ἐπ ' εὐχῇ , ἤγουν κατ ' εὐχὴν ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε | ||
ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε τέλειον ἐν τούτοις , ἤγουν τελέως τούτους ὑμνήσω |
δέ κ ' ἔρχεται ὕστατον ἦμαρ . Εἰ δὲ πυριφλεγέθων ἑτερήμερος ἄνδρα θαμίζων , ἢ κρυερὸς μάρπτων πυρετὸς παραδηθύνῃσιν , | ||
τε μέλεσθαι † Ἑρμείας . ὁ Αἰθαλίδης Ἑρμοῦ παῖς ἦν ἑτερήμερος καὶ μίαν ὑπὸ τὸν Ἅιδην διῆγεν , ἑτέραν δὲ |
ἐπ ' ἐκεῖνο πρότερον ἥκειν τὸ κεφάλαιον , ὅπερ μάλιστα διαταράττει τοὺς ἀκροωμένους καὶ προηγουμένως ζητεῖται παρ ' αὐτοῖς : | ||
εὐσταθείας τῆς κατὰ τὸν βίον αἴτια , ἀπαιδαγώγητα δὲ μείναντα διαταράττει καὶ θηριώδη ποιεῖ . διὸ καὶ εἰκότως τιμιώταται μὲν |
' ἄλλου μήτ ' ἰδίῃ : πάντων δὲ μάλιστ ' αἰσχύνεο σαυτόν . Ἢ γὰρ καθ ' ἑαυτοὺς πράττοντές τι | ||
δεῖ , μονονουχὶ παρέχουσα λέγειν τὸ πάντων δὲ μάλιστ ' αἰσχύνεο σαυτόν . καὶ ἐπὶ τοῦ διὰ φόβον ὠχριάσαντος καταφεύγει |
# β ἀνίϲου ἀϲάρου ἀνὰ # α . τοῦτο καὶ οὐρηθῆναι ἀγαθὸν καὶ εἰϲ διαχώρηϲιν . Πῶϲ ἀνατρέφειν δεῖ τοὺϲ | ||
. τὰ δὲ πρὸς τὴν μεσημβρίαν ἁλυκώτερα καὶ θερμότερα καὶ οὐρηθῆναι μὲν οὐκ ἐπιτήδεια , εἰς δὲ τὰς κατ ' |
ἐνταυθὶ ἀλλ ' οὐκ ἐξεταστικῶς ἐκκλησιάζοντας , καὶ νομίζοντας τὴν παραυτίχ ' ἡσυχίαν οὐκ ἔσεσθαί ποτ ' αἰτίαν ταραχῆς ἀτόπου | ||
τὸν ἥξοντ ' εἰς ἔπαινον εὐκλεῶς : ῥᾳθυμία δὲ τὴν παραυτίχ ' ἡδονήν λαβοῦσα λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ |
καὶ τὸ Νέστωρ φάσχ ' ὁ γέρων , ὅτ ' ἐπιμνησαίμεθα σεῖο , οἷσιν ἐνὶ μεγάροισιν . εἰ δὲ μή | ||
γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην , ἄμφω κ ' αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης καὶ πρὸς δαίμονά περ , εἴ πως ἐρυσαίμεθα |
ὡς υἱὸς ἀνθρώπου μετανοεῖ καὶ ἅπαξ εἰπὼν οὐκ ἐμμένει . φθέγξεται τὸ παράπαν οὐδέν , ὃ μὴ τελειωθήσεται βεβαίως , | ||
μ ' ἀναιρήσετε ; τὰ τοιαῦτα πολλάκις οἶδ ' ὅτι φθέγξεται , βουλόμενος φθόνον τιν ' ἐμοὶ διὰ τούτων τῶν |
: ἔστι γὰρ τοῦτο ἐν ἀνθρώποις . Τοῦτο δὲ καὶ Κόμανος ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως προὔτεινε . Φησὶν οὖν Ἀρίσταρχος | ||
: ἔστι γὰρ τοῦτο ἐν ἀνθρώποις . Τοῦτο δὲ καὶ Κόμανος ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως προὔτεινε . Φησὶν οὖν Ἀρίσταρχος |
, ἐδίζητο ἐπ ' ᾧ ἂν μάλιστα τὴν ψυχὴν ἀσηθείη ἀπολομένῳ τῶν κειμηλίων , διζήμενος δ ' εὕρισκε τόδε . | ||
εὕρῃς ἐόν τοι πλείστου ἄξιον καὶ ἐπ ' ᾧ σὺ ἀπολομένῳ μάλιστα τὴν ψυχὴν ἀλγήσεις , τοῦτο ἀπόβαλε οὕτω ὅκως |
ἄξιον ἑαυτοῦ ὅ τι ἄν τις πρὸς ἕν ' εἷς διαπράττηται , ἀλλ ' εἰ μὴ φυλὴν ὅλην καὶ βουλὴν | ||
οὐχ ἕτερα τοιαῦτα ἀνάγκη γίγνεσθαι , ὃς ἂν αὐτὸ τοῦτο διαπράττηται ἢ φθόνῳ διὰ φιλοτιμίαν ἢ βίᾳ διὰ φιλονικίαν ἢ |
μέλονται κάτω , τείχεα δὲ † φλογερὸς † ὥστε Διὸς ἐπέσυτο φλόξ , ἐπὶ δὲ πάθεα πάθεσι φέρεις † ἀθλίοις | ||
ἐμόλετον βίον ἀδικομηχάνῳ τέχνῃ ; Τίς ὄρεα βαθύκομα τάδ ' ἐπέσυτο βροτῶν . Ῥήματά τε κομψὰ καὶ παίγνι ' ἐπιδεικνύναι |
