| ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐπιγέγραπται τόδε : οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει Πιττακὸν ἥδ ' ἱερὰ Λέσβος ἀποφθίμενον . ἀπόφθεγμα αὐτοῦ | ||
| ὅτι καὶ ὁ Ζεὺς ἐν τῇ ἐκπυρώσει ἔρημός ἐστι καὶ κατακλαίει αὐτὸς ἑαυτοῦ : τάλας ἐγώ , οὔτε τὴν Ἥραν |
| , χθόν ' Ἀρκάδων , κλῄσω γραφῇ τῇδ ' ἐν σοφῇ πάγκλειτ ' ἔπη συνθείς , ἄναξ , δύσγνωστα μὴ | ||
| ἔχουσιν τὴν δύναμιν . ἀλλὰ μηδενὶ φράσῃς ἀλλ ' ὡς σοφῇ ψυχῇ χρῶ . Χρυσάνθεμος βοτάνη γινωσκομένη ὑπὸ πάντων . |
| . Εἴπομεν ὡς ἐτελεύτα ὁ Ζήνων καὶ ἡμεῖς ἐν τῇ Παμμέτρῳ τοῦτον τὸν τρόπον : τὸν Κιτιᾶ Ζήνωνα θανεῖν λόγος | ||
| πόλιν . Ἔστι δὲ καὶ ἡμέτερον ἐπίγραμμα ἐν τῇ προειρημένῃ Παμμέτρῳ , ἔνθα καὶ περὶ πάντων τῶν τελευτησάντων ἐλλογίμων διείλεγμαι |
| λέγειν ἄντα σέθεν , τοῦ νῶι θεοῦ ὣς τερπόμεθ ' αὐδῇ . ὃ δ ' ἐπελάβετό τινος τῶν οὐκ ὀρθῶς | ||
| ' , οἷος ὅδ ' ἐστί , θεοῖς ” ἐναλίγκιος αὐδῇ . ” οὐ στοχασάμενος δὲ ὁ ἐπιγράψας τὸ τελευταῖον |
| τὸ ζῴδιον τοῦ πλάνητος τῆς ἡμέρας . Παντοκράτωρ κύριε , δημιουργὲ πάσης κτίσεως ἀοράτου τε καὶ ὁρατῆς , ὁ τὰ | ||
| , † ἀνωτέρω ἐν ἀληθείαι μόνηι κειμένη , τροφεὺς καὶ δημιουργὲ φύσεως , λόγων δοτήρ , γνώσεως κοινῆς * , |
| τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε ποτὲ ὑμνήσει κατ ' ἀξίαν . ἔχει δὲ ὧδετολμητέον γὰρ οὖν | ||
| ὑπερουράνιον τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε ὑμνήσει κατ ' ἀξίαν : ἔχει δὲ ὧδε . ” |
| . Ἄλεξις δ ' ἐν Καταψευδομένῳ λέγοντά τινα κόλακα τοιαῦτα παρεισάγων φησίν : εὐδαίμων ἐγώ , μὰ τὸν Δία τὸν | ||
| τῷ λόγῳ καὶ ἡ λήθη , καὶ τοῦτο δηλοῖ Ὅμηρος παρεισάγων ἐν τῇ ἰδίᾳ ποιήσει τὴν Ληθὼ τῷ Ἑρμῇ ἀντιμαχομένην |
| ἅπας ] , ἑαυτὸν δὲ οὐδεὶς ᾐτιᾶτοἡγεῖτο γὰρ ἕκαστος τῇ μέμψει τοῦ πέλας ἀνέγκλητος εἶναι , εἶδον , ὅτι τὸν | ||
| φανέρωσον . γέγων ' ] εἰπέ . . αἰτιάματι ] μέμψει . . αἰκίζεται ] κολάζει . . δίδαξον ] |
| ! ] [ ] σόρουσεν [ ] ! [ ] νως ! [ ] σων ? [ ] ιωφεγ ? | ||
| [ ] μείξσασα καλῶν ὑμεναίων [ ! ! ] ! νως μὲν νύνφην παρὰ παστάσιν ἀνδρὶ ποθητὴν [ ἐνθάδε ] |
| ταῦτα διαπυνθανόμενος . Θέντες οὖν ἕκαστα τῶν σῶν ᾗπερ αὐτὰ προήγαγες , ἀποκρινούμεθά σοι πρὸς αὐτὰ συμμέτρως . Ἐπέστησας γὰρ | ||
| φιλοῦσαν : εἶτά με τυμβωρύχων χερσὶ παρέδωκας καὶ ἐκ τάφου προήγαγες εἰς θάλασσαν καὶ τῶν κυμάτων τοὺς πειρατὰς φοβερωτέρους ἐπέστησας |
| λόγος μεμιγμένος [ ! ! ! ! ! ! ] ατι ἔχοντι τὸ ἄπιστον ? ? καὶ παράδοξον [ . | ||
| [ ] παιήων . [ ] οδεσσιν ? [ ] ατι ? ? [ ] ματων [ ] όεν ? |
| ! ! ! ! ὁ δ ' ἔφη ] : δέσποτι [ ] [ ! ! ! ! ! ! | ||
| ! ? ? [ ] ηι δὲ ὁ Ἑρμῆς : δέσποτι [ ! ! ! ! ! ] σεαυτῆς κέκρισαι |
| : διὸ μή σε λανθανέτω ἡ Κυρήνη ἀνυμνουμένη . ἀμφὶ κᾶπον Ἀφροδίτας : κῆπον Ἀφροδίτης τὴν Κυρήνην ὠνόμασεν ὡς καλλίκαρπον | ||
| λέγει , δι ' ἧς ἔστι χαρίσασθαι . ἄλλως : κᾶπον : τὸν ποιητικόν . ὅτι δὲ πάροικοι ταῖς Μούσαις |
