , ὄντα | ||
μ ' ἐφίλησεν ἀντὶ τοῦ καὶ ἐφίλησέν με . αὐτὸς παρῃτήσατο εἰ μὴ κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς |
ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος , ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε . τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν ἐν ἀριστερᾷ | ||
καὶ περὶ πάντων ἁπλῶς . καὶ εἶδε καὶ ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε καὶ μάλιστά γε δὴ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβὰς ἐς αὐτὴν |
ἀρχαίων Ἀναξαγόραν , καίτοι ἔν τισιν ἀντειρηκὼς αὐτῶι , καὶ Ἀρχέλαον τὸν Σωκράτους διδάσκαλον . . . Γ . [ | ||
καὶ Θεόπομπος ἐν τῶι α τῶν Φιλιππικῶν λέγει : τὸν Ἀρχέλαον καλοῦσι καὶ Ἀργαῖον καὶ Παυσανίαν . . . . |
τε κινεῖν καὶ τὸ γιγνώσκειν , ὡς ὁ τὴν ψυχὴν ἀποφηνάμενος ἀριθμὸν κινοῦντα ἑαυτόν , διὰ μὲν τοῦ ἀριθμοῦ τὴν | ||
καὶ καθήκει , συνεπικρινεῖς ἀληθέστατα : εὖ γὰρ δὴ ὁ ἀποφηνάμενος τί θεοῖς ὅμοιον ἔχομεν “ εὐεργεσίαν ” εἴπας “ |
ἀδελφιδῆν ὡς οὖσαν ἐξ ἑταίρας εἰσαγγεῖλαι πρὸς τὸν ἄρχοντα [ ἠξίωσεν ] , οὔτ ' ἐπὶ τῇ δοθείσῃ προικὶ αὐτῇ | ||
ὅτι καλούμενος εἰς ἀπολογίαν ὑπὸ τοῦ δήμου οὐ μόνον οὐκ ἠξίωσεν ἐλθεῖν , ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀφικομένους ἐπ ' αὐτὸν |
παρέχει : Εὐνομίη δ ' εὔκοσμα καὶ ἄρτια πάντ ' ἀποφαίνει , καὶ θαμὰ τοῖς ἀδίκοις ἀμφιτίθησι πέδας : τραχέα | ||
πάροικοι Θρᾷκες . ὁ δὲ ἐν Τροίᾳ Σκάμανδρος ἐπεὶ ξανθὰς ἀποφαίνει πινούσας τὰς οἶς , πρὸς τῷ Σκαμάνδρῳ τῷ ἐξ |
ὅπως ἔχει φύσεως καὶ τῆς πρὸς ἄλληλα διαστάσεως μάλα ἐναργῶς ἐπιδεικνὺς καὶ τὰς κοινὰς ἡμῶν καὶ αὐτοφυεῖς ἐννοίας συμφώνους τοῖς | ||
οὔτε γὰρ τριήρεις οὔτε στρατιώτην προδέδωκα . Λύσεις ὁρικῶς , ἐπιδεικνὺς ὅτι τοῦτο ἐκείνων ἐστὶ χαλεπώτερον : καὶ οὐχ εἷς |
τὴν ὀνομασίαν . Ταῦτα μὲν ὁ Πολέμων . Πρὸς ὃν ἀντιλέγων Δίδυμος ὁ γραμματικὸς κτλ . : Διὸς κῴδιον : | ||
τῆς δὲ λέξεως τὰ νῦν οὐ μεμνῆσθαι . πρὸς ὃν ἀντιλέγων ὁ Πλούταρχος ἀλλὰ μὴν ἔγωγε , φησί , διορίζομαι |
πλείω δ ' ἔτι καὶ μείζω τότε διανοούμενος . Οὗτος ἀκηκοὼς τόν τε βίον καὶ τὰ ἤθη , οἷς χρῆται | ||
ἕνεκα προφάσεως ἀποσταλεὶς εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ παρὰ τοῦ Φιλίππου ἀκηκοὼς ὡς βούλεται σπείσασθαι , οὕτως ἀπήγγειλε . γίνεται τῶν |
τῶν ὁμοεθνῶν τύραννον , μικρὸν μὲν ὄντα τὴν γνώμην , κόλακα δὲ μέγιστον . ἀλλ ' οὐκ Ἀρκαδίων ὁ Ἀχαιὸς | ||
εὐτράπελον καὶ γελωτοποιόν , τινὲς δὲ τὸν μετά τινος εὐτραπελίας κόλακα , καὶ τὸν πανοῦργον καὶ συκοφάντην . γαῖσον : |
λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ οὖν ζωγραφικὸς Θεόδωρος ; Οὔχ , ὅσον γέ με εἰδέναι . Ἆρ | ||
Μαρία : ἄρτια ιδʹ . ἡ γυνὴ προτελευτᾷ . πάλιν Θεόδωρος καὶ Εἰρήνη : ιγʹ , ὁ ἀνὴρ προτελευτᾷ . |
τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
τὸ δὲ λογικόν . οὕτω δὲ πρῶτος διεῖλε Ζήνων ὁ Κιτιεύς : καὶ Διογένης ὁ Βαβυλώνιος . . ̈ . | ||
οὐδὲ ὀφλισκάνουσι γέλωτα , οἷον ὦφλέ ποτε Ἀντιγόνῳ Περσαῖος ὁ Κιτιεύς : Ἀντιγόνῳ γὰρ τῷ βασιλεῖ συνδιῃτᾶτο Περσαῖος ὁ τοῦ |
ἀλλ ' ὅπερ ἂν αὐτῷ δοκῇ τοῦτο καλὸν καὶ χρήσιμον ὑπολαμβάνων . Ὥστε ἂν ἀδικήσῃ μὲν τὸν ἀγαθὸν ὁ φαῦλος | ||
' οἴει τῷ πλήθει φαιδρότερον καταστήσειν τὸ Πλέθρον , κακῶς ὑπολαμβάνων . ὁρᾷς γοῦν , ὡς Ὀλυμπίων ἀρχομένων ἔλαττον ποιοῦμεν |
σκέπην ἀπομερίσῃ τὴν τότε τῶν ποιμένων ἐρημωθεῖσαν πόλιν , Αὔαριν συνεχώρησεν . Ἔστι δ ' ἡ πόλις κατὰ τὴν θεολογίαν | ||
, τήν τε σποδὸν ἀποκομίσαι καὶ τὴν Βαβυλῶνα ἔχειν ἀτελῆ συνεχώρησεν . εἶθ ' ὁ μὲν Βέλεσυς πλοῖα παραστησάμενος , |
] καὶ παραγενόμενος Ἀθήναζε ? [ ] | πρῶτον μὲν Ξενοκράτους | ἤκουεν , ὕστερον δὲ μετὰ Πολέμωνος ἐσχόλαζεν | | ||
κυλίηται . διὰ τοῦτο καὶ Πολέμωνος ἥψαντο οἱ λόγοι οἱ Ξενοκράτους ὡς φιλοκάλου νεανίσκου : εἰσῆλθεν γὰρ ἔχων ἐναύσματα τῆς |
τοῖς πατράσιν αὐτῶν γνώμην ἠγόρευε , μηδαμῶς τυράννῳ πιστεύειν . Διονύσιος ἐπὶ τούτῳ μάλα ὠργίζετο , ὥστε καὶ λαβεῖν αὐτὸν | ||
ἐλαυνομένη ὥσπερ πόρτις τοῦτον παρῆλθεν τὸν τόπον , ὥς φησι Διονύσιος , οἷον : τῇ δ ' ἐπὶ Θρηϊκίου στόμα |
χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
. ἀντὶ τοῦ συνθετῶν . μὴ τοίνυν κτλ . ἔτι συνηγορῶν τῷ Πρωταγόρᾳ τὰς πρὸς αὐτὸν ἐνστάσεις δοκεῖ διαλύειν . | ||
εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι καίπερ γραμματικὸς ὢν |
. ἀπορουμένῳ δ ' αὐτῷ μνᾶς μὲν δέκα ὁ Παρμένων ὡμολόγησεν δώσειν , τριάκοντα δὲ μνᾶς ἐδεῖτό μου οὗτος συνευπορῆσαι | ||
ἐτίμησαν , οὐ μὰ Δί ' οὐχ ὅτι τὸν Μιλύαν ὡμολόγησεν εἶναι ἐλεύθερον , ἀλλ ' ὅτι πεντεκαίδεκα ταλάντων οὐσίας |
διὰ δὲ τὸ καὶ τὴν ἀκμὴν ἀπὸ τούτων συνίστασθαι ἀνάγκη φάσκειν ἐνταῦθα κοινὰ αὐτῶν γεγενῆσθαι καὶ τὰ τοιαῦτα . Τοιοῦτον | ||
τί ποιεῖ καὶ λέγω ἐλθών . ἀκαρές ? δέω δὲ φάσκειν καταλαβεῖν τὸν μοιχὸν ἔνδον , ἵν ' ἀναπηδήσας τρέχηι |
θεοῦ δῶρον τοῦτ ' ἔχων . Κεχαρισμένως δὲ καὶ τοῦτον ἀποδεξάμενος τὸν ἑνδέκατον ἐπηρώτα διὰ τὸ δύο πλεονάζειν τῶν ἑβδομήκοντα | ||