μέχρις ἐπιλάβοι τὸ ἔαρ καὶ νεκροὺς ἡμᾶς ὄντας πρὸς ζωὴν ἐπανάξει πάλιν τὸ εἶναι ὥσπερ φυτοῖς χαριζόμενον . Πολλοὶ περιτυχόντες | ||
, δεικνὺς τοῖς συνεῖναι δυναμένοις ὅτι σε μόλις ὁ χειμὼν ἐπανάξει . πρότερον μὲν οὖν σε δάκνειν εἶχον ὡς δειλὸν |
ἐμοῦ διάρτασον . . . Δ . : διάρτασον : διάστειλον . . . . . , . . . | ||
αὐτὸν τῇ χαλκευτικῇ φύσῃ καὶ , ὅταν τοῦτο ποιήσῃς , διάστειλον αὐτὴν , ἕως οὗ θεάσῃ πᾶσαν πληρωθεῖσαν πνεύματος , |
: Βροτοῖς ἅπασι κατθανεῖν ὀφείλεται : κοὐκ ἔστι θνητῶν ὅστις ἐξεπίσταται τὴν αὔριον μέλλουσαν εἰ βιώσεται : τὸ τῆς ψυχῆς | ||
, μόνη δὲ σοφία τῶν ὄντων ἑκατέρων κρατεῖν ὡς ἑνὸς ἐξεπίσταται : πολιτεύεται μὲν γὰρ κατὰ πόλεμον ὡς εἰρήνην παντελῶς |
ἑαυτῷ , θαυμασίῳ τὴν ἡγεμονικὴν ἐπιστήμηντὸ γὰρ „ οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη „ λέλεκται δεόντως , ἐπειδὴ πολυτρόπων αἴτιαι κακῶν αἱ | ||
τῶν πάντων . διὸ καὶ προϊών φησιν “ οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη ” . ἀλλὰ μὴν καὶ διδασκαλικωτέρα ἐστὶ πασῶν , |
τί δὲ τὸ ἀσκοῦν τὴν ἀρετὴν καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς | ||
τοῖς ψύχουσι φαρμάκοις τε καὶ πόμασι καὶ ἐδέσμασιν εὐθὺς ὁρῶν ὠφελούμενον τὸν ἄνθρωπον , εἴ περ θερμὴ εἴη ἡ διάθεσις |
καὶ Πελασγικὸν λεὼν ἡμῶν ἀπηλλάξαντο πολεμίους ἔχειν , πτωχοὺς ἀλήτας εἰσορῶντες ἀλλ ' ὅμως [ οὐκ ἐξέδωκαν οὐδ ' ἀπήλασαν | ||
ἥκετ ' : οὐδ ' ὑπώπτευον δόλον , φίλων προσώπων εἰσορῶντες ὄμματα . οἳ δ ' εἰς τὸν αὐτὸν πίτυλον |
τις ἐξαύσας καταπίνει . ἀστραβεύειν τὰς ἐγκεντρίδας κόφινος στυλοβάτην γυνὴ καθεύδους ' ἐστὶν ἀργόν . μανθάνω . ἐγρηγορυίας δ ' | ||
' [ ὄμματα ] ? , προσυπέθηκεν τούτοις χλευαστικῶς ὅππαι καθεύδους ' ἁ κύων τὰν ῥῖν ' ἔχει : οὗτοι |
! ] ? [ χλιαίνῃ δ ' ὑπ ' Ἔρωτος ἀτασθάλου [ ] , ὅς σε [ δή τι κατασμύξας | ||
χολούμενος ] , αἶψα δ ' ἵκανεν λαοὺς Σαλμωνῆος ] ἀτασθάλου [ ] , οἳ τάχ ' ἔμελλον ? πείσεσθ |
ὄνομα εἶναι Ζεὺς καὶ Ὠρομάσδης , τῷ δὲ Ἅιδης καὶ Ἀρειμάνιος . φησὶ δὲ τοῦτο καὶ Ἕρμιππος ἐν τῷ πρώτῳ | ||
ὁ Χοιροβοσκός , . , , . . . . Ἀρειμάνιος : σημαίνει δὲ τὸν πολεμικόν . ὥσπερ γὰρ παρὰ |
, νηὸς ἄπο προθορόντας , ὅθι ξένος ἐν ψαμάθοισι κεῖται ἀποφθίμενος : τῷ οἱ κτέρεα κτερεΐξαι παμμήτειρα Ῥέη κέλεται γέρα | ||
τὰ δόγματα : τοῦτ ' Ἐπίκουρος ὕστατον εἶπε φίλοις τοὔπος ἀποφθίμενος : θερμὴν δὲ πύελον γὰρ ἐληλύθεεν καὶ ἄκρατον ἔσπασεν |
δὲ ἐν τροφῇ χόνδρῳ ὠοῖϲ ῥοφητοῖϲ ἄρτοιϲ ϲεμιδαλίταιϲ καὶ χοιρείοιϲ ποϲὶ καὶ ἀκροκωλίοιϲ καὶ ὀρνιθίοιϲ πιοτέροιϲ ἐριφείοιϲ τε κρέαϲι καὶ | ||
δὲ τὸ μὲν τῇ ῥινὶ προϲφερέϲθω , τὸ δὲ τοῖϲ ποϲὶ καταπλαϲϲέϲθω . ἐμβοάτω δέ τιϲ αὐταῖϲ τραχυτέρᾳ φωνῇ καὶ |
ἴσως ἀνάγκῃ τι εἴργασται : ἐμοὶ δὲ ἀποθανεῖν καλῶς ἔχει σωφρονούσῃ . Ταῦτα ἔλεγε θρηνοῦσα καὶ μηχανὴν ἐζήτει τελευτῆς . | ||
' : τὸ οὔ πρὸς τὸ αἰσχρά : οὐκ αἰσχρὰ σωφρονούσῃ , ἀλλὰ γενναία ἡ τοιαύτη φυγὴ , τουτέστι : |