| Αἴσονος γὰρ παῖς ἐπιχώριος οὐ ξείναν ἱκάνω γαῖαν ἄλλων . φὴρ δέ με θεῖος Ἰάσονα κικˈλῄσκων προσαύδα . ὣς φάτο | ||
| γὰρ παῖς ἐπιχώριος ὑπάρχων οὐκ εἰς ξένην ἥκω γῆν . φὴρ δέ με θεῖος Ἰάσονα κικλῄσκων προσηύδα : παρὸ ἰατρὸς |
| γίνονται φωνηέντων . Ἀλλ ' ἰδού , φασί , τὸ παμφαής ἀπὸ καθαροῦ τοῦ φάος σύγκειται : πῶς οὖν οὐ | ||
| ' ὁ χάλκασπις ἀνὴρ θεοῖς πλάθει πᾶσιν , θείῳ πυρὶ παμφαής , Οἴτας ὑπὲρ ὄχθων . Ἕρπ ' , εἰ |
| τί ἦν εἶναι , οἷον ὅτι θεός ἐστι ζῶον ἀΐδιον εὐποιητικὸν ἀνθρώπων . ἀρχὴ μὲν οὖν πάσης ἀποδείξεως ὁ ὁρισμός | ||
| τοιούτων ὁρισμόν τινα ἀποδοῦναι , οἷον θεός ἐστι ζῷον ἀίδιον εὐποιητικὸν ἀνθρώπων . ἢ εἴπερ ἐστὶν ὁρισμὸς ταῦτα , εὐθὺς |
| Ἐν τῇ Βαβυλωνίᾳ γῇ γίνονται μύρμηκες , καὶ ἔχουσι τὸ παιδοποιὸν σῶμα ἐς τοὐπίσω μετεστραμμένον , ἀντίως τοῖς ἄλλοις καὶ | ||
| ζυγέντα : ζευχθέντα συναφθέντα . ἀκούω σε ἐν γάμοις ζυγέντα παιδοποιὸν ἔχειν ἡδονήν : ξένοισιν ἐν δόμοις : ταῦτα διὰ |
| τρόπον ἀλλήλοις συμπλεκομένων στοιχείων . εἰ δέ τις μίαν μὲν ὑποθήσεται τὴν ἅπαντος πλήθους τε καὶ μεγέθους αἰτίαν πρώτην , | ||
| τυγχάνειν ἀξιώσει , μήποτε πᾶσαν ἀναιρεῖ ζήτησιν . εὐθέως γὰρ ὑποθήσεται ἕκαστος ἡμῶν τὸ τὰ τρία τέσσαρα εἶναι , καὶ |
| τέκνον . Ἀλλ ' ἦ παραφρονεῖς ; Κριβανίτας , ὦ τέκνον . Ὁ δὲ μεθύων ἤμει παρὰ τοὺς ἀρχηγέτας . | ||
| τὴν θυγατέρα Ὀμύρητος , καὶ αὐτῷ γίνεται ἐκ κοίτης θῆλυ τέκνον , ᾧ οὔνομα τίθεται Κρηθηΐδα . καὶ αὐτὸς μὲν |
| Ἔλδεαι , φίλον ἦτορ , Μηκέτ ' ἀελίου σκόπει Ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέραι φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι ' αἰθέρος . | ||
| τὸ δὲ ὅλον εἰπεῖν : ὥσπερ ἐν ἄστροις ἥλιον εἴποις θαλπνότερον , οὕτως ἐν ἀγῶσι προκρίναις Ὀλυμπίαν . αἰθέρος ἐρήμας |
| κινῆσαι : τοῦτο γὰρ Ἀρχιμήδους μὲν εὕρημα [ λέγεται ] μηχανικόν , ἐφ ' ᾧ λέγεται εἰρηκέναι : δός μοί | ||
| μηχανικόν , ἄνθρωπος , οὐκ εἴ τι δὲ ἄνθρωπος , μηχανικόν . τότε οὖν ἀντιστρέφουσιν , ὅτε μήτε ἐλλείπωσι μήτε |
| . ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
| φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
| ἀντικείσονται : εἰ δὲ εὐπαράδεκτοι αὗται , οὐδὲ αἱ Ζηνοδότου ἀπόβλητοι . . Ἢ δέον πρὸς τὴν γραφὴν οὕτως ἀντιθεῖναι | ||
| καὶ πάντα ὁμοῦ πράττοντες ὡς μὴ διαμαρτάνοιμεν τῆς φιλίας μηδὲ ἀπόβλητοι δόξωμεν εἶναι . κἀπειδὰν προκριθείς τις ἤδη φίλος ᾖ |
| υἱός : τόνδε δ ' ἔπειτα πόσις σπέρμα θνατὸν ματρὶ τεᾷ πελάσαις στάξεν ἥρως , ἀλλ ' ἄγε τῶνδέ τοι | ||
| βασιλεύς ἐσσί : μεγαλᾶν πολίων ἔχει συγγενής ὀφθαλμὸς αἰδοιότατον γέρας τεᾷ τοῦτο μειγνύμενον φρενί : μάκαρ δὲ καὶ νῦν , |
| μέγαν μὴ παρφάμεν , ἀλλὰ Κˈρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι , φαεννὸν ἐς αἰθέρα μιν πεμφθεῖσαν ἑᾷ κεφαλᾷ ἐξοπίσω γέρας ἔσσεσθαι | ||
| ἦτορ , μηκέτ ' ἀελίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι ' αἰθέρος , μηδ ' Ὀλυμπίας |
| Πελασγῶν ἀνδραποδισθῆναι καὶ πάλιν ὑπὸ Ἐρυθραίων ἐλευθερωθῆναι . Πάντα κάλων σεῖε : παροιμία ἐπὶ τῶν πάσῃ προθυμίᾳ χρωμένων : παρῆκται | ||
