στολὴν καὶ πολέμους νικῶν οὐκ ὄντας ἐς πάντα τὰ Ῥωμαίων αἰσχρῶς ἐβάκχευσεν , εἶτα τὸν χρηστὸν Κλαύδιον , ὡς ὑπὸ | ||
Αἰσχύλε , τί φῄς ; τοὺς θεούς σου προσφέρεις πάσχοντας αἰσχρῶς ἐκ θεῶν ὁμοτρόπων ; καὶ πῶς ἄρα λέληθας σαυτὸν |
αἱρετώτερον , καὶ ἁπλῶς : ἀλλὰ πὼς μὲν αἱρετώτερον τὸ ἀδίκως ἢ ὡδί , ἁπλῶς δὲ ἢ ὡδὶ οὔ . | ||
τὸν δ ' εὐερ - γέτην ἤγαγον [ αὐτῶν ] ἀδίκως εἰς τοὺς ἐσχάτους κινδύνους . εἰ δέ τις χωρὶς |
προκείμενον , καὶ κηρύξαι μᾶλλον τὰς ἀριστείας ἢ τὸν ἄνθρωπον τιμωρήσασθαι : ἰστέον δὲ ὅτι τῶν ἀντιλήψεων αἱ μέν εἰσιν | ||
, ὅτι δεῖ τιμωρήσασθαι αὐτόν , ὁ θυμὸς ὥσπερ προσταχθεὶς τιμωρήσασθαι , ᾄττει ἐπὶ τοῦτο . συλλογίζεται μὲν οὐδέν , |
δικαίου οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : | ||
: πλὴν ἀλλὰ ἐθεασάμην γε πολλὰ καὶ ἄρρητα καὶ πᾶσαν ὕβριν ὑπερπεπαικότα . καίτοι πολλάκις ἑκὼν τοὔλαιον οὐκ ἔπινον ἀποσβῆναι |
τῇ πρώτῃ ἐφόδῳ : ἔνθα σὺν τοῖς ἰδίοις τῶν Σαβίνων χρήμασι καὶ τὰ Ῥωμαίων ἅπαντα σὺν πολλοῖς αἰχμαλώτοις ἔτι ἀκέραια | ||
μὲν ἀποκτενῶν ἄκριτον ἢ ἐξελῶν , αὐτὸς δὲ πείσας Λέαγρον χρήμασι συνοικήσων τῇ Ἐπιλύκου θυγατρί . Ἐπειδὴ δ ' οὐδ |
διὰ μιμήσεως ναυτικῆς αὐτοὶ ναῦται γενόμενοι εὐθὺς τότε τοὺς πολεμίους ἀμύνασθαι . ἔτι γὰρ ἂν πλεονάκις ἑπτὰ ἀπολέσαι παῖδας αὐτοῖς | ||
τῆς ἐπιθυμίας . οὐ γὰρ χρὴ τὸ παθεῖν ἀναμείναντας οὕτως ἀμύνασθαι ζητεῖν τοὺς ἐξ ὧν ἔπαθον δρᾶσαι δυνηθέντας ἀλλὰ πρίν |
ἔπειθ ' ἥρωας ἀγαυούς , ὥστε ὑπὸ νόμου τις αὐτῶν ἀναγκαζόμενος ὀμόσαι , καίτοι εὐορκεῖν μέλλων , ὅμως ὑπὲρ τοῦ | ||
παιδὸς ἑάλω καὶ ἔτι μᾶλλον ἔξω τῶν φρενῶν ἐγένετο πολλάκις ἀναγκαζόμενος παριέναι τὸ διδασκαλεῖον ἤδη κρατούμενος ὑπὸ τοῦ πάθους . |
προτιμότερος . ὄναγρος ὄνον ἰδὼν βαρὺν γόμον ἐπαγόμενον καὶ τὴν δουλείαν αὐτῷ ἐπονειδίζων ἔλεγεν : ” εὐτυχὴς ὄντως ἐγώ , | ||
ἢν τὰ ἄριστα ἄνευ ἀνδραποδισμοῦ ἢ θανατώσεως πράξητε , καὶ δουλείαν χαλεπωτέραν ἢ πρὶν εἴχετε , τοῖς δὲ λοιποῖς Ἕλλησι |
γραφὴν γεγραμμένου , γνοὺς Στέφανος οὑτοσὶ ὅτι ἐξελεγχθήσεται πορνοβοσκῶν καὶ συκοφαντῶν , δίαιταν ἐπιτρέπει πρὸς τὸν Ἐπαίνετον αὐτοῖς τοῖς ἐγγυηταῖς | ||
σεῖσαι τὴν κεφαλήν . καὶ διὰ τὸν σὸν ἐρώμενον ὁ συκοφαντῶν ἡμῖν τὸν βασιλέα σεσίγηκεν . ἄλλῳ μὲν οὖν συνεῖπε |
δὲ Τροίαι γ ' . εἰ δ ' ἐγὼ πράσσω κακῶς , μηδὲν τόδ ' αὔχει : καὶ σὺ γὰρ | ||
, δεσπότης πρὸ δεσπότου . Κακόν ἐστι δούλῳ δεσπότης πράττων κακῶς : μετέχειν ἀνάγκη τῶν κακῶν γὰρ γίγνεται . Τοῦ |
ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο δρᾶν ; ἐν τῷ | ||
περὶ τὸν ἐκ σοῦ καὶ πείσας τὸν σοφιστὴν ἐνεγκεῖν τὴν ἀτιμίαν ἐτήρησα τῷ νέῳ τὸ κέρδος . πέμπε δὴ γράμματα |
μῆτερ , φρονῶν εὖ : καὶ φρόνησιν ἐμαυτοῦ καὶ ἄνοιαν κατέγνων , φρόνησιν μὲν ὅτι ὑπὲρ τοῦ θεάσασθαι τοὺς οἰκείους | ||
δὲ γνώμῃ συντεταμένῃ ἐπιμελουμένους καὶ θᾶττον καὶ ῥᾷον καὶ κερδαλεώτερον κατέγνων πράττοντας . παρ ' ὧν ἂν καὶ σὲ οἶμαι |
ἢ ἀφίστασθαι τῶν τοῦ ἀδελφοῦ , καὶ οὐκ ἂν πάνυ πικρῶς εἰσπράττειν με , ὥσπερ καὶ παρὰ τῶν ἄλλων εἰσπέπρακται | ||
' ἔμαθον οὐκ εἰς μακρὰν τῆς ἑταιρείας τὸ ἀσύμφορον καὶ πικρῶς τῆς συνηθείας ἀπώναντο , ἀντὶ φίλων καὶ συνήθων ἀλλήλοις |