καταμανθάνοντος αὐτοῦ τὸν βόλον εἶπε : Τί τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ καταμανθάνεις ; εἴθε ὡς τρώγει , οὕτως καὶ περιεπάτει . | ||
, τὸ σῶμα : ἐν δὲ τούτῳ ψυχήν , ᾗ καταμανθάνεις καὶ ὡς ἂν ἐμβλέπουσα χαρίζοιο καὶ ὅ τι ἂν |
ἀκολουθεῖν , Ὁμήρῳ δὲ πᾶν ὅ τι ἂν ἐπ ' ἀκαιρίμαν γλῶσσαν ἴῃ κελαδεῖν ; χωρὶς γὰρ τῶν λεχθέντων περὶ | ||
, εἰ μέλλουσι μὴ πᾶν ὅ τι κεν ἐπ ' ἀκαιρίμαν γλῶσσαν ἔπος ἔλθῃ λέγειν μηδ ' εἰκῇ συνθήσειν τὰ |
ναίοντες οὐκ εἰσὶν φίλοι . πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανὼν τὸ μηδέν ἐστι | ||
- μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανών τὸ μηδέν ἐστι |
πραγματικῇ ἐπιμελεῖσθαι εἰώθαμεν Σύγκρισίς ἐστι λόγος τὸ βέλτιον ἐπὶ χεῖρον παριστάνων ἢ παράλληλος ἐξέτασις ἀγαθῶν ἢ φαύλων . ἔστιν ἡ | ||
ἀποθεώσας , ὅτι δεῖ τοὺς οὕτως ἀποθανόντας ὡς θεοὺς ὀμνύναι παριστάνων , τοῖς δὲ κρίνουσι τὸ τῶν ἐκεῖ προκινδυνευσάντων ἐντιθεὶς |
αἰνῶ , νῦν ἀποιμώζω παρών , πατροκτόνον θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν | ||
χρησμωιδὲ μέγιστε : ἡσυχίαι γὰρ ὕπνου γλυκεροῦ σιγηλὸς ἐπελθών , προσφωνῶν ψυχαῖς θνητῶν νόον αὐτὸς ἐγείρεις , καὶ γνώμας μακάρων |
τὴν νοητὴν οὐσίαν καὶ τὸ θεῖον κάλλος καὶ ἁπλοῦν καὶ ἀτρεμές : ὥσπερ γὰρ , φησὶν , ἐκεῖναι αἱ μανίαι | ||
ἀνεξάλειπτον , ἄτρεπτον , ἀραρός , ἑστός , ἀκίνητον , ἀτρεμές , ἰσχυρόν , ἀρραγές . Συνομολογῶ , συναινῶ , |
πέρα ] ν γὰρ ἁπλοῦν τι πέφυκε βροτοῖϲ ] τελουμένοιϲιν ἔργοιϲ ] ουμενον οὐκ ἴϲαϲιν οὐδ ' ὁρῶϲιν ] νδε | ||
ἀπέχωϲιν τῆϲ ἐπιτάϲιοϲ . ” αὕτη φωνὴ πάλιν ἐν τοῖϲ ἔργοιϲ εὖ γεγυμναϲμένου . μέγιϲτον γὰρ ὄντωϲ τὸ ἐν τοῖϲ |
τοι ὁ μέγα πλούσιος μάλλον τοῦ ἐπ ' ἡμέ - ρην ἔχοντος ὀλβιώτερός ἐστι , εἰ μή οἱ τύχη ἐπίσποιτο | ||
νυμφ [ [ ] μα ? ? [ [ ] ρην [ [ ] ι ὅτι τῆς πολλῆς [ [ |
πονέοντα τόπον κατέχειν τὸ πνεῦμα , τὰ δὲ ἄλλα τοῖσιν εἰρημένοισιν ὅμοια γίνεται . Τὰ δὲ ῥήγματα πάντα γίνεται διὰ | ||
, καὶ σημήϊα καὶ πόνους τοὺς αὐτοὺς δείκνυσι τοῖσι κεῖθι εἰρημένοισιν : ἧσσον δὲ ταύτην τὴν ὁδὸν ποιέεται τὰ ἐπιμήνια |
! ! ! ! ! ! ! ! ] [ Πάρνε ] , πρός [ σε ] χρήσομαι [ ] | ||
[ ] ἀκούοντα : [ ⚓˘⚓ – – ] , Πάρνε ? ? ? ? ? , ς ? ' |
εἴχομεν , πῶς οὐ νῦν γε κἀκείνοις καὶ τοῖς προσυπάρξασι στέρξαι προσήκει ; τοὺς δ ' ὑπερδιατεινομένους τουτουσὶ καὶ μέχρι | ||
προτιμήσαι τοῦ πατρὸς οὔτε πατὴρ καταμελήσας τοῦ παιδὸς ἕτερον ἂν στέρξαι νέον , ἀλλὰ τοσοῦτόν γε οἱ πατέρες νικώμενοι προσνέμουσι |
ὅτι τὰ Φιλίππῳ ϲυμφέροντα καὶ λέγει καὶ ποιεῖ , ὅτι γενόμενοϲ ἵππαρχοϲ τοὺϲ Ὀλυνθίων ἱππέαϲ προὔδωκε Φιλίππῳ , ὅτι τοῦτο | ||
ἔμετοϲ ἐκβάλλει , ποτὲ μὲν ἐπὶ τῷ τῆϲ πτιϲάνηϲ χυλῷ γενόμενοϲ ἢ μελικράτῳ : ὅϲοι δὲ γλίϲχροι τέ εἰϲι καὶ |
βατανίων εὐθέως . . . . δίπυρον παραθήσεις , ᾠὸν ἐπιτετμημένον , πυόν , μέλιτος ὀξύβαφον , ἀποταγηνιῶ , τυροῦ | ||
βατανίων εὐθέως . . . . δίπυρον παραθήσεις , ᾠὸν ἐπιτετμημένον , πῦον , μέλιτος ὀξύβαφον , ἀπὸ ταγηνίω , |