| ὦ θεῖε Λακωνικόν , πλὴν ὅτι τὸ θ ἐνήλλακται : σεῖε γὰρ τὸ θεῖε παρ ' αὐτοῖς . πότερ ' |
| . ἀνωϊστί : ἀπροσδοκήτως : παρὰ τὸ οἴω , τὸ ὑπονοῶ , ὅπερ καὶ ὀΐω λέγεται : ὀϊόμενον θανέεσθαι , | ||
| τοσαῦθ ' : ὁμοῦ γάρ ἐστιν ἑξήκοντά σοι , ὡς ὑπονοῶ : καὶ τῶν Ἅλῃσι χωρίον κεκτημένος κάλλιστον εἶ , |
| ἀπαρτίζοιτο ὡς ὅτι ἐλαχίστων , κἂν τὰ δύο ὡς γένος ἀνώνυμον ᾖ καὶ δεῖ προσθεῖναι τούτοις ἕτερον εἰς ἀπαρτισμὸν τοῦ | ||
| αὐτὸν κληρονόμον καταστῆσαι κατὰ νόμον , τὸν δ ' ἐξαμαρτόντα ἀνώνυμον ἐᾶν καὶ ἄπαιδα καὶ ἄμοιρον κεῖσθαι , ὁπόταν αὐτὸν |
| νῦν ἡ πεπρωμένη δηλοῖ : ὅροις τισὶν ἀναγκαίοις πεπερατῶσθαι τὴν θνητὴν ἡμῶν ζωήν , φρονήσεως δὲ ἴδιον εἶναι τοῖς τῶν | ||
| οὐδένα χρόνον ἐγένετο οὐδὲ ἀσθενὴς κατὰ τὴν ἀνθρωπίνην τε καὶ θνητὴν τῆς φύσεως ἀσθένειαν , νέος δὲ καὶ ἀκμάζων εὐθὺς |
| Εὐβούλου ⌊ τόδε ⌋ δούλου σῆμα ? κενὸν ⌊ ⌋ κενόφρων ⌊ θῆκεν Ἀριστοτέλης - ⌋ : ὃς ⌊ γαστρὸς | ||
| : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν Ἀριστοτέλης , ὃς διὰ τὴν ἀκρατῆ γαστρὸς φύσιν |
| τέλος αὐτὸν ἐκδέχεται πότερον δύναται ῥαΐσαι ἢ οὔ : . θρόει . λέγε * ἀπώλεσεν ἡμᾶς ὁ ἀπόλλων πα τροφόνου | ||
| ' ἀλσώδεις ἵζου κρήνας μήθ ' ὕπνωι θελχθῆις . εὔφημα θρόει . πάντηι δὲ πόρον σχιστὸν ἀμείβων λεῦσσε , φυλάσσων |
| . [ ] του ? δουλ [ ? [ ] οτου [ . . . . . . ] ντο | ||
| ] ος ἀπὸ [ ] εται ? καὶ [ ] οτου ? λ ! ! ! ! [ ] ἡ |
| πλέον εἰπεῖν θάρσεϊ καὶ τότε δὴ σοφίης ἐπ ' ἄκροισι θοάζειν . ἀλλ ' ἄγ ' ἄθρει πάσῃ παλάμῃ , | ||
| διὰ τὸ καθέζεσθαι καὶ ταύτης τυγχάνειν : ἔνθεν καὶ τὸ θοάζειν : ” τίνας ποθ ' ἕδρας τάσδε μοι θοάζετε |
| σφισιν εἶναι τῷ λόγῳ , ἐν μὲν Ἰλιάδι ἐς αὐτὸν Ἀρείονα πεποιῆσθαι , οὐδ ' εἴ κεν μετόπισθεν Ἀρείονα δῖον | ||
| ὄνομα ἐς ἀτελέστους λέγειν οὐ νομίζουσι , καὶ ἵππον τὸν Ἀρείονα : ἐπὶ τούτῳ δὲ παρὰ σφίσιν Ἀρκάδων πρώτοις Ἵππιον |
| τὸ ξίφος ἐπενεγκεῖν : ὁ δὲ πρώτην καὶ ὑστάτην μάθησιν ἀναδιδαχθεὶς ἀνδροφόνος αὐτὸς αὑτοῦ γίνεται βιασθείς , ὁ δύστηνος . | ||
| κακίᾳ καὶ πάθει τετράποδι . ἐὰν μέντοι τέχνην τὴν ἡνιοχικὴν ἀναδιδαχθεὶς ἐπὶ πλέον ἐνομιλήσῃς καὶ ἐνδιατρίψῃς αὐτῇ καὶ ἤδη νομίσῃς |
| Ἡροδότῳ τε εἰρημένα ἐν ἐπιστρατείᾳ τοῦ Μήδου καὶ Βάκιδι ἐν χρησμοῖς . Βάκις μέν γε Τιθορέας τοὺς ἐνθάδε ἐκάλεσεν ἀνθρώπους | ||
| μείζω μέν , ὦ ἄνδρες , εἶπεν ὁ θεὸς ἐν χρησμοῖς περὶ Λυκούργου τοῦ Λακεδαιμονίοις νομοθετήσαντος ἢ περὶ ἐμοῦ . |
| : ὤμοσε ? [ ] [ γὰρ θεός ] , γέρονθ [ ] ? ' ὅτι ? [ ] Πˈρίαμον | ||
| . πράξας ἀρωγήν : ἄγγελον δ ' οὐ μέμψεται πόλις γέρονθ ' , ἡβῶντα δ ' εὐγλώσσῳ φρενί . ἰὼ |
| . ἢν δ ' ἀνσπάσωμαί γ ' ὃν μετέρχομαι βόλον πέποιθα δ ' : ἢ χρὴ μηκέθ ' ἡγεῖσθαι θεούς | ||
| ἀποτύχοιμι μισθοῦ . τοῦτο γὰρ ὑπονοεῖν δίδωσιν ἀπὸ τοῦ εἰπεῖν πέποιθα . ὃς τὴν ἐμὴν ἐπιθυμῶν χάριν , τοῦτο τὸ |
| καὶ πάντα κατ ' αὐτοῦ πράττειν φιλαπεχθημόνως ἀφῆκεν ἀθῴους , ἐπιφθεγξάμενος ὅτι συγγνώμη τιμωρίας αἱρετωτέρα . Ὅτι οἱ πλεῖστοι τῶν | ||
