| Τυδεΐδη μήτ ' ἄρ με μάλ ' αἴνεε μήτέ τι νείκει : εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ ' Ἀργείοις ἀγορεύεις | ||
| ἄλαλον , ἦτορ δὲ ἄλκιμον καὶ ἀνδρεῖον , ἐν λυγρῷ νείκει κατέχει λήθη καὶ θάνατος , τουτέστι καὶ ἕτερός τις |
| ἀγλαΐζεται δέ : ἐπαγωγικῶς ἀπὸ τῶν καταριθμηθέντων : εἰρηκὼς γὰρ ἀφνεὸς , ἀγαθὸς , δίκαιος , βασιλεὺς , ἐν τῇ | ||
| ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν : ὃς μὲν ἀχˈρήμων , ἀφνεὸς τότε , τοὶ δ ' αὖ πλουτέοντες * * |
| πάλιν ἡμέρᾳ ὡς συναγορεύοιμι τῷ Φιλοκράτει , καὶ τὴν ἐκκλησίαν εὐημερήσας οἰχοίμην φέρων , πείθων ὑμᾶς μὴ προσέχειν τοῖς τὰς | ||
| μισούσῃ πέμπει καὶ δεῖται καὶ κλαίει , πάλιν δὲ μικρὰ εὐημερήσας ἐπαίρεται : πλὴν καὶ τότε πῶς ; † μηδ |
| καὶ γελάσαι ὡς τεράστιόν τι πεποιηκώς : καὶ αὐλούμενος δὲ κροτῆσαι ταῖς χερσὶ μόνος τῶν ἄλλων καὶ συντερετίζειν καὶ ἐπιτιμᾶν | ||
| ἐκ κελεόντων . οὐ μὰν οὐδὲ λύραν τις ἐπίσταται ὧδε κροτῆσαι Ἄρτεμιν ἀείδοισα καὶ εὐρύστερνον Ἀθάναν ὡς Ἑλένα , τᾶς |
| μεταπεμψάμενος δὲ τὸν υἱὸν ᾐτιᾶτο ὡς τοιαῦτα συσκευάζοντα κατὰ ἀνδρὸς εὔνου καὶ οἰκείου . ὁ δ ' Ἀντωνῖνος τὰ μὲν | ||
| , καὶ θορυβηθῆναι κἂν ἄλλο τι βούλησθ ' ὑμεῖς , εὔνου καὶ δικαίου τοῦτο πολίτου κρίνω . βουλοίμην δ ' |
| , ἣ ἐν σώματι πάντα λέγεται κακοπαθεῖν καὶ ταλαιπωρεῖν ἐν ἀνοίαις καὶ ἐπιθυμίαις καὶ φόβοις καὶ τοῖς ἄλλοις κακοῖς γιγνομένη | ||
| ” τὸ γὰρ ἔπαθλον θέλει δηλοῦν . ἀεσιφροσύνῃσιν ἀσυνεσίαις , ἀνοίαις . φαίνεται δὲ ἐκ τοῦ ἀέσαι , ὅ ἐστι |
| οἳ βροντὴν Ζηνὶ ἔδοσαν τεῦξάν τε κεραυνόν . ἐπ ' ἀφθίτῳ : ἐπὶ θείῳ καὶ θαυμαστῷ καὶ ἀθανάτῳ ἔργῳ . | ||
| . ἐντεῦθεν οὖν τὸ θεῖον εἰσηγήσατο , ὡς ἔστι δαίμων ἀφθίτῳ θάλλων βίῳ νόῳ τ ' ἀκούων καὶ βλέπων , |
| ὁπόταν ὀργιζώμεθα . Μηδὲν λογίζου , πάντα καιρῷ γίνεται . Μίσει τὸν ἐχθρόν , τὴν δ ' ἀλήθειαν λέγε . | ||
| . Σοφίᾳ χρῶ . Ἤθη δοκίμαζε . Ὑφορῶ μηδέν . Μίσει διαβολάς . Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . |
| οἷον : ἀμίσαλλοί τε γέροντες , κατ ' ἔνδειαν , μισγόμενος . . . . ἀμίστυλλον : † τὸ μὴ | ||
| τῶι αὐτῶι θεῶι ? ὄνομα ? κεῖται . ἀνὴρ γυναικὶ μισγόμενος ? ἀφροδισιάζειν λέγεται ? κατὰ φάτιν . τῶγ γὰρ |
| δ ' αὖτ ' ἐν κλισίῃς Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς ἐντύνοντ ' ἄριστον ἅμ ' ἠοῖ κειαμένω πῦρ ἔκπεμψάν τε | ||
| δ ' αὖτ ' ἐν κλισίῃ Ὀδυσεὺς καὶ δῖος ὑφορβὸς ἐντύνοντ ' ἄριστον ἅμ ' ἠόϊ , κηαμένω πῦρ , |
| ' ἂν μήποτ ' ἐθελῆσαι πάλιν ἀναβιῶναι , λογισάμενον τὸν βεβιωμένον ἑαυτῷ βίον , ὅστις μὴ τυγχάνει παιδικῆς δόξης μεστὸς | ||
| ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ τὸν βεβιωμένον αὑτῷ βίον αὐτίκα δὴ μάλα ἐρεῖ μακρᾷ τῇ φωνῇ |
| μέν κε πύλας καὶ τείχεα δύω , Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναθήσει , ὅς μ ' ἐκέλευε Τρωσὶ ποτὶ πτόλιν | ||
| κιχάνετε , μὴ δὲ λίπησθον , καρπαλίμως , μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ Αἴθη θῆλυς ἐοῦσα : τί ἢ λείπεσθε φέριστοι |
| : ἀλλὰ καὶ ἄλλους παύεσκον μνηστῆρας , ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι . ἀλλά μοι οὐ πείθοντο κακῶν ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι | ||
