ὥσπερ ὅ γε Ἀχιλλεὺς πεποίηται λέγων , ὥς μ ' ὄφελ ' Ἕκτωρ κτεῖναι , ὃς ἐνθάδε τέτραφ ' ἄριστος | ||
τείχεϊ θωρηκτάων λαιψηροῖς ὀλέεσθαι Ἀπόλλωνος βελέεσσιν . ὥς μ ' ὄφελ ' Ἕκτωρ κτεῖναι ὃς ἐνθάδε γ ' ἔτραφ ' |
ταχύν : οὐδέ μιν οἴω νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ : οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι | ||
δὲ ἀγρυπνοῦντι καὶ προβουλευομένῳ καὶ προπολεμοῦντι βασιλείαν , τῷ δὲ Ἕκτορι ἐξηγουμένῳ καὶ προμαχομένῳ καὶ ἀριστεύοντι σωτηρίαν πατρίδος , πάντα |
ἀνασχετὸν εἶναι οὔτε τῷ Ἀχιλλεῖ τὴν σχολήν , οὔτε τῷ Νέστορι τὴν σιωπήν , οὔτε τῷ Ὀδυσσεῖ τὴν ἀσφάλειαν . | ||
μονομαχίαν νώτοισι [ βοῶν ] γέραιρεν ὁ Ἀγαμέμνων : καὶ Νέστορι δ ' ἤδη ὄντι γηραιῷ καὶ Φοίνικι [ δὲ |
πιστευτέον αὐτῷ λέγοντι περὶ Αἰσχίνου , φησὶν Ἰσχάνδρου τοῦ τραγῳδοποιοῦ τριταγωνιστὴν γενέσθαι τὸν Αἰσχίνην καὶ ὑποκρινόμενον Οἰνόμαον διώκοντα Πέλοπα αἰσχρῶς | ||
τὰ πράγματα ἔχει ; καὶ πάλιν τὸν καλὸν ἀνδριάντα καὶ τριταγωνιστὴν ἄκρον ἐξέθρεψέ σε καὶ μυρία ἄλλα . κἀκεῖνα μέντοι |
ὁ Παλαμήδης ἠξίου τυγχάνειν , ἀλλ ' ἐκεῖνα μὲν τῷ Διομήδει ξυνεχώρει ἔχειν , ἐπειδὴ πάνθ ' ὑπὲρ τῆς τῶν | ||
τὴν δίαιταν ἁβρότερον ἢ ἐπὶ στρατοπέδου ἐχρῆν , κατεσκεύαστο , Διομήδει δὲ τἀναντία τούτων ἐπράττετο : μετρίως τε γὰρ πρὸς |
ἐμβαλὼν ἀνέλοι . τῶν δὲ Κυμαίων πεμψάντων τὸν φονέα τῷ Πιττακῷ , μαθόντα καὶ ἀπολύσαντα εἰπεῖν , “ συγγνώμη μετανοίας | ||
ἑκών , ἀλλ ' ἀναγκαζόμενος . ταῦτα δὴ καὶ τῷ Πιττακῷ λέγει ὅτι Ἐγώ , ὦ Πιττακέ , οὐ διὰ |
οἶκον πορθῆσαι . διαφυγόντες δὲ τὸν πόλεμον συναπῆραν μὲν τῷ Μενελάῳ , κατὰ δὲ τὴν πλάνην τοῦ Μενελάου εἰς Λιβύην | ||
, ὅτε κεῖσε κατήλυθον ὑμέτερον δῶ ὀτρυνέων Ὀδυσῆα σὺν ἀντιθέῳ Μενελάῳ Ἴλιον εἰς ἅμ ' ἕπεσθαι ἐϋσσέλμων ἐπὶ νηῶν ; |
ἵδρωσα μόγῳ , καμέτην δέ μοι ἵπποι λαὸν ἀγειρούσῃ , Πριάμῳ κακὰ τοῖό τε παισίν . ἕρδ ' : ἀτὰρ | ||
βάσκ ' ἴθι Ἶρι ταχεῖα λιποῦς ' ἕδος Οὐλύμποιο ἄγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἴλιον εἴσω λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντ ' ἐπὶ |
οἷον κομῶντα ὑπέρυθρόν τε καὶ ἕτοιμον τὸ αἷμα , τὸν Διομήδην δὲ βεβηκότα τε ἀναγράφει καὶ χαροπὸν καὶ οὔπω μέλανα | ||
. καὶ ὅτι μὲν ἑταιρίας ἀφορμὴ ἐγεγόνει τοῖς ἀμφὶ τὸν Διομήδην καὶ Γλαῦκον , ἧττόν μοι μέλει , ὅτι δὲ |
, τὸ δὲ Ἀχιλλέως , καὶ ἑορτὴν κατὰ ἔτος ἄγουσιν Ἀχιλλεῖ . ἄκρα δέ ἐστιν ἐν ταῖς Βρασιαῖς μικρά , | ||
ὑποκριθείς , δεδιὼς μὴ Ἀχιλλεῖ πεφωρᾶσθαι ἂν ἀπῆλθε παρ ' Ἀχιλλεῖ ἰάσεως εἵνεκα , ὑπὸ Χείρωνος πάλαι πεπαιδευμένῳ καὶ ταύτην |
καὶ θρόνους ἔχων . οὔκουν τραφέντων τῶνδε τιμωροὺς ἐμοὶ χρήιζω λιπέσθαι , τῶν δεδραμένων δίκην . τῶι τοῦ Διὸς μὲν | ||
Καλλίμαχέ , ἐστι ἢ καταδουλῶσαι Ἀθήνας ἢ ἐλευθέρας ποιήσαντα μνημόσυνον λιπέσθαι ἐς τὸν ἅπαντα ἀνθρώπων βίον οἷον οὐδὲ Ἁρμόδιός τε |
: ἐν δὲ τοῖς Δημιοπράτοις κλιμάκιον , ἐν δὲ Ἀμειψίου Κόννῳ κλιμακίδα . ἦ που δὲ καὶ τύμπανα καὶ κύμβαλα | ||
Πλάτων Γρυψίν : ἰχθῦς , κωλᾶς , φύσκας . Ἀμειψίας Κόννῳ : δίδοται μάλισθ ' ἱερώσυνα , κωλῆ , τὸ |
' : ἐν δ ' ἀρχὸν ἐγὼ βαίνοντ ' ἐνόησα Μέντορα ἠὲ θεόν , τῷ δ ' αὐτῷ πάντα ἐῴκει | ||