ἔτι μηδ ' ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο . Τοῦ δ ' εἵνεχ ' ἡμᾶς ταῦτ ' ἔδρασαν ; εἰπέ μοι . | ||
οὐδ ' εἰ δεινὰ πάντα προσβάλοις . τοῦ σώματος γὰρ εἵνεχ ' οἱ πολλοὶ πόνοι , τοῦδ ' εἵνεκ ' |
, ἣ ἐν σώματι πάντα λέγεται κακοπαθεῖν καὶ ταλαιπωρεῖν ἐν ἀνοίαις καὶ ἐπιθυμίαις καὶ φόβοις καὶ τοῖς ἄλλοις κακοῖς γιγνομένη | ||
” τὸ γὰρ ἔπαθλον θέλει δηλοῦν . ἀεσιφροσύνῃσιν ἀσυνεσίαις , ἀνοίαις . φαίνεται δὲ ἐκ τοῦ ἀέσαι , ὅ ἐστι |
: πιστὸν γὰρ οὐδὲν ἡγησόμεθα γῆς μέρος παρελθόντες ὡς κόνεως ἀπιστοτέρους τοὺς ἐξ ὑμῶν τῶν ἑταίρων κρατίστους . ὧν εὐτυχούντων | ||
Λακεδαιμόνιοι , τῆς καθ ' ὑμᾶς αὐτοὺς πολιτείας καὶ ὁμιλίας ἀπιστοτέρους ἐς τοὺς ἄλλους ἤν τι λέγωμεν καθίστησιν : καὶ |
κινεῖσθαι λέγουσαν . πρόβλημα . γεωμετρικῶς δεῖ , φησίν , ἐκθεμένους τὸ πρόβλημα ζητεῖν ἀποδεικτικῶς , πότερον πάντα κινεῖται ἢ | ||
μέσον ἔσται τὸ τελικὸν αἴτιον , ἔπειτα καὶ τὸν προσυλλογισμὸν ἐκθεμένους . ἐντεῦθεν γὰρ ἂν μᾶλλον ἕκαστα φανερώτερα καὶ σαφέστερα |
παρρησίας ἔφη : [ “ ἄνδρες Σάμιοι , εὐκαταφρονήτους ἡ ἀμορφία εἴωθε ποιεῖν τοὺς νοῦν ἔχοντας σώφρονα καὶ ὄντας εὐγενεῖς | ||
ἡ Νιόβη , ὅτι πολύτεκνος . ἐναντίως τε εἰ ἡ ἀμορφία καὶ πενία ψεκτόν , ψεκτέος μὲν Ὀδυσσεύς , ὅτι |
τε καὶ πρακτικήν , κακίας δὲ τὸν μὲν ἀπὸ τῆς ἀφοβίας ὑπερβάλλοντα ἀνώνυμόν τινα λέγει , εἴη δ ' ἄν | ||
αὐτοὶ μεμηχανήμεθα τοὺς γὰρ γόητας οὐκ ἐν θοίνῃ λέγωτῆς δὲ ἀφοβίας καὶ τοῦ λίαν θαρρεῖν καὶ ἀκαίρως ἃ μὴ χρή |
Τυδεΐδη μήτ ' ἄρ με μάλ ' αἴνεε μήτέ τι νείκει : εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ ' Ἀργείοις ἀγορεύεις | ||
ἄλαλον , ἦτορ δὲ ἄλκιμον καὶ ἀνδρεῖον , ἐν λυγρῷ νείκει κατέχει λήθη καὶ θάνατος , τουτέστι καὶ ἕτερός τις |
ἕωϲ ἂν θερμοὶ γένωνται ϲφόδρα : εἶθ ' οὕτωϲ τὸ ϲυμφέρον πρόϲφερε . ὡϲ γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ ϲημεῖόν ἐϲτι | ||
τῶνδ ? ? ' ἀεὶ ? ? [ ] τὸ ϲυμφέρον , αἰτίαν γὰρ ἦχον ὡϲ ἄλλωϲ μὲν εἴην ? |
ω ? ! [ βλέπω ϲεγ ? [ πρὸϲ τῆϲ Ἀθηνᾶϲ . οπ ? ? [ ολν ? ? ! | ||
! ! ! ] αφαιϲ ? ἔχων πρὸϲ τῆϲ ] Ἀθηνᾶϲ , τοϲοιϲ ? ? [ ! ! ] ! |
ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐπιγέγραπται τόδε : οἰκείοις δακρύοις ἁ γειναμένα κατακλαίει Πιττακὸν ἥδ ' ἱερὰ Λέσβος ἀποφθίμενον . ἀπόφθεγμα αὐτοῦ | ||
ὅτι καὶ ὁ Ζεὺς ἐν τῇ ἐκπυρώσει ἔρημός ἐστι καὶ κατακλαίει αὐτὸς ἑαυτοῦ : τάλας ἐγώ , οὔτε τὴν Ἥραν |
ἐπιγονατίδοϲ ἐκϲτῆναι κωλύεται . τοῖϲ αὐτοῖϲ οὖν τῆϲ κατατάϲεωϲ χρώμενοι τρόποιϲ , ποτὲ μὲν διὰ τῶν χειρῶν μόνον , ποτὲ | ||
ἀγαθὸν εἶναι τὸν θεόν . ἀλλ ' οἱ γενόμενοι τοῖϲ τρόποιϲ αὐτοὶ κακοί : πολλὴν δ ' ἐπιπλοκὴν τοῦ βίου |
προειρημένων νοημάτων λαβεῖν , ἐξαιρέτως δὲ ἐπὶ τοῦ τοὺς μὲν σέβοντας τιμῶ , τοὺς δὲ βλασφημοῦντας με σφάλλω : τοῦτο | ||
ὡς ἐναντίους τοῖς ἀθέοις ἔθετο : ἐνταῦθα δὲ ὅρα τὸ σέβοντας , νῦν μὲν λεχθὲν ἐνεργητικῶς , παρὰ δὲ τοῖς |
