μεταπεμψάμενος δὲ τὸν υἱὸν ᾐτιᾶτο ὡς τοιαῦτα συσκευάζοντα κατὰ ἀνδρὸς εὔνου καὶ οἰκείου . ὁ δ ' Ἀντωνῖνος τὰ μὲν | ||
, καὶ θορυβηθῆναι κἂν ἄλλο τι βούλησθ ' ὑμεῖς , εὔνου καὶ δικαίου τοῦτο πολίτου κρίνω . βουλοίμην δ ' |
ὥνθρωπος ; τί δὲ τίν , εἰ κωτίλαι εἰμές ; πασάμενος ἐπίτασσε : Συρακοσίαις ἐπιτάσσεις . ὡς εἰδῇς καὶ τοῦτο | ||
ὁτιοῦν , καὶ πολυπάμων , ἀντὶ τοῦ πολυθρεμμάτου . καὶ πασάμενος πολλάκις Ξενοφῶν λέγει ἀντὶ τοῦ κτησάμενος : καὶ Θεόκριτός |
Τυδεΐδη μήτ ' ἄρ με μάλ ' αἴνεε μήτέ τι νείκει : εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ ' Ἀργείοις ἀγορεύεις | ||
ἄλαλον , ἦτορ δὲ ἄλκιμον καὶ ἀνδρεῖον , ἐν λυγρῷ νείκει κατέχει λήθη καὶ θάνατος , τουτέστι καὶ ἕτερός τις |
κολακεία : καὶ θῶπες , οἱ κόλακες : ἀπὸ τοῦ θωπεύω τοῦτο παρὰ τὸ θώψ θωπός : ὅπερ ἔστι θηρίον | ||
οἶδα , τοὺς δὲ κακοὺς διόλου πάντας ἀποστρέφομαι : οὐδένα θωπεύω πρὸς ὑπόκρισιν : οὓς δ ' ἄρα τιμῶ , |
καὶ ἀλοιτὸς καὶ ἁμαρτωλὸς ὀφθῆναι ἤγουν παρακρίνων γενέσθαι ἐν τῇ δίκῃ τῶν θεῶν Ἥρας , Ἀφροδίτης καὶ Ἀθηνᾶς . τοῦτο | ||
τοὺς νόμους . Ὅτι μὲν οὖν καὶ ἐν τῇ προτέρᾳ δίκῃ ἡ τούτου μαρτυρία ψευδὴς ἔδοξεν εἶναι , ὁ τόθ |
ἑτέρων ὁ Ἀννίβας τοῖς χορτολογοῦσιν αὐτῶν ἢ ξυλευομένοις ἐπιτιθέμενος ὑπεκρίνετο ἡττᾶσθαι καὶ περὶ ἐσχάτην ποτὲ φυλακὴν ἐκίνει τὸ πλῆθος ὡς | ||
φημι καὶ ἀπειροκαλίας , φιλοφρονημάτων δὲ καὶ μικρῶν πάνυ ἔγωγε ἡττᾶσθαι ὁμολογῶ . Παρέχει δὲ ἡμῖν καὶ ἄλλα καλλίω , |
ἐν ἀνθρώποις ἀπάνθρωπον φῦναι ὥστε παρ ' οὗ τὰ ἔσχατα πείσεσθαι προσεδόκησε , τούτῳ χρηστῷ καὶ προσνείμαντί τι τιμῆς οὐκ | ||
αὐτόν , ὥστε τὰ πιστὰ λαβόντα τοῦ μηδέν τι ἀνιαρὸν πείσεσθαι , ἐγχειρίζειν αὐτῷ καὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν πόλιν . |
δεινότερα τῶν θηρίων ἀναιροῦντες ὡς εὖ ποιοῦντες τὸν κοινὸν βίον ἐπαίνου τυγχάνουσιν , οὕτως οἱ τὴν Καρχηδονίων ὠμότητα καὶ τὸ | ||
κρείττων μὲν χρημάτων , ἥττων δὲ ἡδονῶν , ἐκεῖνο μὲν ἐπαίνου τεύξεται , τοῦτο δὲ ἐν σιγῇ κείσεται . καὶ |
τοσοῦτον πρὸς ἰσχὺν ἐπιδεδωκυῖα , ὡς ἤδη καὶ ἀκονιτὶ δύνασθαι νικᾶν ἀνὰ κράτος . ἀλλ ' οὐχ ἑνὶ ἀνδρὶ ἔξεστι | ||
, θαμὰ μὲν Ἰσθμιάδων δρέπεσθαι κάλλιστον ἄωτον ἐν Πυθίοισί τε νικᾶν Τιμονόου παῖδ ' : ἔστι δ ' ἐοικός ὀρειᾶν |
Διὸς λέγουσι καὶ Μαίας . . . ὡς τοῖς ὅπλοις ὑποταττομένων τῶν ἀνθρώπων . . : τὸν σοφιστήν ] Τὸν | ||
τῆς προσηγορίας οἱονεί τινα καλὸν οἰωνὸν ἐχούσης πρὸς τὴν τῶν ὑποταττομένων εὔνοιαν . Τῶν ὅλων δὲ τοῖς ἀποστάταις καταστὰς κύριος |
Ἐρασίστρατος δέ φησιν ὡς “ δοκιμάζουσί τινες τὰ ὕδατα σταθμῷ ἀνεξετάστως . ἰδοὺ γὰρ τοῦ ἐξ Ἀμφιαράου ὕδατος καὶ τοῦ | ||
τἀληθὲς ἐπ ' ἀκριβείᾳ καταμανθάνειν , ἡμᾶς δὲ προλήμματι λοιδορίας ἀνεξετάστως μεμισηκέναι ; Διαγόρας Ἀθηναῖος ἦν , ἀλλὰ τοῦτον ἐξορχησάμενον |
Οὐαλεντίνῳ τὸν μετὰ τὴν σύστασιν . Ὁ Νέστωρ ἀξιῶν αὑτῷ πείθεσθαι τόν τε βασιλέα τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὸν τῆς Θέτιδος | ||
ἐν Ματτιηνοῖς καὶ ἐν Φρυγίᾳ τῇ κάτω : ὧν ἕνεκα πείθεσθαι τὰ πεδία ποτὲ θάλατταν γενέσθαι . : Ἀκούειν δ |
τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖς νομίμων χωρὶς ἕκαστοι φρονοῦσι , τὸ δ ' ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν | ||
ὧν τὴν ὑπαίτιον καὶ θανάτου χαλεπωτέραν ζωὴν παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι συμβέβηκε γίνεσθαι . Τὰς δὲ γοητείας καὶ ἀπάτας αὑτῆς |
χρείων χρησμολογῶν . χρησόμενος χρησμῳδηθησόμενος . χρηΐζοντα χρείαν ἔχοντα , ἐνδεόμενον . χρόνιον μετὰ πολὺν χρόνον . χυτλώσαιτο ἀλείψαιτο μετὰ | ||
ἐστιν ὁ τοῦ μισθοῦ καλὸς ἀνταποδότης . Οὐκ ἀποστραφήσῃ τὸν ἐνδεόμενον , συγκοινωνήσεις δὲ πάντα τῷ ἀδελφῷ σου καὶ οὐκ |
παθεῖν , ὥσπερ ἐστὶν προσῆκον φάσκοντάς γε μηδένων ἀπολείπεσθαι τῷ σωφρονεῖν , φυλάξησθε . Οὐχὶ τὸν αὐτὸν εἶναι καιρὸν ὑπείληφ | ||
εἰσι μᾶλλον καὶ ἀνδρεῖοι , ἔστι δὲ καὶ δικαιοπραγεῖν καὶ σωφρονεῖν μᾶλλον καὶ ἧττον . εἰ δὲ ταῖς ἡδοναῖς , |
. ἐὰν γὰρ τῶν ἐρωτήσεων ἡ ἑτέρα ῥᾳδία ᾖ τῷ ἐχθρῷ πρὸς ἀπόκρισιν , σοὶ δὲ δύσλυτος , πάντως ἡττήσῃ | ||
, ῥᾳδίως ἡμᾶς τοῦ ἐξοστρακισμοῦ ἀπολύσειν : μαχεῖσθαι γὰρ τῷ ἐχθρῷ ἡμῶν Ἀριστείδῃ ἐλέγετε καὶ πρὸς τὰ ἐναντία τὸ πλῆθος |
οὐ τοῦ Β τιθέμενος ὁρισμὸς πάντως , ἵνα τὸ Β ὁρίζηται , ἀλλ ' ἀντ ' αὐτοῦ ἐν τῷ μέσῳ | ||
κέκτηται . τοῦ αὐτοῦ . χρημάτων ὄρεξις , ἢν μὴ ὁρίζηται κόρωι , πενίης ἐσχάτης πολλὸν χαλεπωτέρη : μέζονες γὰρ |
. τὴν γὰρ ψάμμον οὕτως φησὶν ὡς ὁ ποιητής : εἰλύσω ψαμάθοις τόσην οἱ ἄσιν . πέμψατε . . . | ||
' ὑπ ' ἰλύος κεκαλυμμένα : κὰδ δέ μιν αὐτὸν εἰλύσω ψαμάθοισιν ἅλις χέραδος περιχεύας μυρίον , οὐδέ οἱ ὀστέ |
ἀλλ ' ἐν μὲν τῷ στρατοπέδῳ περιεώρων αὐτὸν ὑπὸ πάντων προπηλακιζόμενον κἀν τοῖς ἱπποτοξόταις ἱππεύοντα , ἐπειδὴ δὲ ὑμᾶς δεῖ | ||
: τὸ γὰρ ἐν οἷς δέον μὴ ὀργίζεσθαι καὶ περιορᾶν προπηλακιζόμενον καὶ ἑαυτὸν καὶ τοὺς οἰκείους ἠλίθιον καὶ ἀνδραποδῶδες . |
Χάριτες γυμναί : ὅτι δεῖ τὴν δωρεὰν ἀφειδῶς ἢ ἀκενοδόξως χαρίζεσθαι . Αἴολος ἀνὴρ εἰς βόθρον ἐμπεσεῖται : ἤτοι ὁ | ||
ὢν ἐρωτικός φησί που : εἴη καὶ ἐρᾶν καὶ ἔρωτι χαρίζεσθαι κατὰ καιρόν . καὶ Τίμων δὲ ἐν τοῖς Σίλλοις |
. Οἱ μὲν οὖν Στωικοὶ τὴν ἀρετὴν τίθενται ἐν τῇ ἀπαθείᾳ , ἐκείνοις ἑπόμενοι , ἐν οἷς πᾶν πάθημα ἀναιρεῖ | ||
μέτεστιν , οὐχὶ τῷ ἀγανακτοῦντι καὶ δυσαρεστοῦντι : ὅσῳ γὰρ ἀπαθείᾳ τοῦτο οἰκειότερον , τοσούτῳ καὶ δυνάμει , ὥσπερ τε |
μὴ συλλογίζεσθαι αὐτὴν ἀποδείκνυται . ἐξομοιοῖ δὲ τὴν διαίρεσιν τῷ ἐπάγοντι , ὅσον κατὰ τὸ μὴ ἀποδεικνύναι . καὶ γὰρ | ||
ἡ πρότασις , τόν τε κατηγορούμενον καὶ τὸν ὑποκείμενον , ἐπάγοντι δὲ “ προστιθεμένου ἢ διαιρουμένου τοῦ εἶναι ἢ μὴ |
ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
συστρατεύοντας καὶ κατεσκεύαζεν αὑτὸν ἴσον ἅπασιν , ὥσθ ' ἕκαστον αἰδεῖσθαι καὶ τὸ παράβολον τῆς τόλμης ἑκουσίως ὑπο - μένειν | ||
πρᾶξαί τι αἰσχρὸν φαύλου ἂν εἴη , τὸν μέντοι πράξαντα αἰδεῖσθαι ἐπ ' αὐτῷ ἐπιεικοῦς . ἐξ ὑποθέσεως εἶπεν . |
ἕτερος φιλόσοφος ἐν τοῖς Ἱστορικοῖς Ὑπομνήμασιν αὐτοὺς λέγει τοὺς Ῥωμαίους αἰσχύνεσθαι καὶ καταγελᾶν ἑαυτῶν ἐπ ' ἀνδράποδα τοιαῦτα δεηθέντας ὅπλων | ||
καὶ προτρέπει δημηγορεῖν . Ἅμα δὲ καὶ τοὺς νεωτέρους διδάσκει αἰσχύνεσθαι τοὺς πρεσβυτέρους , καὶ πάνθ ' ὑστέρους πράττειν , |