αὐτῷ πάντα ἐῴκει . ἀλλὰ τὸ θαυμάζω : ἴδον ἐνθάδε Μέντορα δῖον χθιζὸν ὑπηοῖον . τότε δ ' ἔμβη νηῒ |
Ὀδυσῆϊ : τὼ γὰρ νεικείεσκε : τότ ' αὖτ ' Ἀγαμέμνονι δίῳ ὀξέα κεκλήγων λέγ ' ὀνείδεα : τῷ δ | ||
Ἕλληνες κληρωσάμενοι περὶ τῶν αἰχμαλώτων γυναικῶν τὰς ἐν ἀξιώμασιν ἔδωκαν Ἀγαμέμνονι μὲν Κασάνδραν , Ἀνδρομάχην δὲ Νεοπτολέμῳ , Πολυξένην δὲ |
Πατροκλείᾳ , εἰκάζων τὸν Μενέλεων τῷ ὄρνιθι , ὅτε ἀνεζήτει Ἀντίλοχον , ἵνα ἄγγελον ἀποστείλῃ τῷ Ἀχιλλεῖ , πικρὸν μέν | ||
ἤδη τοῦ πολέμου ἐλθεῖν . νέον μὲν γὰρ εἶναι τὸν Ἀντίλοχον καὶ οὐκ ἐν ὥρᾳ τῶν πολεμικῶν , ὁπότε ξυνελέγοντο |
Καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσι : τὸ δικανικὸν ἀποδιδοὺς τῷ Ὀδυσσεῖ , δεικνὺς ὡς τοὺς ἀγωνιστὰς δεῖ πολλῶν εὐπορεῖν δικαιωμάτων | ||
. τούτων δ ' εὐτελέστερος ὁ δίφρος : τῷ γοῦν Ὀδυσσεῖ ἐπαίτῃ δοκοῦντι δίφρος ἀεικέλιος παρατίθεται ὀλίγη τε τραπέζα . |
' αὐτοῦ καὶ Ἱππῶναξ εἰπών : καὶ Μύσων ὃν Ὡπόλλων ἀνεῖπεν ἀνδρῶν σωφρονέστατον πάντων . Ἀριστόξενος δέ φησιν ἐν τοῖς | ||
Πλάτων δ ' ἀντὶ Περιάνδρου . περὶ αὐτοῦ δὴ τάδε ἀνεῖπεν ὁ Πύθιος : Οἰταῖόν τινα φημὶ Μύσων ' ἐνὶ |
, οὐ λόγος : ὁ Νέστωρ ἐν Τροίᾳ ἁλούσῃ ὑποτίθεται Νεοπτολέμῳ τῷ Ἀχιλλέως , ἃ χρὴ ἐπιτηδεύοντα ἄνδρα ἀγαθὸν φαίνεσθαι | ||
. παραγενόμενος δὲ ὁ Ὀρέστης ταύτην μὲν ἀπήγαγεν πείσας , Νεοπτολέμῳ δὲ ἐπεβούλευσεν . οἳ καὶ φονευθέντα παρῆσαν οἱ φέροντες |
ταῖς βασάνοις . ἐπεὶ δὲ μακρὸν τοῦτο ἦν , ὁ Μελάνιππος ἧκεν ἐπὶ τὸν Φάλαριν , καὶ ὡμολόγησεν οὐ μόνον | ||
Ἀντέρως ἐν τοῖσδε τοῖς γενναίοις ἐσώζετο . Χαρίτων γὰρ καὶ Μελάνιππος ἐς ἔρωτα ἀλλήλοιν συνεπνευσάτην : καὶ ὁ μὲν Χαρίτων |
οὐκ ἐμέθυον δ ' οἱ πάλαι , ἀλλὰ καὶ Πιττακὸς Περιάνδρῳ τῷ Κορινθίῳ παρῄνει μὴ μεθύσκεσθαι μηδὲ κωμάζειν , ἵν | ||
ἐκτείνας τὴν χεῖρα πάντων ὁρώντων ἀπεδίδου . Ἀνάχαρσις δὲ παρὰ Περιάνδρῳ τεθέντος ἄθλου περὶ τοῦ πίνειν ᾔτησε τὸ νικητήριον πρῶτος |
ἀντιστήσεις . ἀντιτάξεις ] ἀντιθήσεις . θΞ τῷδε ] τῷ Τυδεῖ . Προίτου ] ἐντεῦθεν δείκνυσιν ὅτι εἰς ταύτας Τυδεὺς | ||
τοῦ Ἀδράστου βασιλείοις προσεπέλασε νύκτωρ , καὶ προστυχὼν ἐκεῖσε τῷ Τυδεῖ φεύγοντι ἐκ Καλυδῶνος δι ' ὃν εἰργάσατο φόνον , |
δ ' ἄρ ' αἰθὴρ ἴαχεν . Ἣ δ ' Αἴαντι φόνον καὶ πῆμα φέρουσα ἔμβαλε νηὶ κεραυνόν , ἄφαρ | ||
Δημοσθένεϊ δοτικὴ τροπῇ τοῦ ος εἰς ι , ὥσπερ Αἴαντος Αἴαντι , Λάχητος Λάχητι , καὶ λοιπὸν κατὰ συναίρεσιν τοῦ |
, ἅρμα δὲ πρώτην κατασκευάσασαν διὰ τοῦτο ἱππίαν κεκλῆσθαι . Ἱπποδάμεια : Δημοσθένης ἐν τῷ πρὸς Τιμόθεον ἀγοράν φησιν εἶναι | ||
Ἀτρέως , ἐλέους ἔτυχε παρὰ Πέλοπος διὰ τὸν ἔρωτα . Ἱπποδάμεια δ ' ἀνέπειθεν Ἀτρέα καὶ Θυέστην ἀναιρεῖν αὐτὸν , |
μοι ἐείκοσιν ἀντεβόλησαν : τὸ δὲ παρ ' Ἀριστοφάνει ἐν Ἀμφιαράῳ διὰ τοῦ ε ἠντεβόλησεν δύο † κλήσεις ὑπέστη . | ||
, ἥτις ὥσπερ τις ὅρκος πιστότατος δοθεῖσα τῷ Ὀϊκλέος παιδὶ Ἀμφιαράῳ καὶ γυνὴ αὐτῷ γενομένη ἔσβεσε τὴν μάχην , καὶ |
τὴν ναῦν καταποντωθῆναι : καὶ τοῦτο αἰνίττεσθαι Εὐριπίδην ἐν τῷ Ἰξίονι . ἔνιοι κατὰ τὴν ὁδὸν τελευτῆσαι αὐτόν , βιώσαντα | ||
τὸ νέφος πεποίηται . καὶ παρὰ τὸ ἴψαι Σοφοκλῆς ἐν Ἰξίονι δίψιόν φησι τὸν βεβλαμμένον , καὶ Ὅμηρος πολυδίψιον Ἄργος |