κινηθεὶς εἶπεν ἐπ ' αὐτῶν : οὐ γὰρ λόγοις Λάκαινα πυργοῦται πόλις , ἀλλ ' εὖτ ' [ ἂν ] | ||
διελέγετο . , ; , ; , . . Συριανός πυργοῦται συναγυρμός ὅτι Ἰσίδωρος ὁ φιλόσοφος , ὥς φησι Δαμάσκιος |
γὰρ τυχόντα τῶν πραγμάτων οὐ δεῖται πόνων καὶ τὸ τέλος ἀηδέστατον ἔχει , τὰ σπουδαῖα δὲ τοὐναντίον . εἶτα ἐκ | ||
, καὶ διὰ τοῦτο καὶ ὠφέλιμον , ἐναντιώτατον δὲ τὸ ἀηδέστατον . τὴν δὲ πρώτην αὐτοῦ κρᾶσιν , ὡς ἂν |
ἢ πόθεν γεγονὼς συνήθης ; οὐκ ἂν ἐπιτρέψαιμί σοι ἄλλως ποῆσαι . πάντ ' ἔχομεν . ὦ Ἡράκλεις , τουτὶ | ||
, ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποῆσαι , πολυωφελῶς μὲν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων , τυχηρῶς |
ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν : τοῦτον σχολῆς τῆσδ ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω . Καὶ ὃς ἀναστάς : οἱ μὲν ἐκήρυσσον | ||
: τὸν δ ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα , ἐᾶν |
νοήσει [ φρασσάμενος τά κ ' ἔπειτα καὶ ἐς τέλος ᾖσιν ἀμείνω ] : ἐσθλὸς δ ' αὖ κἀκεῖνος ὃς | ||
οἵ τε πρηκτῆρες ἔασι , φόρτου τε μνήμων καὶ ἐπίσκοπος ᾖσιν ὁδαίων κερδέων θ ' ἁρπαλέων : οὐδ ' ἀθλητῆρι |
τὸν χῶρον , ὁ μὲν ἵππος πρῴ τε κομίζων τὸν κηδόμενον εἰς τὴν ἐπιμέλειαν καὶ ἐξουσίαν παρέχων ὀψὲ ἀπιέναι , | ||
δεῖ γάρ με φαίνεσθαι τῶν φίλων μᾶλλον ἢ τῶν ἐμαυτοῦ κηδόμενον . Ὅταν παρ ' ὑμῶν ἀφίκηταί τις , πρῶτον |
σεσημείωται διὰ τῆς αι διφθόγγου γραφόμενα . Τὰ διὰ τοῦ ιτη ὑπὲρ δύο συλλαβὰς κύρια βαρύτονα διὰ τοῦ ι γράφονται | ||
? [ . . . . . . [ ] ιτη ? [ [ ] χυθη [ [ ] επιτο |
ϲπληνίον ἐπιτίθει τῆϲ τετραφαρμάκου . Περὶ χαλαζίων . χαλαζιᾶν δὲ λέγουϲι τὰ βλέφαρα , ὅταν ἐκϲτραφέντων αὐτῶν φαίνηταί τινα ὑπερέχοντα | ||
δέ τιϲ καὶ ἀμυνόμενοϲ αὐτὸν ἀποκτεῖναι βούλοιτο τὸ θηρίον , λέγουϲι τοῦτον μοχθηρὸν ὄζειν πάνυ , καὶ μηδενὸϲ δὲ ἄλλου |
τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
περιπεπλιγμένα . ἀλλ ' εἰ μέλλειϲ ἀνδρείωϲ φῴζειν ὥϲπερ μύϲτακα ϲαυτοῦ . . . δὸϲ νῦν τὸν ἄμυλον πρῶτον αὐτῷ | ||
' ϲτὶ μηδὲ τόνδ ' ἐ ! [ πόει τὸ ϲαυτοῦ πρῶτον [ καλῶϲ ἐγὼ δὲ ϲυνβρα [ πῶϲ οὖν |
, τῇ δὲ τέχνῃ κακὸν καὶ ἐλάττονα τοῦ σώματος , ἐπερωτώντων αὐτὸν ποῖός τις ἐστιν εἶπεν : οὐδεὶς κακὸς μέγας | ||
καθ ' ἕνα τῶν συγκλητικῶν προαγαγόντων ἐπὶ τὰ ἔμβολα καὶ ἐπερωτώντων τίς ἔστιν ὁ ἀνελών , οἱ μὲν ἄλλοι ἅπαντες |
τῆς δριμύτητος , καὶ μάλιστα μιγνύντων ἡμῶν τῶν τὰς δήξεις ἀμβλυνόντων . ἐν δὲ τῷ καιρῷ τῶν φλεγμονῶν καταπλάσματά τε | ||
διαφορήσας χοιραδώδη σκληρότητα . μίγνυται δ ' αὐτοῖς τι τῶν ἀμβλυνόντων τὸ σφοδρὸν τῆς δυνάμεως . ὄνων ὄνυχας κεκαυμένους ἐλαίῳ |
παρειμένος , ἅτε πρὸς ταῦτα ἀνάγωγος ὢν διὰ τὴν οὐκ ἀκολάκευτον πατρῴαν οὐσίαν , ἱερὰν δὲ ζωὴν προβεβλη - μένος | ||
διαφέρειν ῥοθίου κυμάτων αἰγιαλοῖς προσηχούντων , ψῆφον δὲ ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἀκολάκευτον ἐπ ' ἀρετῇ περὶ πλείστου πάντων ποιούμενον , τοῦτον |