| ἐπαύσατο χωόμενός περ : ἅζετο γὰρ μὴ Νυκτὶ θοῇ ἀποθύμια ῥέζοι . Τολμηρῶς δὲ περὶ αὐτῆς φησιν ἐρεῖν ἐπειδήπερ ἀποφατικῶς |
| αἰτίας ἐξαγγέλλειν , πάλαι παραλειφθείσας τῇ τῶν μετιόντων τὴν τέχνην ἀπραγμοσύνῃ . Ἐπεὶ δὲ πρὸς ἐμαυτὸν γεγονὼς τὸ μὲν ἀτελῆ | ||
| καιροῦ τινι χαλεπότητι καὶ τῇ τινων ἀναισχυντίᾳ , αὑτοῦ δὲ ἀπραγμοσύνῃ . τοῦτο δὲ εἰδότες οὐδὲ ἐκεῖνο ἀγνοοῦσιν , ὅτι |
| , ἢ νοῦν θεῖον , διαφέροντα τοῦ ἀνθρωπίνου ἀκριβείᾳ καὶ βεβαιότητι , νόμιζε πολεμεῖν λόγον λόγῳ : εἰ δέ ἐστιν | ||
| τῇ ὥρᾳ νικῶν τὰ ἐφήμερα πλέον διαφέρει τῶν παλαιοτάτων τῇ βεβαιότητι . ἄρτι γὰρ αὐτὴν ἐκ τῶν ὠδίνων ἐς φῶς |
| ἥμαρτε προσάπαξ ὁ Πορφύριος , οὐκ ἔδει αὐτὸν καὶ πανταχοῦ ἁμαρτῆσαι . ἔπειτα καὶ εἰ οὐκ ἦν τὸ τοιοῦτον ὑφ | ||
| ἐν τῇ θαλάσσῃ ἓν τυγχάνομεν . ἦλθες οὖν καὶ ἐνταῦθα ἁμαρτῆσαι καὶ πλῆξαι ἡμᾶς . πάνυ δὲ τρομάσας καὶ κινηθεὶς |
| σῖτον ἄγοι καὶ ἐν Κιλικίᾳ κρόκον : λείπει , οὐ φρονεῖ ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον : λέγεται γὰρ ἐπὶ τῶν | ||
| δὲ πλοῦτον ἢ σθένος μᾶλλον φίλων ἀγαθῶν πεπᾶσθαι βούλεται κακῶς φρονεῖ . στείχομεν οἰκτροὶ καὶ πολύκλαυτοι , τὰ μέγιστα φίλων |
| τέτυκται . μετ ' ἐκεῖνον δὲ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος , ὑφιστάμενος τὰς πρώτας ἀρχὰς εἶναι τὸ ὕδωρ καὶ τὴν γῆν | ||
| καὶ τῷ βίῳ , μηδὲν ἐκτρεπόμενος μηδὲ φυλαττόμενος , ἅπαντα ὑφιστάμενος , ἀμάξας , εἰ τύχοι , καὶ κρημνοὺς καὶ |
| θεράπον , γέρων γέροντος ὦ γέρον , λέων λέοντος ὦ λέον . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , ὅτι διὰ τοῦτο ἀποβάλλεται | ||
| τὸν λέοντα . ὦ Θέων , ὦ σῶφρον , ὦ λέον . Δυϊκά . Τὼ Θέωνε , τὼ σώφρονε , |
| ἠέρα δῖον , ἀτὰρ πυρὶ πῦρ ἀίδηλον , στοργὴν δὲ στοργῇ , νεῖκος δέ τε νείκεϊ λυγρῷ , συνήσει ὅτι | ||
| καταλιπεῖν . καὶ γὰρ ἠγάπησεν αὐτὸν * ταῖς τῶν ἐν στοργῇ φίλων δοξαζομένων καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν ἐτίμησεν αὐτὸν ἀνυπερβλήτως |
| ἅπαν , οἱ δὲ λεγόμενοι πολῖται καταχρήσει μᾶλλον ὀνόματος ἢ ἀληθείᾳ προσαγορεύονται : δωρεὰ δὲ ἀποχρῶσα σοφοῖς ἀνδράσι πρὸς τὸν | ||
| ἡμᾶς δὲ αὐτοὺς κλαίειν ὅτι ζῶμεν τητώμενοι τοσούτου ἀγαθοῦ τῇ ἀληθείᾳ . ἀποδημίαν γὰρ ἔλεγε τὸ χρῆμα τοῦτο , καὶ |
| τῇ Συρίᾳ προσλάβοις ὁμοψήφους , εἰ λέγοις μηδὲν πονηρὸν μηδὲ ἐπαίτιον βεβιῶσθαί σοι . Ἡράκλεις , ἡ μὲν Ἀντιόχεια καὶ | ||
| δ ' ἔμφυτον σκαιοῖσιν εἶναι : τί ποτε τοῦδ ' ἐπαίτιον ; ἆρ ' ὄλβος αὐτοῖς ὅτι τυφλὸς συνηρετεῖ τυφλὰς |
| πατˈρὶ δὲ πατˈρὸς ἐνέπˈνευσεν μένος γήραος ἀντίπαλον : Ἀΐδα τοι λάθεται ἄρμενα πˈράξαις ἀνήρ . ἀλλ ' ἐμὲ χˈρὴ μναμοσύναν | ||
| τουτέστιν ἀθάνατα φρονεῖ διὰ τὴν παρεστῶσαν εὐφροσύνην . Ἀίδα τοι λάθεται : πᾶς γὰρ ἀνὴρ ἁρμόδια πράξας τῇ ἑαυτοῦ προαιρέσει |
| σημεῖον ἀμαθίας . ἀνδρὶ σοφῷ πᾶσα γῆ πατρίς . τῷ ψεύδει ὡς φαρμάκῳ χρῶ . ὁπότε δεῖ πράττειν , λόγῳ | ||
| ' ἕκαστον γυμνάσας ἡμῶν τὴν διάνοιαν παντοίοις θεωρήμασι καὶ τῷ ψεύδει τὸ ἀληθὲς παραθεὶς καὶ τῇ πείρᾳ τὸν ἔλεγχον τῆς |
| καὶ αὐτὸς αὑτόν : ᾧ ἀντέκειτο τὸ μὴ ἐν δυσὶν ὀρθοτονουμέναις λαμβάνεσθαι τὸ αὐτόν μιν ὁμοίως τῷ σφέας αὐτούς . | ||