: οὐδὲ τραπέζῃ γνώτην ἀλλήλω : πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν Ἴφιτον Εὐρυτίδην , ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν , ὅς οἱ τόξον | ||
χορδῇσιν λιπαρῇσί τ ' ἐπορνύμενος λαγόνεσσιν . Ὑδρόχαρις δ ' ἔπεφνεν Πτερνοφάγον βασιλῆα , ἔσχατος δ ' ἐκ λίμνης ἀνεδύσετο |
καὶ Πουλυδάμαντα τὸν Σκοτουσσαῖον μετὰ τοὺς λέοντας , οὓς ὁ Πουλυδάμας ᾑρήκει παρ ' Ὤχῳ τῷ Πέρσῃ . Μανδρογένους δὲ | ||
. ταῦτα δὲ δὴ Πολυμήστορες καὶ Γλαῦκοι καὶ Ἀμησιναῖ καὶ Πουλυδάμας ὁ Σκοτουσσαῖος . Τίσανδρον δὲ τὸν ἐκ τῆς Νάξου |
ἦν μειρακίσκος , Πυθιὰς δὲ ἡ Ἀριστοτέλους θυγάτηρ τρισὶν ἀνδράσιν ἐγαμήθη , πρῶτον μὲν Νικάνορι τῷ Σταγειρίτῃ , οἰκείῳ ὄντι | ||
καὶ Μυρτοῦς , ἀπὸ κώμης Κυνοκεφάλων . ἡ δὲ Μυρτὼ ἐγαμήθη Σκοπελίνῳ τῷ αὐλητῇ , ὃς τὴν αὐλητικὴν διδάσκων τὸν |
οὕνεκ ' ἄρ ' αὐτὴν κεῖνος ἐνὶ Τρώεσσιν ἑῷ πάρος υἱέι δίῳ Εὐρυμάχῳ ἀτίταλλεν ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν . Ὃς δ | ||
πεφραδέτην , ὅσα περ πέπρωτο γενέσθαι ἀμφὶ Κρόνῳ βασιλῆι καὶ υἱέι καρτεροθύμῳ : πέμψαν δ ' ἐς Λύκτον , Κρήτης |
. . . ἧς ὁ Κύκνος ἐβασίλευσε . Σοφοκλῆς ἐν Πηλεῖ . καὶ ἐν Ποιμέσι ” βοὴν κυκνῖτιν „ . | ||
γαῖα καθέξει : ἡ διπλῆ ὅτι συνεβίω ἡ Θέτις τῷ Πηλεῖ καὶ ὅτι οὐκ ἀπεκόμιζον τὰ ὀστᾶ τῶν τετελευτηκότων ἐπὶ |
καλούμενος Πόλλιος ὁ Βίβλινος οἶνος . χρησμός . ἐν τῷ χρησμῷ , φησίν , ὁ θεὸς ηὐτομάτισε : πῖν ' | ||
μὴ φαύλως φέρε : Ἀντὶ τοῦ μὴ ἀηδίζου ἐπὶ τῷ χρησμῷ . ] ὡς ἔστι Βάκιδος : Τρεῖς Βάκιδες , |
διπλῆ ὅτι ] παρέλκει ἡ ὑπό . . Ζ , ὑφηνίοχος . . . . γ . . δ . | ||
ἅρμα . ἐπεὶ δὲ ἀναβάντος αὐτοῦ κατέκλεισε τὸν δίφρον ὁ ὑφηνίοχος , οὐκ ἔχουσα ἡ Πάνθεια πῶς ἂν ἔτι ἄλλως |
μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων , τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί . εἴ περ ἀδειής τ ' | ||
Οἰδίπου νεανίαι : φίλοι δ ' ἐκόσμουν , τῆσδε μὲν πρόμον χθονὸς Σπαρτῶν ἀριστῆς , τὸν δὲ Δαναϊδῶν ἄκροι . |
δὲ μόνος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸ δεύτερον καταστὰς τό τε ἄγος ἀφοσιοῦται τὸ περὶ τοὺς πρέσβεις γενόμενον προειπὼν τοῖς ἐργασαμένοις | ||
ᾖ κριθιάσας , ἢ ὑψαυχενήσας καὶ ἀτιμαγέλης γεγονὼς παρὰ τὸ ἄγος ἀγοστής καὶ ἀκοστής κατὰ τροπὴν προηγεῖσθαι . . . |
διὰ νυκτὸς ἐλθὼν καὶ τὴν μίαν τριπλασιάσας νύκτα , ὅμοιος Ἀμφιτρύωνι γενόμενος Ἀλκμήνῃ συνευ - νάσθη καὶ τὰ γενόμενα περὶ | ||
κἀν σκότῳ κρύπτειν τάδε ; Αἰσχύλος ἔφη ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν Ἀμφιτρύωνι . οὗτος δέ ἐστιν Αἰσχύλος ὁ καὶ τὰ Μεσσηνιακὰ |
: οὐ γὰρ ταὐτὸν ἁπλῶς χαλκῷ τε εἶναι καὶ δυνάμει ἀνδριάντι : ἦν γὰρ ἂν καὶ τῷ λόγῳ ταὐτόν , | ||
εἰκόνα τῆς θυγατρὸς ζῷον ὁλοσώματον κατασκευάσαι , καὶ ἔλυτρον τῷ ἀνδριάντι τὸν χρυσοῦν κίονα περιθεῖναι . Ποιῆσαι δέ φησιν ὁ |
Φιλομήλα καὶ Πρόκνη Θεμιστώ τε καὶ Μήδεια . Οὗτος καὶ Θυέστῃ τὴν ἐξάγιστον ἐκείνην παρέθηκε τράπεζαν καὶ ὡς θηρίον σαρκοβόρον | ||
' Ἀτρέϊ ποιμένι λαῶν , Ἀτρεὺς δὲ θνῄσκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ , αὐτὰρ ὃ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι |
ὁ τρόπος : οὐδὲ γὰρ αὐτὴ ἐγέννησεν , ὁ δὲ Πρίαμος ἐξ ἄλλων γυναικῶν : † ἡμεῖς δὲ πεντήκοντά γ | ||