τῶν κητῶν φησιν ὁ Νέαρχος τριῶν καὶ εἴκοσιν ὀργυιῶν . πιστευθέν τι δὲ ἱκανῶς ὑπὸ τῶν ἐν τῷ στόλῳ φησὶν | ||
εἴθ ' ὑπ ' αὐτοῦ πεπλασμένον εἴτ ' ἄλλων πλασάντων πιστευθέν . τίς γὰρ ἡ πιθανότης πρῶτον μὲν τῆς κατὰ |
ὥσπερ ὅ γε Ἀχιλλεὺς πεποίηται λέγων , ὥς μ ' ὄφελ ' Ἕκτωρ κτεῖναι , ὃς ἐνθάδε τέτραφ ' ἄριστος | ||
τείχεϊ θωρηκτάων λαιψηροῖς ὀλέεσθαι Ἀπόλλωνος βελέεσσιν . ὥς μ ' ὄφελ ' Ἕκτωρ κτεῖναι ὃς ἐνθάδε γ ' ἔτραφ ' |
ἐπίτηδες ἐπιλαθόμενος , σαθρότερον γὰρ ἦν αὐτῷ , τῷ δὲ δικαίῳ διὰ παντὸς τοῦ λόγου χρησάμενος καὶ συνεχῶς ὑπομιμνήσκων τοὺς | ||
ὑγιῶν , ἐκεκίνητο μὲν ἐπὶ τὴν βουλὴν ὁ δῆμος οὐδενὶ δικαίῳ , οὐ γὰρ δὴ ὄμβρων ἡ βουλὴ κυρία , |
ἀγλαΐζεται δέ : ἐπαγωγικῶς ἀπὸ τῶν καταριθμηθέντων : εἰρηκὼς γὰρ ἀφνεὸς , ἀγαθὸς , δίκαιος , βασιλεὺς , ἐν τῇ | ||
ἴσᾳ νέομεν ψευδῆ πρὸς ἀκτάν : ὃς μὲν ἀχˈρήμων , ἀφνεὸς τότε , τοὶ δ ' αὖ πλουτέοντες * * |
φάσκοντάς με φιλεῖν : ἔλαβον δὲ νῦν πρῶτον παρὰ τοῦ φιλεῖν ὡς ἀληθῶς εἰδότος . καὶ ἔγωγε τὴν Τύχην ἐπαινῶν | ||
: τοῦτό φασιν Ἱππόλυτον εἰπεῖν πρὸς Φαίδραν , φάσκουσαν αὐτὸν φιλεῖν παρὰ πάντας ἀνθρώπους . Ἀκάνθιος τέττιξ : ἐπὶ τῶν |
ἐπαινέσει . Ἄλλο . Ὁ Ὑπερίδης γράψας ἔπεισε μόνῳ χρῆσθαι συμβούλῳ Δημοσθένει , ἐν Ἐλατείᾳ ὄντος Φιλίππου , εἶτα γράφει | ||
ἀξιοπίστως εἶπε τὸ ἤρεσκέ μοι , ὅ ἐστι τῷ ἀγαθῷ συμβούλῳ ἀγαθὴ συμβουλευθεῖσα βουλή . τὸ δὲ σχῆμα τοῦτό ἐστι |
Ἐκ τοῦ Τιμοθέου . Ῥωμαλέον τι ζῷον ἡ κάμηλος καὶ φερέπονον τὴν ἰσχύν , καὶ εἰ μὴ χαλεπὸν ἦν αὐτῇ | ||
δὲ τῇ ἀνδρείᾳ , ὡς καρτερικὸν τὸ σῶμα ποιοῦσα καὶ φερέπονον , τὸ δὲ τῇ σωφροσύνῃ , ὡς τὸ σύμμετρον |
τῷ δήμῳ λέγειν πρὸς τὴν ἰδίαν σύστασιν . ὅταν γὰρ ἁμαρτάνοντί τινι μὴ πρὸς σωτηρίαν , ἀλλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς | ||
τῷ δήμῳ λέγειν πρὸς τὴν ἰδίαν σύστασιν . ὅταν γὰρ ἁμαρτάνοντί τινι μὴ πρὸς σωτηρίαν , ἀλλὰ πρὸς αὔξησιν τῆς |
: ἐὰν δὲ ἀπολογώμεθα , τὸ μὲν προοίμιον ὁμοιοτρόπως τῷ κατηγοροῦντι συστήσομεν . τῶν δὲ κατηγορουμένων ἃ μὲν εἰδέναι τοὺς | ||
? ? ἡ ἀπολογία ? [ ] ὅσηπερ τῷ [ κατηγοροῦντι - ] [ ἡ ] κατηγορία [ , ἡ |
τοὺς ἀνθρώπους ῥᾳδίως πάντα πειθομένους , καταφρονήσας αὐτῶν καὶ ἅμα χαριζόμενος τοῖς Ἕλλησι καὶ τοῖς Ἀτρείδαις πάντα συγχέαι καὶ μεταστῆσαι | ||
, καὶ τοῦτο μὲν γάρ , ἀλλ ' αὐτοῖς τι χαριζόμενος τοῖς ῥόδοις , ἵνα μὴ μαρανθῇ . γʹ . |
τύχας . ὡς δὲ οὐδενὶ ἐκείνων ἐπειθόμην , αὐτό σε πειθέτω τὸ γράφειν : οὐ γὰρ ἂν τόν γε ἄλλον | ||
ταῦτα μὴ συγχωρεῖ , πείσας ἡμῶν τοὺς ἔμπροσθεν λόγους οὕτω πειθέτω τὰ μετὰ ταῦτα . Δικαιότατα εἴρηκας . Ἴδωμεν δὴ |
, σωτηρίαν τῷ | φρονοῦντι τῶν ἐν ἡμῖν ἀπεργαζομένη : κινδυνεῦον γὰρ αὐτὸ πολλάκις ὑπὸ τῆς τῶν παθῶν φορᾶς κατακλύζεσθαι | ||
, ἀπολύσει τὸν ἄνδρα τῆς αἰτίας αἰδούμενος μὲν αὐτὸ τὸ κινδυνεῦον σῶμα , οὗ πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἔχει μεμνῆσθαι |
ἐπ ' εὐγενείᾳ τὸ τῶν προγόνων ἀξίωμα | καθαιρεῖν ἔργοις ὑπαιτίοις τολμᾶν ὄνειδος αἴσχιστον : οἷς ἅπασιν ἔνοχος ὤν , | ||
τούτοις τό τε εὐλογεῖν τοὺς ἀγαθοὺς καὶ τὸ καταρᾶσθαι τοῖς ὑπαιτίοις ἀνέθηκεν οὐχὶ τοῖς αὐτοῖς , καίτοι γε ἀμφοτέρων ἐχόντων |