| δέ ἑ αὐτόν : φήσει γάρ τις : εἰ ταῖς ὀρθοτονουμέναις συντάσσεται ἕνεκα διαστολῆς , πῶς οὐκ ὀρθοτονουμέναις συντέτακται ; |
| Πριαμικαῖς περιπεσὼν συμφοραῖς καὶ Ἰλιάδα κακῶν περιβεβλημένος καὶ μετὰ τελευτὴν ἐρριμμένος ἄταφος εὐδαίμων ἐστὶν ἢ οὔ ; ἀπεκρίνατο λέγων ἄπαγε | ||
| κείμενος . χαμάδις ] κατὰ γῆς . Ξ πεσὼν ] ἐρριμμένος ὑπὸ τῶν πολεμίων . ἀλγύνει κυρήσας : τοῦτο ἄλλως |
| ὁ γὰρ κιθαρῳδὸς ᾄδων εἰσάγεται ” νεῖκος „ Ὀδυσσῆος καὶ Πηλείδεω Ἀχιλῆος , ὥς ποτε δηρίσαντο ” . ἄναξ δ | ||
| Ἀχιλλέα . . φεύγοντες δ ' ἐν νηυσὶ πολυκλήισι πέσωσιν Πηλείδεω Ἀχιλῆος . ὁ δ ' ἀνστήσει ὃν ἑταῖρον . |
| δὲ ὁ πολὺς πλοῦτος αὐτοῖς κέκρυπται , ἀντὶ τοῦ ἐν ἀφανείᾳ . ὑπὸ δὲ σώματι γᾶς : πολλὴ τῆς γῆς | ||
| δυσμενῶν καὶ ἀπηνῶν ἀπαντήσασα κεφαλῇ , τὴν ἀλαζονείαν αὐτῶν ἐν ἀφανείᾳ τιθεῖς . ἔθος δὲ Πινδάρῳ ἀπὸ ἑνικοῦ εἰς πληθυντικὸν |
| ἐπ ' εὐχῇ , ἤγουν κατ ' εὐχὴν ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε | ||
| ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε τέλειον ἐν τούτοις , ἤγουν τελέως τούτους ὑμνήσω |
| κατεδίωκον τὸν λύκον . ἐπιστραφεὶς δὲ ὁ λύκος λέγει τῷ ἐρίφῳ : „ ταῦτα ἐμοὶ καλῶς γίνεται : ἔδει γάρ | ||
| κύνες ἀκούσαντες τὸν λύκον ἐδίωκον . ὁ δὲ ἐπιστραφεὶς τῇ ἐρίφῳ φησί : „ δικαίως ταῦτά μοι γίνεται : ἔδει |
| κατασκευαζόμενος τὰ δι ' ὧν τινα λήψοιτο , οὗτος ἐκείνῳ πολεμεῖ , κἂν μή πω ἐνεργείᾳ βάλλῃ μηδὲ τοξεύῃ . | ||
| ἀνταγωνιστῶν διὰ φθόνον ἀπόλλυται . ὃ μαθὼν Μίνως Ἀθήνας τε πολεμεῖ καὶ Μέγαρα εἷλεν , μὴ οἷός τε δ ' |
| ἄρχοντας ἦλθε καθ ' ἑαυτῆς , κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων , ἑαυτὴν ἀπέκτεινε λιμῷ . καὶ τῆσδε μὲν | ||
| ὁ δὲ θαυμάσας τῆς γυναικὸς ἔτι μᾶλλον τὴν ἀεὶ καινουμένην φιλανδρίαν καὶ νεάζουσαν καὶ τὸ περὶ τοῦ μέλλοντος ἐξεταστικὸν καὶ |
| Ἀθηναῖοι τὸ ζῆν . μηδενὶ ξὺν νῷ : σὺν μηδεμιᾷ κρίσει , μετ ' οὐδενὸς νοῦ , μηδεμιᾷ διανοίᾳ γινομένη | ||
| πολλάκις τῆς αὐτῆς ἡμέρας μεταπίπτοντες , ὅτι οὐ λογισμῷ καὶ κρίσει τινὶ φιλοῦσιν ἀλλὰ πάθει φερόμενοι . συνημερεύειν δὲ καὶ |
| , πολὺ πρότερον αὐτὸς ἐγίνετο νόμος ἔμψυχός τε καὶ λογικὸς θείᾳ προνοίᾳ , ἥτις ἀγνοοῦντα αὐτὸν εἰς νομοθέτην ἐχειροτόνησεν αὖθις | ||
| δυνατωτέρῳ τῆς ἑαυτῶν σοφίας : αὐτὸς δὲ ἀμάχῳ τινὶ καὶ θείᾳ δυνάμει ἀπέδωκε τῷ σκήνει τὴν κεφαλὴν , καὶ τὴν |
| ὁμοίου τὸ ὅμοιον καταλαμβάνεσθαι πέφυκεν : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' | ||
| ψυχὴν ἀπεφήνατο , οὕτω λέγων : γαίῃ μὲν γὰρ γαῖαν ὀπώπαμεν , ὕδατι δ ' ὕδωρ , αἰθέρι δ ' |
| αὐτῷ , ὅσην οὐχ ἑτέρῳ , μαρτυρῶν καὶ ταῖς σειρῆσιν ἀπεικάζων αὐτοῦ τὴν μουσικήν , ἀγάμενος δὲ οὐ τῆς ἐκλογῆς | ||
| . ὅτι εὐμετάβολον τὸ τῶν πολλῶν πλῆθος δηλοῖ καὶ Ὅμηρος ἀπεικάζων τὴν ὁρμὴν αὐτῶν κύμασι “ παντοίων ἀνέμων ” καὶ |
| ταῖς βουλαῖς κἀν τοῖς δικαστηρίοις καὶ πανταχοῦ „ ἑτέραν ἔχει ἐξή - γησιν , ἣν ἐν τῷ ῥητῷ ἐροῦμεν : | ||
| πλοῖα πρὸς τὸν ὕπαρχον εἴρητο , πρὶν δὲ τὸν χειμῶνα ἐξή - κειν , ὑπερβὰς τὰς ἁπάντων ἐλπίδας καὶ κατὰ |
| ἀλλὰ παρὰ τὴν ἐπιταγὴν τοῦ ἡγεμόνος ἐξῆλθεν ἀγωνιούμενος , ὡς λιποτάκτην ἀπέκτεινε . καὶ ἄλλοι πολλοὶ πατέρες , οἱ μὲν | ||