βαρβάροις καὶ Ἕλλησιν . ἡ δὲ ὑπόθεσίς ἐστι τοιαύτη : Πρίαμος ὁ Λευκίππης καὶ Λαομέδοντος ἐξ Ἑκάβης τῆς Δύμαντος ἢ |
ἐνίκα τὰς μάχας ὁ Ἱέρων . παραβάλλων δὲ αὐτὸν τῷ Ποίαντος Φιλοκτήτῃ παρείκασεν . ἦ κεν ἂν μνάσειεν : ἀναμνήσειεν | ||
γε , πρὶν ἂν τῶν ἡμετέρων ἀΐῃς μύθων , παῖ Ποίαντος : φάσκειν δ ' αὐδὴν τὴν Ἡρακλέους ἀκοῇ τε |
ἔξω σπερχομένοιο γέροντος : ὃ δ ' υἱάσιν οἷσιν ὁμόκλα νεικείων Ἕλενόν τε Πάριν τ ' Ἀγάθωνά τε δῖον Πάμμονά | ||
ῥ ' ἐλθὼν Ὀδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο , καί μιν νεικείων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ εἶκε , γέρον , |
τὴν κλητικὴν ἀναγινώ - σκομεν , Ε Σαρπῆδον , Λυκίων βουληφόρε προπερισπωμένως , ὡς ἀπὸ τῆς βαρυτονουμένης εὐθείας . Ταῦτα | ||
τῷ μιν ἐεισάμενος προσέφη Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων : Αἰνεία Τρώων βουληφόρε ποῦ τοι ἀπειλαὶ ἃς Τρώων βασιλεῦσιν ὑπίσχεο οἰνοποτάζων Πηλεΐδεω |
μεγάλα ἐόντα καὶ ἀξιοθέητα . Καὶ οἵ τε περὶ τὸν Ἀπρίην ἐπὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἤισαν καὶ οἱ περὶ τὸν Ἄμασιν | ||
δηλῶσαι τὰ πρησσόμενα . Ὡς δὲ ἀπικέσθαι αὐτὸν πρὸς τὸν Ἀπρίην οὐκ ἄγοντα τὸν Ἄμασιν , οὐδένα λόγον ἑωυτῷ δόντα |
πρὸς τὸν Ἀχιλλέα , τοῦτον ὁ τετιμημένος Αἴας πρὸς τὸν Αἴαντα : καὶ ἐναλλάξ , ὃν λόγον ἔχει ὁ τετιμημένος | ||
χάριέν ἐστιν . ἡ δὲ ἔννοια τοιαύτη : τὸν δὲ Αἴαντα ἐκβεβλημένον διὰ τῆς θαλάσσης ὁ ἥλιος ἀναξηρανεῖ ὡς σῶμα |
μέθοδον , ᾗ κεχρήμεθα ἡμεῖς ἐν τῷ κλητικῷ τοῦ Ἀπόλλωνος ὕμνῳ † βιβλίῳ πως θέσθαι . ὥσπερ ἂν ἡ ὥρα | ||
Εὐάνθης δ ' ὁ ἐποποιὸς ἐν τῷ εἰς τὸν Γλαῦκον ὕμνῳ Ποσειδῶνος αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναΐδος νύμφης μιγῆναί τε |
οἱ μὲν ἔπειτα ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο : αὐτὰρ Τηλέμαχος καὶ βουκόλος ἠδὲ συβώτης παῦσαν ἄρ ' ὀρχηθμοῖο πόδας | ||
ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο , δὴ τότε Τηλέμαχος καὶ Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς ἵππους τ ' ἐζεύγνυντ ' |
' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν . ἀμφίβολον γὰρ πότερον ἐπὶ τῷ Θερσίτῃ ἀχνύμενοι , ὅπερ ἐστὶ ψεῦδος , ἢ ἐπὶ τῇ | ||
χρυσοῦ χρυσὸν περιχεῖς Ἀφροδίτῃ δὴ τοὺς λόγους παρεικάζων οὓς ἐγὼ Θερσίτῃ . καὶ πρᾶγμα δὴ κινδύνου γέμον διὰ φιλίαν ὑπομένεις |
ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : “ παῖδες ἐμοί , ἄγε Τηλεμάχῳ καλλίτριχας ἵππους ζεύξαθ ' ὑφ ' ἅρματ ' ἄγοντες | ||
' , ᾧ μὴ ἄλλοι ἀοσσητῆρες ἔωσιν , ὡς νῦν Τηλεμάχῳ ὁ μὲν οἴχεται , οὐδέ οἱ ἄλλοι εἴς ' |
ἐπὶ τὸν Σκάμανδρον εἰδώλῳ τοῦ Ἀντιλόχου ἐνέτυχε καὶ προσέκειτο τῷ σήματι ἐρῶσα τοῦ εἰδώλου , καὶ ὡς βουκόλοι μειράκια , | ||
τοῖσιν , ὅσοι βουληφόροι εἰσί , βουλὰς βουλεύει θείου παρὰ σήματι Ἴλου νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου : φυλακὰς δ ' ἃς |
μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον , ποσσῆμαρ μέμονας κτερεϊζέμεν Ἕκτορα δῖον , ὄφρα τέως αὐτός τε μένω καὶ λαὸν | ||
ἄνακτι παυσάμενον πολέμοιο τὰ ἃ πρὸς δώμαθ ' ἱκέσθαι , Ἕκτορα δ ' ὀτρύνῃσι μάχην ἐς Φοῖβος Ἀπόλλων , αὖτις |
. ” ἐμφαίνει γὰρ τὴν Λυρνησσὸν λέγων „ πόλιν θείοιο Μύνητος , „ ὡς ἂν δυναστευομένην ὑπ ' αὐτοῦ , | ||