εἶτ ' ἐσίγας Πλοῦτος ὤν ; Σὺ Πλοῦτος , οὕτως ἀθλίως διακείμενος ; Ὦ Φοῖβ ' Ἄπολλον καὶ θεοὶ καὶ | ||
ἰδεῖν ὑπάρχοντά τινι πλοῦτον , κακῶς δὲ ζῶντα τοῦτον καὶ ἀθλίως . Νὴ Δία , πολλούς γε . Οὐκοῦν οὐδὲν |
ὑψοῖ σαθρὸν αὐτῶν τὸ κλέος : οἰκόβιος γὰρ ἡ τῶν ἀδίκων δόξα καὶ εὐκατάακτος . εἴη μή ποτέ μοι τοιοῦτον | ||
, πῶς ἐστι δίκαιον , ἔργων ὅστις ἀνὴρ ἐκτὸς ἐὼν ἀδίκων , μή τιν ' ὑπερβασίην κατέχων μήθ ' ὅρκον |
φόβων καὶ ταραχῶν , οὗτος τῇ αὐτῇ ὁδῷ καὶ τοῦ δουλεύειν ἀπήλλακται . πῶς οὖν ἔτι ὑμῖν πιστεύσομεν , ὦ | ||
καθ ' ἡμῶν εἴημεν τοὺς θεραπευομένους κεχειροτονηκότες καὶ μισθὸν τὸ δουλεύειν αὐτοῖς καὶ τὸ πάντα κελεύουσιν ὑπηρετεῖν προσδεδωκότες , οὗ |
τοὺς ἄλλους ταῦτα παθόντες . πάλιν οὖν συνελευσόμεθα Ἀθήναζε οἱ ἀναξίως ἀνασεσοβημένοι ὡς τὸ πρόσθεν . Ἄγοντες τὴν ἔτειον ἑορτὴν | ||
. εὐθὺ δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν , ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ἑρμοκράτην . διὸ |
τῆς ἐλευθερίας ἐν ἀνάγκῃ γενέσθαι : οἰκεῖον γὰρ ἀγαθὸν τὴν ἐλευθερίαν λέγει ἀτολμίᾳ : δι ' ἀτολμίαν . σφίσι : | ||
. δούλους δὲ ἐλευθέρους ποιεῖ : ἥλιον γὰρ καὶ τὴν ἐλευθερίαν καλοῦσιν ἄνθρωποι . τοῖς δὲ λοιποῖς εἰς ἐπίκτησιν ὠφέλιμος |
βιβλίοις ἀκριβέστερον εἴρηται . ὡς δ ' οὖν καθεῖλε τὴν τυραννίδα Κωνσταντίου , καὶ τὸν ἱεροφάντην ἀπέπεμψεν ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα | ||
ἀφανίσειεν ἄληθες ] εἰρωνικῶς : ἐπίρρημα θαυμαστικόν οἴει ] ὑπολάβῃς τυραννίδα ] τὴν δύναμιν αὐτοῦ τριωβόλου ] τοῦ κἂν ] |
τῷ στρατῷ διέγραφον , ἔδοξε δὲ σφίσι καὶ τοὺς ἰδίους ἐχθροὺς προανελεῖν , ἵνα μὴ ἐνοχλοῖεν αὑτοῖς τάδε καθισταμένοις καὶ | ||
ἀσθενῆ : ὑπὸ δὲ πόλεως ζημιοῦται μὲν οὐδὲν ἧττον , ἐχθροὺς δὲ πολλοὺς ἔχει καὶ οὐχ ἕνα . οὐ μὴν |
ἄλουτος . Οὕτως ἐπολιόρκης ' ἐγὼ τὸν ἄνδρ ' ἐκεῖνον ὠμῶς ἐφ ' ἑπτακαίδεκ ' ἀσπίδων πρὸς ταῖς πύλαις καθεύδων | ||
νομίμων γάμων διαμεῖψαι καὶ διελθεῖν στυγερὰν ὁδὸν δωμάτων ὠμοδρόπων καὶ ὠμῶς δρεψάντων [ . . . . . . . |
: ἀπὸ τοῦ ἀπαρχὴ γίνεσθαι . πλεῖστον πόνον ] ἤγουν ἀνδρείως ἀγωνισάμενος καὶ δυσκαταγώνιστος δόξας τῷ πολέμῳ . . ὕψιστα | ||
φεύγων φεύγει καὶ τὰ ἀγαθά , ὁ δὲ τλητικῶς καὶ ἀνδρείως ὑπομένων τὰ δυσκαρτέρητα σπεύδει πρὸς μακαριότητα : οὐ γὰρ |
ἐμὲ ἀποδείκνυμι , σὺ δέ με ἐν ἀφανεῖ λόγῳ ζητεῖς ἀπολέσαι . Ταῦτα μὲν ὑμῖν λέγω , ὡς αὐτῷ μοι | ||
ἢ δειπνεῖν παρ ' ἑαυτῷ ἢ πίνειν ἢ συντείνειν ἢ ἀπολέσαι τι : ταῦτα γὰρ καὶ ὅσα τούτοις ὅμοια πῇ |
τρέσηις ἡμᾶς , Κρέον , ὥστ ' ἐς τυράννους ἄνδρας ἐξαμαρτάνειν . σὺ γὰρ τί μ ' ἠδίκηκας ; ἐξέδου | ||
τὸ παρελθόν . τὸ οὖν αἴτιον τοῦ νῦν μὲν μὴ ἐξαμαρτάνειν , τότε δέ , αὐτοὶ ἤδη ἱκανοί ἐστε γιγνώσκειν |
μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , ἄλλως δὲ κόσμιοί εἰσι καὶ σωφρόνως βεβιώκασιν ; ἀλλ ' οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν | ||
ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ ; Ἔφη . Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι , τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ |
ἁλοίη , τιμωρησαμένῳ κάλλιον ἔδοξεν αὐτῷ ταῦτα πάσχειν , ἢ ἀνάνδρως μηδὲν ἀντιδράσαντα ὑπὸ τῆς γραφῆς διαφθαρῆναι : σαφῶς δ | ||