! ] νικας ? ? [ ! ! ] ! νδε ? ? ? ! ωλιμ ? [ ! ! | ||
] ἀνήμερος [ ος ] # ? εἶναι καὶ [ νδε ] ? πέλας [ ας ] ? ἀξιοῦσθαι [ |
ἢ οἱ ὁρισμοί . καὶ εἰ μὲν τὰς προτάσεις τις ἐκδέξαιτο , τὸ ὑλικὸν αἴτιον λέγει , εἰ δὲ τοὺς | ||
ἀποκοπῆς γεγενημένης ἀπὸ τοῦ ἦρα , ὡσεὶ καὶ εἴ τις ἐκδέξαιτο τὸ δῶμα καὶ τὸ δῶ . ἀλλ ' οὐκ |
κοιλίαν ὁρμᾷ , καὶ ἐν τῇ ὑπόπτῳ ἡμέρᾳ ἀντὶ τοῦ ῥοφήματοϲ ϲύμμετρον διδόναι πρὸ πολλοῦ τῆϲ ὥραϲ καὶ ψωμοὺϲ ὀλίγουϲ | ||
, ὅτε φηϲί : “ καιρὸν δὲ τῆϲ δόϲεωϲ τοῦ ῥοφήματοϲ τόνδε μάλιϲτα φυλάττεϲθαι κατ ' ἀρχὰϲ καὶ διὰ παντὸϲ |
ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
σφόδρα ἄνθρωπον , ἀπολαύοντα μηδὲν ὧν ἔχει . μὴ πάντοθεν κέρδαιν ' : ἐπαισχύνου δέ μοι : τὸ μὴ δικαίως | ||
τὸ καλῶς ἀκούειν ταχὺ ποιεῖ πᾶσιν κακῶς . Μὴ πάντοθεν κέρδαιν ' , ἐπαισχύνου δέ μοι : τὸ μὴ δικαίως |
πάσχειν , ἀνάγκη δέ τι καὶ τῷ στρατῷ γενέσθαι παραμύθιον ὑβρισμένῳ τε καὶ παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ πρὸς τῶν κοινῶν ἐχθρῶν | ||
ταύτην τὴν ὑπερβολὴν τῆς τιμωρίας τῷ γε τὸ σῶμ ' ὑβρισμένῳ δεδωκέναι . τί οὖν ; ἐμοὶ τῷ τοσαύτῃ κεχρημένῳ |
ἀκόλαστον . δάκνει γὰρ τὸ παραινούμενον , ὅταν τις ἕτερον κεύθῃ ἐνὶ φρενὶ , ἄλλο δὲ εἴπῃ [ Ι ] | ||
κεῖνος ὁμῶς Ἀίδαο πύλῃσιν , ὅς χ ' ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ ” , ταῦτα |
μέλι . ἀπο - τίθεται δὲ εἰϲ ἀργυρᾶ ἢ ὑέλινα ϲκεύη μὴ πάνυ πλήρη , παρ ' ἕκαϲτά τε ἀποπωματίζεται | ||
[ ἀλλὰ ] δίκαιον τοῦτο νομιζ [ ] ? [ ϲκεύη ] ? δ ' ἐθέλει γείτονοϲ [ ] ? |
ἄνδρας ἀγείρας καὶ κύνας : οὐ μὲν γάρ κε δάμη παύροισι βροτοῖσι : τόσσος ἔην , πολλοὺς δὲ πυρῆς ἐπέβης | ||
. Νοῦς ἀγαθὸν καὶ γλῶσσα : τὰ δ ' ἐν παύροισι πέφυκεν ἀνδράσιν , οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις |
αὑτοῖϲ οὔτε ἐμπόριον οὔτε ἄλλην διατριβὴν οὐδεμίαν : πάνταϲ δὲ ἀνθρώπουϲ ἀφικνεῖϲθαι πρὸϲ τὴν Δῆλον ἔλεγον , καὶ αὐτοὶ τὰ | ||
μαϲηθέντων ἐπιτιθέμενον , ὑπώπιά τε αἴρει : τοῖϲ δὲ τοὺϲ ἀνθρώπουϲ ἀναιροῦϲι θηρίοιϲ ἐναντιώτατόν ἐϲτιν . Ϲιδηρῖτιϲ εἴρηται : ἡ |
τὰς δυνάμεις διαιρῶν φησι δίδυμα [ γὰρ ] τόξα αὐτὸν ἐντείνεσθαι χαρίτων , τὸ μὲν ἐπ ' εὐαίωνι τύχᾳ , | ||
ἐξ οὗ εἴ τις τοὺς πόδας χρίσειεν , συμβαίνειν εὐθέως ἐντείνεσθαι ἐπὶ πολὺ τὸ αἰδοῖον , καὶ τινῶν μὲν μηδ |
γρῖφοι , οἷον εἶδον ἐγὼ πυρὶ χαλκὸν ἐπ ' ἀνέρι κολλήσαντα καὶ τὸ ἐπὶ ξύλου με κοὐ ξύλου καθημένην καὶ | ||
οἷον : ἄνδρ ' εἶδον πυρὶ χαλκὸν ἐπ ' ἀνέρι κολλήσαντα οὕτω συγκόλλως ὥστε σύναιμα ποιεῖν . τοῦτο δὲ σημαίνει |
ἐπὶ τὰ πρῶτα γένη , καὶ τὰ ἐκ τούτων νοερῶς πλέκουσα , ἕως ἂν διέλθῃ πᾶν τὸ νοητόν , καὶ | ||
καὶ τοῦτο ὑμεῖς ἰδεῖν ὑπεμείνατε ; ἡ τοὺς στεφάνους ὑμῖν πλέκουσα , ἡ σπένδουσα τοῦ πρώτου γάλακτος , ἧς καὶ |
φακόν : τοῦτο δὲ ὅμοιον μὲν τῇ ὄψει καὶ τὸ βούκερας , θερίζεται δὲ περὶ Πλειάδος δύσιν . Διαφέρει δὲ | ||
ῥίζαν δὲ ὑποστρόγγυλον : οὐθὲν δὲ ἕτερον ἀφαυαίνεται παρὰ τὸ βούκερας . γίνεται δὲ ταῦτα ἐν ταῖς λεπταῖς οὐκ ἐν |