λέγεται κατακλυσμὸν γενέσθαι . οὗτος γήμας ἐκ Λακεδαίμονος Πεδιάδα τὴν Μύνητος ἐγέννησε Κρανάην καὶ Κραναίχμην καὶ Ἀτθίδα , ἧς ἀποθανούσης |
σε ἀπὸ τῆς ἀδικίας , καὶ γενέσθαι αὐτῷ υἱὸν καὶ θεράποντα καὶ λειτουργὸν τοῦ προσώπου αὐτοῦ . Φῶς γνώσεως φωτεινὸν | ||
ἐϋστεφάνου . * κρύπτω τὸν θεὸν ἄνδρα Λίνον , Μουσῶν θεράποντα τὸν πολυθρήνητον Λίνον Αἴλινον ἥδε πατρῴα Φοιβείοις βέλεσιν γῆ |
τοῦ χαίρειν , ὡς τὸ ” ἢ ἀλύεις ὅτι Ἶρον ἐνίκησας „ . μέση γὰρ ἡ λέξις . . . | ||
ὅτι ἐνθάδε μηδὲν ἐθρασύνθη . ἢ ἀλύεις , ὅτι Ἶρον ἐνίκησας . ἀλύεις νῦν ἀντὶ τοῦ χαίρεις , γαυριᾷς . |
μυθευόμενα . ᾤκησαν δ ' αὐτὴν Βίστονες Θρᾷκες , ὧν Διομήδης ἦρχεν : οὐ μένει δ ' ὁ Νέστος ἐπὶ | ||
ἕλῃ κορυθαίολος Ἕκτωρ . Τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη κρατερὸς Διομήδης : ἤτοι ἐγὼ μενέω καὶ τλήσομαι : ἀλλὰ μίνυνθα |
μέσῳ βραχὺς καὶ προσθήκη ταῖς Ἑλλήνων ἀτυχίαις πολλή . ᾔσθετο Πάτροκλος καὶ συνήλγησε καὶ τὰ μὲν δακρύων , τὰ δὲ | ||
χαλκῷ . Ἕκτωρ μὲν κεφαλῆφιν ἐπεὶ λάβεν οὐχὶ μεθίει : Πάτροκλος δ ' ἑτέρωθεν ἔχεν ποδός : οἳ δὲ δὴ |
εἶτα βαρύφωνος γέρων , τηθίδος πατήρ , ἔπειτα γραῦς καλοῦσα φίλτατον . ὃ δ ' ἐπινεύει πᾶσι τούτοις . οὐθεὶς | ||
βλέπεις τ [ καὶ πρῶτον αὐτὴν κατὰ μόνας [ τὸν φίλτατον καὶ τὸν γλυκύτατον [ ] ! οτρ ? ? |
μὲν γάρ , ἤν τι βουλεύσω κακὸν τῶι τόνδ ' ἀποκτείναντι , συνδράσηις δὲ μή . ἢν δ ' ἐξ | ||
ὅτι ἐγὼ ὑπὲρ τοῦ ἀνδροφόνου τῷ πατρὶ φόνου ἐπεξέρχομαι οὔτε ἀποκτείναντι , ὥς φασιν ἐκεῖνοι , οὔτ ' εἰ ὅτι |
τε Μέγητα Θόαντά τε Μηριόνην τε καὶ Κρειοντιάδην Λυκομήδεα καὶ Μελάνιππον : βὰν δ ' ἴμεν ἐς κλισίην Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο | ||
ἔτι δὲ ζῶντος τοῦ Τυδέος Ἀμφιάραος ὁ μάντις ἀνῃρηκὼς τὸν Μελάνιππον ἤνεγκε τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ τῷ Τυδεῖ καὶ ὃς και |
, δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοί : τῷ μιν ἐεισαμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις : ὦ γέρον αἰεί τοι μῦθοι | ||
δέμας καὶ εἶδος ἐρίζειν . ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ πότνα θεά , μή μοι |
ὑπό τινων ὑστερόποτμος : οὕτω δὲ ἔλεγον ὁπόταν τινὶ ὡς τεθνεῶτι τὰ νομιζόμενα ἐγένετο καὶ ὕστερον ἀνεφάνη ζῶν . Ὁ | ||
δὲ ὑπ ' ἐμοῦ κινούμενος . δώσει δέ μοι καὶ τεθνεῶτι χάριν τῷ σοί τι χαρίζεσθαι πολλοῖς μὲν ἔργοις , |
ξυνετὸν μέλος ἔγνω : ἀπὸ κοινοῦ τὸ Σφιγγός . τῷ Οἰδίποδι ξυνετόν : ἄλλως : συνετόν τινες τὸ βαθύτατον . | ||
γὰρ πόλεως ὄνειδος , τὸ δι ' οὗ δηλαδὴ τῷ Οἰδίποδι καὶ τῇ πόλει πάσῃ ὄνειδος προσεγένετο , τουτέστι τὴν |
: τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ | ||
κυρίως ἐπὶ τῶν κυνῶν . : οὐ παράμυθον ] Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον . : Παρὰ τὸ ὅ τοι |
περὶ Μαχάονος ὑπὸ Ἀγαμέμνονος εἰρημένα Ταλθύβι ' , ὅττι τάχιστα Μαχάονα δεῦρο κάλεσσον φῶτ ' Ἀσκληπιοῦ υἱόν , ὡς ἂν | ||
δῖοι Ἀχαιοὶ εἰ μὴ Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο παῦσεν ἀριστεύοντα Μαχάονα ποιμένα λαῶν , ἰῷ τριγλώχινι βαλὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον |
ταὐτὸν λέγων τῷ ὥστε οὐδὲ ἐν ταῖς τοιαύταις ἀντιφάσεσι ταῖς ὁμωνύμῳ χρωμέναις ὑποκειμένῳ ἢ κατηγορουμένῳ ἀνάγκη τὴν μὲν τῶν προτάσεων | ||
εἷς τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων : ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει , πατρὸς δὲ Παάπιος ὄντι , |
ξανθὸς ὕδωρ ἐπιδόρπιον οἴσων αὐτῷ θ ' Ἡρακλῆι καὶ ἀστεμφεῖ Τελαμῶνι , οἳ μίαν ἄμφω ἑταῖροι ἀεὶ δαίνυντο τράπεζαν , | ||
Οὐκ ἀγαθόν , ὡς εἰπεῖν , Πηλεῖ τε καὶ ἀγαθῷ Τελαμῶνι γράφειν , ἀλὰ Πηλεῖ κἀρίστῳ δὴ Τελαμῶνι : οὕτω |
τῷ Θεοκρίτῳ . ἐκεῖνος γάρ φησι : καὶ νυκτὶ νεώτερον Ἰφικλῆα . κροκωτόν : ἤτοι ἀπὸ τῆς χρόας κροκοειδὲς , | ||
βίην Ἡρακληείην : τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέϊ Κρονίωνι , αὐτὰρ Ἰφικλῆα δορυσσόωι Ἀμφιτρύωνι , κεκριμένην γενεήν : τὸν μὲν βροτῶι |
Ἀχιλῆι Τήλεφος ὤπασε δῶρον ἐπὶ προχοῇσι Καΐκου , εὖτέ ἑ μοχθίζοντα κακῷ περὶ ἕλκεϊ θυμὸν ἠκέσατ ' ἐγχείῃ , τῇ | ||
ἔδηξε τὸν Φιλοκτήτην , ἀλλὰ ὕδρα ὡς καὶ Ὅμηρος ἕλκει μοχθίζοντα κακῷ ὀλοόφρονος ὕδρας . εἶδος δὲ ὄφεως εἶπεν ἀντὶ |
μοι χρήματα γράψαντας καὶ κατασημηναμένους δοῦναι τὴν ἐπιστολὴν τῷ Κροίσου θεράποντι φέρειν . ταῦτα δὲ ὅσα ἔλεγε καὶ γράψας καὶ | ||
ἄνθρωπον , εἰ μὴ καὶ προσεπωφεληθῆναι , πιεῖν ἐνέδωκα τῷ θεράποντι , φήσας οὐ τὰ μέτρια λυσιτελεῖν τῷ σώματι . |
περιζώσασα χιτῶνα τόνδε Διωνύσῳ δῶρον ἔδωκε Κλεώ , οὕνεκα συμποσίοισι μετέπρεπεν : ἶσα δὲ πίνειν οὔτις οἱ ἀνθρώπων ἤρισεν οὐδαμά | ||
ἔπειτ ' Ἐλάτοιο πάϊς Πολύφημος ἵκανεν ὅς σφιν ἐν ἠνορέῃσι μετέπρεπεν Ἡρώεσσιν : Ἠνειὸς Καινῆος ἀφίκετο , τόν ῥά τε |
ἐπέθετο , καὶ ἔχρησεν ὁ θεὸς αἰώνιον τὴν εἰς τὸν ἥρωα τιμὴν ὑπάρχειν , καὶ στέφανον σελίνου διὰ τὸ καταχθόνιον | ||
τρεῖς σοι κανόνας καὶ τούτων προτίθησι τὸν γέλωτα , τὸν ἥρωα καὶ τὸν Μενέλεων . Καὶ διὰ μὲν τοῦ γέλωτος |
συνθήκας παρέβαινον . Λούσαιο τὸν Πελίαν : ἀπὸ τῶν τῷ Πελίᾳ συμβάντων παρήχθη . Λοκρικὸς βοῦς : ἐπὶ τῶν εὐτελῶν | ||
δὲ τῆς Μολοσσίας ἡ Ἰωλκός , ἐν ᾗ ὁ ἐπὶ Πελίᾳ ἀγὼν ἐτέθη . ἐξ ὧν πιθανὸν καὶ αὐτὸν ἐσχηκέναι |
πολλαῖς ἡμέραις μικρὸν ἀνύσῃ μέτρον . πέρασον οὖν ἡμῖν τὸν ἑταῖρον οὐ τὸν Δαιδάλου τρόπον , ἀλλ ' οἶσθα ὃ | ||
καὶ γὰρ καὶ ταῦτα αὐτῷ ὑπάρχει . Ἑρέννιον τὸν ἐμὸν ἑταῖρον φθάνεις μὲν ἐπιστάμενος , οὔπω δὲ ἱκανῶς , ὅσον |
: ὥς ποτε πετραίῃ ὑπὸ δειράδι Παρνησσοῖο Δελφύνην τόξοισι πελώριον ἐξενάριξεν , κοῦρος ἐὼν ἔτι γυμνός , ἔτι πλοκάμοισι γεγηθώς | ||
ἀπ ' ὀδόντων : ἠδ ' ὡς δυσμενέων σπαρτῶν στάχυν ἐξενάριξεν αὐτοφόνῳ παλάμῃ , πῶς δ ' ἀγλαὸν ᾔρατο κῦδος |
Αἰολομίτρην : ποικίλην μίτραν ἔχοντα , ἐξ οὗ εὐκίνητον , πολεμιστήν , . , . * . . Αἰόλος : | ||
καὶ αἰχμητήν , ἤγουν αἰχμὴν εἰδότα μεταχειρίζεσθαι , ἀντὶ τοῦ πολεμιστήν . τὸ γὰρ ἐμφυὲς ἦθος , τουτέστι τὸν γὰρ |
Τηλέγονον Κίρκη φαρμάκοις ἀνέστησε καὶ ἐγήματο Κασσιφόνην Τηλεμάχῳ καὶ Πηνελόπην Τηλεγόνῳ ἐν Μακάρων νήσοις . * ἡ Πέργη ὄρος Τυρσηνίας | ||
ἐκεῖνο τὸ κέντρον δέδωκεν ἡ Κίρκη τῷ υἱῷ αὐτῆς τῷ Τηλεγόνῳ ἀνελεῖν τοὺς ἀνθρώπους . πολυφάρμακος : φαρμακοῦργος . Αἰχμάζειν |
ἐγώ : κατὰ διαδοχὴν ὁ τάλας δακρύω . μετὰ γὰρ Ἀχιλλέα δακρύει Νεοπτόλεμον : ἐμῷ κάρα : οὕτως ἡ γραφή | ||