. καὶ τὰ ἐπιρρήματα ἀμελῶς , ῥᾳθύμως , δειλῶς , ἀνάνδρως , ἀθύμως , ἀστρατεύτως , ἀπολέμως , ἀγυμνάστως , |
τισὶ καὶ μὴ οὖσαν καταλιπόντας , καὶ ἧς ἂν ὦσι πατρίδος , ταύτῃ αὔχησιν ὡς οὐ περὶ ἀλλοτρίων οὐδ ' | ||
Κόδρος γενόμενος ἐκδέχεται τὴν βασιλείαν , ὃς καὶ ὑπὲρ τῆς πατρίδος ἀπέθανε τρόπωι τοιῶιδε . πολέμου τοῖς Δωριεῦσιν ὄντος πρὸς |
πρῶτον ἠπείλησέ τινι τῶν παρρησιαζομένων , ἀντειπόντος δ ' ἐκείνου θρασέως ἐπῆλθεν ὡς πατάξων . ἐφ ' ᾧ παροξυνθέντες οἱ | ||
πολλὰ διαλεγομένου οὐκ εὐφυῶς , ἔνια δὲ καὶ προπετῶς καὶ θρασέως „ ἀδύνατον , εἰπεῖν , εἰ μή σε ὁ |
τῆς ἰδίας ἕνεκα ῥᾳθυμίας τοὺς ἄλλους πάντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν προέσθαι , καὶ ἔγωγ ' αὐτὸς μὲν τεθνάναι μᾶλλον ἂν | ||
μήτε ὁσίαν μήτε σπονδὰς ἐθέλειν αἰσχυνθῆναι : καὶ τότε μὲν προέσθαι τὴν σαυτοῦ γνωρίμην , ἵνα σωθῇ τὰ τῶν Ἀχαιῶν |
δισχιλίων , ἱππεῖς δὲ πλείους τῶν δισχιλίων . πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ τὴν πολιορκίαν ὁρμησάντων διελόμενοι τὰ πλήθη τὰς προσβολὰς | ||
παρ ' ἄλλης ὑπὲρ τῆς ἐν τῷ πονεῖν ἰσομοιρίας μάλα προθύμως τὰς δεξαμενάς , αἳ πλησίον ἔκειντο , πληροῦσιν . |
, εἴ τι κἄμ ' οἰκτίρετε : ὡς ζῶ μὲν οἰκτρῶς , εἰ δ ' ἴδοιμ ' ὀλωλότας τούτους , | ||
τὴν μητέρα , καὶ παραλαβόντες ἐκείνην ἧκον πρὸς ἐμέ , οἰκτρῶς ὑπὸ τοῦ πάθους διακείμενοι καὶ ἀθλίως ἐκπεπτωκότες , κλάοντες |
Ἐτεοκλῆς αὐτῷ γίνεται , Κηφισοῦ δὲ τοῦ ποταμοῦ κατὰ τῶν πολιτῶν τὴν φήμην , ὥστε καὶ τῶν ποιησάντων τινὲς Κηφισιάδην | ||
τιμωρίας ἄξιοι τυχεῖν ὑπάρχομεν . Ἐπὶ τοσοῦτον γάρ τινες τῶν πολιτῶν προεληλύθασι πλεονεξίας ὥστε βούλεσθαι τοὺς ἰδίους οἴκους λαμπροὺς κατασκευάζειν |
, ὥστε πολὺ μᾶλλον εὔλογον τοὺς δούλους ψευσαμένους κατὰ τῶν δεσποτῶν βούλεσθαι τὴν αὑτῶν τιμωρίαν ἐκφυγεῖν ἢ πολλὰς κακοπαθείας τοῖς | ||
οὕτως Εὐριπίδης : δεσποτικάς : τὰς δεσποσύνους : τὰς τῶν δεσποτῶν . δεσπόσυνος δὲ κυρίως ὁ τοῦ δεσπότου υἱός . |
αἴσχιστα . καίτοι δὶς τόσον κακὸν τόδε : θανεῖν γὰρ εὐκλεῶς μέν , εἰ θανεῖν χρεών , λυπρὸν μὲν οἶμαι | ||
εἰς θαρραλεότητα καὶ ἀνδρείαν , ὁ ἡγεμὼν τῶν Κιλίκων , εὐκλεῶς ἀπώλετο , ἀντὶ τοῦ καλῶς καὶ ἀνδρείως μαχεσάμενος ἀπώλετο |
ἐστερημένος τάφου . . ὃν ] ὅντινα . στυγεῖ ] μισεῖ . . ἤδη τὰ τοῦδε ] τὰ περὶ τῆς | ||
τὸν βίον οὗτος κατέστρεψε , τὰς ἀστικὰς ἡ προειρημένη γυνὴ μισεῖ διατριβὰς καὶ τὴν οἰκίαν , ἐν ᾗ τὸν ἄνδρα |
καὶ ἁμαρτητικῶς αὐτοῖς χρήσεται , οὕτω καὶ ὁ περὶ τἀγαθοῦ βουλευσάμενος ἢ καθόλου ἁμαρτήσεται ἢ καθ ' ἕκαστον . καὶ | ||
ὑπὲρ τοῦ δικαίου συνείληφε λογισμόν : ἢ οὕτως : πολλὰ βουλευσάμενος , ὦ δικασταὶ , τήμερον περὶ ταυτησὶ τῆς γραφῆς |
καὶ ἐφ ' ἑτέρου παραδείγματος : νόμος τὸν ἀχειροτόνητον μὴ στρατηγεῖν : στρατηγῷ συμπαρετάττετο ὁ παῖς : πεσόντος τοῦ στρατηγοῦ | ||
τοῦτο ἐμοὶ συμφέρει . Προείλοντο τοῦ Φωκίωνος Ἀθηναῖοι τὸν Δημάδην στρατηγεῖν . ὃ δὲ προτιμηθεὶς καὶ μέγα φρονῶν , προσελθὼν |
ἄνευ δὲ πενθημάτων ἔτλης ἀνοίμωκτον ἄνδρα θάψαι . τὸ πᾶν ἀτίμως ἔλεξας , οἴμοι . πατρὸς δ ' ἀτίμωσιν ἆρα | ||