| ἀποθνήσκειν καλῶς σὺν τῇ τέχνῃ : ἦπου τὸν φιλόσοφον ἔδει λιποτάκτην γενέσθαι καὶ λιπόνεων καὶ φιλόψυχον , ῥίψαντα τὴν ἀρετὴν |
| ἐπιφροσύνῃσιν ἐποτρυνέουσα μιγῆναι Αἰσονίδην κούρῃ : μηδ ' Ἀλκίνοον βασιλῆα λίσσεσθαι , τὸ γὰρ αὐτὸς † ἰὼν Κόλχοισι δικάσσει : | ||
| τοῖς ἔπεσιν , οἷς ὁ Διομήδης πεποίηται λέγων μὴ ὄφελες λίσσεσθαι ἀμύμονα Πηλείωνα μυρία δῶρα διδούς : ὁ δ ' |
| Μαστορίδης , ὃν νῶι Κυθηρόθεν ἔνδον ἐόντα ἶσα φίλοισι τοκεῦσιν ἐτίομεν ἐν μεγάροισιν . ἡ διπλῆ ὅτι παραλλήλως καὶ διδασκαλικῶς | ||
| , οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητος ἑταίρων τῆς ᾗ μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων νηλής : καὶ μέν τίς τε κασιγνήτοιο |
| ἑνὸς ὀνόματος δύο τέλη ποιῶν , τὸ πολὺ καὶ τὸ νεῖκος . δίς τ ' ἐν τελευτῇ : ἀντὶ τοῦ | ||
| . . ἀλλ ' ὅτε δὴ Πυλίων καὶ Ἐπειῶν ἔπλετο νεῖκος : ἡ διπλῆ ὅτι τινὲς καὶ Ἀχαιῶν γράφουσιν : |
| φήμη δ ' οὔτις πάμπαν ἀπόλλυται , ἥντινα λαοὶ πολλοὶ φημίξωσι : θεός νύ τίς ἐστι καὶ αὐτή . καὶ | ||
| δ ' ὁπότ ' αἰζηοῖο μετ ' ἀλλοδαποῖσιν ἐόντος λαοὶ φημίξωσι μόρον , τὸν δ ' ἔκποθεν υἷες ὕστερον ἀθρήσαντες |
| μαρτυρεῖ ὁ πάντα ταῦτα συγγράψας ποιητής . ἐπὶ γὰρ τῇ δημηγορίᾳ τοῦτο ἐπιτίθησιν , Ὣς νείκεσς ' ὁ γέρων , | ||
| τὸν Ὀλύνθιον : ὃ ποιεῖ καὶ Θουκυδίδης ἐν τῇ Κορινθίων δημηγορίᾳ . ἐν οἷς γὰρ ἐπιτιμᾷ , ἐν τούτοις ἐπαινεῖ |
| Ἐμπεδοκλῆς ἔφη τὰ ὅλα συνεστάναι οὕτως : ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν ' εἰς ἓν ἅπαντα , ἄλλοτε δ ' αὖθις | ||
| μὲν ἀν βροτέων μελέων ἀριδείκετον ὄγκον : ἄλλοτε μὲν Φιλότητι συνερχόμεν ' εἰς ἓν ἅπαντα γυῖα , τὰ σῶμα λέλογχε |
| ἀγλαὰ δέχεσθαι ἄποινα ” καὶ “ οὐδέ τι μ ' αἰδέσσεται , κτανέει δέ με γυμνὸν ἐόντα . ” καὶ | ||
| τρέπεται μέγεθος . οὕτως † Ζήνων . . . . αἰδέσσεται : αἰδεσθῇ , καὶ ὅς μέν τ ' αἰδέσσεται |
| διατυπώσει τῷ λογισμῷ μέγα τε καὶ λαμπρὸν καὶ μηδὲ τῷ Μώμῳ , φασί , παρέχον λαβήν , οὐκ ἂν πλάσειεν | ||
| σώφρονα καὶ φρόνιμον καὶ αἰδοῦς καὶ λόγων γέμοντα καὶ τῷ Μώμῳ τὴν γλῶτταν δήσαντα τῇ τῶν τρόπων ἀρετῇ κἀν ταῖς |
| λογικὴν ψυχήν , ἐπιτηδεύσει πρὸς θηρίων ἀτιθάσων ἀγριότητας μετέβαλον ἐν ἡδονῇ καὶ ὠφελείᾳ τῇ πάσῃ τιθέμενοι τὸ κακῶς ποιεῖν ὅσους | ||
| μὲν καὶ ξύλῳ καὶ παντὶ ἀψύχῳ οἰκεῖον , ἀλλότριον δὲ ἡδονῇ : γαργαλισμοῦ γὰρ καὶ σπασμώδους ἐφίεται καὶ ἐπ ' |
| ἀκούσῃς ὅτι τὰ δίκαια καὶ συμφέροντά ἐστιν , ἄλλῳ γε λέγοντι μὴ πιστεύσῃς . Οὔτοι , ἀλλ ' ἀποκριτέον : | ||
| , σοφώτατος ἀνήρ , εἴ γε πιστευτέον τοῦτο περὶ αὐτοῦ λέγοντι τῷ Πυθίῳ , οὐ μόνον ἐπῄνει τὴν ὀρχηστικὴν ἀλλὰ |
| ἔντρομος γενόμενος πάντα ἐάσας ἐν τῷ ναῷ ἐξῆλθεν εὐχαριστῶν καὶ πιστεύων κυρίῳ καὶ ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ πάντα διηγορευμένα . | ||
| τοῖς πρὸ τῆς τελετῆς ἐντυγχάνειν , ἐκάλουν εὐδαίμονα ἐμαυτὸν , πιστεύων τὰ πάντα παρὰ τῶν θεῶν ἔχειν . διὸ καὶ |
| δέον , ὡς παρὰ Δημοσθένει ἐν τῶν Ὀλυνθιακῶν δευτέρῳ : δαιμονίᾳ τινὶ καὶ θείᾳ παντάπασιν ἔοικεν εὐεργεσίᾳ : μήτε λόγον | ||
| πήγνυσθαι , σοφὸς ἀνὴρ ὁμιλεῖν τοιούτοις θηρίοις ἐπώλευσεν αὐτούς , δαιμονίᾳ τινὶ καὶ ἐκπληκτικῇ διδασκαλίᾳ μεταχειρισάμενος . προσῆγε δὲ αὐτοὺς |