ἀλλ ' ἔμοιγε τετολμήσθω τοῦτο τὸ ἀσέβημα τῷ λόγῳ , προώμεθα , ὦ Ἀθηναῖοι , καὶ περιίδωμεν μηδένα ὑπόλογον θέμενοι | ||
ἀξιῶμεν , τὴν δὲ Μεγάλην πόλιν καὶ τὴν Μεσσήνην μὴ προώμεθα τοῖς ἀδικοῦσι , μηδ ' ἐπὶ τῇ προφάσει τῇ |
εἶδε . Καὶ τοῦτό ἐστι νοεῖν , κίνησις πρὸς ἀγαθὸν ἐφιέμενον ἐκείνου : ἡ γὰρ ἔφεσις τὴν νόησιν ἐγέννησε καὶ | ||
δ ' ἐκ φύσεως , τὸν δ ' ἐξ ἀσκήσεως ἐφιέμενον τοῦ καλοῦ . ὁ μὲν γὰρ πρῶτος , ἐπίκλησιν |
Ἀμεινίᾳ Διοχαίτα τῷ Πυθαγορικῷ , ὡς ἔφη Σωτίων , ἀνδρὶ πένητι μέν , καλῷ δὲ καὶ ἀγαθῷ . ᾧ καὶ | ||
: πάντως δέ που κἀκείνη φιλεῖ σε καὶ βούλεται συγκαθεύδειν πένητι καλῷ μᾶλλον ἢ πιθήκῳ πλουσίῳ . Μυρτάλη μὲν οὖν |
, ὑπὲρ τοῦ Πλάτωνα λυπῆσαι , ὅτι τὴν ἀρχὴν αὐτὸν παρεπέμψατο . τινὲς δέ φασι καὶ συμπόσιον ἔχοντι τῷ Πλάτωνι | ||
ἕλκεσι κολασάμενος , καὶ τὴν θατέρου τούτων μητέρα τῷ θανάτῳ παρεπέμψατο . . Γεσοί . Οἱ Ῥωμαῖοι πήξαντες τοὺς γεσοὺς |
. Τί τούτοις ἀντιθῶμεν ; τί φῶμεν ; Παράβαλλε τοῖς ἀνταγωνισταῖς τὸν Σωκράτην ἐν κτήσει ἀγαθῶν : οὐχ ὁρᾷς ἡττώμενον | ||
πολιτεύεσθαι , τούτοις κοινωνοῖς καὶ συνεργοῖς τῶν πράξεων μᾶλλον ἢ ἀνταγωνισταῖς χρώμενον ; ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο δῆλον , ὅτι κἂν |
τῷ Διὶ γνήσιοι υἱοὶ , Ἄρης καὶ Ἥφαιστος . ἀλλὰ ἐπαίνῳ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ τῆς πόλεως τοῦτό φησιν , οὐ | ||
τὰ γράμματά σου λόγοις . ὧν ἐν τοῖς παροῦσιν ἀναγινωσκομένων ἐπαίνῳ πολλῷ σύ τε ἐτιμῶ καὶ βασιλεὺς ὁ μέγας , |
τοῦ θρόνου περὶ τὰς ἀκμὰς τῶν ὑποθέσεων , τοσοῦτον αὐτῷ περιεῖναι ὁρμῆς , καὶ ὅτε ἀποτορνεύοι περίοδον , τὸ ἐπὶ | ||
εἶχεν ἀμφ ' αὑτόν : περὶ δὲ τὴν Λυκίαν Πτολεμαῖον περιεῖναι μαθὼν Αἰγύπτου μὲν ἀπέγνω , Κύπρον δ ' ἐλπίσας |
πρᾶγμα ἡ δουλεία καὶ τὸ ῥῆμα τὸ δουλεύειν καὶ τὸ δεδουλῶσθαι . καὶ τὰ δουλικὰ παρὰ Δημοσθένει , ἀφ ' | ||
καὶ πολλάκις . ὁ δ ' ἄνευ τοῦ τὸν Κωνστάντιον δεδουλῶσθαι δοῦλος αὐτὸς ὢν καὶ τὸ τοῦδε δεινότερον , εὐνοῦχος |
καὶ μηδεμίαν ἔχων ἐλπίδα τοῦ λοιποῦ τῆς ἀρχῆς ἔγνω θανατῶν δράσας τι τοὺς ἐχθροὺς κακῶς καὶ παθεῖν αὐτός . καὶ | ||
μ ' Ἰάσων οὐδὲν ἐξ ἐμοῦ παθών . τί χρῆμα δράσας ; φράζε μοι σαφέστερον . γυναῖκ ' ἐφ ' |
λαβεῖν , καὶ πάνυ χαίρω τῇ κακοπραγίᾳ βουλόμενος μὴ παύσασθαι διαμαρτάνων , ἵνα παύσῃ μηδὲ σὺ τῆς ἐπὶ τῷ μιαρῷ | ||
ἄνθρωπος τὸν βίον κατέστρεψεν , ὁ δὲ ἐλέφας τῆς συνηθείας διαμαρτάνων καὶ οὐχ ὁρῶν ἣν ἐπόθει γυναῖκα , ὥσπερ οὖν |
σὺ δεῦρο πρὸς βίαν ἀπεστάλης ; ληιστὰς διώκων οἳ Βρόμιον ἀνήρπασαν . τίς δ ' ἥδε χώρα καὶ τίνες ναίουσί | ||
ὄντες αἰσχροκερδεῖς καὶ διειρωνόξενοι τήνδ ' ἀπορρίψαντες αἰσχρῶς τὸν Πόλεμον ἀνήρπασαν : κᾆτα τἀκείνων γε κέρδη τοῖς γεωργοῖς ἦν κακά |
πόλει καὶ μέγα κέρδος νομίζοντες εἶναι τοὺς ἀδίκως ἐν ταῖς διαβολαῖς καθεστηκότας . Πειράσομαι δ ' ὑμᾶς διδάξαι , οὓς | ||
. ὁ δὲ βασιλεὺς ἀναγνοὺς τὴν ἐπιστολὴν καὶ πιστεύσας ταῖς διαβολαῖς , ἔγραψε τῷ Ὀρόντῃ συλλαβεῖν τὸν Τιρίβαζον καὶ πρὸς |
κατ ' ἐπιτομὴν καὶ τὴν αἰτίαν δηλοῦσα τῆς ξυγγραφῆς . αὐτοκράτορι μεγίστῳ , βασιλεῖ βασιλέων Μεχεμέτει , εὐτυχεῖ , νικητῇ | ||
τὰ τενάγη τὰ μεταξὺ Ἀλτίνου καὶ Ῥαβέννης , περιέτυχον Μαξίμῳ αὐτοκράτορι διατρίβοντι ἐν Ῥαβέννῃ , ἔνθα τούς τε ἀπὸ Ῥώμης |