τοὺς παραλόγως τιμῶντας τὸν ὑμέναιον ἐπέφερε τῆι Ἰλίωι πένθος ὀρθώνυμον ἀτίμως ἐν ὑστέρωι χρόνωι ἕνεκα τῆς τραπέζης , ἐν ἧι |
καὶ ἀφ ' οἵας τύχης ὁρμώμενον ἐπρώτευε τῶν Ἀθηναίων . καταγνοὺς : θεωρήσας . περιττὴ ἡ κατά , οἷον καταμαθών | ||
ὁμολογουμένην διδοὺς τιμωρίαν τῷ δαιμονίῳ . τὸ δὲ τέλος ἑαυτοῦ καταγνοὺς θάνατον ἀπεκαρτέρησε , πολλὴν τοῖς πολίταις ἀπο - λιπὼν |
καὶ νῦν καθεκάστην ἐπιδιδόντων καὶ πρὸς ἕω καὶ πρὸς δυσμὰς εὐτυχῶς χωρούντων εὐδοκίᾳ Θεοῦ καὶ χάριτι , ὡς ἐκ τῶν | ||
πόλιν οἰκήσετε ; οἱ δὲ ὦ μακάριοι , μέλλοντες ἀποθνῄσκειν εὐτυχῶς πρὸ τοῦ πειραθῆναι δεσμῶν , πρὸ τοῦ δουλείαν λῃστρικὴν |
οὕτω λαμπρὰς οὔσας . ἤδη δὲ κατιὼν ἐπήινει καὶ τὴν πατρίδα τὴν Μίλητον , προστιθεὶς ὡς ἄμεινον ποιεῖ τοῦτο τοῦ | ||
οὐκ ἄρ ' ἔμελλον ἔγωγε νοστήσας οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν εὐφρανέειν ἄλοχόν τε φίλην καὶ νήπιον υἱόν . |
τῇ πόλει τοῦτο μηχανᾶται ἐγγενέσθαι , συναρ - μόττων τοὺς πολίτας πειθοῖ τε καὶ ἀνάγκῃ , ποιῶν μεταδιδόναι ἀλλήλοις τῆς | ||
; ἢ βλάπτει καὶ ἐμὲ καὶ τὸν μάρτυρα τὸ εἶναι πολίτας ἄμφω ; τῶν γε πλειόνων ἡμεῖς , ὦ βασιλεῦ |
δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , εὐήθως . τάττοιτο δ ' ἂν | ||
ἐστὶν ἐντιμότερος . ἐλευθέρως δὲ . . . : [ ἐλευθέρως ] φησὶν πολιτευόμεθα [ ] [ ἔν τε τοῖς |
γὰρ εἰς τὴν Ἀσίαν στρατηγός , ἐπιλεξάμενος τὸν ἄριστον τῶν φίλων σύμβουλον Κόιντον Ῥοτίλιον μετ ' αὐτοῦ συνήδρευε βουλευόμενος καὶ | ||
: τῶν δὲ χρημάτων αὐτῶι πολλὰ μὲν ὑπεκκλαπέντα διὰ τῶν φίλων εἰς Ἀσίαν ἔπλει : τῶν δὲ φανερῶν γενομένων καὶ |
ἑαυτὸν ἀκριβῶς ὁρᾶν , ἀλλ ' , ἐάν τις αὐτὸν ἀναιδῶς ἐγχειρῇ θεάσασθαι , τὴν ὄψιν ἀφαιρεῖται . καὶ τοὺς | ||
. κυνηγεττεῖν : διὰ δυοῖν ττ λέγουσιν . κυνοφθαλμίζεται : ἀναιδῶς καὶ ἰταμῶς ὁρᾷ , τρόπον ματρύλλου . κέρκῳ σαίνειν |
! ! ! ! ! ! ! ! οὐχ ? ἑκουσίως αὑτὸν ἀπολλύοντοσ ] ] ! ! ! ! ! | ||
αἱρετώτερον γὰρ εἶναι πρὸ τοῦ τὸν τύραννον ἰσχυρὸν γενέσθαι διαπολεμεῖν ἑκουσίως ἢ περιμείναντας αὐτοῦ τὴν αὔξησιν ἐξ ἀνάγκης πρὸς ἰσχυρότερον |
σὺν ἀμφιπόλοισιν ἕπεσθαι , ἀλλ ' ἐγὼ οὐκ ἔθελον δείσας αἰσχυνόμενός τε , μή πως καὶ σοὶ θυμὸς ἐπισκύσσαιτο ἰδόντι | ||
ἀμείβεσθαι τὴν ἀρετήν , ἕτοιμός ἐστιν ἐμμένειν ταῖς συνθήκαις , αἰσχυνόμενός τι παραβῆναι . τῷ δὲ ἑτοιμότερος προσυπακουστέον τὸ ἐκείνου |
πολλὰ τοῖς δυνατοῖς ἐναντιωθέντες ὑπὲρ αὐτοῦ ὕπατόν τε δὶς ἑλόμενοι παρανόμως , ὑπὲρ τῶν Ἰταλιωτῶν ἀντιπεπραχότα σφίσιν ἑώρων . ταῦτα | ||
διαδεξάμενος Ἀλέξανδρος ὁ ἀδελφιδοῦς ἦρξεν ἔτη ἕνδεκα . οὗτος δὲ παρανόμως καὶ βιαίως κτησάμενος τὴν δυναστείαν , ἀκολούθως ταύτῃ τῇ |
ἐμαυτοῦ νομίζω , καὶ γὰρ εἶ κοινὸν ἀγαθὸν πάσης Σικελίας εὐτυχῶν . δὸς οὖν μοι σχολάζοντα σεαυτὸν καὶ ἀκούσῃ μεγάλα | ||
παιδαρίου γνώμην ἔχει . κοινὸν ἀγαθόν ἐστι τοῦτο , χρηστὸς εὐτυχῶν , πόλει . εἴπερ τὸν ἀδικοῦντα † μενως ἠμύνετο |
, ὡς καὶ ὅσα δήσειεν ὁ Ζεὺς , ταῦτ ' ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι , καὶ τὸν Ἄτλαντα ὡς ἀπέπαυσε διαδεξάμενος | ||
] ἀντὶ τοῦ βαδίζοντα κατὰ τὸ ἀρχαῖον σύνηθες ὡς “ ἐξὸν καθεύδειν τὴν ἐρωμένην ἔχων ” ἀντὶ τοῦ ἔχοντα . |