Πρίαμος ὑπὸ Νεοπτολέμου δικαίως , ἐπειδὴ καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ Ἀχιλλέα ἐλθόντα ἐπὶ τὸν γάμον τῆς Πολυξένης οἱ περὶ Ἀλέξανδρον |
καὶ υἷα : νὺξ δὲ μί ' ἧμιν ἔφηνε καὶ υἱέα πατρὶ γέροντι ἤπιον ἐκπάγλως καὶ ἀμεμφέα παιδὶ τοκῆα . | ||
, οὐ μεῖον ἤ , ὡς λόγος , τὸν Κροίσου υἱέα . καὶ τὴν κύνα δὲ ἀνακαλεῖν ἀγαθόν : χαίρουσιν |
φάτο γὰρ τίσεσθαι ἀλείτην : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ | ||
, τόξων εὖ εἰδώς : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ |
κεκομισμένῳ χρέως παρὰ τῆς πόλεως τῆς Μυτιληναίων , Καμμῦ τῷ τυραννοῦντι Μυτιλήνης ὑπηρετῶν , ὃς καὶ ὑμῖν κοινῇ καὶ ἐμοὶ | ||
οὐκ ἀδυνάτων ἐν Μεγάλῃ πόλει : τούτῳ τῷ Ἀριστοδήμῳ καὶ τυραννοῦντι ἐξεγένετο ὅμως ἐπικληθῆναι Χρηστῷ . ἐπὶ τούτου τυραννοῦντος ἐσβάλλουσιν |
οὐκ ἔστιν ὅ τι ὕστερον αὐτῷ ἡμάρτηται [ , τῷ ἐμῷ πατρί ] , οὐδ ' ὅ τι οὐ πεποίηται | ||
ἔσθ ' ὑπάλυξις , ἄφαρ δέ σε Παλλὰς Ἀθήνη ἔγχει ἐμῷ δαμάᾳ : νῦν δ ' ἀθρόα πάντ ' ἀποτίσεις |
εὐεργέτην καὶ φύλακα τοῦ παιδὸς ἀπεκτονὼς εἴη , πυρὰν τῷ δράκοντι καὶ τῷ παιδὶ ἐποίησεν ἐν κοινῷ . τό τε | ||
τινα , ἵνα τιμωρίαν παράσχωσι τῆς προδοσίας : ὃς γηγενεῖ δράκοντι : ἐκδικεῖ τῷ δράκοντι τὸν φόνον : ἄλλως : |
' ὥρμισαν : αὐτὰρ ἔπειτα βάν ῥ ' ἴμεν Ἀλκινόοιο δαΐφρονος ἐς μέγα δῶμα . πλῆντο δ ' ἄρ ' | ||
' ἐπεύξατο δῖος Ὀδυσσεύς : ὦ Σῶχ ' Ἱππάσου υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο φθῆ σε τέλος θανάτοιο κιχήμενον , οὐδ ' |
ψεύδεται . Ὅμηρος γὰρ παρεισάγει ἐν Ὀδυσσείᾳ τὸν Ὀδυσσέως πάππον Αὐτόλυκον λέγοντα κληθῆναι τὸν παῖδα Ὀδυσσέα : πολλοὶ γάρ μοι | ||
. τινὲς δὲ τὸν Ναμερτίδαν Ἐρίτιμόν φασιν , Ἐριτίμου δὲ Αὐτόλυκον . μακρότεραι τέρψιες : αἱ πλείους ἀκολουθοῦσι νῖκαι ἐπιτερπεῖς |
δὲ τὸν χρησμὸν εἰπόντα Εἰ γὰρ τεκνώσεις παῖδ ' , ἀποκτενεῖ ς ' ὁ φύς , καθὼς καὶ Πέλοψ κατηράσατο | ||
. φοβηθεὶς δὲ τὸν χρησμὸν εἰπόντα εἰ γὰρ τεκνώσεις , ἀποκτενεῖ ς ' ὁ φύς , ἡνίκα ἐγεννήθη ὁ Οἰδίπους |
ἄσχετον οὐκ ἐπιεικτόν ” καὶ “ μητρός τοι μένος ἐστὶν ἀάσχετον οὐκ ἐπιεικτόν . ” ἀαγές ἄθραυστον , ἰσχυρόν . | ||
ὃ γὰρ περιδάμνατο πάντας . Ἣ δ ' ἄρα κυδιάασκεν ἀάσχετον : ἕζετο δ ' ἵππῳ καλῷ τ ' ὠκυτάτῳ |
ἑπταπύλωι διδυμάονε γείνατο παῖδε , οὐκέθ ' ὁμὰ φρονέοντε : κασιγνήτω γε μὲν ἤστην : τὸν μὲν χειρότερον , τὸν | ||
μιᾶς ; φιλότητί γ ' : ἐσμὲν δ ' οὐ κασιγνήτω , γύναι . σοὶ δ ' ὄνομα ποῖον ἔθεθ |
δακρύει , τὴν δὲ εἰπεῖν ὡς ἰδοῦσα τὸν σκύλακα τῷ ἀδελφεῷ τιμωρήσαντα δακρύσειε , μνησθεῖσά τε Σμέρδιος καὶ μαθοῦσα ὡς | ||
Γέλης μὲν ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο , ἐπιτρέψας αὐτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεῷ ἑωυτοῦ , ὁ δὲ τὰς Συρηκούσας ἐκράτυνε , καὶ |
παρὰ τῷ τάφῳ τοῦ Ἀχιλλέως πολλάς τινας καταβαλέσθαι εἰς τὸν ἥρω χοὰς καὶ στεφάνους , καὶ παρακαλεῖν αὐτὸν ὀφθῆναι αὐτῷ | ||
ἄνθη , ὁπότε περὶ αὐτὰ εἴη . Ἱλαρόν γε τὸν ἥρω λέγεις καὶ ἀτεχνῶς νυμφίον . Καὶ σώφρονά γε , |
ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ξείνω δή τινε τώδε , διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε , ἄνδρε δύω , γενεῇ δὲ Διὸς | ||
' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ διοτρεφὲς οὔ τί με ταύτης χρεὼ τιμῆς : φρονέω δὲ |
τὸν Ἀγαμέμνονα . . : ἡ διπλῆ ὅτι νεκρὸν ὃν ἔκτανε . . ἔσω κλισίην : ἡ διπλῆ ὅτι ἀντὶ | ||
ἐρεείνεις Θρηΐκιοι : τὸν δέ σφιν ἄνακτ ' ἀγαθὸς Διομήδης ἔκτανε , πὰρ δ ' ἑτάρους δυοκαίδεκα πάντας ἀρίστους . |
τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος ] ? ? [ ] προσεφώνεε μειλιχίοισι : [ ] [ Θησεῦ Ἀθηναίων ] ? ? | ||
ἄρα οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι , λίσσεσθαι ἐπέεσσιν ἀποσταδὰ μειλιχίοισι , μή οἱ γοῦνα λαβόντι χολώσαιτο φρένα κούρη . |
: ἀτὰρ οὐδὲ ἄλλῳ τῳ ἴκελα , οὔτε τὸ πάθοϲ πάθεϊ , οὔτε τὸ ζῶον ζώῳ . ἐλέφαϲ μέν γε | ||
, ἢν δὲ κενωθῇ , ξυνίζει . πάϲχει ὦν ἄρθρου πάθεϊ ἐν ἐκτάϲει τε καὶ κάμψει : ἄρθρῳ δὲ οὐκ |
' ἀγχίαλον Καλυδῶνά τε πετρήεσσαν : οὐ γὰρ ἔτ ' Οἰνῆος μεγαλήτορος υἱέες ἦσαν , οὐδ ' ἄρ ' ἔτ | ||
Τρώων τὸν Ἕκτορα , ὡς κἀκεῖ οὐ γὰρ ἔτ ' Οἰνῆος μεγαλήτοροςοὐδέ τ ' αὐτὸς ἔην θάνε δὲ ξανθὸς Μελέαγρος |
δραχμή , τὸ λεπτὸν νόμισμα . . . + . αἰχμητής : παρὰ τὴν αἰχμήν αἰχμητής , ὁ πολεμικός , | ||
' ἀγαθὸς κρατερός τ ' αἰχμητής ; ἆρά γε ὅτι αἰχμητής τε κρατερὸς ἂν εἴη , οὐκ εἰ μόνος αὐτὸς |
ὁδοί τε βραχεῖαι . κεῖνο κεῖν ' ἆμαρ διαίτασεν : θαλάμῳ δὲ μίγεν ἐν πολυχˈρύσῳ Λιβύας : ἵνα καλλίσταν πόλιν | ||
πῶς γάρ φησιν εἰς Ἀΐδαο δόμον , καὶ πάλιν ἐν θαλάμῳ κατέβα ; καὶ ἐξηγούμενοι περιττεῦον λαμβάνουσι τὸ ἐν θαλάμῳ |
. . . Η Ρ . ὡς δ ' ἐν ὀνείρῳ οὐ δύναται φεύγοντα διώκειν : οὔτ ' ἄρ ' | ||
λαβὼν ἢ βίᾳ κατ ' Εὐριπίδην πέμπτος Ἀχιλεὺς πρὸ Δηιφόβου ὀνείρῳ ταύτῃ μιγείς , ὡς ληροῦσιν . θυάδος βάκχης παρὰ |
πολεμιστήν . παντοίης ἀρετῆς μιμνήσκεο : νῦν σε μάλα χρὴ αἰχμητήν τ ' ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν . οὔ τοι | ||
οὐκ εἰς φυγόξενον οὐδὲ καλῶν ἀπείρατον , καὶ ἀκρόσοφον καὶ αἰχμητήν . . Τοῦτο λέγει διὰ τοὺς Λοκροὺς ὡς φύσει |
ἐν νηυσὶν κέαται βεβλημένοι οὐτάμενοί τε . βέβληται μὲν ὃ Τυδεΐδης κρατερὸς Διομήδης , οὔτασται δ ' Ὀδυσεὺς δουρὶ κλυτὸς | ||
, οἳ δεύτεροι οἵ τε πάροιθεν . Ὣς φάτο , Τυδεΐδης δὲ μάλα σχεδὸν ἦλθε διώκων , μάστι δ ' |
ν ποιεῖ τὴν αἰτιατικήν , οἷον ἰχθύος ἰχθύν , Πάριος Πάριν , πλὴν τοῦ Διός Δία : αἱ μέντοι ἀπὸ | ||
, ἀποθνῄσκων περ , ἀπίστει . Ἔκτανε δ ' ἠπεροπῆα Πάριν Ποιάντιος ἥρως , κεκλομένου Δαναοῖς Ἑλένου Τροίηνδε κομίσσαι λοιγὸν |
' ἔφη : τὸν δ ' οὔ τι θρασὺς πάις Ἀγχίσαο καί περ ἐελδόμενος προσεφώνεεν , οὕνεκ ' ὀρώρει δῆρις | ||
κεῖται ἀνὴρ ὃν ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ Αἰνείας υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο : ἀλλ ' ἄγετ ' ἐκ φλοίσβοιο σαώσομεν ἐσθλὸν |
πνεύματος εἶσι χειμών . παῖδες , φρονεῖν χρή : ξὺν φρονοῦντι δ ' ἥκετε πιστῷ γέροντι τῷδε ναυκλήρῳ πατρί . | ||
πάντα τις ἔχοι , διεφθαρμένος δὲ εἴη καὶ νοσῶν τῷ φρονοῦντι , οὐχ αἱρετὸς ὁ βίος : οὐδὲν γὰρ ὄφελος |
ὡς δέον πράσσειν τι , οἷον οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα . Πολλὰς δὲ γνώμας καὶ παραινέσεις ἀγαθὰς Ὁμήρου | ||
τῆς πόλεως . καὶ Ὅμηρος : οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα . σοφῶς ὁ ποιητὴς καὶ καταλλήλως τὸν ἄρχοντα |