ὁπόταν ὀργιζώμεθα . Μηδὲν λογίζου , πάντα καιρῷ γίνεται . Μίσει τὸν ἐχθρόν , τὴν δ ' ἀλήθειαν λέγε . | ||
. Σοφίᾳ χρῶ . Ἤθη δοκίμαζε . Ὑφορῶ μηδέν . Μίσει διαβολάς . Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . |
εἰς τὴν τούτων ἀπόνιψιν . Τίς ἂν εἰδὼς πάθεσι θρήνους ἐξισοῦν τὴν Θεσσαλονικέων ἀξίως πόλιν ὠδύρετο ; πόλις γὰρ αὕτη | ||
πιστότατος τοῖς φίλοις , τὰς τιμάς τε ἀφθονώτατα παρεῖχεν ὡς ἐξισοῦν ἐθέλειν ἑαυτῷ τοὺς τούτων ἀξίους . Ἤνθησε γοῦν τὰ |
τούτων οἶδ ' ὅτι πολὺ βελτίονες οἰόμεθα εἶναι : οὐκ αἰσχρὸν οὖν εἰ μήδ ' ἐπιχειρήσομεν συνόντες ὠφελεῖν τι ἢ | ||
τῶν αὑτοῦ κτημάτων κάλλιστον καὶ ἱερώτατον . οὐ γὰρ οὕτως αἰσχρὸν εἶναι [ τὸ βασιλεύειν ] οὐδὲ ἐπικίνδυνον χρημάτων ἀπορεῖν |
: οὐ γὰρ πρός τι πάσχον γίνονται . κολαζόμενος . κολάζεσθαί ἐστι κυρίως τὸ τῆς πονηρίας κολούεσθαι , ὅ ἐστιν | ||
τῷ δεομένῳ γνῶναί τε καὶ εἰδέναι , ἢ τῷ δεομένῳ κολάζεσθαί τε καὶ ἐπιπλῆξαι ἁμαρτάνοντι , πότερον οὐ διδάσκοντα ἣν |
ὅλον τοῦτο θεῖον πάθος , ἐπειδὴ μέλλει μὲν περὶ τοῦ σώφρονος καὶ κοσμίου ἔρωτος τῆς ψυχῆς διαλέγεσθαι , οὐκ ἀπήλλακται | ||
ἀγώνων ἐμπειρίαν ἔχοντος , πρὸς δὲ τούτοις φρονίμου τε καὶ σώφρονος καὶ μηδὲν ὑπὸ τοῦ μεγέθους τῆς ἐξουσίας ἐπὶ τὸ |
κατὰ πάντα δαῆναι ἤθεα : νῦν δ ' ἤδη νηῦς ἅθ ' ἑκὰς διέχω . Τίς δ ' ἀρετὴ πίνοντ | ||
. οὐ μνημονεύει δὲ ἡ ψυχὴ ἀπολυθεῖσα τοῦ σώματος , ἅθ ' ἑστῶσαν τὴν γνῶσιν καὶ μὴ παραρρέουσαν ἔχουσα , |
τρίτον τε καὶ εἰκοστὸν ἦν ἔτος καὶ ἡλικία οἵα μὴ ἐπιτροπεύεσθαι , ὁ δ ' αὖ εἴκοσι γεγόνει καὶ οἱ | ||
ὑπολείπεται πλείω ἢ τριάκοντα ἔτη : ὥστ ' οὔτ ' ἐπιτροπεύεσθαι προσῆκε τὴν Καλλίππην ἔτι , τριακοντοῦτίν γε οὖσαν , |
δυνατὸν ἀεί ; τί οὖν ; τῶν μὴ δυνατῶν ἐφίεσθαι ἀνδραποδῶδες , ἠλίθιον , ξένου θεομαχοῦντος , ὡς μόνον οἷόν | ||
αἰτίαν ἔχει τῆς παρὰ καιρὸν ἀοργησίας . καὶ ὅτι μὲν ἀνδραποδῶδες ἡ ἔλλειψις , φανερὸν πεποίηκεν . ἡ δ ' |
ἀπολεῖται ῥαφάνοις τὴν ἕδραν βεβυσμένος , ἡ μιαρὰ δὲ γυνὴ τίσει τὴν ἀξίαν τῆς ἀκολασίας δίκην , εἰ μὴ Πολυάγρου | ||
πατράσιν εὐπειθοῦντας καὶ σεβομένους : ὡς ὁ μὴ διανοούμενος οὕτω τίσει δίκην κακῆς βουλῆς δαίμοσιν ἑστιούχοις . ἄρχοντες γὰρ ἑστιουχοῦσι |
πάσχειν , ἀνάγκη δέ τι καὶ τῷ στρατῷ γενέσθαι παραμύθιον ὑβρισμένῳ τε καὶ παρωξυμμένῳ καὶ πολεμίῳ πρὸς τῶν κοινῶν ἐχθρῶν | ||
ταύτην τὴν ὑπερβολὴν τῆς τιμωρίας τῷ γε τὸ σῶμ ' ὑβρισμένῳ δεδωκέναι . τί οὖν ; ἐμοὶ τῷ τοσαύτῃ κεχρημένῳ |
δὲ διὰ τὴν δικαιοσύνην παραδοῦναι τὴν βασιλείαν , καὶ φιλίαν συνθέμενον ἐκπλεῦσαι μετὰ τῶν Ἀργοναυτῶν . ἔνιοι δὲ τῶν ἀρχαίων | ||
ὄντων τῶν αὐτῶν . καὶ ἔστι τὸ καθολικώτερον τῷ μερικωτέρῳ συνθέμενον οὕτω συλλογίσασθαι : τὰ παρὰ ἀνθρώποις καλὰ καὶ δίκαια |
: ὡς τῶν ἀνδρῶν πεφευγότων . οἴμ ' ὡς κακῶς πέπραγέ μου : Ἀντὶ τοῦ ἡττήθησαν καὶ ἠτύχησαν οἱ σύμμαχοί | ||
, ἐπαναχωρεῖτε , μὴ σκυλεύετε . Οἴμ ' ὡς κακῶς πέπραγέ μου τὸ τοξικόν . Ἀλλὰ τί γὰρ ᾤου ; |
; Ἀνόνητα δὴ πονῶν οὐκ οἴει ἀναγκασθήσεται τελευτῶν αὑτόν τε μισεῖν καὶ τὴν τοιαύτην πρᾶξιν ; Πῶς δ ' οὔ | ||