πράγμασιν , πῶς ἐὰν εἴπω ἄνθρωπός ἐστι ζῷον λογικὸν θνητὸν ἀποθνῆσκον καὶ τὰ ἑξῆς καὶ πλεονάσω ταῖς λέξεσιν ὁ ὅρος | ||
ταὐτὸν γάρ ἐστιν κατὰ τὴν σημασίαν τὸ θνητόν καὶ τὸ ἀποθνῆσκον . ἐπειδὴ οὖν οὐδὲν πλέον σημαίνει ἡ προστεθεῖσα λέξις |
, διαλέληθεν , ταὐτὸν ὄνομα ἐπ ' ἀνθρώποις ἐναν - τίως ἔχουσιν κείμενον , τῷ τε εἰδότι καὶ ἐπὶ τῷ | ||
. Καὶ ἔτι ἡ τίος . Ἡ μέντοι τίω καὶ τίως , συζυγοῦσαι τῇ ἐμίω καὶ ἐμίως , πάλιν παρὰ |
περὶ αὑτῆς , ὅτι παῖδα ἔχοι ποιμένα καὶ πολλάκις αὐτὴ νέμοι τὰ πρόβατα : ἔχειν δὲ μαντικὴν ἐκ μητρὸς θεῶν | ||
χειρὶ παιωνίᾳ κατασχεθών , εὐμενῆ βίαν κτίσας , καὶ κράτος νέμοι γυναι - ξίν : τὸ βέλτερον κακοῦ καὶ τὸ |
καὶ καταπλάϲϲειν τοῖϲ πρὸϲ φλεγμονὰϲ ἀναγραφηϲομένοιϲ , κολλύρια δὲ προϲάγειν ἀδηκτότατα , εἰ δὲ καὶ ἀκάθαρτα φαίνηται τὰ ἕλκη . | ||
, καὶ ὅταν γε ἀκριβῶς ᾖ πυρώδους ἄμικτος οὐσίας , ἀδηκτότατα ξηραίνει : συντελεῖ δ ' εἰς τοῦτο αὐτῇ τὸ |
: Τὰ μὲν ἄλλα ὀρθῶς ἐπιλελογίσθαι μοι δοκεῖς , ὦ Φουφέττιε : θαυμαστὴ γάρ τις ἡ τὴν οὐδέποτε συμβᾶσαν ὁμοιογένειαν | ||
' οὐδέτερα . πολλὰ εἶχον ἔτι καὶ ἰσχυρά , ὦ Φουφέττιε , πρὸς τὰς δικαιώσεις , ἃς σὺ παρέσχου , |
ὁμοίου τὸ ὅμοιον καταλαμβάνεσθαι πέφυκεν : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' | ||
ψυχὴν ἀπεφήνατο , οὕτω λέγων : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' |
: ὤμοσε ? [ ] [ γὰρ θεός ] , γέρονθ [ ] ? ' ὅτι ? [ ] Πˈρίαμον | ||
. πράξας ἀρωγήν : ἄγγελον δ ' οὐ μέμψεται πόλις γέρονθ ' , ἡβῶντα δ ' εὐγλώσσῳ φρενί . ἰὼ |
. παύονται δὲ τῶν καθάρϲεων αἱ μὲν περὶ τὸ πεντηκοϲτὸν ἔτοϲ , ϲπάνιαι δὲ μέχρι τῶν ἑξήκοντα , ἐνίαιϲ δὲ | ||
ἡ παροῦϲα ὥρα τοῦ ἔτουϲ , ποταπὸν δὲ τὸ ϲύμπαν ἔτοϲ : ἐντεῦθεν γὰρ τὰϲ διαίταϲ εὑρήϲειϲ ποιεῖϲθαι κάλλιϲτα , |
; ἀλλ ' ἀναγκαίως ἔχει ἢ λωποδυτεῖν τὰς νύκτας ἢ τοιχωρυχεῖν , ἢ τῶν ποιούντων ταῦτα κοινωνεῖν τισιν , ἢ | ||
καὶ κάκιον , καὶ κλέπτειν γε ἅμα καὶ ἀνδραποδίζεσθαι καὶ τοιχωρυχεῖν καὶ συλλήβδην ὁτιοῦν ἀδικεῖν καὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ |
, ἥτις ἐσπάρη ἐν . Καὶ ἐπλήθυνεν φαρμακεία καὶ ἡ μαγεία καὶ ἡ μαντεία καὶ οἱ κληδονισμοὶ καὶ ἡ πορνεία | ||
προφήτης ἀγνοῇ τι τῶν ὄντων , ἵνα φιλοσοφία μὲν καὶ μαγεία ψυχὴν τρέφῃ , σῴζῃ δ ' ὅταν τι πάσχῃ |
? ] ? [ ] ἐπιφορᾶι [ ] [ ] ναμ ! ! ! ! [ ] [ των ] | ||
τι ? ? ] πιθανὸν [ ] [ ! ] ναμ ? [ ] [ ! ] οπουμεημ [ ! |
οὔτε παῖδας τοὺς ἑωυτῆς οὔτε θεράποντας οὔτε οὐσίην ἡντιναῶν ἐθέλει σῴαν ἐσιδέειν , φθορὴν δὲ πᾶσαν ἀρεῖται καὶ εὔχεται εἶναι | ||
καὶ μόνον ὅτι ἐκ λύκου στόματος καὶ ὀδόντων ἐξῆρας κάραν σῴαν μηδὲν παθοῦσαν . Ὁ μῦθος πρὸς ἄνδρας οἵτινες ἀπὸ |
ἐπὶ τὸ πολὺ ἐπὶ τῶν ἀσελγῶς ἐρωμένων . Παιδουργία . παιδοποιΐα . Παλίμβολος . ὕποπτος καὶ ὕπουλος , πολυμετάβολός τε | ||
εἰς γονεῖς . γάμει δυνατὸς ὢν ἄρχειν . ὅρος ἀφροδισίων παιδοποιΐα . μοιχός ἐστι τῆς αὑτοῦ γυναικὸς πᾶς ὁ ἀκόλαστος |