| πρὸς αὐτόν , ὑπερηφάνως ἀπειλήσας προσέταξεν ἀπιέναι τὴν ταχίστην , ἐπιφθεγξάμενος ὅτι δεῖ τοὺς ἀγαθοὺς ἢ νικᾶν ἢ εἴκειν τοῖς |
| παντοκτίστης καὶ ἀόρατος Θεός , αὐτὸς ἀπ ' οὐρανῶν τὴν Ἀλήθειαν καὶ τὸν Λόγον τὸν ἅγιον καὶ ἀπερινόητον ἀνθρώποις ἐνίδρυσε | ||
| τρόπων , τὴν ὀξύτητα τοῦ νοῦ , τὸ τιμᾶσθαι τὴν Ἀλήθειαν , τὸ τοὺς ἀγαθοὺς ἐν οἷς ἄξιον εἶναι . |
| αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ | ||
| αὐθάδεις καθαιρεῖν . τοῦτο δὲ μετὰ ἀπειλῆς δρᾷ λοιδορῶν . ἐνίσπε : ἔνειπε . πατὴρ τεός : Ἀπόλλων . τὸ |
| , αἰπόλος αἰγῶν : “ οὔ πως ἔστ ' , Ἀγέλαε διοτρεφές : ἄγχι γὰρ αἰνῶς αὐλῆς καλὰ θύρετρα , | ||
| τῆς ἰδίας ὀμνύῃ συμφορᾶς : οὐ μὰ Ζῆν ' , Ἀγέλαε , καὶ ἄλγεα πατρὸς ἐμοῖο . καὶ Δημοσθένης : |
| αραι ? [ ] πορεν Ἡρακλέι πρώτωι [ [ ] ντι ? κέλευθον ἐπισπήσει ? ! [ [ Ἀμφιτρυωνιάδας ] | ||
| ! [ ! ! ] ! ! ! ! ] ντι φραρκεϲιν [ ! ! ! ! ] νοϲ ? |
| ὄνομα εἶναι Ζεὺς καὶ Ὠρομάσδης , τῷ δὲ Ἅιδης καὶ Ἀρειμάνιος . φησὶ δὲ τοῦτο καὶ Ἕρμιππος ἐν τῷ πρώτῳ | ||
| ὁ Χοιροβοσκός , . , , . . . . Ἀρειμάνιος : σημαίνει δὲ τὸν πολεμικόν . ὥσπερ γὰρ παρὰ |
| ἐγὼ ψάμμου τ ' ἀριθμὸν καὶ μέτρα θαλάσσης , καὶ κωφοῦ συνίημι καὶ οὐ φωνεῦντος ἀκούω . Ὀδμή μ ' | ||
| , τὸ ἀψόφῳ . καὶ ἡ Πυθία φησίν : καὶ κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος [ ] ἀκούω . παραλλήλως |
| καὶ Ἀφροδίτης τὴν νύμφην γεγενῆσθαι : ἐναντίον γὰρ τὸ ἐπαγόμενον Ἀελίοιό τε νύμφαν : ἀλλ ' ἀκουστέον τὴν Ῥόδον Ἀφροδίτης | ||
| οἱ δὲ ὅτι εὐπρεπὴς ἡ Ῥόδος διὰ τὸ κάλλος . Ἀελίοιό τε : Ἥλιος ἰδὼν αὐτὴν ἥρπασε καὶ ἐμίγη αὐτῇ |
| ἑδράνων φύλακες , κατὰ πρεσβείαν οὓς αὐτὸς ἄναξ Ξέρξης βασιλεὺς Δαρειογενὴς εἵλετο χώρας ἐφορεύειν . ἀμφὶ δὲ νόστῳ τῷ βασιλείῳ | ||
| ἄναξ : οὓς αὐτὸς ὁ Ξέρξης κατέλιπεν κατὰ τιμήν . Δαρειογενὴς Δαρείου υἱός : καὶ μὴν Δαρεῖοι τρεῖς . τούτων |
| ἀρχαῖν ἔδοξε τέλεσί τε καὶ τῷ δήμῳ Ἀπολλώνιον Πυθαγόρειον ἦμεν πολίταν ἔχειν τε καὶ γᾶς καὶ οἴκων ἔγκτασιν . ἑστάκαμεν | ||
| τοὶ Συρακούσσαις ἐνίδρυνται , πελωρίστᾳ πόλει , οἷ ' ἄνδρα πολίταν . σοφῶν ἔοικε ῥημάτων μεμναμένους τελεῖν ἐπίχειρα : πολλὰ |
| : ἀλλὰ καὶ ἄλλους παύεσκον μνηστῆρας , ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι . ἀλλά μοι οὐ πείθοντο κακῶν ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι | ||
| ἐπαύσατο χωόμενός περ : ἅζετο γὰρ μὴ Νυκτὶ θοῇ ἀποθύμια ῥέζοι . Τολμηρῶς δὲ περὶ αὐτῆς φησιν ἐρεῖν ἐπειδήπερ ἀποφατικῶς |
| πάλῃ νίκης τοῦ ἀνδρὸς τοῦ ἐκ τῆς ἐνδόξου Ὀποῦντος . αἰνήσαις , ἀντὶ τοῦ ἐπαίνεσον , ὕμνησον αὐτὴν τὴν πόλιν | ||
| καὶ τὴν ἡρωίδα λέγειν , υἱὸν δὲ τὸν Ὀποῦντα . αἰνήσαις ἓ καὶ υἱόν : ἕ ἀντωνυμία : κεῖται γὰρ |
| μοῖραν ὑπομένειν εὐκόλως . . ἀνάγκης ] τῆς βίας . ἀδήριτον ] ἀμάχητον . σθένος ] δύναμις . . ἀλλ | ||
| δὲ ταῦτα δόξας ἤδη κεκρατηκέναι τῆς ἐπιβολῆς καὶ τὴν βασιλείαν ἀδήριτον ἔχειν ἤρξατο ζηλοῦν τὴν Περσικὴν τρυφὴν καὶ τὴν πολυτέλειαν |