, ἀφεῖναι δὲ τοῦτον ὃν ὑμῖν πολλῶν ἕνεκ ' ἄξιον κολάσαι , προσέχετε τὸν νοῦν οἷς ἐρῶ , ἵν ' | ||
νῦν ὁρᾶται μετῆλθε λέγεται καὶ μετελθεῖν ἀντὶ τοῦ διαχειρίσασθαι καὶ κολάσαι . Πορεύομαι ἐγὼ καὶ πορεύω ἕτερον , ὡς παρὰ |
τῶν αὐτῶν σὺ καὶ Δημοτέλης ἡμῖν συνεβουλεύετε , ἀποστῆναι τῆς τυραννίδος : ταῦτα δ ' οὐ δυσνοοῦντες , ἀλλ ' | ||
ἀλλὰ τῆς ἐξουσίας τὸν φόβον ἡγεῖται κατωρθωκέναι τὸ προσταχθὲν τῆς τυραννίδος αὐτὸν οὕτω φρονεῖν ἀπαιτούσης : φοβερὸς γάρ , οὐ |
, γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ τοίνυν ἐντυχεῖν τῷ Ἀδράστῳ ταῦτα | ||
γὰρ ὑπολαμβάνειν τοῦ βασιλέως πεπηρωμένου τὸ σκέλος ἀρτίποδας εἶναι τοὺς φίλους , καὶ μὴ πάντας ἐν ταῖς ἐξόδοις συνέπεσθαι χωλοὺς |
ὀδυρόμεθα μάτην καὶ ἀνωφελές ; ἐπεὶ αὐτὸς μέλλει τὴν τοῦ ἀποδρᾶναι γνώμην εἰσηγεῖσθαι . κινυρόμεθ ' ] θρηνοῦμεν . Γ | ||
ὁπότε παρὰ δυσμενοῦς ἐπιφέρεται , ἐπικαλεῖται τὴν μωρίαν . . ἀποδρᾶναι μέν ἐστι τὸ ἀναχωρήσαντά τινα ἄδηλον εἶναι ὅπου ἐστίν |
φεύγων , ἀλλὰ πάσης τῆς ἀγέλης προμαχόμενος καὶ τοῖς ἀσθενέσι βοηθῶν , προθυμούμενος σῴζειν τὸ πλῆθος ἀπὸ τῶν χαλεπῶν καὶ | ||
Νεοπτόλεμος , Πριάμου πόλιν ἐπεὶ πράθε : τεθνηκότων δὴ τῶν βοηθῶν ἐν Πυθίοις δαπέδοις κεῖται . ποίων δὲ βοηθῶν ; |
ἐπὶ τὴν βασιλέως ἴῃ χώραν , τοὺς ἄλλους κωλύειν καὶ ἀμύνειν βασιλεῖ κατὰ τὸ δυνατόν : καὶ ἤν τις τῶν | ||
φίλῳ ὀρέγοντας ἑὰς χέρας : οὐδ ' ὅ γ ' ἀμύνειν ἔσθενεν : ἀμφὶ δὲ Τρῶες ἀπόπροθεν εἰσορόωντες κλαῖον ὑπὸ |
ἐστιν , ὅτι ἡ δικαιοπραγία με - σότης ἐστὶ τοῦ ἀδικεῖν καὶ ἀδικεῖσθαι : τὸ μὲν γὰρ πλέον ἐστί , | ||
μὲν ἀγνοῶν ἔκρινεν . εἰπὼν ὅτι πολλαχῶς τὸ ποιεῖν καὶ ἀδικεῖν λέγεται νῦν διαιρεῖ καὶ ὃν τότε κατὰ συμβέβηκος ἔλαττον |
ἀνατεινάμενοι τὰς μάστιγας ἐφώρμησαν , οἱ δὲ τὸ συνειδὸς τῆς δουλείας οὐ φέροντες αὐτίκα φεύγοντες ᾤχοντο . Πέρσαι περὶ Μυκάλην | ||
κακὸν ὑπ ' αὐτῶν πάθωσιν . ἀλλὰ ταῦτα μὲν οἶμαι δουλείας ἔργα εἰκότως ἂν νομίζοιτο : αἱ δὲ τιμαὶ ἔμοιγε |
θεωρικὰ κατέχετε . οὐ γάρ ἐστι πικρῶς ] ἀντὶ τοῦ δικαίως : πικρὸν γὰρ τοῖς ἀδικοῦσι τὸ δίκαιον καταφαίνεται . | ||
τῶν Μουσῶν ὄργια χραίνητε ἐν τῷ δημοσίῳ , πότερον φιλοτιμίας δικαίως ἂν ἀμφισβητοίητε , ἢ ζῶντες ἂν κατορύττοισθε Περσιστί ; |
, καὶ τὸ μέσον δὲ πάντων τούτων καλὸν φαίνεται , ἐκποδὼν ἑκάστου κειμένου : ὥσπερ καὶ κύκλιος χορὸς οὐ μόνον | ||
τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν , καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς |
εὔλογον εἴπῃ σοῦ τὸ ἀπόρημα , πλὴν ἐγὼ τὴν πολυλογίαν μισῶν καὶ τὰ αὐτὰ περὶ τῶν αὐτῶν λέγειν πολλάκις , | ||
ἀμφοτέροις χαρίζεται χάριν καὶ δοκῶν αἰδεῖσθαι φιλίαν αὑτόν τε κἀκείνους μισῶν οὐκ οἶδε . πολλὴν δὲ ἄρα βραδυτῆτα κατέγνως τῆς |
γὰρ αὐτὴν ὑπὸ Πελασγῶν ἀνδραποδισθῆναι καὶ πάλιν ὑπ ' Ἐρυθραίων ἐλευθερωθῆναι . . . . : ἢ τὸν Εὐρώπας , | ||
φησὶ γὰρ αὐτὴν ὑπὸ Πελασγῶν ἀνδραποδισθῆναι καὶ πάλιν ὑπὸ Ἐρυθραίων ἐλευθερωθῆναι . Πάντα κάλων σεῖε : παροιμία ἐπὶ τῶν πάσῃ |
, ὡς ἱστορεῖ Βάτων ἐν τοῖς περὶ τῶν ἐν Ἐφέσῳ τυράννων ) . Ἡγήσανδρος δέ φησιν ὅτι καὶ Ἀστυκρέοντα θεραπευθέντα | ||
κατέγνως , οὐδ ' ἐκεῖνο συνιδών , ὅτι τῶν μὲν τυράννων οὐδεὶς πώποτε τελευτήσας ἀνεβίωσεν , πόλεις δὲ πολλαὶ ἄρδην |