| ἀνήμερος καὶ θηριώδης φαίνεται οὐκ ἐοικὼς ἀνθρώπῳ , ἀλλ ' ἀνημέρῳ τινὶ γηγενεῖ : ἁμερίῳ γέννᾳ : τῇ ἀνθρωπίνῃ φύσει | ||
| ἢ πόλις ὑβρίζουσα καὶ λωβωμένη τὰς πέλας ἢ μοναὶ ἀνθρώπων ἀνημέρῳ διαίτῃ καὶ ξενοκτονίαις ἀθεμίστοις χρωμένων , καθιστὰς δὲ νομίμους |
| ἀρετῆς ὂν ἐνέργημα . δῆλον δ ' ὅτι καὶ ὡς ὀνήσιμον εἰς πολλά , ἵνα μὴ λέγω πάντα , τὰ | ||
| ἂν ? οὕτως ? ? ? , οἶμαι , τὸ ὀνήσιμον τῷ τε δικαίῳ συγκείμενον τῇ πολιτείᾳ περιγίγνοιτο , τῆς |
| οὔ τι μὴ λίπω ποτέ . σὺ δ ' οὖν δίωκε καὶ πόνον πλείω τίθου . τιμὰς σὺ μὴ ξύντεμνε | ||
| γέρον γράμμα [ ? α [ ! [ ἔλα , δίωκε μή τι μαλκίων ποδί τὸ λαμπρὸν [ ! ! |
| παρρησίᾳ ζῆν , ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον , ἀλλὰ καὶ τὰ ' κείνοις ἐξ ὧν | ||
| ἐνδιάθετον καὶ ὡς ἀληθῶς ἔμψυχον , οἷον καὶ τοιαῦτα συνειδὼς βεβιωμένα ἑαυτῷ ὁ ἀκάθαρτος οὑτοσὶ τολμήσει βλέπειν εἰς ὑμᾶς καὶ |
| , ἀνωϊστί , δόλῳ οὐλομένης ἀλόχοιο . ὣς οὔ τοι χαίρων τοῖσδε κτεάτεσσιν ἀνάσσω : καὶ πατέρων τάδε μέλλετ ' | ||
| μὲν δὴ αὐτοὶ Πυθαγόρειον ἤδη τῷ Ἀπολλωνίῳ ἐφάνη καὶ ἠκολούθει χαίρων . Τὸν δὲ ὄχθον , ἐφ ' οὗ οἱ |
| ἢ πόθεν γεγονὼς συνήθης ; οὐκ ἂν ἐπιτρέψαιμί σοι ἄλλως ποῆσαι . πάντ ' ἔχομεν . ὦ Ἡράκλεις , τουτὶ | ||
| , ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποῆσαι , πολυωφελῶς μὲν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων , τυχηρῶς |
| . ἦν δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς ἐώραις τις ἐπ ' Ἠριγόνῃ , ἣν καὶ ἀλῆτιν λέγουσιν , ᾠδή . Ἀριστοτέλης | ||
| ὥς φησιν ὁ Ταραντῖνος . μαρτυρεῖ γὰρ ὁ Σοφοκλῆς ἐν Ἠριγόνῃ λέγων : νῦν δ ' εἰρὴ ὕποφρος ἐξ αὐτῶν |
| ὁ Ἠπειρώτης , ” τὴν ἀρετὴν ἄρα τὴν στρατηγικὴν ἐν τόλμῃ τιθέμενον : οὐ γὰρ ἔστιν εὑρεῖν μεγαλοτολμοτέρους τῶνδε τῶν | ||
| γὰρ τὸν καιρὸν ἀγνοεῖ καὶ λογισμῷ πανταχοῦ χρῆται μᾶλλον ἢ τόλμῃ τόν τε σὸν ἐπιστάμενος θυμὸν οὐδ ' εἰ σφόδρα |
| ' ἑκάτερα ἐναντία , τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον καὶ τῇ ἀλυπίᾳ ἀντίκειται ἡ ἡδονὴ καὶ λύπη , ἡ μὲν ὡς | ||
| πενίαν λαβὼν πράως φέρει , πρὸς τῇ ἀπὸ τῆς πραότητος ἀλυπίᾳ καὶ ἐξευρήσει τινὰ βίου παραμυθίαν , τοῦτο μὲν τοῦ |
| . διόπερ ἐρομένου ποτέ τινος αὐτόν : τί πρῶτον ἐν ῥητορικῇ ; ἀνεῖπεν : ὑπόκρισις . καὶ τί δεύτερον ; | ||
| περιπέτειαν . καθ ' ἕτερον δὲ σημαινόμενον ὑπόθεσις προσαγορεύεται ἐν ῥητορικῇ ἡ τῶν ἐπὶ μέρους ζήτησις , καθὸ καὶ οἱ |
| δίῳ καὶ οὔτε τάφρον περιβεβλημένοις οὔτε χάρακα , ὡς ἐν οἰκείᾳ τε γῇ καὶ καταφρονήσει τοῦ ἀντιπάλου . παρακελευσάμενος δὲ | ||
| ὃ δέχεται μὲν ἀπ ' ἄλλου λόγον καὶ κατακούει , οἰκείᾳ δὲ συνέσει οὔτε χρῆται οὔτε τὸ ἀληθὲς καὶ ψεῦδος |
| . ψεῦδος δὲ καὶ τὸ φεύγοντες δ ' ἐν νηυσὶ πολυκλήισι πέσωσι Πηλείδεω Ἀχιλῆος : οὔτε γὰρ παραγεγόνασιν ἕως τῶν | ||
| πειρήσομαι , ἣ θέμις ἐστί , καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήισι κελεύσω . καὶ ἐάν τις προτείνῃ ἡμῖν , ὅτι |
| , νηὸς ἄπο προθορόντας , ὅθι ξένος ἐν ψαμάθοισι κεῖται ἀποφθίμενος : τῷ οἱ κτέρεα κτερεΐξαι παμμήτειρα Ῥέη κέλεται γέρα | ||
| τὰ δόγματα : τοῦτ ' Ἐπίκουρος ὕστατον εἶπε φίλοις τοὔπος ἀποφθίμενος : θερμὴν δὲ πύελον γὰρ ἐληλύθεεν καὶ ἄκρατον ἔσπασεν |