| [ , ] καί φησι νοεῖν ? [ ] [ σύνκρισιν ] τῶν [ μὴ κατ - ] [ ' | ||
| [ τῆι φύςει ] τὴν αἰσθανομένην [ ] [ ] σύνκρισιν [ - ] [ ἔχον ] σύμφωνον [ ] |
| ἰσχυρότατον πάντων , διδάσκειν δ ' ὅτι καὶ τὸν χαλκέα στένοντα πυγίζουσι τούτῳ . Ἀχαιὸς δὲ γλαφυρὸς ὢν ποιητὴς περὶ | ||
| μόνον δὲ τοῦτον , ἀλλὰ καὶ τὸν δανειστὴν Γνίφωνα ἰδὼν στένοντα καὶ μεταγινώσκοντα ὅτι μὴ ἀπέλαυσε τῶν χρημάτων , ἀλλ |
| ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
| , ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
| ἐπ ' εὐχῇ , ἤγουν κατ ' εὐχὴν ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε | ||
| ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε τέλειον ἐν τούτοις , ἤγουν τελέως τούτους ὑμνήσω |
| δριμοφαγίας δὲ πάσης καὶ πικροφαγίας ἀπέχεσθαι χρὴ καὶ † πὰν ἱῶν . ἐκ δὲ τῶν ἰχθύων παντοίων ἐσθίειν ἄνευ τῶν | ||
| ] γὰρ [ Λατοΐδας ] δῶκ ' Εὐωνούμοι τριπόδων ἐσς ἱῶν [ χρεισμὼς ] ἐνέπειν , τὸν δ ' ἐς |
| δύναμιν ἀξιόλογον ἐστράτευσεν ἐπὶ Μαμερτίνους , καὶ τὴν μὲν Ἅλαισαν παραδόσει προσηγάγετο , ὑπὸ δὲ τῶν Ἀβακαινίνων καὶ Τυνδαριτῶν προθύμως | ||
| τοὺς δὲ καὶ ? ? ? πίστεως ? ? ? παραδόσει , τοὺς ? ? δὲ συνηθείᾳ ? ? βίου |
| τὰς ἀρχάς , οὐκ ἄδηλον οἶμαι καὶ τοῖς τυχοῦσι . σοφὸν δὲ ἐνταῦθα τὸν θεολόγον φησί , τὸν περὶ τὰ | ||
| ἀλεύρων ποίησις ἅμα καὶ τροφὴ καλὴ μὲν καὶ ἀγαθή , σοφὸν δὲ ἄνδρα τελέως οὐκ ἐθελήσει ποτὲ ἀπεργάσασθαι : τοῦτο |
| πὰρ ποταμὸν νότιοι Σκύθαι ἐνναίουσιν , ὅς ῥά τ ' Ἐρυθραίης κατεναντίον εἶσι θαλάσσης , λαβρότατος ῥόον ὠκὺν ἐπὶ νότον | ||
| Σκύλλης ἐλθεῖν αὐτῆς εἰς τὸ ἄντρον ἢ κόγχου δωρήματα φέροντα Ἐρυθραίης ἀπὸ πέτρης , ἢ τοὺς ἀλκυόνων παῖδας ἔτ ' |
| αὐτῷ ποιῆσαι τὸ ζητούμενον . ἔπειτ ' ἐπελθὸν αὐτῷ κατὰ δαίμονα διχῇ νέμει τὸν ἀμπελῶνα , θάτερα μὲν αὐτοῦ λαμβάνων | ||
| : καὶ δύο κατ ' αὐτοὺς εἶναι ἀρχάς , ἀγαθὸν δαίμονα καὶ κακὸν δαίμονα : καὶ τῷ μὲν ὄνομα εἶναι |
| καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ θεοῦ μέχρι γῆς . Πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον , ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων , | ||
| λῆμα και Θέων ἀλκᾶι ὅμοιον τῶι : πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον ἢ σκολιαῖς ἀπάταις τὸ νόημα τοιοῦτο [ ] : |
| μάλιστα μὲν παρὰ τῶν σατραπῶν , εἶτα δὲ καὶ παρὰ Ἑρμίου τοῦ εὐνούχου , ὃν νῦν ἀνάσπαστον ἐποιήσατο , ἄρχοντα | ||
| ποιήσας , ὥς φησιν Ἀμβρύων ἐν τῷ Περὶ Θεοκρίτου : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων |
| ? ? τοῦτο κἀξεπίϲταμαι ? ? ? ? ? ? φρενὶ ? ? ] ! οορφανιμαλιϲνιων ? ! ! ! | ||
| δέ τ ' ἀκούει . ἀλλ ' ἀπάνευθε πόνοιο νόου φρενὶ πάντα κραδαίνει . αἰεὶ δ ' ἐν ταὐτῶι μίμνει |
| , ἐξ ὧν ἐλπίζω , εἰ τὴν πρὸς ἐμὲ ὁδὸν τράποιο , σφόδρ ' ἄν σε τῶν καλῶν καὶ σεμνῶν | ||
| ' εἰ μὲν ἐπὶ τὸν Δημοσθένην ὅλον ἐφάπαξ τῇ γνώμῃ τράποιο , καὶ μάλα ἂν ἀποροῖς , περὶ τὸν λόγον |