τεθνηκότα Πλάτωνα τιμᾶν : θεῶν γὰρ δὴ καὶ γονέων καὶ εὐεργετῶν ποιητέον ἐπιμέλειαν τὸν χαρίεντα . οἰκειοτάτη δὲ τοῖς εἰρημένοις | ||
μνησθεὶς Ἁρμοδίου καὶ Ἀριστογείτονος , οὓς Ἀθηναῖοι πρώτους ἁπάντων τῶν εὐεργετῶν ἦγον , ἢ παραλαβεῖν ἂν αὐτούς φησιν ἢ ὑπ |
τοὺς ἐγγόνους τοῦ Τιμασιθέου τῶν τε εἰσφορῶν ἀτελεῖς ἀφῆκε καὶ ἐλευθέρους ἐποίησεν . Ἐπεὶ δ ' ὁ ἐνιαύσιος διεληλύθει χρόνος | ||
ἐν φιλοσοφίᾳ καὶ τῇ τοιᾷδε διατριβῇ τεθραμμένους ὡς οἰκέται πρὸς ἐλευθέρους τεθράφθαι . Πῇ δή ; Ἧι τοῖς μὲν τοῦτο |
πάθῃς ἀβέλτερον , ἀλλ ' , εἰ δεῖ δίκην αὐτὸν ὑποσχεῖν , ἄτρωτος περινοστείτω μηδεμίαν ἔχων εἰς φιλοτιμίαν ἀφορμήν . | ||
καὶ τίς „ εἶπε „ βιάσεται ταῦρον αὐχένα οὕτω κρατερὸν ὑποσχεῖν ζυγῷ ; ” ” ὁ ἐκ νέου „ ἔφη |
χοῖρος νέμεται κάτω τρίπους ” . καὶ ὁ Ξάνθος πάνυ βαρέως σχὼν πρὸς τοὺς φίλους φησίν : „ οὐχὶ μικρῷ | ||
] βλέπειν . τὸ ἐφύμνιον . ταῦτα δὲ λέγει ὡς βαρέως φέρων . ὅμοια τοῖς ἄνω . + ἐφύμνιον [ |
ἐπεὶ τὰ ἄνω παραπλήσια τοῖς χείλεσιν ἔχει τοῦ λασάνου . χρήμασιν ] πράγμασιν . Γ τρεῖς λίθους Γ : καὶ | ||
τοῦτον γὰρ εἶναι μόνον αὐτῷ ἐπ ' οὐσίᾳ πολλῇ καὶ χρήμασιν . Ἀποροῦντα δέ , ὅτῳ τρόπῳ βάσανον λάβοι τούτων |
λόγον τοῦ ἐνθυμήματος , εἶτα προσελθὼν τῇ ἐργασίᾳ καὶ πάλιν ἀναγκασθεὶς ἐκ τῆς τέχνης μνησθῆναι τοῦ ἐνθυμήματος τῷ νῷ συνέστρεψεν | ||
γὰρ ἕκαστος αὐτῶν τὸν ἐκ τοῦ διαμαρτυρῆσαι κίνδυνον , οὐκ ἀναγκασθεὶς εἰσέρχεται . Ὅτι μὲν οὖν ἡ διαμαρτυρία ψευδής ἐστιν |
τοίνυν ἐγὼ χάριτος τετυχηκὼς τότε , καὶ οὐ μέμψεως οὐδὲ τιμωρίας . Οὐκοῦν μέχρι μὲν τῶν χρόνων ἐκείνων , ἐν | ||
' αὐτῶν κλιμάκων εὐσυνδέτων . ὡς οὖν ἐκείνων τὰς νέας τιμωρίας οἱ καστρανοῖκται μὴ φέροντες ἠπόρουν , τάττει τὸν ὄχλον |
τις σαφέστερον ἐπιδείξειεν ὡς ἐστρατήγησεν ἢ εἰ αὐτὰ διηγήσαιτο ἃ ἔπραξεν ; ἐν τοίνυν τῇ Ἀσίᾳ ἥδε πρώτη πρᾶξις ἐγένετο | ||
γυνή πρὸς τὸ θηλυκὸν γένος σκοπουμένη , ὡς οὐδὲν μὲν ἔπραξεν , ἀλλὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν γυνή τις ἐργάσαιτο : |
ὁ ἀποστερήσας ἢ φαῦλος , ὁμοίως οὐδ ' ἐπὶ τοῦ ἀδικουμένου , ἀλλ ' ὡς ἴσους τούτους τιθεὶς ἐξετάζει , | ||
διαφερόντως τῶν ἄλλων ἀνθρώπων , καὶ ἀεὶ τὸν ἀδικοῦντα τοῦ ἀδικουμένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα δίκην τοῦ διδόντος |
, ὁ δέ τις λιβανωτὸν ἢ πόπανον , ὁ δὲ πένης ἱλάσατο τὸν θεὸν κύσας μόνον τὴν ἑαυτοῦ δεξιάν . | ||
ὑπὲρ πέντε τάλαντα μὴ κεκτημένον μὴ πολιτεύεσθαι , ἐπανελθὼν ὁ πένης μετὰ δύο μῆνας ἀντιλέγειν βούλεται , ὁ δὲ παραγράφεται |
καὶ δεήσεις αὐτῶν ἐτράπετο , μὴ περιιδεῖν μήτ ' αὐτὸν ἀτιμώρητον γενόμενον μήτε τὴν πατρίδα προπηλακιζομένην . λέγοντι δ ' | ||
πολιτεύεσθαι μήτε ἄλλο τι τῶν κοινῶν ποιεῖν , ἀλλὰ τὸν ἀτιμώρητον . ἀριστίνδην . κατ ' ἐκλογὴν καὶ αἵρεσιν τῶν |
τὸν τετελευτηκότα . ἀναλέξας δὲ τὰ τοῦ σώματος ὀστᾶ καὶ φιλανθρώπως περιστείλας ἀπέστειλεν εἰς τὸ τῶν Ῥωμαίων στρατόπεδον . , | ||
' αὐτοῦ εἰρηνικὸν βίον εἶχον : οὐδὲ , καίπερ Καίσαρος φιλανθρώπως προσαγομένου ἕκαστον , ἐν τῇ διανοίᾳ τὸ δύσελπι αὐτῶν |