| πεπονθέναι Τιμαίωι πάθος ὅμοιον , ὃς ἐλπίσας τὸν μὲν Θουκυδίδην ὑπερβαλεῖσθαι δεινότητι , τὸν δὲ Φίλιστον ἀποδείξειν παντάπασι φορτικὸν καὶ | ||
| ] τὰς ἐκ πυγμῆς πληγάς . πολλοῖς ] πταίσμασι . ὑπερβαλεῖσθαι ] νικῆσαι . ἀπὸ μαγδαλιᾶς : ἀπὸ εὐτελοῦς τροφῆς |
| καὶ ὁπηνίκ ' ἐφαίνετο ταῦτα πεποιηκὼς καὶ τοῦτον τὸν τρόπον κεχρημένος τοῖς πρὸς ἐμέ , ὡμολογεῖτ ' ἂν ἡ κατηγορία | ||
| ἔρχεται Ζωβίαν ὄνομα , ᾗ ἐτύγχανεν , ὡς ἔοικε , κεχρημένος ποτέ : καὶ κρύπτει καὶ διασῴζει τὰς πρώτας ἡμέρας |
| δ ' ἐκείνη οὐ πάνυ ἐνεδίδου , ἐνενοεῖτο δόλῳ καὶ ἀπάτῃ περιγενέσθαι αὐτῆς . Πορευομένην οὖν ποτε σὺν θεραπαινιδίοις ἐπί | ||
| ἂν φαινοίμεθα ἐχθίονα ἢ ὁ μὴ ὑποδείξας ἀρετὴν κατακτώμενοι . ἀπάτῃ γὰρ εὐπρεπεῖ αἴσχιον τοῖς γε ἐν ἀξιώματι πλεονεκτῆσαι ἢ |
| ἡμέρας ἕξ , ἀνέχοντας δὲ τῇ ἑβδόμῃ καὶ φιλοσοφοῦντας καὶ θεωρίαις μὲν τῶν τῆς φύσεως σχολάζοντας , ἐπισκοποῦντας δὲ καὶ | ||
| ἐκείνοις εἶναι λέγοι , πρὸς οἷς ἐστιν ἢ πράττων ἢ θεωρίαις ἑαυτὸν παρέχων , νοσήσαντος δὲ καὶ πρὸς ταῖς τοῦ |
| Θεόφημος αὐτοῖς ὡς ἀληθῆ μεμαρτυρηκόσιν οὐκ ἐπεσκήψατο , οὐδ ' ἐπεξέρχεται τῶν ψευδομαρτυρίων . σχεδὸν μὲν οὖν μοι καὶ αὐτοὶ | ||
| περιέστη : ἐνθυμεῖται γὰρ οὐδεὶς ὁμοῖα τῇ πίστει καὶ ἔργῳ ἐπεξέρχεται , ἀλλὰ μετ ' ἀσφαλείας μὲν δοξάζομεν , μετὰ |
| θάνατός ἐστιν , ἡνίκα μὴ συγχωροῦμεν τῇ ψυχῇ ἕπεσθαι ταῖς ἡδυπαθείαις , ἀλλ ' ἐπιστατήσει λοιπὸν ἡ ψυχή , ὅτι | ||
| καὶ σώματος , ὅταν ἡμεῖς ἐπιτρέψωμεν τῇ ψυχῇ ἕπεσθαι ταῖς ἡδυπαθείαις τοῦ σώματος : φησὶ γὰρ οὕτως ὁ Πλάτων ὅτι |
| , ὡς ἱκανὸς αὐτὸς εἴη ἡγεῖσθαι τῆς σχολῆς , καὶ προέπιεν Ἀπολλοδώρῳ . καὶ ὃς εἶπεν : ἥδιον ἂν παρὰ | ||
| ' ἃ δεῖ παθεῖν : δεῖ γὰρ παθεῖν . τούτῳ προέπιεν ὁ βασιλεὺς κώμην τινά . καινόν τι τοῦτο γέγονε |
| τε τῶν ἀμφημερινῶν καὶ τῶν τεταρταίων , ὡς πρὸς τριταῖον παραβαλλόμενος . ἀλλὰ πολλῷ μὲν μᾶλλόν ἐστιν ἀραιότερος ὁ τῶν | ||
| ὅπου φυγάδες ἄλλοι δι ' ἀνανδρίαν ἀποδιδράσκουσιν , ἐνταῦθα καταβαίνει παραβαλλόμενος , ἐνθ ' ἀρετὴ διαείδεται ἀνδρῶν κατὰ τὸν ποιητήν |
| ἑαυτοῦ βουλήσει , τὴν βούλησιν δὲ πολὺ μᾶλλον τῇ ἑαυτοῦ φρονήσει : τοῦτο δὲ καὶ πόλιν καὶ ἕνα ἡμῶν ἕκαστον | ||
| ζώντων καὶ τεθνηκότων τάττει , ζῶντας μὲν καλῶν τοὺς συμβιοῦντας φρονήσει , τεθνηκότας δὲ τοὺς ἀφροσύνῃ χαίροντας . λέγεται γὰρ |
| ὑπὲρ δὲ τῆς ἡδονῆς καὶ τῆς λύπης ἄκοντες ἐξελαυνόμεθα καὶ διωκόμεθα : τοιοῦτον δὲ καὶ ἡ δειλία . καὶ ἡ | ||
| ἄθλιοι ἡμεῖς , οἵ , κἂν αὐτὸ μόνον ὀφθῶμεν , διωκόμεθα , τούτῳ δὲ καὶ † προσιόντι προσγελῶσι . „ |
| κἀκεῖνα συμπερᾶναι λόγοις ἀληθείας πιστούμενα . Ἐπειδήπερ τῷ περί τινος αἱρουμένῳ γράφειν ζητήματος , οὔτ ' ἀναγκαῖα μόνον θέμις καταστρωννύειν | ||
| συνουσίᾳ σοι τῶν νέων καθημένῳ , τῶν δὲ οἴκαδε σῖτον αἱρουμένῳ πολλάκις . τὸ πολὺ δὲ ἐποίουν καὶ αἱ νιφάδες |
| κατὰ τοῦ ῥήτορος δράματα , ἐκ ταύτης τῆς φιλίας Δημοσθένης ἁλώσεται , ἐκ ταύτης πληρῶσαι τὴν ἡμετέραν προαίρεσιν : τοῦτον | ||
| μὴ γένοιτο κατ ' ἀγρὸν τοιοῦτον θηρίον : οὐ γὰρ ἁλώσεται ὑπ ' οὐδενός , καὶ πάντα ὑφαιρούμενος τἄνδον φροῦδά |