| ὥστε τήνδε μὴ λαβεῖν : ἀλλὰ χάρις ' , ὦ φιλανθρωπότατε καὶ μεγαλοδωρότατε δαιμόνων , εἴ τι Πεισάνδρου βδελύττει τοὺς | ||
| ὡς χρηστὸς πολίτην καὶ σώφρονα , ὦ τοῦ δήμου παντὸς φιλανθρωπότατε πλούσιε , ὦ στρατιώτην τηρήσας ἡμῖν , ὃν ὁ |
| τὴν φωνὴν ἐπ ' αὐτῷ , εἰπόντα ὑπὲρ σοῦ ὡς ἀποφράδι ὅμοιος εἴης , εἰ μὴ καὶ παντάπασιν ἀνήκοος ἦσθα | ||
| κύφωνα , βάραθρον , μὴ φύγῃ μηδ ' εἰκάσῃ τοῦτον ἀποφράδι ἡμέρᾳ ; Ἀλλ ' οὐχὶ σὺ τοιοῦτος ; οὐκ |
| : Ἀμαθὴς γὰρ ἔφυς καὶ πολυπράγμων , οὐδ ' Αἴσωπον πεπάτηκας : ὃς ἔφασκε λέγων κορυδὸν πάντων πρώτην ὄρνιθα γενέσθαι | ||
| Ἀριστοφάνης : ἀμαθὴς ἔφυς κοὐ πολυπράγμων , οὔτ ' Αἴσωπον πεπάτηκας . ἐπὶ τῶν ἰδιωτῶν . Πέδη τοῦ λέγειν ἡ |
| : Κάστορί τε Πολυδεύκει τ ' ἐν αἰθέρος πτυχαῖς / σύνθακος ἔσται , ναυτίλοις σωτηρίοις ] ὅτι καὶ ἡ Ἑλένη | ||
| ἵνα ἀκούσῃς : διὰ τὴν ὀργὴν τὴν πρὸς Μενέλαον : σύνθακος ἔσται ναυτίλοις σωτήριος : ὅτι καὶ ἡ Ἑλένη τοῖς |
| καὶ φοβερὸν ὡς τὸ κακὸν ἀντ ' ἀγαθοῦ γενέσθαι καὶ δυσσεβῆ ἀντ ' εὐσεβοῦς . διὰ τοῦτο οὔτε Λέοντα ἤγαγε | ||
| ' ἀνόσιον γήμας γάμον , μήτηρ δὲ ς ' ἄνδρα δυσσεβῆ κεκτημένη . ἄμφω πονηρὼ δ ' ὄντ ' ἀνηιρεῖσθον |
| παρὰ τέρμα καὶ ἐλπίδος ἠδὲ μεριμνῶν καὶ νόμου ὠγυγίου καὶ ἀπείρονος εὐνόμου ἀρχῆς : Μοῖρα γὰρ ἐν βιότωι καθορᾶι μόνη | ||
| κλίνεται , οἷον αἷμα ἄναιμος ἀναίμων ἀναίμονος , ἄπειρος ἀπείρων ἀπείρονος , εἰ δὲ ἀπὸ ἄλλων , διὰ τοῦ ω |
| μὲν μονάδα ὡρισμένον τι καὶ γνωστὸν καὶ φρόνιμον τὰς ἀρετὰς εἶναιτὸ γὰρ μέσον ἕν , κατὰ δὲ δυάδα ἀόριστον καὶ | ||
| τῶν ἐγκυκλίων παιδευμάτων μετασχόντας , φιλοσοφίας δὲ ἀπολειφθέντας ὁμοίους ἔλεγεν εἶναιτὸ δ ' ὅμοιον καὶ Ἀρίστων : τὸν γὰρ Ὀδυσσέα |
| γένει , ἀντιλέγειν δὲ μὴ σθένοντες μηδ ' ὅλως , συνεργὸν ἐξεύραντο τὸν νυκτὸς χρόνον : κώμαις γὰρ αὐτοί , | ||
| γνώμης ἀνόσιον κατιδόντες φωραθῆναι παρεσκεύασαν , ἀπὸ δὲ ἀγνοίας ὅτι συνεργὸν τὴν ἐρημίαν τῆς κακουργίας λαβὼν ἠγνόεις ὡς ὄψεταί τις |
| λέγει , [ περὶ ὧν ἡ ἱστορία προείρηται ] . κριτὸν εὑρήσει : τίς εὑρήσει ; ἡ προκειμένη ἤπειρος ἡ | ||
| Ἀγώνιος καλῶς , εἰ δὴ καλῶς : λέχος γὰρ Ἡρακλεῖ κριτὸν ξυστᾶς ' ἀεί τιν ' ἐκ φόβου φόβον τρέφω |
| τε καὶ ἀσκήσει καὶ ἐκ τάξεως ἐς τάξιν ἄλλην εὐπετῶς μετακινήσει , τοῦτο ἐπασκητέον . τοσόνδε μέντοι συμβουλεύσαιμ ' ἂν | ||
| δόξαν παρέξουσιν ἐκείνοις , καὶ αὐτὸ τὸ στράτευμα ἐν τῇ μετακινήσει ἀσθενέστερον ἅμα καὶ ἀτακτότερον καθιστᾶσιν . ἀλλὰ τοὺς ψιλοὺς |
| ἁρπαγείσης παρὰ τοῦ Διὸς καὶ πεμφθέντων [ τῶν ἀδελ - φῶν πρὸς ] ἀνεύρεσιν τῆς Εὐρώπης . . . . | ||
| οὖν καὶ ταῦτα πρὸς ἀνδρῶν φυσικῶν οὐσία σωματικὴ βρε - φῶν εἶναι . τῶν δ ' εἰρημένων οὐκ ἀπᾴδει καὶ |
| χρὴ οὖν σκοπεῖν τά τε πρῶτα ἐν τούτοις καὶ τὸν ἐνδύναμον τῶν γ ἀστέρων πρὸς τὸ ποιὸν τῆς πράξεως . | ||
| διοικητὴν λυσιτελῶν καὶ ὠφελίμων πραγμάτων καὶ εὐοδούμενον ἐν αὐτοῖς καὶ ἐνδύναμον καὶ ὑπομονητικόν , καὶ μάλιστα συνεργεῖ εἰς τὰς τῶν |
| . τῷ γὰρ ὄντι ἀνθρώπινα ψεύσματα καὶ λίαν πιθανὰ πρὸς θείαν καὶ ἀμήχανον φύσιν . πέρας δὴ ἐπιτέθεικεν : ὥσπερ | ||