γε τὴν ψῆφον δῶμεν , ἢ τοῦ ζωῶσαι ἢ τοῦ ἀπαλλάξαι αὐτούς . ” ὁ οὖν ῥηθεὶς Συμεών , ἅτε | ||
ἑσπέριον , καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων ἐργάσασθαι καὶ τὴν γῆν ἀπαλλάξαι τοῦ βάρους , τὴν Ἑλένην ἐξέπεμψε τοῖς Τρωσὶ καὶ |
προβαλλομένου τοῦ Νικίου τὸν νόμον ἀναφαίνεται στοχαστικὴ ζήτησις , πότερον φθόνῳ τοῦ κατορθώματος ἢ τῇ ἀληθείᾳ δέει τοῦ νόμου οὐκ | ||
ἐγένετο περὶ τὸ ἔργον : χόλῳ δ ' ὑπούλῳ καὶ φθόνῳ δυσμενῶν αὐτὴ καθ ' αὑτὴν ἡ πρᾶξις ἐξεταζομένη δημαγωγία |
, βλέπε ] τὸν στολισμὸν ὡς ἐγκεχάρακται [ ] . ἀσεβῆ ? αἱμαει [ ! ! ! ! ! ! | ||
Ἑλλάδα ἔχρησεν ὁ θεὸς παύσασθαι τὴν νόσον , εἰ τὴν ἀσεβῆ πόλιν κατασκάψειαν : καὶ ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλας Ἄργος τε καὶ |
οὗτος μόνος . ” ὁ δὲ Ξάνθος ἐλυπήθη πάνυ , προσδοκῶν ὅτι παρελογίσαντο αὐτόν . τῇ οὖν ἐπαύριον ἐλθόντων αὐτῶν | ||
ὁδηγούμενος ἐπιθυμίᾳ καὶ φιλονεικίᾳ τῇ ἐμῇ πρὸς τοὺς ἀνταγωνιστὰς καὶ προσδοκῶν ἤδη πεπάσθαι τῶν ζητημάτων καὶ τὴν συγγραφὴν μέλλων καταλύειν |
καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
οἱ δοῦλοι ὑποταγήσεσθε τοῖς κυρίοις ὑμῶν ὡς τύπῳ θεοῦ ἐν αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ . Μισήσεις πᾶσαν ὑπόκρισιν καὶ πᾶν ὃ | ||
: δίδαξον ἡμᾶς τόδε , εἰ μὴ βλάπτῃ καὶ ὡσανεὶ αἰσχύνῃ τῷ λόγῳ καὶ τῇ φανερώσει . βουλόμενος γὰρ ὁ |
εἰ ἐν τῇ ὑμετέρᾳ δοκιμασίᾳ οἱ θεσμοθέται ἀναβάντες ὑμῶν ἐδέοντο καταψηφίσασθαι , ἡγούμενοι δεινὸν εἶναι εἰ οἱ τιθέντες τὸν ἀγῶνα | ||
οὐδ ' οἱ προσήκοντες αὐτοῦ ἀπέγνωσαν ; Δέομαι οὖν ὑμῶν καταψηφίσασθαι Λεωχάρους , ἵν ' ἃ ἡμῖν οἱ πρόγονοι κατέλιπον |
. εἰκότως δὲ ἡ Ἀφροδίτη τὴν παρ ' ἀμφοῖν εἰσπράττεται τιμωρίαν , παρὰ μὲν Φαίδρας , ὅτι ἀφ ' Ἡλίου | ||
, καλῶς κέχρησαι τῷ νόμῳ . εἰ δὲ οὐδέ πω τιμωρίαν παρέσχηκας , ἀνθότου τοῦτον ἀντ ' ἀπολογίας προβάλλῃ τὸν |
πορεία δὲ ἦν αὐτοῖς ἀπὸ Κονκορδίας εἰς Ἄλτινον : νόσον ὑπομείνας τε ἀποπληξίαν . Συνηριθμήθη τε τοῖς θεοῖς , ὑποληφθεὶς | ||
τούτοις ἐκεῖνος συνῆν , ἄνθρωπος ὑπὲρ εὐδοξίας ἠκρωτηριασμένος εἶναι μᾶλλον ὑπομείνας ἤπερ ὅλος διάγειν ἀσχήμως ; ἐξ αὐτοῦ τοίνυν Φιλίππου |
. Φιλοκλῆς , Πτολεμαίου στρατηγὸς , Καύνῳ προσεστρατοπέδευσε καὶ χρήμασι διαφθείρας τοὺς σιτοφύλακας συνέθετο . οἱ μὲν ἐν τῇ πόλει | ||
πάροδον : πάνυ δὲ λαμπρῶς ἀγωνισάμενος καὶ τῶν βαρβάρων πολλοὺς διαφθείρας καὶ ἀδελφοὺς δύο τοῦ Ξέρξου , τέλος ὑπὸ τοῦ |
τοῖσδε συνεστήξομεν . ἐγὼ μὲν γὰρ οἶμαι δεῖν μέχρι τούτου τιμωρεῖσθαι Λακεδαιμονίους μέχρι οὗ μὴ τοὺς Θηβαίους ἀθώους παντάπασιν ἀφήσομεν | ||
, τὸν δὲ μιαρὸν τῷ χρόνῳ ἀποδόντες φῆναι τοῖς ἔγγιστα τιμωρεῖσθαι ὑπολείπετε : οὕτω γὰρ ἂν δικαιότατα καὶ ὁσιώτατα πράξαιτ |
ἡμέραν ? ] ἀναγκαίων ἐνδείας τοσαύτας ] καὶ τηλικαύτας οὕτως ἐγκρατῶς ] ? ὑπομεμενηκέναι [ ] , ὥστε ] ? | ||
ἀπορρήτου φυλακῆς : ὑμῖν δ ' οὓς καθέξειν αὐτὰ πεπίστευκα ἐγκρατῶς πρώτοις τε καὶ μόνοις ἐκφέρω : παρ ' ὑμῶν |
μειρακίου φίλος ἦν , ὅπερ ἔλαβε παρ ' αὐτοῦ ἀργύριον ἀποστερήσας , ἔχθιστός ἐστι : τῶν δὲ ἄλλων αὐτοῦ φίλων | ||
τῷ ἔργῳ ὡς ἐπεκράτησε μάχῃ τῶν Γελῴων , ἦρχε αὐτὸς ἀποστερήσας τοὺς Ἱπποκράτεος παῖδας . Μετὰ δὲ τοῦτο τὸ εὕρημα |