| ὡς ἂν ὑπολάβοι τις . τάχα γὰρ ἄν τις αὐτὸν ὑπονοήσειε λέγειν ἀλλ ' οὐ δεῖ βασιλεῖ προσκρούειν , ἵνα | ||
| τινῶν , ὡς ἄν τις ἀρκεῖν πρὸς τὴν ἐνοῦσαν διάθεσιν ὑπονοήσειε . καὶ ἐπιτεῖναι δὲ δυνατὸν , ἐφ ' ὧν |
| , διαλέληθεν , ταὐτὸν ὄνομα ἐπ ' ἀνθρώποις ἐναν - τίως ἔχουσιν κείμενον , τῷ τε εἰδότι καὶ ἐπὶ τῷ | ||
| . Καὶ ἔτι ἡ τίος . Ἡ μέντοι τίω καὶ τίως , συζυγοῦσαι τῇ ἐμίω καὶ ἐμίως , πάλιν παρὰ |
| εὐσταθεστέρα γένοιτο . δυνατὸν δὲ πρῶτον μὲν τῇ οἰκείᾳ ἀρετῇ πίσυνον γιγνόμενον , δεύτερον δὲ τῇ περὶ τὰ πρακτέα εὐβουλίᾳ | ||
| μὴ φυλάττειν ἕλοιτο , καὶ αὐτὸν παρασκευάσασθαι πλήθει τε οἰκείῳ πίσυνον καὶ τῇ τῶν συμμάχων ἐπικουρίᾳ . ἔπεμπε δὲ καὶ |
| σκοπὸν αἰρεσιαρχεῖν . Ἔνθεν γὰρ ἔνθεν ἔλλειψις γέγονεν ἐκ τῆς πολυπλόκου πλάνης . Ἀνακεφαλαιωσώμεθα τοίνυν μερικῶς καὶ δείξομεν πῶς ἐκ | ||
| Μεγαρεὺς Θέογνίς φησιν ἐν ταῖς ἐλεγείαις : πουλύπου ὀργὴν ἴσχε πολυπλόκου , ὃς ποτὶ πέτρῃ τῇ προσομιλήσῃ , τοῖος ἰδεῖν |
| . Τόνδε ποθ ' Ἕλληνες ῥώμῃ χερὸς ἔργῳ Ἄρηος , εὐτόλμῳ ψυχῆς λήματι πειθόμενοι , Πέρσας ἐξελάσαντες , ἐλεύθερον Ἑλλάδι | ||
| θρασύτης λογισμῶν ἄμοιρος ἡ δὲ σὺν τῷ μὴ κατὰ καιρὸν εὐτόλμῳ ἔσφηλε . Κράτιστοι δὲ οἱ συνέσει τὸ διάφορον τῶν |
| , δρᾶν παρεσκευασμένος , θεοὺς ἀτίζων , κἀπογυμνάζων στόμα χαρᾷ ματαίᾳ θνητὸς ὢν εἰς οὐρανὸν πέμπει γεγωνὰ Ζηνὶ κυμαίνοντ ' | ||
| Θησέα ἱστορεῖ Θ . ἐν τοῖς πρώτοις καιροῖς . Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται : Αἰσχύλου : τὸ μὲν ἀπόφθεγμα Βίαντος |
| θεῶν τε : Ἥρη μὴ δὴ πάντας ἐμοὺς ἐπιέλπεο μύθους εἰδήσειν : χαλεποί τοι ἔσοντ ' ἀλόχῳ περ ἐούσῃ : | ||
| ἑωυτοῦ μηδέ τι μᾶλλον ἐξεργάζεσθαι κακόν , εἰ μέλλει μηδεὶς εἰδήσειν ἢ οἱ πάντες ἄνθρωποι : ἀλλ ' ἑωυτὸν μάλιστα |
| ἔμεινε μόνος , οὔ τι ἑκὼν , ἀλλ ' ἵππος ἐτείρετο , τὸν βάλεν ἰῷ δῖος Ἀλέξανδρος , Ἑλένης πόσις | ||
| τοῖον γὰρ ὑποτρομέουσιν ἅπαντες : ἀλλ ' ἐμὸς ἔνδοθι θυμὸς ἐτείρετο πένθεϊ λυγρῷ . νῦν δ ' ἰθὺς μεμαῶτε μαχώμεθα |
| συμμάχων . συναχθείσης οὖν περὶ τούτων ἐκκλησίας ὁ Περικλῆς , δεινότητι λόγων πολὺ διαφέρων ἁπάντων τῶν πολιτῶν , ἔπεισε τοὺς | ||
| ἰδίᾳ πολὺ προεῖχε τῶν ἡλικιωτῶν τῇ συνέσει τε καὶ λόγου δεινότητι καὶ τὸ σύνολον πάσῃ παιδείᾳ , καὶ δυνάμενος παρρησίαν |
| καὶ μηδεμίαν ἔχων ἐλπίδα τοῦ λοιποῦ τῆς ἀρχῆς ἔγνω θανατῶν δράσας τι τοὺς ἐχθροὺς κακῶς καὶ παθεῖν αὐτός . καὶ | ||
| μ ' Ἰάσων οὐδὲν ἐξ ἐμοῦ παθών . τί χρῆμα δράσας ; φράζε μοι σαφέστερον . γυναῖκ ' ἐφ ' |
| ἐστὶν ἄνθρωπος κακός : ὁ γὰρ διμάτωρ Βρόμιος οὐ χαίρει συνών ἀνδράσι πονηροῖς οὐδ ' ἀπαιδεύτῳ βίῳ Τμᾶρες ὅσοι ναίουσι | ||
| ἐν τῷ αὐτῷ πλοίῳ πλέων καὶ παρὼν διὰ τέλους καὶ συνών μοι , τῇ αὐτῇ βασάνῳ βασανιζόμενος τοῖς μὲν πρώτοις |
| ἐκ τοῦ παραυτίκα σχεδιασθέν , ἀλλ ' ἐν πολλῷ χρόνῳ μελετηθέν τε καὶ τὰς γνώμας αὐτοῖς δουλωσάμενον . Ἐτάχθη δὲ | ||
| δὴ καὶ πολλῷ τινι τῷ πάλαι χρόνῳ παρ ' ἑκατέρων μελετηθέν , κοινότητα ζωῆς τὰς χρείας ἀλλήλοις ἀμείβουσι , θαυμασίαν |
| . ὁ δὲ ἐν τοῖς δημιουργικοῖς μέτροις ἕκαστα ἀφορίζων καὶ γινώσκων τὰ ὄντα , ᾗ γέγονε , καὶ παραμετρῶν τῷ | ||
| διὰ τὴν τῶν ποδῶν πτέρωσιν . ληρεῖ , φλυαρεῖ μὴ γινώσκων τί γράφει ὡς καὶ τὸ ἡπατουργὸν : οὐ γὰρ |