ὁ Ἀλέξανδρος οὖν οὐκ ἀμελήσας τῶν παραινούντων , ἀλλ ' ἀποδεξάμενος τὴν γνώμην τὰ ἀκόλουθα , οὐ τὰ ἐναντία ἐποίει |
ἔτι ἀποδήμου αὐτοῦ ὄντος ἐθεάσατο αὐτὸν ἐν ὕπνοις ἐλθόντα καὶ λέγοντα τρισχίλια ὀκτακόσια νομίσματα ἤνεγκα . καὶ ἀναθέμενός τινι τῶν | ||
τινὸς συμπερανθῆναί τε καὶ ἀποδειχθῆναι , εὔλογόν ἐστιν ἐρωτηθῆναι τὸν λέγοντα διὰ τί ἐστι τοῦτο ὃ λέγει , ἤγουν διὰ |
τὴν χύτραν ἔρριψε καὶ συνήψει . ὁ δὲ Ξάνθος , ὑποπτεύσας μή πως ὁ Αἴσωπος τὸν λείποντα πόδα μὴ εὑρὼν | ||
τὴν Λυσιακὴν οὐδὲ τὴν εὐστομίαν ἔχουσιν ἐκείνης τῆς λέξεως , ὑποπτεύσας τε καὶ βασανίσας εὗρον οὐκ ὄντας Λυσίου . ὧν |
ταῖς ἀναλύσεσιν ἐπ ' αὐτῶν χρησάμενος . Ἀμύκλας δὲ ὁ Ἡρακλεώτης , εἷς τῶν Πλάτωνος ἑταίρων καὶ Μέναιχμος ἀκροατὴς ὢν | ||
προσκηνίου ἐπὶ τῆς Οἰκουμένης ὀχούμενος . Νύμφις δ ' ὁ Ἡρακλεώτης ἐν ἕκτῳ τῶν περὶ τῆς πατρίδος ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ , φησίν |
προσάγοντος . Ἴθι οὖν , ἔφη , καὶ πειρῶ ταῦτα διδάξας καὶ διαπραξάμενος παρεῖναι : πιστὰ δὲ αὐτῷ οὐκ ἂν | ||
ὡς ὁ ζωγράφος , εὐεργετηκέναι γὰρ φήσει τὴν πόλιν , διδάξας τοὺς ἐμπόρους μὴ παρὰ καιρὸν πλεῖν : κατὰ δὲ |
τὸν Κάδμον . προσποιουμένου δὲ εἶναι Φάωνος αὐλητικοῦ καὶ ἔχειν φάσκοντος Μεγαροῖ χορόν , ληρεῖς , ἔφη , ἐκεῖ μὲν | ||
. τοῦτο καὶ Δημοσθένης ἐν τῷ Κατὰ Μειδίου πεποίηκε : φάσκοντος γὰρ τοῦ Μειδίου ὕβριν εἶναι καὶ ἰδιωτικόν , ἀλλ |
δὲ ὁ μὲν πολλά τε καὶ ἐχθρὰ ἐς τὴν πατρίδα ἐτόλμησε καὶ Πύρρον τὸν Αἰακίδου σφίσιν ἐπηγάγετο ἐς τὴν χώραν | ||
, ὥσπερ αὐτοῦ παρόντος . οὔκουν ὅπως μνησθῆναι ἄν τις ἐτόλμησε πρός τινα περὶ Κύρου φλαῦρόν τι , ἀλλ ' |
Πυθαγόρας ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα . ξυνεφώνησε δὲ τῷ λόγῳ καὶ Ξενοκράτης . . . . Πυθαγόρας δὲ ἀριθμὸν ἑαυτὸν κινοῦντα | ||
ὡς τὸ εἰκὸς τὸν Ξενοκράτην φιλανθρώπως καὶ αὖ πάλιν ὁ Ξενοκράτης ἐκεῖνον ὁμοίως . διαλυθείσης δὲ τῆς συνουσίας οὐδὲν οὔτε |
Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
τοῦ τος , ἀλλὰ διὰ καθαροῦ τοῦ ος , ὡς μαρτυρεῖ Ἀπολλώνιος ὁ τὰ Ἀργοναυτικὰ εἰπὼν κάλωες , ὥσπερ ἥρωες | ||
τοῖς γε ὅλοις ὁπόσῳ τινὶ κρείττους γεγενήμεθα καὶ Νικίας αὐτὸς μαρτυρεῖ . Τίνος οὖν ἕνεκα ταῦτα λέγω νῦν ; οὐ |
τὸν ἐπακτροκέλητα ἐμβιβάζει , ταῦτά ἐστιν ἑκάστῳ Ποινή , ταῦτα παρακελεύεται σφάττειν τοὺς πολίτας , ὑπηρετεῖν τοῖς τυράννοις , συγκαταλύειν | ||
περιέλαβεν . τεσσαράκοντα γὰρ καὶ πέντε τοὺς πάντας κλήρους διανέμειν παρακελεύεται : τὴν δ ' αἰτίαν τοῦ τοσούτου ἀριθμοῦ γνωσόμεθα |