αὐτοὶ τιμιώτεροι ἐσόμεθα τοῖς εὖ παθοῦσιν , εἰ τῷ ἰδίῳ θανάτῳ τὴν ἐλευθερίαν αὐτοῖς ὠνησόμεθα . μείζων γὰρ ὠφέλεια τοῖς | ||
πρὸς ἀναφορὰν ὥραν , συμβαίνει δὲ μὴ πάντας τοὺς ἐνοικοῦντας θανάτῳ ἢ λαφυραγωγίᾳ καὶ δουλείᾳ ὑποπίπτειν τῷ μὴ πάντα τὰ |
εἰ ταῦτ ' αἰσθόμενος ἐγὼ διεκώλυσα , τοῦτ ' ἐστὶ προδότην εἶναι τῶν φίλων ; ἀποκαλεῖ δὲ κόθορνόν με , | ||
προσέταξεν ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἀποκομίσαι πρὸς τοὺς πατέρας ὡς προδότην . οἱ δὲ τοῦτον καταφθείραντες , Καμίλλου δὲ τὴν |
ἱερῷ τῆς θεοῦ διημερεύοντες ἐνεώρων ἀλλήλοις , εἰπεῖν τὸ ἀληθὲς φόβῳ πρὸς ἑκατέρους αἰδούμενοι : τοσοῦτο δέ : ἐστέναξεν ἄν | ||
ἐπισείοντος ἀντ - έσχον καὶ διέμεινα ἐπὶ τῶν ἐγνωσμένων οὔτε φόβῳ ἀποτραπεὶς οὔτε δεήσει οὔτε χάρισιν εἴξας , νῦν δ |
ἀληθὲς ὧδ ' ἔχει : ἐν πόλει ᾗ ἥκιστα πρόθυμοι ἄρχειν οἱ μέλλοντες ἄρξειν , ταύτην ἄριστα καὶ ἀστασιαστότατα ἀνάγκη | ||
καρπουμένου τὰς ἁπάντων οὐσίας , τοῦ δὲ τὸ σὺν ὀλίγοις ἄρχειν τῶν πολιτῶν , ἑταίροις αὑτοῦ καὶ συμπόταις , πρᾶγμα |
τὴν ἐμήν τε καὶ σὴν οὐκ ἀγνοῶν φιλίαν ἐκ τῶν ἐλπίδων , ἃς ἐν τοῖς γράμμασιν ἔχει , μαθέτω τὰ | ||
Μὴ τοίνυν μήθ ' ὑμᾶς αὐτοὺς τῶν ἀπ ' ἐμοῦ ἐλπίδων ἀποστερήσητε μήτ ' ἐμὲ τῶν εἰς ὑμᾶς . Ἀξιῶ |
καὶ τοῦτ ' , ἔφη , δῆλον ὅτι ὁ μάλιστα λυπούμενος εἰ μὴ βασιλεὺς εἴη οὗτος καὶ λαβὼν τὴν ἀρχὴν | ||
, ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ . † Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος . † Ἐξ ἡδονῆς γὰρ φύεται τὸ δυστυχεῖν . |
ἐκτεναγιστῆς : ἐν δὲ Ῥόδῳ γαλεὸν τὸν ἀλώπεκα : κἂν ἀποθνῄσκειν μέλλῃς , ἂν μή σοι πωλεῖν θέλῃ , ἅρπασον | ||
τούτους ὁρᾶτε ὅσα πάσχουσι γυμναζόμενοι , δαπανῶντες , τὸ τελευταῖον ἀποθνῄσκειν αἱρούμενοι πολλάκις ἐν αὐτοῖς τοῖς ἄθλοις . τί οὖν |
, στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
καὶ τυραννικούς , Ἡσιόδου μὲν τὸ Ἔργον δ ' οὐδὲν ὄνειδος , ἀεργίη δέ τ ' ὄνειδος : τοῦτο δὴ | ||
τὸν δὲ παράσιτον πλούσιος οὐδέποτε κοσμεῖ . ἄλλως τε οὐδὲ ὄνειδος αὐτῷ ἐστιν , ὡς σὺ φής , τὸ παρασιτεῖν |
τις φιλία οὔτε δίκαιον οὔτε ψυχῇ πρὸς σῶμα οὔτε πρὸς δοῦλον δεσπότῃ . κήδονται μὲν γὰρ τούτων οἱ ἄρχοντες καὶ | ||
θυμούμενος . Λύπης ἰατρός ἐστιν ὁ χρηστὸς φίλος . Μηδέποτε δοῦλον ἡδονῆς σαυτὸν ποίει . Νοῦς ἐστι πάντων ἡγεμὼν τῶν |
δὲ Ἑλληνικοῦ τοὺς ἀρίστους Παλαμήδη καὶ Αἴαντα , τῶν δὲ οἴκοι τοὺς ἰσχυροτάτους καὶ ἀκολαστοτάτους , Κυκλώπων τὸν ἀγριώτατον , | ||
Μακεδονίαν ἀλλοφύλους τε καὶ ἐκ τῶν βαρβάρων γυναικῶν παῖδας τοῖς οἴκοι ὑπολελειμμένοις παισί τε καὶ μητράσιν αὐτῶν : αὐτὸς δὲ |
παραβαίνειν μείζονα κωλύσωσιν : ὁ δὲ Ἡσίοδος νίπτεσθαι τὰς χεῖρας παραινῶν πρὸ τοῦ σπένδειν ἐνδείκνυται τὸν περὶ τοῦτο μὴ πεισόμενον | ||
ἐν Ἅιδου γενέσθαι τὴν Δήμητρος μνηστευσόμενον κόρην , ἐπειδὴ πολλὰ παραινῶν οὐκ ἠδυνήθη ταύτης αὐτὸν τῆς πείρας ἀποσχέσθαι καταπεῖσαι , |
καὶ τοσαύτην . καὶ ἡ δύναμις ὅτι οὐκ ἂν ἠδυνήθην προδοῦναι , καὶ πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ πράγματος ὅτι προδοσία | ||
ἐλευθέραν οἰκεῖν δοκήσω γαῖαν , Ἀργείων δ ' ὄκνωι ἱκέτας προδοῦναι : καὶ τάδ ' ἀγχόνης πέλας . ἀλλ ' |