, ἔτι δὲ δήπου χαρὰ καὶ τὸ φιλεῖν τε καὶ μισεῖν καὶ ἕτερά που πλεῖστα μετὰ σώματός εἰσιν : ἅμα |
, ἀλλ ' ἀφειδῶς οὕτω πολίτου τὸν δῆμον ἀφείλετο καὶ δημαγωγοῦ πένητος ἰδεῖν ἔρημον τὴν πόλιν τετόλμηκεν . οὐκοῦν οὐδὲ | ||
καὶ ἐπ ' ἐκείνου : λῃσταί τινες ἀφήρπασαν παῖδα πένητος δημαγωγοῦ : ἀπέστειλαν ἐπὶ τοὺς λῃστὰς πλούσιον διάφορον τῷ πένητι |
ἀριστείας ἑαυτοῦ πανταχοῦ καταλέγων καὶ διηγούμενος , καὶ τὸ μηδέποτε κατεγνῶσθαι , καὶ τὸ μηδέποτε νενικῆσθαι τὴν πόλιν , ἀλλὰ | ||
εὐδοκιμοῦντας διὰ τὸ μηδένα παρ ' αὐτοῖς πολίτην ἐπὶ προδοσίᾳ κατεγνῶσθαι , ἔσπευδον τὰς Ἀθήνας ταῖς ὁμοίαις περιβαλεῖν διαβολαῖς . |
ἧττον διαμαρτύρεται Τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν . πολλοὶ δὲ διδακταῖς ἀνθρώπων ἀρεταῖς κλέος ὤρουσαν αἱρεῖσθαι , σφόδρ ' ἀκολούθως | ||
καὶ μὴ ἐκ φύσεως ἔχοντες τὴν ἀρετήν . πολλοὶ δὲ διδακταῖς : πολλοὶ δὲ δόξαν ἑαυτοῖς ἠθέλησαν περιποιῆσαι ἀπὸ διδακτῶν |
ὢν καὶ οὐχ ἥκιστα , ὡς ἐπέδειξεν ὕστερον , καὶ φιλόπολις . ἔσχε μὲν γὰρ ἔτι νέος ὢν τὴν ἀρχήν | ||
συνθέσει βαρύνονται : μῆτις πολύμητις , ἴδρις ἄϊδρις , πόλις φιλόπολις , χάρις εὔχαρις . Τὰ εἰς ΙΣ ὀξύτονα πὴ |
ποταμῶν ὄχλος τῷ λόγῳ : πάντες γάρ μοι δοκοῦσι θαλάττης ἐρᾶν , καὶ διὰ τοῦτο ἐπ ' αὐτὴν ἐπείγονται πολλῷ | ||
τι ἐρωτικόν : φησὶ γὰρ ἀπηχθῆσθαι αὐτοῖς , ἐπειδὴ τὸ ἐρᾶν διαβάλλουσιν . ἀφικομένου γοῦν ἐνταῦθα μοιχοῦ ποτε αὐτῇ γυναικί |
τινι κρείττονι χείρονα , ὅπου γε μὴν τῷ πλουσίῳ τοῦτο λυσιτελές ἐστιν , τὸ τρέφειν τὸν παράσιτον , ᾧ γε | ||
' ἡμῶν . χρήσιμον μὲν οὖν ἐστι τὸ ἐκ περιουσίας λυσιτελές : ἀναγκαῖον δὲ δὲ ὅπερ ἐξ ἀνάγκης αἱρούμεθα : |
τὴν Σαλαμῖνα οἰκοῦντες προσ - εχώρησαν Κασσάνδρῳ πιστεύσαντες αὐτοῦ τῇ φιλανθρωπίᾳ . Κάσσανδρος Νικάνορα φρουροῦντα τὴν Μουνυχίαν καὶ πρὸς αὐτὸν | ||
, παρθένος μὲν τὴν ἡλικίαν , ἁπλότητι δὲ τρόπων καὶ φιλανθρωπίᾳ διαφέρουσα . αὕτη τοὺς μαστιζομένους ὑπὸ τῶν γονέων ἀεὶ |
ἀποδείξεων , ἢ καὶ ὥς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τῷ Προτρεπτικῷ ἐπιγεγραμμένῳ , ἐν ᾧ προτρέπει τοὺς νέους πρὸς φιλοσοφίαν : | ||
ἀναιρῶν τὰς περὶ θεῶν δόξας : καὶ αὐτοῦ περιετύχομεν βιβλίῳ ἐπιγεγραμμένῳ Περὶ θεῶν , οὐκ εὐκαταφρονήτῳ : ἐξ οὗ φασιν |
. ὡραία τε γὰρ καὶ μεγάλη καὶ λόγοις ἀνθοῦσα καὶ πλούτῳ καὶ παντοδαποῖς ἀξιώμασι πολλῶν τε καὶ καλῶν πόλεων ἡγεμὼν | ||
τῶν τὰ πρῶτα ἐκεῖ δυναμένων , [ ὃς ] ἐπὶ πλούτῳ καὶ περιουσίᾳ μέγα φρονῶν : Ἀριστόμαχος ἐκαλεῖτο . Οὗτος |
τὴν πόσιν φιλοφρόνως ἠσπάζοντο , ἐπιδοῦναι αὐτοῖσι καὶ ἄλλον τῶν ἀσκῶν , Δαψιλέϊ δὲ τῷ ποτῷ χρησαμένους τοὺς φυλάκους ὑπερμεθυσθῆναι | ||
δεινὸν πείσῃ , ἐὰν τῷ ὄντι ᾖς καλὸς κἀγαθός , ἀσκῶν ἀρετήν . κἄπειτα οὕτω κοινῇ ἀσκήσαντες , τότε ἤδη |
Πολυμήστορα κοινῶς τὸ γυναικεῖον ἅπαν φῦλον μεμφόμενον : συμμίξας : ἐπίμεμπτοι , ἐπίψογοι , ὕβρεως ἄξιοι : αἱ δὲ καταταττόμεθα | ||
αὐτὸ τὸ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἐλεητικὸν εὐκαταφρόνητοί τε καὶ ἐπίμεμπτοι ἢ ὑπὸ τῶν πλείστων εὐαδίκητοι τυγχάνωσιν . ὁ μὲν |
ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
τὰ ἑξῆς λεγόμενα δείκνυσιν : ἐπειδὴ δὲ καὶ ἐν τῇ βουλήσει ἐξετάζο - μεν τοῦ κατηγόρου τὴν διάνοιαν , καὶ | ||