| τῷ βίῳ , τὸ τοιοῦτον γέρας τίς οὐκ ἂν αὑτῷ κτῷτο φάσκων νοῦν ἔχειν ; ἂν πιττοκοπούμενόν τιν ' ἢ | ||
| ὃς μὴ πάντα τὰ λεγόμενα καλὰ μετὰ δικαιοσύνης πράττοι καὶ κτῷτο , καὶ δὴ “ καὶ δηΐων ” τοιοῦτος ὢν |
| , χθόν ' Ἀρκάδων , κλῄσω γραφῇ τῇδ ' ἐν σοφῇ πάγκλειτ ' ἔπη συνθείς , ἄναξ , δύσγνωστα μὴ | ||
| ἔχουσιν τὴν δύναμιν . ἀλλὰ μηδενὶ φράσῃς ἀλλ ' ὡς σοφῇ ψυχῇ χρῶ . Χρυσάνθεμος βοτάνη γινωσκομένη ὑπὸ πάντων . |
| ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου . Ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖς , ἐλελήθειν δ ' ἐμαυτὸν εἰς αὐτό | ||
| τούτους λέγω , καὶ σφόδρα γε . Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον |
| . λαγαρῶς γάρ μοι ἱππασθείς , θεῖε παῖ , καὶ τοιῷδ ' ἵππῳ πρέπων ὀχήσῃ ποτὲ καὶ ἐπὶ Ξάνθου καὶ | ||
| δίκασαν καὶ Παλλὰς Ἀθήνη . ὡς δὴ μὴ ὄφελον νικᾶν τοιῷδ ' ἐπ ' ἀέθλῳ : τοίην γὰρ κεφαλὴν ἕνεκ |
| πᾶσι Τρώεσσι γένοντο , ἵν ' ᾖ Ἀλεξάνδρῳ καὶ ἑαυτῷ τεκτήνατο . καὶ σαφές ἐστιν , ἕνεκα τούτου ὅτι τὸ | ||
| Φέρεκλον ἐνήρατο , τέκτονος υἱόν Ἁρμονίδεω , ὃς καὶ Ἀλεξάνδρῳ τεκτήνατο νῆας ἐίσας ἀρχεκάκους , αἳ πᾶσι κακὸν Τρώεσσι γένοντο |
| , τοιοῦτός τοι ἑταῖρος ἀνὴρ φίλος οὔ τι μάλ ' ἐσθλός , ὅς κ ' εἴπηι γλώσσηι λῶια , φρονῆι | ||
| ἐστὶν ὄρεξις , ὑπερβαίνουσα δὲ μῆνις . ζῆλος τῶν ἀγαθῶν ἐσθλός , φαύλων δ ' ὑπέρογκος . τόλμα κακῶν ὀλοή |
| τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλης , ζώει ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ , καὶ ἀνήκεστον κακόν ἐστιν . ὣς | ||
| δεσμώτης ἔτρωγε κριθὰς χόρτον , ὥσπερ εἰώθει . δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας , σκύμνον θεωρῶν ἁβρότητι σὺν πάσῃ |
| Καὶ πρῶτον μὲν αὐτὰ ταῦτα σκοπεῖτε , ὅτι οὐ τῇ ἐμῇ προνοίᾳ μᾶλλον ἐγίγνετο ἢ τύχῃ . Οὔτε γὰρ πείσας | ||
| γενήσομαι παίζων ἔμπροσθεν τοῦ δεσπότου μου . εὐφρανθήσεται γὰρ τῇ ἐμῇ παιδιᾷ καθάπερ καὶ τῇ τοῦ κυνός : τὸ γὰρ |
| ἔργον ἐργασάμεναι οὐδ ' ἐλάττονος ἄξιον εὐφημίας τῶν ἐν τῇ σῇ πόλει τρεφομένων γυναικῶν , ἃς σὺ κελεύεις μετὰ τῶν | ||
| ὕπνῳ , ὥστε δόξει ἐμὲ ὁρέων σὲ εἶναι , τῇ σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον . Εἰ δὲ ἐμὲ μὲν ἐν οὐδενὶ |
| ἐκ μονομαχίας , προκαλεσαμένου τοῦ Φρύνωνος , ἁλιευτικὴν ἀναλαβὼν σκευὴν συνέδραμε , καὶ τῷ μὲν ἀμφιβλήστρῳ περιέβαλε τῇ τριαίνῃ δὲ | ||
| ] δὲ διαστήματι τῆς [ διατειχίου ἔσω ] μάχης οὔσης συνέδραμε πλῆθος στρατιωτῶν εἰς στενὸν τόπον . διὸ καὶ παρ |
| . ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] | ||
| . ἐνταῦθα δὲ αἱμύλας ἐκάλεσε τὰς φρονίμους . . τὰς γλυκερὰς καὶ φρονίμους . . ποταπὰς ἀπατηλάς . μηχανάς ] |
| τοῖς ἴχνεσι τοῦ Ὀλυμπιονίκου τοῦ αὐτοῦ πατρός . δὶς ἐν πολεμαδόκοις : δὶς ἐνίκησεν ὁ Φρικίας ἐν Ὀλυμπίᾳ , ὁ | ||
| Ἱπποκλέους . ἦν δὲ ὁπλίτης : διό φησιν : ἐν πολεμαδόκοις Ἄρεος ὅπλοις . τοῦ γένους οὖν φησιν ἥκειν εἰς |
| ὅτῳ τι εἴη συμβόλαιον , τὴν μὲν ἀπιστίαν τῶν στρατιωτῶν ἐκάκισεν : οὐ γὰρ χρῆναι οὔτ ' οὖν τὸν βασιλέα | ||
| . οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Θεόδωρος ἐν τῷ Περὶ αἱρέσεων ἐκάκισεν αὐτὸν καὶ Πλάτων ἐν τῷ Περὶ ψυχῆς , ὡς |