πάσας ἅμα τῷ πλήκτρῳ τὰς χορδὰς ἐπιτρέχοντες ἐν ῥυθμῷ μὲν ἀναπαίστῳ , μετ ' ὀξέος δὲ τόνου τὸν θεὸν ᾄδουσιν | ||
συνεχῶς ὥσπερ καὶ ἐν τῷ ἰαμβικῷ τῷ ἐπὶ τῆς ἀρτίου ἀναπαίστῳ : ἑκάτερον γὰρ ἄλογον : οὔτε γὰρ ἐν τῷ |
καταβαίνουσαν ἐκ τοῦ θεοῦ μέχρι γῆς . Πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον , ἢ σκολιαῖς ἀπάταις ἀναβαίνει ἐπιχθόνιον γένος ἀνθρώπων , | ||
λῆμα και Θέων ἀλκᾶι ὅμοιον τῶι : πότερον δίκα τεῖχος ὕψιον ἢ σκολιαῖς ἀπάταις τὸ νόημα τοιοῦτο [ ] : |
Εὐβούλου ⌊ τόδε ⌋ δούλου σῆμα ? κενὸν ⌊ ⌋ κενόφρων ⌊ θῆκεν Ἀριστοτέλης - ⌋ : ὃς ⌊ γαστρὸς | ||
: Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν Ἀριστοτέλης , ὃς διὰ τὴν ἀκρατῆ γαστρὸς φύσιν |
πρόβατον κατὰ τὸ εἰωθὸς ἀμελγόμενον ἢ τὸ τοῦ πόκου βάρος ἀποτιθέμενον , σιγῇ ἕπεται : διὸ καὶ ὑποσκελιζόμενον καὶ τὸν | ||
εὔτονος καὶ ἀνάτασιν ἔχων . Χαλεπὰ τὰ καλά : Πίττακον ἀποτιθέμενον τὴν ἀρχὴν πρὸς τοὺς θαυμάζοντας εἰπεῖν [ φασί ] |
ἐνετείλατό μοι εἰπεῖν πρὸς ὑμέας . Ἐγὼ δὲ περὶ μὲν εὐνοίης τῆς πρὸς ὑμέας ἐξ ἐμέο ἐούσης οὐδὲν λέξω , | ||
τε μάλιστα φίλων ἐμῶν καὶ πάμπαν ἐπαινέω σοφίης τε καὶ εὐνοίης τῆς ἐς ἡμέας , ἣν δὴ ἐπεδέξαο . νῦν |
, μαντιπόλου Φοίβοιο χολωσάμενος περὶ νίκης , καί οἱ φέγγος ἄμερσεν , ἀναιδέα φῦλα δ ' ἔπεμψεν ἁρπυίας , πτερόεντα | ||
τ ' ἀμέρδει αὐχμηροὺς , τέκνων δὲ γονῆς ἢ πάμπαν ἄμερσεν , ἢ ἕνα τηλύγετόν περ ἐνὶ μεγάροισιν ἔδωκεν : |
. Ἀστῶν μηδενὶ πιστὸς ἐὼν πόδα τῶνδε πρόβαινε μήθ ' ὅρκωι πίσυνος μήτε φιλημοσύνηι , μηδ ' εἰ Ζῆν ' | ||
καὶ κοινῇ ] , ἔπειτα τῶι νόμωι ] καὶ τῶι ὅρκωι , ὃς κελεύει ] ὑμᾶς ὁμοίως ἀκούειν ] τῶν |
ἑτέροις ἀπείρως ἅμα καὶ μικροψύχως διακειμένοις , οἳ ἐπειδάν τι πταίσωσιν ἅπαξ , τὴν ἐλπίδα τοῦ μέλλοντος ὁμοίαν ἔχουσι τῇ | ||
ὅτι δεῖ τοὺς νοῦν ἔχοντας μὴ περιμένειν , ἕως ἂν πταίσωσιν , ἀλλ ' ἐν τῷ κρατεῖν ποιεῖσθαι τὴν εἰρήνην |
, εἰ ἤλπικε τὸν δικαστὴν αὐτῆς ἐπιλελῆσθαι : ιβʹ ἢ συνδραμόντα τὴν γνώμην διαβάλλειν τοῦ ἀντιδίκου : ιγʹ ἢ μὴ | ||
πρὸς αὐτὸν μῖσος : πάντα γὰρ ταῦτα πρὸς ἕνα καιρὸν συνδραμόντα παραδόξως τὰς ἀπιστουμένας πράξεις πρὸς τέλος ἤγαγεν . ἡμεῖς |
. Ἀλλ ' ἐκεῖνο δόξει παραλελεῖφθαι , τὸ τὰ ἐν ἀνταποδόσει ἐν ἁπλοῖς καθίστασθαι . οὐκ ἔχει δὲ τῇδε τὸ | ||
πρὸς τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν . τὸν δὲ Πτολεμαῖον ἐν ἀνταποδόσει μείζονος χάριτος ὑπερβάλλεσθαι βουλόμενοι θεωροὺς ἀπέστειλαν εἰς Λιβύην τοὺς |
, καὶ μάλιστα τὸν Πίνδαρον , συνεχῶς λέγοντα ἐν ταῖς αἰτήσεσι τὸ ἐμίν . 〚 τουτὶ παρέξει : Ἡ τρίτη | ||
κινήσει δὲ καὶ ὁ φιλόσοφος γνώμηνεἴρηται γὰρ ὡς ἐν ταῖς αἰτήσεσι τῶν δωρεῶν ὁ πρῶτος λέγων κατηγόρου τάξιν ἐπέχει ὁ |
οὐ πολὺ γὰρ καὶ αὐτὸς μετὰ τῆς πόλεως ἀπολεῖται : ἐπίλεξαι : τῇ μαντικῇ τῇ διὰ πυρός : ὁ μέν | ||
κατάπαυσις πάσης ἐνεργείας . Ὅτε οὖν βούλει ἀποτελέσαι τι , ἐπίλεξαι ὥρας ἃς εἰρήκαμεν καὶ ἐπίφερε ὀνομασίας ἃς βούλει ἡμερῶν |