| ἀλλὰ πάντα ὁμοίως τὸ καθαρὸν ἦθος ἐμφαίνει καὶ πρὸς τὴν θείαν ὁμοίωσιν ἀνάγει καὶ τῆς Πυθαγορικῆς φιλοσοφίας τὸν τελειότατον σκοπὸν |
| καὶ δίδωσι Χείρων Πηλεῖ δόρυ μείλινον , Ποσειδῶν δὲ ἵππους Βαλίον καὶ Ξάνθον : ἀθάνατοι δὲ ἦσαν οὗτοι . ὡς | ||
| : ὅτι θηλυκῶς . Ὅμηρος [ Π ] Ξάνθον καὶ Βαλίον καὶ [ Ψ ] Ποσειδάων δὲ πόρ ' αὐτούς |
| , ἀμήχανον : οὐδ ' ὑπαλύξειν στεῦται ἀμειλίκτοιο Διὸς θυμαλγέα μῆνιν καὶ χόλον οὐδ ' ἄτλητον ἄγος Φρίξοιό τε ποινάς | ||
| πόλεμον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν τὸν πόλεμον παριδὼν τὴν Ἀχιλλέως ᾔτησε μῆνιν ἄδειν τὴν Μοῦσαν . ἔχοι δ ' ἄν τις |
| σημείων μέγιστοι κύκλοι γεγραμμένοι εἰσίν : τοῦτο γὰρ ἐν τοῖς σφαιρικοῖς ἀποδέδεικται . νθʹ . Καὶ τὸ παραλειφθὲν δὲ εἰς | ||
| ἀλλὰ πῶς θερμαίνει , ἀσωμάτῳ δυνάμει ἢ σωματικαῖς τομαῖς , σφαιρικοῖς μορίοις ἢ πυραμοειδέσι , τῆς ἐπιστήμης μόνης ἔργον ἐστὶ |
| . τέκμαρ ? ? δὲ λέξω ? , ⋮ τῶι τόδ ? ' εὐδερκὲς ? [ ] φέρεις [ . | ||
| ᾤμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησι μόνους . τόδ ' , ὡς ἔοικε , τὸ γένος ὥσπερ θήριον |
| ἀγλαΐζεται δέ : ἐπαγωγικῶς ἀπὸ τῶν καταριθμηθέντων : εἰρηκὼς γὰρ ἀφνεὸς , ἀγαθὸς , δίκαιος , βασιλεὺς , ἐν τῇ | ||
| ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν : ὃς μὲν ἀχˈρήμων , ἀφνεὸς τότε , τοὶ δ ' αὖ πλουτέοντες * * |
| αἴνησεν γάμον κρύβδαν πατρός , πρόσθεν ἀκειρεκόμαι μειχθεῖσα Φοίβωι καὶ φέροισα σπέρμα θεοῦ καθαρόν ] εἰ γὰρ ὁ πατὴρ αὐτὴν | ||
| [ ! ! ] ποτ ' εἶδεν ὑπὸ σπλάγχνοις [ φέροισα τόνδ ' ἀνέρ ' . ἔδοξε ? [ γάρ |
| ; Ἔγωγε τοῖς νῦν γ ' , ὦ πάτερ , μαντεύμασιν . Ποίοισι τούτοις ; τί δὲ τεθέσπισται , τέκνον | ||
| κεραυνόν , ὃς πᾶν ἐξαϊστώσοι γένος . τοιοῖσδε πεισθεὶς Λοξίου μαντεύμασιν ἐξήλασέν με κἀπέκλῃσε δωμάτων ἄκουσαν ἄκων : ἀλλ ' |
| ἵσταται . Ἐνταῦθα τοίνυν , ἐνταῦθά μοι δεῖ χρησμῳδίας , ἐρώμεθα τοὺς θεούς : Ζεῦ καὶ Ἄπολλον , καὶ ὅστις | ||
| ἄγνωστοι εἶναι . φράσωμεν αὐτοῖσιν οἵτινές εἰμεν , καὶ αὐτοὺς ἐρώμεθα καθότι ταύτῃ ἐλαύνουσιν . ” ἔδοξε τῷ Νεάρχῳ ἐναίσιμα |
| ἀρετὴν κρίνων , ἀλλ ' ἐξ ἀρετῆς τὰ τῆς φιλίας σταθμώμενος . . . Σοφιστοῦ δὲ θύραν ἐκ μικροτέρας γλώττης | ||
| τοῖσι ἐμοῖσι πρήγμασι , τοῖσί τε λεγομένοισι πρότερον ἐκ τούτου σταθμώμενος καὶ τῷ ἐόντι , ὅτι πολιήτης μὲν πολιήτῃ εὖ |
| ' , ὦ Ζεῦ , καὶ σύ γ ' ἡ Πεπρωμένη , ὅποι ποθ ' ὑμῖν εἰμι διατεταγμένος . Ἀλλὰ | ||
| ' , ὦ Ζεῦ , καὶ σύ γ ' ἡ Πεπρωμένη . εἶτα τοῦτο τὸ προκείμενον ἔχων ἀρέσαντός σοι λεξειδίου |
| ] ἐκ παραλλήλου τᾷ δυσπλάνῳ ] τῇ κακῶς καὶ μανικῶς πλανωμένῃ † λέξω τορῶς σοι : αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ | ||
| ἐπὶ ταύτης θεωρεῖσθαι . Ἑπτὰ τοίνυν σφαιρῶν οὐσῶν ἐν τῇ πλανωμένῃ σφαίρᾳ , ἑπτὰ σώματα ὁ θεὸς δημιουργήσας ὁρατὰ ἐκ |
| οἱ πλεῖστοι μεθ ' ἡδονῆς εἶναί φασι καὶ τὸν εὐδαίμονα μακάριον ὠνομάσθαι , οἷον ὡς ἂν εἴποις μάλα χαίροντα . | ||