, ἐμμένει δὲ ὁ ἐγκρατὴς καὶ τῷ λόγῳ καὶ τῇ βουλήσει καταγωνιζόμενος ἑτέραν τινὰ ὄρεξιν τὴν ἐπιθυμητικήν . καὶ περὶ |
καὶ γὰρ οὕτω με διατέθηκας καὶ περίφοβον πεποίηκας , μὴ ἀπόλωμαι ? [ ὑπὸ ] σοῦ καὶ τῆς δεινότητος τῆς | ||
ἐσθῆτα καὶ ἀφροδίσια , καὶ δέδιας μὴ τούτων ἐνδεὴς γενόμενος ἀπόλωμαι . οὐκ ἐννοεῖς δὲ ὅτι τὸ μὴ διψῆν τοῦ |
ὑπέφηνεν ἂν ὡς εὐμαρῶς τὴν ἀρχὴν διοίσοντι ἐν ἀρχομένοις οὕτως εὐνοοῦσιν : ἐμοὶ δὲ ταῦτα μεγάλα ὄντα καὶ ἐξαίρετα τιμῆς | ||
οὐχ οὕτως ἀποδεκτέον , ὡς ἐν τῷ πεπύσθαι μόνον ὅτι εὐνοοῦσιν ἀλλήλοις , ἀλλὰ καὶ ἐν τῷ ἐντετυχηκέναι πολλάκις . |
. ἦν δὲ καὶ ἐπὶ ταῖς ἐώραις τις ἐπ ' Ἠριγόνῃ , ἣν καὶ ἀλῆτιν λέγουσιν , ᾠδή . Ἀριστοτέλης | ||
ὥς φησιν ὁ Ταραντῖνος . μαρτυρεῖ γὰρ ὁ Σοφοκλῆς ἐν Ἠριγόνῃ λέγων : νῦν δ ' εἰρὴ ὕποφρος ἐξ αὐτῶν |
πρῶτον ἠπείλησέ τινι τῶν παρρησιαζομένων , ἀντειπόντος δ ' ἐκείνου θρασέως ἐπῆλθεν ὡς πατάξων . ἐφ ' ᾧ παροξυνθέντες οἱ | ||
πολλὰ διαλεγομένου οὐκ εὐφυῶς , ἔνια δὲ καὶ προπετῶς καὶ θρασέως „ ἀδύνατον , εἰπεῖν , εἰ μή σε ὁ |
συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ μοι κἂν ἐπαποθανεῖν ἀναγκαῖον : τίς γὰρ ἔτι λείπεται ἐλπὶς ἐν τῷ | ||
ὑπὲρ πόλεως κόρην ἀνῃρηκότος κατηγορεῖ : καὶ μὴν εἴπερ ἀνέγκλητον ἐπαποθανεῖν ἐρωμένῃ , πῶς ὑπεραποθανεῖν πατρίδος ὑπεύθυνον ; Εἰ μὲν |
τοῦ κομπάζειν ὥστε καὶ τοὺς σοφιστὰς ἤλεγχε περιιὼν ὡς μάτην θρασυνομένους . λέγει τοίνυν τοῖς Ἀθηναίοις ἀπειλῶν ὡς , ἐὰν | ||
, χάρις πολλὴ τοῖς θεοῖς , οἳ τοὺς μὲν πρότερον θρασυνομένους καὶ μηδ ' ὄνομα εἰρήνης ἐθέλοντας ἀνασχέσθαι , πολλάκις |
προβαλλομένου τοῦ Νικίου τὸν νόμον ἀναφαίνεται στοχαστικὴ ζήτησις , πότερον φθόνῳ τοῦ κατορθώματος ἢ τῇ ἀληθείᾳ δέει τοῦ νόμου οὐκ | ||
ἐγένετο περὶ τὸ ἔργον : χόλῳ δ ' ὑπούλῳ καὶ φθόνῳ δυσμενῶν αὐτὴ καθ ' αὑτὴν ἡ πρᾶξις ἐξεταζομένη δημαγωγία |
ἂν πλεονάκις ἐξετάζῃ τις αὐτά , ἀνάγκη τοὺς τούτων αἰτίους εὐδοκιμεῖν . οὐ μὴν ἀλλά μοι δοκοῦσιν αὐτοὶ φανερὸν καθιστάναι | ||
. ἐπειδὴ γὰρ ἀφ ' ἧς ἡμέρας εἷλε τὸν Τίμαρχον εὐδοκιμεῖν ἐπὶ σωφροσύνῃ ἐδόκει , πόρρωθεν κατεπαγγέλλεται τοῦ ἤθους καὶ |
ψεύδη μήτε σφοδρῶς μήτε ὑβριστικῶς τοῦτο ποιεῖν , ἀλλὰ σὺν πραότητι τὴν ἀλήθειαν διώκειν καὶ μετὰ εὐμενῶν ἐλέγχων τὸ ψεῦδος | ||
πόνῳ τοῖς θείοις ἐρύμασιν ἐνεσχέθησαν , εὐσεβείᾳ , δικαιοσύνῃ , πραότητι , φιλανθρωπίᾳ . ἔξιτε οὖν ἤδη θαρσοῦντες ἐκ τῶν |
Ἀθηναῖοι τὸ ζῆν . μηδενὶ ξὺν νῷ : σὺν μηδεμιᾷ κρίσει , μετ ' οὐδενὸς νοῦ , μηδεμιᾷ διανοίᾳ γινομένη | ||
πολλάκις τῆς αὐτῆς ἡμέρας μεταπίπτοντες , ὅτι οὐ λογισμῷ καὶ κρίσει τινὶ φιλοῦσιν ἀλλὰ πάθει φερόμενοι . συνημερεύειν δὲ καὶ |
τινες ἐξ αὐτῶν ὅμως , οἷς πόθος ἦν τῶν ἐν τυραννίδι κακῶν δι ' εὐήθειαν ἢ διὰ πλεονεξίαν , ἄνδρες | ||
δεύτερον ὑπὸ τῆς βουλῆς , ὁ τὸν Κάσσιον ἐπὶ τῇ τυραννίδι κρίνας , Σπόριος δὲ Φούριος ὑπὸ τῶν δημοτικῶν , |
ἔπεσι κήρυξ δ ' ἐν χερσὶν κίθαριν περικαλλέ ' ἔθηκε Φημίῳ , ὃς δὴ πολλὸν ἐκαίνυτο πάντας ἀείδων . καὶ | ||
ἐπὶ τῷ γεγονότι δείσας κατάγνωσιν , ἔδωκεν αὐτὴν πρὸς γάμον Φημίῳ Σμυρναίῳ , διδασκάλῳ γραμμάτων . φοιτῶσα δὲ αὐτὴ ἐπὶ |
ἕξομεν : ἡμᾶς μὲν γὰρ κινδυνεύοντας καὶ οὐκ ἐχθροὺς ὄντας ἀπώσεσθε , τῶνδε δὲ οὐχ ὅπως κωλυταὶ ἐχθρῶν ὄντων καὶ | ||
Ῥωμαίοις πρέπον καὶ σύνηθες : οὕτω γὰρ τούς τε βαρβάρους ἀπώσεσθε , καὶ δόξης κλέος ἀράμενοι μέγα Ῥωμαίοις τε καὶ |
] συνβιώσασιν [ ] [ αὐτῶι ] μεγαλομερῶς [ ] διεφύλαξεν αὑτόν [ ] , ἀλλ ' οὐδ [ ] | ||
γνώμῃ ἐπιθεμένων τοῖς Αἰγυπτιάδαις , μόνη ἡ Ὑπερμήστρα , ἐπεὶ διεφύλαξεν αὐτὴν ἁγνὴν παρθένον ὁ Λυγκεὺς , οὐκ ἐφαίνετο ἰσόψηφος |
Κηφισόδοτον δοκεῖν ἐχθρὸν ὄντα τοῦ Κότυος καὶ τοῦ Ἰφικράτους ταῦτα βούλεσθαι , τριήρων εὐπορήσας παρ ' ὑμῶν ἀσφαλῶς ἐκ τῆς | ||
φιλεῖν ὑπολαβόντας ἀγαθούς τινας καὶ χρησίμους εἶναι καὶ ἐπιεικεῖς καὶ βούλεσθαι ἀλλήλοις τὰ ἀγαθά : τούτους δὴ κυρίως μὲν φίλους |
δὲ ἐᾷ διὰ τὸ ἑκούσιον , ὡς ἀνοίᾳ μᾶλλον ἢ ἐπηρείᾳ δαιμόνων γενόμενα . τί οὐκ ἀνυπόδετος βαδίζεις ; τί | ||
δὲ ὁ ταῦτα γράφων οὐ συνεγένετο , ἄλλοτε ἄλλων ἐμποδισμάτων ἐπηρείᾳ τύχης συμβάντων . ] ἈΚΑΚΙΟΣ . Παλαιστίνης Καισάρεια τὸν |
ἡμᾶς προστάτας σκεψάμενοι ἐπέδωκαν ὑμῖν ἑαυτοὺς , Λακεδαιμονίοις δὲ τὸ φθονεῖν παρεσκεύασαν : εἶτα ἔπαγε , ὅτι ἡμεῖς μὲν οὖν | ||
οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς ἀφελέσθαι ἐκεῖνα δυναμένους , |
συγγενεῖς δὲ καὶ ἐν συγγενέσι φίλους καλουμένους ἠλλοτρίωσαν αἱ μοχθηρίαι πλημμελοῦντας : συγγένεια γὰρ οἰκειοτέρα τῆς πρὸς αἵματος ἡ πρὸς | ||
ἡμᾶς τὰ μὲν τῶν ἰδιωτῶν πλημμελήματα εἰς αὐτοὺς ἵστασθαι τοὺς πλημμελοῦντας , ταῖς δὲ τῶν βασιλέων ἀγνωμοσύναις ὑπεύθυνον γίνεσθαι καὶ |
ἄρχοντας ἦλθε καθ ' ἑαυτῆς , κἀκείνων αὐτὴν διὰ τὴν φιλανδρίαν ὑπεριδόντων , ἑαυτὴν ἀπέκτεινε λιμῷ . καὶ τῆσδε μὲν | ||
ὁ δὲ θαυμάσας τῆς γυναικὸς ἔτι μᾶλλον τὴν ἀεὶ καινουμένην φιλανδρίαν καὶ νεάζουσαν καὶ τὸ περὶ τοῦ μέλλοντος ἐξεταστικὸν καὶ |
ἑαυτοῦ βουλήσει , τὴν βούλησιν δὲ πολὺ μᾶλλον τῇ ἑαυτοῦ φρονήσει : τοῦτο δὲ καὶ πόλιν καὶ ἕνα ἡμῶν ἕκαστον | ||
ζώντων καὶ τεθνηκότων τάττει , ζῶντας μὲν καλῶν τοὺς συμβιοῦντας φρονήσει , τεθνηκότας δὲ τοὺς ἀφροσύνῃ χαίροντας . λέγεται γὰρ |
ὥσπερ ὁ Θουκυδίδης τὸ Περικλέους πρόσωπον καὶ ἦθος ἐμφαίνει καὶ μεμίσηται : καὶ οὐδὲ ἓν πρόσωπον ἤθους ἀμοιρεῖ , οὐ | ||
στρατὸν ἀγείρει , μιᾷ τε γνώμῃ καὶ ψυχῇ ὁμοίως Μαξιμῖνος μεμίσηται . ὅθεν ἐν ἀπογνώσει ἦσαν καὶ πάντων σπάνει οἱ |
μὴ δεῖν κολακεύειν τὰ πλήθη : Περικλῆς δέ γε πλείστῃ παρρησίᾳ χρησάμενος φαίνεται . διαμάχεσθαι δεῖν ὑπὲρ τοῦ βελτίονος : | ||
μὲν γὰρ πατρίκιοι κράτιστον ἀνδρῶν λέγοντες ἐπῄνουν αὐτὸν ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ καὶ μόνον ἀπέφαινον ἐξ ἁπάντων σφῶν ἐλεύθερον , ὃς |
τῶν ἐκεῖ πραγμάτων ἐπιλείπεται : πέμποντες δὲ τὴν βοήθειαν οὐχ ἁμαρτήσεσθε δυοῖν θατέρου : ἢ γὰρ ἕξετε , ὡς ἐγὼ | ||
ὑμετέρᾳ σωτηρίᾳ μόνῃ , ἐμῇ δὲ δυστυχίᾳ χάριν ἐπιστάμενοι οὐχ ἁμαρτήσεσθε , ὅτι ὥσπερ μεγάλου καὶ πίονος θρέμματος καὶ ἀγρεύματος |
στολὴν καὶ πολέμους νικῶν οὐκ ὄντας ἐς πάντα τὰ Ῥωμαίων αἰσχρῶς ἐβάκχευσεν , εἶτα τὸν χρηστὸν Κλαύδιον , ὡς ὑπὸ | ||
Αἰσχύλε , τί φῄς ; τοὺς θεούς σου προσφέρεις πάσχοντας αἰσχρῶς ἐκ θεῶν ὁμοτρόπων ; καὶ πῶς ἄρα λέληθας σαυτὸν |