| βίῳ γιγνόμενοι τὸν αὐτὸν λόγον φέρουσιν , ὡς οὐκ ἔσται μακάριον τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος οὐδ ' εὔδαιμον . ἕπου |
| ζῶν , πολλὰ δ ' εἰς Ἅιδου μολών , Φιλάμμονος παῖ , τῆς ἐμῆς ἥψω φρενός : ὕβρις γάρ , | ||
| ἢ ἁπλῶς ὄνομα κύριόν τινος λέγει . . ἢ Στίλβωνος παῖ . διασύρει δὲ τοῦτον , ὡς παῖδα ἔχοντα . |
| βροτοῖς φίλτρον μέγιστον , αἱ ξυνουσίαι , πάτερ . ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς | ||
| ' ἕκαστα προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς |
| τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
| μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
| χορεύματ ' ὀρείᾳ , τοτοτοτοτοτοτοτοτοτιγξ , ἔνθεν ὡσπερεὶ μέλιττα Φρύνιχος ἀμβροσίων μελέων ἀπεβόσκετο καρπὸν ἀεὶ φέρων γλυκεῖαν ᾠδάν , τιοτιοτιοτιγξ | ||
| μάχας : δίζησθαι δὲ φιλαγλάους Ἀθάνας . Πάρεστι μυρία κέλευθος ἀμβροσίων μελέων , ὃς ἂν παρὰ Πιερίδων λάχησι δῶρα Μουσᾶν |
| ] αὐδᾷ [ θυμὸν ἀνακρίμναντες : επε ? [ λυσίμβροτον παρθενίᾳ κε ? [ ἀκηράτων δαίδαλμα [ ἐνέθηκε ? δὲ | ||
| καὶ παρθένων ἀρετῶν σπείρειν ἰδέας μηδέποτε εἰς γυναικὸς μεταβαλλούσῃ σχῆμα παρθενίᾳ πρεπῶδες . τί οὖν , ὦ ψυχή , δέον |
| τὸν ἀσθενῆ σθένειν τίθησι καὶ τὸν ἄπορον εὑρίσκειν πόρον ὦ θάνατε , σωφρόνισμα τῶν ἀγνωμόνων τάδ ' οὐχ ὑπάρχων , | ||
| γίγνετ ' , ἄλλοθ ' ἁτέρα λιμὴν Ἀίδας ἀνιᾶν ὦ θάνατε παιάν , – ˘ ? ἰατρὸς μόλοις Ἅιδην δ |
| ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα τὴν Ἄτην φυγεῖν . ἡ γὰρ ἐκ θεοῦ , | ||
| , ἤτοι εἰσάγει εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωποι ὑπεκδραμόντα τὴν Ἄτην φυγεῖν . ἡ γὰρ ἐκ θεοῦ , |
| ἀριστᾶν ἁρμόττει ψυχρὸν τοσοῦτον ὅσον ἔσται πρὸ τοῦ δειλινοῦ γυμνασίου καταπέψαι δυνατός . ὄψον δ ' ἕξει λάχανον ἑφθὸν ἢ | ||
| ἀλαζονείᾳ . ὑγιῶς δὲ τῇ τροπῇ διόλου ἐχρήσατο , τῷ καταπέψαι τὸν κόρον ἐφαρμόσας . διὰ γὰρ τοῦ κόρου , |
| ἐνθάδε ναίων , Ἴακχ ' , ὦ Ἴακχε , ἐλθὲ τόνδ ' ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίους εἰς θιασώτας , πολύκαρπον | ||
| ' ἐπιστήμην νοητοῦ ὡς ἔστιν θεὸς δογματίζων ὁρᾷς τὸν ὑψοῦ τόνδ ' ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχοντα ὑγραῖς ἐν |
| οὔτε παῖδας τοὺς ἑωυτῆς οὔτε θεράποντας οὔτε οὐσίην ἡντιναῶν ἐθέλει σῴαν ἐσιδέειν , φθορὴν δὲ πᾶσαν ἀρεῖται καὶ εὔχεται εἶναι | ||
| καὶ μόνον ὅτι ἐκ λύκου στόματος καὶ ὀδόντων ἐξῆρας κάραν σῴαν μηδὲν παθοῦσαν . Ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρας οἵτινες ἀπὸ |
| . ὁ νοῦς οὗτος : ἆρα , ὦ Γλαύκων , ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας | ||
| ἄλλος δαίμων Ὁμηρικός ; Μή με οἴου πυνθάνεσθαι εἰ τοιαύτην ἡγεῖ τὴν Ἀθηνᾶν , οἵαν Φειδίας ἐδημιούργησεν , οὐδὲν τῶν |
| κυρῶ καὶ βεβαιῶ , ἐξ οὗ καὶ ὁ νομοθέτης . τίθεμαι τῷ δόγματι ἀντὶ τοῦ προσέχω τὸν νοῦν τῷ δόγματι | ||
| τὰ χρήματά μου , εἰς ἐνέχυρον ὑποτίθημι . , ἐνέχυρον τίθεμαι , εἰς τὰς χεῖρας ἐκείνων δίδωμι ἐνέχυρα , ἐνέχυρα |